Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#711/05-Jan-04

Wat zal het nieuwe jaar brengen voor de Macintosh? Adam kijkt vooruit naar wat Apple kan doen om de Mac te verbeteren, en bespreekt de komende veranderingen door het in gebruik nemen van Web Crossing voor het maken en beheren van Tidbits. Wij bepreken ook de nieuwe versies van Mac OS X, QuickTime, en iTunes, die Apple vlak voor de feestdagen uitbracht, evenals het verschijnen van Tinderbox 2.1. En we betreuren het verlies van Macintosh-inspirator Phil Goldman. Wij zijn deze week op de Macworld Expo San Francisco; we hopen jullie daar te zien!!

Onderwerpen:

Copyright 2004 TidBITS: Reuse governed by Creative Commons license
<http://www.tidbits.com/terms/> Contact: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


MailBITS/05-Jan-04

[vertaling: EB]

Macworld Expo Hess evenementenlijst beschikbaar -- Na een hiaat bij de Macworld New York vorig jaar, heeft Ilene Hoffman weer de definitieve lijst samengesteld van feesten, lezingen en andere evenementen die samenvallen met de Macworld Expo in San Francisco deze week. De 'Hess Memorial Macworld Events and Party Page' bevat ook persfuncties, beursstand-optredens en informatie over welke evenementen publiek en welke besloten zijn. [JLC]

<http://www.ilenesmachine.com/partylist.shtml>

Tinderbox 2.1 verbetert HTML-export en tekstweergave -- Eastgate Systems heeft een update uitgegeven van hun persoonlijke inhoudbeheerder Tinderbox (zie "Laat je aansteken door Tinderbox" in TidBITS-651). Nieuw in Tinderbox 2.1 is een macrofunctie voor automatische tekstvervanging, verbeterde flexibiliteit van de HTML-export, betere ondersteuning voor ge-antialiaste tekst en meer. Tinderbox 2.1 kost $145 inclusief een jaar gratis updates, een verlenging voor het ontvangen van updates met nog een jaar kost $70. Het is een 4,4 MB download. [ACE]

<http://www.eastgate.com/Tinderbox/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06959>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07292>

DealBITS-verloting: Insider Software winnaar -- Felicitaties aan David Graham van grahams.net, wiens inzending door het lot gekozen is in onze vierde DealBITS-verloting en die een exemplaar zal ontvangen van FontAgent Pro van Insider Software. Wanhoop niet als we jouw inzending niet uitgekozen hebben, want Insider Software biedt een korting aan van 20% op FontAgent Pro voor alle TidBITS-lezers, wat de prijs brengt op $80. De korting is geldig tot en met 12 januari 2004 via de tweede link hieronder. Dank aan de 525 mensen die deelnamen, en houd de toekomstige DealBITS-verlotingen in de gaten. [ACE]

<http://www.insidersoftware.com/>
<http://www.insidersoftware.com/dealbits1215.html>
<http://www.tidbits.com/dealbits/insider-software.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07477>


Een vracht aan Apple software-updates

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: EB]

We waren niet de enigen die in een wilde draf op het nieuwe jaar afgingen, en sommige van Apple's ontwikkelaars genoten waarschijnlijk meer van hun vakantie na het versturen van een variëteit aan updates. Daarbij horen Mac OS X 10.3.2, iTunes 4.2, QuickTime 6.5, en Battery Update 1.1.

De meest verlangde update was Mac OS X 10.3.2, die een verbeterd delen van bestanden en directory diensten voor hybride Mac- en PC-netwerken belooft, en betrouwbaarder printen naar PostScript-printers, verbeterd lettertypebeheer, verbeterde Mail en Adresboek, en nieuwe ATI- en Nvidia grafische stuurbestanden. Apple biedt een uitgebreide lijst van veranderingen aan op het web. Verbeteringen in 10.3.1 en recente beveiligings-updates zijn meegebundeld voor iedereen die ze nog niet had. Apple zegt helaas niets over de problemen die gebruikers hadden met FireWire 400-disks met Panther, en herhaalt slechts de opmerking uit 10.3.1 die inhoudt dat gebruikers met FireWire 800-disks de 'firmware' van die disks moeten opwaarderen. Mac OS X 10.3.2 is verkrijgbaar via Software-update als een 38,2 MB download; het is ook apart verkrijgbaar als 36,4 MB download.

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=25652>
<http://www.info.apple.com/kbnum/n120288>

iTunes 4.2 lijkt een niet zo belangrijke uitgave, de voornaamste toevoeging is het met een AOL-account kunnen inloggen op de iTunes Music Store. Je kunt de iTunes Music Store nu in een apart venster zien (handig om te kunnen nagaan of je een bepaald liedje misschien al hebt), en iTunes 4.2 zou een aantal prestatieverbeteringen kennen. iTunes 4.2 is een 6,4 MB download via Software-update; het vereist Mac OS X 10.1.5 of later, Mac OS X 10.2.4 of later is nodig om muziek te kunnen delen. AOL en Apple hebben samen aangekondigd dat AOL-leden nu liedjes kunnen voorbeluisteren, kopen en downloaden die verkrijgbaar zijn bij AOL Music door op een iTunes-knop te klikken bij de aangeboden nummers, een handeling die de verkoop van de iTunes Music Store alleen maar kan helpen, met eind december al meer dan 25 miljoen verkochte liedjes.

<http://www.apple.com/itunes/>
<http://www.apple.com/pr/library/2003/dec/18aol.html>
<http://www.apple.com/pr/library/2003/dec/15itunes.html>

QuickTime 6.5, een 18,2 MB download via Software-update, voegt het maken en afspelen van 3GPP2 en AMC "mobile multimedia" formaten toe, verbetert tekstspoor-ondersteuning en DV afspeelopties, en verbetert ondersteuning voor iMovie, iDVD en Final Cut Pro. QuickTime 6.5 vereist Mac OS X 10.2.5 of later.

<http://www.apple.com/quicktime/>

Tenslotte zullen bezitters van witte iBooks en aluminium PowerBooks Battery Update 1.1 zien verschijnen in Software-update als een 520k download (het is ook verkrijgbaar als aparte installatie van 160k). Battery Update 1.1 zegt de prestatie van de batterij te verbeteren en zorgt ervoor dat de volledige capaciteit voorhanden is. Sommige gebruikers op TidBITS Talk melden een belangrijke toename van de ventilatoractiviteit na de installatie van Battery Update 1.1 en Mac OS X 10.3.2; zie de discussie op TidBITS Talk. Als je de update met de hand ophaalt en installeert, zal het je waarschuwen wanneer het voor jouw computer niet nodig is; vertrouwen op Software-update is waarschijnlijk het makkelijkst.

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=120281>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2133>


In Memoriam: Phil Goldman, 1964-2003

door Jorg Brown <[email protected]>
[vertaling: MB]

Ik breng dit nieuws niet graag, maar Phil Goldman, die zijn carrière begon bij Apple en co-auteur was van de System 6 MultiFinder met Erich Ringewald, is de dag na kerst gestorven. Als je je zijn naam niet kunt herinneren van de "About MultiFinder" about box, dan heb je waarschijnlijk toch wel gehoord van zijn bekendste onderneming, WebTV, waarvan hij de mede-oprichter was. Recenter heeft hij Mailblocks opgericht, een bedrijf dat spamvrije e-mail verzorgt middels een bevestigingsprocedure.

De gewoonlijke "in memoriams" wijzen op zijn carrière, zijn vrouw en twee kinderen, en zijn werk met Brave Kids, een goed doel dat families met ernstig zieke kinderen helpt bereikbaar te blijven via het internet, onder andere door ze gratis WebTV's te geven.

Maar ik zal me hem herinneren als één van de weinigen die software begrepen op het allerdiepste niveau. Hij kon gepassioneerd met je praten over het simplificeren van gebruikersinterfaces en het toegankelijk maken van software, tot en met de efficiëntie van het Mac OS bij process swaps... en hij was in staat om te debuggen in MacsBug. Hij was ook een uitzonderlijk aardige persoon; in de dagen van WebTV had hij regelmatig extra kaartjes van de San Francisco 49ers beschikbaar, waarop hij dan een e-mail stuurde en ze uitdeelde aan wie het eerst op zijn kantoor verscheen. Velen van ons in de computerindustrie zullen hem persoonlijk missen, en de toekomst is armer door het gebrek aan zijn intelligentie, inzicht en passie.

<http://biz.yahoo.com/ao/031230/obit_goldman_1.html>
<http://nytimes.com/2003/12/31/technology/31GOLD.html>
<http://www.mercurynews.com/mld/mercurynews/business/7597357.htm>
<http://about.mailblocks.com/press_1228_2003_goldman.asp>


We beginnen met Web Crossing

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: MB]

De afgelopen weken heb ik me gestort op de grote mysteries van totaal nieuwe serversoftware. Zoals ik een paar maanden geleden opmerkte in "Zevenhonderd edities, een CMS, en Creative Commons" in TidBITS-700, bevinden we ons midden in de verhuizing van al onze internetdiensten naar het robuuste Web Crossing op een dual-processor Xserve die beheerd wordt door digital.forest.

<http://www.webcrossing.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07385>

Het maken van zo'n belangrijke overstap en ondertussen alles draaiend houden is lastig, maar ik ben begonnen het merendeel van onze lokale e-mailgebruikers over te zetten en ik heb een aantal van onze interne mailing-lijsten geconverteerd naar Web Crossing. Dit alles ter voorbereiding van het overzetten van onze veel grotere mailing-lijsten, te beginnen met de distributielijsten en TidBITS Talk, en als laatste de belangrijkste TidBITS lijsten, waarna we onze aandacht zullen richten op de webdiensten.

Dit alles vertel ik je om twee redenen. Ten eerste is het mogelijk dat ik een vergissing zal maken met als gevolg dat mail kortstondig geweigerd zal worden, of een soortgelijke verwarring. Wind je er niet over op, en tenzij het probleem doorzet, kun je er gerust van uitgaan dat ik er al van op de hoogte ben.

Ten tweede, en dit is een belangrijkere reden, is één van de grote voordelen van Web Crossing dat je je eigen abonnementen kunt beheren, wat natuurlijk een account vereist. Telkens als ik een mailing-lijst overzet van onze oude list software naar Web Crossing, dan stuurt de Mailing List Manager een bericht waarin staat dat je ingeschreven staat bij een lijst. Let speciaal op het eerste bericht, want onderaan staat je Web Crossing gebruikersnaam (in feite je e-mailgebruikersnaam, mogelijk aangevuld met een willekeurig nummer om duplicaten te voorkomen), een random-gegenereerd wachtwoord, en een link naar onze Web Crossing server. Met die informatie kun je inloggen op Web Crossing om je wachtwoord te veranderen in iets dat je je wel kunt herinneren, je abonnementen te beheren, en om je e-mailadres te veranderen. Als je je wachtwoord vergeet, dan genereert Web Crossing een nieuw voor je en stuurt het naar je e-mailadres.

<http://emperor.tidbits.com/>

Ik doe het rustig aan met de conversie, deels omdat het tijd kost om zulke krachtige software als Web Crossing onder de knie te krijgen en te configureren (vooral terwijl ik gelijktijdig mijn normale werk verricht) en deels omdat de mensen van Web Crossing bezig zijn veranderingen door te voeren waar ik om vraag. Tot nu toe is het een interessant leerproces, dus duim maar terwijl ik er mee bezig ben!


Apple Computer, voorwaarts in 2004

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: PEP, LVC, GH, MSH, EV, JG, DPF]

In de eerste aflevering van het nieuwe jaar heb ik de afgelopen jaren geprobeerd een aantal belangrijke gebeurtenissen te voorspellen voor de komende maanden, met wisselend succes. Je kunt zelf zien hoe goed ik het gedaan heb in de laatste paar jaar; dit jaar wil ik de richting enigszins veranderen en kijken naar waar Apple naar toe zou moeten gaan.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07035>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06688>

Sommige van deze ideeën komen van de keynote die ik gaf op de O'Reilly Mac OS X Conference in Oktober 2003; na die speech praatten Tim O'Reilly en ik wat na over Apple's inconsistentie met betrekking tot het benadrukken van een bepaalde technologie of feature in het ene product terwijl dat bij een ander product totaal wordt genegeerd. Zoals Tim zei, iTunes heeft een paar echt interessante features, zoals Rendezvous-gebaseerde ontdekking van gedeelde muziek; zou het niet nuttig zijn als iPhoto Rendezvous-gebaseerde ontdekking van gedeelde foto's had? Anders gezegd, van buitenaf ziet het eruit alsof het "Niet Hier Uitgevonden" syndroom (elke technologie die wij niet hebben uitgevonden is niet de moeite waard) is gekrompen tot de productgroep.

Laten we eens kijken naar specifieke gebieden waar Apple zijn krachten kan en moet bundelen om zowel hun producten als de Macintosh-ervaring voor de rest van ons te verbeteren.

Proactief hardware testen -- Mac OS X heeft de algehele stabiliteit van de Macintosh radicaal verbetert, hoewel in mijn ervaring Panther onberekenbaarder is dan Jaguar, aangezien het zo nu en dan op onverklaarbare wijze vastloopt op mijn dual-processor 1 GHz Power Mac G4. Andere TidBITS-medewerkers kregen problemen met niet-Apple RAM-modules die onder Jaguar probleemloos werkten, maar continu crashes veroorzaakten onder Panther.

Specifieke problemen zullen blijven komen en gaan; zolang de algehele trend maar richting grotere betrouwbaarheid is, zal ik niet te hard klagen. Mijn grotere zorg is dat we nog steeds onvoldoende diagnose- en rapportagemiddelen hebben om slechte hardware te identificeren en te isoleren voordat het problemen veroorzaakt. Hoe weet je of een FireWire- of USB-apparaat slecht is, bijvoorbeeld? Uitproberen, net als in de oude tijd.

Apple heeft wat stappen in de goede richting gezet. Panther's Disk Utility kan nu vertellen wat de SMART status van je harddisk is. SMART, of Self-Monitoring Analysis and Reporting Technology, is een feature die is ingebouwd in de meeste moderne harddisks. Door een aantal variabelen te controleren met betrekking tot de activiteit van de disk, kan SMART theoretisch voorspellen wanneer een disk op het punt staat kapot te gaan. Het kan geen catastrofale fouten voorspellen, maar het identificeren van problemen die ontstaan door cumulatieve kleine problemen met de tijd is een goed begin. Open Disk Utility, kies de disk (niet een volume) in de linkerkolom, en kijk naar de onderkant van het venster voor de SMART status.

<http://www.storagereview.com/guide2000/ref/hdd/perf/qual/featuresSMART.html>

Op een vergelijkbare manier meldt Panther nu de actuele netwerkstatus in het Netwerk-voorkeurenpaneel, met inbegrip van of je kabel is ingeplugd en of je een zelf-toegekend IP-adres hebt; allebei kunnen behoorlijk wat tijd besparen. Tenslotte is het een goede zaak dat Apple nu de Apple Hardware Test Utility beschikbaar stelt (tenminste met sommige nieuwe Macs; ik heb geen volledig overzicht) om veel hardware subsystemen van de Mac te testen. Kijk naar de disks die met je Mac kwamen; voor mijn 12-inch PowerBook G4 staat de Apple Hardware Test op de Software Install and Restore DVD, en je start het op door de Optie-toets in te drukken bij het opstarten van je Mac, en die disk te selecteren als boot disk.

Mijn wens is dat Apple al deze puzzlestukjes samenvoegt en een manier vindt om deze automatisch te laten uitvoeren. Ik leerde over de Apple Hardware Test utility doordat de technische staf van Small Dog Electronics me vroeg deze te draaien om uit te zoeken wat de oorzaak was van de voortdurende kernel panics en het vastlopen van mijn PowerBook (het was slechte RAM). Een betere aanpak lijkt me een programma te hebben, misschien in de firmware, dat bij opstarten onderzoekt of er wijzigingen zijn in de machine-samenstelling en automatisch voorstelt de nieuwe onderdelen te testen, en daarna deze tests automatisch en gelijktijdig draait met de regelmatig geplande Unix oppoetstaken die de Mac uitvoert als er niets actief is.

Deze mogelijkheid is misschien niet sexy, maar me dunkt dat Apple dit als marketinginstrument kan rechtvaardigen, nog afgezien van de verminderde technische ondersteuningskosten en een verhoogde klanttevredenheid. Noem het "proactief testen" en verkoop het als een technologie die ervoor zorgt dat de Mac een eerste controle zal uitvoeren op alles wat de gebruiker toevoegt, of het nu RAM, een externe of interne harde schijf of een USB-apparaat is. Iedereen weet dat slecht werkende computers hemeltergend zijn; slecht werkende hardware kunnen identificeren vooraleer het onheil aanvangt zou een pluspunt zijn voor Apple.

Benadruk de naamsbekendheid -- Afgezien van projecten als de Virginia Tech Terascale Cluster van 1,100 Power Mac G5s, heeft de Mac zich altijd meer geconcentreerd op communicatie dan op numerieke verwerking. Vanaf het begin was de Mac communicatiemiddel met anderen, met MacWrite en MacPaint in de eerste jaren, en meer recent via het internet met een reeks toepassingen zoals iChat AV, iTunes, en iPhoto. Apple leverde goed werk met de meeste van deze toepassingen, leverde betere interfaces, integreerde communicatietechnologie in Mac OS X, en lokte meer klanten met de iPod en iSight.

<http://computing.vt.edu/research_computing/terascale/>

Hoe nu verder? Nadruk op identiteit. Centraal in alle communicatie staat identiteit, maar Apple's programmatuur en diensten zijn momenteel uiterst vaag wat betreft identiteit. Denk even aan al de plaatsen waar je je dient te identificeren: bij het inloggen op je Mac, bij verbinding met bestandsservers, bij verzenden van mail, bij verbinden met vele websites (inclusief Apple's eigen .Mac en Apple Store), bij gebruik van iChat, bij het delen van muziek via iTunes, enzovoort. Je hebt waarschijnlijk voor elk van deze plaatsen een verschillende wijze van identificatie, maar toch ben je overal dezelfde persoon.

Waarom moet ik me diverse malen identificeren voor toegang tot mijn eigen werkplekken op andere Macs van mijn netwerk? Waarom, als ik inlog in mijn eigen gedeelde muziek in iTunes met mijn andere Macs, heb ik niet meer privileges voor het creëren van speellijsten of het bewerken van liedjes dan een andere gebruiker? Waarom moet ik verschillende gebruikersnamen en wachtwoorden onthouden voor niet alleen vele websites, maar ook voor velerlei webdiensten van Apple zelf? Waar is Apple's geprezen hardware, software en webdienstenintegratie als het om identificatie gaat?

Identiteit, en het bijbehorende concept van permissies is de sleutel tot communicatie in de toekomst. We hebben manieren nodig om zowel onszelf te kunnen identificeren aan anderen, als om anderen die met ons wensen te communiceren te identificeren. Nog belangrijker zijn mogelijkheden om exact vast te leggen wat eenieder mag doen in een specifiek communicatiescenario. Apple heeft de nodige bouwstenen om Mac-gebruikers de mogelijkheid te geven een enkele electronische identiteit te maken en te gebruiken, en Apple, meer dan elk ander bedrijf, is in de gelegenheid hiervan een standaard te kunnen maken. (Als Microsoft een betere reputatie had qua betrouwbaarheid en ervoor had gekozen van het .NET Passport een open standaard te maken, denk ik dat het een veel grotere impact zou gehad hebben.)

Ik geloof al lang dat identiteit een groot punt zal worden; daarom heb ik een paar jaar geleden veel tijd gestoken in XNS (eXtensible Name Service). Helaas had XNS last van intellectuele eigendomsrechten en een verwarrende scheiding van managementverantwoordelijkheden en mogelijkheden tussen XNSORG (de non-profit organisatie waarvan ik voorzitter was) en de OneName Corporation (het bedrijf dat XNS ontwikkelde en licenseerde aan XNSORG). Ook de moeilijkheden bij het vergaren van fondsen leverde schade op, het bedrijf heeft het overleefd, maar is tot op het tandvlees gegaan, en wordt gereorganiseerd tijdens de huidige surseance van betalingen. XNSORG heeft al deze tijd ook een gemankeerd bestaan geleid.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06133>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06485>
<http://www.onename.com/>
<http://www.xns.org/>

Ondanks deze teleurstellende tekenen is XNS nog steeds in leven, eigenlijk alleen te danken aan de inspanningen van Drummond Reed. En onderdelen van de technische specificatie staan nu onder de auspiciën van OASIS, een wereldwijd consortium voor non-profit standaarden. De Extensible Resource Identifier specifiatie is afgelopen maand goedgekeurd door het technische commité van OASIS XRI, en de doelstellingen voor een tweede technisch OASIS commité voor de XDI (XRI Data Interchange) specificatie is afgelopen maand ingediend. Met enig geluk zullen deze technische specificaties het voor andere organisaties, zoals Apple, makkelijker maken om identiteitsdiensten te ontwikkelen op basis van deze open standaarden.

<http://www.oasis-open.org/committees/tc_home.php?wg_abbrev=xri>
<http://www.onename.com/standards.html>

De open/eigendom balans -- Mac OS X is een groot experiment in het samensmelten van het beste van de open source-wereld, en het beste van de software in intellectueel eigendom, waarmee het legendarische gebruiksgemak van Apple, bovenop de net zo legendarische kracht van een open source Unix-implementatie geplaatst werd. En zelfs op hogere implementatieniveau's heeft Apple goed werk afgeleverd, door open raamwerken aan ontwikkelaars te bieden om snel en makkelijk applicaties te maken. Sommige zijn relatief goed bekend, zoals het WebKit raamwerk, dat het inbouwen van webtoegang in applicaties aanzienlijk vergemakkelijkt. Andere voorbeelden zijn minder bekend, zoals Adresboek, Apple's systeembrede contactendatabase.

Voor gebruikers lijkt Adresboek een relatief simpele applicatie om contacten op te zoeken, maar in feite is het een front-end van het Adresboek raamwerk, die in feite alleen maar een manier is om te communiceren met een open source database, genaamd MetaKit. Het resultaat hiervan is dat iedere applicatie kan lezen uit en schrijven naar de Adresboek database, de te gebruiken velden kan uitkiezen, en zelfs velden kan markeren als komende van een specifieke applicatie. Een nog steeds toenemend aantal applicaties maakt nu gebruik van deze mogelijkheden.

<http://www.equi4.com/metakit.html>

Het maken van deze raamwerken levert tenminste twee grote voordelen op. Ontwikkelaars hebben krachtiger gereedschappen, en hoe moeilijk het ook lijkt om te concurreren met Safari, de inspanning om dat wel te doen is aanzienlijk kleiner dankzij het WebKit raamwerk. (In feite gebruikt OmniWeb 5, een bèta-uitgave zal te zien zijn op de MacWorld expo deze week, WebKit om de rendering van Safari te evenaren, en Omni Development laat zien wat een webbrowser-interface zou moeten zijn.) Maar een interessanter voordeel is dat je data nergens in vast zit. Bij Adresboek bijvoorbeeld, als je de Apple interface niet goed vindt kun je, in theorie tenminste, een front-end van een andere ontwikkelaar gebruiken.

<http://www.omnigroup.com/applications/omniweb/5/>

Maar Apple is hier niet consistent in. Als iPhoto alleen Apple's eigen front-end zou zijn van een generiek beeldcatalogiserend raamwerk in plaats van intellectueel eigendom van Apple, zouden gebruikers zich geen zorgen hoeven te maken over het toevertrouwen van al hun foto's aan iPhoto, met ook alle metadata (titels, sleutelwoorden en albums) die betekenis geven aan al die foto's. Ook zouden ontwikkelaars mogelijkheden van iPhoto kunnen uitbreiden of zelfs kunnen vervangen, mensen voor wie iPhoto te kort schiet zouden dan aanzienlijk meer opties hebben.

Ik wil hier duidelijk maken dat sommige delen van Apple het concept begrijpen van het voortbouwen op open raamwerken, maar dat het geloof zich nog niet verder verspreidt heeft in het gehele bedrijf. Gesloten oplossingen zoals iPhoto dienen misschien wel om de Mac aantrekkelijker te maken voor consumenten, maar ze laten andere ontwikkelaars niet toe om de Mac zelfs nog aantrekkelijker te maken voor consumenten.

Sneller Scotty! Prestatievermogen is een netelig onderwerp om over te klagen, want het is gemakkelijk te vertrouwen op snelheidstoename op basis van verbeteringen in hardware, als je dat doet is veroudering zeker gegarandeerd en dat moedigt Mac-gebruikers aan iedere paar jaar nieuwe computers te kopen. Zouden oudere Macs niet traag lijken bij het werken met de nieuwste software dan zouden velen ze nog langer dan ze nu al doen houden, dat zou de uitgangspunten van Apple slecht beïnvloeden.

Mac OS X's prestatie was bijna onbruikbaar in 10.0, redelijk bruikbaar in 10.1 en zeer bruikbaar in 10.2 en Apple lijkt besloten te hebben dat - zeer redelijk - alles is wat er nodig is. Op sommige machines lijkt Panther een beetje sneller dan Jaguar, maar op mijn 1 GHz Power Mac G4 met twee processors zie ik de spinning pizza of death veel vaker in Panther dan ik ooit had in Jaguar en in het algemeen voelt de Mac trager aan. Hoe dan ook, ik ben teleurgesteld dat Mac OS X nooit de pittigheid van Mac OS 9 bereikt heeft, gezien de soort hardware die we in de hedendaagse computers hebben, verwacht ik daverende snelheid.

Hoe zeer ik ook wil dat het Mac OS X significant sneller wordt, ik zie het niet gebeuren omdat ik niet denk dat Apple er de tijd en het geld en de programmeerkunde voor wil uittrekken die hiervoor nodig zijn, vooral niet als het handhaven van de huidige situatie zoveel geld door hardware upgrades genereert.

Dit gezegd hebbend, er zijn drie andere aan prestatie gerelateerde gebieden waar Apple het Macintosh-gevoel zou kunnen en moeten verbeteren. Ze berusten allemaal op verbetering in functionele prestaties, niet de rekenkundige prestaties. Rekenkundige prestaties houden in het verhogen van de processorsnelheid of het stroomlijnen van de code, zodat die sneller verloopt. Belangrijker is de functionele prestatie, oftewel verhoging van gebruikersgemak, zodat gebruikers hun taken sneller kunnen verrichten. Het is ironisch dat functionele prestaties meestal ten koste gaan van rekenkundige prestaties, aangezien een programma meer CPU-periodes verbruikt voor vereenvoudiging van gebruikershandelingen - de enorme populariteit van de grafische interface bewijst het belang van toekenning van CPU-tijd aan functionele prestatie.

Als eerste geeft de gevreesde Mac OS X's spinning pizza of death aan dat een programma niet reageert, omdat het gecrasht is waarna er geen herstel meer mogelijk is, of omdat het een lang durende taak uitvoert. In Mac OS 9 kon je deze langdurige taken vaak onderbreken met de Commando-punt toetsen; ik zou graag die mogelijkheid terug zien keren in Mac OS X. Het is erg frustrerend een fout te maken die resulteert in het verdwijnen van een programma voor een paar minuten zonder deze taak te kunnen onderbreken, en het is in het bijzonder frustrerend wanneer je moet wachten tot de Finder bedenkt dat geheugenruimte op een netwerk niet toegankelijk is.

Ten tweede, herinner je nog Hiro Yamamoto's Boomerang hulpprogramma uit vergane tijden? Het vereenvoudigde het openen van bestanden en mappen die je recentelijk had geopend en hoewel Boomerang zelf door de jaren heen zowel werd uitgebreid (tot Super Boomerang) als geïmiteerd, hebben relatief weinig ontwikkelaars de algehele les opgenomen. Boomerang begreep dat jouw recente acties waarschijnlijk herhaald zouden worden. Om dit punt te generaliseren kan bestaande data toekomstige acties simplificeren (en daardoor versnellen). Het is een subtiele en waardevolle les en delen van Apple's software begrijpt het. Adresboek kan automatisch velden completeren gebaseerd op de data in die velden voor bestaande contacten; het displays-menu toont alleen jouw recentelijk gekozen resolutie-opties; en tussendoor Commando-Tab intoetsen wisselt tussen jouw twee laatst gebruikte programma's in plaats van een lijst met alle in gebruik zijnde programma's te tonen. Maar te veel programma's begrijpen Boomerangs les niet of voeren die niet volledig uit, dus hoewel Safari automatisch URL's kan completeren gebaseerd op pagina's die je recentelijk hebt bezocht kan het dat alleen doen wanneer je begint te typen aan het begin van de URL of het gedeelte van de domeinnaam na www. En iPhoto ondersteunt momenteel niet het organiseren en categoriseren van nieuw geïmporteerde foto's gebaseerd op vergelijking met voorheen geïmporteerde foto's of jouw voorgaande acties. Elke team van een product, of ze nu binnen Apple werken of aan een onafhankelijk programma, zou hard moeten nadenken over hoe hun software meer kan doen voor de gebruiker gebaseerd op voorgaande data of acties.

Ten derde is er een frustratie met systeeminstrumentatie dat Tim O'Reilly al vaak genoemd heeft. Iemand bij Apple moet analyseren welke Apple producten zeer functionele interface-bestanddelen bevatten die de gebruikers helpen om sneller te werken, en er aan werken om die ideeën naar andere productgroepen te verspreiden. Bij voorbeeld: iTunes kan volgen welke liedjes je het vaakst speelt door gebruik van de Top 25 Most Played speellijst; een dergelijke keuze in iChat en Mail voor de mensen met wie je het meeste chat of e-mailt aan te bieden zou ook aanzienlijke voordelen hebben. (Dit voorbeeld overlapt feitelijk met de Boomerang-les, omdat de mensen waarmee je in de laatste tijd in contact geweest bent waarschijnlijk de mensen zijn waarmee je ook de volgende keer contact wilt op nemen.) Hoe zou dit verspreiden van ideeën kunnen gebeuren? Tim's idee, en het is een goed idee omdat het ook ontwikkelaars buiten Apple zou dienen, is dat we een systematisch document nodig hebben, lijkend op de originele Apple Human Interface Guidelines, dat zou kijken naar de beste toepassingen van bestaande applicaties en spreekt over hoe verbonden applicaties zich zouden moeten gedragen.

Bestanden delen, de volgende generatie -- De Macintosh deed pionierswerk met de introductie van Personal File Sharing omdat het van iedere Mac een mogelijke file server maakte. We zijn sinds die tijd ver gekomen, zoals bewezen door de forse lijst van file sharing protocols in het Delen-voorkeurenpaneel van Mac OS X, en Rendezvous gaf ons iets van de eenvoud van apparatuurontdekking terug die we verloren waren tijdens de overgang van AppleTalk naar TCP/IP als het belangrijkste netwerkprotocol.

Ondanks deze vele nieuwe manieren om bestanden te delen en verbeteringen zoals Rendezvous, heeft Apple niets gedaan met de belangrijkste ontwikkeling in bestanden delen van het afgelopen decennium: peer-to-peer bestandsdeling. We zitten nog steeds vast in een apparatuurgedreven model van bestandsdeling, dus als je wil werken met een gedeeld bestand, moet je weten op welke server dat bestand staat, een gebruikersnaam en wachtwoord hebben, en nadrukkelijk een verbinding met die server maken. En dat allemaal in de veronderstelling dat je een netwerkverbinding naar die server kunt maken.

Het delen van bestanden hoeft niet zo beperkt te zijn en er bestaat zelfs een product onder de naam DataClub (daterend van begin jaren 90) dat een alternatief liet zien. Met DataClub had iedere Mac op het netwerk een bepaalde ruimte in een zogenaamde "cloud" die gedeelde bestanden kon bevatten. Alle bestanden in deze 'cloud' werden getoond als een aparte schijf, onafhankelijk van de fysieke positie van deze bestanden. Wanneer de Mac waarop een bepaald bestand stond uitging werd het bestand in grijs weergegeven om te laten zien dat het op dat moment niet beschikbaar was.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=03212>

Sinds die tijd zijn peer-to-peer netwerken als Napster, Kazaa, eDonkey2000 en vele anderen ontstaan. Die technologie is echter niet in het Mac OS verschenen, en de oorzaak wellicht is het feit dat men bang was dat men de Mac dan gelijk zou stellen aan het verhandelen van muziek of andere content onder copyright.

Ik zou het een goede zaak vinden wanneer Apple vergelijkbare technologie in Mac OS X gaat inbouwen zodat een netwerk van Macs en Macintosh-gebruikers krachtiger en flexibeler zou kunnen worden dan de som van de delen. Meerdere kopieën van gedeelde bestanden zouden verdeeld kunnen worden over meerdere machines, waarmee het probleem omzeild wordt van een Mac die uitstaat of een PowerBook die op reis is. De zoektocht naar servers zou tot het verleden behoren; gedeelde bestanden zouden te allen tijde beschikbaar zijn in een logische verzameling mappen. Zo'n systeem zou zelfs automatisch backups kunnen maken van gedeelde gegevens door ze, versleuteld, over Macs op het netwerk te verdelen. Dit gaat natuurlijk het beste over een snel lokaal netwerk, maar wanneer er goed over nagedacht wordt, zou het ook best op internet kunnen.

Bestandssysteemdatabases -- Als afronding van dit artikel over een mogelijke toekomstige richting voor Apple en Mac OS X moeten we even kort nadenken over wat mijn ideeën over een wolk aan gedeelde bestanden zouden vereisen op een iets lager technisch niveau. Hoe moet een gedeeld bestand herkend worden, en hoe moet bepaald worden wie toegang heeft tot het bestand, en op welke manieren? Aan de andere kant van de streep, hoe moet een andere gebruiker de bestanden vinden die je deelt, en wat zou er gebeuren als die persoon het bestand gaat bewerken terwijl iemand anders het open heeft staan?

Het antwoord op al deze vragen ligt in de behandeling van bestanden als objecten in een database, omdat de databasetechnologie al lang geleden deze zaken heeft opgelost door te werken met permissies, gebruikers en groepen, metadata en het afsluiten van records. Helaas is het bestandssysteem dat de bestanden op schijf beheert een vrij matige database, en het is wellicht nodig om een robuuste database onder dat bestandssysteem te plaatsen om zo'n peer-to-peer systeem goed te laten werken. Dit is geen nieuw concept - ik maakte er grapjes over in de TidBITS 1 april uitgave in 1992, en ging er dieper op in, in een aantal artikelen in 1996.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=03159>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00906>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00900>

Met deze database onder het bestandssysteem kunnen mappen in de Finder meer generieke 'containers' worden waarvan de inhoud gevormd wordt door voortdurend bijgewerkte zoekopdrachten. Zo'n map kan dan bijvoorbeeld alle bestanden die door een bepaalde gebruiker gedeeld worden bevatten, of alle bestanden die beschikbaar zijn voor een bepaalde groep. Verdere metadata zou de lijst van beschikbare bestanden verder kunnen verfijnen om je zo in staat te stellen de beschikbare bestanden te beperken tot de bestanden die door een specifiek programma zijn aangemaakt, of tijdens een bepaalde tijdsspanne. Het afsluiten van records zou ervoor moeten zorgen dat de ene gebruiker de veranderingen van een andere overschrijft wanneer twee gebruikers hetzelfde bestand tegelijk zouden willen openen. In een aantal situaties zou zo'n slot misschien op een lager niveau kunnen liggen dan het gehele bestand, zodat meerdere mensen tegelijk aan hetzelfde bestand kunnen werken zonder dat men elkaars aanpassingen overschrijft, net zoals SubEthaEdit nu real-time samenwerkingsmogelijkheden biedt voor tekstbestanden.

<http://www.codingmonkeys.de/subethaedit/>

Het idee van een database onder het bestandssysteem is niet alleen niet nieuw, het is de richting die Microsoft opgaat met WinFS in de volgende grote update voor Windows, die ergens de komende jaren zou moeten verschijnen.

<http://msdn.microsoft.com/Longhorn/understanding/pillars/WinFS/default.aspx>

De volgende stap -- Ik zal niet beweren dat deze suggesties eenvoudig zijn, maar het is duidelijk dat op zijn minst bepaalde groepen bij Apple beseffen hoe belangrijk ze zijn, dus ik hoop dat mijn betoog niet aan dovemansoren gericht is. De vraag is of het management van Apple de krachtigste van deze algemene concepten kan identificeren en ze vervolgens adequaat kan verspreiden naar andere producten zodat de totaalbeleving van de Mac ervan kan profiteren.


Recente onderwerpen in TidBITS Talk/05-Jan-04

door TidBITS redactie <[email protected]>
[vertaling: MB]

[De discussie waarnaar verwezen wordt is in het Engels, daarom hebben we de titel niet vertaald - Tb-NL.]

Recent updates causing PowerBook fan activity -- Apple's Battery Update 1.1, misschien samen met Mac OS X 10.3.2, lijkt geleid te hebben tot een verhoogde ventilatoractiviteit op sommige PowerBooks en iBooks. Is dit een foutje, of een manier om die hete PowerBooks af te koelen?

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2133>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering