Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Toen we in 2007 onze uitgeverij TidBITS Publishing oprichtten, waren Tonya en ik de enige werknemers. Samen beantwoordden we persoonlijk alle e-mails met hulpvragen, en hoewel we de ondersteuning tot een minimum probeerden te beperken door de website overzichtelijk en de instructies heel duidelijk te houden, kostte het toch een hoop tijd. In 2013 namen we Josh Centers in dienst als hoofdredacteur van TidBITS, en omdat hij ook meeschreef en redigeerde hadden we wat meer tijd. Toch bleek dat de vraag om ondersteuning en de administratieve taken toenamen, en we de mensen die hun wachtwoord waren vergeten of per ongeluk iets twee keer hadden besteld niet meer konden helpen als we ook nog wat gepubliceerd wilden krijgen, en dan met name op het vlak van Take Control.
En dus kwamen we terecht bij onze vriendin Lauri Reinhardt, die we jaren geleden al hadden ontmoet toen ze ons geweldig heeft geholpen toen ze nog werkte voor eSellerate, die voor ons de internet-kassa regelt. Daar was ze inmiddels vertrokken. Ze was op zoek naar een deeltijdbaan en belangrijker nog, ze begreep wat we bedoelden toen we zeiden dat ze iedereen die de moeite nam om contact met ons op te nemen als een vriend moest behandelen. Behalve dat dat gewoon beleefd is, zijn veel van jullie ook echt onze vrienden. Als je in de afgelopen twee jaar hebt gemaild naar het Take Control support-adres, dan is de kans groot dat je door Lauri bent geholpen.
We zijn ontzettend blij te kunnen zeggen dat Lauri zich als vierde medewerker bij TidBITS Publishing heeft aangesloten, met als functietitel Director of Customer Service [Manager Klantenservice - nvdv], hoewel ze ook zal helpen met allerlei andere zaken. Lauri heeft eerder dit jaar een belangrijke rol gespeeld bij het testen van het nieuwe ontwerp van de Take Control-website, en ze is onze liaison voor de iBooks Store en onze uitgever O'Reilly Media. We hebben nog veel meer vergelijkbare projecten voor haar in petto. Misschien zie je haar naam niet regelmatig in een uitgave van TidBITS, maar als je me mailt met een administratief probleem dan is de kans groot dat Lauri je antwoordt, en waarschijnlijk veel sneller dan wanneer ik dat zou doen.
Lauri is één van de aardigste en invoelendste mensen die we kennen, en juist daarom is ze zo goed voor de klantenservice. Misschien heeft het feit dat ze uit het midwesten van de Verenigde Staten komt (Lincoln, Nebraska om precies te zijn) ermee te maken, of is ze gewoon van nature een prettige persoon. Hoe het ook zij, we hebben met ontzettend veel plezier met Lauri gewerkt. Mocht je met haar te maken krijgen, dan hopen we dat je dat zelf ook ondervindt. Hoewel dit in een e-mail niet overkomt, worden al onze videoconferenties met haar altijd verrijkt door het vrolijke gekwetter van haar parkieten.
Nu Lauri een heleboel administratieve taken en klantenservice voor haar rekening neemt, kunnen Tonya en ik meer tijd besteden aan projecten waar onze kennis en ervaring goed van pas komen. Zonder het excuus dat we altijd zoveel tijd kwijt zijn aan het beantwoorden van e-mailondersteuning, hopen we ons meer te kunnen toeleggen op het grotere geheel waarvoor we tijd en concentratie nodig hebben.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De datalimieten van Comcast, waar ik in "Controverse netneutraliteit overschaduwt Amerikaanse breedbandnarigheden" (19 februari 2015) al voor waarschuwde, breiden zich uit. Comcast heeft op dit moment datalimieten ingevoerd, of staat op het punt om dat te doen, in delen van Alabama, Arizona, Arkansas, Florida, Georgia, Illinois, Indiana, Kentucky, Louisiana, Maine, Mississippi, South Carolina, Tennessee, Texas en Virginia. Comcast heeft een complete lijst waarop is aangegeven waar datalimieten van toepassing (gaan) zijn.
Zelf was ik al jaren geleden slachtoffer van deze datalimieten, ver voor de meeste Comcast-klanten. Ze werken als volgt: je krijgt elke maand 300 GB vrij datagebruik, en voor elke 50 GB meer betaal je 10 dollar extra. (Om een of andere reden zijn de limieten in de omgeving van Tucson iets anders, met tot wel 600 GB vrije ruimte, afhankelijk van je abonnement.) Comcast staat drie keer toe dat je de limiet overschrijdt voordat ze rekeningen gaan sturen.
Merk op dat de datalimiet niet van toepassing is op klanten met een Extreme 505- of Gigabit Pro-abonnement, en ook niet op Comcast Business-klanten. Daarom ben ik overgestapt naar een Comcast Business-abonnement.
Waarom doet Comcast dit? Het heeft in elk geval niets te maken met netwerkbeheer, zoals blijkt uit uitgelekte Comcast-documenten. De officiële reden is "billijkheid en een flexibeler beleid voor onze klanten". Het lijkt er echter op dat Comcast probeert om het bekijken van online video onaantrekkelijk te maken, en er zit geen restrictie op datalimieten in de netneutraliteitsregels van de FCC (zie "Netneutraliteit is erdoor en heft breedbandbeperkingen op", 26 februari 2015).
Hoeveel data verbruik je met online video? Netflix schat dat het om 3 GB per uur gaat voor HD-aanbod, en 7 GB per uur voor Ultra HD-video. Als je HD-video naar je Apple TV streamt, verbruik je je 300 GB dataruimte in ongeveer 100 uur. Dat lijkt heel wat, maar het komt neer op niet veel meer dan 3 uur per dag, en dan houd je geen rekening met al je andere internetverkeer.
Je kunt je dataverbruik thuis op een aantal verschillende manieren in de gaten houden, zoals met Rubbernet (zie "Smalle pijpen en hoge rekeningen: bandbreedte-gebruik beteugelen", 23 juli 2012), maar voor wat betreft de rekeningen die Comcast verstuurt is alleen Comcasts eigen app om verbruik te meten relevant. Comcast stuurt je via je browser en per e-mail notificaties op het moment dat je 90, 100, 110 en 125 procent van je maandelijkse limiet hebt verbruikt.
Kun je wat doen aan die datalimieten? Behalve klagen bij de FCC, niet zo heel veel. Je hebt de volgende mogelijkheden:
Als je per maand veel minder dan 300 GB verbruikt, hoeft je helemaal niks te doen.
Als je verwacht slechts incidenteel over de limiet van 300 GB heen te gaan, kun je ervoor kiezen om de extra kosten gewoon te betalen.
Je kunt Comcast 30-35 dollar per maand extra betalen (komt ongeveer overeen met een standaard kabelabonnement) voor de Unlimited Data Option.
Stap over op Comcast Business, dat geen datalimieten heeft.
Stap over naar een concurrerende aanbieder, indien mogelijk. Het is overigens opvallend dat Comcast datalimieten wil invoeren in gebieden met ongelimiteerd gigabit Internet, zoals Chattanooga.
Beperk het gebruik van programmatuur die veel bandbreedte vergt, zoals muziek en film streamen, online gamen, cloud-opslag, en online back-up.
