Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#631/20-May-02

Voor je een nieuwe audio CD in je Mac stopt moet je even goed nadenken. Adam kijkt hoe de platenmaatschappijen hun klanten als boeven behandelen door audioschijfjes te leveren die je Mac onklaar maken. Verder ziet Matt Neuburg Layout Master als een waardevolle uitbreiding van het gereedschap voor de webmaster. We zijn ook helemaal weg van de verwachtte Xserve rack-server van Apple en kijken naar de net uitgebrachte snellere iBooks, PopChar X en Now Up-to-Date & Contact 4.2.1.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Informatie: <[email protected]> Commentaar: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/20-May-02

[vertaling: PEP]

Geen TidBITS op 27 mei '02 -- Druk, druk, druk - dat geldt de laatste tijd ook voor de TidBITS-redactie. Dus nemen we een verdiende week vrij voor het Amerikaanse Memorial Day weekend, het komt ook nog eens zo uit dat dit dezelfde week is als de verjaardag van Managing Editor Jeff Carlson en de Mac Mania Geek Cruise die al mijn aandacht zal opeisen. Afhankelijk van mijn e-mailverbinding aan boord en mijn vrije tijd daar, zal TidBITS slechts gedeeltelijk uit de lucht zijn, maar doe me een plezier, bewaar andere dan hoogst noodzakelijke persoonlijke berichten tot de tweede week van juni. TidBITS is weer paraat op 3 juni 2002. [ACE]

Apple versnelt de iBooks -- Vandaag maakte Apple een update bekend voor de slanke iBook-lijn, snellere CPU's, 512K on-chip L2 cache, krachtiger ATI Mobility Radeon grafische processor met 16 MB geheugen en AGP 2X, grotere harde schijven en een nieuwe video-uit poort. De iBook met een 12.1-inch scherm kun je nu bestellen met een 600 MHz of 700 MHz PowerPC G3 en een 20, 30 of 40 GB harde schijf; het 14.1 inch scherm model heeft een 700 MHz processor en een 30 of 40 GB harde schijf. Met beide iBooks kun je kiezen tussen een CD-ROM of een DVD-ROM/CD-RW Combo en zoveel RAM (vanaf 128 MB of 256 MB tot een maximum van 640 MB) je maar wilt. Beide modellen beschikken nog steeds over twee USB poorten, FireWire poort, AirPort compatibiliteit, 56 Kbps V.90 modem, 10/100Base-T Ethernet en ingebouwde microfoon en boxen. Prijzen beginnen bij $1200 voor het 12.1-inch model en $1650 voor het 14.1-inch model. Deze veranderingen zijn niet revolutionair, maar desondanks maken ze een goede computer nog beter dan hij al was. [ACE]

<http://www.apple.com/ibook/>

Nu heeft Up-to-Date & Contact 4.2.1 ook Grab-'n-Go -- Power On Software brengt Now Up-to-Date & Contact 4.2.1 uit, een gratis upgrade voor de gebruikers van dit geliefde Mac OS X agendabeheerprogramma. In een moedige poging om het aantal liggende streepjes in Macintosh-publicaties op te voeren brengt Now Up-to-Date & Contact 4.2.1 het Grab-'n-Go gereedschap terug, bekend van de Mac OS 9 versie van dit programma. Met Grab-'n-Go kun je tekst Control-klikken in toepassingen die contextuele menu's ondersteunen (jammer genoeg zijn er daar maar weinig van die ik regelmatig gebruik) en daarmee nieuwe afspraken, taken en andere gebeurtenissen genereren in Now Up-to-Date. Ook verbeterd is het gereedschap voor QuickDay en QuickContact, ze kennen nu echte menu's en kunnen met Command-drag naar nieuwe locaties in de menubalk worden gesleept. En ten slotte is het nu mogelijk om de Now Up-to-Date & Contact map naar andere locaties dan het top-niveau van de Toepassingenmap te slepen. De gratis update is een 16 MB download; upgrades van eerdere versies kosten $50 en nieuwe exemplaren kosten $120. [ACE]

<http://www.poweronsoftware.com/products/nudc/>
<http://poweronsoftware.com/download/dlNUDC.asp>

Vernieuwde PopChar X -- De vele fans van het aloude PopChar gereedschap van Günther Blaschek werden deze week beloond voor hun geduld toen hij de nieuwe Mac OS X versie uitbracht. PopChar X is een achtergrondtoepassing die een kleine "P" plaatst in de linker bovenhoek van de menubalk; als je erop klikt verschijnt er een venster dat de tekens van elk lettertype laat zien, de daarbij horende ASCII numerieke waarden en de toetsen die je nodig hebt om het in te typen. Als je daar op een teken klikt dan wordt dat teken ingevoegd in je huidige toepassing.

<http://www.macility.com/products/popcharx/>

Jammer genoeg worden er enkel ASCII-tekens vertoond - in principe zo'n 230 tekens per lettertype - terwijl veel Mac OS X lettertypes honderden of zelfs duizenden tekens kennen (zie "Twee tekens aan de wand: Unicode en Mac OS X, deel 2" in TidBITS-625). Ook is aan de locatie van de "P" niets te veranderen, dit kan een probleem geven met ander gereedschap dat ook die hoek van de menubalk gebruikt, zoals MaxMenus. Blaschek laat weten dat deze problemen op korte termijn worden verholpen. PopChar X kost $30, dit is inclusief een licentie voor de nieuwe versie van PopChar Pro voor Mac OS 7.1 en later, plus twee jaar lang gratis upgrades. [MAN]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06780>
<http://www.proteron.com/maxmenus/>

Apple introduceert Xserve rack-mount server

door Mark H. Anbinder <[email protected]>
[vertaling: PEP]

Verleden week introduceerde Apple een nieuw product, een lijn van servers die in een rek passen, ze komen in juni 2002 in de winkel en kunnen nu reeds worden besteld bij de on-line Apple Store. De 1U (een rekhoogte) Xserve server biedt enkel of dubbel 1 GHz PowerPC G4 processoren, tot 2 GB DDR SDRAM geheugen, tot 480 GB voor opslag in vier hot-pluggable ATA/100 schijven, twee Gigabit Ethernet poorten, drie FireWire poorten, twee USB poorten en een DB-9 seriële poort. De behuizing van 19 bij 1.75 inches (48,3 bij 4,4 cm) maakt het mogelijk om 42 van deze apparaten in een standaard 42U rek te plaatsen en vereist geen apart gereedschap om onderdelen te verwisselen of toe te voegen. Voor software beschikt Xserve over een unlimited-licentie exemplaar van Mac OS X Server (dit kost normaliter $1000 als je het apart aanschaft), en is reeds geconfigureerd met de Apache Web server, een mail server, QuickTime Streaming Server, WebObjects, MySQL en bestands- en printerservers voor de Mac OS, Windows en Linux cliënten. Apple heeft er ook een Server Monitor in gestopt, een toepassing die een aantal interne hardware metingen in de gaten houdt en de beheerder bericht over gesignaleerde problemen.

<http://www.apple.com/xserve/>

De prijs begint bij $3000 voor een enkele 1 GHz G4 processor geconfigureerd met 256 MB DDR geheugen en een 60 GB schijf module. Het middenmodel met dubbel-processoren voor $4000 is geconfigureerd met 512 MB geheugen en een 60 GB schijf module. Het top model met dubbel processoren, 2 GB geheugen en vier 120 GB schijven kost $7800. Met deze introductie van Xserve brengt Apple de on-site onderhoud en garantie-optie terug, met een aanbod van drie jaar lang 4 uur on-site onderhoud gedurende kantooruren. Er zijn ook AppleCare Service Parts verpakkingen mogelijk om extra onderdelen paraat te hebben voor kritische servers.

In het verleden was Apple nooit lang actief in de server-markt. De Mac OS-gebaseerde Apple Workgroup Servers, de AIX (IBM's Unix keuze) Apple Network Servers, en zelfs de nooit uitgekomen Novell Netware voor PowerPC servers zijn daar voorbeelden van. Maar de laatste jaren heeft Apple zich ontwikkeld tot een geloofwaardige leverancier van server software (zoals de oude Rhapsody-gebaseerde Mac OS X Server 1.x en kort geleden de Darwin-gebaseerde Mac OS X Server 10.x) en Xserve biedt een indrukwekkende combinatie van kansrijke hardware en solide software voor een prijs die indruk maakt. Kosten kunnen een drempel zijn voor Unix netwerkbeheerders die graag de goedkoopste Pentium-gebaseerde hardware kopen, maar zij die echte server hardware zoeken, met een industriële stroomvoorziening en beheergereedschap, kijken nu wat langer naar Xserve. Wij zijn het helemaal met hen eens; wij, en vele anderen die meedoen aan TidBITS Talk, willen er zelf ook een.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1655>

Corrupte audio disks schieten de Mac in 't verkeerde keelgat

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: AV, DPF]

Gewend geraakt aan het afspelen van cd's in je Mac? Wees voorzichtig. Een aantal platenmaatschappijen hebben bewust corrupte audio disks uitgebracht in Europa en de V.S. die lijken op standaard cd's en zelfs in sommige cd-spelers afgespeeld kunnen worden (zie Fat Chuck's Corrupt CD's site en de Campagne voor Digitale Rechten site voor lijsten). Maar als je de "Niet afspeelbaar op PC/Mac" waarschuwingssticker negeert of over het hoofd ziet - als die er al op zit - beleef je misschien een nare verrassing.

<http://fatchucks.com/z3.cd.html>
<http://uk.eurorights.org/issues/cd/bad/>

Deze audioschijfjes gebruiken een kopieerpreventie (een betere term dan "kopieerbeveiliging") die ze incompatibel maakt met het Red Book formaat die de Compact Disk standaard definieert. Het gewenste resultaat is dat de schijven in normale cd-spelers afspeelbaar zouden moeten zijn, maar niet in computer cd-spelers. (Zie "Copyright: Wie Mag Profiteren?" in TidBITS-618 voor overige informatie over dit onderwerp.)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06729>

Dat de schijf niet afspeelbaar is, is op zich al erg vervelend, maar de nare verrassing is dat je de schijf misschien niet uit kunt werpen. Apple heeft recentelijk een Knowledge Base-artikel geplaatst over dit onderwerp, met een aantal manieren om dit te omzeilen, in het bijzonder voor nieuwere Macs die geen manueel uitwerpmechanisme meer hebben. Erger nog volgens berichten gestuurd naar de Campagne voor Digitale Rechten is het feit dat deze audioschijven ervoor zorgen dat sommige Macs crashen en soms met een grijs scherm opstarten als de schijf nog in de speler zit bij het opstarten.

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=106882>
<http://uk.eurorights.org/issues/cd/docs/celdion.shtml>

Als de schijf nog steeds niet verwijderd is als je alle suggesties van Apple hebt geprobeerd, moet je je Mac naar een geautoriseerd reparatiecentrum brengen en het door hen handmatig laten verwijderen. In de eerste versie van het Knowledge Base-artikel, had Apple een commentaar gezet dat deze reparatie niet werd ondersteund door de garantie van AppleCare, wat ondanks dat het wat extreem was, wel een redelijk standpunt was. De schuld ligt natuurlijk als eerste bij de platenlabels voor het maken en uitbrengen van corrupte audio-cd's en als tweede bij de gebruiker voor het inbrengen van de schijf en wel erg minimaal bij Apple voor het verwijderen van een manueel uitwerpgaatje bij sommige Macs. Toch, in een situatie waar Apple volledig in zijn recht stond, zorgde dit commentaar ervoor dat veel mensen zich richtten op Apple in plaats van op de makers van deze schijven, en in een aanpassing is het commentaar verwijderd. (Wat dat betekent voor de garantie en AppleCare dekking is nu onbekend.) Je kunt het origineel lezen in een Mac Observer-artikel van vorige week.

<http://www.macobserver.com/article/2002/05/10.10.shtml>

De platenmaatschappijen zouden aansprakelijk moeten zijn voor kosten die gebruikers maken om hun Mac naar de dealer te moeten brengen voor het verwijderen. Er is een groot verschil tussen "Speelt niet op PC/Mac" en "Niet in PC/Mac stoppen, maakt computer onbruikbaar." Daarbij zouden platenwinkels grote waarschuwingen moeten zetten bij zulke schijven in de winkel omdat ze anders zelf misschien aansprakelijk zijn. Natuurlijk moeten mensen deze corrupte schijven niet in computers stoppen, maar het is zeker mogelijk om deze waarschuwing te missen, als er al een is (wie leest de volledige buitenkant nauwkeurig van wat er uitziet als een standaard cd?). Plus, sommige mensen, zelfs wetend dat de schijf niet af zal spelen, zijn nieuwsgierig naar wat er gebeurt als je de schijf er in stopt.

Kartels zonder idee -- Ik weet niet wat me meer dwars zit in deze situatie. Hoog op de lijst staat de manier hoe het muziekkartel hun klanten behandelt: als dieven en piraten. Computergebruikers zijn niet de enigen die er last van hebben, omdat veel normale cd-spelers, dvd-spelers en auto cd-spelers ook moeite hebben met deze corrupte audio-schijven. Sommige bedrijven geloven dat de klant koning is; deze platenmaatschappijen lijken te denken dat de klant altijd een crimineel is.

Maar kan dit stukje domheid zelfs in de buurt komen van de niet geïnformeerde arrogantie dat kopieerbeveiligingstechnologieën, in het bijzonder als ze in slechts een gedeelte van de wereld worden toegepast , ook maar het begin van een deukje beginnen toe te brengen aan het gebruik van peer-to-peer netwerken voor het delen van bestanden? Een oppervlakkige zoektocht liet zien dat nummers van de soundtrack van de Spider-Man film, een van de albums die bekend staat als corrupt op de site van de Campagne voor Digitale Rechten, al beschikbaar zijn voor downloaden. Er is maar een persoon voor nodig om een kopie te maken van een audioschijf - zelfs als het een extra stap van analoog naar digitaal vereist - voordat de muziek terecht komt in netwerken waarin bestanden worden gedeeld. Erger nog, als bepaalde audioschijven bekend zijn als corrupt, zie ik veel computergebruikers kopieën van de liedjes downloaden in plaats van de cd te kopen, alleen maar om het gedoe te voorkomen.

Verder is het mogelijk om door middel van het bedekken van de buitenste ring van deze corrupte disks met bijvoorbeeld een zwarte stift of donkere plakband de CD's weer afspeelbaar te maken op een computer. Met andere woorden, je hebt niet meer nodig dan een vaste hand en stift om deze kopieerbeveiliging te slechten? Tsjonge, dat is veilig.

<http://www.theregister.co.uk/content/54/25274.html>

Ik denk dat de prijs moet gaan naar het behandelen van klanten als criminelen. Geloven dat kopieerbeveiliging niet geslecht kan worden, en denken dat het verschil uitmaakt is inderdaad arrogant en oppervlakkig, maar het behandelen van je klanten als criminelen moedigt ze niet alleen aan om ook zo te gaan denken, het brengt ook schade toe aan toekomstige verkopen, zelfs voor CD's die geen kopieerbeveiliging hebben. Ik weet dat mijn niveau van ergernis over de muziekindustrie mijn interesse voor het kopen van muziek heeft doen afnemen. Ik doe dat alleen nog maar direct van onafhankelijke muzikanten, en ik heb vergelijkbare geluiden gehoord van anderen.

DMCA/EUCD criminelen -- Ik gebruikte de term "criminelen" hierboven opzettelijk omdat volgens de Amerikaanse Digital Millennium Copyright Act (DMCA - kijk eens naar de "YMCA" parodieëen hieronder als je wilt lachen), het omzeilen van kopieerbeveiligingen, om wat voor reden dan ook, een criminele daad is. Er zijn veel gevallen bekend waarbij de DMCA betrokken is - lees het recente rapport van de Electronic Frontier Foundation over de consequenties van de DMCA na drie jaar. De European Union Copyright Directive (EUCD) komt in veel opzichten overeen en genereert dezelfde vorm van protesten.

<http://whichwayup.org/writing/ymca/>
<http://www.usethesource.com/Parodies/01/08/04/1121207.shtml>
<http://www.eff.org/IP/DMCA/20020503_dmca_consequences.pdf>
<http://uk.eurorights.org/issues/eucd/>

Eén lichtpuntje komt van Congreslid Rick Boucher (Democraat-Virginia), die wetgeving wil introduceren waarbij de DMCA aangepast wordt om kopieerbeveiliging te omzeilen om zo gebruik te kunnen maken van het recht op 'fair use' (reservekopieën en dergelijke - Vert.). Boucher wil hiermee niet alle kopieën legaliseren - het is nog steeds een overtreding om iets te kopiëren wanneer je inbreuk maakt op het copyright van het werk in kwestie. Het is niet te zeggen of deze wetgeving enige kans van slagen heeft tegenover de diepe zakken van de muziek- en filmindustrie, maar gebaseerd op de lijst van Internet- en technologie-gebaseerde initiatieven op zijn website, weet hij waarover hij het heeft en is het misschien wel de beste kans die er is.

<http://www.house.gov/boucher/docs/fairuse.htm>
<http://www.house.gov/boucher/internet.htm>

Creative Commons start -- Een ander lichtpuntje is de recente start van het Creative Commons project, wat ik al vermeldde in "Enkele knappe concepten" in TidBITS-617. Creative Commons is een non-profit organisatie gebaseerd op het besef dat sommige schrijvers, artiesten, muzikanten en filmmakers liever hun creaties delen dan de volledige beperkingen van de copyright-wetten te ondergaan, die, met dank aan de DMCA (en EUCD - Vert.), draconisch zijn.

<http://www.creativecommons.org/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06720>

Creative Commons is van plan om een Web-gebaseerde applicatie te bouwen die mensen zal helpen om hun projecten in het publieke domein te plaatsen, of flexibele licenties aan te bieden die het kopiëren en hergebruik van werken met copyright toe zal staan. Bovendien werken ze aan een manier waarop het mogelijk zal zijn om de werken met metadata te complementeren waardoor de condities van gebruik duidelijk zullen zijn.

Wat ik goed vind aan deze benadering is dat het de nadruk legt op het feit dat een bepaald werk een publiek nodig heeft - wanneer ik schrijf doe ik dat omdat ik, meer dan wat dan ook, wil dat het gelezen wordt. Natuurlijk moet ik er geld mee verdienen om te leven, maar ik ben er in geslaagd om dat te doen en tegelijkertijd TidBITS meer dan 12 jaar gratis te houden. En de manier waarop is bepaald niet spectaculair, en alhoewel het een model is dat niet iedereen zou moeten (en kan!) gebruiken laat het zien dat het mogelijk is om je werk te delen en tegelijkertijd genoeg geld te verdienen, terwijl alle industriegroepen je willen laten geloven dat het niet kan. We zullen zien hoe succesvol Creative Commons zal worden, maar ik heb goede hoop en ben van plan om hun diensten in de toekomst te gaan gebruiken.

Het beste aspect van Creative Commons is misschien wel dat het creativiteit in de industrie brengt waar het het debat over copyrights betreft. We zouden allemaal beter af zijn wanneer er net zoveel creativiteit werd gestopt in bedrijfsmodellen als in artistieke avonturen en het maken van kopieerbeveiligingen.

Layout Master zet alles op zijn plaats

door: Matt Neuburg <[email protected]> [vertaling: GH, RAW, MSH]

Layout Master 1.1, van Western Civilisation, is het soort software dat ik graag zie: het doet maar één ding en dat doet het uitstekend. Net als het eerdere zusterprogramma, Style Master, wat ik besproken heb in TidBITS-501, is dat ding het samenstellen en bewerken van Cascading Style Sheets (CSS), de toevoeging aan HTML, die in toenemende mate de manier wordt om de formele details van je webpagina's vast te leggen. De programma's overlappen elkaar volkomen wat betreft het gebied van CSS waar ze mee werken: Layout Master doet alleen maar Position, Background, en Border eigenschappen; Style Master doet alles in CSS, inclusief die drie eigenschappen. Dus in theorie kun je alleen in Style Master werken aan je CSS, maar dat zou je niet willen, omdat Layout Master je Position eigenschappen laat bewerken op de enige manier die recht doet aan de intuïtie - visueel.

<http://www.westciv.com/layout_master/>
<http://www.westciv.com/style_master/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05602>

Historisch intermezzo -- Als je alles al weet van CSS kun je dit gedeelte van de bespreking overslaan. Het is een uitleg van wat CSS is, om het in een historisch perspectief te plaatsen, en om de voors en tegens van het gebruik op een rijtje te zetten.

In de vroegere dagen van het Web was HTML een erg kleine taal; er waren bijna geen regels. Dit had in feite twee grote gevolgen. Ten eerste HTML was niet toegerust om meer dan een basisstructuur weer te geven van een webpagina, die alleen kon bestaan uit opeenvolgende paragrafen van tekst, doorsneden met de gebruikelijke afbeeldingen; er was bijna geen mogelijkheid voor de auteur om de stijl en de plaatsing van een gedeelte van de tekst aan te passen. Het was dus moeilijk om een webpagina er interessant of zelfs goed uit te laten zien; het was zelfs af en toe maar raden hoe een pagina zou tonen, omdat gebruikers met instellingen van de browser makkelijk alle inspanningen voor rationeel of esthetisch ontwerp om zeep konden helpen.

Ten tweede, browser-ontwikkelaars verhielpen deze onvolmaaktheid door innovatie; in essentie forceerden zij op simpele wijze de evolutie van HTML door eenzijdig hun eigen bijdragen te introduceren. In sommige gevallen waren deze innovaties goed: Netscape's uitvinding van de TABLE en FONT tags bijvoorbeeld zorgde voor een zucht van verlichting bij ieder type webmaster. Maar deze innovaties werden lukraak toegevoegd, en dat leidde tot een situatie waarin het bijna onmogelijk was om uit te vinden hoe een pagina zou tonen in de verschillende browsers op de verschillende platforms (zelfs tussen de browserversies). Webmasters besteedden hun tijd aan vloeken en tieren en het schrijven van uitgebreide omzeilingen als ze pagina's testten en hertestten onder alle mogelijke omstandigheden.

De reactie op deze situatie is een graduele maar grote technische en culturele inspanning geweest om het Web naar standaarden te bewegen, het aanbieden van goed gedefinieerde regels van wat HTML inhoudt en omschrijven wat de verantwoordelijkheid is van de browser is bij het interpreteren. Het World Wide Web Consortium is de aangewezen afhandelingsinstantie geworden voor de rationalisering van standaarden, door het verhelderen van de regels voor de verschillende versies van HTML en gerelateerde talen, en voorziet in tools voor geautomatiseerde validatie zodat webmasters definitief weten of hun pagina's legale HTML zijn of niet. Nieuwe browsers als Mozilla zijn expliciet gericht op voldoen aan die standaarden en dat is net zo belangrijk. Als je nog steeds een oudere browser gebruikt pluk je natuurlijk nog niet de vruchten van deze situatie, maar ik denk zelf dat het goed is. Ik maak me niet langer zorgen over het testen van mijn pagina's in iedere browser; het heeft me jaren worstelingen gekost om die pagina's te laten voldoen aan standaarden, maar nu valideer ik ze gewoon als "HTML 4.01 Transitional," en als een oudere browser daar niet mee overweg kan, kan ik daar niet om geven, en ik denk dat veel webauteurs daar hetzelfde over denken.

<http://archive.webstandards.org/>
<http://validator.w3.org/>
<http://www.mozilla.org/docs/web-developer/>

We komen nu op de plaats die Cascading Style Sheets inneemt in dit alles. De CSS-specificatie is ontwikkeld en gepresenteerd in twee fases, nu CSS1 en CSS2 genoemd. (en aan CSS3 wordt gewerkt). Zoals gewoonlijk simplificeer ik voor pedagogische doeleinden, dus liever geen ingezonden brieven alsjeblieft...

<http://www.w3.org/Style/LieBos2e/history/>

CSS1 gaat hoofdzakelijk over opmaak van letters en paragrafen: lettertype, grootte, plaatsing, uitlijning, marges. CSS2, afgezien van sommige media - oosterse en linguistische innovaties zijn hier niet belangrijk, verfijnt hoofdzakelijk het " visuele vormgevingsmodel" voor webpagina's. Dit betekent dat je elementen op een pagina kunt isoleren - een woord, een afbeelding, een paragraaf, een heleboel paragrafen, wat dan ook - en kunt dicteren waar ze op de pagina geplaatst moeten worden. Positioneren was vroeger het domein van tabellen en frames, of gewoonweg onmogelijk, en kan nu gespecificeerd worden door CSS. (Tabellen en frames zijn in geen geval afgeschaft, maar je hoeft ze niet meer alleen te gebruiken voor het positioneren.)

Neem bijvoorbeeld een kijkje op de CSS-pagina van W3C. Als je een recente browser gebruikt, moet je een navigatieblok kunnen zien dat transparant in de rechterbovenhoek van je venster zweeft, zelfs als door de pagina bladert. Dat wordt gedaan door een "fixed" positionering van dit element.

<http://www.w3.org/Style/CSS/>

Helaas is er niet één browser die de volledige CSS2-specificatie implementeert, en positionering is een van die grijze gebieden die de meeste browsers alleen gedeeltelijk of vol met fouten implementeren, als ze er überhaupt al aan beginnen. Maar de ondersteuning wordt beter, en als je klaar bent om CSS2-positionering in je webpagina's te gebruiken, dan zal Layout Master je kunnen helpen.

Hoe het werkt -- Layout Master is eenvoudig; met behulp van de bijgeleverde oefenstof kun je de hele applicatie in minder dan een uur onder de knie krijgen. Het werkt vrijwel als een basis-tekenprogramma. Een leeg document verschijnt als een leeg doek. Kies Nieuw Gepositioneerd Element en een rechthoek verschijnt; sleep het om het te positioneren, of sleep de handvatten op de hoeken en zijden om de grootte te veranderen. De rechthoeken kunnen ook ten opzichte van elkaar uitgelijnd of gelijkelijk over de ruimte verdeeld worden. Dubbelklik op een rechthoek en een zwevend palet verschijnt waarin je de Positie-, Achtergrond- en Kader-waarden kunt wijzigen. Voor iedere eigenschap heeft dit palet een Helpknop dat een tekstvenster oproept met uitleg over het gebruik van de eigenschap. Sommige eigenschappen hebben ook een Pas-Op-knop die met waarschuwingen komt over hoe de eigenschap wordt geïmplementeerd in bepaalde browsers. In een afzonderlijk venster, de Elementen-editor, kun je de laagvolgorde en de o zo belangrijke behoudshiëarchie voor alle gepositioneerde elementen bepalen. En dit op de meest natuurlijke en elegante manier die je maar kunt wensen: als een uitreksel.

Achter de schermen is een Layout Master-document in werkelijkheid een tekstdocument - in feite is het HTML (of, als je dat liever hebt, XHTML). Iedere rechthoek op het doek vertegenwoordigt een DIV-tag; de stijlinformatie van elke tag kan binnen de tag zelf geplaatst worden of in een STYLE-tag in het HEAD-gebied of in een afzonderlijk stylesheet-document. Omdat de documenten HTML zijn, en omdat Layout Master weet hoe HTML en CSS te lezen, kan het geïntegreerd worden met ander gereedschap dat je gebruikt om HTML te schrijven. In plaats van een leeg document kun je beginnen met een bestaand document; Layout Master kan het openen en zonder problemen gepositioneerde elementen eraan toevoegen. Je kunt een document van Layout Master naar een andere editor sturen, zoals Style Master of BBEdit en er daar mee verder werken. Als je bewaart en ermee terugkeert naar Layout Master, krijg je je veranderingen direct te zien.

Deze methode om je document naar een andere editor te sturen voor verder werk is in feite hoe je geacht wordt om je document inhoud te geven. Een HTML-document met alleen DIV-tags verschijnt immers in je browser als een leeg vel; het is wat je tussen de DIV-tags zet dat de inhoud vormt van je document. Dus een typische manier van werken is om de basale positionering van de elementen in een document vast te leggen in Layout Master, en daarna BBEdit of een andere teksteditor te gebruiken om wat HTML in de elementen te krijgen. Toch kun je met Layout Master ook inhoud toevoegen op andere manieren. Je kunt bijvoorbeeld gewoon tekst of een afbeelding in een Layout Master document slepen, en voilà, het wordt een nieuw gepositioneerd element met die tekst of afbeelding als inhoud. Je kunt ook inhoud handmatig invoeren in Layout Master, maar de interface hiervoor is erg simpel, en de handleiding ontraadt je om het voor meer dan alleen kleine wijzigingen te gebruiken.

Natuurlijk kun je ook een document vanuit Layout Master naar welke browser dan ook sturen voor een preview. Layout Master heeft wel een eigen preview-mogelijkheid, maar die is nogal primitief en toont niet bijster goed hoe je pagina er uit zal komen te zien. Trouwens, je moet de resultaten van je werk gewoon in een browser bekijken; Layout Master biedt slechts een schematisch visuele omgeving en wil ook niet meer zijn dan dat.

Kortom, wat Layout Master probeert is je te laten zien welke gepositioneerde elementen je hebt en hoe ze in relatie tot elkaar staan, en het biedt een logische, betrouwbare en gemakkelijk te gebruiken omgeving om ze te bewerken. En dat doet het fantastisch. Andere soorten bewerking en weergave laat het aan andere applicaties over, en omdat Layout Master goed met die andere applicaties samenwerkt, is dat een zeer terechte keuze. Zoals ik al zei in het begin, Layout Master kan maar één ding, maar dan wel goed, en is daarom extra innemend.

Conclusies -- Layout Master is niet Mac OS X-native, dit ter bemoediging van lezers die bezorgd zijn dat er niets nieuws onder de zon is voor gebruikers van oudere systemen. Feitelijk werkt Layout Master niet eens perfect onder Mac OS X's Classic omgeving, in het bijzonder verschijnt de Helptekst kreupel en een voorbeschouwing in een Mac OS X-native browser werkt niet - Layout Master kan zich niet eens bewust worden van het bestaan van een dergelijke browser omdat hij geen begrip heeft van Mac OS X-bundels. Dit is echter niet een onverwacht groot probleem. Doordat een Layout Master-document HTML is, kan het in iedere browser worden geopend. Trouwens, Layout Master kan een document over brengen naar BBEdit, deze kan het op zijn beurt ter voorbeschouwing aan iedere willekeurige browser aanbieden; omdat je waarschijnlijk beide programma's samen gebruikt lijkt deze omweg al snel volkomen natuurlijk.

Ik moet bekennen dat ikzelf, al apprecieer ik Layout Master echt, nog niet klaar ben om veel gebruik te maken van gepositioneerde elementen in mijn eigen webpagina's, alleen al omdat de veelvuldig gebruikte Internet Explorer 5.1 er niet goed mee overweg kan. En positionele elementen zijn een beetje verraderlijk, ik weet dus dat als ik ze ga gebruiken, ik geduldig een bepaalde hoeveelheid experimenten zal moeten uitvoeren. Het is echter een troost te weten dat als de tijd ervoor rijp is, Layout Master er is, om mijn experimenteren te vereenvoudigen; het formeert en toont geldige CSS en het werkt met andere HTML-gereedschappen en browsers. Ben je nieuwsgierig naar de brave new world van gepositioneerde elementen en wil je ervaren hoe je leven er zal uitzien als je ophoudt tabellen binnen tabellen toe te passen bij de lay-out van je webpagina's, dan raad ik je aan Layout Master eens te proberen.

Layout Master kost $50, of kan gekocht worden samen met Style Master Pro voor $80; een gratis download is beschikbaar en de gebruiksaanwijzing en een les kunnen on-line bekeken worden. Nodig is een op PowerPC-gebaseerde Macintosh met OS 8 of later met tenminste 4 MB RAM (bij voorkeur 10 MB) voor Layout Master.

<http://www.westciv.com/layout_master/download/>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering