Met het aanbreken van december zullen veel TidBITS-leden weer verzoeken tot verlenging van hun abonnement in hun e-mail vinden. Mocht jou dat ook gebeuren, dan willen we je nu al vast bedanken voor het verlengen! Mocht je daarbij problemen ondervinden, neem dan contact op met Lauri Reinhardt via [e-mail afgeschermd].

We begonnen het TidBITS-lidmaatschapsprogramma in 2011. Met meer dan 3700 trouwe lezers is het onze belangrijkste bron van inkomsten, nodig om het salaris te betalen voor hoofdredacteur Josh Centers, vergoedingen voor onze regelmatige contribuanten zoals Agen Schmitz, Glenn Fleishman en Julio Ojeda-Zapata, en natuurlijk ook de kosten voor webhosting, verzending van e-mail, en standaard onderhoud en ontwikkeling.

Omdat TidBITS-lidmaatschappen op elk moment in kunnen gaan, is het uiteraard goed mogelijk dat je op dit moment geen herinnering krijgt. Dan ben je op een heel ander moment in het jaar lid geworden. (Je kunt in je account zien wanneer je lidmaatschap afloopt.) Zo werden meer dan 700 van jullie lid in april 2020 als onderdeel van onze actie ter gelegenheid van ons 30-jarig bestaan. De extra ondersteuning als gevolg van die actie heeft ons ongelooflijk veel steun gebracht, niet het minst in die eerste donkere dagen van de COVID-19-pandemie. (Zie “TidBITS viert 30ste verjaardag tijdens de huidige pandemie”, 13 april 2020, en “TidBITS-ledenaantal groeit — Dank je!”, 20 april 2020.)

Acht maanden later is TidBITS nog steeds financieel gezond. Ik heb wel in zekere mate last van een overleverssyndroom: als online bedrijf met verspreid gelokaliseerde medewerkers kan TidBITS de impact van het coronavirus op de economie beter doorstaan dan veel andere kleine bedrijven, zeker bedrijven die afhankelijk zijn van fysieke klanten en samenwerking.

En daarom wil ik, hoewel ik natuurlijk iedereen wil aansporen om lid te worden of blijven van TidBITS, vooral zeggen dat ik niet zou willen dat ondersteuning van TidBITS ten koste zou gaan van hulp aan vrienden en bekenden, of aan lokale kleine ondernemers die het zwaar hebben. Het nieuws over vaccins mag dan veelbelovend zijn, toch ben ik bang dat de situatie tijdens de winter hier op het noordelijk halfrond voorlopig zal verslechteren voordat het weer beter zal gaan. We moeten vooral elkaar veilig houden, door mondkapjes te dragen, voldoende afstand te houden, en mentale ondersteuning te bieden tot het moment dat veilige en effectieve vaccins algemeen beschikbaar komen.

Gedurende heel 2021 zullen we doorgaan met onze nu 30-jarige missie om jullie te helpen zo productief mogelijk te zijn met je Apple-apparatuur. Met onze artikelen natuurlijk, maar ook met de levendige en nog steeds groeiende gemeenschap TidBITS Talk, waar onze auteurs vragen beantwoorden over hun artikelen en andere goed onderlegde TidBITS-lezers hun eigen ervaringen delen.

Als je nog niet deelneemt aan het TidBITS-lidmaatschapsprogramma, zou je dan willen overwegen of je je wilt aansluiten bij de duizenden lezers die al helpen TidBITS in de lucht te houden? Je weet ongetwijfeld dat we met name praktische en adequate informatie bieden, niet gehinderd door de opgeklopte dramatiek en conflicten waar veel andere sites de nadruk op leggen. Hoe waardevol is ons werk voor je?

Je kunt kiezen uit verschillende niveaus van ondersteuning: $ 20, $ 50, $ 100, en $ 1000, je kunt ook je eigen maandelijkse of jaarlijkse bijdrage bepalen. Verder is er onze Boost TidBITS-knop onderaan die pagina, als je PayPal wilt gebruiken of als je zomaar een extra donatie wilt doen. En ik heb gehoord dat we binnenkort waarschijnlijk ook Apple Pay gaan ondersteunen. We wachten al een aantal jaar op het moment dat onze lidmaatschap-plug-in dat ondersteunt.

De voordelen van het lidmaatschap zijn voor alle niveaus gelijk, met één uitzondering: het niveau van $ 1000, TidBITS Angel, is een levenslang, eenmalig lidmaatschap, waarvoor je ook een exclusief diner met Tonya en mijzelf krijgt als je een keer in Ithaca bent of als wij in jouw woonplaats komen, als we weer mogen reizen. De voordelen van het lidmaatschap zijn:

• 15% tot 50% korting op meer dan 90 Mac-producten voor een totale waarde van meer dan $ 1100
• 30% korting op alle Take Control-boeken
• De optie om nieuwe artikelen per e-mail te ontvangen op het moment dat ze gepubliceerd worden
• Een volledige RSS feed (niet-leden krijgen alleen samenvattingen)
• Toegang tot een versie van de TidBITS-website zonder advertenties
• Indien gewenst, je naam op onze openbare TidBITS-ledenpagina

Kijk vooral ook naar de Membership Benefits-pagina, waarop alle Mac-apps genoemd worden waar leden korting op krijgen. Dat gaat onder andere om essentiële apps die we zelf gebruiken en aanbevelen, zoals 1Password, Audio Hijack, Default Folder X, DEVONthink, Keyboard Maestro, LaunchBar, Nisus Writer Pro, PDFpen, PopChar X, Scrivener, SpamSieve. (Neem contact met me op als je een product van jouw bedrijf zou willen toevoegen.)

Dus als je TidBITS waardeert of door een van ons werd geholpen, simpelweg omdat je erom vroeg, overweeg dan om TidBITS-lid te worden om ons te helpen om het soort artikelen te blijven publiceren die je gewend bent elke week te lezen. Je krijgt daarmee onze eeuwigdurende dankbaarheid, en belangrijker, je kunt je erop beroepen dat elk artikel dat je leest mede mogelijk is gemaakt door jouw vrijgevigheid. Dank je wel!

Reageert je iPhone 11 niet meer op je aanrakingen? Apple heeft ontdekt dat sommige iPhone 11-modellen, gemaakt tussen november 2019 en mei 2020, kunnen stoppen met reageren op aanrakingen vanwege een fout in de schermmodule. Het bedrijf heeft een reparatieprogramma opengesteld om het probleem gratis te verhelpen. Het reparatieprogramma is alleen bedoeld voor de iPhone 11 en niet voor andere iPhone-modellen.

Om te zien of je iPhone 11 eronder valt, moet je het serienummer opzoeken in Instellingen > Algemeen > Info. Raak het serienummer aan en houd het vast tot een Kopieer-ballonnetje verschijnt. Tik daarop om het serienummer te kopiëren naar het klembord, dat je vervolgens in het formulier op de pagina van Apples vervangingsprogramma kunt plakken.

Als je iPhone 11 het probleem heeft en gedekt is, is je veiligste optie voor onderhoud tijdens de COVID-19-pandemie om contact op te nemen met Apple Support en een instuurdienst te regelen via het Apple reparatiecentrum. Je kunt ook een afspraak maken bij een Apple Store (als er eentje open is in de buurt) of contact opnemen met een erkende Apple serviceprovider.

Helaas hebben we gehoord dat sommige lezers hebben moeten betalen bij erkende Apple serviceproviders voor reparaties die door Apple gedekt zouden moeten worden. Als je die route kiest (en we moedigen je aan om lokale kleine bedrijven te steunen in deze moeilijke tijden), zorg er dan voor dat je van tevoren belt en er zeker van bent dat de reparatie gratis is.

We hebben allemaal interesses buiten tech - mijn belangrijkste is competitief rennen - en zo nu en dan vind ik een excuus om wat techspullen te bekijken terwijl ik aan mijn conditie werk. Mijn laatste dergelijke poging is de Stealth Core Trainer die me een "lean, strong core" belooft te geven terwijl ik games speel op mijn iPhone.

Nu vraag je je misschien af waarom ik me als loper zorgen maak over core workouts. Er is ons al lang verteld dat een sterke core essentieel is om blessures te voorkomen en goed te lopen. Ik ben het hier niet mee oneens, ook al heeft een vrij sterke core niets heeft gedaan om de recentste 18 maanden durende pijn aan mijn hielbeen te verhelpen. Ik herkende mezelf ook in "Local Man Starting to Think His Core Will Never Be Strong Enough for Runner’s World" op de satirische site Dumb Runner (bekijk zeker ook de motiverende posters).

Door de corona-beperkingen tegenwoordig is de andere reden om de Stealth te testen natuurlijk dat het, althans in mijn geval, onmogelijk is om naar een sportschool of -les te gaan. Koop er een en je kunt veel core trainingen doen in de veiligheid van je woonkamer.

Wat is er stiekem aan?

Het is helemaal niet duidelijk waar het "stealth" (stiekem) deel van de naam vandaan komt, aangezien de Stealth een driehoekig plastic platform is dat boven op een conische basis is gemonteerd. Het mag dan klein zijn in vergelijking met fitnesstoestellen, maar met ongeveer 56 cm van de afgeknotte punt tot aan de basis en een breedte van nog eens een 56 cm aan de basis neemt het veel plaats in beslag in de hoek van een kamer. De heldere gele kleur zou hem alleen camoufleren in een kleuterklaslokaal. De kunststof is dik en stevig, en is na 50+ sessies nog steeds helemaal intact.

In het verzonken deel in T-vorm bovenaan de driehoek is plaats voor elke smartphone - zelfs de grootste modellen van Apple - rechtopstaand of liggend - en dankzij een paar pads kun je je onderarmen comfortable op de Stealth laten rusten terwijl je in een plankpositie staat.

Zoals iedereen die core workouts heeft gedaan kan bevestigen, is een plankpositie moeilijk lang vol te houden. In essentie hou je jezelf met je onderarmen omhoog en houd je de rest van je lichaam in een rechte lijn. Als een volledige plank vanaf je tenen te moeilijk is, kun je het makkelijker maken door je knieën neer te zetten.

De plank bestaat al sinds het begin van de 20e eeuw maar is deze eeuw nog populairder geworden. Volgens de International Sports Science Association, "integreert en activeert planken de buik- en rompspieren, ondersteunt het de juiste houding door een rechtopstaande ruggengraatpositie te helpen waarborgen en moedigt het een goede uitlijning van de wervelkolom aan". Vergeet sit-ups; probeer in plaats daarvan planken.

De Stealth doet nog meer dan een statische plank op drie manieren:

• Het platform kantelt en draait op een kogelgewricht, waardoor de gebruiker in alle richtingen kan leunen en naar links en rechts kan draaien.
• De gratis app Stealth Fitness (iOS en Android) biedt een grote selectie eenvoudige videogames om je tijdens je workout bezig te houden.
• Voor wie houdt van competitie of community, heeft Stealth allerlei statistieken, scoreborden en uitdagingen. Ook is er een link naar een privé Facebookgroep.

Kun je het je moeilijk voorstellen? Bekijk dan mijn video van 1 minuut van een echte Stealth-sessie.

Sterk worden met de Stealth

Ik gebruik de Stealth nu al een paar maanden 's morgens, omdat ik wilde zien of hij drie belangrijke tests zou doorstaan. Zou hij me helpen mijn kracht en conditie te verbeteren? Zou ik het zowel efficiënt als leuk genoeg vinden om hem te blijven gebruiken? En zou hij andere letsels veroorzaken?

De meest kwantificeerbare manier waarop ik de effectiviteit van de Stealth kan aantonen is dat ik de games langer kan spelen. Toen ik begon, kon ik niet meer dan 2-3 minuten aan maar in de laatste week of zo, ben ik erin geslaagd om verschillende sessies te doen die langer waren dan 5 minuten. (Als dat niet veel lijkt, probeer jij het dan maar eens langer vol te houden, jongen.)

Als atleet ben ik me ook redelijk bewust van mijn fysieke conditie. Dit kan ik niet in cijfers uitdrukken maar over het algemeen voel ik me sterker en zelfverzekerder bij het uitvoeren van bewegingen met mijn core. Buigen, reiken, draaien - ze zijn allemaal een beetje makkelijker dan voorheen.

Ik kan niet zeggen dat het spelen van games op de Stealth iets is waar ik elke dag naar uitkijk maar het is dermate leuk en uitdagend dat ik het ben blijven doen. Aangezien de enige manier waarop je interactie met de spellen kunt hebben, is door te kantelen en te draaien, moeten ze eenvoudig zijn. Ik vond sommige ervan heel plezierig, andere minder. Ze bevatten:

• Galaxy Adventure: Voltooi verschillende schermen met taken, zoals het aanraken van een reeks planeten in een bepaalde volgorde en vervolgens een doelwit boven een grotere houden. Het is leuk genoeg, maar het ontbreekt aan afwisseling.
  
• Speed Gliding: Bestuur een zweefvliegtuig door een vallei, vermijd bomen, vogels en ballonnen, terwijl je door ringen vliegt en power-ups vangt. Als je ergens in verstrikt raakt, draai dan heen en weer om te ontsnappen. Ik vond het te traag en onnauwkeurig.
  
• Color Chase: Je bent een gekleurde bal die van een oneindige achtbaanbaan af rolt, ballen van dezelfde kleur tegenkomt en munten verzamelt terwijl je ballen van andere kleuren vermijdt en door hoepels gaat. Het is behoorlijk gevarieerd en beweegt snel genoeg om te blijven boeien. Het is een van mijn favorieten.
  
• Space Escape: Stuiter een robot met veermechanisme van rotsplatforms in de ruimte en vang edelstenen terwijl je een oneindig scherm omhoog beweegt. Net als bij Color Chase speelt het soepel en is het tegelijkertijd gemakkelijk te spelen en uitdagend om goed te spelen. Nog een favoriet.
  
• MotorCore: Stealth Body Fitness heeft deze motorsimulatie onlangs toegevoegd en deze heeft de beste graphics van alle games. Ik vind het echter niet leuk omdat het te snel en nerveus is en ik ga vaak van de weg af of bots tegen andere voertuigen op, waardoor ik me heen en weer moet draaien om te herstellen. Misschien ga ik het meer spelen naarmate ik sterker word.
  
• Sprint Stick: Net als bij Colour Chase ren je een pad af waarbij je een kar duwt die munten en gekleurde tegels verzamelt maar alleen degene die overeenkomen met de kleur van de poort die je het laatst hebt gepasseerd. Aan het einde draai je heen en weer om je tegels naar beneden te gooien; met hoe meer je eindigt, hoe hoger je puntenvermenigvuldiger is. Ik vind het leuk.
  
• Stealth Invaders: Space Invaders, maar dan in een variant waarbij je schip met een constante snelheid vuurt en je alleen heen en weer kunt bewegen. Het is een beetje frustrerend vooral omdat je de beweging van links naar rechts niet zo goed kunt beheersen.
  
• Muscle Memory: Bij deze uitvoering van het spel Simon moet je een patroon van gekleurde flitsen repliceren door te kantelen om de juiste kleur in de juiste volgorde te selecteren. Het is pijnlijk traag, vervelend en vereist meer nadenken dan ik zou willen terwijl ik een plank aanhoud.
  
• Racquetball: Simulatie van een racquetball-spel, hoewel het eigenlijk gewoon Pong voor één speler is die een bal tegen de verre muur laat stuiteren en hem raakt wanneer hij terugkomt. Het is eenvoudig maar leuk genoeg om af en toe te spelen.
  
• FitMan: Wat kan ik zeggen? Het is een Pac-Man-kloon. Het moeilijke deel beweegt precies genoeg, zodat je draait wanneer je wilt. Ik hou er niet van maar het is beter dan sommige andere games.
  
• Bubble Blast: Wie had zich een spel kunnen voorstellen op basis van waterpassen? In dit spel moet je de exacte plek vinden waar de bellen van een horizontaal en een verticaal niveau op de gewenste positie stoppen. Waterpassen zijn handige gereedschappen maar veel minder leuk dan een vat apen. Of zelfs een vat zonder apen.
  
• Archery Adventure: Ik ben geen fan van dit spel omdat het extreem nauwkeurige bewegingen vereist die tegelijkertijd moeilijk en niet leuk zijn. Je moet je boogvizier op een bewegend doelwit positioneren op het moment dat het aftellen is afgelopen en een pijl afgevuurd wordt.
  
• Mini Golf Mania: Dit op puzzels gebaseerde spel is geen vreselijk idee maar het is traag, mist voldoende algemene variabiliteit en de obstakels zijn soms te moeilijk.
  

• Mountain Bike Madness: Misschien zie je Speed Glider als je omhoog kijkt. Het terrein is vergelijkbaar en het spelverloop ook. Je wordt gevraagd om munten aan te raken terwijl je een pad afrijdt en obstakels vermijdt. Het is redelijk leuk.
  
• Mighty Maze: Het is FitMan zonder de stippen of spoken. Min of meer. Net als bij FitMan voelt het alsof je door stroop navigeert waardoor het maar al te gemakkelijk wordt om afslagen te missen.
  
• Fun Runner: Hoewel dit spel lijkt op Color Chase en Sprint Stick, moet je tijdens het verzamelen van munten over obstakels in de weg springen. Het kantelen dat nodig is om te springen voelt niet natuurlijk aan en is moeilijk te timen, dus ren ik voortdurend tegen de barrières aan en moet ik draaien om eraf te komen. Ik haat het eigenlijk.
  

Dat zijn veel spellen maar zelfs bij degenen die ik leuk vind, verveel ik me als ik ze te lang probeer te spelen. Ze zijn gewoon te simpel. De oplossing hiervoor is de Gamemix-optie van de Stealth Fitness-app waarmee je een willekeurig aantal apps kan selecteren die dezelfde oriëntatie gebruiken en kunt aangeven hoe lang je ze allemaal wil spelen voordat je doorgaat naar een andere willekeurige keuze uit je selectie. Mijn favoriete mix bevat Color Chase, Space Escape en Sprint Stick. Ik weet niet zeker wat mijn voorkeur voor portretspellen betekent, maar ze lijken sneller en vloeiender dan de andere.

Voor elke sessie, of het nu een individueel spel is of een Gamemix, kun je kiezen tussen een Endurance-sessie, waarbij je speelt totdat je je plank niet meer kunt vasthouden, en een Countdown-sessie, waarin je van tevoren je tijdsdoel specificeert. Met Countdown-sessies kan je de Stealth Fitness-app zo instellen dat de tijd elke dag met een bepaald aantal seconden wordt verlengd.

Je kan in elke sessie, tijd en score naar twee doelen toewerken:

• Tijd, hoelang je een Endurance-sessie kan volhouden of bij het voltooien van een aftelsessie, voelt als een nauwkeurigere meting van wat je hebt gedaan.
• De score kan variëren omdat de spelomgevingen willekeurig worden gegenereerd, soms met minder puntenkansen. Ik heb een aantal situaties meegemaakt waarin ik een nieuw tijdrecord haalde, maar ik kwam niet in de buurt van het breken van een hoge score.

Een leuke bijkomstigheid: naarmate je bijna een record in een van beide statistieken verbreekt, geeft de Stealth Fitness-app een badge weer die aangeeft hoe dichtbij je bent en, wanneer je een van beide overschrijdt, om aan te geven met hoeveel je het vorige record hebt gebroken.

Als je ervan houdt kan je met de Stealth Fitness-app ook deelnemen aan of zelf uitdagingen maken, zodat je het kan opnemen tegen vrienden, familie of vreemden. Ik ben voornamelijk intrinsiek gedreven dus ik heb geen extrinsieke motivatie gehad om uitdagingen aan te gaan. Evenzo sta ik zeer afwijzend tegenopver door het concept van deelname aan een Facebook-groep, dus dat heb ik ook niet onderzocht.

Is Stealth iets voor jou?

Over het algemeen vind ik de Stealth Core Trainer leuk en doet het wat het belooft: mijn core-sterkte vergroten terwijl ik enkele eenvoudige spelletjes kan spelen. Als trainingsapparaat is het redelijk geprijsd. De catalogusprijs is $ 149, maar het lijkt voortdurend te koop te zijn voor $ 99.

Ik heb twee zorgen, een fysieke en een financiële. Ten eerste, hoewel planken gemakkelijk te doen is en een QuickStart-gedeelte van de app video's biedt die de juiste vorm laten zien, is het niet altijd voldoende om de juiste vorm te kennen. Als je je rug op een vreemde manier laat zakken of ineenkrimpen, kun je jezelf bezeren door het te overdrijven op de Stealth. De enige oplossing daarvoor is om iemand af en toe naar je te laten kijken, vooral tegen het einde van een sessie, en te kijken of je die rechte lijn langs je rug behoudt. Door Tonya een video van mij te laten maken, ontdekte ik zelfs dat wat ik dacht recht was, eigenlijk een beetje was doorgezakt. Ik heb mezelf geen pijn gedaan maar daar zal ik in de toekomst op moeten letten.

Ten tweede, hoewel $ 99 niet overdreven lijkt voor wat in wezen een groot stuk stevig plastic is, blijkt dat slechts vier games - Galaxy Adventure, Speed Glider, Color Chase en Space Escape - gratis beschikbaar zijn. Om toegang te krijgen tot al de rest, heb je een jaarabonnement van $ 24,99 op Stealth Premium nodig. Ik misgun Stealth Body Fitness de regelmatige inkomsten niet, vooral omdat ze doorlopende kosten hebben en doorgaan met het uitbrengen van nieuwe games en het verbeteren van de app. Maar ik neem wel aanstoot aan de webpagina die reclame maakt voor de Stealth Core Trainer, waarop expliciet staat: "Geen abonnement vereist!" en het Stealth Premium-abonnement niet eens noemt. Er is geen reden om niet transparant te zijn over de kosten.

Tenslotte, als je op zoek bent naar een goedkope manier om je core-sterkte te vergroten en wat lichaamsbeweging te krijgen terwijl je de pandemie afwacht, is de Stealth Core Trainer een waardevolle investering, zelfs als er een extra jaarabonnement voor nodig is voor het grootste deel van de spellen.

Sinds men begon met het uitrollen van 5G in de regio waar ik woon, de Twin Cities van Minnesota, heb ik zitten wachten op ondersteuning voor deze technologie op de iPhone.

Deels is dat, omdat de Android-telefoons van het afgelopen (ruime) jaar die 5G ondersteunden verschrikkelijk snel waren. Zo was er een mooie zomerdag in 2019 in het Rice Park in St. Paul, toen ik downloadsnelheden van meer dan 2 gigabits per seconde had: twee keer het maximum van bedraad breedband in St. Paul. ¡Ea rayo! (Dat is Puerto Ricaans voor “Potjandorie!”)

Als je één van de 5G-compatibele iPhone 12 modellen van Apple koopt, zal je ontdekken dat 5G in de huidige vorm niet meteen een paspoort voor een science-fiction-wereld van pijlsnelle internetsnelheden is. De snelheden zijn niet overal even hoog. Sterker nog, op veel plekken is dat niet het geval.

De dekking is afhankelijk van je provider — AT&T, T-Mobile, of Verizon in de VS — en waar je woont. De snelheden van Rice Park zullen veel mensen niet ervaren. Velen zullen überhaupt geen toegang hebben tot 5G, ondanks het feit dat ze wel 5G telefoons hebben.

Ik heb me enorm vermaakt tijdens het testen van 5G via T-Mobile en Verizon, op een iPhone 12 en een iPhone 12 Pro. Ik heb me ook gerealiseerd hoe ver we verwijderd zijn van probleemloze 5G-dekking.

Een taart met 3 lagen

Het is best lastig om 5G te begrijpen, want het is niet één technologie, maar een ratjetoe van draadloze frequenties. Mijn TidBITS collega Glenn Fleishman legt de complexiteiten en implicaties van 5G in detail uit (zie “Wat is 5G, en waarom is het de toekomst (maar niet het heden) van mobiele communicatie?,” 11 november 2020).

Maar voor dit artikel concentreer ik me op hoe 5G uiteenvalt in drie brede categorieën:

• Hoge frequentieband. Dit is de snelste van de draadloze frequenties voor 5G, maar ook de meest beperkte in bereik en dekking. Deze hoge frequenties gebruikte ik tijdens mijn testen in St. Paul. Deze frequenties zijn vooral bedoeld voor gebruik buitenshuis, want ze worden snel beperkt door muren en andere obstakels. Deze frequentieband is in een klein aantal stedelijke gebieden beschikbaar.
• Midden-frequentieband. Dit is een goed compromis tussen de hogere snelheden van de lage frequentieband en de betere dekking van de hoge frequentieband, al is hij nog steeds vooral beschikbaar in verstedelijkt gebied. Deze werkt zowel binnen- als buitenshuis, net zoals de lage frequentieband. Het is mogelijk dat mensen op termijn onder "5G" vooral deze frequentieband verstaan.
• Lage frequentieband. Deze draadloze frequentie heeft de grootste dekking, en is beschikbaar in het grootste deel van de VS (inclusief in plattelandsgebieden). De snelheden zijn echter veel lager dan die van de hoge frequentieband - vaak vergelijkbaar met (of net iets sneller dan) 4G LTE. In tegenstelling tot de hoge frequentieband presteren deze lage frequenties zowel buitens- als binnenshuis goed.

T-Mobile heeft een goede analogie in de vorm van een cake met drie lagen. Deze analogie illustreert in welke mate de hoge, midden- en lage band beschikbaar zijn in de Verenigde Staten.

AT&T, T-Mobile en Verizon bieden alle de lage band, in het gehele land. Alle drie bieden ze ook de hoge frequentieband (die ook wel bekend staat als "millimeter-wave" of mmWave). Je vindt deze alleen in bepaalde steden (maar dan wel in alle hoeken en gaten). De middenband wordt op dit moment alleen aangeboden door T-Mobile, dankzij de recente fusie met Sprint. De concurrentie is ook bezig met deze frequentieband.

5G is ook aan qua ondersteunende apparatuur verwarrend: niet iedere Android telefoon ondersteunt elke smaak 5G. De nieuwe iPhone-modellen ondersteunen wel het gehele 5G-spectrum. Ze zijn volledig compatibel met de 5G-varianten van AT&T, T-Mobile en Verizon, maar ook met het aanbod van een bedrijf als Comcast (die zelf 5G–diensten gebruikt van een van de grote providers).

Met 5G-simkaarten van T-Mobile en Verizon, in geleende iPhone 12- en iPhone 12 Pro-toestellen ben ik op pad gegaan, en ik beleefde mijn meest uitgebreide en opwindende 5G avontuur ooit.

De hoge frequentieband bij Verizon

Bij Verizon heb ik speciaal gekeken naar de hoge frequentieband (dit heet daar Ultra Wideband), omdat zij de enige zijn die het mmWave-netwerk in mijn omgeving aanbieden. Tot mijn teleurstelling is het gebied in St. Paul waar deze service beschikbaar is, niet veel verder uitgebreid, vergeleken met vorig jaar. Zo zie je maar, dat er nog niet veel terechtkwam van Verizon’s belofte om het Ultra Wideband-gebied snel uit te breiden.

Op de kaart hieronder staat in donkerrood aangegeven waar het mmWave-netwerk beschikbaar is. Het netwerk is beschikbaar in kleine gebiedjes in het centrum van St. Paul, in het winkelgebied rondom West Seventh Street, en in een paar gebieden ten zuidoosten van de stad, aan de andere kant van de Mississippi. Opvallend genoeg bevindt mijn werk, St. Paul Pioneer Press, zich precies in dit gebied. Waarschijnlijk is dit gebied gekozen als proeftuin voor de mmWave-service, omdat hier ook Comcast en Xfinity Wireless (dochter van Verizon) gevestigd zijn. Wat een geluk voor ons!

Verizon’s hoge frequentie-netwerk is in Minneapolis wat verder uitgebreid naar het westen van de stad. Toch beperkt de dekking zich nog steeds voornamelijk tot het centrum van de stad en een paar woonwijken net buiten het centrum. Met andere woorden, de overgrote meerderheid van de inwoners en bedrijven in de stedelijke agglomeratie van de Twin Cities (inclusief buitenwijken), profiteert niet van het mmWave-netwerk.

Vanaf midden oktober heeft Verizon het mmWave-netwerk in 55 steden, inclusief de aankondiging voor 19 nieuwe steden die medegedeeld is tijdens Apple's aankondiging van de iPhone 12 (zie “De iPhone 12: dit moet je weten,” 13 oktober 2020). Verizon heeft als doelstelling, om het mmWave-netwerk tegen het eind van het jaar in 60 steden aan te bieden . Dit ter aanvulling op het lage frequentie-netwerk dat vanaf half oktober al 200 miljoen mensen bereikt, in 1800 steden in de Verenigde Staten.

De hoge frequentieband mmWave is weliswaar vaak erg snel, maar deze kent ook een aantal problemen. Verizon maakt erg duidelijk dat deze service voor buiten is bedoeld, omdat deze frequenties niet door muren heen komen. Eigenlijk doorbreekt elk fysiek obstakel het signaal - ook boombladeren of zware neerslag. Deze obstakels doorbreken de benodigde zichtlijn met de mini-antennes voor 5G, die in stedelijk gebied in grote hoeveelheden aan lantarenpalen en dergelijke zijn bevestigd.

Tijdens het testen van mmWave, het hoge frequentie-netwerk van Verizon, kreeg ik het beste resultaat als ik dichtbij stond, en direct zicht had op de antenne-installatie op de foto hierboven. Hij bevindt zich dichtbij Rice Park. Het was niet mogelijk om de downloadsnelheid van 2 Gbps (die ik eerder wel had) opnieuw te krijgen. Ik kwam uit zo rond de 1,7 Gbps.

Op andere plaatsen in het centrum zag ik over het algemeen langzamere downloads, hoewel nog steeds in de honderden megabits per seconde.

En terwijl ik door het centrum dwaalde, vond ik het überhaupt lastig om een​mmWave-signaal te vinden, zelfs als ik probeerde binnen de Ultra-Wideband-delen op de dekkingskaart te blijven. Je kunt ontvangst ervan herkennen aan de "UW" badge, die opduikt naast "5G", in de rechterbovenhoek van het iPhone-scherm. Maar die letters knipoogden als een gek aan en uit, op mijn iPhone 12, terwijl ik ronddraaide en stappen in verschillende richtingen nam, in vaak ijdele pogingen om verbonden te blijven. Ik moet eruit hebben gezien als een gek die dansbewegingen aan het oefenen was.

Ik kreeg geweldige service op plaatsen waar het niet veel zin leek te hebben, zoals op de Robert Street-brug die het centrum met de zuidoostelijke delen van St. Paul verbindt. Maar net over de brug, slenterend over het terrein van River Park Plaza nr. 10, het terrein waar Comcast en mijn werkgever hun kantoren hebben, had ik juist weer moeite om verbinding te maken. (Tot zover die "gelukkige" locatie van mijn werk ...)

In ieder geval benaderden mijn snelheidstests nooit de maximale downloadsnelheden van 4 Gbps, waarover Verizon-CEO Hans Vestberg opschept, op het podium met Tim Cook.

Gezien de moeilijkheden die ik had om Ultra Wideband-dekking te vinden, zou ik er niet graag afhankelijk van zijn. Maar daar waar ik wel mmWave vond, had ik vaak het gevoel dat ik me in de toekomst bevond. Ik woonde ooit in het centrum van St. Paul in een hoogbouw appartement, met een balkon waar de huidige bewoners - volgens de dekkingskaart - gebruik kunnen maken van Verizon's Ultra Wideband, onderwijl genietend van het geweldige uitzicht. Ik heb bijna spijt van mijn verhuizing.

Verizon 5G betekent niets voor mensen buiten een dekkingsgebied voor Ultra-Wideband. De provider belooft zelf al geen prestaties die veel sneller zijn dan 4G-LTE. Tijdens mijn tests zag ik de low-band downloads rond de 50 Mbps schommelen - op een iPhone 11 Pro ongeveer gelijk aan de 4G-LTE-snelheid van mijn normale netwerk.

De midden-frequentieband van T-Mobile

Om alle bovenstaande redenen is de 5G-strategie van T-Mobile zo aantrekkelijk. Net als Verizon biedt de provider een razendsnelle mmWave-netwerk. Op dit moment is dit te vinden op plekken binnen zeven steden: Atlanta, Cleveland, Dallas, Las Vegas, Los Angeles, Miami en New York City.

Maar miljoenen T-Mobile-klanten die zich niet in een van die kleine mmWave-gebieden bevinden, hebben wel het op één na beste: middenband-service. Dit netwerk is langzamer dan mmWave, maar nog steeds veel sneller dan een lage frequentieband-netwerk.

Vanaf 28 oktober 2020 is de middenbandservice van T-Mobile beschikbaar in 410 steden en dorpen in het hele land. Naar verwachting zal de dienst tegen het einde van het jaar 100 miljoen mensen bereiken. Ter vergelijking: het lage frequentieband-netwerk van T-Mobile dekt nu al 260 miljoen mensen in 7500 steden en dorpen.

Net als bij Verizon heb ik de service van T-Mobile getest terwijl ik door het centrum van St. Paul reed. Ik hoefde echter niet op een dekkingskaart te turen, aangezien de middenbandservice breder beschikbaar is. (Op de kaart hieronder is het netwerk weergegeven als een magenta-oceaan, met geïsoleerde donkere eilanden, die het langzamere 4G LTE-netwerk aanduiden).

Net als bij het mmWave-netwerk van Verizon waren mijn snelheidstests echter zeer wisselend. Ik behaalde de beste resultaten buiten het Xcel Energy Center stond (de thuisbasis van het machtige Minnesota Wild-hockeyteam). Constante metingen van rond de 500 megabits per seconde zijn niet slecht.

Maar elders, zoals in mijn kantoor thuis, was de middenband-service niet verbluffend. Ik kreeg downloads van ongeveer 100 megabit per seconde, wat een stuk lager is. Desalniettemin is het ongeveer het dubbele van wat ik zou krijgen met 4G LTE, en ongeveer even snel als mijn Comcast Xfinity-breedbandservice thuis, dus ik heb eigenlijk niet veel te klagen.

Variatie in snelheden hangt samen met de signaalsterkte. Hoewel T-Mobile's dekkingskaart voor St. Paul een uniforme tint magenta heeft, merk ik bij het "rond-klikken" op de webversie van de kaart, dat de signaalkwaliteit op verschillende plaatsen varieert van "uitstekend" tot "beperkt". In feite garandeert T-Mobile een betrouwbare middenbanddekking in slechts een handvol andere gemeenten dan St. Paul en Minneapolis. Overigens stelt de provider, dat de dekking in deze steden en elders snel zal groeien.

Zelfs met deze beperkingen vond ik de service van T-Mobile enorm aantrekkelijk. Het Ultra Wideband-netwerk van Verizon grenst aan het nutteloze, vanwege zijn minuscule dekkingsgebied in St. Paul. De middenband-service van T-Mobile is echt veel praktischer, omdat ik er in St. Paul en in gebieden daaromheen gebruik van kan maken.

Maar wat moet je ermee?

Ik heb veel fantastische verhalen gehoord over waar 5G de komende jaren allemaal voor zal worden gebruikt. Glenns artikel benoemt een aantal "mogelijk bedoelde manieren van 5G-gebruik”, mogelijk gemaakt door de hogere snelheid en lagere latentie van deze technologie, waaronder Augmented Reality, veeleisende videospellen, enorme netwerken van sensoren, op afstand bediende medische procedures, autonome voertuigen en industriële robots.

Hoewel ik zeker denk, dat sommige van die 5G-voorspellingen zullen uitkomen, word ik er ook erg onrustig van: in de afgelopen decennia heb ik, als technologie-journalist, al zó vaak de wildste verwachtingen van technische ontwikkelingen langs zien komen.

Ik heb verwees hierboven ook al naar een meer voor de hand liggend gebruik van 5G: breedband in huis. Zou het, met zulke snelle verbindingen, niet logisch zijn om één of andere 5G-aan-huis-dienst te gaan leveren?

En jawel, dit is precies wat Verizon nu gedaan heeft. Hun 5G Home-dienst maakt gebruik van hun Ultra Wideband-netwerk en concurreert, ten minste binnen hun beperkte geografische beschikbaarheid, nu al met traditionele breedbanddiensten als Comcast Xfinity en CenturyLink Fiber. 5G Home is beschikbaar in acht steden in de VS — waaronder Minneapolis en St. Paul — en ze stellen dat daar voor het einde van het jaar nog twee steden bij komen.

5G Home kost $ 50 per maand voor mensen met bepaalde mobiele abonnementen van Verizon zelf, en $ 70 per maand voor andere abonnees — in beide gevallen is er geen datalimiet.

Verizon omzeilde de problemen die mmWave met fysieke blokkades heeft, door extra antennes te plaatsen, buitenshuis of binnen tegen een raam. Verizon verzekerde me dat het 5G-signaal prima door sommige soorten glas heen kan.

Dit betekent dat, als ik nog steeds in mijn flatje woonde, Verizon mijn breedband-provider zou kunnen zijn. Als dat echt goed werkt, ben ik wel enigszins jaloers op degene die daar nu woont. Het netwerk zou zo'n twee keer zo snel zijn als de bedrade wifi die hier bij mij nu beschikbaar is.

Dus is een 5G-iPhone de moeite waard?

Dit alles doet de vraag rijzen: moet je upgraden naar een van de iPhone 12-modellen, alleen voor 5G? (Er zijn een heleboel andere redenen om te upgraden, maar die sla ik nu even over.)

Als je AT&T of Verizon gebruikt waarschijnlijk niet. Gezien het feit dat hun dekking door het land heen grotendeels uit de lage-frequentieband bestaat, is er nauwelijks snelheidsverbetering, vergeleken met 4G LTE.

Klanten van T-Mobile die een sneller abonnement willen proberen, zouden er mogelijk wel wat aan hebben. Het snelle midden-frequentie-netwerk is op veel plekken beschikbaar, hoewel het niet zo breed beschikbaar is als de lage-frequentieband. Als je in zo'n midden-frequentieband-gebied zit, dan zou de aanschaf van een nieuwe iPhone je een fatsoenlijke en consistente snelheidsverhoging opleveren. T-Mobile rekent er ook nog eens niets extra's voor.

Je kunt ook eens kijken of je op plekken woont of werkt, waar één van deze providers dat bliksemsnelle hoge-frequentie-netwerk levert. Denk (onder andere) aan de 36 steden waar AT&T een dergelijk netwerk heeft. Maar wederom, bedenk dat de dienst alleen in kleine delen van die steden werkt, dus kijk goed naar de dekkingskaarten om te zien of er mmWave gebieden in jouw buurt zijn.

Uiteindelijk zullen weinig mensen puur voor de 5G-mogelijkheden een nieuwe iPhone kopen. Wel zal zo'n upgrade je voorbereiden op de nabije toekomst, waarin fatsoenlijke 5G-snelheden van alle providers op meer plekken beschikbaar zijn.