Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
De iPhone 3G en Snow Leopard trokken alle aandacht op de Worldwide Developers Conference van afgelopen week, maar Apple kwam ook met updates van QuickTime, iMovie '08, and iDVD '08, die zowel veiligheidskwesties als bugs oplossen.
QuickTime 7.5 maakt korte metten met veiligheidskwesties die verband houden met expres verborgen kwaadaardigheden in PICT beelden, media in AAC-formaat en Indeo video. Daarnaast worden URL's voortaan anders behandeld: in plaats van ze meteen te openen, worden ze eerst in de Finder of Windows Explorer getoond. (Zie voor meer informatie over recente QuickTime veiligheidskwesties en hoe Apple hiermee omgaat "QuickTime veiliger door anti-exploitatietechnologie", 07-09-2007.)
QuickTime 7.5 is te krijgen via Software-update of als zelfstandige download voor de volgende systeemversies: Mac OS X 10.5 Leopard (56 MB), Mac OS X 10.4 Tiger (52.8 MB), Mac OS X 10.3 Panther (51.39 MB), en Windows XP en Vista (22.67 MB).
Apple meldt over de updates voor iMovie en iDVD alleen dat "de compatibiliteit met programma's, algehele stabiliteit en een aantal kleinere kwesties" verbeterd zijn. Ook deze zijn te krijgen via Software-update (na het installeren van QuickTime 7.5, dat is een voorwaarde), of als zelfstandige downloads: iMovie 7.1.2 (17.9 MB) en iDVD 7.0.2 (20.27 MB). Minimaal vereiste systeemversie Mac OS X 10.4.11.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Leopard bracht ons een berg nieuwe mogelijkheden, waaronder ingebouwd schermdelen en een in theorie naadloze manier om terug te verbinden naar je eigen Macs voor zowel scherm- als bestandsdeling. Schermdelen houdt in dat je de muis en het toetsenbord van een computer bestuurd terwijl je bij een andere computer zit, elders in de kamer of aan de andere kant van de wereld. Het is een geweldige manier om op afstand technische ondersteuning te bieden aan familie en vrienden, om servers op afstand in te stellen en te beheren en om rechtstreeks samen te werken met collega's. Om je te helpen beter gebruik te maken van schermdelen en Terug naar mijn Mac kondigen we met plezier de uitgave aan van twee e-boeken, allebei geschreven door TidBITS-schrijver/redacteur Glenn Fleishman. Je kunt ze apart kopen voor $ 10, of de twee samen voor $ 15:
Voor het geval dat je het je afvraagt: we hebben van Apple de bevestiging gekregen dat de functionalitei van Terug naar mijn Mac niet zal veranderen wanneer Apple de overstap maakt van .Mac naar MobileMe. (Terug naar mijn Mac vereist op dit moment dat je een .Mac-account hebt.) Toch zullen sommige aspecten aan het gebruik van Terug naar mijn Mac vanzelfsprekend veranderen. Zo zul je de dienst in Mac OS X 10.5.4 waarschijnlijk aanzetten in een systeemvoorkeurenpaneel met de naam MobileMe, niet in een voorkeurenpaneel van .Mac. Los daarvan weten we dat er mensen zijn die op dit moment geholpen willen worden met schermdelen en speciaal met Terug naar mijn Mac. Daarom doet het ons plezier dat we deze boeken beschikbaar kunnen maken.
(Als je de tweede editie van "Take Control of .Mac" bezit kun je "Take Control of Back to My Mac" voor $ 5 minder kopen. Om deze korting te krijgen open je de PDF van de tweede editie. Vervolgens klik je op de voorpagina op "Check for Updates". Je komt dan op de webpagina Check for Updates. Hier moet je een eindje omlaag scrollen.)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Een tijdje geleden heb ik MacGourmet gedownload. Ik wilde deze uitstekende database voor het beheer van recepten en menu's uitproberen om er een bespreking over te schrijven. Na een korte uitprobeersessie opende ik Eudora om weer verder te werken. Toen ik echter wat tekst in een bericht selecteerde en Command-Shift-R intoetste om deze als citaat in mijn antwoord op te nemen, probeerde MacGourmet meteen de geselecteerde tekst als recept te importeren. Dat mislukte natuurlijk, aangezien het niet om een recept ging. Ik moest toen met de Shift-toets het commando Reply Quoting Selection [Antwoord met selectie als citaat] uit het Message-menu kiezen om mijn bericht af te maken.
Geërgerd ramde ik er een stekelig bericht aan Michael Dupuis van Advenio uit, om hem te berispen voor het kiezen van een standaard toetsencommando voor de "Import Recipe" voorziening van MacGourmet dat onvermijdelijk zou botsen met een commando van een ander programma (waarvoor nog mijn verontschuldigingen, Michael!). Daarna ging ik op zoek naar de nieuwste versie van Service Scrubber.
Voorzieningen - tot uw dienst -- Om te beginnen wat achtergrond. Sinds de vroege dagen van Mac OS X is er een hiërarchisch menu Voorzieningen dat verschijnt in het eigen menu van elke applicatie (dat is het menu met de naam van het programma). Het Voorzieningenmenu heeft zelf ook weer hiërarchische menu's, die snel toegang geven tot een functie van een ander programma, of een manier bieden om informatie tussen programma's uit te wisselen. Om bijvoorbeeld wat tekst van Safari in een BBEdit-venster te openen voor verdere bewerking zou je die in Safari kunnen selecteren en kopiëren, BBEdit openen, een nieuw venster openen, en de tekst hierin plakken (vijf stappen). Of je zou simpelweg de tekst in Safari kunnen selecteren en dan Safari > Voorzieningen > BBEdit > Nieuw venster met selectie kunnen kiezen (twee stappen). Niet slecht, hè? Hier zijn nog een paar taken die vereenvoudigd kunnen worden door middel van het Voorzieningenmenu:
Heel veel programma's registreren voorzieningen in het Voorzieningenmenu - op mijn MacBook heb ik meer dan 30 items in het Voorzieningenmenu en bijna 60 op mijn Power Mac G5, waar veel meer programma's op zijn geïnstalleerd. Dit leidt tot twee problemen. Ten eerste je reinste overvloed - het is veel moeilijker om je weg te vinden in het Voorzieningenmenu als er allerlei dingen in staan die je toch nooit gebruikt (Chinese Tekstconversie? ISA-referentie?). Ten tweede wijzen programma's vaak toetsencommando's toe aan hun Voorzieningen, mede omdat het Voorzieningenmenu zo lang en lastig is. Soms nemen deze toetsencommando's echter voorrang op commando's in andere programma's - om gek van te worden! Dat gebeurde dan ook met mij toen de MacGourmet voorziening het toetsencommando van Eudora kaapte.
Maak het Voorzieningenmenu schoon -- De oplossing voor deze rommel is Service Scrubber, een programma (vrijwillige bijdrage) van Many Tricks ( download van 418K). Service Scrubber toont zowel de inhoud van het Voorzieningenmenu als alle dienstverleners (programma's die submenu's in het Voorzieningenmenu zetten). Met Service Scrubber kun je een dienstverlener helemaal uitzetten als je het programma maar zelden gebruikt en je niet wil dat je Voorzieningenmenu ermee wordt volgepropt, of je kan individuele diensten van een dienstverlener uitzetten als je niet van plan bent om die functies te gebruiken. Een kleine driehoekige knop naast de dienstverlener laat zien dat je er iets in veranderd hebt; klik op de driehoekige knop om een dienst die je hebt uitgezet weer aan te zetten. De helptekst van Service Scrubber suggereert dat de driehoekige knop ook de oorspronkelijke toetscombinaties terugbrengt, maar bij mij schijnt dat toch niet het geval te zijn. Geeft niet. Een andere mindere belangrijke restrictie is dat Service Scrubber op het ogenblik niets kan wijzigen in gesigneerde programma's, die Apple introduceerde in Mac OS X 10.5 Leopard.
Belangrijker is de mogelijkheid om de toetscombinaties voor individuele diensten te veranderen door erop te klikken in de kolom Key. Als je van een dienst verwacht deze vaak te zullen gebruiken, kun je er een toetscombinatie aan toewijzen die voor jou zinvol is en niet interfereert met andere toetscombinaties. De enige beperking is dat je de Control-toets niet kunt gebruiken voor de combinaties. Vervelend is dat je wel de Optie toets kunt gebruiken, maar dat Service Scrubber de letter toont die bijvoorbeeld gekoppeld is aan Optie-N, in plaats van Command-Shift-Optie-N te tonen (voor deze schermafbeelding hield ik het bij het meer voor de hand liggende Command-Shift-N). Bij diensten die je meestal niet gebruikt lijkt het gemakkelijker om de toetscombinaties helemaal weg te gooien.
Wanneer je klaar bent met het aanbrengen van veranderingen, klik dan op de Save-knop bovenin het venster van Service Scrubber, geef je beheerderswachtwoord en je bent klaar. Voor een snelle visuele demonstratie van het gebruik van Service Scrubber, zie mijn korte Screencast-demonstratie.
Ik ben wel een beetje beschaamd te moeten toegeven dat ik het Voorzieningenmenu nooit gebruik; dit artikel is dus een beetje een uiting van berouw, want ik denk dat de voorzieningen mij potentieel productiever zouden kunnen maken. Ter verdediging wil ik wel zeggen dat de basale uitvoering van de voorzieningen bij Apple nog steeds onhandig is, moeilijk te vinden en te gebruiken, en af en toe irritant wanneer de toetscombinaties door elkaar lopen. En dat na zes revisies van Mac OS X! Ik koester de hoop dat Apple gaat nadenken over hoe je bij het volgende katachtig roofdier de voorzieningen wat dichter bij de gebruiker kunt brengen. In afwachting daarvan beveel ik het gebruik van Service Scrubber aan, om het Voorzieningenmenu op de manier te laten werken zo als jij dat wil.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Toen ik een paar weken geleden Apples Discussieforums doorspitte, was ik verbaasd (en ja, ook gevleid) om te zien dat mijn naam en de titel van een van mijn boeken ergens terloops genoemd werden. Maar de discussie ging erover dat de automatische activering van lettertypes niet werkt in Teksteditor onder Mac OS X 10.5.3. De verwijzing was: "het is interessant dat het e-boek 'Take Control of Fonts in Leopard' van Sharon Zardetto een hoofdstuk over automatisch activeren van lettertypes bevat, maar dat daar niet genoemd wordt dat het niet werkt". En dat is waar. Behalve wel genoemde problemen met Microsoft Word 2004 heb ik niet gezegd, of zelfs maar gesuggereerd, dat automatisch activeren niet zou werken, omdat het namelijk wel werkte toen ik het boek schreef. Sinds de Mac OS X 10.5.2-update is deze functie echter nogal gaan haperen.
En ik moet je voor de eerlijkheid waarschuwen: dit artikel beschrijft alleen het probleem met automatische lettertype-activering, er is geen oplossing voorhanden. Toen ik aan dit artikel begon, hoopte ik dat Mac OS X 10.5.3 een oplossing zou brengen, maar dat blijkt niet het geval te zijn.
Niet zo automatische activering -- De automatische activering in het programma Lettertypecatalogus van Leopard (aan en uit te zetten in de voorkeuren) kijkt een document na wanneer je het opent. Als het document een lettertype gebruikt dat op dat moment niet actief is, krijg je een dialoog te zien die vraagt of je dit lettertype wilt activeren. Het superspeciale hiervan is dat het lettertype niet eens in Lettertypecatalogus hoeft te staan. Als het ook maar ergens op een aangesloten schijf aanwezig is, zal Lettertypecatalogus dit lettertype vinden en aanbieden om het voor je te activeren. Het lettertype blijft vervolgens beschikbaar in het programma dat je gebruikt totdat je dit afsluit. Dit is van onschatbare waarde voor mensen die voor verschillende projecten telkens verschillende lettertypes gebruiken, en deze niet allemaal actief willen hebben, of zelfs maar geïnstalleerd in Lettertypecatalogus, klaar voor handmatige activering. Dit was vroeger slechts mogelijk met lettertype-beheerprogramma's van derden.
Helaas werkt deze eigenschap in Mac OS X 10.5.2 en 10.5.3 dus gewoon niet. Kijk maar in een Pages- of Keynote-document bij de mededeling over automatische lettertype-activering. Je krijgt er de volgende slappe tekst: "Er zijn enkele waarschuwingen. Wil je ze nu bekijken?", waarbij dat "bekijken" de weinig behulpzame mededeling oplevert dat er een lettertype niet gevonden kan worden. In Teksteditor krijg je zelfs dat dialoogvenster niet: het document dat open gaat gebruikt gewoon het standaardlettertype als vervanging. En als om dit lusteloze gedrag te compenseren, overdrijft Teksteditor soms. Laat het lettertypepaneel van Teksteditor maar eens open staan en desactiveer een lettertype in Lettertypecatalogus. Wanneer je vervolgens terugkeert naar Teksteditor, krijg je wellicht een dialoogvenster voor automatische lettertype-activering dat toestemming vraagt om dit lettertype te activeren. En je mag niet weigeren! Klik maar eens op "Sta niet toe" en je krijgt het dialoogvenster opnieuw. En opnieuw. En opnieuw. Het programma houdt vol totdat jij het opgeeft en "Sta toe" aanklikt.
Word 2004 kon nooit met de automatische activering van Lettertypecatalogus overweg, maar nu praten ze helemaal niet meer met elkaar. Word 2008 doet het iets beter: de communicatie varieert van nerveus op zijn best tot schizofreen in het slechtste geval. De ene keer springen dialoogvensters voor automatische activering tevoorschijn bij opstarten van het programma, en de andere keer komen ze pas lang nadat je een document geopend hebt, ook als dat niet eens het lettertype bevat waar je de vraag over krijgt. CS3 van InDesign doet wat het in eerdere versies van Leopard ook al deed: het negeert de automatische activering in Lettertypecatalogus helemaal en rapporteert ontbrekende lettertypes op zijn eigen manier.
Toch moeten we eigenlijk niet klagen over de programma's van derden die niet goed werken met deze automatische activering, aangezien er duidelijk iets mis is aan de kant van Lettertypecatalogus.
Maar zit het probleem in Lettertypecatalogus of in Mac OS X? Omdat ik automatische activering van lettertypes niet buiten het programma Lettertypecatalogus kan aansturen, kan ik geen experiment doen om de schuldige aan te tonen of uit te sluiten. (Automatische activering bestond al eerder, in Mac OS X-versies vóór Leopard, in lettertype-beheerprogramma's van derden, dus het lijkt onwaarschijnlijk dat ze bij deze truc gebruik zouden maken van een systeemonderdeel van Leopard.) Dus ook al weet ik niet waar het probleem precies zit, ik denk dat dit onderscheid voor gebruikers geen fluit uitmaakt. Deze speciale manier om lettertypes automatisch te activeren gaf Leopard een voorsprong in de manier waarop het systeem met lettertypes omgaat, tenminste in de ogen van lettertype-liefhebbers die geen andere redenen hebben om een nog uitgebreider lettertype-beheerprogramma te gebruiken. Nu is deze voorsprong met twee Leopard-updates als sneeuw voor de zon verdwenen, en als deze eigenschap niet snel terugkomt, zullen sommigen van ons moeten teruggrijpen naar niet-Apple oplossingen. We kunnen niet op Snow Leopard wachten, Apple!
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De allereerste stortvloed aan informatie van Apple over de iPhone 3G, iPhone 2.0 software en de gedaantewisseling van .Mac in MobileMe liet ons verdoofd achter. Hier zijn nog een paar details waar we eerst overheen stapten.
Touch Me, 3G -- Tijdens een uiteenzetting van Apple kon ik even met een iPhone 3G spelen en ik kan zeggen dat hij beter aanvoelt dan de originele iPhone, die ik bezit vanaf de avond dat zij uitkwamen. De achterkant van plastic voelt goed aan en zal zeker meer kras-en deukbestendig zijn. (Mijn aluminium achterkant is ingedeukt door een gemene val en ziet er een beetje haveloos uit.)
Het verschil tussen de originele iPhone en de iPhone 3G is op geen stukken na zo groot als dat tussen de aardig-maar-hoekige eerste generatie n iPod en zijn kleinere, rondere opvolgers, die overstapten van een mechanische naar een draaiwieltje dat je moet aanraken. Het is veeleer als het verschil tussen, zeg, een derde generatie iPod en een vijfde generatie. Het zit 'm vooral in de verfijning.
De iPhone 3G voelt in alles beslist sneller aan - het is niet duidelijk of dat komt doordat de iPhone 2.0 software de iPhone optimaliseert, dan wel door een snellere processor. Apple wilde niet praten over de processorsnelheid.
More Power, Scotty! Tijdens de uitleg schoof Greg "Joz" Jozwiak, hoofd verkoopafdeling voor de iPhone en iPod, een klein object van plastic en metaal naar mij toe zonder enig commentaar. Ik nam het ding in mijn hand en dacht, "Nou, metalen pennetjes aan de ene kant, vast voor de stroom. Een gleuf aan de andere kant. Ziet er uit als een USB ingang. Stekkertje, ingang. Stekkertje, ingang". Mijn hoofd had even tijd nodig en vertelde mij toen "Het is een lichnetadaptor, sufferd, alleen veel kleiner dan je ooit gezien hebt".
En zo is het. De adaptor is zo klein dat het wel lijkt dat er al nauwelijks plaats is voor het metaal dat nodig is voor de stroomgeleiding. Dit is een ander aspect van Apple's ontwerpfilosofie. Zelfs als een andere ontwerper het industriele uiterlijk zou kunnen namaken, dan zouden zij er nog zo'n lelijke zwarte baksteen bijdoen.
Tag, You're It -- Jozwiak zei dat, hoewel de camera in de nieuwe iPhone in wezen dezelfde is, het verwerken van de afbeeldingen verbeterd is en omdat er nu een GPS aanwezig is kunnen foto's een plaatsaanduiding krijgen (geotagging): zij kunnen worden voorzien van lengte en breedte oangegeven door GPS.
Door gebruik te maken van metadata voor foto's van industriele kwaliteit kunnen programma's die plaatsaanduiding verzorgen nu een opgeladen foto op een kaart zetten. Flickr was niet het eerste, maar wel het eerste grote programma dat plaatsweergave leverde..
Ook kwam ik enkele details te weten over wat GPS voor effect zal hebben op de levensduur van de batterij en hoe het zit met bevoegdheden. Een GPS kan gevaarlijk zijn: wat als je niet wilt dat iemand kan zien waar je bent? Het kan ook de batterij leegslurpen. Jozwiak zei dat de GPS-functie alleen maar actief is wanneer je hem gebruikt. Dit is een onderdeel van de filosofie om geen onnodige achtergrondactiviteiten te hebben. Dat helpt de batterij te sparen en de functionaliteit optimaal te houden.
Als je het programma Maps gebruikt kan je kiezen de mogelijkheden die GPS biedt om je plaats te bepalen en je route te volgen, wel of niet te gebruiken. Net zo, zal de iPhone (elk model), eerst vragen om jouw toestemming als een programma de mogelijkheden van Core Location wil gebruiken die beschikbaar zijn voor ontwikkelaars. Core Location gebruikt GPS, wifi en de posities van telefoon-zendmasten. (Terzijde: ik weet niet zeker of GPS-routes kunnen worden overgezet vanaf de iPhone, of dat je je routes alleen maar kunt bekijken binnen Maps zelf, zoals Steve Jobs liet zien.)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
In een koffiebar vlak bij Moscone West, waar Apples Worldwide Developers Conference vorige week plaatsvond, toonden vertegenwoordigers van Sling Media mij een werkende testversie van hun SlingPlayer Mobile software voor het bekijken van video op verplaatsing, op een iPhone en een iPod touch. De software, die al beschikbaar is voor het Palm OS, Windows Mobile en handapparatuur van Symbian, maakt het voor gebruikers mogelijk video's te bekijken vanaf hun Slingbox-apparaat als zij niet in de buurt van hun televisie zijn.
De iPhone en iPod touch zijn uitstekende apparaten voor het bekijken van televisie op afstand, vooral als je de beschikking hebt over een snelle wifi-verbinding. Sling Media's testprogramma was een feest om te zien: een strak beeld en slechts kleine vertragingen bij het gebruik van de afstandsbedieningsmogelijkheden, niet merkbaar slechter dan vergelijkbare vertragingen in het SlingPlayer desktopprograma wanneer dat gebruik maakt van een snelle internetverbinding. Over het geheel was het iPhone-programma opmerkelijk afgewerkt en de ontwikkelaars van Sling maken slim gebruik van WebKit door HTML en CSS te gebruiken voor het tonen van van de weergave-bediening, pictogrammen voor favoriete kanalen en andere functies bovenop het videobeeld.
Vreemd genoeg is Sling Media, ondanks dat ze zeggen dat ze enthousiaste reacties hebben gekregen van hun contactpersonen bij Apple, niet één van de 4.000 ontwikkelaars van wie Apple heeft aangekondigd dat ze geaccepteerd zijn in het iPhone-ontwikkelaarsprogramma. Als gevolg daarvan kan Sling niets zeggen over wanneer en of SlingPlayer Mobile beschikbaar komt voor iPhone-gebruikers. Op dit ogenblik draait de testsoftware alleen op een gekraakte iPhone of iPod touch en wordt niet uitgebracht buiten het bedrijf.
Er zijn veel meer aanvragen geweest voor het iPhone-ontwikkelaarsprogramma (zo'n 25.000) dan Apple heeft geaccepteerd, dus Sling Media staat zeker niet alleen in deze. De meest waarschijnlijke reden dat Sling niet is geaccepteerd is dat Apple het aantal ontwikkelaars aanvankelijk tot een beheersbaar aantal beperkt wil houden (voor meer hierover, zie het commentaar van Paul Kafasis over het eveneens niet accepteren van Rogue Amoeba). Ik hoop dat dat de reden is, want het zou niet fijn zijn als Apple Sling met opzet buiten het programma heeft gehouden om bijvoorbeeld concurrentie met zijn eigen iTunes videoverkoop en -verhuur tegen te gaan. AT&T zou ook nog gevreesd kunnen hebben voor het bandbreedte-gbruik als veel iPhone-gebruikers hun Slingbox-videostromen zouden gaan bekijken over het mobiele netwerk in plaats van over wifi. Maar dat proces is al een tijd gaande: klanten van AT&T en van andere mobiele telefoonbedrijven kijken al draadloos televisie dankzij de andere versies van SlingPlayer Mobile.
Wij hopen dat Apple de aanvraag van Sling Media voor ontwikkelaarsstatus snel honoreert; deze mensen hebben een uitstekend product gemaakt dat er geweldig uitziet op de iPhone en de iPod touch, en dat maakt van deze apparaten een nog betere keuze voor kilometervreters.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Het Realiteitsvervormingsveld begint te verzwakken en ik begin een slecht gevoel te krijgen over de iPhone 3G. Begrijp me goed, mijn klacht gaat niet over de iPhone 3G zelf of over hoeveel hij kost, maar over hoeveel méér dan de originele iPhone hij uiteindelijk de klanten in de Verenigde Staten gaat kosten, dankzij de hogere maandelijkse abonnementskosten, en hoe Apple en AT&T die prijsverhoging voor potentiële klanten verborgen houden. (Het lijkt erop dat de zaken in andere landen niet zo liggen, daar zijn de abonnementen voor de iPhone 3G nauwelijks veranderd.)
Apple verkoopt de iPhone 3G met de slogan "Twee keer zo snel. De helft van de prijs." En inderdaad, de prijs van een nieuwe 8GB iPhone 3G is nu $199, in plaats van $399. De 16 GB iPhone 3G gaat echter van $499 naar $299, wat ook een prijsverlaging van $200 is, maar niet de helft van de prijs. Een zekere dichterlijke vrijheid in marketingtaal kan ik nog wel accepteren: als één van de twee modellen voor de helft van de prijs gaat, dan kan zo'n slogan nog wel.
Er blijkt echter een luchtje aan te zitten wanneer je je realiseert dat het 3G mobiele netwerk waar de iPhone 3G zijn naam aan ontleent zowel de levensduur van de batterij verkort als ook meer kost. Zoals ik reeds eerder meldde in "Apple kondigt aan dat de iPhone 3G vanaf 11 juli 2008 verkrijgbaar zal zijn" (09-06-2008), kost een onbeperkt persoonlijk data-abonnement $30 per maand, $10 meer dan het originele iPhone-abonnement, wanneer het gekoppeld is aan een belabonnement van minimaal $39,99 per maand. (ZDNet.com heeft een lijst van abonnementskosten voor individuele en familie-belabonnementen; voeg $10 per lijn toe aan een familie-abonnement. Data-abonnementen voor bedrijven zullen $45 per maand kosten en moeten ook gekoppeld zijn aan een belabonnement.)
De aanschaf van een iPhone 3G kost weliswaar $200 minder dan voorheen, maar je maandelijkse kosten voor een tweejarig contract met AT&T zijn $240 méér: in totaal $1680 abonnementskosten in plaats van $1440 (vroeger was het goedkoopste maandelijkse bel+data-abonnement $59,99 per maand). Hoezo goedkoper?
Maar wacht, het wordt nog erger! In een interview dat Om Malik had met Ralph de la Vega, bestuursvoorzitter en algemeen directeur van AT&T Mobility, bleek dat sms-berichten niet langer in de data-abonnementskosten zijn inbegrepen, zodat je er nu apart voor moet betalen. Vroeger kon je 200 sms'jes per maand versturen. Het AT&T Messaging 200-abonnement, met 200 sms-berichten, kost $5 per maand, het sms-abonnement voor de iPhone 3G zal waarschijnlijk iets vergelijkbaars kosten.
(De details van de abonnementskosten van sms op de iPhone 3G zijn nog niet gepubliceerd en de klantendienst van AT&T was of niet bereid of niet bij machte te vertellen wat ze gaan worden. Een woordvoeder van AT&T vertelde ons dat het bedrijf de specifieke prijsstelling van de sms-dienst bekend zal maken wanneer de uitbrengdatum van de iPhone 3G nabij is.)
De minimum maandelijkse kosten van een iPhone 3G zijn nu verhoogd tot $75, wat de kosten over twee jaar met nog eens $120 omhoog brengt tot $1800. De totale prijs, aanschaf plus dienst, is dus $2000. Dat is $160 meer dan het totale kostenplaatje van $1840 voor de originele iPhone van 8GB (na de eerste prijsverlaging).
Wat is er verder bekend over de prepaid GoPhone van AT&T, iets wat Apple volgens de berichten als optie voor de originele iPhone geëist had? PhoneNews.com bericht helaas dat AT&T zo goed als bevestigd heeft dat GoPhone niet meer voor de iPhone beschikbaar komt.
Het ziet er naar uit dat je aan een tweejarig abonnement vast zit, hoewel het niet achteraan je bestaande abonnement geplakt zal worden als je nu iPhone-gebruiker bent (het tweejarige contract begint gewoon opnieuw). Het is niet duidelijk wat er met de iPhone-hackersgemeenschap gaat gebeuren, die elke versie van de iPhone-software tot nu toe heeft kunnen kraken, zodat je met een andere, mogelijk goedkopere, aanbieder in zee kan. Apples internationale verkoop zal veel van de behoefte om de iPhone voor gebruik in andere landen te kraken, wegnemen, en in de VS komt er een sanctie voor mensen die hun iPhone niet binnen 30 dagen na aankoop activeren.
In het verleden kon je een iPhone aanschaffen en hem online activeren via iTunes, wat het eenvoudig maakte om de activatie te omzeilen en in plaats daarvan te kraken. De iPhone 3G kan echter uitsluitend door jezelf gekocht en geactiveerd worden in een Apple of AT&T-winkel. Dit duurt niet alleen 10 tot 12 minuten, maar maakt het ook vrijwel onmogelijk om activatie te vermijden. De rijen zullen de eerste paar dagen verschrikkelijk zijn, omdat elke transactie veel langer duurt dan tijdens de lancering van de originele iPhone, toen klanten de telefoon thuis konden activeren. (Misschien gaat het gemakkelijker voor een bestaande AT&T-klant die haar telefoonnummer wil meenemen, of voor een huidige iPhone-bezitter; zou de SIM-kaart niet gewoon in de nieuwe telefoon gezet kunnen worden en het abonnement aangepast?)
De reden van deze verandering ligt in de afspraken in het nieuwe contract tussen AT&T en Apple. De inkomstendeling, die Apple een deel toekende van jouw maandelijkse mobiele-telefoonrekening (door sommigen geschat als oplopend tot $18 per maand) is verdwenen. In plaats daarvan betaalt AT&T Apple nu meer voor iedere iPhone, waarmee ze de lagere aankoopprijs voor de consument dus subsidiëren. Het persbericht van AT&T stelt dat deze nieuwe overeenkomst "consistent is met de traditionele overeenkomst tussen fabrikant en telecomaanbieder" en dat "beide iPhone 3G-modellen zullen worden aangeboden tegen aantrekkelijke prijzen om de afzetmarkt alsmede de abonnementsverkoop te vergroten". Dus AT&T gaat er van uit dat het verlagen van de prijs van de iPhone en het verhogen van het maandbedrag uiteindelijk (tegen 2010) meer inkomsten zal genereren dan het voorgaande inkomstendelingsmodel. AT&T ondersteunt dit door aan te geven dat "de gemiddelde maandelijkse inkomsten per iPhone-abonnee bijna twee keer zo hoog zijn als het gemiddelde van alle abonnees van het bedrijf".
Ik heb geen problemen met de stappen die Apple en AT&T nemen om hun markt of hun winst te vergroten. En ik heb zelfs geen problemen met de totale prijs van de iPhone 3G, die grofweg overeenkomt met gelijksoortige smartphones en bijbehorende dienstenabonnementen (zoals Gizmodo's overzicht aangeeft).
Wat me wel stoort is dat zowel Apple als AT&T zo hard lopen te roepen dat de iPhone 3G goedkoper is, Apple met zijn "Helft van de prijs"-slagzin en AT&T met zijn "Prijzen beginnend bij $199 zullen de aantrekkingskracht op het grote publiek aanzienlijk verhogen"-regel in hun persbericht, samen met de boude bewering dat het verlagen van de aankoopprijs "de abonnementsverkoop zal vergroten". De aankoopprijs zal inderdaad lager zal zijn, maar iedereen die de hogere maandelijkse kosten niet meerekent laat zich voor de gek houden of is het ook. Ik weet dat in marketing door middel van dit soort trucs standaard misbruik wordt gemaakt van de rekenkundig minderbegaafden, maar het voelt toch een beetje achterbaks.
En jawel, ik besef me terdege dat Apple nu gewoon de fabrikant van het apparaat is geworden, zeker nu de inkomstendelingsafspraak vervallen is, maar we hebben het nu wel over een mobiele telefoon die feitelijk nutteloos is zonder een telefoon- en data-abonnement, waarvoor er maar één bron is: AT&T. Dus iedere discussie over kosten moet de maandelijkse abonnementsgelden noemen naast de aanvankelijke aankoopprijs.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Praten over mobieltjes of smartphones heeft geen zin zonder de krachtpatser in het veld te noemen, en dus zal ik dat maar meteen doen en zeggen dat de Palm Centro voor $99 geen iPhone is. Maar voor slechts een fractie van de prijs van de net aangekondigde iPhone 3G van Apple is de nieuwste smartphone van Palm een slanke en geslaagde update van hun PDA-gamma met één belangrijk voordeel voor sommige gebruikers in vergelijking met de iPhone: een echt toetsenbord.
De Centro is al beschikbaar op de draadloze netwerken van AT&T en Sprint en ook net voor Verizon Wireless, en het vult de Palm Treo-reeks van mobieltjes aan met een slanker en gestroomlijnder exemplaar, eentje dat we onszelf gemakkelijker zien meenemen voor dagelijks gebruik. Het is al weer even geleden dat de Motorola MicroTAC Elite slank en elegant leek, en veel smartphones moeten duidelijk op dieet. De Centro daarentegen is smal en ligt goed in de hand. Hij is ongeveer even breed als de recentere modellen van Motorola, zoals de RAZR en ROKR.
Het toetsenbord doet het hem -- Het enige nadeel van het smallere ontwerp van de Centro is dat het toetsenbord het kleinste is tot nu toe op de handhelds van Palm. Ik heb een tijdje een Palm Tungsten C gebruikt en was gewend aan het idee van dicht op elkaar gelegen, piepkleine toetsen, maar de Tungsten is meer dan 2,5 cm breder dan de Centro en heeft ruimte voor grotere en veel verder uit elkaar gelegen toetsen. Het verschil is duidelijk wanneer je doorlopend typt; alleen mensen met relatief kleine handen zullen geen probleem hebben om veel te typen op de Centro. Zelfs de extra halve centimeter breedte van de Treo lijkt het typen gemakkelijker te maken.
Maar of je nu relatief kleine handen heeft of handig bent met je grote vingers, het hebben van een toetsenbord maakt echt het verschil bij het schrijven van e-mails of sms'jes. Na enkele minuten kon ik al vrij goed steeds enkele zinnen per keer intypen. Dat geldt ook voor de iPhone, maar zelfs met de zich aanpassende toetsaanslagherkenning van de iPhone, die raadt wat je had willen typen zelfs als je om de drie letters er eentje fout hebt, hebben veel gebruikers hun voorkeur uitgesproken voor een echt toetsenbord.
Puur Palm -- Een ander belangrijk voordeel van de Centro is dat hij al vertrouwd lijkt voor wie al een handheld van Palm heeft gebruikt, vaak jarenlang of verschillende modellen. Volgens de tegenstanders is de geleidelijk geactualiseerde en stap-voor-stap verfijnde gebruikersinterface helemaal achterhaald, maar volgens mij biedt het Palm OS van de Centro een niet te onderschatten eenvoud.
Iedereen die de oorspronkelijke Palm-gebruikersinterface heeft gebruikt, zal onmiddellijk het daaruit geëvolueerde product herkennen; er zijn meer pictogrammen op het scherm Applications, maar enkele versies geleden heeft Palm ze gestroomlijnder gemaakt en ingekleurd, en ze ook gegroepeerd in (optionele) categorieën om gemakkelijker te kunnen navigeren.
Net zoals andere recente handhelds van Palm heeft ook de Centro een merkwaardige relatie met Mac OS X. De Palm Desktop software wordt al jaren niet meer geüpdatet, maar als het wilt gebruiken voor het beheer van de synchronisatie van je contacten, kalender en andere info tussen je handheld en je Mac, dan kan dat. De HotSync-software van Palm kan nu ook samenwerken met iSync, zodat de gebruikers het bij het Adresboek en iCal van Apple kunnen houden. We vermoeden dat de meeste Mac-gebruikers dit zullen doen, zeker als ze nog niet zo lang met een Palm werken.
(Een modernere manier van synchroniseren met meer mogelijkheden wordt voor $39,95 aangeboden door Mark/Space met The Missing Sync for Palm OS, al heb ik persoonlijk ondervonden dat de bijgeleverde Palm HotSync-software voldoet aan mijn behoeften. Zie "Missing Sync for Palm OS 5.0 moderniseert interactie met Palm" (07-11-2005) van Jeff Carlson voor meer informatie over wat de software kan doen, zelfs al gaat dat artikel over een oudere versie.)
De Centro biedt een webbrowser en een e-mailclient; allebei niet spectaculair in hun genre, maar als handheldprogramma's volstaan ze wel. De webbrowser kan illustraties weergeven, maar niet veel wat betreft pagina-opmaak; op het web surfen met een Palm is nog niet veel veranderd sinds het bestaat, al slaagt de Blazer-browser er wel verrassend goed in om allerlei pagina's weer te geven.
Geen verrassingen -- Veel meer valt er niet over te zeggen als je al vertrouwd bent met mobieltjes en met Palm-handhelds. (Ik vermoed dat relatief weinig gebruikers een smartphone als hun eerste Palm kopen, maar er zullen er wel een paar zijn.) De audiokwaliteit is vrij goed, de ontvangststerkte is redelijk, zelfs in randgebieden (gemakkelijk te testen in mijn souterrain, waar de iPhone en mijn Verizon Wireless-telefoon ook problemen hebben), en de batterij gaat één tot drie dagen mee als je hem af en toe gebruikt. (Je laadt hem waarschijnlijk het best dagelijks op.)
Wat is de beste eigenschap van de Palm Centro? Ik denk dat het de mogelijkheid is om de Palm OS-versie van SlingPlayer Mobile te gebruiken, de handheld-versie van de videoweergave-software op verplaatsing van Sling Media. Met mijn Slingbox aangesloten op mijn TiVo was ik aangenaam verrast door de kwaliteit van zowel live tv als vooropgenomen programma's. De vertraging bij het versturen van afstandsbedieningssignalen van de Centro naar de TiVo via gsm-verbinding was zelfs niet veel slechter dan met de desktopsoftware van Sling via breedband.
Wil jij er één? Ongetwijfeld is de Centro een capabele telefoon en een waardige opvolger in de tienjarige traditie van Palm-handhelds. In een wereld zonder iPhone zouden Palms Centro- en Treo-smartphones een mooi alternatief vormen voor de eigenaardigheden van Windows Mobile en het ommuurde paradijs van de Blackberry van RIM. Maar met de overwinnaar-in-alle-categorieën van Apple in het veld, zal de aantrekkelijkheid van de Centro beperkt blijven tot mensen die op een of andere manier gehecht zijn aan het leven met een Palm, en tot mensen die slechts een kleine dosis smartphone verlangen, zij die de iPhone zien als veel te veel voor veel te veel geld.
De Centro is op dit moment de aantrekkelijkste, met een bon voor $50 korting, hetgeen betekent dat de telefoon geen $99 maar $49 kost tot en met 6 juli 2008. Pakketten voor spraakdiensten (450 minuten) en datadiensten zijn te koop vanaf $75 per maand, hoewel er kleine verschillen zijn tussen de drie aanbieders.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Service Scrubber Cleans Services Menu -- Een lezer wijst ons er op dat je ook met de systeemvoorkeuren "Toetsenbord en muis", sneltoetsen kunt herdefiniëren. (1 bericht)
Are Time Capsule backups encrypted during transmission? Vraagje aan de gehele TidBITS Talk-gemeenschap, met betrekking tot versleutelde back-ups naar een Time Capsule, alsmede het maken van back-ups van één machine naar meerdere harde schijven met Time Machine. (1 berichten)
Dealing with Doppelganger Folders in /Volumes -- Een lezer reageert op Adams artikel over vreemd gedrag van bestanden met een vraag over zijn machine, die kennelijk meer dan 50 Gb aan onzichtbare bestanden op schijf heeft staan, of anderszins deze ruimte in gebruik heeft. Met Terminal is het mogelijk om deze verborgen schijfruimte terug te vinden. (6 berichten)
MobileMe Oh My (or, Apple Breaks Record in Making My Book Obsolete) -- Lezers speculeren over de gevolgen van de overgang van .Mac naar MobileMe voor synchronisatie en over Apples nieuwe "push-data"-systeem. (6 berichten)
Apple Announces iPhone 3G to Ship on 11-Jul-08 -- Lezers reageren op de aankondiging van de iPhone 3G. Ze vragen zich af of ze moeten upgraden of niet en hoe Apple het wereldwijd in de verschillende markten zal zetten. (24 berichten)
GPS misconceptions -- Trekt de GPS in de iPhone 3G nou net zo veel stroom als een GPS-autonavigatiesysteem, of zal het meevallen? Verder discussiëren lezers over de mogelijkheid om met een iPhone 3G om verkeersproblemen heen te navigeren. (13 berichten)
iPhone 3G Actually $ 160 More Expensive -- De prijsstelling van een iPhone 3G met abonnement, is in de VS duurder dan de huidigen iPhone-abonnementen, maar is dat in andere landen ook zo? (19 berichten)
GyazMail -- Lezers discussiëren over dit mail-programma, in het bijzonder in vergelijking met Mail van Apple. (3 berichten)
Computer cleanliness -- Doet je ouwe Mac vreemd? Dat zou wel eens kunnen komen door het stof (of erger nog: katteharen) dat zich door de jaren verzameld heeft in de ventilatoren en op de verschillende onderdelen. (11 berichten)
iPhone 3G - can it be used as a modem? Helaas kan de iPhone 3G niet gebruikt worden als een via een snoertje aangesloten modemm. (4 berichten)
Back to Back to my Mac -- Een nieuwe mogelijkheid in het Terug naar mijn Mac paneel in Systeemvoorkeuren onder Mac OS X 10.5.3 biedt de mogelijkheid om problemen op te sporen. Lezers suggereren alternatieve aanpakken om Terug naar mijn Mac aan het werk te krijgen. (3 berichten)
Quicken equivalents... -- Quicken is niet de enige speler in de markt van budgetbewakingsprogramma's, maar de alternatieven worden duidelijk onderbelicht. Lezers delen hun ervaring met sommigen van die alternatieven. (3 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
