Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#852, 23 oktober 2006

Deze week hebben we het over Apple's aankondiging van het sterke fiscale vierde kwartaal van 2006, en over de erkenning dat sommige iPods geleverd zijn met een Windows-virus. In de softwarewereld krijgt Parallels Desktop een officiële update, en is de outliner Acta herboren als Opal, Skype 2.0 is uitgegeven en Matt Neuburg bespreekt de knipselhouder Slipbox. In Take Control-nieuws kondigen we de uitgave aan van "Real World Mac Maintenance and Backups" (gebaseerd op twee van onze e-boeken) en een gedrukte versie van "Take Control of Thanksgiving Dinner". En Glenn Fleishman kijkt naar het proces tegen het Spamhaus Project, en Adam wordt gerecenseerd in een New York Times-artikel dat ook Madonna en Bill Clinton noemt. Echt waar!
 
Artikelen
 

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:


Apple toont sterke vierde kwartaalcijfers

  door Mark H. Anbinder <[email protected]>
[vertaling: EL]

De levering van een recordaantal van 1.61 miljoen Macs heeft Apple geholpen goede financiële resultaten te bereiken voor het 4e kwartaal van het fiscale jaar 2006, dat op 20 september 2006 eindigt. Apple kondigde aan dat het een netto winst van $546 miljoen maakt op een omzet van $4.84 miljard voor het kwartaal, vergeleken met een netto winst van $430 miljoen op een omzet van $3.68 miljard in het corresponderende kwartaal een jaar geleden.

Belangrijk voor deze cijfers was de levering van 1,610,000 Macintosh computers en 8,729,000 iPods tijdens het kwartaal, waarvan het bedrijf zegt dat het een groei van 30 procent betekent in Macintosh-verkoop en een groei van 35 procent in iPod-verkoop vergeleken met hetzelfde kwartaal een jaar geleden. In een persbericht zei Apple-baas Steve Jobs "Dit sterke kwartaal zorgt voor een buitengewoon jaar voor Apple. Het verkopen van meer dan 39 miljoen iPods en 5.3 miljoen Macs, terwijl we een ongelooflijk complexe architectuurtransitie maken, is iets waar wij allen bijzonder trots op zijn."

Apple eindigt het fiscale jaar met meer dan $10 miljard aan contanten. Financieel directeur Peter Oppenheimer zegt dat het bedrijf een omzet verwacht tussen $6 en $6.2 miljard voor het eerste kwartaal van het fiscale jaar 2007, dat eindigt op 31 december 2006. Apple's aankondiging waarschuwde dat de resultaten nog behoorlijk kunnen afwijken door een herformulering van eerdere resultaten, door het huidige onderzoek naar Apple's aandelenopties-praktijken. (zie "Apple geeft commentaar op optiezaak", 9 oktober '06). Deze aanpassing kan resulteren in lagere inkomsten van tientallen tot honderden miljoenen dollar, maar zouden weinig uitgaves vereisen, tenzij eventuele onregelmatigheden uit het interne onderzoek naar voren komen.


Apple geeft toe dat er iPods geleverd zijn met Windows-virus

  door Mark H. Anbinder <[email protected]>
[vertaling: EL]

Apple kondigde aan dat een 'klein aantal' van de video-iPods, geleverd sinds de introductie van de laatste nieuwe iPod-modellen afgelopen maand (zie "Apple vernieuwt iPods, introduceert films, kondigt iTV aan", 18 september '06) geïnfecteerd zijn met het Windows-virus RavMonE.exe. Hoewel het virus de iPod zelf niet kan infecteren, of Mac OS-computers, kan het wel Windows-computers schaden wanneer de iPod aangesloten is, of Windows dat draait op Macs via Boot Camp of Parallels Desktop.

Goed bijgehouden anti-virussoftware die op een Windows-computer draait zou het virus moeten detecteren en verwijderen; Apple's webpagina over de geïnfecteerde iPods biedt links naar gratis gereedschap om dit virus op te sporen en/of te verwijderen. Minder dan 1 procent van de vijfde generatie video-iPods, verkrijgbaar sinds de laatste vijf weken waren geïnfecteerd; geen iPod nano of iPod shuffle is aangetast.

Apple vraagt Windows-gebruikers hun iPod te scannen met bijdetijdse anti-virus software, en als het virus is gevonden en verwijderd, iTunes 7 te gebruiken om de oorspronkelijke software te herstellen. Apple kon het niet weerstaan om Microsoft een steek onder water te geven door te zeggen 'Zoals je je voor kunt stellen, zijn wij ontsteld dat Windows zich niet beter wapent tegen dergelijke virussen, en zijn we nog meer ontsteld over onszelf omdat we het virus niet gezien hebben'.


Skype geeft versie 2.0 voor Mac OS X uit

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: EL]

eBay's internettelefonie-divisie heeft vandaag Skype 2.0 voor Mac OS X uitgebracht. De nieuwste versie, die al enkele maanden getest is, maakt videoconferentie mogelijk tussen Mac-gebruikers of tussen de ondersteunde platforms. Dat lijkt alles te zijn dat Skype biedt voor deze upgrade van 1.5 naar 2.0. Skype software is gratis en versie 2.0 is een universele binary; het is een download van 23 MB.

Skype biedt gratis bellen van computer tot computer. Skype handsets zijn net beschikbaar geworden voor dit soort telefoontjes, waaronder Skype draadloze telefoons, die een computer waar Skype op draait gebruiken, en Skype Wi-Fi-telefoons, die aangesloten kunnen worden op elk open of eenvoudig beveiligd Wi-Fi-netwerk waar je toegang tot hebt. Skype's computersoftware en handsets bieden ook een bellen-tegen-vergoeding van en naar het reguliere telefoonnetwerk, met gratis bellen naar de U.S. en Canada tot eind 2006.


TidBITS geciteerd in New York Times over (RED)

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: SL]

Ook al ben ik geen expert in humanitaire onderwerpen, mijn commentaar op het (RED)-project in het redactionele rondetafelgesprek bij het nieuwsbericht "Nieuwe iPod nano ziet rood" (16 oktober '06) van Mark Anbinder trok blijkbaar de aandacht van journalist Michael Wines. In de sectie "Week in Review" van de editie van 22 oktober 2006 van de New York Times citeerde Michael mij. Hij schrijft: "'Noem het kapitaalactivisme of activistenkapitalisme, maar het lijkt een nieuw soort samensmelting te zijn' schreef technologie-expert Adam Engst in TidBITS, een wekelijkse nieuwsbrief over internet".

Hoewel ik vermoed dat dit de eerste en enige keer is dat ik geciteerd wordt in een artikel dat opent met Madonna en dat spreekt over voormalig president Bill Clinton, doet het me goed dat ik in de Week in Review sectie sta, want dat sluit aan bij mijn filosofie dat de belangrijkste nieuwtjes en meningen zich onderscheiden doordat ze langer leven dan hun eerste bekendmaking, en vastgelegd worden voor het nageslacht. Dus: bedankt, Michael!


Acta herboren als Opal

  door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: SL]

Het zal gebruikers van Acta, de outliner van Symmetry Software - en mijn favoriet in 1993 (zie "Inspiration 4.0: Outliners and Me", 14 juni '93), al heb ik hem nooit formeel besproken - als muziek in de oren klinken dat de oorspronkelijke maker ervan, David Dunham, het van de grond af herschreven heeft als een Cocoa-programma, en het resultaat gepubliceerd heeft onder de naam Opal. Opal kan Acta-documenten lezen, en zijn interface herinnert aan die van Acta, zowel door hoe hij aanvoelt als door zijn eenvoud en intuïtiviteit. (Acta zelf blijft ondertussen in Classic draaien, en is gratis te verkrijgen.)

Opal mist veel functies die veel andere hedendaagse outlineprogramma's wel hebben, zoals meer kolommen, commentaar (notities), klonen, of opmaakdefinities. Maar het heeft wel outlines! Je voert onderwerpen in, verandert hun volgorde, navigeert erdoorheen, klapt ze dicht of open, en je bekijkt ze op nuttige manieren, zoals met een "gefilterd beeld" waarin je alleen die onderwerpen ziet die de opgegeven tekst bevatten. Een onderwerp is opgemaakte tekst en kan meer alinea's, afbeeldingen, en klikbare koppelingen naar bestanden op de harde schijf hebben.

Opal zal dus vooral aantrekkelijk zijn voor mensen die een rechttoe rechtaan outliner willen, zonder toeters en bellen. Misschien ben je een vroegere Acta-gebruiker. Misschien ben je een potentiële beginner met overzichten maken, en voel je je overweldigd door de complexiteit van OmniOutliner of TAO. Of misschien ben je een ervaren outline-gebruiker die gewoon het werk wilt doen met zo min mogelijk gedoe en vrijwel zonder leercurve.

[Disclaimer over belangenverstrengeling: ik ben betaald betrokken geweest, niet als programmeur, bij de afronding van Opal.]

Opal vereist Mac OS X 10.4 Tiger, en kost $32. Er is een volledig werkende demo van 30 dagen. Dit is een download van 1,9 MB.


Parallels brengt update van Desktop uit

  door Joe Kissell <[email protected]>
[vertaling: SL]

Parallels heeft een belangrijke update uitgebracht van Parallels Desktop for Mac, een virtualisatieprogramma waarmee eigenaars van Intel-Macs in staat zijn om Windows en andere besturingssystemen te draaien binnen Mac OS X. Parallels ondersteunt nu elke hoeveelheid RAM in Mac Pro modellen en Core 2 Duo iMacs; eerder moesten gebruikers van die machines met meer dan 2 GB aan RAM handmatig de hoeveelheid RAM die Parallels gebruikte beperken, een afschuwelijke maatregel waarvoor een reis naar de commandoregel nodig was. De nieuwe versie van Parallels Desktop biedt ook gedeeltelijke ondersteuning voor Windows Vista bèta's en release-kandidaten, werkt met ontwikkelversies van Mac OS X 10.5 Leopard, ondersteunt meer USB-apparaten, heeft betere geluids- en beeldkwaliteit, en verhelpt verschillende fouten. Op de volledige lijst met veranderingen lees je in meer detail over deze en andere verbeteringen.

Parallels heeft de ongebruikelijke keuze gemaakt om bij de bespreking van deze versie geen versienummer te noemen. Niet in het persbericht, waarin het eenvoudig de Officiële Update wordt genoemd (tegenover onofficiële, of bèta, updates), en niet op de website. Daar staat alleen het huidige bouwnummer op de downloadpagina. Als je het wilt weten: het programma is momenteel versie 2.2, met bouwnummer 1940. De update is gratis voor eigenaars van een willekeurige eerdere versie, en je kunt het ofwel van de website van Parallels, ofwel met de automatisch update-functie van het programma ophalen.


Internationaal Spam-huis

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: JG, RAW]

Spamhaus is een welbekend register van slechte acteurs. De Britse non-profitorganisatie houdt samen met partner-organisaties de IP-adressen in de gaten die de meeste spam spugen over de hele wereld. Zij gebruiken ook 'honeypots' en andere technieken om een dynamische lijst van geïnfecteerde computers en IP-adressen bij te houden die als gastheren optreden. En ze zijn iemand in Illinois bijna $12 miljoen schuldig vanwege een uitspraak van een amerikaanse District Court rechter toen Spamhaus vergat een rechtszaak te betwisten.

Die uitspraak zal Spamhaus lang blijven volgen, ondanks hun schijnbaar juiste verklaring dat een rechtbank in Illinois geen rechtsbevoegdheid heeft om een bedrijf dat zaken doet in Engeland te dagvaarden.

De rechtszaak was begonnen door David Linhardt, die e360 Insight leidt, en die beweert dat Spamhaus de aard van zijn zaak verkeerd heeft voorgesteld - opt-in mailings, beweert hij - met inkomstenderving tot gevolg. Linhardt houdt vol dat Spamhaus zaken doet in de jurisdictie van de Illinois rechtbank waar hij de zaak gedeponeerd heeft. Spamhaus heeft een 'record; geannoteerd in hun 'Registry of Known Spam Operations' (ROKSO) met details over wat volgens Spamhaus de verbindingen zijn tussen e360 en spammers en het gebruik van IP-adressen in handen van spammers. Ook een kleurrijke e-mail ontvangen door Spamhaus van Linhardt is toegevoegd.

Spamhaus reageerde in eerste instantie op de rechtszaak om te bewijzen dat het geen zaken deed in Illinois en dat de rechtbank geen jurisdictie had. Spamhaus trok zich toen terug, omdat ze dacht dat beantwoorden een de facto accepteren van jurisdictie zou kunnen betekenen. Hun verstek leidde tot de standaard uitspraak van $11.7 miljoen tegen de organisatie, naast de eis dat Spamhaus positief moet verklaren dat e360 geen spammer is en moet stoppen met het blokkeren van e-mail van de organisatie. (Spamhaus heeft diverse documenten over de zaak, maar een webpagina is vrij duidelijk en bij de tijd.)

Volgend op de uitspraak heeft e360 een voorgesteld bevel aan de rechter voorgelegd waarin bevolen zou worden aan de internationale internet domein-autoriteit ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) om de registratie van de domeinnaam spamhaus.org, op te schorten. ICANN antwoordde snel dat als ze door een rechtbank zo bevolen zouden worden, het de autoriteit mist om een registrar te bevelen een registratie op te schorten.

Het voorgestelde besluit veroorzaakte een uitbarsting op het internet, vanwege het idee dat een Amerikaanse rechtbank een domeinnaam kon opheffen buiten het internationaal geaccepteerde proces voor het oplossen van conflicten en de quasi-extraterritorialiteit die ICANN en domeinnamen hebben, om. Terwijl de autoriteit voor het geven van namen en nummers daarvoor federaal gemachtigd is door de Verenigde Staten, zijn er ook landen die die autoriteit ook zwijgend of explicitiet aan ICANN hebben overgelaten; anderen trekken haar in twijfel of accepteren haar nu alleen knarsetandend. (Als je een gevecht wilt uitlokken in een hypothetische internet-gekkenbar, begin dan ICANN te prijzen of te veroordelen.)

Uiteindelijk besloot de rechter deze week om het besluit niet uit te vaardigen, met als reden dat het te breed was, en daarmee werd vermeden dat dit uitliep op wat wel een grondwetscrisis voor het internet genoemd wordt. (Bovendien werd de registratie in dit geval gedaan door Tucows, dat in Canada gevestigd is!)

Spamhaus heeft nu beroep aangetekend tegen het vonnis met de hulp van de pro bono diensten van het advocatenkantoor Jenner and Block in Chicago, dat zich aanbood nadat ze daartoe werden aangezet door klanten die de pogingen van Spamhaus ondersteunen en wier identiteit het kantoor niet wil onthullen. Verklaringen van Spamhaus-baas Steve Linford geven aan dat het beroep zich zal richten op de rechtsbevoegdheid.

Linford zei dat sterkere wetten in het Verenigde Koninkrijk die actief spam verbieden (in tegenstelling tot de wetten in de Verenigde Staten die alleen boetes geven als spammers worden vervolgd), gekoppeld aan het rechtssysteem waarbij de verliezer betaalt, ervoor gezorgd hebben dat spammers op zoek gaan naar gerechtshoven waarin ze voordeel kunnen hebben bij de procedure, een gebruik dat informeel bekend staat als "forumshoppen".

Spamhaus biedt voor iedereen met een mailserver de mogelijkheid om de door de dienst verzamelde informatie te gebruiken om de kans te berekenen dat een bericht ongevraagde commerciële e-mail (OCE, oftewel het aardigste eufemisme voor spam) is, of eenvoudigweg om berichten te blokkeren. SpamAssassin bijvoorbeeld gebruikt een eenvoudige methode om Spamhaus en vergelijkbare databases en zwarte lijsten te integreren in zijn puntensysteem.

Op zich blokkeert Spamhaus geen mail, in tegenstelling tot een dienst als Postini (dat TidBITS gebruikt dankzij digital.forest), dat spam- en virusfilters toepast op de postbussen van zijn abonnees, of elke willekeurige ISP, waaronder America Online, die mogelijke OCE uitfiltert.

Als het je niet duidelijk is hoe Spamhaus werkt, bedenk dan dit. Stel dat ik oproepidentificatie heb op mijn telefoonlijn, en ik heb een dik telefoonboek dat ik bestelde bij een bedrijf in Engeland met daarin telefoonnummers die gebruikt zouden kunnen worden door twijfelachtige bedrijven. Als mijn telefoon overgaat, pak ik het boek en zoek ik snel het nummer op. Ik kan daarna beslissen of ik de telefoon opneem of niet, maar als het nummer in dat telefoonboek staat, zal ik de neiging hebben om het niet te doen. Sommige televerkopers houden misschien vol dat ze alleen mensen bellen die erom gevraagd hebben om gebeld te worden. Er is er misschien zelfs een die de uitgever wil aanklagen die mij het telefoonboek verkocht. Maar als de ontvanger van de oproepen ben ik degene die het beste weet of ik iemand gevraagd heb om mij te bellen of niet.

Het resultaat van het beroep in deze zaak zou wel eens een vrij brede impact kunnen hebben, ongeacht welke beslissing er wordt genomen. Het gerechtshof dat het hoger beroep afhandelt zou aan de kant van Spamhaus kunnen staan en oordelen dat de rechtbank geen rechtsbevoegdheid heeft en het eerste vonnis herroepen. Het zou nogal raar zijn als iemand die informatie verstrekt via het internet in welke plaats ter wereld dan ook voor het gerecht zou kunnen worden gesleept, niet alleen in die plaatsen waar het bedrijf gevestigd is of op andere gronden waarop rechtsbevoegdheid doorgaans gebaseerd is. (In een contract tussen twee partijen wordt meestal vermeld onder welke wet en in welk arrondissement gerechtelijke acties plaats dienen te vinden.)

Aan de andere kant zou het hof in hoger beroep het oneens kunnen zijn met de advocaten van Spamhaus en het hoger beroep ongegrond kunnen verklaren, waarbij het vonnis van kracht blijft. Als dat zou gebeuren, zou het nog steeds moeilijk kunnen zijn voor e360 om het vonnis te laten uitvoeren, en de rechter heeft al aangegeven dat hij geen poging zal ondernemen om wereldwijde onenigheid te veroorzaken door een domein op te heffen. Dat zou ook nog kunnen veranderen. Een dergelijk vonnis zou er echter voor kunnen zorgen dat Steve Linford nooit meer naar de Verenigde Staten kan, omdat e360 hem zou kunnen laten arresteren bij zijn aankomst.

Tenslotte kan het gerechtshof om een of andere reden de zaak terug sturen naar de rechtbank, en Spamhaus zou dan kunnen besluiten om zijn verdediging dan op de feiten te baseren en niet op de meta-feiten van de rechtzaak.

Als veteranen in de strijd tegen spam hopen we op een succesvol beroep op basis van rechtsbevoegheid. Mogelijke spammers mogen hun toegang tot de rechtsgang behouden, maar ze zouden hun zaak bij de juiste rechtbank moeten aanspannen.


SlipBox: geuren en kleuren

  door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling DPF, MSH]

Lang geleden, toen ik mijn proefschrift schreef (en we in een hol onder de grond leefden, en we de straten moesten schoonlikken op weg naar school) droeg ik een grote doos met index-kaartjes bij me. Ieder kaartje bevatte de notities van het een of andere boek of artikel dat ik gelezen had. Het ging hierbij echter niet om 'gewone' index-kaartjes, deze waren high-tech! Om me te helpen met het vinden van de juiste kaartjes, had ik gaatjes geknipt bij de hoeken van de kaartjes. Ik had vervolgens draadjes bevestigd tussen de kaartjes die met elkaar verbonden waren, door bijvoorbeeld het "sleutelwoord" of het behandelde idee in een boek of artikel. Om te "zoeken" op een sleutelwoord, stak ik een breinaald door het gat die ik vervolgens optilde om de kaarten mee te "schudden", en alle kaarten die daardoor uit de doos vielen hadden dat woord. Iedereen op Cornell University bij de Olin Library was jaloers op mij - of lachten ze me nu juist uit?

Ik zou toch zo graag willen dat ik toen de beschikking had gehad over SlipBox van Markus Guhe. (En natuurlijk een computer. En elektriciteit.)

Het was waarschijnlijk onvermijdelijk dat ik me aangetrokken zou voelen tot een programma als SlipBox. In de eerste plaats kun je er kleine stukken tekst in bewaren. Dat soort programma's heeft me altijd aangetrokken, en ik heb er voor TidBITS ook uitgebreid over geschreven. In de tweede plaats is het net als mijn eigen programma's eem eenvoudig gereedschap dat de ontwikkelaar allereerst voor zichzelf heeft geschreven, om het daarna gratis weg te geven.

SlipBox heeft twee onderscheidende kenmerken: eenvoud en "scents". Laten we beginnen met de eenvoud. De metafoor van een SlipBox-document is een doos met index-kaarten ("slips"). Op iedere kaart kun je notities maken, van welke soort dan ook. Er is een groot veld voor opgemaakte tekst, inclusief afbeeldingen of zelfs gehele bestanden (of links naar bestanden). Er zijn ook drie velden zonder opmaak, voor het toevoegen van sleutelwoorden, bronnen en type-informatie. Je kunt kaarten toevoegen, tussen kaarten bladeren, zowel in volgorde als met terug-knoppen als in een browser. Er is bovendien een Zoek-tab, waarmee je in de sleutelwoorden kunt zoeken, op bronnen, of in de volledige tekst. Aardig daarbij is dat je een gevonden kaart meteen kunt bekijken, of de kaart kunt markeren om hem later te bekijken. en dat is het eigenlijk wel. Tot zover lijkt SlipBox erg op iData 2 - een eenvoudige database met platte tekst, een soort digitale schoenendoos (zie "iData Pro gaat Cocoa", 09 aug '04).

Nu komen we echter bij de "scents." "Scents" maken SlipBox uniek, en ze werken zo. Wanneer je een kaart aanmaakt en vult, moet je er sleutelwoorden aan toewijzen. Deze sleutelwoorden moeten natuurlijk consistent zijn van kaart tot kaart (wanneer je het sleutelwoord "Socrates" gebruikt op de ene kaart, wil je op de andere kaart waarschijnlijk niet "Sokrates" gebruiken). Om je hiermee te helpen is er een schuiflade die alle bestaande sleutelwoorden alfabetisch toont. Wanneer je dubbelklikt op een bestaand sleutelwoord voeg je het toe aan de huidige kaart. Alternatieve mogelijkheid: begin met inkloppen in het sleutelwoordveld, en het waarschijnlijkste sleutelwoord wordt gezocht. Er wordt natuurlijk van je verwacht dat je vrijelijk kunt associëren, maar zoals de online help van SlipBox vriendelijk suggereert, probeer geen "ontologie van sleutelwoorden te maken", dat is het werk van SlipBox.

Wat is dan een "ontologie van sleutelwoorden", en wat is een scent? Eenvoudig: een scent is het pad van kaarten met dezelfde sleutelwoorden (zeg maar een vork), en een ontologie is de complete verzameling van die paden.

Laten we bijvoorbeeld uitgaan van een geval waarbij de ene kaart de sleutelwoorden "line" en "bug" heeft, en een andere kaart de sleutelwoorden "formatting" en "bug". Dan worden de volgende scents aangemaakt:

bug
    formatting
    line
    
formatting
    bug
	line
	
line
    bug
	formatting

Dat is natuurlijk wel een heel simpel voorbeeld, maar het laat wel het principe zien. Ga gewoon verder met extrapoleren. Er zal bijvoorbeeld een scent zijn die leidt van sleutelwoord A naar sleutelwoord B als deze sleutelwoorden zich op dezelfde kaart bevinden, wanneer ze allebei staan op kaarten die gekoppeld zijn door sleutelwoord C, wanneer A en C op de ene kaart staan en B en D op een andere en beide kaarten ook nog eens sleutelwoord E hebben - enzovoort. De achterliggende gedachte is dat je scents kunt gebruiken om associaties na te gaan, associaties die je anders wellicht niet zou kunnen vinden.

De scents zelf verschijnen in overzichtsvorm in de Keyword Scent-tab van je document. Het bovenste niveau van je overzicht is dus precies hetzelfde als wat er verschijnt in de lade van sleutelwoorden - het is een alfabetische lijst van alle sleutelwoorden. Maar dit is een overzicht, je kunt dus klikken op de driehoek naast een sleutelwoord om de sleutelwoorden te zien die er verband mee houden (zoals in mijn diagram, hierboven). Als je dubbelklikt op een sleutelwoord, wordt je naar de Zoek-tab gebracht en het zoeken wordt uitgevoerd, je kijkt nu dus naar een lijst van alle kaarten die dat sleutelwoord bevatten.

Wat dit hele systeem zo prettig aantrekkelijk maakt, is dat het stom is. SlipBox graaft niet naar gegevens of taalkundige analyses, zodat de ingewikkeldheden van bijvoorbeeld DEVONthink je bespaard blijven (zie "DEVONthink denkt, dus hoef jij dat niet te doen", 08 maart '04), dat "intelligent" tracht de inhoud van je knipsels te begrijpen en voor jou associaties maakt. SlipBox is helemaal niet intelligent; het presenteert alleen maar in overzichtsvorm de kaart en sleutelwoord combinaties die jijzelf expliciet geconstrueerd hebt, door ze op dezelfde kaart toe te passen. En dat is precies wat ik nodig zou hebben gehad toen ik mijn dissertatie schreef. Het zou alles gedaan hebben wat mijn index-kaarten deden, maar het zou nog beter geweest zijn, want naast het zoeken zou ik iets hebben kunnen leren over hoe de ideeën in mijn dissertatie verband hielden.

SlipBox heeft nog enkele toeters en bellen. Het kan een BibDesk database onderzoeken, het kan GraphViz gebruiken om je sleutelwoordenontwikkeling in kaart te brengen, en je kunt met Spotlight in je SlipBox-documenten zoeken (maar ik ben van mening dat deze mogelijkheid onjuist geïmplementeerd is). Je kunt exporteren naar gewone tekst of naar RTFD, linken van de ene index-kaart naar een andere, en een index-kaart met Voorzieningen maken vanuit een ander programma. SlipBox lijdt aan een merkwaardige beperking: je kunt een kaart niet verwijderen; dat komt, denk ik, omdat ieder kaart tijdens het maken ervan een opvolgend nummer wordt toegekend. Maar je kunt een kaart naar de prullenbak brengen, waardoor ze uit het Zoek-verband gaat, en nog belangrijker, je kunt een kaart uit de prullenbak terugzetten in de normale kaartwereld en ze dan gewoon weer gebruiken, de velden leeg maken en ze een volledig nieuwe inhoud geven.

Wat SlipBox nu nodig heeft is meer gebruikers en enige intelligente terugkoppeling voor zijn ontwerper. Als je dus uitkijkt naar een simpele knipselhouder, probeer SlipBox dan eens. SlipBox is een download van 1.3 MB en vereist Mac OS X 10.4 Tiger. Het is een stuk beter dan een doos vol index-kaarten, een speciale gaatjesponser en een breipen. En heb ik al gezegd dat het gratis is?


Take Control-nieuws, 23 oktober 2006

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: PAB]

"Real World Mac Maintenance and Backups" versmelting van twee e-boeken -- Weet je nog dat ik schreef over hoe we een groot deel van de zomer gewerkt hebben aan het omzetten van onze e-boeken over lettertypen in de uitgave "Real World Mac OS X Fonts" bij Peachpit Press? Dat was niet alles waar we mee bezig zijn geweest, we hebben ook de gelegenheid genomen de inhoud van Joe Kissell's "Take Control of Maintaining Your Mac" en "Take Control of Mac OS X Backups" (die nu opgeschoven is naar de tweede plaats op onze bestseller-lijst na Joe's aardverschuivende "Take Control of Upgrading to Panther") in weer een gedrukte uitgave in de Real World-serie van Peachpit: "Real World Mac Maintenance and Backups." Het is 240 pagina's lang en bevat alle tekst van de twee e-boeken, gemasseerd tot een geheel. Als je Joe's wijze adviezen van papier wilt lezen, kun je het boek bij je eigen boekhandel vinden en als je het voor $20 bij Amazon koopt, verdienen wij en Joe een paar centen meer per exemplaar.

"Take Control of Fonts in Mac OS X" bijgewerkt -- We hebben een kleine revisie uitgegeven van Sharon Zardetto Aker's "Take Control of Fonts in Mac OS X", de ultieme gids voor de omgang met lettertypen in de nieuwe wereldorde van Mac OS X. De veranderingen zijn voornamelijk verbeteringen van typefouten, en een vervanging van een schermafbeelding die per ongeluk was vervormd in de eerste versie. Deze 1.0.1-update is gratis voor iedereen die het 255 pagina dikke e-boek heeft (klik op de knop "Check for Updates" op de eerste pagina van jouw exemplaar op de gratis update te krijgen) en een nieuw exemplaar kost $20. Maar je kunt 30 procent besparen (op je hele bestelling om precies te zijn) als je het lettertypenprogramma PopChar X 3.0 van Ergonis Software's koopt. Kijk op de PopChar X-bestelpagina voor de details. Oh, en voor het geval je het je afvroeg, deze zaken zijn ook opgelost tijdens het proeflezen van "Real World Mac OS X Fonts", die de inhoud van beide Sharon's e-boeken over lettertypen in een enkele uitgave bevat.

"Take Control of Thanksgiving Dinner" is gedrukt! Joe Kissell's boek over de coördinatie en het bereiden zelf, van een stress-vrij Thanksgiving-diner is een volledig experiment voor ons, dus proberen we er een heleboel nieuwe dingen mee uit. Omdat we denken dat een boel mensen een gedrukt exemplaar van "Take Control of Thanksgiving Dinner" bij het koken in de keuken willen hebben (samen met een afdruk van het "Print Me"-bestand dat planningen, boodschappenlijstjes en recepten bevat, waar je aantekeningen bij kunt maken, en die je met plakband op de muur kunt plakken tijdens het koken), gaan we verder dan we eerder gedaan hebben met onze "print-on-demand"-dienst en hebben we het boek direct beschikbaar gemaakt als drukwerk voor $19,99 (voor de zwart-wit-uitgave, de kleurenversie kost $35,99).

Natuurlijk is "print-on-demand" ook nog steeds mogelijk voor de kippige medemens onder jullie die het e-boek al gekocht hadden. Klik gewoon op de knop "Check for Updates" op de omslag voor een link naar de "print-on-demand"-aanschaf, met $10 korting omdat je al eigenaar van het boek bent. Om eerlijk te zijn, denken wij dat het gewoon het slimste is om eerst het e-boek te kopen om er meteen in te kunnen bladeren en dan de "print-on-demand"-versie te bestellen als je het op papier wilt. Zo kun je meteen beginnen te lezen en kun je ook beschikken over de gratis updates als we volgend jaar aanpassingen maken. Het duurt minstens vier tot zes werkdagen om het gedrukte exemplaar afgeleverd te krijgen, wat een wereld van verschil is met de paar minuten die het duurt om het e-boek te bestellen en te downloaden.


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 23 oktober 2006

van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: PAB]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

FileMaker lists -- Welke mailing lists gebruik je voor behulpzame FileMaker-informatie? (2 berichten)

Project management/Timekeeping/Invoicing Software? Op zoek naar een oplossing om je uren bij te houden? Hier zijn 10 programma's om je op gang te helpen. (4 berichten)

Photomatix: A Virtual Magic Wand -- Charles Maurer's nieuwste artikel roept vragen op over kleurverzadiging en beeldcompositie. (4 berichten)

Eudora Goes Open Source with Thunderbird -- Volgend op het nieuws over Eudora's toekomst, slaat een lezer een andere richting in en stapt over op Apple's Mail.app. (1 bericht)

What ARE Eudora's killer features? Terwijl Eudora migreert naar een opensourceproject dat banden heeft met Thunderbird, vragen lezers zich af welke functionaliteit voor het onderscheid zorgt met andere bestaande e-mailprogramma's? (9 berichten)

Services Sub-Menus Greyed on in 10.4.8? Na de upgrade naar Mac OS X 10.4.8, zijn alle onderdelen van het Voorzieningen-menu van een lezer onbereikbaar. (2 berichten)

Apple Mail and Exchange Servers -- Een universiteit stapt over op Exchange Servers voor hun e-mail, en zegt dat dat niet compatibel is met Mail; onzin. Maar hoe kunnen zij overgehaald worden de benodigde IMAP-functionaliteit toe te laten? (8 berichten)


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2006 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Volgende aflevering