Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#633/10-Jun-02

Ben je bang voor de grote sprong naar Mac OS X? Dat waren wij ook, maar we hebben een gids naar de opwaardering vanuit Mac OS 9 verzameld die veel van de algemene problemen die mensen ervaren zal verwijderen. Adam geeft ook verslag af over de eerste MacMania Geek Cruise - lees door als je je ooit afgevraagd hebt hoe het zou zijn om een cruise te maken naar Alaska met bijna 200 andere Mac enthousiastelingen. In het nieuws: Apple begint de eMac op de algemene markt te verkopen, en we verslaan Mac OS X 10.1.5 en Mailsmith 1.5.3.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Coördinatie, montage en eindredactie: Sander Lam


MailBITS/10-Jun-02

[vertaling: PEP]

Mac OS X 10.1.5 is uit -- Apple brengt Mac OS X 10.1.5 uit. Het bevat kleine verbeteringingen voor toepassingen, netwerken en producten van andere leveranciers. Nog meer spaken voor de digitale hub; ondersteuning door Mac OS X 10.1.5 voor de nieuwe Canon digitale camera's, Nikon FireWire camera's en externe schijf recorders van SmartDisk, EZQuest, en LaCie, en voor magneto-optische (MO) schijven. Mail en Sherlock zijn wat stabieler en voor toepassingen die het ondersteunen (zoals de net uitgebrachte Service Release 1 van Microsoft Office X) is er nu Quartz anti-aliassen van tekst. Bij het netwerken is toegang tot iDisk, het zoeken naar bestanden op lokale en andere volumes en het navigeren tussen de Windows NT bestandsservers via AFP (Apple Filing Protocol) verbeterd. Mac OS X 10.1.5 is via Software Update te verkrijgen of als een stand-alone 21.4 MB download voor gebruikers van Mac OS X 10.1.3 of 10.1.4; een aparte 45.1 MB Mac OS X Update Combo 10.1.5 moet worden gebruikt als je updatet vanaf 10.1 tot 10.1.2 [JLC]

<http://www.apple.com/macosx/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06839>
<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=122010>
<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=122011>

Mailsmith 1.5.3. zoekt beter -- Bare Bones Software heeft z'n sterke e-mail klant Mailsmith vernieuwd met versie 1.5.3. De belangrijkste verandering in deze versie is de mogelijkheid om te zoeken naar een bericht op grond van het belang van het zoekargument, in plaats van enkel op de aanwezigheid daarvan; resultaten worden getoond met de belangrijkste berichten bovenaan. Mailsmith 1.5.3 kan ook een uitgaand bericht met een attachment aanmaken als je het bestand op de programma-icoon sleept, en het heeft nog veel meer verbeteringen. Mailsmith 1.5.3 is een gratis update voor eigenaren van versie 1.5 of hoger en is een 5 MB download. [JLC]

<http://www.barebones.com/products/mailsmith.html>
<http://www.barebones.com/support/mailsmith/mailsmith-notes.html>
<http://www.barebones.com/support/updates.html>

eMacs voor iedereen -- Een grote verrassing: nog maar krap een maand na de aankondiging door Apple van de laag geprijsde alles-in-een eMac met een CRT-gebaseerd systeem enkel voor de educatieve markt, laat Apple weten dat nu iedereen deze eMac mag kopen. (Zie "Apple brengt onderwijs-eMac en snellere PowerBooks uit" in TidBITS-628.) Op deze manier is de ietwat bolle kathodestraalscherm-computer weer terug in de hoofdproductgroep van Apple net nadat ze zoveel gewag maakten van hun geheel-LCD productlijn met de vlakscherm iMac, maar er is een sterke reden voor deze ommekeer: de prijs van $1.100 plaatst de 700 MHz PowerPC G4 binnen bereik van veel gebruikers die nog wel even twijfelden bij de prijs van $1.400 voor de goedkoopste vlakscherm iMac. De normale configuratie van de eMac zal 128 MB RAM zijn, een 40 GB harde schijf, met een CD-RW schijf en een 56K modem (die niet standaard op de educatieve modellen aanwezig was). Natuurlijk heeft de eMac nog steeds een 17-inch CRT scherm, een ingebouwde 10/100Base-T Ethernet, twee FireWire poorten, vijf USB poorten en een Nvidia GeForce2 MX grafische controller; een AirPort kaart kan worden toegevoegd om draadloos te netwerken. [GD]

<http://www.apple.com/emac/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06803>
<http://www.apple.com/imac/>


Een cruise met Mac-mensen

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: TK, RAW, MSH]

De eerste MacMania Geek Cruise is nu verdwenen in de zonsondergang, en ik heb een paar dagen de tijd gehad om een echt fantastische ervaring te verteren. Op 27 mei zijn we vertrokken uit Vancouver, British Columbia; op de Stille Oceaan zijn we tot aan Alaska gevaren, en vervolgens weer naar het zuiden teruggekeerd via de Inside Passage, met haltes in Juneau, Skagway, en Ketchikan, voor we zeven dagen later weer in Vancouver waren. De dagen op zee werden gevuld met een reeks conferentiesessies en de dagen aan land waren we vrij.

De mensen -- Het mooiste aspect aan de reis waren de ontmoetingen met Mac-mensen, zowel op het schip als aan land. De dag voor het begin van de cruise organiseerde Derek Miller, die vaak bijdragen levert aan TidBITS Talk en verschillende artikels in TidBITS heeft geschreven, een heel aangename lunch in Vancouver voor andere TidBITS Talk deelnemers en sprekers van MacMania. Enkele dagen later leidde Peter Anderegg, een lezer van TidBITS en ex-reisgids, ons een namiddag rond in buurten van Juneau waar je met een tourbus nooit zou komen. Helemaal bovenaan de lijst van Tristan was het Last Chance Basin Mining Museum, om hun verzameling van vervallen mijntreinen (onderaan kan je onze impressies van Vancouver en Juneau zien). 's Avonds gingen we met Peter mee naar een bijeenkomst van de Macintosh-gebruikersgroep van Juneau, een barbecue op de oever van het onwaarschijnlijk mooie Auke Bay Recreation Area. De gebarbecuede heilbot en zalm smaakten heerlijk, de gesprekken waren stimulerend, en de wind was verkwikkend. David Pogue sprak met veel animo over de wonderen van Mac OS X, John de Lancie (een acteur die niet alleen bekend is omdat hij "Q" speelt in Star Trek) kwam erbij en poseerde welwillend voor de fans van Star Trek, en iedereen had het naar zijn zin.

<http://www.museumsusa.org/data/museums/AK/81576.htm>
<http://homepage.mac.com/adamengst/PhotoAlbum6.html>
<http://homepage.mac.com/adamengst/PhotoAlbum7.html>

Eens terug op het schip werd de goede sfeer en vriendelijkheid alleen overtroffen door de conferentie van MacHack ontwikkelaars, met zestien jaar geschiedenis en een gedeelde ervaring om uit te putten. Toch begonnen na een of twee dagen de gezichten bekend voor te komen en namen werden aan gezichten gehangen (dankzij de altijd aanwezige naamplaatjes), en de meesten werden gewend aan een comfortabel samenzijn. Volgens mij was de belangrijkste factor hierbij een gedeelde ruimte waar iedereen kon samenkomen met PowerBooks en iBooks en gebruik maken van het draadloze netwerk met internettoegang via satelliet, net zoals bij MacHack. Internettoegang was duur ($100 voor de hele week), maar onmisbaar voor een technische conferentie, en wie nooit de met geeks gevulde lobby van de Holiday Inn Fairlane in Dearborn, Michigan tijdens MacHack heeft gezien, was verbaasd hoe prettig het kan zijn om wat rond te lummelen en te keuvelen met andere Macgebruikers terwijl je je mail leest, op het web surft, of de foto's van de dag organiseert.

<http://www.machack.com/>

Voor Tonya en mij was het misschien nog aangenamer omdat we al jaren bevriend zijn met vele andere sprekers, maar het was ook leuk om nieuwe mensen te ontmoeten of mensen te ontmoeten wiens werk je al jaren volgt. Een bijzonder leuke verrassing was onze ontmoeting met Phil Russell van de Macintosh-gebruikersgroep van Corvallis, Oregon, wiens tipsrubriek in hun nieuwsbrief Mouse Droppings we al jaren met veel plezier lezen. Nadat John de Lancie doorhad dat een Macintosh-conferentie niet zo stresserend was als een Star Trek-conventie, ontspande hij wat en toonde zich niet alleen een interessante gesprekspartner, maar ook een echte kindervriend (toen we hem op een avond aan de liften ontmoetten, pikte hij Tristan op en "vloog" hem doorheen het casino van het schip naar de eetkamer).

<http://homepage.mac.com/adamengst/PhotoAlbum9.html>

De conferentie -- De conferentie zelf was wat je er van zou verwachten, een reeks sessies over allerlei onderwerpen met vele sprekers wiens naam je in al die jaren bekend klinkt. Ik had de indruk dat de kwaliteit van de sessies even goed was als die op andere conferenties. Waarin deze conferentie zich echter onderscheidde van de rest, was dat je hier de kans had om te interageren met de sprekers (of, vanuit mijn standpunt, met het publiek) buiten de feitelijke sessietijd.

Mijn voordrachten op Macworld Expo zijn bijvoorbeeld dezelfde als die op MacMania, maar bij Macworld moet ik na het einde van de Q&A-sessie gewoonlijk nog snel naar een andere afspraak of presentatie. De deelnemers krijgen meestal wel een antwoord op hun vragen, maar er is gewoon geen tijd voor een meer diepgaand gesprek, wat zowel gemakkelijk als gewoon bleek voor de meeste sprekers tijdens MacMania.

De cruise -- Natuurlijk was wat MacMania onderscheidde van alle andere Macintosh conferenties de locatie aan boord van de MS Volendam, een cruiseschip van Holland America met ongeveer 1400 passagiers. Het idee was prachtig - wie wil er nou niet met een cruise? - maar de realiteit was minder aantrekkelijk. Onze cruise was gratis in ruil voor mijn optreden bij zes verschillende aangelegenheden, maar Tonya en ik hebben besloten dat we waarschijnlijk geen vergelijkbare cruise zullen kiezen voor onze eigen vakantieplannen.

Het grootste probleem, zo hebben we geleerd, is dat verschillende cruisemaatschappijen verschillende demografische groepen bedienen. Het doelpubliek van Holland America lijkt uit mensen van boven de 50 te bestaan. De aanname dat de gemiddelde gast dichtbij de pensioenleeftijd is, betekende dat wij, in de dertig met een klein kind, voortdurend in de clinch lagen met de manier waarop zaken gedaan werden. Het kinderprogramma was niet geschikt voor kinderen onder de vijf, anders dan roomservice was er nergens eten te krijgen tussen 17 en 18 uur (het moment waarop we altijd een hapje nodig bleken te hebben om te voorkomen dat moeder of kind instortte tijdens het wachten op het diner van 20 uur), roomservice had geen kindermenu's, enzovoort. Dat wil niet zeggen dat Tristan niet welkom was - het bedienend personeel en de andere mensen op de boot waren vreselijk aardig voor hem - maar het schip is nou eenmaal niet ingesteld op jonge gezinnen.

Persoonlijk was mijn grootste bezwaar dat roken toegestaan was in veel ruimtes op het schip, en de combinatie van rook en de hardnekkige geur van luchtverfrisser vormde een constante bron van irritatie. Ik moest me ook beperken tot hardlopen op een loopband, dankzij een hardloopverbod op een prima geschikt rondje buiten rondom een lager dek. Een ruwe zee op de eerste volle dag hield Tonya in bed, maakte mij draaierig en de anders nogal saaie loop op de loopband gevaarlijk. Het voedsel, hoewel een indrukwekkende prestatie gezien de enorme aantallen eters, was niets bijzonders (maar je kon zoveel eten als je wilde).

Aan de positieve kant was de service voorbeeldig, dankzij de hoofdzakelijk Indonesische bemanning. Ons kamermeisje moet deels elfje zijn geweest, afgaande op de magische wijze waarop onze met speelgoed bezaaide hut tweemaal per dag schoongemaakt en opgeruimd werd. Tristan was geheel verrukt door het feit dat hij elke avond voor het naar bed gaan een chocolaatje op zijn kussen vond. De altijd glimlachende bediening was minstens even goed, overbodig bestek weghalend na je bestelling en altijd beschikbaar zonder opdringerig te zijn.

De havens die we aandeden waren wisselend. We hadden een prachtige tijd in Juneau met Peter Anderegg, en in Skagway deden we een treinrit van drie uur op de White Pass & Yukon Railroad die ons fantastische landschappen gaf en Tristan de kans om in een passagierstrein te zitten (hij zit momenteel in een treinfase). Maar de stadjes Skagway en vooral Ketchikan leken niet meer dan toeristenvallen te zijn (de bevolking van Skagway valt qua aantal in het niet bij de passagiers die afdalen uit de twee of drie cruiseschepen die hier regelmatig verschijnen), met een vreemde combinatie van goedkope smukzaakjes en luxe juwelierswinkels (het was bijna surreëel om een Diamonds International en een Little Switzerland-winkel te zien in beide stadjes). De winkels doen vast goede zaken, en ik neem aan dat ze precies weten wat mensen die cruises nemen willen kopen, maar ons zat die overweldigende nadruk op winkelen steeds dwars, zeker voor artikelen die niets met de locatie te maken hadden.

Het mooiste panorama tijdens de cruise was er bij onze langzame tocht door de Glacier Bay, waar een afdaling langs een door bergen omzoomd fjord eindigt bij een paar gletsjers die langzaam afglijden in het water. De bergen van Alaska, weliswaar ruw, natuurlijk bedekt met sneeuw, waren niet zo anders dan de Cascade bergreeks waar we aan gewend waren toen we in Seattle woonden , maar niets bereidde ons voor op de enorme grootte en plechtstatigheid van de gletsjers. We verbleven enkele uren binnen enkele honderden meters afstand van Margerie Glacier (schaal is moeilijk te schatten nabij gletsjers omdat ze zo groot zijn), het verwonderd rondkijken onderbrekend met opgetogen uitroepen iedere keer als een grote ijsmassa afkalfde naar het modderwater daaronder.

<http://homepage.mac.com/adamengst/PhotoAlbum8.html>

Toekomstige gebeurtenissen -- Als je de eerste MacMania Geek Cruise gemist hebt, kun je intekenen op MacMania II, gepland voor 1 tot 8 Juni 2003 in Hawaii. Het zal iets anders zijn dan de eerste MacMania: de route is anders, van Alaska naar Hawaii, en het wordt gehouden op een schip van de Norwegian Cruise Lines, wat misschien een iets ander publiek trekt dan de Holland America. De conferentie zal zich bovendien meer richten op "visual arts" en Perl voor de Mac. Ik werd niet gevraagd om te spreken op MacMania II (en vliegen naar Hawaii is een ongelooflijk lange trip vanaf noordelijk New York) maar vele andere sprekers zullen dezelfde zijn.

<http://www.geekcruises.com/home/mm2_home.html>

Wat MacMania, tenminste naar mijn mening, bewijst, is dat er ruimte is voor meer van wat ik noem "destination(bestemmings) conferences", alwaar iedereen op dezelfde standplaats blijft en de besprekingen slechts een onderdeel van de attractie zijn. De lokatie in het algemeen kan deel zijn van de aantrekkelijkheid, tesamen met de aktiviteiten, die het mogelijk maken om met de gehele familie te komen. Meest wezenlijk echter is een ruimte waar deelnemers samen kunnen komen om te Internetten, als ze niet confereren. Ik wil wedden dat er meerdere bestemmingen zijn die hieraan zouden kunnen voldoen en het zou me niet verbazen als er meer conferenties komen om groepen te verzorgen, zoals de Macintosh gemeenschap, die er toe neigen zowel sociaal als technisch te zijn.


Problemen vermijden bij het omschakelen naar Mac OS X, deel 1

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: JV, DPF, SL, JG]

Geen enkele bezigheid in de Macintoshwereld heeft zoveel angst en afgrijzen veroorzaakt als het overwegen van de upgrade van Mac OS 9 naar Mac OS X. Sommigen vrezen dat ze de commandoregel moeten gaan gebruiken (helemaal niet) of dat ze hun harde schijven moeten herformatteren en herpartitioneren (niet noodzakelijk). Anderen piekeren over de vele honderden dollars die ze misschien moeten uitgeven om software te upgraden (een upgrade kan helpen, maar hoeft daarom niet altijd essentieel te zijn) of over de mogelijkheid dat de veelbesproken tekortkomingen van Mac OS X enorme obstakels zullen blijken te zijn (alleen als je totaal niet flexibel bent). Dan zijn er ook de onoverkomelijke obstakels - oude hardware of onvervangbare software of randapparaten die niet compatibel zijn met Mac OS X.

De eerste stap is dus bepalen of je kan overgaan naar Mac OS X. Als je geen relatief recente PowerPC G3- of G4-gebaseerde machine hebt, of als je afhankelijk bent van software of hardware die gewoonweg niet werken met Mac OS X, dan kan je niet upgraden naar Mac OS X. Eveneens, als je niet genoeg tijd hebt om het nieuwe operating system te installeren en vertrouwd te raken met de nieuwe omgeving, dan zou je beter niet upgraden - het is geen zware klus, maar als je in het begin niet voldoende tijd uittrekt om het degelijk te doen, dan zul je later alleen nog meer tijd verspelen. Om het even hoe, ik raad je ten sterkste aan je niet druk te maken over het feit dat je niet kan upgraden. Apple heeft de technische eisen van Mac OS X niet gemaakt om je te treiteren, en de redenen waarom bepaalde software en randapparaten niet compatibel zijn met Mac OS X, zijn legio en gevarieerd. Kortom, als je een Macintosh-installatie hebt die doet wat je wil, wees daar dan gelukkig mee en trek je niks aan van Mac OS X tot het onvermijdelijk wordt (zoals bij je volgende aankoop van een Mac).

Bepaal je verwachtingen -- Als je klaar bent om de sprong te maken naar Mac OS X, dan kan je best je verwachtingen op voorhand bepalen. Het marketingmateriaal van Apple zou je willen laten geloven dat Mac OS X je leven gaat veranderen. Dat zal het niet. Het is een computer operating system met een grafische gebruikersomgeving erbij - niet meer, niet minder.

Voor de overgrote meerderheid van de Macintoshgebruikers, zal Mac OS X je niet meer laten verwezenlijken dan je met Mac OS 9 kon. Surfen op het Web, email lezen, een tekstverwerker of een rekenblad gebruiken - het voornaamste gebruik van een computer is even goed mogelijk in de beide operating systems. Tot voor kort betekende upgraden naar Mac OS X in feite verlies van functionaliteit voor de meeste Macgebruikers. Dat is gelukkig elke week minder waar, en belangrijker nog, we zien nieuwe software verschijnen voor Mac OS X die geen equivalent heeft onder Mac OS 9.

Je zal nogal wat tijd en moeite moeten steken in het overdenken hoe je wilt dat Mac OS X moet werken, in het gepast configureren en de installatie van de nodige gebruiksprogramma's zonder dewelke je je Mac gewoon niet kan gebruiken. Realistisch gezien nam het ongeveer een dag in beslag om de basisinstallatie van Mac OS X uit te voeren, en delen van verscheidene extra dagen om de configuratie goed genoeg te maken om het systeem gewoon te kunnen gebruiken zonder constant te moeten herstarten. Gelukkig is het gemakkelijk om te herstarten in Mac OS 9 terwijl je de configuratie van Mac OS X afwerkt, zodat je niet verplicht bent onmiddellijk een heleboel tijd te steken in de upgrade.

Een andere verwachting die je wellicht moet herzien is de hoeveelheid controle die je hebt over het systeem en de kennis die je er over hebt. Ervaren Macgebruikers hebben vaak ingewikkelde manieren bedacht om bestanden op te slaan en dit kan lang niet altijd op dezelfde manier onder het strakkere systeem van Mac OS X en multi-user achtergrond. Ik kan hier niet veel meer over zeggen dan dat je er aan zult moeten wennen - de andere optie is namelijk dat je je voortdurend op zult winden over een paar geneste mappen, en je hebt wel wat beters te doen. Apple heeft ons al lang in deze richting proberen te bewegen, allereerst met de Systeemmap, toen met de Programma's en Documenten mappen enzovoort. Je mag dit vervelend vinden, net zoals je het hinderlijk kunt vinden dat Mac OS X je soms een bezoeker doet voelen op je eigen Mac, maar dit resulteert van de Unix fundamenten van Mac OS X, en je moet op zijn minst een paar hiervan accepteren. Zie het maar als Zen.

Het is bovendien moeilijk om te accepteren dat je niet zult begrijpen hoe Mac OS X nu precies werkt, zeker niet wanneer je over de jaren nogal wat Mac kennis hebt opgebouwd. Mijn advies in dezen is om terug te gaan naar de tijd toen de Mac nieuw voor je was en je proberen te herinneren hoe leuk dat eigenlijk was (voor mij tenminste wel). Ik heb er nogal wat plezier in gehad om de nukken van Mac OS X onder de knie te krijgen en om nieuwe manieren om te werken te ontwikkelen, en mijn jaren ervaring hebben dat proces een stuk eenvoudiger gemaakt.

Onderzoek hardware -- Er van uitgaande dat je Mac genoeg CPU-kracht heeft om Mac OS X te draaien is de volgende stap om je configuratie te evalueren om na te gaan of je systeem inderdaad met Mac OS X zal werken, en wanneer nodig, de stappen te bepalen die je moet nemen om het allemaal voor elkaar te krijgen.

RAM is essentieel, en alhoewel het niet meer zo goedkoop is als recent, is het nog goedkoop genoeg om te kunnen zeggen dat je ervoor moet zorgen dat je veel hebt. 128 MB mag dan de hoeveelheid zijn die Apple aanbeveelt als minimum voor Mac OS X, het is een kwestie van hoe meer hoe beter omdat er volledig anders met geheugen wordt omgegaan dan onder Mac OS 9. Dit kan oplopen tot 512 MB voor normaal gebruik. Kijk eens naar TidBITS sponsor dealram voor recente prijzen voor RAM voor je Mac.

<http://dealram.com/src=tb>

Wat harde schijf ruimte betreft heeft Mac OS X iets meer dan een gigabyte nodig voor zichzelf. De meeste Macs die het systeem kunnen draaien hebben harde schijven van op zijn minst enkele gigabytes, maar ik zou zeggen dat wanneer je niet op zijn minst 2 GB vrij hebt, je of ruimte vrij moet maken of moet overwegen een grotere schijf te kopen. Dat heb ik gedaan: mijn Power Mac G4/450 had oorspronkelijk een 10 GB schijf - de kleinste die destijds te krijgen was - en toen de tijd rijp was om Mac OS X te installeren, verving ik deze bijna volle 10 GB schijf door een 60 GB Maxtor harde schijf die zo'n 125 dollar kostte. (Ik ga hier overigens niet in op het installatieproces; laat ik volstaan met te zeggen dat ik de informatie op Accelerate Your Mac van onschatbare waarde vond, alhoewel hier en daar een beetje nerdy.)

<http://www.xlr8yourmac.com/IDE.html>

Randapparatuur als printers, digitale camera's, externe floppy drives, SCSI kaarten en tape drives zijn soms koppige zaken. Veel perfect functionerende maar oudere apparaten zijn niet compatibel met Mac OS X, en zullen dat waarschijnlijk ook nooit worden. Ik beveel aan na te gaan wat er wel en niet compatibel is voordat je gaat upgraden - die informatie is normaal gesproken beschikbaar op de Web site van de fabrikant of door het bellen van de technische ondersteuning. Wanneer een apparaat niet compatibel is heb je twee mogelijkheden. Je kunt het vervangen door een wel compatibel apparaat, en de oude afschrijven of wellicht verkopen. Of, wanneer de vervangingskosten hoog zijn, of wanneer er geen vervanging bestaat, zou je kunnen herstarten in Mac OS 9 wanneer je dat apparaat nodig hebt (er natuurlijk van uitgaande dat het niet werkt in de Classic environment van Mac OS X, wat vaak het probleem zal zijn). Dit laatste is duidelijk geen ideale situatie, maar tegelijkertijd is het iets waar je je op in kunt stellen.

Mijn suggestie is om een lijst te maken van alle randapparatuur en daarin aan te geven welke compatibel zijn, welke nieuwe drivers nodig hebben en welke vervangen moeten worden. Voor die apparaten die nieuwe drivers nodig hebben, noteer tevens op welke URL de nieuwe drivers te downloaden zijn.

Onderzoek software -- Heb je eenmaal de balans opgemaakt van je hardware, dan is de tijd gekomen hetzelfde te doen voor je software. In mijn ervaring gebruiken de meeste Macgebruikers meer programma's dan ze zich realiseren. Hier is een handigheidje om te bepalen welke programma's je daadwerkelijk gebruikt in Mac OS 9. Open het regelpaneel Apple Menu Opties, stel het aantal te onthouden recente programma's in op 99 (het maximum), en gebruik je Mac een of twee weken op een normale manier. Open, als je denkt dat je een representatief gebruik hebt gemaakt van je machine, de Recente Programma's map in de Apple Menu Items map, sorteer het op naam, en kopieer de lijst naar een tekstverwerkerdocument (selecteer alle bestanden, toets Commando-C, schakel om naar het document, en toets Commando-V) waar je aantekeningen kunt maken.

Gooi om te beginnen installers of andere programma's die je niet meer zult gebruiken uit de lijst. Bezoek vervolgens van elk overgebleven programma de website en probeer vast te stellen of je een upgrade nodig hebt. Als dat zo is, noteer in je lijst hoe veel de upgrade kost, de URL waar je hem kunt verkrijgen, en of je de oudere versie tijdelijk zult kunnen draaien in Classic mode. Zelf ben ik bijvoorbeeld niet toegekomen aan het upgraden naar de Mac OS X-compatibele versie van Timbuktu Pro, en voor de paar keer dat ik het nodig had heeft het acceptabel gewerkt in Classic.

Als je een programma hebt waar je niet buiten kunt maar die geen upgrade heeft en die niet compatibel is met Classic heb je, net als met je randapparatuur, twee mogelijkheden. Ofwel je herstart in Mac OS 9 wanneer je het programma moet gebruiken, ofwel je zoekt een vervangend programma. Ik zal niet beweren dat dit ideale oplossingen zijn - de voornaamste troost die ik kan bieden is dat het leeuwendeel van de programma's die ik heb geprobeerd prima werkten in Classic. Een klein aantal, zoals het intensief gebruikte QuarkXPress 4.1, zijn compatibel met Classic maar ellendig in gebruik. (Als je vanuit een ander programma overschakelt naar Quark, zo ontdekte ik onlangs, moet je het scherm verversen met Commando-Optie-Punt, hetgeen je waarschijnlijk het beste kunt doen met een macro; en als je gewend was van gereedschap te wisselen met Commando-Tab, moet je nu Commando-Control-Tab gebruiken, of de Shift-F8 sneltoets proberen om te wisselen tussen de twee meest gebruikte gereedschappen.) Ik kijk nu serieus naar Adobe InDesign 2 voor het vervolg van mijn iPhoto boek.

Onderzoek interfacegebruik -- Er is een categorie software die waarschijnlijk aan je aandacht ontsnapt is in de vorige stap: al die onzichtbare gereedschappen die het leven op talloze manieren zo veel eenvoudiger maken. Onderzoek je Regelpanelen en Extensies mappen en voeg elk gereedschap toe aan je lijst software, en let daarbij speciaal op subtiele details zoals de Retrospect Client software, waarvoor je ook Retrospect backup servers zult moeten upgraden. En vergeet de onderdelen niet die niet noodzakelijk in je Systeemmap wonen, zoals Palm synchronisatie conduits (in de Conduits map binnen de Palm Desktop map), die voor veel programma's nog altijd niet bestaan onder Mac OS X.

Lees ook nog eens de artikelen terug die ik geschreven heb over de belangrijkste Mac OS X gereedschappen, voor ideeën over hoe je niet alleen gereedschappen van derden kunt vervangen, maar ook sommige aspecten van Mac OS 9 die je onmisbaar bent gaan vinden. Zo had mijn vader een hekel aan Mac OS X's statische Apple menu en de Dock; nadat we ASM en FruitMenu hadden geïnstalleerd, steeg zijn gevoel van welbevinden enorm.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1218>
<http://asm.vercruesse.de/>
<http://www.unsanity.com/haxies.php>

Verzamel software -- Op het moment dat je jouw lijst van hardware, software, en interface wijzigingen voltooid hebt, zou ik je aanmoedigen om te beginnen alles wat je kan te gaan downloaden, programma's zoals Microsoft Office X zo nodig te kopen, en alle noodzakelijke hardware te verkrijgen. Vanzelfsprekend is er geen reden dat je dit voordat je Mac OS X installeert moet doen, maar als je het van tevoren doet doe je het op je gemak, in plaats van haastig nadat je Mac OS X geïnstalleerd hebt. Zorg er voor dat je al die dingen die je downloadt bij elkaar bewaart zodat je ze makkelijk kan vinden op het moment dat het tijd is om ze te installeren. Als je er niet absoluut zeker van bent dat je bij Mac OS X zal blijven na opwaardering, voel je vrij om te wachten met het kopen van upgraden van applicaties die je kan laten lopen in Classic of het vervangen van randapparatuur die het goed doet in Mac OS 9.

Als je een langzame modemverbinding aan het Internet hebt, zal het downloaden van deze verhogingen van tevoren stress wegnemen nadat je Mac OS X geïnstalleerd hebt. Je kan ook al vast de verscheidene Mac OS X updates die je nodig hebt krijgen, omdat je anders moet wachten op Software Update om hele grote bestanden te downloaden als deel van het installatieproces. Plus, als het ooit nodig is om opnieuw te installeren, hoef je deze installers niet weer te downloaden.

Ik zal daarover meer vertellen in het tweede gedeelte van dit artikel, wanneer we ons verdiepen in de kleine en belangrijke details van het voorbereiden van je harde schijf, het daadwerkelijk installeren van al deze software, en je eerste stappen in Mac OS X.


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering