Skip to content
Al 28 jaar doordacht, gedetailleerd verslag van alles over Apple
en het TidBITS Content Network voor Apple professionals

Vorige aflevering | TidBITS Nederlands | Volgende aflevering




#1444: Apples korte film voor de feestdagen, waarom je je mail niet moet snoozen, Jonathan Mann-melodie, apparaten zonder browser op wifi-hotspots, Ergotron WorkFit-TX stabureau converter

Het is weer tijd voor onze jaarlijkse ledenactie: we hebben je steun nodig om jou elke week weer een verse TidBITS te kunnen bezorgen! De kerstvakantie komt er weer aan en Apple viert dat met een schattig filmpje. Net zo leuk is het liedje dat de makers van de Command Control Power-podcast hebben laten maken door songwriter Jonathan Mann - die van Song A Day - met de titel “Have you tried restarting?”. Als je in een hotel of ziekenhuis terechtkomt waar je moet inloggen op een welkomstpagina om van wifi gebruik te kunnen maken, dan kan je de tips van Josh Centers gebruiken om in te loggen met een apparaat dat geen browser heeft, zoals de Apple TV. Ben je aan het denken over een bureau waar je staande aan kunt werken? Julio Ojeda-Zapata bespreekt de uitstekende - maar dure - Ergotron WorkFit-TX standing desk converter. Tenslotte heb je misschien al meerdere apps voorbij zien komen die met “snooze” de mogelijkheid bieden om e-mailberichten later opnieuw te laten binnenkomen. Jeff Porten, auteur van Take Control of Your Productivity, is geen fan van deze functie en hij heeft betere suggesties. De vermeldenswaardige app-uitgaven voor de Mac deze week zijn BBEdit 12.5.1, Mellel 4.1.4, CopyPaste Pro 3.5.9, VMware Fusion 11.0.2, ChronoSync 4.9 en ChronoAgent 1.9.

Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
• Johan Olie
• Elmar Düren
• Henk Verhaar
• Thierry Kumps
• Jos van den Berg
• Henk Verhaar
• Paul Bánsági
• Renate Wesselingh
• Dirk Paul Flach

Verder werkten mee:
• Coördinatie: Renate Wesselingh
• Montage: Elmar Düren
• Eindredactie: Sander Lam

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op <de contactpagina>


Adam Engst 1 reactie (Engelstalig)

TidBITS heeft in 2019 jouw hulp nodig!

[vertaling: JO]


In 1992 maakten we de eerste reclamecampagne op het internet, maar zoals je kunt lezen in “TidBITS Sponsorship Program” (20 juli 1992) leek het erg op de sponsorsysteem van de Public Broadcasting Service en de National Public Radio. We konden toen nog niet bevroeden dat we negentien jaar later opnieuw het voorbeeld van PBS en NPR zouden volgen, en jou, lezer, opnieuw persoonlijk om hulp zouden vragen. Zie “Steun TidBITS door lid te worden” (12 december 2011).

Het TidBITS-lidmaatschapsprogramma is een doorslaggevende factor voor ons bestaan: we betalen daarmee onze medewerkers, servers en alle technische verbeteringen, zodat we jou iedere week TidBITS kunnen bezorgen. Dank voor jouw ondersteuning! Deze hulp is extra welkom, gezien de aantrekkingskracht die lucratievere banen in het zakenleven op mensen in ons werkgebied uitoefenen. Hier hebben de ondersteuningsartikelen van Apple Support van geprofiteerd, maar nu zijn er minder onafhankelijke bronnen die Apple-gebruikers helpen als iets niet goed werkt of als een oplossing moet komen van een product van een derde partij.

Ik zal het eerlijk toegeven: we hebben een zwaar jaar achter de rug. We verloren enkele honderden leden doordat het erg lang duurde om onze internet-infrastructuur opnieuw op te zetten en het lidmaatschapsbeheer over te zetten van eSellerate naar Paid Memberships Pro en Stripe. Erger: omdat het onmogelijk bleek om alle betalingsgegevens over te zetten van het oude naar het nieuwe systeem moeten alle leden die automatische verlenging van hun lidmaatschap ingesteld hadden, dit jaar met de hand verlengen.

De bulk e-mails met herinneringen om je lidmaatschap te verlengen gaat er deze week uit. We danken je alvast hartelijk als je wilt verlengen. Alle beetjes helpen. We hopen dat ons nieuwe systeem voor iedereen overzichtelijk en makkelijker in het gebruik is. Als je problemen tegenkomt, stuur dan Lauri Reinhardt een e-mail via [email protected] en dan helpt zij je verder.

Voor degenen die nog geen TidBITS-lid zijn: zou je interesse hebben om lid te worden, net als de bijna 2400 huidige leden? Je weet ondertussen dat we ons richten op informatie die praktisch en actueel is, maar ook vrij van de overdreven dramatische en conflictueuze toon die zoveel andere sites kenmerkt. Hoe waardevol is ons werk voor jou?

Je kunt kiezen uit verschillende ondersteuningsniveaus: $ 20, $ 50, $ 100, of $ 1000 of een bedrag per maand of per jaar dat je zelf bepaalt. De voordelen van een lidmaatschap zijn bij alle versies gelijk, met uitzondering van het 1000 dollar-lidmaatschap. Dit is een levenslang abonnement, en als extraatje krijg je een speciaal dinertje met Tonya en mij, op een willekeurige dag waarop jij op bezoek bent in Ithaca of wij in jouw stad zijn. Serieus, we hadden een paar maanden geleden nog een gezellig diner en een prettige conversatie met een Australisch TidBITS-lid op doorreis in Ithaca.

Overigens zijn dit de extra's die je als TidBITS-lid geniet:

  • 20% tot 40% korting op meer dan 80 Mac-producten met een gezamenlijke waarde van $ 900
  • 30% korting op alle Take Control-boeken
  • Een RSS-feed van de volledige artikelen (niet-leden krijgen als RSS-feed alleen samenvattingen)
  • De TidBITS-website in reclamevrije vorm
  • Een vermelding van jouw naam op onze openbare TidBITS-leden-pagina

Lees sowieso de opnieuw vormgegeven pagina met voordelen voor TidBITS-leden nog eens door. Daar vind je nu ook bijzonder mooie iconen van alle Mac-apps waarop je als lid korting krijgt. Je vindt er onder andere de volgende essentiële software: 1Password, Audio Hijack, Default Folder X, DEVONthink Pro, Keyboard Maestro, LaunchBar, Nisus Writer Pro, PDFpen, PopChar X, Scrivener en SpamSieve. (Neem even contact met mij op als je graag jouw product op die lijst wilt zien.)

Dus als je TidBITS waardevol vindt, of als je ooit hulp van ons kreeg met jouw persoonlijke vraag (gewoon omdat je erom vroeg), word dan alsjeblieft TidBITS-lid zodat wij het soort artikelen kunnen blijven brengen dat je gewend bent wekelijks te lezen. Je verdient dan onze oneindige dankbaarheid, en, belangrijker, je kunt er dan van uitgaan dat ieder artikel dat je leest ook een klein beetje aan jou te danken is. Bedankt!


Adam Engst 1 reactie (Engelstalig)

Bekijk Apple's korte film voor de feestdagen: “Share Your Gifts”

[vertaling: LmR]


Nu we feestdagen naderen, heeft Apple een schattige korte film met de naam “Share Your Gifts” uitgebracht op YouTube. Het is een lieflijk verhaal van een creatieve jonge vrouw die bang is haar werk met de wereld te delen, totdat haar hond haar helpt uit haar schulp te kruipen. Gelukkig, met name voor mensen die een beetje moe worden van Apple's nadruk op iPhones en iPads, is het deze keer een MacBook waarmee het personage zichzelf uitdrukt - het is mooi dat Apple hun betrokkenheid met de Mac op deze manier toont.

De film, die gebracht wordt op het in opdracht van Apple gemaakte nummer “come out and play” van de 16-jarige Billie Eilish, maakt gebruik van een miniatuur fysieke set en computer-gegenereerde personages. Apple's “Making of”-video geeft je een blik achter de schermen en je hoort setontwerpers, animatoren en anderen die dit project tot leven hebben gewekt. Ik kan alleen maar raden naar wat het budget voor deze productie geweest moet zijn.


Adam Engst Geen reacties

Podcast "Command Control Power" krijgt hilarische herkenningsmelodie van Jonathan Mann

[vertaling: HV]


Een van mijn favoriete extraatjes van onze TidBITS Content Network-bezigheden is dat ik met veel Apple-consulenten en -wederverkopers praat, die over het algemeen staan te popelen om prachtige nerdy verhalen over tech-problemen te delen. Naast congressen als MacTech is een van mijn belangrijkste bronnen voor zulke verhalen Command Control Power, een wekelijkse podcast van consulenten Joe Saponare van PsiMac, Sam Valencia van HCS Technology Group, en Jerry Zigmont van MacWorks.

Toen ik onlangs de net uitgekomen aflevering wilde afspelen, kwam ik er echter achter dat ze de bekende songwriter Jonathan Mann hadden gevraagd om een herkenningsmelodie te schrijven. Het liedje is gebaseerd op het motto van de podcast: “Have you tried restarting?” en is geweldig grappig. Het luisteren waard.

(Jonathan Mann is de persoon die sinds januari 2009 elke dag een nieuw liedje heeft geschreven. Zijn bekendste liedje is The iPhone Antenna Song, dat Steve Jobs speelde voorafgaand aan de persconferentie over de iPhone 4.)

De presentatoren van Command Control Power gebruiken ook onze gesyndiceerde tips en artikelen van het TidBITS Content Network, en die zijn een paar keer aan de orde gekomen in recente afleveringen. In de aflevering van 2 oktober 2018, “Pontiac Data Loss” spraken de presentatoren over het delen met klanten van ons advies over wanneer je moet upgraden naar Mojave en iOS 12, en over het tot verplichte kost voor hun werknemers verklaren van onze artikelen. Hier is een voorbeeld.

Het onderwerp van verplichte kost kwam terug in de aflevering van 16 oktober 2018, “Hey Siri, Will you dance with me?”. Na ons bonus-artikel over de keynote-aankondigingen van Apple gelezen te hebben, besloot Joe Saponare om van al zijn medewerkers te verlangen dat ze het zouden lezen, zodat ze allemaal dezelfde basale achtergrondkennis zouden hebben. Ik was ook bijzonder in mijn nopjes toen ik Joe en Sam Valencia hoorde zeggen dat wij precies het juiste niveau weten te vinden met onze technische verhandelingen.

[TCN-artikelen] zijn niet geschreven voor dummies, maar ook niet te gedetailleerd voor gewone lezers om te begrijpen waar het over gaat. het is dus voor een groot publiek bruikbaar.

Zeer onlangs gaven we onze TCN-abonnees een bonus-artikel over Apples aankondigingen van de nieuwe MacBook Air, Mac mini en iPad Pro. In de aflevering van 12 november 2018, “MacMini Why For Art Thou?”, spraken de presentatoren van Command Control Power over het nut van het delen van dergelijk nieuws met klanten, zodat ze kunnen laten zien dat ze van de laatste ontwikkelingen op de hoogte zijn. Met name Jerry Zigmont merkte op dat dergelijke aankondigingen van Apple de meeste klikken vanuit zijn e-mailnieuwsbrief genereren.

Als je voor je beroep Apple-ondersteuning verleent, dan raad ik je van harte aan om Command Control Power toe te voegen aan je lijstje podcasts. Het heeft wel iets weg van samen met een groepje gelijkgezinde Apple-ondersteuners brainstormen aan de bar. En als je hulp nodig hebt met het vullen van je e-mailnieuwsbrief of blog, probeer ons TidBITS Content Network dan eens.


Josh Centers 21 reacties (Engelstalig)

Captive portals van wifi-hotspots omzeilen op apparaten zonder browser

[vertaling: LmR]


Veel publieke wifi-hotspots (zoals je die wel vindt in hotels en ziekenhuizen) vereisen dat je je legitimeert via een “captive portal”-pagina voordat je apparaat het internet op mag. Normaal gesproken is dit een kwestie van klikken op een knop “Akkoord” op die pagina. Er is slechts één probleem: apparaten zoals de Apple TV en Nintendo Switch hebben geen webbrowser en kunnen deze pagina's dus niet bereiken. (De Switch heeft er kennelijk wel een om deze specifieke reden maar die is nooit verschenen als ik hem nodig had.) Gelukkig is het probleem zo verholpen als je een MacBook bij de hand hebt.

Een voorbeeld van een captive portal.De truc is om de MacBook te vermommen als het browserloze apparaat dat je wilt koppelen (bijvoorbeeld een Apple TV), door de captive portal te klikken en dan de MacBook af en het apparaat aan te melden. Je kunt dit doen door het MAC-adres van de Apple TV te spoofen. Dit is een unieke code in de hardware van een netwerk-apparaat. Iedere Ethernet-poort en wifi-kaart heeft een MAC-adres. Doorloop de volgende stappen:

  1. Zoek het MAC-adres van het browserloze apparaat dat je wilt spoofen. Op de Apple TV staat deze in Instellingen > Algemeen > Over. Als je wifi gebruikt, wordt het wel het wifi-adres genoemd en er als volgt uitzien: 00:14:22:01:23:45.
  2. Zet het browserloze apparaat uit, of zorg ervoor dat het in ieder geval niet met wifi verbonden is. De eenvoudigste manier om dit te doen bij de Apple TV is de stekker eruit halen. Dit soort wifi-hotspots staan maar één uniek MAC-adres tegelijkertijd toe, dus als het verbonden is, zou dat ervoor kunnen zorgen dat je MacBook in de volgende stappen geen verbinding kan maken.
  3. Zoek de wifi-interfacenaam en het MAC-adres van je MacBook door op de wifi miniatuur in de menubalk te optie-klikken. De interfacenaam is en0 of en1.

    Het alternatieve wifi-trekmenu in de menubalk toont je wifi-interfacenaam en MAC-adres.

  4. Kies Schakel Wi-Fi uit in het wifi-menu.
  5. Open Terminal en voer het volgende commando in waarbij je en0 vervangt door jouw interfacenaam en 00-14-22-01-23-45 door het MAC-adres van jouw browserloze apparaat:

    sudo ifconfig en0 ether 00-14-22-01-23-45

    Ja, je moet de dubbele punten vervangen door streepjes. Voer je beheerderswachtwoord in als daarom wordt gevraagd. Dit commando verandert het MAC-adres van de wifi kaart van je MacBook, maar alleen totdat je herstart!

  6. Optie-klik de wifi-miniatuur in de menubalk en controleer of je MAC-adres veranderd is.
  7. Zet wifi weer aan, verbind met het wifi-netwerk van de hotspot en roep de captive portal op door een website te bezoeken in Safari.
  8. Volg de instructies om je MacBook te legitimeren.
  9. Als je eenmaal online bent, herstart je de MacBook om het ware MAC-adres ervan te herstellen.

Je zou nu je Apple TV of andere browserloze apparaat direct aan het betreffende netwerk moeten kunnen hangen door het simpelweg op te starten en te verbinden met wifi.

Als je voor de hotspot moet betalen en geen geld voor een tweede apparaat kwijt wilt zijn, kan je zowel je browserloze apparaat als je MacBook gebruiken, mits je op beide hetzelfde MAC-adres gebruikt en ze niet tegelijkertijd gebruikt. Dus in stap 9 hierboven zet je de wifi uit in plaats van dat je je MacBook herstart, verbind je je browserloze apparaat en koppel je als je klaar bent je browserloze apparaat los en zet je wifi op je MacBook weer aan.

Deze truc scheelt een hoop hoofdbrekens als je op een zakenreis bent of voor langere tijd in een ziekenhuis verblijft en wat tijd wilt doden met televisiekijken of videospellen spelen. Ik had dit zelf bij de geboorte van bij tweede zoon (welkom Jeremiah Stone Centers!), aanvankelijk voor de geboorte zelf en later weer zodat hij twee dagen onder een bili-lamp kon liggen om zijn geelzucht te verhelpen. (Het gaat nu prima met hem.) Mijn ervaring is dat je als familielid in een ziekenhuis de meeste tijd gewoon zit te wachten, maar ik was te moe en te gestrest om productief te zijn. Wat spellen kunnen spelen op mijn Nintendo Switch hielp me enorm om de tijd te verdrijven terwijl Stone onder zijn lampje lag op te warmen.

Baby Stone onder zijn bili-lamp.


Julio Ojeda-Zapata 2 reacties (Engelstalig)

Ergotron WorkFit-TX zit/stabureau-converter werkt goed maar is duur

[vertaling: TK, JWB, HV]


Stabureaus zijn heel populair, maar niet iedereen kan zich een duur model veroorloven dat met een druk op een knop elektrisch verandert van een zit- in een stabureau. De meesten van ons moeten het doen met een traditioneel vast bureau.

Bureau-converters vullen die leemte in. Ze worden bovenop een gewoon bureau geplaatst, en je kunt ze hoger of lager zetten, afhankelijk van hoe je wil werken. Er is een platform voor je beeldscherm en een afzonderlijk oppervlak voor een toetsenbord en een muis. Ziezo! Je hebt een volledig functioneel stabureau, vaak voor een aanvaardbare prijs.

Ik heb vroeger ook al over bureau-converters geschreven (zie “Goedkopere alternatieven voor stabureaus”, 8 april 2016) en was niet van plan om het hier nog eens over te hebben, maar een nieuw product van Ergotron trok mijn aandacht omdat het problemen oplost die ik bij andere converters had gezien. Een perfecte converter is moeilijk te vinden, deels door de verschillende smaken en noden van de gebruikers, maar de WorkFit-TX stabureau-converter komt dichter bij de perfectie dan elk ander model dat ik ooit heb gezien. Goedkoop is het echter niet.

Hierna volgt een overzicht van de functies van de WorkFit-TX en hoe hij zich onderscheidt van de rest.

Opstaan en wegwezen

Net als andere bureau-converters werkt de WorkFit-TX met een hendelsysteem om het apparaat handmatig omhoog en omlaag te brengen. Dit kan een beetje een work-out voor je zijn, gezien het volume en het gewicht van de WorkFit-TX.

Het blad voor toetsenbord en muis. Cruciaal is dat de WorkFit-TX recht omhoog en omlaag beweegt. Sommige converters richten zich naar de gebruiker terwijl ze naar boven bewegen, wat waardevolle werkstationruimte kan kosten.

Dit feit is op zichzelf geen reden om uit de Ergotron-hardwarelijn de WorkFit-TX te kiezen, aangezien het bedrijf andere converters verkoopt die op dezelfde manier werken, maar het is de moeite waard dit te benadrukken, gezien het boogvormingsgedrag van concurrerende producten.

Man, dat is diep

Meestal plaats je je monitor bovenop een tafelachtig platform dat samen met de rest van het apparaat omhoog en omlaag gaat. De plank van de WorkFit-TX is breed genoeg om plaats te bieden aan twee schermen en is optioneel ook geschikt voor een metalen steel waarop een tweetal beeldschermen kan worden gemonteerd. Niets nieuws onder de zon.

Maar het WorkFit-TX-platform is ook diep. Voor veel mensen, vooral diegenen onder ons die ouder worden, is deze diepte van cruciaal belang, omdat beeldschermen die te dichtbij staan moeilijk te lezen kunnen zijn. Ik heb vastgesteld dat een dergelijke close-upoptie optisch onhoudbaar is, waardoor ik andere converters van Ergotron en zijn concurrenten niet kan gebruiken.

Een man aan het werk op de WorkFit-TX. Met de WorkFit-TX kan ik de diepte-instelling van mijn iMac echter aanpassen aan mijn gemoedstoestand en hoe mijn ogen zich die dag voelen. Het is geweldig.

De diepte van het monitorplatform heeft een ander doel, zo vertelde Ergotron me. Gebruikers hebben gevraagd om extra ruimte, onder meer voor smartphones en tablets, om werkpapieren uit te spreiden, persoonlijke bric-à-brac en randapparatuur kwijt te kunnen. Hier is veel ruimte voor. De WorkFit-TX heeft echter geen geïntegreerde sleuf of standaard om een smartphone en/of tablet in een comfortabele kijkhoek te plaatsen, een gave functie die wel te vinden is op andere Ergotron-converters.

Niet boven het maaiveld uitsteken

Het platform van de WorkFit-TX kan ontzettend imposant lijken als hij is uitgevouwen voor gebruik tijdens het staan. Maar bij wijze van ontwerpverfijning heeft Ergotron uitgedokterd hoe het profiel van het platform kan worden verminderd wanneer het zich in de neergelaten positie bevindt. Het verdwijnt niet helemaal uit het zicht, maar domineert het bureaublad niet en draagt niet bij aan de inherente claustrofobie van een werkcabine.

De WorkFit-TX in lage stand.

We zijn benieuwd naar jullie mening

Als je een stabureau of -converter gebruikt, heb je behoefte aan een plek om je toetsenbord en muis (of trackpad) kwijt te kunnen. Sommige stabureaus hebben slechts één enkel groot oppervlak voor alles: je monitor, toetsenbord, muis en wat dies meer zij.

Dat is een recept voor slechte ergonomie, omdat je onderarmen bij voorkeur een hoek van 90 graden met je bovenarmen zouden moeten maken als je typt, en het scherm zich recht voor je gezicht zou moeten bevinden. Bij de meeste lichamen betekent dat, dat het toetsenbord en het scherm behoorlijk ver van elkaar af zouden moeten staan. (Dit gebrek aan afstand is ook een van de grote problemen bij laptops, en nog meer bij een iPad Pro met een Smart Keyboard.)

Meestal zie je bij bureau-converters een apart blad voor je invoerapparaten, lager dan het platform voor het beeldscherm. In veel gevallen zit dat blad op een vaste hoogte. Maar op de WorkFit-TX kun je het toetsenbordplateau op en neer bewegen met een apart scharniersysteem, tot wel 9 cm onder het bureaublad. Dat is belangrijk, omdat veel vaste bureaus te hoog zijn om comfortabel en gezond te typen.

Verder kan het plateau kantelen. Dat wil zeggen: je kunt met behulp van uitklapbare voetjes onder het plateau de voorkant (de kant die het dichtstbij is) iets omhoog zetten. Je kan het vreemd vinden, maar het is beslist een uitkomst voor gebruikers die hun polsen recht of lichtelijk naar beneden gebogen moeten houden. (Dit compenseert voor naar achteren oplopende toetsenborden, voor hen die moeite hebben om tijdens het typen hun polsen omhoog te houden.)

Het kantelbare plateau.Met zijn 71 cm is het toetsenbordplateau van de WorkFit-TX ook breed genoeg voor een toetsenbord en een vrij beweegbaar knaagdier, iets wat niet van veel converters gezegd kan worden. Maar dan nog helpt het als je een relatief klein toetsenbord gebruikt, zoals Apples Magic Keyboard. Verder is het plateau 20 cm diep, ruim genoeg voor normaal muisgebruik.

Ook heel belangrijk is dat het invoerapparatenplateau van de WorkFit-TX fors en stevig is, in tegenstelling tot sommige andere modellen, die nogal marginaal zijn en flink meebuigen, en stevig aan de rest van het apparaat bevestigd is, zodat het niet met al je bewegingen meegeeft.

Het bakje heeft één onderdeel dat me dwarszat: een opstaand randje aan de achterkant waar mijn Magic Mouse steeds tegenaan tikte. Gelukkig kwam ik erachter dat ik dat randje met een kruiskopschroevendraaier kon verwijderen.

En nu het slechte nieuws

De WorkFit-TX is, hoewel slim ontworpen, zeker niet de oplossing voor iedereen. Zijn extra diepe monitorplatform is beslist een goed idee, maar maakt dat het apparaat slecht of helemaal niet past op de krappe bureaus die je in veel standaard werkcabines vindt. Het geval is 69 cm diep en 81 cm breed en weegt maar liefst 26,6 kg. Je kunt de WorkFit-TX dus wel omschrijven als een lomp geval, iets wat niet iedereen zal kunnen waarderen.

Bovendien is de prijs van $ 499 tamelijk fors, als je hem uit eigen zak moet betalen. Zie ook mijn eerdere artikel over converters voor betaalbaardere alternatieven. En kijk ook eens naar de WorkFit-Z Mini, ook van Ergotron: die heeft weliswaar een aantal van de hier besproken nadelen, maar is met een prijs van slechts $ 199 zeker het overwegen waard.

Mocht vervanging van je hele bureau een optie zijn, dan heb je voor ongeveer de prijs van een WorkFit-TX, of iets meer, een volwaardig stabureau, zo een die je met een knop hoger en lager kunt zetten. Ik heb zo'n stabureau op kantoor, bij mijn dagelijkse werkgever, en prefereer dat boven welke converter dan ook.

Maar als je bureau al groot genoeg is, en je nog wat geld overhebt, dan is de WorkFit-TX de beste zit-staconverter die ik tot nu toe ben tegengekomen.


Jeff Porten 9 reacties (Engelstalig)

Snoozen niet toegestaan: betere manieren om e-mail te verwerken

[vertaling: PAB, LmR, PAB, RAW, DPF]


Veel apps bieden tegenwoordig functies die zijn ontworpen om je op je taken te focussen en ervoor te zorgen dat je doet wat je een uur geleden van plan was te gaan doen. E-mail snoozen is zo'n functie die onlangs het nieuws haalde toen het werd opgenomen in Gmail na het verdwijnen van de app Inbox van Google die dat als eerste aanbood. Maar veel e-mailapps van derden hebben al lang soortgelijke sluimerfuncties aangeboden.

In het kader van mijn onderzoek voor mijn boek Take Control of Your Productivity evalueerde ik veel van dergelijke methoden om te zien welke echt nuttig zijn. Jammer genoeg valt sluimeren in de categorie ideeën die productief aanvoelen, maar die vaak schadelijk zijn voor de productiviteit.

Met snoozen verlies je (je controle)

Voor als je niet bekend bent met de snooze-functie voor e-mail (en ik hoop dat deze uitleg je niet zal verleiden om het uit te proberen): hij geeft je de schijn van controle over hoeveel berichten op je wachten in je inbox. Klik op een knop tijdens het lezen van een bericht en het lijkt te verdwijnen tot een tijdstip dat je opgeeft. In Gmail zijn de standaardinstellingen vandaag 18 uur, 8 uur morgenochtend, volgende week of volgend weekend.

Veel mensen gebruiken snoozen in hun streven naar Inbox Zero, dat je bereikt met een lege inbox aan het einde van de dag. Met Inbox Zero verplaats je berichten uit je inbox wanneer je ze hebt behandeld, of tenminste wanneer je elk bericht, na enige overweging en planning, hebt geclassificeerd (misschien door ze te verplaatsen naar andere mappen die de prioriteit, de opvolgingscategorie of het probleemgebied aangeven). Inbox Zero kan een krachtige techniek zijn, omdat die lege inbox psychologisch geruststellend is dat je bij bent en klaar bent voor wat er morgen kan verschijnen.

Maar je kan je inbox ook leegmaken met "Alles selecteren", gevolgd door een druk op de delete-toets. Inbox Zero draait niet om die lege inbox, maar om het werk dat je hebt gedaan om dat doel te bereiken. Je beoordeelt niet zeven e-mailberichten met betrekking tot een project om zeven berichten minder in je Inbox te hebben, maar om specifieke plannen te maken om de kwesties aan te pakken waar die berichten over gaan en om je gedachten te laten gaan over de hoeveelheid tijd die het project nog nodig heeft. (De logische extremiteit van de methode "Alles selecteren, verwijderen" wordt ook wel e-mailfaillissement genoemd, wanneer het wordt toegepast op duizenden berichten. Het voelt misschien bevredigend, maar het is onmogelijk om er zeker van te zijn dat geen van die verwijderde berichten in de toekomst essentieel zal blijken. Ik kan het niet aanbevelen.)

Snoozen is een pleister waarmee je inbox leeg lijkt. Wanneer je een bericht snoozet, haal je het uit je directe beeld. Afhankelijk van de methode die de app gebruikt om een bericht te snoozen, kan je misschien nog steeds kijken naar wat je hebt gesnoozed, maar misschien ook niet. Gmail toont een Snoozed-label in de zijbalk waarin gesnoozede berichten samen worden gegroepeerd. Aangezien verschillende apps verschillende methoden gebruiken om gesnoozede berichten te verbergen, kan je ze, als je verschillende apps op verschillende apparaten gebruikt, wellicht met sommige apps op sommige apparaten wel en met andere apps op andere apparaten niet bekijken. Hoe dan ook, wanneer de sluimer-timer afloopt, verschijnt het bericht opnieuw in je inbox.

Gesnoozde e-mail in Gmail. Denk even na over de semantische betekenis van het gesnoozede bericht in de schermafbeelding, omdat dit kan variëren. Voor dit marketingbericht van Amazon.com zou het kunnen zijn: "Dit is nu niet geschikt, maar ik wil het na het werk opnieuw zien." Dat is een goede reden om het opzij te zetten voor later, en de snooze-knop is waarschijnlijk een snellere methode dan andere manieren om dit handmatig te doen. Ik heb geen bezwaar tegen het snoozen van deze specifieke boodschap om deze reden.

Maar als je het bericht snoozet om te zeggen: "Ik heb nu geen tijd om dit bericht af te handelen, dus ik zal het uitstellen", zeg je impliciet: "Ik zal later meer tijd hebben." Dat betekent dat je de mening bent toegedaan dat Toekomstige Jij minder berichten en minder werkzaamheden zal hebben. Wanneer die snooze verloopt, zal het bericht zich mengen met alle nieuwe berichten die tegen die tijd zijn gearriveerd. Je hebt geen idee hoe belangrijk ze zullen zijn of hoeveel je ervan zult hebben, niet in de laatste plaats omdat eventuele extra berichten die je snoozet op dat moment in je toekomst liggen. Toekomstige Jij zal zich hier pijnlijk bewust van zijn. Tenzij je een specifieke reden hebt om te denken dat je op een bepaald moment echt minder te doen zult hebben, is het scheppen van werk in de toekomst opmerkelijk inhumaan tegenover jezelf. (En als je legitiem minder te doen hebt omdat je van plan bent om "werk in te halen" tijdens je vrije tijd, zou ik zeggen dat dat ook inhumaan is.)

En wat nog erger is: deze methode pakt ieder gesnoozed mailbericht, bundelt die in één grote verzending en dumpt die dan dan en masse voor je deur. Dit is slechts een enkele keer handig, zoals wanneer je wilt bewijzen dat je de Kerstman bent. De enige manier om erachter te komen hoeveel berichten in de wacht staan, is om door je lijst gesnoozede berichten te gaan, wat slechts weinigen doen aangezien het hele doel van zo'n lijst is dat je die berichten vergeet. Waarschijnlijk zal je, als je e-mailprogramma al die berichten over je heen gooit, die hele berg op snooze zetten waardoor het alleen maar een nog groter probleem wordt voor een nog latere Toekomstige Jij.

Iets vriendelijker is een snooze-methode waarbij ieder bericht een vaststaand aantal uren wordt uitgesteld in plaats van tot een bepaalde tijd. Omdat er dan tijd zit tussen de berichten die je snoozet, zul je je postvak Inkomend, als je met je e-mails bezig bent wanneer die timers aflopen, geleidelijk zien groeien in plaats van exploderen.

Maar er zijn betere methoden.

Humaan omgaan met e-mail

De kern die je met e-mail moet begrijpen, is dat je geen controle hebt over wat binnenkomt. Iedereen met jouw e-mailadres kan op elk ogenblik besluiten iets aan jouw postvak Inkomend toe te voegen. Dit is de reden waarom ik met klem afraad om het postvak Inkomend van je e-mail te gebruiken als takenlijst. Wat jij kiest om te doen, moet gescheiden worden van wat anderen willen dat jij doet, anders raak je op dezelfde manier de controle over je takenlijst kwijt. Omdat je postvak inkomend ook vol zit met berichten die geen taken zijn, drijft het gebruik ervan als takenlijst al snel tot waanzin. Je kunt niet weten hoeveel werk er schuilt in een vol postvak Inkomend en er is geen eenvoudige manier om het nog te doen-koren van het marketing-kaf te scheiden.

Het tweede belangrijke punt is dat het tijd kost om een e-mail te beoordelen als je deze ziet en een dergelijke overpeinzing vergt wat cognitief werk. Snooze je een e-mailbericht, dan weet Toekomstige Jij alleen maar dat je het voor later hebt bewaard. De context, waarom je het hebt uitgesteld, vereist dezelfde beoordeling als de eerste keer. Misschien is dit minder dan een minuut, maar vermenigvuldig dat eens met de honderden berichten die je per dag krijgt en herhaal dit voor de berichten die je snoozet. Een humanere (en productievere) methode onthoudt deze context voor je zodat je kunt verdergaan op het punt waar je was in plaats van dat je opnieuw moet beginnen.

De manier om deze context te behouden is groepen maken waar je wat aan hebt, bijvoorbeeld een e-mailmap met de naam Urgent. Ik gebruik hiervoor MailTags voor Apples Mail, van SmallCubed, maar mappen en Gmail-labels werken ook. Probeer echter geen markeringen te gebruiken, want die vereisen weer dat je onthoudt wat een groen of juist rood vlaggetje betekent. Je wilt dat de contextuele informatie die je toevoegt direct beschikbaar is zonder extra denkwerk van jouw kant. (Ik raad MailTags aan vanwege de diverse manieren van het omgaan met e-mail en de integratie met Gmail-labels. Maar hun licenties veranderen momenteel. Zie hieronder voor een toelichting.)

Hier zijn de stappen die ik zet om met mijn mail om te gaan, maar zie het vooral als een overzicht van technieken in plaats van als een per se te volgen procedure. Sommige stappen vind je misschien nuttig en sommige niet. Misschien heb je zelf nog andere methoden die bij jou wel werken maar bij mij niet. Het belangrijkste is dat je een reflexmatige procedure ontwikkelt voor het snel bekijken en behandelen van e-mail. Dat hoeft niet precies deze te zijn.

Stap 1: verwijder het oninteressante

Als een bericht niet interessant is of als je erover denk het te snoozen om het meteen van je bord te krijgen, overweeg dan of het niet beter is om het te verwijderen. Als het nu niet belangrijk voor je is, denk dan niet dat het dat later wel wordt, alleen maar omdat je de waarde van je toekomstige tijd te laag inschat.

Stap 2: werk aan het belangrijkste, stel de rest uit

E-mailprogramma's zeggen dat blauwe stippen en vetgedrukte letters "ongelezen berichten" betekenen, maar ze betekenen voor mij iets anders. Een blauwe stip in Mail of een vetgedrukt onderwerp in Gmail betekent een nieuw bericht waar ik nog niet eens naar heb gekeken. Wanneer ik mijn inbox bekijk, kijk ik alleen naar onderwerpregels en afzenders om te zien of iets onmiddellijk aandacht behoeft. Dat zijn de enige boodschappen die ik grondig lees en waar ik iets mee doe.

Dan, en ik besef dat dit misschien niet intuïtief lijkt, markeer ik de resterende berichten als gelezen, zelfs als ik ze niet heb geopend. Wat er nog in mijn inbox achterblijft, is per definitie ongelezen en niet urgent. Ik heb geen verdere indicatoren nodig dan dat. Blauwe stippen en vetgedrukte letters geven aan wat er de volgende keer dat ik scan nieuw is. Al het andere wat ik doe met mijn inbox, kan ik doen als ik tijd heb. Deze scan-gang zorgt ervoor dat wat op mij wacht geen bommetjes bevat die mijn dag kunnen bederven.

Stap 3: classificeer wat in de inbox blijft op prioriteit

Wanneer ik later tijd wil besteden aan e-mail, moet alles in mijn inbox worden behandeld. Berichten die handig zijn om te hebben maar geen noodzakelijke opvolging behoeven, worden onmiddellijk opgeslagen. Een voorbeeld: bevestigingsberichten voor aankomende reizen met codes die je nodig hebt. Markeer deze als Referentie en haal ze uit je inbox.

(Met 'markeren' bedoel ik welke manier van ordenen ook die je gebruikt. Als je mappen gebruikt, sleep je ze naar een map met de juiste naam. Als je tags of labels gebruikt, stel je deze in en archiveer je het bericht zodat het niet langer in je inbox staat.)

Het doel van de markering Referentie is om snel dingen te kunnen vinden waarvan je weet dat je ze nodig hebt. Het is over het algemeen sneller dan het doorzoeken van een volledig archief. Loop je referentie-e-mails regelmatig langs, want zodra een e-mail zijn specifieke relevantie verliest is er geen reden om deze langer te bewaren. Deze techniek werkt het beste wanneer je je Referentie-map regelmatig snoeit om hem klein te houden.

Als je berichten hebt die je misschien in de toekomst wilt gebruiken, zonder dag je weet wanneer, archiveer ze dan gewoon. Ik vertrouw erop dat de zoekfuncties ze later weer boven kunnen halen. Dat is misschien overdreven optimistisch, want als een Spotlight- of Gmail-zoekopdracht in deze situatie faalt, kan het nogal tijdrovend en pijnlijk worden om het benodigde bericht te vinden. Volg dit advies alleen als je zoekcapaciteiten in het algemeen voldoen zijn om berichten snel terug te halen. (Als je weet dat je een bericht later nodig zult hebben voor een ongepland project waar je nog niet aan begonnen bent, schrijf dan een paar woorden uit de Onderwerp-regel in je schema of aantekeningen voor het project. Je zult het zeker terugvinden wanneer je het nodig hebt.)

In de meeste gevallen neemt de gebruikelijke methode, waarbij je een berg geneste mappen maakt en elk bericht per onderwerp archiveert, veel te veel tijd, terwijl de waarde voor later beperkt is. Zorgvuldig zoeken op onderwerpregel, afzender en datum haalt doorgaans de informatie boven wanneer je die nodig hebt. Zoeken en sorteren op datum zijn krachtiger dan de meeste mensen zich realiseren, omdat je brein ook van zichzelf berichten in je eigen geheugen chronologisch groepeert. Een bijna goed antwoord kan je voldoende context geven om een beetje te scrollen en het bericht te vinden dat je zoekt.

Berichten die enige vorm van actie van mijn kant behoeven en die ik niet onmiddellijk kan afwerken, worden geclassificeerd. Ik markeer ze tegenwoordig als Urgent, Hoog of Later, maar ik zorg er wel voor dat ik Urgent niet beschouw als "erg hoge prioriteit". De enige berichten in Urgent zijn diegene die ik in de komende uren moet behandelen, en ik werk van daaruit, indien nodig de hele dag. Berichten die gemarkeerd zijn als Hoog kunnen best belangrijker zijn, alleen niet voor de deadlines van vandaag.

Ik had eerst meer prioriteitsniveaus, tot ik me realiseerde dat Hoog, Normaal en Laag feitelijk "kom ik waarschijnlijk aan toe", "zou ik aan toe kunnen komen" en "zie ik nooit meer terug" betekenden. Nu gooi ik in stap 1 berichten weg die ik vroeger als Laag aangemerkt zou hebben. Waarom zou ik doen alsof ik daar ooit tijd voor zou hebben? Ondertussen geldt voor Hoog en Later dat als er iets belangrijks in een van beide zou zitten waar ik niet op tijd aan begin, ik betere categorieën nodig heb of ik in de toekomst meer tijd moet inplannen om deze berichten af te handelen. (Dit is een voorbeeld van een feedback-lus. De problemen die ik heb bij het volgen van mijn methodes leveren de ruwe gegevens die aangeven waar ik mijn methodes moet verbeteren.)

Stap 3.5: categoriseer specifieke berichten met beleid

Soms moet je specifiekere categorieën dan ruime prioriteitslabels gebruiken. De enige die ik op dit moment gebruik is een tag Beantwoorden voor persoonlijke gesprekken, als een bericht een antwoord verdient maar dat niet heel veel prioriteit heeft of dringend is. Afhankelijk van de drukte en mijn stemming kan deze categorie na Later, tussen Hoog en Later, of soms zelfs boven Hoog komen. Door deze berichten apart te houden van mijn voorrangscategorieën Urgent en Hoog kan ik ze plaatsen waar ik wil. Ik raad echter af om te veel specifieke categorieën te maken. Als je er een dozijn hebt, heb je een checklist nodig om je workflow te beheren, en de meeste mensen zullen niet zo gestructureerd willen werken.

Als je in je e-mail een onderverdeling wilt maken op basis van de dingen die je op dat moment aan het doen bent, is dat een argument om verschillende adressen te maken voor verschillende soorten werk. Als al je e-mail op dezelfde plek binnenkomt, moet je dat onderscheid zelf nog aanbrengen. Aparte e-mailadressen doen dat automatisch, zolang je zelf ook strikt die scheiding aanbrengt bij de adressen. In mijn werk heb ik veel verschillende petten op, en daarvoor heb ik letterlijk een dozijn e-mailadressen, en daarmee zoek ik wel de grenzen op wat hiermee mogelijk is. Het helpt om het werk gescheiden te houden, maar het is veel werk om dit te beheren, zeker op meerdere apparaten. Ik raad aan om een of twee adressen aan te maken voor echt ander werk zoals vrijwilligerswerk of familie, en te kijken hoe dit voor jou werkt. (Je kunt ook sorteerregels in je e-mailprogramma gebruiken om de berichten naar verschillende mappen te laten gaan, maar in mijn ervaring wordt dat lastiger te onderhouden bij het gebruik van meerdere apparaten. Jouw ervaring is misschien anders.)

Stap 4: overweeg enkele berichten opzij te zetten voor later

Eindelijk komen we in de buurt van iets dat lijkt op de slaapmodus. Er zijn een paar berichten die je niet meteen kunt afhandelen, en andere die je beter kunt verwerken als je wat meer informatie hebt. Dat kunnen goede redenen zijn om te snoozen. 'Ik heb nu geen tijd' is dat niet.

Ik geef de voorkeur aan de methode van MailTags om berichten tot een bepaald moment opzij te zetten, omdat dan het moment onderdeel van de context van het bericht blijft. In mijn geval worden de berichten dan feitelijk als Urgent aangemerkt. Ik heb immers de dag waarop het bericht weer de kop opsteekt niet zomaar gekozen.

Stap 5: handel de berichten af

Natuurlijk is het doel van dit alles om je berichten snel af te kunnen handelen als ze binnenkomen en ze op een later moment efficiënter af te kunnen handelen. En dat moment is nu gekomen. Je prioriteiten en categorieën brengen daarbij een beetje orde aan in je berichten voor afhandeling, dus nu ga je ook tijd steken in de berichten die minder belangrijk waren. Dit betekent normaal gesproken: begin met de berichten uit de categorie Urgent, ga verder met Hoog of Beantwoorden, en doe de berichten uit de categorie Later als je daarvoor tijd hebt.

Hoe je dit afhandelt, is aan jou. De enige vereiste is dat je genoeg tijd hebt voor alle berichten die zijn aangemerkt als Urgent. Daarna kun je met de andere categorieën doorgaan, totdat je geen tijd meer hebt. Ik vind het zelf fijn om iets meer structuur te hebben: mijn takenlijst herinnert me er twee keer per dag aan om te reageren op urgente e-mail, en doet dat ook voor Hoog, Later en Beantwoorden, maar dan minder vaak.

Je kunt je strategie en resultaten ook aanpassen door de mailboxen die je gebruikt te veranderen. Ik heb een taak die me verwijst naar de berichten met de prioriteit Later, omdat ik die lang kan negeren, maar paradoxaal genoeg betekent dat ook dat ik zou kunnen werken aan berichten die Later moeten worden afgehandeld, terwijl er ook nog berichten met de prioriteit Hoog zijn. Ik heb dus ook een slimme mailbox die me zowel de Later- als de High-berichten toont, en afhankelijk van wat het belangrijkst lijkt, bekijk ik de ene of de andere lijst.

Je uitkomsten evalueren

Het doel van de stappen hierboven is, je e-mail in overeenstemming te brengen met de tijd die je beschikbaar hebt, in plaats van andersom. De enige keer dat je bewuste veranderingen aanbrengt aan je mailafhandeling is een reactie op een feedback-lus. (Zo moet ik meer tijd besteden aan het werken met de berichten met de prioriteit Hoog.) Voor de overige tijd werkt dit systeem prima als je tijd tekortkomt om de inkomende mail af te handelen. Dus zolang je tijd hebt om je nieuwe berichten te scannen en te prioriteren en de urgente berichten af te handelen, mis je niets. De rest kan wachten. Het resultaat is dat je alleen tijd nodig hebt om te categoriseren en die urgente berichten inderdaad af te handelen, in plaats van dat je mail jouw tijd opeist.

Je kunt die tijd nog verder reduceren door een aantal automatische procedures toe te passen. Ik raad je niet aan om honderden mailregels te gaan gebruiken, maar er is niets mis mee om berichten van bepaalde personen automatisch als Hoog aan te merken. Haal deze berichten echter niet uit je inbox, tenzij je goed kunt onthouden waar ze dan terechtkomen. Het is je misschien opgevallen dat ik in mijn Gmail-schermafbeelding hierboven 1490 berichten heb die nog ongelezen zijn. Dat komt omdat dit mijn minst belangrijke account is waar alle bulkmail naartoe gaat. Het is de laatste account die ik bekijk en de eerste die achterblijft als ik tijd tekortkom, want daar kan het nauwelijks kwaad.

Ik zou graag werken met Inbox Zero, maar voor mij werkt dat niet. Bij mij komt het neer op "Inbox Recent". Houd je ongelezen (maar gecategoriseerde) e-mail bij wanneer je kan, maar als dat niet lukt, blijven er berichten in de inbox staan. Nieuwere berichten duwen deze berichten naar het midden van de stapel. Feitelijk zal de inbox de nieuwste berichten bevatten, gevolgd door een lege ruimte (de dagen dat je alles af hebt kunnen handelen), een aantal berichten die ertussendoor geslipt zijn enzovoort. Ik vind het zelf acceptabel als ik alle nieuwe berichten meteen af kan handelen, en ik "zit erbovenop" als ik wat van mijn achterstand kan wegwerken. Maar alles afronden hoeft echt niet, en ik heb er geen probleem mee om de achterstand op te laten lopen als ik echt geen tijd heb.

(Als je zou willen, zou je het afhandelen van oudere berichten als een apart project kunnen kunnen zien. Sorteren op datum is zelden de beste manier om dit te doen. In plaats daarvan zou je kunnen proberen om een slimme mailbox te maken van berichten ouder dan 60 dagen, gesorteerd op afzender. Dit stelt je in staat om grote aantallen berichten in een keer te verwijderen of te archiveren, nadat je er snel naar gekeken hebt om je ervan te vergewissen dat de problemen in de berichten al opgelost of zelfs achterhaald zijn.)

In een ideale wereld zou ik genoeg tijd hebben om aan Inbox Zero vast te houden en zou all mijn e-mail op de juiste manier geclassificeerd zijn. In mijn echte wereld heb ik dat niet bereikt, maar is het gevolg wel tevredenheid en minder stress, en ik zou ook willen dat jij dat kunt bereiken. Als je een betere methode hebt, hoor ik dat graag. De eerste regel van productiviteit is uitvinden welke benadering voor jou werkt. Voor de meeste mensen is berichten snoozen alleen maar het uitstellen van het onvermijdbare, en dat onvermijdbare is een enorme hoeveelheid werk dat altijd ongelegen komt.

Over de software die voor mij werkt gesproken: MailTags is een van de vier Mail-plugins van SmallCubed die helpt om de mailafhandeling in Mail te versnellen, en biedt ook mogelijkheden voor samenwerking met andere apps. Helaas heeft SmallCubed net de individuele licenties uit hun winkel gehaald ten faveure van MailSuite, een totaalpakket dat alle vier methoden biedt. Dit is echter nog in bèta en niet geschikt voor Mojave. Gebruikers van High Sierra en eerdere besturingssystemen kunnen de bèta proberen of de oudere plug-ins downloaden, die zullen werken met een nieuwe MailSuite-licentie. MailSuite kost $ 60, of $ 30 voor gebruikers die eerdere versies van de losse plug-ins gebruikten.


Volglijst

[vertaling: TK]


BBEdit 12.5.1 Geen reacties

BBEdit 12.5.1

Bare Bones Software heeft BBEdit 12.5.1 uitgebracht, een onderhoudsupdate met kleine verbeteringen in de eerbiedwaardige tekstverwerker. Voor wie Dropbox gebruikt om zijn BBEdit-ondersteuningsmap te delen, zoekt de tekstverwerker nu eerst in Dropbox/Apps/BBEdit/ naar de map programma-ondersteuning voordat het in de oudere map Dropbox/Application Support/BBEdit/ kijkt, die behouden blijft voor compatibiliteit met bestaande installaties. Met deze update kan nu de Shift-toets de richting van Auto-Expand Tabs veranderen wanneer je op de Tab-toets drukt om tekst in een document in te voegen, is de minimumbreedte voor FTP/SFTP-browservensters verkleind, worden menu's met een map (zoals Scripts en Clippings) correct weergegeven en zijn er heel wat crashes opgelost. (nieuw $ 49,99, gratis update, 13,0 MB, toelichting, macOS 10.12.6+)

Mellel 4.1.4 Geen reacties

Mellel 4.1.4

Mellel heeft Mellel 4.1.4 uitgebracht met een hele reeks oplossingen voor bugs in de tekstverwerker voor lange documenten. Deze update lost een probleem op waarbij je de cursor niet meer kon verplaatsen met de cursortoetsen na een tab, een probleem waarbij het invoegpunt niet knipperde of helemaal verdween, een bug waarbij Mellel DOCX-documenten met lege hyperlinks niet kon openen en een bug waarbij complexe Find Expressions verloren gingen wanneer je naar een andere app schakelde. (nieuw $ 49 bij Mellel en in de Mac App Store, gratis update, 84,9 MB, toelichting, 10.6+)

CopyPaste Pro 3.5.9 Geen reacties

CopyPaste Pro 3.5.9

Plum Amazing heeft CopyPaste Pro 3.5.8 uitgebracht met een oplossing voor een splashscherm dat bleef hangen bij het opstarten en een oplossing voor een compileerprobleem voor oudere code. Dit hulpprogramma voor meerdere klemborden kan nu ook worden toegevoegd aan het Toegankelijkheidspaneel van de Beveiliging en privacy-voorkeuren, waar je toegang moet verlenen. Kort na deze update is versie 3.5.9 uitgebracht, waarmee CopyPaste Pro nu goed werkt in macOS 10.14 Mojave, met een betere weergave van enkele dialoogvensters in Dark mode. (nieuw $ 30, gratis update, 3,0 MB, toelichting, 10.6+)

VMware Fusion 11.0.2 Geen reacties

VMware Fusion 11.0.2

VMware heeft versie 11.0.2 van zijn VMware Fusion virtualiseringspakket uitgebracht in zowel standaard- als pro-versies, met ondersteuning voor Windows 10 v1809, Windows Server 2019 en Windows Server v1809. De update lost ook een kwetsbaarheid door een integer overflow (CVE-2018-6983) op in virtuele netwerkapparaten waardoor een gast code zou kunnen uitvoeren op de host en lost een crash op in verband met geneste virtuele machines. (nieuw $ 79,99/$ 159,99, upgrade $ 49/$ 119, 495 MB, toelichting, 10.13+)

ChronoSync 4.9 and ChronoAgent 1.9 3 reacties (Engelstalig)

ChronoSync 4.9 en ChronoAgent 1.9

Econ Technologies heeft ChronoSync 4.9 uitgebracht, met geoptimaliseerde ondersteuning voor APFS-geformatteerde schijven voor sneller scannen en kopiëren van bestanden. Deze app voor synchroniseren en back-uppen voegt een volledige Full Disk Access Assistant toe die automatisch draait na installatie en je tijdens het proces van het verlenen van hogere bevoegdheden in het macOS voorkeurenpaneel Beveiliging en privacy begeleidt. Het verbetert ook de ondersteuning voor de Dark mode in macOS 10.14 Mojave, voegt een nieuwe optie “Freeze file system” toe voor het maken van een snapshot van je bestandensysteem voor een synchronisatie en biedt een gereviseerd ChronoSync Organizer-venster voor betere opties voor sorteren en organiseren. Verder verbetert het de snelheid van Amazon S3 en Backblaze B2 data-overdrachten en voegt een Touch ID Support-functie toe om ChronoSync toegang tot systeemgegevens te geven. Econ Technologies heeft het hulpprogramma  ChronoAgent geüpdatet naar versie 1.9 met de APFS-optimalisering, de Full Disk Access Assistant, verbeterde ondersteuning voor Dark mode en de optie “Freeze file system”. (nieuw $ 49,99 voor ChronoSync met een korting van 20% voor TidBITS-leden, gratis update, 66,7 MB, toelichting, macOS 10.11+; nieuw $ 14,99 nieuw voor ChronoAgent, 25,4 MB, toelichting, 10.10+)


ExtraBITS

[vertaling: LmR]


SubEthaEdit is terug en gratis voor iedereen Geen reacties

SubEthaEdit is terug en gratis voor iedereen

Toen SubEthaEdit voor het eerst uitkwam, was het een verbazingwekkend product, omdat het meerdere mensen met Macs op hetzelfde netwerk toestond om tegelijkertijd aan hetzelfde tekstdocument te werken. We zijn in 2004 begonnen ermee te werken en hebben het in de zes jaar erna in diverse TidBITS-artikelen genoemd. Daarna verhuisde samenwerken in documenten grotendeels naar het web en zijn we SubEthaEdit een beetje uit het oog verloren. Maar nu is het terug: ontwikkelaar van het eerste uur Dominik Wagner heeft SubEthaEdit 5 uitgebracht. Niet alleen is SubEthaEdit 5 gratis op zowel de SubEthaEdit-website als in de Mac App Store, het is nu ook open source onder de MIT licentie, met een broncode-geschiedenis die 15 jaar teruggaat. Wagner, die nu weer zelfstandig is na een periode bij Apple, zegt dat hij hoopt om een “duurzaam bruisend ecosysteem" om SubEthaEdit heen te bouwen en “de instapbarrière te verlagen” voor samenwerken in educatie en op andere gebieden.

JJason Snell vergelijkt Mimeo en Motif project-extensies voor Foto's Geen reacties

Jason Snell vergelijkt Mimeo en Motif project-extensies voor Foto's

Onze vriend Jason Snell heeft onlangs de nieuwste versie van Take Control-boek over Photos afgerond, dat nu Take Control of Photos, heet en daarbij heeft hij veel tijd gestoken in onderzoek naar de nieuwe wereld van project-extensies voor Foto's. Een van de innovaties van Foto's voorganger iPhoto was de manier waarop je fysieke boeken, kaarten en kalenders kon opmaken en bestellen. Het drukken ervan liet Apple over aan diverse bedrijven. Nu Apple echter uit die markt gestapt is, liggen afdruk-projecten open voor nieuwe initiatieven. En hoewel een aantal drukkers met hun eigen extensies zijn gekomen, heeft Jason ontdekt dat Mimeo en Motif de beste keuzes waren. (Dit komt overeen met onze korte tests waarin veel van de andere afdruk-projectextensies behoorlijk slecht bleken, met afgrijselijke interfaces en vele vastlopers.) Als je overweegt een fotoboek of kalender te laten drukken voor de feestdagen, lees dan Jason’s artikel en voor meer hulp bij Foto's in het algemeen moet je zijn boek eens lezen.

David Barnard legt uit hoe je de App Store bespeelt 6 reacties (Engelstalig)

David Barnard legt uit hoe je de App Store bespeelt

Gefrustreerd iOS-ontwikkelaar David Barnard verdient zijn brood via de App Store al sinds deze werd geopend en hij heeft er genoeg van dat Apple oplichters-apps door hun beoordelingsproces laat glippen. Dus heeft hij in een blog-artikel uitgelegd hoe ook jij geld kunt verdienen door de App Store te belazeren. Dankzij app-templates hoef je niet eens veel code te schijven. Geef je app gewoon een misleidende naam, gooi er wat abonnementen in waar de gebruiker niet omheen kan, verkoop de locatiegegevens van je gebruikers, koop een stel beoordelingen en je bent al een flink eind op weg. Ondanks dat dergelijke apps veel van Apple's regels overtreden, staat de App Store er nog steeds boordevol mee. Hopelijk zorgt Barnard’s blog-artikel ervoor dat Apple iets aan dit probleem gaat doen.

Apple Music komt naar Amazon Alexa Geen reacties

Apple Music komt naar Amazon Alexa

In een verrassende aankondiging meldde Amazon dat Apple Music naar hun Alexa-platform en Echo-apparaten komt in de week van 17 december 2018. Dat is geweldig nieuws voor Apple Music-abonnees die Amazons (veel goedkopere) Echo-apparaten verkiezen boven Apple's HomePod. Het is mogelijk dat dit het resultaat is van een recente afspraak tussen Apple en Amazon, waardoor Amazon Prime Video naar de Apple TV kwam en Apple-producten weer naar Amazon (“Amazon gooit ongeautoriseerde verkopers van opgeknapte Apple-producten eruit,” 12 november 2018). We vragen ons ook af of de aankondiging betekent dat er weinig HomePods worden verkocht, waardoor Apple meer geneigd zou zijn om het bereik van Apple Music uit te breiden naar andere platformen dan om het als een handvat te gebruiken om mensen aan te sporen een HomePod te kopen.



Wij leggen uit wat je weten moet over Apple-technologie.


Vorige aflevering | TidBITS Nederlands | Volgende aflevering