Een recent onderzoek meldde dat door de magneten in een iPhone 12 een implanteerbare cardioverter-defibrillator van Medtronic gedeactiveerd werd. Dat kan gebeuren doordat de schakelaars van geïmplanteerde medische apparaten, zoals defibrillatoren en pacemakers, magnetisch aan- en uitgezet worden. Apple erkent dit risico, maar zegt:

Hoewel alle iPhone 12-modellen meer magneten bevatten dan oudere iPhone-modellen, is er naar verwachting geen groter risico op magnetische interferentie met medische apparaten dan bij oudere iPhone-modellen.

Apple heeft nu specifiekere richtlijnen gegeven door te zeggen:

Medische apparaten, zoals geïmplanteerde pacemakers en defibrillators, kunnen sensoren bevatten die reageren op magneten en radiozenders, als ze er dicht bij in de buurt komen. Houd uw iPhone en MagSafe-accessoires op een veilige afstand van uw medische apparaat om eventuele interferentie te voorkomen. Veilige afstanden: meer dan 6 inch/15 cm of meer dan 12 inch/30 cm in het geval van draadloos opladen. Raadpleeg uw arts en de producent van uw medische apparaat voor specifieke richtlijnen.

Afgezien van de extra magneten vormt de iPhone 12 verder geen extra risico. Andere casusrapporten hebben ongunstige interacties aangetoond tussen geïmplanteerde medische apparaten en een JUUL e-sigaret en Apple Watch- of Fitbit-polsbandjes. Meer in het algemeen beveelt een artikel in Medical Xpress aan dat geïmplanteerde medische apparaten overstappen op een andere configuratie-techiek.

Voorlopig is de boodschap voor degenen met een geïmplanteerd medisch apparaat, om consumentenelectronica niet in een borstzak op te bergen, en om slaap-volgapparatuur te mijden als de polsbandjes daarvan magneten bevatten.

Mijn eerste stappen in huisautomatisering met HomeKit waren de Philips Hue-lampen en ik was meteen verkocht (zie “Aan de slag met de slimme Philips Hue-lampen”, 1 augustus 2016). Jaren later doen mijn lampen het nog steeds prima en ik heb mijn verzameling voortdurend uitgebreid.

Sinds mijn vrouw en ik in ons huidige huis zijn komen wonen zijn we gefrustreerd over onze keukenverlichting. Er is maar één armatuur en die hangt op een paar meter van het fornuis. We zijn ons alleen maar meer gaan ergeren toen het circuit in onze magnetron dat het fornuis van stroom voorziet doorbrandde. We hebben een paar verschillende oplossingen geprobeerd maar geen enkele werkte goed en daarom koken we nu in het donker.

Onlangs heb ik een Hue Lightstrip-pakket gekocht toen het in de aanbieding was. Voor een bundel met lichtstrips van 1 en 2 meter van de vorige generatie heb ik rond de $ 65 betaald. Het starterspakket van de laatste generatie met alleen maar een lichtstrip van 1 meter kost ongeveer $ 70. Er zijn echter verschillende bundels, verschillende modellen, enz., dus misschien vind je wel een betere prijs als je wat rondkijkt. Een verlengstrip van 1 meter kost ongeveer $ 20. Philips verkoopt ook een buitenversie vanaf $ 90.

Ik ben compleet verrast door het verschil dat de lichtstrip heeft gemaakt in mijn keuken. Als je niet bekend bent met lichtstrips, het zijn platte plastic strips met leds die je op hun plaats plakt als plakband. Ze zijn ideaal voor verlichting onder kasten.

Ik was ervan uitgegaan dat de Hue Lightstrips niet erg helder zouden zijn maar ik had het mis. Zo erg had ik me zelfs nog nooit vergist. De eerste keer dat ik ze 's avonds in het stopcontact stak terwijl ze nog opgerold uit de verpakking kwamen moest ik meteen mijn ogen dichtknijpen. Denk maar aan de scène in National Lampoon's Christmas Vacation waarin Clark zijn lichten eindelijk aan de praat krijgt en het alarm van de kerncentrale afgaat terwijl op de achtergrond het Hallelujah speelt. Afgezien van de poëtische overdrijving hebben ze een helderheid van 1600 lumen, ongeveer hetzelfde als een oude gloeilamp van 100 W. Geloof me, hier kijk je liever niet in.

Ik kan de Hue Lightstrips alleen maar aanraden. Ze zijn helder, gemakkelijk te installeren, werken goed met HomeKit, kunnen allerlei kleuren weergeven en zijn niet vreselijk duur als je ze in de aanbieding kunt vinden. Maar uitzoeken wat je moet kopen en ze installeren is niet helemaal gemakkelijk. Ik zal jullie wat advies en installatietips geven.

