Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Apple heeft aangekondigd dat hun 12,9 inch grote iPad Pro vanaf 11 november 2015 besteld kan worden en later deze week in de winkels zal arriveren. Naast de grotere afmetingen ondersteunt de iPad Pro de nieuwe accessoires Apple Pencil en Smart Keyboard, die ook vanaf die datum besteld kunnen worden. Lees voor meer informatie "iPad Pro met Smart Keyboard en Apple Pencil aangekondigd" (9 september 2015).
Er komen drie modellen van de iPad Pro beschikbaar:
De Apple Pencil kost $ 99, terwijl het antracietkleurige Smart Keyboard wordt verkocht voor $ 169. iPad Pro Smart Covers in antraciet en wit komen beschikbaar voor $ 59, en iPad Pro Silicone-hoezen worden verkocht voor $ 79, ook in antraciet en wit.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als je ooit iets gekocht hebt van de iTunes Store, heb je ze zeker al eerder gezien, in elk geval de eerste paar alinea's als je niet de moeite genomen hebt om naar beneden te scrollen in het dialoogvenster: de iTunes-voorwaarden waar je het mee eens moet zijn voordat je iets kan kopen. Het is niet de meest aangrijpende proza die je ooit zal tegenkomen, maar kunstenaar R. Sikoryak vond het toch inspirerend genoeg om er een beeldverhaal van te maken, "iTunes Terms en Conditions: The Graphic Novel" ["iTunes-gebruiksvoorwaarden: het stripverhaal" - nvdv].
Momenteel omvatten de voorwaarden (op het moment van schrijven) 54 dubbele pagina's, getekend in de stijl van een aantal kunstenaars waaronder Edward Gorey, Chester ("Dick Tracy") Gould, Kate "Hark! A Vagrant") Beaton, Hank ("Dennis the Menace") Ketcham en Rube Goldberg. De voorwaarden verschijnen als verhalende tekst voor een doorlopend actie-avonturenverhaal met Steve Jobs (onder anderen) in verschillende gedaanten. Het verhaal begint bij de onderkant van de webpagina, dus scroll helemaal naar beneden en begint te lezen om erachter te komen wat je hebt afgesproken alsof je probeert het verhaal achter het verhaal te ontrafelen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Vorige week kwamen er meldingen dat een exploit broker 1.000.000 dollar betaald had voor een iOS 9-aanval via een browser [exploit broker = makelaar in beveiligingslekken - nvdv]. Een nieuw record voor aanschaf en verkoop van een computer-beveiligingslek, tenminste in het openbaar. Beveiligingsfirma Zerodium kondigde dit nieuws aan via hun Twitter-account en meldde dat het misbruik tot stand kwam via een "draadloze jailbreak" die werkt op alle laatste versies van iOS. Dit was het resultaat van een wedstrijd die het bedrijf uitschreef op 21 september 2015. Zerodium heeft niets meer losgelaten over de aanvalstechniek, zodat we niet weten of die werkt als je een kwaadwillende website bezoekt, een e-mailbericht leest, of een sms ontvangt (allemaal mogelijke opties bij de wedstrijd).
Zoals meestal met Apple-beveiligingsverhalen dezer dagen moet je je niet al te bezorgd maken, maar er zouden wel een paar haren achterin je nek overeind moeten gaan staan. Zerodium is van plan het lek te verkopen aan klanten bij de overheid en defensie. Volgens geruchten (en echt, alleen maar geruchten) onder mijn contacten in de beveiligingswereld kan een betrouwbaar iOS-lek een waarde hebben dat tot in zes cijfers kan lopen. Overheidsinstanties gebruiken dergelijke lekken voor het toezicht en de wetshandhaving, en iOS is altijd een harde noot om te kraken. Hoewel we bijna niets weten over Zerodium, is de kans zeer gering dat het beveiligingslek gebruikt zal worden voor cybermisdaad. De instanties die het wel kopen, gebruiken het hoogstwaarschijnlijk verstandig om daarmee de levensduur van de aanval te maximaliseren en de kans te verkleinen dat Apple er een oplossing voor ontwikkelt. Sommige lezers moeten zich zeker zorgen maken, maar de meeste niet.
Andere organisaties zouden hem misschien willen kopen om op te nemen in hun verdediging tegen beveiligingslekken. Dat kunnen beveiligingsfirma's zijn die daarmee laten zien dat ze bescherming bieden tegen de nieuwste en beste aanvallen. (De waarheid is dat ze allemaal veel aanvallen missen, zodat de waarde meer ligt in verkoop en pr dan werkelijke verdediging.) Sommige organisaties, meestal doelen met een hoge waarde in defensie-industrie en de financiële dienstverlening, kopen hem zelfs om zichzelf te verdedigen.
Zerodium is een nieuwe starter in de ontluikende markt van digitale lekken. Het bedrijf werd opgericht door Chaouki Bekrar, voorheen van het omstreden bedrijf VUPEN dat was gevestigd in Frankrijk. Terwijl VUPEN bekend was als ontwikkelaar en verkoper van hun eigen lekken aan overheden, lijkt Zerodium zich te richten op de aankoop en doorverkoop van lekken. Door een bestand te ontwikkelen van klanten met veel kapitaal, kan Zerodium onderzoekers tarieven betalen die veel hoger liggen dan wat ze bij andere bronnen kunnen verdienen. En dan kunnen ze nog steeds geld verdienen met de rol van tussenpersoon, door die lekken door te verkopen aan meerdere kopers voor meer gangbare bedragen.
Als Zerodium nu overkomt als een wapenhandelaar, zit je precies goed. Dit soort activiteiten is niet illegaal, maar ook niet bepaald ethisch. Vooral omdat deze bedrijven weigeren gegevens van het lek aan softwareleveranciers te melden, om er zo voor te zorgen dat ze zo lang mogelijk niet verholpen worden. Dit is heel wat anders dan "bug bounty"-bedrijven die bemiddelen tussen beveiliging-onderzoekers en software-bedrijven, en die de communicatie en onderhandelingen over, en validatie van, kwetsbaarheden en lekken uitbesteden. Een bug bounty is geld dat door een bedrijf betaald wordt aan onderzoekers die beveiligingsproblemen in hun producten vinden. Ze vormen een stimulans voor onderzoekers (en anderen) om de bugs te melden aan de verkoper, om daarom een oplossing te maken, in plaats van ze openbaar te maken of door te verkopen aan slechteriken.
Zerodium is een gevaarlijke nieuwkomer op de markt, omdat hij de economie van online-beveiliging verandert: nu kunnen onderzoekers meer geld verdienen door hun bugs te verkopen aan Zerodium dan door ze te melden aan de leverancier. Overheden en andere groepen betalen al lang voor lekken, maar een makelaar verhoogt de waarde van bepaalde lekken en zal deze verkopen aan meerdere kopers, wat extra risico's voor gebruikers meebrengt. Dit kan kopers onder druk zetten om hun beveiligingslekken sneller en vaker te gebruiken, omdat ze de andere kopers niet kennen of niet vertrouwen, en daarmee een "race to exploit" creëren voordat de waarde van de investering verloren raakt. Er is ook geen beperking, aan wie Zerodium kan verkopen. Het bedrijf beweert alleen aan NAVO-overheden en -partners te verkopen, maar het is onmogelijk om dit zeker te weten. Bug bounty-bedrijven verdienen geld door te helpen bugs te verzamelen en te rapporteren, zodat ze worden opgelost. Exploit brokers verdienen geld door je zo lang mogelijk bloot te stellen aan zoveel mogelijk klanten.
Als je dit krankzinnig vindt klinken: welkom bij de club.
Er zijn een paar krachten in het voordeel van ons, normale iOS-gebruikers. Weliswaar hebben zij die de bug kopen er baat bij, hem te gebruiken voordat Apple hem fikst, maar de kans is groot dat ze zich toch beperken tot doelen met een hogere waarde. Hoe vaker zoiets wordt gebruikt, hoe groter de kans op ontdekking. Dat betekent ook dat er een redelijke kans is dat Apple zijn handen op het lek kan krijgen, eventueel via een partnerbedrijf, of zelfs door zich te richten op eigen, interne veiligheid-onderzoeksinspanningen. En hetzelfde verwrongen krachtenspel dat een bedrijf als Zerodium in staat stelt te bestaan, oefent ook druk uit om enige voorzichtigheid te betrachten. Verkopen aan een criminele organisatie waarvan de winst via wijdverbreide criminaliteit loopt, is veel luidruchtiger dan stilletjes verkopen aan geheimzinnige overheidsinstellingen voor spionage-doeleinden.
Dit is voor het merendeel een grote publiciteitsstunt. Zerodium is een nieuw bedrijf, en dit is een manier om zowel klanten als onderzoekers te werven. Er is geen groter doel dan iOS, en zelfs als Zerodium geld verliest aan deze specifieke transactie, heeft het bedrijf hiermee zeker de aandacht op zich weten te richten.
Vergeet niet dat er verschillende beveiligingslekken zijn geweest voor alle belangrijkste computerplatforms die al jaren rustig verkocht worden. Spionagebureaus en zelfs politie en justitie hebben (niet heel erg geheime) programma's waarin deze bugs worden verzameld. Deze situatie is niet anders, behalve dat deze wel openbaar is. En je moet niet denken dat je iPhone morgen ineens veel minder beveiligd is dan vorige week.
Nog één interessant aspect terzijde. Apple wordt af en toe bekritiseerd vanwege het feit dat het bedrijf geen beloningen uitlooft, met name voor beveiligingslekken van iOS. Maar als een bedrijf bereid is een miljoen te betalen voor een enkele bug, dan werkt dit verdienmodel niet ten gunste van Apple, of er nu wel of geen beloningssysteem is.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Live Foto's, een van de nieuwe ingebouwde functies van de iPhone 6s en iPhone 6s Plus, kan een giller zijn.
Wanneer de functie in de app Camera is ingeschakeld, gaat elke geschoten foto vergezeld van een stukje video van 3 seconden. Als je met 3D Touch op de foto drukt, wordt de begeleidende videoclip afgespeeld, waardoor het stilstaande beeld op magische wijze tot leven lijkt te komen, op een Harry Potter-achtige manier.
Je kunt Live Foto's ook delen, maar tot nu toe slechts op een paar manieren. Live Foto's behouden hun interactiviteit wanneer je ze deelt via de app Berichten, via AirDrop of als onderdeel van een gedeeld fotoalbum. Ze e-mailen, tweeten of via Facebook Messenger versturen zal echter niet werken. (Ontvangers zullen alleen een stilstaand beeld zien.)
Bovendien moeten de ontvangers, zelfs voor de manieren van delen die wel werken, gebruikmaken van een iPhone of een iPad die op iOS 9 of later draait, of op een Mac met OS X 10.11 El Capitan. Live Foto's doen het ook op de Apple Watch, en kunnen worden gebruikt als bewegende wijzerplaten.
Om deze beperkingen te omzeilen moet je Live Foto's converteren. Op dat punt ontmoet Apples nieuwbakken formaat een oud maar nog steeds goed gedijend formaat, de bewegende GIF. Zet je Live Foto's om in bewegende GIF's, en je kunt ze met een veel breder publiek delen, zij het soms met wat moeilijkheden.
Er zijn een aantal manieren om dit te doen. Een omslachtige methode is Live Foto's importeren in de app Fotolader op je Mac, waar je het meeverpakte .mov-bestand uit een Live Foto kunt halen en met behulp van een gereedschap als GIF Brewery of Gifrocket een bewegende GIF kunt maken.
GIF's op je iPhone -- Een snellere en handigere manier maakt gebruik van iOS-apps. Live GIF ($ 1,99) is zo'n app, maar voor dit artikel maak ik gebruik van het handigere Lively, dat ook nog eens gratis is.
Lively is de eenvoud zelve. Open het, en het toont je de Live Foto's op je iPhone (met de mogelijkheid tot Peek and Pop met 3D Touch). Het kent twee export-formaten: movie en GIF.
Movie heeft geen nadere uitleg nodig. GIF is interessanter, omdat je daarmee een aantal mogelijkheden hebt om een Live Foto aan te passen voordat je hem exporteert.
Je kunt de GIF vertragen of versnellen. Je kunt de clip achteruit spelen, of normaal en dan terug. Er zijn twee opties voor bestandsgrootte, vooral omdat Twitter en andere diensten zich verslikken in GIF's die te groot zijn.
Laten we eens kijken naar een clipje met drie Mexicaanse muzikanten in mijn favoriete burrito-tent in St. Paul. De vent links speelt op een accordeon als hij zijn hoofd omdraait om mij aan te kijken.
Op de normale snelheid afgespeeld vond ik de clip nogal traag, dus draaide ik hem op tot anderhalf maal de basissnelheid.
Daarna zette ik de auto-reverseschakelaar aan voor een lus-effect.
Het resultaat is dat het lijkt alsof de accordeonist zijn hoofd in mijn richting draait, enigszins hooghartig groet, en daarna gedecideerd wegkijkt. Fraai.
GIF's met Lively delen is helaas minder eenvoudig dan ze maken. Je hebt dan wel een hoop verschillende mogelijkheden, maar er zijn nogal wat complicaties.
Delen via Apples app Messages en Facebook Messenger werkt op zich goed, maar Facebook weigert mijn GIF's. Een omweg die werkt is je GIF naar je Mac te verplaatsen, hem te uploaden naar de dienst Giphy, en vervolgens de daarmee gegenereerde URL op Facebook te delen.
Apple heeft aangekondigd dat Facebook ooit Live Foto's zal ondersteunen, maar het is nog lang niet duidelijk hoe en wanneer.
Delen via Twitter werkt niet via het deelblad, dus je moet de GIF in plaats daarvan naar de fotorol opslaan en dan versturen met een Twitter-app, bijvoorbeeld Tweetbot, Twitterific of Twitters eigen app.
Daarbij liep ik tegen het probleem aan dat mijn voor- en achteruit spelende GIF te groot was. Daarom zette ik auto-reverse weer uit, waarna ik hem opnieuw exporteerde als een kortere GIF, die ik wel kon tweeten.
Delen via Google+ werkt prima, maar via Instagram kreeg ik het in het geheel niet voor elkaar. Instagram weigerde verder mijn met Lively gemaakte geanimeerde GIF's als zijnde te kort. Hoezo te kort? Wel kun je ze, net als bij Facebook, indirect delen, via Giphy.
Meer lusgereedschap -- Als je eenmaal door het lus-virus aangestoken bent, hoef je het niet bij Live Foto's te houden.
Instagram heeft Boomerang uitgebracht, een opname-app die video's van 1 seconde opneemt. Dit klinkt niet als veel maar kan genoeg zijn om enkele van de rare momenten des levens vast te leggen. Clips kunnen ook nog voor- en achteruit afgespeeld worden in een lus, hetgeen hetzelfde effect heeft als de auto-reverseschakelaar van Lively.
Boomerang-video's kunnen, eenmaal aangemaakt, worden opgeslagen naar Instagram en Facebook (of andere plaatsen via de Share Sheet).
Ook Giphy Cam is een mogelijkheid. Het is een camera-app die GIF's maakt, met de mogelijkheid om je opnamen op te leuken met filters en allerhande bewegende stickers. Je kunt ze delen via e-mail, Messages, Facebook Messenger, Twitter en Instagram, al lijkt Instagram alleen een stilstaand beeld te uploaden.
Een andere manier om bewegende GIF's te maken is met foto-bursts, van oudsher het ruwe materiaal waarmee je dit soort bewegend beeldmateriaal maakt. De standaard Camera-app van iOS heeft een burst-modus, die je activeert door de sluiterknop in de camera vast te houden zodat deze heel snel achter elkaar foto's maakt.
Als je eenmaal zo'n burst hebt geschoten, upload je die in zijn geheel naar de dienst Google Foto's via een van Googles begeleidende apps.
En dan vindt de magie plaats. Google Foto's converteert de burst automatisch naar een bewegende GIF, hoewel het resultaat soms slordig en onvoorspelbaar kan zijn. Als dit te onnauwkeurig voor je is, moet je misschien een andere mogelijkheid proberen waar je meer in de hand hebt.
Zoek in de app Google Foto's naar burst-reeksen, en tik dan om een serie opeenvolgende afbeeldingen te selecteren. Google beperkt zich tot 50 opnamen per project. Tik vervolgens op de +-knop en kies "animation".
Binnen enkele seconden heb je een bewegende GIF, die je kunt exporteren naar sociale netwerken of berichtendiensten als Facebook Messenger.
Experimenteer met de tijdsduur in de GIF's. Als je de volle 50 mogelijke opnamen gebruikt, krijg je waarschijnlijk een GIF die te groot is voor Twitter.
Maak je GIFtig -- De bewegende GIF bestaat al jaren maar is in de afgelopen tijd pas echt populair geworden, met name als speeltje binnen de social media.
Nu kunnen Live Foto's-gebruikers meedelen in de pret. In plaats van je bewegende foto's alleen te delen binnen Apples afgeschermde wereld, kun je ze nu omzetten naar bewegende GIF's en ze beschikbaar maken voor bijna iedereen.
En daar kan je Lively, Boomerang, Giphy Cam en Google Foto's voor gebruiken, en er zullen vast veel meer van dit soort apps komen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tonya en ik zijn weer thuis na de MacTech Conference 2015, die net zo nuttig en aangenaam was als in voorgaande jaren (zie "MacTech Conference 2012 opent deuren in je hersenen", 22 oktober 2012, en "MacTech Conference 2013: netwerken en lol maken", 11 november 2013).
Bij de speciale activiteiten van dit jaar zaten een groepsvertoning van de nieuwe "Steve Jobs"-film (compleet met commentaar van het publiek en verhalen over ontmoetingen met Jobs), testvluchten met drones, een hybride Honda Accord 2016 met Apples CarPlay werkend in het dashboard, een moordmysterie-theaterdiner, attributen uit de film "Oblivion" uit 2013, dankzij het Hollywood-sciencefictionmuseum, en een expositie gemaakt door de Jet Propulsion Laboratories van een enorme stereoscopische poster van het Mars-oppervlak, bestaande uit beeldmateriaal gemaakt door NASA's verkenningsvoertuig Curiosity en een levensgrote, 3D-geprinte Mars-meteoriet op basis van foto's gemaakt door het Curiosity-voertuig. En natuurlijk een nieuwe aflevering van onze spelshow Take Control Tech Up, waarin werd getest hoeveel de deelnemers wisten over Apples producten, technologieën en geschiedenis.
Er valt niet te voorspellen wat MacTech-organisatoren Neil Ticktin en Andrea Sniderman zullen bedenken voor de 2016-versie van deze conferentie in Los Angeles, maar als je van plan bent om erheen te gaan, noteer dan 16 tot en met 18 november in je agenda. Let op: verscheidene optionele certificerende workshops die aan de conferentie voorafgaan zullen waarschijnlijk plaatsvinden op de 15de. En als je echt heel zeker bent dat je erbij wilt zijn: de laagste prijs die je zult vinden, $ 899 (700 dollar onder de normale prijs van $ 1.599), is slechts geldig tot en met 30 november 2015.
Natuurlijk bestond het leeuwendeel van de conferentie uit tientallen technische en gedachten prikkelende sessies voor IT'ers, consultants en technische mensen. De sessies varieerden van het inleidende en basiswerk tot diepe duiken en praktische labs, eindigend met een toepasselijke afsluitende keynote van Andy Ihnatko over hoe het beste te maken van alle nieuwe ideeën die opkomen als je een conferentie bijwoont. Voor diegenen die nog meer wilden, had de MacTech Conference voorafgaand aan de conferentie zes workshops van een hele dag, waaronder zakenstrategie, beveiliging, projectbeheer, wifi-ontwerp en problemen oplossen, commandoregel en een snelle start met Swift 2.
Ook bood MacTech de deelnemers weer, vóór de hoofdconferentie, Apple-certificatie-examens aan, met test-partner Creative Resources. De grootste activiteit voorafgaand aan de conferentie was de bijgewerkte versie van de cursus en het examen voor geaccrediteerde professionele ondersteuning voor Microsoft Office voor Mac en iOS, die training en certificatie bood op Office 2016 voor Mac en Office 365. Volgens Neil Ticktin is het drie jaar oude accreditatieprogramma het snelst groeiende en meest bijgewoonde accreditatie-programma voor Apple-IT-professionelen en -consultants.
Hoewel het onmogelijk is om de gehele conferentie te bespreken (daarvoor gebeurde er te veel), wil ik toch drie hoogtepunten delen: een nieuwe oplossing voor externe opslag, een stukje software om serieuze projecten te beheren, en een trend in technische ondersteuning.
De Envoy Pro mini van OWC -- Bij de verkopers die hun producten op MacTech toonden, zat hardwaremaker en -verkoper OWC. Het bedrijf is grotendeels bekend vanwege hun opslag- en geheugenproducten, hoewel het ook recentelijk SoftRAID kocht, waarmee je een RAID kunt maken met verscheidene externe schijven. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Het OWC-product dat me op MacTech het sterkst opviel, was de Envoy Pro mini, die eruitziet als een dik usb-stokje en die net als zo'n stokje in een usb-poort past. Maar het is in werkelijkheid een complete, door de poort gevoede SSD, die leverbaar is in 120 GB ($ 109,75) en 240 GB ($ 179,99), en die tot 427 MB per seconde door kan voeren via USB 3.0. OWC zegt dat hij bijna twee keer zo snel is als het doorsnee usb-stokje. Als je veel opslag nodig hebt, die draagbaar en snel is en tegen een stootje kan, is het de moeite waard om er eens naar te kijken.
Merlin Project -- Het valt misschien niet op voor de buitenwereld, maar als hoofdredacteur van de Take Control-boeken is Tonya voortdurend bezig om te goochelen met de planningen voor de vele boeken. Ze werkt hard om de schrijvers en redacteuren te coördineren, zodat er geen tijd verspild wordt, met de inbreng van technische redacteuren en andere hulp indien nodig. Ze doet dit voor veel titels tegelijk en doet ondertussen ook nog haar redactie-doorlopen om te zorgen dat de serie consistent is. Het in de lucht houden van al deze ballen is steeds ingewikkelder geworden, dus het was een prettige samenloop van omstandigheden dat we Merlin Project ontdekten, de nieuwste versie van de professionele software voor projectbeheer van de Duitse firma ProjectWizards. Het werd voor ons gedemonstreerd door directeur Frank Blome, wiens 15 jaar aan ervaring in professioneel projectbeheer bedrijven van allerlei afmetingen omvat, van kleine IT-winkels tot wereldwijde concerns als Bertelsmann, voordat hij in 2001 met ProjectWizards startte.
Wanneer projecten groeien en belangrijker worden, zijn eenvoudige taakmanagers niet meer voldoende, omdat ze geen manier hebben om te representeren hoe taken afhankelijk van elkaar zijn (redacteuren kunnen pas starten als de auteurs klaar zijn), hoe beperkingen (zoals de tijd van een redacteur) van invloed zijn op de afronding van taken, of hoe aanpassingen in het ene project van invloed kunnen zijn op het andere project (als een bepaalde app waarover we schrijven pas later uitkomt, komt er misschien ruimte voor de publicatie van een andere boek). Dan heb je echt professionele software nodig vaar taakbeheer. Het kost misschien meer moeite om op te zetten, maar vermijdt stress en crisis als iets niet gaat zoals gepland. En wees eerlijk: projecten gaan zelden zoals bedoeld.
Merlin Project, dat oorspronkelijk uitkwam in januari 2015, is een modern uitgevoerde app, met een indrukwekkende mate van flexibiliteit. Nou werd het programma ook wel gedemonstreerd door iemand die Merlin Project beter kent dan wie dan ook, maar Frank Blome had een antwoord klaar op iedere vraag die we stelden en liet zo zien dat Merlin Project ons kon helpen met zowel een enkel boekproject als met de coördinatie van meerdere projecten tegelijkertijd. Ik zal niet alle details bespreken, omdat dat erg veel is, maar als je belangrijkste wens is om de baas te zijn over je projecten, moet je eens naar de gratis 30-dagen demo kijken. De volledige versie kost $ 299, maar op basis van wat wij zagen is dat goedkoop voor wat het kan. Dit is serieuze software.
Pro-actieve ondersteuning met Watchman Monitoring en Gruntwork -- Apple zegt regelmatig dat hun spullen gewoon werken, maar dat is op zijn minst een overdrijving. Inderdaad, veel dingen werken wel, maar het simpele feit dat Apple Genius Bars heeft, en dat er ook mensen zijn met vragen op de Apple Support Communities-forums laten zien dat "het" ook weleens niet werkt. Niets is perfect, en iedere Mac-gebruiker heeft weleens een probleem. Erger nog, in de afgelopen jaren zijn veel dingen dan wel eenvoudiger en betrouwbaarder geworden, maar veel van die oplossingen vereisen significant meer kennis en technische ervaring dan waar de gemiddelde gebruiker over beschikt.
Dat verklaart de huidige populariteit van zogenaamde "pro-actieve ondersteuning". In plaats van te wachten tot een probleem aan de oppervlakte komt, zorgt deze software ervoor dat problemen aangepakt worden voordat de gebruiker er hinder van ondervindt.
Software voor pro-actieve ondersteuning kun je niet zelf installeren. De installatie wordt gedaan door een consultant van een "managed services provider" (MSP). Bedrijven die niet voor eigen IT-personeel willen betalen, betalen een maandelijks abonnement per computer, en vervolgens houdt de MSP iedere machine in de gaten door ze te scannen op malware, de configuratie in de gaten te houden en back-ups te controleren, kleine problemen op te sporen voordat ze serieus worden, en updates op tijd te installeren. Dat gebeurt allemaal automatisch, en consultants die ik gesproken heb vertelden dat op deze manier problemen op de harde schijf waren ontdekt, en klanten waren gewaarschuwd voor malware. Natuurlijk moet er nog steeds soms iemand op de plek zelf komen, maar consultants zeggen dat ze dan veel sneller kunnen handelen, omdat ze al weten dat de schijf gecontroleerd is, permissies gerepareerd zijn en dat alle belangrijke updates geïnstalleerd zijn.
De software waarmee alle MSP's die ik sprak toezicht houden, heet Watchman Monitoring. Op client-Macs is het een lichtgewicht client die als het elk uur draait het systeem maar weinig belast, dus het zit de gebruiker niet in de weg. Watchman Monitoring kan letten op de beschikbaarheid en belasting van servers, status van back-ups, schrijfruimte en -fouten, problemen met je RAID-schijven, netwerkprestaties en systeemprestaties, malware en instellingen, waarbij alle informatie op een web-dashboard te zien is.
Ik zag op MacTech ook het onderhoudspakket Gruntwork, van Mac-MSP. Als een soort van screensaver voert dit programma een aantal achtergrondtaken op je Mac uit als die even niks staat te doen, zodat je er geen last van hebt tijdens je werk. Het kan onder meer scannen op malware (en die ook verwijderen), toegangsrechten repareren, de cache leegmaken, en het geheugen testen. De software kan ook gekoppeld worden aan Watchman Monitoring. Het belangrijkste punt van Gruntwork is dat de software zo'n 200 andere apps kan bijwerken, en dat op een slimme manier doet: eerst test Mac-MSP zelf of de update probleemvrij is, dus er wordt niets geïnstalleerd wat mogelijk problemen kan veroorzaken. Gruntwork zal dus geen update voor het OS installeren als Mac-MSP weet dat het problemen zal geven bij andere kritieke apps.
MSP's vragen voor hun diensten zo'n $ 10 tot $ 20 per maand per Mac. Er zijn MSP's die meer vragen, maar die leveren dan ook meer diensten. Soms wordt dat dan een vCIO genoemd, of een virtuele chief information officer. En dat is logisch: zelfs 30.000 dollar per jaar betalen voor een MSP die als vCIO werkt, is nog goedkoper dan een arbeidskracht inhuren die dezelfde taken uitvoert.
Ik heb deze dienstverlening nog niet gezien op de particuliere markt, waar een groot aantal gebruikers technische ondersteuning nodig hebben, maar niet bereid zijn om 50 tot 100 per uur te betalen voor een bezoek aan huis van een consultant. Zeker niet voor zaken die automatisch of op afstand kunnen worden verholpen. Ik zie altijd met afgrijzen het gedoe van onze niet-technische kennissen aan wanneer er iets fout gaat op hun computers, voornamelijk vanwege achterstallig onderhoud of een ontbrekende back-upstrategie. Hoe zit het met jou: zou jij, of zouden mensen die je kent, geïnteresseerd zijn in een dergelijk diensten-abonnement als zoiets er was?
Dat is de MacTech Conference in een notendop: in aanraking komen met interessante producten, mensen en ideeën, en daardoor geïnspireerd raken. De conferentie heeft een vast plekje in onze agenda, en ik kan het iedereen die iets met IT te maken heeft aanraden.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Volgens diverse berichten zijn er meer dan 1.000 apps voor de vierdegeneratie-Apple TV. Gezien de omvang van Apples ontwikkelaars-ecosysteem is dat niet echt verrassend. Natuurlijk maken de gebruikelijke apps, zoals Netflix en Hulu, en games het leeuwendeel van de App Store uit, maar welke andere manieren van hebben de ontwikkelaars verzonnen om de Apple TV te gebruiken? Apples nieuwe tvOS is in korte tijd een fascinerend testgebied geworden. Ik heb een paar van de interessantste experimenten bij elkaar gezocht, om te zien waar de Apple TV naartoe gaat.
Mijn excuses dat ik geen koppelingen heb geplaatst naar deze Apple TV-apps, maar de veelbeklaagde problemen als je programma's wilt vinden in de App Store zijn nog veel erger in de Apple TV App Store: je kunt op geen enkele manier naar een Apple TV-app verwijzen. Dus als de apps die ik bespreek niet toevallig door Apple worden aangeprezen, moet je ernaar zoeken via het onhandige scherm-toetsenbord van het tvOS.
Meer TV dan televisie -- Met heeft het al jaren over "interactieve televisie", maar het is nooit echt wat geworden. Kabel- en satellietleveranciers hebben in het verleden met interactief aanbod geëxperimenteerd, zoals CNN Enhanced TV op Dish Network, maar dat werd een ramp vanwege de tergend langzame interface.
De nieuwe Apple TV is het eerste apparaat dat ik tegen ben gekomen dat video naadloos met interactieve elementen kan integreren, en enkele van de interessantste eerste apps tonen wat er zoal op het platform mogelijk is.
Je mag lachen als ik zeg dat QVC een van deze eerste apps is, maar het is echt waar. QVC's gratis app toont een live stream van QVC's oneindige infomercial met interactieve widgets waarmee je de producten meteen via je afstandsbediening kunt kopen. Het is een goed voorbeeld van wat de Apple TV kan doen, en het is een van de factoren die QVC een van de grootsten in online verkoop hebben gemaakt.
Een ander opmerkelijk goede app die op dit thema varieert, is de gratis app Fidelity, die rechtsonder in beeld een Bloomberg TV-stream toont, met interactieve aandelen-widgets en tabellen op de rest van het scherm. Je kunt er ook aandelenkoersen en samenvattingen van de huidige marktbewegingen mee opzoeken.
Professionele handelaars zullen waarschijnlijk niet warmlopen voor de app Fidelity, omdat het hoofdscherm niet kan worden aangepast. Het laat je de bewegingen van de dag zien, maar helpt niet echt je eigen portfolio bij te houden. Desalniettemin is er een flink potentieel. Hoe zou het zijn als de app bijvoorbeeld interactieve aandelen-widgets of andere informatie zou tonen over datgene wat de commentators van Bloomberg op dat moment bespreken? Een handelaar zou het op de achtergrond kunnen laten meelopen. Als er dan iets interessants wordt besproken, zou zij via de Siri Remote meer informatie kunnen opvragen.
Een ander voorbeeld van deze samensmelting van video en interactiviteit is Zova, een fitness-video-app. De app is gratis, maar voor de meeste programma's is een abonnement van $ 7,99 per maand nodig, wat dan wel weer goedkoper is dan een sportschool-abonnement. Wat Zova onderscheidt van je oude fitness-tapes met Jane Fonda, is dat hij kan integreren met Apples app Gezondheid en verbinding kan maken met je Apple Watch om je hartslag op het scherm te tonen.
Helaas is het niet makkelijk om de Apple Watch goed in te stellen om met Zova samen te werken. Eerst moet je de iPhone- en de Apple Watch-app installeren. Vervolgens moet je in de iPhone-app een account met wachtwoord aanmaken. Daarna moet je in de TV-app in je account inloggen. Dat is heel lastig, omdat je je e-mailadres en je wachtwoord moet invoeren met het onhandige scherm-toetsenbord van de Apple TV. En tot slot moet je de app op je horloge aanzetten voordat je met een fitness-sessie begint, zodat de Apple TV-app de Apple Watch-app herkent. Lastig om in te stellen dus, maar wel gaaf als het werkt.
De missers van Zova in de gebruikerservaring laten zien waar Apple integratie tussen hun apparaten nog zou kunnen verbeteren. Als de Apple Watch direct kon communiceren met de Apple TV, hoefden we niet van dit soort toeren uit te halen.
Liefhebbers van klassieke muziek zullen zeker eens willen kijken naar de gratis app Touchpress. Die toont uitvoeringen van klassieke muziek in drie vensters: video, partituur en beat. Je kunt alle drie tegelijkertijd kijken, of een van de drie het hele scherm laten vullen.
Momenteel combineren slechts een handvol apps streaming video met interactieve elementen, maar QVC, Fidelity, Zova en Touchpress zouden ontwikkelaars goede ideeën moeten geven over wat er allemaal mogelijk is met het tvOS-platform.
Beter op het grote scherm? -- Toen ik zag dat de huizen-app Zillow naar de Apple TV zou komen, was ik sceptisch. Maar nadat ik hem een tijdje gebruikt had, lijkt het me dat de app beter geschikt is voor op een televisie, waar meer mensen tegelijk hem kunnen zien. Als mijn vrouw en ik op onze individuele apparaten huizen bekijken en koppelingen heen en weer sturen, is dat één ding, maar deze huizeninformatie samen tegelijk bekijken is veel handiger. We starten de app op de Apple TV, en deze toont ons direct huizen in de buurt die we kunnen gaan bekijken.
Zillow mag dan wel gaaf zijn, maar perfect is het niet. Ten eerste, en dit is een algemene opmerking over de dienst, zijn veel van de aanbiedingen niet meer up-to-date. Ik miste bijvoorbeeld de kaartweergave van de iOS-app waarin je kunt zien waar een huis is, ook wanneer je het adres niet herkent. En ten slotte kun je geen huizen delen of bewaren zonder in te loggen in een Zillow-account, en daarvoor moet je ook weer je inloginformatie invoeren op de TV.
De beter uitziende app Airbnb is heel mooi vormgegeven, en gebruikt activatiecodes in plaats van onhandig inloggen. In de TV-app verschijnt een code, je logt op het web in op je account, je voert de code in, en de TV-app wordt aan je account gekoppeld. Dit is een betere ervaring, maar nog beter zou een QR-code zijn die je kunt scannen met je iPhone.
Airbnb biedt categorieën waarin je kunt bladeren, zoals Tropical Private Islands, Homes of Famous Authors, Lighthouses enzovoort. Je kunt ook zoeken naar een specifieke plaats, maar dat ligt wat verborgen: schuif op het hoofdscherm omhoog op de touchpad van de Siri Remote en selecteer "Where are you going?". Klik erop, en het zoekvak verschijnt.
Bij de weergave van een huis kun je op de touchpad klikken om details weer te geven, en op Play/Pause drukken om het te bewaren in je favorietenlijst. Om een verblijf te boeken, moet je de iOS-app openen of naar de website gaan. De app Airbnb is een van de beste Apple TV-apps, en het zou een goede plek kunnen zijn om na te denken over ideetjes voor een vakantie met het hele gezin.
Bij sommige apps vraag je je echter af waarom je ze in de huiskamer zou willen. Ik ben dol op PCalc, niet omdat ik regelmatig een zware rekenmachine nodig heb, maar omdat James Thomson zo ongelofelijk gefocust is op het maken van de absoluut beste calculator-app. PCalc is verkrijgbaar voor je Mac, iPhone, iPad en Apple Watch, en nu ook op je TV voor $ 1,99.
Een rekenmachine op je televisie is dan wel gaaf, maar ik zie niet zoveel toepassingen. Wiskundelessen met de kinderen misschien? In ieder geval alle respect voor Thomson die rekenmachines brengt waar ze nog nooit zijn geweest. Bij het schrijven van dit artikel werkt hij aan invoer via een game controller voor PCalc omdat... waarom niet?
Seasonality TV van Gaucho Software ($ 9,99) bouwt verder op de ingebouwde weerfunctionaliteit van de Apple TV, door de tijdstippen voor zonsopgang en zonsondergang toe te voegen, dauwpuntgrafieken, windsnelheid en geanimeerde weerkaarten. Dit is een knappe app voor wie meer over het weer wil weten dan te halen valt bij The Weather Channel.
Met de gratis app Yummly kun je door recepten bladeren en ze bewaren. Net als Airbnb werkt Yummly met activatiecodes, wat onhandig inloggen via de televisie vermijdt. Ik kan me voorstellen dat een gezin samen recepten bekijkt, maar videocontent ontbreekt jammer genoeg. Hier is nog veel potentieel: ik zou zonder nadenken betalen voor een Food Network-app die een kookprogramma combineert met doorbladerbare recepten. (Heeft Food Network nog altijd kookprogramma's, of is het nu allemaal reality-tv en Guy Fieri?).
Sommige apps op de Apple TV werken beter dan andere, maar een bepaalde categorie bestaat alleen maar om er gaaf uit te zien. Maar op het grote scherm kan dat volstaan...
Schermbeveiligingen en andere nutteloze dingen -- Openhaard-apps zijn op korte tijd het TV-equivalent van zaklamp-apps geworden: de App Store zit er vol mee en ze doen allemaal hetzelfde. Hoe goedkoop ze ook mogen ogen, tijdens het eindejaarsseizoen kunnen ze van pas komen voor wie geen open haard heeft. Fantastic Fireplace is gratis, en ofschoon er in-app aankopen voor extra scènes zijn, kun je ook perfect genieten van de gratis scène. Een echte open haard verandert ten slotte ook niet veel.
Er zijn heel wat idiote schermbeveiliging-apps met een aquarium of zo, maar de enige die voor mij zijn geld waard is, is Earthlapse TV ($ 2,99). Die geeft gesimuleerde hogedefinitiebeelden weer van de aarde vanuit het International Space Station. Earthlapse TV gebruikt 1,2 GB aan ruimtefoto's om indrukwekkende beelden op je Apple TV weer te geven. In vergelijking hiermee zien alle andere schermbeveiling-apps eruit als een slechte film.
In de App Store van de Apple TV staan ook enkele aan kunst gerelateerde apps. De gratis app Art Channel van Art Authority biedt een virtuele galerij met meesterwerken die je als diavoorstelling kunt weergeven. Het mooie aan Art Channel is dat elke miniatuur als een parallax icoon wordt weergegeven, zodat je de schilderijen kunt manipuleren voor een interessant effect, vooral bij "De sterrennacht" van Van Gogh.
Het gratis Artsy Shows is ook een kunst-app, en biedt afbeeldingen van actuele kunsttentoonstellingen in galerijen overal ter wereld. In tegenstelling tot Art Channel biedt deze app echter geen schermvullende afbeeldingen of een diavoorstelling.
Apple TV: wat werkt en wat niet werkt -- Ik heb nog maar een heel klein deel gezien van wat er al bestaat voor de Apple TV, en dit is nog maar het begin, maar ik denk wat we al een goed beeld krijgen van de richting waarin Apple TV-apps in de nabije toekomst gaan.
Afspelen van media en gaming zullen natuurlijk de belangrijkste punten zijn. Er zijn al enkele uitstekende games op de Apple TV, en we beginnen nu ook media-apps te zien van bronnen die niet beschikbaar waren op de vorige Apple TV, zoals het automobiel-informatiebedrijf Edmunds. Media is helaas nog altijd eerder beperkt. We wachten op apps voor dingen zoals Amazon (en gezien de concurrentie tussen Apple en Amazon kan dit nog wel even duren), Pandora, Rdio, Sling TV en Spotify.
Maar buiten dat nauwe gezichtsveld zijn er een aantal ontluikende mogelijkheden die de Apple TV onderscheiden van Apples andere platformen en zelfs van concurrerende mediaboxen.
Als interactieve video ooit op stoom komt, dan gebeurt het in tvOS. Het heeft al de benodigde snelheid en mogelijkheden voor ontwikkelaars. Maar de vraag is wanneer je het zou moeten gebruiken. Sommige vormen van video lenen zich voor interactiviteit, zoals een kookprogramma waarbij je met een druk op een knop een recept op je telefoon kunt bewaren, terwijl andere vormen daar niet geschikt voor zijn.
Ik kom weer terug bij de app QVC, als een voorbeeld van wat perfect werkt op een groot scherm. Het video-element is aanwezig, en het is iets dat zich leent voor interactiviteit. Artikelen op je telefoon opzoeken maakt de zaak niet makkelijker, maar dat verdwijnt wanneer je die Pocket Backhoe rechtstreeks via je televisie kunt kopen.
Er zijn allerlei manieren waarop interactiviteit iets makkelijker kan maken. Veel reality-programma's hebben een soort stemprocedure via sms of via een webpagina. Waarom die functie niet integreren in het programma? Komt er een trailer voorbij van een interessante film? Waarom het kaartje niet rechtsreeks gekocht via de trailer? (Apple heeft een filmtrailer-app, maar je kunt er nog geen kaartjes kopen.)
Je moet natuurlijk wel oppassen met interactiviteit. Als elke videostream via pop-ups de kijker probeert te verleiden om iets te kopen, houden de mensen er snel mee op. Bij de nieuwe Apple TV kun je dan simpelweg de app verwijderen, dus hebben ontwikkelaars een belangrijke reden om voorzichtig te zijn met wat ze van de kijker vragen.
Een andere aspect bij het ontwikkelen van tvOS apps is de gedeelde beleving van de televisie. Televisie is een vast onderdeel in de huiskamer geworden, ook omdat het een gedeelde beleving biedt: iedereen in de kamer kan zien en praten over wat er op het scherm gebeurt.
Airbnb en Zillow bieden die gedeelde beleving omdat gezinnen ze kunnen gebruiken om vakanties uit te zoeken en huizen te bekijken. Een app als OpenTable zou ook goed kunnen werken op de televisie, als je met een groep een reservering voor een diner probeert te regelen. Maar een rekenmachine?
De Apple TV heeft ook veel zakelijk potentieel, maar ontwikkelaars zijn hier nog niet echt mee bezig. Een versie van Keynote voor tvOS lijkt een logische stap. De mogelijkheid om een Apple TV aan een beeldscherm te koppelen en zo presentaties vanuit iCloud te laten zien, zou de Apple TV zakelijk gezien onmisbaar kunnen maken.
Een ander toepassingsgebied om te overwegen is hoe sommige mensen de televisie gebruiken voor achtergrondsfeer. De ingebouwde screensaver Aerial is in dit opzicht aardig, net als apps zoals Earthlapse TV. Er zal in deze categorie meer verschijnen. Het enige wat nu nog ontbreekt is een schakelaar met bewegingsdetector, zodat er geen stroom wordt verspild als er niemand in de kamer is.
Veel mensen laten de televisie aan voor achtergrondgeluid, zelfs als ze niet actief kijken. Elke audio- of videostream-app kan op dit gebied werken, maar interactiviteit zou hier ook nuttig kunnen zijn. Voor het stemmen over de inhoud (zoals in de app NPR One, waarbij de inhoud wordt bepaald via stemmen, zie "FunBITS: NPR One is publieke radio voor de Twittergeneratie", 8 augustus 2014) of om iets te bewaren voor later (zoals in Siri's inhoudsherinneringen, zie "Inhoudsherinneringen gebruiken in iOS 9", 20 oktober 2015).
Er blijven geruchten rondzingen als zou Apple werken aan een soort streaming TV-dienst. Het is niet onlogisch om te denken dat interactiviteit een belangrijk punt is voor zowel klanten als adverteerders. Apps zoals Sling TV (zie "FunBITS: Sling TV is gemaakt voor wie wil besparen op kabelkosten", 20 februari 2015) dupliceren slechts de kabeldienst. De "appificatie" van video zou dit compleet kunnen veranderen.
De nieuwe Apple TV is het opwindendste nieuwe platform van het bedrijf sinds de iPhone. Terwijl de iPad vooral wordt behandeld als een grote iPod touch, en de Apple Watch is ontworpen om de aandacht die hij vraagt te minimaliseren, laat tvOS nu al interessante nieuwe mogelijkheden zien. Ik ben benieuwd hoe ontwikkelaars daar gebruik van gaan maken, en hoe die evolutie de andere platformen van Apple zal beïnvloeden.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
ClamXav 2.8.7 -- Canimaan Software heeft ClamXav 2.8.7 vrijgegeven, met verbeterde herkenning van het data-gedeelte van de Time Capsule en de Recovery HD. Nieuw is de mogelijkheid om individuele onderdelen van de bronlijst te herschikken. Verder is een crash van ClamXav Sentry op Mac OS X 10.6 Snow Leopard bij gebruik van de Screenshot Plus dashboard widget opgelost, evenals een probleem waarbij een onderdeel meer dan eens aan de bronlijst werd toegevoegd, en een incompatibiliteit bij het gebruik van de shift-toets om voorkeuren te resetten en commando-shift-S om vanuit de Finder een scan te starten. (Nieuw $ 29,95, update gratis, 21,4 MB, toelichting, 10.6+)
Reacties - ClamXav 2.8.7
OmniFocus 2.3.1 -- De Omni Group heeft OmniFocus 2.3.1 vrijgegeven. In deze versie van het op Getting Things Done geïnspireerde taakbeheerprogramma zijn een aantal dingen verbeterd. Zo wordt er niet langer een nieuw project aangemaakt als je een actie naar de laatste plek in een project sleept, wordt er niet langer automatisch gesynchroniseerd als je een nieuw onderdeel aanmaakt, is er een crash gerepareerd die optrad als een schermvullend venster met een bewerkte notitie gesloten werd, is een probleem met het doorlopen en afkappen van tekst in bepaalde lokalisaties verholpen, en krijg je niet langer een crash nadat je "off" intikt in de Chinese lokalisatie. Merk op dat op dit moment de Mac App Store-versie van OmniFocus nog steeds op versie 2.3 zit. (Nieuw $ 39,99 voor editie Standard en $ 79,99 voor editie Pro via de website van de Omni Group, $ 39,99 voor editie Standard via de Mac App Store (met een in-app aankoopmogelijkheid om naar Pro te upgraden), 25,1 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - OmniFocus 2.3.1
Postbox 4.0.8 -- Postbox heeft versie 4.0.8 van het gelijknamige e-mailprogramma vrijgegeven. In deze versie zitten verschillende verbeteringen en reparaties. Zo is de bruikbaarheid van het automatisch aanvullen van URL's in Compose verbeterd, een geherintroduceerde fout in de modi File en Image weer hersteld, en onrust verminderd in de interface die het gevolg was van de toevoeging van toon/verberg-koppelingen in het Accounts/Folders-venster. Verder zijn de resultaten verbeterd bij het voor het eerst laden van Contacts in de Compose Sidebar, is het Trouble-Shooting Panel uitgebreid met Protocol Logging, en is een probleem opgelost waardoor control-klikken op een map, gevolgd door New Folder of New Subfolder, je bij de bovenliggende map bracht. (Nieuw $ 15, update gratis, 25,6 MB, toelichting, 10.9+)
Reacties - Postbox 4.0.8
Voila 3.9.2 -- Global Delight heeft Voila 3.9.2 vrijgegeven. Het programma is nu ook compatibel met OS X 10.11 El Capitan. Gebruikers van El Capitan zullen het audio-apparaat opnieuw moeten installeren om video-opnames met computer-audio te maken. Verder herstelt deze update een bug waardoor menu-titels onder El Capitan niet meegenomen werden, herstelt hij een probleem waardoor Voila onder El Capitan geen venstergroottes kon onthouden, en is hij sneller geworden. (Nieuw $ 29,99 via Global Delight met een korting van 25 procent voor TidBITS-leden of via de Mac App Store, gratis update, 32,9 MB, toelichting, 10.8+)
Reacties - Voila 3.9.2
Evernote 6.2 -- Evernote heeft versie 6.2 van het gelijknamige informatie-beheersprogramma vrijgegeven. De gereedschapsbalk en de venster-modus van deze versie van de notitie-editor zijn opnieuw ontworpen, waardoor de vensters van de app verkleind kunnen worden, in verband met de functie Split View van OS X 10.11 El Capitan. Work Chat is verplaatst naar de onderkant van de navigatiekolom, en de infrastructuur om notities te delen is geheel herzien, voor verbeterde betrouwbaarheid. In de update zitten ook enkele nieuwe verkorte commando's om tekst te bewerken, zoals een asterisk om een opsomming te starten, of een getal om een genummerde lijst maken. Als je dergelijke ingebouwde commando's niet kunt waarderen, kun je commando-Z intikken om weer ongeformatteerde tekst te krijgen. Evernote 6.2 vereist OS X 10.9 Mavericks of nieuwer. (Gratis via Evernote of de Mac App Store, 61,3 MB, toelichting, 10.9+)
Reacties - Evernote 6.2
TextExpander 5.1.3 -- Smile heeft TextExpander 5.1.3 vrijgegeven. Deze versie heeft een gestroomlijndere voltooiing van snippets in Bewaar-dialoogvensters onder OS X 10.11 El Capitan. Ook laat deze update niet langer de Secure Event Input waarschuwing zien voor apps die van tekstvoltooiing uitgezonderd zijn, zijn er enkele obscure crashes verholpen, is er een update voor de Accessibility-aanwijzer in de uni-balk van Chrome, is de plakbordtype-uitzonderingenlijst voor Office 2016 geüpdatet, en is er een bug verholpen die kon leiden tot "nonsens-statistieken". (Nieuw $ 44,95, met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 17,1 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - TextExpander 5.1.3
In onze nieuwste rondje ExtraBITS neemt hoofdredacteur Josh Centers, samen met de MacJury, de maat van de Apple TV, leggen wij uit waarom de FBI je niet helpt met ransomware, en beperkt Microsoft aanzienlijk de gratis cloud-opslagdienst OneDrive.
De MacJury velt een oordeel over de nieuwe Apple TV -- TidBITS-hoofdredacteur Josh Centers belegde samen met Bart Busschots, Jeff Gamet, en gastheer Chuck Joiner een speciale zitting van de MacJury in de podcast MacVoices, om de nieuwe Apple TV te beoordelen, inclusief de lancering ervan, de afstandbediening met Siri en de apps. Het vonnis? Er zitten nog wel wat losse eindjes aan, maar het is toch een verbetering vergeleken met het oude model.
De FBI is niet echt behulpzaam bij ransomware -- Als je computer besmet is met ransomware [gijzelsoftware - nvdv], neem dan niet de moeite de FBI te bellen voor hulp, want deze opsporingsinstantie zal je waarschijnlijk aanraden het losgeld maar te betalen. Waarom? Omdat de FBI zelf niet weet hoe men het de baas kan worden. "Zo goed is de ransomware goed!" zei de assistent van de speciale functionaris belast met het Cyber- en contraspionage-programma van de FBI. In de tussentijd zou de beste verdediging kunnen zijn om de adviezen ter harte te nemen van Joe Kissells boek "Take Control of Security for Mac Users".
Microsoft stopt met onbeperkte opslag van OneDrive, en verlaagt de gratis opslagcapaciteit -- Vorig jaar kondigde Microsoft een onbeperkte opslag aan voor klanten van Office 365. Het bedrijf is daar nu op teruggekomen, en beperkt de opslag van OneDrive voor Office 365-klanten tot 1 TB, verlaagt de gratis opslag van 15 GB tot 5 GB en vervangt de abonnementen voor betaalde opslag van 100 GB en 200 GB door een abonnement van 50 GB voor $ 1,99 per maand. Microsoft geeft de schuld aan gebruikers die "misbruik" hebben gemaakt van de dienst: sommigen hebben meer dan 75 TB aan data gebruikt voor de opslag van reservekopieën, filmverzamelingen en DVR-opnames. Ander nieuws is dat Microsoft kennelijk weet wat gebruikers in OneDrive opslaan.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands