Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

Onze excuses voor het testbericht dat je onlangs via onze lijst ontving. We hebben wat problemen met het versturen van de vertalingen.

TidBITS#566/05-Feb-01

Vraag je jezelf af of het Internet een positieve of een negatieve invloed heeft op kleine kinderen? Specialist in kinderontwikkeling Dr. John Laurence Miller behandelt dit onderwerp deze week en Jeff Carlson maakt ons deelgenoot van zijn goede ervaring die hij opdeed met nieuwe naamkaartjes te laten printen door een online bedrijf. In het nieuws ook Apple met kortingen op Mac OS X en het op tijd uitbrengen van de Powerbook G4 Titanium en Chuck Shotton die zijn eerbiedwaardige MacHTTP Macintosh Web server opnieuw tot leven brengt.

Onderwerpen:

Copyright 2001 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/05-Feb-01

[vertaling: DPF]

Apple biedt kortingen voor Mac OS X aan Beta testers -- Wellicht niet verrassend, maar wel welkom - Apple heeft een e-mail gestuurd aan diegenen die Mac OS X Public Beta aangeschaft hebben om hen op de hoogte te stellen van een korting van 30 dollar (de kosten van de publieke beta) op de prijs van Mac OS X wanneer het op 24-Mar-01 beschikbaar komt, waarmee de kosten verlaagd worden naar 100 dollar. Om deze korting te krijgen moet je vóór de datum van uitgifte je bestelling plaatsen in de Apple Store met gebruikmaking van de persoonlijke link in dat e-mailbericht. Bovendien is deze link slechts geldig voor 1 klant, voor 1 licentie op Mac OS X, en je bestelling moet geplaatst zijn vóór 14-Mar-01. Helaas konden we het HTML-geformatteerde bericht niet lezen in Eudora; andere e-mailprogramma's zouden hetzelfde probleem kunnen hebben. Wanneer je niet zo'n afbeelding ziet in jouw kopie van het bericht, probeer dan de broncode te bekijken en de link met de hand in je browser te plakken. In Eudora is het mogelijk de bron-code te tonen via de Blah knop, of door het kiezen van Open in Browser uit het File menu. Laat het een waarschuwing zijn - dit zijn de problemen die kunnen optreden met HTML-berichten, dus als je wilt dat iedereen kan lezen wat jij verstuurt, beperk je dan tot platte tekst. [ACE]

PowerBook G4's druppelen naar klanten -- Apple is begonnen met het verschepen van PowerBook G4 Titanium machines naar de van nieuwsgierigheid brandende klanten, alhoewel het moeilijk is concrete afleveringsdata te noemen. Rond 22-Jan-01 vertelde Apple klanten dat de PowerBooks 45 dagen na de bestelling geleverd zouden moeten kunnen worden; daarvoor luidde het bericht nog dat men 21 tot 30 dagen nodig zou hebben voor de levering. Desalniettemin ontvingen veel klanten vorige week hun PowerBooks, in volgorde van bestelling. Het lijkt er op dat Apple de machines direct van de fabriek in Taiwan aflevert bij de klanten om de apparaten zo snel mogelijk bij hun eigenaars te krijgen en om de belofte van Steve Jobs op de Macworld Expo, namelijk, dat de computers leverbaar zouden zijn vanaf eind januari, te doen uitkomen. Dit is bemoedigend omdat Apple in het verleden altijd moeite had om aan de vraag te voldoen in het geval van nieuwe apparatuur (zie "PowerBook G4 Titanium Brandt fel" in TidBITS-563). [JLC]

<http://www.apple.com/powerbook/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06269>

Chuck Shotton blaast MacHTTP nieuw leven in -- Chuck Shotton, de man die de eerste Web server voor de Macintosh creëerde, biedt datzelfde programma nu een nieuw leven. Het programma, luisterend naar de naam MacHTTP, is nu terug beschikbaar voor de Macintosh gemeenschap. Met de groei van Internet bouwde Chuck voort op zijn ervaring met MacHTTP en was in die hoedanigheid verantwoordelijk voor grote delen van WebSTAR van StarNine (nu eigendom van 4D). Hij verliet StarNine een tijdje terug om zich te kunnen concentreren op zijn eigen bedrijf, BIAP Systems, wiens vlaggeschip het geautomatiseerd zoekprogramma GOtrieve is. Nu echter heeft hij een kleine update voor MacHTTP beschikbaar gesteld, waarmee hij de prestaties op een paar punten verbeterd en de licentie herschreven heeft - het programma is nu gratis voor niet-commercieel gebruik. MacHTTP is niet bedoeld om heel zwaar belast te worden, en het is niet zo rijk uitgerust met mogelijkheden zoals WebSTAR en WebTen van Tenon die wel hebben, maar het is wel gratis. Bovendien zullen de meeste mensen die hoge prestaties niet eens nodig hebben, en het is goed om te zien dat een oude vriend die ooit de 'Cool Tools' prijs van Apple won, weer deel uitmaakt van de gemeenschap. Chuck overweegt zelfs om MacHTTP open source te maken. Je kunt een kopie van MacHTTP 2.3 (498K) downloaden van de MacHTTP.Org Web site. [ACE]

<http://www.machttp.org/>
<http://www.webstar.com/>
<http://www.biap.com/>
<http://www.tenon.com/products/webten/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=01799>


Visitekaartjes online afdrukken

door Jeff Carlson <[email protected]>
[vertaling: DPF, MK, LmR, PEP]

Het was eindelijk tijd nieuwe visitekaartjes te laten drukken. Alhoewel mijn werkadres midden 1999 veranderde, had ik dat omzeild door op mijn TidBITS kaartjes het adres en telefoonnummer door te strepen. Het leek me dat mijn e-mailadres en URL het belangrijkste waren, dus waarom zou ik me de moeite van een herdruk moeten getroosten? Bovendien vindt het grootste deel van mijn correspondentie online of over de telefoon plaats, dus ik gebruik visitekaartjes hoofdzakelijk op symposia en dergelijke, waar ik ze geef aan mensen die ze mee naar huis nemen en, als ze tenminste op mij lijken, ze verliezen in een grote stapel kaartjes. Desalniettemin is TidBITS slechts een deel van mijn zakenleven, dus ik kan geen TidBITS kaart overhandigen als ik mijzelf in een andere rol wil presenteren.

Ik heb altijd een zwak gehad voor visitekaartjes vanuit het standpunt van ontwerp: hoe slagen mensen erin van zoiets gewoons een uniek item te maken? Zou ik de mijne zo onderscheidend kunnen maken dat iemand (een mogelijke klant, wellicht) er meer zou willen mee doen dan ze op de grote hoop te gooien? Belangrijker nog, zou ik de kosten eruit kunnen halen? En, om het moeilijk te maken, zou ik het online kunnen doen zodat het me zo weinig mogelijk tijd zou kosten? Ik kan natuurlijk niet objectief spreken over mijn eigen ontwerp - alhoewel ik al een paar complimenten heb mogen ontvangen - maar ik kan wel zeggen dat het proces eenvoudiger was dan ik dacht, en bovendien goedkoop en snel.

Het totaalplaatje -- Alvorens in te gaan op de details van waar ik ze heb laten drukken, en hoeveel dat kostte, zal ik eerst even wat vertellen over het ontwerp, zodat je weet waarover ik het heb. Toen ik mijn website opnieuw aan het ontwerpen was, had ik me meteen een ruw idee gevormd over een nieuw visitekaartje voor mijn bedrijf, Never Enough Coffee Creations. Het ontwerp zou worden gedomineerd door twee kleuren, zwart en mosterdgeel, die helemaal tot aan de rand van het kaartje zouden lopen, wat bekend staat als "rondom aflopend." Mijn logo staat ook op het kaartje, een half in de schaduw staand kopje koffie volledig in kleur, - iets waaraan ik nogal gehecht ben, maar wat tegelijkertijd misschien wel voor de meeste problemen zou kunnen zorgen omdat het behoorlijk donker is. Tenslotte is er ook nog plaats voor mijn adresgegevens, waarvoor ik de lettertypen Adobe Minion en Adobe Myriad heb gebruikt.

<http://www.necoffee.com/tidbits/necc_bizcard.html>

Dit was niet de eerste keer dat ik visitekaartjes heb laten drukken: een paar jaar geleden kreeg ik een stapel tamelijk dure kaartjes in slechts één kleur, die ook niet helemaal zo mooi waren uitgevallen als ik had gehoopt. Deze keer wilde ik het anders doen: liever wat meer betaald voor de kwaliteit die ik wilde, en dan ook graag in kleur. Uiteindelijk bleek ik minder te hoeven betalen voor een beter product.

De juiste kaart spelen -- In mijn ervaring is het zo dat je, als je op zoek bent naar een vorm van dienstverlening, of dat nu een drukker is of een loodgieter, het beste kunt afgaan op wat bekenden daarover te melden hebben, vooral als er veel bedrijfjes zijn die ongeveer hetzelfde te bieden lijken te hebben. In dit geval attendeerde iemand van kantoor, de illustrator Jeff Tolbert (die net voor zichzelf kaartjes had laten drukken), mij op het bestaan van Copy Craft, een grote drukkerij die is gevestigd in Texas.

<http://dir.yahoo.com/Business_and_Economy/Business_to_Business/Printing/Business_Cards/>
<http://www.copycraft.com/>
<http://www.jefftolbert.com/>

Copy Craft rekent $100 voor 1000 kaartjes. Deze worden gemaakt met behulp van een vierkleuren drukproces (300 lijns) op 10 punts C1S Super Premium Kromekote papier (een helder wit papier) voorzien van een waterachtige coating. Extra kosten worden in rekening gebracht voor zaken als bedrukken van de achterzijde, opnemen van een foto (m.b.v. een drumscanner) of het zorgen dat de achtergrondkleur van het kaartje exact gelijk wordt aan al bestaand briefpapier, bijvoorbeeld. Deze prijzen gelden als Copy Craft gebruik kan maken van de grafische bestanden die je aanlevert. Als hun technici deze (om welke reden dan ook) moeten aanpassen, moet je daarvoor een toeslag betalen.

Net als andere leden van de TidBITS-staf, ben ik steeds op zoek naar diensten op het web die me tijd en ellende besparen. Copy Craft mag dan gevestigd zijn in Texas maar ik hoefde alleen maar een bestand te maken en aan te leveren die hun machines konden lezen. Ik hoefde zelfs niet rond te toeren of het telefoonboek van de stad niet af te zoeken naar aanbiedingen van drukkers.

De volgende vraag was: wat voor bestand moet ik maken? Ik nam aan dat de meesten de moderne DTP programma's wel aan zouden kunnen en na hun problemen FAQ geraadpleegd te hebben wist ik zeker dat het met de software wel goed zat. Het ontwerp zorgde echter voor enige uitdaging. ik had de kaart oorspronkelijk ontworpen met behulp van Macromedia FreeHand zodat ik de typen makkelijk kon wijzigen maar toch met de voordelen van vectorpaden werkte, de twee brede stroken achtergrondkleur kon maken en het TIFF-bestand van 't logo van mijn "mug" kon importeren. Toen ik het plaatje echter 'uitprobeerde' naar PDF-formaat (normaal gesproken een zeer nauwkeurige methode van proofing), bleek het zwart in de achtergrond niet dezelfde tint als het zwart van het logo te hebben, zodat je de randen van het TIFF-plaatje zag.

<http://www.copycraft.com/troubleshooting.html>

Mijn oplossing maakte het probleem een stuk minder ingewikkeld: Ik ontwierp de kaart opnieuw in Photoshop 6. Ik kon de gebieden met het koffiekop-logo die compleet zwart moest worden maskeren en het vervolgens op een laag zetten bovenop de zwarte achtergrond, zodat de twee naadloos in elkaar overgingen. En bovendien kon ik met de nieuwe typografische functies van Photoshop 6 de tekst volledig manipuleren omdat Photoshop 6 teksttype-standaard behandelt als een vector-object.

<http://www.adobe.com/products/photoshop/>

Zodra de tekst was opgemaakt, waarbij elke sectie op een eigen laag zat gebruikte ik de Convert to Shape functie van Photoshop (in het Type sub-memu van het Layer menu). Dit zette de vectoren van de tekst vast zodat de lettertypen mooi geprint zouden worden zonder de pixelatie die optreedt als je een tekst weergeeft als een plaatje in Photoshop. Dit hield ook in dat ik de lettertypen niet met het bestand mee hoefde te sturen, of het gehele plaatje moest exporteren als EPS (encapsulated PostScript) bestand.

Om ruimte te maken voor het 'full bleed' kleureffect van de achtergrond maakte ik het beeld aan alle kanten een achtste van een inch groter. Ook maakte ik de kleur van het logo lichter door een Level aanpassing op de logo-laag te leggen (een aangepaste laag erboven verandert het voorkomen van de laag eronder zonder dat de bronwaarden zelf aangepast hoeven te worden). Als laatste controleerde ik of ik aan alle specificaties voldaan had die Copy Craft vereist, zoals het instellen van Photoshop's Printing Inks Setup naar SWOP(coated), en een bestandsconversie naar CMYK.

<http://www.copycraft.com/printquestions.html>

Ik checkte het een en ander met de vertegenwoordiger naar wie Jeff Tolbert mij had verwezen en ik kon het Photoshop bestand naar Copy Craft verzenden. (Om een bestelling te plaatsen moet je met een vertegenwoordiger werken, maar vrees niet: ik stuurde hem enkel vier of vijf e-mailtjes en hij reageerde snel op al mijn vragen.)

Met of zonder drukproef -- De kaartjes van Jeff Tolbert waren in eerste instantie te donker, dus koos ik om voor een extra $35 een 'dye-sublimation' drukproef te ontvangen. Copy Craft biedt ook een Agfa PressMatch drukproef aan voor $50. Ik verstuurde mijn bestand naar Copy Craft's FTP servers en ontving mijn proef na een paar dagen.

Hoewel niet slecht was mijn lichtere drukproef uiteindelijk toch nog heel anders dan mijn uiteindelijke kaartjes. Ik besloot de kleur van de koffiemok nog lichter te maken, meer niet. Het mosterdgeel van de achtergrond was voller dan dat van de uiteindelijke kaart en de tekst was wazig. De kleur was voor mij niet van groot belang; die was binnen de marges van wat ik verwachtte. Maar, als voor jou de kleur kritisch is raad ik je aan om in de zwaardere drukproef te investeren (hoewel ik deze zelf niet bestelde en de hogere kwaliteit dus niet uit eigen ervaring kan garanderen is het wel zo dat een PressMatch drukproef veel exacter neigt te zijn dan de 'dye-sublimation' drukproef). Met de logo kleur weer wat lichter verzond ik mijn bestand via FTP en hoopte op een goede afloop.

Na ongeveer vijf dagen ontving ik mijn visitekaartjes, ze zagen er net zo uit als ik gehoopt had. In een toevallige samenloop van omstandigheden liet TidBITS ook net nieuwe visitekaartjes afdrukken, dus heb ik nu ook van de TidBITS kaartjes een nieuwe voorraad - met de laatste informatie erop. Mijn enig resterende probleem is hoe ik nu 1000 visitekaartjes weer kwijtraak! Als je mij aantreft op de volgende Macworld Expo, reken dan maar dat je van mij tenminste een tiental kaartjes krijgt.


Horen kleine kinderen op het Net?

door John Laurence Miller <[email protected]>
[vertaling: EA, JG, MSH, TK, AV]

Is het Internet een veilige en gezonde plaats voor kleine kinderen? Veel ouders maken zich zorgen dat dit niet het geval is.

Velen onder ons herkennen in het recente artikel van Tonya Engst zichzelf wanneer ze de gemengde gevoelens beschrijft die ze heeft over kinderen (en volwassenen) en de onderdompelende kwaliteiten van Web sites, computerspelletjes en televisie. (zie "Ouders met het internet" in TidBITS-556) Haar zorgen kwamen voort uit een rapport van de Amerikaanse Academie van Kinderartsen die aanraden kinderen onder de 2 jaar niet bloot te stellen aan televisie. Anderen stoelden dezelfde bezorgdheid op een wijdverspreid rapport over een studie getiteld: "Het is niet al goud wat blinkt - een kritische kijk op computers in onze kinderjaren."

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06211>

Om verschillende redenen heb ik een grote interesse in de vragen die Tonya ter sprake brengt. De eerste reden is persoonlijk - ik heb zelf een dochter en ik ben bezorgd over de gevolgen van opgroeien in een huis waar haar beide ouders actieve Internetgebruikers zijn. Ik ben ook professioneel geïnteresseerd door mijn carrière als specialist in kinderontwikkeling. Verder werk ik momenteel als Studiedirecteur voor een groot Kinder-Internetbedrijf en mijn verantwoordelijkheden gebieden me de standaarden voor onze Web site - CleverIsland.com - op te zetten en te onderhouden. Ik hoor ervoor te zorgen dat onze site inderdaad zowel veilig als een waardevolle onderrichtende ervaring is voor kinderen tussen drie en acht.

Het Goud van de Dwaas of is het echt? Het is jammer dat zoveel mensen alleen maar het "Goud van de Dwaas"-verslag gezien hebben, en geen enkel ander researchproject dat met kinderen en computers te maken heeft. Het Goud van de Dwaas verslag is misschien het enige meest critische report over het gebruik van computers en kinderen dat ooit de aandacht van de pers trok. Het maakt vreselijke beweringen. Onder andere beweert het dat computers serieuze gezondsheidsproblemen voor kinderen inhouden, dat ze de intellectuele groei van jonge kinderen belemmeren en dat ze kinderen ver van actief lichamelijk spelen weghouden. Als je deze beweringen leest zullen ze zeker reden voor bezorgdheid geven aan iedere verantwoordelijke ouder!

Desondanks alleen omdat iemand iets geschreven heeft is het niet noodzakelijk waar. De grote meerderheid van specialisten in basis-onderwijs en kinderontwikkeling beschouwen beiden het Goud van de Dwaas rapport als argumenterend en de conclusies als foutief. Tegenovergesteld met wat het beweert, de meesten van ons geloven sterk dat de computer een krachtig werktuig is om de intellectuele groei van kinderen te bevorderen, niet te belemmeren. Bovendien lijkt het risico voor de gezondheid en sociale ontwikkeling van een kind minimaal voor de meesten van ons, zo lang de computer maar verantwoordelijk gebruikt wordt. Feitelijk maakt de bestuurscommissie van iedere openbare school en iedere privé-school plannen om het gebruik van computers door basisschool-kinderen te vermeerderen, en de federale regering van de U.S. wijst jaarlijks US$425 miljoen toe om te helpen met het uitvoeren van deze plannen. De grootste meerderheid professionele mensen beschouwt deze verplichting als een van de meest positieve ontwikkelingen in het Amerikaanse onderwijs heden ten dage.

Bewijst de algemene instemming van deskundigen dat de bezorgdheden in het Goud van de Dwaas verslag niet gefundeerd zijn? Specialisten in ieder gebied hebben het soms fout. Ik nodig iedereen uit die geïnteresseerd is in dit gebied het rapport zelf te lezen en het bewijs dat het aanbiedt na te gaan. Je zal vinden, denk ik, dat het bewijs uit citaten bestaat in plaats van sterke gegevens, opinies in plaats van feiten. Laten we eens kijken naar een paar kwesties die opkomen.

<http://www.allianceforchildhood.net/projects/computers/computers_reports_fools_gold_contents.htm>

Boeken Contra Computers --Beïnvloeden computers kinderen op een positieve of negatieve wijze? Ik stel dat er in de vraag zelf iets raars zit. MIT's professor Seymour Papert , pionier op computer- en opvoedingsgebied beweerde dat het stellen van deze vraag een voorbeeld is van wat hij noemt "technocentrisch denken." Technocentrisch denken stelt technologie voor als een kracht die onafhankelijk op kinderen inwerkt, inplaats van een mogelijk of ten goede of ten kwade te gebruiken hulpmiddel te zijn voor mensen. Het is juister te vragen of leraren en/of ouders computers gebruiken op een wijze die nuttig of schadelijk voor hun kinderen is. Eveneens is het redelijk zich af te vragen of er betere manieren zijn voor het gebruik maken van computers.

Als tegenstelling, stel dat iemand vraagt of boeken kinderen op positieve of negatieve wijze beïnvloeden. Je ziet onmiddellijk in dat die vraag absurd is. Het hangt er natuurlijk van af welk boek in kwestie je op het oog hebt, of het de belangstelling van het kind heeft en of het moeilijkheidsniveau juist is.

Gewoonlijk vinden we boeken positief. Toch zijn er ook veel boeken die je niet aan je kinderen zou willen geven. De lijst bevat boeken die te gemakkelijk of te moeilijk zijn, boeken van inferieure kwaliteit, of boeken die gaan over onderwerpen waar grotere rijpheid voor vereist is. Bovendien zouden lieden die alarmeren over de verslavende eigenschappen van de computer er aan moeten denken dat de verslavende kwaliteit van een goed boek minstens even groot is. Ondanks deze feiten maken we ons geen zorgen over de gevaren van lezen. Ik denk dat we zo ook over computers moeten denken.

Hoe zit het met gezondheidsrisico's? Het "Fools Gold" verslag maakt een grote zaak van computer gerelateerde gezondheidsrisico's bij kinderen. Het beweert dat de risico's R.I.S., overbelasting van de ogen, vetzucht, sociale isolatie en , voor sommigen, schade op lange termijn betreffende fysieke, emotionele of intellectuele ontwikkeling omvatten.

Wat zegt de wetenschap ervan? Volgens de Amerikaanse Kindergeneeskundige Academie" spenderen kinderen veel tijd met surfen op het Net, maar heden ten dage is er, vooral bij jonge kinderen, geen onderzoek over die invloeden. " De Academie is van plan een eerste studie over dit onderwerp te sponsoren, een bescheiden eenjarig onderzoek betreffende vragen aangaande computergebruik en de beïnvloeding daarvan op de motorische ontwikkeling, dit kost $50.000.

Persoonlijk zou ik liever een uitgebreider onderzoeksprogramma zien. Voor $50.000 koop je bij een medisch onderzoeker nu eenmaal niet veel tijd. Wij hebben grotere studies nodig voor een duidelijk antwoord. Waarom geeft men er niet meer aan uit? Het is natuurlijk mogelijk dat de pediatrie als vakgebied nog in het verleden is vastgeroest en bijgevolg de gevaren van een futuristische technologie verkeerd inschat. Anderzijds zouden de risico's zelf ook wel eens overroepen kunnen zijn.

Invloed van computers op intellectuele ontwikkeling -- Volgens het Fool's Gold rapport is er nog niet voldoende onderzoek uitgevoerd naar het effect van computers op de intellectuele ontwikkeling. Hoeveel is genoeg? In de laatste vijfentwintig jaar is de rol van computers bij de studie en ontwikkeling bij kinderen een belangrijk onderzoeksonderwerp geweest voor onderzoekers op het gebied van de psychologie en opvoeding. Er is zelfs een nieuw onderzoeksdomein uit gegroeid - computers en opvoeding - dat hier volledig aan gewijd is. Er bestaat veel onenigheid over hoe computers best in de opvoeding worden ingezet, maar iedereen is het wel eens over het positieve effect van computers. In "The Development of Children", een vooraanstaand handboek over Ontwikkelingspsychologie, drukken de auteurs, Michael Cole en Sheila R. Cole, de mening van hun gebied uit wanneer zij besluiten:

"Talrijke studies hebben aangetoond dat computers in de klas een positief verschil kunnen maken als ze correct worden gebruikt. De uitdaging waar wij nu voor staan is de verwezenlijking van dit potentieel, en een efficiënt gebruik van de nieuwe technologie een routine-onderdeel van de opvoeding van ieder kind te maken."

Het probleem bij het weerleggen van de bewering dat computers de intellectuele groei belemmeren is dat wij niet weten waar wij precies moeten beginnen. Het bewijs is overweldigend. Mijn eigen favoriete boek over dit onderwerp is de bijzonder zorgvuldige case-study van Robert Lawler over het leerproces van zijn eigen dochter, "Computer Experience and Cognitive Development: A Child's Learning in a Computer Culture". Bovendien kan je voor elk academisch onderwerp (en veel niet-academische onderwerpen zoals typen), verwijzen naar software die een grote hulp is voor studenten. Er bestaan al veel programma's die kinderen helpen met"denkvaardigheden" van het type dat wordt gemeten in IQ-tests. Een goed voorbeeld hiervan zijn de cd-rom's in de reeks "I Spy" van Scholastic, waarin een type visuele scherpte wordt aangeleerd die door de meest verspreide IQ-test wordt gemeten.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ISBN%3D0470201932/tidbitselectro00A/>
<http://www.scholastic.com/ispy/cdroms/>

Volgens mij is het sterkste punt van computers het aanleren van wiskunde. Computers zijn van nature wiskundige machines - en tegelijkertijd een bron van plezier voor de meeste kinderen. Wiskunde leren op een computer slaat een brug tussen de concrete wereld van fysieke dingen en de abstracte wereld van wiskundige symbolen. Dit is van groot belang aangezien veel kinderen zich laten afschrikken door wiskunde. Als tool om wiskunde te leren zou ik software aanraden die werkt met de programmeertaal Logo (bijvoorbeeld Lego Mindstorms), een aantal cd-rom's - ik houd zelf van "Reader Rabbit Interactive Math Journey" van The Learning Company - en een aantal wiskundige activiteiten op de website CleverIsland.com.

<http://mindstorms.lego.com/>
<http://www.learningcompanyschool.com/school/products/imj.htm>

Computers of met andere kinderen spelen -- Veel ouders vrezen dat de computer voor hun kinderen zo verslavend zal werken dat ze geen tijd meer zullen hebben om met andere kinderen te spelen. Dit kunnen wij op drie manieren beantwoorden. Ten eerste is dit een probleem voor alles dat heel boeiend is, en niet alleen voor computers. Een klein aantal kinderen zal zich zo interesseren voor boeken dat zij vaak boeken lezen, ook wanneer hun ouders hen liever buiten zien spelen. Sommige kinderen luisteren veel naar muziek en heel veel kinderen brengen veel tijd voor de tv door.

Ten tweede kan een computer sociale contacten op bepaalde positieve manieren ook doen toenemen. Via e-mail kan een kind met andere kinderen uit alle windstreken in contact komen. Deze ervaring kan een verrijking betekenen die geen enkel ander medium kan aanbrengen.

Ten derde, als een kind te veel tijd voor de computer doorbrengt, dan ligt de schuld bij de ouders, en niet bij de technologie. Hier steekt het probleem van het technocentrisch denken weer de kop op. Ouders moeten de verantwoordelijkheid op zich nemen om een kind te zeggen wanneer het tijd is voor iets anders, net zoals bij tv, videospelletjes of gelijkaardige activiteiten.

Welke kinder-websites zijn het beste? Net als Tonya, ben ik erg voorzichtig met het gebruik van internet voor kinderen jonger dan drie. Je moet namelijk een muis kunnen gebruiken (en misschien ook een toetsenbord) om het internet te gebruiken. Dat is erg moeilijk voor kleine kinderen. Als ze eenmaal van het internet gebruik kunnen maken, zijn er een aantal goede sites voor kinderen. Wees echter gewaarschuwd dat je meestal Flash of Shockwave moet downloaden om deze sites te kunnen bezoeken.

Mijn favoriet (natuurlijk) is degene die ik heb helpen maken, CleverIsland.com. Ik vind deze leuker vanwege de ambitie van de programma's - ze zijn groter dan die van andere sites, met meer interactiviteit en meer plaatjes. Ik vind het ook leuk dat ze succes hebben met het integreren van educatie en plezier. Tenslotte hebben de activiteiten de unieke eigenschap dat ze bijna allemaal bestaan uit spelletjes die geïntegreerd zijn in een verhaal. Een nadeel voor sommigen is het feit dat Clever Island een abonnee site is. Het kost $40 per familie per jaar, maar je kunt de site wel een maand uitproberen.

<http://www.cleverisland.com/>

Een andere goede abonnee site voor kleine kinderen is Disney Blast. De Disney site heeft de hoogste productiewaarden van alle kinder-websites. Ze integreren muziek en animatie perfect en bieden heel erg leuke spelletjes. Kinderen zullen het ook leuk vinden de bekende Disney karakters tegen te komen. Aan de andere kant liggen de educatieve doeleinden een stuk lager als die van andere sites. Tenslotte zal je misschien weinig verschil in kwaliteit vinden tussen de betaalde site (Disney Blast) en de gratis site (Disney Go). Disney Blast kost ook $40 per jaar en heeft een 10-daagse demo.

[Disney maakte recentelijk bekend dat het de go.com portaal gaat sluiten, alhoewel Disney nu plannen heeft om sommige van de web sites te behouden. Op dit moment is het niet duidelijk hoe Disney Blast past in de toekomstige internet-aanbiedingen van het bedrijf." -Geoff]

<http://disney.go.com/>

Er zijn ook een groot aantal gratis kinder-sites. ALFY.com, ook aangeboden door mijn bedrijf, is misschien een van de makkelijkste sites om door kleine kinderen gebruikt te worden omdat het erg veel gebruik maakt van plaatjes en erg weinig tekst. De meest populaire onderdelen zijn de spelletjes en de interactieve verhalen.

<http://www.alfy.com/>

Ik vind ook Kids Edge erg leuk, dat eigendom is van Knowledge Universe, een van de meest ambitieuze en innovatieve makers van educatieve producten voor kinderen. (Hun LeapFrog afdeling maakt een product dat LeapPad heet en naar mijn mening een van de meest onderhoudende manieren is om kinderen fonetiek te leren.) Ik vind de site leuk voor de spelletjes en de sectie voor ouders. Het biedt serieuze discussie (geen oppervlakkige bijeenkomst zoals zoveel andere sites) voor zorgen van ouders.

<http://www.kidsedge.com/>
<http://www.leapfrog.com/>

De activiteiten van de gratis nickjr.com, onderhouden door Nickelodeon, neigen erg naar zuiver, simpel en leuk. Vierjarigen vinden het fantastisch. Ook erg aantrekkelijk is SesameWorkshop.org (voormalig Children's Television Workshop). Sesame Workshop maakt veel van de beste cd-rom's op de markt voor kinderen die nog niet naar school gaan. Hun product Baby and Me, is in mijn opvatting de beste cd-rom in de markt voor de introductie van computers bij kinderen van drie jaar en jonger. Mijn grootste kritiek op SesameWorkshop.org is dat het niet dezelfde fantasievolle vonk overbrengt als hun offline producten.

<http://www.nickjr.com/>
<http://www.sesameworkshop.org/>
<http://www.mattelinteractive.com/store/product.asp?OID=4142522&SC=1105647&CID=254>

De potentie van het internet -- De echte onbeantwoorde vragen in mijn hoofd gaan niet over de gevaren van het internet voor kleine kinderen maar over het potentieel. De geschiedenis leert ons dat nieuwe media enorm potentie bevat voor het verrijken van de levens van kinderen. De filmische revolutie bracht ons The Wizard of Oz en Mickey Mouse. De TV revolutie bracht ons Sesamstraat. Het internet is zeker net zo'n revolutionair medium als de film en de televisie. Als internet producten net zo goed worden als die van Jim Henson en Walt Disney, hoe zullen zij dan zijn?

De tijd zal het leren. Mijn gok is dat het internet de kinderen het beste zal dienen als medium voor leren en een stimulans voor denken. De auteurs van het Fool's Gold rapport zijn fout als zij zeggen dat het internet intellectuele ontwikkeling tegenhoudt. In tegenstelling geeft het internet ons, zowel volwassenen als kinderen, onbeperkte toegang tot een wereld van informatie en gedachten. De mensen die kinderen laten zien waar ze het leuke gedeelte van deze kennis kunnen vinden, zullen de potentie van het internet openen voor alle leeftijden.

[Dr. John Laurence Miller is een licentiaat psycholoog en Directeur van het Leren voor het internet van de kinderen bedrijf ALFY, Inc. Hij geeft ook les in Ontwikkelingspsychologie aan de universiteit van New York.]


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering