Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#426/20-Apr-98

De online porno-industrie wordt vaak afgeschilderd als "het achterkamertje" van Internet. Maar zoals gastschrijver David Strom opmerkt zijn de technici in dat achterkamertje voor een groot deel verantwoordelijk voor veel vooruitgang van Web technologieën. Verder berichten we in dit nummer over het winstgevende laatste kwartaal van Apple, het verloren gaan van Quicken voor de Mac, de vrijgave van een nieuw backup-programma, en meer reacties over meer dan een beeldscherm. Tot slot maken we de oprichting bekend van de TidBITS Talk mailinglist.

Onderwerpen:

Copyright 1998 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/20-Apr-98

Intuit laat Quicken vallen voor Macintosh -- Vanwege dalende verkoopscijfers heeft Intuit de ontwikkeling gestaakt van Quicken voor Macintosh, het populaire programma voor de persoonlijke financiën. Intuit is van plan de verkoop en ondersteuning van Quicken 98 voor de Macintosh in stand te houden, maar de Macintosh ontwerpers van Quicken zijn overgeplaatst naar Intuit's Internet-diensten op het terrein van persoonlijke financiën. Nog geen anderhalf jaar eerder was Intuit al gestopt met de ontwikkeling van Mac-versies van QuickBooks en QuickBooks Pro, de professionele rekeningen- en belasting-software. Per saldo komt de Mac te zitten zonder programma's voor het onderhouden van de persoonlijke financiën, want Quicken overheerste deze markt voor de Mac. Intuit zegt dat het blijft verder werken aan MacInTax, de Macintosh-based programmatuur om je belastingaangifte te doen.

<http://www.intuit.com/support/quicken/qmnews.html>
<http:/www.quicken.com/>

Het valt moeilijk in te zien hoe een product met bijna volledig overwicht op de markt geen verdere ontwikkeling waard kan zijn. Hoewel, misschien dat de bundeling van Quicken Lite met Performa's het aantal nieuwe kopers heeft doen afnemen, en veel mensen die Quicken al lang gebruiken nooit zijn overgestapt op nieuwere versies. Aan de e-mail te zien die TidBITS heeft ontvangen, en aan commentaar op andere Macintosh nieuws-sites, zijn Mac-gebruikers bijzonder bezorgd over de koerswijziging van Intuit. Als je meer wilt weten over dit onderwerp, lees dan het interview van MacCentral met Intuit's Adam Samuels; voorts heeft het Mac Requests Petition Center een Quicken-petitie gestart. (We bespraken Quicken 98 in "Quicken 98: Evolutie in Uitvoering" in TidBITS-413.) [GD]

<http://www.maccentral.com/news/9804/19.quicken.shtml>
<http://mac.prohosting.com/petition.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=04651>

Apple boekt $55 miljoen kwartaalwinst -- Apple overtrof vorige week in belangrijke mate de verwachtingen van analysten door een winst van $55 miljoen te noteren op $1.4 miljard inkomsten gedurende het tweede belastingskwartaal van 1998. Dit betekent het tweede winstgevende kwartaal op rij, na de winst van $45 miljoen in het eerste kwartaal van dit belastingsjaar. Een jaar geleden leed Apple in hetzelfde kwartaal juist een verlies van $708 miljoen, voor een deel door de aankoop van NeXT Software. Volgens Apple waren iets meer dan de helft van de 650,000 Macs die verkocht werden, G3 systemen, en kwam 50 procent van alle inkomsten in dit kwartaal uit verkopen in het buitenland.[GD]

<http://www.apple.com/pr/library/1998/apr/15q2.html>

Geen dropstaaf te groot voor DropStuff 4.5 -- Aladdin Systems heeft DropStuff vrijgegeven met Expander Enhancer 4.5, de andere helft van Aladdin's dynamische duo desktop compressie- en expansie-gereedschappen. (De ene helft is de freeware StuffIt Expander 4.5). DropStuff biedt drag & drop creatie van StuffIt archieven en stelt gebruikers in staat om wachtwoord-beveiligde, zelf-uitpakkende, en BinHex archieven te maken. DropStuffs StuffIt Engine vergroot de mogelijkheiden van StuffIt Expander tot werkelijk alle online coderingsformaten; versie 4.5 van de StuffIt Engine stelt StuffIt Expander in staat ShrinkWrap disk images te mounten en bestanden te benaderen die beschermd zijn door Aladdin's versleutelingsproduct Private File. DropStuff 4.5 loopt onder Systeem 7.5 of later en is $30 shareware; als je een eerdere versie van DropStuff geregistreerd hebt, kun je opwaarderen voor $15. [GD]

<http://www.aladdinsys.com/dropstuff/dropstuff.html>
<http://www.aladdinsys.com/expander/>

Hoe Recent Is Jouw Laatste Backup? Dantz Development heeft een nieuw backup-programma uitgegeven, Retrospect Express. In essentie vervangt Retrospect Express, dat ontworpen is voor individuele gebruikers, het programma DiskFit, van Dantz, door een subset van de mogelijkheden die beschikbaar zijn in de volledige versie van Retrospect. Hoewel DiskFit Pro en DiskFit Direct blijven werken onder Mac OS 8.1, kunnen zij geen volumes met meer dan 32,000 files aan, en DiskFit Pro Reminder is niet compatibel met Mac OS 8 of 8.1. Retrospect Express omvat de belangrijkste functies van Retrospect, zoals compressie, scripting, en onbewaakt werken, en is geoptimaliseerd voor gebruik met removable media, inclusief CD-R drives. Retrospect Express biedt echter geen ondersteuning voor tape-drives - daar heb je Retrospect voor nodig. TidBITS sponsor Dantz Development biedt op dit moment Retrospect Express via het Internet aan voor $49.95 via de onderstaande URL. [ACE]

<http://www.dantz.com/sp/808.html>

Aankondiging: TidBITS Talk

door Adam C. Engst <[email protected]>

Naar aanleiding van de achtste verjaardag van deze uitgave gaan we iets nieuws proberen, en u bent uigenodigd deel te nemen. Hoewel TidBITS vaak beschreven wordt als een mailing list, beschouwen we het als een periodiek dat electronische methodes heeft gekozen voor de distributie. Hoewel dat vandaag de dag heel gewoon is, was het dat acht jaar geleden niet, toen op discussie gebaseerde mailing lists de dienst uitmaakten.

Daarom hebben we een kleine extra mailing list, genaamd TidBITS Talk, opgezet voor discussie over aan TidBITS gerelateerde zaken. Het doel van TidBITS Talk is een open, publiek kanaal zodat TidBITS lezers gemakkelijker met elkaar, en met de TidBITS redaktie, kunnen communiceren.

De mailing list zou zowel lezers als redaktie moeten helpen. Soms willen we een vraag stellen, of een idee uitproberen bij lezers zonder er een TidBITS nummer mee te vervuilen, of antwoord uitlokken van duizenden lezers. En we weten uit ervaring dat veel lezers waardevolle vragen, opmerkingen of suggesties voor TidBITS artikelen hebben, maar waarvoor de ruimte of tijd ontbreekt om ze volledig te beantwoorden. Vanaf nu hebben we een plek waar we de beste kunnen plaatsen die we zelf niet kunnen oppikken.

Toegestane Onderwerpen -- Het is belangrijk dat TidBITS Talk niet verzandt in een discussieforum met een hoog volume, dus we zullen de lat hoog leggen bij de redaktie. Omdat het redigeren extra werk is, hoop ik dat de list voldoende bij de les blijft zodat we af en toe het redigeren achterwege kunnen laten. Discussies zijn beperkt tot onderwerpen gerelateerd aan TidBITS, onder andere:

De volgende zaken zijn niet welkom:

We zijn van plan het aantal berichten beperkt te houden om te voorkomen dat abonnee's ondersneeuwen. We kunnen zelfs berichten vast houden om te voorkomen dat we teveel sturen op een dag. En de kans is groter dat een bericht geplaatst wordt als het goed geargumenteerde, goed geschreven berichten zijn, die scherpe opmerkingen vermijden. Neem een weigering een bericht te plaatsen niet persoonlijk; het wordt gedaan met het oog op het nut van de list voor ons allen.

Technische Beschrijving -- Momenteel draait TidBITS Talk met LetterRip Pro 3.0.1 van FogCity op onze SE/30, welke een 56K frame relay verbinding met het Internet heeft. We willen zien hoe goed LetterRip Pro het verkeer op de SE/30 behapt, indien nodig verplaatsen we de list naar een snellere machine.

<http://www.fogcity.com/>

Het nadeel van het gebruik van LetterRip Pro is dat de lijst gescheiden draait van de abonnee database die we voor de hoofd TidBITS lijst gebruiken. Ons huidige systeem is toegesneden op een wekelijks distributieschema, en niet op een discussielijst. Daarom, als je zowel TidBITS als TidBITS Talk wilt opzeggen, zul je dat separaat moeten doen. Ook het situeren van mail is niet zo gemakkelijk te verwerken.

Gebruiksaanwijzing -- Abonnee worden, en opzeggen bij TidBITS Talk is gemakkelijk. Commando's sturen is niet nodig, gewoon een e-mail sturen naar het juiste adres, welke je ook terug kunt vinden in de kop van elk bericht, is voldoende.

Tenzij je het uitdrukkelijk anders regelt in je bericht, behouden we het recht voor een bericht te redigeren om materiaal van de TidBITS Talk list te plaatsen in TidBITS (met je naam erbij, uiteraard).

Dus, als jij een van die mensen bent die ons regelmatig commentaar stuurt, abonneer je dan op TidBITS Talk, en deel je mening met andere geïnteresseerde lezers. Als we het goed doen, maken we van TidBITS Talk een waardevolle bron van informatie voor iedereen.

Monitorafscherming; wat achtergronden

door Adam C. Engst <[email protected]>

Er blijven brieven binnenstromen naar aanleiding van "Dubbel plezier met meer monitors" and "Meer over meer monitors" in TidBITS-421 and TidBITS-422. Daar zijn uiteenzettingen bij over het waarom van de wederzijdse beïnvloeding van twee monitors, en ook worden oplossingen aangedragen voor deze interferentieproblemen.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1033>

Eerst enkele korte kanttekeningen. Don Kleinschnitz <[email protected]> vroeg zich af hoe je vensters op een tweede monitor zou kunnen terugkrijgen als die monitor het begaf. De Mac zou moeten waarnemen of de tweede monitor al dan niet aangesloten was, en de vensters en ikonen van het tweede scherm naar de nog functionerende monitor moeten verplaatsen. Mocht dit niet werken, dan zou het wissen van de Parameter RAM (hou Command-Optie-P-R ingedrukt bij een herstart) moeten helpen. Applicaties die niet volgens de richtlijnen zijn ontworpen zouden het nog steeds kunnen vertikken hun vensters te tonen, en in dat geval zou de beste oplossing kunnen zijn om eventuele noodzakelijke instellingen uit het Voorkeuren-bestand te noteren en dit bestand vervolgens naar het bureaublad te verplaatsen. Het programma wordt dan gedwongen om nieuwe Voorkeuren aan te maken.

Marc Schmitt <[email protected]> merkte op dat Village Tronic de MacPicasso 523 videokaart levert, een 2 MB PCI-kaart met een VGA connector die in de V.S. ongeveer $100 kost. [Een voorloper van deze kaart, de MacPicasso 516, hoorde vorig jaar tot de publiekslievelingen in het aan vakantiecadeaus gewijde nummer van TidBITS; de distributeur in de V.S. is Software Hut (zie "Macintosh Hardware" in TidBITS-409). -Tonya]

<http://www.villagetronic.com/>
<http://www.softhut.com/mac/>

Steven Kan <[email protected]> gaf een URL door waarop zijn ervaringen met het gebruik van meer monitors zijn verzameld. Sommige van de concepten waarover ik in vorige afleveringen schreef zijn hier grafisch weergegeven.

<http://www.kan.org/6100/61benefits.html>

Tenslotte vermeldde Joe Mithiran <[email protected]> nog een hulpprogrammaatje dat een virtueel bureaublad op de Mac creëert. Het heet Virtual Desktop en maakt deel uit van Ross Brown's AWOL Utilities. Het is onlangs herzien om onder Mac OS 8 te kunnen werken en het is zeker de moeite waard hiernaar te kijken als je een groot scherm wilt nabootsen.

<ftp://mirrors.aol.com/pub/info-mac/gui/virtual-desktop-191.hqx>

Victor Guess <[email protected]>, die een aantal jaren als elektronica-ontwerper heeft gewerkt in de televisie-industrie, gaf uitleg over het probleem van de elkaar storende monitoren:

De interferentie tussen monitors wordt veroorzaakt door laagfrequente magnetische velden die worden opgewekt door de afbuigspoelen rond de hals van de beeldbuis. Deze zijn verantwoordelijk voor de horizontale en verticale beweging van de elektronenstraal over de fosforlaag aan de binnenkant van het scherm. Deze velden kunnen het best worden tegengehouden met behulp van ijzer of staal, en hoe meer je daarvan gebruikt, hoe beter. Probeer eens een dik stuk staal tussen de twee monitoren te plaatsen. Sommige soorten staal lenen zich beter voor dit doel dan andere, en van die soorten kan met minder materiaal worden volstaan (roestvrij staal voldoet zo ongeveer het minst!) De meeste monitors hebben een vorm van interne afscherming, en sommige nieuwere hebben zelfs heel wat. Interne afscherming is veel effectiever dan externe. Natuurlijk is externe afscherming ook niet zo practisch, en het is dus aan te raden om goed afgeschermde monitoren te kopen.
Magnetische afscherming heeft zowel betrekking op de uitgestraalde magnetische velden (wat men ook vaak in de documentatie vermeldt), als op de velden die op de monitor inwerken (waarover zelden of nooit iets door de fabrikant wordt gezegd). Het beeld van mijn Apple 1705 begon bijvoorbeeld steevast te bibberen zodra de elektrische verwarming in de kamer beneden werd ingeschakeld.

Greg Staten <[email protected]> geeft advies door aangaande het afschermen van beeldschermen: :

Mu-metaal wordt als beste product voor het magnetisch afschermen beschouwd. Dat is wat we aanbevelen bij Avid aan diegenen die interferentieproblemen hebben tussen hun computer beeldschermen (afgeschermd) en hun televisie beeldschermen (gewoonlijk onafgeschermd). Bel Magnetic Shield Corporation op 708/766-7800 en vraag om de magnetische afscherming-catalogus. Ze verkopen ook een zelfbouw pakket met Mumetal en staal platen/folies voor $129, dat een magnetisch veld tester bevat (slechts $79 zonder de tester).

<http://www.magnetic-shield.com/>

[Hoewel Greg nooit van ze gehoord had, vond ik twee andere bedrijven die ook magnetische afschermingsproducten blijken te verkopen: AD-Vance Magnetics en MuShield. Victor Guess plaatste ook de kanttekening dat buigen van Mumetal de uitwerking kan schaden tenzij het achteraf opnieuw gehard wordt. -Adam]

<http://www.advancemag.com/>
<http://www.mushield.com/>

Jay Nelson <[email protected]> biedt een duurdere oplossing:

Ik gebruik sedert jaren NoRad's JitterBox ($395 tot $595), aanvankelijk omdat mijn beeldscherm tegen een muur stond op dezelfde plek waar, buiten, alle stroomvoorziening voor het gebouw binnen kwam. Het beeldscherm zwabberde voortdurend. Toen ik NoRad's JitterBox (die past rond de buitenkant van het beeldscherm) aanbracht, hield het zwabberen op.

<http://www.noradcorp.com/jbox.htm>

Jon Pugh <[email protected]> geeft de geschiedenis van de meervoudige beeldscherm ondersteuning door:

De Mac II en System 5 ondersteunden als eerste meervoudige beeldschermen (zoals gedocumenteerd in Inside Macintosh IV). Meervoudige beeldscherm-ondersteuning werd oorspronkelijk gedaan met de Mac Plus, maar alleen met speciale hardware en software van Radius (QuickDraw fijne kneepjes geschreven door Andy Hertzfeld). Dat beeldscherm was het eerste dat een volledige pagina kon weergeven - de portret-eenheid was ruwweg even groot als de Plus zelf. Apple kneedde later meervoudige beeldscherm-ondersteuning in Color QuickDraw, zodat nu slechts machines met Color QuickDraw meervoudige beeldschermen ondersteunen via de systeemsoftware, wat de Mac II en hoger inhoudt, maar geen Mac's op 68000 basis.

Eric Baumgartner <[email protected]> geeft als commentaar dat hij geen onderzoek heeft gezien naar de productiviteit bij het gebruik van meerdere monitoren:

Alhoewel ik het op zich wel met je eens ben is het wel interessant om op te merken dat (voorzover ik weet) er niet veel onderzoek is dat het gebruik van meerdere computerschermen relateert aan productiviteit. Een aantal weken geleden vroeg een kennis me om verwijzingen naar dit type onderzoek omdat een groot ziekenhuis (waar hij werkt) van plan was de computer-infrastructuur te gaan vervangen. Het voorstel was om ongeveer 3.000 nieuwe machines aan te schaffen, mogelijk Dells met 14-inch beeldschermen.
Als in plaats van deze schermen gekozen wordt voor 15-inch of zelfs 17-inch schermen betekent dat een flinke kostenpost. Maar hoe belangrijk zijn kosten hier wanneer duizenden mensen zich iedere dag rond kleinere schermen moeten verdringen? Mijn zoektocht naar relevant onderzoek leverde echter niets op. Iemand die zich bezig hield met <comp.human-factors> merkte op dat je zou verwachten dat wanneer een dergelijk onderzoek bestond, de fabrikanten van beeldschermen je er waarschijnlijk mee om de oren zouden slaan.
Je kunt natuurlijk de kosten reduceren door deze duurdere beeldschermen te compenseren met goedkopere machines. Dit werpt een interessante vraag op: wat is voor de gemiddelde gebruiker (de meerderheid van deze 3.000) belangrijker? 50 procent meer ruimte op je scherm, of 50 procent meer snelheid? En als het eerste waar is, hoe overtuigen we de managers daar dan van?

Ralph Lord <[email protected]> heeft een aantal gedachten over de reden waarom het gebruik van meerdere schermen je productiviteit verhoogt:

Ik vond jullie recente artikel over het gebruik van twee beeldschermen interessant en ik dacht dat jullie mogelijk geïnteresseerd zouden zijn in informatie die op een heel eenvoudige manier uitlegt waarom het gebruik van twee monitoren je productiviteit verhoogt. Het is een eenvoudig geval van informatie-dichtheid. Als je de boeken van Edward R. Tufte over het weergeven van informatie nog niet gelezen hebt, trek dan nu een sprint naar de boekhandel om ze aan te schaffen. In zijn boek genaamd "Envisioning Information," schrijft hij op pagina 49:
"Bijna alle micro/macro designs in dit hoofdstuk hebben grote hoeveelheden informatie op hoge dichtheid weergegeven, tot meer dan duizend bits per vierkante centimeter en 20 miljoen bits per pagina. De grenzen van de grafische industrie worden hiermee op de proef gesteld. Dergelijke hoeveelheden zijn echter zeer gewoon, alhoewel het vaak nauwelijks opvalt: het menselijk oog is in staat om 150 miljoen bits te registreren, een 35 mm dia ongeveer 25 miljoen bits, conventionele topografische kaarten op grote schaal eveneens 150 miljoen bits en een kleurenscherm van een kleine personal computer 8 miljoen bits."
Het is dan ook niet verwonderlijk dat je denkt dat meer pixels ook echt beter is! We kunnen dus volgens Tufte veel meer informatie aan dan onze schermen kunnen tonen. Een computerscherm is zelfs een van de media met de laagste informatiedichtheid die we kennen. We zouden zelfs kunnen stellen dat we niet zo zeer snellere processoren nodig hebben, maar schermen met hogere resolutie en van grotere afmetingen.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ISBN=0961392118/tidbitselectro00A/>

Ian Blanton <[email protected]> biedt troost voor diegenen die vrezen dat Windows NT te snel de achterstand goedmaakt:

Windows NT ondersteunt het gebruik van meerdere beeldschermen. Het hoofd van onze afdeling PC support en de Mail Admin (beide zeer heldere geesten) hebben geprobeerd meerdere monitoren aan een Pentium te koppelen nadat ze mij hadden zien werken met drie schermen. Ik zal je niet vervelen met al het werk wat ze erin geïnvesteerd hebben, maar vier uur nadat ze begonnen waren, was het ze gelukt. Helaas zag NT het grotere bureaublad als een enorm beelscherm, waardoor foutmeldingen en dergelijke allemaal in het "midden" van het scherm verschenen, tussen de twee beeldschermen. Ze hebben de videokaart eruit gehaald en zijn gestopt.

Hulde aan Porno(?)

door David Strom <[email protected]>

Het wordt hoog tijd te stoppen met klagen over porno websites en toe te geven dat ze een waardevolle bijdrage leveren aan het WWW. Ik heb het dan niet over de artikels op playboy.com, maar over betaalmethodes via Internet, streaming video en identificatie. Over het algemeen zijn die technologieën nog primitief buiten het cyberporno wereldje en zouden waarschijnlijk helemaal niet bestaan zonder de grote marktwaarde van de aantrekkingskracht van sex.

Net als met het verhuren van video's zo'n twintig jaar geleden, heeft porno nogmaals de ontwikkeling van een medium met een twijfelachtige start uitermate bevorderd.

In de dagen vóór het web waren er twee belangrijke bronnen van electronische porno: de alt.sex nieuwsgroepen en CompuServe. Aangezien nieuwsgroepen werden uitgevonden vooraleer iemand eraan dacht aangebrande foto's online te verzenden moest je, om een beeld te versturen, het eerst coderen als tekst, zodat het meekon met de gewone postings in nieuwsgroepen. Als je zo'n bericht ontving, dan moest je het eerst decoderen en daarna bekijken in een grafisch programma. Zelfs nu nog zijn er slechts weinig nieuwslezers die beelden kunnen weergeven.

CompuServe heeft altijd forums (nieuwsgroep-achtige vrije discussies verbonden aan bestandsbibliotheken) gehad die porno bevatten. Je moest alleen maar het keyword kennen om ze te kunnen vinden. Een beroemde rechtszaak in Duitsland deed nieuwe technologie ontstaan waarmee eenieder zijn CompuServe account kon configureren om kinderen weg te houden van porno.

<http://www.gse.ucla.edu/iclp/apr97.html>
<http://www.cmtcanada.com/CyberSites/compuserve.html>

Vele pornoliefhebbers in spe waren echter gefrustreerd door deze technologieën. Om aan de beelden te geraken moest je technisch onderlegd zijn, en zelfs al had je de nodige technische kennis, dan nog bleef het een onhandige klus die gemakkelijk tot fouten leidde. Het WWW werd net op tijd uitgevonden om het probleem op te lossen. De meeste webbrowsers kunnen GIF en JPEG beelden vertonen zonder extra software. Het hoeft dan ook niemand te verbazen dat pornohandelaren geen tijd verloren lieten gaan, en onmiddellijk websites opzetten met memorabele namen zoals clublove.com en naughty.com. Vóór je centerfold kon zeggen, zaten we met duizenden pornosites.

Kan ik even een identiteitskaart zien? Gedeeltelijk als reactie op de wildgroei van op het web gebaseerde pornosites vaardigde de regering van de V.S. in 1996 de ondoordachte Communications Decency Act uit (zie "Communications Decency Act Ruled Unconstitutional" in TidBITS-386). Terwijl de wet tijdelijk van kracht was, vreesden vele eigenaars van pornowebsites ervoor in de gevangenis terecht te komen en ze hadden dus een goeie reden om identificatie op het web te eisen. In plaats van enkele honderden verschillende registratiemethodes te gebruiken voor potentiële klanten, creëerden enkele ondernemende handelaren zoals AdultCheck een standaard om bezoekers te identificeren en boden dan hun diensten aan aan de pornosites.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=02209>

Uiteraard is geen enkel identificatiesysteem waterdicht. Deze sites vragen je te verklaren dat je meerderjarig bent, en vragen een kredietkaartnummer voor een "Adult Pass" abonnement. Een geïnteresseerde tiener kan gemakkelijk deze beveiligingen omzeilen. Hoe dan ook, de pornosites brachten orde in iets dat voorheen alle standaardisering weigerde. En nog interessanter, deze sites slagen erin met succes inhoud te verkopen, wat totnogtoe de reuzen van de uitgeverswereld is mislukt.

Hoeveel van jullie houden de wachtwoorden bij van de recentelijk bezochte sites? Eén strategie is om steeds hetzelfde wachtwoord te gebruiken, en je te registeren met een zelfde naam en twee á drie wachtwoorden. Hoewel dit eenvoudig is, kan dit na verloop van tijd ingewikkeld worden, omdat je onvermijdelijk vergeet welk wachtwoord je bij welke site hebt gebruikt. Je zou eenzelfde wachtwoord kunnen gebruiken bij sites waarbij de veiligheid niet uitmaakt, maar op een gegeven moment heb je andere wachtwoorden nodig voor sites waar veiligheid wél uitmaakt. De geklede sites op het web beginnen hoe langer hoe meer hetzelfde probleem te kennen, nu sites als die van de NeW York Times en de Wall Street Journal ook wachtwoorden vereisen om hun inhoud te bereiken. Het gebruiken van meer wachtwoorden speelt ook een rol bij persoonlijke nieuws sites als My Yahoo en online verkopers als amazon.com en CDnow. Hoewel vele van hen cookies gebruiken om je browser te identificeren (en je password opslaan op hun servers) zul je gebruikersnaam en wachtwoord opnieuw moeten invoeren als je browserpreferences gecorrumpeerd raken.

Een tweede mogelijkheid is onveilig maar wel eenvoudig: Je nummert de wachtwoord-gebruikersnamen combinatie op een stukje papier of in een tekstbestand op je harddisk. Zou het niet handig zijn als hier standaarden voor waren? Laten we hopen dat normale Web sites zich niet zo schamen voor porno dat ze hier geen gebruik van voornoemde standaarden die er onder de porno sites bestaan.

Onthoud die regels -- Het is evenwel niet genoeg om stilstaande plaatjes te tonen, wil je concurreren in de hedendaagse wereld van net.porn. Het publiek wil video. Op het moment zijn en tientallen verschillende manieren om video in of naast je browser te bekijken. Ze zijn allemaal kut (euh...): zelfs onder de beste omstandigheden zijn de beelden te klein, heeft de resolutie veel weg van een tv toestel uit de jaren '50 en de synchronisatie van video en geluid kan je helemaal wel vergeten.

Het op elkaar afstemmen van de juiste plug-in set, Java applets, browser-versies en andere stukjes technologie tussen je desktop en de video site is op z'n best een complexe onderneming en in het slechtste geval bijna onmogelijk. Om het nog erger te maken, bij het eerst ophalen en vervolgens vanaf je harddisk afspelen (in plaats van vanaf Internet) van het bestand zul je merken dat het ophalen vijftig keer langer duurt dan het afspelen. Dat is geen bevredigende situatie.

We hebben nog geen zicht op het totale effect wat porno hierin zal hebben, voornamelijk vanwege hoeveelheid bandbreedte die video vereist, maar ik denk dat we over een jaar solide standaarden hebben voor streaming video. En het zal eerst bij de porno sites gebeuren want er is ongetwijfeld meer vraag naar porno video dan naar CNN nieuwsclips en interviews.

Cash, Cheque of Rembours -- Behalve op het gebied van authenticatie en video, nemen porno sites ook het voortouw in betaaltechnologieën. Op het moment ben je tijdens het kopen van iets via Internet wellicht bang dat je credit card nummer gestolen wordt [Wij kennen geen voorbeeld van zoiets tijdens een online transactie -Adam]) of gefrustreerd dat sommige electronische commercie niet goed werkt. Je wilt misschien ook dat de site interfaces voor online kopen meer uniform zouden zijn en minder data invoer vereisten. Pornoverkopers waren de eersten die zich op betalingen via Internet stortten: een van de grootste cliënten van First Virtual Holding was een porno site die maar een paar dollar per plaatje vroeg en daarvoor hun betalingssysteem gebruikte.

<http://www.firstvirtual.com/>

Met zoveel sites die min of meer hetzelfde aanbieden, zullen consumenten niet blijven wachten bij ingewikkelde of onelegante betalingssystemen waar je diverse formulieren voor moet invullen. Als het betalingssysteem niet doodsimpel en snel is, zullen ze een minder complexe site proberen. Ik zie deze sites als voorbeelden voor de wat meer algemene commerciële sites inzake het ontwerp van de juiste betalingsbeelden. Hoewel er nog veel moet worden gedaan als we kijken naar hoe credit card betalingen worden verstuurd naar de rekening van de verkoper loopt ook hierin de porno voorop.

Dus, laten we de pornografen zien zoals ze zijn: de pioniers van de Internet-technologie. Ondertussen moet ik dat fantastische interview nog even lezen bij playboy.com

[David Strom richtte CMP's Network Computing magazine op in 1990 en was daar de eerste eindredacteur. Nu schrijft hij voor InfoWorld, Windows Sources, en Forbes ASAP.]

<http://www.strom.com/>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering