In feite is het zelfs moeilijk om het verschil te zien tussen Gboard en het toetsenbord van Apple. Het heeft echter ook een paar tekortkomingen. Er is geen mogelijkheid om te dicteren, dus als dat belangrijk voor je is, is Gboard wellicht geen optie. Dat is jammer, want de stemherkenningsmogelijkheden van Google zijn vaak beter dan die van Apple, dus de mogelijkheden van Google Voice zouden welkom zijn.
Er is geen mogelijkheid om via de trackpad tekst te selecteren op de iPad of de iPhone 6s en 6s Plus. Dat is jammer, maar wij kennen niet veel mensen die daar intensief gebruik van maken.
Het lettertype van Gboard is ook licht afwijkend. Het gebruikt Roboto van Google in plaats van San Francisco van Apple. Deze twee zijn vergelijkbaar, maar de implementatie van Roboto in Gboard is een beetje eigenaardig. Zoals John Gruber van Daring Fireball al zei is de toets met de punt lastig om te zien. Vanuit het oogpunt van toegankelijkheid is er ruimte voor verbetering voor Gboard.
Gboard heeft veel nuttige mogelijkheden die dat deels compenseren. "Glijdend typen" om woorden te vormen werkt erg goed, beter dan veel andere toetsenborden die dit ook doen. Het doet goede suggesties voor woorden, en als het programma een woord niet kent en je het handmatig intikt, onthoudt Gboard het woord voor toekomstig gebruik. Je kunt bovendien een ten onrechte gesuggereerd woord wissen door op de Delete-toets te drukken. Het woord verdwijnt dan direct, dus je hoeft niet elk teken apart te wissen.
Gboard heeft ook een ingebouwd toetsenbord voor emoji-tekens, dus je hoeft niet terug te schakelen naar het toetsenbord van Apple als je een emoji wilt invoegen. Gboard doet ook suggesties voor emoji-tekens tijdens het typen. Als ik bijvoorbeeld "lol" of "diner" tik, doet Gboard een suggestie voor een relevante emoji. Bovendien kun je met Gboard zoeken op emoji-tekens, zodat je niet door honderden kleine iconen hoeft te scrollen.
Door middel van een GIF-knop aan de onderkant van het emoji-toetsenbord kan je ook animated GIF's invoegen, die een leuke (en o zo moderne) manier kunnen zijn om op zaken te reageren. Gboard ordent de verzameling animated GIF's op onderwerp, zoals High Five, Shrug, Mic Drop, Cheers en Thank You. Je kunt ook zoeken op GIF's. Gboard toont geen GIF's die NSFW zijn [Not Safe For Work, oftewel Niet acceptabel op het werk - nvdv], dus je hoeft niet bezorgd te zijn over wat er getoond wordt.
Zoals gezegd: de belangrijkste aantrekkingskracht van Gboard is de ingebouwde Google-zoekmogelijkheden. Tik op de kleurige Google-knop om een standaard Google-zoekvenster naar voren te halen, inclusief gesuggereerde zoekopdrachten en automatische correctie van tikfouten. Zoekresultaten verschijnen als kaarten aan de onderkant van het scherm, en je kunt door de resultaten heen bladeren door te vegen. Als je op een kaart tikt, wordt die URL in het tekstveld geplaatst. Elke kaart toont ook het domein waar de het zoekresultaat vandaan komt (linksonder) en je kunt helemaal rechtsonder in de kaart tikken om de URL in Safari te openen.
Waar kan Gboard voor ons naar zoeken? De meeste standaard zoekopdrachten werken. Bijvoorbeeld zoeken naar TidBITS geeft je onze website als een van de eerste resultaten. Je kan natuurlijk zoeken naar restaurants, zoals "rodizio nashville", wat mijn favoriete Braziliaanse steakhouse oplevert. Locatielijsten bevatten knoppen om de tent te bellen en voor een Google Maps-routebeschrijving. Gboard-zoeken vindt ook de belangrijkste nieuwsartikelen en YouTube-video's. Gboard kan zelfs specifiek op websites zoeken zoals "site:tidbits.com preview".
Als je Gboard toegang geeft tot je locatie, geeft hij je betere lokale resultaten en kan hij je weersverwachtingen geven als je zoekt op "weather". Een aardigheidje: als je het weer in een tekstveld invoegt, voegt Google er de relevante emoji-tekens aan toe. Het is een beetje eigenzinnig, een klein detail zoals we dat eerder van Apple verwachten dan van Google.
Na een zoekopdracht in Gboard, verschijnen er drie tabs onderaan het scherm voor verschillende types zoekopdrachten:
Hoeveel resultaten je krijgt is onvoorspelbaar, maar het meeste wat ik zag was 15. Dat is niet onredelijk in zo'n beperkte ruimte, maar je moet misschien meer zoektermen invoeren om te vinden wat je zoekt. Bij het zoeken worden zowel afbeeldingen als GIF's gefilterd om NSFW afbeeldingen weg te laten, maar de standaard-zoekopdracht doet dat niet.
Dit zijn allemaal fijne, tijdbesparende functies, maar wat ik het fijnste vind aan Gboard is dat eners dan bij andere iOS-toetsenborden die ik geprobeerd heb, deze extra functies niet ten koste gaan van basisfunctionaliteit. Maar het is nog niet perfect: je kunt niet dicteren, het lettertype is onregelmatig, en af en toe bracht een crash me weer terug naar het systeem-toetsenbord.
Je denkt nu waarschijnlijk "Hoe zit het met de privacy? Bespioneert Google iedereen die Gboard gebruikt?" Het is niet zo erg als je misschien denkt. Zoals bijna alle iOS-toetsenborden moet je Gboard "volledige toegang" geven in "Instellingen > Algemeen > Toetsenborden > Gboard", maar het vereist geen Google-login, dus associeert Gboard niet alles met je Google-account. Op de App Store-pagina is Google transparant over de informatie die het bedrijf verzamelt: jouw zoekopdrachten en anonieme statistieken, maar verder niets.
Ik heb de laatste jaren geprobeerd mezelf minder afhankelijk te maken van Google: ik gebruik DuckDuckGo om te zoeken (maar val nog vaak terug op Google), FastMail voor e-mail en iCloud voor synchronisatie van contact- en kalendergegevens. Maar goed, ik ben zo onder de indruk van Gboard dat ik alle andere toetsenborden op mijn iPhone uitgeschakeld heb, inclusief Apples standaard toetsenbord. Misschien krijg ik hier later spijt van, maar ik vertrouw Google min of meer en ik heb het gevoel dat het gemak van Gboard de geringe inruil van privacy waard is.
Gboard is ook beschikbaar op de iPad en werkt goed op mijn iPad Air, hoewel die de functie met het gesplitste toetsenbord niet heeft. Echter, naar verluidt is die verschrikkelijk op de 12,9 inch-iPad Pro, dus wees daar bewust van. Rajan Patel van Google heeft op Twitter toegegeven dat de iPad-versie nog niet is zoals die zou moeten zijn, maar ze werken er aan. Op dit moment is Gboard alleen in de Verenigde Staten beschikbaar, in het Engels, maar meer talen en landen komen er aan. Nog vreemder is dat het programma momenteel alleen beschikbaar is voor iOS, niet voor Googles eigen Android.
Gboard is een van Googles meest opwindende producten van de laatste tijd: het bedt Google Zoeken in op het laagst toegankelijke niveau van iOS, en biedt tegelijkertijd een uitstekend toetsenbord. Het vult de belofte in van toetsenborden van anderen, meer nog dan alle andere iOS-toetsenborden die ik heb gezien, waar hun enkele briljante idee meestal tegengewerkt wordt door een verder matige toetsenbord-ervaring.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als slechte cartoonist des huizes bij TidBITS (zie "iPad-hulpmiddelen voor slechte (en goede) striptekenaars", 29 november 2012) word ik af en toe gevraagd om te kijken naar professionele kwaliteitstekengereedschap en te onderzoeken of ze iets te bieden hebben voor mensen zoals ik, die niet over talent en vaardigheden op het artistieke vlak beschikken, maar even goed graag schetsen en tekenen. Dat is ook de reden waarom ik onlangs mijn spaargeld heb aangeboord om een 9,7 inch-iPad Pro en Apple Pencil te kopen waarna ik ging rondkijken naar nieuwe apps op de markt die gebruikmaken van dit krachtige duo. Ik kwam uit op een goedkope ($ 5,99) app van Savage Interactive met de indringend suggestieve naam Procreate.
In tegenstelling tot sommige grafische apps in het kunstenaarsarsenaal van mijn iPad die proberen het brede scala van functies te bieden dat Photoshop-verlaters verlangen, is Procreate sterk gericht op het tekenen zelf. Je zal in de spaarzame onopvallende interface van Procreate niet veel functies zoals verlooptinten, vervormingsgereedschap, laagstijlen of vormpaletten vinden. In plaats daarvan vind je een door gebaren te besturen app met meer dan genoeg tekengereedschap om alles van een ruwe potloodschets tot een rijk gestructureerd schilderij te maken. Het gereedschap van Procreate is beperkt tot een dunne werkbalk aan de bovenkant van het scherm en een set schuiven waarmee je de borstelgrootte en de dekking kunt regelen aan de zijkant van het scherm (je kunt kiezen aan welke kant). Maar als zelfs die minimale gebruikersinterface voor jou te veel ruimte inneemt: een snelle tik met vier vingers op het scherm verbant ze uit het zicht tot de volgende tik met vier vingers ze weer terughaalt.
Procreate draait helemaal om borstels. Je tekent met borstels, je wist met borstels, je smeert en maakt kleurenvlekken met borstels. Het bereik van de borstels die bij de app geleverd worden, is breed en diep, met alle regelmogelijkheden voor maatwerk die een professionele kunstenaar, en al helemaal een amateur kladderaar, zich zou kunnen wensen. Bij elke borstel die Procreate aanbiedt, heb je de mogelijkheid om de streek, vorm, korrel, dynamiek en nog veel meer aan te passen.
De app biedt 16 sets van borstels, waarbij elke set 8 borstels bevat. De sets zelf omvatten eenvoudig schetsgereedschap dat verschillende soorten potloden bevat, traditionele penselen van verschillende vormen en texturen, luminantie-borstels waarmee je gloeiende en glinsterende sierletters kunt verven, en zelfs industriële borstels die de textuur van golfplaten en betonblokken kunnen nabootsen. En als dat niet genoeg is, kun je je eigen penselen construeren en toevoegen aan de bestaande sets of aan een nieuwe set. En als dat nog niet genoeg is, kun je borstels importeren die gemaakt zijn door andere gebruikers. Borstelbestanden kunnen gemakkelijk worden geïmporteerd en geëxporteerd
Maar hoe is het om met de app te tekenen? Verrassend eenvoudig en met een natuurlijk gevoel. Kies gewoon een borstel en teken. Procreate is snel en responsief, met name op een iPad Pro met een Apple Potlood, maar ik merkte dat zelfs mijn eerstegeneratie-iPad Air sierlijk en zonder merkbare vertraging werkte toen ik met mijn vingertop tekende. De app werkt vanuit de (virtuele) doos met de Apple Pencil, maar ondersteunt ook de Adonit Jot, de Pencil van 53, de Pogo Connect en de Wacom Intuos Creative Stylus, en natuurlijk ook je vinger.
Standaard biedt Procreate verschillende niveaus van ondersteuning voor de handpalm, zodat je tijdens het tekenen je hand op het scherm kan laten rusten zonder dat je per ongeluk een vlek achterlaat. Bovendien biedt de Apple Pencil instellingen die je kunt aanpassen zodat de app je vinger negeert en alleen tekent, wist of kliedert als je het potlood gebruikt. Op dezelfde manier kun je aanrakingen met de vingers beperken tot gebaren of specifieke gereedschappen, waardoor het nog minder waarschijnlijk is dat een betekenisloze tik van een vinger een puinhoop maakt van je tekening.
Als slechte cartoonist werk ik heel veel met lagen, zodat ik bijvoorbeeld een foto op een laag kan plaatsen om als model of overtrekvoorbeeld te gebruiken, een tweede laag kan gebruiken om een ruwe schets te maken, en weer andere lagen kan gebruiken voor het inkleuren en het aanbrengen van schaduw als dat nodig mocht zijn. Procreate heeft lagen genoeg. Het aantal geboden lagen is afhankelijk van de grootte van het schilderij dat je maakt. Een schilderij met de pixel-afmetingen van een 9,7 inch-iPad Pro-scherm heeft 60 lagen, en zelfs een canvas met een afmeting van 2480 bij 3508 pixels, genoeg om een A4-vel papier te vullen, biedt 19 lagen. Dat is voor mij meer dan voldoende: mijn normale slechte cartoons hebben zelden meer dan een half dozijn lagen.
Net zoals de interface voor het tekenen is in Procreate ook die voor lagen gebaseerd op gebaren, met allerlei combinaties van tikken en vegen met één of meerdere vingers. Enkele voorbeelden:
Tik op een laag in het palet Layers om te hernoemen, te vullen, te wissen of de inhoud te selecteren.
Als je met twee vingers tikt, verschijnen de opaciteitsregelingen van de laag.
Knijp twee vingers samen op het palet om de inhoud van twee lagen samen te smelten.
Lagen dupliceren, selecteren, kopiëren en verwijderen kan door de laag op het palet naar links te vegen.
Veeg naar rechts om de alfa van een laag te vergrendelen zodat je alleen in delen kunt schilderen die al kleur bevatten.
Maar er is nog meer: veeg met twee vingers naar rechts op een laag om een referentielaag te creëren. Dit is handig voor de functie ColorDrop, het antwoord van Procreate op het traditionele vulgereedschap in andere grafische apps. Met ColorDrop sleep je de kleurindicator uit de toolbalk naar de tekening om het gebied met de actuele kleur te vullen. Wanneer je de kleurindicator op een laag sleept, wordt die laag gevuld alsof je de indicator op dezelfde plaats in de referentielaag had gesleept.
Procreate biedt ook enkele aanpassingen die werken op de actuele laag. Naast de laagopaciteit kun je ook nog Gaussian blurs, motion blurs, perspective blurs, sharpening en ruis toepassen met het palet Adjustment. Om een aanpassing toe te passen, tik je op de gewenste aanpassing en sleep je dan over het canvas. Je kunt ook de kleurtoon, verzadiging en helderheid aanpassen, evenals de kleurbalans, en je kunt een kleurencurve voor een laag definiëren of zelfs een bepaalde kleur op die laag herkleuren.
Kleurselectie is ook heel goed in Procreate, met een interface voor kleurselectie met een kleurwiel, kleurregelaars, aanpasbare paletten van vooringestelde kleuren, en kleurselectie op RGB-waarden in decimale of hexadecimale notering.
En maskers? In plaats van met maskerlagen van andere apps te werken, werkt elke selectie die je maakt in Procreate als een masker. Maak een selectie, tik op het borstel-, veeg- of wisgereedschap, en de actuele laag wordt gemaskeerd volgens je selectie. Of je kunt de inhoud van één laag selecteren en naar een andere laag overschakelen, waarbij het geselecteerde deel meekomt zodat je een laag kunt maskeren met een vorm die je op een andere laag hebt geschilderd. De maskerindicator is een subtiel geanimeerde, licht getekende diagonale arcering die aangeeft waar je wel of niet kunt tekenen.
Het enige gereedschap dat ontbreekt in Procreate en dat ik nodig heb voor mijn nederige creaties is een tekstgereedschap voor bijschriften. Maar zelfs dat is niet echt een probleem met de functie Split View van iOS 9. Hiermee kan ik Procreate en Pixelmator gelijktijdig op het scherm hebben. Ik maak mijn cartoonbijschrift gewoon in Pixelmator, en kopieer en plak die in Procreate. De gekopieerde tekst verschijnt in een eigen laag, met behoud van lettertype en stijl, maar wordt verf in de vorm van tekst die je kunt verplaatsen, vervormen, overschilderen en wijzigen zoals alle andere verf op een Procreate-laag.
Savage Interactive biedt niet veel op het vlak van ingebouwde hulp voor Procreate. In plaats daarvan hebben ze een gratis Multi-Touch-boek uitgegeven, Procreate Artists' Handbook, dat je in de iBooks Store kunt downloaden. Dit boek bevat zowat alle hulp die je nodig hebt, of althans toch die ik nodig had. Als je hier iets niet in vindt, dan kun je ook nog naar de gemeenschapsforums gaan op de site van Savage Interactive, waar je niet alleen discussies over functies en technieken vindt, maar ook nuttige tutorials.
Voor een would-be artiest zoals ikzelf zijn dit gouden tijden. Met tools zoals de iPad Pro, de Apple Pencil en Procreate kan ik met succes kunstwerken creëren waar zelfs een professionele cartoonist zich niet zou voor schamen. Procreate is een tool die ik graag, letterlijk, in mijn handen heb.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Vroeger was ik een man van kleine telefoontjes, vastbesloten nooit te zullen schermen met een "phablet". Wat een vreselijke klinkend woord voor wat ik toen net zo'n vreselijk formaat vond hebben! Wie zou ooit een telefoontje willen dat je niet met één hand kon bedienen?
Maar toen Apple twee jaar later met de iPhone 6 Plus kwam (zie "Apple kondigt iPhone 6 en iPhone 6 Plus met grotere schermen aan", 9 september 2014), veranderden mijn gevoelens. Ik werd totaal verliefd op de iPhone met zijn fantastische en gigantische scherm, dat zo perfect geschikt was om boeken te lezen, films te kijken en foto's te bewerken binnen een niet claustrofobisch venster.
Ik deed mijn 4 inch-iPhone 5s en alle accessoires die voor dat formaat waren gemaakt aan de kant en verwees deze groep mini-apparaatjes naar de archieven van techniek.
Tot mijn lichte verbijstering is hij nu weer terug.
Twee maanden geleden bracht Apple de iPhone SE uit (zie "Maart-evenement getuigt van Apples toegenomen gevoeligheid voor wat leeft bij zijn klanten", 21 maart 2016), een model dat aan de buitenkant zo goed als identiek is aan de iPhone 5 en 5s, maar aan de binnenkant onderdelen heeft die meer verwant zijn aan de iPhone 6s en 6s Plus, zoals de A9-processor. Het is een moderne iPhone met een klassiek uiterlijk, een iPhone die toevallig ook nog eens past bij alle onderdelen en accessoires waarvan ik nu betreur dat ik ze heb weggedaan.
Tot mijn verrassing vond ik de iPhone SE prettig. Als ik hem in de broekzak van mijn spijkerbroek liet glijden, voelde ik me opgelucht dat ik niet meer een massieve iPhone 6s Plus in die krappe plek moest zien te wurmen. Hoe dol ik ook was op het royale scherm van de iPhone 6s Plus, er viel een last van me af.
Kleine iPhone, grote markt -- Ik ben niet de enige die geniet van het prettige gevoel van een kleinere iPhone.
Apple-CEO Tim Cook had eerder dit jaar gemeld dat ongeveer 60 procent van de iPhone-gebruikers die een model hadden aangeschaft vóór de iPhone 6, niet de stap hadden gezet naar de nieuwe mode van het grotere scherm. Sterker nog: Apple meldde 30 miljoen 4 inch-iPhone-modellen verkocht te hebben, alleen al in 2015. Een duidelijk teken dat er blijvende vraag is naar kleinere versies van de iPhone.
Apple heeft nog niet onthuld hoe goed de iPhone SE verkoopt, maar ik wed dat deze het nu beter doet dan de iPhone 5c destijds. Dat model uit 2013, dat toen neergezet werd als van "ongegeneerd plastic", met een niet-standaard formaat en achterhaalde componenten erin, wordt achteraf als een misser beschouwd.
Met de iPhone SE lijkt Apple te hebben geleerd van zijn fouten. Bij het onderzoeken van mogelijkheden voor een kleine iPhone ben je niet langer gedwongen om ingrijpend in te leveren aan bouw, functies en pk's. Hoewel de iPhone SE niet 100 procent gelijk is aan de iPhone 6s en 6s Plus, zit hij er dicht op. Ik had de afgelopen twee maanden tijdens het gebruik van een iPhone SE om deze te beoordelen zelden het gevoel dat ik grote compromissen aan het sluiten was.
Als fervent iPhone-fotograaf produceerde ik foto's die in kwaliteit niet te onderscheiden zijn van de foto's die ik maakte met mijn iPhone 6s Plus. Functies zoals Live Foto's, 4K-opnames, slow-motion, time-lapse video met stabilisatie en de Retina-flitser zijn er allemaal. En verder is de kleinere iPhone SE een beter chassis voor zijn glorieuze 12 megapixel-sensor.
Ik ben dol op het klassieke ontwerp met zijn afgeschuinde randen, nu mat in plaats van glanzend. Door de vlakke kanten kan het apparaat verticaal op een tafel geplaatst worden, en de kleine afmetingen en vorm lenen zich uitstekend voor gebruik met een hand.
En de lagere prijs van de iPhone SE is een groot pluspunt. Het begint op slechts $ 399 voor het 16 GB-model, tegenover $ 649 voor een iPhone 6s.
Slechts een paar offers -- Apple heeft een lange geschiedenis in spreiding van functionaliteit, waarbij sommig goed spul gereserveerd blijft voor de topmodellen en deze dan ontbreken in de lagere productreeksen.
De iPhone SE is geen uitzondering. Dit is een iPhone uit de topreeks, zeker weten, hoewel bepaalde functies ontbreken. Maar hoe sterk ga je deze functies missen?
3D Touch: de iPhone SE heeft alleen een trilmotor, en niet de geavanceerde Taptic Engine die vereist is voor de subtiele feedback van 3D Touch. Maar er zijn maar weinig apps die werkelijk slim gebruikmaken van voorvertoning en volledige weergave met 3D Touch.
Zelf heb ik 3D Touch bijna nooit op mijn iPhone 6s Plus gebruikt, en zelfs in de apps die het daadwerkelijk ondersteunen, zoals de Twitter-client Tweetbot, mis ik de functionaliteit niet als ik mijn iPhone SE gebruik.
128 GB capaciteit: Apple heeft de iPhone 6s en de iPhone 6s Plus 128 GB opslagruimte meegegeven, maar de iPhone SE heeft maximaal 64 GB. Dat kan even pijn doen, maar het wordt steeds eenvoudiger om materiaal op te slaan bij cloud-diensten als iCloud-fotobibliotheek en Google Foto's.
Zo wordt bijvoorbeeld elke foto die ik neem automatisch geüpload naar mijn Google Foto's-account, en verwijdert mijn app Google Foto's afbeeldingen van mijn mobiel als ze online opgeslagen zijn. Op deze manier is lokale opslag niet meer zo belangrijk als het ooit was.
Optische beeldstabilisatie: hoewel de iPhone SE video's in 4K-kwaliteit maakt, net als zijn grote broers, mis ik wel optische beeldstabilisatie, om filmbeelden te stabiliseren die anders schokkerig zouden zijn. Alleen op de iPhone 6s Plus heb je deze mogelijkheid.
Dit gebrek maakt het gebruik van de iPhone SE minder aantrekkelijk voor mij, aangezien ik als journalist mijn iPhone professioneel gebruik als camera. Ik ondervang dit door een monopod of statief te gebruiken. De gemiddelde gebruiker die niet zoveel filmbeelden schiet, mist de optische beeldstabilisatie waarschijnlijk niet.
De camera aan de voorkant: waar de iPhone 6s en iPhone 6s Plus een camera aan de voorkant met 5 megapixel in de strijd gooien, heeft die van de iPhone SE niet meer dan 1,2 megapixel. Dat is een vreemde stap terug, maar verder alleen belangrijk voor mensen die veel selfies maken of regelmatig FaceTime-telefoontjes of videoconferencing willen gebruiken.
Ik persoonlijk vind selfies kinderachtig, maar voor de echte selfie-fan kan dit een breekpunt zijn.
Oudere Touch ID-sensor: niet alle iPhone Touch ID-sensors zijn gelijk. De iPhone 6s en 6s Plus hebben een snellere tweedegeneratiesensor, maar de eerstegeneratieversie van de iPhone SE is dezelfde, tragere versie van de iPhone 5s.
Sneller inloggen en verifiëren zijn wel mooi, maar de tragere sensor op de iPhone SE hinderde me niet toen ik het apparaat gebruikte.
Weergavezoom en Bereikbaarheid: Deze schermfuncties, die ontbreken in de iPhone SE, zitten op de iPhone 6s en 6s Plus om gebruikers te helpen met een groter scherm. Op de iPhone SE is een te groot scherm geen probleem, en er is dan ook geen reden voor deze mogelijkheden.
Geen LTE Advanced: sommige tablets en telefoons met gsm-mogelijkheden hebben snellere internettoegang dan andere. Dit hebben ze te danken aan LTE Advanced, dat alleen in de iPhone 6s en 6s Plus en de nieuwe 9,7 inch-iPad Pro zit, met hogere datasnelheden en grotere theoretische doorvoer. LTE Advanced maakt een echt verschil waar het wordt ondersteund, met downloads die vaak twee keer zo snel gaan.
De iPhone SE heeft geen LTE Advanced, wat tegenvalt. Maar op een tablet is deze functie voor mij belangrijker, omdat ik die meer voor productiviteit zou gebruiken dan een telefoon.
Obscure gebreken: de iPhone SE heeft geen barometer waarmee hij hoogtes, stijging en daling kan meten. Dat is niet iets wat ik heel belangrijk vind, maar het zou belangrijk kunnen zijn voor buitensporters.
De iPhone SE heeft ook geen "dual-domain pixels", wat de kijkhoek verbetert en een betere contrast ratio levert. Evenmin als de verbeterde waterdichtheid en het hardere aluminium van de iPhone 6s en 6s Plus. Ik heb het verschil echter niet gemerkt en ik denk dat de meeste anderen het ook niet merken.
Geen van deze gebreken lijken mij echter significant genoeg om het voordeel van kleine iPhone teniet te doen. Natuurlijk wil niet iedereen hetzelfde, maar uiteindelijk denk ik dat Apple een goede zet heeft gedaan door een kleinere iPhone te produceren die zich kan meten met zijn grotere broers en daarmee aantrekkelijk is voor een brede verzameling potentiële kopers. Met andere woorden: de iPhone SE is een winnaar.
Mijn Grote Definitieve Eindbesluit -- Nadat ik de iPhone SE een aantal weken had gebruikt, was het tijd om weer terug te gaan naar mijn iPhone 6S Plus. Hoe zou ik mij voelen? Teleurgesteld? Opgelucht?
Allebei een beetje, bleek.
Ik miste het makkelijk kunnen bewegen met mijn telefoon in mijn broekzak, iets wat niet makkelijk is met de iPhone 6s Plus, met name voor mij als kleine Puerto Ricaan met zakken die niet veel dieper zijn dan die in vrouwenbroeken. Maar ik pakte snel mijn gewoonte weer op om de iPhone 6s Plus in de achterzak te steken, een plek die de afgelopen twee jaar prima was.
Het is onmogelijk om de iPhone 6s Plus aan de voorkant te hebben terwijl ik ga zitten, iets dat niet een probleem is met de iPhone SE, maar voor mij is dit is een hypothetisch scenario. Meestal komt mijn telefoon eruit als mijn achterste omlaag gaat.
Ook miste ik een beetje het eenhandig gebruiken van de iPhone SE met duimgebaren, maar heb een groot aanpassingsvermogen en vind het niet erg om een grotere smartphone te gebruiken zoals ik een iPad vasthield: met mijn linkerhand, terwijl ik er met mijn rechter wijsvinger op tikte. Scenario's waarin het nodig is de telefoon met één hand te gebruiken zijn zeldzaam, althans bij mij.
Terwijl het aanpassen aan het kleinere scherm van de iPhone tijdens mijn proefdraaien me niet tot al te veel moeite leidde, was de terugkeer naar het grote scherm van de iPhone 6s Plus in sommige opzichten een opluchting. De beschikbare ruimte op het beeldscherm is om een heleboel redenen belangrijk.
Soms gebruik mijn iPhone om te werken, soms gecombineerd met een draadloos toetsenbord (zie "Fysieke toetsenborden voor de iPhone 6 Plus", 25 oktober 2014). Ik doe dit niet zo vaak als op een iPad, maar toch dermate vaak dat een al te krap beeldscherm mijn productiviteit zou kunnen ondermijnen.
Een kleiner scherm is ook een belemmering in fotowerk. Een grotere zoeker is altijd beter en de grootte van het scherm wordt nog belangrijker bij het uitzoeken en redigeren van foto's. Ik verwerk meer foto's op mobiele apparatuur dan op mijn bureau-Mac, dus het kleine scherm van de iPhone maakt mij niets uit.
Tijdens momenten van ontspanning is een groter scherm van harte welkom om e-boeken te lezen en video's te bekijken. Hoewel dit goed te doen is op de iPhone, vond ik die te klein om echt plezierig te zijn.
Potentiële kopers van een iPhone SE moeten zichzelf een paar moeilijke vragen stellen voordat ze hun geld neerleggen.
Als het verwerven van een kleinere en lichtere smartphone van het allergrootste belang is, zou de iPhone SE de juiste weg zijn om te bewandelen ondanks zijn tekortkomingen. Ook al is hij niet in alle opzichten gelijkwaardig aan zijn broers en zussen, het is een bijzonder goede iPhone.
Maar mensen die veel tijd besteden op een iPhone, of het nu voor werk of plezier is, kunnen er misschien over denken of het kleinere scherm van de iPhone te beperkend zou zijn. Voor degenen die hun handsets beschouwen als het productiviteits- of entertainmentcentrum kan een groter scherm nodig zijn om vermoeide ogen of digitale claustrofobie te voorkomen.
Ik heb geconcludeerd dat ik zeker tot het laatste kamp behoor, met een affiniteit voor een groot scherm om een bereik van kernactiviteiten te vergemakkelijken.
Maar voor degenen die liever een krachtige iPhone hebben die beter in de zak of in de hand past, is de iPhone perfect, en ik durf te wedden dat hij zich als populaire optie zal bewijzen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
iTunes 12.4 -- Apple heeft iTunes 12.4 vrijgegeven. In deze versie zitten een aantal aanpassingen waarmee de voorheen verschrikkelijke interface enigszins vereenvoudigd wordt. De meest in het oog springende wijziging is de terugkeer van de navigatiekolom als standaard interface-element. Verder heeft Apple de media-soortknoppen vervangen door een venstermenu, Media Picker genaamd, waarmee je kunt kiezen welk soort medium je wilt zien, en is het View Options-menu verdwenen. In plaats daarvan kies je View > View Options. En lest best, de knoppen Back en Forward werken nu overal in de interface, niet alleen in de iTunes Store. Voor meer details kun je de bespreking die Kirk McElhearn maakte voor Macworld lezen, of een lijst met kleine wijzigingen op zijn privé-blog. (Gratis, 233 MB, directe download of via Software-update, 10.8.5+)
Reacties - iTunes 12.4
Microsoft Office 2016 15.22 -- Microsoft heeft versie 15.22 van zijn pakket Office 2016 vrijgegeven. Deze versie biedt nu ook ondersteuning voor het opslaan van een set van PowerPoint-dia's als een pdf, met het commando Save As, en complete ondersteuning voor Arabisch en Hebreeuws in Outlook (inclusief van rechts naar links opmaken en bewerken). Ook kun je nu video's met ondertiteling en meerdere audiotracks afspelen in PowerPoint-diashows, en zijn er meer stijlen voor genummerde lijsten en lijsten met gedachtestreepjes in Outlook. Verder is er versie 3.5 van Microsoft Auto Update voor de Mac, waarbij een probleem hersteld is waarbij de app crashte na het downloaden van updates, en is er ondersteuning voor de twee update-keuzes (Slow en Fast) die het programma Office Insider biedt. Voor wat het onderwerp beveiliging betreft, heeft zowel Office 2016 15.22 als Office 2011 14.6.4 een patch voor een geheugenlek waarbij gebruikers op afstand willekeurige code zouden kunnen laten uitvoeren via een Office-document. ($ 149,99 bij aanschaf, gratis update via Microsoft AutoUpdate, toelichting, 10.10+)
Reacties - Microsoft Office 2016 15.22
Fantastical 2.2.2 -- Flexibits updatet Fantastical naar versie 2.2.2, met ondersteuning voor Google Apps-kamers en -bronnen als je uitnodigingen toevoegt, alsmede Public Folders in Exchange. De agenda-app heeft nu ook een optie om gebeurtenissen als geheugensteuntje te dupliceren in het Edit-menu, en een verbeterde opmaak van overlappende gebeurtenissen in de dag- en weekvensters. Je kunt nu herinneringen verbergen bij het afdrukken, hij gaat beter om met "No response requested"-gebeurtenissen in Exchange, er is een probleem opgelost waarbij sommige Exchange-accounts niet werden gesynchroniseerd onder OS X 10.10 Yosemite, en je kunt nu voorwerpen in een lijst verslepen om ze te herschikken. (Nieuw $ 49,99 via Flexibits en de Mac App Store, update gratis, 13,3 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Fantastical 2.2.2
Default Folder X 5.0.4 -- St. Clair Software heeft hun hulpprogramma om open- en bewaardialoogvensters te verbeteren, Default Folder, geüpdatet naar versie 5.0.4, een onderhoudsversie met bugfixes en kleine verbeteringen. Je kunt nu direct vanuit het Folder Set-menu een nieuwe verzameling mappen maken, de menu's voor submappen van recente mappen sorteren op naam in plaats van datum, en de navigatiebalk bovenaan bestandsdialoogvensters plaatsen (maar ook in het midden). Een standaard-mappenverzameling die je ooit een keer in één applicatie hebt gebruikt wordt nu niet meer standaard steeds vertoond in andere apps. Een aantal incompatibiliteiten met Magnet en Hyperdock is verholpen, evenals een aantal crashes en oneindige lussen. (Nieuw $ 34,95, upgrade van versie 4 $ 14,95, TidBITS-leden krijgen $ 10 korting op een nieuwe aanschaf, en $ 5 op upgrades, 8,7 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Default Folder X 5.0.4
Art Text 3.0 -- BeLight Software heeft Art Text 3.0 uitgegeven, een flink vernieuwde versie van de grafische ontwerp-app waarmee je grafische teksten, koptitels, logo's, iconen, schetsen, badges en meer kunt maken. Deze versie krijgt 3D-weergavecapaciteit om 3D tekst en logo's te maken, en de mogelijkheid om 2D tekst of vormen te converteren naar 3D. De update bevat ook 70 sjablonen waarmee je snel woordontwerpen, logo's en knoppen kunt maken, meer dan 750 handgetekende vormen, verfvlekken, waterverfspatten en vlekken voor 2D ontwerpen, een collectie maskers om structuren en andere effecten aan te brengen, en meer dan 140 3D materialen. Art Text 3.0 voegt ook een voorvertoning voor lagen toe, introduceert een functie om 3D materiaal te kleuren met behoud van structuur en heeft nu de mogelijkheid om de belichting van 3D materialen in te stellen. Upgraden vanaf alle voorgaande versies van Art Text kost $ 29,99 (dit geldt ook voor aankopen via de Mac App Store). ($ 49,99 nieuw, $ 29,99 upgrade, 611 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Art Text 3.0
Pages 5.6.2, Numbers 3.6.2 en Keynote 6.6.2 voor de Mac -- Apple heeft onderhoudsupdates uitgebracht voor zijn trio iWork-apps voor de Mac: Pages 5.6.2, Numbers 3.6.2 en Keynote 6.6.2. Helaas worden ze alle drie voorzien van dezelfde ondoorgrondelijke eenregelige standaardtekst ter toelichting:
Deze update bevat prestatieverbeteringen en oplossingen voor problemen.
Wanneer je opmerkelijke veranderingen tegenkomt, laat het ons dan weten in de commentaren. ($ 19,99 nieuw voor Pages, 224 MB; $ 19,99 nieuw voor Numbers, 166 MB; $ 19,99 nieuw voor Keynote, 465 MB; alle drie vereisen 10.10.4+)
Reacties - Pages 5.6.2, Numbers 3.6.2 en Keynote 6.6.2 voor de Mac
Gemini 2 -- MacPaw heeft Gemini 2 uitgebracht, een belangrijke nieuwe versie van dit gereedschap om dubbele bestanden te vinden. Gemini 2 kan nu niet alleen exacte duplicaten van apps, afbeeldingen, documenten, video's en geluidsbestanden op je Mac detecteren, maar ook "gelijkwaardige" bestanden vinden, bestanden die niet 100 procent identiek zijn maar die als overtollig zouden kunnen worden beschouwd. Dat kunnen foto's zijn die vanuit een iets andere hoek zijn geschoten of verschillende bestandsformaten van hetzelfde liedje. Na het scannen toont Gemini 2 vergelijkbare bestanden, waarna je de gelegenheid hebt om ze te vergelijken en te beslissen ze al dan niet te behouden.
Deze nieuwe uitgave past een algoritme voor slimme selectie toe, dat regels onthoudt voor het verwijderen van bestanden, met iTunes- en Foto's-bibliotheken overweg kan, en je in staat stelt een eerdere scansessie terug te halen (in plaats van een volledig nieuwe op te zetten). De normale prijs is $ 19,95, maar MacPaw geeft nu tot en met 18 mei 2016 50 procent korting op Gemini 2 (en tevens op zijn andere software-titels, waaronder CleanMyMac, CleanMyDrive, Hider en Encrypto). Een upgrade vanaf een oudere licentie kost $ 9,97, en upgrades die worden aangeschaft tot en met 18 mei 2016 worden vergezeld van een extra cadeau-licentie. ($ 19,95 nieuw via MacPaw en de Mac App Store, $ 9,97 upgrade, 34,8 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Gemini 2
Deze week houden we ons in ExtraBITS bezig met de vraag of het tweede amendement ook toepasbaar is op versleuteling. Verder komen we te weten hoe Steve Jobs de inspiratie was voor de Apple Watch, zien we wat er gebeurt als je niet meer goed kunt zoeken in de App Store, en vernemen we hoe Amazon het gevecht aangaat met YouTube.
Het recht op... versleuteling? -- Het tweede amendement van de Grondwet van de Verenigde Staten is een favoriet van wapenbezitters, maar zou het ook een grondwettelijke basis kunnen vormen voor het recht op versleuteling? Dat is niet zo vreemd als het klinkt. Zoals Susan McGregor van Motherboard uitlegt, heeft de Amerikaanse regering versleuteling lange tijd beschouwd als "munitie", zoals in de zaak van Philip Zimmermann, de ontwikkelaar van het cryptografie-programma PGP, toen hij in 1994 werd vastgezet op Dulles International Airport. Maar als het tweede amendement de Amerikanen verzekert van het recht om vuurwapens te dragen, dan zou het ook het recht op versleuteling kunnen steunen. Dat is wel een redenering met stekelige kantjes. Zouden bijvoorbeeld veroordeelden moeten worden uitgesloten van versleuteling? En menig privacy-advocaat zal niet staan te springen om zich aan dezelfde kant als de wapenlobby te scharen.
Hoe Steve Jobs de inspiratie was voor de Apple Watch -- Je zou kunnen zeggen dat Apple een commerciële reden had om de Apple Watch te ontwikkelen, maar de leiding van Apple refereert aan de visie van voormalig CEO Steve Jobs om door middel van technologie de klanten van het bedrijf gezonder te maken. Tim Bajarin schrijft in Time dat Jobs, nadat hij in 2004 kanker kreeg, gefrustreerd raakte over de ingewikkelde Amerikaanse gezondheidszorg, en digitale ordening wilde aanbrengen in medische gegevens. Hoewel het niet duidelijk is of Jobs weet had van het project, werd zijn wens om de zorg te verbeteren de inspiratie voor de Apple Watch, als platform om iemands gezondheid te volgen. Daarnaast maakt het bedrijf nu ook daadwerkelijk een ingang in de medische wereld met met initiatieven zoals HealthKit, ResearchKit en CareKit.
Het belang van zoeken in de App Store -- De zoekfunctie van de App Store van Apple gaf op de ochtend van 5 mei 2016 gedurende slechts enkele uren verkeerde resultaten, maar de gevolgen waren significant. Volgens het app-analysebedrijf Tune, daalde voor 65 procent van alle apps het downloadpercentage met meer dan 10 procent, en verloor 15 procent van de apps meer dan de helft van hun reguliere downloads. Deze getallen laten zien hoe omvangrijk de App Store-handel is: sommige top-apps verloren in die paar uur waarschijnlijk rond de 2500 nieuwe klanten. De fout had alleen betrekking op de zoekresultaten, niet op de Top Charts of Featured-lijstjes, en laat dus zien hoe belangrijk zoeken is om apps te vinden. Als Apple het ontdekken van nieuwe apps in de App Store zou verbeteren, dan zouden gebruikers niet zo afhankelijk zijn van zoeken en wellicht sneller minder bekende apps tegenkomen.
Amazon gaat concurreren met YouTube -- Amazon heeft Amazon Video Direct (AVD) gelanceerd, waarmee iedereen video's kan aanbieden op het platform Prime Video van Amazon. Daarmee concurreert Amazon rechtstreeks met YouTube. Makers AVD-materiaal kunnen hun video's verhuren of verkopen, beschikbaar maken voor alleen Prime Video-abonnees, of gratis met advertenties. Amazon start ook met het programma AVD Stars, waarbij iedere maand 1 miljoen dollar zal worden verdeeld onder de top 100 AVD-titels in Prime Video. Amazon heeft voor AVD al een aantal grote partners gestrikt, waaronder Conde Nast Entertainment, Business Insider, The Guardian, HowStuffWorks, Mashable, Mattel, en Samuel Goldwyn Films. Hoewel Amazon Video Direct zich duidelijk richt op Googles YouTube, zou het nieuwe AVD-materiaal Prime Video wel eens interessanter kunnen maken dan de iTunes-videobibliotheek van Apple.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands