Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue

TidBITS Logo

TidBITS#876, 23 april 2007

Beveiliging krijgt weer eens alle aandacht. Met een $10.000 opleverende uitdaging om de beveiliging van Mac OS X te breken, die, naar het zich laat aanzien, uitbetaald gaat worden, met Apples uitgave van Security Update 2007-004 en een DealBITS-verloting waarin je een exemplaar kunt winnen van DoorStop X Security Suite van Open Door Networks. Maar dit zijn allemaal korte berichten en voor een wat bedachtzamer artikel deze week, praten we met een groepje TidBITS-lezers, over hoe zij hun gezin of familie Mac-ondersteuning bieden. Verder wenden we ons tot Michael E. Cohen voor een gedetailleerde bespreking van Mark/Space's nieuwe SyncTogether, dat veel van de functionaliteit biedt van .Mac-synchroniseren, maar voor meerdere gebruikers en zonder jaarlijkse abonnementskosten.
 
Artikelen
 

**************************************************************************

TidBITS-NL zoekt vrijwilligers.

Vind je het nuttig dat er een Nederlandse vertaling van TidBITS is?
Lijkt het je leuk om teksten uit het Engels te vertalen?
Kun je een paar uurtjes per week missen?

De huidige vertaalploeg is juist groot genoeg om de tekst in porties van plezierige omvang over alle vrijwilligers te verdelen, maar als er een keertje iemand uitvalt wegens ziekte of drukdrukdruk hebben we een probleem. Dus een of twee man/vrouw erbij zou welkom zijn.

Kijk eens op de pagina hieronder wat het werk inhoudt, en laat het ons weten als het je aanspreekt.

<./tidbits-nl/over-vertalen.html>

**************************************************************************


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Veiligheidsupdate 2007-004 uitgebracht

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: JG]

Apple heeft Security Update 2007-004 uitgegeven, dat een wijde variatie van duistere openingen in de veiligheid opknapt, en nieuwe versies van verscheidene open source componenten van Mac OS X omvat, inclusief fetchmail en ftpd. Van bijzondere belang zijn de opknappingen aan de client software van Mac OS X om bestanden te delen, de verwijdering van verscheidene bugs geïdentificeerd door het Month of Apple Bugs project, en opknappingen voor gaten in het Login Window authenticiteit dialoog. Belangrijk voor academische gebruikers is dat Security Update 2007-004 zich ook richt op drie verschillende uitbuitingen gericht op de Kerberos veilige authenticiteit ondersteuning in Mac OS X. De update is verkrijgbaar in vier versies, voor Mac OS X 10.4 voor PowerPC-gebaseerde Macs (9,3 MB) en voor Intel-gebaseerde Macs (16,1 MB), en voor Mac OS X 10.3.9 Client (37,6 MB) en Server (54,1 MB). Of laat gewoon Software Update het klusje voor je opknappen.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Boter bij de Mac-gevarenvis

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: JG]

Twee hackers zijn met succes de uitdaging aangegaan van CanSecWest om toegang te verkrijgen tot een van twee volledige gepatchte MacBook Pro's (een 15-inch, een 17-inch). De computers waren bijgewerkt met de meest recente veiligheidsuitgave van Apple (Security Update 2007-004, uitgegeven 2007-04-19). Shane Macaulay en Dino Dai Zovi brachten door samenwerking een van de Macs in gevaar. Dai Zovi ontwikkelde de uitbuiting off-site, en loste het af aan Macaulay die bij de conferentie was. (Andere berichten gaven aan dat aanvallers die op afstand werken ook in aanmerking kwamen, maar latere berichten schenen dat tegen te spreken).

De wedstrijd was oorspronkelijk georganiseerd om bezoekers de kans te geven om een van beide MacBook Pro laptops te winnen, maar de TippingPoint-divisie van 3Com verhoogde de inzet door een $10.000 prijs toe te voegen nadat de uitdaging begonnen was. TippingPoint heeft nog niet bevestigd dat ze hun prijs zullen toekennen. Het bedrijf vertelde ZDNet dat het bepalen moet dat het gevaar tot nu toe onbekend was.

De eerste uitdaging vereiste oorspronkelijk dat de winnaar een bestand terug zou vinden dat beschermd was door rootpermissie in het root-bestandsysteem. De organisatoren hadden gepland om de configuratie van de computers iedere dag te veranderen, en gedrag toe te voegen zoals iedere vijf minuten een wikipagina raadplegen, of het nakijken van e-mail.

Nadat TippingPoint hun geld neergelegd had en de uitdaging uitgebreid was met riskanter gedrag, verscheen het winnende gevaar, eisende dat een URL ontvangen via e-mail geopend werd door gebruik van de normale Safari webbrowser (vertrouwende op een gebruikersinteractie, wat een verandering was van de originele regels, nadat niemand er eerder toe in staat geweest was om in te breken). Het in gevaar brengen was echter niet gebaseerd op de voorkeursinstelling "Open 'safe' files after downloading" van Safari, zoals in het begin verdacht was. Volgens de veiligheid onderzoeker Thomas Ptacek was de aanval gebaseerd op een gebrek in Java, dat ook andere Mac-browsers zou kunnen beïnvloeden. Het afzetten van de instelling Enable Java in Safari of andere browsers biedt bescherming tegen deze kwetsbaarheid.

De kwaadwillige pagina zorgt ervoor dat Mac OS X de aanvaller voorrechten geeft op gebruikersniveau, als ik de uitleg op de website van de conferentie correct lees. Dai Zovi vertelde ZDNet dat hij het gevaar ontdekte en het uitgevoerd had in ongeveer negen uur gedurende de nacht. De tweede computer is nog steeds niet in gevaar gebracht, en vereist dat rootvoorrechten worden verkregen.

De wedstrijd was blijkbaar ontworpen om Apple te knijpen voor wat een van de organisatoren hun gebrek van medewerking in de veiligheidsindustrie noemde. Dragos Ruiu vertelde InfoWorld: "Ik hoor veel mensen opscheppen over hoe makkelijk het is om in Macs in te breken", en deze wedstrijd gaf hun een kans om te laten zien hoe goed ze zijn.

TippingPoint van 3Com biedt premies aan via hun Zero Day Initiative, dat probeert om onderzoekers te belonen door gevaren te verschaffen die onmiddellijk in praktijk gebracht zouden kunnen worden op een kwaadwillige manier. Vervolgens TippingPoint werkt hun eigen veiligheidssoftware en brengen ze de betrokken verkoper op de hoogte. Later brengt de firma geeft ook hun concurrentie op de hoogte.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


DealBITS-verloting: DoorStop X Security Suite

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: SL]

Ondanks de CanSecWest-uitbuiting (zie "Boter bij de Mac-gevarenvis", 2007-04-23), hebben Macs zich als opvallend veilig bewezen in vergelijking met de ontelbare problemen die Windows teisteren. Maar iedereen die beter beveiligd wil zijn en meer wil weten over aanvallen en kwetsbaarheden kan zijn toevlucht nemen tot gereedschap zoals de DoorStop X Security Suite, van Open Door Networks. Het is een bundeling van de recent bijgewerkte DoorStop X Firewall 2.0, Who's There? Firewall Advisor 2.1, en een bijgewerkte versie van het bijbehorende e-boek, "Internet Security for Your Macintosh: A Guide for the Rest of Us". (Wat er nieuw is lees je in "Open Door Networks komt met update beveiligingsproducten", 2007-02-05).

In de DealBITS-verloting van deze week kun je inschrijven om een van de twee exemplaren van DoorStop X Security Suite te winnen, elk ter waarde van $79. Inschrijvers die niet tot onze gelukkige winnaars behoren zullen een korting op DoorStop X Security Suite ontvangen. Schrijf dus nu in op DealBITS-pagina. Alle verzamelde informatie valt onder ons uitgebreide privacybeleid. Denk om je spamfilters, je dient namelijk in staat te zijn e-mail van mijn adres te ontvangen om te vernemen of je gewonnen hebt. Denk er ook aan dat als je iemand tipt die wint, jij dezelfde prijs ontvangt als dank voor de mond-op-mondreclame.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


InterviewBITS: technische hulp door familieleden

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: MSH, PAB]

Robert Movins recente artikel "Mijn moeder schakelt over op Mac" (2007-04-02) veroorzaakte een aantal leuke commentaren van mensen die dergelijke uitwisselingen met familieleden hadden. Dat zette me aan het denken over hoevelen onder ons optreden als officieuze technische hulp voor onze vrienden Mac-gebruikers en familie (en soms ook voor Windows-gebruikers). Maar ik vroeg me af hoe de ervaringen van verschillende mensen overeen kwamen. Daarom koos ik enkele TidBITS-lezers uit en vroeg ik hen mede te delen aan hoeveel leden van hun uitgebreide families ze geregeld technisch advies leveren. Ook vroeg ik hoe ze gewoonlijk die ondersteuning uitvoeren - persoonlijk, telefonisch, of via afstandsbesturings-software - en wat hun meest recente ondersteunigsjob was. En opdat je zal weten dat ik in precies dezelfde positie verkeerde als alle anderen, zal ik het voortouw nemen

Adam C. Engst -- Uitgever, TidBITS en Take Control boeken

Mijn ouders hebben een oudere Power Mac G4 Cube en een 14-inch iBook G4 die ze gebruiken voor al de gewone persoonlijke taken. Ook leest mijn moeder soms thuis haar e-mails van het werk en ook werkt ze thuis aan Word- en Excel-documenten, die ze heen en weer verzendt naar haar pc door die naar zichzelf te sturen via e-mail.

Al zijn ze primair pc-gebruikers, mijn zuster en haar man, ze hebben een tweejarige zoon, kochten onlangs een Mac mini met een iSight camera voor video iChats. Dat is voor de hele familie een prima manier om te communiceren, vooral met de kleine (die wenst te zeggen dat ook hij de Mac gebruikt, om naar plaatjes van neushorens te kijken). Plus, mijn tante en oom hebben een 20-inch iMac en een14-inch iBook, en de zussen van Tonya hanteren beide laptop Macs. Ik verschaf ook individuele tidbits.com e-mailaccounts voor een aantal verwanten, vooral omdat ik dat al deed voordat er goede gratis alternatieven waren zoals Yahoo Mail en Google Gmail. In het algemeen is iedereen aardig bekwaam met hun Macs, en ik heb nooit het gevoel alsof ik open deuren intrap.

Doordat mijn ouders in de buurt wonen, bellen ze af en toe met een dringend probleem, maar vaker nodigen ze ons uit voor een weekenddiner met de waarschuwing dat ze enkele computervragen hebben. Het laatste probleem dat ik oploste hield in dat Vaders iBook weigerde normaal op te starten. Ik kon dat niet herstellen, maar ik kon zeker stellen dat het een hardwareprobleem was dat onder de AppleCare-garantie viel. Gelukkig kon ik de machine opstarten in FireWire Target Disk mode en een volledige backup maken voordat Pa hem opstuurde, omdat Apple de harde schijf en enkele andere onderdelen verving, ook al was dat bijna zeker niet het probleem. Andere familieleden bellen meestal met hun problemen, al is een visite naar mijn oom en tante nooit compleet tot ik iedere vraag beantwoord heb, die sedert het laatste bezoek ontstaan is.

Natuurlijk gebruikt Tonya de Mac ook voortdurend, maar hoe bekwaam ze ook is, haar laatste werkervaring met technische ondersteuning dateert van voordat Mac OS X verscheen, dus uiteindelijk ben ik degene die de ongewone problemen oplost die ze tegenkomt, het onderhoud doet van ons netwerk, het backup systeem werkend houdt, en indien nodig prutst aan de internetverbinding.

Peter N Lewis -- CEO, Stairways Software

Mijn ouders en mijn zuster hebben beiden Macs, regelmatig help ik mijn mensen met tech ondersteuning, al is mijn vader er aardig goed in om dingen zelfstandig uit te knobbelen. Mijn laatste tech ondersteuningsjob was het kopen van een tweedehands 12-inch iBook en dat voor hem te installeren (clean install natuurlijk, vertrouw nooit de installatie van een gebruikte computer!), en hem het gebruik van FireWire Target Disk Mode te tonen om bestanden over te brengen vanaf zijn oude Mac.

De meeste ondersteuning doe ik persoonlijk omdat mijn verwanten zich op korte afstand bevinden. Technische ondersteuning via e-mail of de telefoon is altijd aanvechtbaar, en de meeste problemen kunnen wachten tot ik ze de volgende keer zie.

Naomi Pearce -- eigenaar van Pearce Communications

Zowel mijn ouders als mijn broer en andere verdere familieleden zijn Mac-gebruikers. Gelukkig worden de ouderlijke ondersteuningstaken gedeeld tussen mijn broer en mij, waarvan het merendeel telefonisch plaatsvind.

De laatste keer, die ik mij herinner, dat ik te hulp moest schieten was met het fixen van de instellingen toen hun DSL er mee ophield. Elke keer dat dat gebeurt, raken de instellingen in het DSL-modem helemaal in de war.

De interessantste van mijn ondersteunings-ervaringen heeft te maken met een belangrijk omslagmoment. Mijn echtgenoot en ik zagen toevallig dat een van de MacMania cruises uit San Diego vertrok, een stad op berijdbare afstand van waar mijn ouders wonen. We dachten dat het een unieke ervaring zou zijn hen op een cruise mee te nemen, in stijl, en hen een kijkje in onze wereld te laten nemen. Op cruises kun je samen op vakantie zijn, zonder op elkaars nek te zitten.

Dus, na maanden en maanden lobbyen om mijn moeder te overtuigen te gaan (wat weer een heel ander verhaal is), liepen we de loopplank op naar een van de wonderbaarlijkste vakantie-ervaringen ooit. We moedigden vader en moeder aan de Mac OS X-overzichtsessies te volgen van de onnavolgbare Andy Ihnatko en de cursus "Life is Good, iLife Makes it Better" [Het leven is goed, iLife maakt het beter] van Janet Hill. De MacMania-klassen zijn relatief klein waardoor mensen vragen kunnen stellen, zelfs buiten de klas, voor het geval een vraag later opkomt. Deelnemers zitten in wezen in een één week durend computerkamp op zee met de leraren bij hen en ik weet zeker dat mijn vader ook buiten de klas gebruik gemaakt heeft van de experts.

En nu je het vraagt, ik realiseer me zojuist dat ik sinds de MacMania-trip geen verzoeken om ondersteuning meer gekregen heb. Dus, iedereen die zin heeft in een Alaska-avontuur, zeker als hun ouders Mac-lessen kunnen gebruiken en ook geïnteresseerd zijn in Aperture en echte fotografie, kunnen overwegen een last-minute boeking te doen voor de reis in mei, als er nog steeds gletsjers te zien zijn! Natuurlijk ziet de Panama-MacMania er ook te gek uit.

Chris Pepper -- [Chris Pepper babysit Unix-systemen van Rockefeller University voor zijn brood en is nog steeds tevreden en geamuseerd dat een Mac het beste gereedschap is voor dit werk.]

Mijn minst computervaardige familielid heeft een iMac van de eerste generatie, die een Mac Plus verving, voor een belangrijk deel omdat daar nog steeds Word 5.1a op kon werken. Haar ongemak met de computer wordt misschien het best duidelijk gemaakt met dit citaat:

"Ik weet dat de computer niet echt voor mijn gezicht ontploft, maar ik houd van de muis omdat ik weet dat als die opblaast, ik alleen mijn hand kwijtraak, terwijl als de hele computer ontploft, het me echt zou beschadigen, net zoals mijn auto mij zou doden als die ontploft".

Haar laatste paar vragen waren: "Waarom kan ik niet printen?" Antwoord: Herstarten. "Waarom is mijn computer bevroren?" (Gelukkig een weinig voorkomende gebeurtenis). Antwoord: Herstarten.

Meestal zegt ze sorry als ze me op mijn werk belt en soms belt ze mijn voicemail op werk 's avonds, om te voorkomen dat ze me lastig valt, maar ze is dan zo gestrest dat alles als een crisis voelt, zeker omdat ze de neiging heeft haar documenten (lesmateriaal) pas bij te werken als ze ze nodig heeft.

Mijn vader, die al lang lezer is van TidBITS, is, jazeker, Dr. Pepper. Als psychiater, is hij ook arts, hoewel hij eigenlijk niet echt lichamelijke klachten behandeld. Dus toen ik opgroeide, eindigde elke familiebijeenkomst er mee dat minstens een familielid hem bevroeg over een zwelling, een slechte rug of een pijnlijke vinger. Voor een paar jaar in en na school, toen ik nog steeds naar dit soort bijeenkomsten ging, werd ik voor korte tijd schrikbarend populairder, toen dezelfde familieleden vragen begonnen te stellen over welke computer ze moesten kopen, wat het internet was of waarom hun pc zich misdroeg.

David Shayer -- iPod software-programmeur, Apple Computer

Mijn vrouw, mijn zus en mijn moeder gebruiken Macs. Mijn kinderen gebruiken pc's, omdat ze denken dat daar meer spellen voor beschikbaar zijn. Toen zij besloten pc's te gebruiken in plaats van Macs, vertelde ik ze dat ze er dan in wezen alleen voor stonden. Ze zijn behoorlijk slim en meestal goed in staat hun eigen problemen op te lossen.

Mijn zus is behoorlijk technisch onderlegd en heeft eigenlijk bijna nooit technische hulp nodig.

Mijn vrouw kan meestal haar eigen boontjes doppen en als ik haar moet helpen ga ik naast haar zitten, zodat ik het scherm kan zien, wat van onschatbare waarde is. Ik moet haar af en toe helpen met e-mailproblemen op het werk, omdat de IT-mensen van Stanford meestal langzaam zijn.

Mijn moeders is een erg slim persoon, maar gewoon niet erg vaardig op de computer. Ik zie haar scherm meestal niet, omdat ik haar gewoonlijk help via de telefoon. Maar ze kent niet de specifieke namen van de elementen uit de interface maar wel de losse termen en ze begint dus willekeurig termen als "venster" en "desktop" te roepen. Ze denkt dat ze me ermee helpt, maar eigenlijk brengt ze me alleen maar meer in verwarring. Ik zou natuurlijk Fog Creeks Copilot kunnen proberen of andere software voor ondersteuning op afstand.

Gisterenavond belde mijn moeder met een Quicken-vraag. Voor zover ik kon zien, deed ze hetzelfde als ik, maar we kregen niet hetzelfde resultaat. Het was duidelijk dat zij iets anders deed, maar ik ben er niet achter gekomen wat.

Apple Stores zijn een godsgeschenk, omdat iedereen er naar toe kan gaan en gratis goed technisch advies kan krijgen. Hier kan ik kennissen naar toe verwijzen voor goede technische ondersteuning zonder het gevoel te krijgen dat ik ze in de steek laat. Helaas zijn de Apple Stores hier zo populair geworden dat je een reservering moet maken om lange wachttijden te voorkomen.

Verleden week ontmoette ik toevallig een groepje nieuwe Apple Geniuses vanuit het hele land, die in Cupertino waren voor hun eerste training. Ik was onder de indruk van hoe slim, toegewijd en serieus ze allemaal waren.

Eric Ullman -- Marketingmanager, Mark/Space

Macs worden door minder leden van mijn uitgebreide familie gebruikt dan ik zou willen. Het is ongeveer half om half: mijn moeder, mijn schoonouders, de familie van mijn zwager, een stiefgezin. Aan de pc-kant zijn mijn vader met zijn vrouw, mijn broer zijn gezin en mijn andere twee stiefgezinnen.

De stiefgezinnen hebben gebruikers met kennis en zij doen de ondersteuning in hun families en mijn vader en zijn vrouw gebruiken de computerbeheerder van hun bedrijfje. Ik ben het IT-mannetje voor alle anderen, inclusief de pc-gebruikers (je snapt computers in het algemeen, of je snapt ze niet; dezelfde principes gelden zowel voor Macs als pc's). Ik bied ook "weekend-ondersteuning" voor de vijf pc's en een Mac op het kleine kantoor waar mijn vrouw werkt en voor veel van mijn Mac-gebruikende vrienden.

Het meeste van mijn helpdesk-achtige ondersteuning kan gedaan worden via de telefoon, maart ik gebruik ook VNC en Microsofts Remote Desktop Connection for Mac. Netwerk en bepaalde lastige of multi-computer zaken vereisen aanwezigheid ter plaatse.

De meest recente ondersteuning die ik gegeven heb, was voor mijn beste vriend gedurende al meer dan 20 jaar, die onlangs overgestapt is op de Mac. Om precies te zijn, ik hielp hem om een Windows-programma voor piloten van Southwest Airlines werkende te krijgen in CodeWeavers' CrossOver for the Mac (dat trouwens fantastisch werkt). Dat betekende af en toe wat proberen (hoewel veelal corrigerend, hij was met een goede start begonnen), dus ik deed het zelf.

Er gaat geen week voorbij zonder tenminste twee of drie vragen, hoewel de meeste minder dan vijf minuten over de telefoon kosten. Ik geniet ervan om dit soort dingen te doen voor vrienden en familie en het ook oplossen van Windows-zaken houdt me scherp en zorgt ervoor dat ik mijn Mac blijf waarderen. Ik heb er wel een grondige hekel aan anti-virus/spyware-"oplossingen" op het Windows-platform aan over gehouden.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


En nu allemaal samen syncen: SyncTogether in plaats van .Mac-synchronisatie

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
[vertaling: RAW, SL, LmR]

Ik ben een fan van de synchronisatieproducten van Mark/Space. The Missing Sync voor Palm OS, bijvoorbeeld, heeft het digitale leven van mijn vrouw heel wat aangenamer gemaakt nu ze niet langer hoeft te werken met de niet altijd betrouwbare samenwerking tussen iSync van Apple en het HotSync-kanaal van Palm om haar Palm Tx en haar PowerBook G4 op dezelfde golflengte te houden. Dus was ik verrukt toen Adam me vroeg om SyncTogether te bespreken, de nieuwste aanwinst in de Mark/Space-collectie van synchronisatie-gereedschap.

Ben ik nog steeds zo verrukt? Lees maar.

Een on-sync-bare sensatie -- SyncTogether, dat 50 dollar kost, is gebaseerd op MySync, een programma dat Mark/Space vorig jaar kocht van de verrukkelijk genaamde MildMannered Industries.

Net als zijn voorganger laat SyncTogether je dezelfde soorten informatie synchroniseren als de synchroniseerdienst van .Mac van Mac OS X, maar je hoeft niet langer een abonnement op .Mac te nemen voor 100 dollar per jaar. Voor diegenen onder jullie die nog niet het Synchronisatie-onderdeel van het .Mac Systeemvoorkeurenpaneel in Mac OS X 10.4 Tiger hebben bezocht, deze soorten informatie omvatten Apple-zaken zoals taken en activiteiten in iCal, contact- en groepsgegevens in Adresboek, bladwijzers in Safari en verschillende Mail-instellingen. Elementen uit andere programma's, zoals bijvoorbeeld Yojimbo van Bare Bones Software, kunnen ook in de lijst verschijnen.

Het zijn de Sync Services van Tiger die dit allemaal mogelijk maken, een reeks functies die Mac-programma's kunnen gebruiken om informatie te synchroniseren met apparaten en met andere Mac-programma's.

SyncTogether gebruikt de kracht van Sync Services om dezelfde soorten informatie te synchroniseren als .Mac, maar dan tussen Macs, tussen verschillende gebruikersaccounts op dezelfde Mac, of beide. Het vermogen om te synchroniseren tussen Macs van verschillende personen en tussen gebruikersaccounts maakt dat SyncTogether synchroniseren in een soort gegevensdeling verandert, een belangrijk verschil met de eenvoudige .Mac-synchronisatie. (Je kunt veel meer lezen over Sync Services in mijn boek "Take Control of Syncing in Tiger"(schaamteloze reclame!) of in een artikel uit de kennisdatabase van Mark/Space).

De enige, vermeldenswaardige, uitzondering in de reeks van informatie-synchronisatiemogelijkheden van SyncTogether is het Mac OS X sleutelhangersysteem: hoewel je sleutelhangers tussen Macs kunt synchroniseren met .Mac, kan dat niet met SyncTogether. De documentatie van SyncTogether zwijgt over waarom precies sleutelhangers zijn uitgesloten van het synchronisatiefeest, maar Mark/Space vertelde me dat Apple geen ondersteuning aan derden geeft voor de synchronisatie van sleutelhangers. Dit is waarschijnlijk een veiligheidsmaatregel, en een zeer logische ook: je zou niet willen dat iedere willekeurige Jan, Piet of Trojaan met je sleutelhangers kan rommelen, of wel?

Met de licentie die komt met SyncTogether kunnen maximaal drie Macs hun informatie onderling synchroniseren. Dat is drie Macs, geen gebruikersaccounts: het is mogelijk om informatie te synchroniseren van zo veel gebruikersaccounts als je maar wilt aanmaken op de drie Macs waarvoor je een licentie hebt. SyncTogether kan ook informatie synchroniseren over een lokaal netwerk (het werkt met Bonjour) en over het internet. Je kunt meer Macs toevoegen aan je SyncTogether synchronisatiestal per drie tegelijk door meer licenties te kopen.

Installeren... en dan nog een keer -- SyncTogether vereist dat je een installatieprogramma draait om het op je Mac te krijgen, en zelfs voordat je dat doet, moet je echt, echt, echt het Read Me-bestand lezen, waarvan het eerste deel je in knalrode letters krachtig aanmaant om een back-up van je gegevens te maken. Omdat het maar al te gemakkelijk is om met synchronisatiesoftware de verkeerde optie te kiezen en je gegevens zoek te spelen, dien je dat advies te volgen. De Read Me geeft wat tips voor het maken van back-ups van je iCal-agenda's en je contactgegevens in Adresboek, en als het eenmaal geïnstalleerd is, geeft SyncTogether via de ingebouwde Help meer tips voor het maken van back-ups van andere soorten gegevens, zoals je bladwijzers in Safari. Ik volgde braaf het advies van de Read me op en ik was ik blij dat ik dat gedaan had, zoals je zult zien.

De installatieprocedure kost niet veel tijd, maar is niet eenvoudig, en de kans is groot dat je tenminste twee keer door het laatste deel heen moet (de Setup Assistent), omdat je SyncTogether moet configureren op tenminste twee Macs (of op twee gebruikersaccounts op één Mac) om er iets aan te hebben.

Voor deze bespreking gebruikte ik mijn desktop iMac G5, mijn MacBook Core Duo en mijn bijna-maar-nog-niet-helemaal-gepensioneerde 500 MHz iBook G3. Alle drie de machines draaiden Mac OS X 10.4.9. SyncTogether vereist versie 10.4.7 of nieuwer en beweert dat het tenminste een G4-processor nodig heeft, hoewel het zich zonder klachten liet installeren op de bejaarde iBook G3. Op elke machine werd er een SyncTogether-map aangemaakt in de Programma's-map, met daarin het programma, de Read Me-bestanden en een deinstallatieprogramma.

De eerste keer dat je het SyncTogether-programma opstart, start er ook een Setup Assistent op om je te helpen bij het configureren van het programma. Je kunt deze assistentie later weer krijgen door Setup Assistant te kiezen uit het Help-menu van SyncTogether.

Wanneer je SyncTogether instelt, moet je eerst aangeven of je Mac (een "node" [knooppunt] in SyncTogether-jargon) een "cliënt" of een "server" zal zijn en of hij zich bij een bestaande "Sync-groep" wil voegen of een nieuwe wil creëren. Dit zijn nieuwe concepten voor diegenen die alleen bekend zijn met synchroniseren met .Mac of iSync, maar ze zijn niet moeilijk te begrijpen. Een Sync-groep is een reeks individuele knooppunten die met elkaar synchroniseren, en een server is het enige knooppunt in de sync-groep dat alle synchronisaties coördineert met de cliënt-knooppunten. (Eigenlijk organiseren iSync en .Mac hun synchronisatie ook op deze manier: voor iSync is de Mac die iSync draait de server, en de apparaten die aan die Mac verbonden zijn zijn de cliënten. Voor .Mac is de server de .Mac-dienst van Apple en alle Macs die ermee synchroniseren op hetzelfde .Mac-account zijn de cliënten).

De Assistent geeft je de mogelijkheid om SyncTogether-knooppunten op te zetten die niet op hetzelfde lokale netwerk zitten. Voor een van deze "verre" knooppunten moet je een IP-adres en een poortnummer voor het knooppunt specificeren. Alle knooppunten in een sync-groep moeten toegankelijk zijn via of Bonjour of een IP-adres. Als er een firewall aanwezig is, moet de firewall zijn ingesteld om verkeer toe te staan op het aangegeven poortnummer. De standaardinstelling is dat SyncTogether willekeurig een beschikbaar poortnummer voor je kiest, hoewel de ingebouwde Help suggereert dat poort 50001 een goede keuze is als je er zelf eentje wilt kiezen.

De Assistent vraagt je vervolgens om een wachtwoord in te stellen dat gebruikt wordt voor het coderen van de gegevens tussen alle knooppunten in de sync-groep.

Daarna geeft je aan welke soorten informatie je wilt synchroniseren. SyncTogether gebruikt plug-ins om om te gaan met de verschillende soorten informatie die het synchroniseert, en een aantal van deze plug-ins biedt een gedetailleerdere controle over synchronisatie dan .Mac. Zo kun je in SyncTogether bijvoorbeeld kiezen om alleen bepaalde iCal-agenda's of Adresboek-contactgroepen te synchroniseren, in plaats van de alles-of-niets keuze voor synchronisatie van iCal en Adresboek die .Mac heeft. Je kunt deze verbeterde synchronisatiemogelijkheden gebruiken om agenda's en contactlijsten te maken die je, dankzij de magie van SyncTogether-synchronisatie, kunt delen met familieleden of collega's. Zo kunnen mijn vrouw en ik nu onze adreslijsten voor vakantiekaarten en de verjaardagskalender van de familie delen.

Als de Setup Assistent klaar is met zijn werk, kun je beginnen met de eerste synchronisatie voor jouw knooppunt... tenminste als je knooppunt tot een bestaande sync-groep behoort. Anders zul je tenminste nog een knooppunt moeten opzetten, omdat een knooppunt natuurlijk niet kan synchroniseren als het het enige lid van een sync-groep is.

En de vogel kan syncen -- Het programmavenster van SyncTogether lijkt op de vensters van andere producten van Mark/Space: een metaalachtig venster met een aanpasbare instrumentenbalk aan de bovenkant, en daaronder een hoofdpaneel dat een aantal verschillende views kan laten zien. Bij SyncTogether zijn dat Plugins, Nodes, en Shop.

In de Plugins-view kun je zowel de soort gegevens veranderen die worden gesynchroniseerd, als speciale instellingen voor sommige gegevenstypes. In de Shop-view kun je andere producten van Mark/Space en derden bestellen. (Mijn exemplaar biedt momenteel ongeveer twaalf producten aan).

De Node-view is degene die je voor je moet hebben als je aan het synchroniseren bent. Je ziet er de status van de andere knooppunten in je syncgroep, en je kunt er syncs met elk knooppunt activeren en inroosteren.

Op de instrumentenbalk van SyncTogether zit verder een downloadknop (voor als je een update wilt downloaden, of voor aankopen als je iets in de Shop-view koopt), een knop om het syncen te annuleren, en een voorkeurenknop.

In het voorkeurenvenster van SyncTogether kun je maar een paar dingen instellen. De meeste gebruikers hoeven dat, gegeven de zinnige standaardinstellingen, niet eens te doen. Als je netwerk- of beveiligingsinstellingen in detail moet afregelen kun je bij een reeks gespecialiseerde voorkeuren komen door de Optietoets ingedrukt te houden als je de voorkeuren kiest, maar de meeste gebruikers zullen dit nooit hoeven (of willen) zien.

Elk vogeltje synct zoals het gebekt is -- Weliswaar gebruiken .Mac en SyncTogether allebei de onderliggende Sync Services van Tiger, maar toch zijn er een aantal verschillen in hun mogelijkheden.

Ik heb al genoemd dat je met SyncTogether, iCal-activiteiten en -taken apart kunt syncen. Bovendien heeft SyncTogether drie synchronisatiewijzen voor iedere plug-in: normaal, alleen publiceren, en alleen abonneren. Je kunt bijvoorbeeld een hoofdkalender maken door een alleen-publiceren activiteitenkalender te syncen op één knooppunt. Die kalender stuurt dan nieuwe gegevens naar andere knooppunten, maar ontvangt nooit iets van ze. En je kunt een alleen-abonneren takenkalender op een thuiscomputer gebruiken om thuis de taken van je gesynchroniseerde machine op het werk te zien, maar je persoonlijke huistaken voor jezelf te houden.

Een van de mogelijkheden die .Mac wel en SyncTogether niet heeft, is het commando Reset Sync Data. Hiermee kun je de gegevens op je Mac vervangen door die van .Mac - of vice versa - in plaats van ze samen te voegen. SyncTogether heeft alleen maar een mogelijkheid om terug te gaan naar eerdere gegevens, en leunt daarbij op Sync Services. Je krijgt dan de keuzemogelijkheid om de eerstvolgende keer dat je synct, de gegevens te herstellen - maar in mijn ervaring gebeurt dat niet altijd. Nou snap ik wel waarom het ene knooppunt van SyncTogether niet de gegevens op een ander knooppunt mag vervangen (ik denk bijvoorbeeld dat mijn vrouw niet zou willen dat ik al haar vakantie-contacten door de mijne vervang als ze daar niet om vraagt), maar ik zou wel in staat willen zijn om de gegevens op mijn lokale cliëntknooppunt te herstellen op basis van de collectieve wijsheid van de syncgroep.

Incidenten en ongelukjes -- Ik had wel enkele problemen met SyncTogether. De eerste synchronisatie tussen mijn iMac en mijn MacBook verliep goed, maar toen ik het probeerde met mijn oude en niet ondersteunde iBook ging het mis: syncs mislukten, processen bevroren, en mijn gesyncte gegevens waren op de andere knooppunten door de war geraakt. Gelukkig had ik back-ups van de gegevens zodat ik in staat was om de zaken op orde te brengen. Het was zonder twijfel mijn eigen fout, maar ik had toch liever gehad dat SyncTogether zo slim was geweest om de onwaardigheid van mijn oude iBook te zien, en simpelweg te weigeren om te installeren of op te starten.

Toen ik bezig was met het iBook-fiasco, probeerde ik SyncTogether te verwijderen en opnieuw te installeren. Ik ontdekte dat het deinstallatieprogramma niet alles verwijdert. Verschillende mappen die SyncTogether aanmaakt in ~/Library worden door het deinstallatieprogramma niet verwijderd. Volgens Mark/Space gebeurt dat met opzet, en is dat ook heel gebruikelijk, om te zorgen dat de gegevens en voorkeuren van de gebruiker er nog staan als je het programma opnieuw installeert. Het nadeel is dat als die mappen beschadigde gegevens bevatten, SyncTogether die oppakt. (Terzijde: denk erom dat je de autorisatie voor je computer moet opheffen voor je het programma verwijdert, omdat je de opdracht daartoe alleen maar vanuit het programma kunt geven).

Hints en beschuldigingen -- SyncTogether heeft ook wat fouten in het Help-gedeelte en een paar verwarrendheden in de gebruikersinterface.

Hoewel SyncTogethers ingebouwde Help-functie uitgebreide uitleg biedt over het instellen en het draaien van de eerste synchronisatie, zwijgt het in alle toonaarden over eventuele volgende synchronisaties. Zo kon ik bijvoorbeeld nergens een hulppagina vinden over dat het SyncTogether-programma voortdurend moet draaein op het serverknooppunt om vooraf ingestelde synchronisaties te laten werken - deze informatie staat alleen - en dan ook nog slechts geïmpliceerd - op het laatste scherm van de Setup Assistent.

Een andere kwestie waar de Helpfunctie geen duidelijk antwoord op geeft is of SyncTogether wel of niet compatibel is met .Mac-synchronisatie. Ik zou bijvoorbeeld mijn iMac willen synchroniseren met .Mac (zodat ik vanaf ieder machine bij mijn bladwijzers en webbrowsergegevens kan) en met SyncTogether (om mijn MacBook bijgewerkt te houden), maar de Help-functie biedt geen enkele hint of deze dubbele synchroniseermethode nou slim is of juist onverstandig. (Weliswaar zijn Tigers Sync Services precies voor dit soort multi-synchronisaties ontworpen, maar als een synchronisatie in de ene synchronisatie verkeerd loopt, bijvoorbeeld in een iSync-synchronisatie met de adreslijst van een brakke mobiele telefoon, zal die fout voortgezet worden in de andere synchronisaties, zoals een eventueel daaropvolgende SyncTogether-synchronisatie tussen twee Macs).

Op gebruikersinterface-gebied is het in SyncTogether soms niet makkelijk er achter te komen welk knooppunt door een commando wordt aangeroepen. Bijvoorbeld: het Reset Sync History-scherm zegt eerst dat een functie "geen invloed heeft op andere synchronisatiecliënten" maar later dat de Geschiedenis "ook automatisch hersteld wordt op de corresponderende server of Client". SyncTogether gebruikt "Servers" en "Clients" om de knoopopunten in een SyncTogether-groep an te duiden. Een "sync client", is daarentegen Sync Services terminologie voor een programma dat gebruikt maakt van Sync Services (zoals iSync of SyncTogether).

SyncTogether verergert deze verwarring zelfs nog door gebruik te maken van een "gebruikersnaam@machinenaam" aanduiding om ieder knooppunt te identificeren en deze aanduiding is weliswaar bekend bij programmeurs en netwerkbeheerders maar voor het leeuwendeel van de gebruikers lijkt het verdacht veel op een e-mailadres. (.Mac gebruikt een veel minder verwarrende aanduiding: in mijn synchronisatieopzet heet het knooppunt dat in SyncTogether verschijnt als "michael@nimloth" in het voorkeurenpaneel Uitgebreid van .Mac "Nimloth - Michael Cohen"). Misschien is dit muggenzifterij maar als programmeertermen doorsijpelen naar de gebruikersinteface van consumentensoftware, vind ik dat maar niks.

Ongesynchroniseerde emoties -- Kortom, ben ik tevreden over SyncTogether? Niet helemaal. Maar sommige bezwaren zijn niet alleen de schuld van SyncTogether: het programma kan immers slechts zo goed zijn als Tigers Sync Services toestaat en Sync Services heeft zelf ook nog wat onregelmatigheden. Bovendien waren sommige problemen het resultaat van mijn eigen daden door SyncTogether te draaien op een niet-ondersteunde machine, hoewel ik deze problemen dan weer niet had gehad als het installatieprogramma iets strikter was geweest in zijn analyse van de machine.

Tot slot: ik raad SyncTogether aan voor iedere redelijk ervaren Mac-gebruiker die niet wil betalen voor .Mac en die niet geïntimideerd wordt door de complexiteit van de eerste installatie. Ik raad het ook aan voor kleine groepen Mac-gebruikers (families, werkgroepen) die Sync Services-vriendelijke informatie willen delen als kalenders en adressen met een flexibiliteit die .Mac op dit ogenblik gewoonweg niet biedt. En ondanks de fouten die ik ben tegengekomen, ben ik ervan overtuigd dat Mark/Space SyncTogether de komende tijd zal blijven doorontwikkelen en verbeteren.

Het was niet echt liefde op het eerste gezicht tussen SyncTogether en mij maar ik moet zeggen dat ik het nu erg leuk vind. We hebben volgende week zelfs een lunchafspraak en misschien gaan we daarna naar de film: "Yojimbo" schijnt te draaien.

SyncTogether kost $50 en is een download van 16 MB. Er is ook een 14-dagen demo beschikbaar.

[Michael E. Cohen werkte als docent, programmeur, webontwerper, multimediaproducent en bruikbaarheidsanalist. Hij is co-auteur van diverse boeken waaronder "The Xcode 2 Book", "AirPort and Mac Wireless Networks for Dummies", en natuurlijk "Take Control of Syncing in Tiger".]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Take Control-nieuws, 23 april 2007

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: SL]

Het laatste nieuws over webmailtoegang in bijgewerkt e-boek over .Mac -- We hebben net versie 1.2 uitgebracht van onze uitgebreide gids voor de .Mac-dienst van Apple, "Take Control of .Mac". In dit e-boek van 204 pagina's, geschreven door Joe Kissell, staat alles wat .Mac-gebruikers moeten weten om het uiterste te halen uit hun abonnement van $100 per jaar. Deze nieuwe versie beschrijft een aantal algemene veranderingen in vogelvlucht, en geeft actuele adviezen en stappen om de webmailmogelijkheden van .Mac te gebruiken. De update is gratis voor wie het e-boek al bezit (klik op Check for Updates, op de omslag). Nieuwe exemplaren kosten $15.

Bij wijze van voorproefje van wat je in het boek kunt vinden, geven we je hieronder enkele tips die je misschien handig vindt:

Als je actuele documentatie nodig hebt over hoe je de mogelijkheden van .Mac gebruikt, dan is dit wat je zoekt.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 23 april 2007

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: LmR]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

iRemote -- Een Apple-patentaanvraag suggereert dat de iPhone (of andere mobiele telefoon) kan worden gebruikt om software als iTunes te bedienen. Hmmm... (1 bericht)

Apple Store Traffic -- Als je nog steeds twijfelt over Apples winkel-experiment ga dan eens een tijdje in een Apple Store staan. De dozen vliegen over de toonbank volgens enkele lezers. (1 bericht)

Disabling "talking heads" in Flash? Als je gek wordt van Flash-gebaseerde advertenties en andere automatische multimedia op het Web, leer dan hier hoe je die uitzet. (13 berichten)

Little Snitch -- Dit hulpprogramma waarschuwt je als een programma probeert "naar huis te bellen via internet. (2 berichten)

Using Verizon Treo 650 as Modem from MacBook Pro -- Helaas blijkt dit hulpprograma niet te werken op de Mac. Er zijn wel een paar hacks maar die zijn niet betrouwbaar. (2 berichten)

Battery drain during sleep -- Is het normaal dat een MacBook-batterij 40 procent van zijn lading verliest als 'ie het weekeinde in de slaapstand doorbrengt? (14 berichten)

Hackers upgrading Apple TV's capabilities -- De Apple TV is het doelwit geweest van intense hacker-interesse sinds 'ie op de markt is: de harde schijf is geüpdatet, hij is opgestart via de USB-poort en meer. (9 berichten)

TidBITS Turns 17 -- Een losse opmerking over de greep naar de autosleutels verandert in een interessante discussie over auto's en de afnemende noodzaak voor sleutels. Oh en gefeliciteerd, TidBITS! (25 berichten)

AirPort Extreme N Firmware 7.1 Update -- Lezers hebben problemen na de update van het nieuwe AirPort Extreme basisstation. (7 berichten)

Current Apple Market Share -- Waar vind je informatie over het huidige marktaandeel van de Mac? En wordt dit meer? (3 berichten)

Police attempt to emerge from the 19th century -- De vervolging van computermisdaden wordt bemoeilijkt door het feit dat weinig politieambtenaren de technologie begrijpen. (1 bericht)

When to cut ties to the past -- Natuurlijk zou het fijn zijn als ieder programma dat ooit voor de Mac geschreven is zou kunnen draaien onder Mac OS X, maar dat is niet reëel. Wanneer kun je breken met het verleden? (18 berichten)

Finding rogue invisible files -- Mac OS X gebruikt veel onzichtbare bestanden voor tijdelijke opslag, hetgeen soms uit de hand kan lopen. Diverse methoden om deze bestanden te vinden komen hier ter sprake. (17 berichten)

What if Apple designed a car? Het gesprek over auto's in een andere draad roept de vraag op hoe een door Apple ontworpen auto er uit zou zien en welke functies hij zou hebben vergeleken met andere auto's van vandaag de dag. (8 berichten)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2007 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue