Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1208, 3 februari 2014

In TidBITS van deze week is Wall Street weer eens teleurgesteld in Apple, ondanks het feit dat het bedrijf wederom zijn verkooprecords verbreekt en helpt Josh Centers je wederom de snuffelaars bij te houden door de laatste ontwikkelingen van de NSA samen te vatten. Jeff Carlson duikt in de lang verwachte OmniOutliner 4 en Josh completeert het beeld met een bespreking van Oceanhorn voor iPhone en iPad, een spel dat de magie van Nintendo's Zelda-games probeert na te doen. Kan het worstelende Nintendo er weer bovenop komen voordat beginners als Oceanhorn er met de worst vandoor gaan? Daarnaast komen we deze week met het experiment van een "pre-book" ("Take Control of Pages" waar Michael Cohen op dit moment nog aan schrijft) dat we verkopen via Leanpub. Lees Adams uitleg over waarom we dit doen en hoe dit verschilt van onze normale gestreamde boeken. Belangrijke software-updates deze week zijn onder andere OmniOutliner 4.0.1, ChronoSync 4.4.4 en ChronoAgent 1.4.5.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1208i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>

Recordverkoop Q1 2014 Apple stelt Wall Street opnieuw teleur

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters, Michael E. Cohen: [email protected], @lymond
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, CR]

Apple heeft beter dan verwachte winstcijfers bekendgemaakt voor bijna al zijn producten voor het eerste kwartaal van 2014. Met inkomsten van 57,6 miljard dollar en een nettowinst van 13,1 miljard ($ 14,50 per verwaterd aandeel, een nieuw record), zijn de inkomsten van Apple jaar op jaar met 6 procent gestegen (zie "Apples resultaten over vierde kwartaal 2013: opnieuw lagere winsten", 28 oktober 2013, voor de vorige kwartaalresultaten).

Met uitzondering van het iPod-gamma, waarvan de verkoop tot niemands verwondering blijft dalen (met 52 procent ten opzichte van vorig jaar), zijn de verkoopcijfers van elk apparaat van Apple gestegen in vergelijking met een jaar geleden. Maar zelfs de iPods brachten nog wat geld op: bijna een miljard dollar aan inkomsten (en je weet dat elk miljard helpt). De verkoopcijfers van iPods vielen natuurlijk in het niet in vergelijking met die van de iPhones (51 miljoen iPhones verkocht, voor een bedrag van bijna 32,5 miljard dollar) en iPads (meer dan 26 miljoen verkocht, goed voor 11,4 miljard). De verkoop van Macs leverde ook nog meer geld op, met bijna 5 miljoen verkochte Macs van allerlei types, goed voor bijna 6,4 miljard aan inkomsten. De inkomsten uit iTunes en de App Store zijn ook gestegen: 19 procent jaar op jaar, goed voor net iets minder dan 4,4 miljard dollar van de kwartaalinkomsten van Apple.


Apple is erin geslaagd om een schamele 158,8 miljard cash bijeen te harken, zelfs na uitkering van 7,7 miljard dollar in dividenden aan aandeelhouders in het kwartaal (over de laatste zes kwartalen is zo meer dan 43 miljard betaald). Om de beschikbare cash van Apple even in perspectief te plaatsen, moet je weten dat de staat California verwacht dat zijn budgettaire uitgaven zullen oplopen tot 106,7 miljard dollar in 2014-15. Naar verwachting zal in februari 2014 een dividend van $3,03 per aandeel worden uitgekeerd aan aandeelhouders.

De Mac neemt langzaam maar zeker de resterende pc-verkoop over, en CFO Peter Oppenheimer noemt dit kwartaal "één van onze beste Mac-kwartalen ooit". De verkoop is gestegen met 6 procent in vergelijking met het vorige kwartaal (19 procent jaar op jaar), en daar staat een algemene daling tegenover van 10 procent in de algemene pc-verkoop zoals geschat door IDC. In China verkocht de Mac uitzonderlijk goed, met een stijging van 28 procent in wat Cook beschreef als een "krimpende markt" voor pc's. In 30 van de laatste 31 kwartalen is het marktaandeel van de Macs gegroeid.

Tim Cooks voorspelling van een "iPad-Kerst" bij de bekendmaking van de inkomsten van het vorige kwartaal bleek juist te zijn (zie "Apples resultaten over vierde kwartaal 2013: opnieuw lagere winsten", 28 oktober 2013). De verkoop van iPads schoot omhoog met een ongelofelijke 85 procent in vergelijking met het vierde kwartaal van 2013 en met 14 procent jaar op jaar. De iPad verkocht heel goed op de internationale markt, met verdubbelde verkoopcijfers in China jaar op jaar, evenals een sterke groei in Rusland, Latijns-Amerika en het Midden-Oosten. De iPad is nog altijd goed voor 78 procent van de Amerikaanse tabletmarkt.

Oppenheimer maakte een interessant weetje over de iPad bekend: bijna elk team in de NFL [National Football League: de grootste professionele American football-competitie van de Verenigde Staten - nvdv] gebruikt ze voor speltactieken, ook al heeft de NFL een contract met Microsoft om Surface-tablets te gebruiken.

De iPhone, die nu het dominante product van Apple is, bleef ook niet achter. De verkoop steeg met 7 procent jaar op jaar, en met 51 procent in vergelijking met het vorige kwartaal. CEO Tim Cook zei dat de iPhone 5s in Noord-Amerika veel populairder was dan de iPhone 5c. Volgens Cook was dit te verklaren door het feit dat "de mensen Touch ID echt willen hebben". (Of misschien hebben ze gewoon een hekel aan het almaar invoeren van een toegangscode.) Cook voegde er wel aan toe dat veel nieuwe iPhone-klanten de iPhone 5c kochten, wat de bedoeling van Apple was, en dat de verkoop van de iPhone 5c jaar over jaar hoger lag dan die van de iPhone 4S.

Deze sterke en soms astronomische wereldwijde iPhone-verkoopcijfers ten spijt (de iPhone heeft nu bijvoorbeeld een marktaandeel van 69 procent in Japan), wilden analisten weten waarom Apple er niet nog meer had verkocht. Cook legde de schuld hiervoor in de eerste plaats bij de Amerikaanse telecombedrijven, die in de laatste maanden beperkingen aan vroege upgrades hadden opgelegd. Oppenheimer zei ook dat in dit kwartaal Apple de vraag naar de iPhone 5s niet kon bijhouden.

Wat de Apple Store betreft: ondanks het feit dat Apple geen retail chief heeft (de aanwerving van Burberry CEO Angela Ahrendts werd in de loop van het kwartaal aangekondigd, maar ze zal pas binnen enkele maanden de job officieel uitoefenen), zijn de winkels er toch in geslaagd 7 miljard dollar op te brengen, een recordkwartaal. Er zijn momenteel 420 Apple Store-locaties, met gemiddeld 21.000 bezoekers per week.

Apple bleef pleiten dat het hun producten waren waarop ontwikkelaars zich moesten richten: sedert de opening van de App Store heeft Apple meer dan 15 miljard dollar uitbetaald aan ontwikkelaars. Klantentrouw maakte deel uit van dat rooskleurige pleidooi, met een score van 90 procent trouwe klanten en 96 procent klantentevredenheid voor de iPhone. Toch scoorde de iPad net iets beter dan de iPhone op dat vlak met een score van 97 procent.

Ook het hoofdstuk over de educatieve markt speelde in Apples voordeel: leerboeken gemaakt met iBooks Author zijn nu beschikbaar in 50 landen in plaats van 4, en verscheidene schooldistricten in de Verenigde Staten rollen iPads in aanzienlijke volumes uit. Apple heeft alleen al in Texas meer dan 750.000 iPads verkocht aan schooldistricten. Ze mogen gerust met ons eens komen spreken over volumekortingen in "Take Control of iBooks Author".

Zoals altijd probeerde men Cook over te halen om geplande producten te onthullen wat, zoals altijd, compleet tijdverlies bleek. Cook zei wel: "We hebben geen enkel probleem met het bedenken van dingen die we willen doen. De uitdaging is om ons te concentreren op de weinige die al onze energie verdienen".

Ondanks het sterke kwartaal van Apple was Wall Street, zoals altijd, teleurgesteld, wat Apples aandelen met meer dan 8 procent deed zakken in 'extended trading' (verhandeling van aandelen buiten de normale beurs-uren). Op dit moment kan Apple waarschijnlijk niets doen om Wall Street of de analisten tevreden te stellen. Maar als Tim Cook Apples klanten tevreden kan houden en de Dagobert Duck-spaarpot van het bedrijf kan blijven vullen, zien we Apple niet gauw van het toneel verdwijnen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Het bijhouden van de snuffelaars 3: "A New Hope"

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  10 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, HV]

Een paar weken geleden kondigde president Obama een aantal bescheiden herzieningen voor de NSA aan (zie "De waarde van Obama's voorstellen voor hervorming van de NSA", 17 januari 2014), als reactie op Edward Snowdens onthullingen over de massale afluisterpraktijken. Maar gingen deze wel ver genoeg? Misschien niet, gezien het feit dat de verontwaardiging over de activiteiten van de NSA nog altijd groeit.

Op 22 januari 2014 bracht het Privacy and Civil Liberties Oversight Board (PCLOB), een onderdeel van de uitvoerende macht, ingesteld door het Congres in 2004, een vernietigend rapport uit over het programma van de NSA om metagegevens te verzamelen van de telefoongesprekken van Amerikaanse burgers, waarin in duidelijke bewoording staat dat dit illegaal is en moet worden gestopt.

In het rapport wordt gesteld dat "we geen enkel geval hebben kunnen identificeren van een bedreiging voor de Verenigde Staten waarbij de telefoongegevens een concreet verschil hebben gemaakt in het contra-terrorismeonderzoek. Bovendien is ons niet één geval bekend waarbij het programma direct heeft bijgedragen aan de ontdekking van een tot dan toe onbekend terroristisch plan of aan de verijdeling van een terroristische aanval".

De NSA ligt niet alleen onder vuur van de Amerikaanse overheid, maar ook van de Europese Unie. In het kader van een Europees parlementair onderzoek werd gesteld dat het massaal verzamelen van gegevens zowel in de VS als in Groot-Brittannië onwettig lijkt te zijn, en werd, in navolging van de PCLOB, opgeroepen tot een onmiddellijke beëindiging.

En de meest recente Snowden-documenten laten ook niet veel heel van het argument van de NSA dat het verzamelen van gegevens onze bescherming dient. De onlangs vrijgegeven documenten tonen aan dat de NSA en GHCQ "lekke" iPhone-apps zoals Angry Birds inzetten om privé-gegevens te verzamelen zoals leeftijd, geslacht en locatie, en bij sommige apps zelfs zaken als seksuele geaardheid. Andere documenten hadden al laten zien dat de NSA de klimaattop van 2009 in Kopenhagen bespioneerde om voorkennis te verwerven voor de onderhandelingen, wat meer onderbouwing is voor de claim dat het spioneren door de NSA vooral een economisch doel dient.

Het conflict nadert derhalve het kookpunt, en de regering-Obama probeert uit alle macht een overdrukventiel open te zetten voordat de hele zaak ontploft. Zo heeft de overheid een overeenkomst gesloten met grote technologiebedrijven als Apple, Google, en Facebook waarin hen wordt toegestaan om meer informatie over verzoeken in verband met de nationale veiligheid vrij te geven. Met deze overeenkomst is een rechtszaak afgewikkeld die deze bedrijven tegen de overheid hadden aangespannen, en Apple heeft zijn open brief aangaande nationale veiligheid en juridische dwangbevelen vrijwel onmiddellijk aan de nieuwe situatie aangepast.

Deze overeenkomst is ongetwijfeld een stap in de goede richting voor privacy-voorvechters, maar er zitten toch wel wat haken en ogen aan. Het is de bedrijven nog steeds niet toegestaan om expliciete aantallen te noemen, alleen vage ordes van grootte, en ze zijn nog steeds niet vrij om in hun ogen grensoverschrijdende verzoeken te weigeren. Erger nog, de overeenkomst heeft alleen betrekking op reeds lang bestaande communicatiediensten, maar niet op diensten die korter dan twee jaar bestaan. Dat betekent bijvoorbeeld dat Apple wel informatie over dergelijke verzoeken mag publiceren, maar Snapchat niet. En als Microsoft morgen een nieuw chat-platform in het leven roept, moeten ze twee jaar wachten voordat ze dit soort informatie met betrekking tot dat platform vrij mogen geven.

En daar komt nog bij dat de overeenkomst alleen van toepassing is op "customer selectors". Het rept niet over zaken als het op grote schaal verzamelen van gegevens, zoals het programma PRISM. De overeenkomst lijkt dan ook wel een beetje op een inbreker die de hond afleidt door hem een biefstuk toe te werpen: hond blij, inbreker loopt nog steeds door je huis rond.

De overheid mag hiermee de grote technologiebedrijven dan wel enigszins tegemoet zijn gekomen, de geheime diensten liggen nog steeds met het Congres overhoop. In een hoorzitting van de Senaat op 29 januari 2014, werd Director of National Intelligence James Clapper binnenstebuiten gekeerd door senator Ron Wyden, die de belofte kreeg dat hij binnen 30 dagen antwoord zou krijgen op de vraag of Amerikaanse inlichtingendiensten ooit gegevens over Amerikaanse burgers verzameld hebben. En CIA-directeur John Brennan moet binnen een week opheldering verschaffen over de vraag of de Computer Fraud and Abuse Act [wetgeving die het inbreken in computers verbiedt - nvdv] van toepassing is op de CIA, terwijl FBI-directeur James Comey nog eens haarfijn moet komen uitleggen welke bewijslast de FBI moet kunnen overleggen voordat ze de locatie van mobiele telefoons mogen opsporen en volgen. Overigens leek Clapper in diezelfde hoorzitting te suggereren dat elke journalist die over Snowdens onthullingen schrijft medeplichtig is aan een misdrijf. En tenslotte heeft de NSA voor het eerst in zijn bestaan een privacy-functionaris die moet adviseren over kwesties in verband met burgerrechten.

En hoe is het ondertussen met Edward Snowden, de klokkenluider die het hele zaakje in gang zette? Die is genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede. Mocht hij winnen, zal mede-winnaar Barack Obama hem dan feliciteren? Snowden gaf een uitgebreid interview op de Norddeutscher Rundfunk, waarin hij een aantal interessante claims maakte. Wat belangrijk is om te onthouden is echter dat de individuele onthullingen niet van Snowden zelf afkomstig zijn, maar rechtstreeks uit de documenten die hij aan verslaggevers ter beschikking heeft gesteld. Daarmee zijn deze verslaggevers en hun uitgevers verantwoordelijk voor de keuze wat wel en niet gepubliceerd wordt, en voor het vooraf verifiëren van deze informatie.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Experiment met voorpublicatie "Take Control of Pages" op Leanpub

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: HR, JO]

Na jarenlange verzoeken van lezers om "Take Control of Pages", zijn wij verheugd om een "pre-book", een voorpublicatie, te kunnen aankondigen over Pages, de tekstverwerker van Apple. Deze voorpublicatie biedt meer dan 100 volledig geredigeerde pagina's over Pages 5 voor de Mac en voor de huidige iOS- en iCloud-versies van Pages. We zijn van plan om voor degenen die de voorpublicatie via de dienst Leanpub kopen regelmatige updates te verzorgen. Het uiteindelijke e-boek zal normaal beschikbaar zijn op de Take Control-site en zal een gratis update zijn voor iedereen die nu koopt voor $ 15. De 30 procent korting voor leden van TidBITS is van toepassing: ga naar de pagina Member Benefits en volg de koppeling.

Waarom deze nieuwe aanpak? En waarom streamen we het niet per hoofdstuk zoals we dat bij verschillende andere titels hebben gedaan? Laat me het uitleggen!

Het maken van een boek dat de lezer helpt om "controle te nemen" over een uitgebreide tekstverwerker zoals Pages is een ambitieus project dat zelfs ons flexibele Take Control-team een aantal maanden zou kosten om op te zetten, te redigeren en te publiceren. Aangenomen dat het programma zelf gedurende die tijd niet verandert. Maar Apple had aangekondigd dat Pages 5 in 2014 belangrijke uitbreidingen zou krijgen, en Pages voor iCloud is nog steeds officieel in bèta. Die onzekerheid maakt "Take Control of Pages" ongeschikt voor streamen in TidBITS. En het betekent ook dat als we het schrijven zouden uitstellen totdat Apple klaar was met Pages 5, Pages 6 zou kunnen uitkomen voordat we klaar zouden zijn!

Dus hebben we met auteur Michael E. Cohen deze manier van werken met een "pre-book" ontworpen om je op de hoogte te brengen van Pages 5 en de huidige iOS- en iCloud-versies, zelfs terwijl ze verder ontwikkeld worden. Voor dit project werken we nauw samen met onze vrienden bij Leanpub, omdat de dienst Leanpub is ontworpen voor frequente updates, die wij om de paar weken verwachten uit te brengen. Deze updates zijn gratis voor de bezitters van het pre-book en zullen in het boek makkelijk herkenbaar zijn.

Wat is een "pre-book"? Het is een voorpublicatie: het eerste brok van een lang boek, zorgvuldig samengesteld als onderdeel van een volledig overzicht en minutieus door redacteuren gecontroleerd op alles, van technische correctheid tot toonzetting en van duidelijkheid tot het plaatsen van komma's. Wanneer je de voorpublicatie van "Take Control of Pages" op Leanpub koopt, kun je PDF-, EPUB- en Mobipocket-versies downloaden. Die zien er vrijwel net zo uit als een standaard Take Control-titel behalve dat de toegang en updates via Leanpub lopen in plaats van via de Take Control-website. Als alle inhoud eenmaal op z'n plek staat en Apple is uitontwikkeld (later in 2014), dan publiceren we het e-boek net als iedere andere Take Control-titel (vergeet niet dat het een gratis update is voor bezitters van de voorpublicatie) en kun je het toevoegen aan je Take Control-bibliotheek.

Wat staat er in de voorpublicatie van "Take Control of Pages"? Op dit moment volgt deze een "Find My Feature"-benadering, waarbij de plek van het gereedschap in Pages wordt aangegeven en waarover basisgebruiksadvies wordt gegeven:

Al het voorgaande staat nu in de voorpublicatie. Hoewel onze uiteindelijke opzet kan veranderen, plannen we de volgende hoofdstukken voor toekomstige uitgave:

In deze eerste paar dagen blijkt Leanpub prima te functioneren. "Take Control of Pages" stond als snel hoog op verscheidene bestseller-lijsten van Leanpub, wat ons onmiddellijk een goed gevoel gaf. Nu eens kijken hoe snel het update-proces de komende weken zal blijken te zijn. We horen graag jullie feedback daarop, en natuurlijk horen we ook graag welke informatie je in het boek nog mist!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

OmniOutliner 4 verfijnt de werkwijze voor het maken van een outline

  door Jeff Carlson: [email protected], @jeffcarlson
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: KB, JWB, CC, MSH, GvH]

Voor iemand die niet met teksten werkt moet een artikel over outline-software wel erg droge kost lijken. Een outline kan gemaakt worden met zo'n beetje alles tussen een tekstverwerker met alle toeters en bellen en een simpele teksteditor: het is allemaal maar tekst. Soms, als ik haast heb, flans ik een outline in elkaar met BBEdit, Evernote, of de app Draftsop mijn iPad, waarbij ik simpele tabs of afbreekstreepjes gebruik om verschillende niveaus aan te geven.

Dus waar gaat het over bij een outline-programma? Bij een goed programma is het outlinen niet opdringerig zodat je kunt focussen op het ordenen van de informatie. Als je begint met het maken van een outline zorgt het programma dat die je niet in de weg zit, en als je later dingen moet herschikken laat het je niet struikelen over moeilijk te vinden commando's of een ingewikkelde interface.

OmniOutliner, van de Omni Group, is één van de weinige programma's die ik automatisch laat opstarten bij het aanzetten van mijn Mac. Ik vind mijzelf geen geobsedeerde outliner. Ik gebruik het niet als een permanente takenlijst, bijvoorbeeld, of als een manier om voorraad- of financiële informatie bij te houden (hetgeen allemaal mogelijk is). Maar de artikelen en boeken die ik schrijf hebben een structuur, planning en flexibiliteit nodig. Dus begint bijna elk project zijn leven als een outline.

OmniOutliner 4, dat verscheen in januari 2014, bekroont een lange periode tussen belangrijke nieuwe versies: OmniOutliner 3 werd voor het eerst uitgeleverd in 2005 (nog voor Apple bij de Macs omschakelde naar Intel-processoren), en heeft in de 7 daaropvolgende jaren verschillende compatibiliteitsupdates gekregen. Eind 2012 kwam Ken Case, CEO van Omni Group, met een publieke bèta van OmniOutliner 4 als voorproefje, en schreef hij in een blogbericht dat hij voor zijn eigen documenten al op deze versie was overgestapt.

Maar het leven gaat door. Of eigenlijk gaat Apple maar door. Volgens Case in het recentste overzicht van de stand van zaken was de radicale verandering in het ontwerp van iOS 7 er de oorzaak van dat het bedrijf haar focus moest leggen op het herontwerpen en aanpassen van andere apps (OmniFocus 2 voor de iPhone, OmniOutliner 2 voor de iPad en OmniPlan 2 voor de iPad).

Nu de nadruk weer wat minder op iOS ligt, is Omni er eindelijk in geslaagd OmniOutliner 4 voor de Mac af te krijgen. Het is vanaf heden beschikbaar via Omni of via de Mac App Store en kost $ 49,99 voor de Standaard-versie of $ 99,99 voor de Pro-versie. Upgrades kosten respectievelijk $ 24,99 of $ 49,99, en iedereen die OmniOutliner 3 na 6 januari 2011 heeft gekocht kan de update gratis krijgen.

Voordelen van een outliner -- Microsoft Word en sommige andere tekstverwerkers (zoals Apples Pages 4.3, maar niet het recente Pages 5.1) hebben gereedschap voor outlines of een afzonderlijke outlineweergave. Maar in die gevallen gebruik je een functie die ondergeschikt is aan de taak van het zo veel mogelijk woorden achter elkaar zetten. OmniOutliner is zuiver en alleen ontworpen voor het outlinen, met de focus op het zoveel mogelijk gebruiken van het toetsenbord (mijn voorkeur).

Als je een outline aan het maken bent in OmniOutliner zorgt het indrukken van de returntoets voor de aanmaak van een nieuwe regel, en het indrukken van de tabtoets verandert het niveau van de regel en maakt het een "kind" van het huidige niveau. Als je een nieuwe regel wilt maken boven de huidige, houd dan shift ingedrukt en druk op de returntoets. Aangezien je vaak geneigd zult zijn iets meer over een idee te willen zeggen terwijl je de outline aan het opzetten bent geeft OmniOutliner je een notitieveld dat onder de tekst van een regel verschijnt. Het intoetsen van commando-' (apostrof) maakt het veld actief.

Ik heb echter ontdekt dat ik notities liever apart bekijk, en de mogelijkheid van OmniOutliner om kolommen aan te maken is daar behulpzaam bij. Het bezit van kolommen verandert de outliner in een rekenblad voor woorden dat niet in de weg wordt gezeten door de nadruk op cijfers van traditionele rekenbladen als Microsoft Excel of Apples Numbers.

Kolommen geven de outline meer mogelijkheden, afhankelijk van de inhoud waarmee je aan het werk bent. Een lijst van actuele projecten kan bijvoorbeeld een voor datums geformatteerde kolom bevatten om deadlines aan te geven. Andere kolomtypes zijn onder meer aanvinkvak, tijdsduur, cijfer (met mogelijkheden om te formatteren en op te tellen), een pop-uplijst, en de standaard Rich Text.


De volgende stap in het outlinen na je gedachten bij elkaar te hebben gehaald, is het herschikken van regels. Dit loopt bij gebruik van het toetsenbord als een zonnetje. Mijn meest gebruikte commando's zijn die voor het omhoog of omlaag bewegen van regels, wat je voor elkaar krijgt door commando-control en de pijltoetsen voor omhoog en omlaag te gebruiken. Ja, je kunt ook de muis pakken en de regel selecteren en verslepen naar de plek die je wilt (of Organise > Move kiezen in het Menu), maar de toetscombinaties maken het mogelijk om welke regel dan ook (en de kinderen ervan) te verplaatsen waar de cursor in staat.

(OmniOutliner 4.0.1, dat is verschenen terwijl ik dit artikel aan het schrijven was, heeft helaas een bug opgeleverd waardoor de outline niet de resultaten laat zien van verplaatsingen via toetsenbordcommando's als de cursor in een regel staat. Het sluiten en weer heropenen van het bestand laat zien dat de regels wel zijn verplaatst, maar je ziet het niet gebeuren op het moment dat je de actie uitvoert. Omni heeft de bug bevestigd, en ik verwacht dat in de volgende onderhoudsupdate een oplossing zal verschijnen.)

Wanneer een outline te groot begint te worden, kun je de Focus view-modus kiezen om alleen de huidige rij en haar kinderen te laten zien (Focus heette Hoist in de vorige versie van de applicatie). Je kunt ook focussen op een sectie door die te selecteren in het Contents-paneel van de navigatiekolom.


De valstrik van nieuwe functies overwinnen -- Ik moet bekennen dat de lijst van verbeteringen en nieuwe functies in OmniOutliner 4 me een beetje van de wijs bracht. Deels kan dat te wijten zijn aan delen van de opgewonden toelichting op versie 4.0. Bijvoorbeeld: "We hebben de ouderwetse schuiflade in OmniOutliner 3 weggedaan en een nieuwe navigatiekolom gemaakt die de inhoud van je outline, stijlen en meer weergeeft!"

Bij beide versies dezelfde basisaanpak gebruikt: besturingselementen voor het selecteren van stijlen en het bekijken van de inhoud verschijnen links van het hoofd-documentvenster, alleen heet het in versie 3 een Utility Drawer die uitschuift vanachter het documentvenster (een verouderde Mac OS X-conventie die niet langer in de mode is).


Of neem het eerste item in de toelichting: "Zooming: tekst kan nu worden vergroot op het scherm zonder je afdruk-lay-out te veranderen". Is het vergroten van tekst echt zo spannend dat het de lijst van verbeteringen aanvoert?

Welnu, ja, in zekere zin is het dat ook.

Vanwege hogere schermpixel-dichtheden (oké, ik geef het toe: vooral vanwege mijn verouderende ogen), moet ik vaak de lettergrootte verhogen om de tekst beter leesbaar te maken. Tekstverwerkers bieden een zoom-besturing die de tekst op het scherm schaalt zonder de echte grootte aan te passen (wat het afdrukken zou verpesten en andere mensen zou verrassen die het document lezen). In plaats van te stoeien met tekstgroottes in OmniOutliner, kan ik nu de tekst op dezelfde manier inzoomen om die beter leesbaar te maken.

Het komt er dus op neer dat voor deze OmniOutliner-gebruiker (en ik denk voor veel anderen), het zoomen van tekst in feite een belangrijke nieuwe functie is. Het neemt een pijnpunt weg dat ik al geïnternaliseerd had als een bijkomende last van het gebruik van deze applicatie. De functie zal niet massaal nieuwe gebruikers aantrekken, maar het is een belangrijke toevoeging.

Diezelfde geest strekt zich uit tot het schonere uiterlijk van de applicatie in vergelijking met vorige versies. In het bijzonder is de Inspector ontdaan van alle complexiteit. In versie 3 ziet elke sectie er ook als een outline uit: klik bijvoorbeeld op de ontsluitingsdriehoek naast de Column-kop om de besturing te onthullen. De secties kunnen ook worden verwijderd om ze onafhankelijk te laten zweven of in groepen te stoppen.

De Inspector in versie 4 is een eenheid die een horizontale rij iconen bovenaan elke sectie laat zien, en die de instellingen verbergt die niet actief zijn. Ik vind dat de iconen in eerste instantie slecht zichtbaar zijn, maar als je de pointer op een icoon plaats verschijnt zijn naam in de titelbalk van de Inspector. Dat gebeurt op een nette subtiele manier: de actuele sectie wordt in standaard romein weergegeven, terwijl als je over een ander icoon heengaat, de naam cursief wordt getoond.


De nieuwe Inspector maakt beter, minder rommelig gebruik van de ruimte, alhoewel ik ook kan begrijpen dat deze vereenvoudiging vervelend kan zijn voor iemand die bijvoorbeeld zowel de stijl als kolominstellingen snel wil zien. Omni verwijderde ook de toetscombinaties om de secties afwisselend zichtbaar te maken (commando-1 tot en met commando-5). Echter deze toetscombinaties zijn in de nieuwe versie nog niet voor iets anders in gebruik, dus je kunt ze gemakkelijk in het toetsenbordpaneel van de systeemvoorkeuren inbrengen (kies onder toetscombinaties voor App Shortcuts en specificeer OmniOutliner).

Het draait om stijl(en) -- Hoe vaak heb je een buitensporig lange tijd nodig gehad om de verschijningsvorm van een tekstverwerker te configureren? Hoe een tekst eruitziet zou eigenlijk niets moeten uitmaken, maar dat doet het wel. Zelfs bij het schrijven met een pure teksteditor zoals BBEdit (waarmee ik veel van mijn teksten schrijf), maken het font en de lettergrootte een verschil uit. Als iemand mijn 14pt Lucida Grande in 12pt Garamond verandert, zou dit een verstoring zijn waaraan ik me moeilijk kan aanpassen.

OmniOutliner gebruikt, om het uiterlijk van een outline te definiëren, letter- en regelstijlen. Als ik een boek update, neem ik de outline van de vorige versie en begin ik aan te geven wat toegevoegd en wat verwijderd moet worden. Ik heb letterstijlen gemaakt om een woord, zin of regel te benadrukken en het te markeren met rood (wissen), groen (toevoegen) of blauw (verplaatsen naar een ander deel). Ik kan de outline snel scannen en zien wat er gedaan moet worden. Verschillende van zulke kleuren zijn vooraf klaargezet, inclusief de benadrukkende effecten en je kunt stijlen veranderen en nieuwe creëren naar behoefte.


Ook kan elke regel en kolom een stijl krijgen. Als je nieuwe regels en kolommen toevoegt wordt hun verschijningsvorm bepaald door hun niveau. Bijvoorbeeld: je kan een complexe outline duidelijker maken door alle regels op niveau 2 op te maken met blauwe tekst of door alle kolommen op niveau drie te laten verschijnen in een niet-proportioneel lettertype.

Deze mogelijkheden zijn niet nieuw voor OmniOutliner 4, maar de motor die dit bewerkstelligt is dat wel. Om precies te zijn: het stijlsysteem is voor het eerst uitgeprobeerd in OmniOutliner 2 voor de iPad, en vervolgens teruggebracht naar OmniOutliner 4 voor de Mac zodat de beide platforms goed kunnen samenwerken.

Nieuw zijn de thema's, zowel vooraf geformatteerd als door de gebruiker gedefinieerd, allemaal gebaseerd op stijlen. De benadering is hetzelfde als bij het gebruik van Cascading Style Sheets (CSS) voor het web: de inhoud van een pagina is gedefinieerd in HTML maar het formatteren wordt beheerd door vooraf gedefinieerde stylesheets. Het maken van een visuele verandering voor de hele pagina, zoals het opmaken van de koppen in een nieuwe kleur, vergt een kleine bewerking in de CSS-eigenschappen inplaats van het met de hand coderen van de kleur bij elke kop.

Als je een nieuw document maakt, presenteert de Resource Browser verschillende outline-sjablonen met vooraf geformatteerde thema's. (Als je er eentje beter wilt bekijken, selecteer je het en druk je de spatiebalk in voor een voorvertoning.)


Net als het zoomen van tekst, is het gebruik van documentsjablonen niet een revolutionaire nieuwe functie. Het goede aan de uitvoering in OmniOutliner 4 is, dat je kunt schakelen tussen thema's zonder verstoring van de inhoud van je outline (door te kiezen voor Format > Apply Template Theme). Stijlen op letter-niveau blijven op hun plaats. Bijvoorbeeld: je zou een thema kunnen creëren dat gemakkelijker te lezen is wanneer het geprojecteerd wordt voor een kamer vol mensen (vanaf de Mac of vanaf OmniOutliner voor iPad, een aparte app die $ 29,99 kost), en als je klaar bent terugschakelen naar je normale thema voor het tekstverwerken.


Over de iPad gesproken: documenten verzenden van Mac naar iPad en terug werkt prima via OmniPresence, het synchronisatiesysteem van The Omni Group. Documenten zien er hetzelfde uit, dankzij stijlen, en bewerkingen worden snel weerspiegeld. Ik gebruik de gratis Omni Sync Server, maar je kan ook je eigen server gebruiken. (Na op de de beperkingen in iClouds synchronisatie-mogelijkheden te zijn gestuit, heeft The Omni Group gekozen om haar eigen service te bouwen.)

Ik werk in mijn outlines voornamelijk met tekst, maar dat is niet de schuld van OmniOutliner. Je kunt foto's, audio en video op een rij zetten door ze naar hun plaats te slepen. Versie 4 past automatisch media-afmetingen aan de kolombreedte aan, en maakt gebruik van een nieuwe popover om te bepalen hoe het beeld eruitziet (met een voorbeeld of als een icoon), welke naam moet worden gebruikt in plaats van de bestandsnaam, en welke hulptoepassing moet worden gebruikt om het te openen.


Eigenschappen van OmniOutliner Pro - De standaardversie van OmniOutliner 4 beschikt over alles wat ik tot nu toe heb vermeld, maar voor nog meer functies kun je kiezen voor OmniOutliner Pro, die beschikbaar is als aparte aankoop of als een in-app upgrade in de standaardversie.

Veel van het verschil draait om aanpassingen zoals de regelhoogte en de opvulling van rijen en notities, de zichtbaarheid van rij-handgrepen, en of kindrijen automatisch worden ingesprongen (de standaard) of uitgelijnd met hun ouderrijen. Er is ook een instelling voor "gevouwen" bewerking, waar lange tekst in rijen wordt afgekapt met uitzondering van de rij die je aan het bewerken bent.

Maar ik vermoed dat de meeste mensen die voor de Pro-versie gaan geïnteresseerd zullen zijn in de AppleScript-ondersteuning, de extra bestandsformaten voor het exporteren, zoals .docx en .dochtml (HTML) van Microsoft Word, en of de notitie-teksten binnen in, dan wel onder aan de outline worden weergegeven. Ik vind met name de mogelijkheid aantrekkelijk om de kolommen voor de overzichtelijkheid te kunnen verbergen, en om informatie waar ik verder niet naar verwijs, te kunnen verwijderen zonder die definitief kwijt te zijn. Je kunt ook specifieke werkbalken voor bepaalde documenten opzetten.

Aankoop en upgrade -- OmniOutliner 4 wordt in twee versies uitgebracht: de standaard-versie kost $ 49,99 (€ 44,99), rechtstreeks uit de online winkel van de Omni Groep of uit de Mac AppStore. De Pro-versie van OmniOutliner 4 kost $ 99,99 (€ 89,99), eveneens uit de Omni Groep Store of de Mac App Store. Als je de standaard-versie koopt, dan kun je die later upgraden tot een Pro-versie via aankoop vanuit de app. Een test-versie die 14 dagen werkt is beschikbaar op de download-site van de Omni Groep. Daarmee kun je een indruk krijgen van alle eigenschappen en mogelijkheden van het programma.

Vanwege de lange tijd die tussen de laatste upgrade-versies verlopen is, wordt OmniOutliner 4 door de Omni Groep aangeboden als gratis update voor iedereen die versie 3 in de afgelopen drie jaar (sinds 6 januari 2011) heeft aangeschaft. Als je een eerdere versie rechtstreeks van Omni had aangeschaft dan kun je die nu upgraden naar de standaard-versie van OmniOutliner 4 voor $ 24,99 en naar de Pro-versie voor $ 49,99.

Of OmniOutliner 4 een essentiële upgrade is, hangt helemaal af van hoe je hem gebruikt. Ik kan me voorstellen dat diegenen die maar af en toe een outline opzetten niet zonder meer verleid zullen worden tot de aankoop van de nieuwe versie. Dat geldt vooral voor gebruikers van versie 3, die namelijk prima werkt onder OS X 10.9 Mavericks. Maar als je binnen de termijn valt van een gratis upgrade, dan zou je direct moeten updaten.

Aan de andere kant, als er geen dag voorbijgaat dat je niet iets in een outline-structuur opstelt, en vooral als je al een OmniOutliner-gebruiker bent, dan is versie 4 een goede upgrade. De helderdere interface, de mogelijkheid tot het in- en uitzoomen van de tekst, de tekst-stijlen (vooral als je met outlines op zowel de Mac als de iPad werkt), dat alles maakt OmniOutliner 4 een nog handiger stuk gereedschap bij het bouwen van complexe outlines zonder het je moeilijk te maken.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

FunBITS: Oceanhorn brengt een eigen versie van Zelda voor iOS

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: JO, PAB, DPF]

Nintendo zit in zwaar weer. De eens oppermachtige fabrikant van videogames wordt geconfronteerd met sterk dalende inkomsten nu vlaggenschip Wii U er niet in slaagt gaming-fans aan zich te binden. Nintendo staat onder druk om klassieke titels als Mario en The Legend of Zelda voor mobiele platforms uit te brengen, maar het bedrijf weigert dit vooralsnog te doen. Ondertussen is Oceanhorn: Monster of Uncharted Seas voor iPhone en iPad, een mooi voorproefje hoe een Zelda voor iOS er uit zou kunnen zien. ($ 8,99, uitgegeven door de Finse spelontwerpers Cornfox & Brothers).

Oceanhorn steekt niet onder stoelen of banken dat het een Zelda-kopie is. En dan met name een kopie van The Legend of Zelda: The Wind Waker. Je speelt een jonge jongen die van eiland naar eiland reist, daarbij kerkers ontdekt en spullen verzamelt in een jacht die gericht is op het verslaan van een de wereld bedreigende vijand. Zoals "Link" in de Zelda-series verslaat de hoofdfiguur van Oceanhorn (eenvoudigweg "the Kid" genaamd) vijanden met een zwaard, ketst hij aanvallen af met een schild, laat hij bommen vallen, schiet hij pijlen af en speelt hij op een fluit. Net zoals in Zelda wordt zijn gezondheid gemeten in hartjes, die je kan laten toenemen door hartstukjes te verzamelen.


Normaliter zou ik geneigd zijn zo'n schaamteloze kopie af te kraken, maar ik ben nu eenmaal gek van de Zelda-games. Zelda is misschien wel mijn meest geliefde spelreeks aller tijden en ik heb het gespeeld vanaf dat ik groot genoeg was om een controller te bedienen. Helaas kan je het alleen spelen op apparatuur van Nintendo, iets waarvan ik de aanschaf tegenwoordig niet meer de moeite waard vind. (Ik gaf het op bij de DS Lite en de Wii.) En eerlijk gezegd: veel van de laatste games uit de reeks, zoals "Twilight Princess", "Skyward Sword" en "Phantom Hourglass" waren niet fantastisch (hoewel ik hoor dat het recente "A Link Between Worlds" dat wel weer is).

En Oceanhorn is een schitterende knockoff. De beelden zouden niet misstaan op de Wii U. Zoals de Zelda-games zijn ze simplistisch, maar het werkt.


Natuurlijk, een aanraakscherm-spel staat of valt met de bediening. De bediening van Oceanhorn is voldoende, maar het aanraakscherm wordt niet optimaal gebruikt. Je speelt met je duim aan de ene kant van het scherm en je handelingen doe je met schermknoppen aan de andere kant. Dit werkt meestal prima, hoewel het soms onnauwkeurig is. Maar Oceanhorn doet niets, dat niet beter met een traditionele game-controller gedaan zou kunnen worden.

Als een iOS-adventure game is Oceanhorn fantastisch. En voor $ 8,99 kost het slechts een fractie van een nieuw Zelda-spel. Maar Oceanhorn leent zo veel elementen van Zelda dat het om een vergelijking vraagt en dat is waar de schoen gaat wringen.

Vechten is hinderlijk. De ontwikkelaars van Oceanhorn maakte de klassieke vergissing, eentje die Nintendo lang geleden maakte met "Zelda II: The Adventure of Link" (die totaal niet te vergelijken is met de rest van de serie): het zwaard is veel te kort. Je merkt het niet bij het neerslaan van gewone kevers, maar als je vecht met trollen, die met ver reikende hamers rondslingeren, wordt het duidelijk. Plots vergeet je het zwaard en begin je bommen te strooien en om je heen te kijken op zoek naar potten en andere dingen om mee te smijten. Het voelt minder als een "Hack and slash"-avontuur en meer als een gevecht bij de bar.


De strijd in de Zelda-games draait bijna helemaal rond zwaard, schild en boog (of misschien een slinger). Magie en bommen zijn meestel voorbestemd om voorbij obstakels te komen en geheimen te ontdekken. Maar in Oceanhorn staan magie en bommen op de voorgrond, omdat het zwaard te klein is en het lastig is soepel over te schakelen naar het schild. Maar erger is dat de kracht van de vijand niet consistent is. Soms moet je twee keer slaan om een bepaalde vijand te doden, andere keren vijf. Als je Zelda 1-op-1 kopieert moet je dat ook in de details goed doen.

De vijanden in Oceanhorn zijn generiek en niet te onthouden, net zoals de kerkers. En de kerkers zijn verwarrend. De plattegronden zijn organisch en rommelig en onderdeel van de uitdaging is vaak gewoon uitvogelen hoe je moet gaan van punt A naar punt B. Maar ik voelde me niet uitgedaagd, alleen maar geïrriteerd en een soort van verveeld.

Ik realiseer me dat ik hier negatief klink en dat wordt niet zozeer veroorzaakt door Oceanhorn als zelfstandige game, als wel door hoe het zich verhoudt tot de Zelda-games. Voor $ 8,99 is het een behoorlijk goede kopie die je kan spelen op je iPad of iPhone.

Als Zelda niet had bestaan, zou Oceanhorn een fantastische game zijn op elk platform. Oceanhorns gebreken zijn niet zozeer een falen van de ontwikkelaars, als wel een demonstratie van hoe goed Nintendo kan zijn. Ik heb Nintendo en Apple altijd gezien als geestverwanten. Op hun best ontwerpen zij beiden innovatieve, strakke hardware en ontwikkelen ze allebei elegante, gedetailleerde software. Op hun slechtst geven ze ondermaatse, overbodige hardware uit, laten ze hun beste software stagneren en houden ze hardnekkig vast aan bizarre, gepatenteerde technologieën die universeel verafschuwd worden.

Wijst Oceanhorn Nintendo de weg die het moet inslaan? Velen denken van wel en ik zou heel graag Nintendo classics op mijn iOS-apparaat spelen, maar ik denk dat deze suggestie voorbijgaat aan het probleem. Nintendo is niet aan het spartelen met draagbare apparaten, het gaat ze voor de wind dankzij de 3DS (alhoewel de 3DS een moeilijke start had vanwege de dure hardware en een tekort aan games). Nintendo's probleem is dat het in de huiskamer niet kan concurreren met Sony en Microsoft. De GameCube en de Wii U waren beide commerciële flops en terwijl de Wii meer verkocht is dan de Xbox 360 of PlayStation 3, kwam dat alleen doordat je hem met bewegingen kon bedienen, wat al snel zijn glans verloor.

Er zijn mensen die zeggen dat de Wii U niet kan concurreren met smartphones en tablets. Dat is niet waar. In slechts een paar maanden zijn er van de PlayStation 4 meer dan 4,2 miljoen exemplaren verkocht, en van de Xbox One meer dan 3 miljoen. En dat terwijl de PlayStation 4 nog niet eens in Japan beschikbaar is, en daar is het gegarandeerd een succes. De Wii U daarentegen is slechts 2,8 miljoen keer over de toonbank gegaan. Gameconsoles verkopen beter dan ooit, maar de verkopen van Nintendo's apparaat vallen gewoon tegen.

De andere angst is dat als Nintendo de hardwarebusiness verlaat, het dezelfde route zal volgen als Sega en Atari: die stopten beiden ook met de ontwikkeling van hardware om te focussen op de ontwikkeling van spellen voor meerdere platforms, maar kwamen uiteindelijk volledig in de kantlijn terecht.

Op TechCrunch deed MG Siegler een geweldige suggestie aan Nintendo: breng een console uit van $ 99 specifiek gericht op retro-spellen. Dat zou Nintendo waarschijnlijk veel geld opleveren, maar volgens Siegler is het bedrijf te koppig en trots om zoiets voor de hand liggends te gaan doen.

Ik denk dat Siegler gelijk heeft, maar het is ook het kind met het badwater weggooien: ja, de Wii U kent veel problemen, maar drie daarvan vormen de kern.

  1. De Wii U is minder krachtig dan de concurrentie, en meer vergelijkbaar met de oude modellen als de Xbox 360 en de PlayStation 3.

  2. De Wii U is te duur. Het apparaat werd eerst verkocht voor $ 350, en de prijs zakte daarna naar $ 300. De winst van Nintendo liep navenant terug. De PlayStation 4 kost slechts $ 400 en heeft veel meer te bieden. Deel van het probleem van de prijs is dat de Wii U een volwaardige tablet gebruikt als bediening (de Wii U GamePad).

  3. De Wii U is een nachtmerrie voor de ontwikkelaar. De systeemsoftware is vreselijk, en naar verluidt heel lastig om voor te ontwikkelen. De kleinste veranderingen zorgen voor lange compilatietijden, en als ontwikkelaar krijg je maar weinig ondersteuning van Nintendo.

Voordat Nintendo hier wat aan kan doen moet het eerst een paar zaken accepteren, net zoals Sony vóór hun gedaan heeft. Toen de PlayStation 3 werd uitgebracht kostte het apparaat maar liefst $ 600 en had het specifieke hardware waar moeilijk mee te werken was. Met als resultaat dat de strijd tegen de Xbox 360 lastig was. Wat Sony met de PlayStation 4 deed was revolutionair: het bedrijf huurde een Amerikaanse softwareontwerper in voor de ontwikkeling. Het resultaat was een goedkopere, krachtigere machine waar ontwikkelaars dol op zijn en die als zoete broodjes de winkel uitvliegt.

Als er iets is waar Nintendo in uitblinkt, is het wel het omzetten van een twijfelachtig product in een hit. De blokkige Nintendo DS werd de kleine en stijlvolle DS Lite. De ondergewaardeerde GameCube werd de Wii. En het vlaggenschip 3DS werd gesplitst in de goedkope kindvriendelijke 2DS en het luxepaard 3DS XL.

Ik denk dat Nintendo iets vergelijkbaars zou kunnen doen met de Wii U, maar dat vereist wel een paar radicale veranderingen.

  1. Kom met een nieuwe naam. Wii U is verwarrend. Veel mensen verwarren de Wii U met de Wii U GamePad, en denken dat het slechts een accessoire is voor de Wii. Misschien moet Nintendo kiezen voor iets eenvoudigs, als Nintendo HD.

  2. Stop met de Wii U GamePad. Het apparaat is te groot, vreet batterijen en maakt het geheel nodeloos duur. Het is een compromis tussen een tablet en een gamecontroller, en het doet geen van beiden echt goed. Zorg voor een gewoon goed werkende bediening en verplaats de overige mogelijkheden naar de 2DS/3DS.

  3. Haal een streep door de systeemsoftware en zorg voor betere ontwikkeltools. Huur iemand in die weet wat hij of zij doet. Misschien wel iemand van Apple.

  4. Zorg dat software makkelijker gedeeld kan worden. Als je Super Mario Bros. al op de Wii hebt, moet je het nogmaals aanschaffen voor de 3DS en ook weer op de Wii U. (Tenzij je de Wii U met de Wii-systeemsoftware opstart. Breek me de bek niet open.) In deze App Store-tijden pikken mensen dat niet meer.

Dit zal niet alle problemen van Nintendo oplossen, maar het is volgens mij wel een middel om weer klanten en ontwikkelaars terug te halen, zeker als het het bedrijf lukt om de prijs van de Nintendo HD onder de $ 200 te krijgen.

Maar in het erg waarschijnlijke geval dat Nintendo niet naar mij wil luisteren, is het voor een bedrijf als Cornfox & Brothers verstandig om te gaan werken aan een spectaculair vervolg op Oceanhorn. Of de toekomst van Nintendo nu ligt in eigen hardware of die van een ander bedrijf, de meeste waarde van het bedrijf zit in de software. Als Nintendo niet snel een goede oplossing vindt zullen er meer handige ontwikkelaars komen die deze kroonjuwelen van het bedrijf succesvol emuleren.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 03 februari 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: JO, CC]

OmniOutliner 4.0.1 -- De Omni Group heeft OmniOutliner 4.0.1 uitgebracht. Het is een onderhouds-update voor dit flexibele programma voor outlines en het werken met informatie. Afgelopen week schreef Jeff Carlson er een recensie over: "OmniOutliner 4 verfijnt de werkwijze voor het maken van een outline", verschenen op 31 januari 2014. Deze update past een aantal sjablonen aan (waaronder "Blank" en "Muted"), en er is ook een nieuw sjabloon genaamd "Compact" (in wezen gelijk aan Blank, maar dan met nog minder witruimte bij rijen of notities). Verder vind je onder de interne hulpfunctie nu een uitgebreide serie instructielessen. Er worden problemen opgelost met sorteren, stijlen en de export naar html, ingevoegde plaatjes worden nu weer correct vertoond met Quick Look, en bij afgebroken rijen is nu de functie Tooltips uitgeschakeld, totdat deze in een volgende versie, goed werkend, opnieuw ingevoerd kan worden. Overigens komt met versie 4.0.1 (zoals Jeff in het bovenstaande artikel al opmerkte) een fout mee, die zorgt dat de het verplaatsen van een regel met de Move-opdracht via een toetscombinatie niet goed werkt als de cursor in een rij staat. (De opdracht wordt wel uitgevoerd, maar dat is niet zichtbaar op het scherm tijdens het verplaatsen). Omni is op de hoogte van het probleem, en dit wordt waarschijnlijk in een volgende update opgelost. OmniOutliner is te koop in de Standaard Editie voor $ 49,99 en de Pro-Editie voor $ 99,99. De laatste heeft ook ondersteuning voor AppleScript, kent meer export-formaten, en heeft wat meer mogelijkheden om de weergave aan te passen. Let er wel op dat op het moment van schrijven noch de Standard- noch de Pro-editie in de Mac App Store bijgewerkt is naar versie 4.0.1. ($ 49,99 nieuw, gratis update, 43,3 MB, toelichting)

Reacties - OmniOutliner 4.0.1

ChronoSync 4.4.4 en ChronoAgent 1.4.5 -- Econ Technologies heeft ChronoSync 4.4.4 en ChronoAgent 1.4.5 uitgegeven met een aantal reparaties van fouten die de algehele stabiliteit zouden moeten verbeteren. In de geautomatiseerde synchronisatie- en back-up-app van ChronoSync zijn verscheidene crashvoorvallen aangepakt, inclusief bij het configureren van bepaalde types e-mailservers, bij het kopiëren van gegevens naar een gezamenlijk ruimte van InterConneX, bij het afsluiten van synchronisatiedocumenten na het handmatig synchroniseren en bij het schrijven van informatie in het logboek van een synchronisatiedocument. Ook is er een fout hersteld waarbij verkeerde bevoegdheden werden toegekend na het veilig kopiëren van een beveiligd alleen-lezenbestand, en vervangt de installer nu op de juiste wijzen alle voorheen geïnstalleerde componenten. In ChronoAgent is een crash hersteld die optrad als de agent gevraagd werd om informatie te verzamelen over alle geactiveerde schijven. (Gratis update voor beide apps; $ 40 nieuw voor ChronoSync, 27,2 MB, toelichting; $ 10 nieuw voor ChronoAgent, 10,6 MB, toelichting)

Reacties - ChronoSync 4.4.4 en ChronoAgent 1.4.5

ExtraBITS, 03 februari 2014

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: CR]

In ExtraBITS deze week: een graphics pro bekijkt de nieuwe Mac Pro in detail, Apple maakte een prachtig reclamefilmpje om de dertigste verjaardag van de Mac te herdenken, een iPhone 5c vatte vlam in de broekzak van een meisje, en Michael Cohen heeft het met Chuck Joiner van MacVoices over Pages.

Michael Cohen bespreekt Pages in MacVoices -- Met de nieuwe Pages 5 op de Mac, Pages 2 in iOS en Pages voor iCloud heeft Apple een systeem gecreëerd waarmee documenten naadloos van het ene naar het andere platform kunnen worden overgezet. Maar dat betekent ook dat bepaalde functies gesneuveld zijn, en Apple heeft regelmatige updates beloofd. In deze podcast bespreken Michael Cohen en MacVoices-gastheer Chuck Joiner de problemen met Pages, en de hulp die Michaels pre-book "Take Control of Pages" gebruikers kan bieden bij frequente updates in de komende maanden.

Reacties

iPhone 5c ontbrandt in broekzak van meisje -- Een 14-jarig meisje uit Kennebunk, Maine liep tweedegraads brandwonden op toen haar iPhone 5c in haar broekzak in brand vloog. Gelukkig was ze slim genoeg om stil te houden, zich te laten vallen en over de grond te rollen, wat haar verwondingen aanzienlijk heeft beperkt. Lithium-ionbatterijen zoals die in de iPhone kunnen van tijd tot tijd brand veroorzaken, maar deze gevallen zijn uiterst zeldzaam en komen gewoonlijk voor wanneer de telefoon aan het opladen is. Er is dus geen enkele reden om te denken dat dit meer was dan een uitzonderlijk incident.

Reacties

30 jaar na de Macintosh, door het oog van de iPhone -- Op 24 januari 2014 nam Apple een opmerkelijk reclamefilmpje op om de dertigste verjaardag van de Macintosh te herdenken. Het bedrijf stuurde 15 cameraploegen de wereld rond om videomateriaal te schieten gedurende een periode van 36 uur, allemaal met een iPhone 5s als camera. In het filmpje zijn een aantal scènes te zien die 30 jaar geleden nog sciencefiction waren geweest: een man die zijn kunstledematen configureert met zijn iPhone, kinderen die robots besturen met een MacBook, en nog een andere man die meerdere drones bestuurt via sensoren op zijn armen, aangesloten op een MacBook. De video werd geregisseerd door Jake Scott, de zoon van de legendarische filmmaker Ridley Scott, die het originele "1984"-filmpje regisseerde. Lees na het filmpje zeker het verhaal over hoe het werd gemaakt.

Reacties

Een gedetailleerde, professionele kijk op de nieuwe Mac Pro -- Dave Girard, graphics pro die schrijft voor voor Ars Technica heeft de onlangs gelanceerde Mac Pro uitgebreid bekeken. Hij zegt dat je, ondanks de hoge prijs, waar voor je geld krijgt, met krachtige grafische processoren. Hij spreekt met lof over de hoe stil de machine werkt, hoe laag het stroomverbruik is en hoe weinig plaats de computer inneemt. Girard uit echter wel kritiek op de relatief lage kloksnelheden van de Mac Pro en op het ontbreken van een optie voor een tweede CPU-socket.

Reacties

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2014 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands