Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Best cool. Ik las in de Photojojo nieuwsbrief dat je tekst en (dit is nieuw) foto's kunt laten afdrukken op M&M's, de kleine van een suikerlaagje voorziene chocolaatjes van Mars. Dat betekent niet dat je een M&M in je HP inkjetprinter kunt stoppen, hoe grappig dat ook moge lijken. In plaats daarvan ontwerp je je eigen M&M's op de My M&M's website. Voor iedere bestelling kun je maximaal vier ontwerpen maken: twee foto's en twee tekstjes. Foto's zouden er goed uit moeten zien als ze worden gedrukt met zwarte eetbare inkt op een grootte van ongeveer 1 centimeter, en als je vindt dat het maximum aantal lettertekens van 140 in Twitter te krap is, probeer dan maar eens je bericht over te brengen in twee regels met ieder acht lettertekens. Creatief zijn wordt moeilijk, want Mars doet pietluttig over wat je op een M&M mag zetten, dus geen "onkiese" plaatjes, aanstootgevende woorden of zinnen, namen van bedrijven of producten, verwijzingen naar drugs, of losse letters. Onnodig te vermelden dat het niet goedkoop is: een zakje van 198 gram kost $11,99 en je moet er minimaal drie tegelijkertijd aanschaffen. [In Nederland en België is het alleen nog mogelijk om ze met tekst te laten bedrukken - nvdv]
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
The Wall Street Journal bericht dat het Amerikaanse Ministerie van Justitie het justitieel onderzoek heeft beëindigd naar de vraag of bestuurders van Apple de wet hebben overtreden toen Apple een aantal opties antidateerde zonder de juiste boekhoudregels en openheid toe te passen. Noch Apple noch het Ministerie van Justitie heeft bevestigd dat het onderzoek gestopt is, maar advocaten die sommige van de verdachten bijstonden vertelden de krant dat ze bericht hadden gekregen dat het onderzoek gestopt is. Een civiele procedure door de SEC [de Amerikaanse beurswaakhond - nvdv] en privé-rechtszaken lopen echter nog wel gewoon door.
De SEC onderzocht de verklaring van Apple dat men aandelenopties had uitgegeven aan een aantal werknemers, waaronder Steve Jobs en andere bestuurders; die opties werden genoteerd op een datum voordat deze werden verleend, oftewel geantidateerd. Aandelenopties geven het recht, maar niet de verplichting, om aandelen te kopen tegen een bepaalde prijs, los van de huidige koers.
Door opties te antidateren kan een bedrijf ervoor zorgen dat de ontvangers ervan extra voordeel krijgen. Bedrijven mogen in veel gevallen opties antidateren, maar deze moeten voor een hoger bedrag dan de huidige opties in de boekhouding worden opgenomen, omdat deze een negatief effect hebben op de waarde van de gewone aandelen van een bedrijf. Een wetenschappelijk onderzoeker en The Wall Street Journal onthulden deze wijdverspreide en al langer lopende praktijk; bestuurders van andere bedrijven werden voor het gerecht gedaagd, moesten aandeelhouders compensatie betalen, werden ontslagen, of alledrie. (Voor meer informatie over antidateren, zie "Apple geeft commentaar op optiezaak", 06-10-2006.)
Het onderzoek heeft bijna twee jaar geduurd. Een gelijktijdig onderzoek door de SEC leidde tot civiele aanklachten tegen twee voormalige Apple-bestuurders. Voormalig financieel directeur Fred Anderson, die alle beschuldigingen steeds ontkend heeft, schikte wel meteen, daarmee $3,7 miljoen aan winst, rente en boetes weggevend (zie "Voormalige Apple-employees aangeklaagd in zaak antidateren aandelenopties", 30-04-2007). Anderson, die in 2004 zonder ruzie was vertrokken als financieel directeur van Apple, gaf zijn plaats in de raad van bestuur van Apple op op de dag dat deze het eerste rapport over antidateren uitbracht in oktober 2006.
Nancy Heinen, Apples voormalige algemeen raadgever in juridische zaken, werd ook beschuldigd en loopt volgens haar advocaat de kans door de SEC te worden gedagvaard, zoals te lezen is in de Journal. De aanklacht tegen Anderson en Heinen draait vooral om opties die aan Steve Jobs werden toegekend, maar die werden geannuleerd voordat ze verzilverd werden, en vervangen door 10 miljoen aandelen met de juiste beperkingen die correct in de boekhouding werden opgenomen. (Jobs verkocht voor ongeveer $300 miljoen van deze aandelen toen in 2006 de beperkingen vervielen, om de belasting erop te betalen. Hij heeft nog 5,5 miljoen aandelen die bijna een miljard dollar waard zijn.)
Apple publiceerde in januari 2007 een eigen rapport over deze kwestie door een interne commissie onder voorzitterschap van voormalig vice-president Al Gore, lid van de raad van bestuur (zie "Apple publiceert verslag over antidateren aandelenopties", 08-01-2007). Dat rapport zal waarschijnlijk gelden als een openbare rekenschap, behalve als Heinen voor het gerecht moet komen en er aanvullende informatie beschikbaar komt.
Het schijnbare einde van deze zaak van het Ministerie van Justitie betekent ook dat er een einde komt aan de speculaties dat Jobs een rechtszaak tegemoet kan zien of als onderdeel van een schikking gedwongen wordt af te treden. Hoewel deze zaak in de laatste maanden opgeschort leek, zal dit waarschijnlijk rust brengen op de aandelenmarkt en bij analisten die speculeerden op een plotselinge verandering in wie Apple leidt.
Het gedonder over het antidateren zorgde gedeeltelijk voor de blog van Daniel Lyons, The Secret Diary of Steve Jobs, geschreven onder Lyons' schuilnaam Fake Steve Jobs. Lyons schreef onder de titel oPtion$ een boek met fictie en satire over dit kleine schandaal (zie "My Real Breakfast with Fake Steve Jobs", 24-10-2007).
Lyons kondigde recent op zijn Fake Steve blog dat hij stopt met schrijven in zijn namaak Jobs-stijl. Lyons is onlangs vertrokken bij zijn huidige werkgever Forbes om de sectie Techologie over te nemen van Steven Levy bij Newsweek. (Levy ging eerder van Newsweek naar Wired.)
De timing is verdacht: hoe wist Lyons dat het verhaal ten einde was? Misschien... komt er wel een onderzoek.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Een nieuw product bespreken is altijd een van de moeilijkere opgaven voor een schrijver. Iedereen heeft zijn eigen individuele voorkeuren, en de recensent is gedwongen om deze allemaal bijeen te brengen, te roeren en dan die zeer complexe, persoonlijke ervaring te verwoorden in enkele alinea's, die de lezer tenslotte moeten helpen om te beslissen waar hij zijn zuurverdiende geld aan gaat besteden.
Apple heeft deze taak niet bepaald gemakkelijker gemaakt door binnen twee dagen zowel de iPhone 3G als de iPhone 2.0 software voor de eerste generatie iPhones uit te brengen. Oorspronkelijk had dit zelfs op één dag moeten plaatsvinden, maar dat plan werd doorkruist door de overbelasting van Apples servers. Hoe dan ook, het bedrijf deed vandaag de volgende mededeling: er zijn wereldwijd tussen vrijdag 11 juli en zondag 13 juli 1 miljoen exemplaren van de iPhone 3G verkocht , en in dezelfde periode werden meer dan 10 miljoen programma's gedownload van de App Store. Om Red Sweater Software-medewerker Daniel Jalkut te citeren: "Als ik ooit in drie dagen een miljoen exemplaren van wat dan ook verkoop, zal ik ook wel wat problemen met mijn infrastructuur hebben."
Dus vind je hierbij mijn eerste indrukken van de iPhone 3G en de iPhone 2.0 update, en dus geen uitgebreide recensie.
De hardware -- Hoewel de iPhone 3G in feite maar een heel klein beetje breder is, maakt het ontwerp van de afgeronde randen dat de telefoon als geheel wat dunner en breder aanvoelt dan hij werkelijk is. Esthetisch gezien is het een verbetering, maar dat is als een vergelijking tussen twee supermodellen. De 3G voelt zeker gestroomlijnder aan, en de subtiele metalen knopjes (aan/uit, volume en beltoonmodus) in het zwarte plastic voelen perfect aan. De speakers aan de onderkant zijn kleiner en er zitten nu metalen roostertjes voor in plaats van de gebruikelijke piepkleine gaatjes in het plastic.
In mijn subjectieve testen is het volume van de 3G gelijk aan dat van de oorspronkelijke iPhone, maar het geluid wordt beter weergegeven. Op maximaal volume klonk het minder blikkerig en meer als het geluid uit gewone luidsprekers, al zal het nog steeds het huis niet doen instorten. De camera heeft dezelfde resolutie (twee megapixels), maar foto's zien er iets beter uit op de 3G, hoewel opties voor hogere resoluties nog steeds ontbreken.
De veelgeprezen vlakke, niet-inspringende uitgang voor de koptelefoon voldoet precies aan de verwachtingen. Het is prettig niet langer een adapter mee te hoeven slepen voor als je gaat sporten of autorijden. De plastic behuizing voelt stevig aan, en hij kwam er bij een incidentele valtest goed vanaf, met een enkel klein krasje. (Hij viel uit mijn zak toen ik in de bioscoop zat).
3G en GPS -- De grote aantrekkingskracht van de 3G iPhone zit hem in de verhoogde netwerksnelheid en de ingebouwde GPS-chip. De 3G-verbindingen zijn merkbaar sneller dan EDGE, en de ontvangst lijkt in het algemeen beter. Testjes in gebieden waar het bereik wat minder is (en dergelijke gebieden komen dankzij AT&T veelvuldig voor) tonen aan dat de 3G vaker voldoende bereik heeft. Surfen op de 3G gaat in mijn eerste testen gemakkelijk twee keer zo snel als via EDGE. Het haalt het natuurlijk niet bij wifi, maar ik ben er toch erg tevreden over.
De iPhone weet nu waar hij zich bevindt dankzij de GPS-chip. In combinatie met driehoeksmeting op basis van zendmasten en plaatsbepalingsinformatie van Skyhook (dat wifi-netwerken in kaart brengt) functioneert dit werkelijk uitstekend. (De eerste generatie-iPhone gebruikt alleen de laatste twee methoden van plaatsbepaling). In het programma Kaarten krijg je bijna onmiddellijk als grove plaatsbepaling een grote cirkel te zien, en een paar seconden daarna volgt een pulserende blauwe stip die je exacte positie aangeeft.
De eerste berichten over de GPS-functie leken erop te wijzen dat deze niet nauwkeurig genoeg was voor het navigeren van afslag naar afslag, maar ik vind hem buitengewoon accuraat en hij start veel sneller op dan een traditionele GPS. Bij ieder GPS-systeem moet je je bezighouden met de vraag waar je het apparaat moet plaatsen om een goed signaal te ontvangen, maar de iPhone 3G slaagde er zelfs in om verbinding te houden terwijl ik in de auto hem gewoon in de hand hield, terwijl je daar meestal slechte ontvangst hebt. De GPS-functie lijkt dus accuraat genoeg voor gesproken navigatie-aanwijzingen, een voordeel in het geval dat Apple navigatiesoftware van een externe partij zou toestaan. Op dit moment verbiedt de overeenkomst met ontwikkelaars het ontwerpen van zo'n toepassing.
Een van de leukste mogelijkheden van de 3G-ontvanger is dat je er tegelijkertijd mee kunt bellen en internetten. Je kunt niet alleen begintijden van films opzoeken terwijl je met je vrienden aan de telefoon hangt, je kunt ook tijdens het bellen je GPS met het Kaarten-programma blijven gebruiken. En hoewel het misschien niet erg veilig is om dit te doen tijdens het rijden, weet je tenminste precies in welke rivier je terecht gekomen bent doordat je afgeleid werd.
Een minpuntje, waar Apple ook voor waarschuwt, is dat de 3G-radio heel wat meer stroom verbruikt dan EDGE, wat tot een merkbaar lagere gebruiksduur van de batterij leidt. Zelf reis ik veel, en hoewel ik daarmee de batterij van mijn eerste generatie-iPhone behoorlijk uitputte, redde ik het meestal wel een hele werkdag. Na een paar dagen testen is het duidelijk geworden dat ik op reis met iPhone 3G een draagbare hulpbatterij mee zal moeten nemen. (Ik heb de APC UPB10 besteld, die er compact genoeg uitziet om in een tas mee te kunnen nemen en die, in tegenstelling tot sommige andere externe batterijen, de iPhone direct kan herladen.)
De iPhone 2.0 software -- De iPhone 2.0 software heb ik op zowel een eerste-generatie iPhone als op de 3G getest, en de prestaties lijken volkomen vergelijkbaar te zijn, los van de netwerkprestaties. Behalve MobileMe en de App Store zijn de meeste veranderingen klein, maar welkom. Je kunt eindelijk meerdere mailberichten tegelijk verwijderen of verplaatsen, op het Beginscherm staat nu het programma Contacten dat je direct bij de adressenlijst brengt die het Telefoon-programma ook gebruikt, en het programma Rekenmachine verandert in een wetenschappelijke rekenmachine als je de iPhone kantelt van verticaal naar horizontaal. Agenda ondersteunt nu eindelijk meerdere agenda's zoals in iCal (maar vreemd genoeg gebruikt het daarvoor niet dezelfde kleuren) en met het tegelijk indrukken van de thuis- en de aan/uit-knop maak je een schermafbeelding, en deze wordt meteen in Foto's opgeslagen. Helaas schitteren twee veelgevraagde mogelijkheden nog steeds door afwezigheid, namelijk plakken & knippen en ondersteuning voor takenlijsten uit iCal.
De App Store-applicatie zit goed in elkaar, zodat je makkelijk tussen de verschillende categorieën kunt omschakelen om software te zoeken. (De App Store verschijnt ook in iTunes.) De waardering van gebruikers voor programma's is direct in de winkel te zien (maar vreemd genoeg niet wanneer je in iTunes de applicaties doorloopt). Bijzonder handig is dat de App Store kijkt of er updates voor jouw software beschikbaar zijn; het App Store-pictogram op het beginscherm laat zien hoeveel dat er zijn. Het aanschaffen van titels is gemakkelijk en gelukkig moet je je iTunes-wachtwoord invoeren voordat er geld wordt afgeschreven of een gratis programma gedownload kan worden. Het pictogram van het nieuwe programma verschijnt direct op het beginscherm, met een statusbalk die de voortgang van de installatie aangeeft.
Het nadeel van de App Store is dat niet alle applicaties even goed gemaakt zijn. Veel applicaties, zoals AIM of The New York Times-lezer, lijken geplaagd te worden door kinderziekten en veel crashes. Het lijkt ook of nogal wat locatie-bewuste applicaties vastlopen of locatiediensten laten crashen, waardoor het systeem opnieuw gestart moet worden om Kaarten weer te kunnen gebruiken. Er is ook geen gebrek aan... marginale programma's.
Maar klagen over een paar slechte applicaties en een enkele crash is nogal egoïstisch als je je realiseert wat een uitdaging een verandering in ondersteuning voor applicaties van derden eigenlijk is. Wil je naar de film? Start BoxOffice en zoek aanvangstijden voor alles binnen vijf (of tien, of wat dan ook) kilometer omtrek van je huidige locatie. Weet je niet waar de bioscoop is? Je bent slechts een klik verwijderd van richtingaanwijzingen en het door GPS ondersteunde Kaarten. Je bent op reis, weet niet waar je bent, maar je wilt weten wat voor weer het wordt? Weatherbug geeft je de voorspelling voor waar je dan bevindt. Wil je met prehistorische auto's of met geinige aapjes in luchtbellen racen? Internetradio beluisteren? Iets dicteren wat je nog wilt doen, dat in tekst laten omzetten en aan je agenda toevoegen? De App Store heeft het allemaal. (De koppelingen voeren naar naar de iTuneswinkel.)
Al na een paar dagen spelen met de 2.0 update geeft de App Store je een indruk van de toekomst met verbeterde werkelijkheid, waarin de telefoon veel meer wordt dan een communicatie-apparaat of een draagbare spelconsole. Vergeet niet dat al die mogelijkheden, met uitzondering van de positiebepaling met GPS, ook beschikbaar zijn voor iedereen met een eerste-generatie iPhone of een iPod touch.
Laatste indrukken -- Over het geheel genomen is de gebruikservaring van de iPhone 3G in vergelijking met zijn voorganger bijna gelijk. Veel eerste-generatie gebruikers zullen meer dan tevreden zijn over hun 2.0 update, die uiteindelijk de meeste veranderingen in zich draagt. Je kunt de App Store helemaal gebruiken en zelfs ook positiebepalende diensten (maar met minder precisie).
Maar voor de zware datagebruikers of mensen die veel reizen en weinig richtingsgevoel hebben, is de iPhone 3G een welkome upgrade. Internettoegang is een stuk sneller en de GPS is nauwkeurig, nuttig en goed geïntegreerd in diverse applicaties van derden. Ben je blij met je iPhone van de eerste generatie, dan hoef je niet echt de upgrade te kopen, maar de 3G blijft een waardige tweede versie van een uitzonderlijk product.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
MobileMe, Apples vervanger van het oude getrouwe .Mac had eigenlijk van de ene dag op de andere de fakkel moeten overnemen, maar dit verliep niet vlekkeloos. (Een overzicht van de verschillen tussen beide diensten is te lezen in ".Mac evolueert naar MobileMe", 09-06-2008.) De extra activiteit op Apples servers gedurende de lancering van de iPhone 3G en de iPhone 2.0 software maakte de dienst nog kreupeler, maar de prestaties lijken inmiddels weer op niveau.
Als je je afvraagt hoe het updaten naar MobileMe in zijn werk gaat: er komt een trucje bij kijken, het verschijnt niet vanzelf in Software-update en is ook niet beschikbaar op de download-pagina van Apple (op het moment dat ik dit schrijf tenminste). In plaats daarvan ga je naar Systeemvoorkeuren en klik je op het .Mac-voorkeurenpaneel. Daar word je gevraagd om de update te downloaden. Na installatie sluit je gewoon Systeemvoorkeuren, je hoeft niet te herstarten. Als je ze weer opent zie je het MobileMe-voorkeurenpaneel in plaats van .Mac.
Wankele eerste schreden -- Het grootste deel van de donderdag werden gebruikers begroet met een standaardmelding met weinig details. Vrijdag werd die iets uitgebreid met wat zinnige info, maar zonder excuses of een schatting van de duur van het oponthoud:
"De migratie naar MobileMe is in volle gang, maar duurt langer dan verwacht. Essentiële diensten als desktop mail, iDisk en sync werken wel, maar de nieuwe MobileMe webapplicaties zijn nog niet online. Wij danken u voor uw geduld terwijl we de upgrade voltooien."
Hoewel MobileMe pas op vrijdag 11 juli gelanceerd zou worden, wilde Apple woensdagnacht al een aantal grote veranderingen doorvoeren, om dan op donderdag in de kleine uurtjes de zaak af te ronden.
Uiteindelijk startte de dienst op me.com ergens tussen vrijdagavond en zaterdagochtend. De Web 2.0-applicaties van MobileMe werkten op vrijdag zo nu en dan.
Volgens verschillende artikelen in de Mac-wereld en in de algemene pers heeft Apple geen openbaar commentaar gegeven op de kwestie. Er is hier sprake van een zogenaamde "epic fail" [grandioze mislukking], een uitdrukking die vanwege zijn bondigheid veel gebruikt wordt op Twitter: een verandering die een sleutelrol speelt in de relatie tussen Apple en zijn individuele klanten is hopeloos fout gelopen.
Hopend op een zachte landing -- Het goede nieuws is dat het gebruiksgemak van het nieuwe systeem buitengewoon is. Apple is erin geslaagd om een webapplicatie te doen aanvoelen als een desktopprogramma: zo goed heb ik het nog bijna niet meegemaakt. Het scherm van Mail is bijvoorbeeld veel meer gestroomlijnd en interactief dan Googles Gmail, waaraan al jaren wordt gesleuteld. Je kunt aaneensluitende en onderbroken selecties maken, slepen met tekst en toetsencombinaties met Control voor menucommando's of andere handelingen gebruiken. In de weekweergave van iCal kun je bijvoorbeeld door middel van Control + rechter pijltoets een week vooruit springen.
De synchronisatie van .Mac was me al jaren een doorn in het oog, met al zijn haperingen, dubbele bestanden en dan weer ineens vlekkeloze werking. Tijdens de overgang naar MobileMe bleef het Adresboek van mijn laptop hangen en nu wil het helemaal niet meer synchroniseren, zelfs al meldt het dat het dat wel gedaan heeft. (Ik heb het gegevensbestand gewist, de synchronisatie opnieuw ingesteld en volumebevoegdheden hersteld. Het logbestand van "dotmacsynclient" toont herhaaldelijk obscure foutmeldingen die ik in Google niet terug kan vinden. De zoekfunctie van de Apple discussieforums is tijdelijk niet beschikbaar wegens overbelasting.)
Mijn desktop Mac op kantoor herstelde honderden adressen die ik op verschillende computers had gewist, veel daarvan duplicaten van bestaande gegevens die waarschijnlijk nog bij .Mac in een cache zaten. Met de hand heb ik al mijn contacten opnieuw gewied. Mijn iPhone had aanvankelijk moeite met het via MobileMe doorkrijgen van veranderingen vanaf mijn desktop Mac, maar lijkt nu prima met de pushtechnologie overweg te kunnen. Het is geweldig om het telefoonnummer van een contactpersoon of een agenda-item bij te werken en die veranderingen overal vanzelf te zien doorkomen.
Hoe is Apple nu in deze puinhoop beland? Klaarblijkelijk door een te krappe tijdsplanning en de keuze voor een overgang van het type stekker eruit/stekker erin, een bekend recept voor grandioze mislukkingen. Het was slimmer geweest om de introductie van MobileMe uit te stellen en de bestaande klanten geleidelijk over te laten stappen met een "overstap"-knop waarmee .Mac-databestanden geconverteerd worden naar het formaat van MobileMe. Dat zou binnen het gebruikte systeem beslist mogelijk zijn geweest.
Apple was echter zeer gebrand op een succesvol debuut van de iPhone 3G en wilde een daverende klapper maken door de iPhone 2.0 software, MobileMe en de nieuwe telefoon tegelijk te laten verschijnen. Nou, die klap was er zeker, dat zal niemand ontkennen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Ik had wel verwacht dat de iPhone 3G-dienst van AT&T duurder zou worden vergeleken met de originele iPhone ($30 per maand voor data en spraak, een prijsverhoging van $10), maar het telecommunicatiebedrijf liet ons een bittere pil slikken door sms'en uit het abonnement te verwijderen. In plaats daarvan mag je nu $5 per maand voor 200 sms'jes (de hoeveelheid die in het originele iPhone-abonnement zat) betalen, $15 per maand voor 1500 berichten of $20 voor onbeperkt sms'en. Met een FamilyTalk-abonnement kan er gekozen worden tussen $30 per maand voor onbeperkt sms-verkeer of $0,20 per bericht.
Sms is sowieso al een staaltje van volksverlakkerij in deze tijd van moderne technologie, gezien de prijzen die gerekend worden voor het versturen van een minuscule hoeveelheid data. Om voor deze dienst op een smartphone nog eens extra te laten betalen is gewoonweg gemeen.
Met de komst van de iPhone 2.0 software kun je gratis sms'jes vanaf je iPhone versturen. (Voor de duidelijkheid, dit schijnt alleen te werken in de VS: Joe Kissell, die in Frankrijk woont, meldt dat deze techniek niet met de "+33" toegangscode aldaar werkt). Het geheim zit in een mogelijkheid die reeds op je Mac aanwezig is: stuur je bericht via iChat/AIM. (Het werkt ook op de iPod touch, maar ik zal alleen "iPhone" gebruiken, om niet de hele tijd "iPhone of iPod touch" te hoeven schrijven.) Het werkt zo:
Wanneer de ander het bericht ontvangt en een antwoord schrijft, zal dat bericht in AIM verschijnen (hoewel die ander dan waarschijnlijk wel voor de sms betaald heeft).
Deze benadering is wat meer werk, dus als je vaak sms-jes verstuurt, kan het de moeite waard zijn om AT&T (of wie je aanbieder dan ook is; prijzen variëren enorm) voor het gemak van de sms-applicatie te betalen. Maar als je alleen een snel bericht wilt sturen zonder je zorgen te maken of dat die $0,20 wel waard is, dan is AIM een goed alternatief. Het helpt ook tegen de pijn die veroorzaakt wordt als je door telecombedrijven uitgeperst wordt.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Mijn zuster belde me vrijdag zomaar op mijn GSM. "Hee, komt er iets uit bij Apple vandaag?", vroeg ze. "Er staat een lange rij bij de University Village-winkel".
"Ja, de iPhone 3G. Ik sta in die rij!" antwoorde ik.
Deze toevalstreffer was een van de hoogtepunten op een lange dag doorgebracht in de rij bij de lancering van de iPhone 3G bij de University Village-winkel in Seattle.
Glenn Fleishman en ik vroegen ons af of er een grote heisa zou zijn over de gereviseerde Apple-telefoon. De eerste iPhone vorig jaar leek een veel groter iets te zijn: niet alleen een gloednieuw product van Apple, maar een GSM die andere GSM's op meerdere fronten overtroefde. Deze keer zijn de veranderingen bescheidener, met verbeterde 3G datasnelheid en ingebouwde GPS. De nieuwe software-eigenschappen zijn prima, maar zijn beschikbaar voor iedereen die een eerste generatie iPhone bezit. Zeker zou er op de openingsdag niet een dergelijke belangstelling zijn.
De ongeveer 400 mensen in de rij bewezen ons ongelijk.
Activeringskommer -- Ik arriveerde om 8 uur 's ochtends, juist toen de deuren opengingen en de eerste vijf klanten de winkel werden binnen gelaten. Deze stijfkoppen (geschift?) begonnen de rij op donderdag om 17.30 uur.
Terwijl de menigte even groot leek als bij de lancering vorig jaar, was de tijd die nodig was om een iPhone te bemachtigen duidelijk anders. De ervaring vorig jaar was, gezien vanuit het standpunt van gebruikers, geniaal: je kocht een iPhone, bracht hem naar huis, plugde hem in je computer en activeerde hem met iTunes. Het nadeel was, in de ogen van Apple en AT&T, dat de mensen iPhones konden kopen en zich nooit hoefde te verbinden aan AT&T's tweejarige abonnement. Inplaats daarvan verkochten ze de telefoon aan andere marktpartijen of ze ontsloten de telefoon door "inbraak"-software voor gebruik met andere telefoonnetwerken. Bij deze handelwijze verloren zowel AT&T als Apple hun abonnementsinkomsten, waarbij Apple een percentage kreeg van de maandelijkse afrekening van iedere abonnee.
Deze keer subsidieert AT&T de kostprijs van de iPhone, Apple krijgt alleen zijn deel als de telefoon verkocht wordt (of als kopers later software aanschaffen in de iPhone App Store) en kopers moeten zich opgeven voor een abonnement en de telefoon bij aankoop activeren. En met wereldwijd een miljoen potentiele klanten die een iPhone 3G op vrijdag wilden kopen toen hij in 21 landen in de verkoop kwam, bleek activering ijselijk te zijn.
Bijna 40 minuten duurde het voordat de eerste iPhone 3G naar buiten kwam, gedragen door een slaperig uitziende man, die geschrokken leek toen een televisie-cameraman, twee fotografen en verslaggevers van de grote dagbladen een foto van hem wilden maken en naar zijn mening vroegen.
Ik nam aan dat het probleem lag bij AT&T's servers, die vorig jaar onder hun belasting kraakten. Echter volgens een anonieme bron in de Seattle Times, had het probleem meer te maken met de Apple-servers. Ondanks dat tevoren gezegd was dat alle activeringen in de winkel zouden gebeuren, moet de iPhone 3G eerst geregistreerd worden op de AT&T's systemen en het netwerk en dan geactiveerd worden door een Apple-handeling, die gebruik maakt van de iTunes winkel. Toen de westkust om 8 uur 's morgens met de verkoop van de iPhones begon, had de rest van het land al urenlang op de servers van Apple gebeukt. Maar dat was waaarschijnlijk maar een fraktie van de belasting, dankzij Apple's beslissing om gelijktijdig de iPhone 2.0 software voor bestaande iPhones vrij te geven (wat er toe leidde dat veel lieden tijdelijk voor een groot gedeelte van de dag in het bezit waren van ge-upgrade maar onbruikbare spullen).
Proberen om een iPhone 3G bij een AT&T winkel te kopen bleek geen uitkomst te bieden. Meerdere AT&T-winkels waren vroegtijdig door hun vooraden heen (een man bij mij in de buurt in de rij vertelde dat de eerste winkel die hij bezocht na 20 minuten uitverkocht was. Een andere knaap bracht drie uur door in de rij bij een andere AT&T-winkel voordat hij werd weggestuurd.
Geweldige Apple-werknemers -- Ik wil AT&T niet tekort doen maar dit is de reden waarom ik nooit heb overwogen een iPhone 3G ergens anders te kopen dan in een Apple Store: de werknemers in de University Village-winkel (en ik ga er van uit elders ook) gaan tot het uiterste voor hun klanten.
De gehele dag deelden de werknemers gratis flessen water uit (en haalde de lege flessen weer op om te recyclen), liepen langs de rij om allerlei vragen te beantwoorden en zorgen ervoor dat iedereen op de hoogte was van de beperkingen die een succesvolle aanschaf zouden kunnen doorkruisen. (Als je telefoon betaald wordt door je bedrijf of je meende recht te hebben op de een of andere korting, moet je dit direct met AT&T opnemen. Een Apple-specialist wees erop dat hij geen nieuwe iPhone kon kopen in de winkel omdat Apple zelf een bedrijfsmatige klant is van AT&T.) Na verloop van tijd kwamen er een paar werknemers met een karretje met gratis koekjes. En toen het zonnetje begon te prikken, kwamen ze met sunblock en grote parasols. [Noot van de redacteur: Ik liep zondag rond het middaguur langs dezelfde Apple Store en zag een rij van ongeveer 50 mensen bij 27 graden staan en zag werknemers van de Apple Store water en snacks uitdelen en ervoor zorgden dat de nieuwe mensen in de rij de regels uitgelegd kregen. -gf]
Gedurende de gehele dag zag ik niemand boos of gefrustreerd zijn. Sommige mensen werden het wachten moe of hadden verplichtingen elders maar zij vertroken met een hartelijk "succes!" aan degenen die bleven staan.
Het publiek was gegrepen -- De slimmere ondernemers in het University Village-complex zagen hun kans schoon hun waren aan te bieden aan de rij wachtenden. Jamba Juice gaf gratis monsters van hun smoothie-drankjes weg; Fran's Chocolates liep rond met een blad met hazlenoot-chocolade truffles en The Ram, het restaurant naast de Apple Store, deelde menu's uit en bood aan bestellingen buiten te komen serveren. Een man die geen zin meer had in de rij te staan, bood aan iemands eerste generatie iPhone te kopen (hoewel ik 'm aan het eind van de dag toch met een 3G-model het pand zag verlaten).
Sommige markteting-pogingen liepen minder goed af, zoals die van de chiropractor die kaartjes uitdeelde en de Verizon-wagen die rond reed op het parkeerterrein. Een vrouw liep door de rij voor me en roep "wie wil er een "high-five" voor Verizon?" Ze deelde geen informatie uit en we kwamen er niet achter of zij een werknemer van Verizon was of iemand die een loopje met ons nam. Maar toen iemand vroeg waarom ze een "high-five" zouden moeten geven voor Verizon, antwoordde ze, "Nou, niemand geeft een high-five voor AT&T". En daarin had ze geen ongelijk.
Een lokale ontwikkelaar, Nathan Hunley van Igloo Games, deelde kaartjes uit om Dizzy Bee te promoten: het iPhone-spel dat hij net voltooid had en en de vorige avond had ge-upload naar Apple. Dizzy Bee gebruikt de bewegingsensoren van de iPhone om een bij te besturen die door een doolhof-achtige niveaus vliegt en probeert gevangen fruit te bevrijden. (Onanks deze beschrijving leek Nathan zo normaal te zijn als men van een oververmoeide programmeur kan verwachten.)
Eindelijk, activeren -- Uiteindelijk was ik maar een paar minuten in de Apple Store zelf. Eenmaal binnen bracht een Apple-specialist me naar een van de Apple genie��n die mijn peroonlijke iPhoneverkoper-van-de-dag zou zijn. Ik vertelde hem dat ik een zwart, 16 GB model wilde hebben (alledrie de configuraties waren op vooraad). "Prima", zei hij, "ik zal er een halen ze zie u zo buiten".
Aan een tafel onder een parasol activeerden we de telefoon draadloos. Hij voerde mijn informatie in een Symbol-apparaat zoals alle werknemers daar gebruiken, het idee van betalen aan een kassa is bijna uitgestorven bij de Apple Stores; je kan alles overal in de winkel direct kopen bij een van de werknemers.
Hij was echter niet in staat mijn enige vraag over het AT&T-abonnement te beantwoorden. De iPhone 3G is eigenlijk een verjaardagscadeau voor mijn vrouw (Ik behoud mijn eerste generatie iPhone voorlopig) en ik kon niet beantwoord krijgen of het extra toestel invloed zou hebben op ons FamilyTalk-abonnement. Zouden de 200 sms-berichten per maand die bij ons abonnement zijn inbegrepen verdwijnen? De informatie op de AT&T-website geeft maar twee mogelijkheden voor FamilyTalk-abonnementen: een van $ 30 per maand met een ongelimiteerd aantal sms-berichten of een toeslag van $ 0,20 per SMS. Tot mijn verbazing gaf het systeem me de mogelijkheid om de individuele abonnementsmogelijkheden te kiezen voor het nummer van mijn vrouw. De Apple-genie wees erop dat als de betaling mis zou lopen, ik dat zou moeten opnemen met AT&T. (Tijdens het nakijken van mijn account op de website van AT&T ontdekte ik inderdaad dat we nu $ 30 per maand meer betalen voor de iPhone 3G, plus de $ 5 extra voor 200 sms-berichten, hetgeen ik koos omdat dat voor haar het makkelijkst is. Weet trouwens dat het ook mogelijk is SMS-berichten gratis te versturen via AIM.)
De spanning van de eerste dag -- OK, hoe lang stond ik nu in de rij voor een iPhone 3G? Bleek ik nou een van de gekken te zijn? Om eerlijk te zijn ik zou waarschijnlijk al eerder hebben opgegeven en terug zijn gekomen nadat het eerste enthousiasme zou zijn weggestorven als ik de iPhone en de hele gebeurtenis als journalist niet zou hebben begeerd. Dus hield ik vol, wel 8 uur.
Maar weet je wat grappig is aan in de rij staan met gelijk gestemden? E̩n uur wordt drie uur, dat wordt vijf uur en uiteindelijk zeven uur (dat laatste uur was eigenlijk wel een beetje teveel). Het was niet makkelijk maar ook geen bezoeking. De spanning van het krijgen van een van de eerste iPhone 3G telefoons zal snel voorbij zijn maar het delen van een ongebruikelijke ervaring met allerlei anderen is als het bijwonen van een concert vergeleken bij het beluisteren van de registratie: het is af en toe gewoon de moeite waard. Ik grapte in de rij dat we op een dag onze kleinkinderen konden vertellen dat we in de rij hadden gestaan voor een iPhone en de man naaste me merkte op dat onze kleinkinderen waarschijnlijk implantaten zullen hebben en het hele concept van een "telefoon" niet zullen begrijpen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
In de laatste versies van mijn beide e-boeken over backups ("Take Control of Mac OS X Backups" en "Take Control of Easy Backups in Leopard"), heb ik een terzijde opgenomen, getiteld "(Sparse) Bundles of Joy". Hierin beschrijf ik Leopard's nieuwe bestandsstructuur dat door Time Machine wordt gebruikt voor backups op het netwerk: de beperkte-bundelschijfkopie. Omdat dit een tamelijk interessante, mogelijkerwijs multi-inzetbare structuur is die niet veel aandacht gekregen heeft, zou ik er hier graag wat meer over willen zeggen.
Beschrijf je schijf -- Een schijfkopie zou je kunnen omschrijven als een speciaal bestand dat zich ook als een schijf kan gedragen - dat wil zeggen, als je het bestand dubbelklikt, verschijnt er een nieuw volume in de Finder; dit volume kan een willekeurig aantal bestanden en mappen bevatten, die je kan openen en kopiëren net zoals je dat met de inhoud van ieder ander volume zou doen. Schijfkopieën hebben de kenmerkende extensie .dmg en worden vaak gebruikt om software te verspreiden. Anders dan gewone mappen kunnen schijfkopieën gecomprimeerd, versleuteld, en/ of alleen-lezen gemaakt worden, en ze kunnen op elke Mac geopend worden, dit alles zonder het gebruik van software van derden. Als je een verzameling bestanden wilt verspreiden en er zeker van wilt zijn dat ze de andere kant in perfecte staat bereiken, is het gebruik van een schijfkopie een uitstekende manier om dat te doen.
Door de jaren heeft Apple een breed palet aan structuren voor schijfkopieën gehanteerd. De beperkte schijfkopie (met de extensie .sparseimage) bijvoorbeeld, was een verbetering in vergelijking met de .dmg structuur in de zin dat deze desgewenst automatisch in omvang kon groeien (tot een vooraf bepaald maximum). Voorafgaand aan Leopard maakte Mac OS X gebruik van beperkte schijfkopieën voor zaken als de kopie van je iDisk op je computer (als je iDisk-synchronisatie aan hebt gezet in het MobileMe-venster van Systeemvoorkeuren) en FileVault (dat een beveiligde schijfkopie gebruikt). In beide gevallen kunnen de bestanden in het begin relatief klein zijn, in plaats van veel ongebruikte ruimte op je harde schijf in beslag te nemen terwijl ze weinig gegevens bevatten.
Maar beperkte schijfkopieën hadden, net zoals .dmg bestanden, een probleem. Iedere verandering aan de inhoud betekende een verandering van het hele bestand. Als je oplopende backups maakte die een groot schijfkopiebestand bevatten, betekenende dit dat zelfs de kleinste verandering ervoor zou zorgen dat dat het gehele bestand weer geback-upt moest worden. Ik bewaarde bijvoorbeeld mijn privédocumenten op een beveiligde .dmg schijfkopie van 10 GB. Maar ik kon het schijfkopiebestand zelf niet back-uppen, omdat het iedere dag veranderde en ik snel door mijn schijfruimte heen zou raken als ik het bleef back-uppen. Dus in plaats daarvan moest ik de inhoud van de geactiveerde schijfkopie apart naar een beveiligde opslag back-uppen, wat nogal onhandig was.
Baat bij bundels -- Toen ik voor de eerste keer de overstap naar Mac OS X 10.5 Leopard maakte, viel mijn oog onmiddelijk op de kopie van mijn plaatselijke iDisk schijfkopie, die zich ophield op mijn Bureaublad, terwijl een nieuw schijfbestand, maar nu met de extensie .sparsebundle, in een submap van ~/Bibliotheek/FileSync was verschenen. Leopard was zo vrij geweest om mijn iDisk bestand naar een nieuwe structuur (een beperkte-bundelschijfkopie) om te zetten en het oude bestand bij wijze van back-up op mijn Bureaublad te zetten, waarschijnlijk voor het geval er iets verkeerd was gegaan tijdens het omzetten. Dus, wat is dat nou met die nieuwe structuur en wat heb je er eigenlijk aan?
Een beperkte bundelschijfkopie voelt en doet hetzelfde als een schijfkopie, het kan in omvang toenemen, kan desgewenst gecomprimeerd of beveiligd worden, enzovoorts. Het verschil is dat het niet één enkel bestand is, zoals alle eerdere schijfkopiestructuren dat waren. Het is een bundel (oftewel een pakket), een map die door Mac OS X als een (één) bestand behandeld wordt, zoals bijvoorbeeld ook geldt voor programma's. (Je kan dit nakijken door te klikken op een schijfkopie terwijl je control ingedrukt houdt of er met de rechtermuisknop op te klikken, Toon pakketinhoud te kiezen uit het pop-up menu, en door de inhoud te bladeren.) Binnenin het pakket is een map vol bands - bestanden die 8 MB groot zijn, net zoveel als nodig is om de gegevens van de schijfkopie te bevatten.
Wat hier zo fijn aan is, is dat door een verandering die je maakt aan een beperkte bundelschijfkopie (een bestand toevoegen of veranderen bijvoorbeeld), alleen die band(s) veranderen die waar die gegevens in zitten, en niet de hele schijfkopie. Het gevolg is, aangenomen dat je backupsoftware de inhoud van een bundelschijfkopie als aparte bestanden behandelt, dat je niet langer een enorm schijfbestand moet backuppen alleen omdat een klein bestandje is gewijzigd. Je backupsoftware hoeft alleen de band(s) van 8 MB te kopiëren die de gegevens bevatten van dat bestand (meestal is dat er een). Dus heb ik mijn beveiligde schijfkopie omgezet naar een beveiligde bundelschijfkopie, en kan ik deze nu mee laten lopen met al mijn andere bestanden in mijn gewone backups.
Handige hulpjes -- Je kan schijfkopiebestanden (van elke soort) aanmaken en veranderen met behulp van Schijfhulpprogramma, dat zich bevindt in /Programma's/Hulpprogramma's, of in Terminal met het programma diskutil als je dat liever hebt. Om bijvoorbeeld een nieuwe, beveiligde beperkte-bundelschijfkopie te maken, doe je de volgende dingen:
Hoewel Schijfhulpprogramma ook de ene structuur naar de andere kan omzetten (met behulp van Schijfkopieën > Converteer), heb ik wat problemen met deze methode ondervonden en vind ik het in het algemeen betrouwbaarder om om een nieuwe, lege schijfkopie aan te maken en de inhoud van de oude schijfkopie met de hand te kopiëren.
De toekomst van beperkte-bundelschijfkopieën -- Zoals eerder gezegd slaat Time Machine je back-ups op in beperkte-bundelschijfkopieën als je een back-up maakt via een netwerk (naar een andere Mac die op Leopard draait, of naar een Time Capsule). De Leopard versie van FileVault maakt nu ook gebruik van de beperkte-bundelschijfkopie-bestandsindeling, waardoor zij mogelijk minder vatbaar wordt voor schijffouten. (Ik ben echter nog steeds geen fan van FileVault, want, afgezien van het dreigende dataverlies door gecorrumpeerde bestanden, wil ik veel meer de baas blijven over wat wel en wat niet wordt versleuteld.) Maar wat wat ik erg interessant vind bij beperkte-bundelschijfkopieën zijn de problemen die mogelijk opgelost zouden kunnen worden, als meer ontwikkelaars die bundels zouden gebruiken.
Laten we eens teruggaan naar het probleem van het maken van back-ups van enorm grote bestanden met frequente veranderingen. Als je Parallels Desktop of VMware Fusion gebruikt om Windows op je Mac te draaien, dan heb je nog steeds een probleem want die programma's slaan nog steeds hun gegevens op in in monolithische schijfbeeldbestanden. Op dezelfde manier gebruikt Microsoft Entourage één enkel groot database-bestand om al je e-mail, adressen, en agenda-informatie in op te slaan. Dus zegt je het gezond verstand dat je dergelijke bestanden buiten Time Machine of andere back-up programmma's die vaak draaien, moet houden, want anders nemen je back-ups veel te veel tijd en hebben ze karrevrachten schijfruimte nodig. Jammer genoeg betekent dat ook dat je een andere, minder handige manier moet vinden om een back-up van die gegevens te maken, of om ze maar niet te beschermen.
Als Parallels, VMware en Microsoft, voor hun behoeften om gegevens op te slaan zouden overgaan op de beperkte-bundelschijfkopie-bestandsindeling, al was het maar als een optie, dan zou dit probleem kunnen verdwijnen. (Deze methode zou echter alleen onder Leopard kunnen werken.) In feite ken ik tenminste één poging om Entourage te strikken om een sparse bundel te gebruiken, maar het procédé is nogal uitgebreid en technisch, en ik heb het zelf nog niet geprobeerd. Gelijksoortige acrobatische toeren kun je misschien ook uithalen met virtualisatie-programmma's, waarbij je ze in essentie forceert om hun bestaande schijfbeelden op te slaan in sparse bundels; maar het zou verreweg het beste zijn als gebruikers dergelijke kunstjes niet hoeven uit te halen.
Hoewel Entourage en virtualisatie-programma's voor de hand liggende voorbeelden zijn, zouden ongetwijfeld andere programma's die met heel grote bestanden te maken hebben. ook kunnen profiteren van het gebruik maken van beperkte-bundelschijfkopieën. Misschien is het zo dat ze al hard bezig zijn met het bundelen van hun beeldbestanden, of misschien zijn er technische problemen die ik niet ken (behalve dat Leopard vereist is), die het moeilijker maken dan ik denk. Maar ten behoeve van backups die snel en efficiënt in ruimtegebruik zijn, hoop ik dat de beperkte-bundelschijfkopie vlug een populaire bestandssoort wordt voor de opslag van grote hoeveelheden gegevens.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
iMac failing to startup into OS 10.3.9? -- Een onfortuinlijke ontmoeting met Norton System Works leidt er toe dat een oude iMac niet in staat is om op te starten onder Mac OS X. (2 berichten)
Discovering Sparse Bundle Disk Images -- Lezers bespreken de vraag of software om virtuele machines te maken, zoals Parallels en VMware Fusion, gebruik maakt van zg. sparse bundle schijfbeelden (disk images). (5 berichten)
Corrupted Printer setup utility -- Mac OS X Leopard heeft afdruktaken overgebracht naar het Drukken en Faxen voorkeuren paneel en daarbij het Printer Setup Utility weggedaan. (5 berichten)
Cutting off bad Wi-Fi connection -- Hoe laat je een Mac er mee stoppen om automatisch verbinding met een draadloos netwerk te maken? (2 berichten)
The Hole in My Backup Plan -- Lezers spreken over de ervaring van Joe Kissell om het gebruik van zijn hoofd-Mac kwijt te raken, alsmede over de aanschaf van twee gelijk ingestelde machines en het huren van een vervanging. (25 berichten)
iTunes Store technical details -- Zou Apple de iTunes winkel bevoorraden en bedienen met zijn eigen hardware? Het ziet er niet naar uit. (2 berichten)
Third-party batteries for older laptops -- Wanneer de oorspronkelijke batterij van een laptop aan zijn einde komt, moet je dan een nieuwe van Apple kopen of moet je er een proberen van derden? Als het om oudere draagbare machines gaat heb je niet veel keus. (2 berichten)
How to revive a "broken" hard disk? Na het vervangen van een harde schijf krijgt een lezer suggesties om de oude schijf schoon te maken en hem elders te gebruiken in geval van nood. (7 berichten)
Mac OS X 10.5.4 Issue -- Na het updaten van het besturingssysteem waren de bestanden en de mappen van een lezer onzichtbaar. Wat te doen? Verander de schermresolutie. (2 berichten)
Current iPhones Keep Cheaper Plan on Reactivation -- Lezers piekeren over de beste manier om over te gaan op iPhone 3G. (8 berichten)
New Mac threats? Wat begon als een artikel met een persbericht over malware voor de Mac draait uit op een discussie over het belang van terminologie voor bedreigingen van de veiligheid. (48 berichten)
Precipitate shines Mac Spotlight into Google -- Lezers praten over het artikel van Adam over dit gereedschap om Spotlight ook te laten zoeken in de rubrieken van Google. (5 berichten)
802.11g-n mixed network question -- Zouden draadloze routers met verschillende snelheden een heel netwerk vertragen of gaat ieder zijn eigen gang? (4 berichten)
Gaming the system? Is het ethisch verantwoord om een computer te kopen met de vooropgezette bedoeling om hem te gebruiken en binnen de teruggavetijd weer in te leveren? Lezers debateren hierover. (15 berichten)
Extend iTunes Movie Rentals Beyond 24 Hours -- De poging om een gehuurd artikel van iTunes verder af te spelen na het verstrijken van de huurperiode resulteerde in een grijs scherm. Is dit een bug of en beleidsverandering van Apple? (2 berichten)
Apple Stores Ready for 3G Onslaught -- Apple en AT&T schijnen te verwachten dat de meeste mensen gaan overstappen van hun bestaande gsm-nummers naar de nieuwe iPhone diensten. (3 berichten)
Send SMS for Free via AIM on iPhone -- Je kunt AIM op de iPhone gratis gebruiken om een tekstboodschap te versturen, maar hoe ziet het er dan voor de ontvanger uit en kan hij op dezelfde manier antwoorden? (2 berichten)
MobileMe Fails to Launch Well, But Finally Launches -- Lezers spreken over de stuntelige start van Apple van MobileMe. (2 berichten)
Buying an iPhone 3G -- Een lezer geeft zijn indrukken van de iPhone 3G en dat leidt tot een discussie over de prijs en hoe AT&T de kosten van elk toestel susidieert. (2 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
