Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#539/17-Jul-00

Deze week richt Adam z'n aflevering "de pers hacken" op de verschillende soorten publicaties, hoe zij werken en hoe jij het beste met hen kunt omgaan. Jeff Carlson vertelt over nog een Waardige Web Site - de Mr. WakeUp telefoondienst van iPing. Uit het nieuws behandelen we Conflict Catcher 8.0.7, ATM Deluxe 4.6, en Default Folder 3.0.6, en we kijken naar de enquête uitkomsten van verleden week om te zien wie de Macworld Expo bezoekt, en vragen waar jij je Mac hardware aanschaft.

Onderwerpen:

Copyright 2000 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/17-Jul-00

[vertaling: LmR, JG, MK]

Default Folder 3.0.6 plet bugs -- St. Clair Software heeft Default Folder 3.0.6 uitgegeven, het shareware regelpaneel dat de functionaliteit verhoogt van de Open en Save dialoogvensters van het Mac OS. (Zie "Gereedschap Dat We Gebruiken: Default Folder" in TidBITS-475 voor een review.) Versie 3.0.6 voegt een pop-up menu toe aan de Finder voor snelle toegang tot recentelijk gebruikte en favoriete mappen, maar verdelgt ook een aantal bugs zoals het geheugenlek in de Navigation Services dialoogvensters en corruptie van het voorkeurenbestand van de Default Folder (dat crashes veroorzaakte). Default Folder 3.0.6 is een download van 640K en gratis voor geregistreerde gebruikers vanaf versie 3.x of voor mensen die 2.x registreerden na 31-Jan-98. Anders zijn upgrades $15 en is een compleet nieuwe versie $25. Franse, Duitse en Japanse versies zijn ook beschikbaar. [GD]

<http://www.stclairsoft.com/DefaultFolder/release.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05341>

ATM Deluxe 4.6 met Type Reunion 2.6 -- In navolging van het uitkomen van Adobe Type Manager Light 4.6 (zie "ATM Light 4.6 Nu Met OpenType" in TidBITS-538), heeft Adobe ATM Deluxe 4.6 uitgegeven, dat nu ook Reunion 2.6 bevat. ATM Deluxe levert dezelfde rustige lettertypenfuncties als het gratis Light product en heeft tevens de capaciteit om lettertypesets te activeren en te deactiveren in plaats van het opslaan van lettertypen in de Systeemmap. Version 4.6 ondersteunt OpenType lettertypen en bevat een online help. Abode Type Reunion rangschikt lettertype-families op een hiërarchische manier in menu's zodat het makkelijker is een afzonderlijke stijl (zoals vet, schuin of gecomprimeerde versies van Helvetica) te selecteren. De update is gratis voor geregistreerde gebruikers van ATM Deluxe 4.5 en later of Type Reunion 2.5 of later; in andere gevallen is de software $49 voor eigenaren van voorgaande versies en $65 voor compleet nieuwe versies. Beide programma's hebben ten minste Mac OS 8.1 nodig met 16 MB RAM voor ATM Deluxe of 8 MB RAM voor Type Reunion. De download is een stevige 28.9 MB waar dan wel 15 PostScript letertypen bijzitten. [JLC]

<http://www.adobe.com/store/products/atm.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06018>

Conflict Catcher 8.0.7 verkrijgbaar -- Casady & Greene heeft Conflict Catcher 8.0.7 uitgebracht, de laatste versie van hun geëerde utility voor het besturen van extensies, regelpanelen, en de tienduizenden bestanden die de functionaliteit van jouw Mac verbeteren (of verminderen!). (Zie "Conflict Catcher: Leuke vangst!" in TidBITS-446 voor een review van Conflict Catcher 8.). Versie 8.0.7 knapt een handvol bugs op, voegt basisgroepen voor Mac OS 9.0.2 en 9.0.4 toe, brengt z'n verwijzingsbibliotheek bij de tijd, en sluit nieuwe groepen voor de Apple DVD Player, QuickTime, en Multiple Users in. De update is gratis voor geregistreerde gebruikers van Conflict Catcher 8 en is een 1.4 MB download; op andere wijze kost Conflict Catcher $70 via elektronische bestelling ($80 voor een fysisch pak) en vereist een Mac met een 68020 processor of hoger en Systeem 7.5 of later. [GD]

<http://www.casadyg.com/products/conflictcatcher/8/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05086>

Macworld Expo Pocket Show Guide veranderd -- Vorige week, in "Macworld NYC 2000 Events," had ik aanbevolen dat gebruikers van Palm OS-gebaseerde handhelds een kopie van Palmtop Publishing's Macworld Expo Pocket Show Guide zouden moetendownloaden. Helaas, in de korte tijd tussen toen ik de gids downloadde en het artikel uitgegeven was, moest Palmtop Publishing de gids helemaal veranderen; het is nu de Macworld City Guide en vertoont hotel-, restaurant-, museum- en winkel-informatie. Details over Macworld Expo zelf zijn gelimiteerd tot de agenda's van feestjes en evenementen bij het Mac Publishing kraam; de handige lijst van exhibitor en de programma's van de vergaderingen zijn jammer genoeg niet meer aanwezig. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06024>

Enquêteresultaten: Ik ga, jij gaat, we gaan allemaal naar de Expo -- Macworld Expo in New York City begint deze week, maar afgaand op de resultaten van de poll van afgelopen week zullen de meesten van jullie daar niet zijn. Wel 50 procent van de respondenten gaf aan nooit een Macworld Expo bezocht te hebben, en bij 22 procent is de bezoekfrequentie minder dan een keer per jaar. Aan de andere kant van het spectrum vinden we een gemiddeld percentage van 24 waar het mensen betreft die een Macworld Expo een keer per jaar bezoeken, terwijl 2 procent twee keer per jaar tot de aanwezigen hoort, en er zelfs nog een klein groepje (1 procent) is dat nog regelmatiger gaat. Deze resultaten gaven aanleiding tot een discussie op TidBITS Talk over waarom mensen niet naar de Macworld Expo gaan (meestal vanwege het reizen, hoewel de helft van de bezoekers die zich van tevoren opgeven van buiten New York komen) en over het nut van een show als de Macworld Expo in deze tijd van het Internet. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbpoll=48>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1094+1095>

Enquête-voorbeschouwing: Buy and Buy -- In het grijze verleden was de Macworld Expo de gelegenheid om Macintosh hardware tegen spotprijzen te bemachtigen. Tegenwoordig trekt de handel in Macs en randapparatuur tijdens de show niet meer zoveel aandacht als toen, en het wel en wee van plaatselijke Mac-dealers, computer superstores, postorderbedrijven en online winkels heeft zo zijn invloed gehad op waar we onze spullen kopen. Dus de vraag is: waar koop jij bij voorkeur je Macs en Macintosh-randapparaten, of dat nu nieuw is of tweedehands? Vertel het ons vandaag nog op onze homepage! [ACE]

<http://www.tidbits.com/>

Waardige Web Sites: iPing's Mr. WakeUp

door Jeff Carlson <[email protected]>
[vertaling: MK, PEP, EA]

Het jaar in, jaar uit gebruiken van een Macintosh heeft mijn afkeer van slechte interfaces aanzienlijk verhevigd. En dan heb ik het niet over door Kai Krause geïnspireerde, afgeronde en van reliëf voorziene software-"skins," maar over huis-tuin-en-keuken voorwerpen die niet mee willen werken aan het uitvoeren van een eenvoudige taak, tenzij je daar zelf een onevenredige hoeveelheid energie in steekt. Om precies te zijn, ik ben de meeste wekkers gaan haten, vooral de goedkope die je in hotelkamers vindt.

In het gebruik valt een wekker nog wel mee: lees de grote oplichtende cijfers af, zet de wekfunctie aan voor je gaat slapen en sla 's ochtends net zo lang op het lawaaierige ding tot hij geen geluid meer geeft. Maar het instellen van een wekker is een heel ander verhaal. Meestal moet je een knopje "alarm" ingedrukt houden om de wektijd af te lezen, waarna je op de uren- en minutenknoppen moet drukken tot je de gewenste wektijd hebt bereikt. Wee je arme vingers als je per ongeluk voorbij die tijd schiet (want dan moet je meestal nog een keer het klokje rond, als een vliegtuig dat moet doorstarten als zijn landing mislukt), en wee je voorgenomen dagindeling als je niet onmiddellijk begrijpt dat een niet verder uitgelegde stip voor "P.M." staat.

De meeste hotels willen je 's ochtends wel even bellen, dus hoef je geen eigen alarmklok in te stellen en wordt je op tijd wakker, maar zelfs de alleraardigste hotelmedewerkers zullen je niet bellen op willekeurig welk telefoonnummer ook waar jij je toevallig bevindt. Gelukkig is er hiervoor nu een oplossing op het Web. In onze reeks van Waardige Web Sites zie deze week Mr.WakeUp, één van een hele familie van telefoondiensten die iPing aanbiedt.

Opstaan, slaapkoppen -- Zoals met veel andere sterke Web sites is het iPing concept de eenvoud zelve. Als je je eenmaal hebt ingeschreven, kun je een tijd en een telefoonnummer intoetsen om je door Mr.WakeUp wakker te laten bellen in de ochtend. Als je over een mobieltje beschikt maakt het niet uit waar je bent, of zelfs hoe laat het is. Wakker worden van een middagdutje? Met een paar toetsen indrukken heb je het geregeld.

Je kunt een hele variatie aan telefoontjes aanvragen. Een ingetoetst tekstbericht wordt met gebruik van tekst-naar-spraak-technologie aan je voorgelezen over de telefoon, of je kunt een ingesproken bericht laten afspelen over de telefoon (je kunt zelf van te voren berichten inspreken en laten opnemen). Evengoed kun je een keuze maken uit geselecteerde gesproken berichten uit het nieuws, zakelijke krantekoppen, de horoscoop van de dag, gezondheidstips, of zelfs grapjes van de komiek Tom Green. Als je een aantal telefoonnummers veel gebruikt (thuis, kantoor, mobiel, etc.) kun je die opgeven voor je persoonlijke profiel en ze verschijnen dan in een pop-up menu bij het aanvragen van een bericht. Daarnaast kun je ook elk telefoonnummer dat je wenst intoetsen per bericht. Het is steeds mogelijk om te zien welke telefoontjes je reeds hebt aangevraagd, en je kunt er altijd nog veranderingen in aanbrengen of ze afzeggen.

<http://www.tomgreen.com/>

De telefoontjes zelf zijn nuttig en zoals verwacht omkaderd met de nodige publiciteit. De vooropgenomen begroeting start onmiddellijk zodat je niet hoeft te beginnen met een onderbewust "Hallo?". Vervolgens wordt je gevraagd 1 te drukken om verder te gaan of 9 om de Mr. WakeUp telefoontjes te blokkeren naar het opgegeven nummer. (om een nummer te deblokkeren moet je een email zenden naar de iPing support staff.) Als je niet antwoordt na 3 pogingen gaat Mr. WakeUp toch verder. Na een 5 tot 10 seconden durende advertentie wordt je boodschap afgeleverd samen met de tijd, datum en het lokale weerbericht.

In de testen die ik deed, werkte alles zoals het hoort en het wekte me op tijd. Ik zou graag een Mr. Insistent (hardnekkig) WakeUp ingebouwd zien: als ik niet kan bereikt worden op 1 nummer, probeer dan andere in volgorde. Het zou ook mooi zijn als Mr. WakeUp geïntegreerd zou kunnen worden met bestaande kalender-programma's zodat je gebeurtenissen niet telkens moet ingeven.

Een Helpers-Familie -- Mr. WakeUp is niet het enige familielid in het iPing huis, wat de service aantrekkelijker maakt. Ms Reminder biedt oproepen aan voor afspraken, verjaardagen, feestdagen en andere gebeurtenissen (zoals wasjes, vuil-ophaling, en de kinderen afhalen); Mr. Notify laat je toe herinneringsberichtjes te zenden aan groepen mensen; Mr. FollowUp volgt het spoor van verzendingen (tot hiertoe alleen FedEx) en belt je wanneer ze aangekomen zijn; Dr. Dose herinnert je aan je medicatie; en Mr. Dollar belt je financieel nieuws door.

Daar ik vaak onderweg ben, hou ik wel van een geheugensteuntje waar niet meer dan een telefoon voor nodig is om de boodschap af te leveren. En omdat iPing gebaseerd is op het web, heb ik niet eens mijn Powerbook nodig; een computer van een vriend of een terminal in een internetcafé werkt even goed. Ik voel me al beter wetende dat irriterende wekkers geen grote rol meer gaan spelen in mijn toekomst.

<http://www.iping.com/>

De pers hacken, deel 2: Soorten Publicaties

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: JK, DPF, AV, GH, HvH]

Vorige week heb ik de redenen besproken waarom je met de pers zou willen werken; je kan een ontwikkelaar zijn die bekendheid wil geven aan zijn product, of een non-profit instelling op zoek naar vrijwilligers. De kennis hoe met de pers om te gaan kan een zeer waardevol gereedschap zijn. Deze week ga ik verder met het kijken naar publicaties. Omdat ze wezenlijk verschillen in het soort publicaties en hun doelgroep, is het van belang je inspanningen aan de specifieke media aan te passen

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06026>

Veel soorten publicaties bestaan om dat het Internet, wat de kosten betreft, een lage barriëre kent die voorheen individuen en kleinere organisaties er van weerhield te publiceren. Ric Ford"s MacInTouch is een perfect voorbeeld -Ric Ford en Rick LePage begonnen MacInTouch jaren geleden als een gedrukte uitgave, maar de moeilijke economische kanten aan het uitgeven op papier resulteerde er in dat MacInTouch veranderde in een humorvolle, goed ontvangen colum in MacWeek. Daarna, met de opkomst van het internet was Ric in staat om MacInTouch nog eens te herscheppen, deze keer in een web site die een van de vooraanstaande bronnen van vernieuwende berichtgeving over de Macintosh-wereld is.

<http://www.macintouch.com/>

Houd in gedachten dat de "lijnen" tussen het soort publicaties die ik hieronder bespreek vaag zijn, met onwenselijkheden veroorzaakt door het Internet. Weinig traditionele publicaties missen websites, hoewel soms zijn het louter bladvullingen.

Traditionele Bladen -- Traditionele computerbladen zijn nog steeds het eerste wat er in het hoofd van mensen opkomt als ze nadenken over de pers. De Macintosh-wereld kent een handvol bladen, waarvan de belangrijkste namen Macworld, MacAddict en Mactech zijn. Anderen zoals Mac Home journal bestaan zeker wel maar genieten niet dezelfde herkenning en ik weet minder over deze bladen. (We zijn zelf nooit betrokken geweest bij de zakelijke aspecten van een gedrukt blad, maar in het belang van volledige openheid moet ik aantekenen dat Tonya en ik voor de drie belangrijkste bladen hebben geschreven. Ik ben columnist geweest voor de niet meer bestaande MacUser en MacWEEK, en recentelijk ben ik benoemd tot bijdragende editor bij Macworld. Andere TidBITS-stafleden schrijven ook freelance voor deze en andere industriële publicaties.)

<http://www.macworld.com/>
<http://www.macaddict.com/>
<http://www.mactech.com/>

Traditionele tijdschriften halen veel meer geld binnen en hebben dus ook meer te besteden dan internet-tijdschriften. Niet verrassend - personeel voor het schrijven van artikelen, vormgeving is bepaald niet goedkoop, en afdruk- en distributiekosten voor honderdduizenden exemplaren zijn ook niet te onderschatten. Een aantal jaren terug, toen ik me voor het laatst verdiepte in de economie van het publiceren van een 'papieren' tijdschriften veronderstelde een uitgever dat de abonnementsgelden slechts voldoende waren voor afdruk- en verzendkosten. Sindsdien zijn de kosten voor afdrukken en verspreiden omhoggeschoten, en die kosten zijn waarschijnlijk hoger dan de gelden die binnenkomen van abonnementen en de losse verkoop.

Deze details verklaren dus dat het grootste deel van de inkomsten van een tijdschrift uit de advertenties komt, waarbij de verdeling tussen gewone advertenties en advertentie-artikelen flink kan variëren. Dat is ook de reden waarom het aantal pagina's van een tijdschrift zo verschilt - zonder genoeg advertenties is er geen geld voor artikelen. Het omgekeerde is trouwens ook waar - met veel advertenties zal de hoeveelheid artikelen ook stijgen omdat een tijdschrift maar maximaal 70 procent van de beschikbare ruimte aan advertenties mag besteden.

Deze details gaan in op belangrijke onderdelen van het omgaan met traditionele tijdschriften. Tijdschriften hebben over het algemeen veel personeel, ze betalen hun auteurs en hebben een aantal regels over het omgaan met verkopers. Ze verwachten serieus genomen te worden wanneer ze contact met je opnemen voor kopieën ter recensie of wanneer ze informatie willen, en de geboden kwaliteit is over het algemeen hoog. Je zal mij niet horen beweren dat deze tijdschriften geen fouten maken, maar de kans hierop is kleiner omdat ze zich goede schrijvers kunnen veroorloven en ook nog eens mensen betalen om een artikel nog even helemaal na te pluizen - ze willen hun reputatie immers behouden.

Een nadeel zou kunnen zijn dat er vaak een lange tijd zit tussen het gereedkomen van een artikel en de daadwerkelijke publicatie. Een journalist is meestal al een paar maanden klaar met een groot artikel voordat het daadwerkelijk verschijnt - redactie, layout, het grafische werk, het afdrukken en verspreiden kost niet alleen geld, maar ook tijd. Bij andere soorten artikelen is dat misschien minder - van twee tot acht weken. Als ontwikkelaar is het de moeite waard na te gaan wat de geplande verschijningsdatum van het artikel is zodat je de schrijver voortdurend op de hoogte kunt houden van de meest recente versie. Veel tijdschriften weigeren aandacht te besteden aan beta-versies, maar de schrijver van je artikel wil het misschien wel zien, vooral wanneer de geplande verschijningsdata van jouw definitieve versie en het artikel min of meer overeenkomen (denk eraan dat de datum op de omslag van een tijdschrift vaak niet overeenkomt met de maand waarin mensen het tijdschrift ontvangen). Wees tegenover de schrijver en redacteur eerlijk over je planning (je zult vaak met beiden te maken hebben wanneer je zaken doet met tijdschriften), omdat dat de beste manier is om een minder positieve recensie of artikel vlak voor verschijning van je product te vermijden. Er is vaak wel een mouw aan te passen wanneer de schema's niet helemaal overeenkomen.

Het is verder belangrijk rekening te houden met de bureaucratie van een papieren tijdschrift - je kunt bijvoorbeeld het best met de schrijver spreken over technische zaken en de planning afhandelen met zowel de schrijver als de redacteur. Zorg ervoor dat je nooit advertentiezaken verwart met de journalistieke kant van een tijdschrift. Je zult dan op zijn minst de schrijver en redacteur behoorlijk beledigen. De uitgever van MacTech, Neil Ticktin, heeft bijvoorbeeld een bedrijf dat een advertentie wilde plaatsen eens de deur gewezen toen ze dreigden de advertentie in te trekken indien MacTech hun product niet zou recenseren.

Wanneer je informatie inwint over het plaatsen van een advertentie kun je dan ook het beste praten met iemand van de advertentie-afdeling - informatie daarover zul je in het colofon vinden. Je kunt hem vragen hoe je het maximale uit je advertentie kunt halen: sommige tijdschriften plaatsen advertenties dicht bij bepaalde artikelen, en alhoewel sommigen dit uitleggen als een botsing tussen de journalistieke kant van het tijdschrift en advertenties, zullen de redacteurs hier vaak niet van afweten. Zo'n plaats zou heel voordelig kunnen zijn wanneer het een verbinding legt tussen het artikel met je advertentie - het vertelt de lezers dat je bedrijf "echt" genoeg is voor advertenties.

[av]

Laat de schrijver weten dat je het niet erg vindt vragen te beantwoorden - als je geluk hebt kun je de feiten al nagaan. Sommige publicaties (zoals MacTech en TidBITS) zullen dit doen om het vaker bij het juiste eind te hebben; anderen doen dit expliciet niet om moeilijkheden te voorkomen met pre-publicatie-kennis en argumenten met negatieve beoordelingen. Als je de kans krijgt de feiten van een artikel na te gaan, vraag dan alleen na over feiten, in het bijzonder als je artikel negatief is. Je kunt je conclusies alleen verbeteren door feitelijke fouten te zoeken waar je je conclusie uit hebt getrokken. Slechts een enkele keer hebben bedrijven van dit privilege met TidBITS misbruik gemaakt en elke keer was het bijzonder onprettig en slecht voor de verhoudingen met hen.

Reageren op fouten en bezorgdheden van een reeds gepubliceerd artikel is moeilijker. Als het slechts kleine fouten zijn, kan een persoonlijk e-mailtje aan de schrijver zulke fouten in de toekomst voorkomen zonder je eigen ruiten in te gooien. De schrijver kan je dan ook in de juiste richting wijzen als het blad een correctie-column heeft. E-mail over grotere fouten kun je aan de redacteur sturen en als je denkt dat de redacteur een onderdeel van het probleem is, is een brief aan Brieven aan de Redactie vaak het beste. Alhoewel publicaties vaak welwillend zijn in het toegeven van fouten, moet je erg oppassen als je het niet eens bent met gepubliceerde conclusies of subjectieve dingen als waarde-oordelen. De relatie met schrijvers, redacteuren en het blad zelf is erg subversief: het is erg vervelend als je die relatie op het spel zet door te klagen over een enkel artikel.

Ook als je vindt dat je erg slecht behandeld bent, hou je communicatie onverbiddelijk beleefd. Schiet nooit uit je slof tegen een schrijver of redacteur: het is bijzonder stom dit te doen met papieren publicaties, omdat de betrokkenen waarschijnlijk nog jaren in de industrie zullen blijven en verhuizen naar invloedrijkere posities. De bron vergiftigen bij een papieren publicatie kan ook een flink deel van het grondwater aantasten.

Zoals je waarschijnlijk gemerkt hebt, hebben papieren publicaties een structuur die je moet begrijpen en waar je mee moet werken. Je beste strategie is vragen aan de redacteur wat er van je wordt verwacht en hoe je kunt helpen. Redacteurs waarderen deze houding omdat het hun leven makkelijker maakt en (zoals we zullen zien in een toekomstige editie) journalisten bezige bijen zijn.

Internet Magazines & Niewsbrieven -- Ik heb het gehad over papieren publicaties omdat zij de standaard zetten die door andere soorten publicaties gebruikt worden. Online magazines en nieuwsbrieven, TidBITS incluis, gebruiken vaak dezelfde aanpak als papieren publicaties om solide en professionele inhoud te maken. Sommige (alweer, zoals TidBITS) hebben een regelmatig schema en geïntegreerde edities. Anderen publiceren nieuwe artikelen op het web zodra ze klaar zijn. Internet publicaties hebben geen papier en aangehangen kosten, maar hebben een veel kortere tijdspanne. Toen Tonya en ik begonnen aan TidBITS maakten we ons vreselijk druk om onze weinige tijd, wat zelfs MacWeek het schaamrood op de kaken bracht. Tegenwoordig is ons wekelijke schema zeer relaxed in vergelijking met Web sites die alles zo snel mogelijk publiceren.

De mindere onkosten en een snel omslagpunt voor Internet publicaties veranderen aanzienlijk hoe je met ze werkt. Weinig Web publicaties hebben veel medewerkers, dus is er weinig afstand tussen schrijvers, redacteurs en commerciële medewerkers. Ondanks de meerdere identiteiten van mensen die een internet publicatie hebben, is het nog steeds het beste discussies over reclame gescheiden te houden van de redactionele bezigheden. Bijvoorbeeld, TidBITS is te klein om iemand alleen bezig te houden met huidige en toekomstige sponsors, dus doe ik dat zelf naast mijn schrijven en redactionele bezigheden. Maar een andere taak heeft ook een ander e-mail adres - <[email protected]> - exclusief voor correspondentie met sponsors om duidelijk te maken dat ik een zakelijke hoed op heb, in plaats van een redactionele baret.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05283>

Sites Door Lezers -- Er is geen officiële term voor dit soort Websites, maar het lijkt er op dat ze weinig van de inhoud zelf genereren, maar steunen op materiaal leverende lezers.Ze voegen waarde toe door de onzin-informatie er uit te zeven, de rest te organiseren, en in een doel te voorzien voor lezers. Ted Landau's MacFixIt is één van de beste voorbeelden, omdat Ted een enorme tijd steekt in het verzamelen en selecteren van bug rapportage van lezers, verifiërend voorzover mogelijk, het organiseert tot een coherent geheel, en vaak herschrijft zodat ze in de context passen. Door lezers gemaakte inhoud wordt in toenemende mate ondergeschikt bij publicaties die hun eigen inhoud schrijven. Zoals bijvoorbeeld artikelen op de Web sites van Mac Publishing op het eind een lezers-feedback hebben, en onze gemodereerde TidBITS Talk mailing lists hetzelfde doel dienen.

<http://www.macfixit.com/>
<http://www.tidbits.com/search/talk.html>

Vanuit het perspectief van de ontwikkelaar zijn deze sites moeilijk te beheren. Iedereen kan een bericht posten over jouw product, en het heeft een goede kans op publicatie als het niet duidelijk fout of aanvallend is. Ik keur bijvoorbeeld elk bericht naar TidBITS Talk, maar ik kan ook een bericht goedkeuren dat incorrecte informatie bevat over een product dat ik niet ken. Andere lezers kunnen correcties sturen maar er is nooit een garantie.

Er zijn twee oplossingen voor dit probleem. Leer eerst de mensen kennen die de site beheren. (Als je aandachtig gelezen hebt zul je dit thema opgemerkt hebben in deze reeks artikelen: persoonlijke relaties zijn zo belangrijk als je met de pers werkt.) Je wilt dat de mensen die deze lezer-gebaseerde forums beheren aan jou denken wanneer jouw product ter sprake komt. Als ze je kennen is het waarschijnlijker dat ze je zullen vragen voordat iets potentieel gevaarlijks gepost wordt.

Ten tweede, als er iets doorheen slipt — en het zal gebeuren — is het aan jou om de onnauwkeurigheid persoonlijk aan te wijzen in het zelfde forum. Dit is extra werk, maar de moeite waard. Blijf kalm en redelijk zodat je niet je retorische positie van autoriteit verliest. Zo’n respons zal ook effect hebben op je introductie bij de mensen die de site beheren, en vergroot je kans op op het vermijden van vergelijkbare problemen in de toekomst. Ik raad ook aan het forum in de gaten te houden voor geschikte onderwerpen; het helpt je reputatie als je aan een discussie deelneemt op een positieve manier en bij het beperken van eventuele schade.

Toonaangevende publicaties -- Toonaangevende publicaties zijn tijdschriften en kranten die geen aandacht besteden aan technologie - misschien een enkele keer een verhaal of een column, maar het is niet hun belangrijkste aandachtspunt. Het is niet de moeite waard te proberen ruimte te krijgen in deze publicaties - beschouw het als een gelukkig toeval als ze je opmerken. Het is moeilijk met hen samen te werken wanneer ze je inderdaad opmerken, daar je werkwijze met technische publicaties hier minder kans van slagen heeft.

De reden? Verslaggevers van toonaangevende publicaties zijn waarschijnlijk geen expert in datgene waarover ze verslag doen. Er bestaan notoire uitzonderingen, zoals de technologie verslaggeving voor de San Jose Mercury News en de column van MacWEEK alumnus Henry Norr voor de San Francisco Chronicle. Maar over het algemeen kun je er van uit gaan dat verslaggevers van toonaangevende publicaties geen technische achtergrond hebben; hou daar rekening mee. Bedenk ook dat de lezers van deze publicaties waarschijnlijk niet zo technisch onderlegd zijn, dus pas daar je woorden op aan.

<http://www.sjmercury.com/svtech/>
<http://www.sfgate.com/technology/>

Het voordeel van toonaangevende publicaties- en de reden waarom je ze verwelkomt - is dat ze door veel mensen worden gelezen. Ofschoon het moeilijk te meten is: genoemd worden in een veel gelezen tijdschrift levert veel publiciteit op. En kunnen zeggen dat jouw product genoemd is in een krant als de Wall Street Journal is goed voor je geloofwaardigheid.

Andere media -- Als je al van geluk mag spreken met een plaatsje in een toonaangevende publicatie, beschouw publiciteit in andere media - televisie, speelfilms, en in mindere mate radio - als manna uit de hemel. Met de jaren ben ik geïnterviewd door vele lokale televisienieuws-shows, en ik heb geleerd dat het mijn taak is mijn mening te poneren in de kortst mogelijke 'sound bite'. Het eerste interview dat ik gaf duurde ongeveer 45 minuten waarin ik een of ander Internet-onderwerp diepgaand besprak... en ik was uiteindelijk 25 seconden te horen. Sindsdien hebben verslaggevers nooit gepretendeerd veel te weten, en ik ben mijn rol gaan accepteren. Ik probeer een en ander te verklaren terwijl zij de set opbouwen en afbreken; wanneer ze echter filmen, vertel ik in hapklare brokken die te begrijpen zijn voor het grote publiek. Ik probeer handgebaren te maken (zodat ik niet slechts een sprekend hoofd ben), en ik doe alles wat ze vragen als ze extra materiaal nodig hebben (meestal mijn typende handen). Duizenden kijken elke dag naar het nieuws, en de publiciteit is altijd de moeite van het praten met de televisieploeg waard.

Er zij goede radioprogramma's die technologie behandelen, zoals David Lawrence's Online Tonight en Shawn King's The Mac Show. Ze zijn groots - de gastheren weten waarover ze praten, en je krijgt redelijk veel tijd om je verhaal te doen. En in een programma dat gericht is op techniek kun je redelijk technisch zijn zonder je publiek te verliezen. Het manna komt uit de hemel vallen wanneer je daadwerkelijk terecht komt in een niet-technisch radioprogramma: je moet je er van bewust zijn dat je tegen het grote publiek praat, maar het is altijd de moeite waard omdat deze programma's veel meer luisteraars hebben dan de meer technisch georiënteerde programma's.

<http://www.online-tonight.com/>
<http://www.macshowlive.com/>

Ik heb niet veel ervaring met speelfilms, maar ik heb genoeg videowerk gedaan om er het een en ander over te weten. Alles draait om contacten - een van je beta-testers heeft een vriend wiens zus assistent-regisseur is bij de tweede ploeg voor een of andere film. Over het algemeen is het niet de moeite waard om je product in de film te krijgen - het gebeurt of niet afhankeljk van de contacten die je hebt. Grote bedrijven zoals Apple hebben hele afdelingen die samenwerken met de film-industrie om er voor te zorgen dat Macs verschijnen in films en op televisie - voor ieder ander is het waarschijnlijk een kwestie van goed karma.

Vooruitblikkend -- Ik ben voorbij gegaan aan de verschillende vormen van publiciteit - papieren publicaties zijn over het algemeen goed in artikelen met hardware tests, Internet-publicaties zijn meestal gericht op nieuws, enzovoort. Door de Macworld Expo wordt de volgende aflevering in deze serie waarschijnlijk opgeschort maar de volgende keer kijk ik naar de types publiciteit, het nut ervan, en wat je ervan kunt verwachten.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering