Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
De iPhone is al behoorlijk door aan het dringen in het gebied wat 20 jaar geleden science fiction zou zijn geweest, maar met het beschikbaar komen van het programma Google Earth iPhone komt dit nog wat dichterbij. Had je je ooit kunnen voorstellen dat je met een mobieltje een luchtfoto zou bekijken van het Woolworth-gebouw in Manhattan, en dan op een klein pictogram zou tikken om een artikel uit een encyclopedie er over te lezen? Dat, en meer, is nu mogelijk.
Voor diegenen die het nog niet gezien hebben: Google Earth is een programma dat zowel op de Mac als onder Windows draait en dat je elke plaats op deze planeet laat bekijken door in te zoomen op satelliet- en luchtfoto's. Bovenop het basisbeeld kun je andere kaartgerelateerde informatie leggen zoals wegen, weerkaarten, foto's van bepaalde locaties en zelfs het wolkendek. Je kunt ook bedrijven zoeken en de juiste weg vinden, net zoals in Google Maps op het web.
Het gratis programma Google Earth iPhone (dat ook op de iPod touch werkt), biedt de basisfunctionaliteit van het programma Google Earth, hoewel het niet alle verschillende lagen kan laten zien die wel in het volledige programma zitten. Het kan grenzen, labels en terreininformatie tonen, samen met gelocaliseerde foto's uit Panoramio en koppelingen naar plaatsgebonden artikelen uit Wikipedia. Maar het programma kan geen wegen, 3D-gebouwen, straatbeeldfoto's, het weer of een van de andere lagen laten zien die wel in het volledige programma gebruikt kunnen worden.
Google Earth voor de iPhone gebuikt de voordelen van de Multi-Touch-bewegingen op de iPhone, dus je kunt een knijpbeweging maken om in en uit te zoomen (dubbeltikken zoomt ook in), slepen met één vinger om het beeld horizontaal te verplaatsen, en slepen in een cirkelbeweging of naar links of rechts met twee vingers om het beeld te draaien. Door de iPhone of iPod touch te kantelen verander je de hoek waaronder je de kaart bekijkt, of je kunt met twee vingers naar boven of naar beneden slepen. Met vier knoppen op de hoeken van het scherm kun je zoeken naar adressen, het beeld opnieuw oriënteren met het noorden bovenin je scherm, je huidige locatie vinden, de voorkeuren instellen en hulp vragen. De zoekfunctie, hoewel traag, is wel zo slim dat er vergeleken wordt met de inhoud van het adresboek, en het maakt het gemakkelijk om een gevonden adres te kiezen zonder het volledig in te moeten typen. Er is zelfs een optie om naar resultaten in je directe omgeving te zoeken.
De prestaties houden niet over, maar het is verbazingwekkend dat Google in staat was om zoveel van de volledige 110 MB van het programma Google Earth samen te persen in een iPhone-programma van 8,9 MB. Ik vermoed dat dat mogelijk is omdat delen van het programma op de servers van Google worden gestald, dus het is kan best zijn dat het iPhone-programma sneller werkt bij een wifi-verbinding dan met 3G of EDGE.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
John Markoff van de New York Times meldt dat iemand van een zoekmachine log-informatie naar buiten heeft gebracht waaruit zou blijken dat gezocht is vanaf "een niet aangekondigd product van Apple waarvan het scherm ergens tussen een iPhone en een MacBook in zit".
Op zichzelf had dat misschien niet zoveel aandacht getrokken. Maar toen Steve Jobs zich bij uitzondering liet zien bij de teleconferentie deze week over de kwartaalcijfers, zei hij dat Apple niet "weet hoe voor minder dan $500 een computer te maken die geen rotzooi is" en (veel positiever) dat Apple de ontluikende markt voor netbooks (kleine, goedkope, draagbare computers die vooral gebruikt worden voor toegang tot internet en e-mail) in de gaten houdt.
Leg het commentaar van Jobs naast de log-informatie van de zoekmachine, en je kunt gaan fantaseren over een iPhone- of iPod touch-achtig apparaat met een groter scherm. Dat Apple voor minder dan $500 geen computer kan maken die geen rotzooi is, wil nog niet zeggen dat zij voor minder dan $500 geen toestel kunnen maken dat gebaseerd is op de iPhone-software. Klinkt toch akelig precies als het apparaat dat ik voorstelde in "Open brief aan Steve Jobs: steun voor een iPod-lezer" (05-03-2008), nietwaar?
Maar toch... hoe graag ik ook een iPod-lezer zou zien, en hoe sterk ik ook geloof dat zoiets Apple geen windeieren zou leggen, ik sta wantrouwig tegenover het aangevoerde bewijs.
Een korte blik in mijn Google Analytics levert allerlei verschillende schermresoluties op: 393 in de afgelopen maand, uiteenlopend van 0 bij 0 (duidelijk een alleen-audio webbrowser) tot maar liefst 65536 bij 65536 (dat moet een speciaal scherm zijn dat in het geniep wordt gebruikt door de Mac-gebruikende huishoudelijke hulp van Bill Gates). Talloze apparaten rapporteren resoluties tussen die van een iPhone en die van een MacBook. Ons verkeer is verwaarloosbaar vergeleken met dat van een zoekmachine, maar ik zie niet hoe meer gegevens iets anders kunnen doen dan de kwestie verder vertroebelen.
Er zijn twee andere dingen die deze anonieme zoekmachine zou kunnen doen, en die voor mij niet eenvoudig zouden zijn, om meer informatie over een specifieke schermresolutie bij elkaar te sprokkelen. Ten eerste zouden ze het zoeken kunnen beperken tot IP-nummerreeksen waarvan bekend is dat ze van Apple zijn, en ten tweede zouden ze de user-agent-teksten van verdachte schermresoluties kunnen onderzoeken. Ook al is het denkbaar dat Apple toelaat dat prototype-toestellen het internet opgaat vanaf een door Apple beheerde IP-reeks, ik kan me geen user-agent-tekst voorstellen die lijkt op "Niet aangekondigd product van Apple".
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De nieuwste consumentenlaptop van Apple is een pakket vol glimmende kracht, maar ontbeert tegelijkertijd een FireWire-poort. Dat betekent dat FireWire-doelschijfmodus niet mogelijk is, dat er geen ondersteuning is voor externe harde schijven met een FireWire-interface en dat je geen camcorders kunt gebruiken die een FireWire (of i.Link)-poort hebben.
In een antwoord per e-mail op de vraag van een klant over camcorder-ondersteuning zei opperhoofd Steve Jobs het volgende: "In feite ondersteunen alle nieuwe HD-camcorders van de laatste paar jaar USB 2." En wanneer we kijken naar de tegenwoordig bestverkopende camcorders bij Amazon lijkt dat te kloppen.
Wanneer je echter al in het bezit bent van een perfect werkende MiniDV- of HDV-camcorder die verbinding maakt via FireWire, heb je misschien niet helemaal pech gehad. Hoewel ik er zelf geen heb om dit te testen, kun je in theorie gebruik maken van een analoog-naar-digitaal videoconverter om je opnames op de nieuwe MacBook te zetten. (Als je zo'n apparaat bezit, laat me dan even weten of ik geen onzin zit te verkopen.)
Kijk bijvoorbeeld eens naar de Pinnacle Video Capture for Mac ($100). De meeste camcorders worden geleverd met een composite AV-kabel waarmee je de camcorder met een televisie kunt verbinden om de beelden daarop af te spelen. Steek de audio-stekkers voor het linker en rechterkanaal en de composite video- of S-video-kabel in het apparaat en steek de USB-stekker van het apparaat in de MacBook.
Bij verder onderzoek online vond ik ook nog de ADS Tech VideoExpress ($50) en de Plextor ConvertX for Mac (PX-TV402U) ($229). Geen van beide apparaten heb ik gebruikt.
Het moge duidelijk zijn dat dit geen ideale aanpak is. Je begint met digitaal materiaal en converteert het naar een analoog signaal, om het vervolgens weer te digitaliseren om het op je computer te kunnen zetten. Het zou me dus niet verbazen als het gepaard gaat met kwaliteitsverlies (hoewel ik betwijfel of dat goed zichtbaar is). Je verliest verder de mogelijkheid om je camcorder direct vanuit iMovie te bedienen bij het importeren en bekijken van je opnames.
Verder wil ik je er op wijzen dat je nog steeds een nieuwe witte MacBook met FireWire kunt kopen voor $999 of over kunt stappen op een MacBook Pro, die wel FireWire heeft.
Ik ben het met veel andere mensen eens dat het teleurstellend is dat Apple besloten heeft om geen FireWire meer aan te bieden op de nieuwe MacBook, maar tegelijkertijd is het wel in overeenstemming met de nieuwe aanpak van Apple voor digitale video. iMovie '08 is een compleet nieuw programma dat maar weinig overeenkomsten heeft met iMovie HD 6, en het is duidelijk ontworpen als een bewerkingsgereedschap van korte video-fragmenten en filmpjes voor YouTube. In de ogen van Apple vormen de mensen die dit soort filmpjes maken (met simpele camcorders of de filmfunctie van digitale fotocamera's) de doelgroep voor de nieuwe MacBook. Ik verwacht niet dat Apple FireWire terug zal brengen in de consumentenlaptop.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Soms moet je een uitdaging uitproberen waarvan je niet weet of je die zou kunnen behalen.
in november 2007 werd ik 40, en een van mijn voornemens voor dat jaar was om elke standaard afstandsrace te rennen, inclusief een triathlon en een marathon, geen van beiden had ik ooit gedaan. wedstrijd lopen deed ik al sinds mijn tweede jaar van de middelbare school, het lijkt er dus niet op dat ik van een zak aardappelen een marathonrenner werd, maar ik richtte me altijd op de korte en middellange afstanden, alles tussen 1.500 meter en 10 kilometer en zelden rende ik meer dan 25 mijl per week. het vooruitzicht een marathon hard te lopen (in een keer meer dan mijn wekelijkse afstand) was niet ondenkbaar, maar was op zijn minst afschrikwekkend.
Met dit jaar ben ik bijna klaar en ik rond het af door de New York City Marathon op zondag 2 november te lopen. Eerlijk gezegd, ben ik ontzettend zenuwachtig. Ik heb goed getrained en presteerde het om geen ernstig letsel op te lopen maar het was moeilijker en meer tijdrovend dan ik verwachtte, zowel voor mij als voor Tonya en Tristan, die mijn lange renpartijen moesten verduren en de daarop volgende vermoeidheid die ons familieleven verstoorde.
Lange afstanden? Vóór dit jaar had ik een keer in 1984 20 mijl gelopen en rond 1990 twee 13-mijl-races. Meer recent presteerde ik de New York City Marathon met een 1:20:45 bij de lokale Skunk Cabbage Half Marathon in April 2008, en sinsdien verhoogde ik de grens van hoever ik lopen kon met succes met een 16-mijls baanrace, een 18,5-mijls baanrace, een 11,5-mijl baanrace gecombineerd met een 12-mijl terugloop naar mijn auto en een volledige 26,2-mijls trainingloop op de weg in 3:30:24. Voor ieder van deze lopen was ik tevoren erg bang, en het was elke keer een enorme opluchting als ik het haalde, wetende dat ik elke volgende afstand aankon. (Tonya evenaarde mijn inspanningen op haar oude fiets, beginnend vanaf een nulpunt eind mei 2008 toen we een tandem kochten om de auto-kilometers voor het naar school rijden van Tristan te elimineren en ze werkte zich juist gisteren op door de volle marathonafstand te rijden, haar langste fietstocht sinds 1989.)
Dus, als je me zou willen volgen tijdens de New York City Marathon aanstaande zondag, er is een aantal manieren om dat te doen. Je kunt je opgeven voor email waarschuwingen die mijn voortgang vervolgen, of je kunt de race zien op TV of via het internet (ik vermoed dat de kans dat ik in de video verschijn nogal klein is, maar het zou hoe dan ook leuk zijn om te kijken). Ook is er een interactieve atletenvolger die tijdens de race werkt, maar op voorhand kan ik je niet vertellen hoe dat in zijn werk gaat. En als je in New York City leeft en de race zou willen zien en mij aan te moedigen, denk ik dat het makkelijk zou zijn om een plek te vinden op het parcours om dat te doen.
Om mijn vooruitgang te traceren, life of over het internet, let er dan op dat ik in de eerste groep start, om 9:40 AM Eastern (let op dat de klokken op Zondag een uur achteruit worden gezet vanwege de wintertijd), ik hoop tussen 6:30 en 7:00 minuten per mijl te rennen, zo kun je uitrekenen wanneer ik waarschijnlijk langs bepaalde punten kom. Al kan ik me indenken dat het moeilijk zal zijn om een bepaalde renner in de menigte er uit te pikken, ik zal mijn traditionele raceuniform dragen met rode shorts en een blauwe trui met het High Noon Athletic Club zonne-embleem op voor en achterkant.
Mijn primaire bedoeling is natuurlijk om te finishen, met een serieuzer doel om te finishen onder de 3 uren. En als ik het omlaag kan krijgen tot de lage 2:50, dan is dat juist het toefje op het toetje.
Ik zal volgende week rapporteren over de race, maar alvast bedankt voor welke ondersteuning dan ook die je wilt geven, en ik hoop dat mijn inspanningen kunnen dienen als een voorbeeld van dat het nooit te laat is om te trachten iets te bereiken waarvan je vroeger geen idee had dat dat mogelijk was.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorig jaar om deze tijd meldde ik dat, na een aantal kwartalen waarin er vooral iPods werden verkocht, de Mac weer terug was als een belangrijke bron van inkomsten voor Apple. De vorige week vrijgegeven resultaten van het vierde kwartaal van 2008 laten zien dat de iPhone een zeker zo belangrijke inkomstenbron is geworden. Het totaal aantal verkochte iPhones in 2008 is nu al meer dan Apples doel, 10 miljoen verkochte iPhones in 2008.
Apple rapporteert over het afgelopen kwartaal, dat afgesloten werd op 27 september 2008, een omzet van 7,9 miljard dollar en een netto kwartaalwinst van 1,14 miljard dollar ($1,26 per verwaterd aandeel). Ter vergelijking, in het vierde fiscale kwartaal van 2007 werd een omzet van 6,22 miljard dollar en een winst van 904 miljoen dollar gerealiseerd (zie "Apple verkoopt recordaantal Macs in vierde kwartaal 2007", 22-10-2007). Een belangrijk deel van de omzet werd gegenereerd door de verkoop van 2.611.000 Macs (21 procent meer dan vorig jaar) en 11.052.000 iPods (8 procent meer).
Maar wacht, er is meer.
Let op de GAAP -- Afgelopen kwartaal ging vooral over hoe de iPhone het zou doen. In het derde kwartaal van dit jaar verkocht Apple 717.000 originele iPhones; dat was vóór de introductie van de 3G iPhone. Over het vierde kwartaal kon Apple verslag doen van de verkoop van maar liefst 6.892.000 iPhones (ter vergelijking: in het vierde kwartaal van 2007 was dat 1.119.000). Het aantal werd niet nader gespecificeerd, maar in de teleconferentie volgend op Apples financiële overzicht wees Tim Cook, Apples directeur voor operationele zaken, er op dat het afgelopen kwartaal het aantal landen waar de iPhone (officieel) verkocht wordt opliep van 6 naar 51; een aanzienlijk deel van de omzetstijging komt dus uit (nieuwe) internationale markten (41 procent van de totale omzet van het vierde kwartaal is afkomstig uit het buitenland).
Ook kon Apple het niet nalaten om op te merken dat 6,9 miljoen iPhones meer is dan de 6,1 miljoen BlackBerries die RIM (Research in Motion) in dezelfde periode verkocht; niet slecht voor een branieschopper die nog maar pas komt kijken in deze markt. Bovendien is het ook nog eens meer dan de 6,1 miljoen originele iPhones die in totaal in de voorgaande vijf kwartalen werden verkocht.
Het verdient aanbeveling om goed naar de omzetcijfers van de iPhone te kijken, omdat die anders worden geboekt dan voor gewone artikelen. De GAAP-richtlijnen (Generally Accepted Accounting Principles) [Algemeen geaccepteerde Boekhoudingsprincipes in de V.S. - nvdv] volgend boekt Apple inkomsten van een iPhone (evenals die van een Apple TV) verspreid over de verwachte levensduur van het product (die boekhoudkundig op 24 maanden wordt gesteld), omdat Apple na verkoop regelmatig gratis updates uitbrengt; denk bijvoorbeeld aan de iPhone 2.0 programmatuur-update, die aan alle iPhone-eigenaren ter beschikking werd gesteld.
(Nu we het toch over de Apple TV hebben: Steve Jobs, president-directeur van Apple, liet weten dat dit product, net als alle andere producten uit de categorie van de 'digitale huiskamer', in 2009 zeker een 'hobby' van Apple zullen blijven.)
Als je naar de inkomsten kijkt zonder rekening te houden met de GAAP-richtlijnen, is Apples omzet $11,68 miljard (48 procent meer dan de gerapporteerde $7,9 miljard) en het netto inkomen $2,44 miljard.
Een blik op de toekomst -- Ondanks al deze positieve cijfers was de teruglopende economie een belangrijk onderwerp tijdens de teleconferentie en in de richtlijnen voor de toekomst. Apples financieel directeur Peter Oppenheimer zei: "Wat de toekomst betreft zijn er veel onzekerheden, en voorspellingen doen is niet eenvoudig; daarom zullen we ons bij de verwachtingen voor het volgende kwartaal voorzichtig opstellen." Apple heeft zich een omzetdoel gesteld van tussen de $9 en $10 miljard en een winst per verwaterd aandeel van $1,06 tot $1,35.
Deze aanpak is gebaseerd op een aantal overwegingen. Zo was de onderwijsomzet 7 procent lager dan vorig jaar, volgens Tim Cook omdat de besturen van basis- en middelbare scholen aan het bezuinigen zijn geslagen; de omzetvermindering komt neer op ca. 75.000 minder verkochte Macs. De omzet had ook te lijden onder lagere verkopen omdat consumenten hun aankopen uitstelden tot na de aankondiging van de nieuwe MacBook en MacBook Pro modellen vorige week; na die aankondiging zijn de verkopen echter weer omhoog geschoten.
Voorlopig heeft Apple echter weinig te vrezen. Het bedrijf heeft een eigen vermogen van 25 miljard dollar en is geheel schuldenvrij, en dat kan volgens Jobs ervoor zorgen dat Apple zelfs gedurende een zware recessie kan blijven innoveren. Jobs wees er ook nog op dat de merkentrouw van de meeste Appleklanten er feitelijk toe leidt dat ze een aanschaf eerder uitstellen dan dat ze een goedkoper alternatief van een ander merk aanschaffen.
Op de vraag of Apple dan misschien de prijs van zijn producten gaat verlagen (met als voorbeelden de iPhone en MacBook) gaf Jobs het veelzeggende antwoord dat kenmerkend is voor de houding van het bedrijf: "Wij kiezen er voor om niet alle potentiële klanten te bedienen. Wij weten niet hoe we een computer van 500 dollar kunnen maken zonder rotzooi te produceren. En zoiets verkopen zit niet in onze genen. Wat we wel kunnen is steeds betere producten en diensten leveren aan de klanten die we wel bedienen, en dat zijn er een hele hoop."
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De Open Handset Alliance, de groep die het door Google ontwikkelde en aangestuurde besturingssysteem Android beheert, heeft gezegd dat het hele platform is uitgebracht in de vorm van broncode, met een licentie voor eerlijk gebruik. Open-bronlicenties vereisen meestal dat iedereen die (al dan niet gewijzigde) versies van een project verspreidt, ook de volledige code beschikbaar stelt. De meeste ontwikkelaars stellen ook de wijzigingen die ze maken weer beschikbaar via een centraal opslagpunt. De eerste smartphone die Android gebruikt werd op 22 oktober 2008 geleverd door T-Mobile in de Verenigde Staten (zie "Google telefoon van T-Mobile veelbelovend maar nog niet af", 20-10-2008).
Het Android Open Source Project heeft voor de Apache 2.0-licentie gekozen, die ontwikkeling toestaat langs zowel commerciële als open lijnen, en elke lijn mag elementen bevatten die gratis of tegen betaling zijn. Maar omdat Android gebaseerd is op een Linux-kern blijft dat deel van het project onder de GPLv2-licentie, en die heeft brede voorwaarden die het ontstaan van gesloten paden verbieden.
Het voornaamste verschil dat ik zie tussen de twee licenties is dat een ontwikkelaar onder de Apache 2.0-licentie het werkstuk kan uitbreiden en eigen voorwaarden kan stellen aan verspreiding en auteursrecht. Alle broncode van het project tot aan dat punt moet nog steeds voorzien zijn van licenties.
Open-bronlicenties zijn enorm verschillend. Veelal staan ze commerciële doorverkoop van afgeleide software toe, en sommige vereisen het openbaar maken van elke code die een ontwikkelaar of bedrijf heeft aangepast en vervolgens heeft opgenomen in een versie die naar buiten wordt gebracht. Deze licenties erkennen over het algemeen intellectuele eigendomsrechten, en kennen een keten van rechten toe naar gelang het werkstuk groeit. Zo gebruikt Apple bijvoorbeeld FreeBSD voor een groot deel van de kern van Mac OS X. De bijbehorende licentie verlangt dat aantekeningen over het auteursrecht worden meegeleverd, maar niet dat de ontwikkeling open blijft of terug wordt gegeven aan de bron.
Het gebruik van een Apache 2.0-licentie is essentieel voor Android omdat bijvoorbeeld fabrikanten van telefoontoestellen, maar ook anderen, misschien eigen versies van Android willen ontwikkelen die hun concurrenten niet eenvoudig vanuit de codeverzameling kunnen kopiëren en gebruiken. Aan de andere kant, om het besturingssysteem in de pas te houden zullen de meeste eigen aanpassingen waarschijnlijk de vorm aannemen van een bovenlaag of een module. Anders zou het ondoenlijk worden om verbeteringen in te voegen en tegelijkertijd de auteursrechten gescheiden te houden.
Uit verslagen blijkt dat Android waarschijnlijk gebruikt zal gaan worden voor allerlei handhelds, tablets en mobiele hebbedingetjes, maar ook als vervanging van huidige "embedded" besturingssystemen die gebruikt worden voor apparaten die geen computers zijn, zoals kabelkastjes. De rijkdom en de nieuwigheid van het platform maken hem blijkbaar aantrekkelijker dan veel ingebouwde systemen die op dit moment op de markt zijn.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Reeds jaren ben ik een grote fan van Mail Act-On van Indev. Met deze plug-in voor Apple Mail ken je bepaalde toetsencombinaties aan individuele Mail regels toe, zoals het opbergen van berichten en het veranderen van hun achtergrondkleur. Dat zijn weliswaar geen opzienbarende dingen, maar voor mij is het werken met Mail revolutionair veranderd. Het is een van die dingen die in je motoriek ingesleten raken en zo automatisch worden, dat je je afvraagt of je ooit weer zonder kan doen. (Fans van LaunchBar, Quicksilver of Butler, jullie weten wat ik bedoel). Mijn vingers zijn nu echter 32 procent gelukkiger, want Mail Act-On 2.0.1 is uit! Ik werd door de eerste versie al uit mijn sokken geblazen, maar deze versie wast ze ook nog eens, vouwt ze mooi op, doet ze netjes in de la en geeft me daarna een pedicure.
Ik heb ook geen idee wat ik met die laatste zin bedoel, ik wil maar zeggen dat ik heel erg blij ben met deze nieuwe software!
De sleutel tot efficiënt werken -- Laat ik beginnen met een aantal basisbegrippen in Mail Act-On, taken die het programma al langer kan uitvoeren. De basis van Mail Act-On is de ad hoc-toepassing van individuele regels. Normaal gesproken worden regels die je in Mail ingesteld hebt automatisch toegepast op alle inkomende berichten, maar alleen dan. Je kunt weliswaar op een later moment een bericht selecteren en dan handmatig álle bestaande regels erop loslaten, maar je kunt niet één enkele regel op een bericht toepassen. Mail Act-On kan dat wel en je kunt regels toepassen via toegewezen toetsencombinaties (een enorm voordeel naar mijn idee).
Stel dat je tientallen of honderden brievenbussen hebt, een aantal lagen diep genest. Je hebt zojuist een bericht in je inkomende post gelezen en je wilt het nu opslaan in een van die brievenbussen. Binnen Mail kun je dat doen door te slepen, waarbij je door een gecompliceerde hiërarchie van brievenbussen moet navigeren, wat zowel erg onhandig, als foutgevoelig is. Je zou ook door een aantal hiërarchische menu's kunnen graven om hetzelfde te bewerkstelligen - minder foutgevoelig, maar kost wel een hoop tijd. Met Mail Act-On kun je een regel opstellen die zegt: "Sla dit bericht op in brievenbus X", en met slechts twee toetsen, kun je die regel direct op elke geselecteerd bericht toepassen.
Dit is allemaal niet zo verschrikkelijk interessant, want er zijn vele andere manieren om toetsencombinaties aan menu's toe te wijzen. Maar met Mail Act-On kun je verder gaan, want alle handelingen zijn op regels gebaseerd. Dat betekent dat je met een enkele toets een hoop dingen tegelijk kunt doen (bijvoorbeeld, markeer een bericht als gelezen, verander de kleur, stuur een automatisch antwoord en sla het op in een postbus). Daarnaast kun je ook voorwaarden instellen, niet alleen resultaten. Een regel zou kunnen zijn: "Plaats een bericht in brievenbus X, alleen als de afzender die of die is".
Dat is nog niet alles, je kunt ook dezelfde toets aan meerdere Mail Act-On regels toekennen en ze dan allemaal tegelijk uitvoeren. Ik heb bijvoorbeeld een regel die alle berichten van mijn vrouw in de "Morgen"-postbus plaatst, een andere die post van mijn moeder in "Mom" opslaat en vergelijkbare regels voor een aantal andere mensen met wie ik regelmatig correspondeer. Ik heb al die regels de toets "D" toegekend (als je het wilt weten, mijn geheugensteuntje is "D" voor "Do the right thing"). Berichten van sommige van die mensen of allemaal, kan ik nu met die ene toetsaanslag allemaal in een keer opslaan.
Geheel vernieuwd -- Maar goed, dat was allemaal oud nieuws. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik de eerste (en enige) publieke, voor Leopard bedoelde, bèta-versie van Mail Act-On geïnstalleerd had. Die versie was al goed, maar ik kwam af en toe problemen met de prestaties van het programma tegen en ik hoopte reeds lang op verbeteringen in de gebruikersinterface. Toen Mail Act-On vorige week eindelijk uitkwam, verwachtte ik niet meer dan een opgepoetste en van fouten ontdane versie van wat ik al die tijd al in gebruik had. Ik plaats daarvan kreeg ik een geheel nieuwe Mail Act-On, helemaal opnieuw geschreven en met verbeterde prestaties, een sterk vernieuwde interface en nieuwe onderdelen waar ik niet op had durven hopen.
Het meest interessante nieuwe onderdeel is naar mijn mening datgene waar veel Mail-gebruikers al jaren naar uitkijken en dat zijn regels voor uitgaande post. Je kunt nu, voor de allereerste keer, speciale regels aanmaken die automatisch op al je uitgaande post toegepast kan worden. Zo kun je nu verzonden berichten in specifieke brievenbussen per onderwerp of per correspondent opslaan, of bepaalde conversaties samen op een plek opslaan, in plaats van alles in een gigantische brievenbus voor uitgaande post (in die van mij staan op dit moment een volstrekt onredelijke 25.000 berichten), die niets te maken heeft met al je voorbeeldig opgeslagen ingekomen post. Veel andere email-programma's hebben deze optie al jaren, dus ik ben heel blij dat het nu eindelijk ook in Mail beschikbaar is.
De vroegere interface voor het aanmaken van regels in Mail Act-On was altijd wat vreemd en enigszins irritant, maar ziet er nu netjes en voor de hand liggend uit. Bij het toekennen van toetsen aan regels moest je er voorheen bijzondere namen aan geven en ze op een bepaalde plek in de lijst zetten. In het voorkeurenvenster van Mail zie je nu drie panelen: regels voor inkomende post (de bestaande regels van Mail), regels voor uitgaande post en regels met een toets. Een regel in het paneel voor toetsen (Mail Act-On hevelt de regels van de oude versie automatisch over) maak je zoals je een gewone regel maakt, maar met een kleine toevoeging: een enkele letter die als toetsaanslag dient. (Jawel, een enkele letter, daar kom ik nog op terug.)
Bij eerdere versies van Mail Act-On moest je op een vreemde manier met toetscombinaties werken, wat wel even duurde voor je het onder knie had. De normale manier was om op een door de gebruiker te definiren sneltoets (standaard `) te drukken, gevolgd door (maar niet tegelijk) één enkel teken. Je kon ook tegelijk op Control en je sneltoets drukken, zodat mijn shortcut "Do the right thing" bestond uit ofwel ` gevolgd door D, of Control-D, en die laatste vond ik handiger en minder onderhevig aan vergissingen. De nieuwe interface voor het uitvoeren van toetsaanslagen is nog altijd ongewoon, maar wel intuïtiever en veel krachtiger.
Je kunt nog altijd op een sneltoets drukken, gevolgd door een andere toets of tegelijk op Control en een andere toets. De standaard sneltoets (die nog altijd door de gebruiker kan worden ingesteld) is nu F2 geworden; wanneer je op die toets drukt, verschijnt een menu met al je gedefinieerde toetsaanslagen. Als je dan op een van die toetsen drukt, gebeurt wat je verwacht. Je kan echter ook op F1 drukken en dan krijg je een all-purpose menu. In dit menu kun je op A drukken om een van je bestaande regels op basis van toetsaanslagen te activeren, M om een bericht te verplaatsen, of C om een bericht te kopiëren (en nog andere opties). Nadat je op M of C hebt gedrukt, kun je vervolgens naar een willekeurige mailbox in Mail navigeren, zelfs als je er nooit een regel voor gedefinieerd hebt. Ik kan bijvoorbeeld op F1 drukken (om het menu weer te geven), en dan op M om een bericht te verplaatsen, en dan op de spatiebalk om een mailbox te zoeken en ten slotte enkele tekens van de naam van de mailbox. Wanneer ik een passende mailbox vind (indien nodig met de pijltoetsen), druk ik gewoon op Return.
Dat klinkt misschien als een hele reeks toetsaanslagen, maar dit gebeurt allemaal in ongeveer 2 seconden, en wanneer je ze een paar keer hebt gedaan om er aan te wennen, doe je dit automatisch. Het is heel cool: met 5-6 toetsaanslagen kan ik een bericht naar een van tientallen of honderden mailboxes verplaatsen of kopiëren zonder dat ik weet waar die mailbox is, zonder voorbereiding, en (cruciaal voor mij) zonder mijn handen van het toetsenbord te verwijderen. Zodra ik een bericht in een mailbox heb verplaatst, herinnert Mail Act-On dat als een recente bestemming en kan ik er nadien met minder toetsaanslagen naartoe (dit lijkt wel wat op LaunchBar).
Naast de sneltoetsen F1 en F2 is er ook nog F3, wat een gelijkaardig menu doet verschijnen, dit alleen om berichten te verplaatsen (wat dus één toetsaanslag minder oplevert dan de methode met F1). Je kunt al deze menu's ook permanent open laten staan; op die manier kun je in één keer een reeks Mail Act-On-acties uitvoeren in plaats van de menu's te laten verdwijnen en dan weer verschijnen.
Andere kenmerken -- De nieuwe versie van Mail Act-On kan ook toetsaanslagregels ongedaan maken. Ik heb al vaak verlangd naar deze mogelijkheid nadat ik weer eens op een verkeerde toets had gedrukt (maar niet wist welke toets), en daardoor berichten ergens naar een onbekende mapstuurde.
Als je ook de populaire plugin MailTags van Indev hebt, die zoekbare sleutelwoorden, due-datums, en andere metadata aan Mail-berichten toevoegt, dan krijgt Mail Act-On nog enkele bijkomende mogelijkheden. Je kunt bijvoorbeeld een regel sleutelwoorden laten toekennen (waaronder ook outbox-regels); je kunt ook op K drukken na weergave van het F1-menu om handmatig sleutelwoorden toe te voegen, of op P drukken om het bericht toe te wijzen aan een project (in essentie een categorie). Volgens Indev gebeurt de MailTags-integratie door middel van een nieuwe uitbreidbare architectuur waarmee andere ontwikkelaars hun eigen features kunnen toevoegen, al heb ik tot nu toe niet meer informatie gezien over hoe dit werkt.
En last but not least, Mail Act-On 2 heeft een nieuwe feature waarover gebruikers die het programma al lang kennen niet zo enthousiast zullen zijn: een prijs! Het programma was eerder freeware, maar nu is het shareware geworden (een gratis proefversie van 21 dagen is verkrijgbaar). De introductieprijs is $ 19,95 (en dit zal naar verwachting later $ 24,95 worden). Door de aanzienlijke productiviteitsstijging die Mail Act-On voor mij heeft gerealiseerd (en het feit dat ik het al jaren gratis heb gebruikt), is dat voor mij een meer dan eerlijke prijs.
Mail Act-On 2.0.1 draait alleen op Mac OS X 10.5 Leopard, en is een download van 2,3 MB. Versie 1.3.2, dat alleen op Mac OS X 10.3 en 10.4 draait (en de coole nieuwe features niet heeft) blijft verkrijgbaar als een gratis download van 911K.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
MobileMe is een soort van virtueel Zwitsers legermes geworden voor online-diensten. Het biedt niet alleen een flitsend nieuwe "push"-datasynchronisatiedienst voor je agenda, adresboek en bladwijzerinformatie op allerlei apparaten, maar ook e-mail-diensten, online opslag en delen van bestanden, web hosting en meer. Om het maximale uit je MobileMe-abonnement te halen hebben we een nieuw boek van 112 bladzijden uitgebracht, "Take Control of MobileMe" door Joe Kissell.
Joe begint met het uitleggen van de mogelijkheden van MobileMe en hoe je de dienst instelt, en duikt dan in de details van praktijksituaties. Hij gaat met name in op het synchroniseren: wat je kunt verwachten, wat je allemaal kunt synchroniseren behalve agenda- en adresboekinformatie, wat te doen bij problemen, enzovoort. Het e-boek bestudeert ook de volgende punten:
Je zult verder leren wat Backup, de gratis back-upsoftware die Apple levert bij MobileMe, wel en niet kan, en advies krijgen of het een goede keus voor jou is, vooral in vergelijking met Time Machine van Leopard.
Dit e-boek is feitelijk de derde editie van "Take Control of .Mac", en wanneer je al in het bezit bent van dat boek zou je een e-mail hebben moeten ontvangen met een verwijzing naar een gratis download of een korting, afhankelijk van wanneer je het boek gekocht hebt. Wanneer je die e-mail niet ontvangen hebt, moet je de pdf van de laatste versie van het e-boek openen en klikken op de Check for Updates-knop op de voorkant van het boek.
We hebben verder een update uitgebracht van "Take Control of Back to My Mac" van Glenn Fleishmann, versie 1.1. Het is een gratis update voor iedereen die al een exemplaar in zijn of haar bezit heeft; klik op de Check for Updates-koppeling in dat boek. Wanneer je het nog niet gekocht hebt, kun je het met korting krijgen als je het tegelijk met "Take Control of MobileMe" koopt.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Mail Act-On 2 Supercharges Mail Rules -- Het lijkt er op dat de beste vernieuwingen in Mail van ontwikkelaars buiten Apple komen. (2 berichten)
Autocorrect in Word 2008: where? De schuilplaats van de automatische spellingscorrectie-woordenlijst van Word wordt gevonden. 4 berichten)
Bizarre Mail icons behavior -- Taakbalkpictogrammen in Mail verdwijnen op onverklaarbare wijze en komen ook zomaar weer terug. Welke knop is daarvoor verantwoordelijk? 6 berichten)
Tablet iPod Rumored on Weak Evidence -- Kunnen we, afgaand op de prijzen van de iPhone, de iPod touch en de MacBook, binnen afzienbare tijd een betaalbaar Apple tablet-apparaat, dat de plek tussen een hand- en een schootcomputer inneemt, verwachten? 1 bericht)
Importing Video from a FireWire Camcorder to an Aluminum MacBook -- Een lezer legt uit waarom het misschien niet zo'n goed idee is om een AD-converter te gebruiken. 3 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
