Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Vandaag zijn door Apple reparaties van een aantal serieuze veiligheidslekken in de versies van Java in Mac OS X 10.4 en 10.5 uitgebracht, ongeveer zes maanden nadat Sun Microsystems pakket-updates heeft uitgebracht voor alle andere platvormen die Sun ondersteunt, inclusief Windows. Apple brengt haar eigen updates van de Java-versies voor Mac OS X uit.
Zoals Rich Mogull in "Bescherm jezelf tegen de Mac OS X Java kwetsbaarheid" (20-05-2009) bediscussiëerde, konden de zwakke plekken, naast andere veiligheidslekken, het een Java-applet mogelijk maken om op een kwaadwillende website willekeurige code op je computer uit te voeren. Om dit probleem te voorkomen heeft Rich uitgelegd hoe je Java uit kan zetten in Safari en Firefox. Rich berispte tevens Apple voor het zo lang laten bestaan van zo'n gat.
De Java-updates kunnen via Software Update verkregen worden of van Apple's Support Downloadsite. De updates zijn bedoeld voor de nieuwe of de nieuwste versie van Leopard en Tiger: Mac OS X 10.5.7 (158 MB) en Mac OS X 10.4.11 (80 MB). Herstarten is niet nodig, maar alle browsers moeten gestopt zijn alvorens de updates te installeren.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Microsoft heeft de meest recente updates voor Office 2008 en Office 2004, plus Open XML File Format Converter uitgebracht, waarmee in elk van deze programma's een aantal kritische veiligheidproblemen opgelost worden. Volgens Microsoft worden met de drie updates twee zwakke plekken in Word aangepakt via welke het mogelijk zou zijn om met een speciaal in elkaar gezet kwaadaardig Word-bestand op afstand code uit te laten voeren.
De updates repareren deze zwakheden door de manier waarop Word een bestand opent en weergeeft anders te laten verlopen. De update voor Office 2008 for Mac "maakt dat programma ook gereed voor de installatie van Microsoft Entourage 2008 for Mac, Web Services Edition, en moet geïnstalleerd worden voordat Entourage 2008, Web Services Edition geinstalleerd wordt." Deze versie van Entourage, die de compatibiliteit met servers met Exchange 2007 Service Pack 1 of later verbetert door verbinding te maken via het Exchange Web Services formaat inplaats van via WebDAV, is nog in de beta-fase en de uiteindelijke editie wordt aan het einde van het jaar verwacht.
De Microsoft Office 2008 for Mac 12.1.9 Update heeft Mac OS X 10.4.9 of later nodig, en je moet de 12.1.0 update al geïnstalleerd hebben (de updater is een combo-updater, waarin alle aanpassingen sinds 12.1.0 zitten). De download van de website van Microsoft is 268 MB en is ook beschikbaar via het Microsoft AutoUpdate hulpprogramma dat je kunt starten door Check for Updates in een van de Office 2008 applicaties te kiezen.
De Microsoft Office 2004 for Mac 11.5.5 Update heeft Mac OS X 10.2.8 of later nodig, en je moet de Microsoft Office 2004 for Mac 11.5.4 Update al geïnstalleerd hebben. De download van de website van Microsoft is 59 MB en is ook beschikbaar via de versie van het Microsoft AutoUpdate hulpprogramma voor Office 2004.
De Microsoft Open XML File Format Converter for Mac 1.0.3 heeft Mac OS X 10.4.9 of later nodig, en je moet Office 2004 11.4.0 of later draaien, of Office X 10.1.9 of later. Microsoft beveelt aan dat je de Office 2004 11.5.5 update voor je de Open XML Converter installeert. De download van de website van Microsoft is 45 MB en is ook beschikbaar via de versie van het Microsoft AutoUpdate hulpprogramma voor Office 2004.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Toen Apple aankondigde de ExpressCard-sleuf op de 15-inch MacBook Pro te gaan vervangen door een SD (Secure Digital) -geheugenkaartsleuf waren de weinige gebruikers van randapparatuur (in ieder geval andere apparatuur dan een SD-kaartlezer) die compatibel was met een ExpressCard begrijpelijkerwijze teleurgesteld. (Apple beweerde dat slechts een "getal achter de komma" percentage van MacBook Pro-gebruikers de ExpressCardsleuf gebruikte.) Voor de meeste mensen is de toevoeging van de SD-sleuf een aanwinst omdat het grootste deel van de digitale camera's voor consumenten SD-kaarten gebruiken voor opslag. Maar eigenlijk leek het helemaal niet zo iets bijzonders.
Maar een recent Apple KnowledgeBase artikel onthult een uitermate nuttige en een voorheen niet genoemde eigenschap van de SD-kaarsleuf: gebruikers kunnen de Mac opstarten vanaf een SD-kaart waarop Mac OS X is geïnstalleerd.
Om een SD-kaart geschikt te maken om mee op te starten, moet je eerst met het Schijfhulpprogramma de standaard partitietabel veranderen naar GUID en de kaart zodanig formatteren dat deze het Mac OS Extended-bestandsformaat gebruikt (in plaats van de FAT32-bestandsindeling). Dan kun je Mac OS X op het apparaat installeren zodat daarmee de Mac opgestart kan worden, wat erg handig kan zijn bij het oplossen van problemen.
De MacBook Pro SD-kaartsleuf accepteert kaarten die voldoen aan de SD 1.x- en 2.x-standaarden. Dit omvat Standard SD-kaarten die tussen de 4 MB en 4 GB kunnen bevatten, SDHC-kaarten die tussen de 4 GB en 32 GB kunnen bevatten en de oudere MMC-kaarten. MiniSD, MicroSD, MiniSDHC en MicroSDHC kaarten kunnen werken als er adapters worden gebruikt waardoor de kaarten voldoen aan de noodzakelijke fysieke cofiguratie. Ofschoon de MacBook Pro kaarten die de FAT32-bestandsindeling (de standaard voor de meeste SD-kaarten) gebruiken kan lezen (maar er niet mee kan opstarten), zullen kaarten die het exFAT-systeem gebruiken niet werken.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Eye-Fi heeft zijn assortiment Secure Digital (SD) wifi-kaarten uitgebreid met de Eye-Fi Pro, die beeldbestanden in de raw-bestandsindeling ondersteunt. Het nieuwe model ($ 150 voor een kaart van 4 GB) is ook geschikt voor ad hoc-netwerken, een methode van wifi-bestandsoverdracht van computer naar computer, die door Mac OS X en alle desktop-besturingssystemen wordt ondersteund.
Voor de basisinstellingen sluit je de kaart met de inbegrepen USB-kaartlezer op een Mac- of Windows-systeem aan. Zo kun je voorkeuren instellen en de wachtwoorden van wifi-netwerken invoeren. Veel modellen en ook de Eye-Fi Pro, zijn al voorgeconfigureerd om automatisch verbinding te maken met de 10.000 AT&T Wayport-hotspots in de Verenigde Staten. (Een jaar gebruik is inbegrepen, daarna betaal je $ 15 per jaar.)
De kaart werkt onafhankelijk van de camera, die hem ziet als een doodgewone kaart. Alle vijf Eye-Fi-modellen (met uiteenlopende eigenschappen, met een prijs vanaf $ 50 voor de eenvoudigste Home-versie) verzenden automatisch hun bestanden zodra ze een wifi-netwerk zien dat overeenkomt met het in de kaart opgeslagen profiel.
Professionele (en ook vele gewone) fotografen gebruiken bij voorkeur raw-bestandsindelingen voor afbeeldingen, aangezien deze de gegevens van de camerasensor zoveel mogelijk intact laten, zonder bewerking of compressie. Raw is niet echt een standaard, maar de voornaamste programma's voor beeldbewerking kunnen de (meestal merkeigen-) bestandsindelingen van de diverse cameramakers wel openen en converteren. Op deze Eye-Fi Pro na, kunnen de Eye-Fi-kaarten raw-afbeeldingen niet verzenden, maar ze kunnen ze wel gewoon op de kaart opslaan.
Met ad hoc-netwerken, ook een nieuwe functie, kun je afbeeldingen van de Eye-Fi Pro naar een Mac of andere computer sturen zonder basisstation in de buurt. Ad hoc-netwerken is een speciale modus van de 802.11-protocollen die communicatie tussen computers en andere apparaten mogelijk maakt zonder hub voor de centrale coördinatie. Het unieke van Mac OS X is dat het zowel ad hoc-netwerken (AirPort-menu > Maak netwerk aan) biedt als internetdelen via wi-fi, waarmee een hardware base station wordt gesimuleerd (Voorkeurpaneel Delen > Internetdeling). Met de toegevoegde ondersteuning voor ad hoc-netwerken wordt de Eye-Fi Pro heel practisch voor als je foto's naar een Mac wil sturen, terwijl je ver van een wifi-netwerk aan het fotograferen bent.
Eye-Fi heeft alle kaarten, oud en nieuw, uitgebreid met Selective Transfer, waarmee je kunt kiezen welke afbeeldingen en video's (op kaarten die video-overdracht ondersteunen) worden verstuurd. Tot nu toe werden automatisch alle afbeeldingen of video's verzonden. Met deze nieuwe optie kun je afbeeldingen markeren door middel van de (per camera verschillende) functie om afbeeldingen tegen wissen te beveiligen, en dan alleen de beveiligde afbeeldingen laten verzenden.
Met al deze wijzigingen lijkt het erop dat Eye-Fi zich de opmerkingen ter harte heeft genomen van TidBITS-redacteur Adam Engst in "Waarom ik de Eye-Fi Share draadloze SD-kaart niet handig vind", 18-08-2008.
Tegelijk met Adam had ik een contrasterend artikel geschreven (zie "Waarom ik de Eye-Fi Explore draadloze SD-kaart wel handig vind", 18-08-2008), en bijna alle reserves die ik nog bij de Eye-Fi-kaart had zijn nu opgelost.
Op Adams lijst staan nog de nodige dingen, maar voor veel van zijn wensen moeten cameramakers gaan samenwerken met Eye-Fi om de mogelijkheden van de kaart te integreren in de camera-firmware. Bedrijven die camera's maken begrijpen kennelijk niet helemaal hoe hun gebruikers wi-fi willen benutten. Zelfs de slimste camera met wifi levert vergeleken met een Eye-Fi-kaart alleen maar frustratie op.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Alle Twitter-clients voor de iPhone die ik heb bekeken maken het gemakkelijk om een foto te maken en naar Twitter te sturen (via een dienst als TwitPic). Veel van de Twitter-clients op de Mac hebben ook een functie om er foto's heen te sturen, maar die draaien vaak rond het selecteren van bestanden, wat niet gemakkelijk is als je al je foto's in iPhoto hebt staan. En het is een beetje raar om de foto's van je gewone digitale camera naar iPhoto te importeren en ze daarna naar de iPhone te synchroniseren alleen om ze op Twitter te zetten.
(Tip: om het bestand van een foto in iPhoto op de Finder te zien te krijgen, Control-klik je op de foto in iPhoto en kies je Toon bestand uit het contextuele menu dat verschijnt. Je kunt dan het pictogram van het bestand naar een Open-dialoog slepen om het naar TwitPic up te loaden, bijvoorbeeld, maar wat je ook doet, probeer nooit om dat bestand te verplaatsen of te hernoemen!)
Blue Crowbar Software heeft zojuist een andere eenvoudige oplossing voor dit probleem uitgebracht: iPhoto2Twitter, een iPhoto export plug-in die de geselecteerde foto op Twitter zet via TwitPic.
Wanneer iPhoto2Twitter eenmaal geïnstalleerd is, selecteer je de foto die je op Twitter wilt zetten, kies je Archief > Exporteer (Command-Shift-E), klik je op de iPhoto2Twitter-knop, voer je een bericht in, kies je de export-afmetingen en klik je op de Exporteer-knop. iPhoto2Twitter stuurt je foto naar TwitPic en het bericht, met een koppeling naar de foto, naar Twitter.
Natuurlijk moet je de eerste keer dat je iPhoto2Twitter gebruikt op de Setup-knop klikken om je Twitter-inloggegevens in te voeren. Het kan ook je Twitter-inloggegevens uit je sleutelhanger halen, waardoor je gemakkelijk van account kunt wisselen.
Dat is alles, iPhoto2Twitter kan maar één kunstje, maar als je het plaatsen van foto's op Twitter hebt vermeden omdat de integratie met iPhoto ontbrak, of omdat je pas aan foto's wilt denken als je al in iPhoto zit, dan is iPhoto2Twitter ideaal.
iPhoto2Twitter werkt alleen onder Mac OS X 10.5 Leopard, met zowel iPhoto '08 en iPhoto '09. Het kost € 4,95 en is een download van 566 KB. Blue Crowbar Software heeft ook Aperture2Twitter, dat dezelfde functionaliteit biedt voor Aperture 2 en € 5,95 kost.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De afgelopen weken hebben we goed kunnen observeren hoe Apple met beveiligingszaken omgaat, zowel in positieve als in negatieve zin. Negatief is de lakse manier waarop Apple omging met een beveiligingslek in Java dat al negen maanden bekend was en dat op de meeste platforms al zes maanden geleden gedicht werd. Pas vandaag heeft Apple dit lek verholpen (zie "Bescherm jezelf tegen de Mac OS X Java kwetsbaarheid", 20-05-2009 en "Apple dicht een negen maanden oud veiligheidslek in Java", 15-06-2009). Positief is dat Apple onlangs Ivan Krstic, de verantwoordelijke persoon achter de alom geprezen beveiligingsarchitectuur voor het One Laptop Per Child (OLPC)-programma, heeft aangenomen.
Deze twee zaken lijken welhaast met elkaar in tegenspraak: aan de ene kant krijgt Apple het niet voor elkaar om adequaat te reageren op een fundamenteel beveiligingsprobleem, terwijl men aan de andere kant een van de meest gewaardeerde beveiligingsexperts inlijft. Het moge duidelijk zijn dat Apple beveiliging serieus neemt, maar dat men nog geen adequate respons-strategie heeft als het er werkelijk op aan komt.
Met het uitkomen van nieuwe versies van zowel Mac OS X, als van het besturingssysteem van de iPhone, aanstaande lijkt het verstandig om eens te bekijken hoe Apple het beveiligingsbeleid zou kunnen verbeteren. Ik wil hier nu niet ingaan op individuele lekken of incidenten, of alleen maar kritiek leveren. Wat ik wel wil is Apple een aantal ideeën aan de hand doen voor hoe ze op termijn een belangrijke speler in de beveiliging van personal computers kunnen worden.
Stel een Directeur Beveiliging aan en geef hem of haar ruime bevoegdheden -- Apple mist op dit moment op het gebied van beveiliging zowel een gezicht naar buiten toe als ook intern één enkele eindverantwoordelijke. Deze twee functies kunnen prima in één persoon gecombineerd worden; een Directeur Beveiliging bij een grote computerfirma als Apple kan zowel evangelist als beveiligingsmanager zijn; Apple zou zo iemand nog eerder gisteren dan vandaag moeten aanstellen.
Zo'n Directeur Beveiliging zou een aantal taken kunnen hebben, zoals de communicatie naar buiten toe met betrekking tot Apple's beveiligingsbeleid, het coördineren van reacties op nieuwe lekken en andere beveiligingszaken, het richting geven aan interne ontwikkelingen op beveiligingsgebied en het meedenken bij productontwikkeling, zodat beveiliging een integraal onderdeel wordt van nieuwe producten.
Uiteraard kan dit alleen werken als zo'n directeur meer is dan een doekje voor het bloeden; de betreffende functionaris moet volwaardig deel uitmaken van de bedrijfsleiding, en moet het budget, de staf, en de bevoegheid krijgen om zijn taak naar behoren uit te voeren. Idealiter zou zo'n Directeur Beveiliging deel moeten uitmaken van het "kliekje" van Apple-directeuren die, vaak informeel, de eigenlijke koers van het bedrijf bepalen, om te voorkomen dat de positie in de praktijk gemarginaliseerd wordt.
Voer een programma voor het ontwikkelen van veilige programmatuur in -- Het is verbazingwekkend moeilijk om echt veilige programmatuur te ontwerpen en programmeren. Moderne programma's worden vrijwel nooit meer helemaal van onderaf aan geprogrammeerd, maar bestaan vaak voor een groot deel uit standaard-programmeerraamwerken, codebibliotheken en onderdelen van elders. En zelfs wanneer programmatuur helemaal vanaf de basis wordt ontwikkeld is beveiliging meestal het laatste waar programmeurs zich mee bezig houden, als ze er al voldoende van af weten. Tenslotte kunnen zelfs goed opgeleide programmeurs fouten maken; compleet veilige producten zullen dus wel nooit bestaan.
Om al deze zaken het hoofd te bieden hebben sommige software leveranciers expliciete veiligheidsprogramma's en processen (onder de naam "secure software development" of "secure software development lifecycle") in het leven geroepen. Met behulp van deze technieken is het mogelijk om het aantal en de ernst van beveiligingslekken als gevolg van programmeerfouten aanzienlijk te reduceren en ze worden dan ook steed meer gemeengoed bij grote organisaties en software leveranciers. Een bijkomend voordeel van dergelijke programma's is dat de algehele kwaliteit van de programmatuur er ook op vooruit gaat, en dat een uitgever minder geld kwijt is aan het oplappen van gebrekkige producten.
Uit welingelichte bronnen weten we dat Apple geen officieel beveiligingsprogramma heeft, en dat mede daarom er met enige regelmaat producten worden vrijgegeven met lekken die anders zeker op tijd ontdekt zouden zijn of helemaal niet zouden zijn ontstaan.
<p>Om dit te ondervangen zou Apple "secure software development" een vast onderdeel moeten maken van alle programmeeractiviteiten. Te denken valt aan de opleiding van programmeurs, het opstellen van programmeerstandaarden en ontwerpeisen, het invoeren van risicomodellering en het nakijken van programmeercode, het gebruik van gespecialiseerde gereedschappen voor veiligheidscontroles, het volgens een vast protocol testen van alle programmatuur voordat het wordt vrijgegeven en een vast oorzaaksanalyseprotocol voor als er toch fouten in vrijgegeven software blijken te zitten.Creëer een zelfstandig "Security Response Team" -- Hoewel Apple gespecialiseerde beveiligingsexperts en een klein productveiligheidsteam, in dienst heeft, is er geen veiligheidsrespons-team dat op een adequate en eenduidige manier reageert op lekken en andere beveiligingsproblemen die door derden worden gerapporteerd. Afgaande op de wijze waarop bepaalde beveiligingszaken, voor zover we dat konden waarnemen, werden afgehandeld moet geconcludeerd worden dat het Apples huidige productveiligheidsteam ontbreekt aan de middelen of invloed om alle beveiligingsproblemen waar Apple mee geconfronteerd wordt adequaat en eenduidig het hoofd te bieden.
