Apple heeft uitnodigingen verstuurd voor een speciaal virtueel evenement op 30 oktober 2023, op de ongebruikelijke tijd van 17:00 uur PST; dit evenement zou wel eens het “One more thing…” gebeuren van 2023 kunnen zijn. Het tijdstip en de naam 'Scary fast' verwijzen zonder twijfel naar Halloween op 31 oktober. Ik kan niet wachten om Tim Cook als Dracula te zien, terwijl hij met een zwaai van zijn cape en een grote rookwolk een nieuwe Mac onthult.

Speculaties over wat Apple zal gaan presenteren gaan vooral over de iMac en de MacBook Pro, wellicht modellen met een M3-chip. Het bedrijf heeft overigens dit jaar ook nog geen nieuwe iPads uitgebracht en dat is niet gebruikelijk.

Je kunt het evenement aan je agenda toevoegen en het live volgen via Apples website of via de Apple TV-app. TidBITS-lezers kunnen zich verzamelen in SlackBITS om van gedachten te wisselen tijdens de presentatie - jullie zijn allemaal welkom.

Of je Microsoft Word nu leuk vindt of niet, het is een van de belangrijkste Mac-programma's aller tijden. Nadat het in 1983 uitkwam voor MS-DOS onder de naam Multi-Tool Word, werd de naam al gauw veranderd naar Microsoft Word, en een gratis demoversie op een diskette zat in 1983 bij het novembernummer van PC World. Later dat jaar liet Microsoft zien hoe Word onder Windows draaide en portten ze het naar de Mac in 1985. De rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis, en Microsoft Word viert nu zijn 40e verjaardag. Microsoft heeft een tijdslijn gemaakt met enkele van hun technische mijlpalen.

Tonya en ik hebben een lange geschiedenis met Word. Hoewel we voornamelijk WriteNow gebruikten tijdens onze studiejaren aan Cornell University van 1985 tot 1989, hielpen we vaak gebruikers met Word terwijl we in de openbare computerruimtes van Cornell werkten. Twee jaar nadat we waren afgestudeerd, moedigde een studievriendin van Tonya haar aan om te solliciteren bij Microsoft. Ze werd aangenomen en de volgende twee jaar deed ze telefonische en online ondersteuning voor Word 4 en Word 5. (Zo veel mensen beschouwden Word 5 als het hoogtepunt in de geschiedenis van de app dat Tonya er later twee 1-april-nepartikels over schreef: “Microsoft Word 5.1 voor Mac OS X”, 1 april 2003, en “Microsoft Word 5.1 komt terug… naar de iPad”, 1 april 2011.) Ze hielp ook bij het redigeren van de handleiding voor Word 6, Microsofts eerste poging tot een cross-platformversie. Ik solliciteerde naar een positie als Word programmamanager en kreeg een gesprek, maar kreeg de baan niet aangeboden vanwege mijn gebrek aan ontwerpvaardigheden, een afwijzing die ik als een compliment opvatte, gezien mijn lage dunk van de interface van Word.

Nadat ze Microsoft in 1994 verliet, schreef Tonya The Word Book for Macintosh Users en Word 6 Starter Kit for Macintosh en andere boeken over Word. In 2003, toen we met Take Control Books kwamen, was een van onze belangrijkste innovaties om auteurs en redacteuren te laten werken aan de uiteindelijke opmaak van het manuscript. Tonya maakte gebruik van talloze Word-functies om deze aanpak te vergemakkelijken, zoals een automatische inhoudsopgave, hyperlinks, kant-en-klare lege vakken voor tips en gedeelde sneltoetsen voor het toepassen van goedgekeurde stijlen. Op dat moment was Word het enige tekstverwerkingsprogramma voor de Mac dat documenten met een boeklengte en het bijhouden van wijzigingen kon verwerken, en alleen de Windows-versie van Word kon PDF's met koppelingen exporteren. Uiteindelijk zijn we eerst overgestapt op Pages (voor PDF- en EPUB-export op de Mac) en daarna op Nisus Writer Pro (voor een snellere en betere productie), maar zonder Word was er geen Take Control geweest.

Hoewel ik altijd de voorkeur heb gegeven aan andere tekstverwerkers boven Word, heeft Tonya's diepgaande begrip van hoe Word denkt haar de hele tijd aan het werk gehouden. Zelfs nu, in haar werk bij Cornell, brengt ze het grootste deel van haar dagen door met het bewerken van documenten in Word.

Apple volgt het voorbeeld van streamingdiensten zoals Disney+, Hulu en Netflix door naast Apple Arcade en Apple News+ ook de prijzen van Apple TV+ te verhogen. De prijzen voor de Apple One-bundels zijn ook gestegen. De prijswijzigingen zien er in de VS als volgt uit:

• Apple TV+ is verhoogd met $ 3 van $ 6,99 naar $ 9,99 per maand
• Apple Arcade is verhoogd met $ 2 van $ 4,99 naar $ 6,99 per maand
• Apple News+ is verhoogd met $ 3 van $ 9,99 naar $ 12,99 per maand

De Apple One-bundels worden ook duurder:

• Apple One Individueel is verhoogd met $ 3 van $ 16,95 naar $ 19,95 per maand
• Apple One Gezin is verhoogd met $ 3 van $ 22,95 naar $ 25,95 per maand
• Apple One Premier is verhoogd met $ 5 van $ 32,95 naar $ 37,95 per maand

Ditmaal veranderen de prijzen van iCloud+, Apple Music en Apple Fitness+ niet, hoewel Apple vorig jaar de prijzen van Apple Music verhoogde (zie “Apple verhoogt de prijs van Apple Music, Apple TV+ en Apple One,” 24 oktober 2022).

Het is niet verwonderlijk dat Apple de prijs voor Apple TV+ verhoogt gezien de ontwikkelingen in de sector en de kosten voor het maken van steeds meer nieuw materiaal voor de dienst. Voor Apple Arcade en Apple News+ is het moeilijk te begrijpen hoe verbeteringen of kostenstijgingen zulke prijsverhogingen kunnen rechtvaardigen. Misschien voert Apple een inflatiecorrectie door of wil het bedrijf de omzet uit diensten verhogen.

Ik ben een tijdje geleden naar Apple One Premier overgestapt omdat we 2 TB iCloud+-opslag en het gezinsabonnement van Apple Music nodig hebben. Ik vond de beginprijs van $ 4,99 per maand voor Apple TV+ wel de moeite waard om te kijken wat Apple daarvoor te bieden heeft en we tolereerden de prijsstijging in 2022 naar $ 6,99 omdat we toen een serie aan het volgen waren. Ik heb geen behoefte aan Apple Arcade, Apple Fitness+ of Apple News+ maar vóór deze prijsverhoging betaalde ik $ 32,95 voor diensten die los van elkaar $ 33,97 zouden kosten.

Nu is de Apple One Premier-prijs echter $ 37,95 terwijl de drie diensten die ik gebruik ongebundeld $ 36,97 kosten. Is het mij $ 0,98 per maand waard om een paar artikelen op Apple News+ te lezen die achter een betaalmuur zitten? Misschien wel, zeker als je dat koppelt aan onze angst dat het iCloud+-abonnement verpest wordt als we downgraden van Apple One Premier. Het ligt meer voor de hand dat we Apple TV+ helemaal opzeggen nadat we de serie Lessons in Chemistry afgekeken hebben. We zullen het einde daarvan alleen halen als Tonya, die van het boek van Bonnie Garmus genoten heeft, gelijk krijgt en de toekomstige afleveringen lang niet zo zieltogend deprimerend worden.

Daar gaan we weer! Apple heeft zojuist de X.1-updates voor hun 2023-besturingssystemen uitgebracht, inclusief verscheidene functies die waren weggelaten uit de eerste versies, samen met verbeteringen, bug fixes en beveiligingsupdates. Ik heb geprobeerd Apples beknopte toelichting uit te leggen waar ik kon, maar deel alsjeblieft alles wat je ontdekt over de veranderingen in deze updates.

Wanneer moet je deze updates installeren? Als je al een eerdere versie van de releasecyclus van dit jaar gebruikt, raad ik je aan om ze te installeren zodra het je uitkomt. Ze zullen waarschijnlijk niet minder stabiel zijn dan de versies die ze vervangen, dus als je maar een dag of twee wacht om er zeker van te zijn dat het internet niet van verontwaardiging is ontploft, kun je gerust updaten.

Als je een upgrade van een eerdere grote versie hebt uitgesteld, kan deze verzameling voldoende zijn om je het vertrouwen te geven nu te upgraden. Deze updates lossen relatief weinig bugs op, wat suggereert dat Apple niet veel significante problemen heeft geïdentificeerd en voor het grootste deel zijn de upgrades goed ontvangen door de snelle upgraders en mijn bevriende consultants. Als je liever blijft wachten, zou het me niet verbazen als er medio december X.2 updates verschijnen, zodat je tijdens de vakantie kunt upgraden wanneer het jou uitkomt.

iOS 17.1 en iPadOS 17.1

De belangrijkste toevoeging aan iOS 17.1 en iPadOS 17.1 is een beloofde verbetering aan AirDrop, waardoor de overdracht kan doorgaan via internet als je buiten AirDrop-bereik komt. Ik ben dat probleem nog nooit tegengekomen, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is. Voor de iPhone 14 Pro- en iPhone 15 Pro-modellen met een Altijd-aan-display krijgt StandBy nieuwe opties om te bepalen wanneer het display wordt uitgeschakeld. Andere verbeteringen zijn ondersteuning voor de USB-C Apple Pencil voor compatibele iPads (waaronder mijn 10,5-inch iPad Pro), de optie om een specifiek album te kiezen voor Foto's shuffelen op het toegangsscherm, Woning-sleutelondersteuning voor Matter-sloten en optimalisaties van ongelukdetectie voor iPhone 14- en iPhone 15-modellen. Laten we die laatste optimalisaties niet testen, mensen.

In de Muziek-app zijn Favorieten uitgebreid met nummers, albums en afspeellijsten, en je kunt filteren om favorieten in de bibliotheek weer te geven. (Deze functie vereist enige verkenning, maar zoek naar het sterpictogram wanneer een nummer wordt afgespeeld of in de widget 'Speelt nu'). Apple zegt ook dat Muziek een nieuwe collectie omslagillustraties heeft met ontwerpen die van kleur veranderen om de muziek in je afspeellijst te weerspiegelen. En met een knipoog naar hoe gemakkelijk Spotify het maken van afspeellijsten maakt, verschijnen er nu suggesties voor nummers onderaan elke afspeellijst om het toevoegen van vergelijkbare nummers te vereenvoudigen.

iOS 17.1 en iPadOS 17.1 lossen ook een aantal fouten op die het volgende kunnen veroorzaken:

• Schermtijdinstellingen die niet betrouwbaar synchroniseren tussen apparaten
• De privacy-instelling van de Belangrijke locatie kon opnieuw worden ingesteld bij het overzetten of voor het eerst koppelen van een Apple Watch
• De namen van inkomende bellers verschenen niet wanneer je je al in een ander gesprek bevond
• Aangepaste en aangeschafte beltonen verschenen niet als opties voor je sms-toon
• Het toetsenbord reageerde minder snel dan zou moeten
• Beelden konden op het scherm blijven staan

Beide besturingssystemen profiteren ook van oplossingen voor 18 beveiligingsproblemen. Gelukkig zijn er geen zero-day kwetsbaarheden die actief worden uitgebuit.

macOS 14.1 Sonoma

Ik ben een beetje verbaasd dat macOS 14.1 Sonoma zo weinig veranderingen heeft. Het krijgt dezelfde uitbreiding naar favorieten in Muziek, plus een nieuw item in Systeeminstellingen > Algemeen > Dekking dat informatie biedt over de garantiestatus van de Mac waar het op staat, samen met AirPods en Beats koptelefoons en oordopjes. Tot zover de functies.

Volgens Apples toelichting worden met macOS 14.1 slechts twee functionele bugs gerepareerd. Eén daarvan zou de instellingen kunnen terugzetten van de Systeemvoorzieningen in Locatievoorzieningen en de andere zou kunnen voorkomen dat versleutelde externe schijven kunnen worden geactiveerd. 

Howard Oakley ontdekte nog een andere verandering. macOS 14.1 ondersteunt geen oudere camera- en video output-apparaten meer die niet de moderne systeemextensies gebruiken. Apple biedt echter een een command-line oplossing (die moet worden ingevoerd terwijl je bent opgestart in macOS-herstel) om de oude apparaatondersteuning te herstellen. Ik vermoed dat er nog wel andere veranderingen zijn, maar dat Apple die te klein vindt om ze te benoemen. Mocht je er zo een vinden, laat het ons weten in de reacties.

Op het gebied van beveiliging pakt macOS 14.1 33 kwetsbaarheden aan waarvan er op dit moment geen enkele actief wordt misbruikt.

watchOS 10.1

De meest significante update van de hele groep is waarschijnlijk watchOS 10.1. Het bevat het beloofde ‘Tik dubbel’-gebaar om de belangrijkste actie uit te voeren in Berichtgeving en de meeste apps, waardoor je een telefoongesprek kunt beantwoorden of ophangen, muziek kunt afspelen of pauzeren, een timer kunt stoppen en meer. Maar besef wel dat de functie alleen beschikbaar is op de Apple Watch Series 9 en Apple Watch Ultra 2. Ik zal het binnenkort eens aan de tand voelen bij mijn timer-intensieve gewichten-work-outs. 

Merk op dat het Tik dubbel-gebaar standaard staat ingeschakeld, dus als je merkt dat je dit vaak per ongeluk activeert, moet je het handmatig uitschakelen in de Watch-app in Mijn Watch > Gebaren > Tik dubbel, waar je tevens kunt instellen of een dubbele tik in afspeelmodus speel/pauze of overslaan moet activeren, en of het de Smart Stack moet opschuiven of de huidige widget moet selecteren.

watchOS 10.1 biedt ook ondersteuning voor NameDrop voor het uitwisselen van contactinformatie door simpelweg je Apple Watch dicht bij iemands iPhone te houden (die iOS 17 draait) of Apple Watch (met watchOS 10.1). De twee schermafbeeldingen hieronder links tonen deze actie. De functie vereist een tweede generatie Apple Watch SE, Apple Watch Series 7 of later of Apple Watch Ultra. Er is ook een nieuwe Mijn kaart-complicatie (kijk in Contacten als je een complicatie toevoegt) die snel toegang biedt tot Name Drop. De twee schermafbeeldingen hieronder rechts tonen het complicatie- en Name Drop-scherm.

Misschien is de complicatie sneller dan wachten tot Name Drop automatisch begint te werken? Ik vermoed dat Name Drop frustrerend zal zijn voor de vroege updaters totdat meer mensen met wie we contactinformatie willen uitwisselen de upgrade hebben gedaan. Merk op dat Name Drop het faxnummer in mijn contactkaart wilde delen omdat het toevallig als eerste werd vermeld. Ik moest mijn contactkaart bewerken om mijn telefoonnummers in de juiste volgorde te zetten, iets dat het gemakkelijkst te doen is in Contacten op de Mac.

Bugs opgelost in watchOS 10.1 veroorzaakten de volgende problemen:

• Het onderdeel klimaat in de Woning-app bleef leeg
• Er werd onverwacht een witte selectierand weergegeven na het uitschakelen van AssistiveTouch
• Steden in Weer werden niet gesynchroniseerd tussen de iPhone en Apple Watch
• De scrollbalk werd weergegeven wanneer dit niet de bedoeling was
• De hoogte was niet juist voor sommige gebruikers, waaronder Paul Schinder

watchOS 10.1 bevat oplossingen voor negen beveiligingskwetsbaarheden, blijkbaar allemaal gemeenschappelijk met andere besturingssystemen.

tvOS 17.1 en HomePod Software 17.1

Er is maar één verandering naast “verbeteringen in de prestaties en stabiliteit” die Apple het vermelden waard acht voor hun woonkamerapparaten. Zowel tvOS 17.1 als HomePod Software 17.1 vermelden nieuwe ondersteuning voor de functie Verbeter dialogen op de HomePod mini en de HomePod van de 1e generatie. Zoals de naam al doet vermoeden, zorgt Verbeter dialogen ervoor dat gesproken stemmen beter te horen zijn dan effecten, actie en muziek wanneer een HomePod wordt gekoppeld aan een Apple TV 4K. Ik weet zeker dat mijn oren er niet beter op worden met de jaren, maar ik vind de audio in films en tv-programma's steeds troebeler. We houden nu ondertiteling aan voor alles wat we kijken, dus deze functie zou ons kunnen aanmoedigen om te upgraden naar een nieuwe Apple TV en nog een HomePod te kopen.

Het zal geen verrassing zijn dat tvOS 17.1 vier beveiligingslekken verhelpt in de kerncode van het besturingssysteem die gedeeld wordt met andere besturingssystemen van Apple.

Naast de recente updates van de huidige besturingssystemen (zie “Apple brengt iOS 17.1, iPadOS 17.1, macOS 14.1 Sonoma, watchOS 10.1, tvOS 17.1 en HomePod-software 17.1 uit,” 25 oktober 2023), kwam Apple ook met beveiligingsupdates voor de twee voorgaande versies van iOS, iPadOS, en macOS.

• iOS 16.7.2 en iPadOS 16.7.2: 16 kwetsbaarheden gerepareerd
• iOS 15.8 en iPadOS 15.8: 1 kwetsbaarheid gerepareerd
• macOS Ventura 13.6.1: 15 kwetsbaarheden gerepareerd
• macOS Monterey 12.7.1: 11 kwetsbaarheden gerepareerd

Hoewel het maar één enkele kwetsbaarheid (CVE-2023-32434) repareert, is de update van iOS 15.8 en iPadOS 15.8, voor de Phone 6s, iPhone 7, eerste-generatie iPhone SE, iPad Air 2, vierde-generatie iPad mini, en zevende generatie iPod touch, waarschijnlijk veruit de belangrijkste.

Opvallend is wel dat Apple die kwetsbaarheid op papier al had verholpen in iOS 15.7.7 en iPadOS 15.7.7 (zie “Apple updatet al zijn actieve besturingssystemen om beveiligingslekken te repareren die nu uitgebuit worden,” 21 juni 2023). Het feit dat Apple zich daar nogmaals mee bezig houdt, suggereert dat die vorige poging niet 100% effectief was. Omdat deze kwetsbaarheid actief wordt (of is) uitgebuit, is het wel belangrijk dat het lek gedicht wordt, ook al betreft het alleen oudere apparaten.

Overigens lijken deze beveiligingsupdates niet bijzonder kritiek voor thuisgebruikers, dus je kunt ze op je gemak installeren wanneer je er tijd voor hebt.

Net als T-Mobile en Verison biedt nu ook AT&T 5G-thuisinternet aan, een draadloos alternatief voor traditionele bekabelde vormen van breedband in huis.

Ik schreef vorig jaar over de diensten van T-Mobile en Verizon (“5G thuisinternet is een goed alternatief voor bekabelde breedband”, 31 maart 2022). Voor beide moest je een routerachtig apparaat installeren dat een lokaal wifinetwerk aanmaakt en mobiele bandbreedte aftapt voor de backhaulverbinding met het internet. Ik heb beide diensten uitgeprobeerd middels tijdelijke toegang van de providers.

AT&T deed hier destijds niet aan mee, maar het bedrijf is recentelijk op een paar plaatsen in het land een vergelijkbare dienst gaan testen. In augustus 2023 heeft de provider officieel aangekondigd in delen van 20 belangrijke metropolen in de VS, zoals mijn thuisstad Minneapolis-St. Paul, AT&T Internet Air aan te gaan bieden.

Ik heb de AT&T Internet Air van $ 55 per maand uitgeprobeerd. Daar moest ik wel voor betalen, omdat het bedrijf geen speciale toegang biedt om technologie te testen. Ik heb ook de T-Mobile-dienst opnieuw getest via door de provider aangeboden toegang. Verizon bood geen toegang en ik kon de dienst ook niet op eigen kosten opnieuw gebruiken, omdat mijn woonadres niet in aanmerking zou komen (wat het bedrijf er de vorige keer niet van weerhield om me te helpen).

Ik vind AT&T Internet Air redelijk snel, hoewel niet spectaculair, voor een redelijke prijs. Vorig jaar zou ik er enthousiaster over zijn geweest, maar sinds ik de diensten van T-Mobile en Verizon getest heb, is mijn breedbandlandschap veranderd.

De mobiele diensten waren destijds steeds sneller dan mijn bekabelde Xfinity-internetverbinding en lieten die vaak ver achter zich. Maar een recente update maakte de Xfinity-hardware sneller zonder extra kosten. Daar komt bij dat sommige thuisgebruikers vaker via andere supersnelle bekabelde breedbanddiensten internettoegang hebben, zoals via Quantum Fiber van Lumen Technologies in de Twin Cities [Minneapolis en Saint Paul - nvdv] en andere metropolen, tegen redelijke prijzen.

Bekabelde verbeteringen maken draadloze diensten niet overbodig. Iedereen zal snelheid, gemak, kosten en betrouwbaarheid tegen elkaar af moeten wegen bij het kiezen van internetdiensten in een bepaald gebied, waarbij in veel gevallen de draadloze varianten serieuze concurrenten zullen zijn.

Maar niet iedereen heeft toegang tot draadloos internet. Hoewel de diensten van T-Mobile en Verizon op grote schaal beschikbaar zijn in aan elkaar grenzende staten in de VS, geldt dit tot nu toe minder voor die van AT&T. (Zie de bijbehorende tabel, waarvan je hieronder een fragment kunt zien.) Zelfs binnen de officieel bereikbare gebieden kan niet iedereen intekenen, omdat de providers bepalen of een adres geschikt is, wat de afstand naar de mobiele masten is en wat de sterkte van het 5G-signaal op de locatie is, op basis van bottlenecks in het netwerk en andere factoren.

De All-Fi Hub van AT&T

Vorig jaar was ik gecharmeerd van de minimalistische routers die Verizon en T-Mobile me gestuurd hadden. Het apparaat van Verizon is een leuke witte kubus met als logo een rood vinkje. T-Mobile koos voor een deftigere noot in de iets grotere, donkergrijze rechthoekige obelisk. Ik kan me voorstellen dat de industriële vormgevers in de AT&T-laboratoria zoiets zeiden als: “Laten we ons mobiele dingetje groter en gekker maken!” En zo geschiedde.

Bij het uitpakken moest ik gelijk denken aan een van de gigantische luchtschepen uit het eind van de negentiende eeuw, maar bij nadere beschouwing lijkt de All-Fi Hub van AT&T toch meer op een Bluetooth-luidspreker. Hoe dan ook, het is een draak van een ding vergeleken met de concurrerende routers. Ik kon het niet op een boekenplank kwijt, zoals ik met de andere gedaan had, dus heb ik de hub op een tafeltje voor een van de ramen op de derde verdieping gezet, om mijn buren in verwarring te brengen en optimaal van mijn 5G-signaal gebruik te maken.

De All-Fi Hub is van wit plastic met een zwart statief. In de achterkant zitten enkele grote uitsneden voor ventilatie en twee Ethernet-poorten, een USB-A-poort (die niet voor consumentengebruik is) en een herstelknop. In de hoek zit een grote Wi-Fi Protected Setup-knop.

Zoals je in de eerste twee foto's hebt kunnen zien kan de voorkant van de All-Fi Hub gegevens tonen in de vorm van grote witte stippen die via patronen in de Lite Brite-stijl handige informatie weergeven, vergezeld van een overbodig veelkleurig meldingslichtje.

De All-Fi Hub is in zijn eentje wellicht niet voldoende voor een goed signaal in alle hoeken van een groot huis met verschillende etages en dikke muren, dus je kunt er een eender uitziende extender aan koppelen voor $ 10 per maand extra (met een maximum van vijf extenders voor diezelfde bijkomende prijs). Dit maakt AT&T Internet Air anders dan de diensten van concurrenten die dergelijke hardware niet leveren. Maar qua kosten tikt het in de loop van enkele jaren wel behoorlijk aan.

AT&T Internet Air instellen

AT&T's dienst Internet Air is, net als bij de concurrentie, ontworpen om zelf in te stellen. Het zou zo eenvoudig moeten zijn dat een bezoek van een monteur aan huis overbodig is. Er is zelfs niet eens dergelijke hulp, al kan je wel ondersteuning via de telefoon krijgen. Ik kwam een paar problemen tegen en was blij dat ik snel hulp kreeg.

Mijn grootste fout was dat ik naliet mij voor de dienst via mijn laptop te laten registreren en ervoor te betalen, voordat ik de All-Fi Hub probeerde in te stellen. Dat veroorzaakte een waterval aan problemen. Doe niet zoals ik. Dingen gingen veel beter toen ik eenmaal voorbij de registratie-fase was.

Het instellen gaat grotendeels via AT&T's app Smart Home Manager die draait op iOS, iPadOS en macOS, hoewel die bij de laatste niet “geverifieerd” is. Er is ook een web-versie van Smart Home Manager, maar die is zeer minimaal, ervan uitgaande dat die bij je laadt. AT&T's website is belabberd en kennelijk niet bedoeld voor hulp bij het instellen. Houd het bij de app.

Om het proces te starten scan je een QR-code op een sticker op de onderkant van de All-Fi Hub. Daarbij log je in bij het account dat je eerder hebt aangemaakt. Vervolgens wordt je gevraagd om een plek in huis te zoeken met een sterk mobiel signaal, op basis van hoogte (dat betekent meestal de bovenste verdieping van je huis en dan vlak bij het plafond) en richting (naar de dichtstbijzijnde gsm-zendmast). De infodots van de All-Fi Hub veranderen in signaalsterktestreepjes en snelheidsindicatie, en een lampje op de onderkant wordt groen, geel, of rood, om een prima, gemiddeld of slecht signaal aan te geven.

Je krijgt ook een vriendelijk verzoek om je netwerk-SSID en wachtwoord te updaten. Wijzig in elk geval je wachtwoord.

De app Smart Home Manager is ook na installatie nog nuttig. Je kunt hem gebruiken voor snelheidstests, om de signaalsterkte te checken, om het datagebruik en de automatische AT&T ActiveArmor beveiligingsscans in de gaten houden, en je kunt checken of je wel op het gunstigste wifi-kanaal (met de minste interferentie) zit, gebruikersprofielen en permissies per apparaat beheren, gastentoegang regelen en hardwareproblemen oplossen.

Hoe snel is AT&T Internet Air?

Geen enkele internetdienst is zijn geld waard als hij niet consequent en betrouwbaar acceptabele download- en uploadsnelheden kan bieden. AT&T Internet Air krijgt dat op mijn locatie wel voor elkaar. Op papier is hij trager dan de concurrentie, maar in de praktijk is het waar ik woon vergelijkbaar.

AT&T belooft downloadsnelheden van 40 tot 140 Mbps, en dat komt ruwweg overeen met mijn ervaringen, met downloadsnelheden van soms zelfs 250 of 300 Mbps. De beloofde uploadsnelheden van 5 tot 25 Mbps worden in mijn geval ook gehaald.

De beloofde range is wel groot, met name als gevolg van de onvoorspelbaarheid van gsm-verbindingen. Als je op je iPhone regelmatig snelheidstests uitvoert dan heb je ongetwijfeld gezien dat de resultaten alle kanten op gaan. Bedraad-netwerkverbindingen zijn in mijn ervaring een stuk betrouwbaarder.

Toen ik het vorig jaar uittestte zat T-Mobile Home Internet vaak op 200 Mbps, met pieksnelheden tot 250 Mbps. Het bedrijf belooft downloadsnelheden van 72 tot 245 Mbps. T-Mobile deed het dit jaar minder goed, met downloads tussen de 100 en 150 Mbps, maar blijft goed betrouwbaar.

Dat geldt niet voor iedereen. TidBITS-uitgever Adam Engst liet me weten dat zijn ouders, in upstate New York, de dienst Home Internet van T-Mobile hadden uitgeprobeerd, omdat het bedrijf sneller internet beloofde dan de DSL-verbinding die zij hadden. In hun ervaring was de snelheid weliswaar beter dan die van de DSL-lijn, vooral bij uploads, maar bijzonder variabel. Helaas viel de verbinding tijdens hun proeftijd regelmatig helemaal uit, zodat ze uiteindelijk de gsm-hub terugstuurden en bij hun betrouwbare DSL-verbinding bleven.

Ter vergelijking: Verizon 5G Home Internet oversteeg in mijn tests regelmatig de 250 Mbps en bereikte soms zelfs de 300 Mbps, wat goed overeenkomt met de geclaimde downloadsnelheden van 85 tot 300 Mbps. De dienst kan nog veel hogere snelheden halen, tot wel 1 Gbps, maar alleen in bepaalde uithoeken van sommige steden (zoals Minneapolis-St. Paul) waar een turboversie van 5G, genaamd 'millimetergolf', ondersteund wordt (maar niet bij mij).

Omdat ik dit keer niet de beschikking had over een Verizon-verbinding heb ik contact opgenomen met een buurman die dat wel had. Steve en zijn vrouw Lana hadden een jaar geleden een abonnement genomen na flinke problemen met hun Xfinity-verbinding. Verizon was tot begin deze maand hun primaire internetverbinding, en was gedurende het afgelopen jaar betrouwbaar. Er waren geen klachten. Hun downloadsnelheden zaten over het algemeen tussen de 150 en 200 Mbps, en hun uploadsnelheden rond de 15 Mbps, wat een stuk minder is dan in mijn tests, maar zeker niet onoverkomelijk.

Draadloos vs. bedraad

Steve heeft zich recentelijk echter aangemeld bij Quantum Fiber (met Verizon voorlopig als back-up). Dat leverde een forse snelheidswinst op, met symmetrische up- en downloadsnelheden (rond de 800 Mbps up en down), niet ver onder Quantums geclaimde gigabit-snelheden, voor $ 75 per maand. 500 Mbps kost slechts $ 50 per maand, vergelijkbaar met het Verizon-abonnement.

Als Quantum betrouwbaar blijkt gaat Steve naar eigen zeggen Verizon opzeggen. Ik denk er net zo over: waarom zou ik een draadloze dienst gebruiken als ik voor hetzelfde geld een veel snellere bedrade breedbandverbinding kan krijgen?

Ik onderzocht vorig jaar de diensten van T-Mobile en Verizon met één grote vraag in mijn achterhoofd: zou een van deze diensten mijn Xfinity-breedbandverbinding kunnen vervangen? Het antwoord was een voorzichtig ja. Destijds schreef ik dat mijn bedrade breedbandverbinding “grotendeels betrouwbaar was, maar ik me zorgen maak om de kosteneffectiviteit. Betaal ik niet te veel voor de internetsnelheden die ik geleverd krijg?”

Op dat moment zaten mijn Xfinity-downloads rond de 100 Mbps, en de uploads onder de 10 Mbps, en dat vond ik duidelijk onvoldoende in vergelijking met de draadloze mogelijkheden. Maar toen ik eerder dit jaar een Xfinity-winkel bezocht om mijn achterhaalde modem te vervangen door een nieuw model, vertelde een medewerker me dat die modem mijn snelheden ook gigantisch zou verbeteren, zonder extra kosten.

En inderdaad zie ik nu consequent downloads van rond de 1 Gbps, een snelheidswinst met een factor 10, en uploads tot 100 Mbps, 8 tot 9 maal sneller dan voorheen. Dientengevolge heb ik in het geheel geen interesse meer in draadloze breedbandverbindingen voor thuis.

Voor wie is draadloos internet bedoeld?

Maar dat is mijn situatie. AT&T Internet Air of een van de concurrerende draadloos-internetdiensten zou in jouw situatie prima kunnen passen, afhankelijk van een aantal factoren.

• Het kan voor jou de beste optie zijn: misschien heb je waar je woont geen toegang tot een snel bedraad netwerk. (Zo kan Quantum slechts het kleine aantal woningen in dat deel van de Twin Cities bedienen waar het bedrijf zijn glasvezelnetwerk heeft aangelegd.) Als een of meer van de genoemde draadloze netwerken daar wel werken, dan zit je op rozen.
• Het is (voor velen) snel genoeg: niet iedereen is een power-gebruiker met tientallen aangesloten apparaten in huis. Niet iedereen heeft behoefte aan de hoge snelheden die nodig zijn voor het spelen van games of het streamen van films in hoge resolutie. Sommige mensen willen gewoon een betrouwbare dienst met redelijke snelheid. Een van deze draadloze netwerken is dan prima.
• Het is eenvoudig in te stellen: de genoemde draadloze oplossingen kan je zelf opzetten, je krijgt stap-voor-stap instructies. En niemand hangt lelijke kabels op van de straat naar jouw huis, of boort gaten in je buitenmuren om de kabels doorheen te duwen (zoals Quantum een paar jaar geleden bij mijn huis zou hebben gedaan als ik niet na de waarschuwing van mijn vrouw het installatieproces had afgebroken).
• Het is minimaal en flexibel: de apparatuur neemt relatief weinig ruimte in (behalve dan de All-Fi hub van AT&T) en er zitten geen lelijke kabels aan, alleen de stroomdraad. Als gevolg hiervan ben je er vrij in het apparaat te installeren waar je maar wilt. Mijn bedrade Xfinity-router is daarentegen een gruwelijk lelijk apparaat dat via een coaxkabel is aangesloten op een wandcontactdoos onder mijn sta-bureau.
• Het is (tamelijk) mobiel: als je een draadloos 5G-netwerk aanvraagt op jouw adres, dan teken je ervoor dat je het apparaat alleen thuis gebruikt, en niet uitleent aan een vriend of in een camper gebruikt. Maar als je verhuist naar een andere locatie waar de dienst beschikbaar is, kun je de hardware laten registreren op het nieuwe adres en is het erg eenvoudig om daar je draadloze netwerk weer op te zetten.
• Het kan een koopje zijn: aanbieders van draadloze netwerken werken in het algemeen graag met goedkope aanbiedingen, en een deel daarvan gaat ook om draadloze 5G-netwerken voor thuis. Zo kan AT&T je $ 20 korting geven op de maandprijs van $ 55, afhankelijk van je telefoonabonnement. (En je hoeft hiervoor niet al langer klant van ze te zijn.) Bovendien zijn aan AT&T Internet Air geen jaarcontract en geen aansluitkosten verbonden. Je krijgt een prijsgarantie van 12 maanden. T-Mobile en Verizon hebben vergelijkbare lokkertjes.
• Je neemt weinig tot geen financieel risico: alle genoemde diensten kennen gratis proefabonnementen, dus je kunt de snelheid en betrouwbaarheid goed uittesten. AT&T is nog het minst gul, met een testperiode van 1 week. T-mobile geeft je 15 dagen de tijd en Verizon een volle maand. Misschien is het proefabonnement niet lang genoeg voor je, maar je kunt het tegen betaling met een maand verlengen, zonder dat je er vervolgens aan vast zit. En als het niet bevalt zeg je gewoon op.

Conclusies

Over AT&T Internet Air was ik tevreden maar niet superenthousiast. De geboden snelheden zijn niet spectaculair, vooral vergeleken met de bedrade producten voor breedband internet, maar meer dan voldoende voor de gemiddelde gebruiker, en in de dagelijkse praktijk vergelijkbaar met die van T-Mobile en Verizon.

De snelheden van draadloze breedband-producten zijn in het algemeen wisselvalliger dan die van bedrade versies. Maar betrouwbaarheid is eerder doorslaggevend, en in de weken waarin ik testte bleek AT&T behoorlijk betrouwbaar, en zeker niet minder dan zijn concurrenten. Ik heb enkele keren korte onderbrekingen in de verbinding ondervonden, maar hetzelfde gebeurt me met mijn bedrade Xfinity-dienst. Ook in het testen van T-Mobile en Verizon gebeurde hetzelfde.

Ik waardeer bij AT&T Internet Air het aanbod om te werken met hun eigen wifi-extenders. Xfinity doet dit ook al jaren, en onlangs is Quantum hetzelfde pad op gegaan. Je hoeft dus niet meer op zoek naar extra extenders van derden. Overigens is de kans groot dat je ze niet eens nodig hebt. De AT&T All-Fi hub heb ik centraal in mijn huis geplaatst, en ik had op alle drie onze verdiepingen behoorlijk goede dekking, vergelijkbaar met mijn Xfinity. Ik zou wel willen dat de AT&T All-Fi hub wat kleiner was, minder dominant aanwezig, maar dat is een relatief klein probleem.

Als je op zoek bent naar draadloos breedband, dan is AT&T Internet Air een goede kandidaat, evenals de diensten van T-Mobile en Verizon. De keuze hangt af van de beschikbaarheid van de verschillende aanbieders in jouw regio, de prijs, de snelheid en de betrouwbaarheid.