Elk jaar maakt Apple veel ophef over de nieuwe functies in zijn nieuwe besturingssystemen en tech-publicaties schrijven over veel van die functies, vaak nog voor de uiteindelijke uitgave van Apple. Maar hoeveel mensen gebruiken die functies uiteindelijk in hun dagelijks leven nadat de opwinding over de uiteindelijke verschijning is weggeëbd? Waren het legitieme pogingen om de gebruikerservaring te verbeteren, of gewoon een idee van een productmanager dat tegen de muur wordt gekwakt om te zien of het blijft plakken?

Ik weet zeker dat Apple statistieken heeft over het gebruik van functies, omdat David Shayer ooit heeft uitgelegd hoe serieus Apple de privacy van gebruikers neemt bij het bijhouden van gebruiksstatistieken (zie “Voormalig Apple-werknemer: waarom ik het voorstel van Apple voor het volgen van COVID-19 vertrouw”, 11 mei 2020). Apple gebruikt die informatie ongetwijfeld om middelen voor ontwikkeling en tests toe te wijzen, maar het bedrijf deelt dergelijke details nooit met de wereld. Het dichtst in de buurt komen we wanneer Apple een functie laat stagneren of helemaal verwijdert. Herinner jij je Dashboard en iDVD nog?

Waarom zou je dat wat kunnen schelen? In theorie hoeft dat niet. In een ideale wereld zou je gaan zitten met de volledige lijst van functies in elk van de besturingssystemen van Apple, ze allemaal uitproberen en kijken of ze een probleem oplossen of op een andere manier je leven verbeteren. Als je daar tijd voor hebt, dan ben ik onder de indruk! Nieuwe functies onderzoeken is letterlijk mijn werk en zelfs ik kan niet de tijd vinden om alles te onderzoeken wat Apple introduceert.

Maar ik kan drie redenen bedenken waarom we het ons zou kunnen schelen hoe intensief bepaalde functies worden gebruikt:

• Sociaal bewijs: als we niet de tijd of expertise hebben om iets zelf te evalueren, vallen we vaak terug op sociaal bewijs: "Gebruiken mensen zoals ik deze functie?" Het is een sluipweg, natuurlijk, maar we doen het allemaal en het is niet per se problematisch, zolang je de mening van de menigte niet zomaar als de absolute waarheid aanneemt.
• Evangelisatie: Het is heel menselijk om te willen delen. Als we denken dat een bepaalde functie echt een verschil maakt in ons leven, willen we dat graag aan anderen vertellen. Tot op zekere hoogte geldt dat ook voor het negatieve. Hoewel ik zelden over functies schrijf waar ik niets aan heb, voel ik soms de behoefte om ongecontroleerde marketing aan de kaak te stellen (zie “De donkere kant van Donkere modus”, 31 mei 2019).
• Nieuwsgierigheid: We hebben allemaal een mening over het nut van veel van Apple's functies, maar we weten niet in hoeverre anderen deze mening delen. Ik ben vooral benieuwd of mijn instincten als tech-uitgever de juiste zijn of dat ik mijn overtuigingen moet aanpassen aan het lezerspubliek van TidBITS.

Dit alles is ter introductie van iets waar ik mee begonnen ben in de Discourse-software die TidBITS Talk en onze artikelreacties aanstuurt: "Gebruik jij dit?"-peilingen over functies in Apple's besturingssystemen.

Deze peilingen zijn niet statistisch significant omdat respondenten zichzelf selecteren uit de groep van regelmatige TidBITS-lezers. Maar de resultaten zouden een idee moeten geven van wat mensen die TidBITS lezen - en dus zijn zoals wij - denken over deze functies. Ik vermoed dat sommige peilingen meer reacties zullen genereren dan andere vanwege de uitgesproken gevoelens die mensen hebben over de functie in kwestie - dat is prima en betekent misschien wel veel op zichzelf.

Het mooie van de peilingen in Discourse is de mogelijkheid om mensen na hun uitgebrachte stem te laten uitleggen waarom ze dit antwoord gaven, welke onderdelen van de functionaliteit ze goed of slecht vinden werken, welk alternatief ze gebruiken in plaats van deze functie, enzovoort. Zonodig creëer ik uit peiling-onderdelen nieuwe, aparte onderwerpen.

Ik ben er nog niet uit precies welke plek in TidBITS ik de resultaten zal geven. In sommige gevallen kan het bespreken van de resultaten van een peiling aanleiding zijn om meer over de functie te schrijven. Maar ik kan er ook voor kiezen om alleen na een paar weken een koppeling naar de resultaten te plaatsen om ze voor de geschiedenis vast te leggen. Ik weet nog niet zeker hoe vaak ik een nieuwe peiling wil plaatsen: iedere week één of twee ligt voor de hand, maar het moet wel leuk blijven, geen opgave worden. We zullen zien.

Nog een laatste punt. Mijn eerste twee peilingen ontstonden uit mijn nieuwsgierigheid naar hoeveel mensen Stage Manager op de Mac en de iPad gebruiken, de derde peiling was het gevolg van een losse opmerking in de discussie, of iemand daadwerkelijk wel eens Launchpad gebruikte. Die opmerking riep zoveel reacties op dat ik er een peiling van moest maken om de discussie overzichtelijk te houden. Komende peilingen zullen over functies gaan die veel gebruikers ongetwijfeld kennen, zoals Time Machine of Spotlight. Ik ben ook van plan om de peilingen in te zetten om slimme nieuwe, maar onbekende functies in het zonnetje te zetten, zoals bijvoorbeeld proxy-pictogrammen. Dergelijke peilingen zullen vergezeld gaan van een antwoord voor mensen die nog helemaal in het duister tasten; bovendien kan je achteraf je antwoord op een peiling veranderen, bijvoorbeeld van een eerste "Ik wist niet dat deze functie bestond" naar "Ik gebruik deze functie dagelijks". Ik hoop dat meerdere mensen dergelijke ontdekkingen gaan doen!

Hieronder de eerste drie “Gebruik jij dit?”-peilingen. Klik door naar de peiling in Discourse, log in met je TidBITS-account en stem!

• Gebruik jij dit? Stage Manager op de Mac
• Gebruik jij dit? Stage Manager op de iPad
• Gebruik jij dit? Launchpad op de Mac

 

Ik schrijf zelden over bètasoftware, en zeker niet uitvoerig, maar met “Arc verandert de manier waarop je werkt op het internet” (1 mei 2023) heb ik een uitzondering gemaakt voor Arc, de nuttige en weloverwogen, op Chromium gebaseerde, nieuwe webbrowser van The Browser Company. Toch vond ik het vreemd om een app met een wachtlijst aan te bevelen, ook al deelden TidBITS-lezers royaal hun uitnodigingscodes in de commentaren bij het artikel.

Ik ben blij dat The Browser Company nu versie 1.0 van Arc uitgegeven heeft, zodat de browser nu door iedereen gratis te downloaden is. Sinds ik mijn zevenduizend woorden tellende opus schreef, heb ik niets aan mijn mening over Arc veranderd: ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit de doortastendste app is die ik in jaren op mijn Mac gebruikt heb. Ik stel het vooral op prijs dat ik moeiteloos tussen de gesynchroniseerde versies van Arc op mijn iMac en mijn MacBook Air kan schakelen. Ik raak ook meer en meer gecharmeerd van de bijbehorende iPhone-app van Arc, omdat die vastgemaakte tabs van alle websites en -pagina’s bevat waar ik op vertrouw. (Aan de andere kant: de iPhone-app geeft nog steeds geen favorieten weer, een vervelend en schijnbaar makkelijk te verhelpen mankement.)

Mijn enige teleurstelling betreft de snelheid van beantwoording door The Browser Company. Ik kreeg geen ontvangstbevestigingen van mijn probleemmeldingen en suggesties (hoewel sommige opgelost zijn) en ik kreeg ook geen reactie op mijn artikel, dat toch grondiger was dan welk ander ooit over Arc geschreven. (Hier spreekt inderdaad de gepikeerde schrijver. Daar staat tegenover dat ik een aardig bericht kreeg van de ontwikkelaars van de op WebKit gebaseerde browser Orion, nadat ik die slechts kort genoemd had in “Een overzicht van verticale-tabbladondersteuning in webbrowsers voor Mac”, 5 juni 2023.) Andere TidBITS-lezers hebben een dergelijk gebrek aan communicatie ook opgemerkt bij vragen aan het ondersteuningsteam. Die stilte staat haaks op hoe spraakzaam The Browser Company is op de dienst die voorheen bekendstond als Twitter (jammer genoeg) en op YouTube, en is ook tegenstrijdig met de schijnbare behoefte van het bedrijf om een gemeenschapsgevoel aan te moedigen (onder meer door een Credits-pagina met meer dan 34.000 namen van bètatesters op te stellen). Misschien dat het bedrijf aanvullende middelen aan de klantenservice zal besteden nu de bètafase voorbij is.

[Update: Ik heb van The Browser Company nu een verontschuldiging voor de stilte gekregen. Ik realiseerde me niet hoeveel tienduizenden gebruikers aan het bètatesten waren, en zoals ik al vermoedde lag het communicatieprobleem bij te weinig staf voor het aantal vragen: duizenden per dag. Het bedrijf richt zich nu op uitbreiden. - Adam]

De ontwikkelaars van Arc hebben in de maanden sinds mijn recensie bepaald niet stilgezeten. Elke donderdag verschijnt er een belangrijke uitgave met nieuwe functies en interface-verfraaiingen, dat is vaste prik. Enkele van de interessantste veranderingen zijn:

• Boosts: hoewel The Browser Company Boosts zwaar promoot als een leuke manier om elke website te personaliseren, onderdruk ik de neiging om zachtjes te mompelen “CPU-cycli verspillen om trendy 3D-rommel te tekenen”, aangezien Boosts een toegankelijkheidswinst zijn voor degenen die websites gemakkelijker leesbaar moeten maken. Vind je iets niet leuk aan een site die je regelmatig gebruikt? Maak een Boost om dat te veranderen. Je kunt zelfs de Zap-functie gebruiken om complete elementen van een pagina te verwijderen. Boosts krijgen een sectie in de navigatiekolom van de Library en er is een Boost Gallery met inzendingen van de gemeenschap voor als je wilt zien wat anderen hebben gedaan. En nee, ik heb de Boost voor de TidBITS-site zoals je die hieronder kunt zien niet behouden.
  
• Optionele werkbalk en Site Control Center: vind je het schokkend dat Arcs geen traditionele brede werkbalk bovenaan de pagina heeft? Je kunt er nu een inschakelen door "View > Show Toolbar" te kiezen. Of niet: ik geef de voorkeur aan de kleine werkbalk van Arc bovenaan de navigatiekolom, waar je toegang hebt tot Boosts en andere site-specifieke instellingen in het nieuwe Site Control Center.
  
• Optie-klik voor Split View: de Split View van Arc is geweldig wanneer je heen en weer moet gaan tussen twee tabbladen, zoals wanneer ik een artikel dat ik in Google Docs heb geschreven kopieer naar een nieuw bericht in WordPress. Om het nog eenvoudiger te maken om een Split View te maken, kun je nu met de optie-toets op het tweede tabblad klikken om er direct een Split View mee te maken. Het is niet eens nodig om beide tabbladen te selecteren, control-klik en kies "Open in Split View".
• Beter multi-venstergedrag: ondanks Split View moet je soms iets in een ander venster openen. In Arc kun je nu een tabblad of favoriet uit het venster slepen om met de inhoud ervan een ander venster te maken. Het is een volwaardig Arc-venster, hoewel de navigatiekolom standaard verborgen is. Ik ben dol op deze functie, hoewel ik minder blij ben met het feit dat niet vastgezette tabbladen nu vensterspecifiek zijn en niet tussen systemen worden gesynchroniseerd. Soms wil ik die synchroniseren en moet ik eraan denken ze tijdelijk vast te zetten.
• Paginavertaling: wanneer je een pagina in een andere taal bezoekt, biedt Arc automatisch aan om deze te vertalen. Ik heb dit niet vaak nodig, maar het is handiger dan de Google Translate-extensie die ik gebruikte.
  
• Detectie van meerdere adblockers: de ontwikkelaars van Arc ontdekten dat meer dan een derde van de mensen die importeren vanuit Google Chrome meerdere adblockers hebben ingeschakeld, wat de snelheid in elke browser drastisch kan beïnvloeden. Arc detecteert dat nu bij het importeren en vraagt de gebruiker er één te kiezen.
• Gluren naar een site: het is nu gemakkelijker om met shift-klik een koppeling te openen in een gluurvenster over het huidige tabblad zodat je je plaats niet verliest. Als je deze functie niet prettig vindt, schakel hem dan uit in “Arc > Settings > Links”.
  
• Air Traffic Control: hoewel ik een grote fan ben van Little Arc, het zelfstandige venster voor koppelingen die je aanklikt vanuit andere apps, open ik sommige koppelingen liever in een Space. Met de functie Air Traffic Control, die toegankelijk is in de instellingen voor koppelingen, kun je opgeven waar koppelingen moeten worden geopend die met specifieke tekenreeksen overeenkomen of die deze bevatten.
  
• Nieuwe tabbladen plakken: je kan nu een nieuw tabblad maken met de inhoud van het klembord door op commando-optie-V te drukken. Als het klembord een URL bevat, maakt Arc er een nieuw tabblad mee, en als het tekst bevat, wordt het nieuwe tabblad geladen met zoekresultaten.

Ik ben nog steeds niet helemaal thuis in Easels en Notities, dus ik kan niets meer zeggen over hoe ze nuttig kunnen zijn. Ik kijk ook nooit in mijn gearchiveerde tabbladen, media of downloads. De zijbalk “Library” blijft terra incognita.

Maar het kan me niet schelen. Arc is zo'n deel van mijn werkleven geworden dat ik nu een actieve hekel heb aan het gebruik van andere browsers, niet het minst omdat ik verslaafd ben aan de mogelijkheid om commando-shift-C in te drukken om de URL van de huidige pagina te kopiëren, iets wat ik vele malen per dag doe terwijl ik schrijf en bewerk. Ik heb honderden vastgemaakte tabbladen op mijn vier Spaces, en ik kan snel schakelen tussen de vele sites die ik moet gebruiken zonder mijn plaats in een van hen te verliezen. En zoals ik al zei: dat kan ik allemaal gemakkelijk doen op mijn Mac of iPhone, omdat Arc me een mentale kaart laat maken van alles wat ik heb opgeslagen.

Arc is misschien overkill voor mensen die maar een handvol tabbladen tegelijk gebruiken, maar als je een groot deel van de dag op websites werkt, raad ik je aan om het eens te proberen. Arc is gratis te downloaden en vereist macOS 12.1 Monterey of hoger. Onthoud wel dat het een paar dagen duurt om je web “mise en place” op te zetten voordat je echt met vuur begint te koken.