Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#630/13-May-02

iPhoto 1.1.1 is uit. Als je een gebruiker van iPhoto bent, mag je het gedetailleerde onderzoek van Adam naar de belangrijke veranderingen in de populaire fotobeheer-software van Apple niet missen. Verder brengen Adam en Jeff Carlson verslag uit over hun ervaringen met een paar spulletjes van Kensington, zoals muizen, trackballs, en andere accessoires voor de Mac en Palm. In de nieuwsrubriek van deze week nemen we een kijkje bij de Apple Design Awards en bespreken we de resultaten van de enquête van vorige week over het gebruik van Mac OS X bij lezers van TidBITS.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/13-May-02

[vertaling: MSH]

Apple maakt winnaars Ontwerpprijs 2002 bekend -- Tot besluit van de Worldwide Developers Conference van dit jaar maakte Apple de namen bekend van de winnaars van de Apple Design Awards, met extra aandacht voor Mac OS X software in zes categorieën. De titel Best New Mac OS X Product ging naar Toon Boom Studio 1.1, een gereedschap voor het maken van 2D animaties. Karelia Software's Watson 1.5 werd het Most Innovating Mac OS X Product, maar het echte bewijs voor die vernieuwing zou Apple's WWDC demonstratie van Sherlock 3 kunnen zijn, dat wel een Watson kloon leek (zie "Jaguar: Mac OS X Klaar voor de Slag" in TidBITS-629). Omni Group's OmniGraffle 2.0, een toepassing voor het maken van diagrammen en grafieken, ontving twee prijzen: Best Mac OS X User Experience en Best Mac OS X Technology Adoption. In de categorie Best Mac OS X Open Source Port werd Richard Koch's TeXShop 1.19 vereerd vanwege de mogelijkheid om wetenschappelijke en technische documenten ontworpen in TeXformaat, te vertonen. En als laatste won Dan Schimpf Best Mac OS X Student Product met MacJournal 2.1, een programma voor het opbergen en organiseren van aantekeningen, dagboeken en andere stukjes tekst. Felicitaties voor de winnaars (en ook voor de nummers twee, je kunt ze zien op de website van Apple) en ook voor Apple voor het onder de aandacht brengen van vernieuwende software, ook als die niet komt van grote bedrijven.[JLC]

<http://www.toonboomstudio.com/>
<http://www.karelia.com/watson/?src=_tb>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06816>
<http://www.omnigroup.com/applications/omnigraffle/>
<http://www.uoregon.edu/~koch/texshop/texshop.html>
<http://homepage.mac.com/dschimpf/>
<http://developer.apple.com/designawards/winners.html>

Resultaten Enquête: Zit je niet in X? In sommige opzichten waren de antwoorden op de vragen van vorige week over hoeveel tijd je op je primaire Mac doorbrengt in Mac OS X niet verbazingwekkend. Van de meer dan 2700 reacties zei 47 procent dat ze uitsluitend Mac OS X gebruikten en 30 procent gebruikt Mac OS X nooit. Het is duidelijk dat TidBITS-lezers en zeker degenen die polls beantwoorden, waarschijnlijk meer naar Mac OS X zijn overgestapt dan de gemiddelde gebruiker. Voeg je de mensen toe die op Mac OS X overgestapt zijn, maar niet uitsluitend het nieuwe systeem gebruiken, dan is 65 procent meer dan de helft van de tijd in Mac OS X en 35 procent minder dan de helft van hun tijd in Mac OS X. Dit sterkt ons in onze beslissing om meer over Mac OS X te schrijven en aandacht te schenken aan mensen die net zijn overgestapt, of die dat willen gaan doen. Maar ons devies is altijd geweest te schrijven over dingen die ons interesseren, en we hebben een brede belangstelling.[ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbpoll=75>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06816>


Doe meer met iPhoto 1.1.1

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: DPF, AV, TK]

Vorige week bracht Apple de langverwachte nieuwe versie van iPhoto uit, 1.1.1, de eerste update voor het populaire fotobeheer- en samengebruikprogramma (zie "iPhoto Nieuw bij de iReeks" in TidBITS-611). Een 1.1 versie verscheen even vorige week maar werd teruggetrokken, waarschijnlijk vanwege kwaliteitsredenen.

<http://www.apple.com/iphoto/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06683>

Wanneer je in iPhoto 1.1.1 duikt blijkt dat Apple verschillende erg welkome aanpassingen heeft gedaan, alhoewel de meeste relatief klein zijn, geen radikaal nieuwe benaderingen. De veranderingen zijn vooral van toepassing op het importeren van nieuwe foto's in iPhoto, het bewerken, het opzoeken, en op nieuwe manieren delen van deze foto's.

Downloaden en installeren -- Om wat voor reden dan ook hebben een aantal mensen problemen gehad met onderbroken downloads - het bestand is een disk image van 25,2 MB - dus wanneer je moeilijkheden hebt met het disk image opstarten, controleer dan of je het helemaal hebt.

iPhoto 1.1.1 verandert het formaat van je iPhoto Bibliotheek dusdanig dat je niet meer terug kunt naar iPhoto 1.0 zodra je overgestapt bent. Afhankelijk van de grootte van je bibliotheek kan de conversie een tijdje duren, maar het hoeft maar één keer te gebeuren. Ik raad je aan een backup te maken van je gehele iPhoto Bibliotheek voordat je iPhoto 1.1.1 voor de eerste keer installeert.

Ik heb geen problemen ondervonden met de installatie over iPhoto 1.0 heen, maar een aantal andere mensen hebben wel problemen gerapporteerd. Wanneer je je hier zorgen over maakt, of wanneer de eerste installatie niet werkt, zoek dan met Sherlock naar "iphoto" en verwijder iPhoto 1.0, het preferences-bestand en de cachemap voordat je tot installatie overgaat. Met die zoekopdracht zul je de BookService, HomePageService en PrintsService bestanden in /System/Library/Services niet vinden, maar je kunt deze toch niet verwijderen zonder de bijbehorende privileges te veranderen (deze bestanden zijn nodig voor de Bestel Boek, Bestel Afdrukken en HomePage knoppen in het share-paneel).

Eenvoudigere immigratie -- Een belangrijk punt van kritiek op iPhoto 1.0 was dat het werk wat je gestoken had in naamgeving aan bestanden in de Finder, en het organiseren van die bestanden in mappen, verloren ging wanneer iPhoto de bestanden hernoemde en ze reorganiseerde in chronologische volgorde. Dat is niet langer het geval: iPhoto 1.1.1 bewaart je bestandsnamen en maakt nu, in plaats van een enkel filmrolletje voor alle bestanden, een apart filmrolletje aan voor iedere map. Alleen dit is al een welkome verandering, omdat in versie 1.0 filmrolletjes alleen genummerd en gedateerd werden - nu kun je filmrolletjes ook hernoemen en de datum handmatig aanpassen.

iPhoto maakt zich bovendien minder druk over de locatie van de iPhoto Bibliotheek map. Deze map kan zich nu overal bevinden - in een gedeelde map op een Mac of op een server - zolang je maar een alias met de naam "iPhoto Library" in je Pictures map hebt staan. Hierdoor zou het delen van meervoudige iPhoto Library mappen door meerdere gebruikers eenvoudiger moeten zijn dan in het verleden. Het vereenvoudigt ook het werken met meerdere iPhoto Library mappen (wat je misschien wilt doen om verzamelingen van foto's gescheiden te houden), maar het blijft makkelijker om dat te doen met een gratis programma als iPhoto Library Manager of iPhoto Librarian (beide lijken te werken met iPhoto 1.1.1, hoewel ze niet voor deze versie opgewaardeerd zijn).

<http://homepage.mac.com/bwebster/iphotolibrarymanager.html>
<http://homepage.mac.com/scrufmeister/iPhotoLibrarian.html>

Sommige mensen waren ook gefrustreerd over het feit dat je alleen albums in iPhoto kon aanmaken. Nu is het zo dat wanneer je één of meerdere bestanden of een map met bestanden naar een lege plek in het albumvenster van iPhoto versleept, iPhoto die bestanden in je bibliotheek importeert en een nieuw album voor je aanmaakt met die bestanden. Wanneer je echter zoveel albums hebt dat iPhoto een schuifbalk in dat venster toont is er geen lege ruimte over om iets in te slepen. Wanneer je in plaats hiervan plaatjes sleept in een bestaand album, importeert iPhoto ze en voegt ze aan dat album toe. Verder is het mogelijk om de volgorde van die albums in het venster aan te passen door ze te verslepen.

iPhoto onthoudt nu EXIF informatie bij plaatjes uit een camera, en het kan bovendien die informatie tonen. Het is onduidelijk of dit een rol zal spelen in de kwaliteit van bestelde afdrukken.

Tenslotte is het nu mogelijk voor mensen met Kodak Photo CDs om een CD in je Mac te stoppen, naar iPhoto te schakelen, de importeer-modus te kiezen, op de Importeer knop in het importeervenster te klikken. Als resultaat zal iPhoto de bestanden rechtstreeks vanaf de Photo CD importeren zonder dat je ze handmatig hoeft te zoeken en te importeren.

iPhoto wordt helder -- Apple heeft de fotobewerkingscapaciteiten van iPhoto 1.0 minimaal gehouden omdat het bewerken van een foto moeilijk is voor mensen die niet gewend zijn te werken met grafische programma's. Daarbij kun je iPhoto altijd zo instellen om foto's voor bewerking in een ander programma te openen, zoals het briljante PixelNhance van Caffeinesoft. Ik had gehoopt dat Apple de code van PixelNhance onder licentie zou nemen en zou gebruiken voor de volgende versie van iPhoto. Dit is nog niet gebeurd, want de enige toevoeging aan iPhoto zijn de eenvoudige schuifmaten voor het instellen van helderheid en contrast van de foto's. Deze werken, maar de eenvoudige manier hoe PixelNhance een verdeelbalk over de foto laat slepen zodat je direct het resultaat ziet blijft beter dan alles wat ik ooit heb gezien. De interface van PixelNhance is zo effectief, dat ik het aan iedere iPhoto gebruiker aanraad – zelfs aan iedereen met een digitale camera die geen Photoshop genie is – download het gratis PixelNhance en gebruik het om foto’s te bewerken.

<http://www.caffeinesoft.com/products/pnh/>

De enige andere zichtbare aanpassing in iPhoto's bewerkingsgereedschappen is het verwijderen van de overbodige rotatieknop in het bewerkingspaneel. Omdat er altijd een rotatieknop beschikbaar is onder het albumpaneel, is dit een begrijpelijke keuze. Nu we het toch over rotatie hebben, hoewel je nog steeds de Alt-toets ingedrukt kunt houden om de richting van de rotatie om te draaien, kun je nu de standaard richting aanpassen in de voorkeuren van iPhoto. Wat erg interessant bleek was een statistisch onbelangrijk onderzoek gedaan op cameratype (de extreem schattige Canon PowerShot S100). Hierin bleken zowel Jeff Carlson en ik de camera met de klok mee te draaien voor het maken van portretten en onze beide vrouwen tegen de klok in. Ik wed dat er subsidie ligt te wachten voor degene die dit geslachtsafhankelijke fenomeen wil onderzoeken.

Het bewerken van foto's in een los venster in iPhoto 1.0 was bijzonder irritant, omdat het altijd het venster opende met de gereedschapsbalk gesloten. IPhoto 1.1.1 repareert deze stomme fout – de gereedschapsbalk is nu standaard geopend. Tenslotte heeft Apple de resultaten van de rode ogen-reductie verbeterd.

Tekst in a grafische wereld -- Hoe zinnig het ook is om foto's grafisch te bekijken, tekstuele beschrijvingen zijn ook belangrijk. iPhoto 1.0 liet je titels, commentaren en sleutelwoorden toevoegen, maar het proces was vervelend. Nu, sinds iPhoto bestandsnamen behoudt na het importeren (zelfs de numerieke die camera's automatisch genereren), kun je een hiërarchisch menu in het Edit-menu gebruiken om de titels op categorie te zetten volgens Empty, Roll Info, File Name, of Date/Time. Natuurlijk kun je de titel ook zelf intikken, maar besef wel dat als je dit doet en vervolgens de titel naar een van de vorige instellingen zet, je titel voorgoed is verdwenen. Het aanpassen van titels vereist nog steeds dat je in het info-paneel werkt – je kunt de titel onder de foto zelf niet aanpassen.

Ook nieuw is de optie in iPhoto's voorkeuren om de sleutelwoordknoppen van het organisatiepaneel te veranderen in een groot tekstvlak voor het bewaren van commentaren. Het is hetzelfde commentaarveld dat beschikbaar was in het infopaneel door te klikken op de infoknop, maar nu is het kort en breed in plaats van lang en smal. Helaas blijven beide omgevingen vreselijke omgevingen om tekst in te bewerken. Er komen geen schuifbalken als de tekst verticaal niet past, je kunt niet de noodzakelijke muis of pijltjestoetsen gebruiken om door tekst te scrollen in het infopaneel en het nieuwe commentaarveld werkt niet goed met lange zinnen (je moet de cursor of pijl naar rechts slepen om meer te zien.)

Wat het commentaarveld nog redt is dat je de Assign/Search knop kunt veranderen in Search en tekst in kunt typen om te zoeken op fototitels, bestandsnamen, sleutelwoorden en commentaren. IPhoto reageert door alleen die foto's te laten zien die aan je zoekcriteria voldoen. Het is handig, maar het is jammer dat Apple zo'n rare interface heeft gekozen – als je normaal de sleutelwoordknoppen laat zien in het organisatiepaneel, moet je eerst je voorkeuren aanpassen om op tekst te kunnen zoeken. De mogelijkheid voelt aan alsof het er aan vast is geniet – hopelijk zal Apple deze interface in de volgende grote update van iPhoto aanpassen.

Delen en nogmaals delen -- In het samengebruikpaneel zijn drie nieuwe knoppen toegevoegd die geen verdere uitleg behoeven: Mail, Desktop, en Screen Saver.

Gedaan met knoeien om je beelden met de Slide Show screensaver in Mac OS X te gebruiken. Klik op de Screen Saver-knop in iPhoto, selecteer een album en klik op OK.

Een beeld voor het bureaublad instellen gaat zelfs nog gemakkelijker: selecteer een foto en klik op de Desktop-knop. Jammer genoeg voor gebruikers met twee schermen kan iPhoto alleen het bureaubladbeeld op het hoofdscherm instellen.

Een e-mailbericht verzenden met bepaalde foto's is ook gemakkelijk. Selecteer enkele foto's en klik op de Mail-knop; iPhoto maakt nu een nieuw bericht aan met het Mail-programma van Apple met daarin de geselecteerde beelden, samen met de titels en commentaren van de foto's. Indien gewenst, verandert het ook de afmetingen van de foto's, wat gewoonlijk wel een goed idee is om geen al te grote berichten te verzenden.

Het meest voor de hand liggende probleem met de Mail-knop is dat hij alleen werkt met het toch wel erg beperkte Mail-programma van Apple, en niet met je standaard e-mailprogramma. Dankzij wat vernuftig speur- en programmeerwerk door Simon Jacquier en wat bemoedigende woorden van mijnentwege is er een alternatief tot stand gekomen: iPhoto Mail Patcher. Het truukje maakt gebruik van het feit dat iPhoto, zelfs al valt het in de pijnlijke categorie van high-profile Apple-programma's die AppleScript niet ondersteunen, toch een script bevat dat met Mail communiceert. Simon schreef enkele nieuwe AppleScript-scripts die werken met Eudora, Mailsmith, PowerMail, en QuickMail Pro, en creëerde daarna een installer die zowel het script als het Mail-pictogram door het juiste vervangt. Wanneer je een AppleScript-guru bent en ideeën hebt voor verbeteringen aan de scripts of ondersteuning voor andere e-mailprogramma's kunt toevoegen, stuur me dan de stukjes AppleScript en ik zorg ervoor dat Simon ze krijgt.

<http://homepage.mac.com/jacksim/software/imp.html>

En tenslotte, voor mensen die niet graag duur inkjetpapier verkwisten, laat iPhoto 1.1.1 je twee foto's op een blad plaatsen wanneer je op 4" x 6" of 5" x 7" afdrukt. Bovendien is er een nu een selectievakje in de Contact Sheet style om papier te besparen - het verkleint de marges en de ruimte tussen de beelden.

Nog meer? -- iPhoto 1.1.1 is een goede, stevige upgrade, en ik beveel deze upgrade aan voor alle gebruikers van iPhoto. Veel veranderingen zijn beperkte verbeteringen in de bruikbaarheid die uiteindelijk een veel betere gebruikerservaring opleveren, en de nieuwe features voegen zeer gewenste mogelijkheden toe.

Dat gezegd zijnde, zijn sommige veranderingen, zoals de zoekmogelijkheden, de verbinding met Mail in plaats van met het standaard e-mailprogramma en de nieuwe regelingen voor helderheid en contrast, allesbehalve wereldschokkend te noemen. Andere features, zoals ondersteuning voor AppleScript en basisregelingen voor kleurcorrectie, blijven buiten iPhoto. En wat misschien nog wel het belangrijkst is, de prestaties van iPhoto 1.1.1 lijken niet of bijna niet verbeterd te zijn.

De vraag is dus wat de ontwikkelaars van iPhoto voor ons in petto hebben voor iPhoto 2.0. Ondanks de vele verbeteringen en opgeloste problemen in 1.1.1, kan Apple iPhoto nog altijd sterk verbeteren en tegelijkertijd het programma eenvoudig in het gebruik houden voor mensen die anders nooit met beelden werken.


Snoepgoed van Kensington

door Jeff Carlson en Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: GH, PEP, JG, JV]

Als computer journalist heb je als voordeel dat er regelmatig produkten in de brievenbus liggen om te testen - sommige pakjes worden opengescheurd en meteen gebruikt, andere liggen je aan te gapen en komen nooit uit de verpakking. Een recente oogst 'goodies' van Kensington trok wel onze aandacht, en we vonden produkten die de moeite van het uitproberen waard waren en een paar die de cesuur niet haalden.

PocketMouse Pro -- Jeff hier. M'n meest gebruikte computer is een PowerBook G4, die bijna overal mee naar toe gaat. Als ik thuis of op kantoor ben sluit ik een muis en een extern toetsenbord aan; anders gebruik ik het ingebouwde toetsenbord en trackpad. Ik kan het trackpad niet langere tijd gebruiken, speciaal met muis-intensieve programma's als Adobe GoLive of Photoshop. In die situaties (zoals een recent zes uur durend oponthoud in Starbucks), wordt een muis een noodzakelijkheid, en de muis van mijn keuze is Kensington's $40 PocketMouse Pro geworden.

<http://www.kensington.com/products/pro_mic_d1453.html>

Ik zou zweren dat de PocketMouse Pro speciaal ontworpen was met mij in gedachten. Hij is kleiner dan de meeste muizen, 11,1 cm lang, 5,2 cm breed en 3,8 cm hoog, wat precies in het kabelnestje in m'n tas past. Ik heb me ook laten vertellen door mensen met kleinere handen dat hij comfortabeler is dan sommige grotere muizen. Het is een optische muis, dus er is geen mousepad of stuurkogelonderhoud nodig. En hij heeft twee knoppen en een bladerwieltje - ik begon met een twee muis in 1995, en wil nooit meer terug naar een enkelknopsmuis. Je definïeert de knop-acties met de handige Kensington's MouseWorks software (zowel Mac OS 9 als Mac OS X).

<http://www.kensington.com/support/sup_1170.html>

Tot dusverre heb ik een typische optische muis beschreven, zij het een kleine. (Een aantal andere kleine muizen zijn genoemd in TidBITS Talk; gebruik onderstaande link om de discussie te volgen.) Maar wat de ogen van de mensen doet oplichten is de intrekkende USB kabel (75 cm) van de PocketMouse Pro. Druk op een zilveren knop en een paneeltje in de linkerkant opent en laat een standaard USB stekker met een dunne opgerolde kabel zien. Als je hem uittrekt valt de kabel in een groef en kun je het paneeltje sluiten (anders blijft de zijkant van de muis opgetild van de tafel staan). Een klein rukje aan de kabel laat hem terugschieten, net als het snoer bij veel stofzuigers. Ik ben een beetje verbaasd dat zo'n truukje zo'n verschil maakt, maar zelfs het verdwijnen van één kabel uit mijn ongeorganiseerde tas is al een verbetering. Belangrijker, het laat zien dat de ontwerper van de muis mij in gedachten had bij het design.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1566>

Ik heb twee kleine klachten over de PocketMouse Pro. Omdat de kabel het grootste deel van de tijd opgerold zit heeft hij een natuurlijke neiging tot opkrullen dat hinderlijk kan zijn bij het gebruik van de muis. En de optische sensor, die overwegend uitstekend is, slaat af en toe over op gegreineerd spiegelend hout, wat je vind in Starbucks winkels bij mij in de buurt.

Optical Elite Mouse -- De PocketMouse Pro zou ik thuis en ook op mijn werk kunnen gebruiken, maar ik wil hem niet telkens uitpakken als ik daar aan de slag ga en ik weet niet of na verloop van tijd de kleine maat geen problemen zou geven met mijn lange vingers. Ik maakte jaren gebruik van een eenvoudige muis met twee knoppen en een scroll wiel (en was ook jaren bezig dat rollertje schoon te maken) dus Kensington dacht dat het een goed idee was als ik hun Optical Elite Mouse eens probeerde.

<http://www.kensington.com/products/pro_mic_d1463.html>

Deze muis van $30 is wat groter dan mijn oude twee-knoppen Kensington Mouse-in-a-Box/Scroll apparaat, en ligt daarmee beter in de hand. De zijkanten buigen wat naar binnen, dat geeft mijn duim een goede steun, en de EasyGrip laag om het onderste gedeelte van de muis geeft een prettig zacht rubberachtig oppervlak.

<http://www.kensington.com/products/pro_mic_d1020.html>

Naast de twee grote knoppen aan de voorkant heeft de Optical Elite twee kleinere knoppen, aan de linker en aan de rechterkant. Ze zijn zo klein dat je ze niet per ongeluk zult indrukken, maar omdat ze hoog zitten op het midden van de rug van de muis merk ik dat ik enkel de knop gebruik die dicht bij mijn duim zit. Om de andere knop te bereiken moet ik mijn ringvinger optillen, dit blijkt onhandig. Maar, omdat het mogelijk is om aan elke knop specifieke acties toe te kennen, inclusief combinaties die meerdere kliks vertegenwoordigen merk ik dat ik telkens dezelfde drie acties gebruik: enkele klik (linker knop), dubbele klik (rechter knop) en Control-klik (kleine linkerknop).

Slim MicroSaver Notebook Security Cable -- Als je een paar uur achter elkaar met een PowerBook of een iBook werkt in een cafe waar je ook koffie of thee drinkt komt er toch een moment dat je van de toiletten gebruik wilt maken - wat doe je dan met je laptop? Een alleenstaande PowerBook is toch wel de kat op het spek binden voor de grijpgragen (en het helpt ook niet dat die Apple laptops er zo apart uitzien - een onverwacht nadeel van die mooie vormgeving). Het gebruik van de Kensington laptop beveiligingskabel is een eenvoudige en effectieve oplossing.

<http://www.kensington.com/products/pro_c1133.html>

Ik heb zelf een PowerBook G4 en ik testte daarmee de Slim MicroSaver Notebook Security Cable, het is een metalen kabel gevat in een plastic jasje met aan één eind een lus en aan het andere einde een slot met sleutel. Het slot past precies in de rechthoekige beveiligingsopening die vanaf de eerste modellen in elke PowerBook is ingebouwd. Om de kabel te gebruiken leg je hem eenvoudig om een veilige tafelpoot heen, schuif je het slot door de lus en bevestig je het slot aan de laptop. (Er zijn tafels die geen veilige tafelpoot hebben, dan leid ik de kabel door een stoelleuning en de greep van mijn computertas.)

Het slanke model is specifiek ontworpen voor de dunnere laptops zoals de PowerBook G4, het slot heeft een kleinere diameter zodat de computer niet schuin van het tafelblad wordt afgetild. Hoewel ik nooit problemen had met de oudere beveiligingskabel met mijn PowerBook G4, vind ik het fijn dat de rubber bumper van de Slim MicroSaver het Titanium beschermt tegen het metaal van het slot. Ook mooi, de $45 Slim Microsaver komt met een velcro riempje dat het makkelijker maakt om je kabel weg te bergen in je tas of je koffer; nogmaals, minder kabel ellende is voor mij een groot goed.

<http://www.kensington.com/products/pro_sec_d1433.html>

PDA Protector voor de Palm -- Het laatste product dat Kensington me liet proberen was hun PDA Protector voor de Palm, dat een Palm V of Palm m500-series handheld bewaart. De naam is meer dan alleen maar een marketing alliteratie: gemaakt van aluminium,omhult deze doos de handheld in een beschermde schelp.

<http://www.kensington.com/products/pro_mob_d1442.html>

Het oesterschelpontwerp scharniert aan de bovenkant (ja, net als een Star Trek communicator). Van binnen is de doos bedekt met een zwart soort viltachtig materiaal dat de handheld op z'n plaats houdt; het ontwerp van de doos en het vilt verwijdert de behoefte voor een stabiliserende rails of velcro strookjes om de organisator te verzekeren, zoals bij andere PDA dozen. De bodemlip van de doos bedekt echter de serial poort, dus moet je de handheld verwijderen om hem met jouw computer te synchroniseren.

Alles van de bouw van de PDA Protector straalt hoge kwaliteit uit: het boven- en bodemgedeelte past glad en stevig bij elkaar, en een kleine magneet houdt het deksel dicht. Het aluminium is stevig en sterk.

Verrassenderwijs beviel dit laatste punt me niet aan de PDA Protector. Omdat de stevigheid ten koste van extra massa en gewicht gaat, merkte ik dat ik mijn handheld niet wilde dragen terwijl ie in de doos zat. Ik vond het fijn om te weten dat mijn Palm beschermd was als ie in de PDA Protector zat, maar ik was teleurgesteld omdat ik hem zelden buiten mijn tas droeg (en dus niet gebruikte). Als jij meer bezig bent met je Palm te beschermen is dit misschien geen probleem, maar het maakte dat ik terugkeerde naar de restanten van mijn originele flipcover, die de smalheid van de Palm niet veel beïnvloedt.

Ik ben ook benieuwd hoe goed de binnenkant zich houdt bij herhaaldelijke in- en uitpakken van de handheld: hoewel mijn exemplaar een goede pasvorm had, was het model bij de Kensington kraam op Macworld Expo versleten en bijna glibberig van herhaald gebruik.

De $30 PDA Protector komt in de kleurcombinaties Platinum/Silver en Blue-Ice/Silver voor Palm, en is ook verkrijgbaar in Graphite/Silver voor de Handspring Visor.

Turbo Mouse Pro -- Dit is Adam. Gedeeltelijk door mijn verslaving aan meervoudige beeldschermen heb ik gedurende jaren vertrouwd op Kensington trackballs om mijn cursor over mijn brede bureaublad te laten bewegen. Ik begon met een Turbo Mouse met twee knoppen, ging dan naar een vierknops Turbo Mouse vier of vijf jaar later toen de eerste problemen begon te krijgen, en schakelde onlangs over naar de $110 kostende USB Turbo Mouse Pro om het gebrek aan een ADB-naar-USB converter te elimineren. Ik heb gedurende die tijd andere Kensington trackballs gebruikt en trackballs van andere fabrikanten uitgeprobeerd, maar niets haalt het bij het basisdesign en stevigheid van de Turbo Mouse.

<http://www.kensington.com/products/pro_mic_d1399.html>

De nieuwste Turbo Mouse Pro behoudt dezelfde stevigheid en het gebruiksgemak van vorige versies, hoewel ik weinig mogelijkheden gebruik. Bij de oorspronkelijke tweeknops Turbo Mouse gebruikte ik volop de twee knoppen, en toen het tijd werd om naar de vierknops versie over te schakelen, had ik het moeilijk de twee bovenste knoppen te gebruiken. Ze stonden net een beetje buiten mijn bereik, en aangezien ik de functie van de rechterknop anders kon instellen voor elke applicatie, had ik zelden een extra knop nodig. Dat probleem is nog meer uitgesproken in de Turbo Mouse Pro, die een scrollwiel en zes kleine knoppen bovenaan de muis toevoegt om applicaties te starten of webpagina's te bezoeken. Aangezien die knoppen nog verder buiten mijn bereik staan, heb ik ze nooit gebruikt. Ik dacht dat ik voornamelijk het scrollwiel leuk zou vinden, maar de combinatie van de plaatsing en een nogal stroef mechanisme (ik heb ook een Microsoft optische muis waarin een veel handelbaarder scrollwiel zit) hebben dat verhinderd.

Mijn kritiek komt ongetwijfeld grotendeels voort uit de manier waarop ik mijn hand plaats, met de top van mijn wijsvinger op de top van de bal, mijn duim op de linkerknop, mijn ringvinger op de rechterknop en de achterkant van mijn hand op een kussen voor de trackball. Die positie werkte perfect met de tweeknops Turbo Mouse, maar ik denk dat Kensington de handpositie van de gebruikers veel hoger op de Turbo Mouse ziet, waardoor het scrollwiel en de bovenste knoppen binnen bereik komen. Ik weet niet of ik me na zovele jaren zal kunnen hertrainen, maar mensen die voor het eerst met een trackball geconfronteerd worden, zouden die kunnen gebruiken zoals bedoeld.

Hoewel ik niet alle knoppen ten volle gebruik, laat de MouseWorks software van Kensington me toe de knoppen die ik wel gebruik in te stellen. Voor Mac OS X was de bèta van MouseWorks 2.0 essentiëel, aangezien de oorspronkelijke versie knopdefinities niet tot specifieke applicaties kon beperken. Dat hinderde me voor een week of zo toen ik overging naar Mac OS X; toen ik naar de 2.0 bèta kon upgraden, kon ik weer de rechtermuisknop gebruiken om te dubbelklikken in de Finder, om een pagina terug te gaan in Internet Explorer, om te Commando-dubbelklikken in Nisus Writer en om te Commando-klikken op URLs in Eudora. Als je een Kensington muis of trackball gebruikt, dan zou ik je absoluut aanraden MouseWorks 2.0 te gebruiken, zelfs al is het nog steeds in bèta.

<http://www.kensington.com/support/sup_1357.html>

FlyLight -- Het laatste wat ik van Kensington gebruikt heb, is de $20 kostende FlyLight, een zeer eenvoudige gadget die je in een USB-poort steekt en die een LED zaklamp biedt op een draad van een kleine 40 cm, die je in haast alle denkbare vormen kan buigen. het is klein en eenvoudig, en hoewel ik het over het algemeen niet gebruik, was het wel handig op een nachtvlucht waarop het gebruik van de normale verlichting niet echt gepast was.

<http://www.maccessories.com/products/pro_mob_d1032.html>

De eenvoud van de FlyLight is zowel zijn sterkte als zijn zwakte. Het zou leuk zijn als er een schakelaar aan zou zitten, zodat je hem aangesloten kan laten zonder dat het licht aan is. Dat wordt des te belangrijker omdat ie blijft branden als ie in een PowerBook of iBook zit die sluimert - blijkbaar wordt de voeding naar de USB-poort slechts afgesloten wanneer de machine wordt uitgeschakeld, iets dat zelden gebeurt bij portables. Het zou nog leuker worden, hoewel waarschijnlijk niet nuttiger, als je het licht kon besturen via software, om het in en uit te schakelen, en misschien om het te laten flitsen in patronen. En als het aangesloten zou zijn op een iTunes visualiseerprogramma, zou het werkelijk nutteloos worden - klinkt als een project voor de hackwedstrijd van MacHack!

<http://www.machack.com/>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering