Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#495/30-Aug-99

Het geluid van het eind van het universum is geen bang, maar het 'kerchunk' geluid van een harde schijf. Jeff Carlson vertelt hoe zijn gegevens van de dood werden gered door DriveSavers. We recenseren Apple Confidential, een boek vol met verhalen van achter de schermen en aan weinig bekende details uit de hectische geschiedenis van Apple, en bezien de recente veranderingen in de PowerPC wereld. Nieuw zijn de release van SkyLINE draadloze netwerken en updates voor Anarchie, Documents to Go, en BBEdit Lite.

Onderwerpen:

Copyright 1999 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/30-Aug-99

Vertaling: [DPF].

Farallon Verscheept SkyLINE Draadloze PC Card -- Terwijl de AirPort van Apple nog in productie is heeft Farallon de deur voor draadloze Macintosh netwerken geopend met de SkyLINE Draadloze PC Card. Deze kaart biedt draadloos 2 Mbps Ethernet voor Macs en PC's met PC Card sloten. SkyLINE gebruikt dezelfde 802.11 Ethernet standaard als de 11 Mbps AirPort van Apple, en de eerste testen van Farallon hebben uitgewezen dat de twee compatibel zijn. Een Mac voorzien van SkyLINE kan ook werken met zgn. base points (het equivalent van de AirPort Base Station) van Nokia, Lucent, MaxTech, Nortel en Zoom, en kan bovendien verbindingen creëren met een andere Mac die van SkyLINE voorzien is. De reikwijdte van SkyLINE is tot 305 meter buiten of tot 91 meter binnen. Iedere SkyLINE kaart kost 300 dollar en is goedgekeurd voor gebruik in Noord-Amerika, Australië en Europa (behalve Frankrijk en Spanje), terwijl die goedkeuring verwacht wordt in Frankrijk, Spanje en Japan. Zelfs wanneer AirPort van Apple beschikbaar komt zal SkyLINE waarschijnlijk wel populair blijven omdat het bestaande PowerBooks in de draadloze hemel kan brengen.

<http://www.apple.com/airport/>
<http://www.farallon.com/tidbits/skyline.html>

Anarchie 3.6.1 Pakt de 'Version Control Bug' Aan -- Stairways Shareware heeft zojuist Anarchie 3.6.1 uitgebracht, een kleine maar belangrijke update voor het pas uitgekomen Anarchie 3.6. In 3.6.1 heeft Stairways een bug verwijderd die Anarchie tegenhield te checken voor nieuwe versies van het programma; deze bug kon ook de stabiliteit van de andere kenmerken beïnvloeden. De update is natuurlijk gratis, en Stairways beveelt aan dat alle Anarchie 3.x gebruikers de 1,4 MB update downloaden. [ACE]

<http://www.stairways.com/anarchie/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05516>

DataViz Biedt Meer Documents to Go voor Palms -- DataViz heeft zojuist versie 2.002 van Documents to Go uitgegeven, haar gereedschap voor het bekijken van tekstverwerkings- en spreadsheet-documenten op Palm PDA's. (We vermeldden Documents to Go voor de eerste keer in "Palm Desktop Is de Terugkeer van een Handzame Organizer" in TidBITS-469.) De update, verkrijgbaar in zowel Macintosh als Windows versies, voegt de mogelijkheid voor het creëren, editen en verwijderen van bookmarks toe in spreadsheets en tekstverwerkingsdocumenten, inclusief ondersteuning voor het Insert Bookmark commando van Word 98 voor de Mac. De Macintosh versie leest nu bovendien ook AppleWorks/ClarisWorks 5 documenten, ondersteunt AppleScript, en biedt een contextueel menu item voor het toevoegen van nieuwe documenten zonder de Documents to Go applicatie te hoeven starten. De upgrade is gratis voor geregistreerde gebruikers en is 4,9 MB groot. [JLC]

<http://www.dataviz.com/Products/PIM-PDA/DxTG/DxTG_home.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05300>

Gratis BBEdit Lite 4.6 Glimt Nog Steeds -- Bare Bones Software heeft BBEdit Lite 4.6 uitgegeven, de nieuwste versie van haar al zo lang bestaande gratis tekst editor (vele malen besproken in TidBITS over de afgelopen jaren). Versie 4.6 voegt verscheidene interface- en prestatieverbeteringen toe, plus extensies aan haar patroon-gebaseerde grep zoek en vervang mogelijkheid en de mogelijkheid om zelf toetsen te definiëren voor bepaalde menu-commando's. Zoals altijd is BBEdit Lite 4.6 een elegante applicatie met maar kleine schijf- en geheugenvereisten. Bovendien kunnen de mogelijkheden van het programma uitgebreid worden door plug-ins, waarvan een aantal bijgeleverd worden. BBEdit Lite blijft een prima manier om tekst te verwerken voor bijvoorbeeld het onderhouden van een Web site of het doorzoeken van verzamelingen tekstdocumenten. Als je tot de ontdekking komt dat BBEdit Lite niet genoeg is, kunnen geregistreerde gebruikers met korting upgraden naar de commerciële versie van BBEdit. BBEdit Lite 4.6 is 1,7 MB groot en vereist System 7.0 of hoger (System 7.5 of hoger wordt aanbevolen). [GD]

<http://web.barebones.com/free/bbedit_lite.html>
<http://hyperarchive.lcs.mit.edu/HyperArchive/Archive/text/bbe/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbtxt=BBEdit%20Lite>

Veranderingen in de PowerPC Wereld?

door Geoff Duncan <[email protected]>. Vertaling: [JS].

De toekomst van de PowerPC chips is recentelijk erg onduidelijk geweest door de vage situatie tussen IBM en Motorola, de makers van de chips. Net iets meer dan een jaar geleden waren de bedrijven het oneens over de binnenkort beschikbare PowerPC G4 processors - meer precies, over de vraag of de AltiVec vector processor-eenheid toegevoegd zou worden - en de bedrijven gingen uiteen, met Motorola dat de AltiVec handhaafde en de belangrijkste PowerPC ontwerp faciliteit overnam, en IBM dat de focus legde op het maken van PowerPC chips om in te bouwen in de "embedded" markt en in zijn server producten. Twee ontwikkelingen hebben de afgelopen zaken wat turbulenter gemaakt, maar de zaak wordt er niet helderder op: IBM is van plan gratis moederbord-ontwerpen vrij te geven voor op de PowerPC gebaseerde computers, en Motorola kondigde plannen aan om Metrowerks op te kopen, de belangrijkste bouwer van ontwikkelgereedschap voor het Mac OS en PowerPC processors.

Op het Bord van IBM -- Op de LinuxWorld conferentie deze maand in San Jose kondigden IBM technici aan dat hardware bouwers gratis gebruik konden maken van een IBM moederbord-ontwerp gebaseerd op de PowerPC 750 processor (in de Macintosh wereld bekend als de PowerPC G3). Het ontwerp is afkomstig van de inmiddels niet meer bestaande Common Hardware Reference Platform (CHRP) specificatie, heeft geen nieuwe onderdelen nodig, heeft geen bijzondere hardware of juridische bezwaren die onmiddellijke productie tegenhouden. IBM is kennelijk niet van plan zelf producten te bouwen die op dit ontwerp gebaseerd zijn, maar andere producenten kunnen het gebruiken in de vorm die er nu is, of additionele opties inbouwen. Het idee is dat andere computerleveranciers op de PowerPC gebaseerde systemen bouwen die Linux gebruiken, wat een significante prestatieverbetering inhoudt ten opzichte van andere Linux systemen (in het bijzonder bij het gebruik van berekeningen die een drijvende komma nodig hebben, vaak gebruikt in redering en grafische verwerking). Een sterke markt voor op de PowerPC gebaseerde Linux systemen zou IBM in staat moeten stellen meer PowerPC chips te verkopen.

Het is te vroeg om iets te zeggen over wat de invloed van PowerPC systemen met Linux zou kunnen zijn op de Macintosh markt, of te zeggen of Apple het toe zou staan het Mac OS of het op Unix gebaseerde Mac OS X te gebruiken op hardware van derden. (Dit is onwaarschijnlijk, gezien de negatieve houding van Apple naar Macintosh klonen sinds Steve Jobs terug is.) Hoe dan ook, de beschikbaarheid van goedkope, snelle PowerPC Linux systemen zou het image van de PowerPC kunnen verbeteren, wat indirect goed is voor Apple. Het is niet waarschijnlijk dat Appple veel klanten zal verliezen aan de PowerPC Linux computers: relatief weinig mensen kopen nieuwe Macs specifiek om er Linux op te installeren. Interessanter is de mogelijkheid dat Darwin, Apple's Open Source initiatief omtrent de fundamenten onder Mac OS X, gemodificeerd kan worden door de Open Source beweging om dit te draaien op deze op PowerPC gebaseerde computers.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=04119>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05318>

Motorola Koopt Metrowerks -- Motorola kondigde recent aan dat de Semiconductor Divisie plannen heeft Metrowerks voor ongeveer $95 miljoen in cash te kopen, afhankelijk van de goedkeuring van de aandeelhouders en de overheid. Metrowerks ontwikkelt de CodeWarrior productlijn, en CodeWarrior is de belangrijkste ontwikkelomgeving voor het Mac OS, maar er zijn ook versies beschikbaar voor Linux, Microsoft Windows, Solaris, Java, Palm, spelcomputers, en veel meer. Volgens Motorola zullen de technologie en de producten de ruggegraat worden van Motorola's DigitalDNA initiatief voor ingebouwde systemen, variërend van mobiele telefoontoestellen en digitale televisie tot communicatie en vervoerssystemen.

<http://www.mot-sps.com/>
<http://www.metrowerks.com/news/index.taf?function=PR&rowid=225>
<http://digitaldna.com/>

Metrowerks blijft echter een op zichzelf staand bedrijf met het huidige management, dus CodeWarrior producten voor desktop systemen (zoals het Mac OS) blijven waarschijnlijk gewoon ontwikkeld en verbeterd worden. Deze zet van Motorola heeft wellicht complexe gevolgen voor Apple, omdat Motorala zowel de PowerPC chips die gebruikt worden in de Mac levert als het meest gebruikte software ontwikkelplatform voor de Macintosh.

Zomerliteratuur: Apple Confidential

door Adam C. Engst <[email protected]>. Vertaling: [LmR], [JV] & [PEP].

Nu ik net klaar ben met het schrijven van een paar boeken die in oktober uitkomen, ben ik het maar eens wat rustiger aan gaan doen en heb mij toegelegd op het lezen van wat lichte zomerliteratuur. Het eerste boek op mijn lijstje dat ik uit had was Owen Linzmayer's Apple Confidential (No Starch Press, ISBN 1-88641-28-X, $17.95 of minder via Amazon of voor een gesigneerd exemplaar van Owen zelf), een verslag van de tumultueuze geschiedenis van Apple Computer vanaf Apple's oprichting tot de Macworld Expo in San Francisco van 1999.

<http://pweb.netcom.com/~owenink/confidential.html>
<http://www.amazon.com/exec/obidos/ISBN=188641128X/tidbitselectro00A/>

Ondanks de nieuwe titel en de nieuwe uitgever is Apple Confidential eigenlijk een tweede editie van Owen's verzameling van historische Macintosh citaten, feiten en verhalen uit 1994, The Mac Bathroom Reader. Hoewel ik een van die mensen ben voor wie lezen in de badkamer een vreemd (en oncomfortabel) begrip is, is de naam van het boek eigenlijk heel toepasselijk, daar de hoofdstukken in het boek kort zijn en vol met citaten, terzijdes en ander licht verteerbaar leeswerk staan. Daarentegen heeft Apple Confidential een beetje onder deze vorm te lijden omdat het uiteindelijk nogal raar overkomt en omdat je vaak hetzelfde leest op de plekken waar de individuele hoofdstukken gedwongen zijn informatie nogmaals te geven om de verschillende aspecten van de geschiedenis van Apple weer te geven.

Maar wat een verhaal! En wat een werk Owen heeft verzet! Dankzij TidBITS heb ik Apple bijna 10 jaar lang gevolgd en een van de dingen die ik het leukst vind is er achter komen wat het echte verhaal is achter de publieke gezichten van Macintosh bedrijven. Met "The Real Story of Apple Computer, Inc." als ondertitel is Apple Confidential allerminst teleurstellend en bevat het informatie die je waarschijnlijk nergens anders vindt. Owen heeft met een enorme hoeveelheid Apple insiders gepraat terwijl hij het boek schreef, zodat hij een beter beeld heeft kunnen krijgen van de verschillende beweegredenen achter diverse gebeurtenissen en de verhalen kan vertellen zoals ze zijn gebeurd.

De verhalen over Apple's succesrijkste reclamespots, de Big Brotherachtige 1984, ondersteund door blond model Anya Major (die de job kreeg omdat ze ook een ervaren discuswerper was), en het vreselijke Lemmings, met zijn rij businessmensen in kostuum die blindelings in een afgrond stappen, trekken de aandacht op deze inside informatie. Beide reclamespots lokten zoveel controverse uit tussen de executives van Apple, dat ex-CEO John Sculley reclamebureau Chiat/Day opdroeg de reclamezendtijd tijdens de Super Bowl terug te verkopen. Met 1984 sloeg Chiat/Day erin 30 seconden van de 90 die Apple had gekocht terug te verkopen, en John Sculley liet de beslissing om 1984 uit te zenden over aan William Campbell (toenmalig VP marketing, nu voorzitter van de Raad van Bestuur van Intuit) en E. Floyd Kvamme (een executive VP Marketing en verkoop). Zij gokten op 1984 en wonnen. Met Lemmings daarentegen sloeg Chiat/Day erin de volle 60 seconden van Apple te verkopen, en moest het opnieuw aankopen toen Sculley nogmaals de beslissing doorschoof, ditmaal naar marketing manager Mike Murray, die de fout beging Lemmings uit te laten zenden. Achteraf bekeken, wijst Owen erop dat 1984 ondersteund werd door de baanbrekende Macintosh, terwijl Lemmings bedoeld was om het Macintosh Office te introduceren, wat in essentie neerkwam op het verbinden van Macs met een LaserWriter en het samengebruiken van bestanden op een fileserver. Jammer genoeg, hoewel het Macintosh Office een goed concept was, werd het fileserver-gedeelte slechts twee jaar later geleverd, wat de welbespraakte Jean-Louis Gassee, toen general manager van Apple Frankrijk ertoe aanzette ernaar te verwijzen als het "Macintosh Orifice."

Er zijn nog veel meer zulke verhalen, je kijkt mee achter de schermen van het bedrijf in de tijd van elk van de CEO's: Steve Jobs, John Scully, Michael Spindler (wiens bedoeling het was om Apple te verkopen in zijn drie jaar), Gilbert Amelio en nogmaals Steve Jobs. Zij die The Mac Bathroom Reader hebben gelezen kunnen nu met plezier lezen hoe het daarna verder ging, de ontwikkelingen bij Apple de laatste vijf jaar hebben veel weg van een rit in een pretpark. Technologieën als Copland kwamen op en verdwenen weer, de beurswaarde van Apple aandelen schoot naar boven, denderde naar beneden en schoot weer naar boven, en we zagen de Macintosh kloon-leveranciers opkomen uit het niets en daarna onderuitgehaald worden door Apple. In al die jaren was Apple een berucht moeilijk bedrijf om te leiden, toch waren de CEO's van Apple verantwoordelijk voor de baanbrekende keuzes die Apple maakten tot het bedrijf dat we nu zien. Het is verhelderend te lezen hoe dit zo kwam.

Owen Linzmayer schrijft hoofdzakelijk voor Macintosh tijdschriften en zijn journalistieke ervaring is zichtbaar in meer dan de stijl van zijn aparte hoofdstukken. Werkelijk verfrissend is de hoge mate van feitenkennis die hij inbrengt. Het is altijd pijnlijk bij het lezen van een boek over een bekend onderwerp te merken dat of de feiten of de analyses tekortschieten, dan ga je ook twijfelen aan de rest van het boek. Al ben ik zeker geen expert op de interne aangelegenheden van Apple, vooral in de vroege jaren; ik twijfelde geen moment bij de feiten of bij het commentaar van Owen over hoe het allemaal gebeurde.

Je krijgt het gevoel dat Owen veel van de feiten zelf heeft onderzocht voor zijn tijdschrift-artikelen; de chronologie van de Mac OS en Macintosh release datums zijn niet alleen interessant, maar ook zeer nuttig voor een ieder die over Apple schrijft. Op dezelfde manier is het handig de kwartaal winstcijfers van de laatste vier jaar te zien afgezet tegen de CEO's (Spindler, Amelio, Jobs).

Zeker zal ik Apple Confidential gebruiken als steun bij mijn schrijven - er is geen betere bron voor Macintosh feiten, citaten, verhalen, en de codenamen (het is interessant om na de publicatie van dit boek te zien dat de bronzen toetsenbord PowerBook G3 bekend staat, grappig genoeg, als "Lombard"; iedereen die ik sprak van Apple noemde die PowerBook "101"). Jij zult misschien Apple Confidential niet als ik veel als een naslagwerk gebruiken, wel denk ik dat iedereen met een interesse in Apple en Macintosh veel plezierige uren kan doorbrengen met het lezen van al deze achtergrondverhalen.

DriveSavers Komt Ter Hulp

door Jeff Carlson <[email protected]>. Vertaling: [JG], [IdM], [MSH] & [MK].

Laat op een avond toen ik aan het schrijven was voor mijn schoolkrant, maakte ik een artikel af bij gebruik van de nieuwe Mac Plus van het personeel en bewaarde het op mijn floppy disk. Misschien omdat ik blij was dat het stuk klaar was, of misschien alleen maar omdat pubers van het mannelijke geslacht aanleg schijnen te hebben voor de beweging, wond ik mijn lichaam als een major league honkbalwerper op en ontrolde toen in een pantomime van het uitwerpen van een winnende snel-bal over de thuisplaat. Behalve in dit geval, omdat de floppy disk fijntjes geklemd tussen duim en wijsvinger van mijn rechterhand was, keilde ik de disk feitelijk tegen de zijkant van een metalen dossierkast halverwege aan de andere kant van de kamer.

Die worp kwelt me nog steeds, een spookachtige vertraagde herinnering van het soort dat ervaren wordt door film-sportfiguren, gezegend door goede belichting en een verzachtende lens. Kleine scherven van beige kunststof barstten horizontaal uit, om zich vervolgens te vestigen op de verbogen magnetische schijf die seconden eerder de enige kopie van mijn artikel had vertegenwoordigd. Dat was mijn eerste les in hoe kwetsbaar de meeste van onze high tech toestellen kunnen zijn.

De herinnering aan de floppy disk-puinhoop kwam onlangs van jewelste terug toen de harde schijf van mijn PowerBook een akelig krakend kabaal begon te maken voordat hij de dupe werd van een groots hardware-defect. Om de drive te redden, en nog belangrijker, de data die erop bewaard was, was meer nodig dan een diagnostiserend voorbijgaan met Disk First Aid. Ik had me al eens eerder afgevraagd of de vaak-geprezen data-hersteldiensten van DriveSavers z'n reputatie waard was; dit was mijn kans om het uit de eerste hand te ontdekken.

<http://www.drivesavers.com/>

Zo eindigt een schijf -- Ik dacht altijd dat een zware crash van een harde schijf een visueel spektakel zou zijn. Als je bekijkt hoe data worden weergegeven op een scherm, zou je denken dat als data helemaal de soep indraaien, dat resulteert in felle kleuren en digitaal vuurwerk. De teloorgang van mijn harde schijf was echter een hoorbare gebeurtenis: nadat ik Commando-S had gedrukt om een bestand te bewaren, draaide de schijf even, en maakte dan snelle klik-geluiden, begeleid door luidere klak-geluiden.

Ik zette de PowerBook af en herstartte, maar ik kreeg enkel een knipperend vraagteken te zien. Opstarten van de MacOS 8.5 CD-ROM ging prima, maar de partities van mijn harde schijf verschenen niet, en waren ook niet zichtbaar voor Disk First Aid of Drive Setup. Iedere keer dat ik de machine herstartte bleef ik echter klik- en klak-geluiden horen. Aangespoord door visioenen van het lees- en schrijfmechanisme dat als een houthakker inhakt op de schijf, zette ik de computer af, en hoopte zo verdere schade te beperken.

Gelukkig had ik eindelijk een DAT-drive en Retrospect gekocht, na het lezen van Adam's artikels over back-ups voor Macintoshes (zie "Heeft u vandaag al Uw back-up gemaakt?" begonnen in TidBITS-432). Ik had dus een back-up van mijn gegevens. Jammer genoeg, zoals zo vaak met technologie die goed lijkt te werken, was ik niet zo vlijtig geweest mijn back-ups te verifiëren. Dus hoewel ik op vrij regelmatige basis back-ups had gemaakt, had Retrospect door een fout van mij van de verkeerde gegevens back-ups gemaakt. In plaats van mijn dagelijkse cache-files van mijn browser uit te sluiten van back-up waren ze de enige bestanden waarvan een back-up was gemaakt. Oeps.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1041>

Ik had twee weken daarvoor een volledige back-up gedaan, dus die gegevens waren beschikbaar. Een aparte incrementele back-up in mijn kantoor verminderde het verlies tot een week. Maar e-mail! Ik krijg heel veel e-mail, en door de jaren heen is mijn e-mailprogramma mijn leven gaan beheersen. Een volledige week aan nota's, deadlines, gesprekken en overeenkomsten waren weg. En ik zat natuurlijk met verschillende deadlines.

Een koud, vreemd gevoel van angstige rust daalde over mij, zoals het personage van Roy Scheider in de film Jaws als hij voor het eerst de mensenhaai ziet en zegt: "We hebben een grotere boot nodig." Ik wist dat het een lange week zou worden.

<http://us.imdb.com/Title?0073195>

Schade onder controle -- Nadat ik DriveSavers had gecontacteerd (op het nummer 800/440-1904, buiten de VS en Canada zijn ze te bereiken op 415/382-2000) en bevestiging kreeg dat het waarschijnlijk een hardware-probleem was, haalde ik de harde schijf uit de machine - een makkie dankzij het toegankelijke ontwerp van de PowerBook G3. Ik stuurde hem naar het hoofdkwartier van de firma in Novato, Californië.

Ondertussen haalde ik alle mogelijke data terug uit mijn back-ups en plaatste ze op een APS externe harde schijf, die dan de opstartschijf werd voor de PowerBook G3. Soms moest ik mijn computer meenemen, en omdat de externe schijf meezeulen vervelend en onelegant was, schakelde ik mijn PowerBook 5300cs weer in, en zette er mijn oude e-mail op en essentiële bestanden. Het snelheidsverschil tussen beide machines was dramatisch, maar ik kon mobiel blijven, waardoor de bijkomende schade aan mijn werk beperkt bleef. In dit geval was de PowerBook 5300 me meer waard als reservemachine dan om het even welk bedrag ik er voor had kunnen krijgen.

DriveSavers Komen Ter Hulp -- Terwijl ik scharrelde om fragmenten van mijn verloren arbeid en communicaties bij elkaar te krijgen, waren de techneuten van DriveSavers bezig met het beoordelen van mijn slecht werkende harde schijf. Ben je bekend met DriveSavers, dan zou je ze herkennen aan de beschrijving van hun stand op Macworld Expo. Wandelend langs het PowerBook 100, te zien op de bodem van een aquarium of een niet te identificeren, half-gesmolten PC laptop vertelt je dat DriveSavers een serieuze zaak is als het gaat om data, na alle mogelijke rampen te herstellen. (Meer over dergelijke heldendaden betreffende het herstellen kun je lezen in het museum van het bedrijf, het Museum van Bizarre Schijframpen, op hun Web site.)

<http://www.drivesavers.com/0/museum.html>

John Christopher, mijn contactpersoon bijDriveSavers was in staat te bepalen dat de crash te wijten was aan een niet werkende hefboom, dat is de armatuur die de lees- schrijfkoppen van de schijf draagt. Om dat te bepalen gebruikten ze een eigen hardware instrument, dat ze in staat stelt diverse fysieke eigenschappen van de drive te testen. Kapotte drives worden nooit voor diagnostische doeleinden op een computer gebruikt, want de structuur van de schijf zou kunnen veranderen en belangrijke informatie, die nodig is voor de reparatie, zou overschreven kunnen worden.

"We hebben toegewijde steriele ruimte-technici, die dagelijks niets anders doen dan schijven in- en uit elkaar halen." zei hij. "De technicus van jouw achijf identificeerde de fysieke fout van de schijf, haalde de hefboom groep eruit en verving die door eentje van een identiek schijfmodel. DriveSavers heeft ongeveer 100 Macintoshes van alle soorten, vanaf de 128K en verder, plus tenminste één eenheid van bijna iedere uitwisselbere drive die ooit gemaakt werd en onderdelen voor meer dan 3000 drives. Voor de veiligheid maken we een kloon van de drive en we maken een spiegelbeeld (mirror image) van iedere sector. We nemen aan dat als een drive binnenkomt, we maar één poging tot herstel kunnen doen voordat de hele zaak naar de bliksem gaat."

In mijn geval was het herstellen van de data gemakkelijk, want de hardware fout had de informatie op de schijf niet belemmerd. "We hadden een gave Directory, zodoende kon ik mijn kloon opstarten en de data kopiëren," zei John. "In de meeste gevallen is het niet zo makkelijk, daarom steunen we op door ons geschreven software, die de drive schoonmaakt en ons de best mogelijke herstelling verschaft."

De diagnose, de herstelling en de restauratie van mijn data nam ongeveer zeven uur in beslag. Uit- en inbouw omvatten meestal een of twee uur; klonen en het herstellen nemen minstens twee uren, afhankelijk van de hoeveelheid data die hersteld werden. DriveSavers verifieert en controleert dan de data op virussen, alvorens ze te laden op wat voor opbergmedium dan ook die jouw voorkeur heeft, zoals CD-ROMs, Zip disks, Jaz disks, hard drives, etc. Een door DriveSavers aangeboden DataExpress service laat je ook je data downloaden vanaf hun FTP site, een optie die voor klanten aan de oostkust van de USA goed getimed kan worden.

"Ik deed een keer een spoedopdracht voor een kerel in New York," zei John. "Hij verzond via huis-aan-huis-bezorging. De schijf arriveerde om 9 uur P.M. Pacific time en ik was klaar met het herstellen om 3 A.M., zo was hij in staat met downloaden te beginnen vanaf de DataExpress site om 6 A.M. Eastern time. Zijn server deed het weer en hij was online vóór 9 uur A.M."

Zes dagen nadat ik hoorde dat mijn drive kapot ging, ontving ik via UPS een doos waarin mijn overleden hard drive en vijf CD-ROMs, die de complete inhoud bevatten van de schijf ten tijde van de crash. Die hebben nu het toegevoegde voordeel van een permanent archief te zijn van mijn data van toen. Kosten, in een situatie als de mijne, waar DriveSavers een 4 GB hard disk herstelde onder hun standaard 1 a 2 dagen service, begon met ongeveer $900 en kon oplopen tot $2,800 of meer, afhangend van de aard van het probleem. DriveSavers biedt ook prioriteits-, voordelige, internationale en ter plekke opties, alsook een service met hoogste veiligheid. In het kort gezegd is DriveSavers niet goedkoop voor terloops gebruik, maar als je data echt belangrijk voor je zijn, zijn de kosten het waard.

Garantieperikelen -- Nu ik mijn data terug had, had ik nog een probleempje op te lossen: de kapotte schijf vervangen. Omdat de PowerBook nog geen jaar oud was, kon dat in principe onder garantie gebeuren. Maar omdat DriveSavers de behuizing van de schijf had geopend (iets wat je normaal je garantie kost), moest ik me ervan vergewissen dat de schade nog steeds werd gedekt. Gelukkig bleek mijn vrees ongegrond. DriveSavers behandelt bijna 400 drives per maand, en onderhoudt om die reden goede betrekkingen met hardware leveranciers en met elke fabrikant van hard disks. Ik had mijn recht op garantie niet verspeeld en kon een nieuwe schijf krijgen.

De grootste verrassing in dit late stadium was hoe moeilijk het was een leverancier te vinden die met zo min mogelijk gedoe een nieuwe schijf kon leveren. Eén bedrijf wilde dat ik de hele PowerBook kwam brengen, zodat ze het probleem konden diagnostiseren (wat natuurlijk niet kon omdat de oorspronkelijke schijf al was geopend en gewijzigd door DriveSavers), de nieuwe schijf konden bestellen en hem er zelf inzetten - wat zou betekenen dat ik mijn probleemloos functionerende PowerBook minstens vijf dagen kwijt zou zijn. Na wat rondvragen kwam ik bij MacTechs terecht, een plaatselijk Apple-geautoriseerd service center, dat de vervangende drive bestelde en hem aan mij gaf in ruil voor het beschadigde exemplaar.

<http://www.mactechs.com/>

Rechtstreeks met Apple bellen loste in dit geval niet veel op, maar leidde wel tot een soort grappige situatie. Nadat ik had verteld wat er aan de hand was, vroeg de medewerker van de technische ondersteuning of DriveSavers de schijf uit de PowerBook had verwijderd. Toen ik hierop ontkennend antwoordde, stelde hij dat ik wellicht mijn recht op garantie had verspeeld door de schijf zelf uit de PowerBook te verwijderen, omdat het enige wat de gebruiker volgens Apple zelf zou mogen doen het bijplaatsen van geheugen is, en verder niets. Dit ondanks wat staat op de bladzijden 81 en 82 van de handleiding van mijn PowerBook, waar specifiek wordt uitgelegd hoe een willekeurige gebruiker de hard disk kan verwijderen "voor reparatie- of veiligheidsredenen." Toen ik dit de man voorlegde, leek hij wat in de verdediging gedrongen, dus heb ik het onderwerp verder laten rusten. Omdat ik al een oplossing had gevonden via een plaatselijk bedrijf, heb ik geen moeite meer gedaan om van iemand anders bij Apple een definitief verhaal te krijgen, dus het kan heel goed zijn dat mijn contactpersoon ernaast zat.

Veel later die avond, nadat ik mijn nieuwe schijf had geïnstalleerd en de veilig gestelde data van de DriveSavers CD-ROM's had gekopieerd en samengevoegd met de die week gewijzigde bestanden, deed ik iets heel anders dan toen in dat redactielokaal van de schoolkrant: ik ging naar bed en heb die nacht heerlijk geslapen (terwijl mijn DAT-drive een goede back-up maakte, natuurlijk).

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering