Veel gebruikers van macOS 12 Monterey melden een extreem groot verlies van geheugenruimte, tot 70 GB of meer. Hierdoor hebben Macs te weinig geheugen tot hun beschikking en moeten ze herstart worden. Howard Oakley schrijft op zijn blog voor Eclectic Light Company dat Mozilla het probleem heeft herleid op instellingen voor aangepaste muisaanwijzers in Monterey. Mozilla adviseert om zolang een gewone grootte en kleur voor je muisaanwijzer te gebruiken, totdat Apple het probleem opgelost heeft.

Wacht! Je wist niet dat in Monterey dergelijke opties voor de aanwijzer bestonden? Wees gerust, dat ligt niet aan jou. De functie is een goed verborgen instelling in "Systeemvoorkeuren > Toegankelijkheid > Beeldscherm > Aanwijzer" die wij ook voor het eerst zagen. De functie kan, als hij eenmaal naar behoren werkt, fijn zijn voor iedereen die weleens moeite heeft om het kleine pijltje op een groot Mac-scherm terug te vinden.

Als je inderdaad jouw muisaanwijzer aangepast hebt, en last ondervindt van een geheugenlek, zet dan de grootte van de aanwijzer terug naar "Normaal", en klik op "Stel opnieuw in" bij de contour- en vulkleur.

Ben Lovejoy schrijft op 9to5Mac dat het niet alleen aan die muisaanwijzer-instellingen ligt, al bevestigt hij dat het geen kwaad kan de muis naar zijn standaardvorm te herstellen. Maar Howard Oakley benadrukt in zijn artikel dat dit geheugenlek opspeelt bij iedere aanpassing van de muisaanwijzer-vorm, bijvoorbeeld wanneer het pijltje verandert in een tekstinvoer-streepje. Zo zal iedere app waarin dat vaak gebeurt (zoals een webbrowser) hier last van hebben.

Voor nu is de enige oplossing de muisaanwijzer terug te brengen naar zijn standaardvorm, en anders moet je regelmatig herstarten. Als je nog niet gespeeld had met aangepaste muisvormen: we raden je dringend aan dit nog even uit te stellen tot Apple de bug verwijdert.

Ik heb onlangs geprobeerd een merkwaardig opmaakprobleem in TidBITS-afleveringen op te sporen en zou je hulp kunnen gebruiken. Deze aflevering van LittleBITS geeft me ook de kans om uit te leggen waarom ik niet meer over ransomware heb geschreven (en meteen twee handige gereedschappen te delen om je ertegen te beschermen als je je zorgen maakt) en terug te grijpen naar een artikel dat ik schreef over hulpprogramma's die op het vlak van OCR voor tekst in afbeeldingen verder gaan dan Live Text.

Heb je de één-tekenkolombug gezien?

Hier is een eigenaardige bug. Af en toe krijgen we een melding van een lezer wiens TidBITS-uitgave een hele alinea heeft die is opgemaakt als een tekstkolom die één teken breed is. Ik kon in ten minste twee gevallen zeggen wat er is gebeurd, maar ik heb geen flauw idee wat de oorzaak zou kunnen zijn. Het probleem lijkt niet aan onze kant ontstaan te zijn.

In een melding waarbij de lezer de slecht opgemaakte editie naar ons doorstuurde, kwam het probleem voort uit CSS-corruptie. De CSS-styling voor TidBITS-e-mailafleveringen gebruikt herhaaldelijk style="padding: 0.25em", maar in één versnipperd artikel was dat veranderd in style="padding:25em". Met andere woorden, de karakters : 0. waren voor dat artikel verwijderd, waardoor 0.25em in 25em werd veranderd en een kleine inspringing werd omgezet in één die gigantisch was. In een ander voorbeeld werd alleen de punt verwijderd, wat resulteerde in style="padding: 025em", wat ook werd geïnterpreteerd als 25em. In beide gevallen kon ik bevestigen dat alles correct was in de versie die ik ontving.

Hoe kon zoiets gebeuren? Als het een eenmalig probleem was, zou ik het wegwuiven als een communicatiefout ergens onderweg. Maar we hebben er de afgelopen twee weken meerdere meldingen van gehad van verschillende mensen. Een van hen zei dat hij het ook al eerder had gezien, telkens in macOS 10.13 High Sierra en de bijbehorende versie van Mail. Een ander zei dat hij hetzelfde probleem met die aflevering op zijn iPhone en iPad zag. Het is moeilijk voor te stellen dat een Mail-bug zo weinig mensen treft, maar het is even moeilijk voor te stellen dat kosmische straling dat specifieke CSS-kenmerk meer dan eens zou zappen.

Als je dit probleem ook bent tegengekomen, stuur dan alsjeblieft een corrupte aflevering naar mij door en laat me weten welke versies van het besturingssysteem je gebruikt, of je Mail of een ander e-mailprogramma gebruikt en wie je e-mailserviceprovider is, zodat we samen wat technisch speurwerk kunnen doen. Bedankt!

RansomWhere en Retrospect beschermen tegen gijzelsoftware

In 2021 heeft een aantal opvallende ransomware-aanvallen plaatsgevonden. De bekendste heet Colonial Pipeline. Ik ben al langer bezig met de gedachte om een groter artikel over deze ontwikkelingen te schrijven, maar om een paar redenen kon ik mezelf er niet toe brengen. Ten eerste is gijzelsoftware op de Mac niet onbekend, maar op dit moment vormt het geen urgente bedreiging voor de gemiddelde Mac-gebruiker. De meeste situaties waarin dat wel het geval is, kenmerken zich door incomplete of slechte code. Het is gemakkelijk om te roepen dat ook aanvallen op de Mac kunnen escaleren, zoals veel publicaties doen: de aanval is de beste verdediging. Maar zelf houd ik er niet van om mensen gek te maken. Ten tweede zien we dat de meeste aanvallen op bedrijven gericht zijn, niet op de privépersonen die de meerderheid van ons publiek bij TidBITS vormen. Met andere woorden: waarom veel woorden vuil maken aan een probleem dat nog steeds vooral speelt in de zakelijke Windows-wereld? Toch wil ik twee apps bespreken die interessante dingen doen op het gebied van beveiliging tegen ransomware.

De eerste is de gratis app RansomWhere van Patrick Wardle. Deze app werkt met een rekenkundige benadering om mogelijke toekomstige vormen van Mac-gerichte ransomware buiten de deur te houden. De meeste gijzelsoftware installeert zich op de achtergrond, en versleutelt stiekem jouw bestanden. Vervolgens verschijnt op een later moment de eis om te betalen. RansomWhere probeert onbetrouwbare processen te detecteren, en reageert als plotseling meerdere versleutelde bestanden gecreëerd worden. Op dat moment toont RansomWhere een melding met de vraag of je dit proces wilt afsluiten of dat je het door wilt laten lopen (als je weet dat er niets aan de hand is). Vanaf het moment dat ik het programma installeerde (in mei 2021) werd een paar keer een zorgwekkend proces naar boven gehaald. Alle bleken betrouwbaar, wat ik kon zien door te kijken naar de gerapporteerde software-namen en -paden. Het ging om Adobe Acrobat, Adobe Creative Cloud, Adobe Reader, Backblaze, Google Chrome, Microsoft Edge en SuperDuper. De app RansomWhere werkt zo weinig storend, dat ik hem met plezier op de achtergrond laat draaien. Het blijft natuurlijk zo dat gijzelsoftware voor de Mac de app in de toekomst te slim af zou kunnen zijn en zijn controles zou kunnen ontwijken.

Als tweede noem ik de al langer bestaande app Retrospect, waarmee je ook back-ups maakt. Back-ups vormen de oplossing voor heel veel problemen, waaronder ook de dreiging van gijzelsoftware. Als je wordt aangevallen met ransomware, en het enige dat je hoeft te doen is het terugzetten van een back-up, dan is er helemaal geen noodzaak om te betalen. Om deze verdediging onmogelijk te maken werkt de aanvaller een tijd lang op de achtergrond, en zitten uiteindelijk ook je back-ups vol met onbruikbare, want versleutelde bestanden. Vaak worden back-ups ook direct aangevallen, zodat terugzetten onmogelijk wordt.

Om de back-ups die Retrospect 18 zelf maakt tegen deze strategie te beschermen, is ondersteuning ingebouwd voor Cloud Object Lock, een speciale vorm van opslag in de cloud die ook wel "immutable storage" genoemd wordt, niet-veranderbare opslag. Dit is een digitale vorm van de aloude fysieke WORM-opslag. De afkorting staat voor "write once read many", denk aan CD-R- en DVD-R-schijven. Je kunt in Retrospect back-ups maken met "Cloud Object Lock" ingeschakeld, en deze opslaan bij een compatibele cloud-leverancier (Amazon S3, Backblaze B2, Google Cloud Storage, Microsoft Azure Blob Storage, MinIO of Wasabi). Daarmee kan je een bewaarbeleid instellen, waarmee je bepaalt hoe lang een back-up beschermd is tegen aanpassingen door willekeurig welke gebruiker. Dit werkt zelfs tegen ransomware met root-level-rechten. Zelfs als de aanvaller jouw dagelijkse gegevens versleutelt, en daarmee alle volgende back-ups waardeloos maakt, worden eerdere back-ups niet verwijderd, overschreven of hoe dan ook aangetast.

Meer programma's die tekst in beeld herkennen

Een paar maanden geleden schreef ik “Werk met tekst in afbeeldingen met TextSniper en Photos Search” (23 augustus 2021) over een paar apps die actief waren in de ruimte die weldra zou worden ingenomen door de functie Livetekst van Apple (waarover we later berichtten in “Digitaliseer elke tekst in iOS 15 en iPadOS 15 met Livetekst”, 4 oktober 2021). Met TextSniper kun je tekst kopiëren uit afbeeldingen op de Mac en met Photos Search kun je zoeken naar tekst die is gevonden in foto's in iOS, iPadOS en macOS. Wat ik niet had begrepen toen ik dat artikel schreef, is wat Bob Stern opmerkte in de opmerkingen: dat deze functies te danken zijn aan het feit dat Apple zijn OCR-engine vorig jaar beschikbaar maakte voor ontwikkelaars in het Text Recognition-gedeelte van het Vision-framework. Dankzij die ondersteuning hebben heel wat andere apps OCR-functies toegevoegd, waaronder:

• LiveScan: met dit Mac- en iOS-programma van Gentleman Coders, het bedrijf achter het fotobewerkingsprogramma RAW Power voor RAW-foto's, kun je tekst vastleggen vanaf elke plek op je scherm, net als met TextSniper. Het wordt geleverd met 14 acties en je kunt plug-ins toevoegen voor aangepaste workflows. Het kost $ 9,99 voor levenslange toegang of je kan je abonneren voor $ 0,99 per maand of $ 5,99 per jaar. Net als bij TextSniper is de grote winst van LiveScan de mogelijkheid om tekst vast te leggen vanuit elke app op elk gewenst moment, zoals met dia's in een videovergadering. En het draait in natuurlijk macOS 11 Big Sur, terwijl Livetekst is beperkt tot macOS 12 Monterey.
• Orga: zoals je zou verwachten van de opname in deze lijst, kan het gratis programma Orga tekst in afbeeldingen identificeren om te kopiëren en te plakken, en je kan er naar tekst in afbeeldingen mee zoeken. Het wordt echter meer algemeen omschreven als een "privé-fotokluis", omdat de AI-beeldherkenning verder gaat dan tekst, zodat gebruikers "aanpasbare gevoeligheid voor naaktheidsdetectie" kunnen gebruiken wanneer ze naaktfoto's uit de app Foto's halen en ze naar Orga verplaatsen. Orga mag dan volledig versleuteld en met een wachtwoord beveiligd zijn, ik zou publieke figuren toch aanraden zich niet bezig te houden met carrièrebeperkende fotografische voorkeuren.
• CleanShot X: terwijl TextSniper en LiveScan gericht zijn op tekstidentificatie, is CleanShot X een krachtig hulpmiddel voor het vastleggen van schermafdrukken en video's, dat sinds kort ook tekst vastlegt. Roep het op, sleep een rechthoek rond de tekst en CleanShot X kopieert het naar het klembord. Ik schaam me dat ik deze functie niet eerder heb opgemerkt, omdat CleanShot X tegenwoordig mijn favoriete screenshot-hulpprogramma is, dankzij de overvloed aan opties en annotatiemogelijkheden. Het kost $ 29 en is ook verkrijgbaar in Setapp.
• Nisus Writer Pro: wat ik mis bij het schrijven en bewerken van Take Control-boeken is de mogelijkheid om de tekstverwerker Nisus Writer Pro te gebruiken. Om het nog krachtiger te maken, voegde een update vorig jaar de mogelijkheid toe om OCR uit te voeren op geïmporteerde afbeeldingen. Het werkt net als de andere programma's en het is bijzonder handig om de vastgelegde tekst direct in Nisus Writer Pro op te schonen met PowerFind Pro, zijn volledige reguliere expressie zoekopdrachten.
• TextBuddy: over het opschonen van tekst gesproken, als reguliere expressies in Nisus Writer Pro of BBEdit je afschrikken: het hulpprogramma TextBuddy bevat meer dan 100 veelgebruikte tekstmanipulatieacties. Naast deze acties is er de mogelijkheid om tekst uit afbeeldingen te extraheren of tekst vast te leggen in de zoeker van de camera van je iPhone. Minder gebruikelijk is een functie die tekstinhoud in audiobestanden detecteert. Het moet het bestand intern "afspelen", dus het is niet snel, maar het zou een goede manier kunnen zijn om aan de slag te gaan met een transcript zonder een abonnement te nemen op het indrukwekkende maar prijzige programma Otter.ai. TextBuddy is gratis maar heeft optionele licenties.

Dat is het voor deze week, ik zal doorgaan met het verzamelen van kleine stukjes die de moeite waard zijn om te delen.

Toen we besloten om de derde generatie AirPods van Apple te bespreken vroegen we ons of hoe je zo'n specifiek apparaat het beste beoordeelt. En gezien het feit dat de AirPods het enige Apple-product is (tot nu toe in elk geval) dat je letterlijk in je lichaam draagt maakt de beoordeling van comfort en geluidskwaliteit wel heel subjectief.

Gelukkig waren er hier bij TidBITS twee medewerkers die al een setje besteld hadden. Julio Ojeda-Zapata houdt alle Apple audioapparatuur goed in de gaten als productbeoordelaar - en hij heeft het monsterlijke spreadsheet om dat te bewijzen. Josh Centers kon er niet langer omheen dat hij zijn oude, en haperende AirPods van de eerste generatie moest vervangen.

Julio en Josh vergeleken hun ervaringen en moesten constateren dat hun prioriteiten en indrukken nogal uiteen liepen. Julio houdt nauwgezet alle ontwikkelingen in de audiotechnologie van Apple bij, waar Josh gewoon twee generaties (drie als je de AirPods Pro ook meetelt) oversloeg. Je kunt hun observaties en ervaringen gebruiken om te bepalen of je zelf $ 179 wilt uitgeven aan de derde generatie AirPods.

Hoe passen de derde generatie AirPods in het aanbod

Julio's lijst met vergelijkingen legt alle oordopjes en koptelefoorns die Apple, en dochterbedrijf Beats op de markt hebben gebracht op de snijtafel maar hieronder vind je een snel overzicht van de derde generatie AirPods:

• Een prijskaartje van $ 179
• Ondersteuning voor Dolby Atmos en ruimtelijke audio
• Adaptieve EQ
• Geen actieve ruisonderdrukking
• Geen op maat gemaakte dopjes
• Oplaadbehuizing met Qi draadloos opladen en MagSafe positioneren
• Waterdicht tot IP4X
• Ondersteuning voor HD voice (via de AAC-ELD codec) en ruimtelijke audio in FaceTime-gesprekken
• Krachtsensors in de steeltjes als bediening, in plaats van op de dopjes te moeten tikken
• Tot 6 uur batterijduur voor een enkele lading en tot 30 uur totale luistertijd met de oplaadbehuizing
• Automatisch wisselen van verbinding en apparaat
• Verbeterde oordetectie, dankzij een huidsensor
• Continue ondersteuning voor “Hey Siri”
• Richtinggevoelig vinden met Zoek mijn

Ontwerp en comfort

Je draagt de AirPods in je oren, comfort is daarom nogal relevant. Bijna net zo relevant is hoe goed ze in je oor blijven zitten.

Julio: Het is begrijpelijk dat Apple niet heeft getornd aan het standaard industriële ontwerp van de AirPods: afgeronde dopjes die strak uit je oor hangen, een naar onder wijzende microfoonstaaf, en dergelijke. Dit ontwerp heeft zich bewezen en is niet voor niks populair.

Josh: Het eerste dat me opviel aan de nieuwe AirPods is hoe veel groter de dopjes zijn. De oorspronkelijke AirPods pasten perfect in mijn oren maar deze nieuwe zijn duidelijk minder comfortabel, omdat ze een stuk groter zijn. Mijn eega vond zelfs de oorspronkelijke AirPods al pijnlijk en was dus niet van plan om deze nieuwe überhaupt te proberen.

Julio: Ik zal me niet wagen aan het onderwerp comfort; dat is voor elke gebruiker anders. Zelf ben ik echter wel gecharmeerd van hoe zowel de tweede als derde generatie AirPods aanvoelen.

Hoewel ik een flink aantal oordopjes en koptelefoons thuis heb, die ik in het verleden getest heb, kies ik, als ik niet specifiek iets moet testen, thuis meestal mijn tweede generatie AirPods, omdat ze eenvoudig zijn in het gebruik en voldoen. Dat geldt ook bij de derde generatie AirPods. Ik ben ook wel enthousiast over de kortere steeltjes, waardoor ze meer op de AirPods Pro lijken.

Maar de derde generatie AirPods hebben geen siliconendopjes om het gehoorkanaal helemaal af te sluiten; net als de tweede generatie AirPods zijn ze dus zo goed als onbruikbaar in lawaaiige omgevingen, zoals in een bus of trein. Ik zou ze dus nooit mee op reis nemen. Daarom kies ik toch voor de onlangs uitgekomen Beats Fit Pro, die zowel siliconendopjes hebben die vergelijkbaar zijn met die van de AirPods Pro, als actieve ruisonderdrukking.

Josh: Ik kan er niet tegen om iets in het gehoorkanaal te hebben. Dus hoewel de derde generatie AirPods een beetje nauwsluitend zijn, vind ik dat prettiger dan iets wat echt in mijn oor zit. Ik heb overwogen om de AirPods Pro aan te schaffen - ze zijn met kortingen soms net zo duur als de standaard AirPods - maar de hoesjes weerhouden me.

Julio: Apple lijkt de AirPods nu vooral te promoten voor het sporten, nu ze bestand zijn tegen vocht. Dat is op zich goed maar ik zou ze zelf nooit bij sporten in de buitenlucht gebruiken omdat ik bang ben dat ze uit mijn oren vallen. Ze hebben noch aan de buitenkant noch aan de binnenkant grip op je oren. Voor mij zijn de Beats Fit Pro dan beter omdat die in je oor steken. Binnen, op een fietstrainer of iets dergelijks zijn de derde generatie AirPods prima. Omdat de voorgaande generaties niet tegen vocht bestand waren heb ik ze hiervoor nooit gebruikt, dus dit is een prima verbetering.

Josh: Ik heb de eerste generatie AirPods voor hardlopen gebruikt en ze zijn nooit uit mijn oren gevallen. Als ik echter in slaap val met de AirPods in moet ik ze vervolgens in bed zoeken, en de derde generatie AirPods blijven dan in mijn oren zitten. Dat is dus een voordeel.

MagSafe laadbehuizing

AirPods zijn glibberig en soms moeilijk uit hun behuizing te halen. Is dat met de derde generatie beter? Verder is nieuw dat de laadbehuizing nu compatibel is met MagSafe.

Josh: Nu de schelpjes groter zijn, en de steel korter, heeft Apple de nieuwe laadbehuizing 90 graden gedraaid. De grootte is miniem toegenomen, een millimeter of twee, maar het gewicht is gelijk gebleven. De schelpen wijzen nu naar buiten, waardoor ze makkelijker in de behuizing gaan. Ze vallen nu ook makkelijker bij het uithalen.

Julio: Ik heb er echt een hekel aan hoe lastig het is om de eerste- en tweede generatie AirPods uit hun behuizing te halen. Ze zijn gewoon moeilijk vast te pakken. Doordat de derde generatie een andere vorm heeft is dat nu makkelijker.

Josh: Ik houd koppig vast aan mijn iPhone 11 Pro die geen MagSafe ondersteunt. Dat is voor mij dus niet interessant. Ik gebruik wel Qi laders maar alleen in verticale uitvoering. Ik heb geprobeerd om de AirPods behuizing op de Qi lader bij mijn bed te plaatsen maar de behuizing kan niet bij het laadgedeelte door de rand, dus dat werkt niet.

Julio: Ik kan het niet goed verklaren maar ik ben dol op MagSafe. Ik heb kleine MagSafe pucks van Apple op verschillende plekken in mijn huis (en ook een magnetische lader van Nomad) en ik vind het nog steeds heerlijk als de behuizing van de AirPods op de laders 'klikt'.

Ik ben een beetje dwangmatig (zoals de nare chef in The Incredibles die zijn potloden precies op een bepaalde manier moet leggen) en dat is wel een deel van de verklaring. De magneten zijn niet echt nodig omdat het vrij makkelijk is om de behuizing goed te leggen op den laadpad zonder magnetisme maar het zou wel helpen als het magnetische oppervlak hoeken heeft. Het werkte geweldig met een Nomad lader met hoeken die een uitsnijding heeft voor een MagSafe puck.

Bediening

Hoe is de bediening van de nieuwe AirPods in vergelijking tot de voorgaande generaties?

Josh: Bij oudere AirPods hoefde je alleen maar te tikken voor de bediening. Dat zag er cool uit, als een beweging uit een sci-fi film, maar vaak voelde het ook als een tik op je trommelvlies. Bij de derde generatie moet je drukken, vergelijkbaar als bij de AirPods Pro. De steel lijkt nu ook meer op die van de AirPods Pro.

Dat is een beetje een ongelukkige combinatie omdat de korte steel een beetje lastig in te drukken is tussen je vingers. Er zou Force Touch feedback moeten zijn maar in mijn ervaring is die slecht te voelen. Het is meer alsof je dan een klik hoort in je oor.

De standaard instellingen zijn dat je in de steel knijpt om af te spelen of te pauzeren en een paar seconden vasthoudt om Siri te activeren. Dat werkt prima, zelfs als ze gekoppeld zijn aan een Mac.

Julio: In tegenstelling tot Josh, ben ik wel tevreden over de kortere steel want ik vond dat de oudere, langere steel er suf uitzag. Ik weet nog steeds niet hoe ik de eerste en tweede generatie AirPods door tikken kan bedienen, ik vond de besturing van die AirPods altijd al vreemd. Aan de andere kant vind ik de bediening van de ‘force sensor’ van de AirPods Pro veel intuïtiever en comfortabeler in het gebruik, dus ben ik blij dat die in de derde generatie AirPods meegenomen is.

Ruimtelijke audio

Als je overstapt van eerste naar derde generatie AirPods, dan is ruimtelijke audio een belangrijke verandering. Ruimtelijke audio is gebaseerd op het idee dat het surround-soundsystemen nabootst, zodat je van alle kanten door geluid uit verschillende, onafhankelijke luidsprekers omringd wordt, net als in een bioscoop.

Julio heeft deze functie niet getest. Hij vindt zijn gehoor niet goed genoeg om de verschillen waar te nemen, hoewel hij over het algemeen de derde generatie AirPods goed vindt klinken. Hier volgen een aantal indrukken van Josh.

Josh: Apple beweert dat ruimtelijke audio surround sound nabootst. Ik heb testen uitgevoerd op een 5.1 Vizio soundbar met twee achterluidsprekers en een subwoofer, met wisselende resultaten.

Zonder ruimtelijke audio klinkt de muziek zo ongeveer als door de oorspronkelijke AirPods. Als ik ruimtelijke audio aanzet, merk ik vooral dat het geluid een stuk zachter wordt. Er zijn twee manieren waarop je naar ruimtelijke audio kunt luisteren: met of zonder hoofdvolgen. De voorkeuren van ruimtelijke audio kun je in het bedieningspaneel van de iPhone instellen door de volumeregelaar in te drukken en vast te houden.

Ik ben geen grote fan van hoofdvolgen bij muziek. Sommige nummers, vooral als ze oorspronkelijk in mono opgenomen zijn, zoals de Beatles-catalogus, klinken alsof er een luidspreker ergens voor me staat en, als ik mijn hoofd draai, hoor ik geluid in één oor maar niet in het andere. Het maakt me erg bewust van hoe ik mijn hoofd beweeg en dat leidt me af van de muziek. Ruimtelijke audio werkt beter voor nieuwe nummers, die opgenomen zijn met geavanceerde technologie maar ik hoor het eigenlijk niet.

Anders is het echter bij films. De eerste film die ik testte was Dune, in de nieuwe adaptatie van Dennis Villeneuve. Een film die alom geprezen werd voor de visuele effecten maar die nog meer geprezen zou moeten worden voor het meeslepende geluidsontwerp (al komt de hoe dan ook prachtige score van Hans Zimmer niet in de buurt van de spookachtige grandeur van de melodie van Toto uit 1984). Het geluid van de nieuwe Dune klonk bijna net zo goed door mijn derde generatie AirPods als door mijn Vizio soundbar. Het enige wat ontbrak was het bassige geweld dat alleen door een subwoofer voortgebracht kan worden.

De andere film die ik testte was The Matrix, met name de schietscène in de foyer, die ik al meer dan 20 jaar gebruik om geluidssystemen mee te testen. Als je niet van het geluid van vuurwapens terugschrikt, is het de perfecte test voor een surround-soundsysteem, omdat er zoveel gebeurt: er wordt van alle kanten met allerlei kalibers geschoten, het scherpe “ting” van lege hulzen tegen de vloer, loeiende alarmen, maar ook het ruisen en dreunen van de helden die op hun vechtkunsten teruggrijpen als de kogels op zijn. En dat alles begeleidt door de drijvende bastonen van het liedje “Spybreak!” van de Propellerheads. Er zit zoveel geluid in die scène dat het de grenzen van elk surround-soundsysteem opzoekt.

Het geluid van de derde generatie AirPods met ruimtelijke audio was best goed, uitstekend zelfs, maar dat ik nou het gevoel had dat ik naar surround sound luisterde, kan ik niet zeggen. Niet dat ik de AirPods afkraak, ik heb alleen kritiek op de fysieke beperkingen van oortjes.

De beleving op de Mac kan echter ook anders zijn. Ruimtelijke audio wordt alleen door M1-Macs ondersteund en zelfs dan alleen in de apps Apple TV en Muziek. Die beperking lijkt gekunsteld, maar misschien is er wel een gerichte signaalprocessor in Apple-silicon die dat allemaal mogelijk maakt.

Een laatste opmerking over de geluidskwaliteit: terwijl ik mijn AirPods zelden voor gesprekken gebruik, heb ik ze in een FaceTime-gesprek met Adam Engst uitgeprobeerd toen we SharePlay voor een artikel aan het testen waren. Ik was verbaasd over hoe helder Adam door de AirPods klonk. Dit komt waarschijnlijk door de ingebouwde AAC-ELD-codec voor HD-stemkwaliteit. Het was vooral hoorbaar bij het afspelen van films of muziek tijdens ons gesprek. Zijn stem was helder en klonk duidelijk boven het achtergrondlawaai uit.

Automatisch schakelen tussen apparaten

Automatisch schakelen tussen apparaten wisselt je AirPods-verbinding tussen je iPhone, iPad en Mac, afhankelijk van welk apparaat je gebruikt. Zowel Josh als Julio vonden dat het zijn belofte niet waarmaakt.

Josh: In theorie klinkt deze functie geweldig. In werkelijkheid, is het verschrikkelijk, en ik haat het. Het zou zo moeten werken:

1. Ik luister naar iets op mijn Mac.
2. Ik begin een videoclip af te spelen op mijn iPhone.
3. Het afspelen op de Mac stopt en de AirPods schakelen over van mijn Mac naar mijn iPhone.
4. Ik stop het afspelen op de iPhone en hervat het afspelen op mijn Mac en de AirPods merken dat op en schakelen terug van de iPhone naar mijn Mac.

In mijn ervaring gebeurt echter het volgende:

1. Ik luister naar iets op mijn Mac.
2. Ik begin een videoclip af te spelen op mijn iPhone.
3. Het afspelen op de Mac stopt en de AirPods schakelen over van mijn Mac naar mijn iPhone.
4. Ik stop het afspelen op de iPhone en hervat het afspelen op mijn Mac. De audio speelt door mijn luidsprekers, wat niet is wat ik wil. Hier begint het mis te gaan.
5. In theorie zou er een melding op mijn Mac moeten verschijnen wanneer de AirPods naar de iPhone verhuizen, met een knop Verbind waarmee ik ze opnieuw met mijn Mac kan verbinden. Deze melding is echter gemakkelijk te missen en blijft slechts ongeveer 20 seconden op het scherm.
   
6. In plaats daarvan klik ik op het pictogram Volume in de menubalk en kies ik handmatig mijn AirPods. Idealiter zou dat alles moeten zijn wat nodig is (en dat was het ook voor Adam Engst toen hij mijn stappen probeerde te reproduceren).
7. Maar ik zie een draaiend pictogram naast het AirPods-item in het Volume-menu, en het geluid blijft door mijn luidsprekers spelen.
   
8. In de veronderstelling dat ik misschien moet zorgen dat de iPhone de AirPods ontkoppelt, ga ik terug naar mijn iPhone om de uitvoer van de AirPods terug naar de iPhone-luidsprekers te schakelen.
9. Ik probeer vervolgens mijn AirPods op de Mac opnieuw te selecteren, maar het pictogram blijft draaien.
10. Via het Bluetooth-item in de menubalk verbreek ik de verbinding met mijn AirPods en verbind deze vervolgens opnieuw, waarna mijn Mac eindelijk weer afspeelt op mijn AirPods.

Zelfs zonder wat vermoedelijk een soort Bluetooth-fout is die specifiek is voor mij, is dit automatisch wisselen van apparaat verschrikkelijk. Het schakelt nooit automatisch van de iPhone naar de Mac; in het beste geval zie ik die tijdelijke melding met een knop Verbind.

De algehele ervaring laat veel te wensen over. Ik zou graag een bevestigingsmelding krijgen als ik van apparaat wissel. Het is ergerlijk als dit gebeurt terwijl ik naar een livestream luister en macOS deze automatisch onderbreekt. Dat overkwam me toen ik Apples recente investeerdersgesprek volgde.

Ik moet zeggen dat automatisch schakelen tussen apparaten is verbeterd in de tijd sinds ik mijn AirPods heb. Ik weet niet zeker of het te wijten is aan machine learning of aan onbewuste veranderingen in hoe ik mijn apparaten gebruik. In ieder geval hoop ik dat de functie verbetert, want ik wissel zo vaak tussen mijn Mac en iPhone.

Julio: Ik ben het met je eens, Josh. Automatisch schakelen tussen apparaten werkt helemaal niet zoals het hoort. Ik ben ook te veel een controlefreak om te tolereren dat Apple deze beslissing lukraak voor mij neemt, dus ik zorg ervoor dat ik deze functie overal deactiveer.

Andere functies en overwegingen

Josh over de microfoons: Op basis van alles wat ik heb gehoord, inclusief de vergelijking van Rene Ritchie, klinken de microfoons hetzelfde als bij alle AirPods-generaties. Ze zijn prima voor gesprekken, maar ik zou er geen podcast of video mee opnemen, tenzij ik in nood zat.

Julio over de microfoons: Gesprekken met mijn dierbaren op AirPods, zelfs met de AirPods van de derde generatie, zijn wisselvallig omdat ik soms klachten krijg dat mensen me niet duidelijk genoeg horen. Andere keren is het prima. Dit is de reden waarom ik oude Lightning-EarPods bij me heb, die werken altijd goed.

Josh over Hé, Siri: Als je AirPods zijn aangesloten op een iPhone of iPad, kun je Siri activeren met de zin "Hé, Siri". Dat werkt ook op de Mac, maar alleen als je naar Systeemvoorkeuren > Siri gaat en 'Luister naar "Hé, Siri" op koptelefoon' inschakelt.

Julio over Hé, Siri: Deze functie is in theorie geweldig, maar ik vind Siri niet bijzonder nuttig, althans niet in een mobiele hoedanigheid. Ik zal dus nooit Siri oproepen op mijn AirPods.

Josh over de aankondiging van meldingen: Een andere mogelijk nieuwe functie voor jou zijn aankondigingen van meldingen, die Apple heeft geïntroduceerd met de tweede-generatie AirPods. Wanneer je je AirPods draagt​en een melding krijgt, leest Siri het bericht voor via de AirPods. Het werkt redelijk goed, maar kan vervelend worden als je veel meldingen krijgt. Het is echter een grote overwinning voor toegankelijkheid. (Adam vertelt me dat als je veel meldingen achter elkaar krijgt, je iPhone zal vragen of je de functie tijdelijk wilt uitschakelen, maar dat heb ik nog niet meegemaakt.)

Julio over meldingen: ik ontvang elke dag een ware tsunami aan meldingen, dus ik zou deze aankondigingsfunctie op geen enkele manier kunnen tolereren. Ik blader veel liever door recente aankondigingen op mijn iPhone-scherm op een tijdstip naar keuze.

Josh over ruisonderdrukking: Een groot nadeel van de derde generatie AirPods is dat ze niet de actieve ruisonderdrukking van de AirPods Pro hebben. Ik heb drie jonge kinderen, dus ik zou graag wat lawaai willen onderdukken. Maar voor mij wogen de lagere prijs en gebrek aan kussentjes in mijn oren op tegen het ontbreken van ruisonderdrukking.

Julio over ruisonderdrukking: De derde generatie AirPods hebben geen actieve ruisonderdrukking en de aanvullende transparantiemodus. Het is logisch dat Apple deze wegliet voor productdifferentiatie voor mensen zoals Josh, maar de slechts iets duurdere Beats Fit Pro heeft ANC en transparantie. Waarom zou ik die niet gewoon kopen, aangezien het ook op Apple gerichte dopjes zijn met een H1-chip? Maar goed, ik denk niet dat de ANC en transparantie in de AirPods Pro en de Beats Fit Pro zo geweldig zijn. Het is veel beter op de AirPods Max, maar die koptelefoon is erg groot en duur.

Josh over 'Zoek mijn'-ondersteuning: Hoewel ik mijn AirPods zelden kwijtraak, waardeer ik deze functie. De enige keer dat ik daadwerkelijk mijn AirPods verloor - door ze bij mijn schoonouders op de bank te laten vallen - was de rudimentaire Zoek mijn-ondersteuning in de eerste-generatie AirPods goed genoeg om me te helpen erachter te komen waar ik ze had gelaten. Als ik ze echter in mijn huis misplaats, is die functie praktisch nutteloos. Met de derde generatie AirPods kan ik 'Zoek mijn' openen en een ruwe indicatie krijgen van waar ze in de buurt liggen.

Julio over 'Zoek mijn'-ondersteuning: Ik verlies mijn AirPods voortdurend, dus ben heel blij dat ik ze kan laten piepen om ze te kunnen vinden. Het vinden, zelfs met behulp van de piepjes, is echter een kwestie van vallen en opstaan, dus ik ben blij dat netwerkondersteuning voor Zoek mijn is overgenomen van de AirPods Pro en AirPods Max. Apple-apparaten in de buurt kunnen de derde generatie AirPods vinden wanneer ze buiten mijn Bluetooth-bereik zijn (als ik ze bijvoorbeeld bij een bushalte heb laten vallen), zodat ze op een kaart verschijnen, net zoals AirTags. Als ze ergens in huis liggen, leidt de nabijheidsweergave van Zoek mijn op mijn iPhone 13 Pro Max me naar een dwalende oordop, net als naar een AirTag. En ik heb scheidingswaarschuwingen aangezet voor het geval ik mijn AirPods achterlaat.

Josh over automatische oordetectie: De AirPods pauzeren audio automatisch wanneer ik ze uitneem en hervatten het afspelen wanneer ik ze weer terugplaats. Apple had deze functie vanaf het begin al vrijwel geperfectioneerd, maar ik merk wel een snellere reactie op de nieuwe AirPods dankzij de eerder genoemde huiddetectie-sensor in combinatie met een versnellingsmeter. Het is geen groot verschil, maar je kunt het merken.

Julio over oordetectie: Oordetectie heeft bij mij altijd goed gewerkt, dus ik zat niet op verbetering te wachten, maar Apple komt er toch mee. Huiddetectie helpt de AirPods te registreren of ze in mijn oor of on mijn zak zitten zodat ze nog nauwkeuriger het afspelen kunnen aan- en uitzetten. Dat is natuurlijk prima, maar ik heb niet echte verbeteringen ontdekt in het al prima werkende systeem.

Josh’s zorgen over levensduur

Ik was wat terughoudend om $ 179 uit te geven aan een upgrade van mijn AirPods. Niet zozeer vanwege de prijs, maar uit zorgen over de levensduur en het gebrek aan repareerbaarheid. Hoewel ik dol was op mijn oorspronkelijke AirPods, begonnen ze na ongeveer een jaar wel af te takelen, zowel wat betreft batterijduur als betrouwbaarheid van de verbinding. Ik heb ze kunnen onderhouden door ze regelmatig schoon te maken (zie “Apple-hardwareproblemen oplossen met grondig schoonmaken,” 3 juli 2019) maar na vijf jaar waren ze zo goed als dood.

Een levensduur van vijf jaar zou niet slecht zijn voor tech-spullen, maar mijn AirPods hebben een aantal van die jaren op de plank gelegen omdat ze het gedoe in gebruik niet waard waren. Hoewel ik weet dat batterijen in de loop der tijd achteruit gaan, hoop ik dat de derde generatie AirPods langer betrouwbaar blijven. Ik hoop dit om een aantal redenen:

• Ik kom niet meer zo vaak in een metaal-werkplaats. Mijn eerste-generatie AirPods trokken een hoop metaaldeeltjes aan door de ingebouwde magneten. Als je in een dergelijke werkplaats werkt, raad ik aan je AirPods thuis te laten.
• De derde generatie AirPods zijn beter bestand tegen water. Ik weet zeker dat de originele vocht absorbeerden uit mijn zakken, dus hopelijk kunnen de nieuwe daar beter tegen.

Ik zou echter nog gelukkiger zijn als ik de batterijen kon vervangen in zowel de oortjes als het doosje. Gezien Apple's nadruk op milieuzaken zou je denken dat het bedrijf meer interesse zou tonen in het mogelijk maken hiervan. Apple heeft het voor elkaar gekregen om de AirTag zowel waterbestendig te maken als hem een eenvoudig te vervangen batterij te geven.

Als de batterijduur van deze derde generatie AirPods begint te minderen, probeer ik misschien Podswap, die AirPods ruilt en opknapt om ze van de vuilnisbelt te houden (zie “Vernieuw je oude AirPods met een Podswap,” 16 april 2021).

Zijn de derde generatie AirPods de aanschaf waard?

En nu de hamvraag: denken Josh en Julio dat de derde generatie AirPods hun geld waard zijn?

Josh: Ik heb deze AirPods uit eigen zak betaald en ik heb overwogen om ze terug te brengen, omdat ik de grotere oordoppen zo oncomfortabel vond. Ik ben nog steeds niet te spreken over hoe veel groter de oortjes zijn, maar ik ben daarentegen wel blij dat ik weer AirPods heb, voor de momenten dat ik naar een video of podcast wil luisteren zonder mijn kinderen wakker te maken. Dankzij de audioverbeteringen zijn ze ook prima voor de enkele keer dat ik in mijn eentje naar een film kijk.

Ik geef toe dat $ 179 een hoop geld is, en dat er uitstekende oortjes en koptelefoons voor minder te koop zijn. Maar met de derde generatie AirPods krijg je ook alle voordelen van de Apple-integratie, en het is op zichzelf een prima product. Als ik deze AirPods vijf jaar lang zonder problemen kan gebruiken, ben ik tevreden. Maar als ze niet langer meegaan dan mijn AirPods van de eerste generatie ben ik minder blij.

Aan de andere hand gebruik ik nog steeds een Sony MDR-V6 koptelefoon die ik in 2007 voor $ 75 op de kop tikte, hoewel ik daar wel een paar jaar geleden de kussentjes en het snoer van moest vervangen. Maar dat is wel appels met peren vergelijken - de MDR-V6 heeft een dik snoer dat maakt dat hij in bed of onderweg niet echt te gebruiken is.

Julio: Ik ben erg te spreken over de derde generatie AirPods: het is een iconisch Apple-product dat je voor je lol en zonder enig probleem gebruikt. Ook al heb ik veel keus, ik gebruikte tot voor kort altijd mijn tweede-generatie AirPods als mijn standaardoortjes thuis, omdat ze zo goed zijn, en de nieuwe AirPods kunnen die rol moeiteloos overnemen.

Maar ik heb wel mijn bedenkingen bij de beperkingen. Daarom neig ik toch steeds meer naar de Beats Fit Pro-oortjes, die vergelijkbare software-functies hebben als sommige Apple-producten, zoals actieve ruisonderdrukking, en fysieke kenmerken als vleugeltips voor tijdens het sporten.

Dus hoewel ik mijn recensie-exemplaar met veel plezier heb gebruikt, zie ik mezelf nog geen $ 179 uitgeven aan deze derde generatie AirPods, aangezien de Fit Pro-oortjes maar $ 20 meer kosten. Zie “Beats Fit Pro goed alternatief voor derde generatie AirPods” (14 november 2021).

Nieuwe AirPods worden met tamtam ontvangen, maar nieuwe producten van de oortjes- en koptelefoonmaker Beats By Dre krijgen minder aandacht, ook al is het bedrijf een dochteronderneming van Apple (zie “De ultieme gids voor het kiezen van Apple/Beats-audioapparatuur,” 19 juli 2021).

Dus ik begrijp het als je nog nooit hebt gehoord van de Beats Fit Pro-oortjes, die net een week na de AirPods van de derde generatie van Apple uitkwamen (zie “Apple onthult derde generatie AirPods, optimaliseert HomePod mini en Apple Music,” 18 oktober 2021 en “Eerste indrukken van de derde generatie AirPods,” 14 november 2021).

Maar het is tijd om je te concentreren (zoals Ted Lasso zou zeggen), want er zijn goede redenen dat de Beats Fit Pro van $ 199 en niet de AirPods van $ 179 je volgende Apple-oortjes zouden kunnen zijn.

Voor een actueel en uitgebreid overzicht van het landschap van Apple-oortjes raadpleeg je de mega-tabel die ik heb gemaakt om de functies van Apple en Beats-audioproducten te vergelijken (inclusief onlangs stopgezette producten die van historisch belang zijn).

AirPods onder de motorkap

Met de Beats Fit Pro krijg je niet de iconische AirPods-look. Ze hebben een meer ingetogen uiterlijk, vergelijkbaar met dat van de Beats Studio Buds, uitgebracht in juni 2021.

Maar de Fit Pro-oortjes zijn in wezen AirPods onder de motorkap, meer nog dan de Studio Buds, die een excentrieke MediaTek TWS-chip gebruikten die hun op Apple gerichte mogelijkheden beperkte. De Fit Pro-oortjes gebruiken de H1-chip die standaard is op alle AirPods-modellen, waardoor functies als audiodelen, koppelen met één beweging, automatisch schakelen tussen Apple-apparaten en handsfree Siri-toegang mogelijk zijn.

De Fit Pro-oortjes beschikken ook over andere, geavanceerde AirPods-functies, waaronder:

• Adaptieve EQ om het afspelen af te stemmen op basis van hoe de oortjes in het oor zijn geplaatst
• Ruimtelijke audio met volgen van hoofdbewegingen
• Een nieuwe functie voor huiddetectie van de derde generatie AirPods die de manier verbetert waarop het afspelen automatisch wordt gepauzeerd en opnieuw wordt gestart wanneer de oortjes worden verwijderd en opnieuw worden geplaatst

Fysiek ontwerp

De Fit Pro-oortjes wijken logischerwijs van de AirPods-stijl. Ze zijn bijvoorbeeld verkrijgbaar in paars, grijs, wit en zwart.

Ze hebben ook niet de klassieke, naar beneden gerichte microfoonsteel van AirPods, maar een subtielere uitstulping die lijkt op die van de Studio Buds. Daar vind je een fysieke knop voor het afhandelen van telefoongesprekken en het afspelen van muziek, zoals bij de Studio Buds. Deze knop verschilt nogal van de knijpbediening van de druksensor die te vinden is op de AirPods-steel van de derde generatie (en op de oudere, duurdere AirPods Pro). Ik ben dol op de druksensor en ik vind de Beats-knop een beetje onhandig en te gemakkelijk om per ongeluk in te schakelen, maar ik begin eraan gewend te raken.

Die afwezigheid van de steel maakt de Fit Pro-oortjes ongelooflijk compact (en daardoor gemakkelijker te verliezen, dus wees voorzichtig). Beats beweert zijn "kleinste behuizing ooit" te bieden, hoewel de Fit Pro wel 30% meer componenten bevat. Het oplaaddoosje is van redelijke afmeting, maar iets groter dan die van de derde generatie AirPods.

Voor sportieve types voegde Beats flexibele, gebogen "vleugeltips" toe aan de oortjes, zodat ze stevig op hun plaats blijven, zelfs tijdens hectische trainingen. Mijn tips passen subtiel in de komvormige delen van mijn oren, de cymba conchae genaamd, grenzend aan de gehoorgang, en geen enkele vorm van hoofdschudden kon ze losmaken.

Beats had verwisselbare vleugeltips in verschillende maten kunnen aanbieden, zoals andere oortjesmakers hebben gedaan. In plaats daarvan hebben ze één maat gemaakt en ze in de knop-uitstulping verwerkt. Het bedrijf beweert "de optimale flexibiliteit te bieden voor de stabiliteit en het comfort van de oortjes voor alle oorvormen en -maten". We zullen zien of dat waar is, nu Fit Pro-oortjes algemeen verkrijgbaar zijn.

Ik vind de vleugeltips een beetje oncomfortabel, maar ik denk dat ik er wel aan zal wennen.

De Fit Pro-oortjes blijven ook om een andere reden stevig in mijn oren geklemd: ze bevatten siliconen oorkussentjes die vergelijkbaar zijn met die op de Studio Buds en AirPods Pro voor een goede afdichting en passieve ruisonderdrukking. Net als bij de andere modellen bevatten de Fit Pro-oordopjes drie setjes oorkussentjes in verschillende maten voor de beste pasvorm. De H1-chip zorgt met inmiddels bekende pasvormtest voor een goede pasvorm. De derde generatie AirPods hebben dit allemaal niet.

Audiomogelijkheden

De audiomogelijkheden van de Certain Fit Pro lijken op die van de AirPods Pro, en dat is dus een voordeel ten opzichte van de derde generatie AirPods.

Ze hebben actieve ruisonderdrukking voor het onderdrukken van geluiden van buitenaf, in combinatie met passieve ruisonderdrukking door de siliconen kussentjes die in je oor zitten. Ook is er een transparantiemodus voor wanneer je geluiden van buitenaf juist wel wil horen. Je schakelt hiertussen door lang te drukken op een van de mechanische knoppen. Als er geen enkele modus ingeschakeld is, stellen de Fit Pro-oortjes zich standaard in op Adaptieve EQ.

De transparantiemodus werkt aardig goed, maar de actieve ruisonderdrukking vind ik matig. Ik hoor bijvoorbeeld bij het afwassen nog steeds de lopende kraan, of de brom in de auto als ik voorin naast de bestuurder zit. Die ruis wordt hoogstens een beetje gedimd.

De actieve ruisonderdrukking is echter beter dan niets, en dus beter dan die van de derde generatie AirPods. Daardoor kan ik de Fit Pro in rumoerige omgevingen gebruiken, zoals een bus of een trein, omgevingen waar de AirPods eigenlijk nutteloos zijn.

Voordelen van de AirPods

Het is ook nuttig om aan te geven op welke gebieden de derde generatie AirPods beter zijn.

MagSafe is één voorbeeld. Het oplaaddoosje van de derde generatie AirPods kan magnetisch op een lader geplakt worden. Het oplaaddoosje van de Fit Pro heeft geen draadloos opladen, dus dat moet via de usb-C poort die in het doosje ingebouwd is.

Vochtbestendigheid is nog zo'n punt. De Fit Pro-oortjes zijn ingeschaald op IPX4 (bestand tegen zweet en waterdruppels), en dat is bij de derde generatie AirPods ook zo. Het oplaaddoosje van de Fit Pro heeft die bescherming echter niet, het doosje van de derde generatie AirPods wel.

Ook is er ondersteuning voor Zoek mijn. Net zoals bij andere audioproducten van Apple kunnen de Fit Pro-oortjes piepen als je ze kwijt bent. Je kunt ze ook op een kaart terugvinden als ze aan staan en verbinding hebben met Bluetooth, of de laatst bekende positie zien als ze uit staan of wanneer de batterijen leeg zijn.

Maar de derde generatie AirPods ondersteunen de meer geavanceerde Zoek mijn netwerk-functies die uit de duurdere AirPods-producten naar beneden zijn gedruppeld. Apple-apparaten in de buurt kunnen helpen om ze te lokaliseren, zoals een AirTag, zodat ze gemakkelijker terug te vinden zijn. Een nabijheidsweergave op het scherm van de iPhone leidt je preciezer in de richting van een zoekgeraakt oortje. En je kunt scheidingswaarschuwingen instellen voor het geval je je AirPods achterlaat. (Hoewel ik wel moeite heb gehad om de nabijheidsweergave betrouwbaar te laten werken op mijn iPhone 13 Pro Max, wat voor mij geen probleem was bij het opsporen van AirTags.)

De Beats go on

Als het geen spelbreker is dat ze uiterlijk niet identiek zijn aan de iconische AirPods, dan valt er wel wat te zeggen voor de Fit Pro-oortjes. Afgezien van hoe ze er uitzien, voelen de Fit Pro-oortjes door en door aan als Apple-producten, dankzij de H1-chip die in alle AirPods-modellen zit. Hun vleugeltip-ontwerp zorgt ervoor dat ze in je oren blijven zitten tijdens trainingen, en hoewel hun oplaaddoosje geen vochtbescherming en MagSafe heeft, is geen van beide een spelbreker. Ze worden geleverd met aanpasbare oorkussentjes en bieden zowel actieve ruisonderdrukking als transparantiemodus.

Met een prijs van $ 199 zijn ze slechts $ 20 duurder dan de AirPods van de derde generatie, die in veel opzichten minder geschikt zijn. In feite bieden de Fit Pro-oortjes nagenoeg dezelfde functies als de AirPods Pro, maar wel voor $ 50 minder.

Als je dus van plan was om geld neer te tellen voor de derde generatie AirPods of de AirPods Pro, kijk dan eerst eens goed naar de Beats Fit Pro. Misschien vind je ze wel een betere optie.