Apple heeft opnieuw alle actieve besturingssystemen bijgewerkt om talrijke beveiligingskwetsbaarheden aan te pakken, waarvan er al twee in de praktijk worden misbruikt. Eén hiervan is de WebKit-kwetsbaarheid die we recentelijk besproken hebben in “Snelle beveiligingsmaatregelen voor iOS 16.5.1 en iPadOS 16.5.1 (c) en macOS Ventura 13.4.1 (c)” (13 juli 2023) en de andere is een kernel-kwetsbaarheid die volgens Apple misschien in iOS-versies van voor iOS 15.7.1 is misbruikt. Houd daar rekening mee als je nog steeds een apparaat gebruikt dat niet naar iOS 15 bijgewerkt kan worden.

Het aantal kwetsbaarheden varieert van 8 (tvOS) tot 29 (macOS) en de meeste zitten in alle besturingssystemen. De details, waar we met de koppelingen hieronder naar verwijzen, doen er niet zo toe, maar we raden je wel aan om deze updates snel te installeren zodat je beschermd bent.

Het gaat hierbij om de volgende besturingssystemen:

• iOS 16.6 en iPadOS 16.6
• iOS 15.7.8 en iPadOS 15.7.8
• macOS Ventura 13.5
• macOS Monterey 12.6.8
• macOS Big Sur 11.7.9
• watchOS 9.6
• tvOS 16.6
• HomePod Software 16.6

De enige functionele verandering die door Apple wordt aangegeven is dat in Israël ondersteuning voor Siri in het Hebreeuws aan tvOS 16.6 is toegevoegd.

Eéen beeld zegt meer dan 1000 woorden, is de uitdrukking. De suggestie is dat je, om één enkele afbeelding te beschrijven, 1000 woorden nodig hebt. Nu zijn emoji nogal simpel - misschien heb je dan genoeg aan tien. Desondanks blijft er genoeg ruimte voor interpretatie als je tekst voor beeld gebruikt - of andersom. Zie de volgende rechtszaak uit Canada.

Een opkoper van graan in Saskatchewan, Canada, stuurde een sms naar een aantal boeren met het verzoek om vlas te kunnen kopen voor $ 17 per korenmaat. Er was één boer die zei dat hij als zodanig kon leveren. Hierop stuurde de opkoper een foto van een contract - zoals talloze malen eerder - en vroeg: "Bevestig vlascontract a.u.b.". De boer reageerde met een duim omhoog-emoji 👍. Maar de prijzen van vlas rezen de pan uit, tot $ 71 per korenmaat en de boer leverde uiteindelijk niet voor het minder winstgevende overeenkomst. De opkoper daagde hem voor het gerecht voor contractbreuk.

Het gaat mij niet om de feiten, die wel vaststaan. De rechtzaak draaide om de vraag of deze duim omhoog-reactie van de boer (👍) een in juridische zin ofwel "Ik accepteer het contract dat je mij net sms'te" betekende, dan wel "Ik bevestig de ontvangst van het contract". Rechter Timothy Keene deed uitspraak: de 👍 die de boer stuurde telde als handtekening en daarmee pleegde hij later contractbreuk:

Deze rechtbank erkent graag dat een 👍-emoji een niet-traditionele manier is om een document te "ondertekenen", maar niettemin was dit onder deze omstandigheden een geldige manier om de twee doelen van een "handtekening" over te brengen, om de ondertekenaar te identificeren (Chris met behulp van zijn unieke mobiele telefoonnummer) en zoals ik hierboven heb vastgesteld, om Achter's aanvaarding van het vlascontract over te brengen.

Deze emoji-uitspraak kwam niet uit de lucht vallen. De advocaat van de graaninkoper zei in documenten die in de zaak zijn ingediend dat de boer minstens vier keer eerder per sms had ingestemd met het contract door te antwoorden met "ziet er goed uit", "ok" of "yup".

Meer in het algemeen betoogde de advocaat van de boer dat:

... als je een simpele 👍-emoji toestaat om identiteit en acceptatie aan te duiden, zet dat de deur wagenwijd open voor allerlei zaken die vragen om interpretaties van wat verschillende emoji's betekenen. Bijvoorbeeld wat betekent een 👊 emoji of een 🤝 emoji, enz.

De rechter liet zich niet van de wijs brengen en reageerde:

Dit lijkt een soort argument van openbare orde te zijn. Ik ben het ermee eens dat deze zaak nieuw is (in ieder geval in Saskatchewan) maar desondanks kan (en mag) deze rechtbank niet proberen het tij van de technologie en het algemene gebruik te keren. Dit lijkt de nieuwe realiteit in de Canadese samenleving te zijn en rechtbanken zullen klaar moeten staan om de nieuwe uitdagingen aan te gaan die kunnen voortvloeien uit het gebruik van emoji's en dergelijke.

Dit verhaal doet vooral de ronde vanwege de humor, waarbij vaak over het hoofd wordt gezien dat de boer al eerder laconiek had ingestemd met contracten. Maar ik maak me al lang zorgen over het gebruik van emoji in tekstcommunicatie als er ruimte is voor interpretatie. Het is één ding om een smiley of een fronsend gezichtje te gebruiken om een tekst emotioneel kleur te geven maar het is iets heel anders om op een afbeelding te vertrouwen om iets belangrijks over te brengen. Soms is een sigaar gewoon een sigaar maar een 🍆 is niet altijd gewoon een aubergine.

Het was in deze context dat ik las over de concept Emoji 15.1-lijst die aanbevelingen bevat voor nieuwe emoji die waarschijnlijk definitief worden in september 2023, samen met de release van Unicode 15.1. (Apple zou ze waarschijnlijk integreren in haar besturingssystemen in het begin van 2024.) Deze partij emoji is zeer bijzonder, de meeste zijn nieuwe reeksen die bestaande tekens combineren. Van de 118 kandidaten veranderen er 108 alleen van richting, dus een heleboel emoji die momenteel alleen naar links kijken, zullen nu ook naar rechts kunnen kijken. Dat lijkt oncontroversieel maar de betekenis steekt nog steeds de kop op met de voorgestelde ‘Horizontaal hoofdschudden’- en ‘Verticaal hoofdschudden’-emoji. Emojipedia zegt:

De ontwerpen voor 🙂‍↔️ Horizontaal hoofdschudden en 🙂‍↕️ Verticaal hoofdschudden kunnen semantische problemen opleveren voor emoji-ontwerpers, aangezien ze in verschillende culturen een omgekeerde betekenis kunnen hebben. Bijvoorbeeld, terwijl een knikkend hoofd zoals bedoeld om te worden afgebeeld in de 🙂‍↕️ Verticaal hoofdschudden-emoji, een positieve “ja” in de Verenigde Staten, brengt het in Bulgarije een negatieve “nee” betekenis.

Je kunt emoji niet terug in de fles stoppen, hoewel ik vermoed dat relatief weinig TidBITS-lezers emoji gebruiken als vervanging voor echte tekstuele communicatie, in plaats van als simpele reacties of emotionele kleur. Zelfs als je weet wat je met een emoji bedoelt, kun je niet zeggen hoe iemand anders hem zal interpreteren. En de volgende keer dat je vlas verkoopt, kun je het misschien beter bij woorden houden totdat de gevestigde orde een emoji voor handtekeningen heeft ontwikkeld.

TidBITS betaalt onze schrijvers al heel lang. Dat is gemakkelijk gezegd, maar als je geld moet sturen naar een aantal mensen met elke maand verschillende bedragen, is de manier waarop de betalingen daadwerkelijk plaatsvinden van belang.

Vroeger schreven we cheques uit. Of beter gezegd, Tonya deed dat, als onderdeel van haar taken als financieel directeur. Tussen het schrijven van TidBITS en de Take Control-royalty's betaalden we tot wel 25 mensen per maand. Destijds vertrouwden we op MYOB AccountEdge voor onze boekhouding, en het was logisch dat Tonya alles binnen de app afhandelde, die ook cheques op onze blanco's kon afdrukken. Ik herinner me nog dat ze ging zitten met de stapel enveloppen en een kwastje waarmee ze de lijmstroken kon bevochtigen, want ze had een hekel aan 25 enveloppen likken.

Nadat we Take Control aan Joe Kissell hadden verkocht, daalde het aantal mensen dat we elke maand moesten betalen tot alleen TidBITS-schrijvers. Tonya bleef een tijdje cheques uitschrijven, maar ontdekte uiteindelijk dat de CFCU-kredietunie waar wij bankieren haar toestond directe stortingen te doen via ACH (Automated Clearing House, een systeem dat banken gebruiken om geld elektronisch over te maken) met behulp van een gratis dienst genaamd Popmoney. De interface was oud en lelijk, maar het deed wat het beloofde, en directe stortingen maakten het leven gemakkelijker voor onze schrijvers, die geen fysieke cheques hoefden in te wisselen. Bovendien, voordat Tonya overging op directe stortingen, ging er af en toe een cheque verloren of werd een tijdje genegeerd, en het oplossen van dergelijke problemen zorgde voor nog meer werk voor haar.

Tijdens dit alles was ik grotendeels en zalig onwetend over de betalingsmechanismen. Toen Tonya echter een baan kreeg bij Cornell en we onze financiële administratie naar Xero verhuisden (zie “Overstappen van AccountEdge naar Xero,” 10 mei 2021), delegeerde ze al het reguliere salariswerk aan mij. Toen ontdekte ik dat Popmoney een vreemde beperking had van $ 1000 per dag. Als we diverse betalingen hadden van meer dan $ 1000, moesten we een aantal daarvan inplannen voor de toekomst. Maar dat was niet de volgende dag, Popmoney liet ons de extra betalingen pas inplannen als de eerste waren vereffend, meestal 3 werkdagen.

Ik besef dat dit klinkt als een luxeprobleem, maar een tijd lang liet de Popmoney-interface me raden welke datum open zou zijn voor betalingen. Dat was vervelend en dwong me om te kiezen wie later betaald zou worden en hen apart te waarschuwen wanneer het geld er zou zijn. De beperking was onlogisch - dit waren ACH-overschrijvingen die we deden van onze rekening naar bekenden, dus het leek onnodig voor CFCU of Popmoney om ons te beschermen tegen te hoge uitgaven. Ik heb geprobeerd om de limiet te verhogen, maar de klantenservice van CFCU verwees me door naar Popmoney, Popmoney zei vervolgens dat het een instelling van CFCU was en uiteindelijk heb ik het opgegeven.

Mijn probleem werd uiteindelijk “opgelost” doordat CFCU Popmoney helemaal liet vallen, met een vage claim dat het in de toekomst zou worden vervangen. (Dat is nog niet gebeurd.) We hebben overwogen om over te stappen naar een andere bank die zo'n dienst aanbiedt, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, gezien het grote aantal automatische stortingen en automatische opnames dat we hebben.

In plaats daarvan gingen we op zoek naar een externe service waarmee we ACH-betalingen naar onze auteurs konden sturen. Deze waren over het algemeen duur, zoals het hoofdletter-instabiele Bill (vergelijk het logo met kleine letters met de tekst met hoofdletters), dat $ 45 per maand aanrekent. Ik ben best bereid om voor zo'n dienst te betalen, maar het was het niet waard om te voorkomen dat ik vier of vijf cheques per maand moest uitschrijven.

Toen vonden we Melio, dat gratis ACH-betalingen belooft en geen transactielimieten heeft (de banken kunnen wel een eigen limiet hebben). Melio verdient geld door kosten in rekening te brengen voor spoedbetalingen, kredietkaart-betalingen, papieren cheques en wat in wezen betalingskredieten zijn. Hoewel deze mogelijkheden altijd zichtbaar zijn in de interface, is er geen probleem als je het alleen met ACH en dus gratis gebruikt. Merk op dat Melio geen bankoverschrijvingen doet.

Mensen betalen met Melio is eenvoudig na een eenmalige stap om een account aan te maken en een configuratiestap om je bankrekening te koppelen. Eerst maak je een leverancier aan voor elke persoon, waarvoor je een bedrijfsnaam en optionele contactnaam, e-mailadres en telefoonnummer nodig hebt. Het e-mailadres kan optioneel zijn, maar is noodzakelijk als je wilt dat Melio hen een e-mail stuurt met hun bankgegevens om de ACH-verbinding op te zetten. Je kunt ook leveranciers importeren via een eenvoudig CSV-bestand met dezelfde informatie.

Iedereen die ik regelmatig betaal zei dat het invoeren van de benodigde routing- en rekeningnummers om betalingen te ontvangen eenvoudig was, maar die wonen allemaal in de VS. Toen ik Kirk McElhearn wilde betalen, die in het VK woont, ontdekte ik dat Melio wel internationale betalingen ondersteunt, maar daarvoor moet je het SWIFT- of IBAN-nummer van de ontvanger hebben en dat kost $ 20 per transactie. (Ik heb Kirk uiteindelijk betaald met PayPal voor een recent artikel.)

Van zodra je je leveranciers hebt ingesteld, maak je facturen om te betalen. Omdat ik maar een handvol mensen eens per maand een variabel bedrag betaal, gaat dat het makkelijkst met de hand. Met Melio kun je ook een PDF-factuur of afbeelding uploaden, die vervolgens wordt verwerkt tot een factuur, wat heel handig is, of je kunt synchroniseren met QuickBooks. Een snelle zoektocht onthulde dat er ook een Melio Payments-integratie is met Xero, maar reviews suggereren dat het synchronisatieproblemen heeft. Ik heb niet meer integratie met Xero nodig dan dat ik de betaling van mijn CFCU-zichtrekening zie komen, dus daar heb ik niet verder naar gekeken.

Een handmatige betaling maken is eenvoudig, al is het een beetje langdradig, met een proces in zes stappen waarbij in elke stap kleine hoeveelheden informatie worden verzameld.

1. Voer de naam van de leverancier, het bedrag, de betalingsfrequentie en de vervaldatum in. Ik kies altijd de volgende dag als vervaldatum, ook al weet ik dat dat niet de datum is waarop het geld daadwerkelijk wordt overgemaakt, zoals je zult zien.
2. Geef aan hoe je de betaling wilt financieren. Nogmaals, de betaling financieren vanaf je bankrekening is gratis; de andere opties brengen kosten met zich mee.
3. Stel in wanneer je wilt dat de betaling wordt afgeschreven. Ongeacht van wanneer je hebt gezegd dat het moet gebeuren, geeft Melio je de optie om tegen extra betaling meteen af te schrijven. Ik kies altijd voor de gratis optie van 3 werkdagen.
4. Voer een optionele memo in. Ik ben een grote fan van metadata, ook al heb ik nog geen voordeel gemerkt van het invoeren van informatie hier.
5. Bevestig de details van alles wat je tot nu toe hebt ingevoerd om er zeker van te zijn dat je geen fouten hebt gemaakt.
6. Bevestig dat je klaar bent.

De babbelzucht van Melio strekt zich ook uit tot e-mail. Direct nadat je een betaling hebt gepland, ontvang je een e-mail ter bevestiging en zodra het geld is overgemaakt, stuurt Melio je nog een bericht waarin staat dat de betaling succesvol is verwerkt. Je kunt de verschillende soorten meldingen uitschakelen.

Melio's meldingen en andere opties zijn waarschijnlijk wel welkom voor grotere bedrijven. Je kunt medewerkers toevoegen met rechten als beheerder, accountant of medewerker. Met workflows voor het goedkeuren van betalingen kunnen organisaties bepalen wie betalingen moet goedkeuren en kunnen ze zelfs worden gescheiden op basis van de grootte van de betaling, zodat bijvoorbeeld de directeur betalingen van meer dan $ 1000 goedkeurt en de office manager alle kleinere betalingen.

Ik negeer de andere helft van Melio's functieset, die een vergelijkbare eenvoudige benadering van betaald worden biedt. Je kunt klanten en facturen aanmaken en wanneer je je bankrekening koppelt, stromen de betalingen van je klanten direct binnen. Ook hier biedt Melio de optie om eerder betaald te worden in ruil voor 1% transactiekosten. Ik heb lange tijd Stripe gebruikt als ik facturen moest genereren voor incidentele consulting of ander werk, maar ik zou Melio de volgende keer kunnen proberen om te zien of de belofte van gratis ACH-transacties uitkomt of dat mensen liever met kredietkaarten betalen.

Tot slot heb ik me hier gericht op de Melio-website, maar de gratis Melio iPhone-app lijkt dezelfde mogelijkheden te bieden voor het aanmaken van leveranciers en het doen van betalingen (maar niet betaald krijgen), met als voordeel dat je de iPhone-camera kunt gebruiken om facturen te scannen. Met de app kun je ook bijhouden wat je hebt gedaan, dus het is misschien de moeite waard om deze app te downloaden, zelfs als je van plan bent om de meeste betalingen op een computer te doen.

Andere betalingsdiensten kunnen ook gratis ACH-betalingen aanbieden, maar ik heb geen klachten over Melio die me ertoe zouden aanzetten om over te stappen. Mijn enige punt van zorg is dat ik liever zou zien dat Melio twee-factorauthenticatie aanbiedt voor zijn website, naast de tweestapsverificatie die het bedrijf gebruikt bij het aanmaken van een account. (De iPhone app maakt biometrisch inloggen met Face ID of Touch ID mogelijk.) Voor de rest klinkt het beveiligingsstandpunt van het bedrijf goed.

Als je regelmatig betalingen moet doen aan aannemers, freelancers of andere kleine bedrijven, raad ik je aan om Melio te proberen.