Verwarring over versies

Ten eerste moet je weten dat Philips zowel binnen- als buitenversies van de Hue Lightstrips verkoopt. Zorg ervoor dat je de juiste versie koopt. Er is geen reden om extra te betalen voor de buitenversie als je hem in je keuken wilt gebruiken. Bovendien zijn de strips voor buiten superdik.

Philips heeft vier generaties van de Hue Lightstrips gemaakt: in 2012, 2015, 2016 en in 2019. Ik heb Hue Lightstrips van de derde generatie en de derde en vierde generatie kun je overal vinden. Soms vind je zelfs nog de tweede generatie in de aanbieding in de duistere krochten van het internet.

De meest opvallende veranderingen aan de Hue Lightstrip waren tussen de derde en vierde generatie. Lightstrips van de vierde generatie:

• Hebben een nieuwe connector die niet compatibel is met de vorige versies. Zorg dat je de juiste versie neemt als je verlengstrips of adapters koopt
• Kunnen rechtstreeks via Bluetooth worden bediend zonder hub. Ik heb genoeg slechte ervaringen met Bluetooth en gedoe met de Hue-hub dat ik sterk aanraad om in een Hue-hub te investeren (een starterpakket is meestal de voordeligste manier om er een aan te schaffen).
• Heeft een officiële connector om twee afgeknipte uiteinden weer aan elkaar te bevestigen. Hoewel het leuk is dat Philips aandacht besteedt aan het feit dat mensen hun lichten graag doorknippen en weer vastmaken, bestaan hier al oplossingen voor.

Hoe werkt doorknippen, verlengen en weer aansluiten? Ik probeer het even uit te leggen.

Inzicht in het knippen, opnieuw verbinden en verlengen van strips

Tot ik Hue Lightstrips voor mezelf kocht had ik geen idee hoe deze lichtstrips aangepast konden worden. Tot de nieuwste generatie werkte het zo:

• De hoofdstrip was permanent aangesloten op de stroomvoorziening.
• Het uiteinde van de hoofdstrip had een vrouwelijke connector.
• Je kon extra lengtes lampen kopen en deze op de hoofdstrip aansluiten.
• Je kon bij Philips en derden ook onverlichte extensies kopen in verschillende lengtes.
• Je kan het uiteinde van een lichtstrip op gemarkeerde knippunten afknippen om het passend te maken, maar je kon het afgeknipte uiteinde niet opnieuw verlengen.

De vierde generatie verandert de eerste en laatste feiten in deze lijst: je kan nu de hoofdstrip loskoppelen van de voeding en je kan de afgeknipte uiteinden weer verbinden met een officiële connector. Litcessory versloeg Philips echter met een eindconnector voor eerdere generaties, met één voorbehoud: de Litcessory-connector vereist dat je op een iets andere plaats knipt dan waar Philips je zegt te knippen. Als het toch niet lukt, kan je de strips zelf opnieuw bevestigen als je handig bent met een soldeerbout.

Overwegingen bij de installatie

Hue Lightstrips zijn gemakkelijk te installeren: maak het oppervlak schoon, trek de achterkant eraf en plak ze waar je ze wilt hebben. Maar je wilt eerst een beetje plannen om ervoor te zorgen dat het er niet raar uitziet. Het zal ook moeilijk zijn om ze na de installatie te verwijderen; je wilt het de eerste keer gelijk goed doen.

Mijn setje bevatte een 2 meter lange Hue Lightstrip plus een extra Lightstrip van 1 meter, bij elkaar ongeveer de lengte van mijn kasten. Gelukkig heeft mijn keuken een stopcontact in een hoek onder de betreffende kasten.

Voordat we de achterkant losmaakten, hielden mijn vrouw en ik de lichten ongeveer waar we ze wilden hebben, met de lichten aan, zodat we konden zien hoe het licht er in verschillende posities uitzag. We wilden een paar aparte kasten verlichten, dus we hadden een onverlichte verlengkabel nodig om ze te overbruggen. Ik zorgde ervoor dat er voldoende ruimte overbleef tussen het uiteinde van de lichtstrip en de kast om de niet-flexibele verlenging aan te sluiten.

We wilden de Hue Lightstrip onder de magnetron over het fornuis leiden. Ik maakte me wel zorgen dat er stoom, olie of andere narigheden van het koken bij zou kunnen komen. In mijn magnetron gaat de lamp niet meer aan, dus ik moet daar wat licht hebben. Het is niet ideaal maar het werkt goed voor nu, al komt de lichtstrip wel wat los van de onderkant van de magnetron. Er zijn mensen die de magnetron boven het fornuis hebben geplaatst met een lichtbron aan de onderkant. Zij leiden de stroomkabel van de lichtstrip vaak door de kastjes en over het fornuis naar de andere kant.

De stroomvoorziening heeft ook een kleefstrip aan de onderkant, daarom heb ik die onder een kastje geplakt. Het overtollige snoer heb ik opgerold en vastgebonden met afplakband. Dat was een tijdelijke oplossing, maar die voldoet niet meer.

Toen ik de eerste lichtstrip op z'n plaats had, moest ik uit zien te vinden hoe ik de tweede eraan vast kon maken. Philips had een kort verlengsnoertje bijgeleverd, maar ik had een langer stuk nodig. Gelukkig verkoopt Litcessory niet-verlichte verlengsnoeren van verschillende lengtes. Ik mat de lengte tussen de twee strips op, en toen ik het verlengsnoer kreeg, plakte ik het onder het kastje (het verlengsnoer heeft ook een plakrand).

Het gebruik van de Hue Lightstrips

De Hue Lightstrip functioneert net als andere slimme verlichting. Ik heb de strip “keukenkastje” in de Home-app genoemd zodat ik maar tegen Siri hoef te zeggen: “Zet het keukenkastje aan.” Je kunt ook de kleur van het licht veranderen naar oranje, blauw, groen, of welke dan ook. Dat doe ik echter nooit want mijn vrouw krijgt hoofdpijn van gekleurd licht. Ik moet wel zeggen dat het groene licht er mooi uitziet. Voorheen konden de Hue-lampen nogal eens een flets en geelgroen licht produceren, maar bij deze Hue Lightstrip is het echt groen.

Belangrijk is dat de Hue Lightstrip de keuken in z'n geheel heeft verbeterd. Niet alleen is het werkoppervak beter verlicht, maar door het extra licht lijkt de hele keuken ruimer. Koken wordt zo veel makkelijker en leuker. Als ik had geweten dat een simpele verandering zo’n verbetering teweeg zou brengen, had ik het al jaren geleden gedaan.

Als je een slechtverlichte hoek in je huis hebt, zoals onder een keukenkastje, probeer dan de Hue Lightstrips eens uit. De vierde generatie functioneert zonder hub, zodat je ze kunt testen zonder in het hele systeem te moeten investeren. Als ze goed bevallen raad ik je wel aan om de beginnersset met lampen en de Hue-hub aan te schaffen.

Van al mijn HomeKit-accessoires zijn de Hue-lampen wel het meest betrouwbaar gebleken. Ik denk dat dit is omdat ze hun eigen hub hebben en geen contact hoeven te leggen met een cloudservice. Het is wel een investering, maar die is het zeker waard.

De COVID-19-pandemie maakt ieder van ons tot amateur-statisticus. Hoe vaak wordt er precies getest? Wat is de infectie-incidentie bij ons in de buurt? Gaat het aantal ziekenhuisopnames omhoog of omlaag? Welk percentage van de ziektegevallen is ernstig of zelfs fataal?

We slorpen al deze informatie op, in een poging om een antwoord te krijgen op de eigenlijke vraag: Welk risico op infectie loop ik zelf? Natuurlijk zijn er legio afgeleide zorgen, zoals: hoe groot is de kans, dat een besmetting ernstige gevolgen gaat hebben; hoe gaat dat ons leven beïnvloeden; wat is het risico voor derden, en nog zo wat vragen. Maar het begint allemaal met het pure infectierisico.

Op het eerste gezicht zou je denken dat de meldingstechnologie voor blootstelling die Apple en Google ontwikkelden voldoende antwoorden geeft (zie “Apple en Google gaan samenwerken voor een COVID-19 Contact- en notificatie-app met privacywaarborgen,” 10 april 2020). Maar helaas, zo'n melding helpt jou niet bij het bepalen hoeveel risico jij zelf loopt. Je krijgt namelijk alleen een melding als je in de buurt geweest bent van iemand die besmet is, én zijn positieve COVID-19 test in de app gemeld heeft. Dergelijke informatie loopt per definitie achter op het virus zelf. Als je die melding krijgt, is het al te laat om nog maatregelen te nemen. En als je geen meldingen krijgt, zegt dat ook niet alles. Het kan betekenen dat de personen waarmee je in contact bent geweest niet geïnfecteerd waren, maar het kan ook zijn dat ze niet wisten dat ze geïnfecteerd waren; of ze kozen ervoor om een positieve test niet te melden; of ze hadden hun eigen blootstelling-meldingen uitstaan; of ze hadden op het moment van contact geen smartphone bij zich ...

Bovendien: weliswaar willen veel mensen het weten als we blootgesteld zijn, zodat we in quarantaine zouden kunnen gaan om anderen te beschermen, maar er zijn er veel mensen die dat heel beslist niet willen weten, omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om in quarantaine te gaan. En, ook al is de technologie van Apple en Google een overwinning qua privacy, het is voornamelijk de samenleving als geheel die er baat bij heeft, en in veel mindere mate de individuele persoon die er gebruik van maakt. Lovenswaardig natuurlijk, maar duidelijk minder overtuigend dan een direct persoonlijk voordeel.

Het NOVID-systeem voor vroege waarschuwingen

NOVID, een nieuwe app, is ontwikkeld door wiskundige Po-Shen Loh van de Carnegie Mellon University. (Hij is overigens ook de coach van het bijzonder goed presterende Amerikaanse team op de Wiskunde Olympiade). De app benadrukt de voordelen voor de individuele gebruiker, met zijn aanpak van het anoniem monitoren van je contacten, geactiveerd door de nabijheid van mobiele telefoons. Bedenk eens hoeveel het zou kunnen opleveren als contactmeldingen verder zouden gaan dan één ring van nabijheid - je directe contacten, zoals bij de Apple/Google-techniek, en als de app verbindingen zou blijven maken? Je zou dan kunnen zien of vrienden van vrienden geïnfecteerd zijn, of de vrienden van hún vrienden ... en ga zo maar door. Zou je je gedrag veranderen, als je kon zien dat infecties dichtbij of juist verder weg rondgingen?

En dat is precies wat NOVID doet. De app maakt gebruik van het concept dat iedere twee mensen maximaal "zes stappen (of handshakes) van elkaar verwijderd" zijn, om de alertheid over infectiemogelijkheden te verhogen. (Bedenk wel dat "vrienden" hierboven eigenlijk betekent: "personen die de NOVID app draaien, en die bij elkaar in de buurt zijn geweest". Je hoeft de personen in dit netwerk niet werkelijk te kennen). Feitelijk gaat NOVID nog verder. De app volgt het netwerk van mensen waarmee je direct en indirect in contact bent geweest tot twaalf stappen van jou verwijderd.

Als iemand in dat breed uitgemeten netwerk een positieve COVID-19 test meldt, kan NOVID je waarschuwen als je één "stap" van die persoon verwijderd bent, precies zoals de Apple/Google-techniek dat doet. Veel interessanter echter, is hoe die informatie gebruikt kan worden om het totale netwerk te beschrijven. Omdat het aantal personen in elke volgende graad van verwijdering exponentieel stijgt, groeit het aantal infecties ook met de graad van verwijdering. Denk je in dat er meer dan tien infecties zijn onder de "vrienden" in de elfde en twaalfde graad van verwijdering, zeven infecties op tien graden van verwijdering, vier infecties op negen graden van verwijdering, twee stuks op graad 8 en 7, en één in graad zes. Geen enkele infectie dichterbij. In een grafiek zou dat er zo uitzien:

Daarmee toont NOVID hoe dichtbij de infecties in je netwerk zijn. Dat er bijvoorbeeld tot aan de zesde graad van verwijdering geen infecties gemeld zijn, betekent dat jouw kans om (bij je huidige gedrag) aan besmetting blootgesteld te worden, verwaarloosbaar is. Als er echter in graad drie of vier infecties voor gaan komen, is het wellicht verstandig om extra maatregelen te nemen. Daarmee werkt NOVID feitelijk als systeem van vroege alarmering voor COVID-19-infecties.

Het is zinvol om even stil te staan bij wat dat betekent bij een lage of hoge incidentie in je (lokale) gemeenschap. Als er zich in je directe omgeving maar weinig infecties voordoen, laat NOVID duidelijk zien dat gebruikers zich weinig zorgen hoeven te maken. Als je echter maar één of twee graden verwijdert bent van een handvol infecties is het wellicht verstandig om voorzorgsmaatregelen te nemen. Als er in een gemeenschap veel infecties voorkomen, kan NOVID bevestigen dat extra maatregelen nodig zijn, maar ook dat je eigen persoonlijke netwerk onbelast is.

Nabijheid en privacy-overwegingen

Technisch gesproken werkt NOVID een beetje anders dan de technologie van Apple en Google, die alleen op bluetooth vertrouwt. In plaats hiervan combineert NOVID gegevens van wifi, bluetooth en - optioneel - ultrageluid. Wifi is alleen nuttig voor het maken van algemene verbindingen, dus NOVID waarschuwt niet bij een positief getest persoon die alleen via wifi herkend wordt. De belangrijkste verbinding voor meldingen is via bluetooth, want dat is het snelst beschikbaar. Voor de hoogste accuraatheid werkt NOVID echter ook met ultrageluid, en zo herkent de app nabijheid tot op enkele centimeters, dankzij het feit dat geluid een constante snelheid heeft, en maar bijna niet doordringt door muren en vloeren. Helaas werkt NOVID op iOS niet met ultrageluid (op Android kan dat wel), dus voor gebruikers van een iPhone is de app minder effectief.

Als ultrageluid beschikbaar is, werkt het zo: twee telefoons met NOVID maken eerst via bluetooth contact, en wisselen vervolgens een paar seconden geluid van hoge frequentie met elkaar uit. Dit geluid is hoger dan menselijke spraak (waarvan de frequentie 18,5–19,5 kHz is). NOVID gebruikt hiervoor de microfoon. En wees gerust, onafhankelijk onderzoek door CIPHER, het laboratorium van de Georgia Tech-universiteit bevestigde dat NOVID geen opnames maakt, opslaat of doorstuurt. Deze functie kan je natuurlijk in de instellingen uitzetten.

NOVID bewaakt anonimiteit op ruwweg dezelfde manier als de techniek van Apple en Google, namelijk door alleen informatie zoals random-gegeneerde tags, stempels, afstandsgegevens en bluetooth-signaalsterkte te gebruiken, samen met het gegeven van het positieve testresultaat. Er kan op geen enkele manier een link met jou als persoon gelegd worden. Het belangrijkste verschil tussen NOVID en de techniek van Apple en Google, is dat NOVID informatie bij moet houden over hoe alle gebruikers verbonden zijn om het netwerk van alle twaalf niveaus aan te maken.

Een laatste opmerking. In mijn testen tot nu toe, is het batterijgebruik van NOVID op mijn eigen apparaten tot nu toe minimaal (een paar procent per dag), en daarmee minder dan het verbruik van die andere techniek. (Afgelezen in "Instellingen > Batterij").

Velen rapporteren aan Eén

De netwerkbenadering van NOVID vertelt je hoe dichtbij geïnfecteerde personen zijn, en of ze naar je toe of van je af bewegen, maar bovendien is er veel meer informatie over wat er gebeurt. NOVID weet hoeveel NOVID-gebruikers je per dag bent tegengekomen, en als je op die grafiek tikt kun je ook zien welke techniek actief was, om deze mensen te detecteren. Stel dat ontdekt dat je drie andere gebruikers bent tegengekomen, maar dat de verbindingen alleen kortdurende Bluetooth verbindingen waren. Dat is geruststellender dan wanneer zo'n contact bestond uit een langere verbinding, dichtbij, via ultrasoon geluid. Verder kan je eenvoudig mensen uit je eigen huishouden onderscheiden, want daar heb je langduriger contacten mee, via bluetooth en/of wifi. Je kunt zelfs instellen dat je een waarschuwing krijgt, als je je dicht in de buurt van andere NOVID-gebruikers bevindt.

Ook is er een "NOVID Radar"-scherm, waarop je kunt zien hoeveel verbindingen je maakte, en hoeveel besmette contacten zich in jouw twaalf stappen-netwerk bevonden. Gelukkig is er ook een "See Demo"-knop, zodat je kunt zien hoe besmettingen in je netwerk eruit zien, ook voordat zo'n situatie zich daadwerkelijk voordoet.)

Er is ook een "Community Dashboard", dat een beeld geeft van jouw lokale omgeving. Als je inlogt, kan je een "gemeenschap" kiezen, op basis van de eerste drie getallen van je postcode. In sommige steden, zoals in Santa Fe, en in een aantal organisaties, zoals in de Georgia Tech-universiteit, wordt het gebruik van NOVID actief aangemoedigd. Als je deelneemt aan een "gemeenschap" zie je ook informatie over het aantal deelnemers, de hoeveelheid gerapporteerde gevallen, details over het netwerk van de gemiddelde gebruiker, en een vergelijking tussen iOS- en Android-gegevens. Dit is natuurlijk allemaal geen "essentiële informatie", maar wel leuk om te bekijken. En je krijgt een beeld van wat er met NOVID gebeurt, in je gemeenschap.

Andere hoofd-schermen in NOVID tonen het aantal besmettingen; je kunt er een positieve test invoeren of een melding van een officiële nabijheid-melder; er is een FAQ over NOVID; je kunt je instellingen aanpassen. De meest opvallende instelling is die van de "Background Mode" op de iPhone: deze moet je activeren, zodat NOVID ook kan functioneren als de app niet geopend is. (Hier zie je een voordeel van de techniek van Apple en Google, waar dat niet hoeft, omdat die techniek in het besturingssysteem ingebouwd is). Er is ook een knop om je vrienden snel uit te nodigen de NOVID app te gaan gebruiken.

Laten we het netwerk samen opbouwen

Het moge duidelijk zijn, dat NOVID één zwakke plek heeft: hoeveel mensen gaan de app gebruiken? Hoewel er al 100.000 gebruikers zijn, zullen veel lezers van dit stukje de eerste NOVID-gebruikers in hun omgeving zijn. Dat lijkt een onoverkomelijk struikelblok. Toch was Po-Shen Loh in mijn interview er optimistisch over, dat NOVID zich – net als het coronavirus – exponentieel, via sociale contacten zal verspreiden.

Via de "Share"-knop van de app word je aangespoord twee personen uit te nodigen. Het vergt logischerwijs maar 33 uitnodiging-stappen om de hele wereldpopulatie NOVID te laten adopteren (zie het graankorrelvraagstuk). Gekkigheid natuurlijk: in de praktijk zullen veel mensen helemaal niemand uitnodigen. Misschien willen de tienduizenden TidBITS-lezers een gedeelte van die gestrande installaties tenietdoen. Volgens Po-Shen Loh is een adoptiegraad van zo'n 20% (per gemeenschap) voldoende, om de gegevens van NOVID bruikbaar te maken. Natuurlijk is een groter percentage altijd beter.

Dat is het proberen waard! Stel, een lading TidBITS-lezers installeert NOVID. Als elk van hen minstens twee andere personen uitnodigt, al zijn het alleen je directe gezinsleden, dan zou die actie al de basis van het succes van NOVID kunnen vormen.

Als mensen vertrouwd raken met NOVID, zou het op langere termijn wel eens extra voordelen op kunnen leveren - en dan denk ik nog niet eens aan toekomstige nieuwe pandemieën. Of we jaarlijks een COVID-19-prik nodig gaan hebben, zoals bij de griepprik, is nog niet duidelijk, maar mocht dat wel het geval zijn, en je ziet via NOVID een toename van COVID-19-infecties in je bredere netwerk, dan haal je die jaarlijkse prik misschien wel sneller.

In theorie zou NOVID aangepast kunnen worden om verspreiding van elke willekeurige infectieziekte te volgen. Ik moest Kerstmis in 2019 aan me voorbij laten gaan door een ernstig geval van de griep, en hetzelfde gold voor mijn halve familie. Ik zou het zeker op prijs gesteld hebben, als ik toen van tevoren had geweten dat de ziekte hoogtij vierde in Santa Fe. Misschien hadden wij dan niet de verbazingwekkende, waanzinnige, maar ongetwijfeld met ziektekiemen krioelende tentoonstelling Meow Wolf bezocht. (Deze is nu natuurlijk gesloten, maar bekijk in ieder geval de video!). Verdorie, zou jij onnodige, grote sociale bijeenkomst mijden - of tenminste bijwonen met een masker op - als je wist dat een zware verkoudheid exponentieel groeide binnen jouw eerste- of tweedegraads netwerk?

Hoe dan ook: voorlopig zou ik blij zijn, als ik enig zicht had op de nabijheid van de gemelde 30-50 besmettingen per dag, in Tompkins County, bij mij in de buurt. En tot slot, als je uit betrouwbare bron meer over NOVID wil weten: Po-Shen Loh heeft een verklarende video, met ongeveer dezelfde informatie als hij met mij deelde in ons gesprek van enkele dagen geleden.

De meeste jaren wanneer ik op CES ben, vertel ik je wanneer ik op een van de sideshows ben die de grote zaal aanvullen, omdat exposanten daar een voordeel hebben ten opzichte van alle anderen. Deze kleinere shows zijn alleen op uitnodiging voor de media, en we worden getrakteerd op wijn en eten. Helaas heb ik dit jaar mijn gebruikelijke gratis Heineken en de uitstekende dessertbar van Wynn moeten missen, maar ik wil wel vermelden dat de producten hier allemaal afkomstig waren van Showstoppers-exposities. Deze werden de hele week gehouden, zodat al deze producten een extra kans kregen om boven de andere uit te stijgen.

Ouderlijk toezicht voor internetgebruik van Circle

In 2020 zag iedereen met schoolgaande kinderen meer van hen dan normaal, en hun kinderen brachten veel meer tijd thuis door met staren naar verschillende schermen. Ik luisterde naar talloze vragen van vrienden over technologische hulpmiddelen om het internetgebruik van hun kinderen te controleren en te filteren. Circle werd in die discussies dan weer vaak genoemd door andere ouders. De Home Plus van Circle is in wezen een internetfirewall die sites en activiteiten blokkeert op basis van bepaalde heuristieken, maar de interface en functies zijn afgestemd op de handhaving van gezinsrichtlijnen door ouders.

De nieuwste functie van Circle kwam een jaar geleden uit op CES: een vooruitziende 'Focus Time' waarin ouders bepaalde apps voor onbeperkte tijd kunnen instellen en andere kunnen blokkeren. Perfect voor schooluren, maar de nieuwe saillantie maakt Home Plus van Circle het vermelden waard. Volgens de statistieken van Circle is de schermtijd over de hele linie gestegen: 56,5% voor kinderen, 50,4% voor tieners en 39,5% voor volwassenen. Als je meer controle nodig hebt over hoe die schermtijd wordt gebruikt, is Home Plus van Circle misschien iets voor jou. Het wordt verkocht als een gebundeld abonnement inclusief de hardware: $ 69 voor drie maanden, $ 129 voor een jaar of $ 299 voor de hele levensduur. Extra abonnementsduur kost $ 9,99 per maand of $ 99,99 per jaar.

Betrouwbaarheidsdetector van DeepScore AI

Dit lijkt misschien meer op Brave New World dan wat je zou willen zien in toekomstige technologie, maar je hebt waarschijnlijk geen keuze. DeepScore AI verkoopt een technologie aan andere bedrijven waarmee ze een video-interview met potentiële klanten kunnen houden en ze kunnen beoordelen op de waarschijnlijkheid dat ze liegen op een of meer vragen. DeepScore AI bereikt dit naar verluidt met emotie- en stressanalyse in gezichtsbewegingen en stemtonen. Het bedrijf claimt een nauwkeurigheid van 88,9%. Dat klinkt misschien hoog, maar een score van 1 op 9 vals positieven is zorgelijk. Hoewel Deepscore nog niet in Amerikaanse producten wordt gebruikt (het richt zich eerst op de Japanse financiële markt) zou je zoiets in de toekomst tegen kunnen komen. Ik maak me zorgen over elk bedrijf met de Orwelliaanse slogan: "Eerlijkheid maakt je gelukkig". Je kunt een gratis demo op hun website proberen, en als je dat doet, laat het ons dan weten in de opmerkingen, want het ging mij te ver om mijn gegevens aan het bedrijf te geven.

Vertaling op de hotelkamer van Kotozna

Tijdens mijn laatste internationale reizen (die aanvoelen alsof ze in 1987 plaatsvonden) heb ik veelvuldig gebruikgemaakt van Google Translate om me door interacties te helpen. Maar het was en blijft lastig: beide mensen moeten zich rond dezelfde telefoon verdringen. De meeste mensen die ik tegenkwam, leken liever hun Engels uit te proberen, wat niet optimaal was voor nauwkeurige route-aanwijzingen en sommige zakelijke transacties. Dus ik ben benieuwd of hotels de vertaaldienst op de kamer van Kotozna kopen. De hotelgast krijgt een QR-code die hij of zij in de hotelkamer kan scannen om een app te downloaden of een website te bezoeken. De gast dan een van de 109 verschillende talen gebruiken om te communiceren met een hotelmedewerker die in zijn of haar eigen taal reageert. Omdat het gericht is op hotels, kan de eigenaar een bibliotheek met documenten en lokale kortingen opzetten om te gebruiken voor veelgestelde vragen. Dit zou in Japan, waar het bedrijf is gevestigd, buitengewoon handig zijn om een cultureel probleem op te lossen. Het is mijn ervaring dat Japanse medewerkers zich zo verantwoordelijk voelen en zich zo overdadig verontschuldigen voor zelfs triviale problemen, dat mijn Amerikaanse maatstaven zich er diep voor schamen dat ze zoveel leed hebben veroorzaakt. (Ik heb ooit de excuses van een Japanse politieagent aangeboden gekregen voor de verwarrende indeling van een treinstation.) Prijzen en beschikbaarheid zijn onduidelijk, maar Kotozna zegt dat het zich richt op middenklassenhotels die leuk genoeg zijn om een internationaal publiek aan te trekken, maar te klein om meertalig personeel te kunnen betalen.

SkyDrive Flying Car

Een van de meest futuristische technologieën is natuurlijk een vliegende auto. Vliegende auto’s zijn niet nieuw op CES - zie bijvoorbeeld een recent Aeronext artikel in “CES 2020: Vliegende auto's, slimme kussens en virtuele hondenhekken,” 16 januari 2020 - maar het is altijd interessant als nieuwe competitie de lucht in gaat. SkyDrive’s interessantste mededeling is misschien het niet zo erg ambitieuze tijdschema. Ze verwachten een succesvolle eerste test vlucht in 2020, gevolgd door een verkoopbaar model - of wat ze zelf aangegeven als een model voor de sociale acceptie - in 2023. De massaproductie moet starten in 2026 met een algemene acceptatie door het publiek in 2028. Skydrive heeft het plan om een versie voor 2 personen te maken met een laadgewicht van 400kg (880 pond). Het zal zich voortbewegen met een gemiddelde vliegsnelheid van 100 km/h (60mph) op een vlieghoogte van 500 meter (1600feet). Geen vliegbewijs is nodig, omdat alles geautomatiseerd is. De batterij in deze vliegende auto maakt het mogelijk om 20 tot 30 minuten in de lucht te blijven en een afstand van 30 tot 50 km (20 tot 30 miles) af te leggen. Skydrive heeft aangegeven dat een van de vele uitdagingen zal zijn het installeren van laadstations om langere vluchten mogelijk te maken. Net zoals met Aeronext moet je naar Japan gaan om SkyDrive te proberen. Daar zullen de eerste proeven plaatsvinden van dit Japanse bedrijf.

DFree blaassensor

De meeste mensen zijn geboren met een ingebouwd systeem om te weten wanneer je blaas vol is en je naar het toilet moet. Helaas kan dit menselijke systeem tijdelijk of permanent worden verstoren door vele verschillende ziektes. Triple W’s DFree blaassensor maakt nu een technologie die het mogelijk maakt om te weten wanneer een bezoek aan het toilet moet worden gebracht. Een sensor ter grote van een luciferdoosje wordt met chirurgisch plakband aangebracht net onder de taille. Met een draad wordt de sensor verbonden met een groter rekenapparaat die je waarschijnlijk in je zak moet meenemen. Echografische geluidsgolven meten de hoeveelheid vloeistof en de blaascapaciteit van de gebruiker en deze gegevens worden doorgestuurd naar de gebruiker’s mobiele telefoon. Wanneer de hoeveelheid vloeistof in de blaas boven een bepaald niveau komt, wordt er een bericht gestuurd naar de mobiele telefoon. De mobiele telefoon app volgt ook het aantal bezoeken aan het toilet en op die manier kan de gebruiker een schema bijhouden. Dit zal naar verwachting het aantal urgente interrupties verminderen. Het is alleen in de Verenigde Staten te koop voor een prijs van 399.99 dollar.

Led Zeppelin, een flipperkast van Stern

Stern Pinball trekt elk jaar mijn aandacht omdat ik een fan ben van flipperen, ondanks dat ik er niet zo goed in ben. Hoewel de flipperkast een recente heropleving in geëmuleerde vorm heeft doorgemaakt, is Stern de laatste grote fabrikant die nog steeds nieuwe kasten uitbrengt. Het model van dit jaar: Led Zeppelin, dus The Song Remains Same voor intrigerende tie-ins. Helaas kan ik je, om voor de hand liggende redenen, niet vertellen hoe goed hij speelt (en met prijzen vanaf $ 6.199, verwacht ik geen recensie-exemplaar te krijgen) maar ik heb een Whole Lotta Love voor de Good Times Bad Times die ik heb gehad met de eerdere flipperkasten van Stern.

Qoobos en Moflin, Japanse huisdierrobots

Het is een open vraag of de beschaving zal eindigen met een zombie- (zoals voorzien door de Centers for Disease Control and Prevention) of een robotica-apocalyps (zoals onderzocht door Randall Munroe, bekend van xkcd en “What If”). Twee verschillende Japanse bedrijven laten de robot-apocalyps nog erger klinken met de invulling: wat als de robots gemuteerde katachtige wezens waren? Omdat zelfs het schattigste kitten een moordmachine is.

De Petit Qoobo van Yukai Engineering is een kleinere versie van de eerdere Qoobo-robots. Beide zijn ovalen in de vorm van een frisbee die zich op kattenvoer wierpen met vetmestresultaten, met een katachtige vacht en geen kop of poten. Afgezien van de grootte is het grootste verschil tussen hen dat de Qoobo een complete staart heeft, terwijl die van de Petit is afgeknipt. Wat zijn persoonlijkheid niet helpt.

Ondertussen is de Moflin van Vanguard Industries meer verwant aan een bananenslak in een kattenkostuum. Beide drukken emotie uit: de Qoobo kwispelt met zijn staart, terwijl het hoofd van de Moflin op een robothals zit, en beide maken geluiden die waarschijnlijk in de loops van GarageBand worden vermeld als 'Kat of Mens, Kind, Schattig'. De AI van Moflin is geavanceerder dan die van Qoobo: Qoobo-robots komen uit de mal "afkeer van harde geluiden", maar Moflin heeft een Tamagotchi-achtig vermogen om een persoonlijkheid te ontwikkelen op basis van hoe het wordt behandeld. Dus wanneer je Moflin telekinetische controle over je slimme huis overneemt, weet je wie je de schuld kan geven. Aan de andere kant hebben Qoobo's een hartslag, dus het is aan jou om te beslissen wat nog angstaanjagender is.

Zoals je misschien al geraden hebt, vielen beide producten precies in mijn Griezelvallei en konden ze er niet uit klimmen. Maar aangezien er enig bewijs is dat robots goed zijn voor eenzame senioren, is het niet ondenkbaar dat iemand die je kent er misschien een wil. Uitsluitend de originele Qoobo is momenteel beschikbaar, zij het niet in de VS: een Tsjechische website verkoopt ze in Europa voor 2.999 kroon (ongeveer $ 140), wat het beste argument voor de Brexit is dat ik heb gehoord. Petit Qoobo's worden in Japan verkocht voor ongeveer $ 110, maar hebben nog geen andere landen gekoloniseerd. De Kickstarter van Vanguard Industries is niet langer beschikbaar, maar het vermeldde een Moflin voor 418.000 yen (ongeveer US $ 400) en claimde een verzenddatum van juni 2021. Die pagina linkt naar een pagina in het Japans waar je je kan aanmelden voor de bijbehorende mailinglijst.

Gadget-enquête CES 2021 #2

Uit onze recentste enquête bleek dat TidBITS-lezers waarschijnlijk alleen Mac-gerelateerde producten gebruiken. Dus voor de enquête van dit artikel veranderen we dit, in een poging om te zien of we producten kiezen die interessant zijn, zelfs als ze niet iets zijn dat je ooit zou willen gebruiken (omdat, echt?). Vertel ons voor elk van de behandelde producten of je het leuk vond om erover te lezen in deze korte [Engelstalige - nvdv] enquête.