Een optimaal veiligheidsrespons team zou de contacten onderhouden met zowel externe beveiligingsexperts, die vaak beveiligingslekken ontdekken en rapporteren, alsook met de eigen programmeurs die deze fouten moeten herstellen. Omdat Apple zo sterk afhankelijk is van programmatuur van derden, veelal open source materiaal, zou het veiligheidsrespons team ook de beveiligingszaken van deze programmatuur in de gaten moeten houden. Op die manier zou Apple beveiligingsproblemen zoals de recente lekken in Java en DNS op een proactieve manier het hoofd kunnen bieden, zodat Apples gebruikers niet langer risico's lopen, lang nadat de oorspronkelijke programmaonderdelen zijn gerepareerd.
Mijn jarenlange ervaring met zowel externe specalisten als softwareleveranciers heeft mij geleerd dat een communicatief respons team vrijwel altijd op een gewillig oor bij externe specialisten kan rekenen, en zodoende veelal onwenselijke situaties waarbij gebruikers risico's lopen kan vermijden.
Omgaan met zwakheden in ingebouwde software van derden -- Zoals ik reeds vele malen opgemerkt heb is een van Apples belangrijkste veiligheidsproblemen het patchen van nieuwe versies van software van derden (waarvan veel open source) die in Apple producten van Apple opgenomen zijn. In het verleden is vaak gebleken dat Apple deze componenten pas aanpast lang nadat oplossingen voor andere platforms al uitgebracht zijn (voorbeelden zijn Java, Samba, Apache en DNS, en zelfs de eigen open-source WebKit en mDNS van Apple).
Dit is niet zomaar een routekaartje voor een aanvaller, maar een strakke snelweg rechtstreeks naar je Mac. Het meest populaire penetratie-testgereedschap (om te hacken) is Metasploit en dat kan nu direct specifiek Mac OS X aanvallen. Functionele aanvallen (voor welk platform dan ook) zijn meestal slechts uren of dagen nadat nieuwe patches uitgebracht zijn, al beschikbaar voor Metasploit.
Terwijl het steeds makkelijker wordt om die zwakheden uit te buiten, kan Apple het zich niet veroorloven om hun klanten niet te beschermen. Een goede aanpak van dit probleem zou een strak protocol zijn waarmee alle zwakheden worden bij gehouden die gemeld worden in componenten van derden en om met interne ontwikkelteams te werken die de reaparatie van zo'n zwakke plek direct integreren. De CSO van Apple en het veiligheidsteam zijn dan verantwoordelijk voor het samenwerken met de externe ontwikkelaars en voor het op tijd beschikbaar maken van oplossingen
Maak de toepassing van technieken tegen het uitbuiten af -- Met de komst van Mac OS X 10.5 Leopard is Apple begonnen met het toepassen van een verzameling "technieken tegen uitbuiting", om het zo maar te noemen. Zelfs als Apple al mijn aanbevelingen die ik hierboven genoemd heb, overneemt, dan nog zullen alle zwakke plekken in de veiligheid van ons systeem niet geëlimineerd zijn. Zelfs als alle Apple software geheel veilig is, dan zijn er nog altijd de zwakke plekken in de niet-Apple software die we voor onze Macs en iPhones aangeschaft hebben.
Bij het gebruik van technieken tegen uitbuiting ga je er vanuit dat zwakheden onvermijdelijk zullen optreden en moet je proberen aanvallers er van te weerhouden daarvan gebruik te maken om ons systeem te beschadigen. Technieken als sandboxing, library randomization, no-execute flags (die aan speciale hardware-hooks in onze Intel-Macs hangen) en stack protection zijn allemaal slechts gedeeltelijk toegepast in Mac OS X, maar dez toepassingen zijn of niet af, of ze zijn zo slecht dat ze bijna hun eigen beveiliging weer teniet doen.
Zoals Microsoft door ervaring ondervindt, is het ook belangrijk dergelijke technieken toe te passen in individuele applicaties en niet alleen met de systeemsoftware. Hierdoor kan een enkele browserplug-in zoals Flash of Java deze technieken niet omzeilen. Apple is in een betere positie dan Microsoft om deze regels op te leggen, waardoor Mac- en iPhone-gebruikers beschermd kunnen worden. Er gaat een gerucht dat sommige van deze verbeteringen in de komende Snow Leopard-versie van Mac OS X te zien zullen zijn, wat alleen maar goed is.
Je zou kunnen stellen dat het gebruik van Apple producten tegenwoordig relatief veilig is, maar er zijn reeds vroege indicaties dat wanneer Apple het veiligheidsbeleid en de architectuur niet beter aanpakt, dat wij als klanten in de toekomst aan grotere risico's worden blootgesteld. Ik heb dit artikel niet geschreven omdat ik deze week zo bezorgd was over de veiligheid van mijn zeven Macs, maar omdat ik ook in de toekomst graag veilig achter de computer wil zitten. Door deze voorstellen op te volgen, zou Apple met hun huidige (misschien niet helemaal verdiende) reputatie op het gebeid van veiligheid op de lange termijn leider op het gebied consumenten computerveiligheid kunnen worden.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Toen Apple tijdens de Worldwide Developers Conference aankondigde dat de prijsstelling van de nieuwe iPhone 3G S gelijk zou zijn aan die van de iPhone 3G ten tijde van zijn lancering, was het applaus tot ver buiten de zaal te horen. Aan degenen die vorig jaar voor het einde van hun contractperiode van de eerste iPhone overstapten naar de iPhone 3G werden toen geen extra kosten berekend, daarom gingen velen ervan uit dat Apple ook nu een afspraak met AT&T had gemaakt om vroege overstappers te voorzien van mooie nieuwe iPhones. Een paar uur na de aankondiging werd echter duidelijk dat de meeste iPhone 3G-bezitters niet in aanmerking zouden komen voor verlaagde prijzen op de releasedatum, of, zoals in bepaalde gevallen, pas na 6 maanden of meer.
De meeste AT&T iPhone-klanten die niet in aanmerking komen voor de aanbieding van $ 199 / $ 299 (voor de 16 GB- of 32 GB-modellen) kunnen de iPhone 3G S kopen voor de "early upgrade"-prijs van $ 399 / $ 499. Klanten die hun telefoon zo kort geleden hebben aangeschaft dat ze ook voor deze regeling niet in aanmerking komen, kunnen upgraden voor de volle prijs van $ 599 / $ 699. Om de situatie nog verwarrender te maken hangt de voor jou in aanmerking komende korting niet alleen maar af van hoe lang je je telefoon al hebt… bovendien maakt in een aantal gevallen het AT&T-systeem fouten bij het vaststellen van je recht op korting.
Gesubsidieerde gsm's en iPhone-prijzen -- In de Verenigde Staten en in veel andere landen betalen we maar zelden de volle prijs voor onze mobiele telefoons. Deze alomtegenwoordige computertoestellen bieden een ongelofelijke hoeveelheid technologie in zakformaat en dat is vooral zo bij krachtige smartphones zoals de iPhone of de BlackBerry. Aangezien de gsm-aanbieders het meest verdienen aan onze maandelijkse abonnementen, subsidiëren zij de kosten van de telefoons om ons verslaafd te maken aan technologieën die ons naar duurdere abonnementen zullen sturen. Na verloop van tijd verliest een model zijn aantrekkingskracht omdat er een nieuw model uitkomt, zodat de carriers ons opnieuw lokken met bijkomende subsidies wanneer de vervaldatum van ons abonnement nadert. Het is niet meer dan logisch dat de gsm-aanbieders eventuele verliezen van telefoons die zij onder de kostprijs hebben verkocht willen terugverdienen. (Mobiele telefoons zijn niet de enige toestellen die met verlies worden verkocht. De meeste gamingplatforms zoals de Microsoft Xbox 360 en Sony PlayStation 3 worden aanvankelijk onder kostprijs verkocht en de fabrikanten verdienen de rest aan de verkoop van games.)
De originele iPhone werd verkocht zonder enige subsidie zodat, toen de iPhone 3G uitkwam in juli 2008, AT&T een gesubsidieerde prijs kon aanbieden aan wie wilde upgraden (en tegelijk ook aan hen kon binden met een contract van 2 jaar). Alle originele iPhones waren tegen de volle adviesprijs verkocht, zodat AT&T geen verschil moet inhalen.
Aangezien de iPhone 3G wel werd gesubsidieerd, wil AT&T zijn kosten terugverdienen met de telefoon, wat meteen ook verklaart waarom zij de volledige prijzen met korting niet aan alle actuele iPhone-gebruikers aanbieden. We kunnen dan misschien wel vinden dat AT&T een gouden gelegenheid mist om merktrouw op te bouwen voordat zij hun exclusieve contract met Apple verliezen, of misschien dat zij het gebrek aan MMS, tethering, of sneller netwerk van de iPhone 3G S willen compenseren, maar we kunnen AT&T geen ongelijk geven wanneer zij het kapitaal dat zij in telefoons met korting hebben geïnvesteerd, willen terugverdienen. Maar AT&T gebruikt meer dan alleen maar de ouderdom van het contract om te bepalen of een gebruiker in aanmerking komt voor een upgrade van zijn telefoon en dat zorgt voor verwarring bij de horde iPhone-verslaafden die op één en dezelfde dag allemaal tegelijk willen overstappen.
Een verhaal van twee iPhone-families -- Zodra de iPhone 3G S werd aangekondigd, logde ik zoals veel iPhone-verslaafden onmiddellijk in op de online iPhone store van Apple om mijn model te reserveren. Ik zag dat ik alleen in aanmerking kwam voor de vroege-upgradeprijs van $ 499 voor het 32 GB-model, slaakte een zucht van teleurstelling en vulde mijn reservering in. Ik ging ervan uit dat de prijs rechtstreeks te maken had met de ouderdom van mijn contract, maar daarna vielen me berichten op over het feit dat de mogelijkheid voor upgrades niet rechtstreeks te maken zou hebben met de vervaldatum van je contract. Enkele dagen later dacht ik er ook aan dat we twee iPhones in ons gezin hebben, mijn vrouw gebruikt immers mijn origineel, niet-gesubsidieerd model en misschien konden we met die telefoon sneller upgraden.
Ik besloot rechtstreeks naar AT&T te bellen om mijn status op te vragen, en dat ene telefoontje heeft me een besparing van honderden dollars opgeleverd. De online iPhone store toont je alleen je actuele prijs voor één lijn en niet de potentiële prijs voor andere telefoons op dezelfde account, of wanneer je in aanmerking komt voor de volledig gesubsidieerde prijs. Ik vernam dat de iPhone van mijn vrouw onmiddelijk in aanmerking kwam voor een upgrade en mijn iPhone 3G (gekocht op de lanceringsdag in juli 2008) op 12 juli 2009 in aanmerking zou komen; minder dan een maand later en slechts 12 maand na aankoop. Ik zou één telefoon kunnen upgraden op de lanceringsdag (en daarna de SIM-kaarten uitwisselen omdat mijn vrouw bijlange niet zo gebrand is op de laatste snufjes als ik) en de tweede konden we enkele weken later upgraden. Met een vrij kleine baby in huis kijken we uit naar de verbeterde foto- en videomogelijkheden van de iPhone 3G S, anders hadden we mijn actuele iPhone 3G gehouden.
TidBITS-schrijver Chris Pepper kreeg af te rekenen met een heel andere situatie. Net zoals ik heeft hij ook twee iPhones in zijn gezin met een iPhone 3G voor hemzelf en een origineel model als afdragertje voor zijn vrouw (hoe houden onze vrouwen het soms toch bij ons uit). We hebben allebei ongeveer al even lang een abonnement bij AT&T, al heb ik de eerste 5 maand een BlackBerry gebruikt. We hebben verschillende AT&T-gezinsabonnementen, maar we betalen een verschil van minder dan $ 20 per maand.
Toen Chris naar AT&T belde, vertelde de medewerker van de klantendienst hem dat geen van zijn beide telefoons in aanmerking komt voor upgrades tot de vervaldatum van zijn contract. Zelfs voor zijn originele, niet-gesubsidieerde iPhone moest hij de hogere prijs voor een vroege upgrade betalen. Op een bepaald ogenblik waren Chris en ik tegelijk in gesprek met verschillende medewerkers van AT&T en we hadden het over onze ervaringen met iChat. Zelfs al waren onze omstandigheden heel gelijkaardig, toch waren onze upgradesituaties heel verschillend.
Verder onderzoek -- Nadat Chris en ik onze resultaten vergeleken hadden, deed ik een oproep via Twitter en e-mail om uit te vinden wat de ervaringen van anderen waren. De resultaten gingen alle kanten op, met gebruikers in erg vergelijkbare omstandigheden (waaronder dezelfde categorie abonnementsprijs) die zeer verschillende data meldden waarop ze voor een upgrade in aanmerkingen zouden komen. Mede-TidBITS-redacteur Glenn Fleishman en ik begonnen onze aantekeningen te vergelijken en het werd duidelijk dat contractdatum, datum van laatste upgrade en abonnementsprijsklasse niet de enige factoren waren in het bepalen van de prijs van een iPhone-upgrade.
Ik nam contact op met AT&T-vertegenwoordiger Seth Bloom, die onmiddellijk antwoordde om de onduidelijkheid uit de weg te ruimen. Het blijkt dat de datum en prijs van een upgrade, voor de iPhone of wat voor hardware dan ook, gekoppeld zijn aan de algehele geschiedenis van je abonnement, waarin een aantal factoren meespeelt. Seth zei:
"De belangrijkste factor is hoever je in je contracttijd gevorderd bent. Je zult waarschijnlijk in aanmerking komen voor een upgrade als je over de helft bent. We kijken ook naar zaken als hoe vlot je je rekeningen betaalt, wat de aankoopdatum van je meest recente, gesubsidieerde telefoon was, enz. Al deze factoren bij elkaar opgeteld bepalen hoe vroeg (dat is, hoe ver voor het einde van het contract) AT&T een volgend gesubsidieerd apparaat aan een iPhone-klant kan geven."
"Klanten kunnen kijken of ze in aanmerkingen komen op http://www.att.com/iPhone of door een van onze eigen winkels te bezoeken. Als je nu nog niet in aanmerking komt, geven we je de datum waarop dat waarschijnlijk wel het geval zal zijn. Je kunt ook bellen naar *639# vanaf je AT&T-telefoon en een tekstbericht krijgen met informatie over jouw upgrade-mogelijkheden."
Oeps, foutje! -- Dit is erg voor de hand liggend. AT&T, zoals ieder ander bedrijf, heeft klanten van hogere en lagere waarde. Hoogwaardige klanten krijgen doorgaans sterkere prikkels om bij het bedrijf te blijven. Omdat ik gemiddeld $ 240 meer per jaar betaalde dan Chris, is het logisch dat ik eerder zou kunnen upgraden. Maar dat verklaart nog altijd niet waarom Chris zijn absoluut ongesubsidieerde iPhone niet kon upgraden op de dag van uitkomen. AT&T heeft daar geen cent voor betaald, en hoeft er dus ook geen kosten op terug te verdienen.
Chris belde AT&T voor de derde keer en slaagde erin om tot een manager door te dringen, die zich realiseerde dat er iets mis was met Chris zijn account. Volgens de eigen AT&T-regels zou Chris in aanmerkingen moeten komen voor de volle upgradekorting op de oudere iPhone van zijn vrouw. De manager gaf prioriteit aan de zaak van Chris en hij zou binnen een paar dagen iets terug moeten horen.
Omdat wij geen toegang hebben tot het algoritme waarmee AT&T bepaalt waarvoor je in aanmerking komt, is het onmogelijk om te voorspellen of iemand in aanmerking komt voor een iPhone met korting zonder dat bij AT&T zelf te checken. Ik had zelf aangenomen dat ik alleen in aanmerking zou komen na het einde van mijn contract en ik was blij dat ik gebeld had en te horen had gekregen dat ik onmiddellijk in aanmerking kwam voor een van de nummers, met het tweede minder dan een maand erna. Chris vond uit dat er een probleem was met zijn account en hij zal nu waarschijnlijk tenminste zijn oudere iPhone kunnen upgraden op de dag van uitkomen.
Bel voor de beste prijs -- Als je niet zeker weet of jij de nieuwe iPhone voor $ 199/$ 299 kunt krijgen, raden we je aan om AT&T te bellen, in een winkel langs te gaan of in hun online-systeem te kijken om de datum te weten te komen waarop jij voor een upgrade in aanmerking komt. Als je denkt dat dat niet klopt, vooral als je de oorspronkelijke iPhone hebt, vraag dan of je met een opzichter kunt spreken om uit te vinden of er misschien een fout in jouw account zit.
En als je toevallig in Phoenix bent op 19 juni, dan kun je mij al voor dag en dauw voor de Biltmore Apple Store in de rij zien staan.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Het is algemeen bekend: de 2-megapixel camera van de iPhone is nogal middelmatig. Dat was hij al toen de telefoon werd uitgebracht, en dat wordt natuurlijk alleen maar erger wanneer je het vergelijkt met nieuwe camera's of telefoons. De lijst met wensen van gebruikers is lang, en bevat onder andere meer megapixels, de mogelijkheid voor video, zoom en automatisch scherpstellen. Ondanks dat de camera op zich handig is, leent hij zich niet echt voor mooie foto's waaraan we wel gewend zijn geraakt met moderne camera's. (En ja, de 3-megapixel camera van de iPhone 3G S is een verbetering, we zullen daar snel meer over weten.)
Maar omdat hij zo handig is wordt de camera van de iPhone, net zoals bij veel andere mobiele telefoons, feitelijk voor niet meer gebruikt dan een soort van visueel tekstbericht, de foto is wellicht niet fantastisch, maar het draagt een boodschap over. Het gaat vooral om het versturen van afbeeldingen via e-mail of Twitter om iets te zeggen als "Kijk eens naar die enorme hamburger die ik op het punt sta te verorberen", of zelfs "Er ligt een vliegtuig in de Hudson!" Verder werkt hij prima met Evernote voor visuele herinneringen.
In dit artikel zullen we echter merken dat de technische beperkingen van de camera van de iPhone een aantal artiesten er niet van weerhouden heeft om prachtige kunst te maken, net zoals er veel kunstenaars zijn die prachtige kunst gemaakt hebben met verouderde apparatuur.
iPhone fotopioniers -- Er is een rijke historie waar het fotografen betreft die gebruikmaken van oude of basale apparatuur, zoals pinhole- of Lomo-camera's, en daar worden vaak prachtige foto's mee gemaakt. In veel opzichten staan diegenen die vergelijkbare foto's maken met de iPhone in dezelfde traditie, hoewel ironisch genoeg het wel om een duur apparaat gaat. Onder deze mensen bevinden zich een professionele fotograag, een (eigen beschrijving) amateur en een gepassioneerde on-linegroep van toegewijde hobbyisten.
Chase Jarvis is een professionele fotograaf uit Seattle, Washington. Hij runt een fotostudio die al een goede pers heeft gehad en gebruikt zijn iPhone regelmatig voor het maken van foto's. Je ziet vaak niet eens dat het foto's van een iPhone zijn.
"De beste camera is de camera die je bij je hebt", schrijft Jarvis, "en daarom maak ik tussen de 1 en 1000 iPhone foto's per dag…". Hij zegt verder dat hij alleen iPhone-apps voor nabewerking gebruikt en dus geen Photoshop. Gelet op de scherpe hoeken, heldere kleuren en dynamische composities in zijn foto's is dat vaak moeilijk te geloven.
Greg Schmigel (die zichzelf een amateur noemt) woont in Maryland en is inmiddels ook zeer bekend in de wereld van iPhoneography. Hoewel Schmigel zich bescheiden opstelt trekt zijn website Just What I See de nodige aandacht. Met honderden aan iPhone foto's, meest mensen op openbare plaatsen, is zijn website een ode aan de schoonheid van iedere dag.
Er is ook iPhone-cameratalent te vinden op Flickr, de iPhone Photography Group. Met een verzameling van bijna 6.000 foto's en meer dan 250 actieve leden van de gehele wereld is deze Flickr een uitstekende plaats om je begrip van de mogelijkheden van de iPhone camera beter te begrijpen.
iPhone gereedschappen -- Op het eerste gezicht kon ik er niet achterkomen hoeveel van deze foto's ook daadwerkelijk met de iPhone gemaakt waren, maar het lezen van deze sites maakte me duidelijk dat veel van de foto's ook bewerkt en verbeterd waren met iPhone foto-apps. Dit is natuurlijk goed nieuws omdat dat betekent dat je alles op één en hetzelfde apparaat kunt doen, en ook geen dure programma's voor je Mac nodig hebt.
De meest populaire apps in de Flickr groep zijn de volgende: CameraBag, ToyCamera, Photonasis, Photo fx en TiltShift. Gebruikers kunnen er verschillende filters mee gebruiken om het uiterlijk van een foto aan te passen. Camera Bag biedt bijvoorbeeld filters die een foto "verouderen" waardoor je foto's krijgt die lijken op bijvoorbeeld een Polaroid uit de 80-er jaren, of een scherpe zwart-wit foto uit 1960. ToyCamera daarentegen, benadert de look van foto's die gemaakt zijn met speelgoed camera's.
TiltShift heeft slechts één effect, maar dat is wel een intrigerende: het doet het effect na van zogenaamde tilt shift-fotografie, waarmee afbeeldingen gemaakt worden die foto's lijken te zijn van miniatuurversies van het echte onderwerp.
Deze apps zijn populair omdat ze effecten van bepaalde camera's nadoen. Er is zelfs een app die door Apple is geweigerd omdat er op die effecten nog rechten zouden berusten. De Poladroid-app, ontwikkeld door Paul Ladroid, werd geweigerd omdat het mogelijkheden had die "leken op Polaroid foto's". Gezien de aantallen foto-apps die wel toegelaten zijn is het acceptatie-mechanisme van Apple weer niet erg helder (zie ook "Ontwikkelaars gaan de iPhone App Store misschien ontlopen", 25-09-2008).
Een laatste app die de moeite van het melden waard is is Darkroom van Stepcase (voorheen bekend onder de naam Steadycam). Darkroom helpt je om scherpere foto's te maken door de ingebouwde accelerometer van de iPhone te gebruiken. Wanneer je afdrukt wacht Darkroom totdat de accelerometer aangeeft dat je de iPhone voldoende stil houdt, met als gevolg een scherpere foto, vooral onder omstandheden met weinig licht. Er is nog een app dat hetzelfde doet, Night Camera.
Voor meer informatie over de wereld van iPhone fotografie en de bijbehorende apps is de iPhoneography Blog een goede tip.
Door de tijd reizen met camera's -- Iets wat ik onverhoeds opmerkte nadat ik naar honderden iPhone foto's gekeken had, is het klaarblijkelijke verlangen om oudere fotoformaten, technieken, en benodigheden na te bootsen. Zoals ik opmerkte, met apps als CameraBag kunnen gebruikers hun foto's omvormen tot iets wat lijkt op afbeeldingen van een ander tijdperk.
Misschien is de verklaring van dit verschijnsel een simpele: die lage resolutieplaatjes genomen met de iPhone zijn goed bruikbaar om andere vormen van primitieve fotografie na te doen? Toch ligt de oorzaak misschien dieper; in de plotselinge en magische omzetting van een moderne afbeeling in een met een historische sfeer. Misschien, waar het om gaat, is het wonder van een reis door de tijd. Weliswaar kan ik geen tijdmachine maken, maar ik kan het laten lijken op zoals ik 25 jaar oud was in 1970. Of is er mogelijk gewoon een ander aspect van het collectief terugverlangen dat we voor ons kindertijdperk schijnen te hebben.
Wat de reden dan ook is, het is merkwaardig dat deze effecten zo alomtegenwoordig door gebruikers gebruikt worden voor iets dat een van de meest innovatieve en vooruitstrevend denkende technologische apparatuur is die we in de afgelopen jaren gezien hebben.
Voor mij is bijzonder merkwaardig dat veel van de afbeeldingen die ik tegen kwam, de in Polaroid instant film verschijning kopieerden, een toepasselijke voorvader van de iPhone-fotografie gezien diens directe aard. Maar ook is deze verwantschap merkwaardig gezien Polaroid, het bedrijf, afgelopen jaar aankondigde dat het niet langer door zal gaan met maken van instant film. De digitale camera vernietigde ongetwijfeld de vraag naar fysieke instant-film. Toch blijken mensen precies de kunstzinnigheid te wensen die hun nieuwe gereedschap naar buiten bracht. Dat is een raar voorbeeld van nieuwe technologie, die de oude vernietigt maar er dan uiteindelijk op lijkt. Dat roept een gekke vraag op: zullen kunstenaars over 10 jaar de vage pixel kwaliteit van de 2-megapixel-iPhonecamera nabootsen, die de meeste mensen van nu trachten te ontvluchten?
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Firefox 3.0.11 van Mozilla is een veiligheids- en stabiliteitsupdate van de populaire Webbrowser. Diverse kritieke gaten in de beveiliging die konden worden misbruikt om willekeurige code uit te voeren, zijn hiermee gerepareerd. Tevens zijn en paar andere, kleinere zwakheden aangepakt, evenals een klein probleem dat corruptie van de bladwijzerdatabase veroorzaakte. Als laatste zijn er ook problemen met de interne SQLite-database verholpen. (Gratis update, 17,2 MB)
Script Debugger 4.5.3 van Late Night Software is een onderhoudsupdate van deze AppleScript-bewerksoftware. Veranderingen bestaan onder andere uit het plakken van object specifiers in series van ingewerkte "tell"-blokken in plaats van als enkele objectreferentie, een verbeterd balanscommando, het automatisch afsluiten van AppleScript blokken, en de mogelijkheid verder te werken als de Script Debugger duplicaat symbolen uit je bibliotheken detecteert. Verder zijn er een aantal problemen opgelost waaronder een die vastlopers veroorzaakten bij het bekijken van het InDesign woordenboek, een probleem dat automatische afsluitingen en balans blokkeerde er ongebalanceerde karakters in een stijlcommando zaten en een foutje waardoor referenties naar padeb buiten een "tell"-blok verkeerde 4 karakter codes kon genereren. ($ 199 nieuw, gratis update, 10,8 MB)
1Password 2.9.19 van Agile Web Solutions iis een kleine compatibiliteitsupdate voor dit wachtwsoordsynchronisatiehulpprogramma . De nieuwe versie bevat volledige ondersteuning voor Safari 4 op Mac OS X 10.4 Tiger en 10.5 Leopard. ($ 39,95 nieuw, gratis update, 11,8 MB)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Geen GoPhone-prepaid plan voor de iPhone meer -- Volgens Erica Sadun in een artikel uit TUAW, zal iedereen die gebruik maakt van AT&Ts GoPhone-plan om het tweejarige contract te omzeilen en die gebruik wil blijven maken van data via 3G, gedwongen worden om over te stappen naar een gewoon contract. Het is onduidelijk hoeveel iPhone-gebruikers zich in allerlei bochten hebben gewrongen om het GoPhone-plan te kunnen gebruiken, maar mocht je tot die groep behoren, dan kun je net zo goed upgraden naar een iPhone 3G S; dan is er tenminste nog iets positiefs aan het feit dat je een tweejarig contract door je strot geduwd krijgt. (Gepubliceerd op 15-06-2009)
Adam vat WWDC samen tijdens een Cowtown MUG videochat. -- In deze driedelige MacNotables video-podcast praten Adam en gastheer Chuck Joiner met de leden van de Cowtown Macintosh User Group in Fort Worth, Texas over Apples aankondigingen tijdens de Worldwide Developers Conference. (De videochat is verdeeld in drie delen om de grootte van de downloads binnen de perken te houden.) (Gepubliceerd op 15-06-2009)
Apples WWDC app videomuur -- Waarom zou ik naar WWDC hebben moeten gaan als ik al het nieuws toch vanuit huis heb kunnen volgen? Al was het alleen maar om in levende lijve de waanzinnig gave App Wall te kunnen zien! TechCrunch heeft een aantal foto's en video's gepost van de pulserende muur van apps, een vier bij vijf-matrix van 30-inch Cinema Displays barstensvol iPhone app-symbolen. Iedere keer dat een van die apps gekocht werd in de App Store, pulseerde het corresponderende symbool op de videomuur. (Gepubliceerd op 12-06-2009)
Glenn en Adam bespreken AirPort-netwerken op MacVoices -- Hoor hoe Glenn Fleishman en Adam Engst samen met gastheer Chuck Joiner van MacVoices de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van Apple's draadloze AirPort-netwerken bespreken en hoe ze verder het laatste nieuws brengen uit de wereld van de wi-fi-beveiliging. (Gepubliceerd op 12-06-2009)
Adam neemt het WWDC-nieuws door op Your Mac Life -- Stem af op de aflevering van deze week van Your Mac Life show en luister naar Adam en gastheer Shawn King die doornemen wat er allemaal heeft plaatsgevonden op de Worldwide Developers Conference. En jawel, de Twitter-hype is echt waar, Shawn heeft Adam zo ver gekregen dat hij vloekte tijdens de opname. (Gepubliceerd op 11-06-2009)
iPhone 3G S specificaties onthult -- Wired bericht dat T-Mobile (in Nederland) de technische specificaties van de iPhone 3G S wereldkundig heeft gemaakt. Apple heeft de exacte details aangaande welke chipset er in de nieuwe telefoon zit tot nu toe geheim weten te houden, maar nu weten we hoe het zit: 256 MB RAM voor het besturingssysteem, dat is dubbel de hoeveelheid van de oorspronkelijke iPhone en een 600 MHZ-processor, ten opzichte van 412 MHZ voor de vorige iPhone. (Gepubliceerd op 11-06-2009)
Apples WWDC Keynote-video nu beschikbaar -- Tegen de tijd dat je dit leest, zul je je al wel suf hebben gelezen aan verslaglegging over Apples keynote-presentatie tijdens de Worldwide Developers Conference. Maar als je wilt zien hoe het was of als je de talrijke iPhone OS 3.0 app-demonstraties wilt bekijken, dan heeft Apple een QuickTime-video van de presentatie tot je beschikking. (Gepubliceerd op 09-06-2009)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
One "Trick," One Quirk in Microsoft's Bing -- LEzers wisselen ervaringen uit en van gedachten over Bing, Microsoft's nieuwe zoekmachine. (43 berichten)
iTunes 8.2 not syncing podcasts correctly to iPhone -- Een slim album in iTunes 8.2 verklaart vreemd podcast-synchronisatiegedrag. (4 berichten)
New iPhone 3GS Boosts Power, Performance, and More -- Readers proberen wijs te worden uit AT&T's verholen upgradebeleid voor de iPhone 3G S. (5 berichten)
Apple Previews Snow Leopard for September Release -- Snow Leopard's beperkte grootte en superlage prijs van $ 29 upgrade leidt tot discussie. (4 berichten)
iPhone 3.0--Icon limit -- En aangename verbetering in de iPhone 3.0 software is de ondersteuning voor meer programmaschermen. (5 berichten)
Safari 4 "Favorites" -- Safari 4's Top Sites-functie kan heel handig zijn maar niet als je al een ander systeem hebt om bij je favoriete sites te komen. (2 berichten)
The "other" Apple announcement on June 8 -- Apple's gebruik van aanpasbare HTTP-streaming lokt vergelijkingen uit met de manier waarop QuickTime op dit moment films streamt. (3 berichten)
MobileMe calendar sync problem --Als MobileMe in de war raakt, gaat het doorgaans ook goed mis. Een lezer verhaalt over hoe hij geprobeerd heeft kalendersynchronisatie aan de praat te krijgen maar zonder succes. Een andere lezer is het wel geluk met hulp van Apple. (2 berichten)
One unfortunate shortcoming of the new MacBook Pro -- Het nieuwe ontwerp van de MacBook Pro zorgt ervoor dat er weer talloze schroeven van variërende lengte moeten worden losgedraaid om de behuizing te openen, het RAM-geheugen op te waarderen of bij de harde schijf te kunnen komen. (3 berichten)
How to use a Mac with websites that require Internet Explorer -- Wat is de beste manier om vanaf een Mac een website te bezoeken die Internet Explorer vereist? (7 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
