Nu alle Amerikanen hun belastingformulier hebben opgestuurd en de lente officieel begonnen is, kunnen we ons weer op belangrijker zaken concentreren: in dit nummer bekijken we de mogelijke plannen van IBM om het Macintosh OS in licentie te nemen, we brengen een intrigerend verslag uit over de Pippin (die in Japan wordt geleverd), informatie over de Macintosh-versie van WebLint en de resultaten van ons onderzoek naar besprekingen. Verder vindt u ook een essay over kettingbrieven op Internet en het tweede deel van Adams artikel over bookmarkbeheerders.
Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Copyright 1990-1996 Adam & Tonya Engst. Details aan het einde van deze editie.
Informatie:
[email protected]
Commentaar:
[email protected]
Topics:
TidBITS 6.0 -- We zijn te moe om er veel werk van te maken, maar met deze aflevering van TidBITS vieren we de zesde verjaardag van onze publicatie. We begonnen TidBITS wekelijks te publiceren in April 1990. Daarmee zijn we een van de langstlopende zuiver elektronische publicaties. Als je een andere publicatie weet die alleen elektronisch verschijnt, met een vorm van redactie (mailing lists en digests tellen niet mee), die eerder dan wij begon op het Internet, en die nog steeds verschijnt, stuur me alsjeblieft een berichtje met een verwijzing naar die publicatie. [ACE]
TidBITS in het Nederlands -- Op de TidBITS homepage vind je een link naar de eerste vertaling van TidBITS (aflevering #322) in het Nederlands. Echter, Jan Vanderwegen < [email protected] >, de coordinator van de Nederlandse vertaalploeg, vertelde me dat zij wel wat extra hulp kunnen gebruiken. Zou je willen helpen om TidBITS te vertalen in het Nederlands, stuur Jan en mij dan even een e-mailtje. Met een voldoende grote vertalersploeg is de werklast eenvoudig te verdelen en kunnen we het vertaalwerk sneller en eenvoudiger voor iedereen verrichten. [ACE]
Nagel wordt hoofd AT&T Labs -- AT&T maakte vandaag bekend dat Dave Nagel zijn positie van senior vice president bij Apple Computer zal verlaten en president zal worden van AT&T Labs. AT&T Labs is een nieuw onderzoekscentrum, voortgekomen uit het vroegere Bell Laboratories. Er werken zo'n 2000 mensen aan allerlei software en hardware technieken. Tot voor kort leidde Nagel Apples worldwide research and development group; daarvoor leidde hij AppleSoft. [GD] < http://www.att.com/press/0496/960415.ala.html >
FreePPP 2.5 Beta uitgebracht -- De FreePPP Group heeft FreePPP 2.5b4 uitgebracht, de eerste officiele beta versie van FreePPP 2.5. Zoals gebruikelijk raden we af, als je PPP-verbinding goed functioneert, nu al voor een upgrade te kiezen. (Waarom iets verbeteren waar niets aan mankeert, laat staan met beta software?) Er is flink wat veranderd. Meest opvallend is het programma FreePPP Setup dat in de plaats komt van het Config PPP regelpaneel met zijn verouderde interface. De extensie heet nu FreePPP en niet domweg PPP, voor het onderscheid met MacPPP. De voornaamste dingen die nu nog ontbreken aan FreePPP zijn documentatie, een Apple Gids, en nog wat kosmetische ingrepen in de interface. Lees vooral de ReadMe tekst in de FreePPP map die geplaatst wordt in de root directory van je opstartschijf. [ACE]
< ftp://mirror.aol.com/pub/info-mac/comm/inet/conn/free-ppp-25b4.hqx >
Nieuwe QTVR Tools en Developer Info -- Na alle ophef over de QuickTime VR technologie komt Apple nu eindelijk met pre-releases van twee QTVR tools die je helpen QuickTime VR panorama's en objecten te maken van foto's of met de computer gegenereerde afbeeldingen. Je kunt er nog geen hot spots mee meegeven en je kunt er ook geen serie overlappende foto's mee aan elkaar breien (dat kan alleen met Apple's knullige QuickTime VR Authoring Tools Suite), maar het is een goede eerste stap in de richting van het laten maken van QuickTime VR filmpjes door gewone mensen.
< http://qtvr.quicktime.apple.com/WhatsNew.htm >
Misschien nog belangrijker dan deze tools is echter de nieuwe informatie voor ontwikkelaars over hoe QuickTime VR op te nemen in programma's, en de vorderingen inzake QuickTime VR 1.1 die achter de schermen plaatsvinden. Als het meezit kunnen ontwikkelaars QuickTime VR materiaal en productiemiddelen eenvoudiger opnemen in hun programma's (zoals Poser, Director, SuperCard, en Bryce), en het kan volgens mij niet lang duren voor er een Netscape plug-in komt. [GD]
<
http://dev.info.apple.com/technotes/tn1035.html
>
<
http://dev.info.apple.com/technotes/tn1036.html
>
AIMED Developers Consortium -- Een onafhankelijke groep ontwikkelaars heeft de Association of Independent Macintosh Engineers and Developers (AIMED) opgericht, een niet op winst gerichte groep die zich richt op de ontwikkeling van Macintosh software en hardware. AIMED wil de Mac promoten bij onafhankelijke ontwikkelaars van hard- en software, en een spreekbuis zijn naar Apple over zaken die Mac-programmeurs bezig houden. [GD]
door Adam C. Engst < [email protected] >
Gedurende een aantal weken in februari deden wij een onderzoek om te weten te komen of onze lezers het opsommen van de "Reviews" in TidBITS werkelijk nuttig vonden. Enkelen dachten dat wij er zouden mee stoppen produktbesprekingen te doen in TidBITS, maar dat was duidelijk een misverstand. Sinds de laatste zes jaar was er als laatste artikel steeds een opsomming van de interessante recensies in MacWEEK, MacWorld, MacUser en andere magazines. Vanaf dit nummer stoppen wij met deze informatie.
Sta me toe even de reden van deze beslissing toe te lichten. Het doorhakken van de knoop was namelijk niet zo voor de hand liggend als wij dachten. Het onderzoek toonde aan dat 70% van de deelnemers (1.682 stemmen) vond dat wij de listings maar moesten behouden. Wel iets lager dan wij verwacht hadden. De overige 714 stemmen -die dus de resterende 30% uitmaakten- bestonden hoofdzakelijk uit 418 e-mail-antwoorden, wat niet verwonderlijk is daar mensen die het "Web" gebruiken de volledige tekst van deze reviews online kunnen lezen. Zij die alleen e-mail-access hebben zijn dan minder gelukkig...
Met deze cijfers voor ons begonnen we na te denken over het nut van deze "review listings". Het originele opzet was de mensen een index te bezorgen om hen het gemakkelijk te maken deze artikels te vinden. Vermits alle tijdschriften nu een Website hebben, heeft het originele opzet nog weinig zin. En eigenlijk, door deze listings te publiceren deden wij niet meer dan publiciteit maken voor deze tijdschriften. Het zou mooi geweest zijn indien de dienst wederkerig was geweest, maar TidBITS werd in deze traditionele magazines in de voorbije zes jaar slechts zeer sporadisch vernoemd.
We geven toe dat sommige TidBITS-lezers andere toepassingen opgaven voor deze listings, voornamelijk in de landen waar de Amerikaanse magazines nogal laat aankomen, maar zo zijn er nog veel zaken die wij zouden kunnen toevoegen aan de TidBITS voor sommige lezers. Wij moeten ook een beetje overdenken wat voor zaken het nuttigste zijn en hoe we onze tijd het best besteden.
