Is het vreemd dat Apple de toelichting bij iOS 16.4, iPadOS 16.4 en macOS 13.3 Ventura begint met het feit dat 21 nieuwe emoji’s zijn toegevoegd? De enige gepaste reactie hierop is mijn innerlijke puber aan te spreken door met mijn ogen te rollen en “Het zal wel.” te mompelen.

Behalve dat bieden deze updates, samen met watchOS 9.4 en tvOS 16.4, nog wat functies die de meeste gebruikers zullen verwelkomen maar niet wereldschokkend zullen vinden. Het zal niemand verbazen dat HomePod Software 16.4 alleen “prestatie- en stabiliteitsverbeteringen” bevat. Ik hoop dat de update een oplossing biedt voor een steeds meer voorkomend probleem met onze eerste-generatie HomePods, waarbij ze een of twee seconden stilvallen voordat ze weer verder spelen.

Als je een aantal van de hieronder beschreven veranderingen aanlokkelijk vindt, zie ik geen reden waarom je zou moeten wachten met updaten. Mocht je daarentegen alleen maar bijwerken om up-to-date te blijven met de beveiligingsupdates, waarvan er geen in de praktijk uitgebuit worden, kun je beter een weekje wachten om er zeker van te zijn dat er geen onvoorziene bijwerkingen optreden.

Gemeenschappelijke veranderingen

Veel van de veranderingen hebben betrekking op twee of meer besturingssystemen van Apple.

Sommige mensen zullen “Meldingen voor webapps toegevoegd aan het beginscherm” van Apple wellicht erg waarderen, maar het vergt wel wat uitleg. Er is een W3C-webstandaard die het mogelijk maakt dat websites meldingen buiten de context van een pagina om kunnen genereren, zo ben je waarschijnlijk al sites tegengekomen die vragen of ze je meldingen mogen sturen. Hoewel Safari (maar ook Brave, Chrome, Firefox en Microsoft Edge) Web Push ondersteunen, was dat tot nu toe alleen het geval op de Mac.

Met iOS 16.4 en iPadOS 16.4 kunnen webapps die je aan het beginscherm toevoegt (tik op “Delen”, scrol naar beneden en tik op “Voeg toe aan beginscherm”) nu meldingen laten zien. Dat is belangrijk voor webapps zoals Discourse, de software die wij voor TidBITS Talk gebruiken. Voorheen was het niet mogelijk om meldingen van nieuwe posts op een iPhone of iPad te tonen. De meeste mensen staan misschien niet op meldingen van TidBITS Talk-berichten te wachten, maar ik gebruik Discourse ook voor het weinig actieve Finger Lakes Runners Club-discussieforum, waarvan ik wel prompt meldingen wil zien.

Een andere welkome verandering in iOS 16.4, iPadOS 16.4 en macOS 13.3 is uitgebreide ondersteuning voor het controleren op dubbele foto’s in Foto’s. Het album Dubbele foto’s detecteert nu dubbele foto’s en video’s in een gedeelde iCloud-fotobibliotheek.

Als je je afvroeg wat die waarschuwingen over flitslicht aan het begin van films en tv-programma’s betekenen: die zijn er om mensen die aan fotogevoelige epilepsie en andere fotogevoeligheden (zoals migrainetriggers) lijden te waarschuwen dat ze voorzichtig moeten zijn. Apple heeft nu met iOS 16.4, iPadOS 16.4, macOS 13.3 en tvOS 16.4 een stap verder gezet door een toegankelijkheidsinstelling toe te voegen die video automatisch dimt als lichtflitsen of stroboscopische effecten gedetecteerd worden. Je vindt dit op de iPhone en iPad onder “Instellingen > Toegankelijkheid > Beweging > Dim knipperende lichten” en op de Mac onder “Systeeminstellingen > Toegankelijkheid > Beeldscherm”. Ik zou verwachten dat de instellingen op de Apple TV onder “Instellingen > Toegankelijkheid > Beeldscherm” of “Beweging” staan, maar ik kan ze niet vinden. Suggesties zijn welkom.

De drie belangrijkste besturingssystemen ondersteunen nu VoiceOver voor kaarten in de Weer-app.

Apple heeft ook twee problemen opgelost die de iPhone, iPad en Mac troffen. Voorheen was het mogelijk dat “Vraag om te kopen”-verzoeken door kinderen niet op het apparaat van de ouders verschenen, ongetwijfeld met knarsende tandjes tot gevolg. Mensen met thermostaten die compatibel zijn met Matter waren waarschijnlijk niet blij toen hun thermostaat niet meer reageerde na koppeling met Apple Home. Brr!

Wijzigingen in iOS 16.4 voor alleen iPhone

Het belangrijkste is misschien wel dat iOS 16.4 volgens Apple de algoritmen voor crashdetectie optimaliseert voor de iPhone 14 en iPhone 14 Pro-modellen. We zitten aan het einde van het skiseizoen, maar met een beetje geluk heeft Apple de onjuiste waarschuwingen die de hulpdiensten in de buurt van skigebieden overspoelen, uit de wereld geholpen. Nu we in de VS richting zomer gaan, hopen we dat Apple ook soortgelijke problemen in pretparken aanpakt (zie “ Achtbaan kan ongelukdetectie op de iPhone 14 en Apple Watch activeren”, 10 oktober 2022).

Hoewel je deze verandering misschien niet merkt, krijg je met het installeren van iOS 16.4 de stemisolatiefunctie van Apple voor gewone mobiele gesprekken (deze was voorheen alleen beschikbaar voor FaceTime-audio). Het maakt gebruik van machine learning om omgevingsgeluid te blokkeren en je stem voorrang te geven. Hierdoor zou je beter moeten klinken voor de mensen die je belt. Ik kan er in iOS 16.4 geen schakelaar voor vinden - ik neem aan dat hij standaard is ingeschakeld.

Ten slotte, en zeker niet spectaculair, een fix waar ik dolgelukkig mee ben: Apple heeft eindelijk uitgevonden hoe de iOS-toelichting op een leesbare lettergrootte weer te geven.

Wijzigingen in iOS 16.4 voor alleen iPad

Opnieuw heeft Apple niet veel gedaan dat gericht is op de iPad. De enige twee iPad-specifieke wijzigingen draaien om de Apple Pencil, met één nieuwe functie en één bugfix.

Voor gebruikers van de vierde-generatie 11-inch iPad Pro en de zesde-generatie 12,9-inch iPad Pro voegt Apple Pencil hover-ondersteuning voor kantelen en azimut toe, zodat je een voorbeeld van je markering onder elke hoek kan bekijken voordat je deze maakt in Notities en ondersteunde apps.

En voor iedereen met een Apple Pencil lost iPadOS 16.4 een probleem op met de reactiesnelheid die kon optreden tijdens het tekenen of schrijven in Notities.

Wijzigingen alleen voor de Mac in macOS 13.3

De enige Mac-specifieke functie in macOS 13.3 Ventura is de optie om in Freeform achtergronden te verwijderen om het onderwerp in een afbeelding te isoleren. Handig, neem ik aan.

Apple heeft ook transliteratie-ondersteuning toegevoegd voor de toetsenborden Gujarati, Punjabi en Urdu, wat mogelijk duidt op meer aandacht voor India, omdat Apple de verkoop en productie in dat land wil opvoeren. De nieuwe toetsenbordindelingen voor Choctaw, Chickasaw, Akan, Hausa en Yoruba zijn waarschijnlijk goed voor de ondersteuning van inheemse Amerikaanse en Afrikaanse talen.

Tot slot worden in macOS 13.3 een paar bugs verholpen: een bug waardoor trackpadbewegingen niet meer werkten en een bug waardoor VoiceOver niet meer reageerde na gebruik van de Finder.

watchOS 9.4

watchOS 9.4 krijgt slechts één algemene verbetering: wekalarmen worden niet langer uitgeschakeld met het gebaar om het geluid te dempen, omdat het te gemakkelijk was om het alarm per ongeluk te annuleren terwijl je sliep.

De overige wijzigingen zijn locatiespecifiek. Cyclusopvolging met retrospectieve ovulatieschattingen en waarschuwingen voor cyclusafwijkingen wordt nu ondersteund in Moldavië en Oekraïne. AFib-geschiedenis is nu ook beschikbaar in Colombia, Maleisië, Moldavië, Thailand en Oekraïne.

Beveiligingsupdates

Zoals gewoonlijk zijn er talloze beveiligingsupdates. Ik neem aan dat we dankbaar moeten zijn dat Apple zoveel kwetsbaarheden aanpakt, maar het zou fijn zijn als er om te beginnen al minder waren. Gelukkig identificeert Apple geen van deze kwetsbaarheden als actief misbruikt in het wild.

• iOS 16.4 en iPadOS 16.4: 32 kwetsbaarheden
• macOS 13.3: 49 kwetsbaarheden
• watchOS 9.4: 16 kwetsbaarheden
• tvOS 16.4: 14 kwetsbaarheden

Als je problemen ondervindt met deze updates, laat het ons dan weten in de reacties!

Er valt niet veel over te vertellen maar Apple heeft iOS 15.7.4 en iPadOS 15.7.4 uitgebracht met oplossingen voor 16 beveiligingsproblemen. Het bedrijf zegt dat één bug, een WebKit-kwetsbaarheid die iPhones en iPads openstelt voor kwaadwillig gemaakte webinhoud, actief in het wild wordt uitgebuit. We raden dan ook aan om oudere toestellen die iOS 16 niet kunnen draaien meteen te updaten.

Na 25 jaar doven de studiolichten voor DPReview.com.

De befaamde fotografie-website (DP staat voor digitale fotografie) kondigde aan op 10 april 2023 te zullen sluiten, na welke datum de inhoud ervan "beschikbaar zal zijn in alleen-lezen modus voor een beperkte periode daarna". Die inhoud omvat diepgaande recensies van camera-bodies en lenzen, plus artikelen over alle aspecten van het fotograferen. Het is een ongeëvenaarde bron van foto-informatie.

Waarom nu? In tegenstelling tot de meeste sites, had DPReview niet bergen advertenties nodig om te overleven. Amazon verwierf DPReview in 2007 en liet het grotendeels intact als een onafhankelijke organisatie, waardoor veel mensen zich op den duur niet meer bewust waren van het bedrijfseigendom. Naast enkele advertenties ontving DPReview gelieerde inkomsten wanneer iemand producten kocht (ook al stonden DPReview en Amazon onder dezelfde paraplu) en de website bevatte ook af en toe gesponsorde inhoud, zoals video's over nieuwe camera's. Tegen de trend in was alle inhoud van derden altijd duidelijk gemarkeerd en boven tafel.

Helaas gaf het feit eigendom te zijn van Amazon uiteindelijk de doodsteek voor DPReview. De dag voor de aankondiging onthulde Amazon dat het 9.000 werknemers zou ontslaan bovenop de 18.000 die sinds november 2022 zijn ontslagen. De kleinhandel schrapt ook andere diensten om kosten te besparen, zoals de online Kindle Kiosk en abonnementsservice op gedrukte tijdschriften. DPReview schreef: "Deze moeilijke beslissing maakt deel uit van de jaarlijkse herziening van het operationele plan die ons moederbedrijf eerder dit jaar bekend maakte."

DPReview beschikt ook over een enorm discussieforum waar lezers een bloeiende gemeenschap hebben gevormd met meer dan 47 miljoen posts in meer dan 4 miljoen threads. Forumleden kunnen een verzoek indienen om alle foto's of tekst die ze hebben geüpload te downloaden maar slechts tot 6 april 2023, wat snel dichterbij komt.

De formulering van de aankondiging suggereert dat de inhoud en forums van de site ergens na de "beperkte periode" volgend op de sluiting op 10 april zullen worden verwijderd; toen ik contact opnam om die interpretatie te verifiëren, wist een bron met wie ik bij het bedrijf sprak niet wat er zou gebeuren. Een andere bron vertelde me dat de technici van de site hebben gewerkt om de site exporteerbaar te maken en te coördineren met het Internet Archive om de inhoud te behouden. Volgens een bericht op Reddit werkt het archiefteam van het Internet Archive actief aan het archiveren van de site. We hopen dat ze erin zullen slagen om alles vast te leggen.

Een ander slachtoffer van de afsluiting is het populaire DPReview TV YouTube kanaal met Chris Niccolls en Jordan Drake. Desalniettemin kondigde PetaPixel een paar uur na het bekendmaken van het nieuws over DPR aan dat zij de nieuwe thuisbasis voor het duo zouden zijn met ingang van mei.

Om vele redenen is dit teleurstellend nieuws, niet alleen omdat ik al bijdraag sinds 2017. Mijn meest recente stuk, Pete Souza: In the West Wing and Beyond, was een interview met Witte Huis-fotograaf Pete Souza toen hij op toernee was om een boek te promoten.

DPReview was een zeldzaamheid op het web vanwege de compleetheid. Als je op zoek was naar een nieuwe camera of lens, of een ouder model wilde aanschaffen, vond je er uitgebreide, objectieve en goed geteste informatie over dat model. Online verkopers (in het bijzonder eigenaar Amazon) gebruikt scores uit recensies die van twijfelachtige accuraatheid en herkomst zijn, en via zoekmachines vind je ook bijna geen betrouwbare informatie. DPReview was hier zo goed in dat veel fotosites zelf geen recensies plaatsten omdat ze wisten dat DPReview dit zou gaan doen.

Ik heb echt geen suggestie voor een alternatief dat kan tippen aan (of zelfs maar benaderen van) de gedetailleerdheid over fotografie van DPReview. Het is een verlies voor consumenten en communities rond fotografie. Het is ook een herinnering dat eigenaarschap van een bedrijf niet per sé een bescherming is maar zelfs de waarschijnlijkheid van verdwijnen kan vergroten. Zoals de zeer ervaren uitgever Derek Powazek schreef op Mastodon, “Moraal van het verhaal: verkoop je site niet aan een techmoloch die je alleen maar ziet als een lastig onderdeel van het gamma.”

Ik ben een tijdlang bezig geweest met een onderzoek naar de manier waarop Dropbox zijn bestanden geschikt maakt voor de extensie File Provider van Apple. (Zie “Apple's bestandsprovider dwingt tot wijzigingen bij Mac-cloudopslag”, 10 maart 2023.) Ik zag toen veel intrigerend commentaar van mensen uit de wereld van de professionele beeldbewerking, een wereld die mij grotendeels onbekend is. Deze mensen leven in een totaal andere digitale werkelijkheid, heel anders dan die van de gewone gebruiker die al blij is met één TB interne opslag. Gebruiker millifoo schreef:

Wij hebben enorme externe schijven waarmee we via de cloud synchroniseren, om samen aan audio- en videoprojecten te kunnen werken. De methodiek waar veel digitale media-huizen mee werken is gericht op professionals die vanuit verschillende locaties samenwerken, wat betekent dat bestanden lokaal toegankelijk zijn (vanwege de vereiste snelheid in het bewerken en afspelen). Synchronisatie via de cloud zorgt daarvoor, maar bovendien worden op deze manier ook back-ups gemaakt voor eventuele catastrofale problemen.

Anderen merkten op dat de pakketten van Dropbox niet genoeg opslag bieden. Bij de abonnementen Plus en Family zit 2 TB, bij Professional 3 TB, en bij Standard Team 5 TB. Alleen Advanced, voor $ 24 per gebruiker per maand, biedt ruimere mogelijkheden. Maar hoeveel ruimte hebben deze mensen dan wel nodig? KyleKoch schrijft:

Veel van ons hebben een vorm van Dropbox nodig op externe schijven, als we met lokaal materiaal werken. Videomateriaal beheren in een Dropbox-map op je OS-schijf is niet te doen met een cloud-opslag van meer dan 50 TB.

Gebruiker solldavid valt hem bij:

Wij werken met Advanced van Dropbox, en er staat op dit moment meer dan 200 TB aan belangrijk materiaal in hun cloud. Dit is allemaal zichtbaar en doorzoekbaar via de Finder van OSX, in de "online-only"-weergave. We kunnen alles ook lokaal terugzetten via een download op snel internet. Naar mijn mening is dit momenteel het beste product op de markt. En ja, je moet inderdaad minimaal drie "gebruikers" inschrijven.

Helaas, en daar hebben we het hier over, is de nieuwe weg die Apple en Dropbox inslaan een directe bedreiging voor mijn hele manier van werken. We hebben op enig moment 3-6 TB lokaal beschikbaar, zodat we grote videobestanden, GFX- en 3D-bestanden direct toegankelijk kunnen houden voor een aantal computers op afstand. Dit doen we met externe SSD's, en het werkt als een zonnetje, sinds 2012. Deze configuratie is de kern van onze manier van werken, superbetrouwbaar en lekker snel. Ik zou niet weten hoe ik het anders voor elkaar had kunnen krijgen.

En gebruiker jmeredi2 zegt:

Wij werken met Business Advanced met zes gebruikers, waar we ongeveer $ 1.700 per jaar voor betalen. Het gaat hier om een abonnement zonder limiet, wat betekent dat onze opslag iedere keer dat we de limiet bereiken aangevuld wordt. Helaas gaat dit echt niet meer werken met de zogenaamde upgrade die Dropbox voorstaat. Tenzij ik de hand weet te leggen op een computer met interne schijven van 30-40 TB opslagruimte.

Ik wist wel dat veel mensen meer dan een terabyte of twee aan cloud-opslag nodig hebben, maar deze commentaren geven me een kijkje achter de schermen bij professionele mediabedrijven en hun behoeften. Ik deel het bovenstaande als achtergrondinformatie. Kort na het verschijnen van het bovenstaande artikel hoorde ik van TidBITS-lezer Steven Niedzielski over LucidLink, het bedrijf waar hij voor werkt. LucidLink biedt juist gestreamde cloud-opslag voor media-gebruikers die bijzonder hoge snelheidseisen stellen. Ik was nieuwsgierig en wilde meer weten, ook al schiet de techniek voor de meesten van ons zijn doel ver voorbij.

LucidLink kijkt met frisse ogen naar cloud-opslag

De aanleiding voor het vorige artikel was de extensie File Provider van Apple. Die biedt een samenhangende benadering van allerlei "sync-and-share"-diensten, zoals die van Box, Dropbox, Google Drive en Microsoft OneDrive.

Al deze diensten werken met een, in principe, relatief simpele architectuur. Al jouw bestanden staan ergens online en zijn toegankelijk via een webpagina. Cliënt-programma's op verschillende platforms synchroniseren precies dezelfde (structuur van) bestanden naar apparaten. Zij sturen ofwel de volledige bestanden naar je computer (zodat bestanden offline ook aanwezig zijn), ofwel plaatshouders van die bestanden (die alleen online bestaan). Als je moet werken met zo'n alleen-online bestand, moet dat eerst volledig gedownload worden voordat je er iets mee kunt. Veranderingen, en ook toevoegingen, verwijderingen of aanpassingen aan de mappenstructuur worden vanaf de cliënt gesynchroniseerd naar de cloud, en van daaruit ook weer naar alle andere aangesloten cliënten. Sommige veranderingen kunnen via een diff-benadering verwerkt worden: dan worden alleen de veranderde fragmenten van een bepaald bestand overgebracht. In andere gevallen moet het hele bestand teruggestuurd worden.

LucidLink werkt heel anders. Op de Mac is de werkwijze gebaseerd op MacFUSE, dat LucidLinks eigen (cloud-)bestandssysteem Filespace als standaard Mac-schijf toont. (LucidLink is er ook voor Windows en Linux.) Denk hier eens even over door! Je kunt nu lokaal in de Finder aan het werk met iets dat er gewoon uitziet als een externe of netwerk-schijf. Wat er eigenlijk achter schuilt zijn alle gegevens van het hele bestandssysteem in de cloud. En nu werkt het openen van een bestand via LudidLink hetzelfde als het openen van een bestand dat op de interne SSD van je Mac staat. Maar let op: dit systeem leest en schrijft in blokken van 256 kilobyte, terwijl de snelheid voor lokale MacOS-opslag begrensd is op 4096 bytes.

Dat betekent dat LucidLink een bestand niet in zijn geheel hoeft te synchroniseren voordat het wordt geopend, zoals bijvoorbeeld met Dropbox het geval zou zijn voor een bestand dat alleen online is. Met kleine bestanden werkt de aanpak met synchronisatie goed genoeg, maar voor bestanden van de grootte in de mediawereld kost het ophalen van een bestand uit de cloud veel tijd, vandaar de behoefte aan grote externe schijven om lokale versies op te slaan.

Ik heb lang gedacht dat MacFUSE een briljante manier was om ongebruikelijke bestandssystemen te integreren in de Mac-ervaring, dus dat ik begreep wat LucidLink aan het doen was. Ik vroeg Niedzielski echter meteen hoeveel bandbreedte LucidLink nodig had, in de verwachting dat hij zou toegeven dat een glasvezelverbinding van 1 Gbps nodig was en dat serieuze videoprofessionals allemaal over een dergelijke verbinding beschikten.

In plaats daarvan zei hij dat 50 Mbps down en 10 Mbps up een realistisch minimum was voor niet-videowerk. In een ideale videowereld, zei hij, wil je de bandbreedte van je video stream evenaren voor naadloze ervaring. Ik denk niet aan video in termen van bandbreedte, maar ik vermoed dat hoe meer je hebt, hoe beter het is. Die glasvezelverbinding is misschien wel een goed idee. In een bespreking van een praktijktest staat dat LucidLink goed werkte met 230 Mbps down, hoewel dat schijnbaar in een proxy workflow was, waarbij de meeste bewerkingen kleinere proxy-bestanden betroffen. Snelle internetrespons is ook belangrijk, en de interface van LucidLink rapporteert daarover. (Zie ook “Gebruik Apples hulpprogramma voor netwerkkwaliteit om de internetrespons te testen”, 22 april 2022.)

Hoewel bandbreedte belangrijk is, moet iedereen die Dropbox of een vergelijkbare dienst gebruikt al die gegevens toch lokaal opslaan. LucidLink vertrouwt ook op een snelle lokale cache om soepeler te werken. Het is standaard 5 GB op de interne schijf, maar je kunt het naar een externe schijf verwijzen en verhogen tot 10 TB. En als je weet dat je aan bepaalde bestanden gaat werken, kun je ze "vastpinnen" om ze vooraf in de lokale cache te laden. Zelfs met vastgezette bestanden uploadt LucidLink alleen gewijzigde gegevens op blokniveau, dus het hoeft geen hele bestanden over te zetten voor kleine wijzigingen.

Een nadeel van de aanpak van LucidLink is dat je niet offline kunt werken, zelfs niet met vastgezette bestanden. Omdat het zijn Single Source of Truth in de cloud heeft, moeten gebruikers de internetverbinding behouden om de dienst te laten werken. De lokale cache is precies dat, een cache, geen onafhankelijke kopie van bestanden.

Er is nog een ander nadeel aan de manier waarop LucidLink caches opslaat. Sommige Dropbox-gebruikers beschouwen de “synchroniseer en deel”-architectuur als een back-up. Dat is het natuurlijk niet, want iedere gebruiker met de juiste toestemmingen kan onopzettelijk of kwaadwillig bestanden verwijderen, hoewel je meestal wel meerdere kopieën overhoudt. De lokale cache van LucidLink biedt die mogelijkheid niet eens.

Daarentegen biedt Filespace, het bestandssysteem van LucidLink, de mogelijkheid om automatisch snapshots te maken, net zoals APFS. (In sommige pakketten van LucidLink kun je instellen wanneer snapshots moeten worden gemaakt.) Snapshots leggen de exacte status van je bestanden op dat moment vast, zodat je makkelijk verwijderde, beschadigde of veranderde bestanden kunt herstellen. Zij gaan efficiënt met ruimte om en leggen alleen gegevens vast die tussen twee snapshots op blokniveau veranderd zijn. Nog beter: doordat snapshots alleen-lezen zijn, bieden ze ook bescherming tegen aanvallen van ransomware die back-ups probeert te vernietigen.

Toch stimuleert LucidLinks het maken van back-ups. Niedzielski zei dat LucidLink het bedrijf ziet als een “moderne, actieve samenwerkingsruimte” en hij adviseert gebruikers om afzonderlijke kopieën van alle bestanden te bewaren. Dat kan op een lokaal NAS-apparaat of in de cloud bij diensten zoals Backblaze B2 of Wasabi. Hij vermeldde ook dat sommige klanten vertrouwen op een gegevensbeheerdienst, CloudSoda, om hun LucidLink-gegevens te beschermen. We hebben het hier dus over mogelijkheden voor serieuze bedrijven.

LucidLink richt zich duidelijk op de zakenwereld, van mediabedrijven en consortia op het gebied van medische afbeeldingen tot teams voor game-ontwikkeling. Zelfs het Amerikaanse ministerie van Financiën is klant van LucidLink. En als je aarzelt om $ 9,99 per maand te betalen voor 2 TB aan opslag bij diensten als Dropbox, Google Drive of iCloud Drive, dan is LucidLink overkill.

Maar het is hoe dan ook een optie. Het abonnement Basic Filespace van LucidLink kost $ 20 per terabyte per maand voor maximaal vijf gebruikers, extra gebruikers kosten $ 10 per maand. Dat is per maand twee keer zoveel voor de helft van de opslag van de bekende diensten, dus duur maar te overzien voor een freelancer of een klein kantoor. Het abonnement Advanced Filespace kost $ 80 per terabyte per maand, ook voor vijf gebruikers, maar dan wordt er gebruikgemaakt van opslag bij IBM in plaats van Wasabi voor hogere snelheid, kun je zelf bepalen wanneer er snapshots gemaakt worden en is er ondersteuning voor single sign-on.

Het is het opmerken waard dat LucidLink bestaat uit drie onderdelen: de LucidLink Client die op je Mac draait, de LucidLink Service die de metadata en snapshots beheert en de Object Storage, die een met S3 of Azure compatibel opslagsysteem is. Dat verklaart waarom je bij het abonnement Custom Filespace voor $ 40 per terabyte per maand je eigen opslag kunt kiezen. De opslag bij Wasabi en IBM, bij de andere abonnementen, is zonder egress-toeslagen, die de meeste cloudopslagd-iensten wel vragen om gegevens terug te halen. Als je dat vaak doet, kunnen deze kosten snel en onvoorspelbaar oplopen.

Wat beveiliging betreft: LucidLink beweert niet bij je gegevens te kunnen. De LucidLink Client biedt versleuteling van begin tot eind, en alleen de gebruiker heeft toegang tot de sleutels. Bovendien kan de LucidLink Service je gegevens niet zien, alleen de metadata, en de gegevens bij de opslagprovider zijn ook versleuteld. Het lijkt allemaal goed doordacht.

Het is niet nodig om naar LucidLink over te stappen als je alleen cloudstorage en samenwerkmogelijkheden nodig hebt en op dit moment Dropbox, Google Drive, iCloud Drive of iets anders gebruikt. Maar als je tegen de beperkingen van deze diensten aanloopt is het de moeite waard om eens naar LucidLink te kijken, zeker als je veel met audio of video werkt.

Meer algemeen vraag ik me weleens af of er niet meer plaats is voor gestreamde online opslag die eruitziet en voelt als lokale opslag. Vrije ruimte zou iets van het verleden kunnen worden als onze apparaten een theoretisch onbeperkte hoeveelheid online opslag zouden hebben. Lokale kopieën zouden nog steeds nuttig zijn voor hogere snelheid en om offline te kunnen werken, maar we zouden altijd over zoveel opslagruimte beschikken als we nodig hebben, en waarvoor we bereid zijn te betalen, natuurlijk.