Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
We hebben sinds 2007 geen lezersenquête meer gehouden, maar omdat we gaan beginnen met een ingrijpend herontwerp van onze website, wilde ik graag meer weten over wie je bent en wat je in TidBITS wilt lezen. Dus als je vijf minuten overhebt, zou ik het zeer op prijs stellen als je onze TidBITS-lezersenquête 2015 zou willen invullen. (Eerlijk gezegd zal het wel iets langer duren dan vijf minuten als je optioneel commentaar wilt leveren bij meerdere vragen.) Ik heb de enquête gemaakt op een site die Murvey heet, en hij is net zo gemakkelijk in te vullen op een iPad of iPhone als op een Mac, behalve bij het typen van commentaar.
De enquête blijft open tot het einde van donderdag 3 december 2015, zodat ik een paar dagen heb om de gegevens op tijd te verwerken om de resultaten openbaar te maken in de volgende TidBITS-aflevering. Bij voorbaat dank voor het meedoen!
Hoewel het aanstaande herontwerp van de website de aanleiding voor de enquête was, hebben we een onderliggend motief. Elke week bespreken Josh en ik wat wij denken dat onze lezers nuttig of interessant zouden vinden, en we gebruiken onze meningen daarover om ideeën voor artikelen en minder voor de hand liggende onderwerpen te beoordelen. We krijgen anekdotische ondersteuning wanneer een artikel veel positieve commentaren krijgt of wanneer iemand ons schrijft om te melden hoezeer hij/zij een bepaald artikel waardeert, maar zoals het spreekwoord gaat: het meervoud van "anekdote" is niet "gegevens". Dus ons andere grote doel met de lezersenquête is om onze filters te kalibreren, om zeker te zijn dat we ons richten op de inhoud die jij het liefst wilt lezen (en je ondertussen hopelijk toch af en toe te verrassen met artikelen die je leuk vindt, maar waarvan je niet wist dat je ze wilde lezen).
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Donderdag 25 november is het Thanksgiving in de Verenigde Staten. Onze medewerkers en redacteuren zullen die week aan tafel met familie en vrienden doorbrengen, en daarom brengen we geen e-mailaflevering uit op 30 november 2015. Menigeen zal weer gebruikmaken van Joe Kissels "Take Control of Thanksgiving Dinner" als het gaat om de voorbereidingen voor het diner: niemand legt duidelijker uit wat er moet worden gedaan dan Joe, dus raadpleeg zijn boek als je hulp nodig hebt.
Hoewel de wekelijkse aflevering van TidBITS komende maandag niet verschijnt, blijven we wel publiceren op de TidBITS-website. Bezoek de site om op de hoogte te blijven, abonneer je op onze RSS-feed (waarbij TidBITS-leden de volledige tekst krijgen!), of volg ons op Twitter of Facebook. De volgende e-mailaflevering komt op 7 december 2015!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het nieuwste slachtoffer van de muziekstream-oorlogen is Rdio, dat een faillissement zal aanvragen en zijn diensten zal beëindigen. Als het faillissement doorgaat, zal de streaming-radiodienst Pandora "sleutelonderdelen" van Rdio (maar niet de dienst in zijn geheel) aanschaffen voor 75 miljoen dollar, en zullen veel leden van het Rdio-team een baan bij Pandora krijgen aangeboden. (Waar Rdio zijn gebruikers in staat stelde om elk liedje of album in zijn collectie naar wens af te spelen, kunnen gebruikers van Pandora alleen stations maken op basis van liedje of artiest. Gebruikers hebben geen uitgebreide controle over wat er wordt afgespeeld.)
In een blogbericht waarin het nieuws werd aangekondigd, zei Rdio:
Rdio's dienst zal niet vandaag worden onderbroken. We zullen in de komende weken meer updates geven over wat dit proces inhoudt voor je Rdio-account, maar vooralsnog blijft de dienst onveranderd gehandhaafd.
We kunnen alleen hopen dat Rdio zijn klanten manieren zal aanbieden om collecties en afspeellijsten te exporteren, of zelfs manieren om ze over te zetten naar concurrerende diensten zoals Spotify, Apple Music en Google Play Music. Met wat zoeken zul je een flink aantal onafhankelijke export-import-diensten kunnen vinden, maar ik moet de eerste nog ontdekken waarmee ik naar Spotify of Google Play Music kan verhuizen. (Ik heb geen zin om Apple Music te gebruiken, vanwege de overvolle iTunes-interface. Zie "Opnieuw afstemmen op Rdio: waarom ik Apple Music liet vallen", 7 oktober 2015.)
Het enige functionele hulpprogramma dat ik heb gevonden, is de Chrome-extensie Rdio Enhancer, die een knop "Export to CSV" toevoegt aan je Rdio-favorietenvenster, en een submenu "Extras > Export to CSV" aan de knop More in afspeellijsten. Je installeert gewoon de extensie in Google Chrome, meldt je aan op de Rdio-website, en klikt op Favorites en vervolgens op "Export to CSV". Dat levert een tekstbestand met door komma's gescheiden waarden op, met daarin elk nummer in je collectie. Zelfs al kun je het niet eenvoudig ergens anders importeren, dan heb je in ieder geval een lijst van waaruit je handmatig kunt werken.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Draadloze toetsenborden hebben meerdere voordelen. Eén ervan is dat je de kabels kwijtraakt die tussen je computer en randapparatuur kronkelen. Nog een voordeel, een die me een paar maanden geleden ertoe aanzette om het veld te verkennen, was de mogelijkheid om één van de vier usb-poorten op mijn Mac mini vrij te maken. Met twee externe harde schijven, een ScanSnap-scanner en een webcam vechten mijn apparaten altijd om poortruimte. (En ja, ik weet dat ik een usb-hub zou kunnen aansluiten, maar die hebben weer hun eigen problemen.)
Maar mijn ervaring met Apples oorspronkelijke draadloze Magic Trackpad was dat ik de batterijen ongeveer elke drie tot vier weken moest vervangen, en het gezeur over lege batterijen begon zelfs al eerder. De gedachte om met nog een set batterijen te moeten rommelen, maakte dat ik daar niet veel zin in had.
Dus dacht ik: "Zou het niet fantastisch zijn als er een draadloos toetsenbord op zonne-energie was? Dat zou perfect zijn!" En jawel, een beetje zoeken leverde precies zo'n toetsenbord op: het Logitech Wireless Solar Keyboard K750.
Met een prijs van $ 59,99 is het geen goedkoop toetsenbord, hoewel het nog steeds aardig wat goedkoper is dan Apples nieuwe Magic Keyboard (zie "Apple geeft meer iMacs een Retina-beeldscherm, updatet invoerapparatuur", 13 oktober 2015). Maar mijn oude, bedrade Apple-toetsenbord (een van die grote toetsenborden gevat in doorzichtig plastic) had toetsen die bleven hangen en toonde andere tekenen van veroudering, dus die moest toch vervangen worden.
Maar voordat ik op de Koop-knop drukte, las ik wat besprekingen en stuitte ik tot mijn stomme verbazing op het feit dat "draadloos" geen Bluetooth betekent, maar een eigen transmissieprotocol van Logitech waarvoor je een usb-dongle in de Mac moest steken, wat rechtstreeks inging tegen mijn reden om draadloos te gaan!
Teleurgesteld maar nog niet verslagen ondernam ik een missie om een Bluetooth-alternatief te vinden, en ik vond iets dat eruitzag als een perfect alternatief, althans bijna: het Logitech Wireless Solar Keyboard K760. Toen ik een "marktplaats"-handelaar vond op Amazon die het verkocht voor $ 57,48 inclusief verzendkosten, was ik verkocht. Het enige probleem? Voor zover ik kan zien op de website van Logitech wordt de K760 niet meer gemaakt, wat betekent dat de beschikbaarheid waarschijnlijk beperkt is en prijzen sterk kunnen schommelen.
Aan de slag met de K760 -- Dit toetsenbord is specifiek gemaakt voor de Mac, en Apple-gebruikers voelen zich meteen thuis bij het uiterlijk en hoe het aanvoelt. Het paarde naadloos met mijn Mac mini. En omdat de toetsen Volume, Stilte, Speel/Pauzeer, Mission Control en andere bekende functietoetsen rechtstreeks uit de doos werkten, was ik onder de indruk van de aandacht van Logitech voor de wensen van de Apple-gemeenschap.
Ik vind het ook prettig dat er twee additionele Bluetooth-apparaten verbonden kunnen blijven, en dat je makkelijk met de functietoetsen F1, F2 en F3 van apparaat naar apparaat kunt schakelen. Ik kon probleemloos mijn MacBook en derdegeneratie-Apple TV aansluiten. Ik sloot ook mijn iPhone aan, waarvan het toetsenbord zelfs kan worden vertoond of verborgen met de eject-toets, en de thuisknop via F5 kan worden bediend.
De K760 loopt op zonne-energie, dus de vraag is hoe dat gaat in het donker. Het toetsenbord werkte voor mij prima op donkere late avonden, met dank aan de interne batterij die zowel bij daglicht als bij kunstlicht wordt opgeladen. Online specificaties en reviews suggereren dat de K760 het een maand lang in volstrekte duisternis kan volhouden.
Ik kan de K760 qua gevoel niet vergelijken met de nieuwste toetsenborden van Apple, omdat ik een oud exemplaar had, maar het is redelijk hetzelfde als het toetsenbord van mijn MacBook. In een bespreking in Macworld in 2012 schreef Dan Frakes dat hij de toetsen van de K760 verkoos boven die van de (toenmalige) toetsenborden van Apple. Ik vind de K760 prettig aanvoelen, al is dat natuurlijk zeer persoonlijk.
Mijn enige teleurstelling is dat de K760, in tegenstelling tot de niet-Bluetooth K750, geen numeriek toetsenbord heeft. Waarom het ontwerpteam van Logitech ervoor gekozen heeft om het niet-Bluetoothmodel uit te rusten met een numeriek toetsenbord en dat weg te laten op het Bluetooth-model is mij een raadsel. Logitech zelf had hier ook geen verklaring voor. Maar als het numerieke toetsenbord belangrijk voor je is, en je een USB-poort overhebt voor de draadloze dongle, dan raad ik de K750 aan. Die is goedkoper ($ 59,48 bij Amazon) en zit nog steeds in het assortiment van Logitech.
Te laat en te weinig -- Natuurlijk kondigt Apple juist nu een nieuw toetsenbord, een nieuwe muis en een nieuwe trackpad aan met functies die suggereren dat het bedrijf eindelijk beseft hoe groot het batterijprobleem is. Helaas lost Apple dat op door de batterij op te laden via een Lightning-kabel in plaats van met zonnecellen. Weer iets wat moet worden bekabeld en opgeladen, al zegt Apple dat de apparaten het een maand volhouden op een volle batterij. Het is veel minder gedoe dan (oplaadbare) batterijen vervangen, maar vergt nog steeds meer aandacht dan de zonnecel van de K760.
Het Magic Keyboard van Apple kost $ 99 en kan niet worden aangesloten op meerdere apparaten. Daarom geef ik de voorkeur aan Logitechs K760, tenzij je iets wenst dat exact oogt en aanvoelt als een Apple-product.
Logitech: een logische keus -- Als je een met de Mac compatibel toetsenbord wilt dat je nooit hoeft op te laden of waar je nooit batterijen voor hoeft te wisselen, kijk dan naar de Logitech K760. En als een numeriek toetsenbord noodzakelijk is, je een USB-poort overhebt en je hetzelfde toetsenbord niet ook moet aansluiten op een iPhone, iPad of een ander apparaat, probeer dan de Logitech K750. Allebei draadloos, zonder gedoe. En nu maar hopen dat Logitech de K760 snel updatet, want het zou jammer zijn als zo'n goed product zou verdwijnen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Ik heb al gekeken naar beschikbare apps voor de vierdegeneratie-Apple TV in "Apps die het potentieel van de Apple TV tonen" (9 november 2015), en het is nu tijd om eens te kijken naar de beschikbare games op de nieuwe settopbox van Apple.
De Apple TV zal een Xbox of een PlayStation niet meteen kunnen vervangen, maar de Apple TV heeft wel al een aantal gamemogelijkheden. Maar om echt goed te kunnen kijken naar de gamemogelijkheden, kijken we eerst eens wat beter naar de controller van de Apple TV: de Siri Remote.
Gamecontrollers zijn de kern van ieder spelapparaat, en een slechte controller betekent feitelijk dat het apparaat speltechnisch verloren is. Het verdwijnen van Atari uit de gamebusiness had voorkomen kunnen worden, of op zijn minst vertraagd, als de Atari 5200 en de Atari Jaguar niet zulke slechte controllers hadden gehad. Beide controllers waren beter geschikt om een telefoonnummer te bellen dan om een alien te bestrijden. Op dezelfde manier kan een controller een game-apparaat ook groot maken: toen Nintendo een gamepad introduceerde om de joystick te vervangen (nu gebruikelijk voor allerlei spelcomputers) zorgde deze ervoor dat het Nintendo Entertainment System zo ongeveer op eigen houtje de gamemarkt nieuw leven inblies.
Na tientallen jaren experimenteren hebben gamecontrollers min of meer een geaccepteerde vorm. Er is een deel voor richting, er zijn analoge sticks, knoppen om systeemfuncties mee te bedienen, knoppen aan de bovenkant en vier actieknoppen die gegroepeerd zijn als een ruit (alles is eigenlijk gebaseerd op het ontwerp van Nintendo). Sony gebruikt dit en Microsoft gebruikt dit. Nintendo, eigenlijk het meest innovatieve gamebedrijf, is hier iets van afgeweken met de Wii-afstandsbediening en later met de tablet-achtige Wii U GamePad, hoewel de kaders vergelijkbaar blijven.
Apple kiest een eigen richting. De Siri Remote [die in Nederland de Apple TV Remote heet, omdat de Siri-functionaliteit hier vooralsnog niet beschikbaar is - nvdv] is geen conventionele gamecontroller, maar meer een manusje-van-alles. Naast een touchpad zijn er zes buttons voor het hoofdmenu, om menu's in apps te openen, om af te spelen en te pauzeren, en om het volume in te stellen. Slechts drie van deze knoppen zijn beschikbaar voor games: klikken op de touchpad, de knop om af te spelen en te pauzeren, en de menuknop. De laatste kan ook nog maar alleen een game pauzeren. Ontwikkelaars kunnen de menuknop een menu laten oproepen, maar er geen actie aan koppelen in het spel zoals een gamekarakter laten springen.
In tegenstelling tot de moderne gamecontrollers heeft de Siri Remote geen stick die je met je duim kunt bedienen, dus bewegingen doe je met de touchpad. Ongebruikelijk, maar niet geheel nieuw. De Steam Controller van Valve gebruikt twee trackpads, voor meer overeenkomsten met de traditionele bediening op een pc: toetsenbord en muis.
Hij werkt niet zo nauwkeurig als een analoge stick (of een muis), maar de touchpad van de Siri Remote is verbazend precies. Een goede demonstratie hiervan is Almost Impossible van Dan Counsell ($ 1,99), een mooie, zij het niet gemakkelijke, platformgame waarin één verkeerde beweging het einde betekent van je personage van een botsende bal. Ik sterf vaak in de game, maar ik heb maar zelden het gevoel dat dit de schuld is van de Siri Remote. Nu ben ik natuurlijk wel een gamer, en ik ben het gewend om nieuwe controllers te leren gebruiken. Als je problemen hebt met de nauwkeurigheid van de touchpad van de Siri Remote, probeer dan eens een game zoals Shadowmatic (zie verder in dit artikel), waar je succes niet afhangt van een precieze besturing van de touchpad.
Een andere game die verrassend goed werkt met de Siri Remote is Oceanhorn ($ 8,99), een kloon van de serie The Legend of Zelda. (Zie "FunBITS: Oceanhorn brengt een eigen versie van Zelda voor iOS", 31 januari 2014.) Ook hier wordt de touchpad gebruikt om te bewegen, en door te drukken op de touchpad activeer je contextgevoelige acties, zoals vijanden aanvallen, potten opheffen en deuren openen. Helaas is de game mijn save-bestand kwijtgeraakt, waardoor ik hem nog niet kan aanbevelen op de Apple TV.
Sommige games omzeilen op een slimme manier de beperkingen van de Siri Remote. Rayman Adventures (gratis, met in-app aankopen) is een port van de reeds lang bestaande console-platformreeks, en past goed op de Apple TV. De truc is dat hij is gemaakt als een renspel zonder einde. In plaats van dat je altijd een stick of knop moet indrukken om in een bepaalde richting te bewegen, is Rayman altijd aan het rennen. Met de touchpad verander je van richting en spring je, en met een combinatie van vegen en tikken activeer je andere acties, zoals door hindernissen heen slaan.
Algemeen beschouwd werkt de touchpad vrij goed voor games. In mijn ervaring is de belangrijkste beperking dat hij gewoon niet groot genoeg is. Dit kan worden verbeterd door in Settings > Remotes and Devices > Touch Surface Tracking voor Fast te kiezen, maar ook dan heb ik soms niet genoeg plaats.
De Siri Remote biedt ook bijkomende gamingmogelijkheden, in de vorm van een versnellingsmeter en een gyroscoop. In mensentaal betekent dit bewegingsbesturing, te vergelijken met die van de controllers Wii Remote van Nintendo en Sixaxis van Sony.
Ik was nooit een groot fan van de controllers van Nintendo of Sony, die me wat te frustrerend waren. Maar met de bewegingsgevoelige mogelijkheden van de Siri Remote doet Apple doet het veel beter dan de Wii.
Mijn favoriete Apple TV-game tot nu toe is Asphalt 8: Airborne van GameLoft (gratis, met in-app aankopen), waarin je bestuurt door de Siri Remote op zijn zij te zetten en ermee te "sturen" zoals met een stuur. Dit is geen nieuw concept (race-games op de Nintendo Wii doen dit al lang zo) maar het is veel nauwkeuriger dan de vorige versies die ik heb geprobeerd.
Ofschoon de Siri Remote goed werkt als gamecontroller, is hij tegelijk ook de grootste beperking op het potentieel van de Apple TV als gamingtoestel. Grafisch komt de nieuwe Apple TV ongeveer overeen met de vorige generatie consoles (PlayStation 3 en Xbox 360), die nog steeds een volwaardige gaming-ervaring bieden, ook al zijn ze nu achterhaald. De opslagcapaciteit is ook wel een factor, aangezien de Apple TV slechts 64 GB lokaal kan opslaan (tegen 500 GB of meer op hedendaagse consoles), maar dit valt beter mee dan je denkt. Het heel goed onthaalde Far Cry 3: Blood Dragon is bijvoorbeeld een download van slechts 1,32 GB op de Xbox 360, en is veel meer een "hardcore" game dan de meeste games die je kunt vinden voor de Apple TV. Met lokale opslag en opslag in de cloud kunnen Apple TV-games rekenen op tot 22,5 GB aan data, wat voor de meeste games zou moeten volstaan. Om dit even in perspectief te plaatsen: het net uitgebrachte Star Wars: Battlefront is goed voor ongeveer 20 GB op mijn PlayStation 4, en Destiny: The Taken King neemt iets minder dan 40 GB in. Voor wat betreft graphics en opslag heeft de Apple TV genoeg te bieden voor moderne, bekende games. De beperkende factor is de Siri Remote.
De Siri Remote is beperkt tot touchpad-invoer, drie knoppen en bewegingsbesturing. De gedachte om een first-person shooter, zoals het voormelde Far Cry, op de Apple TV te spelen is belachelijk, aangezien console first-person shooters werken met dubbele analoge sticks voor bewegen en richten. Dit sluit dan ook bij voorbaat de mogelijkheid al uit voor moderne role-playing games zoals Fallout 4, dat wordt gespeeld vanuit het perspectief van de eerste persoon. Zelfs een iOS first-person shooter zoals Modern Combat 5: Blackout zou niet mogelijk zijn op de Apple TV, wegens het ontbreken van voldoende aanraakgevoelige ruimte op de afstandsbediening.
Misschien zoekt een slimme ontwikkelaar nog eens een manier uit om het first-person shooter-genre op de Apple TV te krijgen, maar dat is nog niet gebeurd. Maar dat betekent niet dat varianten erop niet geprobeerd zijn. Galaxy on Fire: Manticore Rising ($ 5,99) is een space shooter en een van de grafisch indrukwekkendste games op de Apple TV. Het maakt gebruik van bewegingscontrole voor de besturing, en van de knoppen om je schip te versnellen en vertragen.
Maar nogmaals, Galaxy on Fire kampt met een gebrek aan knoppen op de Siri Remote. Om het goed te maken, vuren de kanonnen van je schip automatisch als je een vijandelijk schip in vizier hebt. Ik vind dit frustrerend, want ik ben gewend controle te hebben over de wapens in ruimtesimulatoren.
Een traditionelere shooter is Xenowerk TV ($ 2,99), een aanpassing van de uitstekende top-down alien shooter voor iOS. Het is niet een first-person spel, maar het is een leuke draai aan de "Alien"-films en een terugkeer naar de Nintendo Entertainment System-schietspellen.
Je kan op de Apple TV gebruikmaken van de Made For iPhone (MFi) gamecontrollers. De populairste voor de Apple TV is de Steelseries Nimbus, die ik nog niet geprobeerd heb omdat ik eerst een goede indruk wilde krijgen hoe gamen met de Siri Remote werkt. Maar controllers van derden zullen niet veel helpen, omdat Apple vereist dat alle spellen (met uitzondering van Guitar Hero, waarvoor een gitaar-controller van $ 99,95 nodig is), compatibel blijven met de Siri Remote.
Velen zijn gefrustreerd door Apples aandringen op Siri Remote-compatibiliteit, maar na Amazons Fire TV te hebben gebruikt, begrijp ik Apples redenering. Amazon staat games toe op hun Fire TV die alleen met controllers kunnen werken, iets dat hun app store fragmenteert.
Er is ook het feit dat, in het algemeen gesproken, mensen geen gaming-accessoires kopen. Amazon geeft geen verkoopcijfers voor wat dan ook, maar terwijl de Amazon Fire TV meer dan 2000 beoordelingen heeft op Amazon, heeft de Amazon Fire TV Gaming Edition er minder dan 200, en de optionele Fire TV Game Controller minder dan 50, wat je een idee geeft over de verkopen. De gaming-geschiedenis is doorspekt met mislukte randapparatuur: de Power Glove, de U-Force, de Sega Activator, de Super Scope 6, de EyeToy enzovoorts. Het is niet zozeer dat deze producten slecht waren (hoewel de meeste dat wel waren), maar meer dat ze last hebben van het kip-en-eiprobleem: de ontwikkelaars ondersteunen ze niet in populaire games omdat niemand ze bezit, en niemand koopt ze, omdat maar weinig games ze ondersteunen.
De waarheid is dat het bijna onmogelijk is een woonkamer-apparaat te maken dat perfect is voor zowel media als games. De PlayStation 4 en Xbox One bieden beide mediamogelijkheden, maar ze zijn beperkt en onhandig om te bedienen met een game-controller. Microsoft probeerde de Xbox One te positioneren als Media-centrale, met HDMI-ingang en besturing via beweging en stem. Maar dat mislukte, omdat Microsoft grafische paardenkrachten opofferde voor media-mogelijkheden, wat hardcore-gamers weer wegjoeg. Sony, die met de PlayStation 3 ook de fout maakte om zich te concentreren op de media, heeft die fout niet herhaald met de PlayStation 4, en is Microsoft in de woonkamer aan het verpletteren.
Apples voordeel is de bijna alomtegenwoordigheid van iOS-apparaten, die ook kunnen functioneren als controllers. Ontwikkelaar Hipster Whale bracht multiplayer-mogelijkheden naar de televisie-versie van Crossy Road (gratis, met in-app aankopen), door het mogelijk te maken dat een iPhone als tweede controller functioneert, zoals gedemonstreerd bij Apples aankondiging (zie "Eindelijk: de vierdegeneratie-Apple TV", 9 september 2015). Matt Brauns SketchParty TV ($ 5,99) heeft een compleet andere aanpak, met een iOS-apparaat als het eigenlijke speloppervlak waarop je tekent, terwijl je tekeningen worden weergegeven op de corresponderende Apple TV-app. Maar touchscreen-apparaten hebben ook hun beperkingen voor gaming, want ze missen de voelbare terugkoppeling van een traditionele game-controller.
En wat betekent dit nou allemaal? De processor en opslagruimte van de Apple TV zijn meer dan voldoende voor intensief gamen, maar de Siri Remote is een beperking, of een interessante uitdaging (het is maar hoe je ernaar kijkt). Ontwikkelaars kunnen flink aan de slag met de knoppen, bewegingsbesturing en iOS-interface van de Siri Remote, maar het is nog maar helemaal de vraag of investeren in het bedenken van nieuwe bedieningsconcepten uiteindelijk iets zal opleveren.
Ontwikkelaars hebben dus de mogelijkheid om iOS-apparaten (en zelfs de Apple Watch) te integreren in de gaming-mogelijkheden van de Apple TV, maar het lijkt er vooralsnog op dat ze zich zullen beperken tot de alomtegenwoordige Siri Remote, met al zijn beperkingen. Daarom verwachten wij voorlopig weinig of geen ingewikkelde 3D games op de Apple TV. En misschien wel nooit.
Dat betekent echter niet dat er alleen maar triviale spelletjes op de Apple TV zullen verschijnen. Een complex rollenspel als Final Fantasy VII (dat al op iOS draait) zou aangepast kunnen worden om met de Siri Remote te werken.
Maar ook al zijn ze niet allemaal triviaal, de games op de Apple TV zullen ook niet heel ingewikkeld zijn. Dat is niet noodzakelijkerwijs een nadeel, en ik ben er bijna van overtuigd dat dat met opzet is. Neem nou Shadowmatic ($ 2,99): een eenvoudig maar slim opgezette puzzel die de mogelijkheden van de Apple TV helemaal benut. Hij gebruikt verschillende delen van de touchpad om stukken te verplaatsen, en maakt ook gebruik van de bewegingsbediening van de Siri Remote om tijdens het spelen een 3D parallax-effect te genereren. En Shadowmatic is niet alleen een uniek, rustgevend spel, maar ook visueel een van de beste Apple TV spellen tot nu toe.
Gaming voor ons soort mensen -- Als je niet bent opgegroeid met ingewikkelde gamecontrollers, dan heb je waarschijnlijk grote moeite om eraan te wennen. Veel van mijn vrienden en familieleden willen, als ze me een videogame zien spelen, het zelf ook weleens proberen. Maar als ik ze de controller geef, zie ik ze ermee hannesen, niet wetend welk van de twee analoge controllers, de knoppen op de bovenkant en zijkant, of het besturingsvlak, wat doen. Iemand die ik ken, en wiens naam we hier niet zullen noemen, kon maar niet voorbij de eerste set trappen in The Elder Scrolls V: Skyrim komen, hoe ik ook mijn best deed om te helpen.
In het begin is het nog wel amusant om vrienden en familieleden te zien worstelen met zaken die ik zonder nadenken doe, maar als ik me realiseer dat dit ervaringen zijn die ik niet met ze kan delen, maakt me dat ook wel een beetje triest. Dat betekent niet dat spelletjes beperkt moeten worden tot de eenvoudige bediening van de Nintendo, maar het is wel duidelijk dat de spelletjesindustrie veel potentiële klanten links laat liggen als gevolg van de ingewikkeldheid van gamecontrollers.
Wie zichzelf een echte "gamer" noemt zal dat ongetwijfeld onzin vinden, maar dat is niets meer dan snobisme. Elk medium kent doorsnee echte hardcore gebruikers. En net zoals er in het geschreven woord plaats is voor zowel een Dan Brown als een Marcel Proust, in muziek voor een Miley Cyrus en een Beethoven, of in film voor Adam Sandler en Sir John Gielgud, is er ook bij games plek voor veel smaken.
Verder is ook lang niet iedereen bereid om honderden dollars uit te geven aan apparatuur speciaal afgestemd op het gamen, of aan de games zelf, en al helemaal niet om uren en uren te besteden aan het spelen van die games. Zelfs doorgewinterde gamers hebben niet altijd tijd om 40 uur of nog meer te besteden an één enkele game. En daar is ook helemaal niks mis mee. De markt voor games is gigantisch, maar er is nog veel onbenutte groeiruimte.
De Apple TV is zeker niet de beste spelcomputer op de markt, maar zou wel zomaar eens de toegankelijkste kunnen worden. En dat kan dan weer leiden tot de status van de enige spelmachine die er voor veel mensen toe doet. Zelfs voor hen die gespecialiseerde gaming-apparatuur hebben staan, kan de Apple TV een handig apparaatje zijn om in een verloren moment wat leuks mee te doen. De Apple TV bedreigt de gaming-markt niet, maar breidt hem uit.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Transmit 4.4.10 -- Panic heeft Transmit 4.4.10 uitgebracht, de eerste update in meer dan een jaar van hun flexibele programma om bestanden uit te wisselen. Het lijstje veranderingen is kort maar belangrijk. De update zorgt ervoor dat de functie Transmit Disk (waarmee je je favorieten meteen kunt activeren in de Finder) compatibel is met OS X 10.11 El Capitan, en de app vereist nu minimaal 10.9 Mavericks. Daar komt bij dat Amazon S3-bevoegdheden nu recursief verwerkt worden. Weet dat de Mac App Store-editie nog het vorige versienummer draagt (4.4.8). ($ 34 nieuw, gratis update, 30,2 MB, toelichting, 10.9+)
Reacties - Transmit 4.4.10
Tweetbot 2.2.2 -- Tapbots heeft Tweetbot 2.2 voor de Mac uitgebracht, met nu ondersteuning voor zowel volledig scherm- als Split View-weergaven in OS X 10.11 El Capitan. In de tweet-details van dit Twitterprogramma staan conversaties en reacties nu in dezelfde volgorde als in Tweetbot 4 voor iOS. Je kunt in Tweetbot 2.2 nu ook control-klikken op een fav-knop om een tweet favoriet te maken in al je accounts. Diverse kleuren zijn aangepast, zodat deze versie meer lijkt op de iOS-versie van Tweetbot, en je kan nu onderdelen in lijsten en zoekresultaten verbergen middels trefwoorden. In vervolgversie Tweetbot 2.2.2 zijn fouten gerepareerd waardoor met control-Enter vreemde karakters werden toegevoegd, kleuren in geciteerde tweets verkeerd werden weergegeven, naar boven scrollen met de pijltjestoets niet goed ging en je repeterende verzoeken kreeg om je locatie te delen ($ 9,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update, 11,5 MB, 10.10+)
Reacties - Tweetbot 2.2.2
Fantastical 2.1.3 -- Flexibits heeft een onderhoudsupdate uitgebracht van Fantastical 2.1.3, hun vervanging van Apples Agenda-app op de Mac. Naast niet-gespecificeerde prestatieverbeteringen toont Fantastical nu geannuleerde uitnodigingen voor gebeurtenissen als berichtgeving, kun je ook met behulp van VoiceOver contextuele menu's laten tonen voor gebeurtenissen en herinneringen, is er een fout gerepareerd waardoor nieuwe uitnodigingen niet verschenen in de uitnodigingen-afdeling, is een vastloper verholpen die kon voorkomen als je herhaal-afspraken wijzigde in het mini-venster, en zijn een paar fouten in de Japanese agenda verwijderd. Fantastical 2 heeft een 21 dagen werkende gratis versie en is beschikbaar via zowel de Flexibits Store als de Mac App Store. ($ 39,99 nieuw, gratis update, 11,8 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Fantastical 2.1.3
Microsoft Office 2011 14.5.8 -- Microsoft heeft versie 14.5.8 uitgebracht van hun pakket Office 2011, met reparaties voor een aantal kritieke veiligheidsproblemen waaronder twee die te maken hadden met geheugen-corruptie waardoor snoodaards willekeurige code konden uitvoeren. Daarnaast lost de update een spoofing-kwetsbaarheid in Outlook voor Mac op, waardoor een booswicht de gebruiker kon doorsturen naar een boosaardige website. (Gratis update via het Microsoft Download Center of via Microsoft AutoUpdate, 113 MB, toelichting, 10.5.8+)
Reacties - Microsoft Office 2011 14.5.8
Lightroom CC 2015.3 en Lightroom 6.3 -- Na het verwijderen van de populaire Import-functie uit de vorige ronde updates van hun professionele software om foto's te categoriseren en te bewerken (zie "Lightroom CC 2015.2.1 en Lightroom 6.2.1", 10 oktober 2015), heeft Adobe nu het losstaande programma Lightroom 6.3 en Lightroom CC 2015.3 (beschikbaar als onderdeel van het Adobe-abonnement Creative Cloud Photography) wederom voorzien van een importfunctie. De updates voegen ook ondersteuning toe voor een keur aan camera's en lensprofielen, en er zijn een aantal fouten gerepareerd, waaronder problemen met Panorama Merge, geroteerde foto's in volledig-schermmodus, en aanpassingen die zijn gemaakt en opgeslagen met Photoshop of met plug-ins van derden (die niet verschenen in de Develop-module). Zowel Lightroom CC 2015.3 als Lightroom 6.3 kan worden gedownload via Help > Check for Updates. ($ 9,99 per maand of $ 149 voor de losse app, toelichting, 10.9+ voor het losstaande programma Lightroom 6.3, 10.8+ voor Lightroom CC 2015.3)
Reacties - Lightroom CC 2015.3 en Lightroom 6.3
Deze week in ExtraBITS: Apple onderzoekt vastlopende iPad Pro's, Yahoo Mail blokkeert sommige gebruikers van AdBlock Plus, en The Wirecutter biedt een gids aan voor prepaid telefoons.
Apple onderzoekt iPad Pro's die niet meer reageren -- Een aantal iPad Pro-gebruikers meldden dat hun tablets na opladen niet meer reageren, en alleen nog maar een zwart scherm tonen. Apple zegt dat ze dit probleem momenteel onderzoeken, maar in de tussentijd adviseert men, als je dit probleem hebt, een harde herstart. Dat kun je doen door de knoppen voor Aan/uit en Thuis in te drukken totdat je het Apple-logo ziet.
Yahoo Mail blokkeert sommige gebruikers van AdBlock Plus -- De oorlog tussen reclamebedrijven en adblockers escaleert. Het schijnt dat Yahoo Mail sommige gebruikers van de browserextensie AdBlock Plus blokkeert, en de volgende foutmelding toont: "Uh oh... We are unable to display Yahoo Mail. Please disable Ad Blocker to continue using Yahoo Mail" ["Oeps, we kunnen je niet Yahoo Mail laten zien. Zet Ad Blocker alsjeblieft uit om verder te gaan met Yahoo Mail" - nvdv]. Als je AdBlock Plus niet uit wilt zetten: je kunt ook de weergave van Yahoo Mail van Full Featured naar Basic omzetten, alleen biedt de interface dan minder mogelijkheden.
Gids van The Wirecutter voor prepaid telefoneren -- Het landschap van prepaid telefoneren is mistig en complex, maar Rob Pegoraro heeft voor The Wirecutter een gids geschreven die een deel van de verwarring wegneemt. In tegenstelling tot andere gidsen van The Wirecutter leidt dit niet tot een enkele beste keuze, maar tot een aantal aanbevelingen. Welke de beste is, hangt af van je wensen.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands