Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Ik geef toe dat ik liever de kalenders zie dan gebonden boeken van iPhoto, simpelweg omdat als ik de tijd neem om een kalender te maken, ik er dan zeker van ben dat ik die een heel jaar zie (aan de muur of bij degene die ik er een heb gegeven). Daarentegen, hoe mooi de hardcover boeken van iPhoto ook zijn, mijn ervaring is dat er een paar keer in wordt gekeken en vervolgens worden ze weggezet op een plank. Dat is niet per definitie verkeerd: een boek kan ideaal zijn voor het documenteren van een bijzondere reis of evenement en vereist geen constante aandacht.
Maar eerlijk gezegd, het andere probleem dat ik heb met boeken is dat het nogal wat tijd vergt om ze te maken, tenminste als je er net zo op gebrand bent als ik om een perfect resultaat te krijgen. Zelfs na het selecteren van alle foto's en het bepalen van wat ik er eventueel over wil zeggen, biedt iPhoto stapels thema's en lay-outs binnen ieder thema. Soms ben ik te overdonderd om de gewenste lay-out te kiezen en moet ik mijn email gaan lezen of iets simpels doen.
Als je er over denkt een boek te maken in iPhoto, heeft mijn collega Peachpit-auteur Liz Castro een heerlijke en nuttige website gemaakt waar ze obsessief ieder thema van iPhoto beschrijft. Voor elk thema gebruikt ze schermafbeeldingen uit iPhoto om de lay-outs van de kaft, van het binnenwerk en de mogelijke achtergronden samen te vatten.
Vervolgens geeft ze voorbeelden van iedere optie van de opmaak, voor de kaft, voor de eerste pagina en voor de pagina's die de mogelijke aantallen foto's van dit thema bevatten. Elke pagina is gedetailleerd, maar ze zijn veel gemakkelijker te bekijken dan door alle opties in iPhoto zelf door te worstelen.
Liz begon met deze site om de thema's van eerdere versies van iPhoto te documenteren, en hoewel de pagina's van iPhoto '08 nog steeds beschikbaar zijn, heeft ze die allemaal bijgewerkt voor iPhoto '09. Voor het grootste gedeelte komen de veranderingen in iPhoto '09, voor zover het de boeken betreft, neer op het reis-thema, maar het is de moeite van het vermelden waard dat je een introductiepagina (eigenlijk slechts een pagina tekst, omdat deze overal in het boek kan komen) of een pagina met een kaart kunt toevoegen voor ieder van de thema's, hoewel het thema Reizen de meeste opties biedt die aangepast kunnen worden. Liz geeft ook een aantal nuttige tips over hoe de nieuwe pagina's met een kaart te gebruiken.
Dus als je een beetje overdonderd bent door alle opties in iPhoto, of gewoon eens wil zien wat is er veranderd is in boeken in iPhoto '09, ga eens langs bij de site van Liz.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De Omni Group heeft onlangs op zijn blog aangekondigd dat vier van zijn voordien commerciële programma's voortaan gratis zonder beperkingen kunnen worden gedownload. Het gaat hierbij om de populaire webbrowser OmniWeb, de tool voor schermeffecten en presentaties OmniDazzle, de tool voor het opschonen van schijven OmniDiskSweeper en de geheugenoptimaliseringstool OmniObjectMeter.
OmniWeb is de meest gebruikte applicatie van de vier en kostte tot voor kort $ 14,95. Net zoals Safari werkt OmniWeb met de WebKit-rendering engine van Apple, wat betekent dat het pagina's op een gelijkaardige manier als Safari 3 weergeeft. Op de vraag om commentaar bevestigde het hoofd van de Omni Group, Ken Case, dat zij van plan zijn om de ingebedde versie van WebKit regelmatig te updaten en dat een toekomstige 5.9.x-update met een nieuwere versie zou worden geleverd.
Door zijn innovatieve kenmerken, zoals site-specifieke voorkeuren, grafische tabs, permanente werkruimten en vergrootbare tekstgebiedvelden, ontstond een reeks trouwe volgelingen van OmniWeb, maar toch kon de browser niet op tegen de voornaamste browsers op de Mac, Safari en Mozilla Firefox. Zowel Apple als Mozilla beschikken over veel grotere ontwikkelingsmogelijkheden en het feit dat Safari en Firefox gratis zijn bleek altijd nog belangrijker dan een eventuele technische superioriteit van OmniWeb op specifieke vlakken.
Nu OmniWeb gratis is kan het aantal gebruikers aanzienlijk toenemen, aangezien het zeker een heel goede browser is maar de strijd tegen gratis alternatieven niet kon winnen. We kunnen iedereen die geïnteresseerd is in webbrowsers aanraden om OmniWeb te testen. Al was het maar omdat het vaak nuttig is om meerdere browsers te hebben om een weerbarstige website te kunnen zien.
Omdat de Omni Group een kleinere onderneming is met een beperkt personeelsbestand en beperkte resources, hebben zij beslist dat zij niet in staat waren om de vereiste inspanningen te leveren op het vlak van ontwikkeling en marketing voor deze producten. Maar in plaats van de producten te laten wegkwijnen, hebben ze besloten ze gratis te maken. De Omni Group heeft duidelijk verklaard dat zij de programma's niet stopzetten of laten vallen. Zij worden nu beschouwd als niet meer onder actieve ontwikkeling en de Omni Group hoopt ze zo veel als mogelijk te blijven updaten. Linda Sharps van de Omni Group verklaarde: "We hebben veel ideeën wat we aan deze producten willen toevoegen en het is mogelijk dat we er later meer middelen voor vrijmaken".
Ondanks deze verklaring vrezen sommige gebruikers toch dat door de overstap naar freeware de ontwikkeling van deze programma's zal stilvallen en de programma's in de gevreesde "onderhoudsmodus" terechtkomen. Enkele stemmen op het blog van Omni Group hebben voorgesteld om de programma's open source te maken, waardoor een grotere gemeenschap ze verder zou kunnen ontwikkelen. In een reactie hierop zei Case: "We hebben overwogen om sommige of al deze programma's niet alleen freeware maar ook open source te maken. Maar een goed open-sourceproject kan nog altijd niet zonder goed projectmanagement, goed filteren van inzendingen, etc., wat ons dan weer zou afleiden van onze andere producten! Maar we hebben het idee ook niet helemaal verworpen".
Zelfs nu er nog geen beslissing is gevallen over een eventuele open-sourceversie, zullen trouwe OmniWeb-fans vast blij zijn wanneer ze horen dat er een nieuwe versie aankomt. Case: "We wilden mensen niet blijven laten betalen voor OmniWeb 5.x alleen omdat 6.0 nog niet klaar was. We blijven doorwerken aan [OmniWeb] 5.9.x-updates, evenals aan een grotere 6.0-upgrade, het enige verschil is dat alles gratis zal zijn".
Sharps merkte ook op dat deze stap absoluut niet wijst op ernstige zakelijke problemen. In feite was 2008 volgens Sharps het "beste jaar ooit" voor de onderneming en ze blijven constant groeien, zelfs zo, dat ze nieuwe ontwikkelaars zoeken. Deze programma's die nu gratis zijn kunnen zelfs een bijdrage leveren aan de winst door een positief reclame-effect voor de onderneming, en nieuwe gebruikers aantrekken die dan het door Getting Things Done geïnspireerde OmniFocus, het schemaprogramma OmniGraffle, het populaire OmniOutliner en het projectmanagementprogramma OmniPlan ontdekken.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Na meer dan een jaar zonder belangrijke updates voor de Safari webbrowser heeft Apple een publieke bèta uitgebracht van Safari 4. De browser kent een flink aantal nieuwe mogelijkheden en interface- en snelheidsverbeteringen.
De belangrijkste veranderingen zijn: Top Sites, waarmee gebruikers hun meest bezochte sites kunnen bekijken en bezoeken; Cover Flow voor het bekijken van je bladwijzers en je geschiedenis; de verplaatsing van de tabbladen naar de bovenkant van het venster; een bijgewerkte WebKit rendering omdat nu gebruikgemaakt wordt van de nieuwe Nitro Engine (die veel effectiever is in het afhandelen van JavaScript) en er zijn gereedschappen voor ontwikkelaars toegevoegd.
Een kort en snel onderzoek naar de tweets op Twitter, kort na het uitbrengen van Safari 4 laat zien dat er sprake is van een gemengde ontvangst: er zijn zowel juichende reacties te zien, als gemopper over het ontbreken van mogelijkheden of problematisch gedrag van het programma. Het is echter nog te vroeg om te zeggen of de nieuwe versie een succes zal zijn; in elk geval geeft Safari 4 genoeg stof tot nadenken.
Top Sites -- De grootste aanpassing van Safari 4 is waarschijnlijk Top Sites. Het is een soort springplank naar je meest bezochte sites. Iedere keer wanneer je een nieuw venster opent krijg je je Top Sites te zien, en je kunt ook een nieuw Top Sites-symbool klikken (dat er uitziet als een tabel van vierkanten) in de Bladwijzerbalk. Top Sites toont vervolgens een venster in je browser met verkleinde weergaven van je meest bezochte sites (die per bezoek bijgewerkt worden).
Je kunt de weergave ook bewerken: je kunt de voorvertoningssymbolen verschuiven en vergroten (drie instellingen: 6, 12 en 24 symbolen). Het Top Sites-venster toont je ook wanneer er aanpassingen zijn geweest aan een site. Er is dan een blauwe ster zichtbaar aan de rechter onderkant van het symbool. Uiteraard opent het klikken op een symbool de bijbehorende site in een apart venster.
Ik vind persoonlijk dat Top Sites er prachtig uitziet, en vind het prettig om de sites vanuit de interface te openen. Ik plaats wel vraagtekens bij de onderliggende filosofie. Ik zou het namelijk fijn vinden om meer controle te hebben over wat mijn Top Sites zijn en dat niet alleen aan Safari willen overlaten. Het klikken op een Edit-knop stelt me wel in staat om sites te verwijderen of op een specifieke plek vast te zetten (zodat je bijvoorbeeld Google News altijd aan de linkerbovenkant hebt). De verwijderde site wordt echter weer vervangen door een site die Safari uitkiest; waarom kan ik niet een URL intikken voor een site die ik daar wil zien?
Het probleem zit hem in het gebruik van het woord "top". Ik wil de mogelijkheid hebben om mijn favoriete sites te zien; Apple toont me de meest bezochte sites en denkt dat dat hetzelfde is. Voor sommige gebruikers is dat waarschijnlijk ook zo. Mijn moeder bijvoorbeeld, bezoekt bijvoorbeeld steeds dezelfde handvol sites en maar zelden een andere. Maar doen de mensen die het web intensief gebruiken ook? Wanneer ik onderzoek doe naar een nieuw stuk software is het mogelijk dat de sites van die dag mijn favoriete site gaan vervangen in Top Sites en zijn die dus niet meer makkelijk toegankelijk. Dat is helemaal het geval wanneer ik de geschiedenis van mijn browser leeg.
Over een langere tijd gezien zijn de Top Sites misschien de sites die ik het meest bezoek, maar als ik dan een pagina wil hebben die ik ook snel wil kunnen bezoeken maar waar ik niet zo vaak naar toe ga, dan kan dat niet. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat ik geïnteresseerd ben in een site die maar mondjesmaat nieuwe artikilen toevoegt en toch zou ik die site wellicht in de Top Sites willen zien. Laat mij dus zelf beslissen wat mijn Top Sites zijn en niet Safari.
Ik heb echter ontdekt dat wel een manier is om die te bereiken, maar die vereist wat handelingen. Open een nieuw venster in Safari en ga daarmee naar de site die je in Top Sites wilt zien. Roep het Top Sites-venster op in een apart scherm en klik op de Edit-knop. Versleep dan de URL uit het eerste venster naar één van de Top Sites-symbolen en klik op de punaise om het daar "vast te plakken".
Ik hoop dat de definitieve versie van Safari 4 een betere manier heeft om je Top Sites te beheren, zoals een menu item: Maak Top Site aan. Ik moet echter wel toegeven dat deze visuele manier voor het beheren van vaak bezochte sites veel potentieel heeft.
Cover Flow -- Een andere belangrijke toevoeging aan Safari is de integratie van Cover Flow met je bladwijzers en geschiedenis. Net zoals in de Finder of iTunes kan je met Cover Flow door miniatuurweergaven (in dit geval van pagina's uit je bladwijzers of geschiedenis) bladeren. Safari heeft ook nog de klassieke menu's voor bladwijzers en geschiedenis, met een tekstlijst. Wanneer je deze echter in een volledig venster opent, of op het Bladwijzer-symbool in de Bladwijzerbalk klikt, schakelt het programma over naar Cover Flow-weergave.
Ik ben wat sceptischer over het nut van Cover Flow voor je bladwijzers, maar voor geschiedenis is het heel zinvol. Ik ben benieuwd of het zoeken sneller gaat met Cover Flow, maar het ziet er in elk geval cool uit.
Als ik in mijn geschiedenis zoek, ben ik over het algemeen op zoek naar sites die ik niet vaak bezoek of waarvan de naam me niet te binnen wil schieten (anders zou ik wel naar Google gaan). Voor het doorzoeken van mijn geschiedenis lijkt me dat het kijken naar afbeeldingen sneller is, tenminste, wanneer je een visueel ingesteld persoon bent. Het is vaak gebeurd dat ik een site uit Geschiedenis opende waarvan de naam leek op wat ik zocht, waarna ik merkte dat het een heel andere site was. Cover Flow is visueel en zou een oplossing voor dit probleem kunnen zijn.
Het gebruik van Cover Flow als zoekmethode voor bladwijzers lijkt echter trager, vanwege een fundamenteel verschil tussen de twee situaties: bij mijn bladwijzers weet ik meestal de naam van de site waar ik naar zoek. In dit geval lijkt de toepassing van zoeken op basis van afbeeldingen een verslechtering. iTunes doorzoeken met Cover Flow werkt omdat albumhoezen er zeer verschillend uitzien en vaak een herkenbare naam dragen. De meeste websites verschillen echter niet zozeer van elkaar, vooral oppervlakkig bezien. Loop ik snel door mijn bladwijzers met Cover Flow dan lijken veel pagina's behoorlijk op elkaar, met name bij blogs. Dan is het veel handiger om een lijst woorden door te kunnen lopen, want de namen van de sites verschillen meer van elkaar dan hun uiterlijk.
Tabs -- De nieuwe plaatsing van tabs bovenaan de pagina in wat gewoonlijk de titelbalk wordt genoemd, is bedoeld om meer ruimte op het scherm vrij te maken. Wat dat betreft werken de tabs goed en maken ze een strakke en gestroomlijnde indruk. (Googles Chrome was de eerste met deze plaatsing van tabs.) Als grote fan van het browsen met tabs maak ik me niet druk over de verdwijning van een aparte tab-balk of the plaatsing van tabs bovenaan, maar wel over de veranderende grootte van de tabs zelf.
In Safari 4 hangt de grootte van elke individuele tab af van hoeveel tabs er op dit moment in de browser geopend zijn. Zijn er dus twee open tabs, dan nemen ze elk de helft van de bovenste balk in beslag; met vier open tabs krijgt elk een kwart van de bovenste balk, enzovoorts. Dit is totaal anders dan Safari 3, of zelfs Firefox, waar tabs een gelijk formaat hebben, en elke nieuwe tab rechts naast de vorige op de tab-balk verschijnt tot deze vol is. Is de tab-balk eenmaal gevuld, dan krimpen de tabs in breedte, en op een gegeven moment verschijnt een tab met drie stippen (het beletselteken), waarop je kunt klikken om dan door de open tabs te scrollen. De consistente grootte van de tabs maken het gemakkelijk om ze te localiseren en te sluiten. De nieuwe veranderende tab-grootte van Safari 4 betekent dat je tab steeds wat opschuift bij het openen van nieuwe tabs en het klikken op de sluitknop. Hoewel het verschil maar klein is, is de vertraging die dit veroorzaakt toch storend.
Het verlies van de titelbalk zorgt ook voor ongemak omdat dit betekent dat het actieve venster niet meer de enkele naam op een vaste plek heeft, die in bijna elke Macintosh-applicatie te vinden is. Verder kan het klikken op de titelbalk tot onverwachte effecten leiden, aangezien het klikken op een tab niet alleen naar Safari schakelt, maar ook die tab weergeeft.
Nitro Engine -- Volgens Apple verwerkt de nieuwe Nitro Engine JavaScript 30 maal sneller dan Internet Explorer 7, meer dan 3 maal sneller dan Firefox 3 en 4,2 maal sneller dan Safari 3, gemeten met snelheidstests iBench en SunSpider. Apple laat ook weten dat Safari 4 die andere browsers verslaat bij het verwerken van HTML en pagina's 3 maal sneller laadt dan Internet Explorer of Firefox.
Op basis van mijn eigen tests en verspreide berichten op Twitter moet ik zeggen dat Safari 4 merkbaar sneller is dan Safari 3 en Firefox 3. Dit geldt vooral voor pagina's met veel JavaScript. De vernieuwde WebKit ondersteunt nu ook HTML 5 en CSS 3 en Apple schept op dat "Safari 4 de eerste browser is die geslaagd is voor de Web Standards Project's Acid3-proef, die onderzoekt hoe goed een browser zich houdt aan de webstandaarden voor CSS, JavaScript, XML en SVG, die specifiek zijn ontwikkeld voor dynamische webapplicaties".
Middelen voor ontwikkelaars -- Safari 4 heeft nu een uitgebreide set hulpmiddelen voor ontwikkelaars, waarmee programmeurs en webontwerpers de paginastructuur nader kunnen onderzoeken, JavaScript laten proefdraaien om fouten op te sporen, offline databases kunnen inspecteren en programmacode kunnen testen. In weerwil van de welkome toevoeging van deze gereedschappen is de optie "Bewaar als webapplicatie", die volgens vele berichten in de vroege ontwikkelaarsversie van Safari 4 zat, niet in deze versie terechtgekomen.
Andere veranderingen -- Verdere wijzigingen omvatten onder meer het vervangen van de weinig relevante SnapBack-knop in de adresbalk door de "Laad pagina opnieuw"-knop (tijdens het laden van een pagina verandert de "Laad pagina opnieuw"-knop in een draaiend tandwiel. Houd je de muis erboven, dan verschijnt de Stop-knop), waarmee de nieuwe interface verder gestroomlijnd wordt; de welkome toevoeging van het zoomen van de volledige pagina in plaats van alleen de lettergrootte (toegankelijk via Command +/-); bijgewerkte versies van het Slim adresveld en het Slim zoekveld met beter uitgekiende zoeksuggesties; en tenslotte uitgebreide bescherming tegen phishing en malware waarmee je veiliger bent voor deze gevaren.
Download- en installatie-informatie -- Bedenk je dat Safari 4 een openbare bèta is, zodat je waarschijnlijk wat scherpe kantjes zult tegenkomen. Verder bewaart Safari 4 bladwijzers in de vorm van een plist-bestand in plaats van een HTML-bestand zoals Safari 3. Oudere programma's voor synchronisatie van bladwijzers zullen daarom hoogstwaarschijnlijk niet met deze versie werken, hoewel het onlangs uitgebrachte Foxmarks bladwijzersynchronisatie-programma in grote lijnen Safari 4 wel ondersteunt. Vergeet niet een backup van je bladwijzers te maken vóór het installeren. Nog een kleine opmerking: de update vereist een complete herstart na installatie.
Safari 4 is een download van 31,7 MB. De update vereist Mac OS X Leopard 10.5.6 of Mac OS X Tiger 10.4.11. Draai je op Leopard, dan moet Security Update 2009-001 eerst geïnstalleerd worden.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Amazons Kindle 2 had de eerste Kindle moeten zijn. Dat zou van deze linkshandige een onhandig compliment kunnen zijn, want ik vond de originele Kindle electronische boeklezer lastig in ontwerp, navigatie, en hanteerbaarheid.
Fundamenteel heeft de Kindle 2 dezelfde software, hetzelfde schermtype en dezelfde inhoudelijke beperkingen en technologie als de voorgaande uitgave. Nochtans maakt de nieuwe versie een betere indruk.
Functie volgt de hervorming -- The Kindle 2 ($359) schuwt de uitbundig ontworpen vorm van het eerste model ten gunste van een vlakkere, dunnere, conventionelere rechthoek met afgeronde hoeken. In plaats van een vreemde, iriserende verticale selectiebalk, ontworpen om vertraging bij het verversen van het scherm te voorkomen, is er een piepkleine, vierkante joystickknobbel voor navigatie en selectie. Dat is een gigantische vooruitgang.
Amazon deelde ook het piepkleine toetsenbord opnieuw in, met een logischer en eenvoudiger indeling: een regelmatige matrix van ronde knoppen met een ruitvormige spatietoets onderaan, in plaats van de nabootsing van een ergonomisch gesplitst toetsenbord zoals op de originele Kindle.
Deze veranderingen zijn niet cosmetisch. Zij transformeren een apparaat dat aandeed als een versie 0.5-prototype tot iets met de afwerking en bruikbaarheid van een object dat het uitbrengen waard is.
Herontworpen knoppen voor navigatie naar de volgende pagina, de vorige pagina, of thuis, terugkeren naar een eerdere actie en het tonen van een contextueel menu zijn allemaal enorm verbeterd, zelfs al zijn ze ook allemaal kleiner. Op de originele Kindle was het soms moeilijk om de juiste toets in te drukken, en gemakkelijk om per ongeluk een verkeerde actie te starten.
De Kindle heeft 2 GB ingebouwd geheugen (maar geen optie om meer toe te voegen), het meeste daarvan aanvankelijk ongebruikt. Amazon schat dat 1.500 boeken in de beschikbare ruimte kunnen worden opgeslagen. De ingebouwde batterij kan niet door een gebruiker worden vervangen, maar Amazon zegt dat de levensduur van de batterij verbeterd werd.
De Kindle 2 kan worden opgeladen via een USB-kabel, en Amazon levert er een leuke, iPhone-achtige, slanke adapter bij, niet dezelfde als die van Apple, maar net zo compact.
Toen bij T-Mobile de op Android-gebaseerde G1-telefoon verscheen, klaagde ik dat dat de maker, HTC, weinig had nagedacht over stroomadapters, men leverde er een goedkope, generieke baksteen bij. Amazon is duidelijk op de Appletoer, met het idee dat kleine verbeteringen zich zullen vertalen in grote winsten.
Opwaardering -- Het op E-Ink gebaseerde scherm blijft het summum van de Kindle, verbeterd met een 20 procent snellere beeldverversing, zo claimt Amazon. Ik weet dat bij het herschrijven het flikkeren van de pixels voor mijn ogen minder storend is dan bij de originele Kindle. Ook is het duidelijk dat Amazon en E-Ink het eenvoudiger maakten om kleine schermgebieden sneller te verversen, waardoor er selecties, een ronddraaiend voortgangspictogram en markeringen getoond kunnen worden.
Het scherm toont nu 16 tinten grijs in plaats van 4, en het is merkwaardig hoe zo weinig afzonderlijke tinten een beeldafbeelding echt dramatisch kunnen verbeteren. Ditheren werkt amper met vier grijswaarden, maar met vier maal zoveel werkt het veel beter.
E-Ink en andere bedrijven werken als gekken om betere versies van hun papierachtige schermen te produceren, en je kunt je makkelijk voorstellen dat met een scherm met een wat hogere resolutie, met een snellere verversing en - durf ik te dromen - 256 kleuren of grijstinten, het mogelijk zou zijn om een apparaat voor meer algemeen gebruik te maken.
Mehr Licht, zei Goethe -- De grootste overgebleven tekortkoming is het gebrek aan verlichting. Het E-Inkscherm is zodanig ontworpen dat het geen stroom verbruikt zolang er geen verandering in het beeld wordt aangebracht. Op dit moment is dit het meest op papier lijkende oplossing. Maar het contrast is voor mij niet hoog genoeg om er zonder directe verlichting comfortabel van te kunnen lezen.
Sinds ik het apparaat ontving voor de bespreking heb ik op diverse plaatsen geprobeerd ermee te lezen. En vaak lukte dat niet met mijn normaal gesproken perfecte (gecorrigeerde) gezichtsvermogen. Tijdens de lunch aan tafel, met heldere indirecte tl-verlichting erboven, kan ik een boek of krant makkelijk lezen, maar de Kindle moest ik onder een hoek van 45 graden houden om de juiste belichting te krijgen. Door het matte scherm heb je bij een hele reeks aan kijkhoeken geen last van reflecties.
Thuis op de bank, waar ik vaak een pocketboek met kleine letters lees, kon ik de Kindle nauwelijks lezen. Ik vind directe verlichting onsmakelijk (om de zintuigen maar eens door elkaar te halen), dus voldoet de Kindle niet aan mijn eisen.
Kindle fluistert boekdelen -- De Kindle 2 is voor het ophalen van bestanden uitgerust met dezelfde mobiele dataverbinding van Sprint. Het originele model had een schakelaar waarmee die draadloze verbinding uitgezet kon worden om de batterij langer mee te laten gaan, of wanneer je de Kindle in een vliegtuig wilde gebruiken. Bij de Kindle 2 is die schakelaar nu in de software ingebouwd en beschikbaar bovenaan elk menu, onafhankelijk van de context.
De mobiele gegevensverbinding is net als voorheen het geheime wapen van de Kindle. Wil je een boek lezen? Blader dan door het aanbod voor het apparaat in de Kindle Store, die aan je Amazonrekening gekoppeld is, en je krijgt een selectie van aanbevolen boeken voorgeschoteld die gebaseerd is op je eerdere aankopen. Kies er een uit, klik op Buy en het staat binnen een minuut op de Kindle.
Er wordt geen maandelijkse bijdrage gevraagd voor het Sprintnetwerk; de prijs voor het gebruik ervan en voor het downloaden is blijkbaar ingebouwd in wat Amazon vraagt voor boeken, blogs, tijdschriften en kranten.
Amazon noemt het afleversysteem WhisperNet en het is bijzonder aardig om als je bijvoorbeeld een abonnement op The Washington Post hebt genomen, de krant elke morgen op het apparaat aan te treffen.
Wanneer je wat dieper graaft, kom je een experimentele webbrowser tegen, die zo te zien nog steeds dezelfde is als die op de oorspronkelijke Kindle. Er moet een extra geavanceerde optie ingeschakeld worden om CSS te kunnen ondersteunen. De browser is goed genoeg voor wanneer er niets anders beschikbaar is, maar je zou hem niet willen inzetten voor regelmatig gebruik.
Het verbaast mij nog steeds dat Amazon niet wat meer doortastend was en de 802.11g wifi-chip ingebouwd heeft. De Kindle heeft al een antenne en bepaalde radio-onderdelen, het toevoegen van wifi zou Amazon slechts een paar dollar meer gekost hebben en de Kindle zou dan op een groter aantal plaatsen te gebruiken zijn. Net als zijn voorganger kan de Kindle 2 niet buiten de VS gebruikt worden met de radio aan, en Amazon verkoopt de Kindle 2 niet aan iemand zonder adres in de VS en zonder een Amerikaanse kredietkaart.
Het andere soort gefluister dat in de Kindle is ingebouwd, is de tekst-naar-spraakomzetting. De Kindle kan welke tekst dan ook op het beeldscherm, met een perfect plezierige stem via de ingebouwde luidsprekers of je oortelefoon ten gehore brengen. Ik vond de standaardstem precies goed, maar door het gebrek aan menselijke intonatie zou die wel een beetje saai kunnen zijn op een langere reis.
Na enig gekrakeel van de Authors Guild [auteursvakbond - nvdv] over deze functie, stemde Amazon ermee in om veranderingen aan te brengen waardoor uitgevers de mogelijkheid krijgen deze voorleesoptie voor individuele titels aan of uit te zetten. Waar het hier om gaat is de vraag of Amazon hier alleen het recht gekocht heeft om lezen vanaf het scherm te verkopen of ook het recht om audioversies te verkopen. Amazon zegt dat er niets aan de hand is, maar probeert wel uitgevers en auteurs gerust te stellen.
(Ik ben lid van het Authors Guild en deze groep heeft in de afgelopen decennia al prima werk gedaan om te voorkomen dat auteursrechten verder afbrokkelen. Het lijkt er misschien op dat men lezers toegang wil weigeren, maar het gaat in feite over auteurs die betaald willen worden voor hun werk door degenen die het wederverkopen. Ik heb een uitgebreide uitleg geschreven bij dit artikel: "Why the Kindle 2 Should Speak When Permitted To". Je kunt ook het amusante artikel van Roy Blount Jr., de president van het Guild lezen, geschreven nog voordat Amazon vorige week het beleid omgooide. En je kunt naar "Pay the writer" luisteren, de met schuttingtaal doorspekte YouTube-clip van Harlan Ellison.)
Rechten zeggen niets -- Tot zover prima. Maar in deze nieuwe hardware huist de ziel van de oude machine. Amazon verkoopt uitsluitend boeken in hun eigen bestandsformaat, met DRM (digital rights management). Je koopt geen boek, maar een licentie voor een specifiek gebruik op een Kindle in jouw bezit.
Amazon zou dat uit kunnen breiden naar smartphones. Het bedrijf heeft iets gemompeld over Kindle lezer-software, die dezelfde bibliotheek met 230.000 titels zou kunnen benaderen. Als Amazon hetzelfde beleid gaat voeren dat bij de aankoop of huur van video van toepassing is, dan worden de media die je aanschaft bij Amazon bewaard en zouden ze beschikbaar zijn op elk apparaat dat ondersteund wordt.
Adam schreef hier meer over in zijn voorbeschouwing van de Kindle 2, "Amazon presenteert e-boeklezer Kindle 2", 09-02-2009. Kort gezegd, Amazon heeft de beschikbare formaten op slot gedaan en boeken die in het Kindle-formaat koopt kun je vooralsnog nergens anders op bekijken.
Het vuur aansteken -- De Kindle 2 is een prachtige update van deze e-boeklezer en de moeite waard van het overwegen waard voor een frequente reiziger die ook nog eens veel leest. In plaats van vele kilo's aan boeken mee te zeulen of de verschrikking van een saaie vlucht of verre hotelkamer te trotseren, kan de Kindle 2 de last verlichten en het gat opvullen.
De prijs van het apparaat en de kleine tekortkomingen weerhouden mij er van om het op mijn verlanglijstje te zetten: ik reis niet zo veel, mijn korte eindje woon-werkverkeer doe ik met de fiets of auto, en ik heb zo'n brede interesse in boeken dat de huidige Kindle-bibliotheek daar waarschijnlijk niet aan kan voldoen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
In 2004 deed Adam verslag van zijn niet aflatende zoektocht naar een toetsenbord dat net zo perfect voldeed aan zijn zeer hoge tekst- en typ-eisen als het nostalgische herinneringen oproepende Extended toetsenbord van Apple, en hoe hij uitkwam op de Matias Tactile Pro (zie "De majestueuze alpen en de koning van de toetsenborden", 29-03-2004). Maar ga nog verder met mij terug in de tijd, naar een nog beter toetsenbord: onmiskenbaar het meest ratelende, verende, snel reagerende toetsenbord ooit, een massief blok plastic, waarvan het geluid van de hoge, concave, solide, zacht aanvoelende, grote, gescheiden, klikkende toetsen overal in het land in alle kantoren en computerlaboratoria te horen was. Dat was het legendarische Model Mvan IBM, dat het gevoel van Selectric typemachines, ponskaartmachines en allerlei andere soorten kantoorapparatuur moest oproepen.
De toetsen van het Model M werkten volgens het principe van een "knikkende veer", dat IBM in 1978 patenteerde in 1978. De toets zelf wordt ondersteund door een springveer, waarvan de vorm lijkt op een mini-Slinky [traploper -vert], die recht omlaag gaat vanaf de onderkant van de toets naar een uitstekende knop op het draaipunt van een tuimelschakelaar. Maar de veer gaat niet helemaal recht omlaag: de aanhechtingen aan de boven- en onderkant staan onder een hoek, zodat de veer in feite een beetje naar voren uitstulpt of buigt. Zodra de gebruiker de toets indrukt wordt de veer samengedrukt en (dit is het belangrijkste) neemt de uitstulping toe. De kracht van het indrukken samen met de hoek van de toegenomen uitstulping is genoeg om de tuimelschakelaar plotsklaps met een harde klik in de "aan"-stand te zetten. Het letterteken dat bij de toets hoort is nu getypt. Maar er is nog heel wat ruimte over in de toetsaanslag, dus gaat de beweging naar beneden door terwijl de veerweerstand alsmaar toeneemt, tot de toets niet meer verder kan door de behuizing.
De specifieke combinatie van al deze krachten, geluiden en zenuw- en spierreacties geven op de een of andere manier een geweldig solide, stevig, voorspelbaar en zuiver gevoel. Wanneer je je vingers op de toetsen laat rusten zal je niet snel per ongeluk een toets indrukken, de weerstand van de veer is daarvoor te groot. En zelfs als je door een willekeurige beweging van je vingers een toets indrukt zal dat toch de tuimelschakelaar niet snel activeren. Echter, zodra je bewust een toets indrukt wordt de schakelaar direct omgezet met een klik. In de resterende ruimte voor de toetsaanslag komt deze aanslag-feedback terug in de toenemende weerstand van de veer tot je vinger hardhandig, als je een zware aanslag hebt, met een tweede klik wordt tegengehouden door de behuizing van de toets. Tegelijkertijd worden je vingers door de toetsen die, zoals ik al eerder schreef, breed en een beetje concaaf van vorm zijn en nogal ver uit elkaar liggen, als het ware vanzelf in de juiste positie geschoven en gehouden.
Het gevolg is dat de kans vrijwel nul is dat je van een toets afglijdt en op de verkeerde terecht komt, dat je niet zeker weet of je een toets heb geraakt, dat je timing misgaat zodat je toetsen in de verkeerde volgorde aanslaat, of dat een toets 'stuitert' zodat je ongewild twee keer hetzelfde teken krijgt in plaats van één keer. Als je gewend bent om op een modern toetsenbord met bolvormige, rubberen schakelaartjes te werken, zul je merken dat je na een minuut of twee gewenning ineens veel netter, vlotter en accurater typt dan ooit, met rustiger en nauwkeuriger bewegingen.
De productie van het Model M-toetsenbord werd in 1991 door IBM overgedragen aan Lexmark, en in 1996 kreeg Unicomp, een klein bedrijfje uit Lexinton, Kentucky, de licentie om het te maken. NPR [National Public Radio, een conglomeraat van niet-commerciële radiostations in de VS - nvdv] zond eind januari 2009 een documentaire over Unicomp uit. Volgens verslaggever Martin Kaste verliet de oprichter van Unicomp, Neil Muyskens, IBM enkel en alleen om de productie van dit toetsenbord voort te zetten, waarbij hij zo dicht mogelijk bij het origineel probeert te blijven, van de gebruikte technologie tot aan de oorspronkelijke gietvormen voor de toetsen. De productie is zowel arbeidsintensief (de vervormbare veertjes worden met de hand gemonteerd en afgesteld) als high-tech (de reactietijd van de individuele toetsen wordt getest met behulp van een robot-typist). En de prijs voor dat alles is niet eens exorbitant, eigenlijk maar een klein beetje duurder dan een normaal toetsenbord. En toch is het verschil, volgens de documentaire, groot genoeg dat het de verkoop sterkt bemoeilijkt. Winkelketens (voor zover die nog bestaan) weigeren het in hun aanbod op te nemen, en wat Kaste omschrijft als de 'oudere nerds' kopen er niet genoeg van om het bedrijf draaiende te houden, ook al omdat de toetsenborden zo betrouwbaar en duurzaam zijn dat je er waarschijnlijk maar één koopt in je leven.
De rest kun je wel raden. Na het horen van die documentaire had ik er genoeg van. Genoeg frustraties over redelijke, maar toch tamelijk flutterige, snel-slijtende toetsenborden. Genoeg schaamte over het feit dat ik daar niets aan deed. En dus kocht ik een Unicomp toetsenbord, en ik vind het fantastisch. Ik schrijf dit stuk er nu op. Iedereen die serieus typewerk doet en voldoende ruimte op zijn bureau heeft zou er beslist ook een moeten hebben. Niet alleen typ ik nu nauwkeuriger, gemakkelijker, en (dus) sneller, ik voel me er ook nog eens beter bij. Ik werk lekkerder, met minder frustraties en spanningen, en ik begin nu met goede zin aan een lange dag typewerk, in plaats van met een zeurend gevoel van tegenzin. Zo wordt je door een simpel toetsenbord een gelukkiger en productievere schrijver!
Mocht je er ook een willen dan zul je naar de PCKeyboard.com-website moeten gaan (en maak je niet druk over of er nu wel of geen 's' op het einde van de naam moet staan; ik begrijp het ook niet). Ik kocht het model genaamd 'Customizer 104/105'. Je hebt keus uit precies één kleur, namelijk zwart (met fraaie grijze toetsen), en twee interface-mogelijkheden, PS/2 (boe!) of USB (ja!). Mijn bestelling bestond uit een Windows (US) USB-model met een US-Engelse toetsenindeling.
Nu moet je niet schrikken van dat 'Windows' in de naam van het product. Het enige dat aan Bill Gates herinnert is een figuurtje op de optie-toets dat enigzins op een vliegend venster lijkt, en het woord Alt op wat de Command-toets zou moeten zijn, naast de spatiebalk. In het ergste geval zou je daar wat over heen kunnen plakken, als je je er echt aan stoort (en ik denk zelfs dat Unicomp je alternatieve toetsen zou kunnen leveren als je ze er om zou vragen, maar dat heb ik niet geprobeerd). Wat je wel moet doen, overigens, is de functie van de Option- en Command-toetsen omdraaien. Dat gaat zo:
Sluit het toetsenbord aan op je computer. Je krijgt dan een venster te zien dat je vertelt dat je een onbekend toetsenbord hebt aangesloten, en waar je gevraagd wordt om de toetsen rechts van de linker Shift-toets ('Z' op mijn toetsenbord) en links van de rechter Shift-toets ('schuine streep') in te drukken, waarna je mag bevestigen dat het blijkbaar om een US-toetsenbord gaat. Kies vervolgens Apple > Systeemvoorkeuren, open de 'Toetsenbord- en muis'-voorkeuren, en klik op 'Speciale toetsen' in het tabblad 'Toetsenbord'. Kies er vervolgens voor om de Command-toets Option-toets te laten zijn en omgekeerd, en klaar is Kees! Denk er wel om dat deze wijziging in de driver wordt opgeslagen, en alleen voor de huidige gebruiker; als je bij het opstarten van de machine de optie-toets ingedrukt moet houden (bijvoorbeeld om een keuze te maken uit de verschillende aanwezige besturingssystemen) zul je gewoon Alt ingedrukt moeten houden.
(OK. Ik heb toch gelogen. Er is nóg een aanwijzing dat dit eigenlijk een Windows-toetsenbord is: er zit een 'Application'-toets naast de rechter 'Control'-toets. Als ik me niet vergis moet die hetzelfde doen als je rechter muisknop, of Control-klikken op een Macintosh. Op mijn machine doet-ie echter helemaal niks, en dat vind ik wel best zo.)
Het Customizer 104/105 toetsenbord kost $69, De verzendkosten komen daar nog bij (en oordopjes voor je kantoorgenoten zul je elders moeten kopen). Voor andere modellen en configuraties moet je op de website kijken.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
1Password 2.9.9 van Agile Web Solutions: deze wachtwoordbeheerder ondersteunt nu ook Safari 4 Beta en de iCab webbrowser. Deze update zorgt er ook voor dat Agile Keychain nu sneller laadt, de ingebouwde documentatie is verder uitgebreid, en import vanuit Safari en Firefox is verbeterd. Verder is er nog een hele reeks aan foutreparaties toegevoegd: problemen rond de importprestaties zijn aangepakt, geheugenlekken zijn gedicht en een probleem dat ertoe leidde dat 1Password onder Mac OS X 10.4 crashte, is nu opgelost. Een volledige lijst met wijzigingen is beschikbaar op de website van Agile Web Solutions. ($ 39,95 nieuw, gratis update, 11,4 MB)
Photoshop CS4 11.0.1 is een onderhoudsupdate van Adobes paradepaardje, het fotobewerkingsprogramma Photoshop. Als je bij deze nieuwste versie de pen van je Wacom-tekentablet over de lengte-as draait, dan begrijpt Photoshop wat je doet. Met plug-ins bewerkte 3D-texturen worden nu correct herkend en het resultaat van het 'Auto-Blend Layers'-commando is verbeterd. Verder zijn twee fouten aangepakt die tot crashes leidden: één bij het plakken van opgemaakte tekst en een bij het werken met gecorrumpeerde fonts. ($ 699 nieuw, gratis update, 33,1 MB)
MacSpeech Dictate 1.3 van MacSpeech is een onderhoudsupdate van dit spraakherkenningsprogramma. Problemen die door gebruikers waren gemeld, zijn hersteld en er is een aantal nieuwe functies aan het programma toegevoegd. De vernieuwingen behelzen onder meer nieuwe 'Cache Document' en 'Cache Selection'-commando's, waarmee gebruikers door middel van hun stem kunnen navigeren door bestaande documenten en deze bewerken. Verder zijn microfoon-statusindicatoren aan de menubalk toegevoegd, er zijn nieuwe 'Press the Key'-commando's toegevoegd die de specificeerde toetsen invoeren en er is een 'Cancel Training'-commando toegevoegd, dat het herkenningsvenster afsluit. Andere veranderingen zijn onder meer dat de uitvoer van het herkenningsvenster nu zonder automatische opmaak wordt verwerkt en dat het 'Force Quit this Application'-commando is verwijderd. Verschillende fouten zijn hersteld, waaronder een die het commando 'Go to End' liet falen en twee die ervoor zorgden dat MacSpeech Dictate crashte. Deze nieuwste versie bevat verder ook nog een nieuw online hulpboek, geschreven door TidBITS-redactiemedewerker Matt Neuburg. ($ 199 nieuw, gratis update)
Corel Painter 11 van Corel is de nieuwste versie van dit professionele schilder- en illustratiepakket. Bij de veranderingen zitten onder meer nieuwe 'Hard Media' en 'RealBristle Dry Media'-regelpanelen, waarmee er er meer keuzemogelijkheden zijn [voor het realistisch werken met tekenmaterialen als potlood en pastelkrijt - nvdv]. Verder zijn er verbeterde selectiegereedschappen, waaronder een nieuwe polygoonmodus voor de lasso, er is verbeterde ondersteuning voor Wacom-pennen en -tekentabletten. Kleurprofielen zijn nu ook per document in te stellen, er is een nieuw kleurpalet dat op maat is in te stellen, verbeterde Adobe Photoshop-ondersteuning en een functie die gebruikers in staat stelt om vanaf een centrale plek te wisselen tussen de verschillende 'Transform'-modussen. ($ 399 nieuw, $ 199 upgrade, 103 MB)
Cocktail 4.3.1 van Maintain is een beveiligings- en stabiliteitsupdate van dit universele onderhoudshulpprogramma. Bij deze versie is een probleem aangepakt dat ervoor zorgde dat Cocktail bleef hangen tijdens het gepland legen van de systeemcache. Het programma kan nu ook het Trojaans paard Lamzev.A en de worm Inqtana verwijderen en het kan nu ook beter potentieel kwaadaardige bestanden schoonmaken. ($ 14,95, 1,8 MB)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
720p exporteren in iMovie '09 -- Chris Breen van Macworld heeft het hele weekend in de pixels gezeten om een manier te vinden om deinterlaced 720p video in iMovie '09 te exporteren. Dit blijkt ongewoon moeilijk (en wordt nog verder bemoeilijkt door een niet-opgeloste bug in de manier waarop iMovie omgaat met interlaced video). (Gepubliceerd op 02-03-2009)
Dan Frakes onderzoekt tabs in Safari 4 -- De bèta van Safari 4 biedt een nieuwe manier van werken met tabs en terwijl sommige van die veranderingen nuttig zijn, hebben andere kritiek uitgelokt. Dan Frakes van Macworld zet de goede, de slechte en de lelijke op een rijtje. (Gepubliceerd op 02-03-2009)
MacOS iPhone-project brengt Systeem 7 op een iPhone -- We dachten al dat het klassieke Atari-spel Adventure op een iPhone het toppunt van retro-geekiness was, maar een volledig functionele versie van Systeem 7 op een iPhone? Wauw! Het is nog niet beschikbaar, maar de schermkopieën n alleen al zijn de moeite van het bekijken waard. (Gepubliceerd op 02-03-2009)
Verbeteringen in MobileMe -- Dit is allemaal niets wereldschokkends, maar Apple heeft de prestaties van MobileMe op verschillende vlakken verbeterd, enkele mindere punten in de gebruikersinterface opgelost en enkele andere kleine verbeteringen gemaakt. (Gepubliceerd op 27-02-2009)
iPhone wordt creditkaartterminal -- Wie iets op een boerenmarkt of een straatfeest verkoopt, kan voortaan via ProcessAway creditcard-transacties verwerken met een iPhone. Als rechtstreekse iPhone-naar-iPhone-transacties nu nog konden of als je met een iPhone ook vaker betalingen kon doen, zoals steeds gewoner wordt met mobiele telefoons in Japan. (Gepubliceerd op 27-02-2009)
Verborgen voorkeuren in Safari 4 Bèta -- Bevalt de snelheid van de bèta van Safari 4 je, maar ben je eerder onbeslist of totaal niet te spreken over veranderingen zoals de tabs bovenaan en de nieuwe toolbalk? Het Random Genius blog heeft verborgen voorkeuren gevonden om deze en andere instellingen te veranderen. (Gepubliceerd op 26-02-2009)
The Photographic Dictionary -- Met dank aan Photojojo om ons The Photographic Dictionary te leren kennen, een website met zowel een tekstuele definitie als een zorgvuldig gekozen foto voor woorden. Met name interessant zijn conceptuele woorden, zoals "onbekend". (Gepubliceerd op 26-02-2009)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Backups Need Power, Too -- Lezers geven tips over hoe het vermogen te bepalen van een UPS en hoe je het best kunt handelen in geval van stroomuitval. (2 berichten)
EtherPad Brings Simultaneous Writing to the Web -- De versiefunctie van Dropbox nodigt uit om het samen met SubEthaEdit te gebruiken, maar tot nu toe is het idee meer onderdeel van de wensenlijst. (2 berichten)
Time Machine ignoring folders -- Lezers bespreken voortdurende, onverklaarbare nukken van Time Machine. (2 berichten)
iPhone to Add Location Logging? Doorbreekt Google op een of andere manier de beperking van Apple dat programma's die niet van Apple zijn in het achtergrondgeheugen van de iPhone kunnen draaien? (2 berichten)
Safari 4 -- In Safari 4 bèta is afscheid genomen van de SnapBack-knop, die je moest terugbrengen naar een eerdere pagina; lezers geven commentaar op de vraag of ze die functie ooit gebruikt hebben. (10 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
