Heb je vorig jaar één van de Smart Battery-hoezen van Apple gekocht? Apple heeft aangekondigd dat sommige Smart Battery Cases worden vervangen voor de iPhone XS, iPhone XS Max, en iPhone XR, in verband met laadproblemen: de hoes zelf, of de iPhone daarin, werd door dit probleem niet opgeladen. Apple produceerde de desbetreffende hoezen tussen januari en oktober 2019. Het bedrijf merkt op dat deze laadproblemen geen gevaar opleveren - de hoezen doen het alleen niet.

Mocht je een hoes met dergelijke problemen hebben, dan vervangt Apple die gratis via een Apple Store of een Geautoriseerde Service Provider (maak wel eerst even een afspraak). Apple doet geen opgave van serienummers of andere kenmerken waaraan je dergelijke hoezen kunt herkennen; neem contact op met Apple Support als je hoes op dit moment geen problemen vertoont maar wellicht wel onder het programma valt - het omruilprogramma geldt 2 jaar vanaf de aankoop van je hoes.

In de klassieke versies van Mac OS kwamen alle vensters van een programma naar voren als je op een van die vensters klikte. Apple koos bij Mac OS X voor een andere benadering: vanaf die versies kwam alleen het aangeklikte venster naar voren. Als je alle vensters naar voren wil brengen moet je op het icoon van de applicatie in de Dock klikken. Bepaalde gereedschappen, zoals DragThing, konden de oude manier van werken terugbrengen maar nu Apple met macOS 10.15 Catalina is gestopt met het ondersteunen van 32-bit apps zijn die programma's niet langer bruikbaar.

Daarom hebben Lee Fyock en John Siracusa Front and Center gemaakt om dit probleem op te lossen. De app is verkrijgbaar in de Mac App Store voor $2,99.

In de Classic modus van Front and Center (de standaard) worden alle vensters van een app naar de voorgrond gehaald als je op een daarvan klikt. Er is ook een Modern modus, die net zo werkt als Mac OS X maar dan kun je het gedrag van de Classic modus oproepen door de Shift toets ingedrukt te houden als je op een venster klikt. Front and Center heeft opties voor iconen voor de Dock en menu bar maar die kun je ook uit zetten.

Dat is het! Een bijzoner eenvoudige app maar het biedt je de mogelijkheden voor vensters die je wil, dus het is de prijs van $2,99 meer dan waard.

Even een quizje - antwoord snel, zonder erover na te denken: ben jij een Macintosh-gebruiker?

Ik ben eigenlijk niet geïnteresseerd in welke computer je gebruikt, maar in je reactie op het woord “Macintosh”. Als je zonder knipperen geantwoord hebt, gebruik je waarschijnlijk al meer dan twee decennia Macs, terwijl als het grappig klonk, of zelfs volledig vreemd, is je ervaring met Macs waarschijnlijk korter. Of je reageert gewoon goed op merkwijzigingen.

Jarenlang was de Macintosh het vlaggenschip van Apple, van de originele Macintosh in 1984 tot de Power Macintosh G3 (blauw en wit) in 1999. Voor zover ik kan nagaan middels het doorvorsen van MacTracker, was de Power Macintosh G3 de laatste Macintosh van Apple - daarna kregen we de iMac, de iBook en de Power Mac G4. (Het is moeilijk om precies te zeggen wanneer Apple "Macintosh PowerBook G3" heeft ingekort tot alleen "PowerBook G3".) Ergens rond 2000 begon Apple zijn computers in het algemeen “Macs” te noemen.

Enkele weken geleden werd ik getroffen door de gedachte dat het Apple bijna helemaal gelukt was om zijn bedrijfscommunicatie van het woord “Macintosh” te ontdoen. Het is natuurlijk niet verwonderlijk, maar ik was nieuwsgierig of het bedrijf nog iets vergeten was. Om erachter te komen, heb ik een complexe Google-zoekopdracht samengesteld die zich alleen op Apple-sites concentreerde en die sites met de inhoud van derden wegliet (zoals discussions.apple.com). Ook pagina's die verwezen naar technische specificaties voor oude producten werden genegeerd, evenals een pagina met verouderde producten en een nepkoppeling naar de Wikipedia-pagina over HyperCard die op de een of andere manier een URL van apple.com heeft gekregen.

Mijn zoekopdracht bevestigde mijn oorspronkelijke vermoeden over het enige overgebleven gebruik van het woord “Macintosh” door het huidige Apple: de standaardnaam "Macintosh HD" van de interne schijf op een nieuwe Mac.

Ik had gedacht dat dit het was, maar nadat ik dit artikel had gepubliceerd, wezen oplettende lezers mij op nog drie extra toepassingen:

• Als je "Finder > Over Finder" kiest, krijg je een dialoogvenster met de zin “De Macintosh-computerbeleving.”

  

• Op de achterkant van de doos voor de iMac, en mogelijk ook op die van andere modellen, vermeldt Apple op een een letterlijk aparte wijze de woorden “Macintosh    Think different” onder de specificaties en kleine lettertjes geplaatst. Het is een leuke knipoog naar de Think Different-advertentiecampagne, hoewel het mij verbaast dat Apple deze noemt.
• Alle persberichten van Apple bevatten steeds een beschrijving van het bedrijf, met deze woorden: “Apple bracht met het uitbrengen van de Macintosh in 1984 een revolutie op het gebied van persoonlijke technologie teweeg”. Als historische referentie lijkt het gebruik hiervan terecht, maar het is alsnog opvallend dat hij bleef.

Is de naam van jouw harde schijf "Macintosh HD"?

Vele Mac-gebruikers personaliseren deze naam onmiddellijk, al zullen minder ervaren gebruikers misschien niet beseffen dat dit toegestaan is. (Als je het nog nooit gedaan hebt: klik één keer op de naam om deze te selecteren en een tweede keer om de tekst aan te passen, precies zoals je het doet met een bestand of map).

Natuurlijk heb je in macOS 10.15 Catalina, met zijn vertakte systeembenadering, eigenlijk twee volumes: "Macintosh HD" en "Macintosh HD – Data", waarvan de laatste je bestanden bevat. Vreemd genoeg - zoals onze vriend Jeff Carlson schrijft - verschijnt het APFS-gedeelte van de schijf, ook nadat je de interne schijf van een nieuwe Mac hernoemt in Finder, nog steeds als "Macintosh HD – Data" in Schijfhulpprogramma. Jeff kon ook op die locatie probleemloos de naam aanpassen (opnieuw: klik gewoon de naam aan om deze te veranderen), en later ontstonden ook geen problemen.

Het meest eigenaardige aan deze oer-benaming is dat alles eraan verkeerd is. Naast het anachronistisch gebruik van “Macintosh”, is er ook “HD”, als afkorting van "hard disk" of "hard drive". Dit verwijst naar een draaiende harde schijf, terwijl de meeste Macs een SSD hebben, een "solid-state drive". Zelfs het harde schijf-ikoon zonder behuizing dat in een Finder-venster met een voorvertoning verschijnt, toont de verkeerde afbeelding: die van een ouderwetse harde schijf, ook waar een SSD weergegeven wordt.

(Jawel, je kunt een 21,5 inch-iMac kopen met een harde schijf van 1 TB, maar dat kan je beter niet doen, want prestaties waren slecht v&oAcute;ór de komst van APFS, en dat zal mét APFS in Catalina niet beter zijn zijn. Ik raad ook geen Fusion-schijf aan, een gewone SSD levert de beste prestaties. Je kunt altijd nog een externe schijf toevoegen als je meer opslagruimte nodig hebt. Het huidige bestandssysteem van de Mac, APFS, werd ontwikkeld met de SSD in het achterhoofd, zie “Wat APFS voor jou doet en wat jij met APFS kunt doen,” 23 juli 2018.)

Dus wat kan Apple doen? Aangepaste iconen gebruiken voor verschillende soorten schijven, zou een goede start zijn. Schijven die gebruikt worden voor Time Machine kregen al een eigen icoon, net als andere opslagapparaten die in het verleden vaak gebruikt werden, dus zo'n benadering moet ook mogelijk zijn voor SSD's en Fusion-schijven.

Apple zou de namen ook kunnen aanpassen naar bijvoorbeeld “Mac SSD” of “Mac Fusion Drive,” maar Macs (afgezien van de Mac Pro uit 2019) komen niet met ingebouwde fysieke SSD's; in plaats hiervan worden meestal flash memory-chips op het moederbord gesoldeerd. Een beter-passende naam zou “Mac Drive” zijn. Apple zou ook kunnen doordenken op zijn pad naar vernieuwingen onder de motorkap (waaruit AFPS voortkwam), en de blik richten op de inhoud van een schijf: dan ligt de naam "Mac Data" voor de hand.

Om Shakespeare te parafraseren, “Macintosh HD, O Macintosh HD, wherefore art thou Macintosh HD?". Je kunt natuurlijk ook het hele probleem links laten liggen, en jouw schijf een naam met persoonlijke betekenis geven.

Hoe heet jouw interne schijf?

Groeten vanaf CES 2020. Deze beurs heette eerst de Consumer Electronics Show en is nog steeds een jaarlijkse ontmoeting voor 300.000 van mijn beste vrienden die allemaal hun nieuwste gadgets tonen, hetzij om dit gadget echt volwassen te laten worden, hetzij om geld van investeerders binnen te halen. (2020 was ooit een jaar dat volledig science fiction was.)

Het evenement begon op zondag met een tweedaagse die alleen voor de pers toegankelijk was, dinsdag was de officiële start. De beurs wordt gehouden in letterlijk een dozijn gebouwen verspreid over Las Vegas, met de sessies van zondag op Mandalay Bay en een soort Droste-effect: een Starbucks in een andere Starbucks.

De eerste sessie is altijd interessant en gaat over trends om in de gaten te houden. Deze wordt gehouden door de Consumer Technology Association, de organisatie achter de CES. Sprekers waren Steve Koenig, vicepresident Onderzoek van CTA, en Lesley Rohrbaugh, directeur Onderzoek. (Ik neem aan dat ze regelmatig armpje drukken om te bepalen wie de beslissingen neemt over wat te onderzoeken.)

Wat deze sessie interessant maakt is niet alleen de gegevens die ze presenteren maar vooral ook die delen van de sessie die gevuld zijn met meer optimisme dan een achtjarige die een eenhoorn over de regenboog berijdt. Wat de organisatoren van de CES en de bedrijven die zichzelf op de beurs presenteren maar nooit begrijpen is dat echt revolutionaire producten niet gehypet hoeven worden. Dus als je hoort over een hype op de CES probeert men meestal iets te verbergen. Ik vind de informatie in de sessie interessant maar hij is ook nuttig voor een reality check - ik weet weer waarom ik na dertig jaar af en aan de CES bezoeken sceptisch geworden ben.

Het gaat altijd over bandbreedte

Dit jaar heette de presentatie “In het datatijdperk” en het lijkt wel alsof we ieder jaar het ene of andere tijdperk beginnen. Koenig opende met het statement dat het vorige tijdperk ging over het Internet of Things (in het kort “IoT”) maar nu gaat “IoT” juist over de intelligentie van dingen: apparaten die niet alleen op internet aangesloten zijn maar ook kuntstmatige intelligentie ingebouwd hebben. Het is wat vroeg voor deze stelling, gezien alle voorspellingen over kleren en voedsel in de koelkast die allemaal slimme chips ingebouwd zouden hebben om met elkaar te kunnen praten. Het zou 5G tot ongekende hoogte moeten laten stijgen omdat die netwerktechnologie gebouwd is om honderdduizenden kleine apparaten gekoppeld te kunnen houden. Maar deze belofte is nog steeds geen werkelijkheid geworden, verre van dat; het is gek dat Koenig deze belofte nu al begraaft. Of op zijn minst vervangt door nieuwe woorden voor dezelfde afkorting. Op zich is het wel waar dat veel IoT-apparaten die het nooit tot productie geschopt hebben nu slimmer zouden moeten worden.

Koenig noemde 5G netwerken een “ingrediëntentechnologie” vooral omdat de huidige netwerken niet zoveel apparaten af kunnen handelen. In 2019 was nog maar 1% van de mobiele telefoons in staat om 5G af te handelen; men verwacht dat dit stijgt naar 12% in 2020, meer dan 50% in 2022 en meer dan 75% in 2023. Maar in tegenstelling tot de vorige netwerken, waarbij de vraag van de klanten de markt voortdreef zei Koenig dat bij 5G ondernemingen de drijvende kracht zouden zijn, omdat zij de mogelijkheid zoeken om enorme aantallen apparaten aan 5G te kunnen koppelen daar de hoge snelheid en de lage vertraging ingewikkeldere toepassingen mogelijk zouden maken.

Koenig zag dit als een positieve zaak, maar ik ben er zelf vrij zeker van dat dit niet zo is, tenminste niet voor consumenten. Ik ben in het verleden altijd optimisch geweest over de techniek van 5G in het algemeen maar sceptisch over de implementatie ervan (zie “Ideeën vanop CES 2017: 5G in je toekomst,” 19 januari 2017), omdat we te maken hebben met bedrijven die beperkte “onbeperkte” data verkopen met extra kosten als we onze telefoons teveel gebruiken. Is het een goede zaak dat in de Verenigde Staten 5G netwerken door zes verschillende bedrijven gebouwd gaan worden en dat het enige land is waar dat door zoveel bedrijven gedaan wordt? Of is dat juist een buitenkans om je 30 dollar extra te gaan betalen als je een film hebt gedownload op een ander netwerk? In Zuid-Korea, waar men het snelste mobiele data-netwerk van de wereld heeft, neemt men genoegen met drie concurrenten; Canada, derde, gaat voor nu van start met een gereguleerd monopolie. (De Verenigde Staten staat 30e in deze vergelijking.) Als Verizon en AT&T vooral geld krijgen van bedrijven van ongeveer dezelfde grootte, hoe snel denk je dat ze dan zullen reageren op de wensen van consumenten?

Naar verwachting zal "big agriculture" een grote gebruiker van 5G en IoT worden, en wel hierom: binnen 30 jaar zal de wereldbevolking bijna tien miljard mensen tellen en die moeten allemaal kunnen eten. Een groot aantal kleine sensoren kan worden gebruikt voor fijnmazig werken op akkers, met een maximale opbrengst en een minimaal waterverbruik. In een slide met de naam “precisielandbouw”, staan de rode delen voor gewassen die meer water vereisen en andere delen niet. Deze “boerderij van de toekomst” is het letterlijk, omdat volgens Koenig landbouwers het vereiste kapitaal zouden kunnen verzamelen door op optiemarkten te verkopen, omdat zij zeker zijn dat zij hun doelen kunnen halen.

Maar terwijl op de rest van de slide veel gigantische autonoom rijdende tractoren van John Deere en drones stonden, stond er maar één landbouwer op, die de afbeelding hierboven bekeek en vermoedelijk van plan was het te maken op de markt van sinaasappelsap. De Verenigde Staten telt 2,2 miljoen boerderijen en 3,2 miljoen landbouwers; het klinkt alsof de 750.000 mensen die op boerderijen werken maar geen gezinslid zijn, op zoek mogen naar ander werk.

Overal AI

AI zal gelijkaardige gevolgen hebben. Machine learning en interfaces die anticiperen op wat je wil, zullen er komen in smart-tv's, slimme luidsprekers, slimme ovens en slimme deurbellen; later die dag zag ik een slimme badmat. Buitenshuis zullen deze technologieën nog meer voorkomen. Koenig was heel enthousiast over “McD Lab” van McDonald’s, de R&D-afdeling die AI ontwikkelt voor je drive-thru bestelling. Volgens hem betekent dit dat de werknemer zich kan focussen op customer service, ervoor zorgen dat de bestelling correct is en efficiënter betalingen verwerken. Maar al die dingen zijn al elders geautomatiseerd — zodat je je gaat afvragen waarom er daar ook nog maar een mens zou zijn. McDonald’s heeft 1,9 miljoen werknemers, en het klinkt alsof de meesten samen met de landbouwers naar de avondschool zullen moeten.

(We moeten hier bij vermelden dat technologie in het algemeen een positief effect heeft op de werkgelegenheid. Vergelijk het vermoeiende en saaie werk van boekhouders in de 19e eeuw met de talloze mensen die tegenwoordig met spreadsheets werken met interessanter werk en hogere lonen. Nieuwe technologie maakt korte metten met oude slechte banen en genereert nieuwe goede banen; het probleem is dat het niet dezelfde mensen zijn die van baan veranderen. Ongeschoolde arbeiders hebben het bijzonder hard te verduren.)

AI was een ander gebied waar de presentatoren met grote sprongen over de real-world ervaring gingen. Volgens hen draaiden de laatste tien jaar volledig om connectiviteit maar zou de volgende tien jaar alles om AI gaan. Ik dacht dat het misschien wat meer over connectiviteit zou moeten gaan en nam me voor om de snelheid van mijn internetverbinding in de kamer te testen. Maar dat ging niet omdat in een hotel van miljarden dollars waar een van de belangrijkste technologieconferenties ter wereld werd gehouden het open wifi-netwerk en mijn hotspot geen bandbreedte kregen — ik was offline.

Streaming video voor elke minuut die je niet slaapt

Streaming-videodiensten waren het volgende punt op de agenda, met reeds bekende informatie: er zijn er veel van en er komen er nog meer bij. Wist je dat NBC een streamingdienst met de naam Peacock zal beginnen? (Omdat Disney de eigenaar is van ABC en CBS All Access blijkbaar van plan is om een 24/7 Star Trek feed te worden, kijk ik uit naar het nieuws van PBS Sesame Stream om alle zenders van mijn kindertijd te krijgen.) De markt is duidelijk nog verre van verzadigd en zij groeit niet alleen, maar de snelheid waarmee de markt groeit nam toe in 2018 en haalt nog altijd een gezonde 20%. Waarom zou je ten slotte tevreden zijn met één streamingdienst met meer video dan je in een heel leven kunt bekijken wanneer je er ook vijf kunt nemen?

En waarom tevreden zijn met sitcoms die wel 21 hele minuten kunnen duren terwijl je veel kortere momenten van spannende content kunt hebben? Meg Whitman en Jeffrey Katzenberg kondigden een nieuwe onderneming en streamingdienst aan, Quibi, die programma's voor de YouTube-generatie zal maken die op een mobieltje kunnen worden bekeken terwijl je ergens aanschuift. Ik merk op dat YouTube al bestaat en gratis kan worden bekeken terwijl je aanschuift. Maar omdat ik niet tot de generatie behoor die clips bekijken op YouTube het equivalent van Netflix vindt, ben ik niet de juiste persoon om te zeggen of Quibi een succes zal zijn of niet.

Op welk apparaat je dit allemaal gaat bekijken, hangt ook in de lucht. Het 'officiële' "Next Big Thing" is 8K-televisie, maar dat is groot in termen van grootte, niet in termen van of iemand er een gaat kopen. Als je het verschil tussen 4K en 8K wil zien, heb je een scherm nodig van minimaal 65 inch en dat is meer dan in de meeste woonkamers past (zie “CES’s 2019 technologietrends: big data, 5G, AI, AR/VR, autonome voertuigen en: grotere televisies”, 8 januari 2019). Koenig maakte zelfs een vreselijke vadergrap over hoe zijn vrouw hem er niet één thuis zou laten brengen en zei toen dat 8K nog steeds enorm zou zijn vanwege toepassingen zoals billboards en bedrijfsmonitoren. Wanneer was de laatste keer dat je geïnteresseerd was in billboard-technologie? Ik twijfel er niet aan dat we op een dag huizen hebben met hele muren in 16K of 32K, met vergezichten die niet te onderscheiden zijn vanuit het raam - maar dat zal waarschijnlijk een verandering in de architectuur met zich meebrengen voordat de technologie past.

Realiteit, 'Augmented' of 'Virtual' en de rest van de trends

Dat denkbeeldige uitzicht is natuurlijk een voorbeeld van virtual reality, of VR, die nu is samengevoegd met augmented reality (AR) om een nieuw modewoord te maken: XR. (Ik weet niet zeker waar de X voor staat en ik ben er vrij zeker van dat ik het niet wil weten.) De volgende dia laat zien waarom ik denk dat AR een veel grotere deal is dan VR: je kan AR gebruiken zonder uitrusting die zelfs een duiker 'te omvangrijk' zou noemen. Google heeft twee keer indruk op me gemaakt met hun AR-avances: de eerste was een Maps-overlay die gigantische pijlen plaatst op je route (en dat meestal werkte voor mij maar met wat tragische fouten), de andere is dat Google Translate snel en nauwkeurig genoeg lijkt dat ik me geen zorgen maak, voorafgaand aan een reis in drie dagen, dat ik alleen les drie van mijn Italiaanse audiocursus kreeg. Een telefoon is een slechte manier om de technologie te gebruiken maar Translate en Lens zijn in wezen ondertitels voor de echte wereld.

De rest van het gesprek had betrekking op andere sectoren van minder algemeen belang, maar bevatte ook een tas vol opwindend of belachelijk nieuws. E-sports, de naam die we nu gebruiken voor andere mensen videogames zien spelen, heeft vorig jaar op de een of andere manier $ 1 miljard aan inkomsten overtroffen. Zelfrijdende voertuigen worden al in de nabije toekomst verwacht als vlootvoertuigen voor bedrijven zoals Uber en Lyft. Maar we zouden ook een explosie van "multimodaal" transport moeten zien, zoals elektrische scooters voor het laatste stukje waar Uber niet kan komen. (Wat, blijkbaar zonder erkenning van ironie, werd gevolgd door de bespreking van digitale gezondheid en gadgets die ervoor zorgen dat we elke dag voldoende wandelen.) En ja, dat omvat ook de vliegende auto, die (waar regelgeving dat toestaat) je zou kunnen bellen zoals een Uber, medio de jaren 2020, voor het geval jij een van de mensen bent die denkt dat dat idee aantrekkelijk is en niet angstaanjagend.

Het gesprek werd afgesloten met een discussie over robots - het zijn altijd de industriële toepassingen die belangrijk zijn, maar de schattige die je te zien krijgt - en het groeiende veld van 'veerkrachtige technologie', systemen die gracieus degraderen met minder storingen in crisissituaties. Het is duidelijk dat iedereen aan terrorisme dacht toen dit ter sprake kwam, overigens zei Rohrbaugh dat het was voor "noodherstel of ... bij dingen zoals rampen"; dit is niet iets waarover de CTA openlijk heeft gesproken. En dat is ironisch want het zou de grootste manier kunnen zijn waarop innovatieve technologie je leven verandert, zelfs als dat gewoon constante elektriciteit in Californië betekent.