Is de zevende keer scheepsrecht? Apple heeft, in een niet aflatende update-golf, iOS 13.2.3 en iPadOS 13.2.3 uitgebracht om vier specifieke problemen op te lossen. Je kunt deze updates (van 105,4 MB op een iPhone X en 534,1 MB op een 10,5 inch-iPad Pro) installeren in Instellingen > Algemeen > Software-update, via de Finder in macOS 10.15 Catalina of door iTunes te gebruiken in Windows en voorgaande versies van macOS. Geen van de updates hebben een verbetering aan de beveiliging met een CVE-item.

Deze updates zijn gericht op het oplossen van fouten waardoor:

• overal in het besturingssysteem, inclusief in Bestanden, Mail en Notities, zoekopdrachten laten mislukken
• bijlagen zoals foto's en koppelingen niet worden getoond in de Details-weergave in Berichten
• apps geen content in de achtergrond kunnen downloaden
• Mail geen nieuwe berichten ophalen of de origineel geciteerde bericht niet tonen als je antwoordt op mails in een Exchange-account

Zoals we al weken lang adviseren: als je nog niet hebt geüpgraded naar iOS 13, kan het geen kwaad om nog even te wachten. Maar als je wel al naar iOS 13 over bent, zou je de updates moeten blijven installeren die Apple uitbrengt in de grote jacht op fouten. "Buy the ticket, take the ride."

Dag vlindertje. De veelbesproken 16 inch-MacBook Pro, waar reikhalzend naar werd uitgekeken, is er dan eindelijk, met een opnieuw ontworpen toetsenbord. Hij vervangt het vorige 15 inch-model, begint bij $ 2399 en is nu leverbaar in zilver of ruimtegrijs.

Apple zei ook dat de eerder aangekondigde Mac Pro en Apple Pro Display XDR in december 2019 beschikbaar zouden komen.

Hier is de aankondigingsvideo van Apple voor de MacBook Pro.

Laten we de details bekijken.

Toetsenbord met schaarmechanisme

Het opvallendst aan de 16 inch-MacBook Pro is dat de lastige vlinder-toetsenbordschakelaars zijn gedumpt die gebruikers al jaren hebben geteisterd. Het nieuwe Magic Keyboard beschikt over een ouderwets schaarmechanisme zoals dat werd aangetroffen in MacBook Pro-laptops van voor 2016. De schaarschakelaars laten je de toetsen 1 mm indrukken, twee keer zoveel als de vlinderschakelaars, wat betekent dat het minder aanvoelt alsof je op een vlak stuk glas typt. Ze zijn naar verluidt ook veel stiller.

Maar wacht, er is meer! De Escape-toets is terug en bevindt zich naast de Touch Bar met zijn Touch ID-sensor. Helaas is er nog steeds geen Face ID op de Mac. Ook terug van weggeweest zijn de omgekeerde T-pijltjestoetsen.

Apple liet een select groepje Apple-experts er vroeg naar kijken. Ontwikkelaar en podcaster Marco Arment, die een van de meest nadrukkelijke critici van de vlindertoetsenborden was, zei er dit over:

Ik ben er helemaal weg van. Niet omdat het het meest fantastische toetsenbord ter wereld is, maar omdat het op de best mogelijke manier volledig te vergeten is. Het voelt gewoon weer normaal aan.

(Bekijk ook zijn grafische weergave van de verschillen in tussenruimte en indrukdiepte van de toetsen tussen verschillende laptopmodellen.)

Het is natuurlijk mogelijk dat na verloop van tijd fouten in dit toetsenbordontwerp opduiken, net als bij de vlindertoetsenborden, maar de eerste reacties zijn veelbelovend.

Veerkracht op lange termijn is de eerste vraag die opkomt over het nieuwe schaarmechanisme-toetsenbord. De tweede vraag, mocht het nieuwe toetsenbord net zo stevig blijken te zijn als gehoopt, is of en wanneer Apple het vlindertoetsenbord zal vervangen in de komende 13 inch-MacBook Pro- en MacBook Air-modellen.

Connectiviteit en accu

Als je hoopte op de terugkeer van oude poorten zoals USB-A, Ethernet of een SD-kaartlezer, heb je pech. Verwacht dezelfde connectiviteit die MacBook Pro-modellen al jaren hebben: vier Thunderbolt 3-poorten en een hoofdtelefoonaansluiting. Met andere woorden: je dongels halen opgelucht adem, omdat ze graag in je laptoptas meereizen.

Ook meegeleverd zijn de volkomen verwachte draadloze verbindingsmogelijkheden 802.11ac wifi en Bluetooth 5.0.

De 16 inch-MacBook Pro wordt geleverd met een USB-C-oplaadkabel en een USB-C-adapter van maar liefst 96 watt om de ingebouwde lithium-polymeerbatterij van 100 wattuur op te laden. Apple schat zo'n 11 uur batterijtijd bij “draadloos web” of “Apple TV film”.

Scherm en grootte

Het 16 inch-IPS-scherm van de nieuwe MacBook Pro heeft een standaard resolutie van 3072 bij 1920 met 226 pixels per inch, 500 nits aan helderheid, een verversing-snelheid tot 60 Hz, P3 kleuren en True Tone-technologie. Kortom, behalve een paar pixels meer is het geen significant verschil met de recente 15 inch-MacBook Pro-modellen die een standaard resolutie hadden van 2880 bij 1800.

In de echte wereld zal je de 16 inch-MacBook Pro echter draaien in een van de ondersteunde geschaalde resoluties, waarvan de grootste 1920 bij 1200 is, en dat is precies even groot als die van de vorige 15 inch-modellen. Dus die geschaalde pixels zijn een beetje groter, maar je krijgt niet meer te zien op je scherm.

Het grotere scherm maakt de nieuwe MacBook Pro ondanks de dunnere randen ietsje groter dan de het 15 inch-model van het afgelopen jaar, te weten 1,62 cm hoog, 35,79 cm breed en 24,59 cm diep. En hij is zo'n 7% zwaarder: 1,95 kg in plaats van 1,81 kg.

Audio en camera's

Een van de verrassingen (en waarschijnlijk mede oorzaak van de toename in grootte en gewicht) in de nieuwe 16 inch-MacBook Pro is de significant verbeterde audiokwaliteit. Het apparaat heeft een geluidssysteem met zes speakers, dual force-canceling woofers voor minder ratel en ruis als de bass hoog staat en het ondersteunt Dolby Atmos. John Gruber van Daring Fireball was laaiend enthousiast over de nieuwe speakers:

Het gaat er niet alleen maar om dat de speakers luider zijn, hoewel ze dat op maximaal volume wel zijn. Ze klinken ook ongewoon beter. Ze klinken niet als goede laptop-speakers, ze klinken als goede, speciale, draagbare speakers! In een kleine kamer zou je de 16 inch-MacBook Pro kunnen gebruiken als een entertainment-speakersysteem. En bij maximaal volume zijn ze echt een stuk luider, zonder de vervorming die we tegenwoordig gewend zijn van laptop-speakers die hard staan.

Rene Ritchie van iMore beschreef ze als "bijna fantastisch op HomePod-niveau”.

Maar de verbeterde audio is niet beperkt tot de speakers: de nieuw MacBook Pro heeft een drie-microfoonsysteem van “studiokwaliteit” waarvan Apple beweert dat het zich kan meten met professionele microfoons. Apple beweert dat de ingebouwde microfoons goed genoeg zijn om podcasts en muziek op te nemen, wat indrukwekkend is, mocht het waar zijn. Gruber zei:

Zou ik de nieuwe ingebouwde MacBook Pro-microfoon aanraden voor het opnemen van een podcast? Nee. Maar zou ik bereid zijn die te gebruiken voor mijn eigen show als ik niet anders kon? Jazeker! En het zou een enorme verbetering zijn van de audio voor teleconferencing en FaceTime.

En hoewel Ritchie het eens is met Grubers opmerkingen, nam hij zijn bespreking binnen 24 uur van de 2016 MacBook Pro op met de ingebouwde microfoons.

Auteur en podcaster Jason Snell zei in zijn bespreking:

Als iemand die menig podcast heeft moeten redden van mensen die ofwel niet doorhadden dat ze hun laptop-microfoon gebruikten of geen alternatief hadden, dank ik Apple voor het verbeteren van deze basis-situatie. Ik hoop dat deze microfoon in iedere Apple-laptop terecht komt.

Hoewel de microfoons dan van professionele kwaliteit mogen zijn, is de ingebouwde 720p FaceTime HD-camera dit niet. De iPad Pro, die een TrueDepth-camera heeft met 1080p HD-mogelijkheid, lacht in zijn vuistje om zijn Mac-neefje.

Prijs en snelheid

Zoals eerder vermeld, is de nieuwe MacBook Pro er vanaf $ 2399, maar voor die prijs krijg je 16 GB 2666 MHz DDR4-geheugen, wat uitstekend is, omdat dat het minimum is dat we aanraden voor een productiemachine. Je kunt het werkgeheugen uitbreiden tot 32 GB RAM voor $ 400 of tot 64 GB voor $ 800.

Er zijn twee modellen: het voormelde model van $ 2399 en een model van $ 2799. In het model van $ 2399 zit een SSD van 512 GB, terwijl je in het model van $ 2799 een SSD van 1 TB krijgt. Prijzen om de SSD's te upgraden zijn als volgt:

• 1 TB: $ 200
• 2 TB: $ 600 / $ 400
• 4 TB: $ 1200 / $ 1000
• 8 TB: $ 2400 / $ 2200

De eerste prijs is voor het model van $ 2399, de tweede die voor het model van $ 2799. 8 TB SSD-opslag is nu voor het eerst verkrijgbaar in een laptop.

Het model van $ 2399 heeft een 9e-generatie 2,6 GHz six-core Intel Core i7-processor met Turbo Boost tot 4,5 GHz, en het model van $ 2799 een 2,3 GHz eight-core 9e-generatie i9-processor met Turbo Boost tot 4,8 GHz. Je kunt elk model upgraden naar een 2,4 GHz eight-core 9e-generatie Intel Core i9 met Turbo Boost tot 5,0 GHz: $ 300 voor het model van $ 2399 model of $ 200 voor het model van $ 2799.

De grafische kaart van het model van $ 2399 is een AMD Radeon Pro 5300M met 4 GB GDDR6-geheugen, en een AMD Radeon Pro 5500M met 4 GB geheugen in het model van $ 2799. Voor $ 100 kun je het model van $ 2399 upgraden naar die 5500M, of voor $ 200 naar een 5500M met 8 GB geheugen. Het model van $ 2799 kun je voor $ 100 upgraden naar de 5500M met 8 GB geheugen.

Als we de technische gegevens juist lezen, kun je met deze grafische kaarten tot vier 4K-schermen aansturen, of tot twee 6K-schermen, waarschijnlijk de Apple Pro Display XDR die op komst is. (Zie “Nieuwe Mac Pro en Pro Display XDR bieden kracht voor een (fikse) prijs”, 3 juni 2019.)

Het verrast ons nog wel dat Apple zich blijft focussen op de Touch ID op de Mac in plaats van hem te vervangen door Face ID, maar deze nieuwe 16 inch-MacBook Pro ziet eruit als een robuuste en krachtig machine en een geslaagde update voor het vorige 15 inch-model. Het is vooral goed dat Apple (eindelijk!) geluisterd heeft naar de klachten van zijn gebruikers over het vreselijke vlindertoetsenbord.

Voor velen zal de 16 inch-MacBook Pro echter te groot, te zwaar en te duur zijn, en we hopen dan ook dat Apple het nieuwe toetsenbord met schaarschakelaars ook naar de kleinere, lichtere en goedkopere 13 inch-MacBook Pro en MacBook Air brengt.

Bestel jij een nieuwe MacBook Pro? Zo niet, wacht je dan tot de kinderziekten eruit zijn, of is hij gewoon te groot of te duur? Vertel het ons in de reacties.

Tijdens de Jamf Nation User Conference (JNUC) in 2015 beschreef Fletcher Previn, destijds IBM's VP voor Workplace as a Service, het nieuwe [email protected] programma van het bedrijf, een keuzeprogramma voor medewerkers waarbij IBM'ers de mogelijkheid geboden werd om een Mac of een Windows-computer te gebruiken. Dat was een grote omslag voor Big Blue, gezien de geschiedenis van het bedrijf met de IBM-pc, maar Previn en anderen bij het bedrijf waren ervan overtuigd dat Macs konden helpen bij het verbeteren van de output van het bedrijf, zonder de ondersteuningskosten of de totale kosten van eigenaarschap te verhogen. De ondersteuningsinvestering bleek dramatisch lager te zijn, met slechts 24 helpdeskmedewerkers om 130.000 Macs en iOS-apparaten te ondersteunen, oftewel 1 ondersteuner per ongeveer 5400 Apple-gebruikers, tegen 1 ondersteuner per 242 pc-gebruikers. Dat kwam vooral omdat slechts 5% van de Mac-gebruikers de helpdesk belde voor ondersteuning, tegen 40% van de pc-gebruikers.

Ten tijde van die aankondiging nam IBM 1900 Macs per week in gebruik, en een jaar later waren er 90.000 Macs actief bij het bedrijf. Terug bij JNUC: in 2016 kondigde Previn aan dat het bedrijf tussen de $ 273 en $ 543 per Mac bespaarde ten opzichte van de pc's, over een effectieve levensduur van 4 jaar. In 2018 werd Previn gepromoveerd tot Chief Information Officer, en had IBM maar liefst 277.000 Apple-apparaten, ondersteund door slechts 78 medewerkers.

(Deze mededelingen worden gedaan op JNUC omdat IBM gebruikmaakt van Jamf Pro en Apples Device Enrollment Program voor zogenoemde zero-touch deployment: op het moment dat een medewerker een nieuwe Mac uitpakt, aanzet en inlogt, configureert het apparaat zichzelf met de noodzakelijke instellingen en programmatuur voor die persoon.)

IBM kondigt Mac-productiviteitsonderzoek aan

Tijdens de keynote-voordracht van de JNUC 2019 stond Previn weer in de schijnwerpers om onderzoeksresultaten te delen die suggereren dat Macs IBM-werknemers niet alleen productiever, maar ook tevredener maken en ze langer aan het bedrijf binden. IBM heeft nu 290.000 Apple-apparaten in gebruik, overal in het bedrijf.

De opmerkelijkste bevinding in het onderzoek van IBM was dat 22% meer Mac- dan Windows-gebruikers het in beoordelingsgesprekken beter deden dan verwacht. Ook waren de grote verkoopcontracten die door Mac-gebruikers werden afgesloten 16% groter dan de contracten van Windows-gebruikers.

De studie toont ook een grotere medewerkerstevredenheid en -behoud. Mac-gebruikers hebben een aanzienlijk hogere Net promoter score (47,5 voor Mac-gebruikers tegenover 15 voor Windows-gebruikers) en het is 17% minder waarschijnlijk dat ze het bedrijf verlaten dan Windows-gebruikers.

Als het gaat om ondersteuning, is het niet verrassend dat Macs veel minder nodig hebben. IBM heeft slechts 7 ondersteuningstechnici op 200.000 Macs in dienst, tegenover 20 ondersteuningstechnici op 200.000 Windows-machines.

Is het de Mac of de Mac-gebruiker?

Het is fantastisch om te zien hoe IBM de productiviteitswinst meet die wij Mac-gebruikers al lang kennen en ik hoop zeker dat dit onderzoek degenen helpt die moeite hebben om Macs op het werk aan te bevelen.

Maar we moeten voorzichtig zijn met welke conclusies we trekken uit het IBM-onderzoek. Hoewel ik geen enkel probleem heb met de cijfers van het bedrijf (er is geen reden om te betwijfelen dat hun Mac-gebruikers het beter hebben gedaan wat betreft prestatiebeoordelingen en grotere contracten hebben binnengehaald) moeten we niet in de val lopen te suggereren dat dit allemaal komt door Apples hard- en software-ecosysteem.

Fletcher Previn was er duidelijk over dat correlatie niet moet worden verward met oorzakelijk verband en zei: "Je moet voorzichtig zijn met oorzaak en gevolg. Ik weet niet of het aan een werknemer verstrekken van een Mac hem tot een betere werknemer maakt, of dat betere werknemers kiezen voor Macs". En in een verklaring waarin het verschil tussen zakelijk en wetenschappelijk onderzoek wordt samengevat, glimlachte hij en concludeerde: "En uiteindelijk kan het me niet schelen."

Dat is belangrijk, want om uit een onderzoek te concluderen dat het gebruik van Macs werknemers productiever maakt dan wanneer ze pc's gebruiken, hadden de onderzoekers computers willekeurig moeten toewijzen en vervolgens beide groepen in de loop van de tijd moeten evalueren. Per definitie zorgt het werknemerskeuzeprogramma van IBM er echter voor dat beide cohorten zichzelf selecteren. Er kunnen dus gemakkelijk verwarrende variabelen zijn die zwaarder wegen in de bevindingen.

IBM ontdekte bijvoorbeeld dat de kans om het bedrijf te verlaten onder Mac-gebruikers 17% lager was dan onder Windows-gebruikers. Zou dat ook verband kunnen houden met leeftijd of financiële stabiliteit? Oudere gebruikers zullen minder geneigd zijn weg te gaan dan jongere gebruikers en degenen die minder verdienen, zullen eerder elders groener gras zoeken. Zonder die verwarrende variabelen te scheiden van de keuze van het platform is er geen manier om het antwoord te weten.

Het kan zelfs zijn dat het belangrijkste verschil tussen Mac- en Windows-gebruikers niet de computer is die ze gebruiken, maar alleen het feit dat ze de ene computer verkozen boven de andere. Welke geschiedenis, persoonlijkheidskenmerken of overtuigingen over loopbaanontwikkeling kunnen bij die keuze spelen? Previn erkende dit en zei: "Als je het type verkoper bent dat er zo mee bezig is vooruitstrevend over te komen dat je op zoek gaat naar een Mac, zit je dan ook bovenop een heleboel andere dingen?"

En natuurlijk zijn de resultaten, hoewel het onderzoek van IBM een indrukwekkend grote steekproefomvang heeft, ook specifiek voor IBM. Het is heel goed mogelijk dat IBM, door welke oorzaak dan ook, is beland in een bedrijfsomgeving waar de interne hulpmiddelen op de een of andere manier sneller of beter werken op Macs, waardoor die gebruikers een voorsprong hebben.

Uiteindelijk heeft IBM, hoewel het niet zo'n goede kop is en op een heel vaag analytisch terrein komt, hier echt aangetoond dat het soort mensen dat bij IBM een Mac kiest, het meestal beter doen op prestatiebeoordelingen, grotere contracten sluiten, en langer bij het bedrijf blijven. Er is geen direct bewijs dat het de Mac is die het verschil maakt: IBM evalueerde de mensen, en wel op manieren die niet duidelijk verbonden zijn met het gebruik van een bepaald soort computer.

Maar als IBM meer van die mensen (en de daarmee gepaard gaande lagere ondersteuningskosten en totale kosten van het hardware-eigendom) wil, lijkt het logisch dat het bedrijf zijn beslissingen over het aannemen van personeel, gedeeltelijk baseert op het platform dat een bepaalde kandidaat verkiest. Gegeven twee overigens gelijke kandidaten, waarvan de ene een Mac wil en de andere een pc, zouden IBM's gegevens suggereren dat het bedrijf de Mac-gebruiker zou moeten inhuren. Toen ik Previn vroeg of IBM hiermee zou beginnen, vermeed hij tactvol die conclusie en merkte hij alleen op dat werknemers die voor Macs kozen, enkele goede prestatie-indicatoren hadden.

Previn vatte IBM's visie op het onderzoek samen door te zeggen: "Hopelijk maak je een soort Venn-diagram waarin je zegt 'Er zijn hier veel aanwijzingen dat het allemaal onafhankelijk kan zijn.' ... Je moet hier je eigen conclusies trekken over oorzaak en gevolg. Dit is wat de gegevens ons vertellen".

Onze niet-wetenschappelijke conclusie uit dit alles? Mensen die Macs kiezen, zijn geweldige werknemers, tenminste als ze Macs krijgen om te gebruiken. Maar wij Mac-gebruikers wisten dat al, toch?

Ga er eens goed voor zitten mensen, ik heb een reisverhaal voor je met veel technische elementen. Als je van plan bent om met Thanksgiving ergens in de Verenigde Staten familie te bezoeken, zouden mijn ervaringen je kunnen helpen als je problemen krijgt door slecht weer.

Op maandag rondde ik mijn werkzaamheden aan de aflevering van TidBITS af, gooide ik een appel in mijn rugzak en ging ik op weg naar het vliegveld om een vlucht te pakken naar de Jamf Nation User Conference. Het is een eenvoudige reis (een korte vlucht van Ithaca naar Detroit met een simpele overstap naar Minneapolis) en ik verwachtte geen problemen.

Ik kon niet bevroeden dat ik op deze trip meer last van het weer zou hebben dan ooit. Ik heb ook geen idee hoe het geweest zou zijn als ik niet de iPhone app van Delta en de berichtendienst van Apple Business Chat had gebruikt, maar uiteindelijk was ik onder de indruk van de manier waarop Delta technologie gebruikt.

Toen ik op het vliegveld van Ithaca aankwam, bleek dat mijn vlucht met 45 minuten vertraagd was. Niet verontrustend, maar toen ik de app Fly Delta opende om mijn vluchtschema te bekijken, werd me meteen de mogelijkheid aangeboden om een andere vlucht te kiezen. Ik ging daar in eerste instantie niet op in omdat ik wilde zien hoeveel overstaptijd ik in Detroit had. Helaas zag ik daarna meteen dat ik mijn aansluiting zou missen.

Het kostte me vervolgens een paar minuten om uit te vogelen hoe ik weer bij de alternatieve vluchten kwam. De truc bleek te zijn dat ik niet op de tab Today (knop aan de onderkant van het scherm) moest klikken maar moest overschakelen naar de tab My Delta en vervolgens op My Trips (knop aan de bovenkant) moest klikken. Op dat scherm kon ik de vertraging zien in de vluchtstatus onder de naam van de stad, en als ik hierop tikte kreeg ik alternatieven te zien. (Helaas had ik op dat moment geen idee dat dit een artikel zou worden, dus ik heb hier geen schermafbeeldingen van, maar de schermafbeeldingen hieronder moeten een idee geven van de informatie die de Fly Delta app biedt.)

Geen van de geboden alternatieven was een oplossing. Bij elk zou ik een extra overstap moeten maken en om 21:30 aankomen, wat betekende dat ik de openingsreceptie zou missen. Ik had van Ithaca naar Detroit kunnen vliegen, en vervolgens naar St. Louis, Chicago of Philadelphia om naar Minneapolis te gaan. Maar omdat ik gehoord had dat de vertraging door een sneeuwstorm kwam, keek ik op de buienradar van de app Dark Sky en zag ik dat St. Louis het epicentrum was van de sneeuwstorm en dat Chicago geplaagd werd door rukwinden van 50-70 kilometer per uur (waardoor, zo hoorde ik later, op O'Hare Airport een vliegtuig naast de landingsbaan was terechtgekomen). In Philadelphia was het weer beter, maar dat was dan weer de andere kant op. Oei.

Ik besloot om informatie te vragen aan de persoon bij de incheck-balie, maar zij zei dat ik beter op de app kon vertrouwen. Toen ik weer naar de lijst met alternatieve vluchten keek, zag ik dat er een nieuwe optie was verschenen, met een extra overstap op O'Hare en een aankomsttijd in Minneapolis van 20:30. Niet ideaal, maar wel beter, dus ik ging op deze optie in, en de app paste de boeking aan. Ik denk dat de vlucht van Chicago naar Minneapolis inmiddels ook vertraagd was, waardoor deze optie in mijn venster omhoog was geschoven. Het was interessant om te zien hoe het dynamische systeem van Delta zich voortdurend probeerde aan te passen aan de vertraging of annulering van honderden vluchten.

Het enige probleem was dat de app me niet liet inchecken voor de vlucht van Detroit naar Chicago. Ik denk dat dat kwam doordat de inchecktermijn al voorbij was, maar het vliegtuig nog niet mocht vertrekken. Ik wist hierdoor niet goed wat ik moest doen en zocht in de app Fly Delta naar contactinformatie. Zo ontdekte ik dat het bedrijf chat-opties via Berichten aanbood. Dit was de eerste keer dat ik de dienst Business Chat van Apple ging gebruiken. Deze verscheen voor het eerst in iOS 11.3 (zie “iOS 11.3 komt met Batterijconditie-scherm en nog veel meer ”, 29 maart 2018) maar was officieel nog steeds in bèta.

Na wat heen en weer gechat met een nutteloze chatbot en een wachttijd van 15 minuten kreeg ik antwoord van een persoon. Die bevestigde dat hoewel de inchecktermijn voor deze vlucht voorbij was, ik wel op de passagierslijst stond en dat alles geregeld was. Dat stelde me gerust, en hoewel de chat nog 35 minuten in beslag nam met slechts af en toe een antwoord van mijn kant, was het prettiger dan in de wachtrij staan met de telefoon tegen mijn oor.

Even een stukje naar voren in de tijd: ik was voorbij de beveiliging en zat te wachten tot we het vliegveld in mochten gaan. Een massale kreun klonk toen veel passagiers een bericht in de app ontvingen dat vanwege de sneeuw in Detroit onze vlucht geannuleerd was. We hoorden snel dat het telefoonsysteem van Delta overbelast was en dat iedereen werd doorverwezen naar de app Fly Delta of de website delta.com om een andere vlucht te boeken. Omdat er geen manier meer was om dezelfde dag nog in Minneapolis aan te komen en de rij voor de balie van Delta erg lang, was ging ik naar huis.

Tegen de tijd dat ik thuis aangekomen was, keek ik weer in de app. Die had nu de eerstvolgende vlucht vanaf Ithaca voor mij geboekt, de volgende dag om 5:50 's ochtends (hoera!). Dat was prettig, maar waarschijnlijk omdat mijn vluchtschema was veranderd van één naar twee keer overstappen, wist de app niet wat te doen met het tweede deel. Dus terug naar Berichten.

Het duurde nog eens 19 minuten voordat ik een reactie van een persoon kreeg. Ik zat toen te lunchen, maar ze kon me wel een vlucht geven van Detroit naar Minneapolis, die een paar minuten later in de app verscheen. Gegeven het gedoe verbaasde het me niet dat ik niet in kon checken of een instapkaart kon krijgen. De app vertelde me dat ik geen e-ticket had. De persoon van Delta was wel verbaasd, maar na een controle vertelde ze dat het geen probleem zou moeten zijn om de instapkaart de volgende dag op de luchthaven te krijgen. (Ik probeerde haar een schermafbeelding te sturen om de foutmelding te laten zien die ik kreeg, maar Business Chat staat, in elk geval bij Delta, geen afbeeldingen toe.) Dit tweede gesprek kostte 32 minuten.

De volgende morgen keek ik om 4 uur 's ochtends, nog voordat de sneeuwschuivers aan de slag gingen om de vijf centimeter sneeuw bij ons te verwijderen die over was gebleven van de sneeuwstorm in het midwesten, in de app Fly Delta om te zien of ik die dag kon vertrekken. Ik ging vervolgens naar het vliegveld. Die tocht was lastiger dan normaal. Onze Nissan Leaf had zelfs twee pogingen nodig omdat ik nog geen bandenwissel had gedaan: de sneeuw was ook zo vroeg! Andere vluchten waren al geannuleerd, maar mijn vlucht vertrok wel. Wel met vertraging, want het vliegtuig moest van ijs ontdaan worden, waardoor we laat aankwamen in Detroit en ik mijn overstap van 8:30 net miste.

Terug naar de Fly Delta app, die me meteen omboekt naar een vlucht naar Minneapolis om half een 's middags. Tijdens het lopen naar de gate zag ik echter op de schermen dat er een andere vlucht naar Minneapolis was, die over 45 minuten al vertrok, om kwart voor tien. Ik liep naar die gate om te kijken waarom de app me die vlucht niet had gegeven, waar ik zag dat hij volgeboekt was; de gate agent kon me echter nog wel standby zetten. Na een uur - ja, deze vlucht was ook vertraagd - kreeg ik een instapkaart, toonde de app mijn nieuwe reisschema en 90 minuten later was ik in Minneapolis. Na een kort Lyft-ritje was ik op tijd op de JNUC voor de media-lunch waar ik een onderhoud had met Fletcher Previn van IBM (zie “Bij IBM zijn Mac-gebruikers productiever dan pc-gebruikers,” 12 november 2019).

Sjoewie! Dat was me het reisje wel, zelfs met al die omwegen en met mijn eerste ervaringen om met een iOS-app en Apples Business Chat-berichten om te gaan met een reisschema dat snel wijzigt.

De moraal van het verhaal? Als je om wat voor reden dan ook de gratis apps van de luchtvaartmaatschappijen niet gebruikt, geloof me dat dat zij absoluut de moeite waard zijn. Voor zover ik kan zien bieden de apps van American en United vergelijkbare mogelijkheden en die andere maatschappijen waarschijnlijk ook. De manier waarop de app van Delta me zo mogelijk alternatieve vluchten liet kiezen en me automatisch omboekte als er een duidelijk betere optie was, was briljant en bijzonder welkom.

Ik was ook gecharmeerd van de eenvoudige communicatie via Business Chat in Berichten — tussen het wachten op de vertegenwoordigers in Messages en het oplossen van mijn problemen of beantwoorden van mijn vragen zat 100 minuten chatten. Ik zal nooit weten of ik hetzelfde resultaat had kunnen bereiken via de telefoon of dat het even snel had gekund maar alleen al het vooruitzicht om zo lang aan de telefoon te hangen voor dergelijke eenvoudige conversaties staat me tegen.

Doe dus de volgende keer dat je vliegt je voordeel met de diensten die de app van je luchtvaartmaatschappij biedt en als ze Business Chat of een ander type berichtendienst bieden, schroom niet om er gebruik van te maken. In situaties waar je absoluut hulp kunt gebruiken zou je zelfs tegelijk kunnen chatten en bellen om te zien wat het snelste gaat.