Ik werd vanmorgen wakker met een melding op mijn iPhone dat de COVID-19 contactmeldingen van de staat New York waren uitgeschakeld (zie “Een overzicht van de COVID Alert NY-app van New York State,” 2 oktober 2020). Ik heb nooit een melding over een mogelijke blootstelling ontvangen, wat naar ik aanneem goed is, en ik was het gezamenlijke Apple/Google-systeem in oktober 2022 zo volledig vergeten dat ik vergat mijn eigen positieve test te registreren. Een bevriende Apple-consultant in Seattle vertelde me vandaag dat hij verschillende meldingen had ontvangen, maar hij is de eerste die ik heb gesproken die er eentje heeft gezien..

Hoewel de privacy-aspecten van het Apple/Google-systeem blijkbaar goed doordacht waren (zie “Apple en Google gaan samenwerken voor een COVID-19 Contact- en notificatie-app met privacywaarborgen,” 10 april 2020, en “Voormalig Apple-werknemer: waarom ik het voorstel van Apple voor het volgen van COVID-19 vertrouw,” 11 mei 2020), heb ik begrepen dat het systeem niet voldoende gebruikers aantrok om het effectief te maken. Veel mensen wilden niet weten of ze waren blootgesteld omdat ze zich geen quarantaine konden veroorloven, en wantrouwen jegens tech-giganten, de overheid en de wetenschap in het algemeen schaadde de adoptie. Ik vermoed dat we nooit zullen weten hoeveel mensen zich hebben aangemeld.

Ik was veel meer onder de indruk van de NOVID-aanpak (zie “NOVID biedt een systeem voor vroege waarschuwing voor COVID-19,” 21 januari 2021), die het potentieel had om individuen hun persoonlijke risico te laten inschatten en een waardevol instrument had kunnen zijn om de verspreiding van andere besmettelijke ziekten in kaart te brengen. Het slaagde er ook niet in om voldoende gebruikers aan te trekken - slechts 14 mensen in mijn postcode schreven zich in, en de meesten waren verwanten van me.

Het is triest dat een dienst als TikTok meer dan 1 miljard gebruikers kan vergaren, terwijl zoveel mensen terugschrikken voor technologieën die het dodental van meer dan 1,1 miljoen mensen in de VS en 6,9 miljoen wereldwijd hadden kunnen verminderen.

Ik kan er niet bij dat ik nu pas de Explain xkcd-wiki heb ontdekt. Randall Munroes xkcd strip over wetenschap en technologie is zeer de moeite waard, maar zelfs mijn universitaire achtergrond is niet altijd afdoende om de grap te begrijpen. (Of zoals de sardonische ondertitel van de wiki zegt: “Explain xkcd: It’s ’cause you’re dumb.”) Munroe begon de Explain xkcd-wiki in 2009 en biedt uitgebreide uitleg voor alle 2775 strips (tot nu toe). ALs je je ooit afvroeg wat de betekenis is van de vaak gelinkte “correct horse battery staple” strip over sterke wachtwoorden, dan is nu je kans.

Net als bij Wikipedia kan iedereen Explain xkcd-pagina's bewerken, maar de redacteuren leggen je wel een recht-toe-recht-aan schrijfstijl op, teneinde de inhoud begrijpelijk te houden voor een breed publiek. Sommige verklaringen worden daardoor wel extreem gedetailleerd. De discussies, waarin gebruikers de uitleg becommentariëren, extra achtergrond aandragen en voortborduren op de oorspronkelijke grap, zijn vaak vermakelijker. Als je dacht dat de xkcd-website een bodemloos tijdgat was, hoed je dan voor Explain xkcd, waar je niet alleen wordt vermaakt, maar ook onderwezen.

Ik had mijn kookboeken verwaarloosd. In plaats van te genieten van de rijkdom van recepten, gecombineerd met prachtige fotografie en verhalen over hoe voedsel de mensen die het bereiden en presenteren beïnvloedt, zocht ik op het internet naar recepten van willekeurige herkomst. Gemak was mijn prioriteit geworden, en ik voelde me er schuldig over.

En toen ontdekte ik Eat Your Books, een website met een doorzoekbare database van gedrukte kookboeken. Ik schreef over de dienst en hoe het mijn schuldgevoelens over kookboeken wegnam in “Gebruik het web om met je boeken te koken” (17 maart 2022). In plaats van lukraak door mijn boeken te bladeren, kon ik een recept of ingrediënt zoeken en kreeg ik een lijst met overeenkomsten in mijn eigen collectie. Het belangrijkste is dat die resultaten alleen ingrediënten en paginanummers bevatten, niet de volledige recepten. Dat stimuleert mij om mijn kookboeken te openen en te gebruiken (en omzeilt ook de auteursrechtelijke bezwaren van Eat Your Books).

