Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#963, 2 februari 2009

Deze week is Google sterk vertegenwoordigd in TidBITS, dankzij Adams bespreking over off-line ondersteuning voor Gmail en Doug McLeans artikel over het opnemen in Google Earth van uiterst hoge resolutie-versies van 14 meesterwerken in het Prado museum te Madrid. Jawel, je kunt om een schilderij heen draaien en zo ver inzoomen dat je de scheurtjes in de verf kunt zien. Maar laat Google Earth je niet te lang afleiden, want Doug schreef een veel praktischer artikel in dit nummer over programma's die je kunt gebruiken om je werk met minimale afleiding gedaan te krijgen. Adam merkt verder op dat de Coinstar machines losse muntstukken overbrengen naar een iTunes krediet en Joe Kissell vertelt hoe hij het voor elkaar kreeg om een van zijn tegenwoordige emailaddressen vermeld te krijgen in een song die 10 jaar geleden werd opgenomen. Deze week verschenen belangrijke software bestaat uit PersonalBrain 5.0.2, Typinator 3.4, iPhone 2.2.1 Software Update, Apple's iLife Media Browser Update, iDVD 7.0.3, HoudahSpot 2.4 en SpamSieve 2.7.3.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Coinstar Machines brengen wisselgeld over naar iTunes-krediet

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: MSH]

Je kent die machines die je stapeltjes los wisselgeld tellen en een bon uitwerpen die je kunt omzetten in baar geld? Tenminste hier in de buurt, hebben de meeste supermarkten deze machines, maar ik heb er nooit gebruik van gemaakt omdat ze bijna 10 procent vragen voor deze muntentel-service.

Tot die keer, dat ik langsging bij een Coinstar-machine in een plaatselijke kruidenierswinkel en merkte dat hij afstand zou doen van de gehele transactierekening indien ik bereid zou zijn mijn geld op te nemen in de vorm van een cadeaukaart of waardebon voor een van een aantal grotere detaillisten, iTunes inbegrepen. Dat is prachtig, want nu mijn $ 46,24 niet zoveel lijkt om uit te geven bij Amazon of een van de andere genoemde winkels, maar indien gebruikt voor songs en iPhone apps, zal dat een belangrijke hoeveelheid amusement opleveren. (Natuurlijk is dit niets nieuws, die dienst bestaat al een tijdje, maar als je zo weinig aandacht als ik besteed aan machines in supermarkten, zou het nieuw voor je kunnen zijn.)

[Zie afbeelding]

Vermoedelijk betaalt Apple aan Coinstar de 8,9 procent rekening die Coinstar gewoonlijk van zulke transacties zou aftrekken. Dat is een klein prijsje voor het nog breeder dan voorheen verspreiden van de iTunes-mare en op plaatsen worden opgemerkt door mensen die normaal niet veel aan Apple denken.

Volgens Coinstar's website hebben de meeste V.S.-families ongeveer $ 90 wisselgeld in huis, dat houdt in dat er ongeveer $ 9,5 miljard te vinden is in flessen en onder zitbankkussens. Apple zal niet een stop van de overheid nodig hebben, maar ik ben er zeker van dat het bedrijf blij zal zijn de hand te kunnen leggen op een beetje van dat kleingeld.

Mocht je niet weten of er een Coinstar-machine in je buurt is, de website van het bedrijf biedt een lokaliseerdienst aan die je de dichtsbijzijnde machines in de Verenigde Staten, Canada, het VK en Ierland toont. Niet alle machines bieden de cadeaukaart of het certificaat aan, let dus op de details als je een machine in de buurt vindt.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Het Virtuele Prado Museum van Google Earth

  door Doug McLean <[email protected]>

[vertaling: WV]

Het Prado museum in Madrid is al lange tijd een bestemming voor kunstliefhebbers. Naast de Galleria degli Uffizi in Florence, het Louvre museum in Parijs en het Metropolitan Museum of Art in New York, herbergt het Prado talloze meesterwerken van de westerse kunst. Helaas bestonden de mogelijkheden om de stukken te bekijken altijd uit een vliegtuig naar Madrid nemen of bladeren door gedrukte reproducties die er maar bleek uitzien in vergelijking met de echte werken. Gelukkig is er nu een derde optie met het Prado museum in Google Earth, waar je foto's met een zeer hoge resolutie van 14 meesterstukken van het museum kunt bekijken.

Hoewel het project niet een echte vervanging is voor het met eigen ogen zien van de werken, is het een overtreffende stap ten opzichte van de soorten reproducties waaraan we gewend waren. De foto's van de 14 werken, waaronder Las Meninasvan Velásquez, El tres de mayo de 1808 en Madrid van Goya, De Tuin der Lusten van Hieronymus Bosch en Annunciation van Fra Angelico, zijn 14.000 miljoen pixels groot - dat is 1400 keer groter dan de foto die je kunt maken met een standaard 10 megapixel-camera! De zeer hoge resolutie laat je niet alleen iedere streek verf zien, maar ook het weefsel van het doek en scheuren in de lak.

[Zie afbeelding]

Voor de productie van deze uitzonderlijke beelden hebben technici in het Prado gedurende drie maanden meer dan 8.200 foto's gemaakt (Google voldeed blijkbaar de factuur, waarvan het bedrag onbekend is.) De foto's werden vervolgens aan elkaar geplakt en gelaagd met dezelfde techniek die Google gebruikt om de ongelooflijk gedetailleerde satellietkaarten voor Google Earth te maken.

Helaas heeft Rodriguez Zapatero, de algemeen directeur van Google Earth Spanje, gezegd dat er geen plannen zijn om op korte termijn meer schilderijen uit het Prado toe te voegen, of het project uit te breiden naar andere musea. Hopelijk zijn deze reproducties een dusdanig succes om Google te stimuleren meer van 's werelds grote kunstwerken beschikbaar te stellen in ultra hoge resolutie.

Om de werken te bekijken moet je eerst het programma Google Earth downloaden. Na het starten van het programma moet je eerst de 3D-gebouwen-laag onderaan op het linkerpaneel selecteren en vervolgens "Prado Masterpieces" in de zoekbalk intypen. Als het Prado Museum verschijnt, klikt je daarop om naar het museum te vliegen, waar een witte tegel verschijnt. Klik daarop om de schilderijen te bekijken. Het is zonder meer verbazingwekkend om in te zoomen op een foto die niet korrelig of wazig wordt, zover zelfs dat je niet meer weet waar je naar kijkt. (De afbeelding hieronder is een oogbol van De kruisafneming van Rogier van der Weyden; het hele schilderij meet 220 bij 262 cm.

[Zie afbeelding]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


DealBITS-verloting: win een exemplaar van MathMagic 6

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: RAW]

Moet je formules schrijven in artikelen, rapporten of andere publicaties? In dat geval wil je vast meedoen aan de DealBITS-verloting van deze week, waarin je één van drie exemplaren van het $89,95 kostende MathMagic Personal Edition 6 kunt winnen. Hiermee kun je ingewikkelde formules maken en exporteren in pdf-, MathML-, LaTeX-, EPS-, GIF-, JPEG- en PICT-formaat om te gebruiken in tekstverwerkers, presentatieprogramma's en grafische software. MathMagic kan ook MathM-, TeX-, MathType- en wiki-formules lezen om werk te importeren dat in andere programma's werd gemaakt. Deelnemers die niet tot de gelukkige winnaars behoren krijgen korting op de aanschaf van MathMagic Personal Edition, dus vergeet niet om je in te schrijven op de DealBITS-pagina. Alle verzamelde informatie valt onder ons uitgebreide privacybeleid. Onthoud ook dat als jij iemand doorverwees naar deze trekking en die wint, dat jij dan dezelfde prijs ontvangt als dank voor de mond-op-mondreclame.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Gmail krijgt offline toegang met Gears

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: DPF]

Ik heb het aangename met het onaangename verenigd toen ik bed lag en heb mijn kans gegrepen om Gmail van Google zo in te stellen dat ik via POP een kopie ontvang van ieder bericht op mijn hoofdadres, waarbij de berichten op de server bewaard blijven zodat ik ze ook nog kan binnenhalen via Eudora zoals ik gewoon ben te doen. Ik wilde Gmail serieus gaan testen en omdat ik Eudora zo kan instellen dat ik mijn Gmail account via IMAP kan benaderen, kan ik handmatig het werk wat ik op de ene plek gedaan heb, synchroniseren met het werk op een andere plaats, zodra ik zou besluiten om geheel over te stappen op Gmail, danwel bij Eudora te blijven. Mijn andere doel was uiteraard om in staat te zijn om mijn e-mail op de iPhone te kunnen lezen.

Echter: zelfs in de korte tijd dat ik nu Gmail aan het testen ben word ik vaak gestoord door de "Still working"-melding doordat mijn browser om wat voor reden dan ook geen verbinding kan maken met Gmail. Het duurt altijd maar kort, maar wanneer ik dan op een vliegveld ben, in een vliegthuig zit of op een andere plek waar er geen internettoegang is is dat erg vervelend. (Ik realiseer me dat voor diegenen die in een grote stad wonen dit verrassend is, maar in een groot deel van de wereld is Wi-Fi toegang moeilijk te vinden en zelfs mobiele toegang is vaak brak.) In deze gevallen is Gmail, ahum, volledig nutteloos. Het kan slechts een ogenblik zonder contact met het moederschip.

Gelukkig heeft Google eindelijk Gears ondersteuning voor Gmail aangekondigd onder de Gmail Labs functie Offline. Google Gears is een technologie die web-applicaties als Gmail en Google Docs (en programma's van andere bedrijven) in staat stelt om offline te werken. Veranderingen worden dan lokaal opgeslagen en gesynchroniseerd zodra je verbinding maakt met het internet (zie "Google Docs offline gebruiken in Safari", 01-09-2008); Offline koppelt Gmail aan Gears.

Offline zou nu voor iedereen beschikbaar moeten zijn onder de Gmail Labs-tab. Google noemt dit "experimentele" ondersteuning, dus je kunt problemen ondervinden. Maar Google haalt bijna nooit iets uit de beta-fase, dus het feit dat ze het publiekelijk beschikbaar gemaakt hebben betekent dat ze denken dat het functioneel genoeg is.

Gears, dat je apart moet installeren, vereist op zijn minst Safari 3.1.1 of Firefox 1.5 en Mac OS X 10.4.11 of nieuwer. Hoewel het een heel redelijke eis is, brengt het wel problemen met zich mee voor mensen die bijvoorbeeld een site-specifieke browser gebruiken zoals Fluid of Prism, of het Gmail-specifieke Mailplane, dat ik gebruik. Toen ik daar onderzoek naar deed hoorde ik via Twitter dat de ontwikkelaar aan een Gears-compatibele versie van Mailplane zou werken. Hopelijk komt dat dan snel beschikbaar voor de gebruikers.

Nu Offline onder de Gmail Labs tab zit heb ik de kans gegrepen om het uit te proberen. Het installatieproces is eenduidig. Er vanuit gaande dat je Gears al geïnstalleerd hebt onder Safari of Firefox, kun je vervolgens op de Offline-koppeling klikken in de rechterbovenhoek van de Gmail pagina. Dan volgt een interesssante mededeling, Gmail kijkt naar je e-mail hoeveelheid en vertelt je hoeveel recente e-mail het gaat downloaden.

[Zie afbeelding]

In mijn geval betekende dat drie weken aan mail (wat ongeveer even lang is als de tijd dat ik dit account gebruik) maar het wilde niet mijn Spam of Trash mailboxen synchroniseren, wat ik redelijk vind. Het wilde ook niet de mail met het TC Orders label synchroniseren (stapels en stapels aan Take Control orders van eSellerate). Voor zover ik kan zien kun je niet instellen wat je wel en niet wilt synchroniseren en het is duidelijk dat de toepassing nu niet geschikt is voor welke soort van lokale mail back-up dan ook.

Zodra je Gears toestemming hebt gegeven om informatie op je computer op te slaan (dit doe je natuurlijk alleen op je eigen computer) begint het synchronisatieproces. Dat kan een paar minuten duren, maar zodra het klaar is, kun je het netwerk afkoppelen en Gmail gebruiken zoals je gewend bent. Enige verschil is dat je dat ene kleine icoon in de rechterbovenhoek niet hebt, dat dingetje dat je je status vertelt (bv. "flaky connection mode"). Synchronisatie vindt verder plaats in de achtergrond, zodat het eenvoudig is om off line te gaan wanneer je maar wilt.

[Zie afbeelding]

Die flaky connection mode is interessant, daar kun je handmatig naar overschakelen door op het status icoon te klikken en dan op de knop Go Into Flaky Connection Mode. Zodra je in die modus zit, kun je mail lezen uit je lokale database lezen, ook al ben je online, waardoor je een betere verbinding hebt met een langzame of slecht werkende verbinding. Gmail zal je mail in de achtergrond blijven synchroniseren en wanneer dat niet mogelijk is, geheel overschakelen naar de off line-modus.

Niet alles werkt off line hetzelfde. Het meest opvallend is dat er geen advertenties zijn aan de rechterkant, en bepaalde Gmail Labs toevoegingen, zoals Canned Responses, werken niet. Waarschijnlijk omdat zij alleen gegevens downloaden wanneer dat nodig is. Veel instellingen, zoals filters, zijn ook niet beschikbaar off line. Voor het grootste deel was ik echter in staat om mijn e-mail te lezen, doorzoeken en om nieuwe e-mail te schrijven zonder andere mogelijkheden kwijt te raken. Andere Gmail Labs-toevoegingen zoals Quick Link, waarmee je vaak gebruikte zoekopdrachten kunt opslaan, werken wel.

We zullen zien hoe de ondersteuning voor off line werken van Gmail zich zal blijven houden, maar voor dit moment lijkt het erop dat het toegang geeft tot je berichten, en de meeste andere mogelijkheden die je nodig hebt terwijl je offline werkt, en misschien zelfs wel tot al je berichten.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Inloggen bij Me

  door Joe Kissell <[email protected]>

[vertaling: KvH]

Ik zou jullie heel graag willen vertellen over hoe ik mijn e-mailadres retroactief genoemd kreeg in een liedje dat tien jaar geleden opgenomen is en hoe tegelijkertijd een Canadese band de blamage vermeed van een kolossale grammatische en/of technische fout. Ik ben hier nogal trots op, maar ik realiseer mij ook dat de enige mensen die zoiets vet cool vinden, Canadese MobileMe-gebruikers zijn, die ooit luisterden naar de muziek van een obscuur comedy-folktriootje van tien jaar terug. Voor jullie tweeën: yes, I rock.

Al sinds 1992 nemen The Arrogant Worms leutige liedjes op. Onder hun meest bekende hits (en ik gebruik die term hier wat losjes) vind je "Carrot Juice Is Murder" (iTunes - songtekst), "The Last Saskatchewan Pirate" (songtekst), "Jesus' Brother Bob" (iTunes - songtekst) en "The Mounted Animal Nature Trail" (songtekst). Ik heb ze via Morgen leren kennen en we zijn naar een paar concerten geweest toe we in Vancouver woonden.

Op hun album Dirt uit 1999 stond een track met de naam "Log In to You" (iTunes - songtekst), een halfgaar liefdeslied dat hoofdzakelijk bestond uit min of meer suggestieve computertermen. Een paar weken geleden lag ik in bed en probeerde te gaan slapen, maar om en of andere reden kreeg ik dat liedje niet uit mijn hoofd. Je weet hoe dat gaat. Ik bleef maar denken aan de volgende woorden die een paar keer herhaald worden in het liedje:

www.love
[email protected]

Je kunt de afbreking natuurlijk niet horen en ook al zit er een maat tussen de twee delen, dan is het nog niet duidelijk of ze als een geheel gezien moeten worden of als twee afzonderlijke stukjes.

Toen het album uitkwam, las ik een paar berichten waarin geklaagd werd over dat deel van het liedje: alsof de band uit computer-analfabeten bestond. Het deel "www.love" klinkt als het begin van een URL voor een website, maar omdat er geen .love domein op het topniveau is, blijf je daar mee zitten. Het klinkt ongewoon incompleet, net als wanneer iemand zou zeggen "www.apple" met niets erachter aan.

Het tweede deel, "[email protected]", zou een correct e-mailadres kunnen zijn, maar omdat het "www.love" stukje er zo dichtbij staat, werden luisteraars gedwongen te kiezen tussen twee mogelijke conclusies. Of de twee delen moesten los van elkaar gezien worden (waarmee je het probleem met de incomplete URL krijgt), of ze moesten als een geheel gezien worden (waarmee je een vreemde mengeling krijgt van het begin van een URL voor een website en het einde van een e-mailadres, wat ook raar is). Hoe dan ook, het was duidelijk dat dit liedje problematisch was. Sommige fans ging zelfs zover dat ze zeiden dat de "@" eigenlijk "and" is, waardoor het geheel "www.loveyouandme.com" zou worden, een redelijke interpretatie als het waar zou zijn, maar zorgvuldig luisteren bewijst zonder twijfel, dat "@" uitgesproken wordt als "at" en niet "and".

Terwijl ik die nacht zo lag te worstelen in mijn slapeloosheid, realiseerde ik mij een aantal dingen. Ten eerste, iets wat eindigt in @me.com is theoretisch beschikbaar als een MobileMe e-mailadres. Ten tweede, het deel "www.loveyou" is een correct gevormde e-mailgebruikersnaam dat voor het @me.com-deel zou kunnen staan. Ten derde, als gebruiker van de MobileMe dienst, kan ik voor niets maximaal vijf aliassen van mijn geregistreerde e-mailadres toevoegen. Ik vroeg mij af of het mogelijk zou zijn de alias "www.loveyou" aan mijn account bij me.com toe te voegen? Ik moest weten of dit kon, stond op, logde in, en dertig seconden later was het gebeurd!

[Zie afbeelding]

Het is verbazingwekkend dat ik nog geen enkel spambericht op dat e-mail heb ontvangen. (U hoeft zich niet geroepen te voelen de eerste te zijn, hoor. Echt niet.) Maar ik ben er tegelijkertijd trots op dat wanneer iemand naar dat liedje luistert en die twee regels als een enkel e-mailadres in zijn e-mail programma tikt, dat het dat niet alleen werkt, maar dat het dan naar mij gaat, een bona fide computergek en fan van Arrogant Worms. (En ja, ik heb natuurlijk ook geprobeerd of "[email protected]" beschikbaar was, maar, zoals te verwachten was, dat was niet zo.)

Dus, Worms: jullie zijn welkom. Kost niets. Dat is niets voor niets!

(Voor alle andere: koop mijn boek over MobileMe. Tien dollar en zeer de moeite waard!)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Minder bureaubladafleidingen

  door Doug McLean <[email protected]>

[vertaling: HV, TK]

Ik ben nu eenmaal gauw afgeleid. Tijdens mijn studietijd was de kelder van de bibliotheek van de faculteit ingenieurswetenschappen een gewaardeerd toevluchtsoord; het was net een atoomschuilkelder, met kale peertjes en spartaanse studiehokjes, en nergens iets dat ook maar in de verste verte op afleiding leek, althans niet voor een student beeldende kunsten. Zelfs de inhoud van de boekenplanken van deze kloosterruimten konden mij niet verleiden, niet met titels die onderzoeken naar geologische saaiheid en numerieke vaagheden suggereerden (titels die vast en zeker iemand met een meer wetenschappelijke inslag in opperste staat van opwinding gebracht zouden hebben).

Alleen daar in de krochten van de universiteit, en nergens anders, kon ik mijn schrijfwerk zonder afleidingen voltooien. En waar kwam ik een aantal maanden geleden terecht? Op de redactie van TidBITS, waar ik mij moet bezighouden met nieuwsgaring en het schrijven van artikelen, en dat alles met een bureaublad vol met aanlokkelijke tijdverdrijvertjes. Hoog tijd voor drastische maatregelen.

Ik ging dus op zoek naar manieren om de afleidingen te verminderen. Daarbij is het niet onbelangrijk dat ik, als kunsternaar, vooral visueel ben ingesteld: leren doe ik bij voorkeur van afbeeldingen, en als er zich te veel ruis in mijn blikveld bevindt gaat dat ten koste van mijn productiviteit. Als ik een mail zie binnenkomen, of er floept een iChat-venster te voorschijn, of een nieuwe mededeling in een Twitter-account, dan moet ik dat even controleren. En volgens een onderzoek van marktonderzoeker Basex uit 2005 ben ik niet de enige: dergelijke onderbrekingen nemen tegenwoordig al gauw 2,1 uur van onze tijd per dag in beslag, wat overeenkomt met 28 procent van de werktijd van een doorsnee persoon. Ik moest dus een manier vinden om de visuele afleiding waar ik aan bloot stond te verminderen, en mijn bureau en scherm in een Zen-achtige toestand te brengen.

Ik overwoog ook nog om te trachten mijn websurfgedrag, een van mijn meest tijdverspillende bezigheden, de kop in te drukken, tot ik mij realiseerde dat ik hulpjes die lieten weten hoeveel tijd ik nu weer aan het verspillen was toch maar zou negeren, en programmaatjes die mijn surfgedrag zouden blokkeren gewoon uit zou zetten. Mijn probleem is namelijk niet dat ik niet wéét hoeveel tijd ik verspil, of dat ik mijn productiviteit verlies aan een interessante website, maar dat ik in de gelegenheid ben om afgeleid te worden. Doel was dus om iets te vinden dat me zou helpen m'n blik te vernauwen tot datgene wat gedaan moet worden.

Tekstverwerken zoals in 1987 -- Omdat mijn werk voornamelijk bestaat uit schrijven, begon ik mijn queeste met een zoektocht naar een zo kaal mogelijke tekstverwerker. Hierbij stuitte ik op twee vergelijkbare programma's: JDarkRoom van Code Alchemists (gratis) en WriteRoom van Hog Bay Software ($24,95). Beide programma's brengen je scherm terug tot een effen achtergrond met tekst en een cursor.

Beide programma's hebben ook een normale venster-modus, zodat je, zonder af te sluiten, naar een ander programma kunt switchen. Als je echter uit de schermvullende modus gaat bij JDarkRoom blijft er alleen een klein dialoogvenster met een OK-knop over, waar je op kunt drukken als je weer terug wilt naar je tekstscherm; in WriteRoom blijft je tekst zichtbaar in een Teksteditor-achtig venster.

[Zie afbeelding]

De benadering van WriteRoom is zinvoller als je regelmatig tussen programma's moet switchen; hoewel het idee achter WriteRoom of JDarkRoom natuurlijk wel juist is om te zorgen dat je niet constant met allerlei dingen tegelijk bezig bent. Desalniettemin is het toch wel handig om tussen verschillende documenten te kunnen knippen en plakken voordat je weer terugschakelt naar de schermvullende modus; in JDarkRoom moet je, om hetzelfde te bereiken, je tekst kopiëren, naar je tekstscherm overschakelen, plakken en weer uit het tekstscherm springen, om meer dan één enkel stuk tekst te verplaatsen. Al dat heen en weer springen is behoorlijk irritant.

De beeldvullende schermen van beide programma's zijn vrijwel identiek. Meer dan een cursor op een egaal gekleurde ondergrond bieden ze niet. Je hebt geen formatteer-paletten, linialen, of andere bedieningselementen die je maar zouden afleiden. Beide programma's bieden de mogelijkheid om wat je wel ziet aan te passen: je kunt de achtergrondkleur en de tekstkleur kiezen. Zo zou je kunnen pretenderen op een Apple ][ te werken, met groene tekst op een zwarte achtergrond, of in Doogie Howsers agenda uit 1989, met witte letters op een blauwe achtergrond [een Amerikaanse sitcom over een wonderkind-arts met een prominente computer-agenda - nvdv]. Er zijn veel verschillende kleurencombinaties mogelijk, in beide programma's.

[Zie afbeelding]
[Zie afbeelding]

Het belangrijkste verschil tussen JDarkRoom en WriteRoom is de gebruikersinterface. JDarkRoom kan vrijwel evenveel als WriteRoom, maar lijkt op het eerste gezicht wel heel basaal, mede vanwege het compleet ontbreken van een menubalk of grafische interface. Alle mogelijkheden van JDarkRoom worden via toetsen aangestuurd: met F5 roep je het help-menu op, F6 produceert het voorkeuren-venster, en ga zo maar door. Ik geef toe, in het begin miste ik mijn rolmenu's wel, maar ik raakte gauw gewend aan de toets- en commando-bediening, en op een gegeven moment ging ik de snelheid ervan zelfs waarderen.

WriteRoom heeft daarentegen wel een normale menubalk met rolmenu's, en een aantrekkelijk, eenvoudig te bedienen voorkeurenvenster. Het programma voelt daarmee intuïtiever aan. Bovendien is WriteRoom wat flexibeler dan JDarkRoom, met wat meer mogelijkheden om het programma naar je hand te zetten en het uiterlijk aan te passen. Het verschil in mogelijkheden van beide programma's is klein, maar de verschillen in het bedienen van die mogelijkheden zijn een stuk groter.

Om in WriteRoom je schermlettertype aan te passen ga je naar het voorkeurenvenster en kies je een lettertype uit een keuzelijst, vergelijkbaar met Microsoft Word of Teksteditor. In JDarkRoom daarentegen kun je maar uit vier lettertypen kiezen; voor meer keuze moet je met de hand een configuratiebestand aanpassen (yech!).

Het enig andere significante verschil tussen beide programma's zou wel eens snel de wereld uit kunnen zijn. WriteRoom heeft een optie die Edit in WriteRoom heet, een systeem-plug-in die je in staat stelt om in alle programma's de optie Edit in WriteRoom te kiezen. Op die manier kun je, in Apple Mail, BBEdit of willekeurig welk programma, een stuk tekst naar WriteRoom exporteren, het bewerken, en dan automatisch terugplaatsen in waar je mee bezig was. Een stuk handiger dan te moeten knippen en plakken om hetzelfde te bereiken.

Je zou zeggen dat dit een groot voordeel is van WriteRoom ten opzichte van JDarkRoom, maar in Mac OS X 10.5 Leopard werkt het niet. Jesse Grosjean, baas van Hog Bay Software, suggereert dat Leopard gebruikers het programmaatje QuickCursor (gratis) kunnen gebruiken om hetzelfde te bereiken.

Net zoals Edit in WriteRoom is QuickCursor ook een applicatie die beschikbaar is in het hele systeem en waarmee de gebruikers tekst in hun favoriete tekstverwerker kunnen bewerken. Het interessante aan QuickCursor is echter een bericht op de ontwikkelingspagina: "In toekomstige versies zul je je favoriete tekstverwerker kunnen veranderen van WriteRoom in BBEdit, TextMate, Smultron of om het even welke andere tekstverwerker die de ODB Editor Suite ondersteunt." Betekent dit dat QuickCursor ooit ook JDarkRoom zou kunnen ondersteunen? Dat zou dan meteen één van de grootste verschillen tussen het freeware JDarkRoom en het $24,95 kostende WriteRoom wegvegen.

Beide programma's beperken visuele afleidingen tot een minimum en helpen je om je te concentreren op het schrijven. Ik beveel JDarkRoom aan voor wie niet veel kan uitgeven en kan leven met wat minder algemene controle, toetsgeactiveerde menu's en enigszins vervelende configuratie-opdrachten. WriteRoom is dan weer eerder voor wie vindt dat een meer standaard gebruikersinterface, iets uitgebreidere regelingen en opties, actuele toegang tot QuickCursor en algemeen gebruiksgemak $25 waard zijn.

Als je nog niet helemaal klaar bent voor het ultieme minimalisme van JDarkRoom of WriteRoom, probeer dan het gratis Writer van QI Software. Het programma beperkt de visuele afleidingen niet zoveel als de andere twee, maar verdonkert alle applicaties die in de achtergrond draaien en maakt gebruik van een eenvoudige interface. Mijn favoriete eigenschappen zijn de twee knoppen die gemakkelijk toegankelijk zijn één voor het uitschakelen van alle geluiden van je computer en één voor het blokkeren van je netwerkactiviteit.

Een flexibeler focus -- Deze tekstverwerkers werkten dan wel goed en waren aangenaam en gemakkelijk in het gebruik, maar ik moest nog altijd iets hebben dat ik kon gebruiken wanneer ik in een ander programma zoals Mail of BBEdit wilde werken. Daar zijn Isolator en Menu Eclipse (beide gratis) voor.

Isolator werkt volgens hetzelfde principe als WriteRoom en JDarkRoom, en creëert een soort tunnelzicht door visuele afleidingen op je Bureablad tot een minimum te beperken. In plaats van van je scherm een duikklok te maken, behoudt Isolator het aanzicht van het programma waarin je werkt en houdt het de rest uit het zicht.

Wanneer je Isolator activeert, brengt het de applicatie waarin je werkt naar de voorgrond, en herleidt daarbij de rest tot een minimum aan visuele afleiding of verbergt het helemaal. Het goede aan Isolator is de mate waarin je kunt bepalen wat er met die achtergrondprogramma's gebeurt.

In de voorkeuren van de actuele ontwikkelingsversie van Isolator, 3.40beta, kun je de achtergrondkleur en het transparantieniveau kiezen, van enigszins transparant tot helemaal niet. Wanneer je niet-transparant met een zwarte tint kiest, wordt het voorliggende programma omgeven door een volledig zwarte achtergrond.

Dit kan echter te extreem zijn voor sommige taken. Soms moet je misschien schakelen tussen verschillende programma's, en in dat geval is het beter om een lichtere kleur te gebruiken. Naast een kleur kun je ook een filter toepassen.

Isolator biedt vier verschillende filters: Blur, Bloom, Pixels en Crystals. Blur vervaagt de achtergrond. Bloom cre‘ert een soort van zachte focus op de achtergrond en is minder uitgesproken dan het Blur-effect. Pixels plaatst pixels op de achtergrond. Crystals ten slotte is een meer organisch uitziende versie van het Pixel-effect. Mijn favoriete filter is ongetwijfeld Blur, omdat je bureaublad er dan fantastisch uitziet, alsof er matglas op ligt.

[Zie afbeelding]

Het mooie aan deze filters is dat wanneer je ze combineert met kleuren, de achtergrond niet meer opvalt, maar tegelijk ook nog genoeg zichtbaar blijft om indien nodig gemakkelijk naar een programma te gaan.

Er is één element dat Isolator niet kan wegmoffelen: de menubalk. Als dat overblijvende visuele detail je uit je concentratie haalt, dan kun je dat op een andere manier verhelpen. Net zoals Isolator heeft Menu Eclipse enkele opties en regelingen voor de weergave van de menubalk. Je kunt het niveau van de kleur instellen, en of de menubalk al of niet verschijnt wanneer je er de muis overheen beweegt. De combinatie van Menu Eclipse en Isolator levert een volledige gefocust Bureaublad op, de perfecte plaats om je werk af te krijgen.

Zie geen kwaad, hoor geen kwaad -- Nadat ik had uitgevist hoe mijn visuele aandacht te focussen, besefte ik dat ik nog af te rekenen had met een andere stevige concentratiebreken: auditieve afleiding. Zelfs nadat ik de auditieve signalen in Apple Mail en iChat had gedeactiveerd (al die piepjes en signalen leidden me meer af dan ik dacht), verlangde ik naar nog meer stilte.

Of ik nu werk in een café, een busstation of thuis met de tv aan in een andere kamer, ik word snel afgeleid door de omgevingsgeluiden. In de ingenieursbibliotheek was er altijd het zachte gezoem van de airconditioning of het constante gesis van de verwarming. Ik besefte dat ik zelf witte ruis moest maken. Na wat onderzoek vond ik de website White Noise MP3s.

Tien dollar uitgeven voor ongeveer een uur sis- en andere geluiden lijkt misschien wat veel. Maar deze nummers zijn echt goed gemaakt en zijn beter dan alle andere commerciële collecties met witte ruis die ik heb gevonden. Hier krijg je echt een rijkere en vrediger achtergrond om in te werken, zeker in vergelijking met gratis nummers met witte ruis die online beschikbaar zijn.

De beschrijvingen van de nummers op de site zijn een kruising tussen ouderwets bloemrijk proza en de kreten van een betweterige veertienjarige. Dat is niet echt aantrekkelijk, maar het product doet echt wel wat het belooft. Ik heb Dreamstorm gedownload en ernaar geluisterd; de beschrijving was gewoon "DUDE". Op de site vind je ook vrij lange voorbeeldfragmenten van de nummers, zodat je je al een idee kunt vormen voordat je ze koopt.

Afleidingsvrij of minstens afleidingsarm -- Bij het typen van dit artikel kleurt en vervaagt Isolator mijn achtergrondapplicaties, verbergt Menu Eclipse mijn menubalk en zorgt Dreamstorm voor de auditieve noot. De afleidingen blijven natuurlijk nog bestaan - buiten zit een stel eekhoorns elkaar achterna - maar ik werk nu ongetwijfeld geconcentreerder.

Veel succes met deze applicaties, en laat het me weten als ik iets gemist heb of nog zou moeten weten.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 2 februari 2009

  door Doug McLean <[email protected]>

[vertaling: CS]

PersonalBrain 5.0.2 van TheBrain Technologies is de nieuwste update van deze visuele informatiemanager die beschikbaar is in de versies Free, Core en Pro. Deze kleine update biedt meer snelheid en beter geheugengebruik. Specifieke fouten zijn opgelost, zoals eentje die het importeren van bladwijzers lamlegde, eentje waardoor opnieuw gekoppelde gedachten hun koppelingslabels verloren en een fout waardoor een afgesloten brein pas geopend kon worden na eerst een ander te openen. (Gratis/$149,95/$249,95 nieuw, gratis update, 26 MB)

Typinator 3.4 van Ergonis Software is de nieuwste update van dit populaire hulpprogramma dat automatische tekstaanvulling en autocorrectie biedt. Nieuwe functies zijn het tijdelijk kunnen uitschakelen van Typinator, een niet meeveranderende hoogte van een setlijst bij het wijzigen van de venstergrootte en de mogelijkheid om tekst volledig te laten zien in zwevende vensters, zoals dat van Spotlight. De nieuwste versie bevat ook diverse kleine uitbreidingen en foutreparaties, zoals een oplossing voor het geleidelijk toenemen van het door het programma gebruikte geheugen. (€19,99, gratis update, 2,7 MB)

iPhone 2.2.1 Software Update van Apple biedt foutreparaties en pakt twee specifieke kwesties met het besturingssysteem van de iPhone aan. De stabiliteit van Safari is verbeterd en een situatie waarbij vanuit Mail opgeslagen afbeeldingen niet juist in de Filmrol verschenen is verholpen. De update is te krijgen vanuit iTunes wanneer de iPhone aangesloten is. (Gratis update, 245,7 MB)

iDVD 7.0.3 en de iLife Media Browser Update, beide van Apple, "verbeteren de algehele stabiliteit en pakken een aantal andere kleine zaken aan". Helaas is dit alle concrete informatie die Apple geeft, hoewel we sindsdien nog te weten zijn gekomen dat iLife Media Browser Update een paar problemen met Spotlight oplost. De iLife Media Browser geeft gebruikers toegang tot hun foto's, muziek en video's vanuit Aperture, iLife en iWork en wordt dus aanbevolen voor gebruikers van die programma's met Mac OS X 10.5.6 Leopard of nieuwer. De iDVD-update heeft zeer waarschijnlijk te maken met de recente update van QuickTime 7.6, aangezien de eerste zwaar leunt op de laatste. Beide updates zijn te krijgen via Software Update, of via de Support Downloads-pagina van Apple. (Gratis updates, 27,4/2,6 MB)

HoudahSpot 2.4 van Houdah Software is een update van hun hulpprogramma voor het zoeken van bestanden dat een alternatieve interface biedt voor Spotlight. Deze versie voegt een nieuwe functie toe met de naam Text Preview, die een speciale voorvertoningsfunctie biedt voor tekstbestanden. In deze voorvertoning worden zoektermen automatisch met een kleurtje weergegeven voor meer efficiëntie bij het zoeken. De tekstvoorvertoning kan op zijn beurt ook weer doorzocht worden. ($25 nieuw, gratis update, 2,6 MB)

SpamSieve 2.7.3 van C-Command Software is een onderhoudsupdate van het zeer krachtige Bayesiaanse spamfilterprogramma. Bij de veranderingen onder meer een herschreven handleiding om het installeren en opsporen van problemen gemakkelijker te maken, een betere afhandeling van twijfelgevallen in Entourage, gedetailleerdere regels voor de zwarte lijst voor meer precisie en een stabielere installer voor de Apple Mail plug-in. De update repareert ook diverse fouten zoals een die het verwerken van uit meerdere delen bestaande berichten bemoeilijkte, een die in regelvensters sorteerde en een die in Entourage binnenkomende berichten markeerde als Junk. ($30 nieuw, gratis update, 5,7 MB)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


ExtraBITS, 2 februari 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: KvH]

Informatie over Flickr Support van iPhoto '09 -- Fraser Speirs, die de FlickrExport plug-in voor iPhoto ontwikkelt en dus niet beweerd geheel objectief te zijn, geeft ons in dit blogbericht een gedetailleerde kijk op wat de Flickr-ondersteuning van iPhoto '09 nu precies is. Onze mening: de ingebouwde ondersteuning van iPhoto is voldoende voor eenvoudig gebruik, maar serieuze Flickr-gebruikers kunnen beter gebruik blijven maken van Frasers FlickrExport of een van de concurrerende plug-ins. (Gepubliceerd op 02-02-2009)

Alternatieven voor MobileMe -- Joe Kissel schreef het boek over MobileMe, maar hij weet ook dat het niet de beste oplossing voor iedereen is. In dit artikel voor Macworld gaat Joe in op alternatieve manieren om dezelfde functionaliteit te verkrijgen. (Gepubliceerd op 30-01-2009)

Kies individuele tracks in Itunes om te upgraden naar Plus -- Het iTunes Plus upgrade-beleid is door Apple aangepast. Je kunt nu ook individuele tracks en albums aanwijzen voor een upgrade en het verwijderen van de digital rights management-bescherming van liedjes die je kocht hebt met DRM ingeschakeld. Upgrades zijn nog steeds $ 0,30 per track en $ 3,00 per album, in de VS. (Gepubliceerd op 29-01-2009)

iPhone Apps voor ontwerpers -- De App Store heeft echt wel meer dan alleen spelletjes en programma's met nieuwigheden. Jeff Carlson brengt in dit artikel op CreativePro.com acht applicaties voor het voetlicht, waar ontwerpers wel eens wat aan kunnen hebben. (Gepubliceerd op 28-01-2009)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 2 februari 2009

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: CS]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

DVI/HDMI adapter confusion -- Moeilijkheden met een HDMI-naar-DVI-kabel wijzen op een probleem met HDCP content-beveiligingsmechanismen. (8 berichten)

Reading SMART status on external hard disks -- Is er een Mac OS X-applicatie voor het lezen van SMART diagnostische informatie van externe harde schijven? (6 berichten)

Diagnosing weird hard disk problems -- De Apple Hardware Test (uit te voeren vanaf een Mac OS X installatieschijf) zou een aanwijzing kunnen geven over of een harde schijf nog te redden is. (2 berichten)

Opening OneFile files -- De Opera webbrowser kan dit bestandstype dan wel openen, maar je kunt waarschijnlijk beter de afzender vragen om in plaats hiervan een pdf-bestand te maken. (2 berichten)

The Mac Turns 25: Best Mac Ever? -- Lezers in debat over Adams bewering dat de Mac SE/30 Apples beste Mac zou zijn. (12 berichten)

The Mac Turns 25: Our First Macs -- Wij hebben het verhaal over onze eerste Macs verteld. Wat was de eerste Macintosh (of andere computer) die jij had? (2 berichten)

iLife 09 caused Spotlight issues -- Lezers bespreken een kwestie met Spotlight en iLife '09, alsmede algemene indrukken van het pakket. (7 berichten)

Yet Another Reason Not to Pirate Software -- Nieuws over Trojaanse Paarden ingebed in illegale kopieën van Mac-software leidt tot discussies over beveiliging online en het beheer van wachtwoorden. (28 berichten)

Geolocation in searching -- Is er een manier om te specificeren dat zoekresultaten (en andere webbestemmingen) beperkt moeten worden tot een enkel land? (4 berichten)

Het uitpakken van een tarball -- De installatie van Python 3 vraagt om Xcode, zoals een lezer ontdekte bij het ontcijferen van cryptische installatieinstructies. (6 berichten)

Worst Apple Products -- Adams artikel in Macworld over Apples slechtste producten in de 25-jarige Mac-geschiedenis lokt suggesties uit over andere Apple-onwaardige producten. (22 berichten)

Google v Apple, cloud v local -- Gaandeweg drijven er steeds meer gegevens rond in "the cloud". Krijgen we nu zicht op betere service, veiligheid en betrouwbaarheid? Of werkt het traditionele locale model (op je eigen computer) beter? (27 berichten)

Apple Drive Modules for Xserve RAID? -- Nu Apple de Xserve RAID niet meer in zijn assortiment heeft, lijkt het bijna onmogelijk om aan vervangende schijven te komen. Weet jij nog manieren om dit probleem te omzeilen? (8 berichten)

Partitioning large drives -- Is het beter om een grote (1,5 TB) harde schijf in partities op te delen, of hem als één groot volume te houden? Lezers bespreken ook het combineren van grote schijven in RAID arrays. (12 berichten)

iPhoto Faces -- Lezers geven commentaar over hun ervaringen met Faces, de nieuwe eigenschap in iPhoto '09. (4 berichten)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2009 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering