Previous Issue | List of Issues | TidBITS Home Page | Next Issue

TidBITS#332/10-Jun-96

Deze editie is er gekomen ondanks een hele reeks SCSI-problemen en bevat artikels die we alleen op mirakuleuze wijze wisten te recupereren van de verdoemenis. Hoe dan ook: deze week hebben we nieuws over de laatste update van Apple's systeemsoftware en een bespreking van Gif*gIf*giF (een utility om GIF-animaties en bewegende beelden te creëren). We hebben het ook uitvoerig over het publiceren van computerboeken, met veel bruikbare adviezen voor wie schrijversambities koestert.

Dit nummer van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door: Copyright 1990-1996 Adam & Tonya Engst. Details aan het einde van deze editie.
Informatie: <[email protected]> Commentaar: <[email protected]>


Topics:

MailBITS/10-Jun-96

Het was een harde week voor de redactie van TidBITS. Zelf zit ik tot over mijn oren in het werk met de vierde editie van de 'Internet Starter Kit voor de Macintosh', en alsof dat niet genoeg is, kregen zowel Geoff als ik ernstige problemen met harde schijven. Op een gegeven ogenblik ging er tegelijk van alles mis op vier van mijn vijf belangrijkste computers, terwijl Geoff als gevolg van technische haperingen verschillende artikels en MAILBITS kwijt speelde. Het gevolg van dit alles is dat de verzending van deze editie, vooral op sommige on-line diensten, misschien enige vertraging oploopt. Op zo'n momenten vraag ik me altijd af wat ik de computergoden misdaan heb, en of een rituele offerande daar iets kan aan verhelpen. [ACE]

E-mail met vertraging -- Geoff is nog altijd aan het bekomen van allerlei problemen met zijn harde schijf en waarschuwt ervoor dat het een tijdje kan duren eer hij kan antwoorden op e-mail berichten die naar hem of naar <[email protected]> gestuurd zijn. In de tien jaar dat ik Adam ken, heb ik hem nog nooit zo hard zien werken, maar helaas zal ook hij met enige vertraging antwoorden op e-mails. Zelf ben ik de 400 berichten aan het verwerken die in mijn postbus terechtgekomen waren terwijl ik mij bezighield met de Starter Kit. Van mij kan je dus wel een antwoord verwachten, hoewel ik het zelf liever ook wat sneller zag gaan. [TJE]

Zuster, breng me even de Buster!

door Geoff Duncan <[email protected]>

Vorige week heeft Apple een patch-bestand voor System 7.5.3 uitgebracht onder de naam System 7.5.3 Revisie 2 en de codenaam Buster. Anders dan bij System 7.5 Update 2.0 (die uit maar liefst 14 diskettes bestond, en belangrijke wijzigingen in de systeemarchitectuur en nieuwe technologieën zoals Open Transport 1.1 bevatte), bestaat deze nieuwe revisie uit een beperkt aantal verbeteringen die enkel voor bepaalde modellen bestemd zijn. Zie TidBITS-318 en TidBITS-325 voor meer informatie over System 7.5.3.

Voor wie is het bedoeld? -- Apple benadrukt dat deze update is enkel bedoeld voor gebruikers van de volgende Macintoshes:

Power Computing is System 7.5.3 Revision 2 nog aan het evalueren en wachten dus nog met aanbevelingen voor hun klanten. Maar waarschijnlijk zullen ook eigenaars van PowerCurve, PowerWave, PowerCenter en PowerTower computers deze patch willen installeren vanwege de overeenkomsten in architectuur tussen deze machines en de modellen van Apple waarvoor deze patch bestemd is. Ik weet niet of de patch geschikt is voor de klonen van DayStar en UMAX; waarschijnlijk is dat niet het geval voor oudere klonen van Radius.

Het installatieprogramma voor System 7.5.3 Revision 2 heeft geen 'Verwijder'-functie, dus (zoals altijd!) maak eerste een back-up van je gegevens voor je het installeert. Overigens bestaat de update weliswaar uit twee diskettes, maar dat is enkel omwille van de verschillende configuraties van System 7.5.3 - veel gebruikers zullen de tweede diskette nooit nodig hebben. Ik weet helaas niet of je deze update kan toepassen op niet-Amerikaanse versies van System 7.5.3.

Wat is Opgelost -- Het meest opvallende aan System 7.5.3 Revision 2 heeft te maken met PowerBooks. Allereerst worden de PowerBooks die versies van RamDoubler voor versie 1.6.2 geinstalleerd hebben op de juiste wijze wakker - tot nu toe bleven deze machines in sleep mode tenzij MacBugs is geinstalleerd (zie TidBITS-325). De update lost ook problemen op die te maken hebben met het gebruik en het formatteren van PC disks in de PowerBook 500 en de Duo 200-serie PowerBooks met PowerPC Upgrades. Deze disks zouden nu leesbaar moeten zijn op DOS en Windows computers. De totale performance op PowerBooks met PowerPC upgrade kaarten zou ook verbeterd moeten zijn.

Ook is een probleem betreffende PCI Power Macs die weigerden op te starten van de in het Startup Disk regelpaneel geselecteerde drive opgelost.

Tenslotte heeft de meest subtiele verandering in de update (die Apple vaag omschrijft als "verbeterde betrouwbaarheid") te maken met de Dynamic Recompiling (DR) 68K emulator die gebruikt wordt in recente Mac modellen. De emulator is behoorlijk betrouwbaar, maar de update lost een probleem op dat optrad onder zeer specifieke omstandigheden, en soms data-corruptie tot gevolg had. Omdat het probleem zo zelden optrad en op een zeer laag niveau, is het onmogelijk specifieke symptomen hiervan aan te geven; maar omdat de 68K emulator zo intensief gebruikt wordt, is het beter dat het probleem opgelost is dan dat het zich ergens onder het gras verbergt.

Verkrijgen van de Update -- Je kunt System 7.5.3 Revision 2 downloaden van de gebruikelijke Apple servers, en ook van de meeste online diensten en enkele andere sites.

<ftp://ftp.info.apple.com/Apple_Support_Area/Apple.Software.Updates/US/Macintosh/System/System_7.5.3_Revision_2/>

De update bestaat uit two floppy disk images; om ze te gebruiken, heb je een versie van DiskCopy of (beter) ShrinkWrap nodig.

<ftp://mirror.aol.com/pub/info-mac/disk/shrink-wrap-201.hqx>

Als je een AppleVision monitor gebruikt, moet je de AppleVision Fix 1.0 installeren voordat je System 7.5.3 Revision 2.0 installeert.

<ftp://ftp.support.apple.com/pub/apple_sw_updates/US/mac/system_sw/System_7.5_Update_2.0/AppleVision_Fix_1.0.hqx>

Het mag duidelijk zijn dat je Systeem 7.5.3 geïnstalleerd moet hebben voordat je deze update kunt installeren. System 7.5 Update 2.0 (dat iedere versie van System 7.5 update naar 7.5.3) is online gratis verkrijgbaar van Apple; desalniettemin moet er nu betaald worden voor CD-ROM en floppy disk versies van de update naar System 7.5.3.

<ftp://ftp.support.apple.com/pub/apple_sw_updates/US/mac/system_sw/System_7.5_Update_2.0/>

Wat wordt Niet Beinvloed, Wat wordt Niet Opgelost -- Heb je deze update nodig? Mijn suggestie is om Apple's advies op te volgen en deze update alleen op de door Apple aanbevolen Macs te installeren. Alhoewel veel power users altijd de laatste versie van de systeem software willen installeren, zijn de oplossingen van deze patch zo specifiek dat het onwaarschijnlijk is dat er enig voordeel zal zijn voor gebruikers met andere machines. Dus, als je een op de 68000-processor gebaseerde Macintosh hebt, een LC of een Performa uit de 5000- of 6000-serie of een ander niet door Apple genoemd model, kan je deze update laten voor wat het is.

Alhoewel de oplossingen in de System 7.5.3 Revision 2 vermeldenswaard zijn, is het ook interessant om te wijzen wat er niet in zit. Eigenaars van LC's en Performa's uit de 5200-, 5300-, 6200- en 6300-serie wachten nog steeds op Open Transport, en er is nog steeds weinig informatie van Apple beschikbaar op de bestaande hardware handshaking problemen met de seriële poorten op deze machines.

Ga voor de GIF: Gif*gIF*giF

Door Tonya Engst <[email protected]>

Kijk rond op het Web, en je zult Web pagina's zien die experimenteren met video. Alhoewel veel van deze experimenten weinig te wensen overlaten, denk ik dat films op het Web uiteindelijk zullen verbeteren. Bestandsgrootte zal afnemen en de relevantie van video's met betrekking tot de onderwerpen zal toenemen. We zullen ook meer gereedschappen zien die het goedkoop en gemakkelijk zullen maken om digitale films te maken. Een van deze gereedschappen, met de nogal lompe naam Gif*gIF*giF, creëert geanimeerde GIFs van gebeurtenissen op het scherm van je Macintosh. Gif*gIF*giF is een shareware ($ 28) programma van Pedagoguery Software. Het heeft PowerPC en 68K versies (naast ook Windows 3.1 en 95 versies) en eenmaal gedownload neemt het ongeveer 150 K in beslag voor beide Macintosh versies.

<http://espresso.cafe.net/peda/ggg/>

Wat is een geanimeerde GIF? GIF is een grafisch formaat, dat universeel gebruikt wordt op het net, en dat gewoonlijk voorkomt als eenvoudig grafisch werk. De GIF 89a specificatie bevat details over hoe een enkele GIF-file te maken die meer dan een beeld bevat, zoiets als een filmbladerboek maar dan met een tijdscontrole over hoe snel de beelden mekaar moeten opvolgen. Web browsers (en vooral Netscape Navigator 2.0) kunnen het geanimeerde gedeelte van de GIF 89a-specificatie interpreteren en deze films spelen. GIF-animaties hebben voordelen en nadelen: het voordeel is dat zij goed comprimeren en geen plug-in nodig hebben. Ook de software om GIF's te maken is op vele plaatsen te verkrijgen (een zeer goede en gebruiksvriendelijke keuze is de freeware GifBuilder van Yves Piguet). Het nadeel is dat slecht gemaakte GIF-animaties de neiging hebben Web pages er slordig te doen uitzien en de harddisk te doen rammelen door eindeloos herhalende films. (Wil je meer weten over geanimeerde GIF's, kijk dan eens naar de excellente GIF-animatie van Royal Frazier op de WWW Home page)

<http://iawww.epfl.ch/Staff/Yves.Piguet/clip2gif-home/GifBuilder.html>
<http://members.aol.com/royalef/gifanim.htm>

Gif*gIf*giF helpt je geanimeerde GIF's maken van dingen die zich op het scherm afspelen. Dit kan aanzetten tot de creatie van degelijke, nuttige animaties voor tutorials over het gebruik van de Macintosh. Om Gif*gIf*giF te gebruiken bepaal je het schermgedeelte waarin je wilt opnemen en daarna begin je te "muizen" en te typen. Je acties worden opgenomen met de film. Gif*gIf*giF biedt enkele controles, waaronder de mogelijkheid om de animatie te laten repeteren, en ook hoeveel frames per seconde je wil opnemen.

Als je Gif*gIf*giF nodig hebt zul je het wel handig vinden. Ik heb twee monitors verbonden aan mijn Macintosh, en Gif*gIf*giF 1.0 hield eraan op te nemen op mijn secundaire monitor, deze die de Menu-bar niet toont. Jeff van Pedagoguery Software zond mij dan een beta-versie van Gif*gIf*giF versie 1.01 en dat loste het probleem op. Gif*gIf*giF dwingt zijn shareware bijdrage af door op niet-geregistreerde kopieën een vlag te displayen met vermelding "unregistered copy", tenminste als het gaat om animaties, die gemaakt werden op ongeregisteerde kopieën.

Het proces van publiceren

by Adam C. Engst <[email protected]>

Velen onder U zullen ondertussen al mijn e-mail signature gelezen hebben met de melding dat e-mail-antwoorden kunnen vertraagd worden omdat ik aan het werken ben aan de vierde editie van de Internet Starter Kit voor Macintosh. Meestal tonen de mensen daar begrip voor en verminderen mijn te ontvangen e-mail als ik daar om vraag, maar later krijg ik dan dikwijls vragen over wat ik aan het doen was, en tevens hoe een technisch werk wordt omgetoverd van bits naar atomen. Nu het proces nog ver in mijn gedachten zit (en, tot mijn grote ontzetting, nog niet voorbij is), dat ik dat het nuttig zou zijn mijn ervaringen te vertellen over het publiceren van computerboeken.

Het Idee -- De eerste stap bij eender welk boek-project is bepalen waarover je wil schrijven, en het opmaken van een voorstel met een volledige beschrijving, eventueel met daarbij een voorbeeld-hoofdstuk. Dit proces helpt je bij het juist definiëren van het thema van het boek, wat onontbeerlijk is wanneer je besprekingen begint met een uitgever. Je kan er eventueel over nadenken te werken met een literair agent, want die kan gemakkelijker een uitgever vinden en je tevens helpen bij kontraktbesprekingen. Ik heb vroeger nooit met een agent gewerkt zodat ik er weinig kan over zeggen, maar aan de hand van mijn ervaringen met kontrakten zou ik denken dat iemand, die voor het eerst een boek schrijft en niet goed is in het bespreken van kontrakten, best kontakt opneemt met een agent. Ik ken twee literaire agentschappen, die werken met technische schrijvers - Studio B en Waterside Productions. Het loont de moeite hun Web site te bekijken, waar veel informatie in te vinden is voor potentiële schrijvers.

<http://www.studiob.com/>
<http://www.waterside.com/>

Wervingen -- Of je nu met een agent werkt of niet, de eerste persoon waar je waarschijnlijk mee in kontakt komt bij een uitgever is de aanwervingsediteur. De meesten nemen kontakt op met deze man met hun voorstel. In sommige gevallen, zoals het mijne, kan het zijn dat de aanwervingsediteur kontakt opneemt met jezelf met een idee voor een boek. Ik heb het gevoel dat meer en meer aanwervingsediteurs hun tijd doorbrengen met mailing lists en nieuwsgroepen op zoek naar potentiële schrijvers. Waarom?

Je hebt waarschijnlijk al de ongelofelijke toevloed van computerboeken gemerkt tijdens de laatste jaren. Een voorbeeld: Toen de Internet Starter Kit voor Macintosh voor het eerst verscheen in september 1993 was het een van de vijf of zes bestaande boeken over Internet. Een vriend consulteerde onlangs de database van Barnes & Noble (een grote boekenwinkelketen) en vond meer dan duizend boeken over Internet. Met zoveel boeken op de markt is de concurrentie meedogenloos, zodat uitgeverijen al snel hopen boeken uitgeven in een voortdurende poging om een bestseller te scoren.

(Tussen haakjes: de uitdrukking "bestseller" heeft eigenlijk weinig betekenis in de computerboek-industrie. Het kan zowel gaan over de Internet Starter Kit voor Macintosh, waarvan er meerdere honderduizenden verkocht werden, als over een ander boek, waarvan er 30.000 verkocht zijn. Studio B heeft enkele lijsten opgesteld van de best verkopende boeken bij sommige verdelers of boekenwinkelketens.)

<http://www.studiob.com/roundtable/bestsellers/index.html>

Ten gevolge van de snel veranderende concurrentie zijn uitgevers voortdurend op zoek naar nieuwe auteurs, die goed en snel kunnen schrijven en die hun onderwerp beheersen. Veel boek-projekten gebeuren nu op twee of drie maanden, en dat is niet te veel tenzij je snel opzoekingen doet en schrijft. Het is zeker niet gemakkelijker als je daarbuiten nog een vaste dagtaak hebt, zoals dat het geval was met Tonya, toen zij haar eerste boek schreef over Word 5.

De taak van de aanwervingsediteur is het zoeken van auteurs, het uitwerken van een basisidee voor het boek-projekt en het doen ondertekenenvan een kontrakt. Wees voorzichtig met zulke kontrakten! Uitgeverskontrakten bevatten dikwijls onvolledige clausules, die problemen kunnen opleveren met andere zaken die je doet, en bevatten clausules die bepalen hoe weinig je krijgt voor bijkomende rechten (vertalingen, boekenclubs en andere). Ik denk dat agenten het nuttigst zijn in de kontrakt-faze, want je tekent gemakkelijk voor je eerstgeborene als je niet oplet, en -laten we eerlijk zijn- als het je eerste boek is ben je geneigd alles te tekenen. Lees het kontrakt zorgvuldig, en wees niet bang te onderhandelen over specifieke clausules.

Uit jouw standpunt is het belangrijkste deel van het kontrakt de compensatie. Uitgevers bieden hoofdzakelijk twee soorten compensatievormen aan: "werk tegen betaling" of honorarium. Werk tegen betaling betekent dat de uitgever je $10.000 of zoiets betaalt en niets meer, hoe goed of slecht het boek ook moge verkopen. De voornaamste reden om dit aan te nemen volgens mij is dat je vermoedt dat het boek een flop gaat worden (en dan had je het eigenlijk niet moeten schrijven). Ik verkies voluit het honorarium-systeem, waarbij je een percentage krijgt tussen 5 en 20 percent (in dit geval voor top-auteurs, en zelfs dan nog niet zeker). 10 percent is waarschijnlijk de standaardmaat, hoewel het ook voorkomt dat een glijdend percentage op de verkoop wordt toegepast, bij voorbeeld 6 percent op de eerste 10.000 kopieën, 8 percent op de volgende 2.000 en 10 percent op alle kopieën boven de 12.000.

In dit geval krijg je gewoonlijk een "honorarium-voorschot". Dat wil zeggen dat de uitgever je een voorschot geeft (omdat je minstens de eerste drie tot zes maanden na de start van het projekt geen honorarium zult trekken). Let goed op de uitdrukking "honorarium-voorschot". Het wil zeggen dat als het boek begint te verkopen en honorarium opbrengt, je nog geen cent trekt tot je het volledige voorschot hebt "verdiend". Voorschotten zijn zo om de $5.000 tot $20.000 met hier en daar een topauteur die meer haalt. Het is wel interessant te weten dat uitgevers nooit voorschotten terugeisen, zelfs indien het boek niet genoeg verkocht is om het honorarium-voorschot te dekken. Een ruim voorschot is dus een goede zaak, omdat je het geld kunt gebruiken, en zelfs al spendeer je het niet, dan is het nog altijd beter dat jij er de bankinteresten van opstrijkt dan de uitgever.

Ontwikkeling -- Als eenmaal de details uitgekristalliseerd zijn begint de ontwikkeling van het boek. Je wordt over het algemeen gekoppeld aan een "development editor", die tot de laatste bladzijde van het boek met je samenwerkt. Hij of zij stelt het schema op voor het inleveren van de hoofdstukken en ander materiaal en levert commentaar over vorm en inhoud van de tekst naarmate het binnenkomt. Hier begint het echte schrijven, hoewel het verstandig kan zijn eerder met schrijven te beginnen om niet in tijdnood te komen als gevolg van langdurige onderhandelingen over het contract.

Het belangrijkste advies dat ik kan geven is om realistische deadlines te stellen, te werken volgens een schema, en jezelf te dwingen snel en efficiënt te schrijven. Schrijven is veel meer werk dan het lijkt als je een compleet boek moet afronden, en schrijven over technische onderwerpen kan frustrerend zijn, als het programma waarover je schrijft zich onvoorspelbaar gedraagt of wanneer je, eerlijk gezegd, op het betreffende terrrein niet al te zeer thuis bent. Bereid je zo goed mogelijk voor, en denk vooruit over verwant materiaal zoals een schijf of een Website. Je moet aan alle delen van het boek gelijktijdig werken, althans tot op zekere hoogte, anders denk je al gauw dat je 90% af hebt omdat je 18 van de 20 hoofdstukken geschreven hebt, terwijl die laatste 2 in werkelijkheid de taaiste en grootste hoofdstukken zijn. En was je die schijf niet vergeten?

Als je met andere mensen samenwerkt moet je bereid zijn de project coördinatie op je te nemen, en contact met de anderen te houden via telefoon en email. Niets is erger dan door andermans aandeel te worden opgehouden zonder een vermoeden wat er gaande is.

Het is gebruikelijk hoofdstukken naar je development editor te verzenden zodra je ze af hebt, en niet alles tegelijk aan het eind van het project. De development editor moet alle hoofdstukken lezen, zonodig aan jou terugsturen, en als het goed is doorsturen naar een "copy editor" die het minutieuze correctiewerk doet. Nog een advies: stuur copij op die zo goed mogelijk is afgewerkt. Naar mijn ervaring halen copy editors slechts een deel van de fouten eruit, dus als je een hoofdstuk opstuurt met 100 fouten, en zij halen er 90 procent uit, blijven er tien fouten staan. Zitten er daarentegen tien fouten in de oorspronkelijke tekst, dan zal de copy editor ze er wellicht op een na allemaal uit halen. Ik gebruik zelf een aantal eenvoudige Nisus Writer macros om algemene problemen, zoals dubbele spaties en onjuiste combinaties van aanhalingstekens te signaleren.

Nadat de copy editor klaar is stuurt de development editor de hoofdstukken meestal naar jou terug om ze nog eens na te kijken ("author review"). Meestal is dat je laatste kans om nieuw ontstane fouten te herstellen, of details heet van de naald toe te voegen. Als je daarmee klaar bent stuur je de hoofdstukken terug naar de development editor, die ze naar een production editor doorstuurt. Zijn aandeel is de introductie en begeleiding op de productie afdeling.

(Nog een zijopmerking: vrijwel iedereen in een uitgeverij is een editor [redacteur], hoewel de titels en taakomschrijvingen kunnen verschillen van uitgeverij tot uitgeverij. Het zou me niets verbazen als sommige uitgeverijen sanitair-redacteuren hebben in plaats van wc-schoonmakers.)

Productie en afronding -- Eenmaal in het productiestadium heb je soms de mogelijkheid echte pagina's te zien, maar omdat je die niet heen en weer kunt sturen via email kan dit te veel werk zijn. (Sommige uitgevers doen alles via email, en dat zouden ze allemaal moeten doen. Vandaag de dag is het een verspilling van geld en papier om alles te printen alleen maar om het te verzenden.) Mijn ervaring is dat na de author review ik mijn tekst nooit meer terug wil zien, omdat ik er al zo vaak op heb zitten staren. De uitgever heeft proeflezers in dienst om naar de pagina's te kijken naarmate het boek uit de productie tevoorschijn komt. Zij halen de typfouten en andere kleine foutjes er wel uit, maar geen feitelijke onjuistheden.

Als je een boek uitgeeft met een diskette of een CD-ROM erbij, moet aan die "bijlage" ook gewerkt worden. Hoewel de uitgever minder werk heeft aan het produceren van de diskette of de CD-ROM, zul je toch het onmogelijke doen om beide tegelijk klaar te krijgen. Het klinkt eenvoudig maar, als er ook maar iets wijzigt moet je ervoor zorgen dat deze wijziging nog op te vangen valt. Voor zoiets kan je misschien beter geen perfectionist zijn.

Daarenboven, van welk niveau de diskette of de CD-ROM ook mogen zijn, zij moeten getest worden. Probeer ze uit op zoveel mogelijk verschillende computers, en laat je vrienden ze ook testen. Zorg ervoor dat de vensters ook op kleinere schermen gaaf verschijnen, zorg ervoor dat de ikonen juist op hun plaats staan, en dubbelcheck alle details. Met een CD-ROM is het een stuk moeilijker, daar er zoveel meer op staat dan op een floppy, om nog maar te zwijgen over de complexiteit van het keurig "inbranden" van een CD-ROM (waarover ik het hier niet zal hebben). Een tip: Als je duizenden files in honderden folders op je CD-ROM hebt, gebruik dan de freeware "Align Folders" om de posities in het venster te corrigeren.

<ftp://mirror.aol.com/pub/info-mac/gui/align-folders-20.hqx>

CD-ROM's kun je natuurlijk niet e-mailen, maar de inhoud van een floppy wel. Ik deed dat door naar mijn uitgever ShrinkWrap en een disk image op te sturen. Gedurende de laatste dagen kan zelfs een overnight delivery service te traag zijn.

<ftp://mirror.aol.com/pub/info-mac/disk/shrink-wrap-201.hqx>

Als alles binnengeleverd is, is je taak meestal gedaan. De voornaamste taak die er overblijft is samen met de development editor de "cover" van het boek vast te leggen. Het is niet erg gewoon dat uitgevers dat doen omdat vele schrijvers hun aparte zegjes hierover hebben. Breek je hoofd niet over het uitzicht, want daar heb je niet veel greep op, hoewel je toch altijd je mening kan zeggen. Concentreer je echter op de TEKST. Zorg ervoor dat die juist is en niet misleidend, want dat kan een nefaste invloed hebben op potentiële lezers. Covers worden vaak ontworpen en geschreven door marketing mensen, die geen flauw idee hebben van waarover het boek gaat. Ikzelf moet voor mijn laatste boek nog een cover maken en heb nog geen tekst om er bij te zetten...

Na de produktie gaat het boek naar de drukker, waar het gedrukt en gebonden wordt, voor het naar het magazijn gaat. Dit proces kan een tijd in beslag nemen van drie weken (wat ongewoon is) tot zes weken of langer, afhankelijk van hun planning. Uitgevers houden ervan hun boeken uit te sturen op de geplande data, omdat dat het ogenblik is waarop de boekenwinkels het bewuste boek verwachten.

De verkoop -- Computerboeken worden vaak verkocht vóór ze bestaan. Dit noemt men "sell-in", wat steunt op het feit dat een verkoper je boek op voorhand beschrijft voor de potentiële koper. Soms beschikken ze slechts over een mock-up van de voorpagina. Veel van deze beschrijving is echter hypothetisch, daar je boek op dat ogenblik nog niet afgewerkt is. Grote boekenwinkels zoals Borders en Barnes & Noble hebben een groot aandeel in het sukses van een boek, daar hun aandeel groot is door de "sell-in".

Zodra de boeken bij de winkels aankomen kunnen de mensen ze kopen. Als je uitgever een goeie marketing en voorverkoop heeft gedaan, zal het overal te krijgen zijn en de mensen zullen het kopen omdat ze het kunnen zien. Dit noemt men "push-marketing". Als er echter geen "sell-in" is gedaan is het "doorvertellen" toch ook dikwijls een reden voor de kopers om naar het boek te gaan vragen in de boekenwinkel, zodat die zich begint te realizeren dat het om een goed boek gaat. Hij zal er dan meer en meer van stockeren. Dit heet "pull-marketing" en dit is wat gebeurde met mijn "Internet Starter Kit" voor de Macintosh. Onderschat dus het belang niet van het "doorvertellen" op het Internet! Tenslotte kan het ook gebeuren dat boeken niet in de winkels voorradig zijn en niemand ze koopt. Ik hoorde dat er van een gemiddeld computerboek zo'n 12.000 exemplaren verkocht worden, wat niet veel is en niet beantwoordt aan de tijd die je erin gestoken hebt om het te maken.

Het hangt van de uitgever af wanneer je de eerste auteursrechten-opgave krijgt, en hoevaak je auteursrechten uitgekeerd krijgt. Uitgeverij Hayden stuurt mij de eerste auteursrechten-opgave van een boek in de maand na de derde maand na de introductie van het boek, en vervolgopgaves komen iedere maand, evenals de bijbehorende cheques. Andere uitgevers zouden iedere maand een opgave kunnen sturen, maar slechts iedere drie of zelfs zes maanden een cheque. De 'cash flow' is een belangrijk aspect van deze honoraria, dus hou daar in de financiële planning rekening mee, als je overweegt een boek te gaan schrijven.

Een van de merkwaardigste aspecten van de boekpublicatie-markt is dat boekwinkels onverkochte boeken kunnen terugsturen, en dat ook daadwerkelijk doen. Je ontvangt auteursrechten op ieder boek dat verkocht wordt aan de boekwinkels (en de hoogte ervan is gebaseerd op de prijs voor de boekwinkel, die over het algemeen ongeveer de helft bedraagt van de verkoopprijs van het boek). Als een boek wordt teruggestuurd, dan moet je de auteursrechten op dat boek terugbetalen. Uitgevers houden vaak een reserve in tegen retourzendingen, dus het is mogelijk dat je er niks van merkt, tenminste totdat de reserve uitgeput is. Als je meer dan één boek voor dezelfde uitgever schrijft, dan is het mogelijk dat de terugbetalingen voor het ene boek worden verrekend met de auteursrechten op het andere; ga na of er in je contract hierover clausules opgenomen zijn.

Aan het einde van de levensduur van een boek (nadat het teruggestuurd is, of helemaal niet verkocht) doet de uitgever de overgebleven boeken in de ramsj, waarbij je vaak de kans krijgt om als eerste zoveel als je wilt te kopen tegen de ramsj-prijs, die ongeveer overeenkomt met de productie-kostprijs van het boek. De meeste computerboeken kosten waarschijnlijk minder dan $4 (ongeveer f 6,50) aan materiaal, hoewel er nog veel extra infrastructuur-kosten verwerkt zijn in de eindprijs. Warenhuizen en ramsj-zaken [noot van de vertaler: zoals De Slegte in Nederland] kopen de ramsj-voorraden op en verkopen ze tegen ongelooflijk lage prijzen - eens zei iemand de eerste editie van "Internet Starter Kit for Macintosh" gezien te hebben voor $2,19 (ongeveer f 3,60). Ramsj-boeken blijven voor lange tijd in de circulatie. Als er al een tweede of derde editie van een boek is, dan is de eerste editie vaak nog te krijgen, wat soms tot lastige problemen kan leiden wanneer mensen verouderde software of instructies proberen te gebruiken.

Wat ik hierboven gezegd heb over het publiceren van boeken is geen wet van Meden en Perzen. Ik doe het al langer dan drie jaar en heb al een aantal titels uit, maar ik heb slechts met één uitgever gewerkt. Mijn opmerkingen over andere uitgevers zijn voornamelijk gebaseerd op gesprekken met andere auteurs.

Zou ik iemand aanraden om hals over kop een computerboek te gaan publiceren? Het antwoord is waarschijnlijk nee, tenzij je begrijpt waar je aan begint. Ik heb een aantal mensen, inclusief Tonya, uitstekende boeken zien schrijven die slecht verkochten vanwege factoren die de auteur nooit zou kunnen beïnvloeden, en ik heb andere mensen zien wegzakken in een boekproject dat ze nooit zullen kunnen voltooien voor de deadline. Aan de andere kant ken ik een paar succesvolle auteurs die een leuke boterham verdienen door boek na boek te schrijven, aangevuld met hier en daar een tijdschrijftartikel, en die daar over het algemeen veel plezier in hebben. Hoe dan ook, begin je hier aan, hou dan je ogen open.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publikaties mogen artikels overnemen of een HTML-link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lecor. Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van ondernemingen. Voor meer informatie over TidBITS: hoe zich te abonneren (enkel engelstalige versie!!!), waar vroeger edities te vinden en andere nuttige dingen, stuur e-mail naar: <[email protected]>. Anders, contacteer ons op: <[email protected]>.

Vroeger edities verkrijgbaar via ftp en www:
<ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/issues/>
<http://www.tidbits.com/tb-issues/>

Om oude edities te zoeken, gebruik volgende URL met een webbrowser:
<http://wais.sensei.com.au/macarc/tidbits/searchtidbits.html>