Het opsommen van de inhoudstafel van deze magazines, is een weinig creatieve bezigheid en derhalve minder interessant dan de meeste andere dingen die wij (willen) doen. Iedere goed afgerichte aap kan dit aan, dus besteden wij liever onze tijd aan dingen die wij alleen kunnen. Hier komt trouwens heel wat co-ordinatie aan te pas en het beslaat ruimte die wij liever voor andere zaken reserveren. Tenslotte is het de vaardigheid en analyse die wij aan TidBITS geven wat het lezenswaard maakt.
Dit is dus de hoofdreden waarom wij stoppen met deze listings in TidBITS. We moeten vooruitkijken en onze aandacht toespitsen op de zaken die ons interesseren om niet het risico te lopen dat wij alle interesse in TidBITS zouden verliezen. De recente "Aprilgrap"-uitgave is hier een goed voorbeeld van: Twee publicaties van TidBITS binnen het bestek van twee dagen is een hele hoop werk, maar het was zo leuk fantastische artikels uit onze duim te zuigen dat het echt de moeite waard was. We hebben de TidBITS steeds zowel voor onszelf als voor anderen gemaakt en daarom moet het publiceren zowel voor onszelf als voor de lezers interessant blijven.
door Geoff Duncan < [email protected] >
Vorige week begonnen verhalen de ronde te doen dat IBM's Microelectronics Division dichtbij een overeenkomst met Apple was om een licentie te nemen op het Mac OS. Deze overeenkomst zou het IBM toestaan om, in de rol van een van de belangrijkste producenten van de PowerPC chip, op haar beurt weer licenties op het Mac OS te verlenen aan kopers van de PowerPC chip. In tegenstelling tot de licentie die Motorola bij Apple heeft (zie TidBITS-315 ), lijkt IBM niet van plan te zijn om zelf Mac-klonen te bouwen.
Terwijl dit ongetwijfeld een steun in de rug is voor Apple, zou deze overeenkomst ook de allang bestaande intentie van IBM om een licentie op het Mac OS te nemen in praktijk brengen. Desalniettemin stelden veel analysten dat de overeenkomst positiever voor Apple zou zijn als IBM ook Macintosh klonen zou gaan bouwen. IBM lijkt te mikken op het toekomstige PowerPC Platform (PPCP), wat in staat zal zijn om zowel het Mac OS, Windows NT, Netware, AIX of Solaris te draaien. (Zie TidBITS-304 .) De licentie op het Mac OS stelt IBM in staat om meer besturingssysteem-opties aan te bieden aan moederbord- en systeemproducenten die CPU chips kopen van IBM. Op dit moment moeten producenten die Mac-klonen willen maken een aparte hardware licentie-overeenkomst sluiten met Apple.
Als deze overeenkomst definitief is, zijn de onmiddelijke voordelen niet gelijk duidelijk, ondanks de interessante toekomst-mogelijkheden zodra PPCP machines op de markt zijn. Apple heeft het plan om eigen PPCP Macintoshes te maken, en hoewel schattingen varieren, zouden deze machines laat 1996 of mogelijk vroeg in 1997 moeten verschijnen, tegelijk met het verschijnen van Copland, de eerstvolgende grote herziening van het Mac OS.
door Brent Bossom < [email protected] >
Het Pippin-platform "Atmark" ontwikkeld door Apple en Bandai is nu te zien en te koop in Japan. Je kunt echter niet de computerwinkel om de hoek inlopen en er een kopen; je moet hem bestellen bij een aangewezen leverancier of een gratis nummer bellen (door Bandai zonder verdere uitleg "Digital Distribution System" gedoopt). Je krijgt er dan een thuisbezorgd.
De configuratie van de Atmark is precies zoals eerder gemeld: een Power PC 603 (66 Mhz) CPU, interne quad speed CD-ROM drive, 14k4 extern modem, 6 Mb RAM (uitbreidbaar tot 14 Mb), een game controller, en aansluitingen voor een TV, een monitor en andere randapparatuur. De prijs is vastgesteld op 68.000 yen, ongeveer 635 dollar. Voor die prijs krijg je ook nog 4 CD-ROMs: Internet Kit (met daarop ondermeer Netscape Navigator en andere Internet software), TVWorks (email, tekstverwerking en teken pakket), en twee andere CD-ROMs met interface software voor een computer service met de naam Franky Online.
Volgens planning lanceert Bandai in juni een aantal randapparaten. Hieronder een toetsenbord en een tablet met pen voor handgeschreven invoer (het lijkt op een kleine witte PowerBook en kost circa 9800 yen), een diskette eenheid om onder de Atmark te plaatsen (12.000 yen), RAM uitbreidingskaarten (2, 4 of 6 Mb - nog geen prijzen bekend), een printer, en een aantal kabels om Atmark accessoires aan de Macintosh te koppelen (of vice versa). Een 28k8 modem is nog in ontwikkeling.
Bandai meldt dat er meer dan 100 software titels te koop of in ontwikkeling zijn, en de titels varieren van spelletjes en horoscoop software tot pseudo naslagwerken ("De duikplaatsen van de wereld") en interactieve muziek video's. Hoewel er een aantal laaggeprijsd zijn (3800 yen) kosten de meeste zo rond de 6800 yen (65 dollar). Bandai heeft ook een online service voor Pippin Atmark gebruikers, het biedt toegang tot het Internet voor 2000 yen per maand (voor 10 uur verbinding).
Meer informatie over Pippin's Atmark (hoofdzakelijk in het Japans) is te vinden op Bandai's Web site.
door Adam C. Engst < [email protected] >
Ik heb er genoeg van! Ik ben het zat om email kettingbrieven te ontvangen. Ik weet zeker dat velen van jullie ook last hebben van dit Internet misbruik, varierend van het Good Times Virus grapje (het is een complete grap, lui, en de schade die het veroorzaakt komt puur door herverspreiding via email) tot de laatse petitie voor een respectabel doel. Onder kettingbrieven, voor als je onbekend bent met deze term, versta ik ieder bericht dat je oproept tot verdere verspreiding, met het verzoek ook de ontvangers het weer verder te laten verspreiden. Het onderwerp doet niet terzake - iedere vorm van kettingbrieven is misbruik van het Internet en van je mede Internet bewoners.
Ik weet niet wat er aan de hand is, maar ik ontvang momenteel meer kettingbrieven dan ooit. Eerst monopoliseerde het Good Times Virus de Apple Internet Users mailing list een aantal dagen, daarna kreeg ik een kopie van het standaard "Er zal je iets ergs overkomen, mits...." bericht en zijn gewaagdere broertje die naderend onheil tussen de lakens voorspelt. Deze werden gevolgd door kettingbrieven die me aanspoorden om PBS (de publieke omroep) en NPR (de publieke radio) te steunen. Verder kreeg ik ook nog een paar keer een kettingbrief die zou moeten resulteren in een enorme hoeveelheid kopieen van de Bill of Rights (Amerikaanse grondwet) die op een dag naar Bill Clinton's e-mail adres gestuurd zouden worden. Deze stunt dook ook op in een aantal van de Apple Internet Lists die door Chuq von Rospach worden gerund. De persoon die de boodschap naar deze mailinglists had gestuurd werd acuut van alle lijsten verwijderd, aangezien het sturen van kettingbrieven een duidelijke overtreding van de lijstregels is.
Wat is er nou zo erg aan kettingbrieven dat ik er tegen uitvaar in dit artikel? Waarom worden mensen hierom van mailinglists verbannen? Waarom, als je er een naar mij stuurt, krijg je eerst een waarschuwing en stuur ik daarna een briefje naar je postmaster met het advies dat je account afgesloten moet worden?
Heb je dat spelletje wel eens gedaan waarin je zogenaamd een stuiver op het eerste vakje linksonder van een dambord plaatst, waarna je het aantal stuivers op elk volgende vakje verdubbelt, van links naar rechts en aan het eind van elke rij een omhoog? Op het tweede vakje liggen twee kwartjes, op het derde vier, op het vierde acht, op het vijfde zestien, enzovoort. Ik zei zogenaamd, omdat als je bij het laatste vakje aangekomen bent, je een flink kapitaaltje vergaard hebt.
Kettingbrieven hebben het potentieel om nog veel sneller te groeien. Als iemand een kettingbrief begint, zal hij hem waarschijnlijk niet naar maar twee andere mensen sturen, en al deze andere mensen (als ze onnozel genoeg zijn om hem door te sturen) zullen zichzelf waarschijnlijk ook niet tot twee mensen beperken. Velen onder ons hebben tientallen mensen in hun adressenbestand staan, en sommigen weten waarschijnlijk meer dan honderd mensen naar wie ze deze rotzooi kunnen sturen. Ik heb de indruk dat de meeste kettingbrieven ongeveer 25 mensen in de header hebben staan. Als die veronderstelling klopt en voor elke volgende 'generatie' hetzelfde geldt, kan je je voorstellen wat een enorme groei een kettingbrief kan doormaken en dat zoiets een aanmerkelijke vertraging van de verwerking van normale e-mail kan veroorzaken, doordat alle mail servers op het net zwoegen op de verwerking van miljoenen versies van een en dezelfde boodschap.
Er is ongetwijfeld een technische oplossing te vinden voor dit probleem en, als het nog erger wordt, zal iemand die ook wel gaan toepassen, net zoals mensen cancelbots (automatische wisprogramma's) hebben uitgevonden tegen reclameuitingen op Usenet. We zouden het eigenlijk niet zover moeten laten komen, aangezien kettingbrieven geen technisch probleem zijn. Het is een sociaal probleem, en als je er aan mee doet, laat je je door iemand anders voor zijn karretje spannen. Nog erger, je helpt iemand andere mensen voor zijn karretje te spannen en tijd, schijfruimte en geld te verspillen. 't Is vervelend om een slachtoffer te zijn, 't is erger om een medeplichtige te worden.
Dus, als je een ketting e-mail, in welke vorm dan ook, ontvangt, stuur hem niet door. Wis hem gelijk en breek de ketting voordat anderen erdoor geketend worden. Ik stuur ook altijd een kleine boodschap terug (een vrij giftig stukje tekst de laatste tijd) waarin ik de afzender vertel wat ze fout gedaan hebben en of ze het nooit meer willen doen. Mischien kunnen we kettingbrieven uitbannen door er niet aan mee te doen en door degene op te voeden die nog niet inzien dat het fout is wat ze doen of die gewoon onnozel zijn.
door Jon S. Stevens < [email protected] >
Basale HTML pagina's creeren is eenvoudig, maar het creeren van pagina's die in overeenstemming zijn met HTML-specificaties is dat niet. Iedereen maakt fouten, en niet iedereen kent alle regels. Heb je ooit vergeten om die </BODY> tag aan je pagina toe te voegen? Wist je dat het <TITLE> </TITLE> tag paar in het <HEAD> </HEAD> paar opgenomen dient te worden? Hier begint WebLint. Weblint controleert de HTML-syntax, en rapporteert het regelnummer voor elke fout die gevonden wordt - en geeft ook aan wat de mogelijke fout is. WebLint past documenten niet aan, dus na het fout-overzicht, moeten de fouten met de hand gecorrigeerd worden.
MacWebLint is freeware, en brengt de Unix Perl versie van WebLint naar de Macintosh met de hulp van MacPerl 5 van Matthias Ulrich Neeracher. Om MacWebLint te gebruiken, moet een kopie van MacPerl 5 (ook freeware) op de harde schijf aanwezig zijn. Zodra zowel MacPerl als MacWebLint geinstalleerd is, is het enige wat je hoeft te doen files of een hele map met files naar het MacWebLint icon te slepen. MacWebLint reageert door een rapport (tekstbestand) te genereren en dat tekstbestand in dezelfde map als MacWebLint te zetten. Je kunt MacPerl en MacWebLint downloaden van de URL hieronder.
< ftp://sparc.clearink.com/pub/mac/ >
[Toen ik er om vroeg, legde Jon uit: "ClearInk zorgt voor diensten die te maken hebben met de marketing van produkten en aanwezigheid in cyberspace, inclusief HTML programmeren en scripten, concentreren op strategische gebieden van het Internet voor het uitvoeren van innovatieve programma's, en het installeren en onderhouden van systemen om deze programma's in stand te houden." Dat klinkt als veel werk, en een ding wat Jon gedaan heeft om te helpen is het vertalen van WebLint naar de Macintosh. ClearInk heeft deze versie publiek verkrijgbaar gemaakt; Jon zegt gedeeltelijk als een manier voor ClearInk om "bij te dragen aan het Net voor alles dat we hebben ontvangen." - Tonya]
door Adam C. Engst < [email protected] >
Dit artikel is het tweede deel van mijn beschrijving van bookmark management hulpprogramma's. Vorige week in TidBITS-323 had ik het over de hulpprogramma's met hun eigen interface. Deze week onderzoek ik de bookmark managers die op de Finder steunen voor het organizeren, catalogiseren en het zoeken in bookmarks. Volgende week vind je een beschrijving van de programma's die in deze beide delen nog niet ter sprake kwamen.
CyberFinder 2.0 -- Dit 30$ kostende regelpaneel dat door Aladdin Systems wordt uitgegeven is volledig geintegreerd in de Finder. Bookmarks worden voorgesteld als bestanden in een Finder-venster. CyberFinder kan "bibliotheken" maken die er uit zien als Finder-mappen en je kan er alle soorten bookmarks in bewaren. Nieuwe bookmarks kan je aanmaken door ze met behulp van een hotkey uit een programma te halen of door de shift-toets ingedrukt te houden en "New Bookmark" te kiezen uit het Archief(File)-menu van de Finder. Door de control-toets ingedrukt te houden kan je een nieuwe bibliotheek aanmaken. URL's laden kan heel eenvoudig door dubbel te klikken op bookmarks in de Finder of door in gelijk welk programma een URL te selecteren en een hotkey aan te slaan. De eigenlijke URL kan je bekijken door een bookmark te selecteren en Meer info (Get Info) te kiezen uit het Archief(File)-menu.
Aangezien CyberFinder de Finder gebruikt voor het sorteren en zoeken in bookmarks is het ongetwijfeld zeer krachtig. CyberFinder is ook zeer gebruiksvriendelijk maar het erft wel de slechte kantjes van de Finder. Sommige andere hulppogramma's zoals Now Menus aanzien de "bibliotheken" van CyberFinder niet als Macintosh mappen. Je kan dit oplossen door bookmarks niet in de CyberFinder bibliotheken te bewaren maar wel in gewone mappen. CyberFinder heeft twee problemen : z'n bookmarks zijn niet beschikbaar als het regelpaneel niet is geladen en het vergeet de <TITLE>-markering uit een webpagina als je een URL uit een bladerprogramma haalt. In z'n geheel bekeken is CyberFinder toch hoedanook mijn nummer 1 van de bookmark managers.
< http://www.aladdinsys.com/cfintro.htm >
DropURL -- DropURL 1.1, een gratis programma van Peter Marks < [email protected] > is misschien wel het eenvoudigste bookmark hulpprogramma dat op de Finder steunt. Het hulpprogramma gebruikt Internet Config om URL's te laden. URL's kan je laden door een tekstbestandje waarvan de eerste lijn een URL bevat op het ikoon van DropURL te laten vallen. Als je de "creator" van het tekst bestandje verandert in "DURL" (een hulpprogramma om dit te doen zit bij DropURL) kan je een URL laden door het bestandje te dubbel klikken. Aangezien enkel de eerste lijn van het tekstbestandje wordt gebruikt is er voldoende plaats voor nota's en commentaar. DropURL kan evenwel geen URL's uit andere programma's halen of zulke tekstbestandjes aanmaken, dat moet je zelf doen.
< ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/tisk/inet/drop-url-11.hqx >
Duke of URL -- Hoewel het de Finder gebruikt voor alle database activiteiten, onderscheidt de postcardware Duke of URL 1.0 zich op diverse wijzen. Het werkt uitsluitend met Netscape en bewaart een URL opstartbestand van de actuele Netscape pagina als een mini AppleScript programma. Voor iedere pagina die je wilt vastleggen moet je Duke of URL handmatig opstarten, en het werkt nogal traag, zowel het bewaren van URLs als het activeren ervan. Voor een deel vanwege zijn afhankelijkheid van de Finder en van AppleScript is Duke of URL per saldo niet het meest bruikbare in vergelijking met veel alternatieven.
< http://www.kei.com/duke-of-url/ >
NetSnagger -- Het programma NetSnagger 1.1b3 van Rod Morehead heeft maar twee functies. Het helpt Launchers te creeren als NetSnagger-files, die je kunt dubbelklikken in de Finder om aldus de URL die aan deze file verbonden is te lanceren. Het dient ook om "Draggers" (slepers) te creeren. Dit zijn vensters, die het binnenhalen van files vereenvoudigen, b.v. van de mirror-sites van Info-Mac en Umich. Open een sleepvenster voor een specifieke mirror en sleep dan de gedeeltelijke URL (bv. van een Info-Mac Digest) als een file in dit venster. NetSnagger werkt met Internet Config om een file binnen te halen, of, indien je een Launcher gebruikt, om de gewenste URL binnen te halen met je persoonlijke Web-browser. Launcher en slepers creeren is nogal onhandig, maar het is ding is gemakkelijk te gebruiken. Alle zoekwerk naar de Launchers wordt gedaan door de Finder. Het is wel bij lange na niet zo handig als CyberFinder, maar het blijft toch een toepassing die je gratis kunt krijgen.
< http://rampages.onramp.net/~rmore/netsnagger.html >
URL Clerk -- Het programma URL Clerk 1.1 < [email protected] > dat wordt verspreid als freeware biedt een aantal mogelijkheden die we niet terugvinden in ander hulpprogrammaatjes. URLs (een per bestand) worden bewaard in bookmarkbestanden die URL Clerk kan aanmaken als je een tekstbestand of een "clipping"-bestand op het bijgeleverde programma "Bookmarker" laat vallen. Een andere mogelijkheid van URL Clerk is het automatisch converteren naar bookmark-formaat van tekstbestanden en tekst-clippings. Het programma kan ook CyberFinder bookmarks laden, wat handig kan zijn wanneer het CyberFinder-regelpaneel niet is geladen. Helaas, zoals bij vele van de bookmark managers die op de Finder steunen, is er geen gemakkelijke manier om bookmark bestanden aan te maken. Dat moet je manueel doen. Door dubbel op een URL Clerk bookmark te klikken wordt URL Clerk opgestart die op zijn beurt de URL zal laden in het hulpprogramma dat je in Internet Config hebt ingesteld.
< ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/tisk/inet/url-clerk-11.hqx >
Web ShortCuts -- Web ShortCuts 1.0 van WhollyMac (18$; je mag het programma eerst vijftien dagen gratis uitproberen) gaat uit van de Finder voor alles wat te maken heeft met opzoeken, sorteren en organizeren. Zijn belangrijkste hoop op succes is dat het je toelaat een ikoon voor het Finder bestand te creeren dat een URL bevat. Het ikoon maken gebeurt eenvoudig door iets op het scherm te selecteren, maar het volledige proces vergt dat je een URL kopieert, dan moet je naar Web ShortCuts overgaan, daarna moet je New van het File Menu kiezen, de URL inpasten, op de Clip Image knop klikken, een afbeelding kiezen waarvan een ikoon zal gemaakt worden, op de Save As knop klikken, en uiteindelijk het bestand een naam geven en bewaren via een Standard File dialog. Een URL lanceren is wel wat gemakkelijker - je kan het ikoon dubbelklikken of als je in Netscape zit kan je het naar het Netscape venster slepen. Ondanks de handige manier om ikonen te grijpen, is Web ShortCuts net niet eenvoudig genoeg, en biedt het eigenlijk niet veel meer dan een gratis programma zoals NetSnagger.
< http://www.whollymac.com/wholymac.html#Web ShortCuts >
Mijn keuze -- Mijn uiteindelijke keuze van bookmark manager verbaast me wel een beetje. Hoewel ik me steeds meer beperkt voel door de Finder, koos ik, na alle bookmark managers getest te hebben die ik voor deze artikels onder ogen kreeg, CyberFinder van Aladdin, dat ik wel op een specifieke manier gebruik. Ik maakte een Web URLs folder, en met Now Menus gaf ik deze folder een ikoon in mijn menubar zodat hij steeds beschikbaar is. In die folder heb ik verscheidene andere folders aangemaakt, waaronder 1 Niet-geklasseerde URLs genaamd, en ik heb CyberFinder zo ingesteld dat alle opgepikte URLs in deze folder terechtkomen. Wanneer ik een nieuwe URL tegenkom, open ik onmiddellijk de folder Niet-geklasseerde URLs vanuit het menu met het ikoon Web URLs. Ik geef het bestand een toepasselijke naam en dankzij de eigenschap van Now Menus die toelaat dat je bestanden kan slepen naar een hierarchische folder aangemaakt met Now Menus, verplaats ik de bookmark naar de juiste folder. Ik heb ook steeds een folder "Na te kijken" openstaan in de Niet-geklasseerde URLs folder, zodat ik, wanneer ik een URL oppik waarvan ik niet weet of het de moeite loont hem bij te houden, die URL in de Na te kijken folder kan stoppen voor later gebruik. Nog veel beter is dat ik, aangezien ik via Now Menus keyboard shortcuts kan toekennen aan menu items, rechtstreeks naar Yahoo, Alta Vista of nog een paar andere sites kan gaan met een druk op de knop, onafhankelijk van wat ik op dat moment aan het doen ben. Hoewel de Finder traag en onhandig kan zijn, blijkt CyberFinder toch de beste oplossing voor mij.
Volledigheidshalve nog even vermelden dat ik ClipFiler FKEY van Casey Fleser ook best leuk vind, aangezien het zeer handig is om allerhande stukjes tekst in een SimpleText bestand op te slaan. Ik heb nog niet echt beslist of ik ClipFiler of WebArranger voor dit doel zal gebruiken, aangezien Tonya en ik na het artikel van Matt Neuburg over WebArranger in TidBITS-313 , eens de tijd hebben genomen om WebArranger grondiger te bekijken (en het is echt wel de moeite, als je de verwarring overleeft). Een andere mogelijkheid is MailKeeper, als het de tekstclassificatie vereenvoudigt en over het algemeen de interface verbetert.
Volgende week krijg je informatie over een aantal programmas die aan mijn aandacht ontsnapt zijn, plus nog een paar bijkomende tips en technieken.
Niet-winstgevende en niet-commerciele publikaties mogen artikels overnemen of een HTML-link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Voor meer informatie over TidBITS: hoe zich te abonneren (enkel engelstalige versie !!!), waar vroegere edities te vinden en andere nuttige dingen, stuur email naar: [email protected] . Anders, contacteer ons op: [email protected] .
Vroegere edities verkrijgbaar via ftp en www:
ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/issues/
http://www.dartmouth.edu/pages/TidBITS/TidBITS.html
Om oude edities te zoeken, gebruik volgende URL met een webbrowser:
http://wais.sensei.com.au/searchform.html