Als je voor de laatste mogelijkheid kiest, draai je overigens wel de klok terug naar ongeveer 2005. Ik heb ervoor gekozen om over te stappen op Comcast Business. Daarvoor moest ik wel in onderhandeling met een verkoopmedewerker, en moest ik een overeenkomst voor twee jaar tekenen, maar ik hoef me in ieder geval niet meer druk te maken over datalimieten. Houd er wel rekening mee dat Comcast Business losstaat van Comcast voor consumenten. Je kunt Comcast Business dus niet combineren met televisie-abonnementen voor consumenten. Persoonlijk vind ik dat een voordeel, omdat ik daardoor in staat ben om te onderhandelen over mijn televisiediensten zonder dat dat nadelige gevolgen heeft voor mijn internetverbinding.
Mocht je plotseling met deze datalimieten, geconfronteerd worden dan adviseer ik je om daar niet te lichtvaardig over te denken, en aandacht te besteden aan je dataverbruik en je maandelijkse rekening. Ik werd ooit onaangenaam verrast door een kabelrekening van 200 dollar, voordat ik overgestapt was op Comcast Business.
Gezien Comcast in veel markten zo goed als een monopoliepositie heeft, kunnen ze deze datalimieten invoeren zonder dat ze bang hoeven te zijn dat veel klanten vertrekken. En totdat marktbeheerders of concurrenten ingrijpen, lijken datalimieten de toekomst van consumenten-internettoegang in de Verenigde Staten te zijn.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Vroeger, in de tijd voor iOS, waren de "Human Interface Guidelines" [richtlijnen voor de gebruikersinterface - nvdv] van Apple, onder ontwikkelaars ook wel bekend als "HIG", gelijk een evangelie. De HIG, in 1978 gecreëerd door Bruce "Tog" Tognazzini, schetste hoe Macintosh-toepassingen er tot op zekere hoogte uit moesten zien, maar behandelde vooral hoe deze moesten werken. In het bijzonder hoe gebruikers moesten interageren met programma's. Hij bevorderde met name belangrijke principes die uit de ontluikende mens-computerinteractie (HCI)-gemeenschap voortkwamen, zoals vindbaarheid (geen functie mag worden verborgen), terugkoppeling (die duidelijk maakt wat er gebeurd is nadat je een actie uitgevoerd hebt) en herstel (de mogelijkheid een actie ongedaan te maken). Nog meer in het bijzonder leunde de HIG zwaar op het werk van Don Norman en zijn studenten aan de Universiteit van California, San Diego. Norman zou zich later ook bij Tognazzini bij Apple voegen.
Hoewel dit resulteerde in veel Mac-toepassingen met zeer vergelijkbare interfaces, waren er uitzonderingen. In het bijzonder Kai's Power Tools, die vandaag de dag niet zou misstaan op een iPad. Hoe dan ook, voor het merendeel was gelijkenis tussen interfaces een goede zaak, want daardoor waren aangeleerde gebruiken in het ene programma mee te nemen naar een andere. Bijvoorbeeld: het Archief-menu bevat altijd veelvoorkomende opdrachten als Nieuw, Bewaar en Stop.
Nu hebben Norman en Tognazzini, twee van de mensen die voor een deel verantwoordelijk zijn voor Apples eerdere leiderschap in interface-ontwerp, samengewerkt bij het samenstellen van kritiek op de huidige ontwerptrends van Apple, zoals die bekendgemaakt zijn in de hedendaagse Human Interface Guidelines voor zowel OS X als iOS en zoals die blijken uit de eigen apps van het bedrijf. Ze zeggen: "hoewel de producten inderdaad nog mooier zijn dan eerder, is die schoonheid wel gekomen tegen een grote prijs. Voorbij zijn de fundamentele principes van goed ontwerp". Het artikel, gepubliceerd in Fast Company, is de moeite van het lezen waard voor iedereen die heeft geworsteld met vindbaarheid-problemen in de interface en met hoe vandaag de dag esthetiek in programma's zo vaak bruikbaarheid overtroeft. (Norman en Tognazzini zijn beide directeur, samen met Jakob Nielsen, in hét bedrijf rondom gebruikerservaringen, de Nielsen Norman Group.)
Het artikel is een vernietigende aanklacht, omdat het immers afkomstig is van enkele van de meest toonaangevende personen in het gebruikers-ervaringenveld, en eerlijk gezegd heeft het de beste kans van elke kritiek op Apple om te worden gehoord. (Aan de andere kant: deze punten zijn niet nieuw. In 2010 al schreven Don Norman en Jakob Nielsen een algemenere kritiek op gebaren-interfaces in het ACM CHI-tijdschrift Interactions. De situatie is vergelijkbaar met die van de nieuwe kleren van de keizer.) Hoewel velen in de Apple-gemeenschap al gewezen hebben op interface-problemen in de recentste software van Apple (hoest, iTunes, hoest), is de indruk die je krijgt dat Apples directieleden door het voortdurende geluid van binnenrollend geld geen tegengeluiden meer horen. Helaas is bruikbaarheid net zomin bepalend voor bedrijfswinsten nu, als het was in de jaren negentig toen Microsoft de computerindustrie domineerde.
Deze interface-kwesties zijn niet slechts een academische klacht (in het schrijven en redigeren van TidBITS-artikelen en Take Control-boeken voor gewone gebruikers lopen we voortdurend tegen taken in Apple-programma's aan die moeilijk te documenteren zijn, omdat ze afhankelijk zijn van zowel meerdere niveaus van context als van visuele bedieningselementen die geen naam hebben). Zonder een interface-woordenschat is communiceren over interfaces beperkt tot het aanwijzen en eenlettergrepig gegrom als "Klik hier!" en "Tik daar!". En als we minder technische vrienden en familie om helpen problemen op te lossen, nemen we steeds vaker onze toevlucht tot "laat mij het maar fiksen", omdat we ertegen opzien iemand via de telefoon een reeks stappen te laten doorlopen.
Wat ontbreekt in dit "Fast Company"-artikel zijn specifieke oplossingen voor de meeste van de geconstateerde problemen. Suggesties voor verbetering aanreiken lijkt relatief eenvoudig voor iets als iTunes op een Mac met een groot beeldscherm, waar de desktop-softwareconventies kunnen worden toegepast om het programma uit het interface-moeras te redden. Maar met de gebaren-interface van iOS, en met name op apparaten met kleine schermen, zoals de iPhone, ben ik bang dat sommige van deze interface-doelen bijna onmogelijk te bereiken zijn. Voor wie op zoek is naar een dergelijk advies, biedt Tognazzini wel meer voorbeelden in zijn web-artikel uit 2014, "First Principles of Interaction Design", en Raluca Budiu van de Nielsen Norman Group publiceerde onlangs "Basic Patterns for Mobile Navigation: A Primer".
Hoe dan ook, als je geïnteresseerd bent in mens-computerinteractie en de bruikbaarheid van de interfaces waar we allemaal elke dag afhankelijk van zijn, bezorgen de verschillende hier gelinkte artikelen je nuttige stof tot nadenken.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Zoals veel informatie-junkies heb ik jarenlang mijn systeem verfijnd om zo snel mogelijk de nieuwste online nieuwskoppen en -aankondigingen te kunnen absorberen.
Vroeger navigeerde ik voor nieuws en informatie van website naar website, maar deze aanpak werd te traag en te veel gedoe. Dus begon ik updates van mijn favoriete sites onder te brengen op één enkele plek om de efficiëntie te verbeteren. Via gespecialiseerde software kon ik me abonneren op de "feeds" van mijn favoriete sites en vervolgens het laatste nieuws van al die sites in een enkele makkelijk door te bladeren stroom verkrijgen.
Dit alles werd mogelijk gemaakt door RSS, een standaardsysteem om de inhoud van een site op een dusdanige manier te formatteren dat speciale nieuwslees-apps ieder artikel apart kunnen verwerken, en deze weergegeven kunnen worden in een aanpasbare interface. Als een site een RSS-feed biedt, kunnen gebruikers zich met iedere nieuwslees-app abonneren. Nieuwe artikelen komen dan automatisch in die app terecht.
Nieuwslees-apps bestaan als web- en als losse programma's. De web-app Google Reader was aanvankelijk een dominante speler, maar werd in 2013 opgeheven, waarna een chaotische periode volgde waarin geprobeerd werd de plek op te vullen. (Zie "Vervangers voor Google Reader", 27 juni 2013.)
In de categorie losse programma's hebben een aantal RSS-lezers de afgelopen jaren een prominente plaats ingenomen.
NetNewsWire for Mac, dat in 2002 op de markt kwam, heeft de naam dat het ooit de populairste RSS-lezer op ieder platform was. Maar nadat het werd gekocht door NewsGator (nu Sitrion) en later door Black Pixel, heeft het jaren een kwijnend bestaan geleden.
De laatste tijd zijn Reeder voor Mac ($ 9,99) en iOS ($ 4,99) steeds prominenter geworden. Het gratis programma Feedly is ook favoriet, met eigen apps voor mobiele Apple- en Android-apparaten en een web-app die misschien wel een waardige opvolger is van Google Reader.
Momenteel probeert Black Pixel NetNewsWire klaar te stomen voor een comeback. Na lange perioden van stilte heeft het bedrijf in september 2015 een nieuwe Mac-versie van de app uitgebracht, voor $ 19,99, en een nieuwe iOS-versie voor $ 7,99, die aanvankelijk alleen werkte op de iPhone. In oktober 2015 heeft het bedrijf de iOS-app verandert in een universele versie, zodat hij ook op de iPad werkt.
NetNewsWire heeft zelfs een app voor de nieuwe Apple TV. Dit is een intrigerende ontwikkeling, hoewel de app zelf behoorlijk beperkt is.
Ik ben meteen op alle drie NetNewsWire-variaties gesprongen, grotendeels uit nostalgische overwegingen. Na ze uitgebreid te hebben getest, heb ik echter geconcludeerd dat ze niet mijn standaard lees-apps zullen worden. Apps als Reeder en Feedly zijn nu de koplopers, en NetNewsWire moet nog een hoop inhalen. De NetNewsWire-apps waren tijdens mijn tests wat krakkemikkig, hoewel Black Pixel bezig lijkt deze problemen op te lossen.
NetNewsWire for Mac -- Ik was met name geïnteresseerd in de vernieuwde Mac-versie van NetNewsWire, omdat ik het leeuwendeel van mijn nieuws op mijn iMac lees. Op deze machine gebruik ik al sinds jaren Reeder, en ik duik ook regelmatig in Chrome om Feedly te kunnen gebruiken. Ik heb een tijdje geëxperimenteerd met Leaf, een andere gelikte Mac nieuwslees-app.
Het nieuwe NetNewsWire for Mac heeft veel overeenkomsten met Reeder en Leaf. Mijn feeds, verdeeld over eigengemaakte categorieën die ik de afgelopen jaren nauwkeurig heb bijgehouden, staan in de linkerkolom. Individuele artikelen uit die feeds staan op hun eigen plek, en een groot lees-paneel toont het huidige artikel.
De app heeft handige maar nauwelijks baanbrekende functies, zoals mogelijkheden om favoriete feeds aan te wijzen, individuele artikelen van een bladwijzer te voorzien, en de stroom aan feeds te beperken tot alleen de ongelezen artikelen of publicaties van een bepaalde dag.
Maar NetNewsWire is... bloedeloos. Het vlakke ontwerp mist distinctie vergeleken met bijvoorbeeld Reeder, waar de interface-elementen behoorlijk aangepast kunnen worden en veel aandacht is geschonken aan typografie.
NetNewsWires artikellijsten zijn hier een goed voorbeeld van. Gebruikers kunnen de artikellijsten maar op twee manieren laten weergeven: afbeeldingen in miniatuur, en stukjes tekst in de middenkolom, met de feed-lijst en het lees-paneel aan beide zijden of als nieuwskoppenlijst (zonder miniaturen) boven het paneel. In beide gevallen zijn de onderdelen op bepaalde Retina-schermresoluties moeilijk leesbaar, omdat er geen mogelijkheid is om de tekstgrootte aan te passen (een mogelijkheid die Reeder wel biedt).
Aan de andere kant zijn de titel en de hoofdtekst van NetNewsWire in het leesvenster aan te passen via een uitklapmenu dat zeven lettertypes biedt: Avenir, Bitter, Georgia, Gill Sans, Helvetica Neue, Palatino en Times Roman.
NetNewsWire mist innovatieve functies zoals de ondersteuning voor gebaren in Reeder, die handig is voor gebruikers van de nieuwe Magic Trackpad of oudere Apple-trackpads.
Feeds importeren is bij NetNewsWire nogal een gedoe. Ik moest mijn feeds vanuit een andere lezer exporteren in het bestandsformaat OPML, en vervolgens dat bestand weer importeren in NetNewsWire.
Sinds gebruikers hun RSS-feeds onder kunnen brengen bij online diensten en daar kunnen inloggen met hun favoriete bureaubladlezer, is zoiets niet meer nodig. Reeder biedt de mogelijkheid om in te loggen in het hiervoor genoemde Feedly, maar ook in Feedbin, Feed Wrangler, FeedHQ, NewsBlur en andere diensten. NetNewsWire ondersteunt geen van deze.
NetNewsWire heeft wel een eigen dienst, CloudSync, maar die is om de app op meerdere Apple-apparaten te synchroniseren, en niet om feeds van andere clouddiensten op te halen. Een voordeel is dat CloudSync gratis is, dus ik hoef geen abonnement te nemen om NetNewsWire te kunnen blijven gebruiken.
De app heeft een paar aardige details, zoals een doorzichtig donker thema (wat andere nieuwslezers ook hebben), en een systeem van tabs met pagina-iconen aan de rechterkant om zicht te houden op meerdere open artikelen.
Maar over het algemeen loopt NetNewsWire niet voorop bij het vernieuwen van RSS-apps. Dat weet ik zeker omdat ik een oude variant van NetNewsWire heb gedownload, genaamd NetNewsWire Lite. Het is een van de oudste apps in mijn Mac App Store-bibliotheek, maar uiterlijk en functioneel helemaal niet zo verschillend van de huidige app.
Een opmerking over de stabiliteit: aan het begin van mijn test bleef NetNewsWire almaar crashen, maar het lijkt erop dat Black Pixel dit probleem heeft opgelost.
NetNewsWire voor iPad -- In de nieuwe iPad-versie is NetNewsWire redelijk toegankelijk en leesbaar. De app, met een gebruikelijke lijstkolom links en een leesvenster rechts, ordent het nieuws op een aantal bruikbare manieren:
Als je op een categorie tikt, wordt het leesvenster gevuld met... niets. In plaats daarvan kom je terecht in de lijst van feeds voor die categorie en moet je van feed naar feed gaan om het nieuws te lezen. Was dat niet juist het probleem dat RSS moest oplossen?
Unread laat nieuwe, ongeopende artikelen zien. Dit is de plek om nieuwe zaken te vinden, waarbij artikelen die je al hebt gezien worden uitgefilterd.
Today laat alleen maar zaken zien die op de huidige dag zijn gepubliceerd. Voor mensen zoals ik, die veel feeds hebben, helpt dit filter om de aantallen (en de stress) naar beneden te brengen.
Bookmarks verzamelt de artikelen die je hebt bewaard door de bladwijzerknop aan te tikken die bij elk artikel verschijnt.
Favorites geeft een overzicht van je favoriete feeds, nog een manier om de artikelen te beperken tot de zaken die je het meest interesseren.
De iPad-app laat in het linker lijstvenster op een aardige manier artikelafbeeldingen en tekst zien, waarbij de afbeeldingen in een dunne band worden weergegeven.
Hoewel de Site-modus van NetNewsWire al mijn speciale categorieën (zoals Tech, Geeky, Coffee en Comics) in mappen kan vertonen, kan hij geen artikelenstroom vanuit die mappen genereren. Daardoor moet ik door elke feed apart bladeren om de artikelen te zien. Intussen blijft het leesvenster vreemd genoeg blanco totdat ik een individuele feed heb gekozen. Dat maakt schakelen tussen feeds onnodig ingewikkeld. Voor mij is dit aspect van de interface een reden om de app niet te kiezen.
NetNewsWire ondersteunt Split View op de iPad, en heeft leesstanden voor dag (licht) en nacht (donker). Ik geef de voorkeur aan donker.
De lettergrootte in het leesvenster is aanpasbaar. Je hebt net zoals bij de Mac-app de keuze uit zeven lettertypes: Avenir, Bitter, Georgia, Gill Sans, Helvetica Neue, Palatino en Times Roman.
Toen ik NetNewsWire voor de iPad uitprobeerde, ontdekte ik een probleem dat weleens ernstig zou kunnen zijn voor iemand die niet ook NetNewsWire voor de Mac zou willen kopen: ik kon geen simpele manier vinden om mijn feedsverzameling te importeren.
Net zoals bij andere RSS-nieuwslezers kan een gebruiker van NetNewsWire zich op een site abonneren via een speciale feed-URL. Er is ook een opsomming van populaire feeds in diverse categorieën om je vlot te kunnen abonneren.
Maar voor RSS-junkies die lang gewerkt hebben aan de samenstelling van hun feed-abonnementen (en er wellicht honderden hebben), is de afwezigheid van een snelle importeerfunctie een serieus probleem. Ik ga echt niet elke feed-URL opnieuw intypen.
Ik wist dit probleem te omzeilen door CloudSync te gebruiken om mijn feeds van NetNewsWire voor de Mac te synchroniseren, maar Black Pixel moet een eenvoudige importeerprocedure bieden voor gebruikers met alleen iOS.
Black Pixel kwam met een hint voor een oplossing op het Twitter-account van NetNewsWire, maar geeft geen verdere details op hun site.
Op geen enkele manier kon ik erachter komen wat dat cryptische "paar extra stappen" inhield. Mijn oplossing voor het gebruik van de Mac-versie is prima voor diegenen die NetNewsWire op zowel Mac als iOS gebruiken, maar gebruikers van alleen iOS zullen problemen hebben.
In mijn testen was NetNewsWire voor iPad traag, soms zo traag dat het de app vrijwel onbruikbaar maakt. Dit was soms zo erg dat ik naar andere RSS-lezers moest overschakelen om er zeker van te zijn dat ik niet met een hardwareprobleem te maken had. Nee dus. Andere NetNewsWire-gebruikers met wie ik sprak hebben die traagheid niet ervaren, dus misschien struikelt de app over iets in mijn feedlijst.
Hoewel ik NetNewsWire voor de iPad kan waarderen, zal het nooit mijn standaard nieuwslezer worden. Reeder heeft hier een voorsprong in zowel ontwerp als functionaliteit, net als op de Mac, maar Feedly is al een tijdje mijn eerste keus op de iPad. De app heeft verscheidene leesmodi, van een koppenweergave tot een rijk uitgedoste lijst, plus kaart- en tijdschriftweergaven die supersnelle navigatie met bladeren van bladzijde naar bladzijde mogelijk maken. Naar mijn smaak zijn Reeder en NetNewsWire gewoon niet zo soepel en aantrekkelijk.
NetNewsWire voor iPhone -- De app voor iPhone is dezelfde app als de iPad-versie. Het is één universele app, maar met afmetingen aangepast aan kleinere schermen.
In portretoriëntatie is de NetNewsWire-interface gewoon een stroom van verhalen, met onderaan knoppen voor de verschillende weergavemodi.
In landschapsoriëntatie op de iPhone 6 Plus en 6s Plus wordt het een miniatuurversie van de iPad-interface, met een verhalenlijst aan de linkerkant en rechts een leespaneel.
NetNewsWire is, opnieuw, niet mijn eerste keus (deels door zijn traagheid met mijn feedlijst). Feedly wint opnieuw op de iPhone.
NetNewsWire Today voor Apple TV -- Door een Apple TV-app te leveren, heeft Black Pixel zich lovenswaardig onderscheiden van de concurrentie (voorlopig, tenminste). Vergeleken met de Mac- en iOS-variaties van NetNewsWire is de Apple TV-app echter een erg simpele aangelegenheid.
Er is maar één weergave, met een artikelenstroom links en een leespaneel rechts.
Selecteer een artikel en het verschijnt in het paneel. Selecteer het artikel zelf en het vult nog wat meer van het scherm.
En dat is het.
Er zijn meer beperkingen. De app leeft bij de gratie van hoeveel artikelinformatie de auteurs leveren via hun RSS-stromen. Sommigen leveren complete artikelen, anderen alleen samenvattingen met koppelingen naar de volledige artikelen.
In NetNewsWire voor Apple TV bestaat de mogelijkheid echter niet om te klikken op een koppeling voor het volledige artikel, omdat tvOS geen enkele WebKit-functionaliteit levert. Dus als de RSS-stroom alleen afgekorte artikelsamenvattingen heeft, is dat alles dat je op je televisiescherm te zien krijgt, zonder optie om meer te lezen.
Bovendien kan de Apple TV-app geen eenvoudige dingen doen zoals het afspelen van een video die ingebed zit in een RSS-feedartikel. Die artikelen zijn vaak stevig door de mangel gehaald.
NetNewsWire bevroor ook een aantal keren, vervelend genoeg, waardoor ik de Apple TV moest herstarten.
De app heeft wel één functie die zeer nuttig is, aangenomen dat je ook de Mac- en/of iOS-varianten van NetNewsWire gebruikt: je kunt met een klik van de afstandsbediening bladwijzers in artikelen op je scherm zetten. Wanneer je dat gedaan hebt, verschijnen die bladwijzers in de andere apps. Maar je kunt op de televisie geen nieuwe feeds toevoegen.
De interface van de app is op een minimalistische manier aantrekkelijk, met een zeer leesbaar lettertype en kleurig weergegeven miniaturen voor de herkomstsites van de feeds. Ik vind de app daarom leuk, hoewel ik niet verwacht dat ik er ooit veel gebruik van zal maken. Hij is gewoon te beperkt.
NotNewsWire -- Ik liet met veel enthousiasme de NetNewsWire-apps van Black Pixel de revue passeren, omdat ik me herinnerde hoe NetNewsWire voor de Mac ooit mijn zenuwcentrum was om van het laatste nieuws op de hoogte te blijven.
Ik was teleurgesteld om te zien dat NetNewsWire nu ver achter het peloton aan fietst. Het is nog niet helemaal uit de race, als Black Pixel maar snel ingrijpt om de lacunes in het ontwerp aan te pakken, tegelijk met de problemen met betrouwbaarheid en prestaties die ik ondervond.
Tenslotte hebben op verschillende momenten gedurende de lange geschiedenis van RSS verschillende RSS-lezers gedomineerd. NetNewsWire lag vroeg voorop, terwijl Google Reader later het RSS-zwaargewicht werd. Googles beslissing om Reader te stoppen was wellicht een geluk bij een ongeluk, omdat het geleid heeft tot pareltjes als Feedly die nu hun hoogtepunt lijken te beleven.
Maar wie weet hoe het veld er over vijf jaar uit zal zien? Misschien komt Black Pixel wel met wat innovaties die van NetNewsWire weer de lieveling van de RSS-wereld maken. Zou dat niet wat zijn, medelijders aan NetNewsWire-nostalgie?
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tenzij je onder een steen hebt gezeten weet je waarschijnlijk dat er, voor het eerst sinds 10 jaar, een nieuwe Star Wars-film aan zit te komen. "Star Wars: The Force Awakens" (wat ik verder zal afkorten als TFA, terwille van de beknoptheid) zal in de VS op 18 december 2015 uitgebracht worden, met previews de avond ervoor. Nu Disney eigenaar is van de formule, hopen fans dat een nieuw creatief team de serie weer de glorie van weleer zal brengen.
En als je nog niet weet waarover de ophef gaat, kun je de TFA-trailers in de iTunes Movie Trailers-iOS-app van Apple bekijken. Maar ik geef de voorkeur aan "SuperDuperCut" van Science vs. Cinema voor alle TFA-trailers.
Met het verschijnen van de iPhone, iPad en Apple TV is de wereld nogal veranderd sinds "Star Wars Episode III: Revenge of the Sith" in 2005 uitkwam. Als je je Star Wars-verslaving moet voeden, biedt Apple veel manieren om dat te doen.
Natuurlijk heb je niet per se een van onderstaande zaken nodig om van de film te genieten, maar (om Hunter S. Thompson te parafraseren) zodra je een Star Wars-obsessie krijgt, ben je geneigd om zo ver te gaan als je gaan kunt.
De films -- Eerder dit jaar kwamen alle zes Star Wars-films uit in iTunes. De films kosten $ 19,99 per stuk, of $ 99,99 in een bundel. Het goede nieuws is dat ze prachtig geremasterd zijn in 1080p. Het slechte nieuws is dat het om de "speciale" versies gaat, die tot irritatie van fans op veel punten aangepast zijn.
Als je de films in iTunes koopt is de bonus dat alle films, met uitzondering van de eerst uitgebrachte film, "Star Wars (Episode IV: A New Hope)", werken met Disney Movies Anywhere. (Zie "Disney Movies Anywhere: op elk apparaat Disney-films bekijken", 27 oktober 2015.). Je kunt je kopieën dus ook overzetten naar andere videodiensten, zoals Amazon Video en Vudu. Helaas heeft Fox nog steeds de rechten van de oorspronkelijke Star Wars-film, dus die is niet verkrijgbaar op de videodienst van Disney.
Star Wars-puristen zijn wellicht blijer met de legaal grijze "Despecialized Editions" van de oorspronkelijke trilogie, die uit veel bronnen samengesteld zijn om de oorspronkelijke films in HD te kunnen aanbieden. Je zult deze versies zelf moeten zoeken. (Probeer het eens op je gevoel. Je gevoel heet ook wel Google.)
Voor de nieuwe film zijn de kaartjes afgelopen maand in de verkoop gegaan. Een filmkaartje in de voorverkoop kopen klinkt raar, maar veel voorstellingen zijn al uitverkocht! Dus als je inderdaad TFA in het eerste weekend wil zien, verwijzen we je naar de iOS-app Fandango, waarmee je kaartjes kan kopen, ze in de app Wallet kunt opslaan, en ze kunt tonen op je Apple Watch.
Televisie -- Disney en Netflix werken samen, wat betekent dat er veel Disney-films beschikbaar zijn op Netflix, maar dat geldt niet voor de Star Wars-films. (Er gaan echter geruchten dat dat gaat veranderen.)
Er is echter genoeg ander Star Wars-materiaal op Netflix in de vorm van "The Clone Wars", een animatiefilm en -serie die zich afspeelt tussen Episode II en Episode III.
"The Clone Wars" volgen kan verwarrend zijn, omdat de afleveringen en de introductiefilm niet in chronologische volgorde staan. Er is gelukkig een officiële chronologische afleveringengids die je hiermee helpt.
Let op: "The Clone Wars" is een kinderserie en is gekoppeld aan de uitgebreide prequel. Maar sommige verhalen zijn geweldig, en de afleveringen zijn vaak minder kinderachtig dan de prequels. "The Clone Wars" introduceert twee van de interessantere karakters in de Star Wars-serie: Asaj Ventress (een donkere moordenaar) en Ahsoka Tano (de Jedi-leerling van Anakin Skywalker).
"Star Wars Rebels" is een animatieserie die zich richt op de rebellie tegen het Empire. Helaas niet te zien op Netflix, maar als je via een kabel- of satellietprovider een abonnement neemt op Disney XD, kun je recente afleveringen kijken in de Disney XD-app voor iOS en Apple TV. Je kunt de serie ook kopen op iTunes, te beginnen met de korte film "Spark of Rebellion".
Boeken en Canon -- Door de jaren heen heeft het Star Wars-universum zich uitgebreid naar novellen, korte verhalen en strips. Dit fenomeen werd bekend als het Uitgebreide Universum (UU of EU voor Expanded Universe), waarbij elke inbreng een verschillend niveau van canoniciteit heeft. ("Canon" staat voor die dingen die officieel zijn gebeurd in het fictieve universum.) Alle Star Wars-boeken kun je vinden in de iBooks Store of de Kindle Store. (Je kunt Kindle-boeken niet direct vanuit de Kindle-iOS-app kopen, maar je kunt ze wel kopen in Safari, die ze direct aan de Kindle-app kan leveren).
Het UU betreden kan intimiderend zijn, dus toen Disney de rechten kocht versimpelden ze de boel door bijna alle zaken van het UU tot niet-canon te verklaren. Fans van werken zoals Thrawn trilogy van Timothy Zahn waren boos, maar het maakte voor filmmakers de weg vrij om hun creativiteit te gebruiken voor nieuwe films. Eerlijk gezegd was een hoop van het UU gewoon verschrikkelijk slecht.
Elk Star Wars-verhaal dat niet langer tot de canon behoort, heeft het label "Legends" gekregen. Het volgende is wat nu nog officieel canon is:
De hoofdfilms: Episodes I tot en met VI plus "The Clone Wars". Let op: de televisiefilms "Caravan of Courage: An Ewok Adventure" en "Ewoks: The Battle for Endor" horen niet bij de canon.
De twee Star Wars-tekenfilmseries: "The Clone Wars" en "Star Wars Rebels". Om de verwarring compleet te maken, is er een eerdere Clone Wars-serie die niet tot de canon hoort, en horen oudere tekenfilmseries zoals "Star Wars: Droids" ook niet tot de canon. De "Star Wars Holiday Special" uit 1978 hoort al helemaal niet tot de canon, en veel Bothans sneuvelen wanneer dit ter sprake komt.
Zo ongeveer alles wat met Star Wars te maken heeft en dat is uitgekomen nadat Disney de touwtjes in handen heeft genomen, inclusief boeken en strips.
Wookiepedia, een Star Wars-wiki, beschikt over een complete tijdslijn van de huidige Star Wars-canon.
Voor wie probeert uit te zoeken welke nieuwe Star Wars-boeken de moeite waard zijn om de lezen, heeft uitgeverij Del Rey twee nieuwe gratis monsters vrijgegeven: een voor de titels uit 2014 (beschikbaar op zowel Amazon als de iBooks Store) en een ander voor de titels van 2015 (Amazon, iBooks Store) die je kunnen helpen beslissen. Deze boeken spelen zich af op verschillende punten in de Star Wars-tijdlijn. Bijvoorbeeld: "Dark Disciple" speelt tijdens het prequel-tijdperk (en je moet waarschijnlijk eerst de serie "The Clone Wars" zien), "Tarkin" en "Lords of the Sith" spelen tussen de prequels en de originele trilogie (ik heb onlangs "Lords of the Sith" uitgelezen en die is heel goed), en "Lost Stars" speelt tijdens en na de originele trilogie.
Een Star Wars-boek dat je niet als monster zal vinden, is Chuck Wendigs "Aftermath: Journey to The Force Awakens" (Amazon, iBooks Store). Het boek onderscheidt zich doordat het het eerste boek is dat geheel na de originele film-trilogie speelt. Maar het kreeg ook een aantal hopeloze reviews op Amazon, door de onevenwichtige schrijfstijl van Wendig, waarin tijden en details vaak vermengd zijn. Als je een hardcore Star Wars-fan bent, zijn de intermezzo's (die uit de middelmatige verhaallijn breken om de gebeurtenissen in het heelal na de val van het Rijk te laten zien) interessant, maar ik ben niet zeker of ze het geld waard zijn.
Stripboeken -- Disney is eigenaar van Marvel Comics en Star Wars, dus als je je abonneert op Marvel Unlimited kan je zowat elk Star Wars-stripboek lezen dat ooit gemaakt is, sinds eind jaren zeventig. Natuurlijk, de meeste vallen nu onder het Legends-label, maar dat betekent niet dat ze niet vermakelijk zijn.
Ik gaf een middelmatig advies over Marvel Unlimited in "FunBITS: Marvel Unlimited, Een slappe app" (24 mei 2013), maar de dienst is in de twee jaar sinds ik de beoordeling gaf enorm verbeterd. De app is nu snel en stabiel, hij slaat op waar in een strip je bent, en de selectie is enorm verbeterd. Als je een stripfan bent, is het de $ 9,99 per maand al snel waard, en het jaarabonnement van $ 69 is een nog betere deal (bidden dat ze niet veranderen).
Er zijn twee stripreeksen in Marvel Unlimited die van belang zullen zijn voor Star Wars-historici: de eerste, "Splinter of the Mind's Eye", is een beeldende uitvoering van het boek uit 1978, dat werd gepland als mogelijk vervolg op Star Wars als de film flopte en de tweede, "The Star Wars", die een stripbewerking is van een van George Lucas' vroege conceptversies, met afbeeldingen op basis van de conceptuele kunst van Ralph McQuarrie. De laatstgenoemde vertoont overeenkomsten met de uiteindelijke film, maar is een heel ander verhaal dan het verhaal dat in 1977 op het scherm verscheen. Beide zijn fascinerende blikken naar wat had kunnen zijn (en beide zijn getuigenissen van het belang van redactionele revisie). Beide vallen onder de Legends-banner en zijn geen onderdeel van de canon.
Als je geïnteresseerd bent in de nieuwe Star Wars-canon, dan wil je nieuwere titels bekijken op Marvel Unlimited: "Star Wars", "Darth Vader" en "Princess Leia", die allen spelen tussen Episode IV en Episode V. Er is ook "Kanan: The Last Padawan", die dient als prequel van "Star Wars Rebels". En er is in Marvel Unlimited een strip-miniserie van voor Disney, die op de een of andere manier ontsnapt is Disneys canon-zuivering: "Star Wars: Darth Maul: Son of Dathomir", die speelt na de serie "The Clone Wars".
Marvel Unlimited beperkt zijn aanbod tot strips die zes maanden of ouder zijn. Om nieuwere titels te lezen, zoals "Chewbacca" en "Lando", moet je dus de iOS-app Marvel Comics downloaden, waar ze beschikbaar zijn voor aankoop. Hij wordt gedreven door de uitstekende ComiXology-motor, maar in tegenstelling tot de belangrijkste ComiXology-app biedt hij nog steeds in-app aankopen.
Zoals ik besprak in "Het fiasco met ComiXology in-app aankopen" (3 mei 2014), heeft Amazon vorig jaar ComiXology gekocht en ontdaan van de in-app aankoop-functionaliteit. ComiXology-apps van uitgevers Marvel en DC ondersteunen echter nog steeds in-app aankopen. En dat betekent dat je de recentste uitgaven zonder, ehm, problemen kan kopen. Gunstig genoeg maakt Marvels app gebruik van je ComiXology-account, zodat je aankopen ook beschikbaar zijn in de app ComiXology.
Als je je voorbereidt op TFA, moet je kijken naar de vierdelige serie "Star Wars: Shattered Empire" in de Marvel Comics-app. Die speelt na "Return of the Jedi", en biedt een aantal achtergrondverhalen over Poe Dameron, een van de hoofdpersonen in TFA. Helaas verwacht ik, omdat de Marvel Unlimited-app zijn aanbod beperkt tot materiaal dat ten minste zes maanden oud is, dat de serie "Shattered Empire" niet in die app verschijnt voordat de film uitkomt.
Games en apps -- De iOS-app store heeft meer Star Wars-games dan je met een lichtzwaard kunt bevechten, maar de enige die ik van harte kan aanbevelen is Aspyrs overzetting van "Knights of the Old Republic" (€ 9,99). In de tijd sinds mijn recensie ervan verscheen (zie "FunBITS: iPad-versie van Star Wars: Knights of the Old Republic", 6 december 2013), heeft Aspyr ondersteuning voor de iPhone, bewaren in de cloud en MFi-controllers toegevoegd. Het is niet alleen een van de beste Star Wars-games aller tijden, het is een van de beste games aller tijden, punt.
Maar Disneys officiële Star Wars-app voor iOS is de gratis download waard. Hij bevat Star Wars-nieuws, emoji-tekens, weersvoorspellingen, een klankbord en meer. Hij bevat ook Force Trainer, een leuke augmented-reality-game, waarin je je iPhone als een lichtzwaard gebruikt om geweervuur van een trainingsdroid af te weren.
Creatieve fans zullen blij zijn met de recentste update voor Action Movie FX, aangezien deze nu is voorzien van Star Wars-effecten die je in je eigen video's kunt gebruiken. De app biedt één gratis Star Wars-effect, en andere zijn verkrijgbaar als in-app aankopen. Hier is een video van BB-8 die mijn pick-uptruck zapt.
En hier is een video van een strijd die zich in mijn voortuin afspeelt.
Aspyr biedt een aantal klassieke Star Wars-games voor de Mac aan, waaronder het eerder genoemde "Knights of the Old Republic". Mijn andere favorieten van Aspyr zijn de schietspellen in de eerste persoon "Star Wars: Jedi Knight II: Jedi Outcast" en "Star Wars: Jedi Knight: Jedi Academy".
Mac-gebruikers zullen blij zijn om te horen dat GOG Mac-versies biedt van de klassieke ruimte-simulatiespellen voor pc "Star Wars: X-Wing Special Edition" en "Star Wars: TIE Fighter Special Edition". Ik heb nog geen gelegenheid gehad om de Mac-versies te proberen, maar TIE Fighter is een van mijn favoriete Star Wars-games aller tijden. Het is een schande dat er geen fatsoenlijk Star Wars ruimte-simulatiespel is uitgebracht sinds "Star Wars: X-Wing Vs. TIE Fighter" uit 1997.
BB-8 -- "The Force Awakens" introduceert een nieuw droid-karakter, BB-8. Dit personage verschilt in die zin van eerdere Star Wars-droids, dat deze op een bal rolt in plaats van gebruik te maken van benen, wielen of rupsbanden. En dankzij het robotics-bedrijf Sphero kun je nu je eigen BB-8 bezitten. Hij is voor $ 149,95 verkrijgbaar bij Amazon of de Apple Store, en gaat beslist een van de meest gewilde speeltjes van de komende feestdagen worden. (Online staan ze vaak in nalevering, maar ik heb er verschillende in fysieke Apple Stores gevonden.)
Waarom verkoopt Apple een speelgoedrobot? Omdat je BB-8 kunt besturen met een iOS-app. Met de app kun je BB-8 handmatig besturen, stemcommando's geven, hem in een geautomatiseerde patrouille-stand zetten en "holografische" videoberichten opnemen en afspelen. Serenity Caldwell nam een video-overzicht op voor iMore.
Het is waar, sommige aspecten van de speelgoed-BB-8 stellen teleur. Hij is veel kleiner dan zijn film-tegenhanger, ongeveer zo groot als een softbal. Hij is bovendien volledig afhankelijk van de iOS-app en kan niet veel doen tenzij de app actief is. Ondanks dat is het nog steeds het leukste Star Wars-speelgoed ooit.
Mogen de apps met je zijn -- Zoals ik al zei, heb je dit allemaal niet nodig om van de film te genieten, maar voor generaties fans is Star Wars meer dan gewoon een film. In de 38 jaar van zijn bestaan is de Star Wars-mythologie uitgegroeid tot dezelfde proporties als Tolkiens Midden-aarde of zelfs de pantheons van de oudheid. Dankzij de technologie van Apple was er nooit een betere tijd om een Star Wars-fan te zijn.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
OmniOutliner 4.4 -- De Omni Group heeft OmniOutliner 4.4 uitgebracht. In deze nieuwe versie kun je op een willekeurige plaats op je Mac een map kiezen om sjablonen te bewaren. De update voegt ook een map Documents toe aan de groep Recents van de Resource Browser, voegt ondersteuning toe voor rij-koppelingen in HTML- en HTML (Dynamic)-exports door het gebruik van anchor-tags, verandert de zijbalkkleur in een kleur op basis van de documentkleur, converteert rij-koppelingen naar bladwijzers bij het exporteren naar Microsoft Word .docx-indeling, en zorgt ervoor dat bij het weergeven en verbergen van de zijbalk in schermvullende modus de outline-weergave niet verder dan de bovenrand van het scherm verschuift. ($ 49,99 nieuw voor de standaardeditie (Mac App Store), $ 99,99 voor de Pro-editie (Mac App Store), gratis update, 23,9 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - OmniOutliner 4.4
Type2Phone 3.0 -- Houdah Software heeft een update van Type2Phone naar versie 3.0 uitgebracht, met een nieuwe gebruikersinterface geïnspireerd door iOS 9 en OS X 10.11 El Capitan. Met het gereedschap Type2Phone kun je vanaf je Mac via Bluetooth typen op je iOS-apparaat (zie "Type2Phone: gebruik je Mac als een toetsenbord voor iOS-apparaten", 10 april 2013). De update brengt ondersteuning voor het gebruik van de Return-toets om teksten te versturen in de app Berichten van iOS 9 (gebruik optie-Return voor een nieuwe regel), brengt speciale menu-onderdelen voor iOS 9-toetscombinaties, verbetert de algemene ondersteuning voor toetscombinaties en brengt verbeteringen voor internationale toetsenbord-indelingen. (Nieuw $ 9,99 in de Mac App Store, 0,6 MB, 10.6.6+)
Reacties - Type2Phone 3.0
Mactracker 7.5 -- Ian Page heeft Mactracker 7.5 uitgebracht, met gedetailleerde informatie over belangrijke nieuwe Apple-hardware van de afgelopen maanden, waaronder iMac-modellen, de vierdegeneratie-Apple TV, de iPad mini 4 en de iPhone 6s en iPhone 6s Plus. Hij behandelt ook de recentste updates van Apples besturingssystemen, waaronder OS X 10.11 El Capitan (en OS X Server 5.0), iOS 9 en watchOS 2. De populaire encyclopedie van Apple-producten omvat nu ook energieverbruiksgegevens voor Mac mini, iMac en Mac Pro-modellen, alsmede een geüpdatete Support Status voor Apples nieuwste Vintage en Obsolete producten, en biedt nu de mogelijkheid om de huidige prijs van bepaalde modellen te schatten in euro's, Britse ponden of Amerikaanse dollars. (Gratis op de Mactracker-website of via de Mac App Store, 37,7 MB, toelichting, 10.7+)
Reacties - Mactracker 7.5
DEVONagent Lite, Express en Pro 3.9.3 -- DEVONtechnologies heeft alle drie edities van zijn onderzoeksoftware DEVONagent (Lite, Express en Pro) geüpdatet naar versie 3.9.3, waarbij DEVONagent Pro de meeste veranderingen heeft ondergaan. Alle drie edities hebben geüpdatete invoegtoepassingen voor Stack Overflow en EUR-Lex en verbeterde ondersteuning voor VoiceOver en uit alle drie is ondersteuning voor Mac OS X 10.7 Lion en ouder verdwenen. Zowel de Express- als de Pro-editie krijgt toegevoegde ondersteuning voor App Transport Security, terwijl de compatibiliteit van de Pro-editie met 10.11 El Capitan is verbeterd. Zo verschijnen de start- en voortgangsvensters weer correct, is Twitter-toegang hersteld en is een verstoring van het Invoegtoepassingsvenster verholpen. (Alle updates zijn gratis. DEVONagent Lite, gratis, toelichting; DEVONagent Express, $ 4,95 nieuw, toelichting; DEVONagent Pro, $ 49,95 nieuw met een korting van 25 procent voor TidBITS-leden, toelichting. 10.7.5+)
Reacties - DEVONagent Lite, Express, en Pro 3.9.3
Quicken 2015 for Mac 2.8 -- Intuit heeft versie 2.8 van Quicken 2015 for Mac uitgebracht, met oplossingen voor een geval waar het filter Last Downloaded geen Quicken Connect-transacties liet zien, een bug die duplicaten veroorzaakte na het downloaden van niet matchende transacties en een situatie waar accounts niet konden worden toegevoegd omdat er dubbele accounts werden gedetecteerd. Daarnaast vereist de software voor de persoonlijke financiële huishouding nu minimaal versie 2.7 om gebruik te kunnen maken van Connected Services zoals het downloaden van transacties, balans en prijsopgaves, als gevolg van de toevoeging van multifactor-verificatie (of Secure Login zoals Intuit het noemt).
Intuit is ook gestopt met het distribueren van updates voor Quicken 2015 for Mac via de Mac App Store. Wanneer je je aankoop hebt gedaan via de Mac App Store, moet je Quicken Utility downloaden, dat een versie van Quicken 2015 for Mac zal installeren die updates kan ophalen zonder gebruik te maken van de App Store. Zie deze ondersteuningspagina van Intuit voor details en een download-snelkoppeling. ($ 74,99 nieuw, gratis update, toelichting, 10.7+)
Reacties - Quicken 2015 for Mac 2.8
BBEdit 11.1.4 -- Bare Bones Software heeft BBEdit 11.1.4 vrijgegeven. In deze versie is de volgorde van de lettertype-opties in de Printing-voorkeuren gewijzigd, wat bijdraagt aan de duidelijkheid. De instelling FullScreenWindowsHogScreen in dit eerbiedwaardige tekstbewerkprogramma staat nu standaard aan, zodat het "venster je hele scherm in beslag neemt, of dat nu een goed idee is of niet". In deze update vallen resultaatvensters, schijfoverzichten en Text Factory-vensters nu ook onder de Arrange-commando's in het Window-menu, en is een bug in het bestandsfilter File Path hersteld, evenals een crash die soms optrad als je Insert Clipping gebruik, en een geherintroduceerd probleem waarbij de Magnification-statusbalk niet overeenkwam met de werkelijk ingestelde vergroting van een document. ($ 49,99, update gratis, 11,6 MB, toelichting, 10.8.5+)
Reacties - BBEdit 11.1.4
Pages 5.6.1, Numbers 3.6.1 en Keynote 6.6.1 voor Mac -- Apple heeft onderhoudsupdates voor de drie iWorks-apps voor de Mac vrijgegeven: Pages 5.6.1, Numbers 3.6.1 en Keynote 6.6.1. In deze updates zijn bugs in Pages en Numbers hersteld waardoor het niet mogelijk was om Microsoft Office-documenten te openen, alsmede een probleem in Pages waardoor Look Up voor woorden in lijsten niet werkte, en een probleem in Keynote-presentaties met koppelingen op master-dia's. Alle drie programma's kregen uiteraard ook de vrijwel altijd genoemde niet nader gespecificeerde reparaties en stabiliteitsverbeteringen. (Nieuw $ 19,99 voor Pages, 224 MB; $ 19,99 voor Numbers, 166 MB; $ 19,99 voor Keynote, 456 MB; alle drie vereisen 10.10.4+)
Reacties - Pages 5.6.1, Numbers 3.6.1 en Keynote 6.6.1 voor Mac
Goed nieuws deze week voor wie internationaal reist: Verizon biedt voortaan nieuwe en verbeterde internationale opties. Comcast test een nieuwe streamingvideodienst in de regio Boston, T-Mobile beperkt voor bepaalde videodiensten zijn LTE-netwerk niet meer, de Mac App Store maakt apps letterlijk stuk, Apple Music landt op Android, en een almaar spraakzamere Tim Cook deelt zijn ideeën over versleuteling, de teloorgang van de pc, en de toekomst van Apple op het gebied van medische apparatuur.
Verizon Wireless biedt betere internationale opties -- Klanten van Verizon Wireless hoeven geen afzonderlijk overprijsd abonnement meer te kopen wanneer ze naar het buitenland reizen. Met TravelPass betalen Verizon-klanten voortaan een vast bedrag per dag voor toegang tot hun spraak-, sms- en data-abonnement: $ 2 in Canada en Mexico, en $ 10 in andere ondersteunde landen. Dit is nog niet echt fantastisch te noemen, maar alvast wel beter dan vroeger.
Comcast test een nieuwe streaming-televisiedienst in Boston -- Comcast test een nieuwe streaming-televisiedienst onder de naam Stream TV, die voorlopig alleen beschikbaar is voor klanten van Xfinity Internet in de regio Boston. Voor $ 15 per maand krijg je naast alle grote zenders ook HBO en andere zenders. De eerste maand is gratis, en er is geen contract vereist. Comcast zegt dat ze de dienst in 2016 zullen uitbreiden naar al hun gebieden. Als je in de regio Boston woont en al de kans hebt gehad om deze dienst te proberen, stuur ons dan even je mening door!
T-Mobile beperkt LTE niet meer voor bepaalde streamingvideodiensten -- T-Mobile heeft Binge On aangekondigd, een nieuwe dienst waarmee klanten onbeperkt video met dvd-kwaliteit van bepaalde providers zoals HBO, Hulu, Netflix en Vudu via zijn LTE-netwerk kunnen streamen. iTunes en YouTube komen nog niet voor in deze lijst. Het is gratis beschikbaar voor alle abonnees van Simple Choice bij wie het technisch mogelijk is. Omdat hiermee alleen bepaalde providers de LTE-databeperkingen van T-Mobile kunnen omzeilen, vragen we ons af of deze dienst niet ingaat tegen de netneutraliteitsregels van de Amerikaanse Federale Communicatiecommissie.
Mac App Store maakt apps stuk -- Voor veel populaire apps in de Mac App Store apps zijn de beveiligingscertificaten verlopen, waardoor deze apps niet meer kunnen worden gestart. Onder andere 1Password, Acorn, Byword, DaisyDisk en Tweetbot worden door dit probleem getroffen. Apple moet hier een oplossing voor bieden, maar volgens sommige gebruikers zou je computer opnieuw opstarten het probleem ook oplossen.
Apple Music landt op Android -- Goed nieuws voor wie uitkeek naar Apple Music op een Android-toestel. Apple heeft de app Apple Music uitgebracht in de Google Play store. Met de gratis app van 29 MB heb je toegang tot je For You-aanbevelingen, afspeellijsten en iCloud-Muziekbibliotheekcollectie.
Tim Cook spreekt zich uit tegen nieuwe Britse afluisterwet -- Apple-CEO Tim Cook waarschuwt tegen een wet voor onderzoeksbevoegdheden waardoor bedrijven zoals Apple zouden verplicht worden om de Britse regering te helpen versleutelbeveiligingen van klanten te omzeilen. De wet zou de Britse ordehandhaving ook de expliciete bevoegdheid verlenen om in computers in te breken en telefoons te buggen. Cook zei over de wet: "Elke achterdeur is een achterdeur voor iedereen. Iedereen wil terroristen hard aanpakken. Iedereen wil veilig zijn. De vraag is hoe. Een achterdeur openzetten kan ernstige gevolgen hebben".
Tim Cook over de teloorgang van de pc, en medische apparatuur van Apple -- In een interview met The Telegraph heeft Apple-CEO Tim Cook gesteld dat pc's zullen worden vervangen door de nieuwe iPad Pro. "Ze zullen iPad Pro's beginnen gebruiken en tot de conclusie komen dat ze, op hun telefoon na, niets anders meer nodig hebben". Cook gaf ook hints dat Apple medische apps en/of apparaten zou uitbrengen. Maar Cook zei dat hij van de Apple Watch zelf geen medisch apparaat wil maken, omdat het te lang zou duren om hiervoor de toelating te vragen van de Amerikaanse Food and Drug Administration.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands