TidBITS#847, 18 september 2006

Apple en Adobe hebben ervoor gezorgd dat deze editie vol zit met aankondigingen. Adobe kondigde vandaag Adobe Creative Suite 2.3 aan en verving daarin GoLive CS2 door Dreamweaver 8, en waardeerde Acrobat Professional op naar versie 8.0. Belangrijker nieuws is echter dat Apple vorige week een nieuwe video iPod, een nieuwe iPod nano en een veel kleinere iPod shuffle introduceerde. Vervolgens toonde het bedrijf iTunes 7 inclusief de mogelijkheid om gehele films te downloaden van de iTunes Store. En wat Apple zelden doet: in een vooraankondiging liet Steve Jobs iTV zien, een set-top box waarmee je video kunt streamen naar je tv. We besteden aandacht aan al het nieuws, inclusief een nadere beschouwing van de HDMI-videoverbindingen die wellicht een belangrijke rol gaan spelen in de iTV. Tenslotte besteedt Adam aandacht aan een bijzondere importmogelijkheid, diep verborgen in iPhoto 6.

Onlangs hebben wij per ongeluk een bericht dat voor de redactie bedoeld was, naar onze abonnees gestuurd. Hiervoor onze excuses.
Redactie TidBITS-Nederlands

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Apple vernieuwt iPods, introduceert films, kondigt iTV aan

Bij Apple vond vorige week een zogenoemd 'special event' plaats, "It's Showtime!". Directeur Steve Jobs besteedde hier aandacht aan een serie gereviseerde iPods, die wel de bestaande namen houden. Zoals verwacht kondigde hij ook de mogelijkheid aan om films in de iTunes Store te kopen, samen met een nieuwe versie van iTunes om alles te beheren. En, ongebruikelijk voor Apple, Jobs deed een vooraankondiging van iTV - een draadloze set-top box, die in het eerste kwartaal van 2007 leverbaar zou moeten zijn. OK, één voor één...

Nieuwe iPods -- Het model met de minste veranderingen is de video iPod, met hetzelfde ontwerp (leverbaar in zwart en in wit) als de vorige versie. De prestaties van de batterij zijn echter weer verbeterd door Apple, en men zegt dat het apparaat nu tot 3,5 uur aan video aan kan (was 2 uur) of in totaal 20 uur aan muziektijd. Het scherm is nu ook 60 procent helderder. De iPod is beschikbaar in een versie van 30 GB voor $250, of een versie van 80 GB voor $350; 50 dollar goedkoper dan de voorgaande versies, die respectievelijk 30 GB en 60 GB aan opslag boden.

De succesvolste muziekspeler van Apple, de iPod nano, wordt nu geleverd in een aantal kleuren: groen, zilver, zwart, blauw en roze, in een geanodiseerd aluminium-uitvoering in plaats van plastic, en ze roepen herinneringen op aan de iPod mini. Het scherm is 40 procent helderder dan dat van voorgaande modellen, en Apple zegt dat de batterij nu 24 uur continu muziek af moet kunnen spelen. De iPod nano kent een 2 GB uitvoering voor $150, 4 GB voor $200 en 8 GB voor $250. De kleurenkeuze is echter beperkt: het 2 GB model is alleen in zilver verkrijgbaar, en het 8 GB model alleen in zwart; het 4 GB model is leverbaar in zilver, groen, blauw en roze.

De iPod shuffle, het antwoord van Apple op goedkopere MP3-spelers die nog niet weggevaagd zijn, is nu alleen verkrijgbaar in een 1 GB uitvoering voor $80. De iPod shuffle is nu een flink stuk kleiner - 1.62 inches (4.11 cm) breed en 1.07 inches (2.72 cm) hoog - en is nu niet langer wit, maar ook aluminium. Hij is leverbaar vanaf oktober.

(Ook de moeite waard om te vermelden: de verpakking van de iPod nano en de iPod shuffle is veel kleiner dan in het verleden, door de verminderde belasting van het milieu een stap die we toejuichen.)

De nieuwe iPod en iPod nano hebben allebei een nieuwe "instant search"-mogelijkheid, waarmee je met het click-wheel door de letters van het alfabet kunt bladeren om een song of artiest te vinden. Ook nieuw zijn spelletjes: iPod-gebruikers kunnen nu verschillende spelletjes downloaden van de iTunes Store voor $5 per stuk. Momenteel zijn Tetris, Vortex, Pac-Man, Cubis 2, Zuma, Texas Hold'em, Mini Golf, Mahjong, en Bejeweled verkrijgbaar. Hoewel de zoekfunctie alleen op de nieuwste iPods zit, is de vorige 5G iPod ook compatibel met de spelletjes. Spelletjes kunnen niet in iTunes gespeeld worden.

iTunes 7 -- Zoals te verwachten in situaties waarbij de iTunes Store veranderingen ondergaat, heeft Apple ook een grote update voor iTunes. Bij het opstarten vertelt iTunes 7 je over een welkome nieuwe eigenschap - automatische toevoeging van "album art" aan songs die in je bibliotheek staan. Dan maakt iTunes een update van je bibliotheek, waarschijnlijk is er intern een verhuizing naar een nieuwe database, gevolgd door een lange pauze om de songs te identificeren die de nieuwe "gapless playback" moeten krijgen toegewezen. Het blijkt dat gapless playback altijd aan is in iTunes 7. Songs die niet 'gapless' zijn hebben gewoonlijk een korte stilte aan het begin of het einde, deze blijft (en als die stilte ontbreekt klinkt de overgang tussen songs meestal nog steeds goed). Echte 'gapless' songs hebben geluid van begin tot eind van het bestand, dus de identificatieronde kijkt naar ieder bestand om precies te bepalen wanneer het geluid start, om de korte stilte te elimineren die het gevolg is van de audio decoder die opstart. Je kunt gewoon doorwerken tijdens deze identificatieronde.

iTunes 7 heeft ook nieuw navigatiegereedschap zodat je makkelijker met de verschillende mediatypes van het programma kunt omgaan. Het bronpaneel heeft nu verschillende secties met all-cap koppen voor Bibliotheek, Store, en Speellijsten; 'Apparaten' komt tevoorschijn als een iPod wordt aangesloten. Bibliotheek omvat Music, Movies, TV Shows, Podcasts, Audiobooks, en Radio (iPod Games verschijnen hier ook, en alle optionele items). Store heeft een link naar iTunes Store, en de speellijst 'Gekocht'. En in Speellijsten staan je speellijsten. De knoppen boven aan het scherm zijn verdwenen, hiermee kon je kiezen tussen TV shows en muziekvideo's als Video was geselecteerd.

Opvallender maar minder functioneel, zijn de drie weergaves: lijst, gegroepeerd, en Cover Flow, die je kunt bedienen door knoppen links van het zoekveld. Lijstweergave is waar we aan gewend zijn. Groepsweergave verzamelt songs per album en TV-episodes per show, beelden van cd-hoes of tv-serie worden links van de groep weergegeven; het is niet beschikbaar voor podcasts of radio. Cover Flow levert een nieuw, verstelbaar paneel dat de albumhoezen toont alsof CD-doosjes op een erg glimmende zwarte tafel staan. De inhoud van het centrale item in de uitgevouwen lijst wordt getoond in een lijst daaronder, en met een horizontale schuifbalk kun je door je collectie bladeren; de lijst sorteren (klik op een kolomkop) en ook de items in het kunstpaneel wijzigen. Het is niet meer dan versiering, maar misschien is het handig als je door je muziekcollectie bladert. Apple heeft, tamelijk ongebruikelijk, Cover Flow aangekocht van onafhankelijk ontwikkelaar Jonathan del Strother.

Als je geen plaatjes van je albums hebt, treur niet, want Apple maakt ze gratis leverbaar, ook voor eerder 'geripte' albums (maar de selectie is beperkt tot songs in de iTunes Store-catalogus). Als je hier al een programma voor gebruikte, wil je misschien de oude plaatjes eerst verwijderen door meerdere items te selecteren, via File > Get Info de Artwork checkbox te selecteren (maar niets er in zetten), en dan OK te klikken. Als dat is gebeurd, Control-klik de geselecteerde items dan opnieuw en kies 'Get Album Artwork'. (De 'Clear Downloaded Artwork' optie werkt momenteel alleen bij plaatjes van Apple.)

Qua functies heeft iTunes 7 een erg welkome mogelijkheid, maar met een beperking. Als je vroeger met je iPod muziek of video wilde synchroniseren tussen computers, ging dat niet (behalve met gereedschap van derden). Nu synchroniseert iTunes 7 aangekocht materiaal tussen computers, dus als je een song of TV-show downloadt op een computer, kun je met je iPod op een andere geautoriseerde computer het materiaal kopiëren. Dit is veelbelovend, maar het werkt alleen met aangekocht materiaal, niet met muziek van je eigen cd's.

Voor zover we kunnen zien verbetert iTunes 7 op geen enkele manier de situatie van een gezin dat een enkel muziekarchief wilt delen op meerdere computers. Ingebouwd delen werkt slecht omdat maar één computer speellijsten kan maken, songs kan waarderen, en zo meer, en een gedeelde muziekmap onderhouden op een centrale server werkt acceptabel, maar elke computer moet nieuwe muziek met de hand toevoegen. De enige nieuwe mogelijkheid hier is dat iTunes nu meerdere bibliotheken ondersteunt, zoals iPhoto; hou de Optie-toets ingedrukt bij het opstarten van iTunes om een nieuwe bibliotheek te maken of te openen. Hiermee kun je ene beperkte bibliotheek op je laptop maken voor reizen, en een andere bibliotheek die wijst naar een gedeelde map voor thuis.

iTunes heeft nu een getabte iPod overzichtspagina met alle informatie over je iPod, inclusief naam, vrije ruimte, serienummer, inhoud, en meer. (Klik op de Capaciteitsbalk om te kiezen tussen gebruikte ruimte en aantal items.) Plus, iTunes hanteert nu iPod software updates, waardoor de onhandige iPod Updater kan verdwijnen en je niet langer updates voor iPod modellen die je niet bezit hoeft te downloaden.

iTunes Store -- Zoals verwacht, ging de bekende "One more thing…"-aankondiging van Steve Jobs inderdaad over de toevoeging van films aan de iTunes Store (merk op dat Apple "Music" uit de naam heeft laten wegvallen). Jobs kondigde aan dat de iTunes Store nu 75 films bevat van Disney, Pixar, Touchstone en Miramax, allemaal eigendom van Disney. Hij deed ook de belofte dat Apple elke week films zou toevoegen, hoewel de echte vraag is of Apple in staat zal zijn overeenkomsten te sluiten met andere filmstudio's. Voor nu zijn de films alleen beschikbaar in de Verenigde Staten en internationale distributie wordt verwacht voor 2007.

Over de prijsstelling: de meeste oudere films zijn $10, nieuwe uitgaven kosten $13 bij reserveringen en de eerste week van distributie, waarna de prijzen tot $15 stijgen. Deze prijzen zijn vergelijkbaar met de nieuwe Amazon Unbox Video service, die vorige week is aangekondigd. Amazon Unbox Video kent een groter assortiment van andere studio's naast die waar Disney eigenaar van is, maar dat doet er voor Mac-gebruikers eigenlijk niet toe, want Amazon's dienst gebruikt Windows Media Player's Digital Rights Management, dat niet compatibel is met Macs of iPods.

De films zijn gecodeerd in wat Apple noemt "bijna dvd-kwaliteit" en voorzien van Dolby surround-geluid. We zullen het echter aan anderen overlaten uit te vogelen hoe goed dat eigenlijk is en of Apple de juiste keuzes gemaakt heeft in de afweging tussen kwaliteit versus download-grootte. De downloadtijd zal lang zijn, zeker, hoewel de details afhankelijk zijn van andere variabelen dan alleen de grootte. TV-programma's zijn vanaf nu gecodeerd met 640 x 480 pixels, verhoogd van 320 x 240.

Video's vereisen QuickTime 7.1.3, ook vorige week uitgegeven, dat onder meer ook een aantal beveiligingsverbeteringen kent, tegen kwaadaardige films die crashes zouden kunnen veroorzaken. Het is beschikbaar voor Mac OS X 10.3.9 en hoger en is een 48 MB grote download van Apple's website of via Software Update.

De aankopen van deze lange speelfilms kennen dezelfde beperkingen als de korte video's, muziekvideo's en ander beeldmateriaal: anders dan de iTunes Store audio-aankopen, kunnen ze niet op schijf gebrand worden in een afspeelbare bestandsindeling. Met muziek en de online store, was het branden op een audio-cd de enige weg uit de Digital Rights Management-wereld van Apple's FairPlay-technologie. Met video, kun je back-ups maken van de bestanden (iets dat uitermate lang duurt met dvd's), maar je kunt de bestanden alleen afspelen in iTunes voor Mac OS X en Windows en op een iPod. (iTunes 7 waarschuwt je nu om back-ups te maken van aangekocht materiaal na de download ervan, deze waarschuwing kan uitgeschakeld worden. Ook kan in het Archief-menu een nieuw commando, "Maak reservekopie op schijf", gevonden worden.)

Films komen zo te zien zonder extra's. "The Incredibles" kent op de dvd zoals die in de winkel verkocht wordt bijvoorbeeld, een reeks extra's. Aan deze extra's wordt op geen enkele wijze aandacht besteed op Apple's store. Amazon.com verkoopt de volledige versie op een set van 2 schijven voor $18 en zonder binnenlandse verzendkosten; Apple rekent $13 (tijdens de eerste week, daarna $ 15), maar het lijkt erop dat je alleen de film krijgt. Verder kent de dvd-versie Engelse, Franse en Spaanse ondertiteling en geluid, plus audiocommentaar (twee onafhankelijke). Dat is in potentie voor sommige mensen een significant verschil tussen de dvd en de download-versie.

iTV, tipje van de sluier -- Spelend met de "one more thing"-mythe, pauzeerde Jobs na de introductie van de toevoeging van films aan de iTunes Store, en zei, "One last thing…" en introduceerde de iTV, een draadloze "set-top box", die in het eerste kwartaal van 2007 zal verschijnen voor $300. De iTV, Jobs zei dat de naam zal veranderen, is gericht op het afspelen van video's, niet alleen op je computer of iPod, maar ook op die grote breedbeeld-tv, die je kocht na het lezen van Clark Humphrey's "Take Control of Digital TV." Je kunt natuurlijk een Mac aansluiten op de tv, maar het is niet elegant, in het bijzonder niet vanwege alle kabels die nodig zijn. Het lijkt er op dat iTV een super AirPort Express is, tenminste in termen van delen en afspelen van media.

De iTV ziet eruit als een hele platte Mac mini, met kabel- en draadloos netwerkaansluitingen, USB 2.0, HDMI ("High Definition Multimedia Interface"), component-video, analoge- en optische audio-aansluitingen. De software kent veel overeenkomsten met Front Row en biedt toegang tot films, tv-programma's, muziek, podcasts en foto's en wordt aangestuurd via een Apple Remote. De HDMI-aansluiting is cruciaal, omdat het de doorgave mogelijk maakt van het high-resolution digitale videosignaal naar de tv in een versleutelde vorm. De filmstudio's gebruiken HDMI om te voorkomen dat identieke kopieën van hun films digitaal uit de dvd-spelers komen. Maar het gebruik van HDMI betekent ook dat alleen bepaalde, toegestane digitale video-afspeelapparaten deze hoge resoluties kunnen gebruiken.

Hoewel er tijdens de keynote niets gezegd werd over harde schijven of optische spelers, kan de iTV enige vorm van buffergeheugen nodig hebben voor de ondersteuning van het afspelen van video van "geselecteerde" internetsites (en we willen heel graag weten wat "geselecteerd" meer betekent dan "het kan QuickTime filmtrailers van Apple's site afspelen". We zien graag een YouTube-kanaal bijvoorbeeld. Het ontbreken van een dvd-speler is bijzonder teleurstellend, omdat het betekent dat een aparte Mac, pc, of dvd-speler nodig is voor dvd's die je in dezelfde omgeving wilt bekijken. Zoals wij het zien, zou de iTV moeten werken als een geavanceerde media-adapter, en zou het dus fijn zijn als er meer ingangen op zouden zitten, waarna alleen de uitgangen naar je tv en stereosysteem geleid hoeven te worden.

Vragen waarvan we verwachten dat die de komende maanden beantwoord zullen worden, zijn onder andere of de iTV beeld en geluid kan delen van alle computers op een lokaal netwerk, of dat er beperkingen zijn, gebaseerd op iTunes Store-autorisatie en de irritante beperking op hoeveel verschillende gebruikers verbinding kunnen maken met een exemplaar van iTunes, om muziek te delen in een gegeven periode van 24 uur. Een ander onderwerp van discussie kan zijn de wijze waarop meerdere iTV's in een huis te beheren zijn, we verwachten dat ze benaderbaar zijn met een naam, net zoals AirPort Express en de AirTunes-functionaliteit ervan.

Het is niet de tv van je ouders en niet die van jou

Enigszins verstopt in Apple's aankondiging over iTV van vorige week was het merkwaardige feit dat de toekomstige adapter voor mediastromen alleen component- en HDMI- (High-Definition Multimedia Interface) video-uitgangen biedt. Deze twee methoden om video te verpakken zijn wat exotisch voor mij, die pas recentelijk de 19-inch beeldbuis-TV (10 jaar oud en haperend) verving door een 20-inch Dell LCD-TV met DVI en wat ik beschouwde als de standaard video-uitgang: een enkele tulpstekker.

Maar ik blijk gewoon achter te lopen in vergelijking met de rest van de wereld van de consumentenvideo, en ik vermoed dat dat voor velen van jullie ook geldt. HDMI, wist ik, is algemeen op bijna alle high-definition televisie-toestellen (HDTV); het is een uitbreiding van de DVI (Digital Video Interface)-standaard die gebruikt wordt voor externe beeldschermen. HDMI heeft ingebouwde ondersteuning voor audio, iets dat DVI niet heeft, en door gebruik te maken van een andere standaard kan het digitale video en audio coderen, zodat het van het ene geautoriseerde apparaat naar het andere gestuurd kan worden, zoals een dvd-speler en een HDTV-toestel. Dit is een onderdeel van de DRM (digitale rechtenbeheer)-vereisten van de filmstudio's en andere houders van video-auteursrechten voor het "toestaan" dat digitale kopieën van hun werk worden verspreid. (Alle 'home entertainment'-apparaten met HDMI-interfaces leveren de hoogste resoluties van digitale inhoud door encryptie te gebruiken. Analoge uitgangen zonder restricties krijgen met opzet een lagere resolutie of kwaliteit om kopiëren tegen te gaan. Er worden pogingen gedaan om ook op digitale apparaten het gebruik zonder restricties van analoge uitgangen te blokkeren!)

Component-video is analoog, maar de kwaliteit wordt als vrij hoog beschouwd. In component-video voor de consument dragen drie afzonderlijke kabels het signaal. Eentje geeft de luminantie-informatie door, een combinatie van helderheid (de hoeveelheid lichtenergie) en detail. De tweede kabel draagt de rode component zonder de luminantie en de derde de blauwe component zonder de luminantie. Groen wordt afgeleid uit de drie componenten. Dankzij deze scheiding zijn beelden scherper met juistere kleuren.

Composiet-video is waar we allemaal aan gewend zijn, waarbij de kleurwaarden en de luminantie worden gecombineerd, waardoor er iets ontstaat dat relatief nogal rommelig is, maar waarvoor maar een enkele kabel nodig is. Deze coderingsmethode is de Amerikaanse NTSC-standaard, waar vaak aan gerefereerd wordt als "Never The Same Color" (nooit dezelfde kleur) vanwege de lage betrouwbaarheid. De andere dominante standaard in de rest van de wereld is PAL, dat vergelijkbaar is.

Hoewel ik een relatief recent LCD-beeldscherm aanschafte dat bestemd was voor het tonen van video, bleek het dat ik alweer achter liep (hoewel ik ter verdediging kan aanvoeren dat mijn Dell een computerbeeldscherm is dat ik gebruik als televisie, niet een op zichzelf staande LCD-TV). Ik keek naar prijzen bij Crutchfield, een gereputeerde online audio/videowinkel en hun goedkoopste LCD-televisietoestel (een 15-inch Samsung voor 350 dollar) ondersteunt composiet- en component-video, evenals S-Video en VGA (aangegeven als "PC-ingang"). (S-Video gebruikt een stekker die lijkt op die oude ADB (Apple Desktop Bus) toetsenbord- en muiskabels, en het is beter dan composiet- maar nog lang niet zo goed als component-video.)

Om naar prijzen te zoeken voor een TV met HDMI, gebruikte ik een koppeling bij Crutchfield die de keuze kan beperken tot alleen beeldschermen met die interface; dat moet een vaak gevraagde zoekopdracht zijn. Hun goedkoopste HDMI-bevattende TV-toestel is een Westinghouse 27-inch LCD HDTV voor 700 dollar; het heeft HDMI en twee afzonderlijke component-video-ingangen, composiet- en S-Video, DVI en VGA.

Dit zijn niet echt dure opties, maar als je al een prima werkend TV-toestel of LCD-beeldscherm hebt voor het bekijken van video, waarom zou je dan een nieuw toestel kopen? Kun je geen converter gebruiken? Helaas niet. Er is blijkbaar geen legale manier om de encryptie van een HDMI-stroom te verwijderen en de digitale inhoud eruit te halen om het vervolgens weer op een andere manier te coderen, zoals DVI. Dus zul je er geen adapter voor vinden, en een adapter zou sowieso een computer nodig hebben voor de de- en hercodering. Voor component-naar-composiet-conversie, zowel S-Video als de RCA-stijl met een enkele stekker, heb je een NTSC- of PAL-codeerder nodig om van video-codering te veranderen. Ik heb codeerders gevonden voor professionele gebruikers met prijzen vanaf meer dan 300 dollar, wat niet echt geschikt is voor een thuisgebruiker.

Apple richt zich met de iTV absoluut op de vroege overstappers, en het zal sommigen met oudere TV-toestellen ertoe aanzetten om nieuwere te kopen met de passende ingangen. Dat zal de makers van consumentenelektronica ook blij maken, en voor zover we weten plant Apple ook een iHDTV die rechtstreeks zal werken met de iTV en andere producten. Vergeet niet dat de meeste apparaten die set-top-box genoemd worden, ook TV- en kabelontvangers zijn.

Er speelt hier ook nog een andere factor mee, namelijk dat het gebruik van component- en HDMI-codering het moeilijk maakt voor de doorsnee gebruiker om digitale video te kopiëren en op te nemen met de iTV buiten Apple's DRM-aanpak om. Als je wat geld uitgeeft, kun je opnemen via de component-uitgangen met een redelijke kwaliteit, tenzij er een soort Macrovision of andere watermerkcode komt die wordt uitgezonden om het opnemen via de analoge component-uitgang te verstoren of te voorkomen.

Maar iTV heeft in zijn hardware-ontwerp de notie ingebouwd dat, in tegenstelling tot bij audio, er maar een paar goedgekeurde en specifieke manieren zijn om video via de adapter te bekijken. Door geen composiet-uitgang te maken heeft Apple weer toegegeven aan de industrie die ze tegelijkertijd moeten paaien en overhalen om meer digitale inhoud vrij te geven aan een breder publiek.

Verborgen iPhoto importmogelijkheid

Deze iPhoto-truc is echt vreemd, maar het werkt. Het blijkt, volgens een tip gepubliceerd op MacOSXHints.com, dat iPhoto 6 direct foto's op tenminste een paar digitale camera's en geheugenkaarten kan zien. Het enige wat je hoeft te doen is je camera met je Mac te verbinden of een geheugenkaart in de lezer te stoppen. In iPhoto's importscherm, niet op de importknop klikken maar in plaats daarvan twee keer op Return toetsen. Even later gaat iPhoto in de bewerkmodus, en laat de foto's van de camera of de kaart zien in plaats van de foto's in de iPhoto-bibliotheek. Druk op Escape wanneer je weer naar de organisatiemodus wilt gaan met blanco miniatuurafbeeldingen; dubbelklikken op een miniatuurafbeelding laadt die weer in de bewerkmodus.

Je kunt de foto's bewerken, maar je kunt, als je de "Bewerk foto's in het hoofdscherm"-optie in iPhoto gebruikt de blanco miniatuurafbeelding naar je bibliotheek slepen om de actuele foto's te importeren. Helaas gaan in elk geval bij sommige camera's en kaarten de fotodata verloren (die van mij kwamen binnen als 31-dec-00) dus het is geen goede vervanging voor Apple's eigen Image Capture-gereedschap voor selectief importeren, iets dat aan iPhoto pijnlijk genoeg nog steeds ontbreekt.

Het is begrijpelijk dat de miniatuurweergaves niet verschijnen, omdat iPhoto normaal gesproken een miniatuurweergave creëert bij het importeren van de foto's, en deze stap is op dit moment nog niet gemaakt. Er is geen reden om geen techniek zoals in Image Capture te gebruiken die miniatuurweergaves kan vertonen voor het importeren, dus misschien zien we de code die bedoeld was om een selectieve import te realiseren, die het echter niet gebracht heeft tot iPhoto 6.

Voor wat het waard is: Apple, hier is hoe een selectieve importfunctie zou moeten werken. Wanneer de gebruiker een camera aansluit of een geheugenkaart inleest, zou iPhoto het importscherm moeten tonen zoals nu het geval is. Echter, het zou gevuld moeten worden met miniatuurweergaves van alle foto's en films op de camera. Klikken op de importknop zou nog steeds alles moeten importeren (en de gebruiker zou niet gedwongen moeten worden om te wachten tot alle miniatuurweergaves ingeladen zijn voordat deze knop gebruikt kan worden). Maar de gebruiker zou ook zelf een set foto's moeten kunnen selecteren om deze in de bibliotheek te slepen om ze zo te importeren en aan een album toe te voegen. Als de gebruiker later een volledige import doet, zou iPhoto moeten herkennen welke foto's daarvoor al geladen zijn, zoals het nu werkt en moeten melden of je deze nogmaals wilt importeren.

GoLive uit Adobe Creative Suite geschopt, Acrobat 8 uit

Het lot van web-ontwerp en -beheergereedschap Adobe GoLive is bezegeld: het programma is verstoten uit Creative Suite, Adobe's software-bundel ontworpen voor professioneel drukwerk en elektronische productie. Dreamweaver 8 zal GoLive CS2 in versie 2.3 van Creative Suite vervangen. Tevens wordt in deze bundel de nieuwe versie Acrobat 8 meegeleverd. Dit is vandaag aangekondigd, de leveringen starten in november. Adobe verwacht CS 2.3 in kwartaal 4 van 2006 te kunnen gaan leveren.

Adobe verwierf afgelopen jaar Dreamweaver als onderdeel van de Adobe-Macromedia-fusie. Dreamweaver is lange tijd gezien als het gereedschap om interactieve websites te ontwerpen die verrijkte media, database-inhoud en scripting met PHP verenigden. GoLive had de voorkeur van ontwerpers vanwege de integratie met Photoshop en directe ondersteuning voor Acrobat's interne links en PDF-creatie en het gebruikersgemak.

In juni, beschreef ik een lek, toen een Adobe Europe productmanager leek te zeggen dat men zowel GoLive en illustratieprogramma FreeHand zou laten vallen. Nader onderzoek in drie talen en een verklaring van Adobe wees uit dat GoLive en FreeHand geen onderdeel zouden gaan uitmaken van Adobe's kern-programma's maar dat de ontwikkeling wel door zou gaan. (De aankondigingen van vandaag bevatten geen nieuws over FreeHand.)

Adobe zegt dat GoLive doorontwikkeld wordt als een zelfstandig programma, hoewel het onduidelijk is welk publiek het zou aantrekken. Geloofwaardige geruchten wijzen er op dat GoLive wellicht herschreven wordt tot een vriendelijker webontwerpgereedschap, met de focus op beginnende gebruikers.

De andere update van de Creative Suite is de verversing van Acrobat, nu bij versie 8, die ook aangeboden wordt in een verscheidenheid van versies. Nieuwe mogelijkheden zijn een grabbelton van verschillende items, vele daarvan zijn alleen interessant voor gebruikers in bepaalde takken van sport. Maar de mogelijkheid om alle verborgen metadata, lagen en andere onzichtbare informatie te verwijderen, die vaak meer verraadt dan je wilt, en 'redactie'-gereedschap waarmee je permanent tekst en beelden van een PDF kunt verwijderen zijn de moeite waard. Acrobat 8 Professional staat nu ook toe gedeelde PDF-commentaren en markeermogelijkheden binnen een werkgroep te gebruiken.

Adobe heeft de naam Acrobat op de laatste versie van Macromedia Breeze geplakt, nu bekend als Acrobat Connect. Connect is een vergader-gereedschap, zoiets als WebX of NetMeeting, dat alle soorten media -PDF's, beelden, video- beschikbaar maakt om door te sturen naar alle deelnemers. De basisversie staat bijeenkomsten toe tot 15 deelnemers met gelimiteerd mediagebruik; een Professional-versie kan geïnstalleerd worden op de server van een bedrijf zonder limiet aan het aantal deelnemers. De Professional-versie herbergt een volledige set gereedschap voor het delen van media, voice-over-IP en een verscheidenheid aan rapportage-gereedschappen. De basisversie van Connect wordt geleverd vanaf november, samen met de rest van de Acrobat-suite; de Professional-versie wordt in december verwacht.

Creative Suite 2.3 heeft een prijs van $1,200 voor de premium-editie, inclusief Acrobat 8 professional en Dreamweaver. Bestaande CS2-eigenaren kunnen voor $160 een upgrade kopen. Bezitters van elke andere versie of editie van Creative Suite moeten $550 voor een volledige upgrade betalen. Acrobat 8 professional kost $450, met upgrades voor vele vorige edities vanaf een prijs van $160. Acrobat 8 Standard kost $300, met vele mogelijkheden tot upgraden vanaf $100. Acrobat Connect kost $40 per maand per gebruiker voor de basisversie; prijzen voor de on-site professional-smaak zijn nog niet aangekondigd. Van de basis Acrobat Connect zal een gratis proefversie beschikbaar komen die tot het eind van het jaar werkt.

Rondetafelgesprek van de staf -- In dit artikel proberen we eens iets anders uit. In plaats van één persoon verslag te laten doen van een interne discussie die onvermijdelijk volgt op een dergelijke aankondiging wilden we je onze scherpere gedachten en commentaren laten horen. Glenn en Jeff hebben een aanzienlijke kennis van GoLive en hebben drie versies van "Real World Adobe GoLive," geschreven. Adam is dan weer uren druk in de weer geweest met Acrobat Professional voor de Take Control e-boeken in PDF-formaat.

[Glenn Fleishman]: Ondanks zeer getalenteerde ontwikkelaars die aan GoLive sleutelen, hinkt het programma sinds versie 6.0, van enkele jaren geleden, achter Dreamweaver aan. Dreamweaver overtroefde GoLive door scripts en een databasefunctie te integreren; GoLive slaagde daar nauwelijks in. GoLive 6 omvatte heel wat mogelijkheden voor database-integratie en voorvertoning van scripts. In GoLive CS waren deze allemaal weer verdwenen, net als de hoop om rechtstreeks met Dreamweaver te wedijveren. Sinds 2002 werd het duidelijk dat Adobe veel minder in GoLive investeerde dan Macromedia in Dreamweaver. GoLive is nooit het paradepaardje geweest van Adobe terwijl Macromedia Dreamweaver naast Director en Flash positioneerde als een onmisbaar gereedschap.

Voor een volwassen product als Acrobat wordt het nog moeilijker om nieuwe trucjes aan te leren. De laatste jaren richtte Adobe de aandacht enerzijds vooral op het verbeteren van de workflow voor drukwerkproductie, waarbij een PDF-bestand niet alleen een tussenstadium maar ook het eindstadium is van waaruit het uiteindelijke resultaat wordt verkregen. Anderzijds richtte Adobe zich op samenwerking in een werkgroep, waarbij commentaren en opmerkingen in PDF-bestanden toegestaan zijn zodat niemand in de groep ooit iets hoeft te printen. Versie 8 gaat hierop verder maar brengt weinig vernieuwing, afgezien van de verbeterde beveiligingsmogelijkheden.

Het "redactie"-onderdeel mag je misschien het "oeps, we dachten dat dit een markeerpen was"-onderdeel noemen. Vele documenten werden naar PDF geconverteerd uit bijvoorbeeld Microsoft Word. Daarbij verschenen zwarte markeringen over gevoelige inhoud. Elke gebruiker van Acrobat Professional kon echter deze zwarte markeringen verwijderen om zo de onderliggende tekst te zien. Dat gaat nu niet meer; verwijderde elementen worden nu volledig uit het PDF-bestand verwijderd.

[Jeff Carlson]: GoLive is volgens mij dood, ondanks Adobe's beweringen. Terwijl Adobe blijft beweren aan GoLive verder te werken, betekent het loskoppelen van GoLive van de Creative Suite zo goed als zeker de doodsteek voor het programma; de meeste mensen gebruiken het omdat het deel uitmaakt van Creative Suite (enkelingen blijven aan het programma vasthouden uit pure traagheid). Dat gezegd zijnde ben ik er zeker van dat sommige ontwikkelaars trouw zullen blijven aan GoLive (ervan uitgaand dat het wordt opgewaardeerd en niet in iets anders wordt omgevormd) omdat ze ermee vertrouwd zijn geraakt, er sjablonen voor hebben gemaakt en anderzijds de interface begrijpen - een belangrijk onderdeel. Maar als ik vandaag mijn brood met GoLive verdiende, zou de aankondiging van vandaag mij ertoe aanzetten om na lang nagedacht te hebben over te schakelen op Dreamweaver.

[Adam C. Engst]: Ik heb geen interesse voor GoLive en Dreamweaver. Lang geleden heb ik besloten dat een van beide leren niet echt eenvoudiger was dan het leren van HTML en CSS en werken in BBEdit of het tekstverwerkingsprogramma van mijn keuze. Wat me meer interesseert, is de aankondiging omtrent Acrobat 8. Voor onze Take Control e-boeken zijn we namelijk erg afhankelijk van Acrobat. Afgaande op de persvoorstelling heeft Adobe zich geconcentreerd op het vereenvoudigen van Acrobat's interface en het uitbreiden van de samenwerkingsfuncties. Dat lijkt goed, maar ik blijf gereserveerd tot ik zie of ze de talrijke addertjes onder het gras hebben weggehaald.

Acrobat Professional gebruiken voor het werken met PDF is over het algemeen een oefening in constante irritatie. Om bijvoorbeeld een regel gelinkte tekst in rood onderaan elke pagina toe te voegen, zoals in de voorbeelden van onze e-boeken, kan ik vrij eenvoudig een voettekst toevoegen, maar ik moet elke regel met de hand rood maken (Acrobat voorziet niet in kleurcontrole voor voetteksten). En ik moet ook met de hand een gekopieerde link op de juiste plaats invoegen op elke pagina (want Acrobat aanvaardt geen links in voetteksten. Ingevoegde links komen ook altijd in het midden van de pagina te staan). Is het dan zo verwonderlijk dat mensen zulke slechte PDF-bestanden aanmaken als het gereedschap bij uitstek voor het werken met PDF zulk eenvoudige taken zo moeilijk maakt? Ik hoop dat Adobe dat in Acrobat 8 rechtzet, maar ik wacht er niet op, gezien het aantal jaren dat ze het al verkeerd doen.

[Glenn Fleishman]: Adam's desinteresse in grafische schillen voor het bouwen en onderhouden van websites brengt een van de belangrijkste redenen aan het licht waarom Dreamweaver het zo goed doet. De meeste websites van eender welke grootte zijn niet zomaar een verzameling van individueel bewerkte pagina's. Net zoals TidBITS en onze Web Crossing-oplossing, en in feite de meeste blogs zijn sites opgebouwd rond sjablonen die op databases steunen. Zonder hulp van een website of gespecialiseerd gereedschap is het vaak erg moeilijk die vooraf te bekijken en dan de resultaten te zien. Dreamweaver biedt een redelijke ondersteuning voor het vooraf bekijken van scripts. Bovendien kan deze functionaliteit uitgebreid worden. Een echt nuttig programma voor het ontwerpen van websites zou niet alleen de mogelijkheid moeten bieden voor het schrijven en voorbeschouwen van sjablonen - GoLive CS2 biedt een beperkte ondersteuning voor Movable Type - maar de simpele mogelijkheid moeten bieden om je eigen modules te schrijven om te werken met programma's als Web Crossing die niet populair genoeg zijn om directe ondersteuning te bieden. Met zo'n ondersteuning zou je de kracht van een visuele editor hebben die Cascading Style Sheets beheert en consistentie verzekert in alle pagina's van een site, en tegelijkertijd de kracht van een sjabloon-gebaseerde paginacreatie.

Take Control-nieuws, 18 september 2006

Leer van de "Macworld Mac Basics Superguide" -- Tijd voor een Mac quiz! (Antwoorden hieronder.)

Wanneer je het antwoord niet weet op één van de vragen hierboven, bevelen we de "Macworld Mac Basics Superguide" aan, een e-boek van 78 pagina's. Dit boek is net uitgegeven door Macworld in samenwerking met TidBITS en Take Control auteurs. Geschreven in een toegankelijk vraag-en-antwoordformaat helpt dit $12.95 kostende e-boek je om je weg in Mac OS X te vinden, het Dock te gebruiken, Systeemvoorkeuren in te stellen, gebruikersaccounts op te zetten, te werken met programma's en documenten, je Mac te doorzoeken, hem veilig te houden, de oorzaak van problemen te achterhalen en de bijgeleverde Mac-applicaties te gebruiken. Iedere Mac-gebruiker zou deze informatie moeten weten, of er in elk geval voordeel uit moeten kunnen halen.

Ik ben er zeker van dat een aantal van jullie denken, "Maar ik ben een ware tovenaar wanneer het gaat om mijn Mac-kennis. Ik bewerk plists in pico. Ik start zelfs in Open Firmware op, gewoon voor de lol!" Vast allemaal waar, maar zelfs als je een zeer geduldige tovenaar bent, die al je minder ervaren vrienden helpt, kost het wel tijd die je anders had kunnen besteden aan het controleren of je website wel voldoet aan XHTML Strict-eisen. Verwijs ze naar dit boek, of koop het voor ze (er is geen hinderlijke DRM die je verhindert om een exemplaar te kopen voor iemand anders), en je bent van die vervelende vragen verlost. Er is bovendien een korting op het boek "Take Control of Maintaining Your Mac" waardoor de hoeveelheid vragen die je krijgt nog verder zal afnemen.

Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 18 september 2006

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Changing file formats by changing file names -- BBEdit 8.5 kan een document comprimeren in gzip-formaat gewoon door het bestand te bewaren met een .gz of .gzip extensie. Is dit een waardevol gemak of mogelijk gevaarlijk? (3 berichten)

FTP client comparison? Lezers bekijken de verschillende File Transfer Protocol-applicaties en debatteren over de bruikbaarheid van de eigenschappen. (13 berichten)

Building a Mac Media Center -- Als een lezer in een nieuw huis trekt, rijst de vraag hoe een tweede TV en audiosysteem aan te sluiten. Welke hardware gebruiken? En wat is er met de Mac-versie van TiVo2Go? (12 berichten)

Microsoft Word Document Compatibility -- Welke versie van Word voor de Mac moet je aanschaffen, om compatibiliteit met Windows-gebruikers met Word te bewaren? (13 berichten)

Email-only hosting -- Lezers noemen email service providers, en ook hosting opties en de problemen inherent aan e-mail forwarding. (17 berichten)

Intelligent agent sites -- Sites die items aanbevelen gebaseerd op items die je hebt bekeken of gekocht lijken veelbelovend, maar tonen vaak middelmatige resultaten. Welke sites zijn aanbevolen? (4 berichten)

It's Not Your Parents' (or Even Your) Television -- Apple's aankondiging van iTV leidt naar de beperkingen van DRM en hoe de filmstudio's proberen toegang tot hun producten te reguleren waardoor klanten mogelijk worden weggejaagd. (1 bericht)

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse internettechnologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; als je dat vaak doet vraag ze dan een abonnement te nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.