Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#759, 13 december 2004

De publicatie van nog twee Take Control e-boeken bovenop de geschenkeneditie van vorige week heeft onze hersenen gebakken. Maar toch brengt deze uitgave je Joe Kissell, die een kijkje neemt in de ontwikkeling van hardware scroll-controles, enkele goede tips van Jeff Tolbert voor het opnemen met GarageBand, en een korte tip van Adam bij het kopen van een digitale camera. In het nieuws: de iTMS neemt PayPal aan, en Peachpit geeft Macworld Expo kaartjes weg.

Onderwerpen:

Copyright 2004 TidBITS: Reuse governed by Creative Commons license
<http://www.tidbits.com/terms/> Contact: <[email protected]>

**************************************************************************

TidBITS-NL zoekt vrijwilligers.

Vind je het nuttig dat er een Nederlandse vertaling van TidBITS is?
Lijkt het je leuk om teksten uit het Engels te vertalen?
Kun je een paar uurtjes per week missen?

De huidige vertaalploeg is juist groot genoeg om de tekst in porties van plezierige omvang over alle vrijwilligers te verdelen, maar als er een keertje iemand uitvalt wegens ziekte of drukdrukdruk hebben we een probleem. Dus een of twee man/vrouw erbij zou welkom zijn.

Kijk eens op de pagina hieronder wat het werk inhoudt, en laat het ons weten als het je aanspreekt.

<./tidbits-nl/over-vertalen.html>

**************************************************************************

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>

MailBITS, 13 december 2004

[vertaling: TK]

iTunes Music Store in zee met PayPal -- Geld is geld, en PayPal is grof geld. Het mag dan ook niet verbazen dat Apple eindelijk in zee is gegaan met PayPal om betalingen voor de Amerikaanse iTunes Music Store te aanvaarden. Vanaf 10 december 2004 kun je met een PayPal-rekening muziek, audioboeken en geschenkbonnen kopen. Apple biedt ook een extraatje aan voor wie zich inschrijft: de eerste 50.000 klanten die een nieuwe rekening openen met PayPal als betalingsvorm krijgen vijf nummers gratis (tot 31 maart 2005).

<http://www.apple.com/pr/library/2004/dec/10paypal.html>
<http://www.paypal.com/>
<http://www.apple.com/itunes/>

PayPal is begonnen als een manier om cash uit te wisselen: met PayPal hoefde je je kredietkaart niet meer boven te halen voor kleine bedragen waarvoor de verwerkingskosten te groot waren (zie "Waardevolle Web Sites: PayPal" in TidBITS-562). Het is in korte tijd een betaalmiddel voor privé-personen en ondernemingen geworden voor transacties, en dan vooral voor veilingen. Paypal is nu een reus in de handen van eBay en biedt ook quasi-bankdiensten aan. Mijn eerste tests lijken erop te wijzen dat de iTunes Music Store alleen met PayPal-rekeningen werkt die met een kredietkaart zijn verbonden (in plaats van met een bankrekening), maar het is mogelijk dat Apple met PayPal wilt werken om te experimenteren met lagere transactiekosten die anders een groot deel van kleine aankopen met een kredietkaart kunnen opslokken. [GF]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06260>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06862>

Meer over de spam-uitspraken van Ballmer -- Na mijn grappig bedoeld artikel over de bewering van Steve Ballmer, de CEO van Microsoft, dat Bill Gates van Microsoft 4 miljoen spam-berichten per dag krijgt, zijn twee dingen die dit wat verduidelijken aan het licht gekomen. Ten eerste zei Ballmer in een interview met journalist Mike Wendland dat hij zich had vergist en dat Bill Gates eigenlijk 4 miljoen spam-berichten per jaar krijgt, niet per dag. Dat is maar een klein nuanceverschil. Maar 4 miljoen per jaar is gelijk aan bijna 11.000 per dag, wat nog altijd redelijk veel is, om niet te zeggen astronomisch veel. Sommige mensen kunnen er nog meer krijgen: een lezer van TidBITS meldde dat hij 4.000 spamberichten per dag kreeg omdat de computers van andere ouders en leraars van de school van zijn kinderen met een worm waren geïnfecteerd.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07911>
<http://mikesejournal.com/archives/003089.php>

Ten tweede, al houden spammers waarschijnlijk helemaal niet van Gates en Ballmer en sturen ze hen dus opzettelijk spam als een soort van denial-of-service attack, hebben enkele mensen gesuggereerd dat een logischer verklaring geboden wordt door het feit dat veel internetgebruikers in twijfelachtige webformulieren [email protected] opgeven als e-mailadres om zo hun echte e-mailadres niet te hoeven geven, en tegelijkertijd, laten we maar zeggen, een bepaalde mening uiten. Zelf had ik daar nog niet aan gedacht, maar als dat vaak op het internet wordt gedaan, dan zou dat inderdaad de 11.000 spamberichten per dag van Gates kunnen verklaren. Ga ten slotte ook eens kijken naar de tekenfilm Joy of Tech voor een scherpe commentaar op de hele situatie. [ACE]

<http://www.geekculture.com/joyoftech/joyarchives/621.html>

Gratis kaarten voor Macworld Expo -- Het is tijd dat we gaan denken aan de Macworld Expo in San Francisco in januari! Gelukkig zijn onze vrienden bij Peachpit Press er weer met gratis toegangskaarten. Stuur een e-mail naar <[email protected]> met je naam en adres om een paar kaarten te vragen (gewone toegangskaarten voor de beurs, normale prijs $40 per stuk). De kaarten worden gegeven op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt, en alle aanvragen moeten tegen 3 januari 2005 bij Peachpit zijn. Als je kaarten krijgt, bezoek dan zeker even de stand van Peachpit om ze te bedanken, bekijk hun boeken even, en maal even een praatje met je favoriete auteurs zoals Adam Engst en Jeff Carlson. [JLC]

<http://www.macworldexpo.com/live/20/events/20SFO05A>
<http://www.peachpit.com/>

DealBITS-verloting: Winnaars van Audio Hijack Pro -- Onze gelukwensen aan Jon Levine van labornet.org, Thilo Dannenmann van unicorndesign.de, en John E. Connerat van publications.emory.edu, wiens inzendingen werden getrokken bij de DealBITS-verloting van vorige week en nu elk een exemplaar van Audio Hijack Pro 2.1.1 van Rogue Amoeba ter waarde van $32 krijgen. Zelfs wie niet gewonnen heeft kan toch $5 op de aankoopprijs van Audio Hijack Pro besparen door bij de bestelling de couponcode TIDBITS in te voeren; deze aanbieding staat open voor alle lezers van TidBITS. Onze dank gaat uit naar de 988 mensen die hebben deelgenomen, en kijk alvast uit naar de volgende DealBITS-verlotingen! [ACE]

<http://www.rogueamoeba.com/audiohijackpro/>
<http://www.tidbits.com/dealbits/rogue-amoeba/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07907>

Take Control of Buying a Digital Camera

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: SL]

Toen ik destijds, in 2000, nadat ik besloten had dat het tijd voor me werd een digitale camera te kopen, on line rondkeek werd ik volledig uit het veld geslagen door de ongelooflijke hoeveelheid details die de sites met besprekingen van camera's gaven. Ik heb geen achtergrond in traditionele fotografie, dus het jargon ging compleet langs mij heen. Veel van mijn fotograferende vrienden hadden geloof ik de Nikon Coolpix 990, een grote, dure camera met heel veel mogelijkheden, en ik dacht erover gewoon die maar te kopen zodat ik van het probleem af zou zijn. Maar zijn hoge prijs beviel me niet, en het idee bleef me achtervolgen dat dit niet de camera was die ik nodig had om kleuterfoto's te maken voor opa en oma.

Na enig zelfonderzoek begon het me te dagen dat de Nikon niet de juiste camera voor me was - ik hoef niet zo nodig alles handmatig in te kunnen stellen en de hoogst mogelijke beeldkwaliteit te bereiken. Het is belangrijker dat ik de camera klaar voor gebruik bij me heb als Tristan op zijn schattigst is. Uiteindelijk koos ik voor de Canon PowerShot S100, en die beviel me zo goed dat ik, toen het tijd werd om die camera door te geven aan Tonya, zijn opvolger kocht, de PowerShot S400.

Ik vertel dit allemaal als aanloopje naar ons nieuwe e-boek van $5, "Take Control of Buying a Digital Camera", door Larry Chen, fotograaf in Seattle. Eenvoudig gezegd: hier staan de adviezen in die ik had willen hebben toen ik voor de keuze stond welke digitale camera ik zou moeten kopen, al was het maar doordat Larry begint met het maken van het belangrijke onderscheid tussen mensen die kiekjes willen maken en mensen die artistieke foto's willen maken. Als je je overstelpt voelt door het aantal cameramodellen en de indrukwekkende hoeveelheid technische details in de meeste besprekingen, is dit ene onderscheid je beste vertrekpunt. Door alleen maar te denken over hoe je van plan bent de camera te gebruiken ben je al een heel eind op weg met het beperken van je keuzes, en bezorg je jezelf een goed gevoel over je uiteindelijke beslissing. Wees eerlijk tegenover jezelf - ik zou bijvoorbeeld heel graag artistieke foto's maken, maar daar heb ik nu eenmaal niet genoeg tijd voor.

<http://www.tidbits.com/takecontrol/buying-digicam.html>

Voor mensen zoals ik zijn kenmerken als een klein formaat en na iedere opname snel weer de volgende kunnen maken doorslaggevend. Als de camera niet in mijn zak past zal ik hem niet meenemen en dus ook niet bij de hand hebben op het moment dat het perfecte plaatje opduikt. Maar als je meer interesse hebt in artistieke foto's zijn kenmerken als een hoge resolutie en dingen handmatig kunnen regelen aanmerkelijk belangrijker. Dus als je op zoek bent naar een nieuwe camera voor jezelf of als je iemand anders helpt de juiste camera te selecteren, dan denk ik dat Larry's e-boek je van pas zal komen om je vragen aan te scherpen en de keuzes in te perken als je eenmaal in de gedetailleerde discussies duikt op de sites die camera's bespreken. "Take Control of Buying a Digital Camera" is beschikbaar als een PDF van 73 pagina's (1 MB download); ik moedig je ook aan de gratis 27 pagina's fragmenten te downloaden om van het boek te proeven.

<http://www.tidbits.com/TakeControl/samples/TCoBuyingDigicamSample-1.0.pdf>

De ontwikkeling van scrollen: het wiel opnieuw uitvinden

door Joe Kissell <[email protected]>
[vertaling: JG, EV, MSH, DPF]

[Interesting Thing of the Day (ITotD) is een serie artikelen over elk onderwerp dat ik interessant vind, inclusief verbazingwekkende ontdekkingen in voeding, aardrijkskunde, wetenschap, taal, geschiedenis, filosofie, en zelfs - van tijd tot tijd - technologie. Omdat ik voor een algemeen publiek schrijf bevat het volgende artikel, dat op de site verscheen begin oktober 2004, enige informatie die misschien oud nieuws is voor de meer technisch onderlegde TidBITS-lezers. Maar ik hoop dat je het nuttig zult vinden en een voorproefje van ITotD zult krijgen.]

<http://itotd.com/>

Als ik niet aan het schrijven ben over interessante dingen, breng ik mijn tijd door met het schrijven van computerboeken en allerhande consultatiebaantjes - projecten die herinneren aan de negen jaar die ik doorbracht met software-ontwikkeling voor hightech-bedrijven. Ik werkte vijf van die jaren voor Kensington Technology Group, een bedrijf dat het bekendst is om hun muizen en trackballs. Je denkt misschien niet meteen aan een muis bij vooruitstrevende computer randapparatuur, maar het is moeilijk te bedenken waar we zouden zijn zonder muizen. En ik had het voorrecht gedurende de tijd bij Kensington betrokken te zijn bij de ontwikkeling van extreem toffe invoerapparatuurtechnologie. Dit zal waarschijnlijk gaan klinken als een nauwelijks versluierde Kensington-reclame, maar ik maak geen excuses: hoewel ik daar niet meer werk, ben ik nog steeds een enorme fan van hun producten.

<http://www.kensington.com/html/1436.html>

Word wijzer -- Alle moderne computerbesturingssystemen zijn gebaseerd op een of andere vorm van een zogenaamde grafische gebruikersinterface (graphical user interface of GUI) die uitgaat van de aanwezigheid van een muis (of vergelijkbaar aanwijsapparaat) dat een aanwijsicoon over het beeld beweegt. De meeste van ons zijn zo gewend geraakt aan het gebruik van een muis dat we er eigenlijk niet meer bij nadenken. Hoewel het mogelijk is de meeste GUI-programma's met alleen een toetsenbord te bedienen, is dat veel omslachtiger en het hele idee achter de moderne interfaces was dat ze minder omslachtig zouden zijn dan de voorgangers die alleen met een toetsenbord werkten.

Als het echter op schuiven aankomt maken de meeste GUIs het niet gemakkelijk voor gewone muizen. De gebruikelijke manier om de inhoud van een venster op en neer te bewegen (of naar links of rechts) is door met je muiswijzer op een klein pijltje in de hoek van een venster te gaan staan en de muisknop in te drukken. Het probleem van deze aanpak is het mikken: als je wijzer niet in de buurt van die pijltjes staat (hetgeen doorgaans zo is) moet je 'm daarheen verplaatsen en kan het best lastig zijn om dat relatief kleine klikbare gebiedje snel en nauwkeurig te treffen. Je moet de wijzer dan langzaam bewegen of weer terugbewegen als je er overheen bent geschoten. Hoewel je hier misschien zo gewend aan bent geraakt dat je het niet meer merkt, is deze manier van scrollen dus niet ideaal en kost hij tijd; bovendien is het gevolg van deze methode dat je wijzer steeds ver is verwijderd van de knoppen die je daarna wilt gebruiken (menu- en werkbalken bijvoorbeeld).

Een oplossing hiervoor is natuurlijk de pagina omhoog- en omlaag-toetsen op je toetsenbord te gebruiken. Maar dat vereist weer dat je handen heen en weer bewegen tussen je aanwijsapparaat en je toetsenbord, hetgeen ook vervelend kan zijn. Weer een andere aanpak, die reeds jaren wordt gebruikt bij Kensingtons MouseWorks software wordt wel "Schuiven met muis" genoemd (voorheen aangeduid met de omslachtige term "schuiven als je de muis beweegt"). Deze functie gaf gebruikers de mogelijkheid om met het indrukken van een toets of muisknop de hele muis of trackball in een virtueel scrollapparaat te veranderen.

Rad van fortuin -- De eerste ruim geslaagde poging om dit probleem hardwarematig te benaderen was het scrollwiel. Het idee was om een speciaal wiel op een muis te combineren met software die de beweging van het wiel veranderde in venster-schuifinstructies. Al werd het scrollwiel uitgevonden door Mouse Systems (nu in bezit van KYE) begin 90-er jaren, ging zijn populariteit als een pijl omhoog in 1996, toen Microsoft het deel van zijn IntelliMouse maakte. Anders dan andere muisfabrikanten was Microsoft in de unieke positie om zowel de besturingssystemen als de toepassingen aan te passen door "vertakkingen" in te sluiten voor nauwe integratie van de hardware met schuifgedrag van de software. Plotseling was schuiven niet langer lastig; zonder je hand van de muis af te halen of ook maar enig idee te hebben waar je aanwijzer was, kon je op en neer scrollen met één vingertikje. Dit mechanisme werd bijna onmiddellijk omarmd door gebruikers, zodat binnen ongeveer twee jaar scrollwieltjes de norm werden bij bijna alle muizen - met onbegrijpelijke uitzondering van die van Apple, met als argument dat meer dan een enkele knop muizen te gecompliceerd zou maken.

<http://www.microsoft.com/hardware/mouseandkeyboard/default.mspx>

De bijna universele acceptatie van het scrollwiel had het gelukkige einde van het verhaal kunnen zijn, ware het niet vanwege twee netelige zaken. De eerste was het probleem van horizontaal scrollen. Als documenten breder zijn dan een venster - vaak het geval met rekenbladen en grafieken bijvoorbeeld - lost een eenassig schuifmechanisme maar het halve probleem op. Talrijke oplossingen verschenen, met een wisselende mate van acceptatie. In sommige gevallen, door de Shift-toets in te drukken of een andere wijziging terwijl het scrollwiel bewogen werd, verandert het scrollen van verticaal naar horizontaal. Enkele fabrikanten kozen ervoor om twee wieltjes op hun muis te plaatsen, een voor iedere as. IBM's TrackPoint, die joystick in het klein die op een scheerkop lijkt, vond zijn weg naar sommige muizen in de plaats van een wiel. Meer recent begon Microsoft muizen te verkopen met "hellend wiel technologie," waarbij het wielmechaniek op een beugel rust, zodanig dat het naar beide zijden kan hellen en dus kan scrollen naar links of rechts.

<http://www.microsoft.com/hardware/mouseandkeyboard/features/tiltwheel.mspx>

Een ring voor een koninkrijk -- Een ander probleem was dat met het ontwerp van sommige aanwijsapparaten - vooral de trackball - er eenvoudigweg geen goede plek is voor een wieltje, in elk geval niet zodat die net zo makkelijk te bereiken is als op een muis. Gedurende mijn tijd bij Kensington besteedden we vele uren aan het oplossen van dit probleem. De oplossing waar we uiteindelijk voor gekozen hebben is het vervangen van het verticaal geörienteerde scrollwiel door een horizontale ring om de trackball heen. De vorm van de ring maakt het mogelijk eenvoudig door de vingertoppen verplaatst te worden; gebruikers kunnen zelf instellen of ze naar beneden willen scrollen met een kloksgewijze beweging of andersom. Je zult niet willen geloven hoe lang en moeizaam we hebben gediscussieerd over welke beweging de standaard zou moeten zijn. De Scroll Ring verscheen voor het eerst op de TurboRing trackball van Kensington in 2000, die om verscheidene redenen niet zo goed verkocht. Binnen het bedrijf werd echter wel gevonden dat de ontwerpbeslissing goed was, en in 2003 werd versie 7 van de belangrijkste trackball uitgebracht, de Expert Mouse - deze keer met zowel een optische sensor als met een verbeterde scroll ring. Ik heb er nu één op mijn bureau, en ik kan zeggen dat na 10 jaar Kensington trackball-gebruik, mijn vingers nooit gelukkiger geweest zijn.

<http://www.kensington.com/html/2200.html>

Een discussie van innovatieve scroll-mechanismes zou niet compleet zijn zonder het noemen van een ontwerp dat me na aan het hart ligt: de platte, drukgevoelige scroll sensor, zonder bewegende delen. Mijn eerste ontmoeting met drukgevoelige scrollingtechnieken was gedurende de ontwikkeling van de WebRacer van Kensington, een apparaat dat aan het einde van de 90er jaren verscheen en een vroege dood gestorven is. De beweging van de cursor werd gestuurd door een touchpad, en de hoeken aan de onderkant dienden als schuifbalk in een venster: beweeg je vinger op of neer aan de rechterkant, en het venster scrollt op dezelfde snelheid. Hoewel WebRacer geen commercieel succes was kwam het ontwerp een paar jaar later terug toen het bedrijf een sexy muis probeerde te ontwerpen zonder uitstulpingen en dergelijke. Na maanden van inspanning kwam men met de drukgevoelige pad op de StudioMouse. Het werkt net als een scrollwiel, met als toegevoegde waarde dat je continu naar boven of beneden kunt scrollen door je vinger aan één van de uiteinden te houden.

<http://www.kensington.com/html/4769.html>

Verder is er een ontwerp dat de drukgevoeligheid van zo'n sensor combineert met de vorm van een scroll ring: de Apple Click Wheel, gebruikt op alle huidige modellen van de iPod. De eerste iPods kenden scrollwieltjes die fysiek bewogen en waren daardoor gevoelig voor stof, vet enzovoort. Naast de drukgevoeligheid voor scrollen heeft dit Click Wheel ook punten die je kunt activeren door iets harder te drukken. Daarmee is het een elegant alles-in-één aanwijsapparaat.

<http://www.apple.com/ipod/>

Maar... -- Ondanks het uitstekende ontwerp van dit apparaat, blijven aanwijsapparaten op de computers van Apple ver achterlopen. Mijn huidige laptop, een Apple PowerBook G4, heeft een trackpad zonder ingebouwde scrollmogelijkheden (en tot mijn frustratie maar één enkele knop). Gelukkig vond ik een stukje software voor 15 dollar, SideTrack, wat de hoeken van dat trackpad verandert in een uitstekend instelbaar scroll-apparaat, het lijkt een beetje op de WebRacer, en op veel Windows-gebaseerde laptops. Dit is een enorme verbetering, omdat het bereiken van je doel met een trackpad nog moeilijker is dan met een muis.

<http://www.ragingmenace.com/software/sidetrack/>

Het hebben van een of ander scroll-mechanisme (welke dan ook) op mijn aanwijsapparaat is een absolute must voor mij. Net zoals met mobiele telefoons lijkt het een luxe totdat je er aan gewend raakt; dan kun je niet meer zonder. Wanneer ik dus iemand zie die op de ouderwetse manier scrollt door op de pijltjes te klikken, schud ik mijn hoofd. Dan kunnen ze net zo goed een telefoon met draaischijf gebruiken. Hmmm... een aanwijsapparaat in de vorm van een ring is een interessant idee.

[Wanneer je deze bespreking van scroll-apparaten nuttig vond, zou je een abonnement op Interesting Thing of the Day moeten overwegen. Dat kan op de volgende manieren: een dagelijkse e-mail met een link naar het artikel van die dag (gratis), de volledige tekst van ieder dagelijks artikel per e-mail (5 dollar voor een jaar) of een goede kwaliteit audio-opname van ieder artikel (20 dollar voor een jaar).]

<http://itotd.com/subscribe.alt>

Tips en trucs voor opnemen met GarageBand

door Jeff Tolbert <[email protected]>
[vertaling: RAW, PAB]

Het is geen geheim dat GarageBand muzieksoftware op beginnersniveau is. Voor de beginnende niet-musicus is een blik op de besturing en instellingen van topniveau-software als Pro Tools of Logic Pro genoeg om je hersencellen sneller te oververhitten dan een reisje op de tourbus van de Rolling Stones in de late zestiger jaren. Maar tegelijkertijd kan GarageBand prestaties leveren die op het eerste gezicht niet voor de hand liggen.

Ik heb de laatste maanden een hoop tijd besteed aan het leren wat GarageBand zoal kan doen, terwijl ik mijn nieuwste e-boek, "Take Control of Recording with GarageBand", aan het schrijven was. Waar mijn eerste e-boek, "Take Control of Making Music with GarageBand", helpt bij het combineren en bewerken van loops in GarageBand, wijdt het nieuwe deel zich aan het gebruik van GarageBand om muzikale composities te maken met zangstemmen, drums, gitaren, MIDI-keyboards en zelfs het aanrecht. Hieronder volgen een paar van mijn favoriete tips en trucs uit het boek. Ik hoop dat je ze nuttig vindt, en als je meer wilt weten, biedt het e-boek voor 10 dollar 106 bladzijden aan technieken en praktisch advies uit de wereld van echte opnamestudio's.

<http://www.tidbits.com/takecontrol/garageband-recording.html>

Twee sporen tegelijkertijd opnemen -- Veel mensen storen zich eraan dat je met GarageBand maar één spoor tegelijk kunt opnemen. Dit is om meerdere redenen vervelend. Het is niet alleen onmogelijk om je hele band tegelijk op te nemen en elk element op zijn eigen spoor te houden, maar je kunt zelfs geen gitaar en zang tegelijk opnemen. Of kan dat wel? Met GarageBand kun je wel een stereospoor opnemen, dat eigenlijk gewoon uit twee monosporen bestaat met de balans op respectievelijk volledig links en rechts. De truc is dat je dit stereospoor naar een ander programma moet exporteren en daar de twee elementen scheiden. Dit is niet zozeer moeilijk als wel tijdrovend.

Gebruik de volgende methode om twee elementen tegelijk op te nemen: bas- en leadgitaar, bongo's en zang, twee accordeons of wat voor geluidscombinatie dan ook:

  1. Controleer of je een exemplaar van Sound Studio van Felt Tip op je Mac hebt staan. Op veel recente modellen staat het al voorgeïnstalleerd. Zo niet, download dan Audacity of Sound Studio en installeer het.

    <http://www.felttip.com/products/soundstudio/>
    <http://audacity.sourceforge.net/>

  2. Maak een nieuw stereospoor aan in GarageBand.

  3. Verbind een microfoon of gitaar aan kanaal 1 van je voorversterker en de andere aan kanaal 2.

  4. Neem je spoor normaal op.

  5. Exporteer alleen dit spoor naar iTunes door Exporteer naar iTunes te kiezen in het Archief-menu. Als er andere sporen in je nummer actief zijn, schakel hun geluid dan uit alvorens te exporteren.

  6. Open het geëxporteerde spoor in Audacity of Sound Studio. In Audacity kies je Split Stereo Track uit het dropdown-menu links van de golfvorm. Kies daarna Export Multiple uit het Edit-menu om twee monobestanden te maken. Als je Sound Studio gebruikt, kies dan Export Dual Mono uit het File-menu.

  7. Sleep de twee monobestanden in de Finder naar GarageBand, die er automatisch nieuwe sporen voor maakt. Nu kun je ermee doen wat je wilt!

Pas op voor doorlekken -- Iedere keer als je twee of meer sporen opneemt met microfoons, bestaat er het risico dat een spoor doorlekt in een ander. Dit gebeurt als een microfoon, bijvoorbeeld de zangmicrofoon, de akoestische gitaar ook oppikt, en andersom. Dit beperkt je flexibiliteit als het op mixen aankomt: als je beslist om de zang eruit te gooien maar het gitaarspoor te behouden, dan zal de lek van het oude zangspoor nog steeds aanwezig zijn op de opname van de gitaarmicrofoon.

Je kunt lekken op een aantal manieren voorkomen:

Natuurlijk kun je door de gitaar rechtstreeks in de voorversterker te pluggen één microfoon elimineren, en daarmee de lekproblemen. Je kunt ook een richtmicrofoon gebruiken, of de microfoons ietwat van elkaar af laten wijzen.

Tweesporen vocalen en gitaren -- Dubbelsporigheid is een oude techniek om de zangpartijen en andere soorten sporen te verdichten. Het idee is dat je twee opnames van dezelfde partij maakt en deze bovenop elkaar legt. Het resulterende product heeft een dikker geluid en een unieke kwaliteit. Dubbelspoor-opnames kunnen ook kleine toonafwijkingen in de zangpartijen verhullen. De twee versies smelten samen en verhullen lichtelijk vals gezongen stukjes.

De truc bij dubbelspoor-opnames is dat de twee versies zo identiek mogelijk moeten zijn, als je tenminste het effect onhoorbaar wil laten zijn. Er is niets mis om de tweede opname anders te spelen of zingen en de twee delen uit elkaar in het stereobeeld te plaatsen. Dit maakt het ook 'dikker' en leidt verder tot een niet al te subtiel stereo-effect. Leef je uit en voeg reverb en andere effecten ter variatie toe aan het tweede spoor.

Maak je eigen lussen -- Het mooie aan de loops van GarageBand is dat je ze in elk tempo en elke toonsoort kunt afspelen die je maar wilt. Maar als je dit ooit geprobeerd hebt met zelfgemaakte opnames van Echte instrumenten, werkt dat niet. Je blijft zitten met een vreemd klinkende mix van tempo's en toonsoorten. Maar het is mogelijk je opnames om te zetten in loops die je net als Apple's eigen loops kunt gebruiken. Om dit te doen heb je een exemplaar van de Soundtrack Loop Utility nodig, onderdeel van de Apple Loops Software Developer Kit. Volg onderstaande link om loops te kunnen maken van je eigen opnames.

<http://developer.apple.com/sdk/#AppleLoops>

  1. In GarageBand, zet je het spoor waar je een loop van wilt maken op Solo. Gebruik een lussegment om het specifieke deel van het nummer te isoleren en exporteer deze naar iTunes door 'Exporteer naar iTunes' te kiezen uit het Archief-menu. Noteer het tempo van je loop.

  2. Open het resulterend bestand in de Soundtrack Loop Utility.

  3. Verander het tempo van het nummer in het getal dat je genoteerd hebt in stap 1. Controleer dat het 'File Type' is ingesteld als Loop en bewaar het bestand.

  4. Sleep de loop in GarageBand. Het is nu een normale GarageBand-loop. Je kunt het tempo en de toonsoort veranderen en de loop verandert met het nummer.

Zet je gitaar om in een bas -- Okee, je hebt een electrische gitaar, maar geen bas. Je kunt natuurlijk de baslijnen op een MIDI-keyboard spelen, maar misschien heb je die ook niet, of je wilt een meer natuurlijk klinkende baspartij. Wat te doen? Hier is een kleine truc om je gitaar in een bas te veranderen (figuurlijk - maak je geen zorgen, er is geen zaag voor nodig en je hoeft je antieke bijl niet te beschadigen) :

  1. Neem je gitaar op terwijl deze de baspartij speelt, een octaaf hoger dan dat je het uiteindelijk wilt laten klinken.

  2. Zet dit spoor solo en exporteer het door te kiezen voor 'Exporteer naar iTunes' uit het Archief-menu.

  3. Volg de stappen uit de alinea 'Maak je eigen loops', van hierboven, om dit gitaarspoor in een loop te veranderen.

  4. Sleep de gitaar-loop terug in GarageBand.

  5. Open de spooreditor en schuif de transponeerschuif naar -12. Dit transponeert de gitaarloop een octaaf lager. Je gitaar moet dan als een bas klinken.

  6. Om het nog realistischer te maken, dubbelklik je op de spoorkop om het venster Spoorinfo te openen. Speel met de volgende effectinstellingen totdat het je bevalt:

Take Control of GarageBand -- Toen GarageBand uitkwam, werd ik zo enthousiast over het maken van muziek op mijn iBook, dat ik de deur uitging en met voor bijna $ 1.000 aan muziekspullen en extra software weer thuiskwam. Hoewel ik al vele jaren muzikant ben in vele gedaanten, vertrouw ik thuis op GarageBand om nummers en muziek op te nemen die in me opkomen. Als je iLife '04 hebt en nog niet toegekomen bent aan GarageBand, probeer het eens, zelfs als je jezelf niet muzikaal zou willen noemen. (Tonya Engst schreef over haar ervaringen met GarageBand toen mijn eerste e-boek - "Take Control of Making Music with GarageBand" - uitkwam: zie "Hoe GarageBand me jong en hip maakte" in TidBITS-735).

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07720>
<http://www.tidbits.com/takecontrol/garageband-music.html>

[Jeff Tolbert is muzikant, schilder en grafisch ontwerper en woont in Seattle. Hij speelt bas en gitaar en vordert op keyboards. Hij speelt al jaren in talloze bands, waaronder What Fell?, de Goat-Footed Senators, the diary of Anne Frank String Quartet, 80 Bones en de Fireproof Beauties.]

<http://www.jefftolbert.com/>

Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 13 december 2004

van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: SL]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

De tweede URL onder elke thread-beschrijving verwijst naar de discussie op onze Web Crossing-server, die veel sneller is.

Mailing list software and services -- Een lezer die een mailinglist service gebruikte en moe werd van alle advertenties die werden toegestuurd, vraagt meningen over andere manieren om een mailinglist te onderhouden. (4 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2402>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/259>

Apple and CPUs -- Gaat Apple gebruik maken van Sun processoren in toekomstige Macs? De geruchten "Apple verhuist zijn OS naar [vul hier een processor in]" blijven opduiken, zelfs zonder ondersteunende feiten. Maar dat weerhoudt ons niet van een goede discussie! (9 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2401>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/262>

Alternatives to Spell Catcher -- Als je iets zoekt om naast Spell Catcher te gebruiken om shortcuts uit te werken, is de TidBITS Talk-gemeenschap het erover eens: TypeIt4Me en een aanstaande versie van CopyPaste. (5 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2397>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/258>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering