Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#395/01-Sep-97

Terwijl de warboel met de kloon-licenties deze week tot een waarschijnlijk hoogtepunt lijkt te komen, gaan wij nader in op het fenomeen en waarom TidBITS van mening is dat Apple niet zonder klonen kan. Verder gaat Adam in op zijn laatste boek, die een heel andere benadering heeft van Internet dan de Internet Starter Kits, en we publiceren Deel 1 van de persoonlijke visie van shareware-auteur Rick Holzgrafe op het creëeren van succesvolle shareware.

Onderwerpen:

Copyright 1997 TidBITS Electronic Publishing. Alle rechten voorbehouden.
Informatie: <[email protected]> Commentaar: <[email protected]>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Coördinatie:

Technische realisatie:

Eindredactie:


MailBITS/01-Sep-97

Klonen door Apple overgeslagen voor "Date" -- Afgelopen week heeft Apple de voorwaarden aangescherpt van het "Mac OS Up-to-Date"-programma, waarbij mensen die onlangs een Apple Macintosh computer hebben aangeschaft voor een gereduceerd tarief naar systeem 8 kunnen upgraden. Voorheen was het zo dat iedereen die een machine kocht zonder de laatste versie van het OS (bijvoorbeeld: veel modellen gaan vandaag nog met systeem 7.6 geinstalleerd over de toonbank) voor het luttele bedrag $9,95 hun systeem konden upgraden. Nu moeten gebruikers die hun machines na 1 augustus 1997 bij een kloon-verkoper hebben aangeschaft contact opnemen met de fabrikant om uit te vinden of het nog mogelijk is om tegen een gereduceerd tarief te upgraden (hoewel Apple waarschijnlijk wel de orders gedateerd op 1 augustus 1997 of eerder zal honoreren). [JLC]

<http://www.macos.apple.com/macos/releases/fulfillment.html>


De Klonen Zaak

by Adam C. Engst <[email protected]>

Gebaseerd op geruchten geloven wij dat het gekrakeel over het verlenen van licentie aan klonen deze week zijn toppunt zal bereiken, mogelijk ten tijde dat je dit artikel leest. Voor nieuws-fanaten en degenen, die het licentie verstrekken aan klonen een top-prioriteit vinden, zullen wij gedurende de volgende week nieuwe feiten op oze Webpagina zetten, indien er betrouwbare, controleerbare informatie beschikbaar zou komen.

<http://www.tidbits.com/>

Het artikel van vorige week over licentie zaken tussen Apple en de kloonmakers bracht meer reacties binnen dan welk artikel ook in de recente geschiedenis. Deze week wil ik enkele van de reacties op het artikel van vorige week bespreken en dan een sterker pleidooi aanbieden waarom Apple licenties voor klonen moet continueren.

Twee Hoofden Beter dan Een?In TidBITS-372 pleitte ik ervoor dat Apple in verschillende firma's zou opsplitsen, ieder vrij om te doen wat het beste was voor die firma. Ik opperde een hardware firma, een OS-firma en een applicatie- en utilities-firma. Al zijn mijn aanbevelingen niet opgevolgd, Apple heeft zijn Newton groep afgesplitst tot Newton Inc. (zie TidBITS-381).

Toentertijd was het licentie verstrekken niet de eerste zorg van de Apple-soap -opera. Maar, waar verschillende lezers me op wezen, het feit dat Apple een systeemfirma is, heeft tot gevolg dat zaken als licentie verlenen aan kloonmkers steeds een bron van intern conflict zal zijn. Mel Martinez' <[email protected]> commentaar:

Je commentaar, "het klonen lost problemen op voor Apple maar veroorzaakt ze eveneens..." duidt op het hart van de zaak. Het thans bestaande zakelijke model van Apple is fundamenteel in strijd met de wijze waarop de moderne PC-industrie zich heeft ontwikkeld . Je noemt Apple een "systeem bedrijf& quot; (in tegenstelling met Microsoft, dat een softwarebedrijf is). Echter, je kunt niet een systeem bedrijf zijn en ook nog trachten een open platform zaak te zijn, die haar platformontwerp in licentie te koop aanbiedt aan andere systeem-verkopers. Dat doende, veroorzaakt een inherent conflict in de firma. Het klonen is goed voor de software afdeling van Apple. Het klonen is slecht voor de hardware afdeling van Apple. Aldus zijn de twee kanten van Apple tegenstrijdig, het is altijd een slechte zaak om met jezelf een conflict te hebben. Een oplossing: stel voor de hardware afdeling van Apple te scheiden van de software afdeling opdat hun belangen onafhankelijk van elkaar gerealiseerd kunnen worden. Klonen hebben laten zien, dat wat betreft de gebruikersgroep, de hardware kant van de zaak vervangbaar is. De software van Apple is de echte zakelijke waarde van het bedrijf, actuele inkomstenverdeling terzijde.

Hieraan toegevoegd, gaf Rob Gvozden <[email protected]>als commentaar:

Zoals ik het zie, kom je dichtbij de kern van de zaak in je tegenstelling tussen Apple en Microsoft wat betreft hun respectievelijke zakelijke activiteiten. Het uitbrengen van computersoftware en de massaproduktie van computerhardware zijn zeer verschillende activiteiten wat betreft marktstructuur. Het uitbrengen van een OS is, dank zij wat bescherming door patentrechten, veelal een monopolie zaak inzoverre dat mededingers slechts in staat zouden zijn minder-dan- perfekte vervangingen te kunnen aanbieden. Een doos met een CPU erin lijkt meer op "monopolistische competitie," terwijl Compaq and Dell volslagen verschillende computers zijn, kunnen ze beide dezelfde software hanteren met slechts kleine variaties in prestatie ten gevolge van verschillen in systeem-ontwerp
Dat impliceert duidelijk dat wat betreft prijsstelling, de monopolie concurrent genoodzaakt wordt -door de concurrenten- zijn prijzen te verlagen tot een niveau dat net de productiekosten dekt. De monopolie-houder kan echter uitzien naar vette winsten, want zolang hij een greep heeft op de grootte van de markt voor zijn product, zal hij in staat zijn zijn product te verkopen boven de gemiddelde kosten, wegens het ontbreken van mededinging.
Toen Apple begon had men monopolie in zowel hard- als software: je kon de een niet zonder de andere gebruiken. De hardware-kant ter beschikking stellen aan klonen betekent het aanvaarden van een verschuiving in de zakelijke opzet van de firma, omdat de hardware activiteit per definitie krimpende marges zal gaan zien veroorzaakt door de concurrentie .
. Dit betekent dat Apple er goed aan zou doen zichzelf te splitsen in gescheiden hardware en software afdelingen als men wil overleven. Als Apple een eenheidszaak blijft, brengen de bokkesprongen van de hardware-groep het gehele bedrijf in gevaar. Maar als twee gescheiden bedrijven zou de software-kant ongedeerd kunnen overleven en winst maken, ongeacht wie de hardware maakte, waar ze op liep. De hardware kant zou moeten leren hoe te concurreren bij krappere marges of zou anders de mist ingaan.
Ik hoop dat Apple een oplossing vindt voor zijn identiteitscrisis, want ik denk dat dit, en niet gekibbel over hoe je het best de markt voor het Mac OS platform kunt laten groeien, is wat uiteindelijk het verenigde Apple, zoals we dat nu kennen, ten val zal brengen.

Zij die nooit leren... In een commentaar over Rhapsody voor Intel computers, vermeldde Karen Nakamura <[email protected]> een interessant feit dat tot nog toe weinig aandacht kreeg. Ze wees erop dat toen NeXT een versie voor Intel chips uitbracht van NeXTSTEP, de markt voor eigen hardware, gebaseerd op 680x0 processors van Motorola verdween. Hoewel NeXT over het algemeen interessante en innovatieve hardware uitbracht, kochten mensen toch liever goedkope PC klonen om NeXTSTEP op te draaien, omdat de hardware NeXT specifiek was en van één enkele bron kwam. Karen schreef:

Het schijnt dat Apple dezelfde weg volgt, maar bovendien verminkt het zichzelf. Indien het voor Apple menens is met Rhapsody, dan is dit echt niet het geschikte moment om klonen de rug toe te keren en een het-komt-niet-van-bij-ons-houding aan te nemen. Klonen komen er zeker, maar de Apple hardwareafdeling zou ongerust moeten zijn over Intel-klonen, en niet over Mac-klonen.Ik ben niet zo erg optimistisch over de hardwareafdeling van Apple, maar de enige kans om nog te overleven na Rhapsody, is door voldoende marktaandeel te hebben (als percentage van het totaal aantal workstations; niet in vergelijking met Macklonen) om te verzekeren dat ontwerpers de technologie zullen ondersteunen.

De parallellen zijn overduidelijk, maar het belangrijkste verschil is dat Apple over een veel bredere basis van reeds geïnstalleerde Macs beschikt dan NeXT ooit had, en vele van die gebruikers zullen niet overschakelen op Rhapsody dat een industriële sterkte heeft (in feite zullen de meesten niet kunnen overschakelen, omdat Rhapsody minimaal recente PowerPC-gebaseerde machines nodig zal hebben). Maar Karen's opmerking geldt nog steeds: zal de hardware van de Macintosh aantrekkelijker zijn dan lage PC-kloonprijzen en zo de gebruikers van Rhapsody voor Macintosh doen kiezen? En, om de discussie terug te brengen naar kloonlicenties, zou een welvarende kloonmarkt de positie van de Macintosh in de wereld van Rhapsody versterken?

The Real Deal -- Er ontbraken een paar feiten over de omstandigheden in mijn vorig artikel - voornamelijk dat voorwaarden voor het verderzetten van de kloonlicenties waren overeengekomen (maar nog niet omgezet in ondertekende contracten) tussen Apple en de kloonfabrikanten net voor Gil Amelio vertrok. Amelio heeft hierover gesproken in verscheidene interviews.

<http://www.macaddict.com/exclusive/giltalks.html>
<http://www.mercurycenter.com/opinion/docs/009108.htm>

Wat heeft de boel dan geblokkeerd? De meesten duiden Steve Jobs aan als de schuldige, aangezien hij schijnt te geloven dat klonen Apple beduidend schaden. Dat kan waar zijn, en het zou erop kunnen wijzen dat zelfs de nieuwe overeenkomsten niet aanvaardbaar waren voor het Apple van na Amelio. De vraag blijft: wil Jobs kloonlicenties elimineren, of is het gewoon een machtsspelletje om nog meer geld los te krijgen van de kloonfabrikanten. Is de uiteindelijke reden, zoals Gil Amelio in die interviews zegt, Apple's angst voor concurrentie? Ik weet het niet, maar je kan Gil's mening niet zomaar terzijde schuiven.

Ik zei vorige week al, en daar blijf ik bij, dat de licentieovereenkomsten aanvaardbaar moeten zijn voor beide partijen. (Dat waren ze blijkbaar niet zo lang geleden.) Apple heeft Macintosh klonen nodig, en kloonlicenties elimineren of exorbitante prijzen vragen die kloonprijzen niet-concurrentieel maken, werkt destructief.

Kortom, ik blijf ervan overtuigd dat de situatie complex en op vele vlakken onbegrijpelijk is door de beperkte kwantiteit aan (en kwaliteit van) informatie. Hoedanook geloof ik ten stelligste dat Apple een manier moet vinden om kloonfabrikanten te blijven steunen. De eliminering van kloonlicenties zou gelijk kunnen zijn aan zelfmoord. Beschouw volgende negatieve aspecten indien Apple kloonlicenties volledig zou elimineren:

Het enige positieve aspect is dat Apple door het elimineren van kloonlicenties schijnbaar de verkoop zou terugwinnen die anders zou verloren gaan aan klonen. Dat is inderdaad geld, maar ik kan me niet voorstellen dat dit genoeg zou zijn om de financiële problemen van Apple op te lossen. Ik veronderstel dat het verdedigbaar zou zijn dat Apple de controle zou willen herwinnen over de ontwikkeling van de Macintosh hardware, maar dat klinkt zeer kinderachtig. Hoedanook, de nadelen verbonden aan het elimineren van kloonlicenties wegen zoveel zwaarder door dan de voordelen dat je je afvraagt wat Jobs en de anderen bij Apple veronderstellen dat het de moeite waard maakt.


The Official AT&T WorldNet Web Discovery Guide

door Adam C. Engst <[email protected]>

Mijn nieuwste boek, The Official AT&T WorldNet Web Discovery Guide (Osborne/McGraw-Hill, ISBN 0-07-882336-6, $24.99), in nu uit. Ik heb het boek al een tijdje terug voltooid, maar door een printfout en de staking van UPS bleef het enkele weken uit de schappen. Hoewel de titel impliceert dat het boek alleen maar van nut is voor de gebruikers van het AT&T WorldNet en de CD software bevat (voor zowel Mac als Windows en een maand lang gratis gebruik voor de lezers van het boek) voor bij AT&T WorldNet, is het boek in feite een algemene introductie tot Internet voor de (ervaren) beginner. Het verschilt behoorlijk van mijn Internet Starter Kit boeken, waarin vooral gepoogt wordt Internet en Internetsoftware begrijpelijk te maken. In dit nieuwe boek wordt er daarentegen vanuit gegaan dat de gebruiker vooral een Web brouwser gebruikt en is de uitlkeg danook geconcentreerd op hoe men met de verschillende gereedschappen op Internet moet omgaan, zoals zoekmachines, Web catalogi, zakelijke & individuele directories etc., etc.

<http://www.tidbits.com/adam/book-frame.html>

Mijns inziens is het laaste gedeelte van het boek het meest interessant. Het bevat acht hoofdstukken over hoe men Internet zou kunnen integreren in het alledaagse leven. Volgens mij staan computers in het algemeen en Internet in het bijzonder vaak buiten ons (gewone) leven. Net zoals we technologie als die van de telefoon en het automobiel in ons leven hebben opgenomen, zouden we computers en Internet hier ook in moeten opnemen. Nouja. Los van het stellen van een voorbeeld omtrent deze mening, zijn deze hoofdstukken ook behoorlijk autobiografisch, dus geen gegniffel als je me tegenkomt tijdens een Mac Expo en ik begin een van de verhalen die in het boek zijn opgenomen. We hebben allemaal slechts een beperkt aantal annecdotes en van de mijne zijn er nu een hoop bekend.

Het boek is te vinden bij je favoriete boekhandel, en als ze het niet hebben, druk ik je op het hart ernaar te vragen. Er zijn verder ook talloze Web-boekwinkels die het verkopen en we zijn in zee gegaan met het Amazon Associates programma, hetgeen inhoudt dat als je het boek bij de link op onze Web site (tevens hieronder) bestelt, wij een klein extra bedrag krijgen van Amazon. Zie het als een manier om TidBITS te helpen ondersteunen.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ISBN=0078823366/tidbitselectro00A/>

Als je je afvraagt wat ik heb lopen doen sinds de voltooiing van dit boek (behalve dan antwoord geven op de honderden emailberichten over het geven van licenties aan klonen), kijk dan op deze plek naar bijzondere aankondigingen betreffende TidBITS en een ander boek (dat volledig gaat over Eudora, een van mijn favoriete programma's)


Succesvolle Shareware, Deel 1

door Rick Holzgrafe <[email protected]>

[Noot van de redactie: dit is eerste deel van een artikel geschreven door Rick dat eerder elders op Internet is verschenen. We vonden het fascinerend niet alleen door het overtuigende advies aan shareware-auteurs maar ook door het persoonlijke relaas over hoe shareware 'werkt' in de visie van een doorgewinterde Macintosh-ontwikkelaar. We vroegen Rick of we zijn werk in redactie mochten nemen en opnieuw mochten publiceren in TidBITS, en hij heeft dat ruimhartig toegestaan.]

Hallo! Ik ben Rick Holzgrafe van Semicolon Software, en ik ben een shareware-auteur. Mijn vrienden weten allemaal wel beter dan bij mij het onderwerp van het uitbrengen van shareware aan te stippen: als ik eenmaal ben begonnen, houd ik niet meer op. Als ik andere shareware-auteurs ontmoet, ontdek ik dat ze veel op mij lijken: we zijn allemaal op zoek naar manieren om meer succes te hebben. Ik ben niet s'werelds grootste shareware-succesverhaal, maar ik ben er al meer dan tien jaar mee bezig, en het inkomen uit mijn shareware is nu een substantieel deel van het inkomen uit mijn dagelijkse baan.

Veel van de adviezen in dit artikel zijn aangedragen door anderen: in de eerste plaats door Peter N. Lewis en Jeremy Nelson van Stairways Shareware, Kee Nethery van Kagi, Tonya Engst van TidBITS, en de schrijvers op de Kagi Authors mailinglist. Dank aan hen allen.

Wat is succes? Een paar jaar geleden, toen ik 500 kopieën van mijn eerste programma had verkocht (een adventurenspel genaamd 'Scarab of Ra'), zag ik mijzelf als tamelijk succesvol. Er waren toen niet zoveel shareware-auteurs als er nu zijn, en nog minder hadden iets werkelijk ambitieus geschreven. Met $10 per kopie verdiende ik in de loop van ongeveer vijf jaar een paar duizend: genoeg om wat goede software te kopen en zelfs een beetje hardware. Ook verwierf ik een bescheiden reputatie en een paar positieve recensies.

<http://www2.semicolon.com/Rick/Scarab.html>

Daar heb je meteen een aantal criteria voor succes: roem, lof en geld. Verder kun je, doordat je je eigen projecten kiest, ervaringen opdoen die je elders niet kunt krijgen. Je kan ook vrienden krijgen - sommige vrienden die ik omtmoette door de shareware zijn de beste die ik heb; sommige zijn niet alleen goede vrienden maar ook hele nuttige mensen om te kennen.

Ik beveel shareware-auteurs aan om goed te definiëren wat hun doelen zijn. Sommige mensen zijn meer geïnteresseerd in reputatie, ervaringen en vrienden dan iets anders: zij zijn diegenen die freeware van goede kwaliteit weggeven. Desalniettemin zullen de meesten geïnteresseerd zijn in "al het bovenstaande," met een flinke nadruk op geld (je hoeft niet hebzuchtig te zijn om geld te willen verdienen. Niemand weet beter dan een ontwikkelaar hoe veel hardware, software en tijd kost. Dure hobbies zijn makkelijker te ondersteunen als ze een goed inkomen verzorgen!). De rest van dit artikel is daarom voor het grootste deel een behandeling van hoe je je shareware verkopen kunt verbeteren. Als je daarin slaagt, kun je niet alleen meer verdienen, maar de rest van de beloningen die je wenst kunnen dan met het geld meekomen.

Na wat nadenken realiseerde ik me dat er zeven sleutels zijn tot het succes van een shareware auteur. Ik noem ze de "Zeven P's" in plaats van de "Zeven Sleutels."

1. Product
2. Patience (Geduld)
3. Polish
4. Pay Up
5. Propagation
6. Promotion
7. Politics

Je zult merken bij het lezen van dit verhaal dat er meer bij shareware komt kijken dan het schrijven van goede code. Voor de meeste van ons is code het gemakkelijke deel!

De Eerste P: Product -- Je moet een product kiezen wat je kunt maken en verkopen. Er is al veel software beschikbaar, en om met iets nieuws te komen is niet altijd even gemakkelijk. Ik denk dat de meeste shareware auteurs producten bouwen die ze willen bouwen, in plaats van software waarvan ze denken dat het zal verkopen. Op zich is daar niets mis mee. Als je echter wilt dat je product goed zal verkopen, moet er een publiek voor zijn, moet het regelmatig gebruikt worden, moet je een 'kruiwagen' hebben, moet het robuust zijn, commerciële kenmerken hebben en een aantrekkelijke prijs hebben.

Publiek -- Laten we zeggen dat je denkt dat het bestuderen van planten uit de oudheid een fantastisch fascinerend onderwerp is. Je hebt jaren geïnvesteerd om een spectaculair programma te maken, en gebruik gemaakt van je programmeerkennis en je kennis van het onderwerp. Je programma is zo krachtig en nuttig dat het absoluut essentieel is voor iedereen op de wereld... die in dit specifieke veld werkt, gespecialiseerd is in een specifieke periode, en werkt met een PowerBook in het veld. Hoeveel kopieën zal je verkopen?

Juist, niet veel. Een succesvol product moet aantrekkelijk zijn voor een grotere gemeenschap. Er moet een flink aantal mensen zijn die je product willen bezitten; anders zullen je verkopen laag blijven. Dat lijkt misschien duidelijk, maar het lijkt erop dat het dat niet is. Ik heb meer dan één auteur een programma horen beschrijven dat bijna net zo beperkt was in zijn publiek als wat ik hier boven beschreven heb, en ze tegelijk bitter horen klagen over het feit dat maar niemand hun programma wilde kopen.

Hier zijn een paar voorbeelden van succesvolle producten met een groot publiek:

<http://www.stairways.com/anarchie/>

<http://www.kaleidoscope.net/>

<http://www2.semicolon.com/Rick/STD.html>

Je kunt ook succes hebben met producten die genoeg mensen aanspreken, het hoeft niet per sé de meerderheid te zijn. Je kunt hierbij denken aan foto-verwerkingsprogramma's: niet iedereen gebruikt ze, maar het publiek is nog steeds groot.

Frequent Gebruik -- Verder moet je product regelmatig gebruikt worden: indien mogelijk dagelijks, en constant is weer beter dan dagelijks. Ik herinner me een shareware auteur die klaagde over slechte verkopen. Waarom? Zijn product werd slechts één keer gebruikt door iedere gebruiker: het veranderde wat aan de systeem software op de schijf; zodra deze aanpassingen waren gemaakt, waren ze gewoon aanwezig. Dit maakte het programma eenvoudig te gebruiken én te vergeten.

De auteur had op zich wel gelijk om te klagen over het feit dat mensen zijn product gebruikten zonder ervoor te betalen. Dat is illegaal, en het zou niet mogen gebeuren. Het vervelende is echter dat het wel gebeurt, en erover klagen helpt niets. We zullen het hier later uitgebreider over hebben [volgende week -Tonya]. Voor dit moment is het belangrijk om te onthouden dat de meeste gebruikers niet voor een product zullen betalen tenzij ze regelmatig aan het product herinnerd zullen worden - hoe handig of hoe leuk het is.

De drie producten die hierboven genoemd worden zijn goede voorbeelden van producten die regelmatig gebruikt worden. Anarchie wordt waarschijnlijk op zijn minst iedere week gebruikt door mensen de het leuk vinden om software en updates van het Internet te halen, en veel mensen gebruiken het meerdere keren per dag. Spelletjes zoals Solitaire Till Dawn zijn verslavend, en mensen spelen ze regelmatig. En Kaleidoscope wordt natuurlijk constant gebruikt: de effecten zijn aanwezig in ieder venster, knop of menu.

De Uitleg in de Lift -- Ervaren verkopers kennen de waarde van een goede "lift presentatie", een uitleg aan iemand die het product niet en dat in korte tijd duidelijk maakt wat het is, en waar de voordelen in zitten. De naam komt van het idee dat de uitleg kort en duidelijk genoeg moet zijn om tijdens een ritje in de lift gehouden te kunnen worden.

Er is een hoop shareware beschikbaar, en per dag komt er meer bij. De aandacht trekken voor je product in deze stortvloed van software is moeilijk. Niemand is in staat alle beschikbare shareware te bekijken, en dus worden alleen die programma's gedownload die interessant of bruikbaar lijken. Je hebt ongeveer een paragraaf de tijd (op een Web pagina, in een bespreking, of in de Info-Mac Digest, waar dan ook) om de aandacht van je publiek te trekken en ze ervan te overtuigen dat ze je product moeten proberen.

Robuust -- Dit is een opmerking die iedereen begrijpt, durf ik te wedden, maar het is het waard te herhalen: je product moet robuust zijn. Geen crashes, geen bugs, geen merkwaardig gedrag - verontschuldigen kan niet!

Perfektie is bijna niet te bereiken. Ik denk niet dat ik iemand ken die nog nooit een bug verscheept heeft. Maar je hoort er een grondige hekel aan te hebben, en je hoort bugs op te lossen zodra je ervan hoort, en dan direct met een upgrade te komen. Testen is een ongelooflijk belangrijk onderdeel van je ontwikkelproces. Als de belangrijkste delen werken, zoek dan een paar mensen die je vertrouwt, en laat ze jouw programma gebruiken, en commentaar leveren op de bruikbaarheid. Blijf werken en testen totdat je denk dat het product verscheept kan worden. Op dat moment moet je de neiging te verschepen onderdrukken, en beginnen met beta testen.

Er zijn twee manieren om te beta testen: met een kleine, geselecteerde groep, of met een grote groep. Een kleine groep maakt het mogelijk nauw samen te werken met elke tester, en je kan de groep selecteren zodat elke tester een waardevolle toevoeging aan de groep is. Met een klein groep is het echter moeilijk om een brede dekking te krijgen over de mogelijke hardware en software configuraties, en het is lastig verschillende gebruikspatronen te krijgen. Een grote groep biedt die brede dekking wel, maar je zult tevreden moeten zijn met bug-rapporten van lagere (gemiddelde) kwaliteit, en je zult niet de tijd hebben met elke tester een relatie op te bouwen.

Als je een oproep doet voor testers in een relevante newsgroep, krijg je voldoende vrijwilligers. Ik werk gewoonlijk met een kleine zorgvuldig uitgekozen testgroep. Om goede mensen te vinden plaats ik gedetailleerde eisen in mijn oproep voor testers. Ik verwerp die mensen die niet de instrukties in mijn oproep volgen omdat ik denk dat ze niet voldoende nauwkeurig zijn. Ik verwacht dat ze vertellen welke hardware en software ze gebruiken, wat voor ervaring ze hebben met testen, welke ervaring ze hebben met soortgelijke computers, en ik verwacht dat ze zichzelf beschrijven, en vertellen welke ervaring ze met computers in het algemeen hebben. Ik gebruik dit niet alleen om de goede van de slechte testers te scheiden, maar ook om een brede groep te kunnen selecteren./P>

Neem op zijn minst twee maanden de tijd voor de beta test, en wees er op voorbereid dat het langer duurt als er telkens belangrijke bugs gevonden worden. Laat de beta test voortduren totdat de meest recente versie op zijn minst twee weken gewerkt heeft zonder dat iemand problemen rapporteert. Niemand zal een slecht product kopen. Zorg dat het werkt!

Commerciële Features -- Hoewel je slechts met een shareware product bezig bent, moet het even goed zijn als een commercieel product. Minder dan dat oogt amateuristisch./P>

Het beste is om minstens zo goed - of als het even kan beter - te zijn als je beste commerciële concurrent. Dat is niet altijd mogelijk, natuurlijk: weinig shareware programmeurs kunnen de inspanning leveren die het leger van ontwikkelaars, artiesten en schrijvers levert wanneer Adobe een versie van Photoshop uitbrengt, om maar een voorbeeld te noemen. Met een kleiner product kun je nog steeds succes hebben, als het maar een goed product is, en goedkoper dan de concurrentie. Je kunt dan gezien worden als het goedkopere alternatief voor gebruikers die niet het commerciële product nodig hebben of die het zich niet kunnen veroorloven. Een voorbeeld hiervan is KeyQuencer 1.0, een shareware product van $10: niet zo uitgebreid als QuicKeys, maar goedkoper, en nog steeds een goed, krachtig product. [KeyQuencer is intussen beschikbaar in versie 2.0 en wordt verkocht als commercieel product, naast de shareware versie KeyQuencer Lite 2.0; zie onze review in TidBITS-351. -Tonya]

<http://www.binarysoft.com/kqmac/kqmac.html>

Aantrekkelijke Prijs -- Shareware fans beginnen meestal de lage prijzen te noemen als de belangrijkste aantrekkelijke punten. Als je product net zo goed is als de commerciële variant kun je het misschien maken om bijna evenveel te vragen, maar ik geloof dat je beter uit bent als je ene significant lagere prijs vraagt. commerciële producten worden vaak geleverd met floppies, CD-ROM's en gedrukte handleidingen, en dat zijn kosten die jij niet hebt. Geef een deel van dat verschil door aan je klanten.

Geduld -- Misschien is je eerste release een hit en maakt het je millionair. Vaak gebeurt dat niet, en dat brengt ons op geduld, een nogal kort onderwerp.

De eerste release zal waarschijnlijk geen succes zijn. Dat geeft niet: hetzelfde geldt voor professionals. Het geheim ligt erin niet op te geven. De eerste release is er om van te leren: waarom kopen mensen het niet, wat vinden ze goed of slecht, welke features had je toe moeten voegen, welke gebruikersinterface is onhandig, welke functies zijn te langzaam. Met de tweede release los je een aantal van deze problemen op, en de verkopen zullen toenemen. En dan doe je weer hetzelfde: luister naar de klanten en de mensen die geen klanten zijn geworden, en maak van de derde release is de grote hit.

Kijk maar naar Microsoft Windows. Versie 1.0 was een ramp. Het werd door weinigen gebruikt en door velen uitgelachen. Maar Microsoft gaf niet op; ze maakten Windows 2.0. Nog steeds geen succes, maar het werd serieuzer genomen dan de eerste versie. Het echte succes kwam pas met Windows 3.0 - en Microsoft verbetert het product nog steeds.

[Volgende week bespreekt Rick meer punten die shareware een succes kunnen maken.]

[Rick Holzgrafe heeft voor een aantal bekende bedrijven in Silicon Valley gewerkt in de tijd dat hij niet met shareware bezig is.]

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen. TidBITS ISSN 1090-7017.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering