Het recent uitgekomen macOS 10.13.4 heeft de hoofdrol deze week, want Adam Engst schrijft over de opstartproblemen die te maken lijken te hebben met het niet installeren ervan en Josh Centers legt uit hoe je 32-bit apps kunt vinden die mogelijk in de volgende versie van macOS niet meer werken. Ontwikkelaar Dave DeLong schreef een redactioneel waarin hij betoogt dat als Apple zijn iPads (en iOS-apparaten in het algemeen) echt voor jonge kinderen zou ontwerpen, dingen toch anders zouden zijn. Josh komt nog met een handige tip voor het nemen van rechte foto's van langwerpige objecten met een iPhone of iPad en Julio Ojeda-Zapata kijkt naar vijf Apple Watch-apps waarmee je podcasts zelfs als je je iPhone niet bij je hebt kunt afspelen. Belangrijke software-updates deze week zijn Microsoft Office 2016 16.12, PDFpen en PDFpenPro 10.0, HandBrake 1.1.0 en Final Cut Pro X 10.4, Compressor 4.4 en Motion 5.4.
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
macOS 10.13.4 geeft fouten in installatielogbestanden
[vertaling: DPF]
Het is ongebruikelijk dat ik iets volledig nieuws op mijn Mac zie. Een paar dagen geleden stond ik vroeg op om wat te schrijven, maar de internetverbinding van mijn 27 inch-iMac was verschrikkelijk traag, en het apparaat zelf ook. Het herstarten van mijn AirPort Extreme basisstation leek niet te helpen, dus ik herstartte de Mac. In plaats van een normale opstart kreeg ik een scherm met het venster van de installatielog te zien dat zei "De installatie van macOS kon niet afgerond worden". Dat was verwarrend, want ik had de app App Store niet gevraagd om macOS 10.13.4 te installeren.
Klikken op de Herstart-knop loste niks op, want ik kreeg weer dezelfde foutmelding te zien. Ik bekeek de log en bewaarde een kopie, maar ik zag geen echt fatale problemen.
Ik zag geen andere oplossing en besloot om nogmaals op Herstart te klikken, maar nu met commando-optie-R ingedrukt om op te starten in macOS Recovery, en installeerde het besturingssysteem opnieuw. (Wist je dat met verschillende commando-R sneltoetsen verschillende versies van macOS geïnstalleerd kunnen worden in macOS Recovery? Lees daarvoor dit artikel van Apple support.) Hierna werkte alles prima dus ik weet het aan buitenaardse wezens en begon dit artikel te schrijven, totdat ik verder moest werken aan problemen met onze internet-infrastructuur.
Een paar dagen later deed mijn MacBook Air raar, dus ik besloot die ook te herstarten. Ik weet zeker dat die machine 10.13.3 draaide en dat ik niet om een installatie van 10.13.4 vroeg. Ik wilde de machine gewoon snel herstarten om hem weer goed te laten werken.
Gek genoeg toonde de MacBook Air hetzelfde scherm bij het herstarten, met hetzelfde bericht. Ook nu had herstarten geen effect. In plaats van ook hier het macOS te herinstalleren, probeerde ik hier iets anders: ik hield tijdens het opstarten de optietoets ingedrukt om mijn opstartschijf te kunnen selecteren. Dat werkte. De MacBook Air startte normaal op met macOS 10.13.3, en toen ik vervolgens wel 10.13.4 installeerde ging dat probleemloos.
Omdat het me verraste dat mijn beide Macs bijna tegelijkertijd hetzelfde probleem vertoonden, veronderstelde ik dat ik iets deed dat veel gebruikers niet doen, zoals het activeren van de root-gebruiker om bugs te reproduceren. (Zie "High Sierra Bug Provides Full Root Access", 28 november 2017.) Maar een paar uur later belde mijn zoon Tristan. Dit gebeurt eigenlijk nooit (zoals zoveel mensen van zijn generatie is Tristan allergisch voor de telefoon) maar ik had niet gereageerd toen hij een afbeelding van zijn MacBook Pro via Slack had gestuurd. Toen ik wel keek, geloofde ik mijn ogen niet: hij had hetzelfde logscherm met dezelfde fout als die ik op mijn beide Macs had gezien.
Gelukkig bleek de truc die ik had toegepast op mijn MacBook Air ook bij hem prima te werken. Het is ook fijn dat je als ouder kunt zien dat je technisch toch echt nog wel wat weet. Tristan zei ook dat hij totaal niet geprobeerd had om 10.13.4 te installeren. Hij had zijn MacBook Pro alleen opnieuw gestart omdat de batterij leeg was en de machine dus uitgegaan was. Hij zei dat ook zijn Mac daarvoor traag was geweest.
Samenvattend: we hebben nu drie Macs met macOS 10.13.3 die opeens langzaam zijn. Na opnieuw starten, zonder dat de gebruiker vraagt om 10.13.4 te installeren, toont de Mac een venster met daarin het logbestand van de installatie, en een foutmelding die zegt dat de installatie niet kon worden afgerond. Opnieuw starten helpt niet, en de beste oplossing is het ingedrukt houden van de optietoets bij het starten om dan de opstartschijf te selecteren. Als dat niet werkt, kun je ook macOS Recovery activeren om het besturingssysteem opnieuw te installeren. Je zult geen gegevens kwijtraken, maar het hebben van een back-up is wel fijn!
Hoe vaak komt dit probleem voor? Dat is niet duidelijk, maar er is wel een bespreking van dit probleem op AskDifferent, waarbij dezelfde oplossingen aangedragen worden als die ik gebruikt heb. Als je al bijgewerkt hebt naar macOS 10.13.4 heb je waarschijnlijk geen last van dit probleem. Maar als je nog even wacht met de upgrade, wat vaak niet onverstandig is, wees je er dan van bewust dat je dit probleem tegen kunt komen als je je Mac opnieuw start.
Ik heb eigenlijk geen idee wat hier aan de hand zou kunnen zijn. Misschien is er een relatie met de nieuwe optie "Download nieuwe updates op achtergrond" in de Systeemvoorkeuren > App Store, hoewel die verschillend was ingesteld op mijn beide Macs. Misschien komt het niet eens door macOS 10.13.4 maar is er een relatie met "Installeer systeembestanden en beveiligingsupdates", wat je altijd aan zou moeten vinken. (Zie "Make Sure You're Getting OS X Security Data", 30 maart 2016.)
Als je meer denkt te weten over dit probleem, laat hieronder dan een bericht achter
macOS 10.13.4 waarschuwt gebruikers voor 32-bits programma's
[vertaling: PAB]
Tijdens de WWDC van vorig jaar waarschuwde Apple dat macOS 10.13 High Sierra de laatste versie van macOS zou zijn die "compromisloos" 32-bits programma's zou draaien. (Marc Zeedar reageerde op dit probleem voor zowel macOS als iOS in "Het probleem met weesprogramma's", 17 juli 2017.)
Apple zet nu de volgende stap richting het uitfaseren van 32-bits programma's en geeft een eenmalige waarschuwing wanneer je voor het eerst een 32-bits programma opent in macOS 10.13.4.
Zoals ook in het begeleidende ondersteuningsartikel van Apple staat, kan je je 32-bits programma's nu nog gewoon blijven gebruiken, maar kan je problemen verwachten vanaf macOS 10.14, dat naar verwachting ergens in september of oktober van dit jaar zal verschijnen. Maar dat betekent niet dat je deze oude programma's niet meer kan gebruiken. Jason Snell van Six Colors zegt dat je waarschijnlijk deze programma's nog steeds kan gebruiken onder macOS 10.14:
Hoewel Apple niet precies heeft aangegeven wat "compromisloos" betekent, begrijp ik dat 32-bits programma's kunnen draaien op de opvolger van High Sierra, ergens dit najaar... maar met een soort niet nader gedefinieerd compromis. (Dat zou agressievere waarschuwingsdialoogvensters kunnen betekenen of zelfs een vereiste dat je je Mac instelt in een 32-bits compatibiliteitsmodus, compleet met snelheids- en functionele beperkingen. Of iets anders. We weten het gewoon niet.)
Gelukkig is het gemakkelijk om te zien welke van je programma's 32-bits zijn:
Klik op het Apple-menu en kies "Over deze Mac".
Klik in het overzichtsscherm op "Systeeminformatie" om het hulpprogramma Systeeminformatie te starten.
In de navigatiekolom van Systeeminformatie, onder Software, klik je op "Programma's". Het kan even duren voordat de lijst gevuld is met alle programma's die op jouw Mac geïnstalleerd zijn.
Klik op de kop van de meest rechter kolom, gelabeld 64-bits (Intel), zodat vermeldingen gemarkeerd als Nee eerst worden vermeld (als de Ja-items bovenaan staan, klik je er een tweede keer op).
Je zal waarschijnlijk net als ik behoorlijk wat 32-bits programma's hebben. Ze vallen in een paar categorieën onder:
Extra exemplaren van oude programma's waarvoor je al 64-bits versies hebt geïnstalleerd. Het zal je misschien verbazen hoeveel van deze er op je schijf staan, maar je kan ze waarschijnlijk verwijderen.
Programma's waarvan al 64-bits updates beschikbaar zijn, maar die je nog niet hebt bijgewerkt.
Programma's die nog actief ontwikkeld worden en waarvoor nog geen 64-bits updates beschikbaar zijn, maar vrijwel zeker zullen verschijnen voordat het een probleem is.
Oudere versies van programma's die mogelijk een 64-bits update hebben die je om andere redenen niet wil installeren.
Verlaten programma's die nooit een 64-bits update zullen ontvangen.
In de laatste twee categorieën kom je misschien problemen tegen. Het is ondenkbaar dat Apple Final Cut 7 en QuickTime Pro 7 naar 64-bits zal updaten en Apple zal iDVD nooit updaten. Er zijn andere programma's met een twijfelachtige toekomst waar ontwikkelaars net genoeg werk aan verrichten om het programma functioneel te houden. Levelator, bijvoorbeeld, is al lang niet meer beschikbaar, maar het Conversions Network heeft er in 2015 een speciale update voor uitgebracht om het te laten werken met OS X 10.11 El Capitan. (Zie "The Levelator 2.1.2 werkt onder El Capitan", 9 april 2018.)
Heb je ooit geprobeerd om je iPhone of iPad te gebruiken om een foto te maken van een doos, een vel papier of iets anders dat precies rechthoekig is, maar tot je ergernis vastgesteld dat de gemaakte foto scheef was omdat het moeilijk was om je camera recht te houden?
Gelukkig heeft Apple in iOS 11 stilletjes een camera-waterpas verstopt, maar daarvoor moet je een ogenschijnlijk niet-gerelateerde functie inschakelen en een subtiel nieuw interface-element opmerken. Hier lees je hoe je dat doet.
Zet eerst Raster aan in "Instellingen > Camera", zodat dunne witte lijnen de zoeker verdelen in een raster van negen rechthoeken. De lijnen helpen je bij de compositie van je foto's met deregel van derden, dus het is sowieso handig om deze optie in te schakelen.
Dan komt hier de truc met de camera-waterpas: deze verschijnt alleen als je de iPhone of iPad vlak houdt, zodat de camera recht naar beneden naar de vloer wijst of recht omhoog in de richting van de lucht. Hij manifesteert zich in de vorm van twee kruisjes: een geel kruisje markeert de positie waar de camera waterpas staat en een wit kruisje geeft de huidige positie van de camera aan.
Het gebruik van de waterpas is simpel: kantel de camera totdat de twee kruisjes samenvloeien in één geel plusteken. Het moeilijkste is om ze bij elkaar te houden terwijl je op de sluiterknop tikt.
In de eerste schermafbeelding hierboven kun je zien dat de Apple TV-verpakking er scheef uitziet. Maar toen ik ervoor zorgde dat de camera waterpas lag voor de tweede schermafbeelding, waren de randen van het doosje perfect vierkant.
Tenzij je veel productfoto's maakt, heb je de camera-waterpas waarschijnlijk niet vaak nodig, maar deze en de rasterlijnen zijn zo subtiel en nuttig, dat het de moeite waard is om ze aan te laten, zodat ze beschikbaar zijn wanneer je scheve randen probeert te vermijden.
Heb je nog andere subtiele nieuwe functies gevonden in de app Camera in iOS 11? Laat het ons weten in de reacties!
Ik gaf mijn kinderen (6 en 8) afgelopen najaar elk een eigen iPads. Ik ben een aardige vent en ik heb het geluk dat ik het kan betalen. Ik ben me echter gaan realiseren dat ondanks mijn pogingen mijn kinderen te verwennen, deze iPads (en alle iOS-apparaten in het algemeen) niet bedoeld zijn voor jonge kinderen.
Ik besef dat dit een controversiële uitspraak kan zijn, vooral omdat hij in tegenspraak is met veel advertenties van Apple. Maar laat me het uitleggen.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zouden er manieren zijn om een apparaat meer te vergrendelen dan momenteel mogelijk is met iOS. Mijn kinderen hebben geen toegangscodes nodig op hun apparaten. Ze hebben geen pushmeldingen nodig. Ze hebben geen Wallet of Apple Pay nodig. Of aangepaste toetsenborden. Of de optie om de regio of datum te wijzigen. Ze hebben bijna niets nodig in de app Instellingen.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om apps te laten weten wat de toegestane classificaties zijn. Een app moet weten dat ik alleen materiaal op het apparaat heb toegelaten dat geschikt is voor alle leeftijden of voor kijken onder ouderlijk toezicht. De app YouTube zou geen eigen classificatiesysteem nodig hebben en youtube.com zou een WebKit-API hebben om aan te roepen om te weten dat alleen video's die geschikt zijn voor kinderen gebruikt kunnen worden.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om te beperken hoe lang ze hun iPads kunnen gebruiken. Ze zouden herinneringen krijgen wanneer ze 15... 10... 5... 1... minuten over hebben van de gebruikstijd, waarna het apparaat zou worden vergrendeld en ze het niet meer terug zouden kunnen gebruiken zonder de toegangscode van het ouderlijk toezicht.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om de iPad zichzelf te laten uitschakelen van bedtijd tot de volgende ochtend. Mijn zoon sluipt soms onze kamer in en neemt zijn iPad mee van waar we hem ook hebben opgeborgen en blijft dan tot bijna middernacht Angry Birds spelen.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om al hun games tijdelijk uit te schakelen of te verbergen wanneer ze geacht worden hun huiswerk te maken. Maar je kunt geen apps "verbergen" zonder ze meteen te verwijderen. En alle systemen voor extern beheer die er zijn en die dit toelaten, vereisen apparaattoezicht (en niet alleen MDM) en het is een hele klus om in te stellen en te beheren.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er voor de ouders een manier zijn om op afstand te volgen hoe de kinderen hun iPad gebruiken. Ik zou een dashboardweergave hebben van hoe lang ze spenderen in elke app en wanneer ze die voor het laatst hebben gebruikt, zodat ik zou kunnen controleren dat als ze zeggen dat ze 15 minuten met huiswerk bezig waren in Lexia, ze niet proberen te verbergen dat ze in werkelijkheid Angry Birds speelden. Ik zou zien welke smakeloze YouTube-video's ze bekijken en ik zou op afstand aan de app YouTube de opdracht kunnen geven om geen video's toe te staan die hen zou leren hun speelgoed uit elkaar te halen en ze opnieuw te gebruiken met Superlijm en nagellak.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou ik met de app Ouderlijk toezicht op mijn iPhone op afstand apps op hun iPads kunnen installeren. 'Vraag om te kopen' is redelijk goed, maar ik wil dat mijn kinderen helemaal geen toegang tot de App Store hebben, omdat ze dan geneigd zijn me lastig te vallen om de nieuwste fantastische game te installeren. En dan jammeren ze uiteindelijk over hoe ze geen vooruitgang kunnen boeken omdat ik weiger te betalen om alle edelstenen/kristallen/munten die ze nodig hebben te ontgrendelen.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om dat stompzinnige "Voltooi de instellingen van dit apparaat" gezeur uit te zetten dat kinderen grotendeels dwingt (want rode puntjes zijn vervelend™) om een toegangscode in te voeren die ze meteen weer vergeten. Nogmaals: mijn kinderen hebben geen toegangscodes op hun apparaten nodig.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou er een manier zijn om iMessage en FaceTime geheel uit te schakelen, behalve voor een paar toegestane adressen. Ze kunnen dan alleen papa, mama en oma en misschien een aantal favoriete overige familieleden berichten.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou ik, als ouder, de mogelijkheid hebben om een ouderlijk-toezichtcode in te voeren om het apparaat te ontgrendelen. Zelfs als de kinderen hun toegangscode voor de 17e keer verkeerd hebben vergeten, zodat ik niet twee uur bezig ben om het apparaat in DFU modus te zetten, iOS te herinstalleren en dan alle apps te her-downloaden die nu al hun lokaal opgeslagen gegevens hebben verloren. (Zie "Wat te doen als je iPad geblokkeerd is na te veel verkeerde toegangscodes", 15 januari 2018.)
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zouden er echte ouderlijk-toezichtinstellingen zijn en geen hacks waarvoor je de toegankelijkheidsfunctionaliteit van de apparaten zou moeten misbruiken. Begeleide toegang is hiervoor gewoon niet goed genoeg.
Als iPads voor kinderen bedoeld waren, zou ik dit artikel niet hoeven schrijven.
Maar aangezien geen van deze functies bestaan en dit artikel wel, moet ik wel concluderen dat iPads niet bedoeld zijn voor kinderen. Het gaat het verstand te boven dat Apple doet alsof dit wel zo is, want alles in iOS leidt tot de onontkoombare conclusie dat het alleen voor technisch handige volwassenen gemaakt is.
[Dave DeLong heeft jaren ervaring in het ontwikkelen van Mac- en iOS-apps, waaronder 7 jaar waarin hij bij Apple werkte als bouwer aan het framework UIKit, als evangelist van ontwikkelaarsrelaties, als lead engineer van de WWDC-app en als engineer bij het Kaarten-team. Momenteel is hij Senior iOS Engineer bij Snap, Inc.]
Een eerdere versie van dit artikel verscheen op Dave DeLong's blog en is met toestemming hier opgenomen.
Vijf apps die podcasts rechtstreeks vanaf je Apple Watch afspelen
[vertaling: HV, JO, TK]
Onderweg luisteren naar podcasts kan ontspannend, educatief en efficiënt zijn, maar soms laat je je iPhone liever thuis, bijvoorbeeld als je gaat sporten.
Een paar jaar geleden zou je dat waarschijnlijk hebben opgelost door die podcasts op een van Apples mini-iPods te zetten, maar iPods die niet op iOS draaien zijn niet echt meer beschikbaar. (Zie "Apple Discontinues the iPod nano and iPod shuffle", 31 juli 2017.)
En die Apple Watch om je pols dan? Apple biedt geen mogelijkheid om podcasts van een iPhone op een Apple Watch te zetten, maar een paar onafhankelijke apps kunnen dat wel.
Ik heb er vijf getest, en (spoiler) ik word er niet heel blij van. Ze hebben allemaal tekortkomingen en vertonen allemaal onverklaarbaar gedrag.
Maar ze doen wat ze claimen: een moderne iPod maken van een Apple Watch (al was het alleen maar voor podcasts) door je audiobestanden van je iPhone op je Watch te zetten. Koppel vervolgens je AirPods of andere Bluetooth-audioapparaten aan je Apple Watch en je bent er helemaal klaar voor.
Elke app heeft zijn eigen aanpak, met ook elk zijn eigen voor- en nadelen, om van je Watch een iPod te maken, genoeg verschil om iedereen tevreden te stellen.
Outcast: de complete podcast-client
Outcast ($ 0,99) is een buitenbeentje: een complete, iPhone-achtige app, zodanig bewerkt dat hij op het kleine schermpje van een Apple Watch past. En hoewel er ook een iOS-versie is, omdat er anders geen watchOS-app kan zijn, richt Outcast zich feitelijk alleen op de Apple Watch en biedt hij slechts rudimentaire functionaliteit op de iPhone.
Om aan de slag te kunnen met Outcast, begin je met te vertellen welke podcasts je prefereert, door de feed-URL van een podcast in de iPhone-app in te voeren of door het podcast-overzicht van de app te doorzoeken op netwerk (zoals Relay FM) of op onderwerp (zoals "technologie"). Er staat een groot aantal onderwerpen op de lijst, maar slechts een beperkt aantal netwerken. App-maker Crunchy Bagel heeft nog wat te doen.
Of je kan, als je al een abonnement hebt op podcasts in bepaalde podcast-iOS-apps, zoals Pocket Casts of Overcast, die abonnementen overzetten naar Outcast. Je doet dat door je podcast-lijst vanuit je iOS-podcatcher te exporteren in OPML-formaat. Als je dat doet, wordt je gevraagd om aan te geven waar die lijst naartoe moet. Als je Outcast selecteert, worden je podcasts op je Watch geïnstalleerd. Apples iOS-app Podcasts heeft geen mogelijkheid om OPML-bestanden te exporteren.
Al je podcasts verschijnen op je Apple Watch in een rolmenu. Tik op één ervan, selecteer een aflevering, en tik vervolgens op de downloadknop ernaast om hem binnen te halen via wifi of, bij bepaalde Series 3 Apple Watches, mobiel LTE.
Gedownloade afleveringen verschijnen in hun eigen menuutje. Tik op een aflevering en je krijgt een complete set bedieningsorganen om hem af te spelen. Als je klaar bent met een aflevering kun je op de vuilnisbakknop klikken om hem te verwijderen en kostbare ruimte op je Apple Watch vrij te maken.
Ik zou graag onverdeeld positief zijn over Outcast, maar helaas is er daarvoor te veel merkwaardigs gaande, zoals trage of hangende downloads, haperingen tijdens het afspelen en ontbrekende platenhoezen. Desondanks is Outcast een indrukwekkend staaltje Apple Watch-programmeerkunst en ben ik positief genoeg om het bij tijde en wijle te gebruiken.
MiniCast: Het hulpprogrammaatje om afleveringen over te zetten
MiniCast (gratis) bevindt zich helemaal aan de andere kant van het spectrum van complexiteit en is feitelijk niet meer dan een stuk gereedschap om afleveringen van je iPhone naar je Apple Watch te verplaatsen zodat je ze op je Apple Watch kan afspelen.
Als je de app MiniCast op je iPhone hebt geïnstalleerd, kun je hem bedienen via het standaard iOS-blad om te delen. In de podcast-app op je iPhone kies je een aflevering, waarna je op de knop tikt om te delen. (Als MiniCasts functie Send Podcast To Watch niet zichtbaar is, kun je die toevoegen door op More te tikken en de bijbehorende schakelaar om te zetten.)
Je krijgt dan een geanimeerde, schermvullende melding op je iPhone waarin je gevraagd wordt om op een knop Send To Watch te tikken. Je krijgt dan een ingang voor de betreffende aflevering te zien op je Watch, maar je moet daarop tikken en vervolgens op een downloadknop tikken om de bestandsoverdracht te completeren. Als dat gebeurd is, kun je de aflevering afspelen.
MiniCast werkt op zich best goed, maar de bestandsoverdrachten waren zo traag dat ik uit ongeduld op de grond ging tikken. Gelukkig geeft de app een melding wanneer de download compleet is. Transmissiesnelheid lijkt een probleem voor alle apps die ik getest heb. Dat lijkt me een probleem voor hen die geen tijd uit willen trekken om de app voor elke work-out correct in te stellen.
(Om de snelheid te bevorderen, kun je de volgende tip proberen: David Smith, auteur van de app Workouts++ die ik later nog zal bespreken, oppert dat je wellicht bestanden sneller op je Apple Watch kunt zetten met de volgende aanpak. Start de overdracht en zet dan op de iPhone Bluetooth tijdelijk uit in Settings > Bluetooth, waardoor je je Watch dwingt om het snellere wifi te gebruiken. Als de overdracht voltooid is, zet je je Bluetooth gewoon weer aan. Laat ons in de reacties weten of dat bij jou ook werkt.)
Afspelen werkt in MiniCast als verwacht. Als je stevig doordrukt, krijg je ook opties voor verwijderen en scrubben te zien.
De maker van MiniCast had de slimme ingeving dat liefhebbers van podcasts het liefst bij hun standaard iOS-podcast-app blijven, dus ontwierp hij alleen een hulpmiddeltje om afleveringen over te zetten, wat inderdaad met elke iPhone-app betrouwbaar (zij het soms wat traag) werkt. Het grootste nadeel is dat de afspeelgeschiedenis van afleveringen niet gesynchroniseerd blijft tussen de iPhone en de Apple Watch, aangezien toch twee totaal verschillende apps voor het afspelen gebruikt worden.
Podface: een podcast-app met fitness-functie
Podface is een simpele (en gratis) podcatcher voor op je iPhone, die ook afleveringen kan overzetten naar je Apple Watch. Als extraatje heeft de app ook een tikje fitness meegekregen.
Om te beginnen, moet je voor Podface met sleutelwoorden op zoek naar bekende of nieuwe podcasts (er zijn geen verzamellijsten beschikbaar waar je nieuwe programma's kunt zoeken). Als je eenmaal iets gevonden hebt dat je wat lijkt, dan klik je op het microfoon-symbooltje naast de titel. Er verschijnt dan een lijstje met recente afleveringen.
Bij iedere aflevering kan je kiezen uit twee mogelijkheden: je kunt hem op je iPhone afspelen door op een speaker-symbool te tikken, of je kunt de aflevering naar je Apple Watch sturen door te tikken op het horloge-symbool. De laatste keuze moet je bevestigen op je Apple Watch, en dan start de overdracht.
Een handigheid van Podface: de app heeft een eigen complicatie op het horloge, die wisselt tussen microfoon en voortgangs-cirkeltje om aan te geven hoe ver de overdracht is.
Nadat dit afgerond is, kan je een aflevering kiezen en afspelen zoals verwacht, en net als bij MiniCast kan je force-touch gebruiken om bij het afspelen 1 minuut vooruit te springen of om de aflevering te verwijderen.
Op de iPhone is Podface om meerdere redenen handig. In het scherm Featured zie je suggesties voor nieuwe series op basis van jouw huidige keuzes. En Recents geeft een overzicht van de recent beluisterde podcasts.
Voor mensen die podcasts luisteren tijdens het fitnessen, biedt Podface ook één basale fitness-functie. De app houdt vanaf het moment dat je op de play-knop tikt je fysieke activiteit bij. (Volgens mij is er geen manier om deze functie uit te schakelen.) En als je je fitness-sessie beëindigt en op End Workout tikt, dan zie je hoe lang je actief bent geweest en hoeveel kilocalorieën je hebt verbrand. Je kunt nog kiezen of je de sessie opslaat of niet, en dat is het.
Podface werkt tamelijk goed, maar voor mij valt hij enigszins tussen wal en schip, aangezien hij geen volledige podcast-app is en ook te weinig fitness-functies heeft. Het eindresultaat voelt wat onbevredigend.
WatchPlayer: net als Podface, maar dan zonder de fitness-functie
Waardeer je het idee van Podface, maar heb je geen behoefte hebt aan functies die met fitness te maken hebben? WatchPlayer ($ 0,99) biedt grofweg dezelfde functionaliteit en biedt je nog een paar extra handigheidjes.
Net als bij Podface zoek je in WatchPlayer eerst naar series via een zoekopdracht. Uit de resultatenlijst kies je een serie, en als je daarop tikt, wordt die toegevoegd aan het scherm Feeds. Voor de lijst met afleveringen tik je nogmaals op de titel.
Als je een aflevering kiest, door erop te tikken, dan begint de download naar de iPhone. Vervolgens schakel je over naar het scherm Files, waar de overdracht naar de Apple Watch opgestart kan worden. Het is mij gelukt om verschillende afleveringen op het horloge te zetten en daar af te spelen, maar ik kwam wel wat problemen tegen.
Meerdere keren kreeg ik de foutmelding dat de overdracht tussen iPhone en Apple Watch niet kon beginnen, en de interface op de iPhone liep soms ook vast. Zo werd WatchPlayer verreweg de meest frustrerende app in deze test.
Naast de functie Send to Apple Watch biedt WatchPlayer ook de functie Download with Apple Watch. Dit lijkt te betekenen dat er een mogelijkheid bestaat om een aflevering direct te downloaden, zo van het internet naar de Apple Watch. Mij is het, ondanks verschillende pogingen, niet gelukt.
Verder heeft WatchPlayer nog een functie Send Feeds to Apple Watch. Hiermee wordt gesuggereerd dat je een verzameling podcast-programma's waar je op geabonneerd bent naar het horloge kunt sturen. Ook hier lukte het mij niet: het scherm Feeds bleef irritant leeg, hoe vaak ik ook de overdracht van een programma opstartte. (Zie hieronder.)
WatchPlayer heeft nog een unieke functie: een tweede scherm met bedieningsknoppen voor het luisteren van een podcast. Hiermee beluister je de aflevering niet op je Watch-app maar op de iPhone. Zo verandert WatchPlayer in een soort afstandsbediening. Dit werkt bij mij perfect.
Hoewel het ontwerp van WatchPlayer erg lijkt op dat van Podface en daarnaast nog een paar slimme extra's biedt, kan ik op dit moment deze app toch niet aanraden. Hij vertoont te veel fouten in vergelijking met zijn concurrenten. Misschien wordt de app beter bij een volgende update.
Workouts++: een fitness-app met podcast-functies
Ik was de gratis app Workouts++ nog niet eerder tegengekomen. Zelf ben ik een grote fan van Strava, Zwift en Apple Workout. Toch blijkt deze app enorm goed in het bijhouden fitness-sessies van mensen met een iPhone en een Apple Watch te zijn. Deze app biedt podcast-functies als extraatje.
Het opstarten van podcasts werkt op dezelfde manier als bij Podface en WatchPlayer. Klik op een +-knopje linksboven in de app, en Workouts++ vraagt je om zoekwoorden om podcasts binnen te halen. Programma's die je kiest, worden toegevoegd aan het scherm Subscriptions. Recente afleveringen zie je op een apart scherm: Podcasts. Tik op een aflevering en de overdracht naar het horloge gaat van start.
Bij het afspelen van een podcast op je horloge kun je de weergavesnelheid veranderen en naar een specifiek punt in een aflevering springen via een tijdstempel in het scherm Seek To.
Vergeet niet dat Workouts++ in de eerste plaats een training-app is. Je moet eerst een training beginnen voordat je een podcast kunt afspelen. De interface voor audioweergave is één van verschillende schermen voor de trainingsessie, en hij is op geen andere manier toegankelijk.
Listig! Maar het bevalt me wel. Ik zal Workouts++ misschien zelfs eens uitproberen om te zien of het mijn nieuwe trainingsmaatje kan worden, met de mogelijkheid voor podcasts als een mooie bonus.
Nadenken over podcast-apps voor de Apple Watch
Al deze apps bevielen me, vooral Outcast en Workouts++. Het beviel me hoe ik podcast-bestanden naar mijn Apple Watch kan overdragen zodat ik mijn iPhone kan thuislaten wanneer ik ga fietsen of lopen.
Maar geen enkele van deze apps is voldoende betrouwbaar of gepolijst of biedt voldoende functies om Pocket Casts of Overcast, die ik de laatste jaren afwisselend heb gebruikt, te vervangen. Outcast is een volledige podcatcher op de Apple Watch en komt nog het dichtst in de buurt.
Het zou mooi zijn als een top podcast-app voor iOS een optie bood om podcast-afleveringen over te zetten op de Apple Watch. Eigenlijk bood Overcast tot voor kort zo'n functie, maar de ontwikkelaar Marco Arment verwijderde de optie en legde uit in een blogbericht dat watchOS 4 te veel beperkingen heeft om een podcast-app voor de Apple Watch te maken die de door gebruikers verwachte kwaliteit en functionaliteit levert. Momenteel gelooft hij dat autonome podcast-weergave op de Apple Watch nog niet klaar is voor het echte werk. Op basis van mijn ervaringen bij het testen van deze apps kan ik het alleen maar met hem eens zijn.
Microsoft heeft versie 16.12 uitgegeven van zijn software-pakket Office 2016, met verbeteringen aan Word, Excel, PowerPoint en Outlook. Word, Excel en PowerPoint bieden betere deel- en samenwerkfunctionaliteit, zodat je lokaal gesynchroniseerde OneDrive-documenten nu direct vanuit de cloud worden geopend. Bij alle vier apps kun je nu Scalable Vector Graphics (SVG)-bestanden invoeren en bewerken. Buiten dat zitten de meeste veranderingen in Outlook, met snellere toegang tot agenda-gegevens, markering van zoektermen in de resultaten, weeknummers in de maandweergave van de agenda en de mogelijkheid om namens iemand anders Skype-vergaderingen af te spreken. Tot slot ondersteunt Microsoft AutoUpdate nu het commandoregel-gereedschap msupdate. ($ 149,99 als eenmalige aankoop, $ 99,99/$ 69,99 per jaar, gratis update via Microsoft AutoUpdate, toelichting, 10.10+)
Smile heeft versie 10.0 van PDFpen en PDFpenPro uitgegeven, een grote, betaalde update van hun programma's om pdf's te bewerken en te manipuleren. Je kunt met PDFpen nu watermerken en kop- en voetteksten aan documenten toevoegen. Met het nieuwe commando Precision Edit kan je nu lijnen en logo's verplaatsen, de grootte ervan aanpassen of ze verwijderen. Met de nieuwe Magnify-knop kun je nauwkeuriger kijken naar kleine onderdelen in de bibliotheek en kan je de grootte van de onderdelen in de bibliotheek aanpassen. Tot slot komt het kleuren-palet nu overeen met dat van PDFpen voor iPad en iPhone, waardoor je toegang hebt tot meer kleuren. En exclusief voor PDFPenPro 10 is batch OCR, waarmee je nu zoveel documenten als je wilt tegelijk in de achtergrond kunt verwerken. Smile heeft een pagina waarop ze veel van de nieuwe functies demonstreren.
Upgrades van versie 9 van iedere app kosten $ 30 en de upgrade-prijs van PDFpen naar PDFpenPro is $ 50. Voor hen die versie 9 op of na 1 januari 2018 hebben gekocht, is dit gratis. Upgradeprijzen zijn niet beschikbaar via de Mac App Store maar PDFpen 10 controleert op voorgaande versies en biedt dan aan om naar upgrademogelijkheden te zoeken. En vergeet niet om, als je hulp nodig hebt met PDFpen, te kijken naar Michael Cohens gratis en net bijgewerkte Take Control of PDFpen 10. ($ 74,95/$ 124,95 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, $ 30 upgrade, 74.4/122,9 MB, toelichting, 10.12+)
Het HandBrake Team heeft versie 1.1.0 uitgebracht van HandBrake, hun opensourceprogramma om video's te converteren. De update bevat een vernieuwde gebruikers-interface voor een betere flow en voor mooiere weergave op schermen met een hoge resolutie. HandBrake 1.1.0 heeft nu ook nieuwe voorinstellingen (voor Vimeo, YouTube en 4K video), nieuwe verscherpingsfilters en verbeterde Apple TV 4K-ondersteuning. VoiceOver-navigatie is ook verbeterd: er is nu een mogelijkheid om het niveau van de waarschuwing bij te weinig schijfruimte aan te passen. Daarnaast zijn er veel fouten verholpen. (Gratis, 16,1 MB, toelichting, 10.7+)
Apple heeft Final Cut Pro X 10.4.1, Compressor 4.4.1 en Motion 5.4.1 uitgebracht, met de nadruk op ondertiteling. Je kunt nu onder meer ondertitelingsbestanden direct in Final Cut Pro importeren, de ondertitels in de Viewer zien en de proporties aanpassen. En ook ondersteunt Compressor nu het importeren, weergeven, aanpassen en afleveren van ondertitels. Compressor kan ook ondertitelde video's direct op YouTube en Vimeo publiceren en ondersteunt ondertitels in iTunes Store-pakketten. Daarnaast kun je nu in één enkele stap een project van Final Cut Pro X naar Compressor sturen, waardoor het makkelijk wordt om voor de iTunes Store geschikte pakketten te maken.
Final Cut Pro X 10.4.1 en Motion 5.4.1 ondersteunen nu Apples nieuwe formaat ProRes RAW, waardoor je er nu in beide apps native mee kunt werken. Filmmaker Noam Kroll denkt dat ProRes RAW heel belangrijk gaat worden voor nabewerking omdat het filmmakers in staat stelt kleine bestanden te hebben zonder de mogelijkheid van het kalibreren van RAW te verliezen.
Opmerkelijk genoeg biedt Final Cut Pro X 10.4.1, ondanks de kleine wijziging in het versienummer, een keur aan verbeteringen voor virtual reality, toegankelijkheid, audio, de browser, kleurcorrectie, formaten en meer. Alle drie apps vereisen nu minimaal macOS 10.13.2 High Sierra. (Gratis updates. Of Final Cut Pro X $ 299,99 nieuw, 3,00 GB, toelichting, 10.13.2+; Compressor, $ 49,99 nieuw, 403 MB, toelichting, 10.13.2+; Motion, $ 49,99 nieuw, 2,36 GB, toelichting, 10.13.2+)
Het internet was vroeger leuker. Maar dan kregen we browser-cookies, pop-upreclame, trollen, sorteren op basis van algoritmes, de "like"-knop, trekken om te verversen enzovoort. In een reeks diepgaande interviews met mensen die een sleutelrol hebben gespeeld in de ontwikkeling van het moderne internet probeert New York Magazine een verklaring te vinden voor wat er fout is gelopen. Het is een lang artikel, en we gaan het hier niet samenvatten. Lees het en denk na over de argumenten, kritieken en voorgestelde oplossingen, inclusief de oproep voor wetgeving door de gratissoftware-activist Richard Stallman van het GNU Project.
Dit is kostelijk. Apple heeft zijn werknemers gewaarschuwd om geen informatie naar de media te lekken, wat Mark Gurman van Bloomberg Technology vernam via... een gelekte memo. Au. Apple vermeldt in de memo dat ze 29 lekkers hebben gevat, die allemaal werden ontslagen, en van wie er 12 werden gearresteerd. Lekken is duidelijk geen goede zet voor je carrière.
Toch zijn lekken niet alleen maar slecht. Lekken ontnemen Apple dan wel het verrassingseffect van grote bekendmakingen en verlagen de verkoop van oudere producten die weldra worden vervangen, maar Apple haalt wel degelijk voordeel uit de voortdurende geruchtenstroom en door de lekken gevoede speculaties. Bovendien mag het dan wel heel redelijk zijn dat Apple controle wil hebben over wat wordt aangekondigd, maar het is niet zo mooi wanneer ze werken met favorieten voor wie vroege of speciale toegang krijgt.
Bovendien lekken mensen informatie om uiteenlopende redenen, waaronder het zichzelf belangrijk willen voelen en de spanning van het delen van een geheim. Maar lekken kunnen ook voorkomen wanneer werknemers vinden dat hun bedrijf onnodig en te gesloten is.
Onze onnavolgbare vriend Andy Ihnatko werkt niet meer bij de Chicago Sun-Times, maar dat betekent niet dat hij het schrijven heeft opgegeven voor podcasten. In zijn nieuwste stuk (voor Fast Company) gaat hij na wat er zou kunnen gebeuren als de geruchten waar zijn dat Apple eigen CPU's voor Macs zou ontwikkelen. Dit zou een interessante reeks logische gevolgen hebben, en Andy neemt je mee op een toer van de mogelijkheden. De eerste speciaal gemaakte Apple CPU's in Macs zouden we waarschijnlijk de eerste jaren nog niet zien, en dan waarschijnlijk ook nog niet in alle Macs. Maar het is niet moeilijk te begrijpen dat Apple op deze manier bijna de volledige controle over het platform in eigen handen zou willen nemen.
Wij leggen uit wat je weten moet over Apple-technologie.
Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef hem gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Geen reacties 
