Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#971, 30 maart 2009

De belangrijke nieuwsfeiten van deze week komen uit onverwachte hoek: Skype en IDG World Expo. Skype brengt een iPhone-app uit, misschien al op het moment dat je dit leest, en IDG World Expo heeft de Macworld Expo verplaatst van traditiegetrouw begin januari naar midden februari. In het overige nieuws melden we het uitkomen van "Take Control of the Mac Command Line with Terminal" voor wie meer te weten wil komen over de Unix-commandoregel van de Mac, onthult Jeff Carlson enkele veranderingen in iMovie '09 8.0.1 die Apple ons weigert te vertellen. Verder legt Matt Neuburg uit hoe de laatste versie van KeyCue zowel de sneltoetscombinaties van programma's als globale sneltoetscombinaties toont, probeert David Blatner er het beste van te maken door uit te leggen wat hij heeft geleerd van de diefstal van zijn laptop, en verdiept Adam zich in wat Apple in een Apple Drive Module voor de Xserve stopt. Andere uitgekomen software deze week zijn Firefox 3.0.8, iLife Support 9.0.2, iWeb Update 3.0.1, iPhoto Update 8.0.2, iMovie Update 8.0.1, iWork '09 Update 1 9.0.1, MacBook Pro Graphics Firmware Update 1.0, Sandvox 1.6, TextExpander 2.6 en Carbon Copy Cloner 3.2.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Take Control-nieuws: Doe ervaring op met de commandoregel van de Mac

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: DPF]

Al jaren roepen lezers van de Take Control e-boekenreeks dat ze graag een basisboek willen over het werken met de commandoregel op de Mac, en het is ons eindelijk gelukt. "Take Control of the Mac Command Line with Terminal" is geschreven door Joe Kissell en geredigeerd door Geoff Duncan. Het boek brengt een combinatie van eigen ervaring van Joe en suggesties van ervaren computerrotten samen in 111 pagina's. Het boek is volledig geschreven vanuit het perspectief van de Mac-gebruiker: het boek begint met de fundamentele principes en gaat vervolgens in op ingewikkelder onderdelen naarmate je meer ervaring krijgt. Om je te helpen om je nieuwe kennis ook daadwerkelijk te gebruiken, zitten er 40 praktijkvoorbeelden bij van taken die je het beste met de commandoregel kunt uitvoeren.

Kortom, als je ooit bedacht hebt dat je zou moeten leren om de commandoregel te gebruiken, of wanneer je je zorgen hebt gemaakt over mogelijke fouten bij het volgen van commandoregel-gerelateerde instructies van het web, is dit boek de 10 dollar meer dan waard. Het zal je de kennis en het zelfvertrouwen geven waarmee je je Mac nog krachtiger kunt maken dan ooit.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Macworld Expo verhuist naar midden februari

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: DPF]

Hoewel Macworld Expo is al sinds de vroege jaren van de Mac een essentieel onderdeel van de Mac-branche is, bestaat er al net zo lang ongenoegen onder bezoekers en standhouders over de datum. De show in San Francisco vond traditioneel begin januari plaats, meestal in de eerste volledige week van die maand, wat een lastige periode is voor veel mensen. Nu heeft IDG World Expo gelukkig bekend gemaakt dat de Macworld Expo 2010 in San Francisco ongeveer een maand later plaats zal vinden, van dinsdag 9 februari tot en met zaterdag 13 februari.

Paul Kent, de algemene manager van Macworld Conference & Expo, zei het me zo: "Ons doel met de datumverandering is om beter tegemoet te komen aan de wensen van zowel bezoekers als standhouders. Dit is nog maar de eerste stap in veranderingen die de komende elf maanden plaats gaan vinden."

Tegelijkertijd met de datumverandering, is het de eerste keer dat er een zaterdag in het schema zit van de Macworld Conference & Expo 2010 (let op de veranderde naam, om aan te geven dat er nu ook aandacht is voor conferentie-activiteiten). Hoewel het voor mensen die in het centrum van San Francisco werken mogelijk is om tijdens werktijd de beurs kort te bezoeken, zorgde het schema met alleen doordeweekse dagen ervoor dat veel consumenten en leraren niet konden komen.

De conferentie-activiteiten van Macworld zullen op alle vijf dagen van de beurs plaatsvinden, en gesitueerd zijn in Moscone West. De beurs zal in Moscone North zijn en slechts drie dagen tellen: van 11 februari 2010 tot en met 13 februari 2010.

Voor sommige standhouders zal de datumverandering betekenen dat er minder druk is om producten nog voor de beurs af te ronden. Voorheen viel die drukke periode vaak samen met de kerstvakantie. Het afronden van software-producten - niet alleen het programmeren, maar ook het voorbereiden van marketingmateriaal en de standinrichting - is lastiger met zo'n vakantieperiode ervoor, omdat ook veel werknemers dan een paar dagen vrij zullen willen hebben en doorgaans al aardig uitgeput zijn van de inspanningen van het voorgaande jaar.

Eric Ullman, directeur productmanagement van de Retrospectgroep van EMC, zei: "Productieschema's zijn altijd lastig, maar met een afleverdatum in de eerste volledige week van een jaar wordt het allemaal extra ingewikkeld. Het is het beste om het product al afgerond te hebben voor de kerstdagen, maar dat lukt bijna nooit, ten minste niet met software. Je werkt tot de laatste minuut, en met Macworld Expo betekende dat meestal dat er gedurende de feestdagen (weg vakantie) doorgewerkt moest worden."

Hoewel de datumaanpassing een welkome verandering is, betekent het niet dat er veel nieuwe ontwikkelaars voor een stand op de Macworld Expo zullen kiezen. Rich Siegel, algemeen directeur van Bare Bones Software: "Ik denk dat het erg moelijk is voor wie dan ook om een ja/nee-beslissing alleen op data te baseren, maar voor zowel de bezoeker als de potentiële standhouder heeft de verandering zeker positieve kanten."

Toch hebben 90 bedrijven al officieel verklaard dat ze een stand zullen hebben op de Macworld Expo 2010, en Kent zei dat IDG World Expo probeert om de kosten van een stand te verminderen. Voor de beursstands is de prijs al met 20 procent teruggebracht, naar 463 dollar per vierkante meter, en er wordt overleg gevoerd met de leveranciers van het standmateriaal om ook daar de kosten te reduceren.

Begin januari kan ook een lastige tijd zijn voor bezoekers die van ver naar San Francisco moeten komen, omdat de beurs vaak zo dicht op de reizen van het vakantieseizoen zat. Verder wordt februari over het algemeen beschouwd als laagseizoen (al variëren de prijzen van vliegtickets en hotelkamers nogal), dus het is mogelijk dat deze diensten iets goedkoper zullen zijn voor zowel bezoekers als standhouders. Vooral die laatsten moeten vaak al een aantal dagen vóór de beurs afreizen, wat begin januari gemakkelijk kan leiden tot hogere reiskosten vanwege de vakantieperiode.

Hoewel Kent zei dat de verhuizing niet bedoeld was om de enorme Consumer Electronics Show in Las Vegas te vermijden, die doorgaans samenvalt met de Macworld Expo, zullen grote bedrijven en de media de scheiding in tijd van deze twee beurzen toch waarderen.

Voor Tonya en mij persoonlijk zal het allemaal een stukje eenvoudiger worden, omdat de Macworld Expo tot nu toe samenviel met de verjaardag van onze zoon Tristan. Hoewel we nu misschien met Valentijnsdag terug zullen moeten reizen, kunnen we onze terugreis ook uitstellen en bijvoorbeeld deelnemen aan de San Francisco Gourmet Chocolate Tour wanneer het weer dat toestaat. (De afgelopen jaren hebben we geluk gehad in januari, maar doorgaans is het in San Francisco iets warmer en droger in februari, nog een voordeel.)

De reden waarom de eerste Macworld Expo's in januari plaatsvonden blijft in nevelen gehuld. Ik heb verhalen gehoord dat de eerste Macworld Expo een relatief korte voorbereiding kende (voor de beurzenwereld, waarin data al tijden van te voren vastgelegd worden), waardoor alleen de eerste week van januari nog beschikbaar was. Ik heb ook wel horen zeggen dat Apple in het begin een verkoperscongres organiseerde begin januari, waardoor het efficiënt was om de Macworld Expo rond diezelfde tijd te plannen. Wat de reden ook was, de meeste mensen die ik gesproken heb zijn blij met de verandering.

Voor wie geïnteresseerd is in het geven van een lezing op de Macworld Expo 2010 heeft IDG World Expo online-pagina met een oproep voor bijdragen opengezet.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Skype op de iPhone

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: WV]

De Wall Street Journal bericht dat de Skype-afdeling van eBay een versie van zijn voice-over-IP internet-telefoonsoftware voor de iPhone op 31 maart 2009 zal uitbrengen. Met de software die ook werkt op de tweede generatie iPod touch als die is uitgerust met een microfoon, kunnen gebruikers gratis bellen naar andere Skype-gebruikers op computers of mobiele telefoons. Skype-gebruikers kunnen ook voor een vergoeding bellen naar normale telefoons, meestal 2,1 cent per minuut binnen de Verenigde Staten en veel andere landen. Prijzen variëren per land, maar zijn lager dan die van telefoonmaatschappijen.

Apple beperkt VoIP-apps tot werken over wifi, door te voorkomen dat VoIP-oproepen worden gedaan terwijl de telefoon gebruik maakt van het 3G mobiele-gegevensnetwerk. Dit is waarschijnlijk een poging om excessief gebruik te voorkomen binnen het contract met onbeperkte downlaod dat in ieder geval in de Verenigde Staten wordt geleverd bij de iPhone en om te voorkomen dat gebruikers de lucratieve (sommigen zouden zeggen: woeker) mobiele beltarieven vermijden die worden genoten door de telecoms. (En dan zullen we het maar helemaal niet hebben over de waanzinnige tarieven voor SMS-berichten, die op zijn minst vier keer zo hoog zijn als communicatie via de Hubble Space Telescope!)

Apple vertelde bij de aankondiging van de laatste iPhone 3.0-software dat het VoIP-gerelateerde API's aan de iPhone 3.0-software zou toevoegen (zie "Apple geeft een voorbeschouwing van iPhone 3.0 Software", 17-03-2009). Het is nog niet bekend welke verbeteringen mogelijk zijn met deze nieuwe API's, maar het is goed om te zien dat Apple ten minste enige aandacht besteedt aan de groeiende VoIP-markt.

De komst van Skype in de iPhone-wereld is een belangrijke deal. Skype stelt 405 miljoen gebruikers over de hele wereld te hebben en veel mensen maken nu voor veel van hun gesproken communicatie gebruik van Skype. In aanvulling op de Mac- en Windows-software biedt Skype versies van haar software aan voor Windows Mobile-smartphones, voor de Android G1, en voor de Nokia Internet Tablets. Versies voor de BlackBerry en voor Nokia mobiele telefoons staan op de planning voor later dit jaar.

Interessant is dat er momenteel wel andere VoIP-software is voor de iPhone waarmee je gratis kunt bellen naar Skype-leden, zoals Truphone en Fring, maar dat wij niet hebben gemerkt dat Skype-gebruikers er serieus aandacht aan besteedden. Volgens de New York Times biedt andere software die met Skype werkt niet alle functies van die dienst.

Bernard Lunn heeft op ReadWriteWeb een interessante analyse waarom Skype meer respect verdient dan het krijgt. Kort samengevat: Skype is een toonaangevend bedrijf dat geen gebruik maakt van durfkapitaalfinanciering, een reeële winst behaalt en groeit snel dankzij de economische neergang.

We gebruiken Skype nu voor telefoontjes van al onze medewerkers en het is bij ons ook de standaard geworden voor het opnemen van podcast-interviews. Hoewel Skype verre van perfect is, is onze ervaring dat het zowel betrouwbaarder is en een hogere geluidskwaliteit biedt, dan iChat. En hoewel de betrouwbaarheid van Skype veel slechter is dan die van normale telefoongesprekken, is de kwaliteit vaak beter dankzij de hogere bandbreedte, geavanceerde codecs en een betere apparatuur. Vaste gesprekken zijn beperkt tot 56 Kb/s-bandbreedte, terwijl Skype veel meer had kunnen gebruiken, maar het beperkt zich blijkbaar meestal tussen de 3 en de 16 Kb/s. En de simpelste telefoonmicrofoons en luidsprekers kunnen zelfs niet concurreren met een goedkope USB-headset, veel minder dan de hoogwaardige hoofdtelefoon zoals de Sennheiser PC 166 USB Stereo Multimedia Gaming Headset die ik gebruik.

Ik ga graag in een test de Skype iPhone-app vergelijken met Skype op mijn Mac, en met Truphone en Fring, om te zien hoe vergelijkbaar deze zijn.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


iMovie '09 8.0.1 update is meer dan alleen onderhoud

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: HV]

Apple gaf deze week updates vrij voor iLife '09 en iWork '09 deze week en zoals gewoonlijk werd er niet bij verteld wat er precies geupdate wordt, afgezien van de normale nietszeggende mededeling dat het de "stabiliteit van het programma bevordert en kleine onvolkomenheden met betrekking tot de bruikbaarheid verhelpt (iMovie)".

Maar meestal zijn de veranderingen interessanter dan dergelijke opmerkingen doen vermoeden en ik zou het op prijs stellen als Apple wat minder kortaf zou zijn en wat meer informatie zou geven. Ik ben uiteraard niet geheel onpartijdig, omdat de veranderingen die ik ga beschrijven ook betekenen dat ik op zeer korte termijn extra inspanning moet leveren. Ik ben op dit moment bezig om mijn boek iMovie '09 & iDVD Visual QuickStart Guide aan het aanpassen en ik heb ook het gedeelte over iMovie in Jim Heids binnenkort te verschijnen boek The Macintosh iLife '09 aangepast.

De volgende, niet-gedocumenteerde wijzigingen betekenen dat ik dat werk opnieuw moet doen en nieuwe schermafbeeldingen moet maken. Op zich niets bijzonders, dat is tenslotte mijn werk. Waar ik me wel kwaad over maak is het feit dat ik met een vlooienkam door het programma heen moet gaan om te ontdekken waar de wijzigingen zitten en on-line moet zoeken naar informatie van anderen die daar ook mee bezig zijn.

Ik begrijp ook dat Apple zijn producten voor gebruikers maakt, niet voor schrijvers, en dat ze functies kunnen wijzigen wanneer ze dat willen. Gebruikers van iMovie zullen de betreffende wijzigingen toejuichen. Maar de programmeurs moeten toch ook zelf alle wijzigingen intern documenteren. Hoe moeilijk kan het dan zijn om die interne informatie even om te werken tot een gebruikerstoelichting?

Zo, dat lucht op. Nu de vijf zaken die, voor zover ik heb kunnen vinden, gewijzigd zijn in iMovie '09 8.0.1.

Toetscombinatie om een scene te splitsen -- Een kleine, maar bijzonder handige wijziging. Je kunt een stukje film nu splitsen door Command-Shift-S in te toetsen in plaats van verplicht het menu Wijzig te moeten gebruiken. Bovendien kun je de scène nu ook splitsen zonder een selectie te maken: je kunt de "leeskop" gewoon op het beeldje plaatsen waar de splitsing moet komen en de toetscombinatie gebruiken. In eerdere versies kon dat alleen door de keuze Split fragment uit het contextuele menu te gebruiken.

Weeffount in de interlacing routines hersteld -- Volgens mij zou Apple dit aan de grote klok moeten hangen. De fout die optrad als 1080i (interlaced) video naar QuickTime of iDVD werd geëxporteerd (video werd streperig) is hersteld. In de vorige versies moest je, om een niet gestoorde HD-film te krijgen, na exporteren het filmpje in een ander programma bewerken. Dat is niet langer nodig.

Interessant genoeg kon je 1920 x 1080 interlaced video naar AIC (Apple Intermediate Codec) of Apple ProRes formaat exporteren en als je op de video geen bewerkingen hebt toegepast die het beeld vergrootten, verkleinen of anderszins de grootte of snelheid wijzigden, dan kwam de interlaced video zonder kleerscheuren door het conversieproces heen.

Geef coördinaten op voor nieuwe kaartlocaties -- De aarde is groot en het is in het geheel niet denkbeeldig dat je een interactieve kaart zou willen maken met daarop een stad of andere plaats die niet in de ingebouwde iMovie database zit. In mijn artikel "Tien geheimen van iMovie '09" (06-02-2009), beschreef ik een manier om eigen kaartlocaties toe te voegen door het WorldLocations.txt bestand in iMovies programmabundel aan te passen.

Die omweg is nu niet meer nodig. Als je de lengte- en breedtegraad coördinaten van de locatie weet kun je die gewoon opgeven in het Kies locatie-venster als je een kaart maakt; iMovie voegt dit automatisch aan de kaart toe. De benodigde informatie kun je bijvoorbeeld op iTouchmap.com of Get Lat Lon vinden.

[Zie afbeelding]

Let wel op dat als je de gevonden coördinaten in het venster plakt, je alleen de getallen invoert. Ik kwam na zo'n plakactie in de stille oceaan uit, omdat ik ook een einderegel-teken of iets dergelijks had meegekopieerd.

HD-exportmogelijkheden -- Nu YouTube en andere videosites ook HD filmpjes accepteren kon je er op wachten dat iMovie ook de mogelijkheid kreeg om HD-video te exporteren. Als je rechtstreeks naar YouTube exporteert, of Deel > Exporteer kiest, kun je nu voor de optie "HD" kiezen; er wordt dan een 720p (1280 bij 720) filmpje met een bitrate van 10 Mb/s gemaakt. De optie verschijnt niet in de iTunes- of MobileMe Gallerie-keuzemogelijkheden.

[Zie afbeelding]

Overgangen in gesplitste scènes -- Als je een scène splitst en de splits zelf van een overgang voorziet, zullen de twee helften van de scène overlappen (waarbij de totale duur behouden blijft). Zo kun je bijvoorbeeld aan één deel van een scène een video-effect toekennen en vervolgens met de overgang Overvloeien het effect overvloeien.

Dat was het wel zo'n beetje. Mocht je wijzigingen in iMovie '09 8.0.1 tegen komen die ik hier niet heb behandeld? Stuur me dan een e-mail op [email protected].

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


KeyCues sneltoets-spiekbriefje wordt systeembreed

  door Matt Neuburg <[email protected]>

[vertaling: MSH]

Eerst het slechte nieuws: Als ik een relatief eenvoudige toepassing zoals TextEdit gebruik, zijn er meer dan 75 mogelijke toetscombinaties die ik zou kunnen indrukken. Ik sluit hierbij niet alleen maar menuopties die bij TextEdit zelf horen in, maar ook sneltoetsen die in het Voorzieningen-menu geplaatst worden door talrijke over mijn hele harde schijf verspreide toepassingen, plus systeembrede toetscombinaties die door het systeem geactiveerd worden in diverse voorkeurspanelen en onzichtbare toepassingen in de achtergrond.

Wie kan in vredesnaam 75 toetscombinaties onthouden? Hoe zou iemand daar mee om kunnen gaan? En natuurlijk, de dingen veranderen iedere keer volledig als ik van het ene naar het ander programma ga. Sommige programma's hebben letterlijk honderden sneltoetsen! Met als resultaat dat ik veel eerder terugval op menu's dan naar sneltoetsen en zelfs dan ben ik vaak verbluft als ik een toetscombinatie probeer en er iets totaal onverwachts, verbazingwekkends gebeurt (meestal omdat ik het verkeerd deed en beantwoord werd door een bepaalde voorziening of er kwam antwoord van een systeembrede sneltoets).

Oke, nu het goede nieuws: Ergonis Softwares KeyCue 4.4 weet nu van de meeste van deze sneltoetsen. Je herinnert je KeyCue, nietwaar? Ik besprak het toen het net verscheen (zie "Ergonis's KeyCue, een spiekbriefje voor toetscombinaties", 04-06-2004). KeyCue laat me een toetscombinatie specificeren die, als deze een tijdje ingedrukt wordt, een geheugenlijstje tevoorschijn laat komen van de nu aanwezige sneltoetscommando's, zonder dat je door welk menu dan ook moet struinen. Vervolgens kan ik er een kiezen. Niet alleen verkrijg ik zo snel een geheugensteuntje voor de sneltoetsen die ik het meest gebruik, maar leer ik ook over toetscombinaties die ik waarschijnlijk op geen andere manier zou hebben ontdekt .

In die originele bespreking schreef ik: "Wat ik echt zou willen hebben is een spiekbriefje dat me laat zien en kiezen uit alle menuopties van een toepassing, of ze al dan niet sneltoetsen hebben en ook zou ik een spiekbrief willen hebben, die alle globale sneltoetsen toont die diverse toepassingen geïnstalleerd hebben". Ergonis heeft de tweede wens op die lijst nu vervuld. KeyCue 4.4 weet nu tenminste van sommige systeembrede sneltoetsen. Ik zeg "sommige" omdat je makkelijk systeembrede sneltoetsen vindt waar KeyCue niets van afweet. Bijvoorbeeld, op mijn machine zet Command-Control-Option-T KeyClick aan en uit en Command-Control-Option-W roept deWitch-vensterlijst op; maar KeyCue's spieklijst noemt deze niet op. Toch, de vooruitgang in deze versie, samen met de eerdere versie die gebruikersveranderingen introduceerde van de toetsencombinatie die het KeyCue-venster aktiveert, is voelbaar en zeer welkom.

Een enkelvoudige KeyCue licentie kost 19,99 euros. Nodig is Mac OS X 10.4 Tiger of later en er is een 1,1 MB probeer-download.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Wat ik heb geleerd doordat mijn laptop werd gestolen

  door David Blatner <[email protected]>

[vertaling: LmR, MSH]

Op een dag, ergens en op de een of andere manier zal je ooit een keer je laptop kwijt zijn. Hij wordt gestolen of de harde schijf ontploft of het apparaat wordt getroffen door een meteoriet. Hoewel het laatste je ten minste een mooi verhaal oplevert, er vanuit gaande dat je er op dat moment niet op aan het werk was, is het gewoonweg ellende als je laptop gestolen wordt, zoals dat recent bij mij gebeurde. Ik heb er echter wel een aantal dingen van geleerd en wil dat bij deze met jullie hier delen.

Bij computerdiefstal raak je drie dingen kwijt: hardware, gegevens en privacy. Ik laat het omgaan met de emotionele aspecten van het verlies even aan andere over en richt me verder op de meer praktische.

Hardware -- Het verlies van hardware is in veel opzichten het minst grote probleem. Natuurlijk, er is geld(waarde) verdwenen maar zoals mijn moeder me ooit eens zei: "je kan altijd weer nieuw geld verdienen". Dit gezegd hebbende raad ik iedereen aan z'n computer te verzekeren. De standaardverzekering van veel huiseigenaren dekt doorgaans geen werkgerelateerde computers, noch computers die buitenshuis verdwijnen (bijvoorbeeld vanuit een auto). Controleer dus even je polisvoorwaarden. Safeware biedt onafhankelijke computerverzekeringen, mocht dit nodig zijn.

Hiernaast raad ik aan volgsoftware op je computer te installeren. Van de verschillende varianten die verkrijgbaar zijn, koos ik MacTrak van GadgetTrak voor mijn vervangende computer en wel om de volgende redenen: Ik mag de eigenaar van het bedrijf wel, ik heb hem ontmoet bij zijn stand op de MacWorld Expo; ik wil niet dat een bedrijf als een soort mediator tussen mij en de volg-gegevens zit (wat bij andere bedrijven wel het geval is) en ik vind de eenvoud van de software prettig.

Als mijn nieuwe laptop wordt gestolen, log ik in op de website van GadgetTrak en geef 'm op als verdwenen. De eerstvolgende keer dat mijn computer hun server pingt, zie het deze status en maakt dan af en toe een foto (met de ingebouwde iSight-camera) en geeft de locatie door (bebaseerd op het Wi-Fi adres dat de dief gebruikt). Die foto's en de gegevens gaan direct naar mij toe en vervolgens is het aan mij om deze gegevens aan de politie doorgeven.

Er zijn een aantal andere producten en bedrijven die je Mac kunnen volgen, waaronder LoJack en Undercover. Hoewel beide programma's interessante functies hebben (Undercover met name doet een aantal dingen die ik graag zou terugzien in volgende versies van MacTrak, zoals het maken van schermafbeeldingen terwijl de dief werkt en en het simuleren van hardware problemen in een poging de dief zover te krijgen dat hij of zij de laptop ter reparatie aanbiedt), de evaluatie van deze software is echter stof voor een ander artikel.

Gegevens -- Dus volgsoftware helpt tegen het verlies van hardware maar hoe nu met het verlies van gegevens? Dit was aanvankelijk mijn grootste zorg daar ik alles op mijn laptop bewaar en niet heel regelmatig reservekopieën maak. Gelukkig had ik twee meevallers. Ten eerste gebruikte ik ongeveer eens per maand SuperDuper om een reservekopie van alles op mijn laptop op een extrene harde schijf te zetten. Dit programma is makkelijk en goedkoop en het regelmatig maken van een complete kopie of een kopie van alleen de gewijzigde bestanden is een kleine moeite.

Ten tweede had ik ongeveer een jaar eerder CrashPlan geïnstalleerd. CrashPlan is een van de programma's die in de achtergrond draait en reservekopieën maakt van je harde schijf naar ofwel een externe schijf, een andere computer (op je lokale netwerk of via internet) die dezelfde software draait of naar een centrale locatie (zie "CrashPlan: de terugkeer van de back-up", 26-02-2007). Ik heb ervoor gekozen mijn gegevens op te slaan op de servers van CrashPlan in Minneapolis voor ongeveer $ 5 per maand.

Ongeveer twee uur voordat mijn laptop werd gestolen, was ik bij Glenn Fleishman en Jeff Carlson op kantoor om even hallo te zeggen en mijn e-mail te bekijken. Terwijl ik daar was maakte CrashPlan stilletjes nog een kopie van enkele bestanden zonder dat ik het doorhad. Dankzij die paar minuten online, kon ik later ongeveer 95 procent van mijn gegevens terughalen. De enige belangrijke bestanden die ik ben kwijtgeraakt waren de foto's in iPhoto van de afgelopen maand (omdat ik om de een of andere reden bij CrashPlan had ingesteld deze te negeren).

Sommigen van jullie vragen zich nu misschien af hoe het dan zit met Time Machine. Nou ja om eerlijk te zijn werkte het aanvankelijk niet zo voor mij en na 5 minuten gerommel was ik er klaar mee en heb ik het opgegeven. Voor hen die willen weten hoe CrashPlan zich laat vergelijken met Time Machine, staat er een vergelijking van deze twee programma's op de website van CrashPlan.

Privacy -- Mijn volgende grote verlies (dat ik tot nu toe blijf voelen) was het verlies van privacy. Ik had wel het programma KeePass gebruikt om mijn wachtwoorden en een aantal persoonlijke gegevens te beschermen (ik gebruik nu 1Password, dat veel meer functies heeft, zoals het automatisch invullen van inlogschermen). Maar wat te doen met mijn Quicken-bestanden? Of de foto's van mijn gezin? Contracten en andere zakelijke documenten? Opeens was al dat in de handen van een ander.

Na ongeveer 5 dagen logde ik in op de centrale server van CrashPlan en zag ik dat alle bestanden waarvan ik kopieën liet maken, van mijn laptop verwijderd waren. Ten minste, ik kon ze niet meer vinden. Dat was een kleine troost maar eigenlijk weet ik niet precies wat er met die gegevens is gebeurd, hetgeen me met een naar gevoel laat zitten.

Dus nu heb ik een paar dingen anders gedaan op mijn laptop. Ten eerste zet ik bij het paneel Beveiliging in de Systeemvoorkeuren een vinkje bij "Vraag om wachtwoord om sluimerstand of schermbeveiliging uit te schakelen" en "Schakel automatisch inloggen uit".

Vervolgens heb ik een nieuwe gastaccount aangemaakt in de Systeemvoorkeuren. In deze gastaccount heb ik Ouderlijk toezicht toegepast zodat een gebruiker niet veel meer kan doen dan inloggen, iLife gebruiken, op het web surfen en dergelijke. Belangrijker is dat ik MacTrack permissie heb gegeven in de achtergrond te draaien. Het idee daarachter is dat de dief, die niet in mijn account kan inloggen, merkt dat hij of zij wel in de gastaccount kan inloggen, hetgeen mij in staat stelt uit te vinden waar deze persoon zich bevindt. Het is misschien vergezocht maar het is beter dan niets.

Daar bovenop heb ik een firmware-wachtwoordhulpprogramma gebruikt om mijn firmware op slot te zetten zodat niemand mijn harde schijf kan initialiseren, vanaf een externe schijf kan opstarten of de laptop als FireWire-schijf kan gebruiken. (Voor meer informatie zie Apple's support-artikel over het instellen van een firmware-wachtwoord.) Het is vast mogelijk om een firmware-wachtwoord heen te komen maar hopelijk weet een toekomstige dief niet hoe dat moet.

We gaan verder -- Ik heb twee andere beveiligingsopties op mijn nieuwe computer geïmplementeerd. Ten eerste, haalde ik recent, voor te vertrekken op een reis naar het buitenland, een oud Kensington kabelslot tevoorschijn dat ik ongeveer tien jaar geleden kocht maar er nooit toe kwam om hem te gebruiken. Mijn laptop aan een tafel te kunnen vergrendelen geeft me een beetje extra geruststelling.

Ten tweede, hier thuis, heb ik ook twee brandvrije mediakluizen voor backup-dvd's en -cd's. Merk op dat ik "mediakluizen" zei, gewone kluizen mogen vuurbestendig zijn voor papier, maar elektronische media zullen er in smelten. Ik moest er twee hebben want de inwendige ruimte is klein (het grootste gedeelte van de safe is van beton of een ander zwaar en dik materiaal).

Er zijn nog plenty andere beveiligingsopties die ik had kunnnen gebruiken. Bijvoorbeeld, ik weet dat Mac OS X FileVault heeft, maar het feit dat die mijn hele thuisbestand versleutelt (inclusief gigabytes fotos en videos) schrikt me af. Ja, ik zou foto's en video's uit mijn thuismap kunnen halen, maar ik ben nog steeds niet gek op FileVault.

Uiteindelijk vind ik dat ik de maatregelen die ik genomen heb relatief goedkoop waren, makelijk toe te passen en ze laten me een comfortabel gevoel van veiligheid na. Natuurlijk, de NSA zou ze kunnen kraken en ja, een komeet zou nog wat ernstige schade kunnen aanrichten, maar als een hufter weer mijn computer steelt zal ik niet gaan hyperventileren of in paniek raken. Het zal oké zijn.

[David Blatner is ontegenzeggelijk de meest bekende autoriteit ter wereld voor Adobe InDesign en de co-host van de site InDesign Secrets.]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Apple Drive Modules voor Xserve nader beschouwd

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: JWB, SWB, SL]

Ongeveer een jaar geleden kochten we een op Intel gebaseerde Xserve met een tweetal 80 GB SATA-schijven, die moest fungeren als onze primaire webserver. Toen de opstartschijf ons in oktober 2008 in de steek liet, waren we in staat om alles te herstellen vanaf de back-up op de tweede schijf en externe back-ups, al ging dit niet zonder horten of stoten (zie "Uitval TidBITS-server valt redactie vies tegen", 07-10-2008). Maar hoewel we er in slaagden de machine weer online te krijgen, vertrouwden we de schijf die ons in de steek gelaten had niet meer. Aangezien de Xserve drie schijf-compartimenten heeft, was de voor de hand liggende oplossing om een andere schijf te kopen. Klinkt simpel, nietwaar? Niet helemaal.

Je kunt geen kale harde schijf kopen en die rechtstreeks in een Xserve steken, zoals dat wel kan met een Mac Pro (en aangezien ik net een schijf had toegevoegd aan mijn nieuwe Mac Pro, kan ik zeggen dat Apple een knap stukje werk heeft afgeleverd in het gemak waarmee schijven kunnen worden toegevoegd, zeker vergeleken met de vreselijke aanpak die ze hanteerden voor de Power Mac G5). In plaats daarvan vereisen Xserves het gebruik van Apple Drive Modules, dit zijn op maat gemaakte behuizingen die de schijven bevatten.

Voor gebruikers die gewend zijn om goedkope harde schijven te kopen, komt Apples prijsbeleid ten aanzien van de Apple Drive Modules wel een beetje als een schok. Een 80 GB SATA ADM kost $ 200 bij Apple, en een 1 TB SATA ADM kost $ 450. Ter vergelijking, je kunt al een kale 80 GB SATA-schijf kopen voor een schamele $ 35, en een 1 TB-schijf voor circa $ 100. Het lag dus voor de hand een nieuwe SATA-schijf te kopen om er de slechte schijf in de ADM mee te vervangen. Toen ik echter die weg insloeg, liep ik tegen een aantal problemen aan, dusdanig dat ik eieren voor mijn geld koos en eenvoudigweg maar een nieuwe 80 GB SATA ADM kocht om de defecte te vervangen.

Om te beginnen was ik er niet zeker van dat mijn Xserve SATA-schijven had zoals ik dacht, omdat Systeemprofiel op de Xserve niets laat zien op de SATA-bus, en in plaats daarvan alle schijven aan de SAS-bus hangt (SAS staat voor Serial Attached SCSI, een gegevens-overdrachttechniek met uitstekende prestaties, die snelle SCSI-schijven ondersteunt en achterwaarts compatibel is met SATA-schijven). Na enige discussie met deskundige mensen op de MacEnterprise discussielijst en zorgvuldige lezing van de schijfdetails in het SAS-onderdeel van Systeemprofiel, werd het duidelijk dat zowel SAS als SATA-schijven getoond worden in het SAS-gedeelte, waarbij SATA schijven "ATA" als fabrikant meekrijgen, en "Ja" laten zien onder SATA-apparaat.

[Zie afbeelding]

Ten tweede, toen ik eenmaal wist dat ik SATA-schijven in mijn ADM's had, onderzocht ik of er nog addertjes onder het gras zitten bij het vervangen van de schijven. Hierover bleek verrassend weinig concrete informatie te bestaan, waarbij sommige mensen probleemloos een schijf in een ADM konden vervangen, terwijl anderen problemen ondervonden op het gebied van prestaties of betrouwbaarheid. Ik vond een paar discussies waarin gesteld werd dat het niet is aan te bevelen schijven te vervangen, zonder echter een solide bronvermelding te geven.

Hierdoor in de war geraakt nam ik contact op met Apple, om te vragen waarom ADM's zo duur zijn vergeleken met kale schijven, wat een ADM precies doet, welke aanbevelingen Apple heeft voor gebruikers met gebrekkige ADM's, en of het vervangen van een schijf al dan niet een goed idee is. Dat gesprek leverde een hoop interessante informatie op over de ADM en gaf wat meer helderheid over wat mensen met slecht functionerende ADM-schijven zouden moeten doen.

Schijfkeuze -- Het belangrijkste om te weten over ADM's is dat Apple niet zomaar willekeurige schijven gebruikt. We hebben allemaal geprofiteerd van de verbazingwekkende lage kosten van opslag. Maar wanneer fabrikanten op prijs concurreren, bezuinigen ze altijd op allerlei manieren om de prijs te drukken. Hoewel de betrouwbaarheid van een schijf over het algemeen goed is, heeft iedereen die kale schijven koopt wel een schijfverkoper bij wie ze geen klant meer willen zijn wegens slechte ervaringen in het verleden. (Zoals zo vaak, men haat allemaal verschillende verkopers, afhankelijk van wie op een bepaald moment slechte waar leverde.)

Daar de Xserve voor permanent gebruik is ontworpen - 24 uur per dag, 7 dagen per week, soms jarenlang - gebruikt Apple niet de goedkoopste schijven die er zijn, aangezien die schijven ontworpen zijn voor het meer doorsnee werk in bureaucomputers: 8 tot 10 uur per dag, met variatie in het gebruik gedurende die tijd. In plaats daarvan werk Apple nauw samen met schijffabrikanten teneinde schijven te kiezen met componenten die het langer uithouden. Ze gaan zelfs zo ver dat ze specifieke combinaties van kop en media kiezen. Dat is gebruikelijk in de industrie; uit andere bronnen heb ik vernomen dat schijven die door fabrikanten als Apple, Dell en HP worden toegepast in het algemeen betrouwbaarder zijn dan de standaard in de kleinhandel verkrijgbare schijven.

Apple noemt deze zwaardere modellen "server-class"-schijven; je komt ook wel de term "RAID edition" tegen, om ze te onderscheiden van harde schijven met kleine verkoopmarges. Gewoonlijk beschouwt Apple SATA-schijven van hoge kwaliteit als serverklasse-schijven, in vergelijking met "enterprise-class"-schijven, die de beste prestaties hebben (voorheen Fibre Channel en high-end SCSI, tegenwoordig 15,000 RPM SAS) en met de hoogste score wat betreft de gemiddelde tijd tot falen.

Dus de voornaamste reden om niet zo'n SATA-schijf "van het schap" in een ADM te stoppen is simpelweg dat de schijf het permanente gebruik waarschijnlijk niet aan kan.

Eigen firmware -- Een andere reden om SATA-schijven "van het schap" te mijden voor ADM's in productieservers is dat Apple nauw samenwerkt met schijffabrikanten om de firmware in schijven bestemd voor de Xserve speciaal aan hun wensen aan te passen. De details verschillen per schijf, maar het gros van de firmware-veranderingen heeft te maken met het afstemmen van de schijf op prestaties en thermisch gedrag.

Volgens Apple is het grootste deel van de firmware van schijven, niet geheel onverwacht, afgestemd om optimaal te presteren onder Windows, dat relatief kleine datablokken leest en schrijft. Mac OS X werkt daarentegen met grotere blokken. Door de caching-algoritmen van de firmware af te stemmen op de omvang van de blokken zoals geprefereerd door Mac OS X kan de prestatie verbeterd worden. Dit is geen sinecure, gezien het feit dat er verscheidene verschillende caches tussen de schijf en het besturingssysteem bij betrokken zijn en het kunst is om ze allemaal optimaal te laten presteren.

Het belangrijke andere gebied waar het afstemmen van firmware helpt is dat van thermisch gedrag. De grote schijven van tegenwoordig gebruiken een technologie die "perpendicular recording" ["loodrecht opnemen" - nvdv] heet en mij werd verteld dat deze schijven bij bepaalde temperaturen op een "lees-na-schrijf" modus overschakelen om de betrouwbaarheid van de gegevens te waarborgen. Het moeten lezen van elke geschreven bit vermindert de prestaties, dus brengt Apple subtiele verbeteringen aan in de firmware van schijven in de ADM's van de Xserve om de kans te verlagen dat ze op deze modus overschakelen. Apple kan dit doen omdat de temperatuurverschillen van de Xserves onder normale omstandigheden bekend zijn. Daarentegen moeten in de handel verkrijgbare schijven van de meest ongunstige thermische omgeving uitgaan. Het is dus veel waarschijnlijker dat een schijf "van het schap" eerder in de lees-na-schrijfmodus belandt dan een schijf in een Xserve.

Andere bronnen uit de branche bevestigen dat het gebruikelijk is dat computerfabrikanten samenwerken met schijfverkopers om schijffirmware af te stemmen op prestaties, maar een aantal gingen verder door op te merken dat computerfabrikanten in aanmerking komende schijven serieuze testen laten ondergaan om mogelijke problemen aan het licht te brengen in hoe de firmware van schijven omgaat met foutsituaties. Sommige veranderingen in de firmware zijn bedoeld om de kans op gegevenscorruptie te verkleinen.

Het is lastig om online veel te weten te komen over de firmware van harde schijven, aangezien schijffabrikanten hun firmware zorgvulding bewaken om de kans dat die wordt gehacked te verkleinen. Dat kan tegen ze gaan werken, omdat extra oplettendheid van het publiek de kans vermindert op fouten, zoals de fout die onlangs zorgde voor het debacle rondom Seagate-schijven. Een fout in de firmware kon ervoor zorgen dat een aantal Seagate-schijfmodellen niet meer werkten nadat ze uitgezet waren. Als dat al niet erg genoeg was, zorgde de herstelde firmware naar verluidt voor extra problemen voor sommige van de getroffen schijven.

Een laatste feit om zich te realiseren bij de aangepaste firmware in ADM-schijven is dat de Server Monitor-software van Xserve ontworpen is om een dozijn variabelen die door de firmware van de schijf worden gerapporteerd in de gaten te houden, en dreigend falen te melden wanneer die variabelen over toegestane grenzen heengaan. Gebruik van een niet-ondersteunde schijf kan Server Monitor beletten te rapporteren over de conditie van de schijf.

Slimme drager -- Een deel van de verklaring waarom een ADM aanzienlijk meer kost dan een kale schijf in de winkel heeft te maken met de ADM-drager zelf. Die is meer dan een fysieke slede. Er zit ook een controller-bord op, een temperatuur-sensor, en een tweetal leds die iets zeggen over zowel de activiteit als de toestand van de schijf. De temperatuur-sensor van de ADM vormt een geheel met het koelsysteem van de Xserve, en samen zorgen ze dat er meer lucht stroomt naar schijven die te heet worden.

Apple vertelde me ook dat de rubbertjes die de schijf op de ADM-drager vasthouden voor elke schijf speciaal in overeenstemming met de trillingseigenschappen van de schijf gekozen zijn. Verschillende schijven hebben verschillende soorten rubber nodig om trillingen zo veel mogelijk te reduceren. Ik heb de indruk dat dit extra belangrijk is met de SAS-schijven van 15.000 rpm, omdat die zo'n hoge draaisnelheid hebben.

Uitvoerig getest -- De meeste electronica vertoont wat wel genoemd wordt een "badkuipkromme" van fouten. Dat betekent dat de kans op fouten relatief groot is aan het begin van de levensduur van een schijf, vervolgens inzakt en verwaarloosbaar wordt gedurende zijn nuttige leven, en dan weer stijgt doordat de hardware domweg versleten raakt. Vanuit het perspectief van een gebruiker wil je schijven die snel de geest geven vermijden. (Het is onmogelijk om de uiteindelijke dood van een schijf te vermijden, maar gezien de snelheid waarmee de omvang van gegevens en schijfcapaciteit toenemen, zul je hopen dat je de schijf al wilt vervangen door een grotere voordat hij kuren gaat vertonen als gevolg van ouderdom.)

Om de kans op kindersterfte van de schijf en andere problemen die zich snel uiten te verkleinen onderwerpt Apple iedere schijf die het bedrijf verlaat in een Xserve of ADM aan een ononderbroken test van 48 tot 60 uur. Dat is meestal genoeg om schijven eruit te filteren die onmiddellijk in de fout zullen gaan.

Apple keurt ook iedere schijf af die tijdens de test ook maar één hardware- of softwarefout vertoont. Ook al zullen schijven zulke fouten automatisch uitrangeren, statistisch gesproken zal een schijf die bij de eerste vuurproef al hard- of softwarefouten vertoont een grotere kans hebben om te falen. Een bron vertelde me dat een aantal van de hardware RAID-chipsets zal weigeren om te werken met schijven waarvan de firmware foute blokken heeft uitgerangeerd. Hij ontdekte dat schijven die geweigerd waren door een RAID probleemloos werkten in een Drobo, die blijkbaar vrolijk een schijf met uitgerangeerde blokken accepteert.

Het is duidelijk dat dit soort testen ten goede komt van zowel klanten, die minder kans lopen op falende schijven, als Apple zelf, doordat er minder reparaties onder garantie zullen zijn, maar het staat buiten kijf dat hier extra kosten mee zijn gemoeid die Apple aan de klant zal doorberekenen in de vorm van hogere prijzen voor ADM's.

Waar het in de praktijk op neerkomt -- Na mijn onderzoek van dit onderwerp ben ik overtuigd dat een dode schijf in een ADM vervangen weliswaar mogelijk is (Apple houdt dit uitdrukkelijk niet tegen), maar dat het geen goed idee is als de Xserve in kwestie een productieserver is. Als je voor dit pad kiest, raad ik je sterk aan om een schijf te kopen die is ontworpen voor gebruik als RAID of als server. Let er verder op dat Apple zowel SAS- als SATA-ADM's maakt, en dat die twee soorten schijven niet uitwisselbaar zijn. Dus als je een SAS-ADM hebt moet je er een SAS-schijf in zetten.

Terwijl ik nadacht over mijn eerste reacties op de grillen van mijn schijf, besefte ik dat het probleem is dat Apple eigenlijk hardware van het niveau voor ondernemingen verkoopt aan Mac-gebruikers die gewend zijn aan producten voor de massamarkt. Ik weet genoeg van serversoftware, maar voordat de Xserve werd uitgebracht gebruikte ik standaard Macs als servers. Lange tijd was een van onze servers nota bene een Performa 6400. Er is niets vekeerd aan om een Mac die ontworpen is voor dagelijks gebruik een nieuwe bestemming als server te geven, zolang je maar beseft dat hij niet met servertaken in gedachten is ontworpen, en dat zijn snelheid en betrouwbaarheid achteruit kunnen gaan als hij in die rol wordt geduwd.

Met andere woorden, geloven dat je een schijf in een ADM zomaar kunt vervangen is denken als een Mac-gebruiker, niet als een systeembeheerder die een productieserver beheert. Een systeembeheerder zou liever geen goedkope hardware kiezen die in zo'n situatie met grote kans toekomstige problemen zal veroorzaken, want dat is misplaatste zuinigheid. Maar omdat de overstap van een tweedehands bureaublad-Mac naar een Xserve een eenvoudige sprong is om te maken, heeft Apple eigenlijk een categorie klanten aangetrokken die nog niet denken als systeembeheerders als het aankomt op productieservers. En omdat Apple zich zo sterk op de consumentenmarkt richt, doet het bedrijf niet veel moeite om Xserve-klanten voor te lichten over waar ze aan beginnen.

(Er is één geval waarin kale schijven vereist zijn voor ADM's: de niet langer leverbare Xserve RAID van Apple. Die gebruikt oudere, op ATA gebaseerde ADM's, die niet eenvoudig nieuw te krijgen zijn, waardoor diegenen die een Xserve RAID hebben genoodzaakt zijn om kale schijven te vervangen door wat ze maar kunnen vinden, als ze RAID-integriteit willen behouden terwijl een schijf gefaald heeft. Dit is niet triviaal, want alle RAID-schijven moeten even groot zijn, maar de investering in een Xserve RAID is dermate groot dat hun eigenaars met reden veel moeite doen om ze in bedrijf te houden.)

Met dat in gedachten ging ik rondkijken hoeveel vergelijkbare schijven voor servers van HP en Dell zouden kosten. Het bleek allereerst al een heidens karwei om uit te zoeken welke servers vergelijkbaar zouden kunnen zijn met de Xserve. Toen ik eindelijk servers vond die op rekken gemonteerd kunnen worden en die niet uitgeschakeld hoeven te worden als je een schijf wilt vervangen, bleek dat de prijzen van HP en Dell zelfs hoger waren dan die van Apple. Toegegeven, Apple biedt maar vier opties (SATA-ADM's van 80 GB en 1 TB voor 200 dollar en 450 dollar, en SAS-ADM's van 73 GB en 300 GB voor 300 dollar en 650 dollar) terwijl HP en Dell een hele reeks groottes bieden en in het geval van SATA-schijven zelfs niet omlaag gaan tot 80 GB. Maar de prijzen van HP en Dell zijn ofwel vergelijkbaar (voor de SAS-schijf van 73 GB) of 200 dollar tot 250 dollar hoger (voor de SATA-schijf van 1 TB en de SAS-schijf van 300 GB).

Samengevat: er zijn verschillende goede redenen waarom ADM's meer kosten dan kale schijven van dezelfde grootte in de winkel, het is mogelijk maar het wordt niet aanbevolen om de schijf in een ADM te vervangen, en Apple rekent absoluut geen extreem hoge prijs voor ADM's.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 30 maart 2009

  door Doug McLean <[email protected]>

[vertaling: ADG]

Firefox 3.0.8 van Mozilla is een veiligheids- en stabiliteitsupdate van deze populaire webbrowser die twee kritische kwetsbaarheden aanpakt. Twee onafhankelijk werkende veiligheidsonderzoekers hebben manieren ontdekt om crashes, veroorzaakt door XLS-stylesheets en XUL-tree elements, te benutten om willekeurige code op de computer van het slachtoffer te draaien. De update pakt deze beide zaken aan en herstelt ook nog een reeks kleinere bugs. (Gratis update, 17,2 MB)

iLife Support 9.0.2 van Apple brengt niet nader bekend gemaakte bugfixes voor iLife '09, iWork '09 en Aperture. Het bedrijf heeft tegelijkertijd updates uitgebracht voor het leeuwendeel van de iLife programma's, beschikbaar als aparte downloads en al even summier omschreven: iWeb Update 3.0.1, iPhoto Update 8.0.2 en iMovie Update 8.0.1. Als laatste, de vreemd genummerde iWork '09 Update 1 version 9.0.1 die wordt aangeraden voor iWork '09-gebruikers. De iLife Support update vereist dat de computer opnieuw opgestart wordt. (Gratis updates, van verschillende grootte)

MacBook Pro Graphics Firmware Update 1.0 van Apple pakt het probleem aan dat er op de beeldschermen van sommige 17-inch MacBook Pro's uit begin 2007 verticale lijnen verschijnen en dat van die computers het beeld vervormd is. Meer informatie over deze update, inclusief de te verrichten handelingen om de update te installeren, kunnen worden gevonden op Apple's website. De update is beschikbaar via Software Update of via Apple's Support Downloads-bladzijde. (Gratis update, 770 KB)

Sandvox 1.6 van Karelia Software is een belangrijk update voor deze tool. Met Sandvox kun je op templates gebaseerde websites maken. Deze update voegt een eigenschap toe die plugins van derden opspoort, zodat gebruikers een lijst van beschikbare plugins vanuit Sandvox zelf kunnen bekijken. Andere veranderingen zijn onder meer de mogelijkheid om in een site de titel van elke bladzijde en de bijbehorende metadata te wijzigen en ondersteuning voor blogcommentaarsystemen zoals Disqus, IntenseDebate en JS-Kit. (Gewone versie $ 57 / Pro-versie $ 97, gratis update, 26,3 MB)

TextExpander 2.6 van SmileOnMyMac breidt dit tekst-hulpprogramma uit met nieuwe mogelijkheden. Afkortingen kunnen nu uitdijen, zelfs als ze voorafgegaan worden door ieder willekeurig teken, waaronder dus nu ook letters, cijfers and leestekens (in vorige versies konden afkortingen alleen maar uitdijen als ze voorafgegaan werden door een spatie). Verder kan nu ook ingesteld worden hoe lang het duurt voordat het klembord hersteld wordt en wat de woorden-per-minuut-verhouding is die gebruikt wordt om uit te rekenen hoe veel tijd bespaard wordt met het gebruik van TextExpander. ($ 29,95 nieuw, gratis update, 3,6 MB)

Carbon Copy Cloner 3.2 van Bombich Software biedt een aantal prestatieverbeteringen voor dit backup- en schijfkloon-hulpprogramma. Terug van weggeweest (sinds versie 3.0), is de mogelijkheid om objecten op het rootlevel van een doelvolume te verwijderen, ook als die objecten niet op het bronvolume staan. Verdere veranderingen zijn onder meer de mogelijkheid om te filteren op remote-bronvolumes, ondersteuning in de bron- en doellijsten voor volumes die niet als HFS-bestandssysteem geformatteerd zijn, de documentatie is up-to-date gebracht en verder is er nog een hele serie kleinere bugfixes toegevoegd. Een volledige lijst is beschikbaar op de website van Bombich Software. (Gratis, 2,8 MB)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


ExtraBITS, 30 maart 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: HV]

John Gruber verkondigd de waarheid: obsessie maal stem -- "If you build it, they will come". Je kunt niet op bestelling een hit schrijven, de volgende Google creëren, of zelfs maar de volgende populaire blog maken. Maar je kunt wel je passies en obsessies met het grote publiek delen en als je dat maar lang en overtuigend genoeg doet kun je er je boterham mee verdienen. Dat is het grote geheim van publiceren op het internet en TidBITS en Take Control zijn daar twee hele goede voorbeelden van. (Gepubliceerd op 27-03-2009)

Apple kondigt WWDC 2009-data aan -- Apple heeft bekend gemaakt dat de jaarlijkse Worldwide Developers Conference (WWDC) van 8 tot en met 12 juni 2009 in San Francisco gehouden zal worden. Het staat nu al vast dat ontwikkelaars details van Snow Leopard en versie 3.0 van de iPhone programmatuur te zien zullen krijgen; de vraag is of Apple de WWDC zal gebruiken om één van deze producten, of wellicht beiden, officieel te introduceren, iets wat door velen wel verwacht wordt. (Gepubliceerd op 26-03-2009)

Adam bespreekt op MacNotables de iPhone 3.0-software -- Adam komt terug op de MacNotables podcast waar hij het onlangs aangekondigde iPhone 3.0-besturingssysteem bespreekt en de rol die het speelt bij Apples intenties om programma's die via de App Store verkocht worden, in te zetten als een soort vergulde handboeien om gebruikers aan de iPhone te blijven binden. (Gepubliceerd op 26-03-2009)

iTunes Genius-venster adviseert nu ook bij video -- Ars Technica meldt dat Apple het Geniusvenster, na een vertraging van twee weken, nu ook geactiveerd heeft voor films, zonder dat gebruikers een nieuwe versie van iTunes hoeven te downloaden. Deze functie werd al aangekondigd in Apples toelichting bij iTunes 8.1 en op de iTunes-webpagina's, maar bleek bij het vrijgeven ervan niet geactiveerd. Het Genius-venster biedt nu videosuggesties uit het aanbod van de iTunes Store, gebaseerd op geanonimiseerde gebruikersinformatie die door iTunes naar Apple gestuurd wordt, en daar met aankopen van andere iTunes klanten vergeleken wordt. Deze functie kan net als het Genius-venster voor muziek naar believen aan- of uitgezet worden. (Gepubliceerd op 25-03-2009)

17-inch iMac beschikbaar voor scholen -- Om zich in de noodlijdende educatieve sector niet uit de markt te prijzen heeft Apple besloten om een oud iMac model in de schappen te houden voor scholen. Apples nieuwsbrief voor het onderwijs van maart dit jaar meldt dat "De witte 17-inch iMac blijft leverbaar en is verkrijgbaar vanaf $ 899". Het model verdween in 2007 uit het normale commerciële aanbod. Het is niet de eerste keer dat Apple machines maakt die alleen voor de educatieve markt beschikbaar zijn; de eMac werd oorspronkelijk alleen voor scholen op de markt gebracht en kwam pas later ook algemeen beschikbaar. (Gepubliceerd op 24-03-2009)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 30 maart 2009

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: ADG]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

iPod iPhoto syncing through iTunes fails with error -50 -- Adam stelt een oplossing voor om fotosynchronisatie te fixen, maar wel eentje met risico's. (5 berichten)

Memory stick drivers for Mac G5 -- Opnieuw formateren van een USB-geheugenstick kan de oplossing zijn voor een vreemd probleem. (7 berichten)

What I Learned from Having My Laptop Stolen -- Lezers wisselen oplossingen uit voor het beschermen van gegevens op laptops. (11 berichten)

Latest version of Java -- Hoe kan je bepalen welke versie van Java geïnstalleerd is. (8 berichten)

"Extend" vs "Join" network -- Een lezer legt het verschil uit tussen het deelnemen aan Airport-netwerken of deze uitbreiden. (2 berichten)

Going Deep Inside Xserve Apple Drive Modules -- Gebruikt Time Capsule dezelfde soort harde schijven van serverkwaliteit, als de Xserve? (2 berichten)

iMovie (iLife) Updates -- Apple's beknoptheid bij de toelichtingen bij nieuwe versies, breidt zich uit tot de documentatie voor ontwikkelaars. (4 berichten)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2009 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering