TidBITS#1251, 8 december 2014

Terwijl wij terugkeren van onze Thanksgiving-vakantie, willen wij je dringend vragen te overwegen om betalend lid van TidBITS te worden. Niet alleen ontvang je exclusieve voordelen en bespaar je honderden euro's op Mac-software, maar ook helpt jouw steun ons om geweldige artikelen te bekostigen zoals die ook in deze editie staan. Om te beginnen legt Adam Engst de verborgen truc uit om het lettertype te veranderen in de Berichten-app in Yosemite. Josh Centers laat zien hoe je kunt voorkomen dat de volgende versie van Twitter in iOS je apps gaat bespioneren. Tevens bekijkt Michael Cohen deze week PDFpen 2 en zijn innovatieve manier om upgrade-prijzen in iOS mogelijk te maken, vertelt Jeff Carlson je hoe je het slow-motioneffect uit iPhone-video's kunt verwijderen, bespreekt Julio Ojeda-Zapata Ergotrons scherp geprijsde oplossingen om staande aan je bureau te werken en kun je in DealBITS meedoen om een exemplaar van BeLight Softwares Printworks te winnen. Tenslotte hebben we geluisterd naar de klachten binnen de Apple-gemeenschap over Yosemite, en hoewel we niet elk probleem kunnen oplossen, hebben we de oplossingen voor vijf algemene irritaties op een rijtje gezet. Vermeldenswaardige software-uitgaven deze week zijn Firefox 34.0, Boom 2.0, Airfoil 4.8.11, Downcast 1.1.5, Lightroom 5.7, Carbon Copy Cloner 4.0.3 en PopChar X 7.0.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Laat ons blijven publiceren in 2015: word lid van TidBITS

Na de eerste schok en teleurstelling bij het horen van het nieuws dat zowel de gedrukte versie van Macworld als de Macworld Expo beurs hun deuren zouden sluiten, was onze reactie er een van reflectie. Als zulke pijlers onder de Apple-gemeenschap kunnen verdwijnen, wat zegt dat over de langetermijnvooruitzichten voor TidBITS? Wij kunnen tenslotte niet rekenen op de diepe zakken van een moederbedrijf.

Als wij ons volledig hadden verlaten op sponsoren en advertenties, dan zouden we wellicht dezelfde kant opgaan. Maar gelukkig heeft het TidBITS-ledenprogramma dat we in 2011 zijn begonnen ons een stevige financieel fundament gegeven waarop we ons werk van de afgelopen jaren konden baseren. Het ledenaantal is sinds de aanvang met 20 procent gestegen tot een totaal van 2700 supporters.

Dankzij de vrijgevigheid van TidBITS-leden zijn we in staat geweest om in 2014 tot nu toe bijna 900 artikelen te publiceren. Bovendien waren we in staat om 64 opdrachten aan onafhankelijke auteurs te geven om zo interessante stukken te brengen die wij anders niet hadden kunnen produceren.

Maar we zijn nog lang niet klaar (in april 2015 worden we 25!) dus blijvende ondersteuning is essentieel. De supporters die in 2011 als eerste lid werden van het programma, hebben van mij een e-mail gekregen om te verlengen, gevolgd door een herinnering van eSellerate. Die berichten bevatten koppelingen voor degenen die kiezen voor niet-automatisch verlengen, en bevestigingen voor degenen die de voorkeur geven aan automatische voortzetting. Dank voor het blijven ondersteunen van ons werk, en vergeet niet om je ledenvoordeelpagina te bezoeken!

Als je nog geen lid bent, zou je het dit jaar willen overwegen? We richten ons op inhoud die praktisch en relevant is, zonder het geforceerde drama en conflict waar zoveel andere sites zich mee bezig houden. We zijn er om je te helpen het meeste uit je tech te halen.

Je kan kiezen tussen vijf verschillende niveaus van jaarlijkse steun: $ 20, $ 50, $ 100, $ 250 en $ 1,000. Elk niveau heeft standaard een handmatige vernieuwing, maar wie niet elk jaar dat gedoe met het winkelwagentje wil, kan kiezen voor automatisch verlengen. De extraatjes voor de leden zijn op elk niveau hetzelfde, met één uitzondering: het $ 1,000-niveau is een levenslang lidmaatschap dat een fijn diner met mij en Tonya omvat, elke keer dat je in Ithaca bent of we in jouw stad zijn.

Als je dat wilt, zullen wij je lidmaatschap op de site erkennen in de TidBITS-ledenlijst en met een appel-icoon naast jouw opmerkingen. Je kunt je erken-status, naam en URL beheren in de Account Info-pagina. Die laat ook de status en vervaldatum van je lidmaatschap zien, en als ons systeem ooit stopt jou e-mails te zenden, vanwege te veel storingen, kun je de verzending daar met een enkele klik opnieuw opstarten.

Nogmaals: als je TidBITS waardevol vond, of persoonlijk hulp hebt ontvangen van een van onze medewerkers simpelweg omdat je dat vroeg, wordt alsjeblieft een TidBITS-lid om ons te helpen het soort artikelen te blijven publiceren dat je gewend geraakt bent om iedere week te lezen. Je krijgt onze onsterfelijke dankbaarheid, en wat nog belangrijker is: je kunt ervan op aan dat elk artikel dat je leest voor een klein gedeelte mogelijk werd gemaakt door jouw vrijgevigheid. Dank je wel!

DealBITS-verloting: win een exemplaar van BeLight Softwares Printworks

Misschien is dit weer een teken van naderende volwassenheid (naast het hebben van een kind!) maar mijn vrouw en ik zijn er nu voor het eerst toe gekomen om kerstkaarten te versturen. Daar ik nooit eerder aan deze traditie heb meegedaan, was ik verbaasd hoe duur dit eigenlijk is. Bovendien ben je afhankelijk van het ontwerp van anderen, waardoor kaarten minder persoonlijk worden, hoewel ik denk dat dat voor veel mensen juist de bedoeling is.

Maar ik ben redelijk thuis in opmaak op papier. Jarenlang heb ik kranten- en andere pagina's opgemaakt in Adobe InDesign, en ik denk dat ik vrij eenvoudig een kerstkaart in elkaar kan draaien. Doch InDesign gebruiken voor het maken van een kerstkaart is ongeveer hetzelfde als een vlooienplaag te lijf gaan met een kanon. Het is behoorlijk "overkill".

De makers van BeLight Software begrijpen, dat niet iedereen die iets op papier wil zetten professioneel ontwerper is of zin heeft om zich te abonneren op Adobe Creative Cloud. Daarom hebben zij Printworks gemaakt, dat goedkoper en makkelijk te gebruiken is. Met het programma kan je schitterende brochures maken, flyers, visitekaartjes, adreslabels, enveloppen en, inderdaad, kaarten voor de feestdagen.

Dus als je eens wilt proberen om je eigen kaarten voor de feestdagen te maken, schrijf je dan in op de DealBITS-pagina voor 14 december 2014 (middernacht) om kans te maken op één van de vijf exemplaren van Printworks. Mocht je niet kunnen wachten, weet dan dat Printworks, samen met BeLights meer specifieke programma's Labels & Addresses en Disc Cover in de periode rond de feestdagen met korting te koop zijn. Alle informatie die we verzamelen valt onder ons uitgebreide privacybeleid.

Het lettertype aanpassen in Berichten in Yosemite

Na jaren van trouwe dienst heb ik eindelijk mijn Mac Pro van 2008 vervangen door een nieuwe iMac met 5K Retina-display, waar OS X 10.10 Yosemite op draait. De scherpte van het scherm is ongelooflijk en maakt pijnlijk duidelijk hoe laag de resolutie van het 27 inch-Thunderbolt Display is dat ik eraan heb gehangen. (Mijn Mac Pro was verbonden aan twee 24 inch-Dell monitoren. Ik werk altijd met dubbele schermen om de productiviteit hoog te houden.) Ik heb de plek van de apps die ik het meest gebruik moeten herzien, om die waarin ik het meest lees en schrijf op het Retina-scherm van de iMac te hebben.

Een van de apps die ik naar de Thunderbolt Display heb moeten verbannen is Berichten, maar ik vond Yosemites dunne Helvetica-lettertype te blokkerig op dat scherm, met name in het wit op blauw van mijn gespreksballonnen. Bovendien was het ook een grote verandering ten opzichte van hoe Berichten eruitzag onder 10.9 Mavericks en eerder, zoals je kan zien in deze bovenste (Mavericks) en onderste (Yosemite) schermafbeelding.

Vóór Yosemite gaf Apple Berichten-gebruikers enige mate van controle over het uiterlijk, met in het Weergave-paneel van het voorkeuren-venster instellingsmogelijkheden voor de tekstballon-kleur, kleur van het lettertype en het lettertype zelf (inclusief grootte) voor zowel je eigen als ontvangen berichten.

Maar toen ik zocht, was het Weergave-paneel verdwenen uit de Yosemite-versie van Berichten en vervangen door een simpele Tekstgrootte-schuif in het paneel Algemeen. Het is duidelijk dat Apple vindt dat iedereen Yosemite moet gebruiken op een Retina-scherm. Helaas heeft het bedrijf de Retina-schermen niet bij de Yosemite-update meegeleverd.

Enig zoekwerk leverde evenwel een manier op om sommige (maar niet alle) instellingen voor Berichten terug te halen. Het blijkt dat als je Verminder doorzichtigheid aanvinkt in Systeemvoorkeuren > Toegankelijkheid > Beeldscherm, en dan Berichten herstart, de tekst-schuif vervangen wordt door een trekmenu dat je laat kiezen tussen Standaard (wat volgens mij de Helvetica 13 van het Systeem is), Optima 12, Palatino 12 en Overige. Optima 12 en Palatino 12 zijn overblijfsels van de standaard-instellingen in het lettertype-trekmenu Mijn lettertype/Lettertype van afzender in Mavericks.

Als je Overige kiest, kan je het standaard lettertypepaneel gebruiken om het lettertype en de grootte te kiezen die je wilt hebben. De instellingen gelden zowel voor jou als voor je gesprekspartners.

Tekstkleur schijnt niet meer mee te doen. Ik heb geen manier gevonden om de witte tekst in mijn eigen ballonnen aan te passen. De kleur van bericht-ballonnen lijkt ook alleen nog maar grijs te zijn voor de ander en blauw voor jou.

Er zijn twee dingen waarmee je rekening moet houden. Ten eerste: als je vet of schuingedrukt als stijl kiest, dan ziet de ontvanger jouw berichten in die stijl in Berichten op de Mac (maar niet op iOS-apparaten). Dat is best vreemd. Gelukkig zien ze niet jouw gekozen lettertype of -grootte.

Ten tweede moet Verminder doorzichtigheid aangevinkt blijven, wil Berichten je instellingen onthouden. Zodra je dat uitschakelt, verdwijnen zowel je gekozen lettertype als het trekmenu voor de tekstgrootte. Voor mij is dat geen probleem, daar ik Verminder doorzichtigheid aan moet hebben staan om te voorkomen dat ik lodderige schermafbeeldingen maak. Maar als je Yosemites doorzichtigheids-effecten wel mooi vindt, moet je kiezen: ofwel die effecten, ofwel aangepaste lettertypen in Berichten.

Voorkomen dat Twitter je gegevens gaat verzamelen

Eén van de succesfactoren voor Twitter was de snelle ondersteuning voor Twitter-clients van andere bedrijven. Op de Mac en de iPhone heeft Twitterrific bijvoorbeeld een belangrijke rol gespeeld. Het was de eerste client die de term "tweet" gebruikte, de eerste die een icoon van een vogel gebruikte, en de eerste die antwoorden en gesprekken ondersteunde. Zonder Twitterrific zou Twitter niet dezelfde dienst geweest zijn.

De toekomst van Twitterrific op de Mac is echter verre van stabiel. De iOS-versie gaat wel verder, maar Twitterrific voor de Mac heeft al een jaar geen update meer gehad, en van de beloofde versie 5 is al helemaal niets meer vernomen. De iOS-app is altijd populairder geweest, en is nog steeds modern, maar de Mac-versie voelt bijna aan als een museumstuk.

Mike Beasley van 9to5 Mac sprak met Gedeon Maheux van The Iconfactory, de ontwikkelaars van Twitterrific, om er achter te komen wat er aan de hand is. De overstap naar de iOS 7-ontwerpfilosofie heeft een rol gespeeld, maar de belangrijkste reden is de beperkingen die Twitter nu oplegt aan ontwikkelaars van clients, waardoor het maar de vraag is of een bijgewerkte Mac-client zakelijk iets op gaat leveren.

Versie 1.1 van de Twitter-API, die op 16 augustus 2012 werd aangekondigd, stelt sterke grenzen aan de hoeveelheid contacten tussen Twitter en clients, de zogenoemde usertokens: 100.000 voor nieuwe apps, en oudere apps met meer dan 100.000 gebruikers mogen twee keer de hoeveelheid gebruikers aan tokens gebruiken. Je hebt per gebruiker een token nodig, dus de beperking van het aantal tokens betekent meteen ook een beperking aan hoeveel mensen je app kunnen gebruiken. Twitter zegt dat ze voor bepaalde apps misschien meer tokens gaan toestaan, maar weigert dat voor clients die direct concurreren met de eigen officiële clients.

Het stomme is dat Twitter zelf weinig aandacht besteedt aan de eigen apps. De officiële Mac-app van Twitter, bijvoorbeeld, kan geen lijsten bewerken of de tijdlijn synchroniseren met zijn iOS-collega.

Oorspronkelijk werd gezegd dat Twitter af wilde van clients van andere bedrijven omdat gebruikers op die manier niet de advertenties zagen. Ik zag daar de logica niet van in, omdat Twitter in dat geval van clients zou kunnen vereisen dat de advertenties ook zichtbaar zouden zijn in de apps, in plaats van te kiezen voor deze draconische gebruiksbeperkingen.

Met de recente aankondiging door Twitter van App Graph is er een andere verklaring mogelijk: de volgende versie van de Twitter iOS-app zal proberen om persoonlijke informatie van je apparaat af te halen. App Graph zal de officiële Twitter-app gebruiken om een lijst van apps op te halen die op je apparaat geïnstalleerd zijn, en die lijst naar Twitter sturen. (Het lijkt dat de app dit doet door de lijst met x-callback-urls te scannen, een methode van communicatie tussen apps die nog dateert van voor iOS 8.)

Gelukkig kan er geen informatie worden gedeeld uit de apps zelf, en deze 'mogelijkheid' zal eenvoudig uit te schakelen zijn. De Twitter-app zal de instelling 'Beperk reclametracking' uit Instellingen > Privacy > Reclame respecteren, en geen informatie verzamelen uit apps als dat aanstaat.

Verder zul je App Graph uit kunnen zetten in de Twitter-app zelf, zodra deze nieuwe versie verschijnt:

Je kunt natuurlijk ook de Twitter-app verwijderen en een alternatief gebruiken, maar wie weet hoe lang dat nog kan.

Het is fijn dat Twitter gebruikers een mogelijkheid geeft om App Graph uit te zetten, maar ik vermoed dat het verzamelen van gegevens door Twitter hiermee nog maar in de kinderschoenen staat. Het lijkt me dat ze een sterk zakelijk argument moeten hebben om ontwikkelaars zo tegen zich in het harnas te jagen, dus het lijkt me dat het bedrijf het niet bij het relatief vriendelijke App Graph zal houden.

Ik denk ook dat het ons niet zou moeten verrassen, omdat het verzamelen van gegevens zo ongeveer de core business lijkt van sociale netwerken. Maar Twitter lijkt hier niet erg aan de lange termijn te denken. Ontwikkelaars hebben de vernieuwing bij Twitter altijd aangespoord, en het bedrijf heeft altijd geprofiteerd van een bepaald anti-Facebooksentiment. Het lijkt me dat Twitter, wil het overleven, juist niet meer op Facebook moet proberen te lijken.

Twitter moet natuurlijk wel winst genereren om te kunnen blijven bestaan, en ik heb daar geen moeite mee. Ik wil graag dat de dienst blijft bestaan. Maar ik wil ook een keuze hebben in de client die ik gebruik. Ik vind de software die Twitter aanbiedt middelmatig, en tot ik Tweetbot ontdekte, begreep ik weinig van de dienst. Zonder Tweetbot zou ik Twitter waarschijnlijk veel minder gebruiken.

PDFpen 2 voor iOS biedt nieuwe functies en betaalde upgrades

Smile heeft net een nieuwe versie van hun pdf-bewerkingsapp voor iOS uitgebracht, het € 17,99 kostende PDFpen 2. Zoals meestal het geval is met nieuwe versies, biedt deze betere prestaties en professionelere mogelijkheden. Hij biedt ook iets dat tot nu toe niet mogelijk was voor apps die via de App Store verkocht werden: een betaalde upgrademogelijkheid. Zoals we al eerder bespraken, zijn betaalde upgrades essentieel voor ontwikkelaars om verdere softwareontwikkeling te bekostigen. Bovendien hebben ontwikkelaars zo een extra goede reden om aan de behoeften van hun huidige klanten te voldoen in plaats van op nieuwe te jagen.

Om upgrade-prijzen mogelijk te maken, heeft Smile geprofiteerd van een nieuwe App Store-optie voor ontwikkelaars, de mogelijkheid om softwarebundels (verzamelingen van meerdere apps) te verkopen, plus een andere nieuwe App Store-optie, de mogelijkheid om oudere versies van hun apps aan te bieden aan klanten wier apparaten niet de nieuwste versies van die apps kunnen draaien.

Zo werkt het: door in te stellen dat PDFpen 2 iOS 8 moet hebben, kan Smile doorgaan met het verkopen van de oudere versies van PDFpen voor iOS (er is er één voor iPhone en één voor iPad). En omdat ontwikkelaars nu softwarebundels kunnen aanbieden, heeft Smile twee bundels voor eigenaars van vorige versies van PDFpen gemaakt. De eerste is een bundel voor € 17,99 die zowel het oude PDFpen voor iPhone als het nieuwe PDFpen 2 (een universele app die op zowel iPhone als iPad draait) bevat. De tweede bundel, voor de eigenaars van het oude PDFpen voor iPad, bevat de oude iPad-app en de nieuwe universele app: deze bundel kost € 19,99.

Hoezo geven deze bundels gereduceerde upgradeprijzen? Ze leveren korting op omdat de App Store al je vorige aankopen kent, en daarmee rekening houdt wanneer je een bundel aanschaft met daarin een app die je al eerder kocht: de App Store trekt wat je voor je vorige aankoop betaalde af van de prijs die je betaalt voor de bundel. Als je bijvoorbeeld ooit PDFpen voor iPhone kocht (dat € 4,49 kost), dan betaal je slechts € 13,50 voor PDFpen 2 Pack for iPhone, in plaats van de catalogusprijs van € 17,99. Als je eerder PDFpen voor iPad kocht, dan zou PDFpen 2 Pack for iPad je maar € 6 kosten in plaats van € 19,99, omdat je oorspronkelijke betaling van € 13,99 voor de oudere versie van PDFpen voor iPad ervan afgetrokken zou worden.

Omdat het nieuwe PDFpen vanuit het standpunt van iOS een nieuwe app is en niet een upgrade van een oudere app, kun je het op je iOS-apparaat installeren zonder eerst de oudere versie te verwijderen. En dat is precies wat je wilt, want wanneer je de nieuwe app opstart, zal die alle bestanden die de oude app in zijn privé-documentopslag bewaarde naar de nieuwe app verhuizen. Wanneer die eenmalige migratie plaatsgevonden heeft, kun je de oude app verwijderen. Als je met de voorgaande versies iCloud gebruikte, is het nog gemakkelijker: PDFpen 2 is ook geheel compatibel met iCloud, en haalt gewoon de documenten van iCloud Drive waar ze al die tijd stonden. Het ondersteunt nu ook AirDrop.

En wat krijg je in PDFpen 2 voor je € 6, € 13,50 of € 17,99? Een snellere, soepelere, krachtigere app met een gestroomlijnde interface (let op de verbeterde gereedschapsbalk). Alle mogelijkheden van de oudere apps bleven behouden en er werden nieuwe aan toegevoegd.

Zo bleef bijvoorbeeld de Object-bibliotheek bewaard, met zijn handige verzameling van drukproef-correctietekens, en is er een serie praktische stempels aan toegevoegd. Andere verbeteringen, zoals volledige ondersteuning voor versleuteling en Bates-nummering (handig voor juridische documenten) zijn nu aanwezig in PDFpen 2.

Voor diegenen die graag een schrijfstift gebruiken voor het bewerken van pdf's, heeft PDFpen 2 nu een aanpasbare handpalmsteun-optie die een deel van het scherm afpaalt, zodat je je hand kunt laten rusten terwijl je erop schrijft, zonder dat je apparaat dat als een aanraking beschouwt. (Over schrijfstiften gesproken: PDFpen 2 ondersteunt verscheidene drukgevoelige modellen.)

De annotatiemogelijkheden van PDFpen hebben ook wat verbeteringen ondergaan. Je kun ze nu bekijken en erdoorheen lopen in de zijbalk, ze opnemen in een pdf bij export voor maximale compatibiliteit met andere pdf-lezers, en de naam van de annotatie-auteur instellen.

Niet iedereen heeft natuurlijk een rijk geschakeerde pdf-bewerkingsapp op een iPad of iPhone nodig. Als je pdf's alleen maar wilt lezen, heb je aan iBooks genoeg. Maar als je op pdf's aantekeningen wilt maken terwijl je onderweg bent, heeft Smile een gelikte, professionele pdf-bewerker gemaakt die werkt op alle iOS 8-compatibele apparaten, zelfs op een oude iPad 2 (zeker, want ik heb het geprobeerd)!

Breng slow-motionvideo's op de iPhone weer op snelheid

De opnamemodus van de iPhone 5s en latere versies en van de iPad Air 2 voor video in slow motion, is een leuke manier om de tijd te vertragen. Een TidBITS-lezer ontdekte echter dat dit niet altijd gelegen komt. De canonieke manier om te wisselen tussen verschillende modi in de Camera-app is door met vegen de naam van de modus te kiezen, maar je kunt dit ook doen door op een willekeurige plek op het beeldscherm te vegen. Het is een handige tip, maar dit betekent ook dat het gemakkelijk is om per ongeluk van modus te veranderen.

Als je per ongeluk op de slow-motionmodus bent overgeschakeld terwijl je de videomodus wilde gebruiken, of als je een vertraagde video-opname hebt die je wilt veranderen in een opname op gewone snelheid, dan is er een manier om dit te doen.

Maar wacht, waarom een dergelijke werkwijze? Het is toch wel mogelijk om het slow-motioneffect te verwijderen? Ja. Tik, als je een slow-motionvideo in de Foto's-app bekijkt, op het scherm om de film en de afspeelkop te zien. (De afspeelkop is de vooruitknop die je vooruit kunt trekken om de video door te kijken.) Onder de film is de slow-motioncontrol die bepaalt wanneer het effect begint en eindigt. Trek de meest linkse slow-motionknop helemaal naar rechts. Als je de video afspeelt, verdwijnt de vertraging.

Het probleem is dat je deze real-timeversie van de film niet kunt bewaren. De Foto's-app beschouwt dit als dezelfde film, alleen maar met andere slow-motionpunten.

[Opmerking van de auteur: kort nadat ik dit artikel gepubliceerd had, heb ik vernomen van het bestaan van een gratis app die precies datgene doet waar we naar op zoek zijn. Door Slow Fast Slow van Studio Neat te gebruiken, kun je een slow-motionvideo openen en die dan direct exporteren. De standaard instelling is om video te starten in real time. De app maakt het mogelijk snelheidsmarkeringen te plaatsen op de tijdlijn van de video, waarbij de filmbeelden geleidelijk worden vertraagd of versneld. Beschouw, in het licht van deze ontwikkeling, de volgende werkwijze met iMovie alstublieft als een interessant zijspoor of als een nieuwsgierige inleiding in de geavanceerde mogelijkheden van iMovie.]

In plaats daarvan moet je een rondgang maken door de app iMovie voor iOS. Maak een nieuw project aan, importeer je clip, verwijder het slow-motioneffect en bewaar de nieuwe versie. Deze werkwijze is niet bepaald aangenaam, maar het werkt. Laat je niet afschrikken door het aantal stappen.

De nieuwe videoclip zonder het snelheidseffect verschijnt nu in je fotobibliotheek.

Vijf verbeteringen voor OS X 10.10 Yosemite

Het gebruikelijke advies is om te wachten op de X.Y.1-uitgave van een nieuwe versie van OS X voordat je upgradet, omdat Apple vaak problemen die na de lancering opdoemen snel repareert. OS X 10.10.1 Yosemite is echter al een tijdje uit, en hoewel het voor veel mensen prima werkt, doet nog steeds een verzameling klachten de ronde op het internet. (Voor wat er gerepareerd is, zie "Apple brengt OS X 10.10.1, iOS 8.1.1 en Apple TV 7.0.2 uit", 17 november 2014.) Hier volgt een verzameling van vijf problemen en oplossingen (of tenminste alternatieven) die we zelf hebben ervaren of die aan ons werden gemeld.

Als je net begint met Yosemite, kijk dan zeker naar Scholle McFarlands "Yosemite: A Take Control Crash Course" voor informatie over wat er nieuw is en hoe je gebruikmaakt van de nieuwe functies in Yosemite. En vergeet niet dat je het, omdat het een van onze nieuwe Crash Courses is, online gratis lezen kunt!

1. Diverse wifi-problemen -- Vanaf de lancering van Yosemite hebben we honderden klachten gehoord over verschillende problemen met wifi: zwakke verbindingen, langzaam, veel vertraging en meer. Deze problemen (die we zelf niet tegenkwamen) waren een voor ons raadsel, maar ontwikkelaar Mario Ciabarra denkt dat hij een verklaring voor tenminste sommige gevallen heeft gevonden.

Hij ontdekte dat Macs in Yosemite gebruikmaken van Bonjour over Apple Wireless Direct Link (AWDL), om apparaten te ontdekken waarmee verbinding kan worden gemaakt voor AirDrop, AirPlay en andere diensten. AWDL is peer-to-peer verbinding met een lage vertraging en hoge doorvoer, die via wifi draait, maar met een eigen netwerkinterface (gelijkend op standaard wifi of Ethernet). In het verleden werd Bonjour alleen gebruikt via standaard wifi-netwerken of Bluetooth. Maar wanneer het werkt met AWDL, dan blijkt het de hardware zwaar te belasten, ten koste van de snelheid.

Gelukkig is het makkelijk om AWDL uit te zetten, maar de actie schakelt ook AirDrop uit en je moet ervoor in de commandoregel werken. Kopieer de regel hieronder en plak die in de commandoregel in Terminal. Druk op Return en geef je wachtwoord in. (Het houdt helaas geen stand bij een herstart, dus je moet de reparatie bij iedere herstart opnieuw toepassen).

Als je de foutmelding "ifconfig: interface awdl0 does not exist" ziet, dan heb je oudere hardware die AWDL niet ondersteunt.

Je kunt AWDL en AirDrop weer aanzetten zonder te herstarten door deze regel in de Terminal in te geven.

2. Bewaardialoogvenster buiten beeld -- Heb je wel eens geprobeerd een document op te slaan, om er vervolgens achter te komen dat het knopje Bewaar niet kunt zien omdat het buiten beeld is geraakt? Het lijkt erop dat een bug in Yosemite ervoor kan zorgen dat, elke keer dat het wordt getoond, het Bewaardialoogvenster met 22 pixels in de hoogte kan groeien.

Jason Snell van Six Colors heeft een paar Terminalcommando's ontdekt die het Bewaardialoogvenster lijken te kunnen herstellen, maar één van zijn lezers suggereerde een makkelijkere oplossing: houd de shift-knop ingedrukt, ga met de muisaanwijzer boven de linker- of rechterkant hangen tot de aanwijzer verandert in het pijltje naar links en rechts, en sleep vervolgens met de muis naar binnen om het dialoogvenster te verkleinen.

3. Iconen in de menubalk worden opnieuw opgebouwd als je van beeldscherm wisselt -- Degenen die Yosemite op een Mac met meerdere beeldschermen gebruiken, zullen waarschijnlijk wel eens een lelijke visuele uitglijder hebben gezien die iconen in de menubalk opnieuw opbouwt wanneer je tussen beeldschermen wisselt. Onze verwachting is dat Apple dit in een toekomstige update zal verhelpen, maar Jeff Carlson heeft een oplossing voor als je het echt hinderlijk vindt. Ga naar Systeemvoorkeuren > Mission Control en zet het vinkje uit bij Beeldschermen hebben afzonderlijke spaces. Je moet wel uit- en weer inloggen.

Deze aanpassing heeft meerdere bijwerkingen, dus je moet zelf nagaan wat je het prettigst vindt. Eigenlijk gedraagt OS X zich, als je 'Beeldschermen hebben afzonderlijke spaces' hebt uitgezet, net zoals vóór 10.9 Mavericks. De grootste verschillen zijn:

Als je deze veranderingen niet prettig vindt, dan moet je wachten tot Apple de fout heeft hersteld.

4. Te heldere gebruikersinterface -- Eén ding dat redacteur Josh Centers na het installeren van Yosemite opviel, is hoe ontzettend helder de interface werd.

De eenvoudige oplossing is de helderheid van je beeldscherm in de voorkeuren lager te zetten, of op de externe monitor zelf als je die hebt. Je kunt ook een blik werpen op de gratis app f.lux, die gedurende de dag automatisch de helderheid en kleurdiepte aanpast. Een recente update zorgt ervoor dat f.lux bij zonsondergang Yosemites Dark Mode aanzet.

f.lux is een geweldige app, maar aangezien f.lux de kleurtemperatuur aanpast, is het belangrijk dat je hem uitzet voordat je grafisch werk gaat doen, als je werk hebt waarbij kleurechtheid centraal staat.

5. Yosemite is traag -- Hoewel Yosemite draait op dezelfde Macs als 10.9 Mavericks en 10.8 Mountain Lion, werken sommige functies niet zo goed op de oudere Macs uit het spectrum. Als je het gevoel hebt dat je Mac langzamer draait na de upgrade naar Yosemite, probeer dan dit:

Ergotron helpt Mac-gebruikers op staande voet

Sta-bureaus zijn helemaal hip. Als ik op mijn werk bij de St. Paul Pioneer Press om me heen kijk, dan zie ik steeds meer collega's staand op hun computers typen.

Het staan gedurende een groot deel van de dag, of liever gezegd, het niet zitten, schijnt behoorlijk gezond te zijn. Veel van mijn collega's proberen dit te doen door te werken aan sta-bureau's: werkplekken die via veersystemen gemakkelijk verhoogd of verlaagd kunnen worden, zodat je er naar wens vanuit een stoel of staand achter kunt werken.

Het grootste probleem met sta-bureau's is de prijs. Het zijn dure aankopen, doorgaans meer dan $ 1,000 en soms een veelvoud daarvan, met name voor luxere modellen met gemotoriseerde verstelbaarheid en andere exotische snufjes.

Natuurlijk kun je zelf een sta-bureau bouwen voor weinig geld. Lifehacker heeft hier een aantal keren over bericht. Maar als je een professioneel alternatief zoekt, dat minder duur is dan een volledig sta-bureau, dan moet je kijken naar verstelbare standaarden die je op de hoek van een bureau of een tafel kunt bevestigen om zo een sta-bureau te creëren.

Ergotron, een bedrijf uit mijn buurt in Minnesota, biedt diverse systemen aan om aan bureaus te bevestigen. Ergotron viel mij onlangs op door hun verzameling "WorkFit"-producten die specifiek gericht zijn op Macintosh-gebruikers, en die zijn gemaakt van geanodiseerd aluminium, zodat hun kleur lijkt op die van moderne Macs. Het bedrijf heeft zelfs een speciale Apple-pagina om Mac-gebruikers te lokken, al kunnen de producten op deze pagina ook door andere computergebruikers worden gebruikt. De online Apple Store verkoopt ook en aantal Ergotron-producten.

Eén van Ergotrons Apple-producten, de WorkFit-A, is een bouwsel speciaal voor de iMac, met een plek voor toetsenbord en muis en een aparte plank voor papier, iPhones, iPads en dergelijke, allemaal bevestigd aan een arm die eruitziet alsof hij uit een James Cameron-film komt.

Het andere product in Ergotrons Apple-lijn, de WorkFit-P, is eenvoudiger: het is een laptop-lade die omhooggehouden wordt door een kleinere versie van die "Terminator"-arm.

Ik was onmiddellijk sceptisch over deze producten. Ik kon niet geloven dat ze net zo stabiel zouden zijn als de stevige en praktisch onbeweeglijke, vaststaande schrijftafels van mijn collega's. Inderdaad, toen Ergotron me enkele exemplaren stuurde om te proberen, ondervond ik dat beide tafels een probleem hadden met schudden en wiebelden, zoals ik had verwacht. De WorkFit-A is het meest problematisch.

Voor sommigen kan dit onoverkomelijk zijn, maar van mijn bronnen bij Ergotron vernam ik dat hun klanten gewend raken aan het wiebelen en zich vlug aanpassen. Na een aanpassingsperiode werd ik vrij productief op de werkstations, maar ik tik toch liever op een stevig, verankerd oppervlak.

WorkFit-A -- Dit ding is een monster. Ook de montage is echt een onderneming, dus ik haalde iemand van Ergotron erbij om me te helpen. (Dank je wel, Steve!) We bevestigden de WorkFit-A aan de achterzijde van een computer-werkstation in mijn kantoor.

Ik gebruikte mijn proef-werkstation van $ 579 met Apples nieuweiMac met Retina 5K-scherm, een 27 inch-model dat in vorm en maat identiek is aan de oudere 27 inch-Macs. De WorkFit-A is ook geschikt voor 21 inch-Macs. Bij het monteren wordt de iMac stevig vastgeklemd bovenop het werkstation, zodat er weinig kans is dat hij eraf zal vallen, iets waar ik me aanvankelijk zorgen over maakte, vooral voor eenieder die in een gebied woont met aardbevingen.

Er is een blad voor papier en een iPhone onder de iMac-werktafel. Daaronder, aan een metalen verlengstuk, is een platform voor het toetsenbord en de muis.

Toen ik op mijn Frankenstand begon te werken, merkte ik direct een paar potentiële problemen.

De zware, verstelbare arm blijft zitten waar je hem achterlaat, maar het systeem wordt ontsierd door een zijdelings en verticaal gewiebel waardoor het lijkt alsof de computer stiekem naar je knikt. Dit is meer een probleem van de Mac dan van Ergotron: de wrijving tussen het iMac-scherm en het tafelblad is niet genoeg om beweging te voorkomen.

Ergotron heeft een accessoire dat belet dat de iMac zoveel beweegt. De firma adverteert het niet, maar stuurt het op verzoek gratis toe. Neem contact op met Ergotron en vraag naar artikelnummer 97-834-085.

Workfit-productmanager Neil Lien zegt dat het "wrijving toevoegt aan de kanteling van het iMac-beeldscherm". Helaas kon ik het ding niet laten werken met de Retina-iMac, waarschijnlijk door een subtiele wijziging in het ontwerp van de Mac waardoor Ergotron het plastic onderdeel misschien moet aanpassen.

Ook positionering kan een probleem zijn. Of ik achter dit werkstation nou zat of stond, in beide gevallen vond ik het scherm van de iMac te dicht op mijn gezicht staan. Er zijn ongetwijfeld gebruikers voor wie dat wel werkt. Het scherm bevond zich op ongeveer armlengte, een veel geadviseerde afstand. Wat mij betreft echter was het grote en heldere scherm onaangenaam dichtbij. Mijn probleem hiermee is, dat deze afstand niet aan individuele wensen aangepast kan worden.

En staand kan ik nog wel leven met de nabijheid van het scherm, maar op het moment dat ik het liet zakken om erachter te kunnen zitten, was de iMac ook nog eens te hoog. En ook dat kan niet aangepast worden. Verder is het niet mogelijk om de hoogte van beeldscherm en toetsenbord afzonderlijk te verstellen. Ze zijn onlosmakelijk verbonden en bewegen derhalve als een geheel.

Ook het toetsenbordplatform heeft zo zijn problemen. Eén ervan is de breedte: het is breed genoeg als je een draadloos Apple-toetsenbord en een muis gebruikt, maar als je een breder toetsenbord gebruikt, eentje met een numeriek blok, kom je ruim plek te kort.

Een groter probleem is de diepte. Ik had niet genoeg ruimte om met mijn muis te werken, waardoor ik constant met mijn knaagdier tegen de achterrand van het platform aanstootte.

Verder zat er een krasje op het toetsenbordplatform. Op zich niks om je druk over te maken, ware het niet dat het voelbaar was als je er met je muis over ging. Dat ging aardig irriteren. Een soort van prinses op de erwt-probleem.

Allemaal uiteraard op te lossen door mijn muis te verruilen voor Apples Magic Trackpad, maar dat is nou niet mijn favoriete invoerapparaat.

En je moet de WorkFit-A alleen overwegen als je bureau of tafel bijzonder stabiel is. In het begin had ik hem aan een klein type-tafeltje bevestigd dat helaas niet op die taak berekend was, waardoor het geheel nog meer ging wiebelen.

Wat dan wel weer een voordeel is, is dat je zowel de Terminator-arm als de computer/toetsenbord-combinatie naar rechts of links kunt draaien, als je iets op je scherm aan een collega wilt laten zien, of als je het hele geval even uit de weg wilt hebben.

De WorkFit-A is overigens wel een dankbaar gespreksonderwerp. Maar weinig mensen hebben zo'n ding al eens gezien, en als je er een installeert ben je toch al gauw een tijdje erg populair.

Maar je moet je wel goed afvragen of een WorkFit-A voor jou geschikt is, gezien alle problemen die ik heb aangekaart. Voor sommige iMac-gebruikers kan hij een uitkomst zijn, maar ik hoor duidelijk niet bij die groep.

WorkFit-P -- Over de eenvoudigere WorkFit-P ben ik overigens beter te spreken, juist omdat die eenvoudiger is. Het is een tamelijk minimalistisch geval, voor gebruikers die staand met hun laptop willen werken, en daar is-ie dan ook prima geschikt voor, misschien zelfs perfect. En voor $ 299 is het nog een koopje ook.

Net als de WorkFit-A klem je de WorkFit-P op de achterrand van een tafel of bureau, zodat het platform zich boven dat bureau bevindt. Je kunt dan je laptop op dit platform plaatsen om eraan te werken. Hij is bedoeld voor Apple-laptops, maar is net zo geschikt voor bijvoorbeeld een Chromebook of een Surface Pro 3 als voor een MacBook Air.

De WorkFit-P is eenvoudiger in elkaar te zetten, zodat zelfs ik, met mijn legendarische twee linkerhanden, hem kon opbouwen.

Eenmaal stevig aan mijn bureau bevestigd, bood de WorkFit-P een voldoende stabiel oppervlak om aan te werken. Het is overigens geen alternatief voor een echt, stabiel stabureau, en er zat dan ook wel wat speling in, maar daar was goed mee te leven. Gezien het gemak waarmee ik op kon staan, mijn laptop op het platform kon zetten, het geheel op de juiste hoogte kon zetten en aan de slag kon, kon ik met dat beetje instabiliteit wel leven. Na een tijdje merkte ik er nauwelijks nog iets van.

Als een platform om zittend aan te werken, vind ik de WorkFit-P dan weer minder geslaagd. In de lage stand staat het geheel te ver naar achteren op mijn bureau om comfortabel bij het toetsenbord te kunnen, hoewel dat natuurlijk afhankelijk is van de diepte van je bureau. In de praktijk is dat geen heel groot probleem, omdat je dan simpel je laptop van het platform af kunt halen en het uit de weg kunt schuiven.

Overigens, niet geheel onbelangrijk, is het langdurig aan een laptop werken ergonomisch niet helemaal verantwoord, en hoewel de WorkFit-P dat probleem wel enigszins oplost, blijven scherm en toetsenbord te dicht bij elkaar. Voor sommige mensen is dat een probleem, maar daar heb ik nou weer geen last van.

Uitvoeringen -- De Apple-pagina van Ergotron toont ook een variatie op de WorkFit-A, WorkFit-A met VESA Mount genaamd ($ 599), voor gebruikers met externe beeldschermen (of speciale iMacs). Het beeldscherm (of de iMac) wordt via de VESA Flat Display Mounting Interface (ook bekend als de Mounting Interface Standard) vastgemaakt aan een metalen standaard die op de normale iMac-voet lijkt.

Ergotron heeft een aparte productlijn, zonder de aluminium-look van Apple-apparatuur, WorkFit-S ($ 399) genaamd, die ook een VESA mount heeft. Met een bijbehorende Notebook Tray kan er een laptop op in plaats van een monitor. Zo'n opstelling zie je in het plaatje hieronder.

Het ontwerp van de WorkFit-S verschilt van de overige WorkFits: je maakt hem vast aan de voorkant van je bureau of tafel, waarbij je feitelijk een paal op je bureau plant waarop het scherm, op stahoogte, wordt neergezet, met een toetsenbordplatform daaronder. Het geheel kan over een rail naar boven en beneden bewegen.

Eén van die opstellingen had ik een paar jaar geleden al eens uitgeprobeerd, en ik was niet gelukkig met het feit dat ik daarmee een fors gedeelte van mijn bureau verloor. Maar omdat er geen bewegende armen in zitten, is het wel een veel degelijkere opstelling, en wisselen tussen staand en zittend werken is eenvoudig.

Conclusie -- Ik werd het nooit gewoon om met een iMac op de WorkFit-A te werken, maar ik wil hem ook niet meteen afbreken op basis van mijn eigen voorkeuren. Aangezien dit slechts één model uit het WorkFit-A-gamma is, met opties voor wie met verschillende soorten computers werkt, vind jij misschien wel iets dat je bevalt.

Ik hield van de WorkFit-P, en ben ervan overtuigd dat dit iets voor laptopgebruikers is.

Voor wie een extern beeldscherm heeft (of een notebook met de extra Notebook Tray), kan de WorkFit-S ook een goed idee zijn, als je kunt wennen aan de vreemde positionering.

Een extra punt waar je in verband met Ergotron aan moet denken: als hun standaard opstellingen je niet bevallen, dan kunnen zij samen met jou een andere creëren die wel aan je vereisten voldoet. Op een centrale WorkFit-pagina zie je meerdere variaties van elk van de bovenstaande werkstations. De aangepaste variaties bieden plaats voor meerdere beeldschermen, of voor de combinatie van een laptop en een extern beeldscherm.

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 8 december 2014

Firefox 34.0 -- Mozilla heeft de browser Firefox geüpdatet naar versie 34.0.5, en voegt daar het nieuwe onderdeel Firefox Hello aan toe. Het gaat om een Skype-achtige, real-time communicatiefunctie via het internet (WebRTC), en hij is nog in bèta. Je kunt bellen met of zonder beeld zonder een account te hoeven aanmaken (al zorgt het aanmaken van een Firefox-account ervoor, dat je met één klik een gesprek kunt beginnen). De functie werkt met elke browser die kan omgaan met WebRTC, zoals bijvoorbeeld Chrome en Opera (maar niet Safari). Begin een gesprek door de Hello-icoon aan te klikken, die je vindt in het Firefox-menu (de "hamburger"-knop met drie lijntjes, uiterst rechts in de menubalk) en stuur de koppeling die nu gegenereerd wordt naar je contactpersoon. (Als de Hello-icoon nog niet zichtbaar is, klik je op dezelfde hamburger-knop, vervolgens op "Aanpassen", en dan sleep je het Hello-symbool vanuit "Extra hulpmiddelen en functies" naar het paneel voor het Firefox-menu. [In Nederland moet je een aantal extra stappen zetten - nvdv.] Deze update maakt in de Wit-Russische, Kazachstaanse en Russische lokalisatie ook een verandering naar Yandex als standaard zoekmachine mogelijk. Voor beveiligde Wikipedia-zoekopdrachten wordt nu HTTPS gebruikt. (Gratis, 68,6 MB, toelichting, 10.6+)

Boom 2.0 -- Global Delight heeft Boom 2.0 uitgebracht, een flinke update van deze equalizer/volumebooster. Zie ook "FunBITS: Boom voor de Mac op hoog volume", van 18 april 2014). Boom is herbouwd voor OS X 10.10 Yosemite, heeft een nieuw uiterlijk dat goed past bij de standaard-modus en bij de Dark Mode, en is ontwikkeld om optimaal gebruik te maken van de 64-bit processor zodat alles veel vloeiender loopt. De equalizer is nog beter door de komst van precieze Frequency Constrain-schuifjes waarmee je bas-, mid- en treble-frequenties zeer gedetailleerd kunt bijstellen. Boom 2.0 biedt ook audio-effecten die je met één klik kunt inzetten. ("Ambience" geeft bijvoorbeeld een surround-soundeffect, "Fidelity" juist een frisser, preciezer geluid.) Het programma versterkt het geluid van media op een intelligente manier, en stemt de geluid-uitvoer af op jouw Mac-model. Boom 2.0 kost $ 14,99 per licentie, die eenzelfde gebruiker kan toepassen op twee Macs. Als je eerder een Boom 1.x-licentie kocht via de website van Global Delight, dan heb je recht op 50 procent korting. Kocht je hem in de Mac App Store, dan kan je de factuur daarvan mailen naar Global Delight, en dan rekenen ze de upgrade-prijs die op de site van Global Delight staat. (Details en ondersteuning vind je hier). Op dit moment is Boom 2.0 niet verkrijgbaar in de Mac App Store, maar Global Delight is bezig met de voorbereidingen en zal de app in de komende weken aanbieden. ($ 14,99 nieuw, bij Global Delight, met 25 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 5,0 MB, toelichting, 10.10+)

Airfoil 4.8.11 -- Rogue Amoeba brengt Airfoil 4.8.11 uit, en het programma pikt nu ook het geluid op van telefoongesprekken die je via FaceTime voert, als je computer draait op OS X 10.10 Yosemite. (Telefoongesprekken via de iPhone opnemen kan alleen als iOS 8.1 op je iPhone geïnstalleerd is.) Airfoil 4.8.11 is ook betrouwbaarder in het opnieuw verbinden met speakers na een probleem met de netwerkverbinding, biedt een oplossing voor wifi-problemen in Yosemite en voorkomt daarmee een DACP-fout. Verder is de app beter compatibel met de functie VoiceOver van Toegankelijkheid, doordat tegelijk met deze update ook Instant On naar versie 8.0.4 geüpgraded is. De Airfoil-icoon in de menubalk is nu geschikt voor Retina-schermen, en eindelijk is ondersteuning voor Front Row (een OS X-programma dat al sinds 10.7 Lion niet meer bestaat) weggehaald. ($ 25 nieuw, met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 15,1 MB, toelichting, 10.7+)

Downcast 1.1.5 -- Jamawkinaw Enterprises bracht onlangs Downcast versie 1.1.3 uit, als onderhouds-update van de app voor het beheren en ontdekken van podcasts. De update verhielp een aantal kleine maar vervelende problemen, en daarnaast functioneren alle lijsten en contextuele menu's een stuk beter. Verder werden een aantal crashes opgelost (waaronder ook crashes op OS X 10.8 Mountain Lion, die voorkwamen na het weergeven van een invoerscherm), is in Yosemite het hoofdscherm terug en werd een fout opgelost die na het uitvoeren van bepaalde interacties met iCloud een lege podcast creëerde, evenals een andere fout die zorgde voor extreem CPU-gebruik bij het werken met specifieke bladwijzers. Snelle 1.1.4- en 1.1.5-updates losten daarna nog een aantal nieuwe problemen op. Overigens heeft Apple de laatste update nog niet goedgekeurd. ($ 4,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update, 20,6 MB, toelichting, 10.8+)

Lightroom 5.7 -- Adobe heeft Lightroom 5.7 uitgebracht, met een nieuw ingebouwd hulpprogramma voor het importeren van beelden uit de Aperture- en iPhoto-bibliotheek van Apple. (Voordien was deze functie beschikbaar als een afzonderlijk te downloaden plug-in.) Het professionele programma voor het catalogiseren en bewerken van foto's heeft nu ook een beter opvallende knop om te delen bij gesynchroniseerde verzamelingen, synchroniseert commentaren en vind-ik-leuks op de Lightroom-website naar de Lightroom-bureaubladcatalogus (en geeft een badge weer op beelden met ongelezen commentaar), lost een probleem op waarbij Lightroom geen bibliotheken van Photoshop Elements 13 kon lezen, herstelt het contextmenu voor beelden in mobiele verzamelingen van Lightroom, en lost een crash op bij het snel aanbrengen van correcties met Spot Removal. Lightroom is verkrijgbaar via het abonnementensysteem van Adobe Creative Cloud-apps, en zowel Lightroom als Photoshop zit in het Creative Cloud Photography-abonnement voor $ 9,99 per maand ($ 119,88 per jaar). Het is ook verkrijgbaar als zelfstandige app voor $ 149, en een gratis proefversie van 30 dagen is beschikbaar voor wie een Adobe ID heeft. ($ 9,99 maandelijks abonnement, gratis update voor abonnees, 528 MB, toelichting, 10.7+)

Carbon Copy Cloner 4.0.3 -- Bombich Software heeft Carbon Copy Cloner 4.0.3 (CCC) uitgebracht, met talrijke oplossingen voor problemen in verband met OS X 10.10 Yosemite. Het hulpprogramma voor back-ups heeft een oplossing voor bugs in verband met de Service Management-daemon van Yosemite, voor een probleem waarbij de Finder in Yosemite schijfkopievolumes bleef weergeven nadat CCC ze had verwijderd, en lost een bug op waardoor de energiebeheeropties niet werden gerespecteerd. De update heeft ook een nieuwe schemakiezeroptie die meer controle biedt over het afwerken van een taak wanneer een bron of doel ontbreekt, en een sluimercontrole die het systeem wakker houdt tijdens Dark Wake. Verder is er een crash opgelost in verband met een traag netwerkvolume. ($ 39,99 nieuw, $ 19,99 upgrade van versie 3.5.x, 11,1 MB, toelichting, 10.8+)

PopChar X 7.0 -- Ergonis Software heeft PopChar X 7.0 uitgebracht, een belangrijke nieuwe versie van het hulpprogramma voor tekens, met een nieuwe functie: Shape Finder. Teken de vorm van een teken om alle tekens die hierop lijken weer te geven. Je kunt dan een teken gemakkelijker terugvinden wanneer je de Unicode-naam niet bij de hand hebt.

De Shape Finder werkt ook met de nieuwe contextuele opdracht Find Similar Shape, waarbij je kunt rechtsklikken op een teken in de tabel en er dan lijnen kunt aan toevoegen om gelijkaardige tekens te zoeken. PopChar X 7.0 voegt ook een nieuw lettertypefilter toe om de lettertypelijst te beperken tot lettertypes die overeenstemmen met een bepaalde substring, laat je favoriete tekens exporteren en importeren naar en van een tekstbestand, ziet er beter uit in OS X 10.10 Yosemite, maakt het gemakkelijker om de afmetingen van het PopChar X-venster te veranderen vanuit de hoeken, en lost interne problemen op die op termijn konden leiden tot een groter geheugenverbruik. PopChar X vereist nu 10.6 Snow Leopard of later. Wie al een licentie voor één gebruiker of een familiepakket heeft, kan voor respectievelijk € 14,99 en € 22,99 upgraden naar versie 7. Wie PopChar X 6 op of na 1 maart 2014 heeft gekocht, kan gratis upgraden. (€ 29,99 nieuw met een korting van 25 procent voor TidBITS-leden, gratis update, 3,8 MB, toelichting, 10.6+)

ExtraBITS, 8 december 2014

Het slechte nieuws in deze editie van ExtraBits is dat Apple de verwijdering van een essentiële functie van Transmit iOS heeft afgedwongen, ondanks het feit dat het bedrijf in een andere situatie zijn eigen App Store-regels niet heeft nageleefd. Het goede nieuws is dat het bedrijf deze week in zijn winkels gratis programmeer-lessen voor kinderen aanbiedt.

Apple remt Transmit iOS -- Apples ondoorgrondelijke beleid heeft weer een andere geweldige iOS-app afgeremd. Transmit iOS 1.1.1 kan niet langer documenten naar andere diensten sturen, omdat Apple geëist heeft dat ontwikkelaar Panic de optie om een bestand naar iCloud Drive te sturen zou verwijderen. Het probleem is dat iCloud Drive in het Delen-veld is ingebouwd, zonder een mogelijkheid om alleen die optie te verwijderen, zodat Panic de Send-functie in zijn geheel moest uitschakelen. Apple liet Panic weten dat alleen inhoud die binnen de app gemaakt is kan worden geüpload naar iCloud Drive, hoewel er geen specifieke regel is die dat zegt.

Leer programmeren met Apple -- Ter ondersteuning van het Hour of Code op 11 december 2014, bieden Apple Stores over de hele wereld gratis inleidende programmeerlessen van één uur voor kinderen aan. Apple organiseert in dit kader ook evenementen in Apple Stores in New York, Chicago, London, Berlijn, Tokyo en Osaka. Volg de koppeling om te zien of er ook één bij jou in de buurt wordt aangeboden.

De App Store-regel die Apple negeert -- Apps moeten voldoen aan een breed scala aan regels die door Apple strikt worden opgelegd, maar ontwikkelaar Marco Arment wijst erop dat er één is die Apple ronduit negeert: de ban op het gebruik van push-notificaties voor reclame-doeleinden. Apple schond zelf deze regel gedurende zijn Apps voor RED-campagne, waarbij ter aankondiging een push-notificatie vanuit de App Store-app werd verstuurd naar iOS-gebruikers.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.