Nu haal ik mijn gemak uit het snel zoeken naar recepten in Eat Your Books en dan het relevante kookboek van de plank met mijn bescheiden bibliotheek halen. Maar dat is misschien moeilijker voor mensen met grote bibliotheken. Een paginanummer is minder nuttig als het een uitdaging is om het boek te vinden waar het bij hoort. (Hoe groot? Jenny Hartin, directeur publiciteit voor Eat Your Books, moest een gat in een deur maken nadat een toren van kookboeken omver was gevallen en de deur blokkeerde). Met een bibliotheek van die omvang zou het handig zijn om het recept direct te krijgen.

Een andere manier om met je boeken te koken

En dan is er ckbk. Nadat mijn Eat Your Books-artikel was verschenen, nam ckbk-oprichter (en van oudsher TidBITS-lezer) Matthew Cockerill contact op om het bij TidBITS te introduceren. Dat, op zijn beurt, stuurde ons in een app-tracking konijnenhol dat Adam Engst in detail beschrijft in “Cckbk helpen bij het verwijderen van advertentie-tracking” (15 maart 2023).

ckbk is ook gericht op kookboeken, maar in tegenstelling tot Eat Your Books hebben ze een licentie om de volledige inhoud van de boeken online of in de app ckbk weer te geven. In plaats van recepten op te zoeken in een zoekmachine en je door willekeurige bloggers, databasesites, gesponsorde resultaten en alle andere rompslomp van moderne zoekopdrachten te worstelen, weet je dat de resultaten van ckbk afkomstig zijn van met zorg samengestelde kookboeken. De dienst biedt momenteel meer dan 120.000 recepten uit meer dan 700 kookboeken. (Oplettende koks hebben misschien gemerkt dat dit aantal verbleekt bij de 160.000 titels in de Eat Your Books-database, maar houd je kookplaten voorlopig koel, daarover later meer).

ckbk heeft een licentie op die inhoud dankzij een abonnementsmodel waardoor auteurs van kookboeken betaald krijgen voor hun werk. Een Premium-abonnement kost $ 4,99 per maand of $ 39,99 voor een jaar ($ 3,33 per maand). Er is ook een proefabonnement van 14 dagen.

Een geweldige surf-ervaring

Er is veel leuks aan ckbk, maar het eerste woord dat in me opkomt is "verfrissend". De lay-out is schoon, modern en mooi georganiseerd. Je kunt op verschillende manieren zoeken, van voedselcategorieën tot landen en tijdperken. De web- en appversies werken ook goed samen. Ik kan een recept vinden op mijn computer, het markeren als favoriet of toevoegen aan een verzameling, en het dan openen in de app ckbk op mijn iPad Pro, die ik in mijn keuken heb staan terwijl ik kook met een digitaal recept.

Een gevolg van het gebruik van een zoekmachine om recepten te vinden is dat je door de schijnbaar eindeloze inleidende tekst heen moet die op voedselblogs verplicht is geworden. Alles wat je wilt is het recept, maar tenzij er een knop is om naar het recept te springen, moet je door een litanie scrollen over hoe dit specifieke gerecht of ingrediënt het leven van de auteur veranderde toen die door het weer was gedwongen een nacht door te brengen in een grot in Paraguay met niets anders dan een paar ingrediënten, een geurkaars en grootmoeders zilveren theeservies.

Ik bekritiseer auteurs daar eigenlijk niet om. Nou ja, misschien een beetje. We worden geplaagd door zulke praatjes omdat zoekmachine-algoritmen unieke tekst eisen, en hoe meer trefwoorden, hoe beter. Ik misgun het geen enkele foodblogger om deze inleidingen uit te kramen, omdat ze het grootste deel van hun inspanning moeten besteden aan de verschuivende algoritmen om hun inhoud gezien te krijgen.

Een kookboek daarentegen heeft zijn publiek al verdiend. De inleidingen van recepten zijn meestal kort en gericht op het gerecht. Bij uitbreiding bevatten de recepten op ckbk dezelfde inleidingen uit de kookboeken, en standaard zijn aanvankelijk slechts enkele regels zichtbaar.

De licenties gelden voor hele kookboeken, niet alleen de recepten. Als je klikt op de Inhoud-koppeling bij een boek zie je een zijbalk met de hoofdstuk-introducties en alle verdere inhoud. De beste kookboeken zijn immers ook gewoon lekker om te lezen, zowel in een comfortabele stoel als in de keuken.

Mijn enige puntje van kritiek op de lay-out: ik zou wensen dat ik de tekstweergave kon vergroten. Niet alleen omdat mijn ogen slechter worden door veroudering, maar ook omdat de iPad bij het koken een paar armlengtes verwijderd is van de plek waar ik mijn ingrediënten bewaar, zodat ik telkens als ik het recept wil lezen een stuk dichterbij moet gaan staan.

De catalogus

Het plezier dat ik beleef doordat ik toegang krijg tot hele kookboeken, weegt voldoende op tegen de beperking van een relatief klein aantal titels in de catalogus. Ik wil er de nadruk op leggen dat het om een relatief klein aantal gaat, want de beleving hangt af van de kookbibliotheek die je al hebt, en van jouw verwachtingen van deze app.

Ik begon zelf met het matchen van mijn eigen verzameling kookboeken met de verzameling van ckbk online. Gek genoeg vond ik maar een paar van mijn boeken online terug. Misschien komt dit doordat ik maar weinig kookboeken heb, maar het aantal overeenkomsten was zeer klein. Zo vond ik wel Les Halles Cookbook van Anthony Bourdain. Ook Thomas Kellers Ad Hoc at Home staat in de database, maar de inhoud is nog niet beschikbaar. De populaire boeken van Dorie Greenspan zijn geen van alle aanwezig. Ik vroeg ook mijn vriend en TidBITS-auteur Agen Schmitz naar een paar recente favorieten. Hij noemde onder andere One-Pot Vegan van Sabrina Fauda-Rôle, maar die vond ik ook niet terug.

Aan de andere kant bestaan ckbk en Eat My Books ook om je kennis van nieuwe trends, kookboeken en schrijvers te verbreden. Meer dan 700 nieuwe titels bieden een brede blik op kookboeken, verspreid over verschillende tijden en kook-interesses. Ik ben gefascineerd door ckbk's categorie Professional Bookshelf, met boeken voor mensen die zich serieuzer richten op het vakmanschap en de kunst van het koken. Ik had er werkelijk nog niet bij stilgestaan (aangezien de meeste kookboeken gericht zijn op op de thuiskok) dat je deze professionele categorie apart zou kunnen zien.

Bepaalde boeken in ckbk bestel je “à la carte”. Voor deze titels betaal je apart om ze aan je bibliotheek toe te voegen. Zo kost Les Halles Cookbook eenmaling $ 28. Als je toch al van plan was om een kookboek aan te schaffen, lijkt dit een interessante investering. Je hebt het dan voor altijd beschikbaar in je ckbk-bibliotheek voor grofweg dezelfde prijs als de e-boekversie.

Als alternatief kan je het gedrukte boek ook direct bestellen via de Amazon-koppeling in de app. Ik vind het nog steeds een groot plezier om via ckbk hele kookboeken te kunnen lezen, maar soms wil je gewoon lekker met een echt boek op de bank zitten: foto's van een gerecht online bekijken (die je in ckbk ook vergroot kunt weergeven) voelt toch anders dan de glorieuze afdruk voor je neus, in een boek dat je vasthoudt.

Eat Your Books en ckbk werken samen

Om een citaat uit een oude reclame nog maar eens op te voeren: "sometimes two great tastes taste great together". Aan de ene kant biedt ckbk volledige recepten fijn, online aan, maar het gaat om een vrij kleine catalogus. Anderzijds biedt Eat Your Books juist niet de recepten zelf, maar je vindt er wel een ongelooflijk grote database van titels, met paginanummers die direct verwijzen naar het recept in dat kookboek.

En het is vanaf nu ook mogelijk om beide ingrediënten te combineren. Eat Your Books en ckbk hebben onlangs aangekondigd dat ze hun abonnees een gecombineerd aanbod doen. Als je al lid bent van Eat Your Books, dan kan je specifieke titels van ckbk als bladwijzer toevoegen, en daarmee verschijnen ze in je EYB-bibliotheek. (Je kunt ook de hele ckbk-catalogus in één keer toevoegen met de knop Add All to Bookshelf). Kies vanuit het menu My Bookshelf voor Bookmarks en schakel over naar de tab Books. Klik daar de ckbk-map aan. Je ziet daar al je boeken in alfabetische volgorde, en je kunt de gewenste titels aanklikken. Klik vervolgens op de knop “+ Bookshelf”, en ze zijn aan je verzameling toegevoegd. Nu staat achter deze boeken en recepten in je verzameling een oranje ckbk-label.

Je moet wel abonnee zijn van beide diensten. Als Eat Your Books-gebruiker krijg je 25% korting op ckbk voor het Premium Membership. ckbk-gebruikers krijgen een maand gratis Eat Your Books (een proef-maand) als ze, bij het betalen, klikken op “I have a voucher” en daarbij de code CKBK23 invoeren.

En nu moet je me excuseren. Ik heb ontzettende zin in een stroopwafel.

Mijn leven is overspoeld met details en hoewel ik veel plan dan veel professionals, komen er genoeg dingen op mijn bord op specifieke tijden. Ze omvatten geplande afspraken waarvoor ik op een bepaald tijdstip het huis moet verlaten, Zoom-vergaderingen die op het hele uur beginnen en herinneringen dat ik eind van de middag moet beginnen met de voorbereidingen voor het slowcooking-diner, anders is het niet op tijd klaar om te eten.

Ik ben een groot voorstander van digitale agenda's en herinneringen: ik beheer mijn evenementen in Fantastical en leun zwaar op door Siri gemaakte meldingen van Herinneringen voor kleine taken. Alle benodigde gegevens staan in mijn systemen en voor het grootste deel komen meldingen op de juiste tijden en op al mijn apparaten aan. (Af en toe verschijnt er een melding op het ene apparaat, maar niet op het andere, om redenen die ik nooit heb kunnen achterhalen.)

En toch loop ik soms nog steeds niet synchroon! Soms kom ik te laat op een Zoom-vergadering, haast ik me naar een afspraak met een oogarts of moet ik een alternatief menu bedenken als ik de melding heb gemist om bonen te weken voor het avondeten. Waarom is dat? Hoe kon ik deze meldingen missen? Ben ik de enige met dit probleem?

Meldingen zijn geen alarm-meldingen

Bij nader inzien realiseerde ik me dat ik vooral meldingen mis omdat ik de buitenwereld bijna niet opmerk als ik intensief aan het schrijven, bewerken of onderzoeken ben. De tijd verstrijkt maar ik ben me er niet echt van bewust. Ik heb geen dorst, honger of een ongemakkelijk gevoel en als ik niet onderbroken wordt kan ik urenlang met plezier werken zonder pauze. (Dat wil niet zeggen dat je dergelijk gedrag opzettelijk moet nabootsen - het is beter voor je lichaam om te bewegen.)

Dit soort hyperfocus kan me zeer productief maken. Maar als ik gefocust ben, wijd ik slechts een klein deel van mijn aandacht aan iets buiten mijn tunnelvisie. Een agendamelding kan 15 minuten voor een Zoom-vergadering verschijnen maar nadat ik er een blik op heb geworpen, ga ik terug naar wat ik aan het schrijven ben en duik ik later weer op om te beseffen dat ik de eerste 10 minuten van de vergadering heb gemist. Gênant, vooral als het een vergadering is die ik heb belegd.

Hetzelfde probleem geldt voor Herinneringen: deze week heb ik geholpen bij een hardloopwedstrijd op een middelbare school en had ik een herinnering aangemaakt om te vertrekken om 18:10 uur zodat ik om 19:00 uur bij een andere wedstrijd kon zijn. Om 18:18 uur keek ik op mijn horloge, terwijl ik met vrienden aan het praten was, en realiseerde me dat ik de iPhone- en Apple Watch-meldingen had gemist. Ik was nog niet zo laat dat het problemen opleverde maar het was puur toeval dat ik op mijn horloge keek voordat het nog later werd.

Het probleem is dat de meldingen van Apple niet de aandacht vragen en actie vereisen die mij uit mijn concentratie halen, ze missen een belangrijke modulariteit. Ze verdwijnen of kunnen makkelijk verwijderd worden als ik afgeleid ben. Dit geldt voor beide soorten waarschuwingen: banners en meldingen. Ze zien er bijna hetzelfde uit maar een banner wordt kort vertoond en verdwijnt vervolgens automatisch terwijl meldingen blijven staan totdat je actie onderneemt om ze te verwijderen. Maar zelfs meldingen zijn niet helemaal modulair. Als ik mijn iPhone gebruik, wordt een klein gedeelte van het scherm door de melding geblokkeerd totdat ik de melding verwijder; op mijn 27-inch iMac kan ik de kleine meldingen die zich in de hoek opstapelen negeren zonder er ook maar iets mee te doen.

De wekkers en timers van de app Klok eisen daarentegen aandacht op, of je nu een iPhone, iPad of Apple Watch gebruikt. Zij zijn hoorbaar modulair: als ze afgaan spelen ze een geluid dat doorgaat totdat je het uitzet. Daarom gebruiken we allemaal wekkers om ons ’s ochtends uit bed te krijgen en timers om ons te verzekeren dat het eten niet aanbrandt. Timers zijn vooral nuttig op de Apple Watch, die kunnen geluid maken en ook trillen op je pols. In tegenstelling tot andere Apple-apparaten kun je op de Apple Watch en de HomePod verschillende timers instellen, essentieel als je in de keuken met verschillende recepten tegelijk moet goochelen.

Apple heeft eindelijk in MacOS 13 Ventura de app Klok op de Mac geïntroduceerd. De app toont een aflopende wekker of timer alleen door de gebruikelijke melding in de rechterbovenhoek van het scherm, maar het geluid gaat door totdat je op de melding klikt.

We hebben alarmering door meldingen nodig

De oplossing is conceptueel gezien eenvoudig. Als Apple naast banners en meldingen ook alarmering als een derde type meldingen toe zou voegen, zouden we die kunnen kiezen als optie voor bepaalde herinneringen en kalendergebeurtenissen die je niet mag negeren. Apple zou de functie uit kunnen breiden met een optie om een modulair dialoogvenster te tonen dat het scherm overneemt, zoals de dialoogvensters waarin een iCloud-login gevraagd wordt voordat je verder kunt gaan.

Door alarmering in te bouwen in een ecosysteembrede meldingsaanpak komen die meldingen beschikbaar voor andere apps. De receptenbeheerapp Paprika biedt bijvoorbeeld snelle toegang tot in-app timers vanuit kookinstructies. (Goed!) Maar die timers blijven alleen functioneren als timer, zolang Paprika de actieve app is; als je naar een andere app overschakelt of het iPhone-scherm vergrendelt, wordt de timer gedegradeerd tot een eenvoudige melding. (Niet zo goed!)

In mijn ogen heeft Apple dit het dichtst benaderd met Berichten op de Apple Watch. In Watch > Meldingen > Berichten ga je naar meldingen aanpassen, waar je kunt aangeven hoe vaak je bij een binnenkomend bericht gewaarschuwd moet worden. Ik heb dit naar drie verhoogd en, ondanks dat dit irritant kan zijn, is het minder irritant dan een bericht helemaal te missen omdat ik de trilling op mijn pols niet voelde. Herhaalde meldingen zijn nog steeds klungeliger dan een wekker die uitgezet moet worden.

Zijn hier vandaag de dag oplossingen voor te vinden? Ik heb erover gedacht om hier een sneltoets of AppleScript voor aan te maken dat dit probleem in ieder geval op de Mac het hoofd kan bieden maar toen besefte ik opeens dat ik hier te diep over nadacht. De app Agenda van Apple heeft één functie die Fantastical niet heeft: de optie om de melding van een gebeurtenis een bestand te laten openen. Zodra je daar achter bent gekomen, kun je makkelijk een audiobestand toevoegen dat in de app Muziek wordt geopend en afgespeeld. Het is de moeite waard om iets irritants te vinden dat je snel af wilt zetten.

Voor Herinneringen op de Mac kon ik zoiets niet verzinnen maar wellicht is er een herinneringen-app van derden met een dergelijke functie. Laat het me weten als je zo'n app kent. Die app moet wel de Herinneringen-database van Apple kunnen lezen zodat ik herinneringen met behulp van Siri kan blijven aanmaken.

Toch blijft de toevoeging van alarmering als een derde meldingstype de eleganste oplossing. Als je het hiermee eens bent, doe dan net als ik en stuur feedback naar Apple over Agenda en Herinneringen en maak duidelijk dat we op zoek zijn naar een systeembrede oplossing. Hier is een voorbeeldtekst die je kunt gebruiken:

Voeg alarmen toe als een derde waarschuwingstype naast banners en meldingen. Net zoals de gebruiker de alarmen en timers van de app Klok handmatig moet stoppen, zou het handig zijn als meldingen die worden gegenereerd door door de gebruiker geselecteerde agenda-evenementen en herinneringen een alarmgeluid zouden afspelen dat handmatig moet worden gestopt. Nu is het te gemakkelijk om een melding te missen die de gebruiker waarschuwt voor een belangrijke vergadering of geplande taak.

Met wat geluk stopt Apple deze functie in toekomstige versies van zijn besturingssystemen. Maar ik reken er niet op bij de beta's die we waarschijnlijk over een maand zullen zien.