De grote dag is gekomen: de publieke bètaversies voor een aantal van Apples nieuwe besturingssystemen - iOS 14, iPadOS 14 en tvOS 14 - zijn nu beschikbaar. De bètaversies voor macOS 11 Big Sur en watchOS 7 worden binnenkort verwacht. Je kunt op dit moment de macOS Public Bèta Access Utility al downloaden, en het benodigde profiel installeren. Je krijgt dan een melding, wanneer de publieke bèta van Big Sur beschikbaar is.

Deze bètaversies zijn openbaar en voor iedereen beschikbaar, maar houd wel in je achterhoofd dat het niet heel verstandig is, om ze op je primaire apparaat te installeren. Wacht, laten we dat even anders zeggen: het installeren van een bètaversie van een besturingssysteem op een apparaat waarvan de correcte werking essentieel is, is behoorlijk stom. Deze bètaversies behoren tot de stabielste die we ooit gezien hebben, waarschijnlijk door wijzigingen in het ontwikkelproces die Apple heeft doorgevoerd, juist na de beschamende vertoning van afgelopen jaar. Zie “Zes redenen waarom iOS 13 en Catalina zoveel fouten bevatten,” 21 oktober 2019, en “Bugs in iOS 13 leiden tot een herziening binnen Apple van het testen van software,” 25 november 2019. Toch blijven crashes en ongewenste acties beslist mogelijk - en zelfs waarschijnlijk - gedurende de gehele bèta-cyclus.

Om één van deze bètaversies uit te proberen ga je naar Apple's pagina voor publieke bètaversies. Daar meld je je aan (of log je in), je kiest je besturingssysteem, en je volgt de instructies. Die bestaan meestal uit het installeren van een speciaal profiel op je toestel, waarna je een update van het besturingssysteem uitvoert. (Je kunt ook rechtstreeks naar de Guide for Public Bètas-pagina om de downloads te vinden, als je dat liever doet.)

Wanneer de Big Sur-bètaversie beschikbaar komt, houd dan rekening met het volgende. APFS maakte het weliswaar eenvoudig om de macOS 10.15 Catalina-bèta naast macOS 10.14 Mojave te installeren, maar bij Big Sur levert dezelfde benadering problemen op. Verborgen in de bèta-toelichting voor ontwikkelaars vind je deze waarschuwing:

Als macOS Big Sur 11 Bèta in dezelfde APFS-container als een vorige versie van macOS wordt geïnstalleerd, kunnen updates van systeemsoftware van die vorige versies van macOS niet langer uitgevoerd worden.

Met andere woorden: als je de Big Sur-bèta installeert in een container samen met Catalina, dan zal je daarna Catalina niet meer kunnen updaten. Om dat probleem te omzeilen moet je een eigen partitie voor Big Sur creëren op je test-Mac, of je installeert Big Sur gewoon rechtstreeks over het huidige besturingssysteem, als het een machine is die je toch nergens anders voor nodig hebt.

En denk eraan, dat het belangrijkste bestaansrecht van publieke bèta's het vinden - en rapporteren - van bugs is. Dus kijk nog maar eens naar het advies van David Shayer in “Hoe meld je bugs aan Apple zodat ze worden opgelost” (17 juni 2020).

De Zoek mijn-dienst van Apple stelt je in staat om te zien waar je Apple apparatuur zich bevindt en zelfs de Apple apparatuur van vrienden en familie. In de toekomst kun je deze dienst misschien wel gebruiken voor je sleutels, je bril of je kat of hond.

Eind 2020 zullen fabrikanten van apparatuur die draadloos verbinding kan maken in staat zijn om deze technologie van Apple te gebruiken voor hun eigen hardware. De update van Zoek mijn in iOS 13 en macOS 10.15 Catalina stelde Apple hardware in staat om zonder verbinding met internet via Bluetooth een versleutelde identifier te versturen die Apple laptops, iPhones en iPads die in de buurt waren konden doorsturen naar de servers van Apple. Die update voegde ook een standalone app aan macOS toe; voorheen moesten Mac eigenaars gebruik maken van de website van iCloud. (Zie “Hoe Apples nieuwe dienst Zoek mijn hardware vindt die offline is,” 21 juni 2019.)

In een FAQ met informatie over hoe accessoires van derde partijen gebruik kunnen gaan maken van het Zoek mijn-systeem zei Apple dat de uiteindelijke specificatie eind 2020 beschikbaar zou zijn. Fabrikanten moeten voldoen aan een aantal hardwarevereisten en deelnemen aan het MFi programma van Apple voor compatibiliteit met iPhone, iPad en iPod touch.

Waarom Zoek mijn openstellen?

Veel details zijn nog onduidelijk. Apple biedt een voorlopige specificatie achter een non-disclosure overeenkomst waarin wellicht verdere inkijk wordt gegeven wat betreft hardwarevereisten en mogelijkheden die ontwikkelaars kunnen gebruiken. Wellicht gebruikt Apple Bluetooth in de huidige implementatie van Zoek mijn om een Mac, Apple Watch, iPhone, iPad of iPod touch de identiteit uit te laten zenden, terwijl de iPhone 11 en iPhone 11 Pro ook draadloos ultrawideband (UWB) hebben, een technologie voor korte afstanden die voor hetzelfde doel gebruikt kan worden. (Met een van deze iPhones kun je de Deel-technologie gebruiken om AirDrop te openen en dat te laten verwijzen naar een andere iPhone 11 of 11 Pro. De persoon die de eigenaar is van die telefoon zal als eerste in de AirDrop lijst getoond worden.)

Gegeven het aantal mensen dat Bluetooth koptelefoons en oordopjes gebruikt (en kwijtraakt), inclusief Apples eigen AirPods en verschillende Beats apparaten, zal ondersteuning van Zoek mijn voor meer apparaten betekenen dat mensen relatief dure hardware terug kunnen vinden die kwijt is of gestolen. (Apple ondersteunt op dit moment Zoek mijn voor AirPods maar dat werkt alleen als een (deel van een) set uit de case is en zich in de buurt van een gekoppelde iPhone, iPad of iPod touch bevindt.)

Ondersteuning voor derden kan ook betekenen dat Apple zg. tags gaat ondersteunen met Zoek mijn. Er gaan al jaren geruchten over zulke diensten — recent nog onder de naam AirTags — vooral vanwege aanwijzingen in software van Apple en bepaalde schermafbeeldingen. Het lijkt erop dat deze technologie gebaseerd is op UWB met gebruik van Apple chips, waardoor gegevensuitwisseling eenvoudig is en efficiënt van de batterij gebruikgemaakt kan worden.

Deze AirTags van Apple zijn directe concurrenten van producten van het bedrijf Tile, een bedrijf dat al jaren dit soort Bluetooth trackers maakt. Tile heeft een eigen gecrowdsourced tracking systeem gebouwd voor het terugvinden van verloren apparaten. Hiervoor bevestig je speciale Tile tags aan je apparaat. De vicepresident en jurist van Tile, Kirsten Daru, zei in januari 2020 tegen het Amerikaanse congres dat Apple steeds de toegang tot specifieke gegevens die Tile nodig had bij UWB beperkte, terwijl het bedrijf geen vergelijkbaar product beschikbaar had. Daru zei:

Apple beschermt apparaten en technologieën op een dusdanige manier die voordelig is voor de eigen belangen.

Ieder bedrijf probeert uiteraard de eigen belangen te beschermen, met een paar uitzonderingen, maar de grip die Apple houdt over het het eigen systeem geeft het bedrijf een ongelijk voordeel in de mobiele wereld. Concurrentie is een gezonde manier om verbetering in producten aan te zwengelen en resulteert vaak in lagere prijzen en meer mogelijkheden. Het openstellen van Zoek mijn zou juist in tegenspraak zijn met wat Daru zegt over Apple en juist ook in het voordeel zijn van Tile.

Hoe Zoek mijn werkt

Het huidige Zoek mijn systeem werkt voor apparaten die ingelogd zijn in hetzelfde iCloud account, waarbij cryptografische informatie wordt overgedragen tussen die apparaten zonder dat Apple daar zelf toegang toe heeft. Als een apparaat geen verbinding kan maken met internet wordt er een afgeleid Bluetooth ID verstuurd die geen informatie geeft en niet gekoppeld kan worden aan de account van de eigenaar. (Apple zegt niet hoe dit geactiveerd wordt, maar gebaseerd op de documentatie van het bedrijf denk ik dat het systeem zo werkt omdat je een apparaat niet als kwijt of gestolen kan aanmerken als het geen verbinding kan maken met internet.)

Iedere Mac, iPhone, iPad of iPod touch met het nieuwste besturingssysteem geïnstalleerd herkent zo'n Bluetooth ID en verstuurt het vervolgens naar Apple samen met informatie over de eigen locatie (gebaseerd op GPS, wifi, telefoonpalen of een combinatie daarvan).

Het markeren van een apparaat als verloren in een 'Zoek mijn'-app activeert het uploaden van op accounts gebaseerde cryptografische gegevens die zijn opgeslagen op elk apparaat in de iCloud-accountset, waardoor Apple op vergelijkbare wijze gecodeerde Bluetooth-ID's kan vinden, allemaal zonder geheimen prijs te geven. Bluetooth-ID's die overeenkomen, worden gedownload naar het apparaat waarvan de gebruiker de hardware als verloren heeft gemarkeerd. De app van dat apparaat decodeert de ID's en gebruikt ze om locaties van de ontbrekende hardware te plotten. Als dit lijkt op het geanonimiseerde COVID-19-meldingssysteem van Apple en Google, komt dat omdat het is gebaseerd op hetzelfde algemene idee (zie “Apple en Google gaan samenwerken voor een COVID-19 Contact- en notificatie-app met privacywaarborgen,” 10 april 2020).

Het is bijna altijd een goede zaak als Apple zijn ecosysteem opent. Het bedrijf besteedt meestal veel aandacht aan privacy en implementatiedetails die een betere gebruikerservaring afdwingen. In dit geval kan het openen van het 'Zoek mijn'-netwerk veel mensen de kosten van verloren hardware besparen en de concurrentie vergroten en dit alles zonder het nut van het systeem of onze privacy in gevaar te brengen.

Iedereen weet dat de besturingssystemen van Apple versienummers hebben, zoals iOS 13.5.1 of macOS 10.15.5. Maar is het je al opgevallen dat besturingssystemen van Apple ook buildnummers hebben? Zo is bijvoorbeeld iOS 13.5.1 build nummer 17F80. Maar wat betekent dit?

Om het versie- en buildnummer van je macOS op een Mac te zien, kies je Apple > Over deze Mac en klik je op het versienummer. In iOS of iPadOS ga je naar Instellingen > Algemeen > Info en tik je op Softwareversie. Voor watchOS ga je in de app Watch op je iPhone naar Algemeen > Info en kijk je naar de versieregel.

Je kunt dan wel gemakkelijk het buildnummer van het besturingssysteem op je apparaat vinden, maar Apple publiceert er geen volledig overzicht meer van. Die informatie kun je wel terugvinden op de Wikipedia-pagina's iOS Version History, macOS Version History, watchOS en tvOS of in de app MacTracker. (Voor de macOS-buildnummers moet je doorklikken vanuit het versiehistoriek-artikel naar het uitgebreide artikel over elke uitgave.)

Apple maakt minstens elke nacht van elk besturingssysteem een nieuwe build, zodat de technici elke ochtend over een verse versie beschikken. De meeste van deze builds worden nooit buiten het bedrijf uitgebracht, en zij krijgen dan ook geen officieel versienummer zoals 13.5.1. Toch moeten de technici een bepaalde build kunnen identificeren, en dat doen ze aan de hand van de buildnummers. Wanneer je begrijpt hoe de buildnummers van Apple opgebouwd zijn, kun je extra informatie over elke uitgave krijgen.

Apple versie- en buildnummers begrijpen

De twee voornaamste reeksen van besturingssystemen van Apple, iOS en macOS, werken met onafhankelijke versie- en buildnummersystemen. iOS, iPadOS, watchOS en tvOS hebben een gemeenschappelijk systeem, omdat zij allemaal afgeleid zijn van de iOS-codebase. (Alleen van Darwin afgeleide besturingssystemen (macOS, iOS, iPadOS, watchOS en tvOS) gebruiken buildnummers. Classic Mac OS en iPod OS gebruikten niet hetzelfde buildnummersysteem.)

Zoals je weet, heeft elke uitgave van een besturingssysteem van Apple een officieel versienummer, dat uit drie delen bestaat:

• Hoofdversie: voor iOS verandert dit één keer per jaar voor grote upgrades. Voor macOS is het hoofdversienummer 10 sinds de initiële uitgave van Mac OS X, en is dit dus nutteloos tot de volgende update naar macOS 11 Big Sur.
• Subversie: voor iOS verandert de subversie wanneer nodig (gewoonlijk drie tot zes keer) tijdens de levensduur van een hoofdversie om updates met nieuwe functies en oplossingen voor bugs aan te geven. Voor macOS is de subversie eigenlijk de hoofdversie, en verandert hij voor elke jaarlijkse uitgave met een naam van macOS.
• Patchversie: voor iOS verandert de patchversie wanneer nodig voor updates met oplossingen voor bugs in een subversie. Voor macOS werkt Apple de patchversie bij voor elke uitgave die meer is dan een snelle oplossing voor bugs. Zij krijgen geen eigen versienummer, maar hun buildnummer verandert wel!

Hier is een eenvoudig overzicht van de officiële versienummering.

OS	Hoofd	Sub	Patch
iOS	13	5	1
macOS	10	15	5

Een Apple buildnummer bestaat ook uit drie delen:

• Hoofdversie: binnen Apple staat de hoofdversie bekend als de build train.
• Subversie: voor iOS en afgeleiden volgt de subversie de sub-uitgave. Voor macOS volgt de subversie de patch-uitgaven.
• Dagelijkse buildversie: de dagelijkse build geeft aan hoeveel keer Apple een build van de broncode voor de uitgave heeft gemaakt sinds de vorige publieke uitgave.

Om dit helemaal duidelijk te maken: kijk eens naar iOS 13.5.1, met buildnummer 17F80, en macOS 10.15.5 met de extra update, met buildnummer 19F101.

OS	Hoofd	Sub	Dagelijks
iOS 13.5.1	17	F	80
macOS 10.15.5	19	F	101

Een randbemerking: voor macOS Big Sur heeft Apple het hoofdversienummer bijgewerkt naar 11 en het subversienummer teruggezet op 0. Dit kan problemen veroorzaken voor sommige apps die de beschikbaarheid van functies controleren door naar de versie van het besturingssysteem te kijken. Aangezien het hoofdversienummer van macOS zo lang op 10 bleef staan, werden sommige ontwikkelaars lui en controleerden zij alleen het subversienummer. Dergelijke slordige code kan natuurlijk problemen opleveren in Big Sur. Gelukkig heeft Apple, zoals Howard Oakley uitlegt, geprobeerd om dit probleem te verzachten door Big Sur in sommige situaties 10.16 te laten doorgeven in plaats van 11.0. Dit is de reden waarom apps rechtstreeks macOS-API's zouden moeten controleren op het bestaan van een bepaalde functie, in plaats van er niet zomaar van uit te gaan dat een functie bestaat in een specifieke versie van het besturingssysteem, gewoon omdat Apple die functie in die of in een vorige versie heeft geïntroduceerd.

Hoofdbuildnummer

Tegenwoordig verandert het hoofdbuildnummer voor iOS elk jaar. Het hoofdbuildnummer van iOS 13 is 17, en dat van iOS 14 is 18.

Met macOS verandert het hoofdbuildnummer ook bij elke belangrijke uitgave, die nu elk jaar plaatsvindt, maar minder vaak in het verleden.

macOS Build Edities
macOS Versie	Hoofdbuildnummer
Mac OS X publieke bèta	1
Mac OS X 10.0 Cheetah	4
Mac OS X 10.1 Puma	5
Mac OS X 10.2 Jaguar	6
Mac OS X 10.3 Panther	7
Mac OS X 10.4 Tiger	8
Mac OS X 10.5 Leopard	9
Mac OS X 10.6 Snow Leopard	10
Mac OS X 10.7 Lion	11
Mac OS X 10.8 Mountain Lion	12
Mac OS X 10.9 Mavericks	13
Mac OS X 10.10 Yosemite	14
Mac OS X 10.11 El Capitan	15
macOS 10.12 Sierra	16
macOS 10.13 High Sierra	17
macOS 10.14 Mojave	18
macOS 10.15 Catalina	19
macOS 11.0 Big Sur	20

Sub-buildletter

Voor iOS verandert de sub-buildversie meestal voor elke besturingssysteemuitgave X.1. Het is een letter, geen cijfer en hij klautert over het algemeen omhoog in het alfabet. Er zijn enkele uitzonderingen, zoals iOS 13.1 dat doorging met subversie A in plaats van over te schakelen naar B. Ook is iOS 13.3 subversie C en iOS 13.4 is subversie E, dus D is overgeslagen. Straks meer over deze eigenaardigheden.

iOS 13 Subversies
iOS-versie	Build
iOS 13.0	17A577
iOS 13.1	17A844
iOS 13.2	17B84
iOS 13.3	17C54
iOS 13.4	17E255
iOS 13.5	17F75

In de macOS-wereld is het een beetje anders. Zoals je kunt zien, komt de sub-buildletter overeen met het uitgavenummer van de macOS-patch.

Catalina-subversies
macOS-versie	Build
macOS 10.15.0	19A583
macOS 10.15.1	19B88
macOS 10.15.2	19C57
macOS 10.15.3	19D76
macOS 10.15.4	19E266
macOS 10.15.5	19F96

Dagelijks build-nummer

Het wordt interessant als we bij het dagelijkse buildnummer komen. Apple-technici verhogen het elke keer wanneer er een nieuwe build wordt gemaakt, meestal elke nacht, maar soms ook vaker. De eerste keer dat Apple een technische build van iOS 13 maakte, kreeg die buildnummer 17A1 toegewezen. De volgende build was 17A2. Enzovoort.

De eerste uitgebrachte versie van iOS 13.0 was 17A577, wat betekent dat Apple 577 builds van iOS 13 maakte voordat het eerste exemplaar naar gebruikers werd verzonden. De tweede uitgebrachte versie was iOS 13.1, buildnummer 17A844. Er waren nog 267 builds nodig om iOS 13.1 te maken. Interessanter zijn de buildnummers die overeenkomen met de patch-uitgaven.

iOS 13-patch-uitgaven
iOS-versie	Build
iOS 13.0	17A577
iOS 13.1	17A844
iOS 13.1.1	17A854
iOS 13.1.2	17A860 en 17A861
iOS 13.1.3	17A878

Zoals je kunt zien, heeft Apple die patch-uitgaven snel uitgebracht. Er waren slechts 10 builds tussen iOS 13.1 en iOS 13.1.1, slechts 6 of 7 tussen 13.1.1 en 13.1.2, en slechts 17 of 18 voor de uitgave van iOS 13.1.3. Ik weet niet waarom iOS 13.1.2 twee buildnummers had. iPadOS 13.1.2 deelde alleen de eerste, dus misschien was de tweede specifiek voor een bepaald iPhone-model of geografisch gebied.

Met macOS is het dagelijkse buildnummer belangrijker. Zoals je ongetwijfeld hebt gemerkt, komt Apple als het bedrijf gedwongen wordt om een snelle bug fix-update uit te voeren voor al zijn besturingssystemen soms vast te zitten met macOS. Zo ging iOS 13.5 ging naar 13.5.1, maar macOS 10.15.5 kreeg een update zonder wijziging van het officiële versienummer.

Gelukkig heeft het buildnummer niet zo'n beperking. Zoals je in het overzicht kunt zien, verandert het dagelijkse buildnummer voor elke update, zodat je kunt zien of jouw exemplaar van macOS is bijgewerkt of niet. Dat is handig, omdat Apple bij gelijkblijvend versienummer meestal de recentste update levert. Dus als je de installatie van macOS 10.15.5 een week lang hebt uitgesteld, dan was hij toen je hem downloadde al bijgewerkt. (Zie “Vanwege een kernel-kwetsbaarheid werkt Apple alle besturingssystemen bij”, 1 juni 2020.) De enige manier om te weten welke 10.15.5 je had, was naar het buildnummer kijken.

Catalina Supplemental Updates
macOS-versie	Build
macOS 10.15	19A583
macOS 10.15 Supplemental Update	19A602
macOS 10.15 Revised Supplemental Update	19A603
macOS 10.15.4	19E266
macOS 10.15.4 Supplemental Update	19E287
macOS 10.15.5	19F96
macOS 10.15.5 Supplemental Update	19F101

Betekenis uit buildnummers halen

Zoals je kunt zien, kunnen we uit buildnummers nuttige informatie halen. Zo heeft watchOS 1 (12S506) hoofdbuildnummer 12, hetzelfde als iOS 8 (12A365), omdat watchOS 1 is afgeleid van de code van iOS 8.

We kunnen ook zien dat voor iOS en iPadOS dezelfde broncode is gebruikt, aan het feit dat ze hetzelfde buildnummer hebben (17A577). Aan de andere kant kunnen we zien dat tvOS 13 en watchOS 6 zijn afgeleid van de code van iOS 13, aan het feit dat ze hetzelfde hoofdbuildnummer hebben, maar verschillende takken zijn, aan het feit dat ze verschillende sub-buildnummers hebben die niet voor iOS worden gebruikt, waarbij tvOS begint bij J en watchOS bij R.

OS	Build
iOS 13.0	17A577
tvOS 13.0	17J586
watchOS 6.0	17R575

Apple volgt deze regels niet dogmatisch. Anders gezegd: de omstandigheden dwingen het bedrijf soms om van de regels af te wijken. Anders zou iOS 13.1 17B267 zijn geweest, maar het was 17A844. Dit feit betekent waarschijnlijk dat Apple oorspronkelijk dacht dat iOS 13.1 iOS 13.0.1 zou zijn, maar dat het uiteindelijk zulke belangrijke veranderingen bevatte dat het bedrijf besloot om het subversienummer te verhogen in plaats van het patch-versienummer.

De verwarrende iOS-uitgave van vorig jaar weerspiegelt die beslissing, toen Apple iOS 13.0 uitbracht en een snelle update naar iOS 13.1 beloofde met functies die nog niet klaar waren bij de introductie. (Zie “Apple brengt iOS 13 uit op 19 september, iOS 13.1 op 30 september”, 10 september 2019, en “Toegevoegd in iOS 13.1: persoonlijke automatisering, geschatte aankomsttijd en meer”, 24 september 2019.)

Zo heeft iOS 13.3 buildnummer 17C54 en iOS 13.4 17E255: wat is er gebeurd met subversie D? Die werd toegekend aan iOS 13.3.1, die buildnummer 17D50 heeft. Vermoedelijk had Apple gepland om in de versie die uiteindelijk iOS 13.3.1 werd de vele nieuwe functies van iOS 13.4 te stoppen, maar voelde het bedrijf de dringende noodzaak om eerst een snelle bugreparatie-update uit te brengen. In dit geval was dat om de privacy-bezorgdheid weg te nemen rond de ultrabreedband-technologie in de iPhone 11. (Zie “Apple komt met iOS 13.3.1, iPadOS 13.3.1, macOS 10.15.3, watchOS 6.1.2 en tvOS 13.3.1”, 28 januari 2020.)

Er zijn ongetwijfeld nog veel meer verhalen achter sprongen in buildnummers of buildnummers die rondhuppelen. Een schijnbaar ontbrekende build zou bestemd kunnen zijn voor HomePod, een product dat nooit uitgebracht werd of een product dat alleen intern bij Apple gebruikt werd. Maar wat belangrijk is voor de toekomst, is dat je nu weet hoe je het buildnummer kunt vinden en decoderen van elke versie van een willekeurig besturingssysteem. En met die informatie kun je verschillende conclusies trekken over de versie: hoeveel werk erin ging zitten, of Apple op het verkeerde been werd gezet door een of andere bugmelding, of gewoon of je wel of niet een extra update hebt ontvangen.