Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Slechts een paar weken na iOS-update 9.3.3 (zie "Apple brengt OS X 10.11.6, iOS 9.3.3, tvOS 9.2.2 en watchOS 2.2.2 uit", 18 juli 2016) komt Apple met iOS 9.3.4. Het gaat om een reparatie van een IOMobileFrameBuffer-lek waarbij apps willekeurige programmacode op het niveau van de kernel konden uitvoeren. Dat betekent dat een kwaadwillende app zo ongeveer alles op het apparaat zou kunnen doen.
Het is ongebruikelijk voor Apple om een besturingssysteem voor slechts één beveiligingsprobleem te updaten, wat suggereert dat het om een serieus lek gaat. Daarom raden we aan om iOS 9.3.4 snel te installeren. Het is een download van ongeveer 25 MB, en je kunt updaten via Settings > General > Software-update of via iTunes.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als jongste voorbeeld van softwareontwikkelaars die voor een abonnementmodel kiezen, heeft AgileBits een nieuw persoonlijk 1Password-abonnement aangekondigd dat naast de diensten 1Password Families en 1Password Teams zal komen te bestaan.
Geen paniek! AgileBits-CEO Dave Teare heeft ons gezegd dat de losstaande 1Password-apps voor de Mac en iOS gewoon doorontwikkeld en ondersteund blijven worden en dat de huidige synchronisatiemogelijkheden beschikbaar zullen blijven. Nieuwe functies die gebruikmaken van de hosting-diensten zullen echter niet aan de losstaande versies worden toegevoegd. De Mac- en de Windows-versie kosten $ 64,99. De iOS-versie van 1Password is gratis, maar de pro-functies zijn een in-app aankoop van $ 9,99.
Individuele 1Password-abonnementen zijn daarentegen $ 2,99 per maand (wat per jaar in rekening wordt gebracht) en als je intekent voor 21 september 2016 zijn je de eerste zes maanden gratis. Je kunt op elk moment opzeggen, en als je abonnement afloopt kan je je gegevens nog steeds zien en/of exporteren.
En wat krijg je voor die $ 2,99 per maand? Hier is een lijstje:
Gratis toegang tot alle 1Password-apps, inclusief de pro-functies en -updates
Ingebouwde automatische synchronisatie via 1Passwords nieuwe clouddienst
Onderdeelgeschiedenis, zodat je verwijderde of per ongeluk veranderde onderdelen kunt herstellen
Web-toegang tot je 1Password-gegevens zodat je daar van overal bij kan
Beveiligde opslag van documenten
Het zal niemand verbazen dat AgileBits in de nieuwe dienst de nadruk legt op veiligheid. Het bedrijf belooft eind-tot-eind-versleuteling met 256-bit AES-versleuteling aan de serverkant. Gegevens zijn versleuteld op jouw apparaat voordat ze worden verstuurd en alleen jij hebt toegang tot je hoofdwachtwoord. AgileBits voegt aan de nieuwe abonneedienst ook nog een beveiliging met dubbele verificatie toe met de naam Account Key, dat een willekeurig gegenereerde 128-bits sleutel naast het hoofdwachtwoord gebruikt om je gegevens te ontsluiten. Net als bij je hoofdwachtwoord verlaat de Account Key jouw apparaat nooit.
Ondanks dat deze nieuwe dienst slechts een extra keuzemogelijkheid voor 1Password-gebruikers is, zal dit mensen die principieel tegen het abonnementmodel zijn waarschijnlijk tegenstaan. Maar of je het nou leuk vindt of niet, onze industrie beweegt steeds meer en meer die kant op om de onregelmatige inkomsten uit te smeren die het gevolg zijn van sporadisch uitkomende betaalde upgrades. Door de losstaande versies van 1Password te blijven ondersteunen en door de prijzen laag te houden, doet AgileBits in ieder geval zijn best om de bezwaren enigszins te temperen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Bij de introductie van de vierdegeneratie-Apple TV was de verbazing groot dat de app Remote voor iOS niet meer werkte. De app werd weken later aangepast, maar belangrijke functies zoals ondersteuning voor Siri ontbraken. Apple heeft nu een nieuwe app uitgebracht onder de naam Apple TV Remote, die de fysieke Apple TV Remote emuleert.
De nieuwe app Apple TV Remote is een stuk eenvoudiger dan zijn voorganger. Er is bijvoorbeeld geen verbinding meer mogelijk met iTunes-bibliotheken, alleen nog maar met derde- en vierdegeneratie-Apple TV's. De app is er ook alleen voor de iPhone. Hij draait op de iPad, maar is niet geoptimaliseerd voor het grotere scherm. De oude app, nu genaamd iTunes Remote, blijft echter beschikbaar in de App Store, met de mogelijkheid om te verbinden met iTunes-bibliotheken, en tweede- en derdegeneratie-Apple TV's.
De app Apple TV Remote instellen is ook makkelijker. Je hoeft dat niet langer via de Apple TV te doen. Open de app Apple TV Remote, selecteer jouw Apple TV en toets de pincode in die op het scherm van je TV verschijnt.
De interface van de app is dezelfde als de Apple TV Remote, met een touchpad en knoppen voor Menu, Play/Pause en Siri. Net zoals op de Apple TV Remote kun je op de randen van de touchpad klikken om een video 10 seconden voor- of achteruit te laten springen, of klikken en vasthouden om snel voor- of achteruit te spoelen. Als je ontvanger HDMI-CEC ondersteunt, kun je volgens het bijbehorende Apple support-document het volume regelen met de knoppen van de iPhone.
Het opvallendst is de ondersteuning voor Siri op de vierdegeneratie-Apple TV. Dat werkte in mijn test prima, maar de app laat de iPhone vibreren als je de Siri-knop ingedrukt houdt, en dat is een vreemde ervaring.
Er zijn ook een aantal contextuele knoppen. Tijdens het afspelen van video verschijnen er knoppen aan beide zijden van de speel-pauzeknop om een sprong van 10 seconden mee te kunnen maken. In de rechterbovenhoek verschijnt een Details-koppeling. Als je daarop tikt. krijg je een scherm waarmee je mediabestanden rechtstreeks kunt besturen. Je kunt door de video-tijdslijn scrubben, terugspoelen, afspelen en pauzeren, en vooruitspoelen. Vreemd genoeg verschijnen deze knoppen niet bij het afspelen van Apple Music.
Bij het markeren van een tekstveld verschijnt er een toetsenbord. Je kunt dat laten verdwijnen met de Done-knop linksboven, en weer tevoorschijn brengen met de toetsenbordknop boven in het scherm. Op deze plek is de app ietwat buggy. Soms blijft de icoon ook na het verlaten van het tekstveld zichtbaar, en soms verschijnt hij juist niet.
Het interessantste aspect van de app Apple TV Remote is dat hij ook dienst doet als spelbesturing. Wanneer je een spel start, verschijnt er een spelbesturingsknop boven in het scherm. Als je erop tikt, krijg je een spelbesturing met links een touchpad en rechts besturingsknoppen. Net als de Apple TV Remote kun je de iPhone bewegen om daarvoor geschikte spellen te besturen (niet laten vallen!).
De app Apple TV Remote is zeker een essentiële download voor eigenaren van een vierdegeneratie-Apple TV, en is veel beter geschikt voor het apparaat dan de vorige versie. Het is jammer dat Apple in functionaliteit niet verder is gegaan dan de Apple TV Remote, met bijvoorbeeld speciale muziekbediening en een echte iPad-versie. Aan de andere kant hebben we nu iets om naar uit te kijken!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Apple heeft het nieuwste rapport gepubliceerd over zijn voortdurende inspanningen om integratie en diversiteit binnen het bedrijf te bevorderen. Het rapport staat op een kleurrijke webpagina vol met anekdotes die begint met een grote kop "Het innovatiefste bedrijf moet ook het meest divers zijn". Er staan interactieve grafieken en statistieken in die de verdeling naar etniciteit, ras en geslacht van zijn medewerkers in de afgelopen drie jaar beschrijven.
Als je eenmaal voorbij de anekdotes van acht representatieve medewerkers en inspirerende tekstkoppen scrolt, krijg je de feiten en cijfers. Deze worden meestal in twee soorten gegevens gesplitst: globale genderdiversiteit en percentages van de in de Verenigde Staten ondervertegenwoordigde minderheden ("URM's", UnderRepresented Minorities), waarbij de laatste gedefinieerd zijn als "groepen waarvan de vertegenwoordiging in technologie van oudsher laag is: zwarte en Spaanse bewoners, oorspronkelijke bewoners van Amerika, inheemse Hawaïanen en andere eilandbewoners van de Stille Oceaan".
Voor een internationaal bedrijf als Apple is een dergelijke opsplitsing in zekere mate zinvol: in alle landen waar Apple actief is, zijn ongeveer evenveel mannen als vrouwen, maar de etnische en raciale samenstelling van de bevolking kan op de verschillende locaties sterk variëren. Met de keuze voor de presentatie van cijfers over URM's uitsluitend in de Verenigde Staten, omzeilt Apple het probleem van groepen die ondervertegenwoordigd zijn in bijvoorbeeld Ierland of Singapore. Wat er ontbreekt bij de opsplitsing zoals die gepresenteerd wordt, is natuurlijk de genderdiversiteit binnen de afzonderlijke URM-groepen, wat een completer beeld gegeven had.
Eén van de snelste manieren om de vrouw-manverhouding en de vertegenwoordiging van minderheden binnen een bedrijf te veranderen, is door middel van nieuw aangeworven werknemers, en dat is de categorie die Apple het eerst presenteert. Apple meldt dat 37 procent van de nieuwe medewerkers vrouw is, tegenover 32 procent van de huidige werknemers. Ook behoren 27 procent van de nieuwe personeelsleden tot URM-groepen, tegenover 22 procent van de huidige werknemers. Wat hier ontbreekt, is welk percentage van het totaal aantal Apple-werknemers de nieuwe medewerkers uitmaken: als dat percentage klein is, zouden zelfs grote veranderingen in de samenstelling van minderheden en de vrouw-manverhouding bij nieuwe medewerkers een minimaal effect op de totale diversiteit van het bedrijf hebben.
Verwarrend genoeg wordt er, nadat in de eerste serie grafieken wordt gesteld dat 27 procent van de nieuwe aanwervingen dit jaar URM's zijn, in het volgende gedeelte van de pagina gezegd dat 54 procent van de nieuwe aanwervingen in de Verenigde Staten afkomstig zijn van minderheden. Apple komt aan dit getal door medewerkers toe te voegen die een Aziatische of een multiraciale afkomst hebben. Zij kunnen weliswaar behoren tot een minderheid, maar ze zijn niet ondervertegenwoordigd in de wereld van de techniek.
De opsplitsingen in minderheidsgroepen vertonen een interessante mix. Bijvoorbeeld: 24 procent van de nieuwe aanwervingen heeft een Aziatische afkomst, tegenover 19 procent van de huidige werknemers. Beide percentages liggen ver boven het percentage Aziaten onder de algemene bevolking van Verenigde Staten, dat minder dan 6 procent bedraagt. Aan de andere kant maken zwarte personen 13 procent van de nieuwe medewerkers uit (tegenover 9 procent van de huidige werknemers), een cijfer dat overeenkomt met het percentage zwarte personen in de Verenigde Staten.
Wat betreft de loonverschillen tussen de groepen zegt Apple eenvoudig dat het "loongelijkheid in de Verenigde Staten voor vergelijkbare functies en prestaties" heeft bereikt, en dat het bedrijf de salarissen, bonussen, en stock grants onderzoekt bij medewerkers met niet-Amerikaanse afkomst en dat het ernaar streeft elke betalingsonrechtvaardigheid die het vindt, aan te pakken.
De laatste serie interactieve grafieken toont de vrouw-manverhouding en de vertegenwoordiging van minderheden in de afgelopen drie jaar, onderverdeeld in functiecategorieën. Hier kun je zien dat Apple wereldwijd iets minder mannelijk is geworden dan het drie jaar geleden was: 68 procent van het huidige personeelsbestand is man versus 70 procent in 2014. Die kleine verschuiving is echter afwezig in de gelederen van de leidinggevenden, waar het aandeel mannen van 2014 tot 2016 onveranderd 72 procent was.
In de Verenigde Staten is Apple in 2016 ook iets blanker dan in 2014: dit jaar is 56 procent blank, vergeleken met 55 procent in 2014 (en het bedrijf was in 2015 slechts voor 54 procent blank). Aan de andere kant zijn zwarten iets meer (8 procent) vertegenwoordigd onder de werknemers met technologische posities dan in 2014 (6 procent). De gepresenteerde cijfers zijn echter niet allemaal volledig vergelijkbaar, omdat 8 procent van de werknemers in 2014 weigerde hun etniciteit te vermelden. Dat cijfer is gedaald tot nul voor 2016.
Diversiteit is natuurlijk niet alleen een kwestie van cijfers, maar ook van cultuur. Apple noemt elf verschillende interne groepen die ondersteuning bieden aan minderheden, zoals de Apple Muslim Association en Women@Apple. Bovendien verwijst de pagina over diversiteit naar de pagina Creating Opportunities, waarin de verschillende programma's en initiatieven beschreven worden die gericht zijn op de technologische opleiding van ondervertegenwoordigde groepen waarvoor Apple ondersteuning biedt, zoals president Obama's initiatief ConnectED en het hoog aangeschreven App Camp voor meisjes.
Over het geheel genomen is het nieuwste diversiteitsrapport een typisch Apple-product: aantrekkelijk, inspirerend en met de meeste operationele details uit het zicht. Echter hoe marktgedreven de pagina ook lijkt te zijn, het ziet er toch naar uit dat hij de manier van denken van de Apple-leiding weergeeft: diversiteit is belangrijk voor het bedrijf en het is een kwaliteit die waard is om te blijven ondersteunen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het nieuws was even verdrietig als onverwacht. Kagi, één van de eerste digitale-verkoopdiensten en lang een favoriet van veel shareware-ontwikkelaars voor de Mac, is op 31 juli 2016 gestopt, na nog net geen 22 jaar.
Kagi's thuispagina geeft een korte verklaring van de situatie, maar om er meer over te weten te komen, sprak ik met Kagi-CEO Kee Nethery, die ik ken sinds hij een productmanager bij Apple was, verantwoordelijk voor de Mac Internet Server-productlijn van Apple. Hier is het verhaal.
Meer dan 10 jaar geleden zocht Kagi naar uitbreiding van zijn activiteiten. Als onderdeel daarvan begonnen ze abonnementen te verkopen voor een juridisch adviesbureau. Het idee was dat je maandelijks $ 29 betaalde en in ruil daarvoor antwoorden zou kunnen krijgen op juridische vragen. Het bedrijf was zowel legaal als ogenschijnlijk succesvol, en de geleverde dienst was echt. Maar wat Kagi gemist had in zijn vooronderzoek, was dat het bedrijf er agressieve verkooptechnieken op nahield. Met als resultaat dat veel klanten niet blij waren en dat ze, om verdere druk te vermijden als ze zouden proberen hun abonnement op te zeggen, hun creditcardbetaling gingen aanvechten. Dit genereerde, zoals Kee het beschreef, "een verbazingwekkend hoog aantal terugboekingen".
(Een kort terzijde hier. Als je een creditcardbetaling aanvecht, zal de creditcardmaatschappij de betaling meestal terugdraaien zonder je vragen te stellen, waarna de onderneming het geld moet terugstorten en een extra vergoeding moet betalen, in dit geval $ 25. Bovendien hebben zulke terugboekingen een negatieve invloed op de reputatie van de onderneming bij de creditcardmaatschappijen. Als je slecht bent behandeld, kan het aanvechten van een betaling passend zijn, maar het is overdreven als je gewoon een terugbetaling wilt van een legitieme onderneming die geen enkele moeite zou hebben je je geld terug te geven.)
Al die terugboekingen hadden twee negatieve effecten op Kagi. Ten eerste zette zowel Visa als MasterCard Kagi op een lijst (de "watchlist"), wat meestal wordt gevolgd door het laten vallen van het bedrijf als klant. Dat zou het einde van Kagi betekend hebben. Kee was er trots op dat Kagi in staat was zijn weg terug te vinden en in ere te worden hersteld als klant met een goede reputatie. Hij vertelde me dat iemand die bij Visa werkte hem had gezegd, dat die nog nooit had gezien dat iemand weer van die lijst afkwam.
Het tweede probleem was ernstiger. Het juridische adviesbureau was al snel de grootste klant van Kagi geworden, en genereerde gemiddeld ongeveer 20.000 transacties per maand. Het percentage terugboekingen was hoog, maar in eerste instantie niet buiten de grenzen. Bovendien verwerkte Kagi op dat moment in zijn geschiedenis terugboekingen nog steeds handmatig, omdat die tot dan toe zo zeldzaam waren. En die handmatige verwerking verhulde de ernst van het probleem. Na vier maanden schaven aan het proces van het juridisch adviesbureau om de klantverwachting naar behoren bij te stellen en het terugboekingsproces te verbeteren, realiseerde Kagi dat de problemen niet weg zouden gaan en liet Kagi het adviesbureau vallen als klant.
Het juridisch adviesbureau kwam vervolgens terug op zijn verantwoordelijkheid om Kagi zowel de $ 25 terugboekingskosten als de $ 29 inschrijvingsgeld terug te betalen, waardoor Kagi met een enorme schuld kwam te zitten. Dat is, zacht gezegd, een onaanvaardbare manier om een bedrijf te leiden, maar toen Kagi uiteindelijk de arbitragezaak won, was het schikkingsbedrag niet eens genoeg om de juridische kosten van Kagi te dekken.
Kagi kon daarop stilgelegd worden, maar in plaats daarvan probeerde het bedrijf de schuld af te lossen. De laatste tien jaar heeft het precies dat gedaan: 600.000 dollar van het totaalbedrag is weggewerkt. Helaas was het daarvoor nodig geld te lenen naast het geld dat ze elke maand aan leveranciers moesten betalen, de ontwikkelaars die hun producten via Kagi verkochten. Deze manier werkte goed, zolang de maandelijkse uitbetaling groter was dan de schuld, maar de laatste paar maanden dook de maandelijkse uitbetaling langzaam onder de vereiste drempel. In plaats van de ontwikkelaars aan het lijntje te houden, besloot Kagi de activiteiten volledig te staken.
(En nog een terzijde: we hebben ook de Take Control-boekverkopen de laatste zes maanden zien dalen. Ik weet niet of de verontrustende ontwikkelingen in de Amerikaanse en de wereldpolitiek hiervoor verantwoordelijk zijn, of dat er een andere verklaring voor is, maar het is zorgwekkend. Misschien herstelt dit na de Amerikaanse presidentsverkiezingen en zodra er een uitweg is voor de Brexit.)
Je hebt ongetwijfeld gehoord van bedrijven die een Chapter 11-aanvraag indienen, een onderdeel van de "US Bankruptcy Code" [Amerikaanse faillisementswetgeving - nvdv], die het bedrijven mogelijk maakt het betalen van schuldeisers uit te stellen terwijl ze door blijven werken. Er is ook een Chapter 7-faillissement, waarbij de onderneming helemaal stopt en de activa worden geliquideerd om de schuldeisers uit te betalen. Chapter 11 zou niet werken voor Kagi, want welke ontwikkelaar zou blijven samenwerken met een bedrijf dat niet kon garanderen op tijd te betalen? Zelfs aan Chapter 7, hoewel eenvoudiger, zijn nog steeds rechtbanken en hoge juridische kosten verbonden.
Kagi gebruikt daarentegen een door de staat geregelde mogelijkheid met de naam ABC, of Assignment for the Benefit of Creditors [toewijzing ten gunste van de schuldeisers - nvdv]. Die is zeer gebruikelijk in Californië, waar Kagi gesitueerd is, maar veel andere staten in de VS hebben vergelijkbare wetten. Het voordeel van ABC is dat de kosten significant lager zijn waardoor er meer geld overblijft voor de schuldeisers. Onder de ABC neemt een onafhankelijk bedrijf alles over, liquideert het alles van waarde en regelt het vervolgens de uitbetaling van het overgebleven geld.
Momenteel is Kagi voor juni en juli geld schuldig aan ongeveer 2000 cliënten, waarvan er minder dan 1000 actieve verkopers waren. Helaas voor die bedrijven zal het, vanwege de tijd die nodig is om door de ABC te gaan en omdat de creditcard-maatschappijen veel van Kagi's geld achterhouden om zelf teruggaven en betalingsannuleringen te kunnen dekken, waarschijnlijk zes maanden duren voordat het duidelijk is hoeveel cent per dollar iedere cliënt zal krijgen nadat belastingen zijn betaald.
Ondertussen is Kagi druk doende zijn rekken met servers te ontmantelen en harde schijven met klant- en creditcardgegevens te verpulveren. Kee heeft een apart website- en e-mailsysteem opgezet om ondersteuning te bieden, wat vooral zal bestaan uit het naar de ontwikkelaars sturen van alle licentiecodes en klantgegevens.
Het is geen goed moment om een bedrijf te zijn dat met Kagi werkte. Betalingen voor juni en juli zullen zowel vertraagd zijn als verminderd worden met een onbekend bedrag. Daar komt dan nog bij dat deze bedrijven hard op zoek zijn naar een nieuwe digitale-verkoopdienst zoals Avangate, Comecero, FastSpring en Paddle.
Je vraagt je misschien af waarom ik betalingsverwerkers als PayPal of Stripe niet in dit lijstje noem. Beide zijn in veel gevallen een prima keus en vragen lage transactiekosten. Maar en zijn twee grote verschillen tussen een eenvoudige betalingsverwerker en een volledige digitale-verkoopdienst zoals Kagi en de anderen bieden.
Ten eerste bieden digitale-verkoopdiensten winkelmandjes met alles erop en eraan, zoals bundels, kortingsbonnen, abonnementen, logistiek, teruggaven en meer van dat alles. Ooit waren dat belangrijke argumenten, maar er zijn tegenwoordig verschillende onafhankelijke web-apps die vergelijkbare mogelijkheden bieden binnen systemen als WordPress, om nog maar te zwijgen over op zichzelf staande platforms als Squarespace, die hun eigen e-commercefuncties hebben. Al deze apps en platforms werken met systemen als PayPal en Stripe.
Op de tweede plaats, en nog belangrijker, komt dat iedereen die verkoopt aan klanten in het buitenland zich bewust moet zijn van de implicaties die dat heeft op het gebied van belastingen. Als een bedrijf iets verkoopt aan een klant in de EU, Canada, Japan, Noorwegen, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zwitserland of de Verenigde Staten moet het wellicht in die landen belasting afdragen. De details kunnen zeer verschillend zijn per land. In sommige gevallen (zoals Canada, Japan en Zuid-Afrika) zijn er minimumbedragen mee gemoeid, zodat een paar losse verkopen niet relevant zijn, maar de meeste bedrijven die handel drijven met de EU zullen btw moeten heffen en afdragen.
Digitale-verkoopdiensten fungeren als de "merchant of record", wat betekent dat een klant feitelijk met hen zakendoet, niet met de leverancier van het product dat ze kopen, en dientengevolge moeten zij alle belastingzaken regelen. Dat is een groot voordeel voor bedrijven in de VS, waar de omzetbelasting varieert per staat, per county, en soms zelfs per stad (maar waar heffing en afdracht alleen verplicht is bij verkoop naar staten waar je zelf een vestiging hebt). Het is nog veel handiger als je zaken moet doen met internationale belastingdiensten. Volgens Kee was het regelen van de btw-afdrachten van Kagi aan de EU zo complex, dat daar elk kwartaal iemand aandacht aan moest besteden.
Eenvoudige betaaldiensten als PayPal en Stripe houden zich normaliter niet bezig met belastingzaken, omdat het bedrijf dat de goederen of diensten verkoopt zelf "merchant of record" is. Met extra configuratie, en integratie met externe diensten als Taxamo en Avalara, kunnen winkelmandjes die met PayPal en Stripe werken ook geschikt gemaakt worden om automatisch vast te stellen waar een klant zich bevindt en op basis daarvan de verschuldigde omzetbelasting in rekening te brengen. Maar het is vervolgens aan het bedrijf zelf om die omzetbelasting aan te geven en te betalen aan individuele staten, de EU en andere landen. (Avalara heeft een dienst die claimt de btw-heffing en -afdracht in zijn geheel af te handelen, maar ik heb niet onderzocht of het inderdaad een complete oplossing is en of de kosten daarvoor redelijk zijn.)
Een beetje kort door de bocht: ik kan me niet voorstellen dat de meeste software-ontwikkelaars tijd of expertise hebben om zich adequaat bezig te houden met (omzet)belastingzaken. Dat is ook de reden dat we gedurende een lange tijd onze Take Control-boeken en TidBITS-lidmaatschappen verkochten via eSellerate. (Moederbedrijf Digital River heeft eSellerate op dit moment in de wacht staan, daarom heb ik het niet in de lijst hierboven opgenomen.) Het is het zeker waard om van elke verkoop een paar procent af te dragen, zodat het belastingteam van Digital River zich ontfermt over onze omzetbelastingperikelen. Ik geloof stellig dat de meeste kleine bedrijven die gebruikmaken van PayPal en Stripe hun internationale omzetbelastingplichten simpelweg negeren en hopen dat ze klein genoeg zijn om onder de radar te blijven. Ik heb geen idee wat de risico's van een dergelijke strategie zijn.
Ongeacht wat bedrijven die voorheen zakendeden met Kagi nu gaan doen, is het triest om het einde mee te maken van een zo belangrijke speler in de geschiedenis van de Mac, helemaal omdat de reden daarvan een mislukte poging was om te herstellen van fraude.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Quicken 2016 voor Mac 3.5.1 -- Quicken Inc. heeft Quicken 2016 voor Mac 3.5.1 uitgebracht, met een verbeterde optie Reconcile om de boekhoudposten te vereffenen, verbeteringen in de Portfolio-weergave en een aanzienlijke vermindering van de bestandsgrootte wanneer er heel veel historische gegevens in het bestand zitten. Met deze update is ook de structuur van de database veranderd om ontwikkelingen in de toekomst mogelijk te maken. Zodra je een database-bestand in versie 3.5.1 geopend hebt, kun je het niet meer gebruiken in een eerdere versie. Maar de update slaat wel automatisch een reservekopie op in het oude database-formaat, dat compatibel is met versie 3.4.
De nieuwe optie Reconcile emuleert de functionaliteit die ook in Quicken voor Windows en Quicken 2007 zit en berekent het beginsaldo uitgaande van alle nog niet afgevinkte transacties. Dat zou een betere vereffening van de rekening moeten opleveren. De update levert ook een aantal verbeteringen met het begroten over 12 maanden, repareert enkele problemen met de Portfolio-weergave (waaronder een snellere werking en een verandering in de weergave waarmee het aantal aandelen nu tot op 6 decimalen kan worden getoond). Tot slot wordt de mogelijkheid toegevoegd een "Quick Category" te creëren en rapporten te labelen door middel van klikken met de rechter muisknop ($ 74,99 nieuw, gratis update, toelichting, 10.10+)
Reacties - Quicken 2016 voor Mac 3.5.1
SEE Finance 1.0.10 -- Scimonoce Software heeft SEE Finance 1.0.10 uitgebracht, waarin bugs hersteld zijn. Deze app voor persoonlijke financiën was één van de favoriete keuzes van TidBITS-lezers in onze enquête eerder dit jaar (zie "Jullie favoriete Mac-programma's om je privé-financiën te beheren", 29 februari 2016). Deze update laat je nu categorieën samenvoegen die niet specifiek aan een rekening gekoppeld zijn, met categorieën die dat wel zijn. Nu wordt ook de categorie "Split" voor de bewaarde standaard informatie over begunstigden van betalingen, niet langer opgeslagen. Tot slot is een probleem opgelost bij het klaarmaken van downloads voor rekeningen bij Chase, en een bug in de begrotings-weergave waardoor die niet geladen werd als de gegevens in de tabel per kolom gesorteerd waren. Voor een beperkte tijd is de prijs van SEE Finance vastgesteld op $ 39,99 (10 dollar minder dan de normale prijs) rechtstreeks van Scimonoce Software en ook van de Mac App Store. ($ 49,99 nieuw, gratis update, 31,9 MB, toelichting, 10.6+)
Reacties - SEE Finance 1.0.10
Capto 1.0.3 -- Global Delight heeft Capto 1.0.3 uitgebracht, met enkele nieuwe functies voor het hulpprogramma voor schermkopieën dat voorheen bekend stond als Voila. Deze update voegt een tool Numbering toe om delen met cijfers en letters in een beeld te markeren, een functie Pop-up/Floating Panel Capture waarmee je een kopie van een scherm met een zwevend venster kunt maken, een Highlighter Image Editing Tool met Doodle/Freehand en Rectangular markeerders en een aftelklok. Verder ook nog ondersteuning voor het gebruik van Force Touch op Macs met OS X 10.11 El Capitan en later, en oplossingen voor bugs in verband met Photoshop. Capto is gratis voor wie een licentie voor Voila op of na 1 oktober 2015 heeft gekocht. Wie Voila of Boom 2 voor 1 oktober 2015 heeft gekocht (bij Global Delight of in de Mac App Store), komt in aanmerking voor een korting van 50 procent op Capto in de webwinkel van Global Delight. ($ 29,99 nieuw bij Global Delight met een korting van 25 procent voor TidBITS-leden of in de Mac App Store, 24,9 MB, toelichting, 10.10.5+)
Reacties - Capto 1.0.3
OmniFocus 2.6.1 -- De nieuwe OmniFocus 2.6.1 van The Omni Group heeft een nieuwe bestandsindeling, waardoor je misschien de OmniFocus-database moet updaten, afhankelijk van welke andere versie van OmniFocus je op andere apparaten gebruikt. Naast het versleutelen van communicatie tussen OmniFocus en de server waarmee je synchroniseert, maakt de nieuwe bestandsindeling ook versleutelde gegevens in rust op de server mogelijk. De update pusht ook automatisch een teruggezette back-up naar je synchronisatielocatie en start een synchronisatie in je andere clients, verwijdert tijdens onderbroken synchronisaties aangemaakte serverbestanden, lost een bug in OS X 10.11 El Capitan op waarbij tekst in de zijbalk tijdens het bewerken verticaal verschoof, en updatet lokaliseringen. ($ 39,99 nieuw voor de Standard-versie en $ 79,99 voor de Pro-versie op de website van The Omni Group, $ 39,99 voor de Standard-versie in de Mac App Store (met een optie voor een in-app aankoop voor een upgrade naar Pro), 28,6 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - OmniFocus 2.6.1
DEVONthink 2.9.1 -- DEVONtechnologies heeft alle drie versies van DEVONthink (Personal, Pro en Pro Office) geüpdatet naar versie 2.9.1, met verbeteringen en oplossingen voor bugs in verband met de in de vorige versie geïntroduceerde nieuwe synchronisatie-software (zie "DEVONthink/DEVONnote 2.9", 22 juli 2016). Je kunt nu in alle drie versies inkt-annotaties in pdf-documenten selecteren en verwijderen, de downloadsnelheid van synchronisatie-bewaarplaatsen is verbeterd, er is ondersteuning voor enkele nieuwe XML-bestandsnaamextensies, de content van DEVONagent-zoekopdrachten kan worden geïndexeerd, Bonjour-resolving is verbeterd, en een probleem met inconsistente foutberichten is opgelost. Merk op dat DEVONnote, dat gewoonlijk samen met DEVONthink wordt geüpdatet, onveranderd blijft.
DEVONtechnologies heeft ook versie 2.0 van de iOS-app DEVONthink To Go uitgebracht. Deze app is nu volledig herschreven voor meer snelheid en stabiliteit, en werkt nu samen met de nieuwe synchronisatie-software van de Mac-versie. Deze nieuwe versie biedt ondersteuning voor rechtstreekse verbindingen via een lokaal wifi-netwerk, evenals via Dropbox en WebDAV-servers, ondersteunt tags, maakt directe datareorganisatie mogelijk, en voegt een rich text editor toe met ondersteuning voor het bewerken en renderen van Markdown-documenten. (Lees voor meer informatie dit persbericht.)
DEVONthink To Go vereist DEVONthink 2.9 of later en kost $ 14,99. Een in-app-aankoop van de Pro Package ($ 4,99) ontgrendelt bijkomende functies, waaronder plaatsbesparende metagegevens-only synchronisatie, pdf-annotaties, raadplegen van e-mailberichten en tabulaire gegevens. (Alle updates zijn gratis. DEVONthink Pro Office, $ 149,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Professional, $ 79,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Personal, $ 49,95 nieuw, toelichting; 25 procent korting voor TidBITS-leden op alle versies van DEVONthink; 10.9+)
Reacties - DEVONthink 2.9.1
In ExtraBITS deze week: Hulu elimineert gratis toegang tot zijn inhoud, de top van Apple bespreekt de stand van zaken van het bedrijf onder algemeen directeur Tim Cook, Apple start een bug-beloningsprogramma en we leren waarom er een controverse is rond emoji-tekens in iOS 10.
Hulu elimineert gratis toegang om zich te concentreren op abonnementen -- Video-streamingsdienst Hulu stopt met zijn door advertenties gefinancierde, gratis dienst. Vanaf nu moet je, om iets op Hulu te kunnen bekijken, $ 7,99 per maand betalen voor het Limited Commercials-abonnement of $ 11,99 per maand voor het No Commercials-abonnement van het bedrijf (hoewel in een handjevol programma's nog steeds reclames te zien zijn vanwege de rechten die Hulu heeft weten te verkrijgen). Hulu werkt ook samen met Yahoo voor een nieuwe door reclames gefinancierde dienst, Yahoo View, waar de vijf recentste afleveringen van programma's van ABC, Fox en NBC gedurende acht dagen na uitzending te zien zullen zijn.
Binnenin Tim Cooks Apple -- Wellicht als gevolg van de media-respons op twee relatief zwakke financiële kwartalen liet Apple drie van zijn topmensen samenzitten met Rick Tetzeli van Fast Company om de gemoederen tot bedaren te brengen. In het artikel bespreken algemeen directeur Tim Cook, directeur van Internet Software Eddy Cue en directeur van Software Engineering Craig Federighi hoe Apple veranderd is in het Cook-tijdperk, zoals hoe de problemen met Apple Maps geleid hebben tot publieke bèta's van iOS. De breed opgezette discussie stipt ook Siri aan en hoe abonnementsdiensten Apple aan inkomsten helpen. Hoewel de toppers van Apple specifieke onderwerpen mijden, deelde Eddy Cue de belangrijkste ambitie van Apple met ons: "We willen er zijn vanaf het moment dat je wakker wordt tot je besluit om te gaan slapen".
Apple start bug-beloningsprogramma -- Technische bedrijven betalen al lang premies aan beveiligingsonderzoekers die tekortkomingen in hun software vinden. Tot nu toe heeft Apple echter deze methode ter bemoediging van het ontdekken van kwetsbaarheden niet benut. Apple heeft nu een bug-beloningsprogramma aangekondigd dat een bedrag tussen 25.000 en 200.000 dollar uitkeert aan onderzoekers die bepaalde soorten van beveiligings-kwetsbaarheden ontdekken in iOS of iCloud. Het programma staat vooralsnog alleen open voor daartoe uitgenodigde onderzoekers, maar Apple zegt dat wanneer iemand buiten het programma een bug in een van de beoogde gebieden ontdekt, hij of zij kan worden toegevoegd aan het programma. Op het blog Securosis geeft TidBITS-beveiligingsredacteur Rich Mogull meer details en noemt hij het "een goed begin".
De controverse rond de vuurwapen-emoji in iOS 10 -- Apples herziening van de emoji-tekens in iOS 10 heeft een controverse veroorzaakt, doordat het realistische pistool-emoji (🔫) werd veranderd in een waterpistooltje. Jeremy Burge van Emojipedia stelt dat deze wijziging bij zou kunnen dragen aan tragische miscommunicaties, daar elk ander platform, en ook de vorige versies van Apple OSen, die emoji als een echt vuurwapen tonen. Burge stelt voor om de pistool-emoji helemaal van het toetsenbord te verwijderen. Zij die hem toch willen gebruiken, kunnen hem altijd van elders kopiëren en in berichten plakken. Deze opschudding toont op zijn minst aan dat het niet verstandig is om in communicatie uitsluitend op pictogrammen te vertrouwen.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands