Skip to content
Al 28 jaar doordacht, gedetailleerd verslag van alles over Apple
en het TidBITS Content Network voor Apple professionals

Vorige aflevering | TidBITS Nederlands | Volgende aflevering




#1448: CES trends en gadgets, nieuwe smart-televisies krijgen iTunes en AirPlay, USB-C validatie, iPhone belprobleem

CES, de gigantische technologieshow die meer dan 4.500 exposanten en 180.000 bezoekers trekt, is weer afgelopen en de onverschrokken Jeff Porten schrijft over de grote technologietrends van het evenement met compacte beschrijvingen van de meest in het oog springende producten. Bij sommige aankondigingen tijdens de CES is Apple betrokken en Josh Centers onderzoekt wat het voor Apple betekent om iTunes, AirPlay en HomeKit beschikbaar te stellen voor televisiefabrikanten. Verder ontwart Adam Engst deze week een probleem waarbij je iPhone per ongeluk naar andere landen kan bellen en legt Glenn Fleishman uit hoe USB-C-apparaten veiliger en veiliger worden via een validatieprogramma.

Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
• Paul Bánsági
• Renate Wesselingh
• Johan Olie
• Dirk Paul Flach
• Thierry Kumps
• Elmar Düren
• Henk Verhaar
• Jos van den Berg

Verder werkten mee:
• Coördinatie: Renate Wesselingh
• Montage: Elmar Düren
• Eindredactie: Sander Lam

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op <de contactpagina>


Adam Engst 8 reacties (Engelstalig)

Belt jouw iPhone naar andere landen?

[vertaling: RAW]


Mijn moeder snapte er niets van. "Mijn iPhone belde gisteren met iemand in Nederland in plaats van met je vader", zei ze. "En", vervolgde ze, "iedere keer als ik probeer hem of jou of iemand anders in mijn favorieten te bellen, krijg ik nu een bericht van Verizon dat mijn abonnement niet in internationale gesprekken voorziet. Maar het werkt prima als ik het nummer handmatig kies."

Als het over technische ondersteuning van ouders gaat, is dit wellicht het vreemdste probleem dat ik ooit op mijn bord kreeg, maar mijn moeder had gelijk. Telkens wanneer ik op een van de favorieten in de app Telefoon op haar iPhone tikte, kreeg ik die automatische mededeling van Verizon. Maar wanneer ik het nummer van mijn iPhone handmatig invoerde, kwam het gesprek gewoon door. Hoewel ze de melding van het gesprek met Nederland had weggegooid, had ik geen reden om haar niet te geloven. Mijn eerste indruk was dat dit een probleem was dat te maken had met haar Verizon-account, maar ik wilde haar niet aan de technische ondersteuning van Verizon overleveren als ik dat kon vermijden.

Tijdens mijn onderzoek viel het me op dat alle telefoonnummers in haar contacten een andere opmaak hadden dan de mijne. Alle nummers op mijn telefoon zagen eruit als (607) 555-0123, terwijl bij haar alle cijfers aan elkaar geplakt zaten zonder leestekens, dus als 6075550123. Ik herinnerde me dat ik dit eerder gezien had, maar dat ik het toen had toegeschreven aan haar vreselijk rommelige adresboek, waarin ze op een gegeven moment de e-mailadressen had geïmporteerd van iedereen met wie ze in Outlook had gecommuniceerd toen ze aan de Cornell University werkte.

Vanwege het bellen naar Nederland en Verizons mededeling over internationale gesprekken kwam echter de mogelijkheid nu in me op dat haar iPhone ineens was gaan denken dat hij in een ander land was en daarom een landcode voor de opgeslagen nummers plakte alvorens te bellen. Dit bleek het juiste spoor te zijn.

In Instellingen > Algemeen > Taal en regio > Regio stond haar iPhone correct ingesteld op de Verenigde Staten, maar in een opwelling veranderde ik het naar Uruguay en toen weer terug naar de Verenigde Staten. En jawel, de opmaak van de telefoonnummers in haar contacten veranderde onmiddellijk naar wat ik ook had, met de haakjes, de spatie en het streepje. En wat belangrijker was: bij tikken op de nummers in haar Favorieten werden ook die mensen gebeld. Probleem opgelost. Ik slaakte een zucht van verlichting, want je familie gelukkig houden is de belangrijkste taak.

De regio-instelling in iOS.

Ik kan me niet voorstellen dat dit probleem erg vaak voorkomt, maar ik hoop die eenieder die hiermee te maken krijgt, deze oplossing zal vinden.


Josh Centers 14 reacties (Engelstalig)

Apple stelt iTunes Video en Airplay open voor tv-concurrenten

[vertaling: JO, PAB]


Er staat iets merkwaardigs te gebeuren in televisieland. Apple kondigde een samenwerking met concullega Samsung aan. Samen zullen ze iTunes-films, televisie-programma's en ook Airplay 2 op Samsung smart-tv's aanbieden. Bovendien heeft Apple deals gesloten met LG, Sony en Vizio: ook hun nieuwe televisies zullen AirPlay 2 en HomeKit ondersteunen.

Wat betekent dit precies?

Voor televisies die AirPlay 2 ondersteunen betekent het dat je het scherm van iOS-apparaten kunt delen met zo'n televisie en dat je materiaal als films en muziek direct vanuit iOS of iTunes naar het tv-toestel kunt sturen, precies zoals je dat nu doet op je Apple TV.

Het verhaal voor HomeKit is iets interessanter: ondersteunde televisies worden daarmee HomeKit-apparaten, en dus kun je ze aan- of uitzetten en bepalen welk materiaal erop speelt met Siri of de Woning-app van Apple. Je kunt voortaan ook HomeKit-scènes instellen die bestaan uit acties voor je tv-toestel. Je kunt dus een "Filmavondje"-scène hebben die met één commando het licht dimt én de tv aanzet. (Voor meer toepassingen van HomeKit-scènes, zie “De HomeKit-bondgenoot: basisbegrippen” van 3 november 2016, of mijn boek Take Control of Apple Home Automation.)

Dit is de informatie over de gemaakte afspraken, per televisiefabrikant, in de volgorde waarin ze aangekondigd werden:

Het gekke is dat alleen Samsung de iTunes Movies and TV Shows-app krijgt, maar aan de andere kant is Samsung de enige fabrikant die geen ondersteuning voor HomeKit zal bieden. Los van deze wat verwarrende situatie zouden deze aankondigingen allemaal best prachtig nieuws kunnen zijn voor Apple-gebruikers die van plan zijn één van de nieuwe, ondersteunde televisies te kopen. Maar wat hebben alle andere mensen eraan, en wat zegt dit nieuws over de plannen die Apple heeft voor de toekomst van televisie?

Wat lezen we in de thee(vee)blaadjes?

Ik ben iemand die de ontwikkelingen rond de Apple TV al jaren volgt en ik schreef er zelfs een boek over: Take Control of Apple TV. Mijn gevoel zegt me dat deze aankondigingen ook het einde betekenen van de Apple TV als apart verkocht apparaat. Dit zal niet meteen gebeuren, en waarschijnlijk ook volgend jaar nog niet, maar ik denk dat Apple zijn Apple TV uiteindelijk zal laten vallen.

Waarom? De toekomst is geen losstaand apparaat bij je tv. De toekomst is een televisie met alle slimme toepassingen erin gebakken. In de tijd dat ik schreef aan mijn eerste editie van Take Control of Apple TV, zag ik de gebruikservaring van de smart-tv als veel en veel minder goed dan die van de Apple TV, en dat was ook waar, in die tijd. Maar door de jaren heen verbeterden bediening en prestaties van de slimme tv enorm, en bovendien is het gemak van ingebakken apps zoveel groter. Wat doe je liever: tv aanzetten, van bron wisselen, de Siri-remote pakken en de Netflix-app openen, of alleen op die ene Netflix-knop op je afstandsbediening drukken?

Televisie is in wezen een luie technologie. Het is een scherm waar je naar staart wanneer je niet meer wilt nadenken. Het is een apparaat waarbij je als gebruiker echt geen gedoe wilt. "HDMI 1 of AV 1, het kan me allemaal niks schelen, ik wil gewoon naar mijn serie kijken, verdorie!"

Terwijl Apple al zijn geld inzette op een los tv-doosje, blijkt dat de vaak uitgelachen analist Gene Munster toch gelijk had: een slim tv-toestel was een betere gok geweest. Apple zou de komende jaren nog best zijn eigen toestel kunnen gaan maken en ik denk dat er zeker plaats op de markt is voor zo'n apparaat, maar Apple lijkt nog altijd te weifelen, mogelijk omdat de winstmarges voor tv-toestellen altijd erg laag zijn: Vizio-baas Bill Baxter rekende voor dat 6% heel gewoon is, terwijl Apple over het geheel zo'n 38% rekent.

Omdat Apple achterloopt op het gebied van tv-apparatuur (de Apple TV bedient slechts 15% van de markt, achter Amazon en Roku) liggen de beste kansen van het bedrijf op het gebied van service. Maar Apple wordt ook daar in een hoek geduwd, want Movies Anywhere vermindert het insluit-voordeel van Apple door iTunes-aankopen van grote studio's naar je accounts op Amazon, Google en andere platforms te synchroniseren (zie “Movies Anywhere bevrijdt je films van platformbeperking,” 16 oktober 2017).

Er gaan geruchten over een of andere tv-dienst van Apple, maar wat daar te vinden zal zijn, hoeveel het zou gaan kosten of op welke platforms het beschikbaar zou zijn, is allemaal nog een raadsel. Grappen over Planet of the Apps terzijde, Apple heeft een paar indrukwekkende, zij het verwarrende overeenkomsten gesloten. Tim Cook beloofde onlangs meer diensten in 2019 en hoewel hij niet specifiek was, lijkt een tv-dienst aanstaande.

Deze uitbreidingen naar het bieden van ondersteuning voor concurrerende tv-platforms doen vermoeden dat Apple ernaar streeft zijn dienst te richten op de bredere markt dan alleen Apple-apparaten. Dat zou betekenen dat Apple van plan is om het tegen Netflix en Hulu op te nemen, samen met Disney, wanneer hun streamingdienst later dit jaar wordt gelanceerd.

Op een meer praktisch niveau verwacht ik dat deze combinatie van AirPlay en HomeKit-integratie met slimme tv's erg lijkt op hoe Google Home en Chromecast samenwerken. Ik kan Google vertellen om mijn tv uit te zetten of een titel af te spelen van Netflix of Google Play, en het lijkt erop dat de nieuwe integraties van Apple vergelijkbare dingen kunnen doen. Het is een van de nuttigere spraakgestuurde functies van Google en ik ben verrast dat Apple iets dergelijks nog niet eerder heeft gedaan.

Maak je geen zorgen over de toekomst van je Apple TV. Voorlopig is het nog steeds een essentieel onderdeel van de iTunes-puzzel en het zal net zo goed werken op een nieuwe slimme tv als op elk huidig model. En het zal geen gegevens over jou verzamelen en delen. Dat is waarom domme tv's duurder zijn dan slimme tv's.


Glenn Fleishman 1 reactie (Engelstalig)

USB groep gaat voor veiligheid USB-C-apparaten valideren

[vertaling: DPF, TK]


De industriegroep die verantwoordelijk is voor USB 3.0 is gestart met een verificatieprogramma voor USB-C in een poging te voorkomen dat ondeugdelijke kabels en kwaadaardige apparaten worden aangesloten op computers en mobiele apparaten met deze kleine veelzijdige poort. Onder andere Apple, Intel en Microsoft maken deel uit van deze groep, wat de kans groot maakt dat de standaard door anderen overgenomen wordt.

Er zijn gevallen bekend van goedkope kabels die niet voldoen aan de voorwaarden voor het hoge wattage van USB-C en die branden hebben veroorzaakt of computers hebben vernield. Minder dramatisch: sommige kabels en adapters van minder bekende leveranciers doen niet wat wordt beloofd, kunnen geen hoge snelheid of veel stroom aan, of werken helemaal niet.

Er bestaan ook kwaadaardige USB-hacks en tekortkomingen in de USB “stack”, de software die USB op de host-hardware bestuurt, zijn vatbaar voor misbruik om gegevens te kapen of een computer, telefoon of tablet aan te tasten. Eenvoudigweg een USB-kabel of lader op je apparaat aansluiten kan voor malware al genoeg zijn om gegevens te kapen of de besturing van een apparaat over te nemen.

De voorgestelde oplossing is een systeem met een cryptografische ondersteuning, onder de naam “USB Type-C Authentication Program”, waarmee fabrikanten van host-hardware (een smartphone, tablet of computer) een handshake-proces kunnen gebruiken om vast te stellen of een aangesloten apparaat is gecertificeerd of een licentie heeft van de organisatie die de gehele USB-standaard beheert, het USB Implementers Forum (USB-IF). Als dat niet het geval is, kan de host-hardware de poort volledig afsluiten of de mogelijkheden die beschikbaar zijn voor de aangesloten kabel of het aangesloten apparaat beperken.

Er zijn reële zorgen over de mogelijke gevolgen van het beperken van verbindingen tot apparaten met een betaald, gepatenteerd en gesloten systeem: het zou kunnen betekenen dat concurrentie moeilijker wordt en dat USB-C-hardware duurder wordt. Het programma is echter vrijwillig, en fabrikanten van apparatuur (van Apple tot ZTE) hebben de keuze hoe ze de verificatie willen afdwingen, dus het lijkt eerder een voordeel te zijn.

USB-C: Universeel Confuus

Het was de bedoeling dat de standaard USB-C alles makkelijker zou maken. Er zou een enkele stekker komen die zowel USB 3 als Thunderbolt 3, DisplayPort en andere standaarden aankan, en het zou niet moeten uitmaken hoe de stekker in een apparaat wordt gestoken. USB-C had zelfs de belofte van eerdere smaken van USB moeten inlossen door nu echt tot 100 Watt aan te kunnen.

In werkelijkheid is USB-C nogal een rotzooitje, hoewel niet altijd zo erg als sommige mensen voorspelden of zeggen dat het is. Als je een ouder apparaat hebt, heb je een adapter of upgrade-apparaat nodig. Er is wel verwarring over het verschil tussen USB 3.1 en Thunderbolt 3: Thunderbolt 3 gebruikt USB-C als verbindingsstandaard, maar veel computers en telefoons die niet van Apple zijn maar wel USB-C hebben, ondersteunen Thunderbolt 3 niet. (Lees voor meer informatie over deze verschillen “Uitleg over Thunderbolt 3, USB-C, en nog zo wat connector-standaarden”, 3 november 2016.)

Deze verwarring, samen met de initiële schaarste aan chips voor de stekkers en hoge productiekosten, heeft de deur geopend voor kabels en adapters van lage kwaliteit.

Hoewel de USB-IF optreedt als de centrale organisatie voor standaarden, testen en certificeren, verschijnt er veel apparatuur op de markt met het label “USB” die niet door de groep onderzocht zijn. Vrij veel “USB”- en “USB Type-C”-apparatuur op Amazon is niet door een andere partij getest. Voor een standaard die zo complex is als USB-C is dat geen goede beslissing, maar het reduceert wel de kosten en de tijd voordat apparatuur op de markt komt.

De producent van een USB-C-kabel voor 100 watt/5 amp (die, als er iets niet goed gaat, genoeg stroom door kan geven om welk apparaat dan ook te laten doorbranden) beantwoordde een vraag of certificering als volgt:

Geachte klant, dank voor je bericht. We doen USB-IF certificering op sommige kabels, maar niet op alle. Ze hebben echter allemaal dezelfde kwaliteit, wees dus gerust over je aanschaf.

De helft van de recensies voor de producten van dit bedrijf krijgen 1 tot 3 sterren, en de recensies met 3 sterren zijn niet erg positief. Het bedrijf kan vertrouwen hebben in de kwaliteit, en certificering betekent niet dat producten perfect zijn, maar er is wel een kloof.

Dit soort praktijken probeert USB-IF aan te pakken met het verificatieprogramma.

Verificatie: uit- of insluiten?

Het is heel redelijk om je zorgen te maken dat een systeem met een centrale organisatie die de mogelijkheid heeft om apparaten die niet zijn goedgekeurd te weigeren om verbinding te maken met apparaten die je in bezit hebt, deels kan zijn ontworpen om concurrentie te verminderen.

We kennen allemaal de argumenten tegen kopieerbeveiliging voor mediabestanden en games. Opgesloten zitten in een bepaald ecosysteem betekent dat je je moet neerleggen bij de eisen van dat ecosysteem, alleen die apparatuur kunt gebruiken die het toestaat, en waarschijnlijk hogere prijzen zult betalen.

Volgens mij vallen het USB-IF en het verificatieprogramma voor USB-C hier echter niet onder. Het verificatieprogramma zal de kosten licht verhogen, maar dat weegt niet op tegen de voordelen. De norm valt beter te vergelijken met de beveiliging die webbrowsers bieden voor een HTTPS-verbinding dan voor de beveiliging die Apple oplegt voor video of Amazon voor Kindle-boeken. Het is, met andere woorden, een beveiliging die eerder jouw belangen beveiligt dan je gijzelt voor de winst van een organisatie.

Het USB-IF heeft DigiCert gekozen om een vertrouwensbasis te leggen met versleuteling met een publieke sleutel, grotendeels zoals dit ook wordt gebruikt om websites te beveiligen. Elke speler in het USB-C-ecosysteem krijgt certificaten van DigiCert, zoals een website-operator zich aanmeldt bij een certificaatautoriteit.

Een kabel, adapter of randapparaat met een ingebouwde USB-C-stekker gebruikt dan zijn certificaat om informatie over mogelijkheden te ondertekenen en te bevestigen. Omdat het USB-IF deel uitmaakt van deze procedure, zullen alleen apparaten die door de groep zijn getest en gecertificeerd cryptografisch bewijs in de stekker zelf kunnen leveren.

Dit zou kunnen helpen bij de identificatie van niet-gecertificeerde kabels en voorkomen dat zij een host-apparaat beschadigen, zelfs als de fabrikant probeert te beweren dat de kabel voldoet aan de testen van het USB-IF.

Maar deze verificatie zou ook kwaadaardige USB-aanvallen kunnen voorkomen door data van niet-geverifieerde stekkers te blokkeren. Met de USB Restricted Mode heeft Apple effectief een alternatieve versie hiervan geïmplementeerd. Hierbij wordt data (en soms stroom) geblokkeerd wanneer je iOS-apparaat langer dan een uur niet ontgrendeld werd. Dit heeft hetzelfde effect als USB-C-verificatie, ook al moet de gebruiker hierbij een verbinding verifiëren in plaats van te werken met een versleutelingsinfrastructuur. (Zie “USB Restricted Mode kan opladen iOS-apparaten verhinderen”, 6 augustus 2018.)

De schakelaar voor USB-accessoires.

Het belangrijkste deel van deze procedure zal gebeuren met een host-apparaat, zoals een Mac of een iPad Pro. Met een toekomstige MacBook Pro die, bijvoorbeeld, USB-C-verificatie ondersteunt, zal de vraag zijn hoe macOS je opties voorstelt.

Wanneer je een gecertificeerde stekker aansluit, zal macOS waarschijnlijk precies zoals nu werken: een verbinding wordt in stilte onderhandeld, gevalideerd en begonnen, met ook toegang tot voedingsstromen die de stekker aankan en tot gegevensstromen.

Maar wat zal macOS doen wanneer je een niet-gecertificeerde stekker aansluit? Zal Apple:

  • Een lijst bijhouden van niet-gecertificeerde kabels, adapters en andere hardware, en je melden dat een apparaat je computer kan beschadigen, zoals bij XProtect en bekende malware? Dat is geen slecht idee, maar het lijkt weinig waarschijnlijk door het eindeloze werk om dergelijke niet-gecertificeerde apparaten te identificeren en de lijst bij te houden.

    Een XProtect-waarschuwing.

  • Uitleggen dat een voor het overige onschuldig aangesloten apparaat niet kan worden gevalideerd en je een optie geven om op eigen risico verder te gaan, misschien zelfs met de optie om Power Delivery functies al of niet te activeren? Dit zou gelijkaardig zijn aan het bericht dat je krijgt bij niet-gecertificeerde Lightning-kabels.

    "Deze kabel of dit accessoire is niet gecertificeerd en werkt mogelijk niet goed met deze iPhone."

  • Het apparaat meteen weigeren, met een waarschuwing dat het werd geweigerd omdat het je computer kan beschadigen?
  • Een configureerbare geavanceerde optie bieden voor al het voorgaande? Dit zou kunnen werken zoals de opties “Sta programma's toe die zijn gedownload bij” in Systeemvoorkeuren > Beveiliging en privacy > Algemeen.

    Instellingen toegestane Mac-apps.

Wat Apple en andere fabrikanten van besturingssystemen ook kiezen, je zult er zeker niet snel iets van merken.

Een te grote markt om te blokkeren

Met ondernemingen zoals Monoprice, die zwaar concurreren op prijs en volume in het kabel- en adaptersegment, en die ook deel uitmaken van procedures voor normen en certificaties, ziet het er niet naar uit dat USB-C-verificatie zal worden ingezet als een wapen om apparaten te weigeren die niet zijn goedgekeurd door de OS-fabrikanten. Zij kunnen dat nu al doen, omdat USB-apparaten zichzelf al bekendmaken en bepaalde kenmerken hebben. Die details blijven gewoon ongevalideerd.

Deze norm wordt nu pas geïntroduceerd, waarna hij nog moet worden ingevoerd in de hardware van USB- en Thunderbolt 3-controllers die zorgen voor USB-C-verbindingen in computers en mobiele apparaten. Dat zal wat tijd in beslag nemen, en geen enkele onderneming zal meteen werken met alleen geverifieerde apparaten, gezien de honderden miljoenen USB-C-apparaten, -kabels, -adapters en dergelijke zonder verificatie die al op de markt zijn.

We horen minder horrorverhalen over grote problemen met USB-C nu gerenommeerde ondernemingen meer apparaten hebben verkocht en de prijzen hebben verlaagd. Maar het blijft een goede zaak om door middel van dit verificatieprogramma de veiligheid en de beveiliging van USB-C te vergroten.


Jeff Porten 1 reactie (Engelstalig)

CES’s 2019 technologietrends: big data, 5G, AI, AR/VR, autonome voertuigen en: grotere televisies

[vertaling: LmR, HV, JWB]


CES wordt georganiseerd door de Consumer Technology Association, de Amerikaanse handelsgroep voor technologiebedrijven, en het is een combinatie van een enorme beurs en een conferentie met experts op diverse gebieden. Omdat de CTA niet echt een neutrale toeschouwer is, is het doorgaans een goed idee om te waken voor al te optimistische en rooskleurige voorspellingen. Er zijn hier maar weinig mensen die durven stellen dat de technologische utopie niet vlak om de hoek staat.

Dus ik ben altijd kritisch als ik naar de eerste CTA-sessie met voorspellingen ga. Ze zijn altijd betrouwbaar over statistieken uit het heden en verleden, maar al het andere wat verteld wordt mag met een korreltje zout genomen worden. Het druist wat tegen het verhaal in als een presentatie over onze fantastische toekomst met 5G wordt gehouden in een hotel waar de wifi is afgeknepen tot 512 Kbps. Alle behoudende of bevragende commentaar in dit artikel is van mij en komt niet van de officiële lezing.

Data, data, overal

Een voorbeeld van dit optimisme is de introductie van de toespraak waarin werd gezegd dat dit jaar het hoogtepunt zou zijn van baanbrekende technologieën die de massa zouden bereiken, uiteenlopend van 8K-televisies tot AI. We zouden het einde naderen van het tijdperk waarin we ons concentreerden op mensen met elkaar verbinden en een data-tijdperk bereiken waar consumentengedrag zowel de technologie die we gebruiken als ieder zakenmodel daarachter zou aanjagen. In het data-tijdperk zullen we ons concentreren op het verbinden van dingen in groten getale: duizenden kleine sensoren via 5G, voertuigen met AI met de omringende infrastructuur en beveiligingscamera's aan servers die de context van de video's begrijpen.

Mocht je dit vinden klinken als een kille plek voor mensen om te leven, weet dan dat de spreker dit ook aansneed: het data-tijdperk zal een voortdurend herdefiniëren inluiden van wat privacy is en dit zal per maatschappij flink verschillen. In Amerika zijn we min of meer verontwaardigd als Marriott miljoenen accounts kwijtraakt door Chinese spionage, maar we veranderen ons gedrag en nauwelijks door. (Koop jij nog steeds bij Target?) Vergelijk dat met China zelf, waar bijna iedereen heeft geaccepteerd dat er in de openbare ruimte geen privacy meer is. Burgerrechtenorganisaties voorspellen dat we een punt zullen bereiken waarna als tegenreactie de interesse in privacy groter zal worden. Maar dit roepen ze al tientallen jaren en de Amerikaanse consumentengegevens die de hoogste bescherming hebben zijn je bibliotheekpas en heel misschien je Netflix-lijst. (Europa is veel verder met hun algemene verordening gegevensbescherming en Canada heeft al 35 jaar een federale privacy-ombudsman.)

Over 5G

Er zijn veel technologieën op til die onderdeel zullen zijn van dit proces. 5G komt er echt aan over een jaar of twee al doen diverse expres bedrieglijke marketingcampagnes het lijken dat het veel eerder komt en het combineert snel internet met het vermogen heel veel meer apparaten te verbinden.

AI en spraakassistenten

Siri mag dan af en toe nog wel "egg freckle" misverstanden hebben, spraak is momenteel de voornaamste (of enige) manier van interactie met veel apparaten. Deze herkenningssystemen zijn niet alleen technologieën, het zijn platformen. Alexa heeft 60.000 “skills” om te leren interageren met een apparaat dat niet door Amazon gemaakt is.

Het resultaat is dat je ongelooflijk veel kunt doen door je apparaat spraakcommando's te geven, maar je moet nog steeds onthouden hoe je met je HomePod moet praten en hoe dat anders is dan met een Echo Dot. Misschien is dat de reden waarom, hoewel twee derde van de mensen in een CTA-enquête aangaf spraak-interfaces te gebruiken, alle manieren die werden genoemd dingen zijn die ook kunnen met één of twee tikken op je telefoon. Dicteren is het enige gebruik dat verder gaat dan dat.

Verschuivingen in consumentengedrag richting digitale assistenten.

Dit heeft voornamelijk te maken met de beperkingen aan wat AI kan doen, maar het komt ook door beperkingen in wat we willen dat AI kan doen. Veel mensen schrokken toen Google kwam met Duplex, zijn systeem om bij echte mensen te reserveren, inclusief ingeprogrammeerde “ehms” en “ahs” om de receptionist het idee te geven dat ze met iemand van hun eigen soort spraken. Domino’s heeft tests gedaan met een zelfrijdende auto om pizza's af te leveren, maar kwam erachter dat de klanten het niet prettig vonden om hun huis te verlaten en naar de stoeprand te lopen om hun bestelling aan te nemen.

Dat komt, denk ik, deels doordat men uit het oog verliest wat voor de klant belangrijk is. De bezorger die bij je aan de deur komt kost wellicht een paar dollar fooi, maar je kunt hem of haar meteen vertellen dat je geen sinas maar Diet Pepsi had besteld. Dat blijkt ook wel uit een andere dia, getiteld “Is this the year of the smart appliance?” Zonder het hardop te zeggen, refereert de CTA aan alle voorgaande jaren die zogenaamd het jaar van het smart appliance waren. Het is mij niet duidelijk wat de toegevoegde waarde is van een slimme koelkast van duizend dollar, boven een domme koelkast van 400 dollar, omdat ik aan een paar apps op mijn smartphone genoeg heb om mijn keuken slim te maken. En die apps kunnen eenvoudig geüpdatet of vervangen worden.

Uiteindelijk gaat het altijd weer over televisies

Succesvoller is de continue vooruitgang in grootte en resolutie van televisies, met een groei van de gemiddelde televisie van 22 inch in 1997 naar 48 inch nu. Veel producenten introduceren dit jaar 8K-modellen of iets wat daarop lijkt: de standaard 8K-resolutie is 7680 bij 4320, en de aangekondigde modellen hebben minimaal 33 miljoen pixels. Het verschil tussen 4K en 8K is alleen zichtbaar bij schermen die groter zijn dan 65 inch, en dat past niet eens in veel huiskamers, laat staan slaapkamers. De verwachting is dan ook dat niet veel mensen ooit een televisie van dergelijke afmetingen zullen aanschaffen.

Natuurlijk heb je dan ook aanbieders nodig die 8K-programma's leveren. Op dit moment zijn die er nog niet, tenzij je in Japan woont, waar NHK in december 2018 een 8K-dienst begon. Ze beloven dat ze de Olympische Spelen van 2020 in Tokyo helemaal in 8K zullen uitzenden. De CTA voorspelt dat er in 2022 in de VS anderhalf miljoen 8K-televisies verkocht zullen worden. Dan vraag ik me af wat er gebeurt als de markt verzadigd is met 8K-toestellen. In 2024 heeft de CES ook weer iets nodig om het publiek te laten upgraden, en 3D heeft al getoond niet de volgende hype to zullen worden.

De werkelijkheid: virtueel of toegevoegd

Naast de saaie, tweedimensionale werkelijkheid zijn er de steeds beter wordende toegevoegde en virtuele realiteit, maar een echt overtuigende toepassing waardoor iedereen eraan wil, is er nog niet. VR leidt onder een overdaad aan concurrerende standaarden en apparaten, en zonder dure Windows-machine doe je nog niet eens mee. En die afhankelijkheid van zware computers maakt het vrijwel noodzakelijk dat je voor VR een aparte ruimte in je huis hebt, dicht genoeg bij die computer om de benodigde kabelverbindingen mogelijk te maken, maar met voldoende ruimte om niet je benen te breken in de echte werkelijkheid terwijl je je in de virtuele beweegt.

Er is een bedrijf dat nog dit jaar een haptisch pak voor het hele lichaam zal introduceren, maar de aankondiging van de CTA was niet erg hoopgevend: “Als iemand je in Red Dead Redemption 2 in je buik stompt, ga je dat ook echt voelen". Joepie. Doe mij maar zo'n pak. Ik zie meer toekomst in het idee van VR-parken, waar je verschillende vormen van VR kunt uitproberen. En ja, die zul je als eerste in Japan zien verschijnen.

Het Tesla-pak

Toegevoegde realiteit, met zijn weergave van extra informatie bij de alledaagse dingen om je heen, heeft duidelijker nut, en dit jaar lijken de AR-headsets meer op zonnebrillen dan op integraalhelmen die zelfs Darth Vader zou afwijzen als zijnde te barok. AR zal ook terug te vinden zijn in op zichzelf staande toepassingen, zoals consumentenwinkels met AR-spiegels waarin je sneller kunt zien hoe kledingstukken je staan dan wanneer je ze daadwerkelijk aantrekt.

Ik verwachting met betrekking tot persoonlijke AR hetzelfde als vorig jaar: ooit zal Apple ons AR-brillen van duizend dollar verkopen, aangestuurd door de iPhone van duizend dollar in je binnenzak. En je zult beide nodig hebben, want een AR-bril kan niet het baanbrekende beeldmateriaal, de rekenkracht en de benodigde batterijen herbergen die daarvoor nodig zijn. En daarmee heeft Apple het volgende trendsettende apparaat dat in het museum zal eindigen, net als de PowerBook, de iPod, de iPhone, en de iPad.

En als Apple het niet doet, zal iemand anders het wel doen. AR is de onontkoombare technologie waarmee we de wereld in de toekomst tegemoet zullen treden. Loop een willekeurig museum binnen en je ziet historische gegevens geprojecteerd over alles wat je fysiek ziet. Bekijk het menu van het restaurant waar je nu voor staat, of maak gebruik van "röntgenogen" om het te vergelijken met dat van een restaurant twee straten verderop. En er zullen waarschijnlijk stalletjes komen waar deze apparaten als warme broodjes over de toonbank gaan.

Robotauto's (en eindelijk ook vliegende auto's)

Autonome voertuigen vormen de volgende technologie die altijd binnen enkele jaren volmaakt is, maar binnen niet al te lange tijd zal die technologie er ineens echt zijn. De CTA voorspelt dat in 2020 de meeste auto's "voorwaardelijk autonoom" zullen zijn. Je zult nog steeds zelf autorijden, maar je auto zal zelf ook het verkeer en de omgeving in de gaten houden, en als je even afgeleid bent en niet doorhebt dat de auto voor je remt, zal jouw auto de controle even overnemen: remmen, sturen en wat nog meer nodig is. En in 2030 zal je, volgens de CTA, het stuurwiel niet meer aanraken.

Maar dat betekent dat we ons weldra in een zogenaamde griezelvallei zullen bevinden. Het is volkomen normaal als je auto dom is, en jij het enige intelligente in die auto bent. In de toekomst zal het ook normaal zijn dat je auto die taak overneemt. Maar daartussenin zullen mensen zich ongemakkelijk voelen. Als je auto in de gaten houdt of je slecht rijdt, wil je dan werkelijk een concreet bewijs dat je niet zo goed rijdt als je zelf denkt? Vertrouw je erop dat je auto dat niet doorbrieft aan je verzekeringsmaatschappij? Als je denkt dat mensen het voetstoots goed zullen vinden dat hun auto's hun leven redden, denk dan aan al die mensen die bang zijn om te vliegen, maar zich helemaal niet onveilig voelen op de weg, terwijl dat statistisch gezien veel gevaarlijker is.

Informatie over zelfrijdende auto's.

In de tussentijd zullen we wellicht afscheid moeten nemen van een van onze favoriete klachten over de toekomst die niet bracht wat ons beloofd was: "We leven nu in de 21ste eeuw, waar blijven die vliegende auto's nou?" Drie bedrijven hebben me ge-e-maild met de mededeling dat ze dit jaar een vliegende auto zullen demonstreren. Het blijkt dat je, als je ze kunt bouwen rond autonoom vliegende machines, je minder druk hoeft te maken over aansprakelijkheid als een klant van vlees en bloed met de auto tegen een berg vliegt. Eén bedrijf heeft expliciet het plan zijn vliegende auto te vermarkten onder het Uber-model: je zult er geen bezitten, maar steden zullen er een vloot van aanbieden om mee te reizen.

Ik verwacht dat autonome grondvoertuigen net zo'n doorbraak zullen zijn: als je nooit autorijdt, is het ook onwaarschijnlijk dat je er een zult bezitten, en als minder mensen in steden auto's bezitten zal ineens een grote hoeveelheid dure grond die nu bedekt is met asfalt voor andere doelen beschikbaar komen. In 2019 zullen we voor het eerst kunnen zien of ik gelijk heb, omdat er dan zelfrijdende taxi's komen in de straten van San Francisco, San Jose, en Washington, DC.

Medische technologie en flexibele infrastructuur

De presentatie eindigde met twee fascinerende categorieën, maar helaas zonder veel details. Er werd deze week veel nieuwe medische technologie aangekondigd, deels van het soort waarin je Apple Watch je kan vertellen hoe het met je hart gaat, en deels apparaten die diagnoses stellen waar je nu nog voor naar de huisarts moet. En het is voor het eerst dat de CTA een medisch bijscholingsprogramma introduceert dat artsen kunnen volgen in het kader van de jaarlijkse bijscholing die vereist is om hun licentie te behouden.

En er is hier een hele baan gewijd aan veerkrachtige infrastructuur: technologieën waarmee overheden tijdens rampen hun communicatie kunnen onderhouden, schade sneller kunnen herstellen en betere informatie kunnen bieden aan mensen in benarde situaties. Voor consumenten houdt dat in dat je apparaten kunt kopen die je andere apparaten van stroom voorzien en verbonden houden, zelfs wanneer het stroomnet eruit ligt.

De afzonderlijke productaankondigingen die ik zal behandelen, zullen veel gewoner zijn, maar als ik trends op de beursvloer zie die weerspiegelen wat CTA te zeggen had of die nieuwe laten zien, laat ik het je weten.


Jeff Porten Geen reacties

CES 2019: CES Unveiled is de start van het jaarlijkse gadgetfeest

[vertaling: PAB, DPF, LmR]


Je kan een idee krijgen van hoe groot de CES is door naar de aantallen te kijken. Het is de grootste jaarlijkse beurs in Las Vegas en dit jaar worden er naar verwachting meer dan 180.000 mensen verwacht. Ik moet de 4.500 exposanten delen met 6.500 van mijn collega's, die allemaal vóór mij in de rij zullen staan in de Starbucks in het congrescentrum.

De media worden uitgenodigd voor een kleinere breakout-show op de eerste van de twee mediadagen voorafgaand aan de beursopening. Er zijn drie van dergelijke shows (de andere twee zijn niet gelieerd aan CES) en elk jaar houd ik mijn verslag daarover gescheiden van mijn verslag over de beurs zelf. Deze shows bieden fatsoenlijk eten en open bars voor journalisten, een heel andere ervaring dan wat we op de beursvloer krijgen. En er zijn veel minder kraampjes te zien, dus je moet weten dat deze bedrijven meer aandacht van de pers krijgen, ongeacht of hun producten beter zijn. Zoals gewoonlijk: als een bedrijf me iets van waarde biedt, zal ik dat met een 🎁-emojiteken tonen.

Nahimic: beter geluid op de Mac

Het is zeldzaam om software te zien op CES die alleen voor Mac is, dus ik was dubbel geïnteresseerd om meer te horen over de app Nahimic 🎁 die de kwaliteit van geluid op je Mac verbetert, omdat mijn oren niet om over naar huis te schrijven zijn. (Zie “iOS-gehoorapparaat... of, hoe koop je de oren van Superman”, 14 februari 2011.) In tegenstelling tot andere software die ik heb geprobeerd en waarvoor je aan de slag moet met golfvormen en frequentie-schuifregelaars, is de interface van Nahimic een eenvoudige zin waarop je klikt om je geluidsomgeving in te stellen. Op de interne luidsprekers van mijn MacBook Pro is de volumeversterking welkom en merk ik dat stemmen helderder klinken wanneer ik die optie heb gekozen. Maar ik heb het maar een paar minuten getest en ik kijk ernaar uit om het met verschillende koptelefoons uit te proberen. Verzending vanaf nu. $ 34,99 per jaar met een gratis proefversie voor 15 dagen in de App Store.

Nahimic

Nuheara: geluidsverbeterende oordopjes

Als je oren meer kracht nodig hebben dan je van software kan krijgen en je het niet erg vindt om daar serieus voor te dokken, dan zijn de oordopjes van Nuheara 🎁 misschien interessant. Het zijn draadloze oordopjes die lijken op de AirPods, met ingebouwde digitale signaalverwerking die de audiofrequenties versterkt in reactie op hoortests die jezelf kan uitvoeren. Ze lijken op de bedrade hoofdtelefoon van Even die ik een paar jaar geleden heb behandeld. (Zie “CES 2017: opvallende gadgets op de CES-beursvloer, dag 1 en dag 2”, 16 januari 2017.) De oordopjes van Nuheara werken met Bluetooth-audio van een apparaat of met omgevingsgeluid. Nieuw op de show: IQbuds Max, de oordopjes van de volgende generatie die een verbeterde versie zijn van het model IQbuds Boost dankzij actieve ruisonderdrukking die ook werkt met de aangepaste frequentiebehoeften. Het bedrijf verkoopt ook de IQstream TV, een afzonderlijk hardwareapparaat dat automatisch verbinding maakt met je IQbuds, met aanvullende verwerking om ervoor te zorgen dat er geen vertraging optreedt tussen wat je ziet en wat je hoort. Beide worden uitgebracht in de tweede helft van 2019 en de prijzen zijn nog niet vastgesteld, maar de Max-oordopjes zijn duurder dan de Boost-oordopjes, die $ 499 kosten.

Nuheara

POW Audio Mo: Bluetooth-speaker

POW Audio's Bluetooth-luidspreker Mo 🎁 combineert een aantal slimme functies die ik op de CES eerder heb gezien, maar dan voor een veel aantrekkelijkere prijs. De luidspreker heeft de afmetingen van een handpalm en heeft een uitbreidbaar compartiment. Als hij is uitgeklapt, krijg je een beter geluid door de weerkaatsing in de luidspreker. Druk je hem plat, zoals hieronder afgebeeld, dan past hij in je zak. Hij wordt geleverd met optionele telefoonhoesjes en magnetische steunen, zodat je hem aan de achterkant van je telefoon kan bevestigen om mee te nemen. (Toegegeven, dit zal je iPhone dik genoeg maken om Jony Ive nachtmerries te geven.) Voorbestellingen kunnen vanaf volgende week voor $ 99 geplaatst worden, met verzending in februari 2019. Koop je er twee, dan kan je met beide verbinding maken en ze gebruiken voor stereogeluid.

Bluetooth-speaker POW Audio Mo

Catalyst: waterbestendige hoezen

Eén van mijn favoriete CES-categorieën is “bedrijf dat is opgericht door iemand die een persoonlijke jeukplek krabt”, en Catalyst lijkt voor die categorie in aanmerking te komen. Ze beweren de meest waterbestendige hoezen voor de iPhone, Apple Watch en AirPods ter wereld te maken, wat de oprichter op de sociale media graag demonstreert via extreme sporten. (In ten minste één geval betekent het middelste deel van zijn gebruikersnaam letterlijk "gevaar".) Hij vertelde me dat de hoes voor de Apple Watch waterbestendig is tot 100 meter diepte, maar op 22 meter diepte voelt het horloge de druk en schakelt het zichzelf uit. Hij dacht dat hij het kapot had gemaakt, tot tot hij weer aan de oppervlakte kwam en het apparaat zichzelf weer inschakelde. Catalyst test elke hoes eerst in de fabriek voordat hij verstuurd wordt, en er worden koordjes bijgeleverd om redenen die voor zichzelf spreken. Op CES is een hoes voor de iPhone XR aangekondigd die waterdicht is tot 10 meter diepte en een val van 2 meter kan doorstaan ($ 89,99), en er is een rubberen hoes voor $ 29,95 die valbescherming biedt en waterbestendig is tot 1 meter. Beide zijn direct beschikbaar. Je kunt nu ook al de waterbestendige hoes met geïntegreerd bandje voor de 44mm Apple Watch Series 4 bestellen voor $ 69,99. Deze zal later beschikbaar komen. Catalyst verkoopt ook hoezen voor andere iPhone-modellen en andere apparatuur die je buiten gebruikt.

De Catalyst in actie.

Helite B’Safe: airbagvest voor fietsers

Als je uitgekeken bent op het naar beneden roetsjen op een waterval: een andere populaire manier om jezelf te verwonden, is op de fiets stappen en de eerste wet van Newton testen. Het vest B’Safe van Helite zou je in zo'n geval kunnen redden. Dit vest heeft een ingebouwde airbag die in 80 milliseconden opgeblazen wordt via een ingebouwde CO2-tank. Het vest biedt aan de voor- en achterkant bescherming aan je borstkas, nek en rug. Sensoren in het vest en het zadel van je fiets bepalen in 60 milliseconden of je in een afwijkende richting een versnelling maakt. Het vest komt deze zomer beschikbaar, maar je kunt het vanaf maart 2019 al bestellen op Kickstarter. Ik kreeg een prijs door van € 600, maar ik kan niet zeggen of dat de normale prijs is of met een korting bij voorintekenen. Je kunt het vest hergebruiken (laten we hopen dat je het niet meerdere keren hoeft op te blazen) en nieuwe CO2-cartridges kosten € 50.

Quell: pijnbestrijdingsband

Quell brengt versie 2.0 van hun apparaat voor pijnbestrijding uit. Je draagt het op je been met de meegeleverde band van elastiek. De band stimuleert je spier met kleine elektrische stroompjes die weer de productie van natuurlijke endorfines stimuleren. Zo moet chronische pijn waar dan ook in je lichaam verlicht worden. De nieuwe Quell is zo groot als een creditcard en kan onzichtbaar onder kleding gedragen worden. Het bedrijf raadt aan dat je het 3 keer 15 minuten per dag gebruikt, en in de persberichten beweert men dat de batterij 25 uur meegaat. Dat lijkt me erg lang, je zou de batterij dan maar een keer per maand opnieuw hoeven op te laden. Quell heeft het FDA-keurmerk en citeert uit wetenschappelijk onderzoek in het persbericht, maar als je sceptisch bent (verstandig voor ieder gezondheidsproduct op de CES): je kunt het apparaat binnen 60 dagen kosteloos terugsturen. Later dit jaar zal een software-upgrade AI-mogelijkheden aan het apparaat toevoegen, wat je in staat stelt om de dosering optimaal af te stemmen op jouw behoefte. Het apparaat is direct beschikbaar, het kost $ 299, en je moet maandelijks de elektroden vervangen ($ 50). Er is een startset van $ 349 met extra elektroden voor een maand en een draagtas.

De pijnbestrijdingsband van Quell.

WELT: slimme riem

De naam WELT Smart Belt is ongelukkig, maar de riem heeft interessante mogelijkheden. Op dit moment kan de riem de omvang van je middel, je fysieke activiteit en je bewegingen meten en deze gegevens doorgeven aan je telefoon. Je kunt zo herinneringen ontvangen om meer te bewegen en minder te eten. Volgens een wetenschappelijk onderzoek brachten gebruikers van de WELT in 12 weken hun middelomvang terug met gemiddeld bijna 2 centimeter. Later dit jaar komt er een nieuw model, die sensoren zal hebben die je bewegingen meten om je te waarschuwen wanneer je meer risico loopt om te vallen. (Ik ga ervan uit dat het niet om de in dit soort apparaten gebruikelijke valdetectie gaat, maar om waarschuwingen op een eerder moment, wat niet gebruikelijk is.) Subjectieve opmerking: ik heb op de CES veel slimme kleding gezien, maar dit is een van de weinige producten waarin je er niet raar uitziet. De huidige WELT kost $ 199. Het bedrijf zegt dat de aanvangsprijs voor de nieuwe versie op Kickstarter (eind 2019) $ 99 zal zijn, voordat die prijs ook tot $ 199 verhoogd wordt.

De WELT.

Nomadplug: universele adapter

Internationale reizigers kennen de problemen van het meesleuren van allerlei adapters voor de verschillende stopcontacten en voltages. Ik heb veel alles-in-één-modellen gezien die ontworpen zijn om zo min mogelijk bagageruimte in te nemen, maar de Nomadplug heeft een listige oplossing. Het is een setje modulaire onderdelen die tot één apparaat zijn te combineren die bij elkaar gehouden wordt door zeldzame-aardemagneten. Als je in een ander land aankomt, waar een andere stekker vereist is, dan verwissel je de onderdelen zodat je de in- en uitgang krijgt die je nodig hebt. En waar de meeste van dergelijke adapters slechts de ongeveer 130 landen ondersteunen met de meestgebruikte standaarden heeft de Nomadplug nog extra stekkers waardoor je hem in 195 landen gebruiken kunt. Hij wordt in de tweede helft van 2019 verwacht met een prijs van rond de $ 129 en optioneel een ingebouwde 5000 mAh-batterij.

Nomadplug

Hüpnos: slaapmasker om gesnurk te verminderen

Snurken kan de slaap verstoren, zowel van jezelf als van mogelijke anderen in de omgeving. Het slaapmasker van Hüpnos is gemaakt om dit probleem voor je te verhelpen, met een versnellingsmeter die met je iPhone praat om je slaappositie door te geven. Als je begint te snurken, trilt het masker om je te laten omdraaien zonder dat je helemaal wakker wordt. De vertegenwoordiger van het bedrijf noemde dit een automatische versie van de elleboog van je partner. Als je blijft snurken, wordt het silicone neus-gedeelte aangepast om de luchtstroom te vergroten. De app maakt ook "behulpzame" audio-opnamen tijdens je slaap, waarschijnlijk zodat je partner 's ochtends op je telefoon kan bewijzen dat hij of zij niet gek is. Je kunt de app gratis downloaden als je wilt weten of het masker iets voor je is. Noot: Hüpnos is niet goedgekeurd door de FDA, heeft geen klinische tests uitgevoerd en zegt dat ze geen medische beloften doen. Dit is geen behandeling voor slaapapneu. Het masker kost normaal $ 179 en word verstuurd via Indiegogo, waar de prijs momenteel $ 125 is.

Slaapmasker van Hüpnos om gesnurk te verminderen

Aveine: wijnbeluchter

Vorig jaar was ik erg onder de indruk van de vindingrijkheid van Aveine (zie “CES 2018: Eureka Park sluit CES af”, 18 januari 2018) toen ik de het apparaat van het bedrijf zag dat je aan een wijnfles bevestigt zodat de wijn voldoende lucht krijgt zonder het uren te "laten ademen" voordat je hem drinkt. Dit jaar is het bedrijf een stap verder gegaan: het nieuwe model geeft ook de temperatuur aan. Een bijbehorende app scant het label van de fles en vertelt je de juiste beluchting en temperatuur voor die specifieke wijn, hoewel in het persbericht staat dat je de luchtstroom kunt aanpassen als je andere smaken uit dezelfde fles wilt halen. Momenteel is het $ 175 op Indiegogo tot eind januari 2019 en daarna $ 249. De levering is in juni (al spreekt de website van maart).

Wijnbeluchter van Aveine

Ispace HAKUTO-R: maanlanding

Ik heb op de CES een hoop boude beweringen gehoord, maar ik geloof niet dat ik iemand letterlijk heb horen zeggen dat ze van plan waren naar de maan te gaan. Ispace is met zijn HAKUTO-R-missies van plan om in 2020 op te stijgen en te landen in 2021. Het is minder dan een week geleden dat China de Chang’e 4 om de achterkant van de maan heeft gezet, en als het Ispace lukt dan komen er meer maankonijnen. (Chang’e is Chinees voor konijn van jade en hakuto is Japans voor wit konijn.) Ik heb geen idee waarom Ispace op de CES staat. Het bedrijf verkoopt niks in zijn pr-materiaal, en de pers-website laat me opmerkelijk genoeg weten dat ik toestemming nodig heb om die te gebruiken. Misschien willen ze gewoon wat meer in de belangstelling van de pers staan dan andere commerciële bedrijven met dergelijke plannen.

Hakuto-R

BlackBerry

BlackBerry (weet je nog, BlackBerry) is er, met name om ons te laten weten dat het bedrijf nog bestaat (wie had dat gedacht?) en geeft waarschijnlijk zijn persmappen uit op 3,5 inch-floppydisks. (BlackBerry biedt tegenwoordig B2B beveiligings-infrastructuur voor mobiele telefoons.)

Ik sluit af met de mededeling dat de technologie die ik echt wil, een beter gezichtsmasker is. Ik ben van diverse shows teruggekomen met allemaal CES-conferentietroep. Vorig jaar was vreselijk. Dit jaar ben ik degene die verkouden is en met mijn kritiek op mensen die zich in de voorgaande jaren als besmettingsbron gedroegen, ben ik bewapend met gezichtsmaskers van CVS en een grote fles hand-ontsmetter. Voorwaarts!


ExtraBITS

[vertaling: JWB]


De oorspronkelijke stem van Siri laat zich opnieuw horen Geen reacties

De oorspronkelijke stem van Siri laat zich opnieuw horen

Meer dan 5 jaar geleden bevestigde stemactrice Susan Bennett voor CNN dat zij de oorspronkelijke stem van Siri was. (Zie “De oorspronkelijke stem van Siri spreekt”, 4 oktober 2013.) Apple verving haar stem in iOS 11, maar Zachary Crockett van The Hustle heeft haar opnieuw geïnterviewd, wat extra details oplevert die een rijker beeld schetsen van iemand wier stem miljoenen heeft geraakt.

De Apple TV Remote is een “nachtmerrie van een griezelshow” 4 reacties (Engelstalig)

De Apple TV Remote is een “nachtmerrie van een griezelshow”

Bij Ars Technica schrijft Steve Brykman dat hij van de Apple TV houdt, maar de afstandsbediening haat. Als dat ook voor jou geldt, kun je misschien lachen om zijn zelf-beschreven tirade die geen spaan heel laat van de Apple TV Remote door te stellen dat de nadruk wordt gelegd op vorm boven functionaliteit. Hij heeft helemaal gelijk (zie “Worstelen met de Apple TV Remote”, 14 april 2016) en het is verrassend dat Apple een dergelijk slecht industrieel ontwerp aanvankelijk de deur uit liet gaan en daarna niet in staat was het te repareren voor de Apple TV 4K (die alleen een witte ring rond de Menu-knop heeft).

Inzichten in gebruikersgedrag rondom toepassingen van smartphones 3 reacties (Engelstalig)

Inzichten in gebruikersgedrag rondom toepassingen van smartphones

Ben Bajarin van het analysebedrijf Creative Strategies werkte samen met onafhankelijke app-ontwikkelaars om een beeld te krijgen van het gedrag van gebruikers rond smartphone-apps. De typische gebruiker heeft minder dan 50 apps en gebruikt er dagelijks slechts 6 tot 10. Klantbeoordelingen zijn de belangrijkste factor om iemand te overtuigen een app te downloaden, maar als het op betalen aankomt, is de prijs koning. Lees het volledige artikel voor aanvullende informatie over hoe vaak mensen in app-stores rondkijken, hoe succesvol ze zoeken en voor hoeveel apps ze betalen.

En hoe zit het met jou? Hoeveel apps gebruik je dagelijks en wat bepaalt welke jij downloadt of voor welke je betaalt? Hoe vaak kijk je in de App Store voor nieuwe apps? Laat het ons weten in de reacties.



Wij leggen uit wat je weten moet over Apple-technologie.


Vorige aflevering | TidBITS Nederlands | Volgende aflevering