Previous Issue | List of Issues | TidBITS Home Page | Next Issue

TidBITS#348/07-Oct-96

Als je zou vernomen hebben dat toekomstige versies van het Mac OS niet meer compatibel zullen zijn met de software van vandaag hoef je niet meteen in paniek te slaan : het zou niet de eerste keer zijn dat de media fout zaten in verband met Apple. In dit nummer nieuws over updates van UserLand Frontier en Corel WordPerfect, doet Adam enkele redenen uit de doeken waarom we DealBits momenteel in de koelkast hebben gestoken, besluit Matt Neuburg zijn artikel over QuickKeys 3.5 en verwelkomen we Aladdin Systems aan boord als TidBITS sponsor.

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Copyright 1990-1996 Adam & Tonya Engst. Details aan het einde van dezeeditie.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

Topics:

MailBITS/07-Oct-96

Even vlug vertellen dat dit nummer van TidBITS verzonden wordt naar juist geteld 40.000 personen van onze mailing-lijst. De lijst groeit dagelijks aan met 50 tot 100 personen. Eerlijkheidshalve voegen we hier aan toe dat wij een aantal honderden bestemmingen eruit hebben moeten gooien wegens mail-problemen. Toch zijn we al enkele maanden rond die 40.000 aan het draaien, en nu hebben we dit aantal bereikt. [ACE]

Alladin sponsort TidBITS -- Met veel genoegen verwelkom ik hier onze nieuwste sponsor Alladin Systems, een Macintosh-ontwikkelaar sinds vele jaren. Alladin staat bekend als een van de meest gekende kleine Macintosh-ontwikkelaars, vooral dan in de online-wereld, waar hun produkt (StuffLt) het uitverkoren compressieprogramma is. De reden voor deze alomtegenwoordigheid is vrij voor de hand liggend: StuffLt werd geboren als ShareWare, en Alladin heeft steeds een volledig gamma van StuffLt-produkten beschikbaar gesteld, sommige als ShareWare (DropStuff en StuffLt Lite), sommige als commerciële produkten (StuffLt Deluxe, Aladdin Desktop Tools, CyberFinder) en dan nog andere die het programma vervolledigen, zoals het gebruiksvriendelijke StuffLt InstallerMaker, dat een ganse gamma licensie-opties heeft.

Alladin is steeds een fervente promotor geweest van de Macintosh Online-groep. Vele van zijn commerciële programma's zijn beschikbaar voor download en voor gratis uitproberen, met lagere prijzen voor diegenen die online registreren. Verder zijn er verscheidene medewerkers van de Aladdin-staf, die zich bezighouden met het maken van Internet- en Macintosh-mailinglijsten. Daarbovenop spenderen zijn nog een groot gedeelte van hun tijd, talent en expertise aan online-projekten en organisaties. Tenslotte heeft Aladdin een nieuwe CEO ingehuurd, nl. John Nesheim, wiens taak het is Aladdin te helpen bij het beheren van zijn snelle groei en het uitbreiden van de bestaande produkten. Wij wensen hen veel geluk en bedanken hen voor de steun aan TidBITS [ACE].

<http://www.aladdinsys.com/>

Frontier 4.1 -- Dave Winer, Doug Baron en andere mensen van UserLand hebben Frontier 4.1 gelanceerd, een opgewaardeerde versie van hun geappreciëerde Internet-Macintosh scripting-omgeving. Frontier 4.1 biedt een gereviseerde user-interface met nieuwe menus en een aantal "Navigators", ontworpen om belangrijke delen van de Object Database beter bereikbaar te maken. Tevens een volledig herziene gebruikersgids, nieuwe documentatie voor de scripting van Web Sites met Frontier, en de mogelijkheid om MacBird-kaarten te draaien (zie TidBITS 309), hetgeen een toevoeging is van custom interface-mogelijkheden. Frontier 4.1 bevat tevens een pak bug fixes en wijzigingen afkomstig van Frontier's aktieve gebruikersgroep. Tenslotte (en misschien nog het beste) is Frontier nog steeds gratis. Nu is de Frontier 4.1-update van 4.0.1 beschikbaar (ong. 2,5 MB), maar een compleet nieuwe versie van Frontier 4.1 zal klaar zijn op het ogenblik dat je dit leest. Volg zorgvuldig de installatie-instructies (maak ook een backup van je Frontier.root file!) en download een kopie van de nieuwe Users Guide (ong. 1.1 MB). [GD]

<http://www.scripting.com/frontier/>

Corel WordPerfect 3.5.2 Updater -- Corel heeft een updater van WordPerfect 3.5.2 gelanceerd, die oplossingen bevat voor een twaalftal bugs, waarvan sommige rond het printen van omslagen. Momenteel is de update nog maar alleen beschikbaar via de overstelpte Wildcat BBS van Corel. Hun ftp-dienst is zo'n beetje "non standard", want verscheidene Mac Users hebben problemen gehad met het downloaden en decoderen van de 2,5 MB update package, hoewel ikzelf geen problemen had bij het gebruik van Fetch in "text mode"; [GD]

<ftp://bbs.corelus.com/WordPerfectfortheMac/wp35.hqx>

Seymour Cray is niet meer -- Dit heeft misschien niets rechtstreeks met Macintosh te maken, maar wij willen toch even stilstaan bij het overlijden van Seymour Cray op 5 oktober 1996 tengevolge van een ongeval met de auto. Cray bouwde de eerste, op transistoren gebaseerde supercomputer in 1958, en zijn aandeel in het concept van RISC (Reduced Instruction Set Computing), de basis voor de PowerPC en andere moderne micoprocessoren, is niet te onderschatten. Hoewel Cray's zaken-avonturen niet altijd zo suksesvol waren (Cray Research werd enkele jaren geleden verkocht aan Silicon Graphics) zal hij waarschijnlijk toch nog voor een lange tijd een van de meest invloedrijke figuren blijven in high performance computing. (GD)

<http://www.cnn.com/TECH/9610/05/cray.obit/index.html>

De zaak DealBITS

door Adam C. Engst <[email protected]>

Wij schreven in oktober 1995 in TidBITS 297 dat de publicatie van DealBITS zoiets was als een experiment. Het was onze bedoeling publiciteit op het Internet te her-bedenken ten einde het tot een positieve kracht voor de industrie te maken. DealBITS was een mengsel van idealisme, samen met onze praktisch noodzaak ons brood te verdienen met TidBITS. En, hoewel het op verscheidene vlakken een sukses werd, bleek toch dat wij niet voldoende thuis waren in de wereld van publiciteit om te bereiken wat we wilden. Het hoofdprobleem met DealBITS bleek dat het meer werk bleek te vergen dan eraan verdiend was. Het bracht wel op, maar het bleek niet op te wegen tegen de tijd die wij er in staken, vooral Tonya dan. Ook niet opwegend tegen de verdiensten ervan bleek het feit dat DealBITS tweemaal per maand uitkwam. Vandaar onze beslissing DealBITS in vraag te stellen terwijl we er het concept en de uitvoering van herbedenken.

Het grootste probleem met DealBITS was dat er nooit voldoende koopjes waren om er een aantrekkelijk nummer van te maken voor de Mac-gebruiker. Aanvankelijk hadden we gedacht (en dit bleek een misvatting) dat het zou werken door een fractie van de publiciteits-kost door te rekenen aan de adverteerders, zonder een echte verkoop te doen ten behoeve van DealBITS. Hier zaten we echt helemáál verkeerd! Publiciteit verwerven is tenslotte een of andere vorm van verkoop, en goeie verkopers zijn een ras apart. Om kans tot slagen te hebben moeten we zo'n professionele publiciteit-verkoper hebben, zo'n man die iedereen kent in de industrie, die de publiciteits-taal kan spreken en die de tijd heeft om konstant achter de adverteerders aan te zitten. Geïnteresseerde adverteerders vinden is één ding. Kontrakten afsluiten en een tekst produceren is nog iets anders.

De koopjes waren ook zo'n idealistisch detail. Elk aanbod moest een koopje zijn dat in andere omstandigheden niet mogelijk was. Dat klinkt mooi, maar achteraf beschouwd elimineerde dit vele potentiële adverteerders, vooral grote firmas. Het probleem is dat grote firma's hun produkten niet rechtstreeks verkopen. Meestal werken zij met verdelers en andere kanalen. Op die manier is het voor hen moeilijk aanbiedingen te doen die van de norm afwijken. Door het ontbreken van grote firma's werd het aanbod van populaire, belangrijke produkten voor DealBITS problematisch. Een ander aspect van DealBITS dat wij moeten wijzigen. We kunnen het ons niet permitteren grote firma's over het hoofd te zien, gewoon daar zij geen speciale aanbiedingen kunnen doen met het gevaar van hun distributiekanalen te wijzigen.

Van in het begin realiseerden we ons dat er heel wat automatisatiewerk aan te pas moest komen om DealBITS mogelijk te maken. Voor een groot stuk deden we dat, maar er was één probleem dat we over het hoofd zagen. Het bleek dat veel adverteerders niet al te goed waren in het maken van goeie teksten zonder de hulp van tekstschrijvers. Wij deden dat met plezier, maar hier was geen automatiseren aan, zodat Tonya hiervoor een ganse dag moest besteden voor elk nummer. Het over en weer sturen van teksten was ook tamelijk stresserend en dikwijls vroegen grote firma's verlenging van de deadline-datums. Op geen tijd zaten we tweemaal per maand met een overdrukke maandag, waarop zowel TidBITS als DealBITS moesten verzonden worden. Er moest dus een keuze gemaakt worden tussen twee mogelijkheden: ofwel deden we niets en verlieten we ons op technologie (zoiets als een web-page voor het insturen van teksten, met een beperking voor de grootte van de ads), ofwel slikten we de pil door en deden alles voort met de hand.

Onze publikatieplanning werd ook problematisch. We wilden geen tweede deadline tesamen met TidBITS, maar een tweewekelijkse planning zou verwarring hebben gesticht voor fakturatie en ook voor het plannen van bv. een zes maanden durende publikatie. Tenslotte besloten wij te publiceren op de eerste en de derde maandag van elke maand. Maar, hoewel dit in eerste opzicht zinvol was, zaaide het toch verwarring bij de adverteerders, met als gevolg gemiste deadlines en een behoorlijke portie toegevoegde stress. Ons gevoel zegt ons dat het een wekelijkse of een tweewekelijkse publikatie zal worden.

Het laatste probleem met DealBITS was dat het te kleine aantal lezers niet leidde tot het aantrekken van interessante koopjes voor hen en het bekomen van voldoende advertenties in DealBITS. De DealBITS lijst werd afgesloten op 8000 leden, en de Web-bladzijden werden door zo'n 1000 à 3000 gelezen. We hopen nog steeds die cijfers te verhogen en denken erover suggesties te vragen door middel van een Web-enquète in de toekomst.

Alles in beschouwing genomen denk ik dat DealBITS toch geslaagd is als publicatie. Toen we deze tekortkomingen publiceerden kregen wij berichten van een aantal teleurgestelde lezers, en onze regelmatige adverteerders waren nogal teleurgesteld. DealBITS-lezers waren goede klanten en onze adverteerders wensten het kontakt met hen niet te verliezen. Small Dog Electronics, die hardware, software en Mac systemen verkoopt, heeft zelfs zijn eigen infolijst gemaakt om kontakt te houden met zijn DealBITS-klanten (Je kunt op deze lijst komen door een e-mail te zenden naar <[email protected]>). Onze taak met DealBITS is nu het zakelijke probleem op te lossen en de andere aspecten van de publicatie bij te sturen, zodat het aan al zijn doelstellingen kan beantwoorden en een ondersteuning blijft voor TidBITS.

Terug in de tijd?

door Geoff Duncan <[email protected]>

Vorige week veroorzaakte een artikel in de San Francisco Examiner, geschreven door Tom Abate, een golf van speculatie, en zoals gewoonlijk een grote hoeveelheid brieven aan TidBITS. De oorzaak? Het artikel in The Examiner leek te beweren dat de Chief Technology Officer van Apple, Ellen Hancock, van plan was om backward compatibility in toekomstige versies van de Mac OS op te offeren.

<http://www.sfgate.com/cgi-bin/examiner/article.cgi?year=1996&month=10&day=04&article=BUSINESS15526.dtl>

Het artikel bevat de volgende quote van Hancock: "If we have to pick between backward compatibility and new functions, we're voting for new functions." (vertaling: als we zouden moeten kiezen tussen backward compatibility en nieuwe functies, kiezen we voor nieuwe functies.) Vervolgens ging het verhaal een eigen leven leiden via o.a. het Internet, en nu lijkt het alsof Apple heeft gezegd dat geen van de bestaande Macintosh programma's zal werken onder Mac OS 8.

Dat is gewoonweg niet waar, en dit proberen te begrijpen is geen ingewikkelde intellectuele oefening. Apple zou zakelijk zelfmoord plegen als alle bestaande Macintosh software niet meer onder toekomstige versies van het Mac OS zou werken - dit zou feitelijk een slechtere beslissing zijn dan het verlaten van het huidige Mac OS ten voordele van een versie van Unix of Microsoft Windows. Ontwikkelaars zouden in kuddes het Mac platform verlaten, en nog belangrijker, veel gebruikers zouden Apple minachtend terzijde schuiven. Uiteindelijk, geven de meeste gebruikers de voorkeur aan de Mac voor ��n reden: de software. Als die software niet meer werkt, verliest de Macintosh haar meest kritische voordeel.

Dus wat zegt Apple eigenlijk? In feite niets nieuws: Mac OS updates zullen zo iedere zes maanden verschijnen, en zodra nieuwe features van Copland worden toegevoegd (zoals pre-emptive multi-tasking, een nieuwe microkernel, een nieuw file systeem enz.) zullen bepaalde Macintosh programma's aangepast moeten worden om onder de nieuwe systeem software gebruikt te worden. Dit is niets nieuws: Apple heeft deze signalen afgegeven sinds de Copland-nieuwsberichten voor ontwikkelaars in 1993. Bepaalde soorten programma's zijn gevoeliger voor problemen dan andere, zoals bijvoorbeeld regelpanelen en vele extensies, plus programma's die ongedocumenteerde system calls gebruiken.

In het verleden heeft Apple er vaak voor gezorgd dat bestaande applicaties onder de nieuwste systeem software werkt. Alhoewel dit niet altijd mogelijk is, heeft Apple er in een aantal gevallen voor gekozen om een bepaalde bug of niet-gedocumenteerd gedrag in de systeem software te laten omdat het problemen oploeverde voor een bestaand groot programma als de bug werd opgelost. De enige verandering in Apple's houding lijkt te zijn dat Apple niet langer toestaat dat haar systeem software beperkt wordt door programma's die steunen op ongedocumenteerde calls of andere niet-standaard programmeerpraktijken. Apple heeft dit gedaan met verscheidene componenten van de systeem software (inclusief de Finder, Sound Manager, QuickDraw en andere), en alhoewel dit altijd een kleine opstand tot gevolg heeft, moet het besturingssysteem vooruit, en dit is een geoorloofde methode. In feite zo geoorloofd, dat het gebruikt wordt door de meeste besturingssystemen, zoals Unix, Windows 95, Windows NT, VMS en anderen.

Geruchten doen de ronde dat het artikel in The Examiner een indicatie is dat Apple het BeOS wil vervangen voor toekomstige versies van het Mac OS. Voor zover ik dat kan nagaan, is de situatie tussen Apple en Be grotendeels onveranderd, ondanks diverse claims van zowel Apple en Be gebruikers. (Zie TidBITS-nl-343.) In de tussentijd heeft Be gezegd (maar niet beloofd) dat zowel single als multiprocessor versies van het BeOS voor de Power Macintosh beschikbaar zouden moeten komen in het begin van 1997.

Als er iets is dat we zouden kunnen leren van dit incident (en recentelijk, ander vergelijkbaar geklets in de media over Apple), is het dat mainstream technische bijdragen in de media over de Macintosh met een korreltje zout genomen moeten worden. Dit is niet noodzakelijkerwijs een relectie over reporters en publikaties - ik ken deze mensen niet, en wil geen ongegronde beschuldigingen uiten. Desalniettemin is het proces waar zo'n verhaal doorheen gaat analoog aan het doorgeven van een bericht door een rij van twintig mensen die het elkaar in de oren fluisteren. Het bericht wat door de laatste persoon ontvangen wordt wijkt vaker wel dan niet fundamenteel van het oorspronkelijke bericht af. Met de mainstream pers, bestaat de rij uit reporters, redacteuren, staf personeel, proeflezers en correspondenten, en de Macintosh gemeenschap staat meestal aan het einde van de rij.

Vorm, functie en QuicKeys 3.5, deel 2

door Matt Neuburg <[email protected]>

Het vorige deel, in TidBITS-nl-347, ging over CE Software's QuicKeys (QK) en een nieuwe feature van de recente 3.5 release: toolbar triggers. In deze aflevering sluiten we af met een waardebepaling.

Beperkingen bij het maken -- Wil QK bruikbaar zijn, dan moet het proces van het maken of wijzigen van een QK actie simpel en handig zijn. Je wilt je tijd stoppen in het gebruiken van de computer, niet in het afregelen van een programma dat de bediening vereenvoudigt. Veel acties zijn eenmalig, ad hoc creaties; als je een serie afbeeldingen wilt kopiëren naar je Plakboek zul je dat proces niet automatiseren tenzij dat sneller en handiger is dan hetzelfde werk met de hand te doen.

Toch kregen QK gebruikers in de loop der jaren te maken met kleine en grote ongemakken en bronnen van verwarring in de interface voor het maken en wijzigen van acties. Er zijn diverse soorten QK acties, en de gewenste soort moet uit een pover gestructureerd hiërarchisch menu worden gekozen. Veel soorten acties worden gemaakt en gewijzigd via afschuwelijk ontworpen dialogen, die vaak leiden tot andere dialogen, en allemaal zijn ze modaal [d.w.z. moet je ze afsluiten voor het programma verder loopt] en ontnemen ze je zicht op dingen op het scherm, inclusief elkaar. (In 3.5 is het hoofddialoog verplaatsbaar en in grootte wijzigbaar, maar nog steeds modaal, en aangezien de vensters erachter niet hertekend worden is verplaatsen zinloos.)

Als je eenmaal een QK actie gemaakt hebt, is het niet eenvoudig te weten wat het doet zonder dat je het opent en wijzigt (met weer alle dialogen van dien); je kunt een actie geen sprekende naam geven. In sommige gevallen kun je de naam wijzigen, maar heb je maar een paar posities tot je beschikking. In andere gevallen kun je de naam helemaal niet wijzigen. Bijvoorbeeld: een actie die het Close menu item kiest en een ander dat hetzelfde menu item kiest maar daarbij de Shift- en de Optie-toets indrukt (Close All in Nisus Writer) heten allebei Close. Je kunt een commentaar toevoegen, maar dat is niet zichtbaar in het hoofdvenster. Je moet op het commentaar-ikoon van een actie klikken om het te lezen.

Acties samennemen in reeksen is een nog grotere onderneming. In de sequence editor kun je een actie niet verslepen om zijn plaats in de reeks te veranderen, en het is zelfs niet intuïtief duidelijk hoe je het verplaatst door knippen en plakken. Hetzelfde bezwaar geldt ook hier van de nietszeggende actienamen, nog verzwaard doordat er helemaal geen commentaar mogelijk is in de sequence editor! Ik begrijp niet waarom CE niet naar de interfaces kijkt van programma's die een geslaagde mogelijkheid bieden om reeksen te maken van wijzigbare actiesoorten; te denken valt aan FileMaker Pro.

Qk reeksen hebben lange tijd elke vorm van programma-structuur, zoals lussen en vertakkingen, ontbeerd. Behalve dat ze elkaar konden aanroepen (of zichzelf, zonder einde), waren reeksen lineair. Er verscheen een onhandige "if"-vertakkingsmogelijkheid in versie 2.1.2, en die werd flink verbeterd in 3.0. Versie 3.5 heeft een verbeterd Jump commando, en een nieuwe lus-constructie, de Batch Processor, die alle bestanden in een map doorloopt, ze een voor een opent, en een reeks op ze toepast. Merk op dat dit je niet verder helpt als wat je met elk bestand wilt doen niets met het openen ervan te maken heeft. Alle vertakkingsinstructies blijven binnen de grenzen van de tests die QK kan uitvoeren, en zijn lomp en onhandig in het gebruik.

<http://www.tiac.net/prefab/player.html>

Zo had het kunnen zijn -- Vele jaren is QuickKeys (QK) een betrouwbare hulp voor mij geweest; ik gebruik het steeds om mijn Mac te wijzigen en te automatiseren. Mijn idee is dat een computer geprogrammeerd moet worden. Met andere woorden, het is de gebruiker die over de computer de baas moet zijn, niet andersom. QK heeft me te hulp gestaan tegen eigenaardigheden van gebruiker en programmatuur die de kans liepen nare gewoontes te worden, tegen uitlopers van regelmatigheid en tegen typische reacties, waardoor mijn persoon een automaat zou worden in plaats van de computer.

QK heeft lang aan de top gestaan, voornamelijk als een Mac werktuig. Maar CE stelde zich daar niet mee tevreden. Achtereenvolgende uitgaves van QK gaven altijd een beetje de indruk in van knutselwerk, alsof het doel van CE was, niet alleen het plezier van bestaande gebruikers te vergroten, maar ook om nieuwe bekeerlingen aan te trekken door het makkelijker te gebruiken te maken. Intussen is QK 3.5, afgezien van de toolbars en de batch processor command, niet meer dan een onderhouds uitgave. Het is niet te geloven dat, na een pauze van drie jaar, dit het beste was dat CE kon doen. Wat had CE in die tussen tijd wel kunnen doen?

CE had de aard en de omvang van het programmatuur kunnen herzien. Het had QK's interne programmeer samenstelling kunnen verbeteren, misschien met bepaalde nieuwe variabelen en wiskundige berekeningen; het had ook een beter geheel kunnen vormen met bestaande "scripting dialects". In plaats daarvan, blijft QK laag aangeschreven als een onafhankelijk "scripting tool" terwijl het als AppleScript - of UserTalk afhankelijke tool veruit voorbijgestreefd is door PreFab Player.

CE had ook kunnen besluiten om de gebruiker beter op te leiden en hulp te verlenen met betere handleidingen. Integendeel, de handleiding, meer en meer achteruitgegaan sinds editie 2.0 die uitstekend was (dank zij de geweldige Fred Terry), is nu erg dun, lelijk, slecht vervaardigd, summier, en niet erg duidelijk; alle gedrukte verwijzingen zijn overgenomen door online help in de trage, onhandige en ongeschikte Apple Guide vorm.

Ook had CE de 3.5 versie voor meer mensen bruikbaar kunnen maken, maar omdat deze versie beperkt is tot System 7.5, kunnen de helft van diegenen die CE geïnstalleerd hebben het juist niet gebruiken.

CE had ook het vermogen van QK kunnen uitbreiden. Wat volgt zijn verschillende mogelijkheden:

Epiloog -- QK blijft een spil; ik kan me niet voorstellen om er zonder mee te kunnen doen. Mensen die QK hebben en System 7.5 of later, zullen hoogstwaarschijnlijk wel de upgrade willen hebben, ook al is het alleen maar om foutjes te herstellen waar ik niet van af weet. Maar toch, na een pauze van drie jaar, hadden zowel nieuwe als oude gebruikers een meer uitgebreide versie kunnen verwachten dan 3.5 uiteindelijk bleek te zijn.

<http://www.cesoft.com/quickeys/qkhome.html>

[Binnenkort hopen we een rapport uit te brengen over de concurrenten van QuicKeys, namelijk Westcode Software OneClick en Binary Software KeyQuencer 2.0. - Adam]

OSA, kan je me verstaan?

Geschiedenisles: In 1991 kwam systeem 7 met Apple events die het voor programma's die ermee om konden gaan, mogelijk maakten, om met elkaar te communiceren (IAC, Inter-Application Communication). In 1992 voegde systeem 7.1 daar de Open Scripting Architectuur (OSA) aan toe, waardoor men verschillende programmeertalen kon creëeren, waarmee de Apple events gemanipuleerd konden worden. En in 1993 lanceerde Apple zo'n eigen programmeertaal, AppleScript.

CE reageerde weer op systeem 7 door in QK 2.1 een extensie, CEAIC (snap je?), in te bouwen, waarmee QK Apple events kon sturen en ontvangen. Maar basis Apple events zijn moeilijk te gebruiken, en de belangrijkste verandering kwam rond midden 1993, toen QK 3.0 drie grote innovaties invoerde:

Ik had, bijvoorbeeld, een AppleScript script dat een aantal plaatjes van QuarkXPress copiëerde en ze plakte in Microsoft Word, maar daartussenin wilde ik dat ze door GraphicConverter gehaald werden om het aantal bits te verminderen. En GraphicConverter verstaat geen scripts. Dus, terwijl mijn script elk plaatje deed, praatte het met Quark en Word in AppleScript, maar daartussenin praatte het in QKs taal om QK menu's aan te maken en knoppen in te drukken in GraphicConverter.

Helaas is de integratie tussen QK en andere scripting dialecten niet erg goed, omdat QK geen variabelen heeft. Hierdoor is het moeilijk om informatie heen en weer te sturen.

Nog een voorbeeld: Ik moest een keer Pegasus Mail, dat geen scripts verstaat, gebruiken. Toen wilde ik dat elke boodschap automatisch gedownload werd in mijn brievenbus van de Novell server naar mijn harde schijf, en dat de boodschap van de server werd gewist. Met QK kon ik de volgende boodschap selecteren en dan Bewaar kiezen; maar op dit punt kreeg ik een blanco Bewaar dialoog en er was, omdat ik geen variabelen had, geen enkele manier om QK voor elke boodschap een andere bestandsnaam te laten schrijven ("Temp1", "Temp2", etc.). Dus moest ik QK gebruiken via een andere scripting applicatie die wel opeenvolgende bestandsnamen kon genereren. Ik gebruikte daarvoor HyperCard. Het werkte wel, maar moeizaam. Elke keer dat er een door een loop heengegaan werd, moest HyperCard QK laten weten wat de volgende bestandsnaam zou zijn; bovendien, wanneer alle boodschappen gewist waren, moest QK, hoewel QK het zelf al wist (de "Bewaar"-knop was niet meer actief), aan HyperCard zeggen om de loop te stoppen.

Sinds ik dat script heb geschreven, zijn er veel dingen verbeterd in de wereld, maar niet in QK. Nu doe ik dat soort dingen met PreFab Player. Player heeft geen interface: het is niet een manier om direct acties en sequenties te verwerken zoals QK wel doet. Maar het is beter om te gebruiken voor scripting applicaties die non-scripting applicaties aansturen, omdat Player commando's AppleScript of Frontiers UserTalk commando's zijn. Hierdoor kan je gewoon de variabelen en loopconstructies van elk van die talen gebruiken; je hoeft geen rekening meer te houden met de OSA dialectgrens, of überhaupt dialecten te veranderen.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publikaties mogen artikels overnemen of een HTML-link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector! Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van ondernemingen. Voor meer informatie over TidBITS: hoe zich te abonneren (enkel engelstalige versie!!!), waar vroegere edities te vinden en andere nuttige dingen, stuur e-mail naar: <[email protected]>. Anders, contacteer ons op: <[email protected]>.

Vroeger edities verkrijgbaar via ftp en www:
<ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/issues/>
<http://www.tidbits.com/tb-issues/>

Om oude edities te zoeken, gebruik volgende URL met een webbrowser:
<http://wais.sensei.com.au/macarc/tidbits/searchtidbits.html>