Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#493/16-Aug-99

Je vrienden doen een beroep op jou als ze er niet uit komen met hun Mac, maar wat te doen als jij er niet bent? Jeff Carlson bekijkt HouseCall, een utility dat een verbinding legt met een remote Mac en daarmee werkt als stond het op dezelfde tafel. Ook kijken we weer eens naar REALbasic en het doen van de wekelijkse boodschappen op het Internet, plus aandacht voor de ShrinkWrap 3.5 release, een batterij-update voor de PowerBook G3 Series eigenaars en MacHeadlines, dat in een op maat gemaakt venster nieuws van het Internet vertoont.

Onderwerpen:

Copyright 1999 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/16-Aug-99

Vertaling: [PEP].

ShrinkWrap 3.5 Voegt Functies toe & Snelheid --Aladdin Systems brengt ShrinkWrap 3.5 van Chad Magendanz uit, de laatste versie van de veel gebruikte utility voor het creëren en onderhouden van disk images. ShrinkWrap 3.5 biedt ondersteuning van HFS Plus volumes, Navigation Services, een keuze om alleen gebruikte blocks te kopiëren, verschillende interface verfraaiingen en het vermogen om disk images binnen disk images te benaderen. Versie 3.5 geeft ook een betere aansluiting op het NDIF disk image formaat dat wordt gebruikt door Disk Copy van Apple, ondersteunt nu disk images die zijn verdeeld over een aantal bestanden en maakt Disk Copies twee tot vijf keer sneller dan Disk Copy zelf. Verder werkt ShrinkWrap nu met Stuffit-compressie en 40-bit encryptie, kan automatisch een Installer initiëren als de disk image verschijnt (perfect voor de distributie van software) en kan zelfs disk images aan van drive containers van Virtual PC, mastering software van Adaptec's Toast, Hard Disk ToolKit, DOS kaarten van Apple, emulatieproducten van Insignia PC en meer. Voor eigenaars van ShrinkWrap 3.0 kost een upgrade $15; anders rekent Aladdin $30 voor het online-product. Een 1.1 MB demo voor 30 dagen is beschikbaar. [GD]

<http://www.aladdinsys.com/shrinkwrap/>
<http://asu.info.apple.com/swupdates.nsf/artnum/n11162>

Oplossing voor de Batterijproblemen van de G3 series? Apple brengt PowerBook G3 Series Battery Reset Update 1.0 uit, dit moet problemen met de hoofdbatterijen verhelpen die eigenaars van sommige PowerBook G3 Serie laptops nu hebben. De problemen zijn dat PowerBook de batterijen niet herkent, batterijen niet wil opladen of niet juist aangeeft in hoeverre de batterijen nog vol zijn. De PowerBook G3 Series Battery Reset Update bevat een kleine toepassing die een of beide PowerBook batterijen (als er twee zijn) reset; daarna moet PowerBook de batterijen herkennen. Apple stelt dat dit niet alle batterijproblemen zal oplossen. De update is alleen van toepassing op de PowerBook G3 Series computers (familienummer M4753 - kijk op het etiket aan de onderkant van de computer) en is niet van toepassing op de bronzen toetsenbord PowerBook G3's. Apple geeft verdere uitleg over de verschillen tussen de met G3 uitgeruste PowerBooks in een artikel in de Tech Info Library. De update is een 190K download.[GD]

<http://asu.info.apple.com/swupdates.nsf/artnum/n11490>
<http://til.info.apple.com/techinfo.nsf/artnum/n24604>

Trexar komt met MacHeadlines 1.7 --Vandaag bracht Trexar Technologies MacHeadlines 1.7 uit, een update voor wat eerder NewsTicker heette. Net als MacTuner en WeatherTracker geeft MacHeadlines een toegewijde interface voor informatie van het Web, in dit geval rollende krantenkoppen, beurskoersen en andere informatie die getoond wordt in een venster waarvan de vormgeving geheel naar wens kan worden aangepast. Met het aanklikken van een krantenkop verschijnt het aanverwante artikel in je browser. MacHeadlines is al geconfigureerd met een paar veel gebruikte nieuwsbronnen en je kunt er zelf je eigen keuzes (inclusief TidBITS) aan toevoegen. MacHeadlines vereist System 7.5.1 of later met Open Transport 1.1 of beter. MacHeadlines shareware kost $20, de evaluatie-versie is goed voor 20 dagen. [ACE]

<http://www.macalive.com/macheadlines/>

REALbasic 2.0 wordt echt

door Matt Neuburg <[email protected]>. Vertaling: [LmR].

Vorig jaar prees ik in "Ja, Virginia, REALbasic bestaat echt!," in TidBITS-443, REAL Software's REALbasic aan als een krachtig object-georiënteerde ontwikkelingsomgeving die uitdaagde tot het snel en intuïtief ontwikkelen van zeer bruikbare, stabiele Macintosh-applicaties met een prettige interface. Ik heb mijzelf eens aan het werk gezet en heb nu een boek geschreven over REALbasic (getiteld "REALbasic: The Definitive Guide" en vanaf oktober bij O'Reilly te verkrijgen).

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05043>
<http://www.realsoftware.com/>
<http://www.oreilly.com/catalog/realbasic/noframes.html>

Terwijl ik aan het boek werkte, bleef REALbasic voortdurend verder ontwikkelen. Dit was een bron van frustratie voor me, maar geen enkel boek kan de software die het beschrijft volledig bijhouden. Bovendien was het ook plezierig want het programma verbeterde terwijl het boek werd geschreven. Ik had in het boek aanvankelijk REALbasic versie 1.0 beschreven maar herschreef het vervolgens voor versie 2, en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Ik bleek een prima timing te hebben gehad. Hoewel REALbasic 2.0 vroegtijdig uitkwam, verwijdert de 2.0.2 uitgave (en vooral ook de 2.1 alpha's die daarop volgden) zo veel problemen en bevatten ze zoveel verbeteringen dat gebruikers, mijns inziens, niet langer hoeven te twijfelen om een upgrade uit te voeren of de "Standard version" aan te schaffen. En als ze dat doen, zal het boek ze kunnen helpen. (Ik kan echter nog niet de $300 kostende "Professional version", aanraden, die database functionaliteit biedt en de mogelijkheid om Windows programma's te compileren van dezelfde source code. Deze twee functies zijn nog niet zo goed, met name gezien de vrij stevige prijs van deze versie.)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05361>

In REALbasic 2.0 zitten veel nieuwe Appearance Manager controls (zoals uitgelichte knoppen) de printondersteuning is verbeterd, er kunnen QuickTime filmpjes real time gebouwd worden, de ondersteuning van Apple events is beter (hoewel nog steeds niet compleet), en de Mac toolbox kan direct worden aangeroepen op zowel PowerPC als 68K machines. Veel van de gaten die her en der in de functionaliteit zaten, zijn opgevuld; sommige zijn gebleven maar de mensen bij REAL Software kennen het probleem en lijken dit ook serieus te nemen, dus er is hoop dat ook deze snel verholpen zullen worden. Verder is de programmeertaal uitgediept door het toevoegen van constanten, pass-by-reference parameters, array parameters, en varianten. Bovendien is de objectgeoriënteerdheid van de omgeving veel beschaafder geworden door constructoren, virtuele methoden, en klasse interfaces die dienst doen als invallers voor multiple inheritance. Dit alles klinkt misschien wat duizelingwekkend maar waar het op neerkomt is dat het programmeren met REALbasic nu nog eenvoudiger en veel natuurlijker is dan voorheen.

<http://www.realsoftware.com/NewInRB2.html>

Ik blijf REALbasic aanraden - en niet alleen vanwege het boek. Het is waarlijk een leuke en toffe manier om applicaties te ontwikkelen. Ik denk ook dat het een prima omgeving is als je voor het eerst leert programmeren. Deze veronderstelling heb ik getest op een paar kinderen die ik van een vriend te leen had en waarvoor ik een soort privé "computer kamp" had georganiseerd - de resultaten waren fantastisch. REALbasic geeft meteen voldoening en maakt van programmeren een levendige aangelegenheid; de kinderen hadden de tijd van hun leven om bijvoorbeeld de computer Engels te laten vertalen in Pig Latin, stokpoppetjes te laten tekenen en die dan te laten animeren, en boter, kaas en eieren te laten spelen.

REALbasic 2.0.2 Standard kost $100 ($60 voor studenten), of $50 om te upgraden van versie 1.0 ($30 voor studenten). Je kan het kopen via de REAL Software Web site.

<http://www.realsoftware.com/purchase.html>

De Dokter Op Huisbezoek

door Jeff Carlson <[email protected]>. Vertaling: [JS] & [IdM].

Hoe vaak is het niet voorgekomen dat je een vriend of kennis met een Macintosh probleem door de telefoon geholpen hebt, waarbij je wist dat je het probleem in een fractie van de tijd had kunnen oplossen als je zelf aan de computer had kunnen zitten? Hoewel het probleem triviaal lijkt is het mondeling gidsen door een visuele interface vaak een zaak van veel geduld, in het bijzonder als het beginnende gebruikers zijn die nog geen solide grip hebben op de terminologie van wat ze zien. Je moet een mentaal beeld van hun scherm bouwen gebaseerd op wat ze beschrijven, en instructies geven in termen die ze gemakkelijk kunnen begrijpen.

Nu kan je aan hun computer zitten, ongeacht waar je bent. Timbuktu HouseCall van Netopia bevat de toegang en beheersingsfuncties van het krachtigere broertje Timbuktu Pro in een pakket gericht op vereenvoudigde een op een toegang. HouseCall maakt het mogelijk een andere Macintosh te bekijken en te besturen, bestanden uit te wisselen, berichten in te typen in een kletsvenster, en zelfs een intercom te gebruiken om met de persoon aan de andere kant van de verbinding te praten, gebruik makend van een microfoon die aan beide Macs is gekoppeld. HouseCall kan twee computers over het Internet of direct via modems met elkaar verbinden.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=01868>
<http://www.netopia.com/software/tb2/mac/housecall/>

HouseCall bestaat uit twee onderdelen: het HouseCall Patient regelpaneel dat de andere gebruiker installeert op de zieke Mac (wat vanzelfsprekend betekent dat de Mac op moet kunnen starten en de modem of een Internetverbinding moet kunnen gebruiken), en de HouseCall Doctor applicatie dat jij, als de geraadpleegde Mac expert, kan gebruiken om de andere machine te bedienen.

Het Internet als Wachtkamer -- De gemakkelijkste manier om als doctor verbinding te krijgen met een patiënt is via het Internet. Voer het IP-adres in van de machine aan de andere kant in het HouseCall Doctor programma. Als de patiënt de Internet toegang in HouseCall Patient aanzet, kun je de verbinding maken.

Niet iedereen heeft een vast IP-adres, dus patiënten die een inbelverbinding naar Internet gebruiken (en daardoor typisch een ander IP-adres hebben elke keer dat gebeld wordt) kunnen hun e-mailadres invoeren. Met Internet toegang aangezet in HouseCall Patient is het IP-adres zichtbaar en tijdelijk opgeslagen met het e-mailadres op de publieke Internet Locator van Netopia. De doctor hoeft alleen het e-mailadres van de patiënt in te voeren om HouseCall Doctor zo ver te krijgen dat het het huidige IP-adres opzoekt. Gebruikers die niet graag hun e-mailadres zomaar overal heen sturen kunnen elk uniek adres gebruiken; volgens Netopia wordt deze informatie alleen gebruikt voor het maken van HouseCall verbindingen.

Verzorgen van Modemverbindingen -- HouseCall heeft geen Internet-verbinding nodig zolang beide computers modems en toegang tot een telefoonlijn hebben. Standaard probeert HouseCall via een directe modemverbinding te werken, een optie die zowel het sterkste als meest frustrerende aspect van het programma laat zien. Aan de ene kant kun je zowel praten als gegevens versturen met dezelfde enkele telefoonlijn, wat handig kan zijn als je het diagnostische werk moet onderbreken om met de persoon aan de andere kant te praten zonder de verbinding te verbreken en opnieuw te bellen. Echter, het maken van de modemverbinding zelf kan frustrerend zijn.

Mijn grootste klacht over HouseCall is dat je je spraakverbinding als de gegevensverbinding moet gebruiken. Toen een klant van me een probleem had dat we niet over de telefoon konden uitzoeken, greep ik naar HouseCall in plaats van het maken van een niet geplande autorit van een half uur naar zijn kantoor. Hoewel we beide twee telefoonlijnen hebben, moest ik mijn spraaklijn in mijn PowerBook pluggen, en daarna de verbinding maken met mijn telefoon; op gelijke manier moest hij aan zijn kant met telefoonlijnen en hoornen jongleren. Met ons tweeën aan de lijn klikten we op de Activate Modem knop van HouseCall, en na het doorstaan van de verbindingstonen van de modem, kregen we de instructie van HouseCall de hoorn op de haak te leggen. Zodra de data-verbinding gemaakt is, kun je op de Talk on Phone knop klikken van HouseCall om terug te gaan naar spraakcommunicatie.

Netopia verdient punten doordat ze het proces eenvoudig maken: elke stap is uitgelegd in een dialoog die je weg moet klikken voordat je door kunt gaan. Echter, veel mensen die op afstand ondersteuning nodig hebben zullen technisch niet sterk in hun schoenen staan, en de opeenvolging van dialogen en commando's kan snel verwarrend worden. Daarnaast hebben veel mensen in deze tijd een telefoonlijn speciaal voor dataverkeer (in het bijzonder zij die als computerdokter dienst doen), en HouseCall zou de mogelijkheid moeten hebben om het telefoonnummer van de patiënt in te voeren en de verbinding zelf direct te maken zonder dat een dokter een patient handmatig moet bellen.

De geest in de machine -- Een keer een verbinding tot stand is gebracht, is HouseCall een plezier om te gebruiken. Als dokter kan je je control-toets aanklikken om het scherm van de andere Mac te zien; dan kun je die Mac bewerken alsof hij op je eigen bureau stond. Mijn klant stond verbaasd toen hij zijn PowerBook schijnbaar op eigen houtje zag aanwijzen, klikken en folders opendoen. Wat mij betreft, ik was snel in staat om te grasduinen in zijn Systeemmap om mijn theorie te bevestigen over waarom zijn computer zich misdroeg (een oude versie van de StuffIt Engine verhinderde dat sommige e-mail-attachments konden geopend worden). Ik kon in een paar minuten handelingen doen die moeilijk en tijdrovend zouden zijn om uit te leggen, ik hoefde me niet visueel voor te stellen wat mijn klant aan het doen was, en mijn klant kon precies volgen wat ik deed.

Tot mijn verbazing reageerde HouseCall vrij goed, zelfs met onze 33.6 Kbps-verbinding. Als de verbinding trager was geweest, dan had ik de HouseCall-display naar zwart-wit kunnen schakelen door op het B&W-icoon links in het venster te klikken. Door de hoeveelheid display-gegevens die naar mijn machine gestuurd werden te verminderen, zouden de prestaties toenemen.

Terwijl ik aan het werk was, kon ik mijn klant vragen stellen door gebruik van het chat-venster van HouseCall (een vrij standaard chat-interface waarin je met iemand anders berichten heen en weer intikt) zonder terug te schakelen naar de voice-lijn. Communiceren door de Intercom feature van het programma was ook een mogelijkheid, maar omdat hij met een deadline zat hebben we geen tijd genomen om te experimenteren. Ik heb later de Intercom-mogelijkheid getest met een snelle DSL-lijn met een collega die ook een DSL-lijn gebruikt; de feature is bruikbaar - vooral als je een microfoon hebt waarin je direct kan praten - maar het was eerder traag en het geluid kon hakkerig zijn. Maar iemand die nog meer ondersteuning nodig had kon beslist voordeel halen uit de intercom.

Om het probleem van mijn klant op te lossen verwijderde ik de verouderde extensie en kopieerde ik de meest recente installer voor StuffIt Expander door hem van mijn bureaublad naar het zijne te slepen. Er verscheen een Exchange voortgangsvenster, gevolgd door een aangenaam geluid dat aangeeft dat het kopiëren afgelopen is (ik ben altijd onder de indruk als software goede, unieke geluiden bevat). Als ik alleen maar de bestanden naar zijn computer moest kopiëren, dan had ik een nieuwe exchange-session kunnen beginnen zonder de controle over zijn computer over te nemen. In dat geval verschijnt er een Exchange venster met enkel een directory-lijst van beide computers; selecteer gewoon een bestand en klik op Copy. Nadat ik de nieuwe versie van StuffIt Expander had geïnstalleerd, kon ik de bestanden decoderen die hij had nodig had voor zijn deadline. Nu de patiënt genezen was verklaard, verbraken we de verbinding, en ik stuurde hem een rekening die waarschijnlijk veel lager was dan wat een echte dokter zou vragen voor dezelfde diagnosetijd.

Controle -- Met Timbuktu Pro kan een systeembeheerder semi-transparant verbinding maken met de computer van een gebruiker; een knipperend icoon op de menu-balk duidt aan dat iemand verbonden is, maar zolang de toegang al geïnstalleerd is, kan de systeembeheerder op ieder moment in verbinding gaan. Omdat HouseCall bedoeld is voor occasionele toegang, is voor bijna iedere handeling bevestiging nodig van de patiënt, van het bereiken van controle tot het beginnen van een chat-sessie, en de dokter moet wachten tot de patiënt toestemming gegeven heeft. Dat kan frustrerend zijn voor de dokter, vooral als je meerdere items wil kopiëren: iedere uitwisseling vraagt om bevestiging. Een keer stapte mijn patiënt jammer genoeg even zijn kantoor uit, terwijl ik op zijn bevestiging wachtte. Maar dat soort ergernissen zijn miniem vergeleken met de tijdverspilling van telefoneren of het bezoeken van de nukkige computer.

HouseCall heeft nog een paar dingen gemeen met Timbuktu Pro. Je kan de inhoud van het klembord kopiëren van de ene machine naar de andere, en er zijn instellingen aan de linkerkant van het HouseCall-venster om te bepalen of het veranderen van de venstergrootte het formaat van de inhoud mee aanpast of gewoon de hoeveelheid getoonde schermruimte verandert. Je kan ook heen en weer gaan tussen Control-modus en Look-modus, waarbij je muis en klavier-handelingen niet van toepassing zijn op de andere computer (als je bijvoorbeeld wil zien hoe de patiënt een handeling uitvoert). HouseCall bevat ook een Modem Monitor-venster om de staat en de duur van de modem-naar-modem-verbinding te zien.

Specialistenwerk zonder paperassen -- Het HouseCall Doctor programma is gratis te downloaden (1,1 MB) van de website van Netopia. Het client-programma voor de patiënt, ook een download van 1,1 MB, kost per stuk 30 $, 50 $ voor twee registratie-codes, of 200 $ voor tien. Verschillende mensen die ik er over gesproken heb waren verbaasd waren dat de klant moet betalen voor de software, maar de klant de rekening laten betalen is een kleine prijs voor het oplossen van problemen door een Mac-expert. Met de gebruikelijke consultatietarieven zal HouseCall zichzelf al terugbetalen tijdens het eerste gebruik.

<http://www.netopia.com/buy/download_orders.html#mac>

HouseCall is een geweldige en gebruiksvriendelijke oplossing voor iedereen die al eens een Macintosh-probleem heeft proberen op te lossen langs de telefoon. Beide onderdelen vereisen een PowerPC MacOS-computer, 16 MB RAM, modem- of Internet-toegang, en Mac OS 8.1 of hoger. Er is ook een volledig werkende drie-dagen-versie van de HouseCall Patient verkrijgbaar ter evaluatie.

<http://www.netopia.com/software/tb2/mac/housecall/housecall_eval.html>

Internet Kruideniers Gaan Door met Opgroeien

door Adam C. Engst <[email protected]>. Vertaling: [DPF] & [MSH].

Afgelopen maart schreef ik over hoe we begonnen waren gebruik te maken van HomeGrocer.com, een lokale Internet-supermarkt in plaats van naar een echte supermarkt te gaan. Dit artikel leverde veel discussie op op TidBITS Talk aangaande zaken als het verplaatsen van de aankoop van zoiets basaals als voedsel van de echte wereld naar Internet. Verder zijn er sinds maart een aantal veranderingen geweest in de Internet kruideniers-niche.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05303>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=623>

Update bij HomeGrocer.com -- Ik vond het zeer plezierig HomeGrocer.com te zien groeien in de laatste paar maanden. Met de meeste Internet-bedrijven is het moeilijk om aan te voelen wat er binnen het bedrijf allemaal gebeurt omdat je ervaring zo ver af staat van wat je gewend bent in de echte wereld. Bij HomeGrocer.com echter arriveert er een vrachtwagen bij je thuis elke week, en bijna alle chauffeurs kletsen graag met je terwijl ze de boel uitladen. In mei breidde HomeGrocer.com uit naar de Portland, Oregon regio. De vraag aldaar verraste HomeGrocer.com nogal; binnen vijf weken na de aankondiging was de vraag groter dan die in Seattle na een jaar ooit geweest is. De verrassing van HomeGrocer.com was bijvoorbeeld te vinden in de beslissing om vrachtwagens vanaf Seattle naar Portland te sturen in plaats van een opslagplaats in Portland op te richten.

<http://www.homegrocer.com/>

De lokale HomeGrocer.com service is ook op verschillende manieren verbeterd. Het is nu mogelijk de levering op willekeurig welke dag van de week te krijgen voor een grotere hoeveelheid uren. De web site van HomeGrocer.com heeft een aantal face-lifts gehad die het gebruiksgemak verhoogden, tezamen met een paar stappen terug, zoals toen iemand besloot dat het handig zou zijn dat bepaalde dingen in een "Natural & Organic" categorie gestopt zouden worden. Die categorie leidde tot het verspreiden van items door je individuele lijsten heen; sommige soorten fruit en groenten kon je terugvinden onder "Produce," terwijl anderen wel "Natural & Organic" waren. Het was gewoon een stomme zet, maar petje af voor HomeGrocer.com: op onze woedende berichten werd gelijk gereageerd en de categorie werd een keuze-mogelijkheid.

HomeGrocer.com gaat ontussen door met het toevoegen van nieuwe producten, maar we zijn wel teleurgesteld in de hoeveelheid verse producten uit de regio die zij verkopen. Tegelijkertijd lijkt het er niet op dat ze ongebruikelijke of moelijk te vinden zaken toevoegen. Ik vrees dat hoe meer HomeGrocer.com groeit, hoe vaker ze zullen kiezen voor de grootste gemene deler in plaats van te proberen zich te onderscheiden van de grauwe massa aan supermarkten.

Het grootste nieuws van HomeGrocer.com de laatste tijd was dat Amazon 42,5 miljoen dollar in het bedrijf geïnvesteerd had. Alhoewel er nogal wat speculatie was over hoe de twee bedrijven hun activiteiten zouden moeten/kunnen samenvoegen, is er maar weinig veranderd aan de buitenkant. Er is maar weinig reden voor de vrachtwagens van HomeGrocer.com om bestellingen van Amazon te leveren omdat er nog veel meer bedrijven zijn die dat efficiënt kunnen, en een supermarkt heeft een totaal afwijkende markt van wat Amazon normaal gesproken verkoopt. Ik zou graag een mogelijkheid zien om commentaar te geven op de zaken die het bedrijf verkoopt, net zoals het bij Amazon mogelijk is om commentaar te leveren op de boeken aldaar. Dergelijke commentaren zijn natuurlijk geen garanties, maar alle extra informatie over welk merk bonen je moet kopen zou behulpzaam zijn voor diegenen die bonen niet vaak genoeg aanschaffen om daar zelf een mening over te ontwikkelen.

De Wedijver -- Al zal de investering van Amazon HomeGrocer.com helpen te expanderen naar nieuwe markten (De San Francisco Bay Area is waarschijnlijk de volgende) andere bedrijven zijn ook op weg om aan de behoefte tegemoet te komen aan over heel de wereld via Internet-bereikbare kruidenierswinkels. Peapod kreeg goede, maar niet geweldige beoordelingen van de deelnemers van TidBITS Talk; een van de redenen voor de gemengde reactie was dat Peapod onlangs van partnerschap met lokale kruidenierwinkels overstapte (althans in sommige plaatsen) naar het realiseren van eigen magazijnen. Al zou de verandering Peapod efficiënter moeten maken,het heeft volgens zeggen, keuzebeperking tot gevolg gehad.

<http://www.peapod.com/>

Webvan, een Bay Area nieuwe starter, heeft ook aardig wat aandacht in de pers gehaald. Webvan tracht zich apart van de andere Internet kruideniers op te stellen door af te zien van hun $5 verzendkosten op orders boven de $50 en meldde herhaaldelijk het aanbieden van lagere prijzen dan je in supermarkten zou vinden. Nog niemand heeft in TidBITS Talk iets over Webvan's service gemeld.

<http://www.webvan.com/>

Ik ben verbaasd over hoeveel supermarkten er in de city van Seattle blijken te zijn. Pas nu beginnen de Internetkruideniers met elkaar in botsing te komen op plaatselijke markten en het blijft te bezien wat die concurrentie zal opleveren.

Sociale Aspecten van Internet Kruideniers -- In mijn oorspronkelijke artikel wees ik op enkele sociale aspecten van het winkelen voor kruidenierswaren op Internet; meer verscheen in TidBITS Talk.

Winkelen voor kruidenierswaren heeft meer sociale bagage dan de meeste andere vormen van winkelen, eenvoudigweg omdat voedselvergaring niet vrijblijvend is. Op een of andere manier moeten we allemaal iedere dag eten aanschaffen en de wijze waarop we dat gedaan hebben, kenmerkt door de eeuwen heen de samenleving. In grote stappen sprongen we van jagers/verzamelaars naar zwervende herders, naar landbouwers; meer recent zijn bevolkingsgroepen van boerderijen naar steden overgegaan, de landbouw is aanzienlijk meer gemechaniseerd geworden en nu vinden we enorme voedseldistributienetwerken vanzelfsprekend. Grosso modo zijn Internet-kruideniers maar een kleine verandering in de algemene wijze waarop we voedsel verzamelen - feitelijk was bezorging van kruidenierswaren nog niet zo lang geleden gewoon in veel steden.

Internet-kruideniers leveren echter aan een groter geografisch gebied dan de vroegere grutters, die leverden aan lokale klanten. Deze regelmatige leveranties hebben de mogelijkheid in zich om de wijze van verplaatsing te veranderen; gezien de enorme invloed van auto's op de samenleving en het milieu, verwacht ik dat voor sommigen het minder autorijden, met de daaraan gepaard gaande mindere vervuiling en verkeerscongestie uiterst belangrijk zullen blijken te zijn.

Ook de sociale aspecten van winkelen blijken interessant te zijn. Alhoewel het traditionele marktplein vaak de voornaamste gelegenheid was voor socialisatie van agrarische gemeenschappen, doen veel van de hedendaagse ervaringen in boodschappen doen niets aan het bijeenbrengen van de mensen. Sommige winkels beseffen het belang om mensen tot elkaar te brengen, zodoende is het niet ongebruikelijk boekenwinkels aan te treffen met coffeeshops of kruidenierszaken met eetplekjes. Veel mensen snakken naar gemeenschappelijkheid en reële winkels zulen merken dat het aanbieden van een plek om bij elkaar te komen hen helpt te concurreren tegen de toegenomen efficiëntie van de Internet-kruideniers.

Enkelen op TidBITS Talk spraken hun bezorgdheid uit dat het kruideniersboodschappen doen via Internet nog weer een excuus zou zijn om andere mensen te vermijden. Ik geloof echter niet dat daar een echt gevaar in schuilt. Mensen die niet geïnteresseerd zijn in socialisering, doen dat ook niet in traditionele kruidenierwinkels; zij die dat wel doen kunnen de door online-kruideniers gespaarde tijd benutten met vrienden en familie. Natuurlijk, gelegenheid voor misbruik is altijd aanwezig; een individu dient altijd nog zelf de verantwoordelijkheid op te brengen voor zijn of haar levenswijze.

In groter verband gezien vertegenwoordigt het Internet kruidenierswinkelen een nogal wezelijke verandering in consumptiepatronen. Internet-kruideniers beïnvloeden lokale werkverschaffing, prijsbepaling en andere zaken in verband met de aanwezigheid van traditionele supermarkten. Ik kan niet voorspellen hoe deze dingen zullen uitkristalliseren, want ik denk dat Internet-kruideniers een duidelijke lokale aanwezigheid dienen te hebben in de markten die ze bedienen, gezien de vele aan bederf onderhevige voedselproducten.

Tenslotte uitten TidBITS Talk deelnemers hun bezorgdheid over wat economisch benodigd is om deel te nemen aan Internet-kruidenierswinkelen. Grote aantallen mensen kunnen zich geen computers of Internettoegang veroorloven en kunnen daardoor niet meedoen. Traditionele supermarkten zullen doorgaan met het bedienen van deze gebieden, maar ik denk dat we ook vernieuwende manieren zullen zien om voor de lagere inkomens hardware en toegang tot het Internet aan te bieden. Bijvoorbeeld, een Internet-kruidenier die zich een weg baant in een nieuw gebied zou goedkope computers en Internettoegong kunnen aanbieden in ruil voor een servicecontract, voortdurend adverteren of een bepaald peil van winkelen. Als het "vrije PC" aanbod in het algemeen succes blijkt te hebben (zoals gebeurde bij de GSM-markt), is niet te voorspellen hoever het zich zou kunnen uitbreiden.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering