Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#825, 10 april 2006

Apple kwam vorige week met een publieke bèta van Boot Camp, waarmee bezitters van een Intel-Mac Windows XP kunnen installeren op een aparte partitie. Mac-gebruikers en de pers gingen uit hun dak over de mogelijkheden. In deze uitgave gaan we hier in detail op in: Adam kijkt naar Boot Camp en de mogelijke implicaties, terwijl Robert Movin terugkeert om te praten over virtualisatie, oftewel het draaien van Windows binnen Mac OS X. Verder steekt Matt Neuburg in dit nummer de vlag uit voor Pacifist en wijzen we je op verschillende aardige artikelen met betrekking tot Apples 30-ste verjaardag.

Onderwerpen:

Copyright 2006 TidBITS: Reuse governed by Creative Commons license
<http://www.tidbits.com/terms/> Contact: <[email protected]>


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


MailBITS, 10 april 2006

[vertaling: PAB]

Macworld over Apples 30-ste verjaardag -- Onze vrienden bij Macworld hebben het druk gehad met artikelen over de viering van Apples 30-ste verjaardag. De leukste twee vonden we hun blik op Apples 30 meest belangrijke producten en een hilarische tijdlijn van belangrijke gebeurtenissen in Apples geschiedenis van John Moltz van Crazy Apple Rumors. Als je sinds kort geïnteresseerd bent in Apple, geven deze twee artikelen je wat basiskennis over Apples wat verdere verleden en voor degenen die al veel van de jaren meegemaakt hebben, is het lezen van de artikelen een leuke nostalgische exercitie. [ACE]

<http://www.macworld.com/2006/04/features/30applelist/>
<http://www.macworld.com/2006/04/features/carstimeline/>


Pacifist is nog steeds een winnaar met 2.0

door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: JG]

Als ik een utility zou moeten noemen die geen Mac OS X-gebruiker kan missen, zou het Pacifist van Charles Srstka moeten zijn. Nou ja, het zou DiskWarrior van Alsoft kunnen zijn. Maar dan zou Pacifist zeker op de tweede plaats komen! In eenvoudige paardenrace-termen, als ik het aantal keren dat beide programma's mij uit benarde situaties hebben gered zou optellen, zou het een fotofinish zijn.

<http://www.charlessoft.com/>
<http://alsoft.com/DiskWarrior/>

Pacifist laat je simpel gezegd binnenin .pkg-bestanden kijken. Een .pkg-bestand is het ding waarop je dubbelklikt om de Installer te starten; in feite zou je kunnen zeggen dat het zelf een installer is. Het probleem met zulke installers is dat je niet weet waar ze zaken zullen opbergen, of je krijgt niet veel keus over wat geïnstalleerd wordt. Met Pacifist kan je een .pkg-bestand bekijken alsof het gewoon een map was; je kunt de inhoud bekijken, en zien wat het van plan is waar te installeren, en individuele bestanden er uithalen.

Om een praktisch voorbeeld te geven, vorige week zag ik een boodschap in een Usenet-nieuwsgroep van iemand die op een of andere manier zijn exemplaar van iMovie beschadigd had. Het advies van andere lezers volgend, vond hij iMovie in een .pkg-bestand op een van zijn systeeminstallatie-cd's, en kon hij het bestand eenvoudig naar zijn harde schijf kopiëren zonder de installer te laten lopen.

Pacifist kan ook Receipt-bestanden lezen (lijsten van wat waar geïnstalleerd is, die op jouw computer geplaatst worden door de installer), en kan dus controleren of dingen fatsoenlijk geïnstalleerd zijn, met de juiste permissies enzovoort. Het aardige van deze eigenschap is dat Pacifist je kan vertellen waar je .kext-bestanden vandaan komen (kies "Display Kernel Extension Report" in het Pacifist-menu). Een .kext-bestand is een kernelextensie; deze bestanden zijn cruciaal omdat ze de werking van Mac OS X veranderen op een laag niveau, dus zij kunnen problemen veroorzaken. Op deze manier zie ik onmiddellijk dat ik slechts twee .kext-bestanden heb die niet door Apple geïnstalleerd zijn, en ik weet waar beiden voor zijn en dus is alles goed.

Wat mij altijd het meest verbaasd doet staan in Pacifist is z'n gulheid. Het doet iets moeilijks en technisch en maakt het eenvoudig en veilig, samen met een kristalheldere interface. Ondanks al het werk dat gegaan moet zijn in het schrijven en testen en het te onderhouden, is Pacifist 2.0 nog steeds slechts $20, en is werkelijk shareware: als je de contributie niet betaald, is de enige handicap een zeurscherm bij het opstarten. Deze nieuwe versie verwijdert een paar bugs, voegt volledige Tiger- en Intel-ondersteuning toe, en ondersteunt het lezen van andere bestandsformaten (inclusief .dmg). Voor geregistreerde bezitters van vorige versies is deze upgrade gratis.


Apple opent Boot Camp voor Windows-gebruikers

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: DPF, SL]

Geen aprilgrap, maar Apple Computer heeft zojuist echt een publieke bèta uitgebracht van Boot Camp, software die gebruikers van Intel-gebaseerde Macs in staat stelt Windows XP te installeren en te draaien. En wanneer je dit ziet als een teken van de apocalyps, bedenk dan dat Apple in een ver verleden DOS-kaarten verkocht voor Macs waarmee ze software voor PC's konden draaien. Om Boot Camp en Windows XP te installeren hoef je niets in je Mac-gegevens te veranderen, hoewel je natuurlijk wel over voldoende schijfruimte dient te beschikken om een Windows XP partitie te maken.

<http://www.apple.com/macosx/bootcamp/>

Boot Camp-technologie zal deel uitmaken van Mac OS X 10.5 Leopard, misschien onder een andere naam. Voor nu echter, kun je deze bèta gebruiken om een dual-boot-systeem te maken, waarbij je tussen Mac OS X en Windows XP kiest door de Optie-toets bij opstarten ingedrukt te houden en de juiste partitie te selecteren. De opstartkeuze kan ook ingesteld worden via een aangepast Opstartschijf-voorkeurenpaneel dat door Boot Camp wordt geïnstalleerd, alsook een nieuw Controlepaneel in Windows XP nadat Boot Camp drivers en extensies heeft geïnstalleerd.

Slimme hackers waren er al in geslaagd Windows XP te laten draaien op Intel-gebaseerde Macs - en wonnen daarmee en passant bijna $14.000 - maar dat proces is veel ingewikkelder dan wat Apple nu mogelijk maakt. Boot Camp biedt een grafische assistent die je ondersteunt in het proces van aanmaken van een tweede partitie voor Windows, het branden van een CD met de vereiste Windows drivers (voor de grafische kaart van je Mac, netwerk, audio, Bluetooth, de Eject-toets op het toetsenbord en de Helderheidregelaars voor ingebouwde schermen) en het installeren van Windows vanaf de Windows XP installatie-CD.

Let daarbij vooral op het proces van partitioneren: het is niet nodig om een back-up te maken van alle gegevens op je harde schijf, de schijf te herformatteren, de schijf opnieuw te partitioneren met op de juiste manier geformatteerde Mac en Windows partities om vervolgens Boot Camp te installeren. In plaats daarvan gebruik je de Boot Camp-software om een dynamische logische partitie aan te maken die je op dezelfde manier op je bureaublad ziet als een op een andere manier aangemaakte partitie. Dit is alleen mogelijk met Mac OS X-systemen die op een Intel Core-processor draaien door gebruik te maken van een zogenoemde GUID Partition Table (GPT) met journaled HFS+ als het bestandssysteem. Onze collega Dan Frakes merkte op dat "resizeVolume" nu een optie is in het Unix-gereedschap diskutil, en dat je die optie sinds de Mac OS X 10.4.6 update in de Terminal kunt gebruiken. Diskutil ligt ten grondslag aan Schijfgereedschap dat je in de Finder kunt gebruiken. In een interview met TidBITS-redacteur Glenn Fleishman konden productmanagers van Apple geen verdere informatie hierover geven, maar ze bevestigden wel dat het nieuw was.

Je Mac-schijven worden gezien door het Windows-systeem en omgekeerd. Bij Windows-partities kun je ervoor kiezen om een 'ouderwets' FAT32 volume aan te maken, dat geen bestanden groter dan 4 GB kan bevatten, of een moderner NTFS-volume te maken. NTFS kent veel moderne mogelijkheden zoals journaling - waarbij de aanpassingen aan een schijf worden bijgehouden die teruggezet kunnen worden wanneer je systeem vastloopt, wat ook mogelijk is bij nieuwere versies van Linux, Unix en bij Mac OS X vanaf versie 10.3. Maar een voordeel van FAT32 kan zijn dat Mac OS X die kan lezen en schrijven; NTFS-volumes kun je alleen lezen.

Mac-volumes kun je alleen onder Windows zien wanneer je extra software installeert, zoals MacDrive 6. Dit pakket is al door Apple getest met Boot Camp en goed bevonden.

<http://www.mediafour.com/products/macdrive6/>

Hoewel de dual-boot-mogelijkheid een eerste stap is, wordt het pas echt interessant wanneer virtualisatie mogelijk is. Dit is het draaien van Windows in een venster, of zelfs het draaien van een Windows-applicatie binnen Mac OS X alsof het gewoon een ander programma was, zoals Classic dat doet voor Mac OS 9-applicaties. Op die manier hoef je niet langer Mac OS X te verlaten om een Windows-programma te gebruiken. Virtualisatie belooft ook snelheden die vergelijkbaar zijn met 'native' programma's terwijl Windows in zijn eigen 'kooi' blijft met de mogelijkheid om de status van Windows te bewaren - zoals Virtual PC van Microsoft dat doet. Op dit moment werken op zijn minst 3 bedrijven aan virtualisatie-software (en is er nog een open source-project, Q), zoals Parallels, dat juist afgelopen week een publieke bèta vrijgaf. Verder is het ook nog mogelijk dat Microsoft een update gaat uitbrengen voor Virtual PC voor de Macintosh, maar op het moment van schrijven heeft het bedrijf hier nog geen informatie over vrijgegeven. Zie verder "WinOnMac tweestrijd: Dual-Boot versus virtualisatie" in deze editie voor een vergelijking van dual-boot en virtualisatie-mogelijkheden die vandaag de dag beschikbaar zijn.

<http://www.parallels.com/en/products/workstation/mac/>

Maar misschien is virtualisatie al wel verder gevorderd dan Apple lief is. Het zou het in theorie minder aantrekkelijk kunnen maken om software voor Mac OS X te ontwikkelen. Met Windows als de grootste gemene deler zou er met name voor makers van spellen geen reden bestaan om ze over te zetten naar Mac OS X als Windows geen nadeel oplevert. Alleen de bedrijven die leven van het overzetten zouden worden getroffen. Volgens mij hebben gebruikers er geen problemen mee, spellen onder Windows te draaien, gegeven dat de meeste spellen toch al een heel eigen interface hebben. Niemand zal merken dat een spel dat onder Mac OS X draait eigenlijk een Windows-programma is, zolang de snelheid er maar niet onder lijdt. Toch kan ik me goed voorstellen dat Boot Camp ingebouwd wordt in Leopard op een manier waarbij je net zo snel zou kunnen schakelen tussen Mac OS X en Windows XP als nu al kan tussen verschillende gebruikers.

Om Boot Camp te draaien heb je een op Intel gebaseerde iMac, Mac mini of MacBook Pro nodig met de nieuwste firmware; Mac OS X 10.4.6; minstens 10 GB ruimte op je harde schijf; een lege beschrijfbare cd; en een printer (Apple raadt met klem aan de installatierichtlijnen af te drukken voordat je aan de installatie van Windows begint); en een bona fide installatieschijf voor Microsoft Windows XP, Service Pack 2, Home Edition of Professional (multi-disc, upgrade, en Media Center versies werken niet). Een volledig exemplaar van Windows XP Home Edition kost bijna $200; Professional kost bijna $300. Apple zegt expliciet dat het geen Windows verkoopt of ondersteunt, en je zult dus niet alleen je eigen exemplaar nodig hebben, maar ook zul je zelf moeten zorgen dat het voldoende is dichtgetimmerd en beschermd tegen het arsenaal aan kwaadaardige Windows-software. Dat betekent dat je een robuuste firewall moet installeren, anti-virus software, en anti-spyware software. We raden Zone Alarm van Zone Labs aan voor sommige van die functies; het bedrijf verkoopt een bundel met onderdelen die het niet zelf maakt. Google biedt daarnaast Google Pack, een verzameling nuttige gratis software voor Windows die Mac-gebruikers als uitgangspunt kunnen gebruiken als ze willen spelen met Windows.

<http://zonelabs.com/>
<http://pack.google.com/>

Het aardige is dat de licentie voor Boot Camp geldt tot 30 september 2007. We kunnen er dus wel op vertrouwen dat Leopard voor die tijd verschijnt. De licentie zegt verder dat je Boot Camp alleen maar mag gebruiken om te evalueren en - lachen - dat het niet toelaat dat de Apple Software zal worden gebruikt in een commerciële omgeving waar men erop vertrouwt dat het op dezelfde manier zal presteren als een definitieve voor de commercie bestemde versie, of met gegevens waarvan niet voldoende en regelmatig een back-up wordt gemaakt. Ik ben benieuwd wat Apple gaat doen, jou voor de rechter slepen als je per ongeluk Boot Camp in een "commerciële omgeving" gebruikt? Je bent dom bezig als je in een dergelijke situatie vertrouwt op publieke bèta-software (en het is heel redelijk dat een licentie je waarschuwt dat je de software op eigen risico gebruikt), maar mij dunkt dat de juristen van Apple wat al te fanatiek zijn geweest bij het schrijven van sommige stukken. Maar wat je ook doet, gebruik Boot Camp niet voor je kerncentrale, luchtvaart- of autoverkeerstoren, of vitale medische apparatuur. In de licentie staat duidelijk dat Apple niet de bedoeling heeft dat Boot Camp ergens wordt gebruikt waar een fout kan leiden tot dood, verwonding, of ernstige schade aan objecten of milieu. Een spelletje patience kan waarschijnlijk wel, en Outlook zal waarschijnlijk alleen maar het geestelijke milieu schaden.

<http://www.apple.com/macosx/bootcamp/terms.html>

Ter afsluiting een stukje redactiehumor. Apples keuze voor de naam "Boot Camp" verleidde Geoff Duncan tot een parodie op de stereotiepe drill-sergeant die een nieuwe lichting Windows-switchers toeblaft. Dit moeten we je echt laten lezen. Veel plezier!

"Jullie denken dat jullie goed genoeg zijn voor deze computer, SUKKELS? Dat zijn jullie NIET! Hebben jullie me GEHOORD? Jullie zijn NIET goed genoeg voor deze computer. Jullie soort, slap stel sprietjes, is alleen maar - en ik herhaal, ALLEEN maar - goed genoeg als alle ECHTE computergebruikers op deze planeet zouden worden ontvoerd door marsmannetjes!

"WAT?! Moet je daarom LACHEN, Windows-jochie? Als ik WIL dat je lacht, dan maak ik wel een grappig geluid!"

"Maar goed, omdat we NIKS anders hebben dan jullie, WORMEN - " (Dribbelt langs de linie.) "Wat doet Control-Alt-Delete?"

ER IS GEEN ALT-TOETS, MENEER!

"Ik HOOOOR je niet!"

ER IS GEEN ALT-TOETS, MENEER!

"Waar is de menubalk?"

BOVENKANT SCHERM, MENEER!

"Waar zijn computers voor?"

OM MUZIEK TE KOPEN, MENEER!


WinOnMac tweestrijd: Dual-Boot versus virtualisatie

door Robert Movin <[email protected]>
[vertaling: HM, MSH, PAB, RAW, TK]

In een ver verleden toen ik "Van iPod tot MacBook Pro: het verhaal van een Switcher" schreef (je weet wel, een maand geleden), vertelde ik dat mijn persoonlijke rechtvaardiging om in een MacBook Pro te investeren de mogelijkheid was om in de toekomst Windows op mijn Mac desktop te draaien. Ik zou in staat zijn in de schitterende wereld van OS X te werken terwijl ik nog steeds toegang had tot bedrijfsprogramma's die me aan Windows geketend houden. Ik voorspelde zelfs (moedig, volgens sommige lezers), dat het een kwestie van maanden zou zijn voordat we Windows op de Mac zouden zien.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=08455>

Ik had het mis, het was een kwestie van weken.

Sinds mijn vorige artikel is er aanzienlijke vooruitgang geboekt op het terrein van Windows draaien op Intel-Macs. Rond dezelfde tijd wonnen enkele hackers bijna $14.000 voor het produceren van een herhaalbare methode voor een dual-boot van Windows op een Mac, en verscheen een universal binary-versie van Q emulatie-software, waarmee gebruikers Windows en Unix varianten kunnen draaien in emulatie-vensters op een Mac. En dan, nog voor de inkt op de cheque van $14.000 droog was, bracht Apple de Boot Camp bèta uit om officieel dual-boot mogelijk te maken (zie "Apple opent Boot Camp voor Windows-gebruikers" eerder in deze editie).

<http://onmac.net/>
<http://www.kberg.ch/q/>
<http://www.apple.com/macosx/bootcamp/>

Het lijkt voor de hand liggend dat er meer aandacht is voor dual-boot dan voor virtualisatie. Apple vond het belangrijk genoeg om er geld voor vrij te maken terwijl er 850 bedrijven en personen investeerden met contant geld. Maar ik zie dual-boot als een tijdelijke oplossing, en het zal verdwijnen als we volledige virtualisatie op de Mac krijgen. In plaats van eerst Mac OS X te verlaten en weer op te starten en Windows XP te laden (wat langer duurt dan de huidige 23 seconden om Mac OS X op mijn MacBook Pro op te starten), het benodigde programma draaien, weer afsluiten en opstarten, in plaats daarvan kun je dan elk Windows XP-programma draaien in een venster in Mac OS X, met weinig snelheidsverlies en ondersteuning voor bijna alles wat je nodig hebt. Wat zeg ik, ik werk nu al met een enigszins kreupele versie van exact dat scenario! Maar voor we dual-boot en virtualisatie gaan vergelijken, is het belangrijk te weten wat virtualisatie en emulatie zijn. En welke obstakels en mogelijke lange-termijnvoordelen er zijn.

Definitie van termen -- In het kort, een "hypervisor" is virtualisatie-software die het mogelijk maakt om meerdere besturingssystemen op een computer te laten werken. Dit wordt gerealiseerd door een hardware omgeving voor het gast-besturingssysteem te emuleren, en we noemen dit een "virtuele machine." Echte hypervisors nestelen zich voor maximale prestaties tussen het besturingssysteem van de gastheer en de fysieke hardware en minimaliseert de lagen tussen de virtuele machine en de onderliggende hardware.

Nu de lange versie. "Virtualisatie" is een wat geladen term met een aantal potentiële betekenissen, het is dus nodig dat we ons een beetje inperken. Voor dit artikel richt ik me op virtuele machines en applicatie-virtualisatie en ik excuseer me vooraf voor grove oversimplificatie. Als je iets abstraheert, dat wil zeggen een stuk code dat zich voordoet als hardware, dan is dat een vorm van virtualisatie. Feitelijk gebruik je al aardig wat virtualisatietechnologie op een moderne Macintosh. Virtueel geheugen is misschien het meest voor de hand liggende gebruik van virtualisatie - ruimte op de harde schijf wordt gebruikt om RAM mee te simuleren. Meerdere partities op een enkele fysieke harde schijf, schijfafbeeldingen, een enkele partitie die meerdere fysieke schijven omvat (zoals RAID) en zelfs je iDisk zijn allemaal virtuele schijven. De Java programmeertaal stoelt op het concept van het programmeren van applicaties die in een Java virtuele machine werken - een software-omgeving geabstraheerd vanuit de fysieke hardware van een systeem. Zelfs die leuke Flash-animaties gebruiken applicatie-virtualisatie.

"Emulatie" is nauw verwant aan virtualisatie. Met emulatie gebruiken we software om de toegankelijkheid van onverenigbare hardware te emuleren. Het bekendste voorbeeld hiervan is natuurlijk Virtual PC, die op PowerPC gebaseerde Macs in staat stelt Windows-software te gebruiken door emulatie van de x86 hardware. Rosetta is ook emulatie-software - als een PowerPC applicatie loopt op een Intel-Mac, vertaalt de Rosetta-code instructies voor een PowerPC-processor naar instructies voor een x86-processor, en vertaalt ze dan terug naar de applicatie. Daarom lopen PowerPC-applicaties langzamer in Rosetta - iedere instructie naar de CPU moet in beide richtingen vertaald worden. Een ander meer amusant voorbeeld van emulatie is MAME (Multiple Arcade Machine Emulator), dat is software die arcade-spelletjes en spelconsoles emuleert, zo kun je op je computers oude arcade-spelletjes spelen.

<http://www.microsoft.com/mac/products/virtualpc/virtualpc.aspx>
<http://www.apple.com/rosetta/>
<http://www.mame.net/>

Maar het prikkelendste gebied van virtualisatie (en emulatie) is vandaag de dag dat van virtuele machines en hypervisors. Deze keer hebben we het niet over het beperkte toepassingsgebied van een Java Virtual Machine, maar het draaien van een compleet besturingssysteem binnen een ander besturingssysteem. De bekendste voorbeelden hiervan zijn VMWare, Virtual PC for Windows, QEMU, en Xen. Elk werkt een beetje anders, maar allen creëren ze in wezen een virtuele machine waarin je een ander besturingssysteem kunt installeren, ongeacht de hardware waarop en het besturingssysteem waaronder dit gebeurt (voorzover het ondersteund wordt natuurlijk).

<http://www.vmware.com/>
<http://www.microsoft.com/windows/virtualpc/>
<http://fabrice.bellard.free.fr/qemu/>
<http://www.cl.cam.ac.uk/Research/SRG/netos/xen/>

We noemen de software die dit proces beheert een "virtual machine manager" of "hypervisor", het systeem waarop de virtuele machine werkt het "host-besturingssysteem" en het systeem dat werkt binnen de virtuele machine het "gast-besturingssysteem". We maken een virtuele machine door de hardware te emuleren die nodig is voor de gast (dat is wat hypervisor-software doet). Dit leidt tot een paar interessante resultaten. Een van de beste resultaten is dat virtuele machines verplaatsbaar zijn, omdat ze niet gebonden zijn aan de host-hardware. Ik heb een paar Windows XP virtuele machines in verschillende stadia van updates, die ik verplaats van computer naar computer, eenvoudigweg door de schijfkopie steeds weer te kopiëren. In een bedrijfsmatige omgeving betekent dit dat je uiterst draagbare standaard-schijfkopieën kunt hebben, wat heel handig is als je veel servers beheert. We kunnen ook verschillende virtuele machines tegelijkertijd op een enkel systeem hebben, waarmee je in sommige gevallen hele netwerken met werkstations en servers kunt emuleren. Ik heb tot drie virtuele machines in VMWare actief op mijn Dell Pentium 4 2,4 GHz-computer en de grootste beperking is geheugen.

Dit is natuurlijk niet het geval met Virtual PC op een Mac, waar de Windows-prestaties op z'n zachtst gezegd middelmatig te noemen zijn. De prestatieproblemen komen omdat de x86-processorarchitectuur geëmuleerd moet worden, bovenop Mac OS X tijdens het draaien van een virtuele machine. We hebben het hier over verschillende lagen van vertalingen en een laag emulatie over twee besturingssystemen en verschillende hardware, wat niet de beste combinatie is voor goede prestaties. Maar degenen van jullie die ook werken met VMWare, Xen of QEMU op x86 hebben waarschijnlijk de veel betere prestaties van de virtuele machine opgemerkt. Dat is omdat deze programma's trucs uithalen om de benodigde vertalingen tot een minimum te beperken en het processor-opdrachten mogelijk maken de onderliggende hardware meer direct te benaderen.

VMWare neigt ernaar CPU-aanroepen direct aan de processor door te geven terwijl de rest van de hardware-omgeving geëmuleerd wordt (video, randapparatuur, etc.) dat in elk systeem weer anders kan zijn. Daardoor wordt veel van de benodigde vertaling (en ook delen van de emulatie) voorkomen en ons gast-besturingssysteem werkt met prestaties die bijna gelijk zijn aan de gewone situatie. Deze voordelen gaan niet op voor systeemcomponenten die volledig geëmuleerd worden zoals grafische kaarten. VMWare is dus meer geschikt voor zakelijke toepassingen dan de nieuwste versie van Unreal Tournament. Waar VMWare commerciële software is, speciaal voor de x86-architectuur, is QEMU open source en in staat op een aantal belangrijke hardware-platforms te werken en te emuleren, inclusief PowerPC-Macs. In sommige gevallen en nu hebben we het weer over x86, hebben programmeurs versnellers ontwikkeld, vergelijkbaar met VMWare, om de prestaties te versnellen door sommige vertalingen over te slaan. Xen, een ander open source virtualisatiepakket, gaat hier een stap verder in en vertrouwt op uiterst geoptimaliseerde gast-besturingssystemen om prestaties te behalen die in wezen gelijk zijn aan gewone systemen.

In de ring -- Terug naar de wedstrijd. Nu Macs Intel x86-processoren gebruiken, hebben we twee mogelijkheden om Windows te draaien. We kunnen met dual-boot de machine starten en Windows gewoon laten draaien, of we kunnen Windows draaien in een virtuele machine die weer binnen Mac OS X draait. Elk heeft zijn voor- en nadelen, maar mijn voorkeur gaat uit naar virtualisatie, en dat is wat ik nu heb.

Mijn doel is mijn MacBook Pro als mijn hoofdsysteem te gebruiken als ik op reis ben. Dit betekent dat ik maar een paar Windows-programma's draai, waaronder het virtuele privé-netwerk (VPN) van ons bedrijf, het inbelnetwerk van het bedrijf en Outlook (ik moet mijn .pst-bestanden kunnen behouden, dus Entourage is geen optie). Ik zou deze applicaties het liefst in Mac OS X draaien als dat kon, maar met dual-boot kan ik in elk geval voorlopig vooruit. Ik heb eerst het dual-boot opstartproces bestudeerd dat OnMac.net publiceerde, maar dat was nogal arbeidsintensief en gevoelig voor fouten. Ik ging ervan uit dat ik er altijd op terug zou kunnen vallen mocht dat nodig zijn.

Gelukkig is Apples publieke bèta van Boot Camp een officieel, gebruikersvriendelijk installatie- en beheerprogramma voor twee opstartsystemen. Zoals velen van jullie nu wel zullen weten, gebruiken de Intelgebaseerde Macs EFI (Extensible Firmware Interface) in plaats van BIOS (Basic Input/Output System) voor de firmware, maar EFI werkt alleen met Mac OS X op dit moment (Windows Vista zal EFI ook ondersteunen). Dus het maken van een dual-boot Mac is niet zo eenvoudig als het installeren van Windows en Linux op eenzelfde PC: er is een soort emulator nodig die doet alsof hij BIOS is en die ervoor zorgt dat het besturingssysteem kan laden. Boot Camp lijkt dat naadloos te doen, tegelijk met het eventjes opnieuw partitioneren van je harde schijf en het aanmaken van een cd met drivers voor alle handige Mac hardware die nog niet in Windows ondersteund wordt. Eenvoudig, betrouwbaar en toch niet erg interessant voor mij, vooral omdat geen enkele van mijn half dozijn Windows XP installatie-cd's aan de eisen van Service Pack 2 voldoen. (Als je je in dezelfde situatie bevindt als ik: het is mogelijk om een Windows XP SP2 installatie-cd te maken met een originele XP-cd en het gedownloade service pack, aangenomen dat je toegang hebt tot een Windows-machine en over wat technische expertise beschikt.)

<http://www.winsupersite.com/showcase/windowsxp_sp2_slipstream.asp>

Dus besloot ik om door te gaan naar virtualisatie. QEMU is open source-technologie die nu draait op zowel PowerPC- als Intelgebaseerde Macs en er is nu een prachtige Mac OS X-poort van QEMU die Q heet en veel Aqua-elementen heeft. QEMU op een PowerPC-gebaseerde Mac heeft last van dezelfde beperkingen in prestaties als Virtual PC, maar theoretisch zou het op de Intel Core Duo-Macs kunnen worden geoptimaliseerd voor betere prestaties.

Mijn eerste pogingen om Q te gebruiken gaven gemengde resultaten. Ik downloadde en installeerde Q volgens de instructies. Eerst moet je een schijfkopie maken om je nieuwe besturingssysteem te installeren. Daarna moet je de virtuele machine aanzetten en die vertellen om vanaf je installatie-cd op te starten, net zoals bij het installeren op echte hardware. Ik stak mijn oude Windows XP Service Pack 1-cd in de MacBook Pro, zette Q aan, regelde de configuratie voor het opstarten vanaf de locale cd-rom-eenheid en... er gebeurde niets. Op de ondersteuningsforums las ik dat ik alles precies goed had gedaan. Dus probeerde ik om een schijfkopie te maken van de Windows installatie-cd en die te gebruiken in plaats van de cd... weer niets. Compleet gefrustreerd probeerde ik een goeie ouwe herstart, zette Q weer aan, en het werkte allemaal perfect. Ik was onderweg, en het installatieproces was niet anders dan alle andere keren dat ik Windows installeerde, hoewel het zo traag ging als op een oude 386-processor in plaats van een Core Duo. De installatie was succesvol, ik stelde Q in om op te starten van mijn virtuele harde schijf in plaats van de cd, en daar was het: het Windows-inlogscherm op mijn Mac-computer.

Het eerste dat ik probeerde was om onze bedrijfs-VPN-cliënt te installeren (zoals veel andere bedrijven gebruiken we geen standaard-IPsec om redenen van beheer en veiligheid). Dit is de belangrijkste stap in mijn streven om mijn bedrijfs-PC voorgoed op te bergen. Helaas liep ik tegen een fatale geheugenfout aan die ook na meerdere malen herstarten niet wilde verdwijnen. Een upgrade naar Service Pack 2 hielp niet, net zomin als het maken van een Windows XP virtuele machine in QEMU op mijn PC (de versie die op mijn PC draaide crashte zelfs nog harder toen ik probeerde om de VPN-cliënt te draaien).

Zonder onze bedrijfs-VPN-cliënt was mijn Q-experiment eigenlijk al een mislukking, hoewel ik nog wel Microsoft Office en Outlook installeerde. Alles werkte prima, hoewel nogal langzaam. Ik kon gemakkelijke bestanden overzetten tussen Mac OS X en Windows met een gedeelde map, ik had toegang tot het internet en ik kon software installeren, alleen niet alle software. Ik heb al een behoorlijk aantal virtualisatiepakketten gebruikt en hoewel Q traag is, is het bruikbaar als het echt moet, maar ook maar net. Dat gaat natuurlijk wel veranderen. QEMU-programmeurs werken nu koortsachtig aan kernelextensies waarmee de Mac-versie dezelfde snelheidsvoordelen zal krijgen als de Windows-versie.

Naast Boot Camp en Q kwam vorige week ook nog een ander virtualisatieprogramma uit, deze keer van Parallels Software. De publieke bèta van Parallels Workstation 2.1 for Mac OS X belooft 'near-native' prestaties voor alle versies van Windows (niet alleen XP), alle Linux-distributies, FreeBSD, Solaris, OS/2, eComStation, of zelfs MS-DOS.

<http://www.parallels.com/en/products/workstation/mac/>

Ik heb Parallels Workstation met een Windows XP virtuele machine volledig geïnstalleerd en getest. Ik ben blij te kunnen zeggen dat virtualisatie met Parallels echt - en heel snel - is op de huidige Intel-Macs. De installatie van Parallels Workstation verliep volledig zonder problemen, en ik kon al gauw een Windows XP virtuele machine maken. Ik slaagde erin Service Pack 2 erop te installeren, en het aanvaardde mijn bedrijfs-VPN. Ik ben nu verbonden en draai Outlook alsof ik op het bedrijfsnetwerk ben. Heb ik al gezegd dat het snel is? Omdat het werkt met de virtualisatie-technologie van Intel zijn heel krachtige prestaties mogelijk, sneller dan VMWare op mijn pc en misschien zelfs wel sneller dan mijn werk-pc. Ik heb nog geen geavanceerde graphics getest, maar ik denk wel te kunnen stellen dat we dankzij Parallels een volledige virtualisatie op de Mac hebben met betere prestaties dan sommige pc-oplossingen. Man, ik heb zelfs al mijn virtuele harde schijf gevuld met de Windows-software die ik regelmatig nodig heb.

Kies je vergif -- Hier is een overzicht van de opties om Windows op je Intel-Mac te draaien, met mijn persoonlijke aanbevelingen.

Wat ligt er in het verschiet? Virtualisatie bestaat nu al, maar Rosetta for Windows op een Mac is niet ondenkbaar als we verder in de toekomst kijken. Hierbij zou je dan een individuele Windows-applicatie kunnen draaien zoals je nu een Classic-applicatie op een PowerPC-Mac draait.

Ik zie dit niet als een prioriteit voor Apple, maar er zijn geen technische redenen waarom dit niet mogelijk zou zijn. Het is een moeilijk probleem, en ik ben niet zeker of het wel financieel interessant is voor Apple, maar het bestaat al op zekere hoogte op Linux met het WINE-project (dat geen emulatie is, maar een implementatie van Windows API's).

<http://www.winehq.com/>

Eén ding is zeker: Windows en Macs staan nu veel dichter bij elkaar dan enkele maanden geleden. En misschien, heel misschien, zullen Mac-types onze favoriete computers op het werk kunnen gebruiken zonder het te moeten opnemen tegen de bedrijfs-IT.


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 10 april 2006

van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: TK]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

De eerste URL van elke thread-beschrijving verwijst naar de traditionele TidBITS Talk interface; de tweede URL verwijst naar dezelfde discussie op onze Web Crossing-server. Die heeft een ander uiterlijk en is mogelijk sneller.

Whither Eudora? De laatste tijd was het vrij stil op het front van de ontwikkeling van de Eudora e-mailapplicatie. Tijd om over te schakelen naar Apple Mail? (3 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2954>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/786/>

Rough numbers of Mac users -- Met hoeveel zijn we? En waar vind je dergelijke informatie? (8 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2955>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/787/>

Comparing Business Card Design Software -- Het artikel van Joe Kissell met een vergelijking van Business Card Composer en SOHO Business Cards lokt ervaringen van lezers uit, plus een voordelige methode om vlekken op thuisgedrukte kaartjes te voorkomen. (9 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2956>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/788/>

Where does iWeb save its files? Het Web-ontwerpdeel van iLife '06 van Apple maakt het je niet gemakkelijk om je bestanden te vinden in de Finder: een lezer ontdekt dit wanneer hij twee sites probeert te combineren. (4 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2958>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/789/>

RSA Anti-phishing -- Lezers bespreken een voorstel voor een methode om phishing te stoppen. (6 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2959>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/791/>

Boot Camp enables Windows XP dual-boot -- De lancering van de bèta van Boot Camp van vorige week levert veel stof voor discussie op. (34 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2960>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/790/>

Windows via virtualization -- Lezers speculeren over de vraag of de volgende stap van Apple na Boot Camp zal betekenen dat je Windows in Mac OS X kunt draaien (zie elders in deze aflevering voor veel meer informatie). (20 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2961>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/792/>

Apple Just Saved Me $1000 -- Jeff Carlsons ExtraBITS post legt de nadruk op het belang van industrieel ontwerp voor Apples succes. (2 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2962>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/793/>

Crossing platforms with PowerPoint -- Tips voor PowerPoint-presentaties die zowel onder Windows als Mac OS X werken. (1 bericht)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2964>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/795/>

On partition wrangling -- Boot Camp kan een harde schijf dynamisch partitioneren zonder dat je de schijf moet wissen en het besturingssysteem opnieuw installeren, maar is het omgekeerde (twee partities versmelten tot één) ook mogelijk? (2 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2965>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/796/>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering