Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#960, 13 januari 2009

Welkom in onze speciale Macworld Expo-samenvatting! Terwijl we wanhopig bezig waren onze reguliere maandag-uitgave te schrijven en redigeren, realiseerde we ons dat we gewoon alle post-keynote artikelen er uit konden halen en deze apart konden publiceren. Dit geeft jullie alle informatie in meer hapklare brokken en wij konden voor middernacht stoppen. Lees dus verder voor Adams overzicht van de beurs en zijn overpeinzingen over wat IDG moet doen om Macworld in de toekomst gaande te houden, Glenns irritatie over de vergelijking die Apple maakte van het aantal bezoekers in de Apple Stores met het aantal bezoekers op de Macworld en een hele stapel van onze traditionele superlatieven: producten, mensen en gebeurtenissen die opvielen op deze beurs.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Kletspraat van Apple: honderd Macworlds per week

  door Glenn Fleishman <[email protected]>

[vertaling: KvH]]

Net zo als je een harde schijf kan aanduiden in eenheden van "Libraries of Congress" ("Je kan wel 1000 LOC's kwijt op deze schijf!"), probeert Apple beter uit de bus te komen dan de Macworld Conference & Expo, door het aantal bezoekers aan hun winkels uit te drukken in eenheden van Macworld shows. Phil Schiller, de vice-president van Apple, zei tijdens de keynote van dit jaar dat elke week een aantal klanten ter waarde van 100 Macworld Expo's in de winkels van Apple komt.

Wat een onzin! Afgezien van het congres, dat bij de Macworld Expo hoort, waar honderden mensen voor duizenden dollars aan training ontvingen, waren er op de beursvloer 500 standhouders met op z'n minst 5000 man personeel, die continue praktische demonstraties gaven en vragen beantwoordden.

Een Apple Store vertegenwoordigt echter maar één bedrijf, met misschien een paar honderd specifieke producten, een aantal werknemers die getraind zijn om identieke antwoorden te geven en een uitgebalanceerde ervaring die er primair op gericht is om aan de behoefte van Apple voor een hoog dollar-per-vierkante-meter-verkooprendement te voldoen. Dat is machtig mooi voor Apple, maar zal de blik van Mac-, iPhone- en iPod-gebruikers niet verder doen reiken dan het beperkte assortiment dat Apple in zijn winkels toelaat. En Apple zorgt er angstvallig voor dat geen enkel product, zoals bijvoorbeeld een boek over het oplossen van voorkomende problemen, de indruk wekt dat er wel eens iets fout zou kunnen gaan met de hardware van Apple.

Ik heb duizenden camera's, printers, scanners en andere randapparatuur op de Macworld gezien; bij Apple zijn er maar een paar dozijn te krijgen. Gedurende 15 minuten kon ik met een vertegenwoordiger van Drobo een aantal zaken doornemen, die ik nog niet helemaal begreep van dit product en kon ik een werkende schijf uit een Drobo trekken en zien hoe die zich herstelde. Dat lukt mij niet in een Apple Store.

De Apple Store-metafoor laat perfect zien wat de houding van Apple is. Apple-klanten zijn van Apple, niet van IDG, niet van andere ontwikkelaars, noch van iemand anders. Winkels van Apple, presentaties van Apple, klanten van Apple. Niets meer en niets minder, maar ik denk graag meer te zijn dan slechts een klant.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Undercover gebruikt wifi-locatie om laptops terug te vinden

  door Glenn Fleishman <[email protected]>

[vertaling: SL]

Orbicule, makers van het pakket Undercover dat helpt computers terug te vinden, gaat met wifi-informatie een ruwe positiebepaling doen om te helpen een gestolen computer op te sporen. Versie 3 zal uitkomen op 20 januari 2009 en werd gedemonstreerd op de Macworld Expo. Het is een gratis upgrade voor wie het al gebruikt. Nieuwe exemplaren kosten $ 49 (individueel), $ 59 (maximaal vijf in een gezin), of $ 39 (student).

Orbicule werkt samen met Skyhook Wireless, een bedrijf dat informatie uit wifi-signalen haalt en met driehoeksmeting de positie bepaalt aan de hand van een enorme database die voortdurend wordt bijgewerkt. (Zie "Loki hier", 18-06-2007, voor details over hoe Skyhook gegevens verzamelt en resultaten produceert.)

Undercover werkt in de achtergrond en komt in actie als een gebruiker een speciale code intikt op de website van Orbicule. De eerstvolgende keer dat het achtergrondprogramma Undercover vanaf de vermiste Mac contact maakt met de servers van Orbicule, schakelt het om naar terugvind-modus. Het gaat dan beelden vastleggen via een iSight-camera (als die er is) en netwerkgegevens bijhouden. Die gegevens stuurt het op naar Orbicule. Orbicule speelt die gegevens door aan jouw plaatselijke autoriteiten zodat die de computer kunnen opsporen.

Van de bedrijven die software maken om computers terug te vinden is Orbicule is het tweede bedrijf dat samenwerkt met Skyhook Wireless. MacTrak van GadgetTrak ($ 59,95, eenmalige betaling) werd twee maanden geleden met deze functionaliteit uitgebreid (zie "Software terugvinden laptop gebruikt Wi-Fi en Flickr", 13-11-2008).

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Leuke dingen op de Macworld 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: KvH]

Het is haast onmogelijk om uit te leggen hoeveel lol je op een Macworld kunt beleven, maar vooruit, we doen er een gooi naar met deze korte stukjes over puike presentaties, coole demo's en mooie mensen.


Meest geziene beurssouvenir -- De weggevertjes leken dun gezaaid op de Macworld Expo dit jaar, maar er was er een die letterlijk met kop en schouders boven de rest uitstak. Peachpit Press gaf gratis konijnenoren weg om hun nieuwe konijn-logo voor de Visual QuickStart Guides te promoten. Dragers van die oren konden iPhone- en iTunes-waardebonnen winnen. Het was dan wel een goed idee, maar zelfs het personeel van Peachpit was verbaasd hoe populair die wollige roze oren bleken te zijn. Ze raakten in de eerste uren van de beurs ruim 700 paar oren kwijt en de volgende dag nog eens 300 paar. Je zag die konijnenoren niet alleen op de beurs, maar ook in de restaurants rond het Moscone-centrum. Peachpit had heel slim hun naam niet op die oren gezet, zodat iedereen die ze ook wilde hebben, moest vragen waar ze vandaan kwamen. [JLC]

[Zie afbeelding]


Beste publieksparticipatie -- DriveSavers, die jongens die je gecrashte schijf uit elkaar kunnen halen en vaak ook de belangrijke gegevens eraf kunnen krijgen, hadden een listige demonstratie waarbij men een argeloze bezoeker vroeg om als schijfdokter op te treden. Ik kwam ook kijken en de DriveSavers-standhouder had net een gewone bezoeker uitgerust als cleanroomtechnicus. Gebruik makend van de Socratische methode om antwoorden aan iemand te ontlokken, hielp hij deze dokter een afgesloten drive te ontmantelen. Met een microfoon en luidsprekers konden de toeschouwers horen wat stof dat op een drive ronddraait met de koppen doet, wanneer de stofdeeltjes er tegenaan knallen. We vinden het schitterend wat de jongens van DriveSavers doen, maar ze zullen zelf de eerste zijn om je eraan te herinneren een back-up te maken, want hun diensten zijn niet goedkoop. [GF]

[Zie afbeelding]


Beste CHOCK LOCK -- De 30 meter lange Craig Hockenberry, die als een reus over de beursvloer loopt, is een zeer grappige kerel, maar ook een van de directeuren van Iconfactory, wat kortgeleden nog bekendheid kreeg voor de desktop- en iPhone/iTouch-versie van Twitterific en Frenzic. Hockenberry, die hier de oprichter van BareBones, Rich Siegel (die zelf 29 meter lang is), in de grond drukt, heeft een bijzonder grappig Twitter-bericht over de CHOCK LOCK verspreid, een fluïde beschrijving van zo goed als elke soort gedrag. [GF]

[Zie afbeelding]


Grootste digitale project -- Kunstenaar Bert Monroy vertelde mij op de party van de Peachpit Press over zijn laatste project, een bijna acht meter lang fotorealistisch wanddisplay dat zo groot en zo complex is dat hij verwacht er nog wel tweeënhalf jaar mee bezig te zijn. En hij zit al aan het uiterste wat betreft de capaciteiten van de Adobe Creative Suite. Het platte basisbestand van Monroy is al meer dan 11,5 GB en zijn volgende stappen zullen het bestand nog viermaal zo groot maken. [GF]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Top Mac-software op de Macworld Expo 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: SL]

Voor ons is het vaak lastig om een productdemonstratie helemaal uit te zitten. De hele vloer van de Macworld Expo zien is alleen al moeilijk genoeg. Dat is heel jammer, want veel bedrijven geven fantastische demonstraties en het is een goede gelegenheid om te weten te komen wat er speciaal is aan een bepaald stuk software en wat je misschien niet zelf ontdekt zou hebben. En het is ook nog een geweldige manier om je voeten rust te geven na een lange dag op de harde vloeren. Ondanks dat we geen tijd hadden om ergens lang stil te blijven staan trokken deze programma's toch onze aandacht.


Meest besproken software -- Het product dat mensen het meest noemde als ik vroeg "Wat is er cool op deze show?" was Things van Cultured Code. Things is niet het eerste taken-overzichtsprogramma op de markt dat geïnspireerd is op Getting Things Done, maar in zijn werking is het gepolijst en intuïtief en het probeert niet te veel te doen of te slaafs het Getting Things Done-model te volgen. Omdat verschillende mensen op verschillende manieren hun leven proberen in te richten is het nuttig dat er in dit soort software veel variatie is aan benaderingen en programma's. Things, de zoveelste deelnemer in deze categorie, staat nu bovenaan mijn lijst. Things 1.0 kost $ 49,95, is een download van 4,2 MB en synchroniseert met een bijbehorend iPhone/iPod touch-programma dat $ 9,99 kost. [JLC]


Beste terugkeer na spaak in het wiel door Apple -- Toen Apple in augustus 2007 met iMovie '08 kwam, bood de herontworpen video-editor geen ondersteuning voor plug-ins van derden. Rond eerdere versies van iMovie was een markt van insteekmodules tot bloei gekomen en producten van ontwikkelaars zoals GeeThree waren plotseling achterhaald. Het net aangekondigde iMovie '09 ondersteunt evenmin insteekmodules, maar GeeThree heeft zijn deskundigheid in het maken van video-effecten verplaatst naar Final Cut Express en Final Cut Pro. SlickFX Final Cut brengt veel van zijn Slick iMovie-insteekmodules naar de uitgebreidere video-bewerkers. Indrukwekkender is de SlickFX PhotoMotion ($ 75), waarmee het maken van bewegingen in de stijl van Ken Burns over stilstaande foto's dramatisch eenvoudiger wordt dan wanneer je ze handmatig maakt met de gereedschappen van Final Cut. [JLC]


Breinigste software -- Toen ik de enthousiaste demonstratie op de stand van TheBrain Technologies bekeek had ik het gevoel dat ik ofwel een fantastisch product zag, of wel een werkelijkheids-vervormveld. De demo ging over PersonalBrain, een "visuele informatiebeheerder" waarmee je "breinen" maakt met "gedachten" die aan elkaar gekoppeld zijn volgens ouder/kindrelaties die al dan niet lineair kunnen zijn. Deze gedachten kunnen ook url's en ingesloten bestanden bevatten. En ze kunnen de derde dimensie in gaan met etiketten. Als je moeite hebt om ideeën, projecten of taken te ordenen omdat je te veel onderdelen in te veel rubrieken nodig hebt, dan is PersonalBrain misschien wel precies het product dat je nodig hebt. Er zijn drie versies, met prijzen van gratis tot $ 249,95, afhankelijk van de functionaliteit.

Ik downloadde de gratis demoversie van 26 MB kort na de Macworld Expo. Het is nog te vroeg om te zeggen of ik ervan houd, maar ik kan al wel zeggen dat de vrijheid van het niet lineair werken ruimschoots opweegt tegen de ietwat rammelende, op Windows geïnspireerde interface. Ik heb projecten en taken in kaart gebracht en voor sommige onderdelen etiketten gebruikt zoals "Aan Adam vragen", "Misschien/Later", en "Maandag". Het schijnt dat ik PersonalBrain ook kan gebruiken voor Apple Mail (ik ben er nog niet achter hoe dat precies gaat) en een zakenversie van de software doet al deze dingen en meer voor hele ondernemingen. Het brein kraakt. [TJE]

[Zie afbeelding]


Meest dynamische fotografie-software -- Een van de grootste rages in digitale fotografie is "high dynamic range". Dit houdt in dat je verschillende belichtingen van hetzelfde onderwerp combineert in een enkel beeld. Het eindresultaat kan de kleuren en belichting die je met je ogen zag nauwkeuriger weergeven, en HDR-foto's kunnen verbluffend mooie werkstukken zijn. Er zijn veel gereedschappen voor HDR-fotografie, waaronder het eerbiedwaardige Adobe Photoshop, maar bij de meeste is het nodig dat de oorspronkelijke foto's genomen zijn met een statief, om de beelden op elkaar te passen voor het beste resultaat. Hydra 2.0, van Creaceed, is is een combinatie van een Aperture-plugin en een zelfstandig programma dat HDR koppelt aan indrukwekkende functies om de beelden op elkaar te passen en te buigen om zo HDR-foto's te maken van opnames die uit de hand gemaakt zijn. Ik neem zelden een compleet statief mee op reis, dus met Hydra heb ik meer mogelijkheden om een HDR-foto te maken die er geweldig uitziet. [RM]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Top Mac-spullen op de Macworld Expo 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: SL]

In het huidige internet-tijdperk is het prima werken met recensie-exemplaren van software, maar we hebben nog geen manier gevonden om een gratis probeerversie te downloaden van een laptoptas of een webcam. Dat is waarschijnlijk maar goed ook, want het kan lastig zijn als een laptoptas na 30 dagen ongeldig wordt (en uit elkaar valt). Dus zolang we het moeten stellen zonder replicatoren in de stijl van Star Trek zal Macworld Expo een uitstekende plek zijn om alle soorten randapparatuur en accessoires te bekijken, waarvan sommige zelfs nog niet te koop zijn.


Groenste zwarte hoezen -- Het stoort mij altijd een beetje wanneer bedrijven (inclusief Apple, met de billboards waarmee ze op dit moment in San Francisco kraaien over de MacBook-lijn) hun nieuwste spullen aanprijzen met het argument dat je goed voor het milieu bezig bent als je ze koopt. Het zal heus wel beter zijn dan een minder groene concurrent, maar nog beter voor het milieu zou zijn als je helemaal geen spullen zou kopen waarvoor nieuwe grondstoffen nodig zijn. Minderen, hergebruiken, recyclen.

Daarom heb ik zo'n waardering voor de stevige rubberen laptop- en iPhone-hoezen van Tread. Niet alleen verbruiken ze weinig ruwe grondstoffen, maar bij de productie ervan wordt zelfs afval uit het milieu weggehaald (in dit geval binnenbanden uit Zuid-Amerika, waar ze nog gebruikt worden voor autobanden). Goed, de hoezen voelen door het zware rubber een beetje raar aan, wat plakkerig, maar zo te zien doen ze goed hun werk als stootkussens en gaan ze lang mee, alsof ze de enkele regenbui vol zelfvertrouwen van zich afschudden. [ACE]


Beste herontwerp van de webcam -- In de meeste Macs en schermen van Apple zit tegenwoordig een iSight-videocamera ingebouwd. Daarom vraag ik me altijd als ik een aparte webcam voor de Mac zie, af wat daar het nut van is. IPEVO, een bedrijf waar ik nog niet eerder van had gehoord, toonde de PoV USB Camera. Deze webcam kost $ 39,99, ziet eruit als een pen, en laat meer dan alleen je gezicht voor de Mac zien. Caroline Andreolle van IPEVO beweerde zelfs ondeugend dat de bestaansreden van de PoV was dat de baas van het bedrijf als hij op reis was zijn bulldog van 90 pond op video wilde zien, maar dat zijn vrouw van 90 pond niet kon voorkomen dat de hond kwijlde op de laptop.

[Zie afbeelding]

Het bedrijf liet ook de Kaleido R7 zien, een prototype van een draadloze digitale fotolijst met een fantastisch industrieel ontwerp en met aansluitingen voor de Mac, Flickr, en RSS-feeds. Houd het de komende maanden in de gaten. [ACE]


Zelfstandige laptop-batterijopladers terug -- Ooit maakten bedrijven zelfstandige batterijopladers voor Apple-laptopbatterijen. In plaats van de batterijen te verwisselen om ze in de laptop op te laden kon je het reserve-exemplaar in een van deze apparaten steken en de batterij afzonderlijk bijvullen. Om een of andere reden (misschien omdat elke laptop zijn eigen vorm heeft) verdwenen die opladers, waardoor reizigers en andere mensen die regelmatig meer batterijen gebruiken geen eenvoudige manier meer hadden om hun batterijen gelijktijdig op te laden. U-Charge ($ 79,95) van Fastmac brengt die mogelijkheid op een ingenieuze manier terug. De batterijen van Apple zijn dan wel in de loop der jaren van vorm veranderd, maar ze hebben allemaal dezelfde aansluiting. De U-Charge is daarom een kabel waarvan je alleen de pennen op de batterij zet. Op de oplader zit ook een rij led-lichtjes die aangeven hoe ver de batterij al opgeladen is. [JLC]


Betere BookEndz -- De laptop-docks van BookEndz bestaan al lang. Zij voegen een rij ingangen toe aan de diverse USB-, Ethernet- en andere aansluitingen aan de zijkanten van de laptop, en hebben een verzameling connectoren aan de achterkant waarin je de aansluitingen van je USB-apparatuur, Ethernet-kabel en beeldscherm kunt laten zitten. Het idee is dat het eenvoudiger is om de laptop op de BookEndz aan te sluiten en er weer van los te maken, dan om dat met elke kabel afzonderlijk te doen. Ik heb het model geprobeerd dat is ontworpen voor Apples eerdere witte en zwarte MacBooks, maar het was een klein apparaat dat ik nauwkeurig tegenover de ingangen van de MacBook moest leggen. Uiteindelijk was dat meer werk dan het aansluiten van een paar kabels, speciaal omdat de BookEndz geen netspanning via de dock kan doorgeven, als gevolg van de hardnekkige weigering van Apple om licenties af te geven voor de MagSafe-technologie.

[Zie afbeelding]

Toch was ik onder de indruk van het prototype van de BookEndz dock voor de huidige aluminium MacBook. Hij heeft een vlak waar je de MacBook op zet, en hoewel je nog steeds het onderdeel met de rij aansluitpunten handmatig moet bevestigen is het eenvoudiger te positioneren, en er is aan de achterkant een hendel waarmee je hem snel losmaakt. (Hij lijkt erg op het model voor de MacBook Pro van 15 inch.) Omdat het een prototype was had het aan de achterkant een ietwat merkwaardige combinatie van aansluitpunten, waaronder Mini DisplayPort, DVI, en VGA, maar ze vertelden me dat VGA misschien wegens ruimtegebrek niet in het uiteindelijke product zal zitten. Ook vergrootte hij het aantal USB-aansluitpunten van de MacBookvan twee naar vijf op verschillende kanten van de dock. Hopelijk zal hij snel op de markt komen, want ik probeer deze MacBook als mijn enige Mac te gebruiken en ik vind het lastig dat ik iedere keer als ik het van mijn bureau oppak, zes kabels moet losmaken. [ACE]

[Zie afbeelding]


Projecteer je beste beeld -- Is het scherm op je iPod of iPhone te klein om echt met plezier naar video te kijken? Of wil je misschien een drive-in theater dat echt werkt maken voor je verzameling modelauto's? Een recente technologietrend is de "pico projector", een apparaat voor in de hand dat beeld projecteert op een willekeurig oppervlak. Projectors voor presentaties zijn meestal grote, zware, dure apparaten. Microvision liet een prototype zien van zijn Show WX projector, die maar weinig groter was dan een iPhone maar waar indrukwekkend beeld uitkwam vanuit een iPod nano. Met behulp van lasers, stelt het zelf het beeld scherp. Dat beeld kan tot 2,5 meter breed zijn. Microvision verkoopt de Show WX (wat zelf nog een codenaam is) nog niet, maar het apparaat zal naar verwachting als het uitkomt tussen $ 400 en $ 500 gaan kosten. [JLC]


Maatwerk wordt volwassen -- Populaire cultuur raakt snel in verval. Het laatste voorbeeld dat ik zag was het op maat maken van duurzame goederen. Jazeker, we zijn gewend dat we kunnen kiezen uit talloze kleuren en stijlen als het gaat om dingen als iPod-hoezen, maar Brenthaven en iFrogz hebben maatwerk op een nieuw niveau gebracht.

De Switch MB messenger bag ($ 129,95) van Brenthaven heeft een flap die je kunt omkeren en waarvan je het ontwerp op de voor- en de achterkant kunt kiezen uit een reeks ontwerpen op de website van Brenthaven. Op de show lieten ze kunstenaars unieke ontwerpen maken die je kon bestellen en die na een snelle gang door een industrieel ogende naaimachine gereed waren om later te worden opgehaald.

iFrogz kon niet ter plekke maatwerk leveren, maar ze lieten zien hoe klanten verschillende kleuren, afwerkingen en ontwerpen konden kiezen voor de vijf belangrijkste modellen van hun lijn met de afschuwelijke naam EarPollution headphones [OorVervuiling-hoofdtelefoons, nvdv]. Ook al irriteert de naam mij (ja, ik weet dat het ironisch en hip is), de naar wens gemaakte hoofdtelefoons zagen er goed uit. Helaas kon ik het geluid niet goed testen op de beursvloer.

Maatwerk is niet alleen maar verwennerij. Het stelt bedrijven in staat om te bepalen hoeveel voorraad er nodig is zonder te moeten raden wat klanten leuk zullen vinden. Dat getuigt van een goed gevoel voor zaken, en als het grote opdrachten voor verkeerde ontwerpen voorkomt is het ook een mooie manier om te voorkomen dat er onnodig afval in de wereld komt. [ACE]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


De beste iPhone- en iPod-spullen op Macworld Expo 2009

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: CS, LmR]

Macworld mag dan Mac in zijn naam dragen, maar droeg iPhone en iPod in zijn sloffen, aangezien Apples handzame apparaatjes voor een groot deel van de opwinding op de show zorgden. Apps en accessoires voor de iPhone en iPod liepen uiteen van inventief en buitengewoon tot platvloers, maar de hoogtepunten maakten duidelijk dat de iPhone een uitbreiding van je Mac is geworden die je omgeving een context geeft en uitbreidt. De iPhone is ook een registratiemiddel geworden, dat bijhoudt waar je geweest ben en wat je daar deed, zodat je die gegevens paraat hebt, met anderen kunt delen, of later terug kunt sturen naar je Mac. Natuurlijk was de show ook een geweldige plek om de nieuwste accessoires te zien die het gebruik van een iPhone of iPod net iets leuker maken.


Ocarina oké -- De vrolijke fluiters van de Smule-stand demonstreerden met veel plezier Ocarina (€ 0,79), veruit de meest originele iPhone-app op Macworld Expo. Met Ocarina kun je, tsja, ocarina spelen op je iPhone. Je blaast gewoon in de microfoon terwijl je de juiste knoppen op het scherm aanraakt en hemelse fluitklanken stijgen op.

Maar wacht, er is meer! Je Ocarina-muziek kan ook op de internet-cloud gezet worden, waar andere mensen het kunnen beluisteren (en "harten" toekennen). Verder kun je een muziekstuk naar anderen emailen. Andersom kun je vanuit Ocarina een wereldkaart bekijken en door te tikken zien waar ter wereld anderen Ocarina spelen. Met een tikje kun je die dan beluisteren. [TJE]


Beste connectie -- Tijdens mijn dwaaltocht over de beursvloer ontmoette ik toevallig Alan Oppenheimer van Open Door Networks, die zijn nieuwste iPhone-programma voor het uitwisselen van visitekaartjes showde. MyCard is een van de betere visitekaartjesuitwisselingssystemen die ik heb gezien. In plaats van op hetzelfde netwerk te moeten zitten, kunnen twee mensen hiermee snel en eenvoudig via AT&T's mobiele datanetwerk visitekaartjes uitwisselen. Je hoeft alleen maar het programma te downloaden (nu nog gratis) en je standaardvisitekaartje te kiezen, dat je dan naar een andere gebruiker kunt "beamen" of emailen. Als je de "Beam myCard"-knop aantikt krijg je een code te zien die je uitwisselt met de andere persoon. Deze tikt op de ontvangknop en voert de code in. Niet-iPhone-gebruikers kun je ook gewoon een standaard vCard-bestand emailen, dat bijna elke adresprogramma kan importeren.

Zoals te verwachten bij het product van een bedrijf dat ooit begonnen is in de beveiligingsbranche, gebruikt het programma versleutelde verbindingen voor het beamen en kun je aangeven welke contactvelden je wilt verzenden. Ik kon het programma op de beursvloer in minder dan een minuut downloaden en installeren en Alan en ik zouden onze kaartjes hebben uitgewisseld, ware het niet dat een paar duizend iPhone-gebruikers het netwerk verstopten voordat mijn beam voltooid was. MyCard is zo'n kleine download en zo simpel in te stellen, dat je in de praktijk in een minuut je contactgegevens uit kunt wisselen, zelfs al heb je het geen van beiden geïnstalleerd. [RM]


Opladen zonder dat synchroniserende gevoel -- Op deze eerste trip met mijn iPhone viel me op hoezeer het me ergerde, dat wanneer ik na een lange dag mijn iPhone voor het opladen aansloot op mijn MacBook, iTunes vanzelf opende en begon te synchroniseren. "Laad nou gewoon op, verdorie!" vloekte ik dan, stilletjes weliswaar, om Tonya niet te storen, die al van uitputting was ingestort.

Ik kijk daarom reikhalzend uit naar de komst van Tune Blocker van Matias, een USB-kabel voor het opladen en synchroniseren van een iPod of iPhone voorzien van een kleine schakelaar die je laat kiezen of het verbonden apparaat oplaadt en synchroniseert of alleen maar laadt. Toen ik Vesna Vojnic van Matias naar het fijne vroeg van de tekst op de verpakking "The safest way to charge & sync" (De veiligste manier om op te laden en te synchroniseren), glimlachte ze verlegen en gaf ze toe dat het "gewoon maar marketing" was.

Maar ik denk dat ze te bescheiden is, ik zou best ten prooi kunnen vallen aan gevaarlijke neigingen wanneer ik weer eens na middernacht door een automatische sync uit mijn slaap wordt gehouden. Over een paar maanden verkrijgbaar voor $ 24,95 of $ 29,95, afhankelijk van de lengte van de kabel. [ACE]


Hoe zit het met je hoesje? -- Als je op zoek was naar de perfecte hoes of houder voor je iPhone of iPod, dan bood Macworld Expo je zo'n 7 miljoen mogelijkheden, waaronder meer praktische opties dan ooit. Tot mijn favorieten op dit terrein behoorden ProClip's autohouders. De houders zijn er in specifieke versies voor elk model telefoon en auto en monteren je iPhone (of ander apparaat, zoals een Blackberry of GPS) op de ventilatieroosters of het dashboard.

Nog een bevestigingsproduct dat ik leuk vond was de Hangman van Neat Products ($ 14,95). Hiermee hoef je je iPhone niet in je hand te houden of uit een tas op te diepen. Hij past op de Dockconnector op een iPhone of iPod, je wikkelt de kabel van de verbonden hoofdtelefoon er omheen en klikt hem vast aan een riem of kettinkje. Jim Rea van ProVUE Development was enthousiast over de Hangman en zei dat hij er twee had met verschillende kabelsetjes om zijn iPhone aan een nekkoord te dragen.

Goed voor aantrekkelijke, slanke bescherming en een persoonlijke touch zijn de GelaSkins, die de achterzijde van een iPhone, iPod of laptop bedekken met een door een kunstenaar ontworpen afbeelding en geleverd worden met bijpassende custom wallpaper (prijzen verschillen per apparaat). Ze verkopen ook de GelaScreen heldere schermbescherming. [TJE]

Passief-agressieve iPhone-luidsprekers -- De iPhone en de tweede generatie iPod touch hebben een (overigens nauwelijks noemenswaardig) luidsprekertje maar die is nogal zwak. Dat is op zich geen schande; Apple spreekt er alleen over als bedoeld voor telefoongesprekken via luidspreker of het luisteren naar youtube video's. Maar als je het volume wilt verhogen naar zo'n 10 decibel zonder YAWW (Yet Another Wall Wart) [adapter, nvdv], ben ik drie mogelijkheden tegengekomen.

De SoundClip ($ 7.95) van Ten One Design is een klein stukje plastic dat je aan de dock connector klikt en dat vervolgens het volume versterkt door het geluid loodrecht van de iPhone te laten weerkaatsen in plaats van in de lengte uit de onderrand.

De AirCurve ($ 19,95) van Griffin Technology is een fraai ontworpen stuk doorzichtig plastic waar de iPhone op zit, dat het volume verhoogt door de geluidsgolven door zorgvuldig gecontrueerde spiraalkanalen te sturen.

[Zie afbeelding]

Ten slotte de wat minder gracieuze AmpLi-Phone ($ 29,95). Deze lijkt een beetje op een oude roeptoeter maar levert wel een decibel-lift.

Ik heb alleen de AirCurve in een stille ruimte kunnen proberen en het voldeed prima. Verwacht echter niet dat het klinkt als externe luidsprekers. Mocht je geĀ•nteresseerd zijn in een van deze drie, Rik Myslewski heeft ze onderling vergeleken op de website van The Register. [ACE]

Koddigste luidsprekers -- Er was ook een overvloed aan echte luidsprekers op de Macworld Expo maar degene die mij zijn opgevallen, zijn de Tweakers van Grandmax ($ 39.95). Deze betrekt zijn stroom uit een oplaadbaare batterij en kan uit elkaar geklikt worden zodat je een linker en rechter luidspreker krijgt; de batterij kan worden opgeladen via USB. Het geluid leek goed, zeker gezien de grootte en het ontwerp beviel me wel; het is een slank object voor in je laptoptas en niet alleen zijn de onderdelen van de luidspreker zelf verhuld, er zitten ook uitrolbare USB- en koptelefoonkabels in. [ACE]

[Zie afbeelding]

Ik hou van Mikey -- De krasse ontwerpers en techneuten van Blue Microphones die ooit de Snowball microfoon en zijn kleine broertje de draagbare Snowflake uitbrachten (de laatste prefereer ik boven de ingebouwde microfoon van mijn MacBook voor geluid bij iChat en Skype) hebben nu een nieuwe microfoon gemaakt voor de iPod met de naam Mikey. De microfoon bevat een scharniertje en wordt aan de dock connector geklikt zodat je je iPod op tafel kan gebruiken voor het opnemen van interviews of lezingen. Er zijn drie standen voor de gevoeligheid voor als je dichter bij of verder van de bron af zit.

Mikey komt pas over een paar maanden uit maar ik verheug me er nu al op. Hoewel het werkte met mijn iPhone toen ik het testte zijn de mensen van Blue Microphones nog bezig met het oplossen van een paar problemen die de iPhone heeft met het correct herkennen van deze microfoon; tot die tijd schijnen ze geen iPhone-compatibiliteit te adverteren. [ACE]

Meest zweterig iPhone-programma -- Ik fiets weliswaar veel maar heb dat nog nooit gedaan op de expo-vloer. Maar dit is precies wat ik zag bij de stand van MapMyRide/SMHeart Link die hun nieuwste iPhone fitness programma demonstreerde. iSpinning gebruikt een kleine hardware-adapter die verbonden is met je iPhone en verbinding maakt met standaard draadloze fitness-sensoren zoals de Polar-serie om zo je hartslag, je snelheid en andere statistieken te meten. Tijdens een training-sessie krijg je een dashboard te zien van je prestaties, inclusief hartslag, verbrande calorieĀ‘n, snelheid, afgelegde afstand en kracht zodat je precies weet hoe je conditie is.

Voor hen die, net als ik, liever buiten de sportzaal fietsen, wij kunnen altijd nog iMapMyRide (of een soortgelijk programma als Trailguru) gebruiken om onze route's via de GPS in de iPhone bij te houden met volledige kaarten en prestatie-samenvattingen (maar dan zonder de hartslagmetingen). Bedenk wel dat de iPhone de hele tijd aan moet staan en het iMapMyRide programma moet draaien dus je hebt maar een paar uur voordat de batterij op is. Het bedrijf werkt aan een fietsstuurarmatuur met geïntegreerde batterij voor langere ritten. [RM]

Maak de iPhones socialer in de echte wereld -- Ik was even bang dat al deze iPhone-toepassingen ervoor zouden zorgen dat iedereen zich alleen nog maar met zijn iPhone bezig zou houden en alleen nog maar zou opkijken voor voedsel- of plaspauzes. Bijvoorbeeld het ECOcal iPhone-programma, dat een kalender niet toont als een serie van onderling even grote vierkantjes maar probeert een veel vloeiender beeld van tijd op te roepen terwijl het door de seizoenen beweegt. Het heeft een weergave voor overdag dat zo verlokkelijk was dat het mij volledig uit de realiteit en het sociale leven haalde. De nachtweergave daarentegen leek dan weer erg nuttig voor de echte wereld, met zijn informatie over constellaties (in het noordelijk halfrond).

Ik zag dat er tijdens de show een hoop iPhones werden gebruikt en voor het overgrote merendeel wist men het apparaat zo te gebruiken (of juist niet te gebruiken) dat men er nog sociaal contact naast kon hebben. Google vergrote de iPhone gekte en de iPhone-gerelateerde sociaal gebruik nog verder, door een zeer gewaardeerd iPhone oplaadstation. Op dit station konden een tiental iPhones tegelijkertijd worden opgeladen waardoor de stroombehoeftigen even de gelegenheid kregen om bij elkaar te staan en te kletsen. [TJE]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Overpeinzingen over het verleden en de toekomst van de Macworld Expo

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: PAB, LmR]

Op de Macworld Expo is de gebruikelijke vraag bij een ontmoeting: "En, heb je nog iets gezien dat cool is?" Dit jaar hoorde ik deze vraag pas rond het einde van de laatste dag. In plaats daarvan was de steeds gestelde vraag iets als: "Denk jij dat er volgend jaar nog een Macworld Expo zal zijn, nu Apple zich er uit terugtrekt?" Om het maar vastgelegd te hebben: Ja, ik denk het wel. Maar ik garandeer het niet, want het is niet te voorspellen welke extra rampen zich in de komende 12 maanden kunnen opstapelen voor de geplaagde beursorganisatoren. Maar Paul Kent van IDG World Expo is in elk geval wel van plan een Macworld Expo in 2010 in San Francisco op te zetten. Je kan je zelfs nu al gratis inschrijven als bezoeker en als Paul en zijn team volgend jaar van de beurs een succes kunnen maken, zal de Macworld Expo ook nog wel langer blijven bestaan.


Op de beursvloer -- Terwijl Apples beslissing om zich na dit jaar terug te trekken van de Macworld Expo de conversatie domineerde, was het geen al te grote domper op de beursvloer of tijdens de sessies. De opkomst was iets minder dan vorig jaar (de definitieve cijfers zijn pas over enkele weken bekend), maar dat is zeer waarschijnlijk te wijten aan de algehele economische situatie. Plus, als Apples aankondigingen net zo boeiend waren geweest als voorgaande jaren, zou het zeer wel mogelijk geweest zijn dat er meer mensen uit de buurt voor een dagje langsgekomen waren. Ik weet zeker dat dat twee jaar geleden gebeurd is met de introductie van de iPhone of verleden jaar met de MacBook Air.

Als ik het nog toch heb over Apples aankondigingen, de niet volgepropte indeling van Apples stand bevestigde voor mij de geruchten dat dat Apple plannen had voor meer belangrijke hardware-aankondigingen, maar gedwongen was deze op het laatste moment terug te trekken omdat ze nog niet klaar waren voor introductie. Om het op een andere manier te zeggen, hoewel Apple geen bezwaar heeft tegen het tonen van een product dat pas een maand later geleverd kan worden, houdt Steve Jobs er niet van leverdata te beloven waarvan hij niet zeker is dat Apple die kan halen. En met een aantal recente uitgaven (waarvan MobileMe de meest opvallende was) die verschillende updates nodig hadden om Apples gebruikelijke kwaliteitsniveau te halen, kan ik hem geen ongelijk geven.

Ondanks de open ruimte in Apples stand, die leek ontworpen te zijn om nog een rij tafels te herbergen om glanzende nieuwe Mac-modellen te tonen, was de meeste ruimte op de beursvloer in zowel de noord- als zuidhal van het Moscone Center bezet. De zuidhal huisvestte grotendeels de grotere exposanten, terwijl in de noordhal meer de kleinere, minder bekende bedrijven stonden en een paar vreemde snuiters, zoals Acura (zij toonden een echt grote, auto-achtige iPod-hoes). De gangpaden waren veelal vol, hoewel de menigte behoorlijk uitdunde aan het einde van elke dag.

Verder waren de party's die wij bezochten, met uitzondering van het traditionele Netter's Dinner, waarvan de opkomst lager was omdat veel trouwe bezoekers de hele beurs niet konden bijwonen, overvol en waren er regelmatig drie of vier gelijktijdige evenementen op een avond. Hoewel het duivels moeilijk is de marketingwinst van het geven van een party te berekenen, zegt mij het feit dat het er zoveel waren dat de Mac-bedrijven nog steeds optimistisch zijn over de marktsituatie.


Toekomst van Macworld -- Als het dus in het algemeen een succesvolle beurs was, ondanks dat Apple geen belangrijke aankondigingen had, is de melancholie over de toekomst van Macworld Expo dan gerechtvaardigd? Opgelegde veranderingen zijn altijd eng, daarover bestaat geen twijfel, en Macworld zal moeten veranderen om te overleven. Macworld ging het lot voorbij dat in het afgelopen decennium vele andere grote handelsbeurzen elimineerde, grotendeels dankzij Apples herrijzenis in die periode (hoewel je ook stellig kan zeggen dat Apple het publiek, de pers, ontwikkelaars en beslissers van de Macworld ook nodig had, of er ten minste baat bij had, ook in de laatste jaren). Maar nu is er geen ontkomen meer aan en Macworld zal moeten aanpassen, niet alleen vanwege het verlies van Apple als een belangrijke exposant, maar ook vanwege alle veranderingen die de andere beurzen klein gekregen hebben. De opmerkelijkste van deze veranderingen is het gebruik van het internet als vervanger van veel van de informatie-uitwisseling die voorheen alleen op een beurs mogelijk was. Tot wie zou IDG zich moeten wenden?

IDG heeft een aantal doelgroepen: bezoekers, exposanten, pers, sprekers en, tot nu toe, Apple. Hoewel al deze doelgroepen belangrijk zijn voor de gezondheid van de beurs, had alleen Apple het vermogen de beurs vooraf te beïnvloeden. Maar het is volstrekt onduidelijk of wat goed is voor Apple (of tenminste wat Apple wilde) ook goed is voor de andere doelgroepen. Zo vertelden bronnen mij bijvoorbeeld dat Apple bepaalde voorwaarden dicteerde die IDG ervan weerhielden een groep exposanten te verzamelen in een Gaming- of iPhone-sectie op de beursvloer, wat voor die bedrijven voordelig geweest zou kunnen zijn.

Exposanten betalen een stevige prijs voor de standruimte (en de daarbij horende kosten en bemensing), voornamelijk vanwege de marketingmogelijkheden (aandacht van de pers, contacten met distributeurs, pre-sales-vragen en ondersteuning voor klanten) die voortkomen uit het exposeren. Directe verkoop aan bezoekers weegt zelden op tegen de kosten. Om voor Macworld te slagen als een handelsbeurs (in plaats van een congres met sessies), zal IDG ervoor moeten zorgen dat exposeren voldoende waarde opbrengt voor het geld dat het kost.

(En helemaal gezien het nieuws van de Consumer Electronics Association van onlangs dat er in 2010 een speciale Apple-afdeling op de CES zal zijn. Macworld Expo zal het nou moeten hebben van standhouders die aangetrokken worden door de belofte van een breder technologie-publiek dat voornamelijk bestaat uit verkopers en pers. Het zal niet meer alleen gericht zijn op de gebruiker.)

Jarenlang was het spreken bij Macworld een vorm van het delen van kennis met de gemeenschap daar er voor de sprekers behalve een grotere bekendheid, verder weinig tegenover stond. Maar de laatste jaren heeft IDG zijn best gedaan om ervoor te zorgen dat de sprekers zich gewaardeerd voelden. In de comfortabele kamer voor de sprekers is altijd wat te eten en te drinken, toegang tot de keynote is geregeld en sinds een paar jaar biedt IDG in samenwerking met een aantal standhouders promotietasjes vol software en accessoires die het spreken bij de Macworld gewoon de moeite waard maken. Hier is weinig te verbeteren.

Voor de pers verzorgt IDG van oudsher naamspeldjes, toegang tot de keynote en een mediazaal waar de journalisten kunnen werken. Maar wat de pers het liefste wil van Macworld is nieuws en Apple zal dat niet meer leveren in een keynote, dus IDG zal hierop moeten inspringen.

En de bezoekers? Mensen bezoeken Macworld om verschillende redenen: van professioneel ontwikkelen tot gewoon nieuwsgierigheid naar wat er gebeurt in de Mac-industrie. Maar hierbij moeten we beseffen dat als je niet in de buurt woont van San Francisco, de bijkomende kosten van vliegreizen en hotelverblijf snel oplopen. Dus IDG zal zich moeten concentreren op die zaken die genoeg van waarde zijn voor bezoekers, zoals sessies, zonder mensen het gevoel te geven dat ze voor alles moeten bijbetalen.

Er is echter nog een doelgroep die doorgaans niet genoemd wordt: de kleinere bedrijven. Of het nu een distributeur is, op zoek naar nieuwe producten om op te nemen in zijn catalogus, een uitgever die potentiële auteurs tegen het lijf loopt, een website op zoek naar adverteerders of directeuren die samenkomen om te bespreken hoe ze onderling zaken kunnen doen, er gebeurt ook een heleboel achter de schermen van Macworld.

Daarom een paar sugesties en als je er zelf ook een paar hebt, bezoek dan de IDG ideeënbus 2010 op de website van de Macworld Expo:

Let wel, TidBITS Publishing heeft er geen belang bij of de Macworld Expo doorgaat of stopt. Het kost ons ieder jaar enige duizenden dollar om mee te doen (voor vliegtickets, hotelkamers en voedsel) en we krijgen niet direct betaald voor ons werk tijdens de show.

Echter, als plaats voor het vergaren van ideeën voor publicaties, fysieke contacten met onze auteurs en redacteurs van ver weg en het ontmoeten van potentiële sponsors, het onderhouden van contacten met kennisen uit de Mac-industrie met wie wij zakendoen en waar wij ons openstellen voor nieuwe producten en ideeën, is de Macworld Expo meer dan de moeite waard. Op dinsdagavond na de show tussen 17:00 en 22:00 heb ik meer zakelijk interessante conversaties gehad dan in de afgelopen drie maanden. En tijdens een bijeenkomst de volgende dag is er een opmerking gemaakt die wellicht twee keer zoveel oplevert als wat wij hebben uitgegeven aan het bezoeken van de show, zonder dat dit extra werk kostte. Dit alles (en nog meer) zou weliswaar anders ook hebben kunnen gebeuren maar het zou zeker niet zo snel zijn gegaan.

Laat ik het zo zeggen: Macworld is maar een steentje dat ieder jaar in het Macintosh-meer wordt geworpen, maar de golven reiken bijzonder ver.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2009 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering