TidBITS#1354, 30 januari 2017

Deze editie van TidBITS valt samen met Joe Kissells nieuwste boek, het essentiële "Take Control of Your Digital Legacy", dat je zal helpen ervoor te zorgen dat je digitale foto's, video's, e-mail en documenten kunnen worden doorgegeven aan je familie. In een boeiend gesprek met zijn (fictieve) Tante Agatha legt Joe de basisprincipes uit waarom je zorg moet dragen voor je digitale erfenis en waar je je het eerst op moet richten. Vorige week plaatsten we in ExtraBITS een koppeling naar een Reddit-thread die ten onrechte beweerde dat Apple beoordelingen over de LG UltraFine 5K Display verwijderde. Bij het terugnemen van onze kritiek legt Adam Engst uit wat we hadden moeten doen en vat hij legitieme meldingen van problemen samen. Slack heeft de meest gevraagde threading van de gelijknamige groepsberichten-dienst van het bedrijf geïntroduceerd, maar Slack-expert Glenn Fleishman legt uit dat de functie een beetje opgeplakt aanvoelt. Josh Centers heeft een vervolg toegevoegd aan zijn serie "A Prairie HomeKit Companion". Hierin staat de initiële configuratie van HomeKit om je huis op automatisering voor te bereiden. Tot slot beoordeelt Adam Engst Setapp, de nieuwe abonnementsservice van MacPaw die volledige toegang tot meer dan 60 onafhankelijke Mac-apps voor $ 9,99 per maand biedt. Belangrijke software-updates van deze week zijn DEVONthink 2.9.10 / DEVONnote 2.9.9, Quicken 2017 for Mac 4.4.3, Art Text 3.2, ChronoSync 4.7.3, Safari 10.0.3 en iTunes 12.5.5.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Intrekking van de kritiek op het verwijderen van LG UltraFine 5K Display-recensies

TidBITS publiceerde onlangs een ExtraBITS-koppeling naar een Reddit-discussie waarin gemeld werd dat Apple de recensies voor de LG UltraFine 5K Display van de Apple Store-pagina's verwijderd had. (Zie "Apple verwijdert recensies LG UltraFine 5K Display", 23 januari 2017.) Ondertussen zijn we te weten gekomen dat Apple destijds de recensiefunctie voor dat product nog niet had ingeschakeld, mogelijkerwijs omdat het nog slechts bestelbaar maar nog niet leverbaar was. Ondertussen heeft Apple de beoordelings- en recensiefuncties voor de LG UltraFine 5K Display geactiveerd en meldt deze een gemiddelde beoordeling van 3.0 en meer dan 79 recensies van gebruikers in diverse mate van positiviteit.

Dit betekent dat de bewering op Reddit dat Apple negatieve beoordelingen van gebruikers verwijderde niet waar kan zijn (en de oorspronkelijke schrijver zegt nu dat hij het verkeerd had, al blijft hij bij zijn kritiek op het beeldscherm). Om dit te bevestigen, en dat is wat we aanvankelijk meteen hadden moeten doen voordat we overgingen tot publicatie, raadpleegden we de Internet Archive's Wayback Machine, die aantoonde dat vanaf het moment dat de pagina voor de LG UltraFine 5K Display voor het eerst was opgenomen, op 5 november 2016, tot aan deze week er geen recensies van gebruikers zijn geweest. Bovendien hebben we gezien dat andere producten in de Apple Store wel recensies van gebruikers tonen in de Wayback Machine, dus het is niet een merkwaardigheidje met de Apple Store-site.

Met andere woorden: we zouden deze ExtraBITS-koppeling nooit hebben moeten publiceren. Dit spijt ons, en het spijt ons ook dat we vraagtekens hebben gezet bij handelingen van Apple die nooit hebben plaatsgevonden. Wij vinden het belangrijk dat onze lezers erop kunnen vertrouwen dat wij onze beweringen kunnen staven, en hoewel wij verre van de enige nieuwsbrenger zijn die over deze Reddit-discussie gepubliceerd heeft, hadden wij meer onderzoek moeten doen voordat we de bron geloofden.

Maar goed, de vraag of de LG UltraFine 5K Display opvallend veel problemen heeft, is valide. Deze vraag is al diverse keren te sprake gekomen in de Apple Communities-discussiefora. De meeste berichten bestaan uit compatibiliteitsvragen en er is niet achter te komen hoeveel LG UltraFine 5K Display-gebruikers geen problemen hebben, maar de lijst van (nog) niet opgeloste problemen is aanzienlijk:

Het past ons niet om een uitspraak te doen voor of tegen de LG UltraFine 5K Display zonder officiële test. Daar het een nieuw en ongebruikelijk, misschien wel uniek apparaat is, dat momenteel alleen beschikbaar is via Apple, lijkt het ons ook dat het Apples taak is ervoor te zorgen dat het werkt. Als je overweegt er een te kopen, lees dan de iMore-recensie (met name de informatie over compatibiliteit die uitwijst dat je alleen 5K krijgt bij een 2016 MacBook Pro met Thunderbolt 3) en besef dat je als vroege koper meer kans op problemen hebt.

Slack wurmt gebundelde berichten in zijn interface

De berichten- en samenwerkingsdienst Slack heeft nu eindelijk de mogelijkheid van conversaties toegevoegd. Slack biedt bedrijven, groepen en individuen de mogelijkheid om een gratis of betaald team in te stellen, dat fungeert als een privé-communicatiecentrum. Een conversatie in een team verloopt binnen een kanaal, dat in theorie te maken heeft met een bepaald onderwerp of sub-groep.

Maar die kanalen kunnen snel overvol raken, door mensen die veel babbelen, door een te grote groep betrokken leden, vanwege alle onderwerpen die aan de orde komen, of doordat projecten elkaar overlappen. Soms gebeurt het dan dat de berichten een kanaal overstromen, dan zou je alle wakkere uren van een dag nodig hebben om er doorheen te schieten en alles te lezen om bij te blijven. In andere gevallen kan het feit dat allerlei conversaties die niet met elkaar te maken hebben, door elkaar heen verlopen, het moeilijk maken voor de mensen in dat kanaal om een bepaalde discussie te volgen.

Tot nog toe was het algemene advies van Slack (en van mij) om een kanaal, dat te druk was geworden of te vervlochten raakte, op te splitsen in nieuwe, aparte kanalen en elk nieuw kanaal een duidelijkere focus te geven. Maar dat geeft weer een extra last, aangezien dan de mensen tussen meerdere kanalen moeten wisselen om op de hoogte te blijven. Omschakelen tussen contexten is zwaar voor het brein, en het maakt het ook waarschijnlijker dat iemand waardevolle informatie gaat missen, als die niet expliciet onder hun aandacht wordt gebracht.

Slack probeert met deze nieuwe optie voor het bundelen van conversaties een middenweg te bewandelen. Het bedrijf heeft ervoor gekozen de conversaties in een kanaal in te bedden in plaats van ze, bijvoorbeeld, in de tekst te laten inspringen en dichtklappen, een gebruikelijke manier in discussiegroepen en e-mailprogramma's. Zodra je wilt meedoen in een conversatie neem je je zijdelingse discussie letterlijk naar een zijpaneel van de interface, dan wel gebruik je de nieuwe Threads-weergave, die voor het hele team geldt.

Je kunt een conversatie toevoegen aan elk bericht in het bureaublad-programma of de web-app van Slack, door boven het bericht te zweven en te klikken op de nieuwe knop Start a Thread. In de mobiele app moet je klikken en vasthouden op een bericht en Start a Thread kiezen. Hiermee open je binnen het bureaublad-programma of de web-app een zijpaneel voor de conversatie of veeg je in de mobiele app verder naar de Thread-weergave.

In de Thread-weergave zie je alle berichten binnen die conversatie en kun je een antwoord typen, met de mogelijkheid om het keuzevakje Also Send to #kanaalnaam aan te vinken. Als je dat hebt aangevinkt, dan laat Slack het eerste bericht in het kanaal zien plus het bericht dat jij net hebt verstuurd.

Naarmate conversaties in een kanaal binnenkomen, zul je onder elk bericht avatars en een teller zien, zoals "5 antwoorden", wat zelf ook een koppeling is. Klik je op die koppeling, dan kom je terecht in de Thread-weergave. Wanneer je een conversatie bekijkt en je jouw plek in de hoofddiscussie van dat kanaal verliest, dan hoef je alleen maar boven het eerste bericht in de conversatie te zweven, of een willekeurig antwoord in dat kanaal, en op de knop Open in Channel te klikken. De tekst scrolt dan naar de juiste plek in het kanaal en het bericht wordt binnen die conversatie gemarkeerd. Een andere snelle manier is te klikken op een bericht dat als reactie naar het kanaal is teruggestuurd.

Jammer genoeg kan het je gemakkelijk ontgaan dat een bepaald bericht het begin is geworden van een nieuwe conversatie. Om conversaties eenvoudiger te kunnen vinden, heeft Slack boven in het team-zijpaneel een koppeling All Threads toegevoegd. De naam hierin verandert in New Threads zodra binnen een conversatie waar jij aan meegedaan hebt een nieuw antwoord is binnengekomen is. Klik of tik op All Threads en scrol door al je conversaties. Maar anders dan elders binnen Slack, waar de oudere berichten van onder naar boven scrollen en buiten beeld raken, laat de conversaties-weergave hier de nieuwste antwoorden bovenaan zien. Dit wisselen van de sorteervolgorde en de splitsing tussen kanalen en All Threads is niet erg comfortabel.

Als je geen melding meer wilt ontvangen over een conversatie, dan kun je boven het eerste bericht in een serie zweven en op de knop Show Message Actions (...) klikken (of, in de mobiele app, vasthouden op het bericht) en Unfollow This Thread kiezen.

Het gebruik van Threads kan nuttig zijn om afdwalen te voorkomen, om discussies die vanuit een project gevoerd worden bij elkaar te houden, en iets waar niet iedereen in een kanaal bij betrokken hoeft te blijven af te scheiden, terwijl het toch beschikbaar is voor iedereen die geïnteresseerd is. Als je in een Slack-team zit met overvolle kanalen, dan zou het een goede oplossing kunnen zijn als je mensen aanmoedigt om gerelateerde conversaties naar eigen conversaties af te takken. Je zou die kunnen beschouwen als tijdelijke sub-kanalen in plaats van conversaties, als dat het gemakkelijker maakt om het gebruik ervan beeldend uit te leggen.

De beste toepassing van conversaties die ik gevonden heb, is een vorm van "onderwerp-necromantie", zoals een collega van mij het beschreef. Voordat de conversatie-mogelijkheid er was, moest je het commando Share gebruiken als je naar een bericht wilde verwijzen dat ergens verder terug in het kanaal zat, waarmee je een bericht kon versturen met een citaat ter verwijzing naar het oorspronkelijke bericht. (Het woord necromantie betekent hier: nieuw leven inblazen in een bericht uit het "dode" deel van het kanaal.)

Met discussies binnen Slack echter kun je Start a Thread gebruiken om te antwoorden op het oude bericht. Vervolgens vormt zich een nieuwe draad, die refereert aan die persoon en wie je dan ook maar een @-mention stuurt. Deze benadering houdt het oude bericht op zijn plek, maar Slack laat de deelnemers wel weten dat er een nieuwe discussie is. Als de discussie afgerond is, kun je een antwoord sturen waarmee de discussie weer met het kanaal gedeeld wordt, als je dat wilt.

Is deze benadering prettig? Ik vind tot nu toe van niet. Ik moet ook nog wel leren werken met de discussies, maar het is op de een of andere manier te makkelijk. Ik begrijp echter dat Slack een compromis moet bedenken bij het incorporeren van lineaire gesprekken, want het moet er niet toe leiden dat gebruikers het allemaal moeten leren.

Slack lijkt hiermee meer op een discussieforum, waarbij alles een discussie is in plaats van een zich voortdurend ontwikkelend gesprek. Tegelijkertijd behoudt Slack de identiteit en informaliteit die zo kenmerkend is voor het platform. We zullen even moeten aankijken hoe dit in de loop van de tijd verbeterd wordt.

De HomeKit-bondgenoot: accessoires en kamers instellen

In "De HomeKit-bondgenoot: basisbegrippen" (3 november 2016) besprak ik de algemene principes van HomeKit-automatisering, zoals Accessoires, Kamers en Scènes en gaf ik een algemeen overzicht van HomeKit. In deze aflevering zullen we enkele details rond het instellen van de software verkennen, waarna we het allemaal zullen samenvoegen in "De HomeKit-bondgenoot: accessoires beheren" (16 januari 2017). Ik heb een compacte HomeKit-gids in "iOS 10: A Take Control Crash Course", voor als je ongeduldig bent.

Algemeen advies -- Voordat je begint, heb je minimaal één HomeKit-apparaat nodig. In "De HomeKit-bondgenoot: basisbegrippen" (3 november 2016), beval ik twee categorieën HomeKit-apparaten aan:

Ik beveel deze apparaten aan om twee redenen: ze zijn direct bruikbaar en ze zijn niet eng. Een slim deurslot of een thermostaat is een flinke investering, die mogelijk een professionele installatie vereist, maar iedereen kan lampen en schakelaars installeren. Bovendien kan een verkeerd geprogrammeerde lamp je hoogstens ergeren door op de verkeerde tijdstippen aan of uit te gaan, terwijl een fout met een slim deurslot of slimme thermostaat tot gevolg kan hebben dat je wordt buitengesloten of een koud huis.

Houd er rekening mee dat niet ieder domotica-gadget compatibel met HomeKit is. Apple moet ieder apparaat van tevoren toegang tot HomeKit verlenen en dit is een tijdrovend proces voor fabrikanten. Hier lees je Apples volledige lijst met apparaten. Als je het niet zeker weet, kijk dan of het "Works with Apple HomeKit"-logo op de doos van het apparaat staat.

Als je dan eindelijk de Woning-app voor het eerst opent, krijg je de keuze om je eerste Woning te creëren, deze een naam te geven en er een achtergrond-afbeelding voor te kiezen. Maak je hier niet al te druk over: al die dingen kunnen later eenvoudig aangepast worden. De standaard-naam "Mijn woning" en de standaard achtergrond-afbeelding voldoen ook. Je kan meerdere Woningen opzetten, maar om het simpel te houden ga ik er hier vanuit dat je er niet meer dan één hebt.

Het aanmelden van apparaten -- Om optimaal te kunnen profiteren van Woning, de iOS 10-app die alles rond HomeKit regelt, moet je er HomeKit-accesoires aan toevoegen. Zoals ik uitlegde in een eerder artikel ("De HomeKit-bondgenoot: basisbegrippen") zijn die Accessoires de eigenlijke domotica-apparaten.

Stap 1: zet het accessoire aan. De volgende stap verschilt per apparaat. Je moet Hue-lampen in de Hue-app zelf activeren, en vanuit die app aan HomeKit toevoegen. Meer hierover lees je in "Aan de slag met de slimme Philips Hue-lampen". Maar een groot aantal losstaande apparaten, zoals stekkers van Elgato en iHome, activeer en configureer je in de Woning-app. Dat gaat als volgt:

Het opzetten van kamers -- Laten we de Kamers eens beter bekijken. Zoals je je misschien herinnert uit "De HomeKit-bondgenoot: basisbegrippen", vormen Kamers het tweede niveau in de HomeKit-hiërarchie, net onder Woning. De Kamers die verschijnen in jouw HomeKit zouden natuurlijk de fysieke kamers moeten weerspiegelen waar je de slimme apparaten geplaatst hebt. Ik heb Kamers als Slaapkamer, Woonkamer en Wasruimte. Je begrijpt wat ik bedoel.

Kamers bedien je in het Kamers-paneel van de Woning-app. In dat scherm kan je op het hamburger-menu tikken om de lijst ingestelde Kamers te bekijken en daartussen te wisselen. Om een Kamer toe te voegen tik je op het hamburger-menu, je kiest Kamerinstellingen, en daar tik je op "Voeg kamer toe".

Apparaten worden altijd aan een Kamer toegevoegd, als is het de Standaardkamer. Tijdens het opzetten van dingen kan je Accessoires van de ene Kamer naar de andere verplaatsen. Om dit te doen kies je een Accessoire: je tikt erop en houdt vast. (Als je telefoon dit ondersteunt kan je ook 3D-touch gebruiken). Vervolgens tik je op de Details-knop en op Locatie, zodat je een nieuwe Kamer uit de lijst kunt kiezen.

Waarom zijn Kamers zo belangrijk? Om twee redenen, namelijk om je Accessoires in te delen op een logische manier en om Siri-ondersteuning te kunnen gebruiken. Ik kan Siri vertellen de lichten in de Woonkamer aan te zetten, en op dat moment gaan alle lampen die bij die Kamer horen daadwerkelijk aan.

Als je eenmaal een paar Accessoires en Kamers opgezet hebt en Accessoires aan relevante Kamers hebt toegevoegd, dan ben je een aardig eind op weg in het automatiseren van je huis of kantoor.

Precies zoals Accessoires aan een Kamer verbonden zijn, zo werkt het ook met Scènes, de naam voor (combinaties van) acties die door jouw Accessoires/apparaten uitgevoerd kunnen worden. In de volgende aflevering van deze serie artikelen (zie "De HomeKit-bondgenoot: accessoires beheren", 16 januari 2017), bespreek ik nog meer functies van Accessoires, hoe je ze daadwerkelijk bestuurt, en het creëren en gebruiken van Scènes.

Setapp biedt tal van Mac-apps voor één maandelijks bedrag

Ik weet het, sommige mensen houden echt niet van abonnementen. Ik begrijp het. Maar soms is de waardepropositie overtuigend. Voor veel mensen (onder wie ik) is $ 9,99 betalen voor een maand Netflix beter dan een film op iTunes kopen voor diezelfde $ 9,99 (of meer). Het is hetzelfde met Spotify of Apple Music: je kunt veel muziek afspelen in een maand voor de prijs van een enkel album op iTunes.

Setapp voor gebruikers -- Dat is een deel van het verkooppraatje voor Setapp, een nieuwe dienst op abonnementsbasis van MacPaw, die Mac-gebruikers toegang geeft tot 60 zorgvuldig uitgekozen apps, en nog meer in de toekomst. Betaal $ 9,99 per maand (de eerste maand is gratis) en je kunt een aantal van die apps gebruiken zonder extra kosten. Evenmin zal de prijs omhoog gaan als meer apps worden toegevoegd. Het is onwaarschijnlijk dat vaak apps verwijderd zullen worden, als dat al gebeurt, gezien het feit dat ontwikkelaars een 12 maanden durende, niet exclusieve overeenkomst ondertekenen.

Setapp houdt automatisch te allen tijde de apps actueel, zodat je niet dat gedoe hebt met updates installeren, met inbegrip van belangrijke nieuwe upgrades. Deze apps zijn geen demo's, niet disfunctioneel of oudere versies, en er zit geen enkele reclame in. Je kunt zelfs gebruikmaken van Setapp op een tweede Mac door eenvoudigweg in te loggen op die Mac.

Uiteraard komt het neer op de vraag of je de meegeleverde apps genoeg zult gebruiken om het abonnement de moeite waard te laten zijn. Laten we zeggen dat je wilt schrijven in Ulysses ($ 44,99), webpagina's maken in RapidWeaver ($ 99), screenshots nemen met Capto ($ 29,99), de prestaties van je Mac bijhouden met iStat Menus ($ 18) en je server bewaken met Simon ($ 99). Je zou bijna $ 300 moeten betalen om al die software te kopen. Voor dezelfde prijs kun je je gedurende 30 maanden abonneren op Setapp.

Dat zijn allemaal prima apps, en hoewel ik niet elke app ken die opgenomen is in Setapp zijn degene die ik ken solide. MacPaw is aan het selecteren welke apps opgenomen zullen worden in Setapp, om te voorkomen dat gebruikers worden geconfronteerd met te veel soortgelijke keuzes. Je kunt bladeren door een volledige lijst van de huidige apps, en zoals ik al eerder zei: er zullen er binnenkort meer verschijnen.

Het is ook het overwegen waard dat Setapp een aantal apps bevat, zoals de kopiezoeker Gemini van MacPaw zelf, die je misschien wilt gebruiken, maar zo zelden dat je jezelf er niet toe kunt brengen om deze te kopen. Gemini kost $ 19,95; Ik weet niet of ik dit zou kopen voor een paar toepassingen per jaar, maar ik zou blij zijn om er toegang toe te hebben via Setapp. Ik kan me zelfs voorstellen dat sommige mensen zich tijdelijk abonneren op Setapp als een manier om apps te testen die ze later zouden kunnen kopen.

Er is een nog een ander potentieel voordeel aan een abonnement. Matthew Tobin, ontwikkelaar van de meegeleverde Aeon Timeline, zei dat hij enthousiast was over hoe het Setapp-model een fout in de standaard op versies gebaseerde software-licenties overwint.

Setapp gebruiken -- Met apps werken in Setapp is de eenvoudigheid zelve, want het is geheel geïntegreerd in de Finder bij OS X 10.10 Yosemite of later. MacPaw heeft er een goed video-overzicht van.

Als je Setapp eenmaal hebt geïnstalleerd en bent ingelogd, verschijnt er een map Setapp in je map Programma's, die ook in je Dock en zij- en taakbalken van het Finder-venster staat. (Je kunt ze hier natuurlijk verwijderen, als je dat wilt.)

Je krijgt ook nog een Setapp-menu in je menubalk. Dit geeft toegang tot een paar voorkeuren, met name de aanwezigheid van de miniatuur in het Dock en de zoek-snelkoppeling, die ik moest veranderen omdat hij conflicteert met control-spatie in LaunchBar.

In de map Setapp zitten "teasers" van alle apps. Die zijn allemaal maar zo'n 2-3 MB groot. Als je er eentje dubbelklikt, dan start de app niet op maar wordt er een venster geopend dat de app in detail omschrijft, inclusief schermafbeeldingen. Klik op de Open-knop in dat venster en de app wordt gedownload en opgestart. Vanaf dat moment is het een gewone app.

Deze aanpak met teasers is slim omdat je daardoor niet nog een extra interface nodig hebt en je ruimte bespaart. Setapp zelf neemt ongeveer 110 MB in beslag, en de app-teasers zelf nog eens 300 MB extra. Maar een app als RapidWeaver zou zelf al bijna 90 MB innemen. Als je een app installeert die je niet wilt gebruiken, kun je die gewoon weggooien waarna Setapp hem terugbrengt naar teaser-status. Je kunt deze teasers ook verwijderen en weer terugkrijgen door in het Setapp-menu te kiezen voor Restore Hidden Applications.

Overigens vind ik dat de app-lijst van Setapp op de website eigenlijk beter is om door nog onbekende apps heen te bladeren, omdat hij korte beschrijvingen geeft als je met de muis over de app-miniatuur gaat.

Weet dat de Dock-miniatuur van Setapp regelmatig verandert om je aandacht te richten op verschillende apps. Dit heeft me nieuwsgierig genoeg gemaakt om eens een paar teasers te openen van apps waarvan ik de miniatuur niet herkende.

Setapp voor ontwikkelaars -- De volgende vraag voor Setapp is of het ook een goede keuze is voor ontwikkelaars. Moeten wij als gebruikers bezorgd zijn dat abonnementen op Setapp voor minder inkomsten zorgen bij de ontwikkelaars die we willen ondersteunen?

Vooralsnog weet niemand hierop het antwoord, maar zo werkt Setapp voor ontwikkelaars. Ten eerste krijgen ontwikkelaars 70 procent van alle inkomsten en behoudt MacPaw de overigen 30 procent. De inkomsten voor de ontwikkelaar worden verdeeld op basis van hoeveel apps iedere gebruiker opstart in een maand, waarbij de daadwerkelijke inkomsten worden berekend als percentage van de prijs van de app.

Laten we dus eens kijken naar de voorbeeldverzameling apps die ik eerder noemde, om te zien hoe dat uitpakt (afgerond). Van elke 10 dollar die een individuele gebruiker betaalt, gaat 7 dollar naar de ontwikkelaars en 3 dollar naar MacPaw. Die 7 dollar wordt verdeeld over 5 apps die bij elkaar een cataloguswaarde van $ 291 vertegenwoordigen, verdeeld over 17 prijsniveaus met individuele vermenigvuldigingsfactoren. Als ik de documentatie van MacPaw goed heb begrepen, zou elke app in dit voorbeeld in een jaar ongeveer 30 procent van zijn cataloguswaarde opbrengen. Echter, hoe meer apps uit het pakket je gebruikt, hoe minder elke individuele ontwikkelaar ontvangt.

Om meer gebruikers te trekken en ontwikkelaars minder afhankelijk te maken van directe app-opbrengsten betaalt MacPaw (uit die 30 procent die ze afromen) ook een partner-afdracht van 20 procent. Voor elke gebruiker die zich voor Setapp aanmeldt via een bepaalde ontwikkelaar ontvangt die ontwikkelaar elke maand 20 procent van de abonnementskosten van die gebruiker (dus 2 dollar) voor zo lang als die gebruiker abonnee is. Dat kan een fors aandeel vormen van de inkomsten van een ontwikkelaar, en het is zeker een aanmoediging voor ze om klanten aan te brengen bij Setapp, naast hun normale licentieverkoop.

Hoe ontwikkelaars erover denken -- Ik sprak met een aantal ontwikkelaars die deelnemen aan Setapp. Stuk voor stuk waren ze geïnteresseerd in het experimenteren met een nieuw verkoopkanaal, met name voor de mogelijkheid om incidentele gebruikers binnen te halen. Zo zei Matthew Tobin het volgende:

Joe Japes van Econ Technologies meldde dat hoewel hij zelf software liever koopt, hij wel denkt dat er een gat in de markt is voor Setapp:

Duilio Proni, ontwikkelaar van ChronoSync Express van Econ Technologies, denkt dat Setapp in de toekomst nog veel meer voordelen zal bieden:

Matthew Tobin heeft nog een paar overwegingen over de voor- en nadelen van meedoen vanuit het perspectief van de ontwikkelaar:

MacPaw is momenteel vooral apps aan Setapp aan het toevoegen op uitnodiging. Dus als je een ontwikkelaar en je wilt meedoen, dan is het het handigst als je contact opneemt met een ontwikkelaar die al meedoet om te zien of die je aan een uitnodiging kan helpen. Je kunt ook contact opnemen met MacPaw om ervoor te zorgen dat ze je product leren kennen.

Brave New App Store -- Omdat Setapp de eerste maand gratis is, kun je het zonder nadeel eens proberen. Als je merkt dat je niet genoeg van de apps gebruikt, kan je je abonnement eenvoudig opzeggen wanneer je wilt.

Hoe het ook zij, MacPaw verdient een pluim voor het lef om iets nieuws te proberen, met name in een wereld waarin er ook al zoiets als Apples Mac App Store bestaat. Maar daar de Mac App Store niet voor alle gebruikers en ontwikkelaars een overweldigend succes is geweest, is er kennelijk ruimte voor Setapp.

Tante Agatha peinst over haar digitale erfenis

Ik ben eerder deze maand 50 geworden. Om dit te vieren heb ik mijn haar paars geverfd en mijn 56e Take Control-boek geschreven, "Take Control of Your Digital Legacy". Ik liet me inspireren door een aantal gesprekken met lezers van TidBITS en Take Control in de afgelopen jaren, die vaak overgingen in onderwerpen als digitale duurzaamheid. Veel mensen hebben me gevraagd hoe ze ervoor kunnen zorgen dat hun foto's, video's, e-mail, documenten en andere belangrijke gegevens hun kunnen overleven, en dit boek is het resultaat van mijn onderzoek naar en denken over dit gegeven.

Om een indruk te geven waar het boek over gaat, besteed ik hier aandacht aan een aantal vragen die behandeld worden in mijn boek, door middel van mijn compleet fictieve Tante Agatha.

Joe: Tante Ag, Ik zou het heel fijn vinden als u stopt met mij Joey te noemen. Ik ben nu 50.

TA: sorry, oude gewoonte. Wat brengt je hier vandaag, even afgezien van mijn perziktaart?

JK: je zult dit boek wel leuk vinden, want ik heb dit geschreven met jou in gedachten. Het boek heet "Take Control of Your Digital Legacy". Het is een soort van bepalen waar je digitale bezittingen naartoe gaan mocht je komen te overlijden.

JK: helemaal niet, 68 is het nieuwe 55. Bovendien: je kunt op elke leeftijd de pijp uitgaan. Maar... (tromgeroffel) je gegevens kunnen onsterfelijk zijn.

JK: absoluut! Door keuzes te maken over welke gegevens behouden blijven, en in welke vorm, bepaal je hoe anderen zich jou herinneren. Als je niks doet, dan wacht de informatie op je computer en iPad hetzelfde lot als die doos met memento's uit je kindertijd die je veel later half vergaan terugvond in de kelder. Niet iets wat je na zou willen laten, als je begrijpt wat ik bedoel.

JK: mooi. Dus nu ik je toch spreek: wat wil je weten over je digitale nalatenschap? Vraag maar raak.

JK: je nalatenschap is alles wat je achterlaat voor de toekomst. Niet alleen je bezittingen maar ook je verhalen, wat je allemaal bereikt hebt en je bijdragen aan de wereld. Het is de som van alles waarmee je zal worden herinnerd, later. Je digitale nalatenschap is het deel daarvan dat dat digitale gegevens behelst: je digitale foto's, documenten, e-mail en dergelijke. Het zijn de dingen waar Opa en Oma nooit over hebben hoeven nadenken maar die toekomstige generaties belangrijker gaan vinden dan knipselmappen en fotoalbums.

Dus het uitgangspunt voor dit boek is dat je gaat nadenken over wat er moet gebeuren met je digitale gegevens als je bent overleden, en ver daarna.

JK: dat zou kunnen, maar traditionele testamenten hebben het zelden over digitale bezittingen, in elk geval niet in voldoende detail. En omdat je bestanden, foto's, online accounts, wachtwoorden en dergelijke zo vaak veranderen, zou het een heel gedoe zijn om je testament steeds weer aan te passen om te zorgen dat het altijd bij de tijd is. Verder heeft je executeur wellicht niet de technische kennis om op de juiste manier met je gegevens om te gaan.

TA: goed, als mijn testament niet de beste plek is, waar moet ik dan mijn wensen voor deze digitale spullen vastleggen?

JK: ik zou voorstellen om je testament aan te vullen met een digitaal testament dat alles in detail uitlegt, met daarbij een overzichtslijst van je digitale bezittingen en je voorkeuren voor het bewaren en delen van gegevens voor al je accounts en dergelijke. En dan kies je een digitale executeur die deze instructies zal uitvoeren.

TA: oké, er begint zich een beeld te vormen, maar nu begin ik me zorgen te maken. Ik heb enorme massa's foto's, bestanden en accounts. Sommige daarvan zijn belangrijk, maar heel veel ook niet. Hoe moet ik in vredesnaam al die spullen documenteren?

JK: maak je geen zorgen. Je begint met het invullen van een te downloaden modeldocument dat ik gemaakt heb. Het is niet ingewikkeld. Het leven is kort en je zou geen weken of maanden moeten verspillen aan denken over elk mogelijk bestandje en je hele computer reorganiseren. In plaats daarvan raad ik je aan om te denken over je gegevens in brede categorieën en een vrij korte lijst te maken waarop je korte aantekeningen maakt over de soorten spullen die je hebt, waar die zijn en wat ermee moet gebeuren. Afhankelijk van hoeveel detail je wilt geven gaat het invullen van het model je een paar uur of een weekeinde kosten. Dat is maar een deel van de planning van je digitale erfenis, maar het is een essentieel onderdeel.

TA: stel dat ik me nog steeds een beetje overweldigd voel. Zou je één stukje ervan kunnen uitkiezen, gewoon om me op gang te helpen? Wat denk je dat het belangrijkste ding is om eerst aan te pakken?

JK: zonder twijfel zijn dat je wachtwoorden. Als je morgen onder een bus komt, weet oom Aubrey dan hoe hij al je apparaten moet ontgrendelen en toegang tot al je accounts moet krijgen? Hoe vervelend die klus ook moge zijn eneren kunnen door al je digitale spullen gaan en proberen uit te vinden wat er moet gebeuren, maar als ze de wachtwoorden niet hebben, zitten ze al vast nog voor ze kunnen beginnen. Ik bedoel: je wilt niet je wachtwoorden nalaten aan je kleinkinderen, maar je wilt ze wel sommige dingen doorgeven die door die wachtwoorden afgeschermd worden.

Ik wil benadrukken dat het behandelen van zelf maar één onderwerp uit het boek het leven een stuk gemakkelijker kan maken voor jou, oom Aubrey, Timothy en Felicia en hun kinderen. Als je de tijd en energie hebt om het allemaal te doen, dan is dat fantastisch, maar alleen de stukken eruit halen die voor jou het belangrijkst zijn is ook prima. Iets is altijd beter dan niets.

TA: ik heb dozen vol oude familiefoto's. Het zou mooi zijn deze samen met mijn digitale foto's achter te laten. Wat moet ik ermee doen, en met mijn andere niet-digitale herinneringen?

JK: zoals je weet, ben ik groot fan om alles dat analoog is te digitaliseren. Niet alleen foto's, maar ook geluidsopnames, thuisvideo's en dat soort dingen. Iemand gaf me een mp3-bestand, gedigitaliseerd van een oude bandrecorder van het geluid van Oom Bill in het televisie-programma "To Tell the Truth" uit 1963. Ik vind dat leuk, en als die band nooit gedigitaliseerd was zou die het niet veel langer overleefd hebben.

Hoe dan ook, over de foto's: ja. Regel een scanner, zet een lekkere pot thee en begin met scannen. Maak ondertussen aantekeningen over wie wie is in elke foto en wat je nog meer weet. Je bouwt zo geleidelijk aan een soort beschreven index op. Misschien ga je dit elke zaterdagmiddag een paar uur doen, een stapeltje foto's tegelijk. Het zal een tijdje duren, maar zie het niet als werk, maar als een ontspannende wandeling terug in je verleden. Zelfs als je nooit aan toekomt ze allemaal te doen, elke foto die je scant is een volgend stukje geschiedenis die je eenvoudig online kan delen met de rest van de familie, en een nuttige aanvulling op je digitale erfenis.

TA: moet ik me druk maken over de bestandsindelingen die ik hiervoor gebruik? Ik denk vooral aan foto's, maar dezelfde vraag geldt voor alle bestanden op mijn computer.

JK: je druk maken is sterk uitgedrukt. Maar ja, erover nadenken is wel een goed idee. Herinner je je al die documenten nog die je jaren geleden maakte met AppleWorks? En hoe lastig het was om vandaag de dag nog een programma te vinden die ze nu nog opent? Dit is misschien een extreem voorbeeld, maar bestandsindelingen raken voortdurend achterhaald. Het is een gecompliceerd onderwerp en daarom leg ik in het boek uit welke bestandsindelingen ik aanbeveel voor verschillende soorten bestanden. Dan kan jij beslissen of en in hoeverre het voor jou verstandig is je bestanden te converteren.

TA: je had het eerder over e-mail. Zou dat ook echt onderdeel moeten uitmaken van mijn digitale erfenis? Het voelt ongemakkelijk dat anderen dat gaan lezen.

JK: je wilt niet dat anderen zien hoeveel berichten je elke dag ontvangt van Publishers Clearing House?

JK: je bent altijd al een winnaar in mijn ogen geweest, Tante Ag. Maar laten we er eens over nadenken. Als iemand alle honderdduizenden e-mailberichten op mijn computer zou doorlezen... nou ja, in de eerste plaats, zou die persoon dan toegewijd moeten zijn! De meeste van die e-mails zijn pijnlijk saai. Aan de andere kant, door mijn e-mail te lezen, kan iemand een gedetailleerde biografie van mij produceren. Ze weten precies waar ik was, wat ik aan het doen was, en wat ik zat te denken op vrijwel elke dag van mijn leven. Ik kan me voorstellen dat dit interessant is voor mijn verre nazaten, of historici als ik eenmaal beroemd geworden ben. (Dat staat op mijn takenlijst voor de komende tien jaar.) Ik weet dat ik het fantastisch zou vinden om dat soort informatie van opa en oma hebben.

Natuurlijk kan je e-mail ook berichten bevatten die pijnlijk zijn of geheimen bevatten die je echt niet wilt toevoegen aan het familiearchief. Niet dat ik oordeel. Als je je e-mail wilt doorgeven, maar bepaalde dingen wilt uitsluiten, moet je erin duiken en die berichten er met de hand uit verwijderen naar ik vrees. Beter om het nu te doen dan dat Tim en Felicia er later over struikelen.

TA: stof tot nadenken dus. Over mogelijk pijnlijk materiaal gesproken, wat gebeurt er met mijn Facebook-pagina als ik sterf?

JK: bij Facebook kun je iemand (je digitale executeur testamentair zou de perfecte keus zijn) instellen als erfeniscontact, zodat die persoon na je dood kan beslissen wat er gaat gebeuren met je account. Dat kan een online herdenking zijn met een laatste bericht naar je vrienden, of de account helemaal verwijderen. Enkele andere sociale media bieden iets dergelijks eneren niet. Maar zolang je je wensen in je digitale testament kenbaar maakt en je digitale executeur testamentair toegang geeft tot de accounts, kan die persoon ervoor te zorgen dat je berichten worden behandeld op de manier die volgens jou het beste is.

TA: ik zie zich hier een thema ontwikkelen. Oké, naast wachtwoorden, foto's, e-mail en sociale media, waar moet ik nog meer aan denken?

JK: dat is een lange lijst, eerlijk gezegd. Ik weet dat je veel online-accounts hebt. Sommige daarvan, zoals Dropbox, iCloud en CrashPlan, kunnen tonnen belangrijke gegevens bevatten. Verder zijn er al die verschillende bestanden op je computer, zoals de brieven die je hebt geschreven, tekeningen en muziek die je gemaakt hebt, agenda's, contacten, programma's en alle andere dingen. Alle grote categorieën zijn opgenomen in de sjabloon die ik heb gemaakt. Niet voor alles is een erfenisplan voor de lange-termijn nodig, maar het is belangrijk om er op zijn minst over na te denken.

TA: oké, dan nu een lastige vraag. Hoe zit het met alle muziek, films en televisieprogramma's die ik bij iTunes heb gekocht? Kan ik die aan jouw familie achterlaten?

JK: gekochte media is, zoals ze zeggen, een lastig verhaal. Op de meeste gekochte media zit kopieerbeveiliging, om te voorkomen dat iemand anders dan de licentiehouder deze kan gebruiken. Dat komt omdat je niet echt eigenaar bent van dit spul, je hebt alleen een licentie gekocht om het te consumeren en die licentie is exclusief voor jou. Dus het wordt lastig, soms in technische zin en soms in juridische zin, maar ik bespreek die kwesties in het boek.

TA: stel dat ik alles zo orden en documenteer zoals jij beschrijft, moet ik dan mijn computer in mijn testament gewoon nalaten aan mijn executeur-testamentair? Is dat de manier om mijn gegevens door te geven?

JK: het zal voor jouw executeur zeker handig zijn als hij toegang heeft tot jouw computer, wanneer jij er niet meer bent. Maar jouw computer zal het niet tot in de eeuwigheid blijven doen. Ik bedoel dat jouw nakomelingen 100 jaar na nu heus niet in een grote kring om de iMac van hun over-overgrootmoeder Agatha gaan zitten om jouw foto's te bekijken. Hetzelfde geldt voor bijna alle opslagmedia: harde schijven en SSD's worden op den duur slechter te lezen. Je kunt wel zogenaamde "archief"-media kopen, maar je weet nooit zeker of iemand in de verre toekomst nog wel apparaat kan vinden dat die media kan uitlezen. Stel je maar voor dat iemand jou nu een floppy disk overhandigt die 30 jaar geleden is beschreven. Zelfs als de gegevens er nog goed op zitten, dan is dat ding in feite nutteloos voor je.

Er zijn veel manieren om dat probleem aan te pakken. En al bestaat er geen perfecte oplossing, het is een stap in de goede richting als je meer dan één opslagmedium gebruikt, als je de extra kopieën apart opbergt en als je de erfgenamen vraagt om jouw gegevens van tijd tot tijd op nieuwe media op te slaan. Als je Tim en Felicia zo ver kan krijgen dat ze jouw gegevens bij hun eigen gegevens bewaren, zodat van het geheel regelmatig reservekopieën worden gemaakt, worden die vervolgens doorgegeven aan hun kinderen. Dat zal er zeker aan bijdragen dat jouw bestanden een langer leven kunnen krijgen.

TA: dus nu ga jij mij vertellen dat ik jouw boek moet gaan kopen als ik alle details wil weten over het plannen van mijn digitale nalatenschap?

JK: jij? Nou nee, jij krijgt de familiekorting: 100% van de prijs af. Maar zeg in elk geval aan al je vrienden dat ze het boek moeten kopen!

Met dank aan mijn denkbeeldige Tante Agatha die zo slim was precies de juiste vragen te stellen over "Take Control of Your Digital Legacy". Het boek, dat 15 dollar kost, vertelt tot in alle details over alle onderwerpen die hier genoemd zijn, en nog veel meer. Het laat je zien hoe je jouw digitale bezittingen kunt inventariseren, hoe je een digitaal testament kunt opstellen (met het modeldocument dat erin zit), hoe je je wachtwoorden kunt doorgeven, hoe je oude foto's kunt inscannen, hoe je een besluit kunt nemen over je lidmaatschappen van social media en veel meer. Ik hoop dat je dit nuttig vindt bij het plannen van je eigen digitale nalatenschap.

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 30 januari 2017

DEVONthink 2.9.10/DEVONnote 2.9.9 -- DEVONtechnologies heeft alle drie edities van DEVONthink (Personal, Pro en Pro Office) en DEVONnote bijgewerkt naar versie 2.9.9, zodat de software nu ook de mogelijkheid heeft om notities en bijlagen te importeren van Apple Notities naar DEVONthink. Als je importeert van Apple Notities (hiervoor is OS X 10.11 El Capitan of later nodig), dan houdt DEVONthink zich aan de mappenstructuur en blijft tevens de opmaak van de notities behouden.

De drie edities van DEVONthink reageren nu ook sneller als je tekst bewerkt in volledige schermweergave (geen geknipper meer maar wel ondersteuning voor substituties), verhelpen een aantal pdf-problemen in macOS 10.12 Sierra, kunnen versleutelde pdf's weer laten ontsleutelen, hebben nu coderings-ondersteuning voor berichten die uit Apple Mail worden gesleept, gebruiken MultiMarkdown 5 om Markdown-documenten te renderen, verbeteren de verwerking van gelijktijdige synchronisaties en lossen diverse scanproblemen op. DEVONthink Pro Office verbetert het archiveren van UNIX-postbussen en kan nu sneller berichten laden uit Apple Mail, terwijl DEVONnote nu om een probleem heen werkt waardoor je waarschijnlijk minder last hebt van vastlopers in macOS Sierra 10.12.2.

Kort na deze versie werd DEVONthink bijgewerkt naar versie 2.9.10 om een fout te repareren waardoor synchronisaties met Dropbox mislukten. DEVONnote had geen update nodig, dus die blijft staan op versienummer 2.9.9. (Alle updates zijn gratis. DEVONthink Pro Office, $ 149,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Professional, $ 79,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Personal, $ 49,95 nieuw, toelichting; DEVONnote, $ 24,95 nieuw, toelichting; 25 procent korting voor TidBITS-leden op alle edities van DEVONthink en DEVONnote. 10.9+)

Quicken 2017 for Mac 4.4.3 -- Quicken Inc. heeft versie 4.4.3 vrijgegeven van Quicken 2017 for Mac, hun financiënbeheerprogramma. Met deze versie wordt een bug hersteld die onbedoeld transacties aangaande inkomen uit rente op aandelen verwijderde. Deze bug dook voor het eerst op in versie 4.4.0, met een wijziging waarbij Quicken dividend en aankooptransacties samenvoegde in een enkele categorie stockdividend. Die transacties zul je zelf handmatig opnieuw toe moeten voegen. De update lost ook een probleem op waarbij een wijziging in de omschrijving of het adres bij een online betaling van een crediteur met een "&" in de naam ertoe kon leiden dat die rekening, zonder notificatie, niet werd betaald. (Nieuw $ 74,99 via de Quicken website en de Mac App Store, update gratis van Quicken 2017, toelichting, 10.10+)

Art Text 3.2 -- BeLight Software heeft Art Text 3.2 uitgebracht, nu met ondersteuning voor de Touch Bar van de nieuwe MacBook Pro, wat het mogelijk maakt om tussen Inspector-tabs heen en weer te springen zonder je werk te onderbreken. Ook is het eenvoudiger geworden om lagen toe te voegen, te zoomen of een bestand te exporteren of te delen. De app voor grafisch ontwerp ondersteunt nu ook Google Fonts, biedt nieuwe Panorama-texturen, heeft een verbeterde Environment Mapping en biedt ondersteuning voor het kopiëren en plakken van stijlen. (Nieuw $ 29,99 via BeLight Software of de Mac App Store, update gratis, 634 MB, toelichting, 10.10+)

ChronoSync 4.7.3 -- Econ Technologies heeft ChronoSync 4.7.3 uitgebracht. Deze versie ondersteunt nu ook v4-verificatie van AWS S3-commando's en een uitgebreide set van voorgedefinieerde AWS S3-eindpunten, waaronder alle recente regio's die alleen nog v4 ondersteunen. (Zie "ChronoSync 4.7 for Cloud Backup nader bekeken", 22 december 2016.) De app voor synchronisatie en back-ups laat je nu ook een regio-identificatie tussen haakjes specificeren om toekomstige regio's te ondersteunen, heeft een noodoplossing voor een geheugenlek in een systeem-aanroep in OS X 10.8 Mountain Lion, verhelpt een probleem met de Scheduled Items-editor waardoor wijzigingen niet werden opgeslagen, en lost een aantal visuele problemen op in het Choose Target-venster. (Update gratis, nieuw $ 49,99 via ChronoSync, met een korting van 20 procent voorTidBITS-leden, 41,2 MB, toelichting, 10.8+)

Safari 10.0.3 -- Apple heeft Safari 10.0.3 voor OS X 10.10.5 Yosemite en 10.11.6 El Capitan vrijgegeven. (Het zit standaard al in macOS 10.12.3 Sierra, zie "Apple brengt macOS Sierra 10.12.3, iOS 10.2.1, tvOS 10.1.1 en watchOS 3.1.1 uit", 23 januari 2017.) In deze versie zijn beveiligingslekken in WebKit verholpen. De update verhelpt met name een aantal problemen met onveilig geheugenbeheer, waardoor het mogelijk was om via het laden van kwaadwillende webpagina's willekeurige code uit te laten voeren, en een probleem met statusbeheer, waarmee nep-adressen in de adresbalk getoond konden worden. Safari 10.0.3 is alleen beschikbaar via Software-update. (Gratis, toelichting, 10.10+)

iTunes 12.5.5 -- Apple heeft, gelijk met de vrijgave van macOS 10.12.3, iTunes 12.5.5 uitgebracht. (Zie "Apple brengt macOS Sierra 10.12.3, iOS 10.2.1, tvOS 10.1.1 en watchOS 3.1.1 uit", 23 januari 2017.) Helaas vond Apple het weer niet nodig om in de bijbehorende toelichting meer informatie te verstrekken dan het nietszeggende "minor app and performance improvements". Mocht je significante wijzigingen opmerken in snelheid of gebruikersinterface, laat het dan weten via de reactieknop hieronder. (Gratis, 263 MB via rechtstreekse download of via Software-update, toelichting, 10.9.5+)

ExtraBITS, 30 januari 2017

Deze week in ExtraBITS: we kijken naar de benadering door Apple en Amazon van huisautomatisering, en Apple wordt lid van het Partnership on AI.

Apple versus Amazon in de race om het slimme huis -- Stephen Nellis van Reuters heeft een artikel geschreven over de verschillen in benadering van huisautomatisering door Apple en Amazon. Hardwareproducenten die HomeKit-apparaten willen verkopen, moeten speciale chips gebruiken en hun accessoires produceren in door Apple goedgekeurde fabrieken. Daarna moeten producenten hun apparaten naar Apple sturen voor een langdurend goedkeuringsproces. Om bij Amazon een apparaat te laten werken met de persoonlijke assistent Alexa hoef je alleen de software te laten testen. Voor het label "Works with Alexa" is wel een hardwaretest noodzakelijk, maar dat kan door een ander bedrijf gedaan worden en duurt maximaal 10 dagen. Dit heeft als resultaat dat HomeKit ondergesneeuwd dreigt te raken door Alexa als het om aantallen compatibele apparaten gaat, maar de benadering van Apple zorgt voor eenvoudigere installatie, hogere veiligheid en betere compatibiliteit. Bovendien is voor Apple HomeKit-apparaten geen internetverbinding nodig, wat het systeem ook weer veiliger maakt en de reactietijden verlaagt.

Apple wordt lid van het Partnership on AI -- Apple is officieel lid geworden van een groep met de naam "Partnership on AI", en wel als een zogenoemde "founding member", naast bedrijven als Amazon, Facebook, Google, IBM en Microsoft. Ook vertegenwoordigers van non-profitorganisaties als American Civil Liberties Union, Association for the Advancement of Artificial Intelligence, MacArthur Foundation, OpenAI, Peterson Institute of International Economics en UC Berkeley zijn lid. De officiële doelen van de groep zijn het beste werkwijzen ondersteunen voor, het begrip verhogen van, en een open platform creëren voor discussie over kunstmatige intelligentie. Gegeven de neiging van Apple om zaken geheim te houden, is het interessant om in de gaten te houden hoe Apple zich in deze groep op gaat stellen. Afgezien daarvan is het vanwege de belofte maar ook risico's die kunstmatige intelligentie met zich meebrengt, goed om technologische reuzen en non-profitorganisaties de handen ineen te zien slaan.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.