Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#618/25-Feb-02

Het intellectueel bezit wordt vandaag de dag hard en vaak belaagd; lees daarom door voor Adam's visie hierop. Verder besluit Chris Pepper zijn serie over de nieuwe rassen van programma's voor het Mac OS X met een kijkje naar Java. In het nieuws deze week: naast een gratis e-book aanbieding voor TidBITS lezers een groot aantal nieuw uitgegeven software: Mac OS X 10.1.3, Adobe GoLive 6, Adobe LiveMotion 2, ConceptDraw 1.7.5, IPNetTuner 1.5 en de aankondiging van Photoshop 7.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/25-Feb-02

[vertaling: RAW, MSH]

Mac OS X 10.1.3 is uit -- Apple heeft de Mac OS X 10.1.3 update uitgebracht als een 17.3 MB download via Software Update. (Als je Mac OS X 10.1 of 10.1.1 draait, is er een afzonderlijke gecombineerde update van 38.4 MB beschikbaar). Als met de voorgaande Mac OS X updates is het zeer de moeite waard om deze op te halen, en een applausje voor Apple voor de zeer acceptabele versie-annotaties. Naast verbeteringen aan de betrouwbaarheid, heeft Mac OS X 10.1.3 meer drivers voor CD-branders en digitale camera's. Je kunt er nu DVD's mee afspelen op een extern VGA-scherm dat aan een PowerBook G4 hangt, schermweergave wordt nu automatisch aangezet zodra een PowerBook aan een ander scherm wordt aangesloten, en schermvullende visualizers in iTunes werken nu ook beter. Er is verder aandacht besteed aan netwerk-veiligheid, met ondersteuning voor login-autorisatie bij LDAP en Active Directory-diensten, een update naar OpenSSH 3.0.2p1, WebDAV-ondersteuning voor Digest-autorisatie, en ondersteuning voor SSL-encryptie in Apple's Mail-applicatie. [ACE]

<http://www.apple.com/macosx/upgrade/softwareupdates.html>

Dealmac sponsort TidBITS -- Lang geleden hadden we een andere nieuwsbrief die DealBITS heette. Het idee achter DealBITS was dat bedrijven een bescheiden bedrag betaalden om hun aanbiedingen op de lijst te krijgen. De aanbieding was een belangrijk aspect - we wilden lezers helpen door prijzen te publiceren die lager dan normaal waren. DealBITS was zijn tijd ver vooruit, maar onze nieuwste sponsor, de mensen van dealmac, hebben laten zien hoe krachtig het concept van verzamelen en onderhandelen van aanbiedingen kan zijn. Dealmac verkoopt niets - het vergemakkelijkt alleen de handel tussen derden door informatie over aanbiedingen te verstrekken. Naast het basisch verzamelen en presenteren van de aanbiedingen in een aantal formaten (chronologisch op een webpagina, per e-mail en in een doorzoekbare database) ligt de grootste waarde van dealmac in het feit dat ze kunnen verzekeren dat iedere aanbieding absoluut de laagst bekende prijs voor een bepaald product is. De enige uitzondering zijn producten van zeer bekende merken, waarvoor sommigen bereid zijn om meer te betalen. En dat is nog niet alles - indien mogelijk onderhandelt dealmac zelfs om exclusief lagere prijzen te krijgen voor dealmac-lezers.

Behalve dealmac is er ook dealnews, die hetzelfde concept toepast op niet-computerproducten, en dealram, dat een eigen interface heeft voor het vergelijken van RAM-prijzen. Wij beginnen dealmac's sponsoring door enkele van de nieuwste RAM-prijzen af te drukken in het sponsorgedeelte vooraan in elke aflevering; als we de werking van de automatische systemen wat doorkrijgen, hopen we ook wat meer algemene Mac-gerelateerde aanbiedingen toe te voegen. In elk geval wordt het des te meer de moeite waard om het sponsorgedeelte elke week te raadplegen, dus we zijn zeer blij dat we dealmac kunnen verwelkomen bij onze selecte groep sponsors. [ACE]

<http://dealmac.com/?ref=tb>
<http://dealnews.com/?ref=tb>
<http://dealram.com/?ref=tb>

GoLive 6 en LiveMotion 2 uit, Photoshop 7 aangekondigd -- Adobe levert nu GoLive 6, hun professionele web-ontwerpapplicatie. Behalve Mac OS X ondersteunt GoLive 6 nu ook ontwerpen in werkgroep en met dynamische inhoud. LiveMotion 2, eveneens nu te krijgen, verbeterde een aantal webanimatie-mogelijkheden en draait onder Mac OS X. GoLive kost US$400, met updates voor US$100; LiveMotion gaat voor dezelfde prijzen als GoLive de deur uit, maar op dit moment geldt er nog een introductieprijs van US$200 voor nieuwe gebruikers; een bundel van beide applicaties samen kost US$450. Meer aandacht trok de aankondiging van Photoshop 7, dat nieuwe opties krijgt en onder Mac OS X zal draaien. De verwachting is dat het uitgebracht zal worden tegen het einde van het tweede kwartaal van 2002, en US$600 zal kosten, of US$150 voor opwaarderende gebruikers. [JLC]

<http://www.adobe.com/golive/>
<http://www.adobe.com/livemotion/>
<http://www.adobe.com/photoshop/>

ConceptDraw update naar 1.7.5 -- CS Odessa (opnieuw TidBITS sponsor), heeft versie 1.7.5 uitgebracht van ConceptDraw Standard (US$125) en ConceptDraw Professional (US$250; zie "Maak de Verbinding met ConceptDraw" in TidBITS-553 voor een complete bespreking). Nieuwe opties zijn export naar PDF en ondersteuning voor muiswielen onder Mac OS X. CS Odessa verbeterde ook de interface, breidde de de mogelijkheden van het Stempel-gereedschap uit, en verbeterde de de outline-stand in de Professional-versie. Deze versie repareert ook een aantal fouten met HTML- en EPS-export, afdrukformaten, drag & drop vanuit bibliotheken in Mac OS X, tekstwijzigen, enzovoort. De update is gratis voor gebruikers van vorige versies van ConceptDraw; het is een 5.1 MB (Standard) of 7.4 MB (Professional) download. [ACE]

<http://www.conceptdraw.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06179>
<http://www.conceptdraw.com/en/resources/versionch/vers171ch175.shtml>

IPNetTuner 1.5 Voegt Snelheidstest Toe --Vraag je je af hoe snel je Internet verbinding echt is of maak je je zorgen dat je niet de bandbreedte krijgt die je zou moeten hebben? Bij Sustainable Softworks verscheen zojuist IPNetTuner 1.5, die een snelheidstest toevoegt aan de mogelijkheden van het netwerk- Open Transport- optimalisatie gereedschap (alleen Mac OS 9). IPNetTuner bevat nu ook configuraties die Open Transport afstemmen op de gebruikelijke verbindingswijzen. Optimalisatie van Open Transport is een duistere kunst, de ingesloten configuraties helpen je bij de start en de prestatiegrafieken geven je de terugkoppeling die je nodig hebt om te zien of jouw veranderingen bruikbaar zijn. IPNetTuner 1.5 kost $25 en updates voor vorige versies zijn gratis. Het is een 544K download.[ACE]

<http://www.sustworks.com/site/prod_ottuner.html>

Gratis boek voor TidBITS-lezers -- OK., dit is een beetje raar. Een stel TidBITS lezers, Audri en Jim Lanford, hebben een Website genaamd WZ.com, waar ze informatie publiceren gericht op mensen die het druk hebben en wel via diverse verschillende formaten, inclusief op PDF-gebaseerde electronische boeken oftewel ebooks. Om dat te bevorderen en met de bedoeling om mensen aan hun electronische boeken, ebooks voor te stellen, vroeg Audri aan een aantal experts (een categorie waarvan Audri klaarblijkelijk denkt dat ik daar bij hoor) een kort stukje advies bij te dragen over hoe je je zaak kunt verbeteren. Omdat ik een plezierige mens ben, stuurde ik haar het hoofddeel van het advies dat ik geef, gebaseerd op hoe ik TidBITS georganiseerd heb. Audri en Jim hebben nu alle adviezen van experts gecompileerd in een 104 bladzijden boek - 43 Specifieke Manieren om 2002 je Beste, Meest Winstgevende Jaar Ooit te maken - en bieden het aan TidBITS lezers gratis aan via onderstaande URL. De promotietekst is wat hijgerig. dat maakte me wantrouwig, echter zij vermijden dubieuze zaken: Audri vertelde me dat het downloaden van het ebook alleen maar een tijdelijk cookie plaatst en van te voren wordt je verteld dat je een bijbehorende nieuwsbrief ontvangt, die je makkelijk kunt opzeggen. Waar het om gaat , afgezien van mijn inzichtelijk wijze woorden, heeft de inhoud van het boek enige waarde? Gelukkig kan ik zeggen dat het meeste van de adviezen, weliswaar beknopt, belangrijke punten opwerpt, die bruikbaar voor een ieder zouden kunnen zijn. Vergis je niet door de kortheid van ieder punt - velen hebben meer tijd nodig voor overdenking dan alleen tijdens het lezen. (In alle openheid: Zou je andere ebooks van WZ.com kopen na de gratisdownload van deze, dan zou TidBITS, als betrokkende, een kleine vergoeding ontvangen.)[ACE]

<http://make2002great.com/a155.html>


Copyright: Wie Mag Profiteren?

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: GH, TK, HvH]

Het leven met een drie jaar oud kind levert een ander wereldperspectief. Als Tristan en andere kinderen van zijn leeftijd samenspelen is het een belangrijke ouderlijke taak om gekibbel te stoppen over wie met wat op een bepaald moment mag spelen . "Je moet je treinen delen met Peter, " zeggen we, en dat lesje moeten we 15 tot 20 keer herhalen op een middag.

Gelukkig hoeven we hem niet de huidige luidruchtige kift over intellectueel eigendom uit te leggen. "Waarom willen de platenmaatschappijen mensen hun muziek niet laten delen?" zou hij kunnen vragen. "Omdat ze dat niet willen, en ze hebben contracten waarin staat dat ze ermee kunnen doen wat ze willen," zouden we antwoorden. "Maar als ik geen speelgoed wil delen met Peter moet ik het van jullie op m'n slaapkamer leggen voordat hij komt. Waarom kunnen zij hun muziek niet ergens leggen waar niemand er aan kan zitten?" Hier beginnen we erom heen te draaien. "Nou, omdat zij willen dat iedereeen hun muziek koopt in plaats van deelt." De drie jaar oude hersenen kraken. "Dus als Peter met mijn trein wil spelen, mag ik hem daar een snoepje voor vragen?" "Nee," zeggen we, en vallen terug op omdat ik dat zeg, "dat is niet aardig, je moet delen."

Niet Beter dan Napster -- Het is geen eerlijke vergelijking. Niemand heeft ooit de platenmaatschappijen ervan beschuldigd aardig te zijn. Nu ze de zevenkoppige Hydra van muziek delende services gedemoniseerd hebben als verarmers van hardwerkende artiesten blijkt dat - verrassing! - de maatschappijen de artiesten ook belazeren.

Een recent New York Times artikel maakte algemeen bekend dat artiesten al een tijdje klagen over het feit dat Pressplay en MusicNet, die tegen betaling Windows gebruikende muziekliefhebbers online naar muziek laten luisteren, artiesten nog geen klapscheet betalen (waar "klapscheet" omschreven wordt als iets meer dan een fractie van een cent per download). Wie wist dat de platen industrie eigenlijk geïnteresseerd was in kleine betalingen?

<http://www.nytimes.com/2002/02/18/technology/18SONG.html>

Dat is niet alles. Die contracten die platenmaatschappijen het recht geven te doen wat ze willen met de muziek van de artiesten blijkt helemaal niet zo liefhebbend te zijn. Een aantal artiesten hebben gevraagd - met wisselend succes - om verwijdering van hun muziek van MusicNet en Pressplay, zelfs met met sturen van opzeggingsbrieven. Dus het lijkt neer te komen op het feit dat die muziek industrie niet alleen Windowsgebruiker laat betalen voor het privilege van het downloaden van muziek via het Internet, maar ook nog eens nalaat om iets van de omzet door te geven aan de artiesten; in vele gevallen gebeurt het ook zonder toestemming. Het verschil tussen de muziekindustrie en de muziek delende services wordt elke minuut vager.

Het zijn ook niet alleen de artiesten die klagen. De rechter van het Negende District Marilyn Hall Patel, die regelmatig oordeelt ten nadele van Napster in de voortdurende rechtszaak van de Recording Industry Association of America's (RIAA) tegen het bedrijf, oordeelde op vrijdag 22 februari dat de vijf grote platenmaatschapijen moeten bewijzen dat ze duizenden muziekauteursrechten bezitten (wat het bewijs vereist dat het "betaald werk" is- eigenlijk stukken uitgegeven door de maatschappijen, of gecreërd door de artiesten als zijnde in dienst van de maatschappij). Recher Patel ging nog verder door de beslissen dat de maatschappijen moeten bewijzen dat ze die discutabele auteursrechten niet gebruikt hebben om de online distributie van muziek te smoren. Ze schreef, "(De platenmaatschappijen') hebben een opzettelijke aannemelijke continuerende bedoeling, waarvan de toekomstige schade enorm is. Als Napster gelijk heeft, hebben de eisers de opzet om een monopolie te krijgen op de markt van de digitale distributie. De gevolgschade betreft zowel Napster als de publieke zaak." Ze kunnen beter beginnen met het bouwen van hotels op Broadway en Park Place - het is anti-kartel tijd!

<http://www.wired.com/news/mp3/0,1285,50625,00.html>

Een cd is een cd... tenzij Philips het anders beslist -- Op een ander front in de digitale muziekoorlogen heeft de muziekindustrie twee rake slagen geïncasseerd in haar verlangen om op iedere muziek-cd ongemerkt een kopieerbeveiliging aan te brengen. De eerste slag werd toegebracht door Philips - de Nederlandse elektronicareus die heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van de Red Book-norm voor cd audio met Sony in 1980 en het officiële Compact Disc-logo toekent. Blijkbaar vindt Philips het niet zo een goed idee dat de kopieerbeveiliging werkt door fouten op een muziek-cd aan te brengen, zodat een cd-drive in een computer (om maar te zwijgen van dvd-spelers) ze niet kan lezen. De zegsman voor Philips, Klaus Petri, zei aan de Financial Times, "Dit zijn zilveren schijfjes met muziekdata die op cd's gelijken, maar het niet zijn." Gerry Wirtz, general manager van het auteursrechtenbureau van Philips, heeft volgens Reuters verklaard dat Philips de muzieklabels zou verplichten het cd-logo van cd's met kopieerbeveiliging te verwijderen en een waarschuwingssticker voor de consument aan te brengen. Verder beweerde hij dat toekomstige modellen van cd-drives van Philips cd's met kopieerbeveiliging zouden kunnen lezen en branden, en op deze manier mogelijk een inbreuk vormen op het verbod in de Digital Millennium Copyright Act op toestellen die kopieerbeveiliging omzeilen.

<http://www.wired.com/news/mp3/0,1285,50101,00.html>
<http://www.usatoday.com/life/cyber/tech/review/2002/1/18/cd-row.htm>

In het midden van de jaren 80 noemde rocklegende Frank Zappa Tipper Gore een "culturele terrorist" omdat zij verantwoordelijk is voor de verplichte waarschuwingslabels op cd's. Karen DeLise zal misschien de volgende zijn die door de muziekindustrie met een versie van deze titel wordt toebedacht. Wie is Karen DeLise? Zij is de persoon die een proces heeft aangespannen tegen Music City Records, Fahrenheit Entertainment, en Sunncomm (een bedrijf voor beheer van digitale rechten) voor het album "Charley Pride: A Tribute to Jim Reeves," de eerste cd met kopieerbeveiliging die in de VS is uitgebracht

Haar rechtszaak was erop gebaseerd dat het waarschuwingslabel op de cd van Charley Pride niet vermeldde dat je de cd niet op een cd-drive in een computer kon weergeven en dat je de muziek niet op een draagbare MP3-speler kon overzetten. Het riep ook vragen op over privacy omdat de beheersoftware voor digitale rechten van Sunncomm vereist dat de gebruikers persoonlijk identificeerbare informatie op een website inbrengt. De bedrijven hebben de zaak nu buiten de rechtbank geregeld, en zijn overeengekomen om geen persoonlijk identificeerbare informatie meer te vragen, reeds verzamelde informatie te wissen, en consumenten te waarschuwen dat de cd's niet in dvd-spelers, MP3-spelers, of cd-drives in een computer kunnen worden weergegeven. Met processen zoals deze en de houding van Philips, zullen cd's met kopieerbeveiliging weldra moeten voorzien zijn van een waarschuwing van de Inspecteur van de Geneeskundige Dienst.

<http://news.com.com/2100-1023-843114.html>

Het feit dat de cd een kopieerbeveiliging bevatte kon niet voorkomen dat tracks al beschikbaar werden op de bestandendeeldiensten nog voor de cd in de VS werd uitgebracht. Dit zou naar verluidt te verklaren zijn door het feit dat eerder al 2000 exemplaren in Australië waren uitgebracht, maar om het even welke kopieerbeveiliging zal door iemand, ergens ter wereld, worden gekraakt en dit hoeft maar 1 keer te gebeuren. Kopieerbeveiliging op software is nu grotendeels verdwenen omdat de gebruikers er een afkeer van hadden en de beveiliging te gemakkelijk werd gekraakt, en in de muziekindustrie is zij om die redenen hetzelfde lot beschoren. Niemand kan hier veel medelijden mee hebben - bedrijven zoalsMicrosoft en Adobe zijn erin geslaagd zelfs zonder kopieerbeveiliging te overleven.

<http://news.com.com/2100-1023-257682.html?legacy=cnet>

Intussen, in de rechtbank... Larry Lessig, die wij vorige week hebben vermeld in het artikel over het Creative Commons project, klaagt voor het Opperste Gerechtshof de Sonny Bono Copyright Term Extension Act van 1998 aan. Deze wet breidt bestaande auteursrechten met 20 jaar uit en brengt de duur van toekomstige auteursrechten van 50 op 70 jaar na de dood van de maker. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is deze wet niet bedoeld om de zeemzoete ode van Bono aan Cher, "I've Got You Babe," te beschermen, maar wel voor dat eerbiedwaardige Amerikaanse icoon, Mickey Mouse. Het probleem is dat door de termijnen van het auteursrecht te verlengen, de overgrote meerderheid van de werken nog langer dan vroeger buiten public domain blijven verkommeren. De verdediging in deze zaak - Eldritch Press en Higginson Books - willen oude boeken herdrukken die anders niet meer beschikbaar zouden zijn omdat, eerlijk gezegd, bijna niemand ze wil lezen (The Life of the Bee van Maurice Maeterlinck uit 1901 is nooit op mijn lijst van te lezen boeken geraakt). Maar als iets het economisch niet goed doet, betekent dat niet dat de ideeën die er in worden uitgedrukt waardeloos zijn.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06720>
<http://www.salon.com/tech/feature/2002/02/21/web_copyright/>
<http://www.eldritchpress.org/>
<http://www.higginsonbooks.com/>

Volgens mij is copyright bedoeld om innovatie en creativiteit te bevorderen door scheppers een tijdgebonden monopolie te geven. Het is belangrijk dat copyrights worden verleend door de overheid die, tenminste in de woorden van Abraham Lincoln (tenzij het Benjamin Disraeli was die geciteerd werd door Mark Twain, zoals vorige week gebeurde met het citaat over statistieken), "van het volk... door het volk... voor het volk" is. Dat betekent volgens mij dat het geven van tijdgebonden monopolies op creatieve werken gebeurt, of zou moeten gebeuren, om het publieke goed te dienen door het bevorderen van nieuwe werken. Behalve als ze Shirley MacLaine als medium gebruiken, zie ik auteurs niet veel meer bijdragen als ze al een jaar dood zijn, laat staan 70 jaar. Creativiteit wordt niet bevorderd door het beperken van de toegang tot zoiets als Life of the Bee, dus waarom niet het publieke goed gediend en imkers het laten lezen op de website van Eldritch Press? Zulke beperkingen gelden niet alleen voor onbekende sites; de primaire doelen van bibliotheken zijn altijd het behoud van en het delen van kennis geweest, los van de commercie of politieke mode.

Belangrijker maar moeilijk voor te stellen met Life of the Bee, de creatieve werken die ons cultureel erfgoed vormen zijn de grondslag waarop nieuwe werken worden gevormd. Sneeuwwitje was een sprookje lang voordat Disney het animeerde, en West Side Story zou niet bestaan zonder Shakespeare's Romeo en Julia. Het is misschien wel onmogelijk iets nieuws te maken zonder referentie naar of invloed van een werk uit het verleden. Nergens wordt dit duidelijker dan in het werk van compilatie artiesten als Negativland. Alles wat ze doen is samengesteld uit het werk van anderen, maar is wat zij doen nieuw? Mij lijkt van wel - maar kijk zelf naar deze film (RealPlayer benodigd) die zich Disney's Little Mermaid en nog veel meer toeeigent (de film start na een 20 minuten durend gesprek met Negativland's Mark Hosler over eerlijk gebruik van het publieke domein). Lees ook het hilarische interview dat Mark en Don Joyce van Negativland in 1992 hadden met U2's gitarist Edge over de rechtszaak tegen Negativland aangespannen door U2's platenlabel - het toont de kloof die kan bestaan tussen artiesten en hun labels.

<http://realserver.law.duke.edu/ramgen/publicdomain/public%20domain%20panel%203.rm>
<http://www.negativland.com/edge.html>

Behalve copyright kunnen ook patenten misbruikt worden, zoals British Telecom's patent uit 1976 dat het concept van hyperlinks schijnt te betreffen. Het feit dat dit behoorlijk stompzinnig is heeft BT's advocaten niet weerhouden tegen Prodigy te procederen, samen met andere grote providers en als ze succes hebben zullen andere webbedrijven volgen. Vergeten wordt dat Vannevar Bush het concept in 1945 beschreef. Vergeet ook Ted Nelson's theoretisch Xanadu project uit de jaren '60, en Douglas Englebart's verslag uit 1962 over het vergroten van het menselijk intellect en de demonstratie hiervan uit 1968.

<http://www.wired.com/news/business/0,1367,50356,00.html?tw=wn20020212>
<http://www.theatlantic.com/unbound/flashbks/computer/bushf.htm>
<http://www.xanadu.net/>
<http://www.histech.rwth-aachen.de/www/quellen/engelbart/ahi62index.html>
<http://sloan.stanford.edu/MouseSite/1968Demo.html>

Ecosysteem voor intellectueel eigendom -- Er moet zeker iets veranderen, en het criminaliseren van individuen is niet de juiste weg. Ik geloof niet dat het herkennen en waarderen van het scheppen van content slecht is - mijn leven is er op gebaseerd. Tegelijkertijd heb ik er op toe gezien dat TidBITS gratis bleef, non-profit publicaties mochten onze artikelen herdrukken, en ik heb boeken in zijn geheel op het web gezet. Niets bijzonders - het internet heeft het veel mensen mogelijk gemaakt informatie te scheppen en te delen in het publieke domein, en velen verdienen er hun geld mee.

Ik heb deze analogie met de Macintosh industrie eerder gebruikt, maar we praten over een ecosysteem van ideeën hier, en dat is momenteel uit balans door toedoen van de copyright-bezittende industrie. Misschien ben ik voor eeuwig besmet met Ted Nelson's utopische benadering in Xanadu waar content scheppers automatisch worden gecompenseerd met link metadata, maar wij als samenleving moeten pogingen om controle over content te verkrijgen ombuigen naar een systeem waarin een compromis bestaat tussen de behoeften en verlangens van producenten, consumenten, en het vage concept publieke goed. Nog beter, ik zou het resultaat aan mijn driejarige zoon willen kunnen uitleggen.


Mac OS X: soorten programma's, deel 3

door Chris Pepper <[email protected]>
[vertaling: AV, PEP]

In de eerste twee afleveringen van dit artikel, keken we naar Apple's programmeer omgevingen voor Mac OS X - Classic, Carbon en Cocoa - en naar de crossplatform Unix laag. In deze derde en laatste aflevering kijken we naar Java.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1214>

Bakkie leut -- Sun Microsystems heeft Java - wat een programmeertaal en een uitvoeromgeving is - ontwikkeld, als een poging sommige van de basis problemen van computer programmeren op te lossen. Hun belangrijkste doel was het probleem op te lossen om code te schrijven voor meerdere platformen. Om de behoefte om software naar andere platformen over te zetten te verminderen, ontwierp Sun een abstracte besturingsomgeving. Dit was eigenlijk een virtueel besturingssysteem en werd de Java Virtual Machine (JVM) genoemd; hierin kunnen Java programma's gedraaid worden. Door het identiek maken van de manier hoe programma's met de JVM communiceren en het verbergen van platform specifieke verschillen in de JVM, hoopte Sun dat Java programma's op elk platform zouden draaien die een JVM had om hiermee de behoefte voor meerdere versies uit te schakelen.

Helaas bleek het niet zo simpel te zijn. Variaties tussen JVM's op verschillende platformen en de behoefte voor gelijkende interfaces hebben als resultaat dat een werkelijke crossplatform Java applicatie ontwikkelen nog steeds een moeilijke taak is die toch een beetje overzetten van code nodig heeft. Dit gezegd, het gebruiken van Java als doel platform kan tijd besparen voor crossplatform-ontwikkeling. Als een moderne programmeertaal, bevat Java een reeks aan verbeteringen over de C en C++ talen die Sun wilde vervangen.

<http://java.sun.com/docs/books/tutorial/getStarted/intro/definition.html>

Applets, Servlets, en Programma's -- Java bleek in eerste instantie populair voor kleine programma's, applets. Deze konden in web browsers draaien en hadden een interface die zo minimaal was, dat ze niet voor elk platform gelijkend hoefden te zijn. We komen allemaal wel eens een Java applet tegen, vaak met tegenvallende resultaten, of zelfs een browser crash. Dit is bewijs van hoe de kwaliteit van de JVM en ook de verschillen tussen JVM's, een belangrijke rol spelen; er zijn echter vele Java applets die prima werken, zoals de Secret Lives Of Numbers visualisatie uit Adam's artikel "Enkele knappe concepten" in TidBITS-617. Het lijkt niet op een Macintosh programma, mist een paar controle items, maar bied wel een complexe interactieve ervaring onafhankelijk van het gebruikte platvorm of web browser.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06720>

Later werd Java vaak gebruikt voor het maken van servlets, kleine web applicaties die aanpassingen en intelligentie toevoegen aan websites zonder de behoefte voor een specifieke interface. Bedrijven die speciale web diensten wilden ontwikkelen, maar niet gebonden wilden zijn aan een bepaalde webserver vinden Java aantrekkelijk. Bijvoorbeeld, een applet die origineel geschreven is voor de Tomcat Java servlet omgeving kan werken met de ingebouwde Tomcat webserver, of samen met de Apache webserver, of enig andere variatie van commerciële servlet omgevingen op verschillende platformen (inclusief Mac OS X). Toen ze dit zagen en in een poging de geloofwaardigheid van Mac OS X als een server platform te vergroten, bied Apple nu instructies om Tomcat te installeren op Mac OS X en wordt het meegeleverd met Mac OS X Server.

<http://jakarta.apache.org/tomcat/>
<http://developer.apple.com/internet/macosx/tomcat1.html>
<http://www.eweek.com/article/0,3658,s%253D708%2526a%253D20204,00.asp>
<http://www.javaworld.com/javaworld/jw-01-2002/jw-0118-macworld.html>

De populariteit van Java voor applets en servlets betekent niet dat het gebruikt kan worden voor grote programma's. Java programma's worden vaak gedistribueerd als enkele bestanden met .jar of .zip extensies, alhoewel degenen die zijn aangepast voor een verbeterde gebruikers ervaring in Mac OS X verder gaan. Bijvoorbeeld, LimeWire is een cliënt voor het Gnutella muziekdeel netwerk en is geschreven in Java. LimeWire gebruikt een platform-specifieke installer en applicatie shell dat een veel betere gebruikers ervaring biedt dan het dubbelklikken op een .jar bestand met een generiek icoon. Als je het hebt draaien lijkt het veel op een Mac OS X programma, met een Aqua uiterlijk. Het ontbreken van een echte menubalk en de aanwezigheid van onderlijningen onder menu-onderdelen geven de Java achtergrond weg; LimeWire is echter nog steeds makkelijk te gebruiken. Voor een bekender uitziend programma dat niet past in de netwerk hulpprogramma categorie kijk je naar jEdit, een op Java gebaseerde tekst editor voor programmeurs. Het heeft een echte menubalk, maar het onderstreept nog steeds de toetsenbord snelkoppelingen in menu onderdelen, gebruikt niet het juiste font voor menu's en vermijdt de standaard open en bewaar dialogen van Mac OS X. Een andere aanpak voor het probleem van crossplatform interface details, is om het te negeren zoals in de simulatie maker Stagecast, welke windows en menu's allemaal binnen het programma's eigen window tekent en wiens interface widgets zelf verzonnen en onbekend zijn.

<http://www.limewire.com/>
<http://www.jedit.org/>
<http://www.stagecast.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05437>

Een vraag die af en toe omhoog komt is of mensen eigenlijk wel een Java applicatie kunnen gebruiken in Mac OS X, ook al is er geen download specifiek voor Mac OS X. Het antwoord is dat je het in ieder geval kunt proberen - download het, zoek voor een bestand met een .jar of een .zip extensie en dubbelklik het. De kans dat het programma werkt is aanzienlijk beter dan in Mac OS 9, dus is het waard om niet meer uit te gaan van de standaard aanname dat Macs geen Java doen.

Met Mocha -- Zoals ik al zei, Java is beide een programmeertaal en een operating systeem. Hoewel we het hebben gehad over Java toepassingen die enkel bestaan in een Java Virtual Machine, kunnen programmeurs ook met gebruik van Java een Cocoa toepassing maken voor Mac OS X. Als je dat kiest, het heet Cocoa Java, erg lekker, gebruik je standaard Cocoa interface programma'tjes en communiceer je met de Cocoa toepassing door direct de Cocoa programma-interface aan te spreken, maar je gebruikt Java voor een deel of voor alle programmaregels; omdat je liever Java schrijft dan Objective-C of (en dat is waarschijnlijker) omdat Java gewoon meer gebruikt wordt. De Java code draait gewoon binnen de Java Virtual Machine maar ontvangt alle interfaces van de kant-en-klare Cocoa structuur, en de verbinding tussen deze twee werelden loopt via de Java Bridge. Je hebt dan een toepassing die eruit ziet als elke andere Cocoa toepassing, hoewel de overhead van JVM betekent dat het iets trager opstart en het vereist iets meer geheugen dan een normale Cocoa toepassing. Kijk maar eens naar Calculator+ van Tiran Behrouz; je ziet daar geen enkel kenmerk waarvan je kunt afleiden dat de programmeur Java i.p.v. Objective-C gebruikte.

<http://tiran.netfirms.com/>

Suiker en melk -- Omdat het met Java niet langer van belang is op welk platform het programma draait is het vooral aantrekkelijk voor de platform verkopers die ontwikkeling willen aanmoedigen voor operating systemen anders dan Windows. Dit betekent dat Java een bedreiging vormt voor de dominante positie van Microsoft Windows omdat Java programma's ook met andere systemen uit de voeten kunnen - en Win32 en Visual Basic pragramma's kunnen dat niet. De consequentie hiervan is (en dit is bewust een enorme oververeenvoudiging van een complexe werkelijkheid) dat Microsoft Java niet langer ondersteunt en programmeurs nu aanmoedigt om gebruik te maken van een afgeleide taal die C# (spreek uit "C sharp") heet. C# lijkt een open taal, maar het is expres ontwikkeld om met het Windows operating systeem en het .NET platform van Microsoft om te gaan.

<http://www.javaworld.com/javaworld/jw-11-2000/jw-1122-csharp1.html>

Tot nu toe ondersteunde Apple Java maar met mate met Macintosh Runtime for Java (MRJ) maar er is nu een grote verbetering met de Java Virtual Machine in Mac OS X die volledige en actuele ondersteuning biedt voor Java. Ondanks deze solide Java ondersteuning in Mac OS X heeft Apple zich eerst geconcentreerd op de ondersteuning van Classic en het aanmoedigen van programmeurs om Carbon en Cocoa te gebruiken. Maar de laatste tijd heeft Apple meer aandacht voor de Unix laag onder Mac OS X, en dit betekent dat de Tomcat Java servlet omgeving in Mac OS X wat hoger is komen te staan in de prioriteiten van Apple. In ieder geval zijn er meer Java programmeurs die Mac OS X ontdekken en positief reageren op de Java ondersteuning van Apple.

Zulke weelde -- Het is ironisch: Mac OS X bevat de Classic omgeving om Mac OS 9 toepassingen te draaien, Carbon voor programmeurs die grote toepassingen converteren naar Mac OS X en Cocoa voor programmeurs die een nieuwe toepassing ontwerpen. Dan is er die volledige Unix basis van Mac OS X en de krachtige Java Virtual Machine, samen brengen ze een virtuele vracht aan Unix en Java toepassingen binnen. Met Mac OS X heeft de Macintosh een sprong gemaakt van een als gesloten en geïsoleerd bekend staande architectuur naar een ondersteuning van meer programma-omgevingen dan welk ander operating systeem ook. Wie zou dat ooit hebben gedacht?


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering