Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
TidBITS#654/04-Nov-02
De Microsoft antitrust rechtszaak is eindelijk gesloten en Adam legt de schikking uit. Derek Miller verblijdt ons met een verhaal hoe een PowerBook en een trits Mac software hem helpt om eigenhandig een dagelijkse conferentie nieuwsbrief te publiceren, een taak waarvoor vroeger drie mensen nodig waren.
Verder, TidBITS won de laatste Best of the Mac Web survey (hoi!), Stairways Software bracht Interarchy 6.0 uit, en we bieden een andere oplossing voor iMacs die op zwart staan.
Onderwerpen:
Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>
-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-
Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS
door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je
krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].
Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de
oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de
inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
- Gerco Hulskemper
- Renate Wesselingh
- Peetje Prakke
- Sander Lam
- Dirk Paul Flach
- Max Stern Hanf
- Jacques Germans
Verder werkten mee:
- Coördinatie: Sander Lam
- Montage: Elmar Düren
- Eindredactie: Hans van Helvert
Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>
[vertaling: GH]
TidBITS wint de Best of Mac Web Survey! Veel dank aan iedereen die op ons gestemd heeft in Low End Mac's recente Best of the Mac Web survey. Hoewel we op de zesde plaats stonden met het onbewerkte aantal stemmen, werden we eerste in de uitgewerkte ranglijst, hoger dan MacSurfer en VersionTracker. Mac OS X Hints en As the Apple Turns completeerden de top vijf. Ik ga iedere dag voor kwaliteit boven kwantiteit en ik ben erg gevleid met het feit dat jullie ons het hoogste percentage "Uitmuntend" stemmen gaven van iedere site in het onderzoek. Nu kunnen we natuurlijk alleen nog maar zakken, dus we zullen harder moeten werken om onze toppositie te behouden. Nogmaals bedankt voor de steun! [ACE]
<http://www.lowendmac.com/botmw/fall02/botmw.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06956>
Interarchy 6.0 -- Stairways Software heeft Interarchy 6.0 uitgebracht, de nieuwste versie van hun populaire file transfer en netwerktest software. Nieuwe mogelijkheden omvatten volledige ondersteuning voor Secure FTP (SFTP) in Mac OS X, wachtrijen waarin je verscheidene handelingen kunt plaatsen en ze achtereenvolgens laat uitvoeren, vertraagde tranfers die je op een later tijdstip uitvoert, herhaalde transfers die volgens een regulier schema werken, nieuwe kolom- en hiërarchische overzichten, verificatie van websitelinks, ondersteuning voor bookmarks en URL-beheer. Interarchy 6.0 pocht ook met een nieuwe file transfer engine die zeer grote bestanden ondersteunt (tot 9 exabytes, een belachelijke theoretische maat op dit moment), lange bestandsnamen (tot 255 tekens) en lange URLs (tot 2502 tekens). Voor de mensen die de netwerktestgereedschappen misten in Mac OS X, ze zijn weer terug in Interarchy 6.0 en kunnen gepland worden, aan wachtrijen worden toegevoegd en repeterend gebruikt worden. Interarchy 6.0 werkt vanaf Mac OS 8.5 tot en met Mac OS 9.2.2 en is ook native onder Mac OS X. Een nieuwe licentie van Interarchy 6.0 kost $45; er zijn kortingen voor eigenaren van voorgaande versies en upgrades voor versies gekocht na 25 juni 2002 zijn gratis. Een versie zonder licentie is verkrijgbaar tot 4 februari 2003; het is een download van 3,1 MB in engels, frans en japans. [ACE]
<http://www.interarchy.com/>
<http://download.interarchy.com/>
VGA monitoren voor reparaties van iMacs op zwart -- In "Update firmware voor het installeren van Jaguar" in TidBITS-653 omschreven we een ingrijpend harddisk wisselproces om iMacs te herstellen die onbruikbaar waren geworden door de installatie van Mac OS X 10.2 Jaguar. Als de betreffende iMac een VGA video output poort heeft, is het een makkelijkere optie om een externe VGA monitor aan te sluiten. Als de externe monitor je iMac scherm weergeeft zou je in staat moeten zijn om de firmware up to date te brengen zonder je iMac uit elkaar te halen... of te betalen voor een moederbord vervanging. [GD]
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06973>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1783>
door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RAW, PEP, SL]
Op vrijdag 1 november 2002 werd de vier jaar oude mededingingszaak die door het ministerie van Justitie van de Verenigde Staten, 18 staten en het District van Columbia was aangespannen, door een uitspraak van een rechter van het Districtsgerechtshof van de Verenigde Staten, Colleen Kollar-Kotelly, beëindigd. Rechter Kollar-Kotelly accepteerde feitelijk de voorgestelde overeenkomst tussen Microsoft en het ministerie van Justitie en negen staten, zonder al te veel substantiële veranderingen te maken. Haar besluit maakt ook een einde aan de inspanning van de negen staten die bezwaar hadden aangetekend tegen de oorspronkelijke voorgestelde overeenkomst, als deze tenminste niet in beroep gaan. (Zie onze serie artikelen over de voortgang in deze slepende zaak.)
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1152>
In het oordeel van rechter Kollar-Kotelly vielen mij drie dingen op:
Ze zei dat de rol van het hof niet was om opnieuw een oordeel over de zaak te vellen, maar om de voorgestelde overeenkomst te evalueren en vast te stellen of deze in het algemene belang was. Bovendien beïnvloedt het feit dat de zaak alleen bestaat omdat hij aangespannen werd door de overheid de evaluatie van de voorgestelde oplossingen door het hof. Dat betekent dat zelfs al zou het hof zelf strengere regels opgelegd hebben, moet het rekening houden met de voorspellingen van de overheid over het effect van de voorgestelde oplossingen en vaststellen, op basis van die voorspellingen, of deze oplossingen in het algemene belang zijn.
Ze maakte een duidelijk onderscheid tussen het beëindigen van Microsofts monopolie en het beëindigen van de illegale instandhouding van dat monopolie. Monopolies zijn niet automatisch illegaal, en het feit (erkend door alle partijen) dat Microsoft legaal aan het monopolie is gekomen, betekent dat oplossingen (zoals het splitsen van het bedrijf) om het monopolie te beëindigen niet terecht zijn. Daarentegen is het doel van de voorgestelde overeenkomst om een einde te maken aan de illegale instandhouding van het monopolie.
Ze vestigde de aandacht op het feit dat er een verschil is tussen het vermengen van functionaliteit (zoals het inbouwen van Internet Explorer's functionaliteit in Windows) en het anticoncurrentie-effect van die handeling. Het vermengen van softwarecode is niet het probleem; dat is het effect dat het heeft op de concurrentie. De oplossingen moeten dan ook het effect en niet de handeling aanpakken. Ze merkte ook op dat het voorkomen van code-vermenging schade zou kunnen toebrengen aan externe ontwikkelaars die van dergelijke functionaliteit afhankelijk zijn.
Laten we het laatste besluit eens doorlopen. Je kunt het hele document en het 101 bladzijden tellende oordeel van rechter Kollar-Kotelly (voorafgegaan door haar opmerkingen over de bezwaar makende staten) hier lezen:
<http://www.dcd.uscourts.gov/FinalDecree.pdf>
<http://www.dcd.uscourts.gov/StateSettlement.pdf>
Tegen represailles -- Een aantal clausules verhindert Microsoft om represailles te nemen of daarmee te dreigen tegen een fabrikant van originele apparatuur (FOA), zelfs als deze zich bezighoudt met het ontwikkelen, verdelen, promoten, gebruiken, verkopen of in licentie geven van software die concurreert met Windows of Microsoft middleware-producten. (Middleware is software die andere ontwikkelaars kunnen gebruiken om applicaties te laten draaien en die gemakkelijk naar andere besturingssystemen overgezet zou kunnen worden; voorbeelden zijn webbrowsers en virtuele Javamachines.)
Ook beschermd tegen represailles of dreiging met represailles is het verkopen van een PC die òf Windows en een ander, niet-Microsoft-besturingssysteem bevatten, òf kunnen opstarten met meer dan ëën besturingssysteem. Dit laatste garandeert dat Microsoft FOA's niet kan verhinderen om PC's te verkopen met Linux reeds geïnstalleerd of als optie erbij.
Samen met de FOA's krijgen onafhankelijke software-verkopers (OSV's) bescherming tegen represailles of dreiging met represailles van Microsoft voor het ontwikkelen, gebruiken, verdelen, promoten of ondersteunen van software die concurreert met Windows of Microsoft middleware. Bovendien mag Microsoft geen overeenkomsten afsluiten die eisen dat een OSV zich onthoudt van het ontwikkelen, gebruiken, verdelen, promoten of ondersteunen van concurrerende software.
(Rechter Kollar-Kotelly voegde het deel over dreigen met represailles toe aan de taal van de voorgestelde overeenkomst, omdat ze dit een belangrijke reden voor bezorgdheid vond, ondanks de claim van de overheid dat het verbieden van represailles zelf genoeg was.)
Als een variant op de bescherming mag Microsoft geen overeenkomsten afsluiten die een bedrijf verplichten om exclusief of een bepaald vast percentage Windows of Microsoft middleware te verdelen, te promoten, te gebruiken of te ondersteunen, tenzij het bewuste bedrijf in de praktijk evenveel tijd aan een concurrerend product kan besteden. Apple valt in deze categorie, vanwege de overeenkomst uit 1997 waarin Microsoft beloofde om met Microsoft Office door te gaan in ruil voor de belofte van Apple om van Internet Explorer de standaardbrowser te maken, Netscape Navigator te vermijden en geen andere webbrowsers te promoten. Dit soort overeenkomsten zou nu een inbreuk op de regeling betekenen. (Een beperking aan deze regel: het geldt niet als Microsoft intellectueel eigendom van een derde in licentie neemt en als de licentie van het intellectuele eigendom de hoofdreden van de overeenkomst is. Deze laatste clausule werd toegevoegd door Kollar-Kotelly; ze wilde niet dat iedere overeenkomst vermomd werd als een zogenaamde licentie van intellectueel eigendom.)
Uniforme licenties --De uitspraak in de overeenkomst vereist dat Microsoft uniforme licenties verstrekt aan FOA's die Windows licenties hebben. De essentie hiervan is een gelijk speelveld voor de houders van Windows licenties, hoewel er enig verschil is tussen de verschillende taalversies van Windows, aan de hand van volumekortingen en voor andere markt-gerelateerde kortingen (zolang ze op een uniforme manier zijn gedistribueerd aan FOA's van verschillende omvang).
Met deze formulering had rechter Kollar-Kotelly wat moeite, aangezien ze niet vond dat uniform noodzakelijk in het voordeel was van alle licentiehouders, en dus van het publiek. Maar haar zorgen waren niet zodanig dat zij een alternatief voorstelde.
Flexibele FOA licenties --Veel van de klachten tegen Microsoft hadden betrekking op de beperkingen die het bedrijf de FOA's oplegde betreffende het uiterlijk van Windows. De overeenkomst voorziet hierin door Microsoft te dwingen om de FOA's toe te staan om:
Iconen, shortcuts en menukeuzes van niet-Microsoft producten te installeren en af te beelden, zij het dat Microsoft beperkingen kan opleggen aan het plaatsen in lijn met wat voor dat product redelijk lijkt.
Middleware van niet-Microsoft te distribueren met installatie op het bureaublad van iconen van elke maat of vorm zolang deze de functionaliteit van de interface niet beperken.
Niet-Microsoft producten te starten gelijktijdig met het opstarten van de computer of gelijktijdig met het maken van een internetverbinding. Microsoft mag dit enkel beperken als het betrokken product drastische veranderingen aanbrengt in de Windows interface. (Rechter Kollar-Kotelly heeft hier de originele formulering aangepast, die gaf enkel toestemming voor producten die automatisch opgestarte Microsoft producten vervingen en enkel als dat product geen eigen interface had of een interface had dat heel erg leek op Microsoft middleware.)
De gebruiker te laten kiezen om op te starten met een ander besturingssysteem voordat Windows opstart.
Een keuze van internet provider aan te bieden gedurende het opstarten. Rechter Kollar-Kotelly verwijderde de tekst die vereiste dat de FOA's voldoen aan de technische specificaties van Microsoft, gedeeltelijk daar de kosten van de technische ondersteuning niet door Microsoft worden gedragen.
API & communicatieprotocollen vrijgeven -- Om ervoor te zorgen dat Microsoft geen voordeel heeft van zijn eigen API's in zijn middleware producten vereist de overeenkomst dat Microsoft de API's (Applicatie Programma Interfaces; de haken en ogen waarmee die middleware samenwerkt met het besturingssysteem) vrijgeeft. Bovendien moet Microsoft, via redelijke en niet-discriminerende licenties, de communicatieprotocollen vrijgeven van elk Microsoft product dat geïnstalleerd wordt met Windows en dat communiceert met een Microsoft server besturingssysteem zoals Windows 2000.
In dit onderdeel maakte rechter Kollar-Kotelly een belangrijke verandering door de termijn waarin deze vrijgevingen moeten worden gerealiseerd in te korten tot drie maanden, het was eerder twaalf en negen maanden, respectievelijk voor de API en de communicatieprotocollen.
Sommige van de adviezen aan de rechtbank omtrent de overeenkomst hadden gesteld dat Microsoft deze licenties zonder royalties beschikbaar moest stellen; in haar oordeel was rechter Kollar-Kotally het hier niet mee eens, zij zei dat de plicht van Microsoft niet vereist dat het een niet gering deel van zijn intellectueel eigendom voor niets hoeft weg te geven.
Wel is er een significante beperking aan deze eisen aan Microsoft om zijn API en communicatieprogrammatuur vrij te geven. Microsoft hoeft niets vrij te geven dat een beperking zou betekenen van anti-piracy, anti-virus, software licenties, beheer van digitale rechten, encryptie of authenticatiesystemen. Zo ook kan Microsoft deze licenties verstrekken enkel op voorwaarde dat de licentiehouder niet te boek staat als softwarepiraat of in het verleden intellectuele eigendomsrechten heeft geschonden, wel een aantoonbare bedrijfsbehoefte heeft, voldoet aan redelijke eisen van verificatie en authentieke en levensvatbare bedrijfsvoering, en instemt met het laten toetsen van de software door derden om certificering van de specificaties aan te tonen.
Zeggenschap van de eindgebruiker -- Om de eindgebruikers meer zeggenschap te geven over de inrichting van hun rekenmachine vereist de regeling van Microsoft dat deze aan eindgebruikers en FOA's de mogelijkheid biedt om Microsoft- of niet-Microsoft-middleware toegankelijk te maken via iconen, sneltoetsen, en menu-ingangen, en door het instellen van automatisch opstarten. Bovendien moeten eindgebruikers en FOA's niet-Microsoft-middleware kunnen aanwijzen als vervanger van Microsoft middleware.
In lijn hiermee mag Windows zelf niet automatisch de oorspronkelijke configuratie van iconen, sneltoetsen, en menu-ingangen door de FOA, aanpassen zonder toestemming te vragen van de gebruiker. Deze toestemming kan niet eerder gegeven worden dan 14 dagen nadat de gebruiker een nieuwe computer heeft aangezet, en zo'n automatische actie moet altijd zowel producten van Microsoft als van anderen opruimen. Deze bepaling moet de Windows Desktop Cleanup Wizard beschermen, die niet-gebruikte iconen van het bureaublad verwijdert.
"RAND" licenties van Microsoft IP -- Indien een bedrijf licenties voor het intellectuele eigendom nodig heeft om de mogelijkheden te benutten die de regeling noemt, dan moet Microsoft dat intellectuele eigendom in licentie geven onder voorwaarden die redelijk zijn en die geen onderscheid maken ("reasonable and non-discriminatory" - RAND). De licentie kan een beperkte reikwijdte hebben en hoeft niet overdraagbaar te zijn, maar rechter Kollar-Kotelly schrapte zonder commentaar de clausule dat derden op hun beurt licentie zouden moeten verlenen aan Microsoft voor bepaalde intellectuele eigendomsrechten die verband houden met het benutten van deze mogelijkheden.
Controle op naleving -- Misschien wel de belangrijkste wijziging die rechter Kollar-Kotelly maakte betreft het hoofdstuk over de controle op naleving van de regeling. Microsoft en Justitie hadden aanvankelijk een technische commissie voorgesteld, bestaande uit drie onafhankelijke personen; een benoemd door elke partij, en een derde aangewezen door de eerste twee. Het is niet duidelijk welk bezwaar rechter Kollar-Kotelly had tegen dit voorstel, maar in het vonnis verving ze de technische commissie door een nalevingscommissie, bestaande uit minimaal drie leden van de Raad van Commissarissen van Microsoft, die niet op de loonlijst van Microsoft staan of gestaan hebben. Deze benadering komt overeen met de methode die was voorgesteld door de andersdenkende staten, dus het kan zijn dat ze dit overnam om hen tegemoet te komen.
Een belangrijke rol in de controle op naleving is weggelegd voor de "Compliance Officer". Deze functionaris wordt benoemd door de nalevingscommissie. Hij moet onder meer de regeling verspreiden en toelichten aan alle bestuurders van Microsoft, jaarlijks een instructie-bijeenkomst over de regeling organiseren, op de voet volgen hoe Microsoft zich aan de regeling houdt, jaarlijks een verklaring afgeven aan de aanklagers dat Microsoft zich aan de regeling heeft gehouden, en iedere schending rapporteren aan de aanklagers.
Het gezag om de naleving af te dwingen blijft bij de aanklagers, waaronder de staten. Voor een goede coördinatie moeten de aanklagende staten een afdwing-commissie vormen, en mag een afzonderlijke staat geen actie ondernemen zonder vooroverleg met de afdwing-commissie. Jurisdictie en de macht tot nadere bepalingen of richtlijnen blijven bij de arrondissementsrechtbank van Columbia; dit vond rechter Kollar-Kotelly zo belangrijk dat ze het expliciet in haar vonnis vermeldde.
Herziening over vijf jaar -- Hoewel de meeste antitrust vonnissen gedurende minimaal tien jaar van kracht blijven zal deze regeling na vijf jaar beëindigd worden vanwege het hoge tempo van de industrie. Maar de aanklagers kunnen het hof vragen voor een eenmalige verlenging met maximaal twee jaar indien Microsoft vervallen is in een patroon van opzettelijke en systematische schendingen.
Het vonnis is beslist veel zwakker dan wat de andersdenkende staten hadden voorgesteld en waarop ze hadden gehoopt, maar ze hadden ook veel te hoog ingezet en kregen vrijwel niets wat ze wilden. De uitspraak wordt dan ook alom gezien als een overwinning voor Microsoft, dat oog in oog stond met een mogelijk bevel tot splitsing. Hoewel de middeltjes betwistbaar een geschikte poging genoemd kunnen worden om een einde te maken aan de illegale instandhouding van Microsofts monopolie is het onwaarschijnlijk dat ze Microsoft ook maar een klein beetje af zullen remmen. Of bedrijven zelfs met de bescherming van deze middeltjes zullen kunnen concurreren met moloch Microsoft moet in de praktijk blijken.
Maar rechter Kollar-Kotelly houdt een oogje in het zeil om zeker te zijn dat het speelveld eerlijk blijft. Helemaal aan het eind van haar 344 pagina's lange bespreking haalde ze Machiavelli aan door te zeggen "Laat niet over Microsoft gezegd worden dat 'een prins altijd wel een geldige reden heeft om zijn belofte te breken', want dit Hof zal zijn hele arsenaal aan machtsmiddelen aanwenden om te waarborgen dat de letter en de geest van dit op herstel gerichte vonnis worden waargemaakt".
<http://www.dcd.uscourts.gov/Lit11-1.pdf>
door Derek K. Miller <[email protected]>
[vertaling: GH, DPF, SH, JG]
Toen ik aan het inpakken was voor een reis in juni keek mijn vrouw in mijn koffer. Ze merkte op dat zij meestal extra kleren en accessoires meeneemt op reis, "jij lijkt kabels in te pakken." Dat was waar, m'n overhemden, broeken en toiletartikelen zaten in een hoekje gepropt, in de minderheid tegen een Ethernet hub en kabels, een USB trackball, een toetsenbord, koptelefoon, en verzameld onidentificeerbaar Mac wrakhout. Ze had m'n attaché-koffer nog niet gezien.
Ik bereidde me voor op drie lange dagen in een hotel in Toronto om dagelijks een nieuwsbrief samen te stellen voor de grote jaarlijkse conferentie van de Canadian Paediatric Society (CPS). Ik zou bijeenkomsten bijwonen, notities en foto's maken, artikelen schrijven en bewerken, en drie edities van vier pagina's opmaken, 's nachts gedistribueerd naar de honderden artsen die de conferentie bijwoonden, met hoogtepunten van de vorige dag en aanwijzingen voor de nieuwe.
<http://www.cps.ca/>
Het jaar daarvoor was ik ook al de uitgever in mijn woonplaats Vancouver. Maar in 2000 waren er drie mensen van een ander bedrijf voor nodig om hetzelfde werk te doen.
Het scherpen van je bijl -- Volgens verhalen zei Abraham Lincoln ooit dat, gegeven het feit dat het acht uur kostte om een boom omver te halen, je er zes bezig zou moeten zijn met het scherpen van je bijl. Mijn ervaring met de vorige CPS conferentie dwong me dit advies van Abe te volgen. Ik heb nog nooit een laptop bezeten, dus ik begon met het huren van een PowerBook G4 van het Mac Station in Vancouver, vlak voordat ik vertrok.
<http://www.macstation.com/>
Het installeren van de software die ik dacht te gebruiken - de nieuwste versies van Mac OS X 10.1 en 9.2, lettertypes, drivers voor flash card readers, iPhoto, iTunes, Palm Desktop, WordSmith, Photoshop, GraphicConverter, PageMaker, Acrobat Distiller, BBEdit, Office X, Toast Titanium, FTP software, Samba X, Mozilla en Internet Explorer - hield me het grootste deel van die dag bezig.
<http://www.palm.com/software/desktop/mac/>
<http://www.bluenomad.com/ws/prod_wordsmith_details.html>
<http://www.adobe.com/products/photoshop/>
<http://www.lemkesoft.com/us_gcabout.html>
<http://www.adobe.com/products/pagemaker/>
<http://www.adobe.com/products/acrobat/>
<http://www.barebones.com/products/bbedit.html>
<http://www.microsoft.com/mac/officex/>
<http://www.roxio.com/en/products/toast/>
<http://prdownloads.sourceforge.net/xamba/>
<http://www.mozilla.org/releases/>
<http://www.microsoft.com/mac/products/ie/>
Slechts PageMaker, Acrobat Distiller en mijn oudere Photoshop 5 vereisen Classic mode. De rest kon ik gewoon in Mac OS X draaien, wat ik beslist wilde gebruiken vanwege de multitasking mogelijkheden. Vervolgens moest ik nog documenten van mijn oude Power Mac G3 kopiëren, zoals sjablonen voor nieuwsbrieven, logo's en foto's, en MP3 bestanden.
Als laatste deed ik een test: kon ik een artikel schrijven in BBEdit of op mijn Palm IIIxe en het vervolgens naar PageMaker verplaatsen? Zouden foto's geïmporteerd kunnen worden uit mijn geleende Canon PowerShot G2 digitale camera via de kaartlezer en GraphicConverter?
<http://www.dcresource.com/reviews/canon/powershot_g2-review/>
Zou PageMaker PDF bestanden exporteren, en alle lettertypes correct insluiten? Kon ik leesbare CD-R's branden? Werkten e-mail en FTP? Kon ik Windows machines op een netwerk zien? Indien mogelijk, kon ik eenvoudig dingen op een andere manier doen - zoals Word gebruiken in plaats van BBEdit, Toast in plaats van Disc Burner, GraphicConverter in plaats van Photoshop, breedband of inbellen?
Poeh! Ik was doodop.
Ik overdreef misschien wel een beetje omdat ik absoluut zeker wilde zijn, en alles wat het afgelopen jaar zo goed was gegaan zou misschien niet zo gladjes verlopen wanneer ik ver van huis zou zijn. Natuurlijk moest alles nog wel gebeuren. En ik leek verkouden te worden.
Vertrekken met een straalvliegtuig -- Mijn geluk verdween echter niet - mijn verkoudheid zette niet door, ik hoefde niet in de rij te staan bij de geautomatiseerde check-in van Air Tango, mijn koffer met allerlei apparatuur kwam zonder moeite door de veiligheidsmaatregelen, en ik had een lege stoel naast me gedurende de vlucht (en ik zat nog naast het raampje ook!).
Toronto was warm en vochtig, 32 graden Celsius (90 graden Fahrenheit). Het stroomde van de regen bij het hotel op het vliegveld, waar ik mijn enige vrije nacht kon doorbrengen met het ophalen van e-mail, nogmaals nalopen van mijn voorbereidingen, naar het zwembad gaan en een korte presentatie maken in iMovie met de foto's die ik op het vliegtuig gemaakt had, om naar mijn vrouw en kinderen te sturen.
Thuis hebben we al een DSL internetverbinding sinds 1998, en dat heeft me verwend. Het uploaden van het filmpje kost 15 minuten door de inbelverbinding van het hotel, en dat was een trieste les voor de komende dagen. Breedband internetverbindingen zijn nog niet gemeengoed in hotelketens voor de bekabelde of draadloze zakenreiziger.
Aan de gang -- De volgende ochtend bracht een bus me naar het Westin Harbour Castle, aan de rand van Lake Ontario. Het was nog te vroeg om naar mijn hotel te gaan, meldde me dus op het kantoor van de conferentie-organisatie, zette de PowerBook vast aan een bureau en begon te werken. Ik vond het het makkelijkst om het conferentie-centrum door te wandelen met de G2 camera in de ene hand en mijn Palm met bijbehorend opvouwbaar toetsenbord in mijn zak.
<http://www.starwood.com/westin/search/hotel_detail.html?propertyID=1084>
<http://www.palm.com/products/accessories/keyboard/>
Ik schreef het nodige op in mijn WordSmith tekstverwerker (zie mijn recensie in TidBITS-604) en schoot honderden foto's.
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06621>
Zoals op veel grote conferenties waren er veel sessies tegelijkertijd gepland. Soms was ik toehoorder in een volledige sessie - zoals bij een bijzonder interessant seminar over hoe premature baby's vaak blind worden gedurende de eerste jaren van hun leven. In andere gevallen ging ik echter van sessie naar sessie, waarbij ik interessante dingen noteerde en wat foto's nam. De krachtige lens van de Canon G2 en flinke flitser waren erg behulpzaam in de donkere zalen van de conferentie.
Zodra ik het hotel in kon, zorgde ik voor een mini-kantoor op het beschikbare bureau (zie de foto onder). Helaas had het hotel de beschikbare Ethernet aansluiting in de muur nog nergens mee verbonden. Inbellen dus. Ik probeerde de boel zo ergonomisch mogelijk te organiseren. Ik wilde de consequenties van het vorige jaar vermijden, toen ik een PowerBook 1400 zomaar op een tafel gelegd had en mezelf RSI bezorgd had in mijn polsen. Het kostte me maanden om volledig te herstellen (TidBITS heeft hier in het verleden een aantal artikelen over gepubliceerd die nog steeds actueel zijn).
<http://www.penmachine.com/westin_office.html>
<http://www.penmachine.com/journal/2001_06_01_news_archive.html#4220179>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1222>
<http://www.tifaq.com/archive.html>
De digitale molensteen -- De volgende drie dagen werden stevige routine. De ochtenden en middagen begaf ik me van de ene naar de andere voordracht. Tijdens pauzes ging ik terug naar mijn kamer, synchroniseerde mijn Palm en bracht foto's naar de PowerBook over. Na het diner schreef ik artikelen, maakte uitsneden en veranderde afmetingen van de plaatjes en vulde geleidelijk het PageMaker tableau. Rondom 9 of 10 's avonds ging ik proeflezen en redigeren op mijn scherm, telefoneerde dan Elizabeth Moreau, mijn belangrijkste kontaktpersoon bij de CPS staf om de "beta" versie te bekijken, alvorens last-minute correcties aan te brengen en het uiteindelijke PDF bestand te realiseren.
CPS had voor een prijsbewust maar ingewikkeld printproces gezorgd. Het Westin heeft een Business Centre in het souterrain, maar hun voornaamste faciliteit bevindt zich in een ander hotel, een aantal kilometers verder.
<http://www.ibcbus.com/>
Ik moest hen de PDF, klaar voor de pers, via e-mail aanleveren niet later dan 11 uur 's avonds, op dat moment zouden zij dat afdrukken vanaf een Windows computer. een fotokopie er van maken en die terugbrengen naar het Westin om dan midden in de nacht te distribueren. De eerste editie had ik klaar om 10 uur 55 's avonds - meer dan tijd genoeg. Maar hoewel het bestand slechts enkele megabytes groot was, kostte het een martelende twaalf minuten om door de telefoonlijn heen te kabbelen. Ik besloot om de volgende avond eerder klaar te zijn.
Het bleek, anders dan kopieën van direkt digitale bron, zoals die vorig jaar door Kinko gemaakt waren, dat de grijswaardenfoto's die ik gemaakt had geen goede kopieën opleverden op het instrumentarium van het Business Centrum. Daarom probeerde ik de tweede avond een scherm met halftonen. De resulterende PDF voor de tweede nieuwsbrief was een iets groter bestand - te groot voor mijn e-mail transporteur, deze trachtte het gehele document naar mij terug te stuiteren door de trage telefoonlijn. Ik stopte de download, belde de vriendelijke man in het andere Business Centrum, brandde de PDF op een CD-R en wandelde de twee kilometer naar een middernachtelijke ontmoeting en handmatige aflevering.
De volgende ochtend zagen de superfijn-gescreende foto's er nog slechter uit. Ik probeerde een zeer grof scherm, dat werkte aanvaardbaar en comprimeerde de PDF aanzienlijk voor een (voor een keertje) onberispelijke e-mailverzending. Al was ik niet gelukkig met hoe de foto's afgedrukt werden, de mensen apprecieerden het geschrevene en de informatie. De definitieve PDFs kun je zelf zien, samen met hun 2001 tegenhangers, op mijn website:
<http://www.penmachine.com/cps_samples.html>
De lessen -- De prestigieuze PowerBook en camera waren de moeite en kosten waard, daar ik in staat was om PDFs snel te fabriceren, wat voorkwam dat ik afgrijselijk te laat zou zijn met mijn laatste bestanden, in het bijzonder na de e-mail omleiding van de tweede avond. Mijn aandacht aan ergonomie en obsessieve pre-reis plannen redden mijn polsgewrichten en mijn helderheid van zinnen. Het was een enorme hulp om verscheidene computerintense taken tegelijk te kunnen doen. (De PowerBook 1400c die ik gehuurd had in 2001 kon niet eens MP3's spelen met alleen maar de media player open.) Tylenol Cold Daytime is een doeltreffend geneesmiddel, maar het houdt je wakker als je het 's avonds gebruikt. En ik houdt echt niet meer van inbellen.
<http://www.penmachine.com/journal/2002_06_01_news_archive.html#77825205>
Mijn tas vol met kabels was ook niet voor niets. Op mijn laatste dag, als een zijdelings project, gebruikte ik ze om de PowerBook G4 aan de Business Centre's breedband internetverbinding te leggen, om verscheidene PowerPoint bestanden te downloaden en te groeperen in een enkele presentatie. Ik zette het op een hybride CD-R die een gehaaste arts kon lezen op haar laptop toen ze moest voordragen later op diezelfde middag, alles in minder tijd dan de bestanden downloaden via inbellen.
De CPS staf waren blij dat ik het extra verzoek tussen mijn nieuwsbriefwerk kon aannemen. Tegen de tijd dat ik naar huis vloog en een paar prachtige luchtfoto's van Vancouver nam, had mijn klant aangeboden om me volgend jaar naar Calgary te vliegen. Hoewel het verscheidene 16-uur lange dagen waren in een stad ver weg van mijn gezin, betaald de baan goed, en is het leuk om de uitdaging aan te nemen, in het bijzonder door te laten zien dat een man en een Mac werkelijk het werk van drie mensen kunnen doen, soms.
<http://www.penmachine.com/photoessays/2002_06_aerial/>
[Derek K. Miller brengt zijn dagen door in Vancouver met zijn twee dochters van kleuterleeftijd, met 's weekends de drums te spelen in een retroband, en zijn andere tijd met schrijven, bewerken, en zijn vrouw, die zich nog steeds verwonderd over al die kabels. Hij heeft ook een weblog.]
<http://www.penmachine.com/>
PayBITS: Interessant artikel? Waarom stuur je niet een paar
bucks naar
Derek via PayPal zodat hij de volgende keer zijn eigen PowerBook en camera kan kopen?
<https://www.paypal.com/xclick/business=dkmiller%40pobox.com>
Lees meer over PayBITS: <./paybits.html/>
(Natuurlijk is een gift aan de Nederlandse vertaalploeg ook welkom:
<https://www.paypal.com/xclick/business=d.flach%40chello.nl&item_name=TidBITS-NL+Vertaalteam>.)
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
